Vigna

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Vigna
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Vigna Savi, 1824, nom. cons.

Тыпавы від
Vigna villosa Savi[3]
= Vigna luteola (Jacq.) Benth.
Віды

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  27015
NCBI  3913
EOL  28229
GRIN  g:12707
IPNI  325971-2

Vignaрод травяністых кветкавых раслін сямейства Бабовыя (Fabaceae). Адрозненні ад блізкага роду Фасоля ляжаць у галіне біяхіміі, у складзе пылка, у будове гінецэя і прылісткаў. Усяго налічваюць каля 120[4] відаў.

Род названы ў гонар італьянскага батаніка Даменіка Віньі  (фр.), дырэктара Батанічнага саду ў Пізе[5].

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Сцёблы як сцелюцца, так і прамыя.

Лісце пёрыстае тройчатае.

Жоўтыя, белыя, блакітныя, фіялетавыя сабраны ў гронкі.

Гаспадарчае значэнне і прымяненне[правіць | правіць зыходнік]

Розныя віды апрацоўваюцца ў трапічным поясе як агароднінныя, збожжавыя, кармавыя і сідэральныя культуры.

У культуры найбольш распаўсюджаны Vigna unguiculata. Да роду аднесены азіяцкія віды фасолі — Vigna radiata, Vigna mungo, Vigna angularis. У параўнанні з іншымі зернебабовымі плады, як правіла, не патрабуюць замочвання, не выклікаюць актыўнага газаўтварэння, аптымальныя для прарошчвання.

Таксанамія[правіць | правіць зыходнік]

Vigna Savi, 1824, Nuovo Giorn. Lett.

Сінонімы[правіць | правіць зыходнік]

Віды[правіць | правіць зыходнік]

Па інфармацыі базы дадзеных The Plant List, род уключае 118 відаў[4]:

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Звесткі пра род Vigna у базе даных Index Nominum Genericorum Міжнароднай асацыяцыі па таксанаміі раслін (IATP). (англ.)
  4. а б Vigna (англ.). The Plant List. Version 1.1. (18 красавіка 2013). Праверана 8 жніўня 2016.
  5. Burkhardt L. Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen = Index of Eponymic Plant Names = Index de Noms Eponymes des Genres Botaniques (ням.). — Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, 2016. — S. V-16. — 1119 S. — ISBN 978-3-946292-10-4. — DOI:10.3372/epolist2016.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Павлова А. М. Vigna Savi — Вигна // Культурная флора СССР. — М.—Л.: Сельхозгиз, 1937. — Т. IV. Зерновые бобовые. — С. 623—646.