Ιδιοκτησιακό, ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ηλεκτρονικών φαρμακείων, ελλείψεις φαρμάκων, γραφειοκρατία, έλλειψη χρόνου, μη αναγνώριση και αποζημίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών βρίσκονται στην κορυφή του ενδιαφέροντος των Ελλήνων φαρμακοποιών της κοινότητας.

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από την ανώνυμη έρευνα μεταξύ των φαρμακοποιών που συμμετείχαν στο 6^ο Πανθεσσαλικό Φαρμακευτικό Συνέδριο το οποίο με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά το Σαββατοκύριακο 28 και 29 Νοεμβρίου με ευθύνη του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας.

Από μία πρώτη εικόνα της έρευνας στην οποία συμμετείχαν 590 φαρμακοποιοί, όπως την παρουσίασε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Αθανάσιος Κουτσούκης προέκυψε ότι οι φαρμακοποιοί θέλουν σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό (88,8%) την αναγνώριση και θεσμοθέτηση των υπηρεσιών που παρέχουν από τα φαρμακεία τους και κυρίως τη διαχείριση της φαρμακοθεραπείας (75,5%), τους εμβολιασμούς ενηλίκων (72%), τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης (70,8%) και την εκπαίδευση στη διαχείριση αναπνευστικών συσκευών (69,8%).

Ανάλογα υψηλό είναι και το ποσοστό των φαρμακοποιών (88,4%) που απάντησαν ότι οι υπηρεσίες που προσφέρουν θα πρέπει να αμείβονται με μόλις ένα 6,5%  να δηλώνουν ότι θα πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Το 48,8% όσων απάντησαν δήλωσαν ότι οι φαρμακοποιοί θα πρέπει να πληρώνονται για τις υπηρεσίες που παρέχουν μ’ ένα μεικτό σύστημα κατά το οποίο ο ασθενής θα πληρώνει κάποια συμμετοχή ενώ το 20,8% δήλωσε ότι η αμοιβή θα πρέπει να καλύπτεται αποκλειστικά από το ασφαλιστικό ταμείο και το 18,8% θα πρέπει να δίνεται αποκλειστικά από τον ασθενή. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των φαρμακοποιών η παροχή υπηρεσιών από το φαρμακείο μπορεί να συμβάλλει στην οικονομική ρευστότητα του μέσου ελληνικού φαρμακείου (το 32,9% δήλωσαν σημαντικά και το 34,9% δήλωσαν ικανοποιητικά) με ένα 19,2% να δηλώνει «μέτρια» και ένα 9,4% «όχι ιδιαίτερα».

Το 91,6% των φαρμακοποιών που συμμετείχαν στο ερωτηματολόγιο απάντησαν πως θα πρέπει να αμείβεται ο φαρμακοποιός για τις εφημερίες με ένα 36,1% να θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρχει μία κρατική αποζημίωση ανάλογη με τις ώρες λειτουργίας πέρα του κανονικού ωραρίου, το 28,4% ψήφισε «πληρωμή από τον πελάτη ανά απόδειξη» και ένα 27,1% για ένα μεικτό σύστημα στο οποίο θα υπάρχει διαμοιρασμός της αποζημίωσης μεταξύ ασφαλισμένου και ασφαλιστικού ταμείου. Υπήρξε και ένα 2.2% που δήλωσε ότι ο φαρμακοποιός δεν πρέπει να αποζημιώνεται για εφημερίες και διανυκτερεύσεις.

Μεγάλη φαίνεται πως είναι η ανάγκη των φαρμακοποιών για εκπαίδευση στη διαχείριση των οικονομικών ζητημάτων του φαρμακείου καθώς αυτό ήταν το αντικείμενο που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στο ερώτημα «Σε ποιους τομείς χρειαζόμαστε εκπαίδευση» με το 77,8% να το επιλέγει ως απάντηση. Ακολούθησε ως αντικείμενο εκπαίδευσης οι πρώτες βοήθειες – ενεσοθεραπεία (73,9%), τα νέα φάρμακα, μηχανισμός δράσης (70,6%), η χρήση συσκευών (69,6%), η ψυχολογική προσέγγιση του ασθενούς (69,2%) και η διαχείριση τραύματος – εγκαύματος (68,4%).

Σε ό,τι αφορά τα θεσμικά θέματα στην κορυφή για τους φαρμακοποιούς βρίσκεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων με την είσοδο ιδιωτών μη φαρμακοποιών στο μετοχικό κεφάλαιο φαρμακείων (με το 81% να δηλώνουν ότι τους απασχολεί πάρα πολύ και ένα 10,2% αρκετά).

Ακολουθεί στη σειρά των θεμάτων που απασχολούν τον κλάδο η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των ηλεκτρονικών φαρμακείων (με το 74,1% όσων απάντησαν να δηλώνουν ότι τους απασχολεί πάρα πολύ και 14,5% αρκετά).

Ακολουθούν το χαμηλό ποσοστό κέρδους (63,7%-20,2%), η απελευθέρωση ωραρίου/διευρυμένο ωράριο (61,4% -14,7%), οι χαμηλές τιμές φαρμάκων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη (55,7% - 20,8%), η πολύ-ιδιοκτησία φαρμακείου (55,1% - 15,9%), το rebate στα φάρμακα και η χρέωση του 0,8% για μη διάθεση γενοσήμων (53,9% – 20.4%), ο κλειστός προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ στα φάρμακα (48.8% - 27,8%), η απελευθέρωση της τιμής στα ΜΥΣΥΦΑ (41,6% - 22%) και η απώλεια από τα φαρμακεία της κοινότητας μέρους των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους και διάθεση αυτών από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και τα Νοσοκομεία (27,8% - 19%).

Στα προβλήματα που αφορούν την καθημερινότητα του φαρμακείου οι 590 φαρμακοποιοί που απάντησαν ανέδειξαν ως κορυφαίο ζήτημα τις ελλείψεις στα φάρμακα (83,5%), με τη γραφειοκρατία (53,1%) και τον περιορισμένο χρόνο διακοπών δηλαδή άδειας πρόσκαιρου κλεισίματος (51%) να ακολουθούν.

Σοβαρό ζήτημα επίσης είναι τα δανεικά φάρμακα (45.5%), το ανταγωνιστικό περιβάλλον (44,3%), το εξαντλητικό ωράριο (42,4%) και η έλλειψη οικονομικής ρευστότητας (41,2%).

Τέλος σε ό,τι αφορά το επίκαιρο θέμα των συνενώσεων –καθώς στο συνέδριο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά δημόσια σε αδρές γραμμές η σχετική μελέτη που εκπόνησε ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος- το 57,6% δήλωσε ναι στις συνενώσεις υπό όρους με ένα 20^ να δηλώνει ότι δεν επιθυμεί να συμμετάσχει σε κανενός είδους συνένωση και ένα 22% να δηλώνει «δεν γνωρίζω, δεν απαντώ».

Ο κ. Κουτσούκης σχολιάζοντας τα αποτελέσματα είπε ότι οι φαρμακοποιοί είναι ξεκάθαροι στο τι θέλουν. «Θεωρώ ότι θέλουν ξεκάθαρα πράγματα. Ζητούν να αντιμετωπίζονται δίκαια από την πολιτεία, να αναγνωριστεί η προσφορά τους, να αμειφθούν για αυτές τις υπηρεσίες (σ.σ. που προσφέρουν)».

 Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Απόστολος Βαλτάς είδε στις απαντήσεις αυτές την ανάγκη για εκσυγχρονισμό των φαρμακείων. «Ναι, πρέπει να δούμε τις υπηρεσίες των φαρμακείων, πρέπει να δούμε την αμοιβή μας για τις διανυκτερεύσεις που κάποτε ήταν ταμπού, δεν το συζητάγαμε συνδικαλιστικά».

Πλέον ωστόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει και είναι πιο ευνοϊκές για μία συζήτηση πάνω σε τέτοια ζητήματα όπως είναι οι αποζημίωση για τις διανυκτερεύσεις των φαρμακείων και οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι φαρμακοποιοί καθώς, όπως είπε ο κ. Βαλτάς από την εικόνα που έχει μιλώντας με την κυβέρνηση «το κατανοούν και εκείνοι και πρέπει να διεκδικηθεί και θα πρέπει να επιτευχθεί (σ.σ. η επίσημη αναγνώριση και αποζημίωσή των παρεχόμενων από τους φαρμακοποιούς υπηρεσιών)».

Τόνισε δε ότι τους ίδιους προβληματισμούς που έχουν οι Έλληνες φαρμακοποιοί γι’ αυτά τα ζητήματα, όπως για παράδειγμα είναι ο τρόπος αποζημίωσης των υπηρεσιών, τους είχαν και σε άλλες χώρες. Και κατέληξε για το θέμα ότι «σίγουρα εμείς είμαστε αποδέκτες της αγωνίας και του προβληματισμού και αυτήν την έρευνα σας υπόσχομαι ότι θα τη χρησιμοποιήσουμε γιατί θα πάμε σε μία οργανωμένη μελέτη».