Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
Pflanzenreich
Regni vegetabilis conspectus
Im Auftrage der Königl. preuss. Akademie der "Wissenschaften
herausgegeben von
A. Engler
IV. 23C
Araceae-Lasioideae
mit 415 Einzelbildern in 44 Figuren
von
A. Engler
Leipzig V
Verlag von Wilhelm Engelmann
1911
\^
QK
P<fCo
Araceae-Lasioideae
von
A. Engler
mit Beihilfe von Dr. Gehrmann bei Ausarbeitung der Diagnosen
zu den Gattungen 27, 28, 30, 35 40. —
(Gedruckt im Februar bis Mai 1911.)
Regel nur ein Laubblatt, dann erscheinen wieder Niederblätter und auf diese folgt in
der nächsten Vegetationsperiode abermals ein Laubblatt, größer als das frühere und
weiter geteilt. Dies kann sich einige Jahre wiederholen, bis die Knolle so weit erstarkt
ist,
dass sie nun einen Blütenstand hervorsprießen lässt. Selten kommt es vor, dass
bei diesen knolligen Lasioideae 2 Laubblätter gleichzeitig oder bald hintereinander ent-
wickelt werden.
A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogaraa) 23 C. \
1 2 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
Die Verkettung der Sprosse folgt der bei den Araceen herrschenden
dass der Fortsetzungsspross in der Achsel des Blattes n \
— Regel,
entsteht und ein Sjmpodium
gebildet wird.
Wurzeln. Die meisten Lasioideae sind nur mit Bodenwurzeln versehen.
Diese zeigen wenig Auffallendes. Die Epidermis ist einschichtig bei Ätichomanes
difformis^ Amorphophallus EichJcn, zweischichtig bei Ämorphophallus Rivieri und
Ä. campanulatus. Diese Wurzeln sind ferner im centralen Cylinder mit zahlreichen
Sekretschläuchen versehen, welche nicht immer die gleiche Lage haben. Bei Ancho-
manes und Amorphopliallus campanulatus liegen sie fast ausschließlich dem Hadrom
an, bei Amorphophallus Eichleri dem Leptom, während sie bei A. Rivieri meistens
im Zwischengewebe und nur selten den leitenden Elementen anliegen.
Lasia spinosa (Fig. \ A]^ welche aus dem Wasser etwas emporsteigt, ist aus-
gezeichnet durch ein lacunöses Rindengewebe mit großen Luftkammern und durch eine
äußere Schutzscheide, welche von einer einschichtigen, bleibenden Wurzelhülle umgeben
ist. Diese Hülle dient den je nach dem Wasserstande der Sümpfe bald über, bald
^unter dem Wasser befindlichen Wurzeln zum Schutz gegen übergroße Transpiration.
Im allgemeinen sind diese Wurzeln über dem Wasser in der Rinde mit Chlorophyll
versehen und ohne Nebenwurzeln, welche erst an dem unter Wasser befindlichen Teil
auftreten. Der innere Teil der Rinde zeigt sehr regelmäßige Zellanordnung, an den
Ecken abgerundete Zellen mit kleinen viereckigen Intercellularräumen der mittlere Teil ;
ist mit radiär ausgedehnten Lacunen versehen; der äußere Teil endlich besteht aus
lückenlos zusammenschließenden pohedrischen Zellen. Einzelne Rindenparenchymzellen (s)
enthalten Gerbstoff.
Sehr eigenartig sind die Wurzeln von Rhektophyllum mirabile. Die Bodenwurzeln
(Fig. \
B) mit cjlindrischem Querschnitt besitzen ein aus vier Schichten verkorkter,
aber dünnwandiger Zellen bestehendes hypodermales Schutzgewebe, dessen äußerste
Schicht 2 — 3-mal größere Zellen enthält, als die inneren (Fig. Ö). Die am ober-
1
irdischen Stamm vorhandenen Haftwurzeln (Fig. \D^E) sind plattgedrückt und mit einer
aus sehr stark verdickten sklerenchymatischen Zellen bestehenden äußeren Schutzscheide
(Fig. \E) versehen, hervorgegangen aus der äußersten Schicht des Periblems. Von
dieser Schicht durch zwei dünnwandige Schichten getrennt, befindet sich eine zwei bis
drei Zelllagen starke stereomatische Schicht, welche einen fast kontinuierlichen Cylinder
bildet. Über der dicken Sklerenchymschicht liegt ein einschichtiges Velamen, dessen
Zellen teilweise zu kurzen, kegelförmigen Haaren auswachsen.
In der Rinde aber finden wir ziemlich in der Mitte zwischen dem Schutzgewebe
und dem Fibrovasalstrang einen unregelmäßigen Kranz von dicht nebeneinander liegenden
lysigenen Sekretgängen, welche von 3
—
4 Zelllagen starken Stereomscheiden umgeben
sind. Der centrale Fibrovasalstrang ist 5 6-lappig.
—
Es stimmt der anatomische Bau
dieserWurzeln sehr mit dem der Wurzelträger von Philodendron- Arien ^
z. B. Ph. crassi-
nervium, Ph. pinnatifidum und Ph. bipinnatifidum überein (vergl. Fig. \F und in
Lierau in Engler's Bot. Jahrb. IX. Taf. 1, Fig. 15, \6, sowie Engler in Martins,
Flora brasiliensis III. 2, Taf. V, Fig. 27, 30).
Stellung der Blätter. Hierüber ist nur wenig zu sagen; denn bei allen Gat-
tungen dieser Unterfamilie finden wir spiralige Anordnung der Blätter nach der Divergenz
2/5.
Die Blätter sind unter sich sowie in ihrer Scheide und Spreite liomodrom.
Ausbildung der Sprosse. Das Sympodium ist bei Cyrtospcrma^ Urospatha^
Df a^contioides Anchomanes ein Rhizom, bei Dracontium und Eehidnium sowie bei
y
den Amorphophalleae eine Knolle. An den Rhizomen entstehen in den Achseln der
unteren Blätter Knospen, welche bisweilen in Verbindung mit dem Mutterspross weiter
auswachsen. Die an den Knollen erzeugten Knospen entwickeln sich selten weiter,
solange die Mutterknolle wächst; sie haben die Funktion von Ersatzknospen, welche
namentlich dahn zur Entwickelung kommen, wenn, wie bisweilen bei den großknoliigen
Amorphophallus rex und A. campanulatus^ die mächtig herangewachsene alle Knolle
in Stücke zerfällt. Nicht selten entstehen in den einen großen Teil des kreisförmigen
A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
Fig. i. Wurzeln von Lasioideae. Ä Lasia spinosa (L.) Thwaites, ältere Wurzel. B—FBhekto-
phyllum mirabile N. E. Br. B Bodenwurzel. G Stück dieses Querschnittes bei stärkerer Ver-
größerung. D Haftwurzel. E Stück derselben bei stärkerer Vergrößerung. F Lysigener Harz-
gang mit dem ihn umgebenden Stereom. Sekretzellen noch nicht aufgelöst, s Sekretzellen,
S längere Sekretschläuche, Sg Sekretgänge, E
äußere Endodermis. — Original.
^4 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
Umfangs der Knolle einnehmenden Blattachseln der abgestorbenen Blätter einige Knospen
und ganz besonders groß ist die Zahl derselben bei Dracontiwn foecundwm und auch
bei D. asperum (Fig. 16). Bei Lasia tritt der Stamm über das Substrat hervor und
verzweigt sich (Fig. 9), so dass ältere Exemplare halbstrauchiges Aussehen haben. Bei
Montrichardia entwickelt sich der Sprossverband zu einem bäumchenförmigen Sjm-
podium (Fig. 44), an welchem die unteren Internodien mehr oder weniger gestreckt,
die oberen gestaucht sind. Die Arten von Gercestis bilden an ihren mit den Wurzeln
kletternden Stengeln erst längere Internodien zwischen Niederblättern, dann kürzere
zwischen den Laubblättern bis zur Entwickelung der Inflorescenzen, von denen oft zwei
sjmpodial verbunden sind; danach entstehen zunächst in der Achsel des Blattes /i 1,
—
aber auch in denen tiefer stehender Blätter neue Sprosse, welche auch erst mit Nieder-
blättern und längeren Internodien beginnen, nachher ebenfalls dichter stehende Laub-
blätter entwickehi. Nicht anders ist es bei Ehektophyllum, nur dass da die kletternden
Stengel bedeutend dicker sind, und nachdem erst die junge Pflanze am Boden liegende
Zweige mit langen Internodien entwickelt hat, die eine Stütze erreichenden mächtig
erstarken (bis zu \ dm Dicke) und bis 10m hoch aufwärts klettern.
Gestalt der Blätter. Oben (S. \) wurde gesagt, dass
bei einigen der bis jetzt
beobachteten Keimpflanzen der Lasioideae die Gestalt des ersten Laubblattes pfeilförmig
sei. Dies dürfte auch für die Mehrzahl der zu dieser Unterfamilie gehörenden Gattungen
gelten, mit Ausnahme von Dracontioides und Montrichardia, sowie der Gattung Ger-
cestis aus der Gruppe der Nephthytideae; denn dieselbe
enthält auch eine Art mit
länglich-lanzettlicher Spreite und dann zu Arten mit herzförmiger Basis,
sclireiten wir
sodann zu solchen mit pfeilförmigem Blatt und endlich zu einer mit dreiteiligem vor.
Die Nephthytis selbst haben alle pfeilförmige Blätter, dagegen sind bei Rhektophyllum
die ersten Blätter fast spießförmig, jedoch mit breitem vorderem Abschnitt; sie
zeigen nicht selten Risse zwischen dem vorderen und den hinteren Abschnitten. Die
folgenden Blätter sind eiförmig oder länglich-eiförmig mit herzförmiger Basis und sind
zwischen den Seitenrippen mit länghchen Löchern oder Spalten versehen, wodurch das
Blatt fiederspaltig wird (Fig. 42 J), ganz ähnlich wie das mancher Monster
a, Raphido-
phora und Epipremnum^ mit denen jedoch diese Gattung garnicht näher verwandt ist.
Wiebei Nephthytis sind nun bei den übrigen Gattungen entweder alle Laubblätter
pfeilförmig oder nur das erste des primären Sprosses. Bei Ancho7nanes difformis (Fig. 2 ) I
ist häufig das erste pfeilförmige Laubblatt mit Spalten zwischen den seitlichen Abschnitten
und dem vorderen versehen, wie bei Rhektophyllum es wird damit die Dreiteilung der
\
folgenden Blätter eingeleitet. Interessant ist, dass auch bei Dracontioides desciscens
(Fig. <3), welche zwischen Urospatha und Dracontium in der Mitte steht, einzelne der
pfeilförmigen Blätter Spalten oder Löcher zwischen den Nerven des vorderen Blatt-
abschnittes aufweisen. In den beiden seitlichen Abschnitten der später auftretenden
Blätter macht den Gaiiiuugen Dracontium (Fig. ^F, 5) und Echidniu?)!, sowie
sich bei
bei den Amorphophalleae die Neigung zur unechten Dichotomie in hohem Grade geltend.
Ein solches Blatt zeigt vollständige Dichotomie der beiden seitlichen Abschnitte, während
der mittlere Abschnitt bisweilen zwei und auch mehr seitliche Fiedern besitzt. Später
treten bei den einzelnen Arten der Amorphophalleae Verschiedenheiten auf, insofern
noch weitere Dichotomie der Abschnitte erfolgt oder dieselben sich fiederteilig entwickeln,
auch kommt es vor, z. B. bei Amorphoplmllus silvaticus^ dass nach Eintritt der ersten
Dichotomie der eine nach innen gelegene Abschnitt fiederteilig wird, der andere nach
außen gelegene nochmalige Dichotomie zeigt. Wir haben also hier cjmöse und race-
möse Verzweigung vereinigt.
Anatomie des Stengels und der Blätter. Im Grundgewebe treten häufig zer-
streute Gerbstoffßchläuche namentlich aber sind charakteristisch
auf; lange, Milchsaft
führende Schläuche in geraden Reihen zu beiden Seiten der
Leitbündel, in der Regel
angrenzend andas Leptom, seltener auch in der Mitte desselben, bisweilen aber zu
beiden Seiten de« Stereoms [Gercestis Dinklagei und Rhektophyllum Diese
miraUle).
Milchsaftschläuche sind bei den meisten Gattungen auf Querschnitten und Längsschnitten
A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
gelegt hat.
Das Hadrom der einzelnen Bündel zeigt meist nur wenig (3 —
4) Querreihen von
Gefäßen und Tracheiden, seltener mehr (5
— 7), wie bei Anchomanes und den großen
Amorphopliallus.
Bei den meisten Lasioideae finden wir in den Blattstielen und den Stielen der
Inflorescenzen zahlreiche schizogene Hohlräume, welche durch lamellöses Parenchym ge-
trennt sind, ganz besonders zahlreich und groß bei den im Wasser wachsenden Arten
von Lasiuj Gyrtosperma (Fig. 3^), Urospatha^ aber auch bei den dicken, ki-autigen
Blattstielen von Amorphophallus campanulatics (Fig.
3^) u. a.
Das stereomatische Element in den krautigen Stengeln (Kolbenstielen) und Blatt-
stielender mit Bhizom oder Knolle versehenen Lasioideae ist Bast auf der Außenseite
der peripherischen Stränge bei Gyrtosperma, Urospatha, Lasia, he\ Anchomanes (Fig. 4J5),
Dracontium und den meisten Amorphopliallus, dagegen Gollenchym bei anderen Amorpho-
phdUus (Fig. 4-4), Thomsonia und Pseudodracontium (Fig. 4C). Bei Dracontium as-
perum stellt im Kolbenstiel ein peripherischer Ring von Collenchym das mechanische
Element dar, während solches den Leitbündeln selbst fehlt. Bei Anchomanes difformis
Fig. 4. Ä, B, C, E, F Querschnitte von Kolbenstielen. A Amorphophallus bulbifer (Roxb.) Blume. —
B Anchomanes difformis (Blume) Engl.
— C
Pseudodracontium Lacourii (Linden et Andre)
N. E. Brown. —E Gercestis kamerunensis Brown.
(Engl.) N. E.
—
F Rhektophyllum mirahile
N. E. Brown. D Längsschnitt aus dem Kolbenstiel von Anchofnanes difformis] coli GoUenchym,
S Milchsaftschlauch, O Längsschnitt a. d. Kolbenstiel v. Thomsonia nepalensis Wall. —
Original.
g A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
V.
finden wir in größerem Abstände von der Epidermis und den Leitbündeln einen breiten
Collenchjmring (Fig. 4-B, D), der häufig vor den Leitbündeln unterbrochen ist, vv^ährend
diesen selbst nur eine schmale Schicht von Stereom anliegt (Fig. iB).
hl den aufrechten Stämmen von Montrichardia liegt den Mestomsträngen eine breite
Schicht von Stereom an (Fig. 3 Cj. In den Kolbenstielen der Nephthytideae Nephthytis,
Cercestis und RhektophyUum finden wir einen Stereomring. Derselbe ist kontinuierlich
bei RhektophyUum (Fig. 4F), dagegen oft vor den Leitbündeln unterbrochen bei Cer-
cestis und Nephthytis. Das den Leitbündeln anliegende Stereom ist hier schwach ent-
wickelt (Fig. kE) oder solches fehlt ganz (Fig. lyF). Kristallschläuche mit Raphiden
finden sich bei allen Lasioulcac\ ebenso sind im Grundgewebe einzelne Zellen zerstreut,
welche einen dem Milchsaft ähnlichen Inhalt führen, wenigstens dieselbe Färbung an-
nehmen wie die Milchsaftschläuche.
lasia^ die erste Gattung mit scheitelständiger Samenanlage, die zweite mit parietaler,
die dritte mit grundständiger. Bei der amerikanischen Gattung Dracontium^ welche
UrospatJia, sonst auch Gyrtosperma nahe steht, sind die Zahlenverhältnisse nicht immer
gleich für D. polyphyllum und D. costaricense gilt die Formel T |
;
| | f ^ ^? -+ ^ + ^f
für D. foecundum TS-{-3A3-^S G3 0\, fnrD.gigas T3
— 3^3 -f- 3 3(+3) G^< 0\, + +
für D. Carderi TS-i-t +
3^3 2(+3)G^30i. Es macht sich also neben Schwan-
kung in der Zahl der Tepalen und Staubblätter auch die Neigung zur Anlage eines
dritten und sogar vierten Staubblattquirles geltend. Die Dracontium nahe stehende
Gattung Echidnium hat die Formel 7^2 2^2 2 G \ \. + +
Bei allen Gattungen erinnern die Staubblätter in ihrer Beschaffenheit an
diesen
diejenigen von Anthurium und Pothos] die Staubfäden sind breit lineal, anfangs kurz,
später verlängert und die Antheren über die mehr oder weniger kapuzenförmigen Te-
palen hinausschiebend; die Antheren besitzen zwei eiförmige Thecae, welche sich durch
einen Längsspalt nach außen öffnen.
Bei allen perigonlosen Lasioideae sind normal die Blüten eingeschlechtlich und die
männlichen nur aus 2 —
3, selten 5 und 6 Staubblättern gebildet, von denen entweder
2 —
3 einen Quirl bilden oder 2 2 oder 2 + +
3 zu zwei Quirlen gruppiert sind,
letzteres bei mehreren Amorphophallus bei Thomsonia und Pseudohydrosme gabu-
^
phalleae, Nephthytideae und Montrichardieae besitzen dicke Staubblätter mit sehr kurzem
Filament oder ohne solches, nur bei Pseudodracontium geht die Anthere in ein längeres
cylindrisches Filament über. Bei Pseudohydrosme überragt ein verbreitertes Connectiv
(Ue mit zwei Poren sich öffnenden Thecae, bei Plesmonium ein kegelförmiges. Zwei
getrennte scheitelständige Poren finden wir bei Thomsonia^ während bei Anchmnanes
wie auch den meisten Amorphophallus die beiden Poren sich zu einer nieren förmigen
Öffnung vereinigen. Dagegen ist bei Cercestis , Nephthytis und Rliektoj^hyllum eine
rundliche oder quer ovale Pore am Hände der Anthere anzutreffen; bei Montrichardia
aber öffnet sich die Spitze der Theca, welche vom Connectiv ein wenig überragt wird,
durch einen kleinen Längsspalt. Die Zahl der Carpelle beträgt bei Pseudohydrosme^
—
Plesmonium und vielen Amorphophallus 3 2, bei anderen AmorphopJiallus aber und
allen übrigen Gattungen geht die Zahl der Carpelle über \ nicht hinaus. Durchweg
ist bei allen
iMsioideae, außer bei Gyrtosperma und Urospatha, in jedem Carpell nur
A. Engler, — Araceae-Lasioideae. 9
eine am Grunde oder nahe demselben stehende Samenanlage vorhanden. Mitunter finden
sich bei den Amorphophallus an der Grenze der weiblichen und männlichen Inflorescenz
einzelne Zwitterblüten.
Sterile männliche Blüten mit wenigstens oben getrennten Staminodien treffen
wir amoberen Ende des Blütenstandes bei einigen der Amovphophalleae^ so bei Pseudo-
hydrosme Büttneri und Thomsonia nepalensis, an; dagegen sind hei Pseudodracontium
die Staminodien einer sterilen männlichen Blüte zu einem pilzförmigen Körper vereinigt.
Von Amorphophallus ist eine die Sektion Dysamorphophallus bildende Art, A. hirtus,
mit langen gebogenen Emergenzen versehen, welche einem Blütenrudiment entsprechen,
und mehrere derselben setzen den Kolbenanhang zusammen. Nur noch bei einzelnen
Amorphophallus (z. B. A. Bivieri [Fig. 29], A. draeontioides [Fig. 24]) finden wir dicht
über den fertilen männhchen Blüten Höcker, welche einer Blütenanlage entsprechen;
bei den meisten sind die Grenzen zwischen den einzelnen Blütenanlagen verwischt und
vielfach so sehr, dass der ganze Kolbenanhang eine glatte Oberfläche besitzt. Nichts
desto weniger oberste Gewebeschicht des Anhanges von gleicher Beschaffenheit
ist die
wie das somatische Gewebe der fruchtbaren Staubblätter. Dass aber der ganze Kolben-
anhang an seiner ganzen Oberfläche aus verschmolzenen, nicht zur Ausgliederung ge-
langten Blütenanlagen besteht, zeigt besonders deuthch A. draeontioides. Bei dieser
Art stehen am unteren und oberen Teil des Anhanges (Fig. 2 4 —
L] kurze Blütenanlagen;
zwischen beiden befinden sich lang gestreckte. An dieser Stelle ist also das Wachstum
des sich ausdehnenden Kolbenanhanges ein besonders rasches gewesen.
Am unteren Ende der männlichen Inflorescenz kommen Staminodien bisweilen bei
Cercestis vor; sie unterscheiden sich nur durch den Mangel der Theken von den fer-
tilen Staubblättern. Dagegen finden wir bei Plesmonium zwischen der fertilen männ-
lichen Inflorescenz und der weiblichen sterile keulenförmige Körper, von denen man in
Ermangelung von Übergangsformen nicht sagen kann, ob sie Staminodien oder Pistil-
lodien sind und die daher am zweckmäßigsten als Organa neutra bezeichnet werden.
Die Pistille sind bei den Lasieae und Amorphophalleae nicht selten von 2 3 Car- —
pellen gebildet, so bei Urospatha, Dracontimn und mehreren Amorphophallus^ bei
Pseudohydrosfne^ Thomsonia und Plestnonium, aus 4
—
5 Carpellen bei D. Purdie-
anum. Bei diesen finden wir auch meistens einen deutlichen Griffel und eine ge-
lappte Narbe. Die Länge des Griffels im Verhältnis zum Fruchtknoten wechselt; bei
mehreren Dracontium und einzelnen Amorphophallus ist ersterer bisweilen 4 mal so
lang als der letztere; bei anderen ist der Griffel erheblich kürzer und tritt auch ganz
zurück, so dass die Narbe sitzend wird. Eine größere Anzahl von Gattungen besitzt
unicarpelläre Pistille. Mehrere Samenanlagen in einem Carpell werden nur bei Uro-
spatha und einigen Gyrtosperma angetroffen; sie sind immer anatrop und kehren die
Mikropyle nach unten; 2 Samenanlagen am Grunde finden sich auch bisweilen bei
Montriehardia^ einer Gattung, welche mit den anderen Lasioideae nicht sehr nahe ver-
wandt sein dürfte. Meistens sind die Samenanlagen mit kurzem Funiculus versehen;
aber bei Amorphophallus herrscht in. dieser Beziehung größere Verschiedenheit; doch
lässt sich mit Rücksicht auf die Länge des Funiculus eine Spaltung dieser artenreichen
Gattung nicht durchführen, wie ich längere Zeit gehofft hatte.
Die Spatha zeigt auch in dieser Unterfamilie verschiedene Stufen der Ausbildung:
in der Jugend ist sie immer zusammengerollt und schließt den Blütenstand ein. Später
ist sie ganz geöffnet und lineal-lanzettlich bei
Podolasia, eiförmig oder eiförmig-lanzett-
lich, höchstens ganz am Grunde mit sich deckenden Rändern versehen bei Gyrto-
sperma, Anaphyllum und Anchomanes. Während bei den zwei ersten Gattungen
die Antheren vor dem Ausstäuben von den am Ende
kuppenförmigen Tepalen geschützt
sind, bildet bei Anchomanes die anfangs stark konkave und mit der Spitze vornüber
geneigte Spatha ein Schutzdach über der Inflorescenz. Ein solches Schutzdach bildet
noch mehr die von der Mitte an vorgebogene Spatha bei Draeontioides, bei Dracon-
tium polyphyllum und D. asperum, bei Amorphophallus sect. Dracontiopsis wäh- ,
rend bei D. gigas nur der oberste Teil der aufrechten Spatha zu einem Schutzdach
10 A.. Engler.
— Araceae-Lasioideae.
umgebildet ist. Bei den übrigen Lasioideae ist die Spatha während des Jugendstadiums
der Inflorescenz um dieselbe herumgerollt und entfaltet sich dann entweder fast voll-
ständig oder nur im oberen Teil. Das erstere ist der Fall bei Nej)hthytis und Pseudo-
dracontinTn, während bei den übrigen der untere Teil zusammengerollt bleibt. Bei
Urospatha und Lasia schließt der untere Teil der Spatha einen cjlindrischen Kolben
mit perigoniaten Zwitterblüten ein und die Lamina ist entweder kahnförmig oder lan-
zettlich oder lineal-lanzettlich,bedeutender Länge spiralig gedreht (Lasia^ einzelne
bei
Urospatha). Im namentlich bei Lasia, klafft der untere Teil der Spatha
letzteren Falle,
auseinander, sodass Insekten in den Kessel bequem vordringen können, während der Blüten-
stand oben durch die zusammengedrehte Lamina der Spatha gegen Begen geschützt ist.
Doch ist dieser Schutz nur als zufällig und nicht als notwendig anzusehen, da bei vielen
UrospaÜia sowie bei Cyrtosperma die Lamina der Spatha zuletzt ausgebreitet ist und
der Kolben frei über den untersten zusammengerollten Teil der Spatha hinweg ragt.
Vor dem Ausstäuben ist der Pollen genügend durch die die Antheren bedeckende Kappe
der Tepalen geschützt. Jeder Schutz für den Pollen scheint zu fehlen bei vielen nackt-
blütigen Lasioideae, wie Nephthytis, Cercestis, den meisten Amorphophallus und ver-
wandten Gattungen, sowie bei Montrichardia\ aber hier ist der Pollen bis zu der Zeit,
wo er in wurmförmigen Massen aus den mit \ oder 2 Poren sich öffnen^ien Thecis
ausgestoßen wird, auch geschützt. Die Thecae stehen seitlich an den dicken Staub-
blättern und ihre Mündung befindet sich entweder tiefer als der flache Scheitel der
.
Connective, welche vor dem Ausstäuben dicht aneinander schließen (Änchomanes, Cer-
cestis, Montrichardia, Pseudohydrosme) oder hart am Bande derselben (Nephthyiis,
Rhektophyllum). Dagegen befinden sich \ oder 2 Poren am Scheitel der Anthere bei
AmorphophallitSj Flesmonium, Thomsonia] sie sind bis zur vollständigen Pollenreife
geschlossen und die schützende dünne Decke wird erst durch die wurmförmig hervor-
quellenden Pollenmassen durchbrochen.
Die Spatha zeigt in dieser Gruppe mannigfache Färbung; sie ist rein grün bei
Pseudodracontium, hellgrün und innen weißlich bei Thomsonia sowie Montrichardia.
In den meisten Fällen ist die Spatha auf der Außenseite oder morphologischen Unter-
seite heller, als an der vollständig oder im unteren Teil dunkelpurpurfarbenen oder
dunkelkupferroten Innenseite; sie ist außen grün bis blasskupferfarben hex Anchomanes,
grün und purpurn gestreift Cyrtosperma senegalense, Dracontium Carderi, grün-
bei
gelblich bei Amorphophallus grün und rosa gefleckt bei mehreren Amorpho-
Eichleri,
phallus, z. B. A. Rivieri, A. dubius, A. campanulatus olivengrün bis bräunlich bei
,
Fliegen, welche die Blütenstände solcher Araceen ebenso wie die schmulzigviolelten oder
dunkelpurpurroten, bisweilen gelb und grün gefleckten Blüten von Aristolochiaceen, Sta-
pelien, Hydnoraceen, Bafflesiaceen besuchen.
Frucht und Same. Alle Lasioideae entwickeln Beerenfrüchte, in denen die Pa-
pillen am Grunde des Funiculus und an diesem selbst verschleimen. Bei den Gattungen
Cyrtosperma^ Dracontioides und Dracontium ist der nierenförmige Same mit dünnem
Nährgewebe versehen, außerdem mit einer braunen Samenschale, an welcher der Länge
nach verlaufende Wülste, mit Warzen oder mit dicht stehenden Stachelbildungen auf-
treten. Auch ist bei Gyrtosperma ein kleiner Samendeckel vorhanden, der aus dem
mikropylaren Ende des inneren Integumentes hervorgegangen ist. Die übrigen Lasioideae
besitzen eine glatte braune Samenschale und einen angeschwollenen
(makropoden), den
Samen ganz ausfüllenden Embryo.
Arten, welche die Gattung Amorphophallus ausmachen. Bei dieser im ganzen paläo-
tropischen Gebiet verbreiteten Gattung entsteht die Frage, ob sie monophyletischen oder
polyphyletischen Ursprungs ist. Ich möchte das letztere annehmen, wenigstens dürften
die Sektionen Dracontiopsü und Corynophallus mit 2 Arten im äquatorialen West-
afrika, Hydrostne mit 9 Arten im afrikanischen Wald- und Steppengebiet, die mono-
typischen Synantherias und Raphiophallus in Vorderindien, die ebenfalls monotypischen
Interruptiflorusund Napotuher in der hinterindisch- ostasiatischen Provinz des Monsun-
gebietes, Candarum (3 Arten) und Candaropsis (\ Art) in der nordwest- und südwest-
malayischen Provinz, die monotypische Sektion Dysamorphophallus auf Formosa ihren
Ursprung haben. Die zahlreichen noch übrigen Arten, welche von Westafrika bis For-
mosa zerstreut sind, und welche wir der Sektion Gonophalhis zurechnen, bilden kaum
eine natürliche, den übrigen Sektionen gleichwertige Sippe.
Während alle bisher genannten Gattungen untereinander eng verknüpft sind,
weichen etwas mehr von dem Urtypus ab die im tropischen Westafrika vorkommenden
Nephthyddeae. Durch das kriechende Rhizom und die pfeilförmigen Blätter schließt
sich Nephthytis an Cyrtosperma an; aber die Blüten sind nackt und eingeschlechtlich
und die Staubblätter sind mit fast sitzender, oben zusammengedrückter Anthere ver-
sehen, deren seitlich stehende Theken sich durch eine Pore öffnen. Diese Gattung ist
von Liberia bis Gabun verbreitet. Cercestis mit kletterndem Stengel und unten ge-
schlossener Spatha reicht von Liberia bis zum Congo. Rhektophyllum mit ganz zu-
sammengerollter und nur kurze Zeit sich öffnender Spatha, mit mächtigem Kletter-
stamm und eigenartiger Blattentwickelung, welche vom jugendlichen Pfeilblatt zum
Fiederblatt überführt, ist nicht nur in den Küstengebieten des westlichen Afrika ver-
treten, sondern ist auch bis zumGliasalquellengebiet vorgedrungen.
Auch im tropischen Amerika eine eigenartige Sippe in Montridmrdia entstanden,
ist
welche mit dem Urtypus der Lasioideae nur die Blaltform und Nervatur sowie den
anatomischen Bau gemein hat. Nackte eingeschlechtliche Blüten sind auch in dieser
Sippe vorhanden; aber außerdem sind hier die dicken Staubblätter mit länglichen
A. Engler, — Araceae-Lasioideae. 1^
dorsalen Antheren versehen, welche sich durch einen Spalt öffnen. Diese Sippe ist von
Westindien bis Bahia in den Küstengebieten anzutreffen.
Von den Lasioideae sind Cyrtosperma, Lasia, Urospatha^ Dracontioides^ Mont-
nohardia auf die Küstenregion oder untere Waldregion beschränkte hydrophile Mega-
Nutzen wird in dem die ganze Famihe betreffenden allgemeinen Teil behandelt
werden. Hier sei nur erwähnt, dass die Rhizome und Knollen mehrerer Arten wegen
ihres reichen Gehaltes an Stärke gekocht und gebacken genossen werden (s. Cyrto-
Systema subfamiliae.
A. Caudex raro epigaeus breviter adscendens vel prorepens,
saepius hypogaeus rhizoma crassum vel tuber, nunquam
erectus epigaeus.
a. Flores hermaphroditi perigoniati. Staminum filamenta late
linearia,thecae oblongo-ovatae, rimula longitudinali ex-
trorsum dehiscentes. Herbae scandentes vel tuberosae,
posteriorum semina exalbuminosa Tribus I. Lasieae.
a. Herbae perennes caudice ascendente vel hypogaeo,
raro tuberosae, raro suffruticosae. Petioli et pedun-
culi saepe (non semper) aculeati vel verrucosi.
I. Ovaria pluriovulata usque 2-ovulata, rarissime i-ovu-
lata. Semina albuminosa . . 27. Cyrtospertna Griff,
proferens.
I. Ovarium 2—
3-loculare; ovula in loculis solitaria,
placentae centrali affixa.
\ . Inflorescentia mascula tota fertilis vel pars su-
perior sterilis 35. Pseudohydrosme Engl.
2. Inflorescentia mascula feminea parte organis
a
neutris claviformibus obsessa separata ....
36. Plesmonium Schott
II. Ovarium uniloculare. Ovulum basifixum.
\. Inflorescentia mascula tota fertilis 31 Anchomanes Schott
.
Tribus I. Lasieae.
(<882) ne; Engl, in DC. Mon. Phan. II. (1879) 268, in Engl, und Prantl, Pflzfam.
II. 3. (<889) <23; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1883) 997; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI.
(<893) 55<; N.E.Brown in D^'er, FI. Trop. Afr. VIII. (1900 197. Lasiomorpha —
Schott in Bonplandia V. (1867) <27, Gen. Aroid. (<8Ö9) 85, Prodr. Aroid. (<860) 405. —
*j xvQiof, curvus, anlQ/Lta semen; propter semina curvata.
Gyrtosperma. J5
*) ((Qta idoö, aris similis, uxtav, ccKovxog jaculum, telum ; propter folia sagittata.
^6
A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
4. C. senegalense
(Schott) Engl, in DC. Mon.
Phan. II. (18*9) 270; Engler-
PranÜ, Pflzfam. (1889) <23; Engler in Mitth. Deutsch. Schutzgeb. II. (<889) 150.
II. 3
Durand-Schinz, Gonsp. Fl. Afr. V. (1894) 472; Hook, in Bot. Magaz. t. 7617; N. E.
Brown in Djer FI. Trop. Afr. VIII. (1901) 198; Engl, in Engler-Drude, Veget. d. Erde
IX. (1908) 241 —
C. Afzelii (Schott) Engl, in DC. Mon. Phan. 1. c. 269 Engler-Prantl, I. c;
—
.
;
Fig. 5. Cyrtosperma senegalense (Schott) Engl. A Flores 4 de supra visi. B Flos a latere
Visus. C Pistillum longitudiDaliter sectum. D Ovulum. E Bacca. F Eadem aperta. Q Semen
longitudinaliter sectum.
— Ex iconibus cli. Schott in herbario Caesareo Vindobonensi con-
servatis reproducta.
Bachbetten, sehr häufig. Herb. Berlin)— Togo, Bismarckburg (R. Büttner n. 418.
—
Blühend im Febr. 1891; Busch bei Schifuma. Herb. Berlin).
;
—
Süd-Nigeria-Kamerun-Zone: Kamerun, Barombi-Station (Preuss n. 262. —
Blühend im Mai 1890 — an feuchten Stellen nordwestlich und nördUch bei der Tabaks-
farm. —
Herb. Berlin); Batanga (Braun n. 18. — Blühend November/Dezember 1887;
»ekonjo«.
— — An sumpfigen
Herb. Berlin); Viktoria (Buchholz. im Walde. — Stellen
Herb. Berlin. — Winkler 340. — H. im September 190
n. dem Graben
Blatt in
am Kirchhofsdamm — bei Victoria. Winkler 781. —
Herb. Berlin); Kribi
4,
n.
Blühend im November 1904. — Leder mann 488. — Blühend September 1908;
(H.
n.
Herb. Mus.
Gongo-Zone:
Paris).
(Hens
— 300 m,
Stanley Pool
—
n. 15.
Sümpfen. in allen Herb.
Ghevalier
Berlin); Brazzaville (A. 11088, 11096, 11210. — n.Januar 1904. — Herb.
Mus. Paris).
Gentralafrikanische Zone: Ubangi-Bezirk Ghevalier 6010. — Oktober n.
1902. —
(A.
Mus. Herb. Paris).
C.
giganteum
2. Nova Guinea
Engl, Botanique (1910) 249.
in — Folium
Vol. VIH.
cum petiolo ad 2,5 m
longum, lamina adulta coriacea, ovato-sagittata, partitione antica
ad 7,5 dm fere longa, basi 7 dm lata, apice obtuso vel apiculata lobis posticis ad 1 m
et ultra longis, 5 dm latis sinu profundo acuto sejunctis subacutis retrorsis, nervis laterali-
bus L circ. 8 distantibus, nervo coUectivo marginal] conjunctis, costis posticis in sinu fere
1 dm denudatis. Pedunculus ad 4,5 cm diametiens laevis; spatha ovato-lanceolata longo
acumine instructa, rubiginosa, convoluta infra 8 cm diametiens, circ. 3,5 dm vel ultra
spadicis 2 cm stipitati, 21 cm fere 4 cm crassi inflorescentia roseo-fusca.
longa;
Staminum 4 —5 filamenta ad 1 mm
longi,
longa. Pistillum 4 mm longum, ovarium pluri-
ovulatum. Perigonium 4 — 5-tepalum, tepala 3,5 mm longa. Spadix fructifer ad 3,6 dm
longus, 9 cm crassus. Baccae virides 1,5 cm longae, 6 mm crassae, ellipsoideae.
Semina plura.
Papuanische Provinz: Neu-Guinea, am Nord-Fluss (G. Versteeg n. 1141 im
Mai 19 07 und blühend 1818 im OJctober 1909); im Schlammland am Nord-Fluss
n.
inermis vel aculeatus, usque 4,85 m longus, 3 cm crassus. Spatha lanceolata, usqiie
\ m (!) longa,
sordide luteolo-alba; spadix florifer usque 2,5 dm longus, i,5
—2 cm
crassus, fructifer usque 3,5 dm 5 cm albus. Tepala 6, 5 mm
Stamina 4 — 6, 4 mm longa,
longus,
filamentis 3 mm
crassus,
longis superne leviter inflatis
longa.
instructa.
Ovarium 5 mm longum, 2,5 cm crassum, subglobosum. Baccae obovoideae juvenculae
(1851) I50; Schott, Gen. Aroid. (1859) t. 84, Prodr. Aroid. (1860) 403; Engl, in DC,
Mon. Phan. H. (1879) 270; Icon. ined. in Arac. exsicc. et illustr. n. 89; Hook. f.
Fl. Brit. Ind. VI (1893) 551; Wall. Gat. 4447. Herba usque 2 alta. Foliorum — m
petiolus 0,4
— m
longus, geniculo 2 cm longo, fusco instructus, inferne aculeis 0,5
1
—
1 cm longis, sursum curvis densius, superne sparse armatus, lamina adulta 3 5 dm —
et ultra longa, elongato-sagittato-hastata, partitionibus longe acuminatis subaequilongis,
antica oblongo-triangulari, 1,5 4,5 longa, basi 1
—
3,5 dm
lata, posticis
— dm 1,7—4 dm
longis parte apicali leviter introrsum arcuata retrorsis lanceolatis, subfalcatis valde in-
aequilaterahbus, latere interiore duplo angustiore, sinu profundo acuto sejunctis, costis
posticis 1,5
—
2 cm in sinu denudatis, a petiolo angulo 3 6 40" distantibus ut costa —
antica aculeis minutis sparse obsitis, nervis lateralibus
prope marginemI.
patentibus
arcuatim adscendentibus, nervo collectivo marginali conjunctis. Pedunculus 5 8 dm —
longus, usque 2 cm crassus, minute et sparse aculeatus; spatha 0,8 3 dm longa, —
infra 4 cm ampla, late ovato-lanceolata, longe vel breviter acuminata, extus purpurea,
intus pallide viridis. Spadix circ. 4 cm longus, 1 cm crassus, stipite 1 cm longo suf-
fultus, cylindricus, flavus, usque 1,4 dm longus, 3,5 cm crassus.
fructifer Stamina 6,
2 mm longa. Pistilla atque perigonium fere 3 longa. mm
Perigonium 6-tepalum.
Ovarium biovulatum. Baccae purpurascentes obovoideae stigmate pulvinato coronatae,
1 cm longae, 6 — 8 mm crassae. Semina reniformia, testa longitudinaliter sulcata et
inter sulcos dense verrucosa, brunnea. — Fig. 1 Ä— F.
Monsungebiet: In Sümpfen an offenen Gewässern, sowie in dichten Sumpf-
wäldern.
Malakka, Perak (Scortecchini n. 1 696, Künst-
Südwestmalayische Provinz:
ler n. 2260. —
im August. Herb. Hort. Calcutta); Batu Togoh, um
Blühend —
100 m u. a. a. 0. (Wray n. 2132, 2239, 1406), am Larut (King's Collector n. 4357,
Kunstler n. 5654). —
Singapore, Changi (Herb. Hort. Calcutta); Sanglin (Ridley
n. 4605. — Herb.
Singapore, Calcutta).
5. C. Johnstonii (Bull) N. E. Brown in Gard. Chron. 2 (1882) 808;
Beccari in Bull. R. Soc. Toscana di orticult. X. (1885) n. 1. —XVIII,
Äloeasia Johnstonii
J. Bull Cat. p. 1878. 154. —
dm (et ultra) longus, teres,
Foliorum petiolus 6 8 —
roseo-maculatus, inferne longe vaginatus, verrucis carnosis spinescentibus
olivaceo-viridis,
sursum-arcuatis in fasciculos alternos vel sparse pectinatos roseos dispositis obsitus.
Lamina 4 — 6 dm (vel ultra) longa, oblongo-sagittata, semi-erecta, leviter peltata, oli-
2*
20 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
Fig. 7. A-F Cyrtosperma lasioides Griff. A Flores de supra visi. B Stamen a dorso visum
cum anthera C Idem cum anthera aperla. D Pistillum longitudinaliter sectum. E Ovu-
clausa.
lum. F Pars spadicis fructiferi semina emittens. — G—K
G. Merktisii Schott. G Flores de
supra visi. H
Flos a latere visus. J Pistillum longitudinaliter seclum. Ovulum. L O K — —
C. angtcstüohum Engl. L Habitus. M
Flos niaturescens. Stamen. N
Pistillum longitudi-
naliter sectum. — Icon. origin.
Bat. I.
(1863/64) 28 4.
— Planta robusta aculeis brevibus, rectiusculis armata. Foliorum
0,4
— 2,5 m i
— dm
crassus; lamina usque 1,5 longa, sagittato- m
petiolus 0,8 longus,
hastata, partitionibus acuminatis subaeqiialibus, lobo antico circ. 2 7 dm longo, posticis —
paullo longioribus, retrorsis vel subextrorsis, costis posticis in sinu 4 8 cm denudatis. —
Pedunculus ad 0,6 cm longus, aculeatus. Spatha 3
—
6 dm longa, coriacea, nervosa,
Merrill, Herb. Bur. of Sc. n. 52 18); Bulalacao, Mindoro (Blatt Aug.-Sept. 1906. —
J. Bermejos, Herb. Bur. of Sc. n. 1515).
origin. ex Engler in Martius, Flora 2. 1882) 117 t. XXII., in DG. Mon. Phan. II.
brasiliensis. (1879) 272. Giganteum. —Foliorum petiolus
inferne minute aculeatus; lamina ambitu reni-
formis vel hastata, subtripartita partitione antica pinnatipartita, partitionibus II. utrinque
2 —
3 inferne late linearibus, apicem versus dichotomis, laciniis acutissime falcatis,
p.
(1879)
350; Prodr. (I860) 418.
—
FoHi lamina tripartita, partitionibus
decursive pinnatiparütis, laciniis ovatis vel oblongo-ovatis acutis, secus nervös hinc inde
irregulariter pertusis, nervis lateralibus nervum collectivum a margine remotiusculum
constituentibus. Pedunculus tenuis, longissimus (8 9 dm) subtransverse maculato-—
variegatus maculis brunneis, rubentibus, viridibus et albis praeditus. Spatha recta, con-
voluta, oblongo-lanceolata, longe acuminata, atropurpurea, 2,5 dm longa. Spadix bre-
vissime quam
spatha 6
stipitatus
—
8-plo brevior, cjlindricus, 4 cm longus. Tepala et
stamina 4. subcylindricum, ovario uniloculari in stilum paulum breviorem et
Pistillum
Nomen nudum:
Cyrtosperma Matrieffianum Hort, ex Gardn. Chron. XXI. (188 4).
I. 711.
Sumatra.
28. Lasia Lour.
Lasia*) Lour. Fl. Cochinch. (1790) 81, ed. Willd. (1793) 102; Schott, Melet. I.
(1832) 21, Gen. Aroid. (1858) t. 82, Prodr. Aroid. (1860) 399; Endl. Gen. n. 1701
p. 240; Kunth, En. III. (1841) 66; Engl, in DG. Mon. Phan. H. (1879) 272, in Engl,
und Prantl Pflzfam. II. 3. (1889) 123; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1883) 995; Hook f.
Fl. Brit. Ind. VI.
(1893) 550.
— Lasius Ilassk. Catal. pl. Hort, bogor. alt. (1844) 59.
—
Dracontium L. Fl. zeyl. (1747) 328, Spec. ed. 1 (1753) 967.
Flores bermaphroditi. Perigonium 4-, rarius 6-tepalum, tepalis fornicatis, vertice
subtruncatis, lateralibus interiora in praefloratione obtegentilDus. Stamina 4 6; fila-
—
menta brevia, lata, apice incrassato repentino in connectivum tenue acuminatum an-
gustata, antherae quam filamenta paullo breviores, thecis ellipticis, brevissime apiculatis,
connectivum rima iongitudinali ad imam basin non extensa extrorsum
superantibus,
dehiscentibus. Ovarium ovoideum in stilum brevem crassum sensim attenuatum, uni-
loculare, uniovulatum; Ovulum tholo funiculo brevissimo obhque appensum, anatropum,
micropyle fundum spectanle. Stigma rotundatum capitatum depressum. Baccae , ,
Glavis specierum.
A. Baccae aculeatae. Spathae \ ,5 3 dm longa — L. spinosa.
B. Baccae laeves. Spatha 4 dm longa. Folia crasse carnosa L. crassifolia.
Fig. 9. Lasia spinosa (L.) Thwaites. A Planta florifera heterophylla. B Spatha cum spadice.
C Spadix florifer. 17 Pars florum
superiorum longitudinaliter seeta. Spadix fruetifer. F E
Bacca. G Bacca cum semino maturesecnte longiludinaliter secta. Bacca cum semine maturo H
longitudinaliter secta.
— Ä—D
Ex iconibus cli. Schott in herbario Gaesareo Vindobonensi con-
scrvatis reproducta, E— // Icon, origin.
Lasia. 25
(1864) 127.
— L. spinasa ß Hermannii Engl, in DC. Monogr. Phan. II. (1879) 274.
—
Caudiculi usque 3 cm internodia minusve dense aculeis rectis
vel sursum curvis obtecta.
crassi,
Foliorum
abbreviata,
petioli
plus
quam lamina longiores, 2 — 5 dm longi,
lamina valde variabilis, stirpis juvenculae hastata, costis posticis in sinu longe vel
brevius denudatis, stirpis adultae plus minusve profunde pedato-pinnatipartita, 2 6 dm —
longa atque lata, partitionibus lateraUbus 2 3 lineari-oblongis vel —
oblongo-lanceolatis,
plus minusve acuminatis, basim versus angustatis, infimis tripartitis, costis posticis in
sinu lato breviter, rarius non denudatis, partitionibus 1,5 2 dm longis, 2 — — 3 cm latis.
Pedunculi 2 —
3 dm longi, 0,7 5 cm crassi. Spathae 1,5 3 dm longae — tubus circ.
(Jenkins
—
Herb. Kew) Namhor
Forest (Herb. Hort. Calcutta); Sadiya (Gammie n. 252 Herb. Hort. Calcutta); Guro- — ;
Hills (J. Märten in Herb. Hort. Calcutta); Khasia (Griffith n. 454); Silhet (Wallich
Cat. n. 4447); Chittagong, Burkul L. Lister n. 314 —
Herb. Hort. Calcutta); Birma:
Pegu, Yomah Kurz n. 253 — Herb.
(J.
Hort. Calcutta); 7 Pagodas (Kurz n. 254, 255);
Ober-Birma: Kachin
(S.
Hills Hort. Calcutta); Südl. Shen Staten (Abdul Khalil
—
Herb. Hort. Calcutta); Chin
(Herb.
Hills, Mudol Hill (King's Collector n. 2 42 — Herb. Calcutta).
Südwestmalayische Provinz: Malakka: Pahang (Ridley n. 172); Perak,
am Larut, bis zu 200 m (King's Collector n. 4616, Kunstler n. 7982, 8689 —
Herb. Hort. Calcutta); Simpang (Wray n. 2283); Selangor, Batu Caves bei Kuala
Lumpur, in sumpfigen Vertiefungen (A. Engler n. 5271 Herb. Berlin); Penang, —
Tidal Swamps, häufig (Curtis n 1941 Herb. Penang). —
Java (Zollinger n. 347, —
La Heye); Bidara tjina (Herb. Buitenzorg) West -Sumatra (Korthals —Herb. Bui- —
tenzorg)
—
Borneo, Kwali Kapuas (Grabowski Herb. Berlin); Sarawak (Beccari —
n. 4005); S.O. -Borneo, zwischen Lumo Sibak und M. Benangin an Flussufern in Be-
ständen (Hub. Winkler, Malay. Pfl. n. 3249 August 1908 Herb. Berlin). — —
Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Cochinchina, Süd-Laos, Bassin des
Se-Moun (Harmand n. 287 —
Herb. Mus. Paris); Saigon (L. Pierre Herb. Mus. —
Paris); Kambodscha (Godefroy n. 390); Insel Phu Quoc (L. Pierre Herb. Mus. —
—
Tonkin: Hanoi (Bai an sa PI. Tonk. n. 20 42); Süd-Tonkin, Yen Ninh (H. Bon —
Paris)
Blühend im Februar 1882. Herb. Mus. Paris). —
Einh. Namen: na-ju (Bhamo), nhoi (Tonkin).
Caudiculi cortice remoto Curry in India orientali comeduntur.
dissecti et costi in
2. Araceae exsicc. et illustr. n. 194 (ed. a. 1883), in
L. crassifolia Engl, in
3 mm lata. Stamina e basi lata sursum paullum angustata, thecis oblongis. Pistillum
obovoideum 5 mm longum, circ. 3 mm crassum, infra verticem ovulis (2 —
)\ amphi-
tropis, basin spectantibus instructum. Baccae obovoideae, subglobosae, laeves, (haud
matm*ae) circ. 6 mm diametientes.
f. latisecta Engl. 1. c. — Lamina saglttata, adulta pinnatipartita, lobis posticis
oblique lanceolatis latere exteriore tantum partitione instructis, lobi antici partitionibus
utrinque 3
— 4 lanceolatis obtnsis.
Anaphyllum Schott, Gen. Aroid. (1858) 83, Prodr. Aroid. (<860) 40 4; Engl,
t.
pistillum superantia; antherae quam filamenta plus triplo breviores, thecis ellipticis,
brevissime apiculatis; rima obliqua extrorsum dehiscentibus. Ovarium ovoideum in stilum
crassum attenuatum, uniloculare, uniovulatum; Ovulum placentae parietali e fundo ad-
scendenti acietatae circa medium funiculo brevi affixum, anatropum, micropyle ampla
fundum spectante. —
Herbae peninsulae Indiae orientalis. Rhizoma prorepens. Foliorum
petioli valde elongati, interdum sparse aculeati, lamina
stirpis juvenculae sagittato-
hastata, demum
pedato-partita, I. adultae
antico remote pinnatiseclo
trisecta segmento
Fig. i 0.
Anaphyllum. Ä—J
Ä. Wightii Schott. A
Stirps juvencula. B
Stirps adultior. G
Stirps adulta florens. D
Spatha cum spadice. E
Spadix. F
Stamen a dorso visum. Idem O
a latere visum, S" Idem a dorso visum. J" Pistillum longitudinahter scctum. —
Bed- K—PA.
domei Engl. K Stirps florifera. L Spatha cum spadice. M Flos. iV, Stamen antice et a
dorso visum. P Pistillum longitudinahter sectum. — Icon. origin.
28 A- Engler. — Araceae-Lasioideae.
Podolasia*) N. E. Brown in Gardn. Chron. New. Ser. XVIH. (1882) II. 70; Benth.
et Hook. f. Gen. HI. (1883) 996; Engl, in Engler und Prantl, Pflzfam. H. 3 (1889) 124.
Flores hermaphroditi, omnes fertiles. Perigonium 4 6-tepalum, tepala obovato-
—
cuneata, apice truncata, fornicata, imbricata. Stamina 4 6, filamentis oblongo-quadratis,
—
apice incrassatis, antheris terminalibus, filamento multo brevioribus et angustioribus,
didymis, loculis globosis connectivum superantibus, rimis parallclis extrorsum dehiscentibus.
Ovarium prismaticum, 4 —
6-gonum, 1-loculare, vertice crasso tumido; stigma sessile, pulvi-
nare, ovulum solitarium sessile, anatropum basilare vel subbasilare. Baccae obovoideae.
—
Herba gracilis peninsulae Indiae orientalis atque borneensis. Caudex brevis, erectus.
Petiolus elongatus, sparse aculeatus. Folia sagittata vel hastata, lobis elongatis angustis
acuminatis, lobo antico costato nervis lateralibus utrinque 2, lateralibus antico aequilongis
horizontalibus vel deflexis, costa margini inferiori propinquiore. Pedunculus gracillimus,
inermis vel aculeis paucis instruclus. Spatha erecta, anguste cymbiformis, crassiuscula,
ab ima basi Spadix spatha brevior, inappendiculatus, longiuscule stipitatus,
aperta.
stipite basi dorso spathae adnatus, parte florifera cylindracea, obtusa.
P. stipitata N. E. Brown in Gardn. Chron. XVIII. (1882) H. 70; Ridlej in Journ.
K. As. Soc. No. 44 (1905) 187. —
Caudex brevis, circ. 4-5 cm longus, erectus.
Petiolus 3 —5 dm longus, basi vaginatus, superne teres, pallide viridis, infra aculeis
ochraeeis armatus. Folii lamina 3 —4 dm longa, sagittata vel hastata, lobo antico
oblongo-laneeolato vel oblongo-ovato, 1,5
— 2 dm longo, inferne 0,6—1,8 dm lata.
*) Tiove, noüog pes, lüaiu ob affinitaiem cum genere Lasia atque oh ovulum in ovario
basilare.
Podolosia. 29
Fig. i\. Podolasia stipitata N.E.Brown. A Habitus. B Pars inferior inflorescentiae. CFlos.
I> Stamen a dorso visum. E Idem antice visum. F Pistillum. G Ejusdem Sectio longitiidi-
nalis. R Spadix fructifer. J Bacca. K Semen. — Icon. origin.
30 A.. Engler.
— Araceae-Lasioideae.
n. 4 842. —
Blühend im Oktober. —
Herb. Penang); im dichten Regenwald auf feuchten
Felsen von 500 600 — m
(Kunstler in Herb. Hort. Calcutta n. 4 837); Goenong Panti
(King's Collector in Herb. Hort. Calcutta n. 233); Pelan Tujoi (Wray n. 4 842 in
Herb. Mus. Perak); Briah (Wray n. 422 4 Herb. Perak). — — Borneo Veitch —
Juli 4 880.
—
Herb. Hort. Calcutta, Herb. Kew).
(Hort.
3 4. ürospatha Schott.
(1857) 4 28, Oest. Bot. Wochenbl. (1857) 253, 254, Prodr. (4 860) 406; Engl, in
Martius, Fl. Bras. III. 2. (4 878) 4 4 8, in DC. Monogr. Phaner. II. (4 879) 275, in Engl,
u. Prantl Pfizfam. 11. 3. (4 8 89) 4 24; Benth. et Hook f. Gen. (4 883) 996. Arum —
Rodsch. Bemerk. (4 796) 30. —
Pothos Rudge PI. Guian. 24. (4 805) t. 34. Spathi-
—
phyllum Schott Melet. I. (1832) 22, Kunth En. III. (4844) 83 pr. p. Urophyllum
—
C. Koch in Otto et Dietrich, AUg. Gartenzeitg. XXY. (4 857) 4 73.
Flores hermaphroditi, perigoniati. Perigonii tepala 4 5 6 fornicata, vertice sub- — —
truncata. Stamina 4 5 ——
6; filamenta latiuscula, compressula, apice repentino in con-
nectivum tenue, acuminatum angustata, ovarium vix superantia; antherae connectivum
superantes, thecis ovato-ellipticis, vix apiculatis, extrorsum rima apicali dehiscentibus.
Pistillum truncato-conoideum, incomplete 2-loculare, septis oppositis a basi ad mediam
cavitatem connatis; ovuIa in loculamentis 2 vel plura funiculis longulis arrectis pla-
centae ex centro quasi exsertae affixa, anatropa, micropyle angusta fundum spectante.
Bacca perigonio aucto circumvallata, 2-locularis, loculamento altero saepe obliterato,
abortu 4 —
2-spermus. Semen funiculo brevi, erecto affixum, submeniscoideum, micro-
pylen attenuatum
versus testa crassula laevi hilo majusculo. Embryo curvatus,
albumine inclusus. — ,
Guianae. Rhizoma horizontale vel perpendiculare, spongiosum. Folia basalia pauca sur-
recta, petiolis longissimis, basi tantum vaginantibus, laevibus vel scabride verrucosis, saepe
variegatis, lamina sagittata, costis apicem versus evanescentibus, nervis lateralibus I.
angulo plus minusve acuto adscendentibus, nervis II. inter nervös I. transversis atque
reticulatis. Pedunculus terminalis quam folia longior vel iisdem aequilongus. Spatha
erecta, extus plerumque colorata, intus albida, inferne convoluta, medio aperta, apicem
versus saepe longissime angustata, dz contorta, persistens. Spadix breviter stipitatus
vel sessilis, quam spatha multoties brevior, über, densiflorus, inferne flores steriles
Clavis specierum.
I.
Spatha quam spadix maturescens vix duplo longior.
Tepala 4. Petiolus et pedunculus laeves .... 2. ?7. Edwallii.
IL
Spatha quam spadix florifer circ. 6-plo longior.
Tepala 6. Petiolus et pedunculus verruculosi . . 3. C7. Riedeliana.
b. Foliorum lobus anticus latitudine sua duplo longior.
a. Spadix stipite libero oeties breviore suffultus. ... i. U. Tuerkheimii.
ß.Spadicis stipes dorso spathae adnatus 5. ?7. Tonduzii.
c. Foliorum lobus anticus latitudine sua oeties longior . . 6. Z7. angustiloha.
B. Costae posticae in sinu breviter (vix \ cm) denudatae.
a. Ovarii loculi 5 3-ovulati. —
Tepala 6 4 — 1. U. sagittifolia.
b. Ovarii loculi 2-ovulati, Tepala 4. Petiolus et pedunculus
verruculosi.
Spatha lanceolata.
a. Petiolus sparse verruculosus . . ^. U. decipiens.
Spatha anguste lanceolata. Petiolus dense verruculosus
ß. 9. U. dubia.
C. Costae posticae in sinu longe (1,5 cm et ultra) denudatae.
a. Foliorum lobus anticus latitudine sua duplo longior.
Spatha longissima (4,5 dm), superne convoluta . . . . \(). U. caudata.
b. Foliorum lobus anticus latitudine sua triplo vel quadruplo
1,5
— 1,7 dm longis, 6 7 cm latis, costis posticis haud denudatis, nervis lateralibus I.
nudatis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 2 adscendenübus, uno interlobari prope
marginem adscendente. Pedunculus circ. 5 dm longus. Spalha lanceolata supra medium
bis torta, circ. 2 dm
longa, inferne 3,5
—
4 cm lata, extus purpurea, intus flava. Spadix
stipite libero octies breviore suffultus, 4 cm longus, 5 mm crassus. Flores 4-tepali.
Ovarii loculi 2-ovulati.
angustissime lineari-lanceolatis, lobo antico circ. 1,8 dm longo, basi 1,3 cm lato, longis-
sime atque sensim apicem versjs angustato, lobis posticis subaequilongis angustioribus,
inaequilateralibus, angulo valde acuto (3o") distantibus, nervis lateralibus I. lobi antici
paullum supra basin a costa abeuntibus, per longum spatium costae subparallelis, supra
proxime juxta marginem apicem petentibus, nervis lateralibus loborum posticorum angulo
acuto adscendentibus, longe costae subparallelis, demum in margine exeuntibus. Pedun-
culus petiolum aequans. Spatha quam foliorum lobi dimidio brevior circ. 1,3 dm longa,
ad medium usque ovata, deinde triangulari-lanceolata, parte superiore explanata neque
torta. Spadix cylindricus obtusus spathae Yß longitudine aequans, sessilis, 1,5 cm
longus, 4 mm crassus. Flores 4-tepali. Ovarii loculi 1
— 2-oviilati.
Hylaea: do Alto Amazonas, oberhalb der Mündung des Casiquiari (Spruce
Prov.
n. 3761. —
Blühend 1854. —
Herb. Kew, Brit. Mus., Berlin).
7. U. sagittifolia (Rodsch.) Schott, Aroid. I. (1853) 4. em. Engl, in Mart.
Bras. III. 2. (1878) 121 t. 23. f. 2 et in DC. Mon. Phan. II. (1879) 278. —
U. sagittifolia Schott, Prodr. (1860) 409. — U. Poeppigiana Schott, Aroid, I.
Hylaea: Prov. Para: in schwach salzigen Sümpfen der Insel Colares (Poeppig
im Kais. Herb. Wien); Prov. do Alto Amazonas:
Manäos, auf Sumpfboden Flores bei
(Ule
— Blühend im Januar 1902); Santarem (Spruce n. \l)\ Brit. Guiana (R. Schom-
— —
I
illustr.
•>.
n. 111. —
Foliorum petiolus 5 —
8 dm longus, sparse verru-
85. t. 296. —
Urospatha affinis Schott, Aroid. I. (1853) 3. t. 8, Prodr. (l860) 408.
—
Foliorum petiolus viridis, laevis, geniculo longiusculo instructus, quam lamina plus duplo
et inferne 6 dm lata, lobo antico oblongo-
longior, lamina hastata, circ. 5 dm longa
lanceolato triangulari, acuminato, 3,7 dm longo, fere 2 dm lato, lobis posticis antico
subaequilongis vel paullo longioribus, oblongo-lanceolatis, vel acuminatis, inaequilateralibus,
3 dm longis, 1,4 dm latis, sinu oblongo distantibus, costis posticis in sinu longiuscule
(2 cm) denudatis, nervis lateralibus I. lobi antici angulo acuto (30 45") adscendentibus,
—
superioribus in apicem exeuntibus, infimo juxta marginem fere totius lobi procurrente,
nervis I. superioribus loborum posticorum adscendentibus, juxta marginem conjunctis.
Pedunculus cum spatha folia superans. Spatha longissima (4,5 dm) e basi lanceolata
longe acuminata, superne convoluta. Spadix cylindricus obtusus, 4 cm longus, \ cm
crassus.
2 cm ampla. Spadix stipite 1 cm longo, maxima parte spathae adnato suffultus, circ.
3 cm
longus, 7,5 crassus, mm a medio fertilis. Pistilla obovoidea, loculis 4-ovulatis.
Baccae breviter obovoideae, 3 mm longae, 1
— 2-spermae. Semina oblique reniformia.
Hylaea: Surinam (Hostmann n. 34 — Herb. Kew).
12. TJ. Langsdorffiana Schott in Oest. Bot. Wochenbl. (1857) 253, Prodr. (1860)
409; Engl, in Martins, Fl. Bras. III. 2. (1878) 120, in DC. Mon. Phan. H. (1879)
2 77. —
FoHorum petiolus longissimus verrucoso-muriculatus, geniculo longiusculo in-
structus, lamina sagittata, latiloba, circ. 5 dm
longa, lobo antico elongato triangulari,
latitudine sua fere triplo longiore circ. 3 dm aequans, lobis posticis dimidio brevioribus
dichotomis, proximis in margine medio, superioribus in parte apicali lobi antici ex-
euntibus, nervis lateralibus I. loborum posticorum numerosis in margine superiore ex-
euntibus. Pedunculus verrucoso-muriculatus. Spatha elongato-lanceolata. Spadix bre-
viter (3 mm) stipitatus, a medio fertilis 3 cm longus, 5 mm crassus.
Hylaea: Prov. Para, bei Santarem (Riedel — Herb, der Kais. Akademie in
St. Petersburg).
1,5 dm lata. Spadix longe stipitatus, stipite spathae dorso adnato, circ. 7 cm longus,
summo triente tantum fertilis. Flores tetrameri.
Subäquatoriale andine Provinz: Panama (Fendler — Herb. Kew).
Nota. Spatha tantum cognita est.
U. Meyeri Schott, Aroid. I. (<853) 4, Prodr. (1860) 4M. sagittae-
— Dracontiwn
folium Meyer, Primit. Esseqn. (1818) 196.
Surinam: Essequebo (Meyer Herb.?).
—
Nota. Specimina autor non vidit atque ex descriptione tantum valde imperfecta speciem
novam, fortasse cum ulla altera guianensi conjungendam pronunciavit.
Fig. 13, Drncontioides deseücem (Schott) Engl. A Planta germinans. B Planta adulla flori-
fera. C Spatha cum spadice. D Spadix. E
Flog proterogynus. F
Idem tepalis reniotis. G
Flos in statu masculo. HPistillum. J Ovulum. K
Bacca. L Eadem aperta, semen monstrans
M Semen longitudinaliter sectum. — Keproducta ex opere Peyritsch, Aroideae Maximilianae.
oblongo instructa, nervatura Urospaihae. Pedunculus quam folia brevior. Spatha basi
tantum convoluta, a medio fornicata. Spadix sessilis, cylindroideus, obtusus, deorsum
florens, quam spathae tubus brevior.
Species unica:
D. desciscens (Schott) Engl.
— Urospatha desciseens Schott in Oest. Bot. Zeitschr.
tomis, lobi antici angulo acuto (3 0°) adscendentibus, collectivis, in apice exeuntibus,
nervis lateralibus loborum posticorum arcuatim adscendentibus neryum collectivum a
margine remotum efformantibus. Pedunculus petiolo subaequilongus usque fere metralis.
Spatha usque dm longa inferne convoluta, a medio hiante in laminam explanatam
1
^Echidnium*) Schott in Oest. Bot. Wochenbl. VII. (1857) 62, Gen. Ar. (1858) t.
88, Prodr. (1860) 418; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 285. Dracontium —
Kunth in Ind. Sem. Hort. Berol. 184 4 p. 9 et in Linnaea 18 44 p. 498; Dracontii Sectio
Glavis specierum.
A. Spadix stipite S mm longo suffultus \. E. duhiwn.
B. Spadix stipite I cm longo suffultus t. E. Regelianum.
ßot. Wochenbl. (1857) 62, Prodi-. (1860) 418; Engl, in DG. Mon. Phan. H. (1879) 286.
— Foliorum lamina laciniis cuspidato-acuminatis. Pedunculus 3 cm longus, cataphyllis
2 — 7 cm longis lanceolatis involutus. Spatha ovata, longe acuminata, atropurpm'ea,
dm 6 cm lata. Spadix stipite 2 mm
longo suffultus 3 3,5 cm longus, 4
— —
1
6 mm
longa,
crassus, cjlindricus, apice acutus. Flores 4 —
5-tepali, tepalis flavis, apice pur-
Staminum filamenta late linearia 7— flavide Ovarium flavo-
attenuatum. —
pureo-fuscis. 9, pallida.
viride in stilum purpureo-fuscum aequilongum Fig. 14^ — F.
Hylaea: Brit. Guiana (Schomburgk — Blühte im Bot. Garten zu Berlin
Sept. 1844).
Nota. Valde imperfecte cognita, fortasse cum sequente conjungenda.
2. E. Regelianum Engl, in DG. Mon. Phan. II.
(1879) 2 8 6. — E. Sprueea-
num Regel in Gartenfl. 1866 t. 503 non Schott. — Folii
0,5 1
longus,
petiolus
— m
vix 1 cm
crassus, laevis, variegatus, maculis brunneis atque brunneo-viridibus irregu-
laribus ornatus, lamina tota fere 5 dm diametiens, tripartita, partitionibus tripai'titis vel
pinnatipartitis, partitionibus I. 2
—
3 dm longis, partitionibus II. vel pinnis 0,75
— 1 dm
longis, ovatis vel oblongo-ovatis, obtusis vel acutis, integris vel pinnatisectis, secus nervös
hinc inde irregulariter pertusis, nervis lateralibus angulo circ. 45° abeuntibus, nervum
coUectivum a margine circ. 5 mm remotum constituentibus. Pedunculus florifer circ. 4 cm
longus, brunnescens, cataphyllis superioribus lineari-lanceolatis longe superatus. Spatha
vix 1 dm longa, ad 2 cm convoluta, medio circ. 5 cm lata, oblongo-ovata, breviter
Trop. Amerika: (Soll nach Regel's Angabe in der Gartenflora von Appun aus
worden sein, nach mündlicher Angabe wahrscheinlich aus Venezuela
Brasilien eingesendet
stammen. —
Blühte zuerst im Juni 1864 in botan. Garten von St. Petersburg).
34. Dracontium l.
Dracontium*) L. Hort. Cliff. (1737) 434, Spec. pl. ed. 1. (1753) 968 pr. p.; Willd.
Sp. (1799) 289 pr. p.; Endl. Gen. (1836) 210. n. 1704; Kunth En. III. (1841) 83;
II.
Schott Melet. (1832) 22, Gen. Ar. (1858) 87 et Prodr. (1860) 417; Benth. et Hook. f.
Gen. III. (1880) 995; Engl, in Martins Fl. Bras. III. 2. (1878) 124, in DG. Mon.
Phan. II. (1879) 282 et in Engl, und Prantl, Pflzfam. II. 2. (1889) 124. Ophione
—
Schott in Oest. Bot. Wochenbl. VII. (1857) 101, Gen. Ar. (1858) t.
89, Prodr. (1860)
491; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 281; Benth. et Hook. f. Gen. (1883). 997
excl. syn. Echidnium.
—
Ghersydrium Schott in Oest. Bot. Zeitschr. XV. (1865) 72.
— Godmnia Seem. in Journ. of. bot. (1869) t. 96. 97; Hook. Bot. Mag. t. 6048.
Flores hermaphroditi, perigoniati, Tepala 4 5 6 ——— 8 biseriata, apicem versus
vertice convexula, irregulariter imbricata. Stamina 4— 5 — 6 biseriata,
dilatata, fornicata,
raro 9 —
12 et 3 — 4-seriata; filamenta compressula, apice repentino in
parum dilatata,
connectivum tenue, acuminatum angustata, dimidium pistilli subaequantia vel longiora;
antherae connectivum longe superantes thecis lineari-ellipticis, extrorsum versis, rimula
apicali dehiscentibus, poUen conglutinatum eraittentibus. Ovarium ovoideum incomplete
2 —5-loculare, in stilum aequilongum vel longiorem attenuatum; ovula in loculis solitaria,
anatropa vel subcampylotropa, funiculo brevi placentae centrali infra medium vel prope
basin loculamenti affixo adscendentia, micropjle fundum spectante. Stigmatis parvi
2 —
5-partiti laciniae lineari-spathulatae vertici stili insidentes. Fructus baccatus, peri-
gonio suffultus, indistincte 2 5-lobus, 2
— —
5-locularis, loculis 1-spermis, stili rudimento
coronatus. Semen rotundato-reniforme, compressulum, ambitu corrugato-verrucoso-
gibbosum, testa crassula, umbilico valde intruso. Embryo curvatus. Herbae Americae —
subaequatorialis andinae atque Hylaeae, tubere hypogaeo folium solitarium giganteum
hysteranthium emittenie. Folii petiolus longissimus, infima basi tantum vagioatus, saepe
verrucoso-asperatus et imprimis basin versus maculis crebris transversis ornatus, lamina
profunde tripartita, partitione terminali a medio 3-, lateralibus 1. infra medium 2-partitis,
aut Omnibus bipartitis -et partitionibus II. inaequalitei pinnatipartitis. Pedunculus tempore
floris interdum brevis, tandem magis elongatus vel jam florifer valde elongatus. Spatha
oblonga, cuspidato-acuminata, inferne
persistens, interdum apicem
convoluta, aperta,
versus fornicata, extus glaucoviridis vel viridis vel rubro-brunnea, intus pierumque rubro-
purpurea. Spadix breviter stipitatus, breviter cylindroideus, liber, densi- et multiflorus,
spatha 3
— 6-plo brevior.
Ramificationis Schema:
N, N, N, . .
L, N, N N(n-<), Nn, S
I
N, N, N . . .
L, N, N . . .
N(n-0, Nn, S.
Clavis specierum.
A. Flores diplostemonei. Folii segmenta ultima haud omnia
cohaerentia Sect. I. Eudracontium Engl.
a. Pedunculus quam spatha brevior.
a. Pedunculus brevissimus, vix \ cm supraterram emergens.
Petiolus laevis \. D. polyphyllum.
ß. Pedunculus brevis, 1 dm et ultra longus. Petiolus
asperatus 2. D. asperum.
b. Pedunculus quam spatha 4-plo vel etiam magis longior.
a. Spatha naviculiformis, marginibus haud
revoluta.
lanceolata,
Ovarium 2 —
3-loculare.
I. Pedunculus quam petiolus brevior. Tuber tuberculis
perplurimis confertis epigaeis fusiformibus cinctum . 3. D. foecundwm.
11. Pedunculus quam petiolus longior. Tuber tubercula
sparsa producens.
\. Fohi partitiones II. pinnatilobae 4. D. costarioense.
2. Folii partitiones II. pinnatifidae vel pinnatipartitae . 5. D. Trianae.
3. Folii partitiones omnes pinnatipartitae.
* Folii alam
segmenta inferiora basi in costae
cuneiformem transeuntia 6. D. longipes.
**
segmenta ultima valde irregularia,
Folii inferiora
r
D, polyphyllum Linn. Spec. I. (n53) 967; Willd. Spec. II. (1799) 288; Bot.
Keg. t. 700; Kunth En. III. (1840 »^i Schott, Gen. Ar. (1858) t. 89, Prodr. (1860)
417; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (18*9) 283. Dracöntium surinammse Hort. — —
Ärum polyphyllum, caule scabro punicante Herrn. Par. 93. t. 93. Arum polyphyllum —
suri'namefise, caule atrorubente glabro et eleganter variegato Pluk. Am. 52. t. 149. f. 1.
— Amorphophyllus papillo.ms Hort, ex Rafarin in Hev. hortic. XLIII. (1871) 476 Fig. 65
(ubi nomen Amorphopluülus nivosus errore subscriptum est). Folii petiolus 1 et — m
ultra longus, basi 2 —
3 cm crassus, laevis, praecipue basin versus ex purpureo lividus,
raaculis virescenti-albentibus, crebris ornatus, lamina supra laete viridis, subtus pallida,
Dracontium. 41
expansa 7
—8 dm longe atque lata, 3-secta vel-partita, partitionibus I. 3 — 4 dm longis,
parlitione media a medio iterum tripartita, duabiis lateralibus infra medium bipartilis,
Omnibus irregulariter atque inaequaliter, inferne subopposite pinnatipartitis, partitionibus
ultimis plerumque lacinulae oppositis, saepissime oblique oblongis, acutis, interdum bifidis,
0,5
— { dm longis costis basi atque hinc illinc inter pinnas denudatis, nervis lateralibus
I. et IL partitiouum angulo acuto abeuntibus, nervum collectivum a margine remotum
und Pflanzenkunde 1859 S. 259; Lem. in 111. Hort. (1866) 14 (cum icone); Saunders
Refug. V. 382; Engl, in Mart. Fl. Bras. III. 2. (1879). D. elatum Mast, in Garden. —
Chron. (1870) I. 344, Fig. 58, 126 t. 24; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 283. —
D. Ämorphophallus nivosusLem. in 111. Hortic. (1865) t. 424. Ghersydrium Jararaca
—
Schott in Oest. Bot. Zeit. (1865) 73. — Folii usque 3 m inferne
3 — 4 cm
p. petiolus
crassus, basin versus verruculis minhnis hinc inde conjunctis alternatim seria-
altus,
cultura), partitionibus I.
aequalibus bipartitis, omnibus partitionibus irregulariter atque
II.
Fig. 16.
Var. Wallisii (Regel) Engl, in Martins Fl. Bras. III. 2. (1878) 126, in DG. Mon.
Phan. U. (1879) 284. —
Ämorphophallus Wallisii Regel in Gartenfl. (1861) p. 322
et (1862) t. 350. —
Ämorphophallus fmiestratus Linden Catal. Dracontium Wallisii —
K. Koch in Ender Ind. Ar. p. 45. —
Foliorum partitiones secus nervös plus minusve
pallide canescentes pellucidae.
Hylaea: mit der Varietät in der Prov. Para (Martius Herb. München, Bara- —
quin, Wallis nach Regel), Lago de Kingkini (Spruce Herb. Kew). —
Einheimischer Name: jararaca-taja.
Nota. >D. elatum Mast.« ex Africa occidentali (Sierra Leone] in hortum W. Bull intro-
ductuin est, attaraen verisinailiter in hanc regionera antea ex America allatum fuit.
Fig. i6. Dracontium asperum K. Koch. Ä Tuber cum gemmis numerosis et cum inflores-
centia. B Pars inflorescentiae. G Stamen juvenculum. D Stamen thecas aperiens. JE" Pollen.
F Pistilli Sectio longitudinalis. O Bacca. H Semen. J Seminis Sectio longitudinalis. K Semen
a dorso visum. L Idem a basi visum. — Icon. ex collectione cli. Schott in herbario Caes.
Vindobonensi conservata reproducta.
44 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
longior (4 mm
longus), stigmate simplici instructus.
Giiiana (E. S. im Thurn auf der Expedition
Brit. nach dem Corentyn-
H^laea:
River 1880, blühte zuerst in Kew im März 1882) bei Orealu (Jenmann n. 491 —
Herb. Kew).
4. D. costaricense Engl. n. sp. — Folii petiolus laevis, maculis brunneis numerosis
Fig. 17. Dracontium costaricense Engl. Folii partitio media. — Icon. origin
laribus (\ cm longis sejunctis, plus minus profunde bilobis 2 dm longis, nervis omnium
partitionum et segmentorum angulo acuto a costis abeuntibus procul a margine conjunctis.
Pedunciilus tenuis elongatus, circ. 1 m
longus, laevis, maculis brunneis numerosis nolatus.
Spatha lanceolata apice sursum verso, fere 3 dm longa. Spadix stipite 5 longo mm
suffultus, cm longus,
6,5 \
—
cm crassus. Tepala 7 6 spathulata. Stamina demum
tepalis pauUum longiora. Ovarium ovoideum biloculare; ovulis in loculis prope basin
afÜiis; stilus ovario longior conoideus. — Fig. M.
Subaequatoriale andine Provinz: Gostarica; Talamanca, in den Waldern
von Shirones, um 100 m ü. M. (Pittier n. 9232 Herb. Brüssel). —
5. D. Trianae Engl.
n. sp. —
Folii partitiones I. laterales dichotomae, partitio II.
superior pinnatifida inferne pinnatipartita, laciniis vel segmenlis lunceolatis 1,5 2dmi
longis, 5-6
cm latis inferne in alam cuneiformem decurrentibus, apice longe (\ 2 cm) —
aeuminatus, laciniis summis grosse dentiformibus, partitio 11. inferior pinnatifida laciniis
lanceolatis vel grosse dentiformibus, nervis lateralibus omnium laciniarum angulo acuto-
Dracontium. 45
Hylaea: Belem am Jurua Miry (Ule, Herb. bras. n. 5781. Blühend im Sep- —
tember 1901 —
Herb. Berlin).
7. D. Carderi Hook. f. in Bot. Mag. (1880) t. 6523.
—
Folii petiolus gracilis laevis,
maculis brunneis irregulariter dispositis instructus, usque 1 m altus, lamina subtus pallida
tripartita, partitione I. media bifida,
lateralibus I. indivisis vel bifidis, omnibus partitionibus
n. infra medium pinnatipartitis, supra medium pinnatifidis, segmentis ultimis valde
Sect. II. Godwinia (Seem. [sub tilulo generis] in Journ. of bot. (1869) t. 96, 97);
Engl, in DC. Mon. Phan. 11.
(1879) 284.
— Vide supra.
D. gigas (Seem.) Engl, in DC. Mon. Phan. II. (1879) 284, in Engl, und Prantl,
1).
Fig. <«. A — H Draeoiitium gigas [Seem.) Eng] ^ Folium. B Inflorescentia I/45 m. n. C Inflores-
.
centia »«• n.
1/7 D Spadix. E Flos. F Stamen. O Anthera a dorso, b anlice, c latere visum.
H Pistillum longitudinaliter sectum. — J—L D. pnlyphyllum. L. ,/ Bacca longitiuiinaliter secta.
J
Dracontium, Pseudohydrosme. 47
cylindricus, breViter slipitatus. Perigonia 6-tepala lutea. Stamina ovarium atque petala
superantia 6 8 12.— — Ovarium triloculare, ovulis infra medium loculi late affixis; stilus
quam ovarium triplo longior leviter sursum curvus violascens. Fig. \SA H. —
Subäquatoriale andine Provinz: Nicaragua bei Javali Mine im Chontales-
Gebirge an Bachufern unter Gebüschen (Seemann 1869, blühte zuerst in Mr. BuU's
Garten 1872).
\ D. Pittieri Engl,
0. in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (\ 905) 1 22. — Tuber maximum.
Folii petiolus usque 2,75 m longus, basi circ. 8 cm crassus, emergentiis pungentibus
instructus, rubro-violaceus, maculis viridibus et pallidis obtectus, lamina tripartita,
partitionibus I. inferne bipinnatisectis deinde bis dichotomis, circ. 6 dm longis, partitionibus
II.
pinnatifidis laciniis extimis oblongis longe acuminatis, omnibus ad costas late
decurrentibus atque inter se conjunctis, 5 12 cm longis, 2— 6 cm latis. — Pedunculus
usque 2,15 longus. mSpatha fere 5 dm longa, expansa 4,2 dm lata, convoluta,
oblongo-lanceolata, rubro-violacea^ hinc inde atro-viride maculata. Spadix 8 cm longus,
1 cm crassus, violaceus.
Subäquatoriale andine Provinz: Costa Rica, Ufer des Rio Naranjo, um 200 m
ü. M. (Pittier und Tonduz n. 7515); Waldlichtungen der Boca Culcha an der Küste
des stillen Ozeans, um 50 m
ü. M. (Pittier in Herb. Inst. phjs. geogr. nat. costaric.
n. H985).
Einheimischer Name: hombrin (Chirique: hombre grande; bruntea:
decba san).
Nota 1. Species certe valde affinis Dracontio gigas, at pedunculo longo et spatha ob-
ongo-lanceolata diversa esse videtur. Spatham et spadicem non vidi, sed ex noiis cli. Pittier
descripsi.
Nota 2. Foliorum et pedunculi infusiones contra serpentum morsus intus et extus ad-
hibentur. Incolis nativis quoque remedium antisepticum est contra canium vulnera.
compressa thecis oppositis vel suboppositis linearibus apicem staminis haud attingentibus,
locuHs angustis apice confluentibus. Flores masculi steriles qui in altera specie tantum
adsunt, in altera deficiunt, e staminodiis prismaticis compositi. Flores feminei digyni:
ovarium 2-loculare, in stilum brevem stigmate crasso discoideo bilobo coronatum
attenuatum; ovula in loculis solitaria basi vel supra basin affixa. Herbae tuberosae, —
tubere globoso pedunculum brevem cataphyllis pluribus involutum atque folium hyste-
ranthium emittente. Pedunculus brevis, cataphyllis longe superatus. Spatha lata vel
inferne convoluta, maxima. Spadicis inflorescentia feminea quam mascula brevior,
mascula omnino fertilis aut parte superiore sterilis, staminodiis subprismaticis haud
confluentibus composita. Baccae et semina ignotae. Genus imperfecte cognitum, attamen
bene conditum. Species duae sectiones duas constituunt, alteram floribus masculis
Omnibus fertilibus praeditam, alteram floribus masculis superioribus sterilibus insignem.
Hujus generis typus morphologice typo generis Ämorphophallus antecedit.
Utriusque speciei specimen unicum inflorescentiae tantum incompletum et pressione
valde deformatum exstat.
Flores masculi 2 — 5-andri. Stamina omnino libera. Flores masculi steriles nulli.
{. P. gabunensis Engl, in Engl. Bot. Jahrb. XV. (<892) 455, t. 15. 16, in Engl.
und Prantl, Pflzfam. Nachtr. zu II— IV. (1897) 59; N. E. Brown in Th. Dyer Fl. trop.
Afr. VII. (1901) 161.
—
P. gahomusis Dur. et Schinz Consp. Fl. Afr. V. (1895) 47 5. —
Cataphvlla plura pedunculum brevem involventia, 4 5 cm longa, 1 2 cm lata. —
Pedun- —
culus 3 cm longus, \ cm crassus. Spatba infundibuliformis 4 dm longa, etiam convoluta,
Fig. 19. A—G PsPAidohydrosme gabunensis Engl. A Planta florifera incompleta; spathae pars
superior deficiens. B Spadix. C Stamen a latere visum. D Idem a dorso visum. Ejusdem E
Sectio transversalis, F Stigma. Pistillum longitudinaliter secium.
— H— M
P. Büttneri
Engl. // Planta florifera incompleta; spathae pars superior deficiens. J Spadix. K Dua sta-
mina a latere visa. L Staminum Sectio transversalis. M Pistilli Sectio longitudinalis.
—
Icon. origin.
2.P. Büttneri Engl, in Engl. Bot. Jabrb. XV. (1892) 456 t. 17. Zyganthera
—
Bllttneri (Engl.) N. E. Brown in This. Dyer Fl. trop. Afr. VIII. (l 901) 160. Catapbjlla
—
plura pedunciilum involventia 2
—
13 cm longa. Pedunculus 3 cm longiis. Spatha maxima
usque 8 dm longa intus parte media longitudinali atro-pm^purea excepta pallida. Spadicis
inflorescentia feminea 1,3 cm longa quam mascula fertilis contigua duplo brevior,
mascula sterilis 5 cm longa, 1,5 cm crassa quam fertilis duplo longior. Ovaria ovoidea
in stilum tenuem brevem stigmate crasso bilobo coronatum contracta; ovula breviter
ovoidea, in loculis solitaria prope basin dissepimenti affixa. Flores masculi fertiles
diandri; stamina subprismatica 2 mm
longa, alterum altero appressum thecis subex-
trorsis bilocularibus, apicem staminis fere attingentibus flores masculi steriles numero-
siores staminodiis subprismaticis.
— Fig 1 9 H— M.
;
3 6. Plesmonium Schott.
Plesmonium*) Schott Sjn. Aroid. (1856) 34, Gen. Aroid. (1858) t. 26, Prodr.
I.
Aroid. (1860) 124; Engl, DG. Mon. Phan. II. (1879) 302, in Engl, und Prantl,
in
Pflzfam. II.
(1889) 3. 126; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1883) 973; Hook. f. Fl. Brit.
n. VI. (1893) 551.
Staminum filamentum brevissimum, anthera subquadrata,
Flores masculi ?-andri.
compressula connectivo tenui, vertice prominulo, thecis obovoideis, vertice poris duobus
approximatis, demum confluentibus, rimulam transversam formantibus aperientibus.
Flores feminei 2 —3-gjni; ovarium 2 — 3-loculare; ovula in locuhs solitaria funiculo
longo, erecto, placentae medium septum assurgenti afixo appensa, anatropa, elongata,
micropyle basin cavitatis versus spectante. Stilus conicus, ovario continuus atque
pletum.
A. Enf,'ler, Das Pflanzenreicli. IV. (Emliryopliyta siphonogama.) 2:)C. 4
I 50
Fig. 20. Plesmonium margaritiferum (Roxb.) Scliott. A Tuber cum folio et calaphyllis. B Pe-
dunculus cum C Spadix llorifer. D Stamen anticc visum. E Idem a latere visuni.
inflorescentia.
F Idem de supra visum. Q Idem transversaliter sectum. H Pistilli Sectio longiludinalis. J
Bacca. K Eadem de supra visa. L Eadem longitudinalitor secta. M Eadem transversaliter
secta. N Semen. O Idem longiludinaliter sectum.
— Icon. origin.
Piesmonium, Anchomanes. 51
mascula — 5 cm longa,
4 apicem versus leviter
attenuata. Ovaria circ. 2 mm longa, 1,5 mm crassa, stigmate flavo, crasso, 2
— 3-lobo
coronata. Stamina 1 mm
Organa neutra 3 mm mm
albida.
longa.
Baccae subglobosae, circ. 0,8 cm
longa, superne 1 ,5
longae, rubescentes. Fig. 20.
— crassa,
(H. H. Haines Herb.— Hort. Calcutta), Ihana Makua (Herb. Hort. Calcutta), Punieah
(J.
H. Burkill in Herb. R. E. P. Calcutta).
Hindostanische Provinz: Baghelthaud (Herb. R. E. P. Calcutta), Baharia, Nar-
singpur Distr. (Kalka in Herb. R. E. P. Calcutta), Norsingarh, Bhupal ag meg (Kalka
Prasad in Herb. R. E. P. Calcutta), Mannasa und Buraouni, Hoshangabad Distr. (Kalka
Präs ad in Herb. R. E. P. Calcutta), Amarohua, Balarampore (Herb. R. E. P.
f. minor Engl.
—Pedunculus tantum 2,5 dm longus. Spatha parva circ. 5 cm
Calcutta).
Species dubia.
P. dubium
Schott Prodr. Aroid. (1860) 125; Engl, in DC. Mon. Phan. H.
303: Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 519. Spadix tenuior.
— (1879)
Organa neutra breviter
turbinata, vertice acute marginata. Stamina breviora connectivo post foecundationem
contracto, thecis superato.
Monsungebiet:NordwestmalajischeProvinz:Pegu(M. Cl eil and — Herb. Kew).
Species vix hujus gener is.
P. nobile Schott in Ann. Mus. Lugd. Bat. I.
(1863) 279.
— Spica feminea sex-
pollicaris, densiflora.
Anchomanes'') Schott in Oest. Bot. Wochenbl. III. (1853) 313, Syn. Ar. (1856)
70, Gen. Ar. (1858) t. 34, Prodr. (1860) 134; Engl, in DC. Monogr. Phaner. H (1879)
303, in Engl, und Prantl, Pflzfam. II. 3. (1889) 126, in Engl. Bot. Jahrb. XV. (1892)
454, XXVI. (1899) 418, XXXVI. (1905) 237; Benth. Hook.
— Gen.
et 2.
f. III.
(1883) 973;
N. E. Brown in This. Dyer Fl. trop. Afr. VHI. (1901) 161. Amorphophallus Blume in
Rumphia I. (l 835) 49 pr. p.; Kunth En. III. (1841) 34 pr. p. Galadium Hook, in Bot. —
Mag. t. 3728. — 1
brevissimo affixum; stilus crassus brevis vel productus, conoideus, decurvus; sligma
reniforme sub-2-lobum. Baccae ovoideae, stili atque stigmalis vesligio coronatae,
violaceae vel albae, uniloculares, monospermae. Semen oblongo-ovoideum, funiculo brevi
appensum, testa tenuissima diaphana, micropyle fundum versus direcla. Embryo
macropodus, viridis.
—
Herba tuberosa, folium solitarium atque post cataphylla pauca
pedunculum emittens. Folia primaria sagittata, secundaria trisecta, segmentis obverse
triangularibus vel trapezoideis, tertiana trisecta segmentis dichotomis vel pinnatifidis.
Folii stirpis adultac petiolus praelongus teres, pallide maculatus atque aculeatus apice
pinnatifidis vel pinnatisectis, segmentis ultimis difformibus, saepe apice latioribus bifidis
vel truncatis, secus nervös saepe foraminibus instructis. dimidium petioli Pedunculus
aequans, aculeatus, basi cataphyllis lanceolatis velatus. Spatha lanceolata, ima basi
tantum convoluta carnosa, fragilis, in fructu dejecta. Spadix spathae medium haud
attingens subsessilis, apice attenuatus; inflorescentia feminea masculae aequilonga cum
illa contigua, utraque densiflora.
Nota. Sectiones in Engl. Bot. Jalirb. XV. (1892) 454 a me propositae Nananchomanes
et A. difforynis (Blume) Engl, typus magis progressus potius
Euajwhomaties melius negliguntur.
existimandus, quam aliae species, quarum stilus haud decurvus est. A. ahhreviatus Engl, et
A. giganleiis Engl, ab Anchomane Boehmii differunt statura ma,jore atque pedunculo aculeolato,
itaque nomen Nananclwmanes illis non convenit. A. Hookeri (Kunth) Schott et A.Wehcitschii
Rendle varietates tantum Anchomanis difformis sunt, quae species stilo lacvi et verrueoso,
spatha brunneo-rubra, viridi et paliida variat.
Glavis specierum,
aculeis late triangularibus. Spatha ovato-lanceolata, quam spadix 2V'2-p'o longior, circ.
8 cm longa, 4 cm lata. Spadicis sessilis inflorescentia feminea 2 cm longa, 1,5 cm
crassa, mascula 1 ^/2-plo brevior et minus crassa. Pistilla fere cylindrica, 4 longa, mm
inter ovarium et stilum levissime constricta. Stamina .3 mm longa, filamento subnullo,
antheris obpyramidato-claviformibus, thecis cuneiformibus infra connectivum discoideum
poro aperientibus,
Englisch-Ost-Afrika: Umba (Kässner n. 92 Herb. Brit. Museum). —
2. A. Boehmii Engl, in Engl. Bot. Jahrb. XV. (1892) 454; N. E. Brown in This.
Dyer Fl. trop. Afr. VIII. (I90l) 163. — Tuber crassum. Folium ignotum. (Cataphylla
pedunculi longi inferiorem tertiam partem inclu<lenlia, lineari-oblonga obtusa, 5
—8 cm
longa. Pedunculus tenuis — 2,5 dm longus.
Spatha ovato-lanceolata, crassiuscula,
laevis, 2
4,5
—3 cm longa, pallide cinerea. Spadix spathae 2/3 V4 aequans 2 2,7 cm longus:
— —
inflorescentia feminea quam mascula 2 2V2"P^o brevior, circ. 7
— longa, mascula mm
1,4
—2 cm longa, 4 5 crassa. — mm
Pistilla hnbinata, 3 longa, ovario imiloculari mm
Anchomanes. 53
golanae (1909) 589; N. E. Brown in This. Djer Fl. trop. Afr. VIII. (1901) 162.
—
Tuber maximum. Cataphylla magna elongato-lineari-lanceolata. Folii cum inflorescentia
coaetanei gigantei petiolus 2,4 m
longus, iuiprimis inferne atque superne aculeis numerosis
instructus, tricruris, lamina trisecta, segmentis I. circ. 5 dm longis, 2 3-pinnatisectis,
—
segmenta infima
subtripartita, sequentia pinnatisecla, 2,5 dm longa 2 — 3-juga, circ.
Fig. 2<. Anchomanes difformis (Blume) Engl. A Semen germinans. B Stirps juvcncula. G
Folium magis adullae. D Planta adulta florifera.
stirpis KSpadix florifer. F Pars inllores-
centiac femineae et masculae contigiiae. O Stamen a dorso visum. 11 Idem a latere visum.
J Idem transversaliter sectum. K Pislillum a latere visum. L Idem antice visum. M Idem
longiiudinaliter sectum. N Spadix Iructifer. Bacca. P Eadem longitudinnüter secla. Q Se-
men.— Icon. origin.
Anchomanes. 55
a) Sudanische Parksteppenprovinz:
a) Westsudanische Unterprovinz: Mittleres Togo: Sokode-Basari, im Ufer-
wald bei Bogu, um 300 m
ü. M. (Kersting n. 151 Blühend Mai 1905 Herb. — —
Berlin), Aledgo um 800
m (Kersting n. 308), Kratschi (Graf Zech n. 236, 237 Herb, —
Berlin), zwischen Mali und Duka in Nord-Kamerun
in Parksteppe (Le der mann n. 3637 —
pallida blühend Mai 1909 Herb. Berlin). — ß) Mittelsudanische Unter-
—
f.
provinz: Schari, Dar el Kouti Tele (A. Chevalier Mission Ghari Lac Tchad — —
n. 8398^^^), Land der Ndoukas, Koubou (nach A. Ghevalier).
— y) Unterprovinz
des oberen Nillandes: Djurland, Grosse Seriba Ghattas, Genena (Schweinfurth
n. 1347, —
Blühend im April 1869, n. 1790 Blühend und fruchtend im Mai 1869 — —
Herb. Berlin).
b) Westafrikanische oder guineensische Waldprovinz:
a) Unterprovinz Ober- und Mittel-Guinea: Senegambien (Heudelot
n. 915 —
Herb. Mus. Paris), Penia, Ufer des Mangel (A. Ghevalier n. 899 Mai —
1899 —
Herb. Mus. Paris), Fincoloh (A. Chevalier n. 788 Herb. Mus. Paris). — —
Sierra Leone: (Afzelius —
Herb. Upsala), Kambia (Scott-Elliot n. 4383. Herb. —
Kew, Berlin), Buyabuya (Scott-Elliot n. 4575 Herb. Kew). Liberia (Herb. — —
Kew), Grand Bassa, Fishtown, in Waldresten des sandigen Vorlande gemein (Dinklage
n. 1881 —
Blühend Mai 1898 Herb. Berlin). —
Goldküste (Burton und Cameron —
— Herb. Kew), Aschanti; Assin-Yan-Coomassie — Herb. Kew). —
—(Cummins
n. 2 I I
Südl. Togo: Kratschi (Graf Zech n. 236, 237 Herb. Berlin), Misahöhe (Baumann
n. 204 — Blühend 1894 — Herb. Berlin), im Siasi-Gebirgc um 350 m (Schröder
n. 227, 228
— April
Herb. Berlin), Lome (Warnecke n. 97 Herb. Berlin), Yoruba, —
zwischen Abeokuta und Ibadau (Schlechter n. 13028 pallida^ blühend März 1899
—
— Herb. Berlin), Ikosodu (Schlechter n. 12999
f.
(Dinklage
(J.
n. —
Blühend im Mai 1890).
662 — Unterprovinz Gabun und
Spanisch-Guinea: Gabun (Bellay n. 273
y)
—
Herb. Mus. Paris), Spanisch Guinea, Nkolen-
tangan, bei Abea um 450 m (Tessmann n. 207 Herb. Berlin). —
6] Unterprovinz
—
des Kongolandes: Unterer Kongo, (Smith Herb. Kew). —
Angola: Golungo —
Alto, bei Sänge, an der Quelle Capopa und am River Luina in der Sierra de alta Queta, um
650 m ü. M. (Welwitsch n. 22 4 —
Herb. Kew, Berlin); in Bergwäldern an Bachufern
um Sänge, Bango Aquitamba, Trombeta (Welwitsch n. 225, Blühend Sept. Novemb.,
— —
Blätter — Herb. Brit. Cazengo: am River Luinha (Welwitsch
n. 223
März, April
— Herb. Brit. Mus.);
Mus.);
Pungo Andongo, Mata de Rengo (Welwitsch n. 1018
—
Herb. Brit. — Lunda Kassai-Provinz: Niederung des Loro (Buchner
n. 692
Mus.).
— Blühend e)
Sept. 1880 —
Herb. Berlin), Malansche (Gossweiler n. 923 —
Herb. Berlin).
c) Ostafrikanische Steppenprovinz: Unterprovinz des Usambara-Ge-
birgslandes: Ost-Usambara: Gebirgsbaumsteppe am Abfall gegen das Luengeratal,
—
um 1000 800 m ü. M. (A. Engler, Reise nach Süd- und Ostafrika n. 888 Blätter —
im Sept. 1902); West-Usambara: im Rusottotal bei Kwai um 1200 m ü. M. (Eick —
Blühend im März 1897); Mascheua um 500 m (Holst n. 3576 Blatt im JuU 1893). —
— Unterprovinz der Mossambikküste: Muera- Plateau, beim Waldlager Mjunga,
im Buschdickicht (Busse n. 2626 —
Fruchtend im Mai 1903 alle in Herb. Berlin). —
Var. Welwitsehii (Rendle) Engl. —
A. Welwitschii Rendle in Cat. Afr. PI. Welw.
II.
(1889) 88.
—
Ovarium laeve; stilus nuUus; stigma sessile.
Westafrika: Angola: Ambaca, zwischen Isanga und Ambaca (Welwitsch
n.
225/5
—
Herb. Brit. Mus.); Pungo Andongo, Mata de Pungo (Welwitsch n. 226 —
Herb. Brit. Mus.).
56
I
Var. Hookeri — Caladium petiolatmn Hook. Bot. Mag. t. 3728 —
Pythonium Hookeri Kunth Enum.
(Kunth) Engl.
III.
(1849) 527.
(<840 31; Hook. Niger Fl. —
Ä. Hookeri Schott in Oesterr. Bot. Wochenbl. (1853) 314, (ien. Aroid. (1858) t. 34,
Sjnops. Aroid. (1856) 71, Prodr. (1860) 134; N. E. Brown in This. Djer Fl. trop.
Afr. VIII. (1901) 162. —
Ä. Hookeri var. pallida Hook. Bot. Mag. t. 5394. Ä. —
difformis (Blume) Engl, in ÜC. Monogr. Phan. II. (1879) 30 4. Ovarium superne —
cum stilo tuberculatum.
Westafrika: Fernando Po (Mann n. 107 — Herb. Kew).
518. —Pythonium Schott Melet. I. (1832) 17, Syn. Ar. (1856) 36, Gen. Ar. (1858)
t.
25, Prodr. (1860) 123; Kndl. (ien. (1836) 236 n. 1680; Kunth, En. III. (1844) 30.
—
Allopythion Schott Gen. Ar. (1858) t. 24, Prodr. (1860) 122 quoad inflorescentiam.
Flores unisexuales nudi. Flores masculi 3 4 5-andri, brevissime stipitati.
— —
Staminum filamenta brevissima, antherae sessiles oblongo-quadratae, compressulae con-
nectivo tenui ultra prominulo, thecis oppositis, breviter obovoideis basin haud
thecas
attingentibus, vertice poris duobus distantiusculis tandem confluentibus aperientibus, pollen
in farciminulis emittentibus. Florum masculorum sterilium staminodia gibbiformia dense
congesta. Flores feminei. Ovarium 2-loculare vel rarius (abortu?) uniloculare, loculis
uniovulatis. Ovulum anatropum, oblongum, funiculo longo erecto placentae basilari
appensum, micropyle fundum spectans. Stilus elongatus, subcylindricus, stigma dis-
coideum, dr 3
—
4-lobatum. —
Herbae tuberosae Indiae orientalis. Tuber altero anno
foliuHi soUtarium, altero cataphylla atque pedunculum emittens. Folii petiolus longus,
aequilonga 4 5 —
crassa. mm
Staminum antherae subscssiles. Ovarium subglobosum
vel ovoideum 2 mm
longum, stilo aequilongo instructum.
Nordwestmalajische Provinz: Khasia, Churra (Hooker f. et Thomson).
Nota. Folium a cl. Scliott 1. c. cum inflorescentia delineatum verisimiliter ad J.rzsae???a
pertinet.
Species delenda.
Pythonium Wallichianum Kirtikar in Journ. Bomb. Nat. Hist. Soc. VII. (1892)
311 t. D. pr. urbem Bombaj collectum fide cli. Hooker f. (Bot. Mag. t. 7342) est
descriptum ex inflorescentia Amorphopkalli commutati et ex folio aUerius plantae.
Glavis specierum.
A. Folii segmentum intermedium integrum vel tripartitum.
a. Folii albo-maculati segmenta lateralia in segmenta II. 3
— 4
persistens. Spadicis recti quam spatha brevioris vel multo longioris vel aequantis vel
etiam brevioris inflorescentia feminea masculae fertili
contigua, inflorcscentia mascula
appendice incrassato-fungosa vel elongata superata.
Nota. Generis Amorphophalliis species valde numerosae sunt et plures diflicile re-
cognoscuntur, quum multarum specierum inflorescentiae siccatione et pressione deformatae tan-
tum cognitae sunt et saepe specimina manca tantum in herbariis exstant itaque ovarii et stig-
matis structura saepe in descriptionibus neglecta fuit. Nos fere omnium specierum pistilla
accurate inquisivimus et in clave specierum pistillorum structuram respicimus. Species .quae
saepius coluntur magnitudine spathae, spadicis et longitudine inflorescentiae neque minus
appendicis variabiles sunt itaque nonnullarum specierum descriptiones serius eraendandae erunt.
Ovarii loculi pro numero in speciebus ceterum sibi affinibus variant neque minus ovuli structura
et stili longitudo. Genera Gandarum Reichenb., Brachy spatha, Conophallus, Corynophallus,
Hansatia, Synaniherias, Raphiophallus, Hydrosme a cl. Schott proposita conservari non
possunt. Omnia haec genera species 4 9 continent, quae clo. Schott cognitae fuerunt, nos
autem species 78 cognoviraus, quarum nonnuUae notas altcrius generis cum notis alterius a
claroSchott propositi mixtas praebent. Species A. duhius, A. rex, A. campamdatus gregem
monsunicam praebent, quae benc differre videtur pedunculo brevi, appendice brevi crassa, stilo
longo et stigmate profundo lobato, attamen pedunculus brevis et appendix brevis crassa etiam
occurrit in A. leo7iensi (genus Corynophallus Schott, stilo brevi et stigmate non lobato); pe-
dunculus brevis et stigma profunde lobalum etiam observantur in Amorphophallo Prainii, cujus
appendix conoidea multo longior quam in A. campanulato, cujusque pistilla stilum brevem ex-
hibent; pedunculum brevem et stigma profunde lobatum autem in Amorphophallo Eichleri inveni-
mus, cujus pistilla stilo distincto non gaudent et cujus spadix appendice elongata conoidea in-
structa est. Passim a tali specie ad alias majores aliasque giganteas appendice conoidea in-
structus transgredi possumus neque minus a speciebus brevistilis ad longistilas ceterum priori
valde afünes.
Flores masculi plerumque dense congesti sunt, ut non semper distingui possit, quot sta-
mina florem constituent, at in inflorescentiae parte inferiore et superiore plerumque staminum
florem masculum formantium dispositio melius apparet; in nonnullis speciebus (imprimis in
Amorj)hophallo sparsifloro) üores mascuh omnino sejuncti observantur, in una (in A. interrupto)
medii et superiores greges transversales annuliformes constituunt. Greges
inferiores sejuncti,
naturales geographice restrictae paucae tantum distingui possunt, nempe Sectio Gandarum mon-
sunica, Sectio Hydrosme africana et Sectio Dracontiopsis africana, duae ulteriores spathae forma
diversae. Reliquae sectiones, quas distinxi. monotypicae sunt, attamen sectioni amplissimae Gono-
phallus affines, nota una a typo secedentes. Raphiophallus interstitio nudo inter inflorescentiam
masculam et femineam, Synantherias interstitio flores steriles exhibente, Gandaropsis et Goryno-
phallus appendice crassa, Dysamorphophallus appendice emergentiis instructa, Interruptifloriis
singulari florum masculorum congregatione a Gonophallis differunt. Sectiones Gandarum,
Gafidaropsis, Dracontiopsis, Hydrosme et Dysamorphophallus fortasse juxta sectioneni Gono-
phallum ortae sunt, reliquas sectiones autem a Gonophallis derivandas esse existimo.
Glavis specierum.
**
Appendix inferne vix 1 cm crassa 31. ^. gliruroides. . . . .
i\. A. gallaensis.
3. Spatha appendicem valde superans.
*
Appendix elongato-subclavata k%. A. Hildebrandtii.
** 43. A. kachinensis.
Appendix elongato-ovoidea, stipitata, sulcata.
4. Spatha oblonga appendicem aequans . . . . ii. A. longispathaceus.
ni. Stilus ovario subaequilongus. Flores masculi greges
orbiculares vel ovales vel annulos transversales
conformantes Sect. XI. Interrupt! florus Engl.
78. A. interruptus.
IV. Stilus ovario multo brevior . . . Sect. VII. Conophallus (Schott) Engl.
\
Appendix spatham superans.
.
*
Appendix superne tenuis inferne late ovoidea. 45. A. maximus.
** i6. A. carnosus.
Appendix conoidea
*** il. A. Henryi.
Appendix fusiformis
****
Appendix tota tenuis.
f Pedunculus quam spatha 4 5-plo longior.
—
Q quam
Spadix spatha circ. tertia parte
48. ^. consimilis.
f longior
QO
Pedunculus
quam
Spadix spatha duplo longior
....
. . i9. A. elatus.
50. A. angolensis.
ff quam spatha brevior
2. Spatha appendicisapicem paullum superans.
Inflorescentia mascula basi apice interdum flori-
bus rudimentariis instructa ^\. A. Krausei.
3. Spatha appendicem superans. Inflorescentia
mascula ubique fertilis ^%. A. microspadix.
* Inflorescentia
sparsiflora.
f Spatha ovato- oblonga, acuta, spadicem valde
superans.
ff Spatha lanceolata acuminata, spadicem ae-
quans 53. ^. minor.
** Inflorescentiae flores conferti.
subaequilongus.
A Appendix spatham fere aequans 6\. A. foetidus. .
**
Spatha appendicem fere aequans vel ea longior.
Spathae lamina quam tubus paullum latior.
Foliorum lamina ad costarum ramificationes
tuberculigera.
f Inflorescentia feminea masculam aequans . 64. ^. oncophyllus.
ff Inflorescentia feminea quam mascula bre-
vior 65. ^. hulhifer,
3. Stigma ih semiglobosum.
*
Appendix tenuissima quam inflorescentia 4-plo
vel ultra longior.
Q Spathae
cosus
tubus campaniformis ventri-
67. ^. Leopoldianus,
OO Spatha tantum basi convoluta.
Ä Pedunculus dm longus circ. 5 . . 6 8. ^. Zenkeri.
AA Pedunculus dm longus 3 et ultra.
Spatha aperta. Spadlciß quam spatha duplo longioris appendix elongata attenuata
ut interstitia inter inflorescentias emergentiis longis flexuosis laxe obtecta. Ovarium
biloculare; stigma bilobum.
i. A. hirtus N. E. Brown in Journ. Linn. Soc. XXXVI. (1903) \S\. Folii petiolus —
laevis,
immaturi segmenta lineari-lanceolata, acuminata. Pedunculus 3,5 4 dm longus —
laevis. Spatha fere 1,5 dm longa, glabra, inferne convoluta, intus basi verrucosa,
lamina ovata subacuta. sessilis quam inflorescentia
feminea 2 — Spadicis
2,5 cm longa, fere 1,5 cm
crassa, mascula 2,5
spatha
3 cm longa, basi angustata, —duplo longioris
—
'') Dracontium, oipig, Dracontio similis.
^ 68 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
(W. Irving
—
Herb. Kew); bei Illaro (Milien n. 125 in Samml. <893. Herb. —
—
Sudanische Parksteppenprovinz: Togo, Kratschi (Graf Zech n. 238,
Kew).
2 39. — Herb. Berlin); Sokode-Basari (Kersting n. 608. Blühend im Dezember —
^901. — Herb. Berlin); Nupe (Barter n. Herb. Kew). iUT —
Sect. III.
Hydrosme*) (Schott) Engl.
elliptica breviter et acute acuminata, basin versus altero latere angustata, altero latere
secus costulas decurrentia, majora 8 9 cm longa, 3 —
4 cm lata. Pedunculus 1 —
1,2 dm
—
longus. Spathae tubus oblongus, 3 — 4 cm longus, intus longitudinaliter costatus,
70 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
— Hydrosme
8. A. Unyikae Engl,
Unyikae Engl. msc.
— Tuber Gehrm.
et n. sp. mossambicensis Schott var.
circ. 7 cm diametiens. Cata-
phylla 2
— 3, lineari-lanceolata,
depresso-hemispliaericumj
supremum pedunculum
superans, longum, 1,5
— i,6 dm
extus atro-violaceo-maculatum, basi pallidmn. Pedunculus 0,9 dm —
pallide violaceum,
longus, 0,5 cm crassus, viridis, atro-violaceo-maculatus. Spathae 1,2
\
i,4 dm longae,
—
late obovatae tubus 3 —
3,5 cm longus, 2 cm amplus, oblongus extus griseo- viridis, intus
atroviolaceus costulis numerosis fere nigris valde prominentibus longitudinaliter striatus,
lamina circ. { dm longa, \ —
1,1 dm lata, ovato- vel obovato-rotundata, undulato-plicata,
atroviolacea, intus pallidior. Spadicis quam spatha dimidio vel tertia parte brevioris
inflorescentia feminea circ. 1,5 cm longa, mascuia 2 cm longa, appendix 4 5,5 cm longa,
—
0,6 cm crassa, clavaeformis, apicem versus valde, basi paullum attenuata, atroviolacea,
maculata. Staminum antherae fere sessiles circ. 1 mm longae et crassae, compressae,
thecis poris duobus dehiscentibus. Pistillorum ovarium circ. 2 mmlongum, ovoideum,
Stigma latum, discoideum, sessile.
Ostafrikanische Steppenprovinz, Nyassaland: Unyika, Dorf Toola im
um 1300 m (W. Goetze n. 1413 in Njassa-See- und Kinga-Gebirgs-
ßuschwald,
Expedition.
— Blühend im November 1899. Herb. Berlin). —
Brown
— A.Hydrosme
9. gratus (Schott) N. E. in Th. Djer,
trop. Afr. VIII. (1901) Fl.
Bot. Jahrb. XV. (1892) 458; Durand et Schinz, Consp. Fl. Afr. V. (1894) 474. —
Hamalia grata Scholt in Oest. Bot. Zeitschr. (1858) 82, Prodr. Aroid. (1860) 133,
in Miq. Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 279. —
Corynophallus gratus 0. Ktze. Rev.
gen. II. (1891) 741.
—
Folii peliolus longus, nigro-fuscus, maculatus. Lamina trisecta,
segmentis I.
dichotomis, segmentis ultimis 4
— 8 cm longis, oblongo-lanceolatis vel lineari-
lanceolatis, cuspidato-acuminatis, confluentibus. Pedunculus circ. 2,5 longus. dm Spathae
1,2 dm longae, 5 cm latae, oblongae acutae, convolutae tubus griseo-brunneus, lamina
late explanata, patens, extus brunneo-flavido-striata, intus atroviolacea. Spadicis quam
spatha tertia parte brevioris inflorescentia feminea 1 cm longa et crassa, mascuia
1,5 cm longa, 0,5 cm crassa, appendix 6
—
8 cm longa, 0,75 cm crassa, cylindrica,
— Hydrosme Fontanesii 1
Schott, Prodr. Ar. (1 860) 1 33 Engl, in DC. Mon. Phan. II. (1879)
322; Durand et Schinz, Consp. Fl. Afr. V. (1894) 474, excl. syn.
;
Hamalia Fon- —
tanesii Schott in Miq. Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 279. Arimi ?trifidum Desf. —
Cat. (1829) 7 et 385. — Fontanesii 0. Ktze. Rev. Gen. PI. II.
741. — Folii
peliolus 6
—Corynophallus
7 dm longus, lamina trisecta, segmentis I. bidichotomis,
(1891)
segmentis ultimis ovatis vel obovatis vel lanceolatis, breviter cuspidatis, approximatis,
inferne confluentibus, nervo collectivo a margine haud longe remoto. Pedunculus 6 cm
(vel ultra?) longus. Spathae circ. 1,5 dm longae, convolutae tubus circ. 4 cm longus,
oblongus, extus viridis, intus longitudinaliter sulcatus, purpureo-brunneus, lamina circ.
1 dm longa vel paulum longior, ovalis vel elliptica, apiculata vel obtusa, atropurpureo-
bnmnea. Spadicis quam spatha tertia parte brevioris inflorescentia feminea circ. 2 cm
longa, mascuia circ. 3 cm longa, appendix circ. 5 cm longa, subcylindrica vel fusiformis
basi leviter constricta, obtusa, basi sulcata, purpurea. Pistillorum ovarium ovoideo-
oblongum, 2-loculare, stigma discoideum sessile.
Sudanische Parksteppenprovinz, Centralsudanische Zone: Nupe, an
schattigen Plätzen (Barter n. 502 pro parte, ßarter in Niger Exped. n. 1468.
—
Herb. Kew).
Amorphophallus. 73
H.A.Teuszii (Engl.) N. E. Brown in Th. Dyer, Fl. Trop. Afr. VIII. (<90l) 149. —
Hydrosme Teuszii Engl, in Regel, Gartenfl. XXXIII. (188 4) 2, t. i\ 42, in Araceae exsicc. et
illustr. ined. n. H5; in Engler's Bot. Jahrb. V. (1884) Beibl. n. 6, (nomen tantum), ibid.
XV. (1892) 459; Durand et Schinz, Gonsp. Fl. Afr. V. (1894) 475, Etudes Fl. Gongo I.
(1896) 276.
— Folii petiolus ad 5 dm longus viridis, lamina dichotoma, segmentis I.
3 — 4 dm longis bidichotomis, lateralibus seorsum cymoso-dichotomis, segmentis III.
3 —7 cm longis, 1 cm latis elongato-lineari-lanceolatis, longe acuminatis, basin versus
altero latere angustatis, altero latiore, secus costulas longe decurrentibus, nervo collectivo
viridescens, infra medium leviter incrassata, supra medium tenuior. Staminum thecae
ovoideae laterales filamentum latum fere aequantes, connectivo paullum superatae.
Pistillorum ovarium 3 mm
longum breviter ovoideum, stigmate dz semigloboso medio
excavato sessili coronatum, ovulo crasso anatropo fundum spectante.
Westafrikanische Waldprovinz, Zone des unteren Kongolandes und
Angolas: Auf der Fürst Bismarcks-Insel im Quango unter 7° 35' s. Br. (Teusz in
Fig. 26. Ämorphophallus longituberosus Engl. (Sect. IV.) Ä Tuber cum folio. B Tuber longum
cum cataphyllis et cum inflorescentia. C Inflorescentia. D Pars androecei. E Stamen a latere
lato Visum. F Idem a latere angusto visum. Stamen de supra visum. fi^Pistillum. JEjus-
dem Sectio longitudinalis. KOvarii Sectio transversalis. Stigma. L M Spatha cum spadice
fructifero. N Bacca. Semen. P Seminis Sectio longitudinalis. — Icon. origin.
femineae contigua, appendix ifc conoidea quam inflorescentia brevior eaque crassior.
Pistillorum stilus quam ovarium 2 —
4-plo longior, stigma profunde lobatuin.
4 3. A. dubius Blume in Rumphia I.
(4 835) 4 42, Kunth,
Enum. III. (4 841) 32; Schott,
Syn. (4866) 38, Prodr. (4 860) 4
30; Hook. f. in Bot. Mag. l. 54 87, Engl, in DG. Mon.
amplus, oblongus, extus et intus viridescens intus inferne ad medium spathae usque
verrucis asperrimus, limbus patens undulato-crispatus purpureus. Spadicis inflorescentia
feminea 1,5 cm longa cjlindroidea, mascula 3 cm longa, inferne 1,25 cm, superne
1,5 cm crassa oblongo-obconica, appendix 3,5 cm longa, 3
cm crassa, conica, rotundata
vel breviter apiculata, rubro-brunnea, laevissima. Stamina oblonga leviter compressa.
Pistillorum ovarium 2 mm longum, 2-loculare, stilus 8 mm longus, stigma profunde
lobatum.
Vorderindisches Gebiet, Provinz des westlichen Gebirgslandes der
Malab arküste (nach Rheede).
—
Provinz der Gangesebene: Bengalen (Prain —
Blühend Mai 1897. —
Herb. Mus. Calcutta. —
Provinz Ceylon: Peradenyia (Trimen),
Rambukkana (Thwaites).
Einheim. Name (Bengalen): »bono ol'«.
14. A. rex Prain msc. ex Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. (1893) 514. A. cam- —
panulatus Blume in Rumphia I.
(1835) 139, t.
32, 33 (excl. syn.); Engl, in Engl.
Wray 3327. —
n. Herb. Mus.
April
am
Berlin),
z. B.
um 800 m (Gurtis — Mai 1893. — Herb. Penang). — Sumatra:
(L. Perak, Calcutta). häufig,
Gouvernment Hill
35000 — Herb.
Buitenzorg).
ders n. unterhalb Puspoe, um 700 m M. (Engler ü.
5067 — nur — Februar 1906 — Herb. Buitenzorg),
n. Blätter Waldrand unterhalb
5080 — Februar 1906 — nur — Herb. Berlin),
Tosari, 800 m M. (Englerü. n. Blätter
Berlin).
Einheim. Namen: tarna puttie (Sumatra).
Nota. Ah A. campanulato differt magnitudinc atque imprimis appendicis forma.
76 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
(<835) \3d t. 32, 33; Kunth, Enum. III. (1841) 32; Miq. Fl. Ind. bat. III. (1855)
Fig. 27. Amorphophallus rexVrain. A Habitus plantae florentis. j5 Pars inflorcscentiae femincae
superior et masculae inferior longitudinaliler secta. C Stamen a latere vlsum. D Slamon
paullum de supra visum. EAnthcrae seclio tranversalis. F —
Pistilli Sectio longitudinalis.
JOl; Schott, Syn. (<8Ö6) 38, Gen. Ar. (1858) t. 31, Prodr. (1860) 130; Thwaites,
Enum. PI. zeyl.
(1864) 335; Dalz. et Gibs. Bomb. Fl. (I86l) 259; Seemann, Fl. Vitiens.
(1865—73) 283; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 309; Hook. f. FI. Brit. Ind. VI.
(1894) 513; Trimen, Handb. FI. Ceylon IV. (1898) 355 excl. syn. A. rex. Arum
Amorphophallus. 77
polyphyllum ceylanicum^ caule scabro, viridi diluto^ maculis albicantibus notato Commel,
Hort. med. Amst. X. (1697) 99 Fig. 52. —
Dracunculus xeylanicus polyphyllus caule
maculis albicantibus notato Tournefort, Inst. bot. (1700) 160;
aspero jvirescente^
ßurm. Thes. Zeyl. (1737) 90. —
Tacca phallifera Rumph. Amb. V. (1750) 326 t.
113 f. 2. —Dracontium polyphyllum Forst, pl. escul. (1786) n. 29, Prodr. (1786)
n. 3 30 non Linn. —
Arum campanulatum Roxb. Hort. Beng. (1814) 6 6, Cor. Hl.
(1819) 68 t. 272, Hook, in Bot. Mag. t. 2812, Fl. ind. HI. (183 2) 509 (excl. syn. Tacca
sativa Rumph.), Wight Ic. t. 785, Reichb. Fl. exot. (183 4) n. 3. Arum Bumphii —
Gaudichaud in Freycinet Voj. Part. bot. (1826) 42 7 t. 39. Gandarum Rumphii, —
Roxburghii et Hookeri Schott, Malet I. (1832) 17.
—
Ä. Chatty Andre in lUustr. hortic.
361. A. —virosus N. E. Brown in Gard. Chron. XXI. (1885, I.) 759,
(1872)
Bot. Mag. t. 6978.
—
Tuber depressum bulbilliferum circ. 2 2,5 dm diametiens.
—
Folium plerumque solitarium, interdum duo; folii petiolus 5 8 dm longus, laevis —
aut verrucoso-asperatus, obscure viridis et pallide maculatus, lamina 3 9 dm longa —
et lata, trisecta segmentis lateralibus dichotomis, medio atque lateralibus II. iterum pin-
Burkill —
District,
Calcutta); Malda (C. H. Herb. R. E. P. Calcutta), Batasore, Barh (Herb.
R. E. P. Calcutta); Rajputana, Chitorgarh (Shurmann
— Blühend April, Mai. —
Herb. Hort. Calcutta), Hooghly, District Chinsurah, (wild als »Bon öl« bezeichnet. —
J. H. Burkill —
Herb. R. E. P. Calcutta); Sullünpur, Jaunpur, Phili bhit, Oudh,
Hamirpur (Herb. R. E. P. Calcutta).
Hindostanische Provinz: Chota Nagpur (J.
J. Wood n. 225. — Herb. Hort.
secüs, segmentis III. lanceolato-ovatis vel ellipticis, inaequilateralibus, apice longe caudato-
acuminatis, basi contractis, inferioribus minoribus 5 9 cm longis vix decurrentibus, —
superioribus maioribus \j\ 2 dm longis, i — —
6 cm latis, latere inferiore secus costas
alis — 1,5 cm latis decurrentibus, nervo collectivo a margine remoto. Cataphylla
— —
I
cm
longa, mascula 2 3 cm longa, —
cjlindrica, appendix 0,5
— 1,3 dm longa, conoidea, flavescenti-carnea. Stamina sessilia,
2 mm longa, compressa. Pistillorum ovarium mm
longum, stigmate sessili profunde
1
2-lobo coronatum.
Südwestmalayische Provinz: Malakka: Perak, am Larut, 30 150 m ü. d. M. —
(Kunstler 2995, Scortecchini
n. n. 106. Blühend im April. Wray n. 3327. — — —
Herb. Hort. Galcutta); Selangor, im Regenwald des Wells Hill bei Kuala Lumpur,
50 m ü. d. M. (Engler, Reise nach Brit. Indien etc. n. 5289, 5290 Junge Blätter,
—
Febr. 1906); Penang, am Wasserfall (Gurtis, — Herb. Penang).
Hook. f. Bot. Mag. t. 6195. Tapeinophallus Baill. Dict. Bot. 1. Icon. sine descr.
(1877).
— Hydrosme Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 456 p. p.
— Tuber
depressum vel globosum. Pedunculus
elongatus. brevis
Spatha superne aperta vel
quam spadix brevior vel longior. Spadicis inflorescentia mascula femineae contigua,
appendix plerumque conoidea, laevis vel verrucosa, non inflata, rarius cylindrica. Pistil-
lorum stilus varius, ovario 2 3-plo longior usque nullus.
— Ovarium 3 1-loculare. —
Stigma profunde lobatum usque integrum.
17. Ä. borneensis (Engl.) Engl, et Gehrm. Hydrosme horneensis Engl, in
—
Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 456 (nomen tantum), ibid. XXV. (1898) 16. Gata- —
phylla 3
—
3,5 dm longa, basi circ. 5 cm lata, lanceolata. Pedunculus circ. 7 dm longus,
fere 1,5 cm crassus, laevis, purpurascens, irregulariter albo-maculatus maculis parvis
sparsis et maioribus hinc inde confluentibus instructus. Spatha 4 dm longa, expansa
2 dmlata ovato-oblonga acuminata infundibuhforme convoluta, ima quarta parte intus
valde varians, inferne 0,8 — 4,5 cm crassa, ab infima tertia parte apicem versus valde
attenuata, conoidea, minute verrucosa et hinc inde rugosa, sordide rosea. Flores mas-
culi 2 —
3-andri. Stamina 4,5 longa, thecae mm
filamento crasso instructae poris
apicalibus aperientes. Spadix infra appendicem staminodia pauca staminibus subaequalia
nisi minora proferens. Pistillorum ovarium 4,5 longum subglobosum, 2-loculare, mm
uniovulatis, stigma sessile bilobum.
loculis
Berlin).
«0. A. Johnsonii N. E. Brown in This. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (4 904) 4 56.
—
Tuber depressum. Folii petiolus 4 — 6 dm
longus, lamina circ. 6 dm
diametiens, plrrics
partita, segmentis terminalibus 4,2 longis, 3
—
4 cm latis, oblongis aeuminatis
dm —
4,5
vel cuBpidalo-acuminatis, basi euneatis secus cosLam decurrentibus. Pedunculus 7,5 —
Amorphophallus. 81
vissimis vel subfiliformibus dense instructus, lamina late ovata, obliqua, utrinque brunneo-
purpurea. Spadicis quam spatha circ. tertia parte longioris inflorescentia feminea circ.
2 cm longa, cylindrica, mascula circ. 3 cm longa, obconica, appendix ad 3 dm longa,
2— 2,5 m
longus, 4 cm crassus viridis longitudinaliter albo-striatus, lamina fere 3 m
diametiens, trisecta, segmentis dichotomis, ad dichotomiam usque pinnatisectis, utrinque
I.
segmentis 2
—
3 oblongis longe acuminatis 8 9 cm longis, 4 cm latis cum maioribus —
2,3 dm longis, 7
—
8 cm latis alternantibus omnibus costae superne decurrentibus seg-
mentis II. \
— 1,2 m
longis bipinnatisectis,
;
\ dm
latis, oblongo-lanceolatis, basi in costae alam 1,5 — 2 cm latam transeuntibus, cum
duplo minoribus alternantibus, segmentis III. superioribus pinnatisectis, segmentis ultimis
majoribus 1,5
— dm
minoribus
2 8 9 —
cm longis oblongo-lanceolatis acuminatis
basi in costae alam 2
longis,
—
3 cm longam, latissimam transeuntibus; segmentis omnibus
Fig. 2 8.
Ostafrikanische Steppenprovinz, Zone Ost-Usambara: Unterhalb Lungusa
im Schluchtenwald des Sigi, 150 m ü. d. M. (A. Engler, Reise nach Ostafrika n. 400.
—
Blatt Sept. 1902. —
Herb. Berlin); im Schluchtenwald bei Amani, 700 m ü. d. M.
(B. L. Inst. Amani n. 333 [leg. Warnecke]. Blütenstand März 190 3. Herb. — —
Berlin); Kwamkujofälle bei Amani (B. L. Inst. Amani n. 1672 [leg. Braun]. Blüten- —
stand April 190 8. Herb. —
22. A. flavovirens N.
Berlin).
E. Brown in Th. Djer, Fl. trop. (1901) 153.
Afr. VIII. —
Folii petiolus circ. 6 dm longus, lamina 4,5—6 dm diametiens, pluries partita, segmentis
terminalibus 7,5 —
9 cm longis, 3,5 cm latis, ceteris minoribus, oblongis, elliptico-ob-
Jungh. I.
(1851) 40; Engl, in DG. Mon. Phan.
(1879) 315; Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI.
II.
(1893) 517; Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXV. (1898) 16. Ä. Blumei Schott in —
Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 124; Engl, in DG. Mon. Phan. H. (1879) 316. .
—
Conophallus giganteus Schott Sjn. Ar. (1856) 3 4, Prodr. (I860) 128; Miq. Fl. Ind.
Bat. III. (1855) 198. —
Dracontium polyphyllum Houtt. (ex parte) Nat. Hist. H. H.
(1780) 199.
—
Tuber maximum 3 dm et ultra diametiens, sphaeroideum, undique
tuberculatum. Folii petiolus 1 2 — m
longus, brachium humanum crassus, verrucoso-
asper, sordide virescens et albido-variegatus, lamina usque 1 diametiens umbraculi- m
formis, supra atroviridis, subtus pallidior, trisecta, segmentis 2 3-pinnatisectis, seg-
—
menlis III. et IV. lanceolatis longe acuminatis basi confluentibus altere latere cuneatim
25. A. longistilus Kurz Rep. Andam. 50, nomen ex Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI.
(1893) 515.
—
Tuber depressum sphaericum. Folii petiolus 6 9 dm longus, viridis —
purpureo-maculatus, lamina pluries partita, segmentis ultimis 4 12 cm longis, 2 — —
7 cm latis ovatis vel elliptico-ovatis acuminatis, basin versus angustatis secus costulas
decurrentibus, nervo collectivo a margine remoto. Gataphylla pedunculi basin invol-
ventia. Pedunculus elongatus. Spatha circ. 3,5 dm longa, ovata acuta convoluta, atro-
purpurea, maculata. Spadicis quam spatha circ. quarta parte minoris inflorescentia
feminea circ. 4 cm longa cylindrica, mascula 4 cm longa obconica, appendix circ. 1,8 dm
longa, 2,5 cm crassa cjlindrica apicem versus attenuata, laevis, purpureo-violacea.
Stamina circ. 2 mm
longa et crassa, thecis poris 2 apicalibus dehiscentibus. Pistillorum
ovarium 1 mm
longum, stilus 5 6 — mm
longus, stigma capitatum 4-lobum.
Nordwestmalayische Provinz: Andamanen: South Andaman (Kurz Herb. —
Mus. Galcutta).
26. A, Harmandii Engl, et Gehrm. n. sp. Folium ignotum(?). —
Pedunculus
tenuis, circ.dm longus. Spatha 9
1,5
— 9,5 cm longa, circ. 5 cm lata, ovato-lanceolata,
acuta, erecta, convoluta albida. Spadicis quam spatha circ. dimidio vel magis longioris
inflorescentia feminea 0,5 — 0,7 cm longa, mascula 4
— 4,5 cm longa, elongato-conoidea,
appendix usque ad 1 cm longa, 3 mm crassa, tenuissima, elongato-caudata. Stamina
6*
84 A. Engler. — Araccae-Lasioideae.
basi irregulariter longitudinaliter sulcata, deinde aspera scaberula, ab infima quarta parle
4 cm crassa sursum attenuata, 4 dm longa. Stamina obovoidea, leviter compressa,
thecis ovoideis, poro verticali dehiscentibus. Ovaria depressa, bilocularia, ovulis sub-
sessilibus, in stilum subaequilongum conoideum stigmate 4-lobo coronatum contracta.
Baccae subglobosae, leviter circ. 8 mm longae et crassae.
Südwestmalayische Provinz: Sumatra
compressae,
(H.
0. Forbes n. 2077a pr. p.
—
Herb. Brit. Mus.).
28. A. Rivieri Durieu in Gat. des graines du jard. Bordeaux (1869) 12; Rev.
Hortic. (1870) 573, (1872) 19, (1873) 305 et 344; Gard. Ghron. (1873) 610 cum
ic. xylogr. fig. 117 —
119; Flor. serr. et jard. XIX. (1873) t. 1958, 1959; Engl, in
DG. Mon. Phan. (1879) 312.
II.
—
Hydrosme Rivieri Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I.
(1881) 188.
—
Amorphophallus palmaeformis Riviere Mss. Proteinophallus Ri-
—
vieri Hook. f. in Bot. Mag. (1875) t. 6195; Ramey in Assoc. frang. scientif. sess. 4.
Nantes 731 avec pl. —
Tapeinophallus Rivieri Baill. Dict. bot. I. (1877) Icon. sine
descr. — Tuber 0,75 — 2,5 dm diametiens, depresso-globosum. Folii petiolus 4 —
8 dm longus, basi circ. 3 —5 cm crassus, laevis, brunneo-viridi- et albo-maculatus,
lamina amplissima trisecta, segmentis I. circ. 5 dm longis, dichotomis, segmentis II.
bipinnatifidis vel iterum dichotomis, segmentis III. 2
—
8 cm longis, oblongo-ellipticis,
longa , plano-convexa.
— Fig. 3 1
oblonga, obtusa. Stamina sessilia, 1,5 mm longa, thecis obovatis, poris apicalibus con-
fluentibusdehiscentibus. Pistilla 2,5 mm longa; ovarium subglobosum, in stilum sub-
aequilongum contractum, stigmate pulviniformi coronatum.
Baccae ad i,2 cm longae, 0,5 cm crassae, oblongae,
monospermae.
Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Tong-
king: Ke' So', im Gebirge Kien Khe allat (R. P. Bon
n. 41 60, 5360. —
Blühend und fruchtend im Mai 1889. —
Herb. Mus. Paris) Lat Son, auf den Felsen Quen Be' Can
(R. P. Bon n. 3480.
;
—
Blatt im August 1887. Herb. —
Mus. Paris).
36. A. sparsiflorus (Engl.) Engl, et Gehrm. —
Hydrosme sparsiflora Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV.
(1892) 462; t. XIV.
—
Ä. laxiflora N. E. Brown in Th.
|
^
— ^ o.
a
Idem de supra Visum.
i°eö. D-n ^a
Herb.
,
Mus.
, ,
Gült, m
. 1 , ,
hört. bot. Smgapore
,
convoluta, intus maculata, basi emergentiis Oliformibus instructa. Spadicis quam spatha
vix tertia parte longioris inflorescentia feminea 2,5 cm longa cylindrica, mascula ob-
conica 3 —
3,5 cm longa, inferne \ cm, superne 2 cm crassa, obconica, appendix circ.
3 dm longa, basi 1,2 cm crassa, elongato-conoidea, tenuis, apicem versus attenuata.
Pistillorum ovarium ovoideum, 1-loculare, stilus aequilongus, stigma subglobosum. Sta-
mina sessilia, thecae obovoideae, apice poris 2 dehiscentes.
Ostafrikanische
Steppenprovinz: Massaihochland: Simba (Kassner n. 638.
— Blühend im 1902. — Herb.
April Mus.). Brit.
A. 41. Brown
(Engl.) N. E. in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (1901) <55.
— Hydrosmegallaensisgallaensis Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXVI. (1899) 422. Tuber circ. —
6 cm diametiens, depresso-globosum. Pedunculus ad 3 dm longus, laevis. Spatha ob-
longa, 2 dm longa, 8 cm lata, convoluta, tubum 1 dm longum, 3 cm diametientem,
in laminam superiorem 1 dm longam transeuntem formans, oblique infundibuliformis,
margine valde undulata purpurea, intus infra medium tubi atropurpurea, laevis. Spadicis
quam spatha \ ^l^-\>\o longioris inflorescentia feminea 2 cm longa, mascula 3 cm longa,
inferne 1 cm crassa, appendix 3 dm longa, inferne 2,5 cm crassa, elongato-conoidea,
laevis. Pistillorum ovarium uniovulatum, subglobosum, 2 mm longum, in stilum aequi-
longum contractum, stigma capitatum demum subtrilobum.
Afrikanisches Wald- und Steppengebiet (nordostafrikanische Hochland- und
Steppenprovinz): Gallaho chl and: auf dem Berge Robe, auf Felsen
im Oueligebiet
des Daua (Riva in Exi)ed. Ruspoli n. 410. Blühend im August 1893. Herb.— —
Rom, Berlin); Sidamo, Laku (Exped. Baron v. Erlanger, Ellenbeck n. 1732. Herb. —
Berlin).
42. A. Hildebrandtii (Engl.) Engl, et Gehrm. —
Hydrosme Hüdehratidtii Engl.
•
1
— 2 dm longis, lanceolato-ellipticis, extimis longissime (2 cm) acuminatis, basi late
decurrentibus. Spatha oblonga usque 3 dm longa, inferne 1 dm lata. Spadicis quam
spatha vix longioris inflorescentia feminea circ. 5 cm longa, mascula aequilonga, appendix
2 dm longa.
Provinz der Philippinen: Todaya, Mt. Apo, S.-O.-Mindanao S. Williams
n. 2654. —
Blühend im April 1905. Governm. Herb. Manila). — (R.
152; Williams in Bulf. herb. Boiss. VII. 2. ser. (1907) 90. Hydrosme consimilis Engl, —
in DG. Mon. Phan. II.
(1879) 325, (1892) 458; Durand
in Engler's Bot. Jahrb. XV.
et Schinz, Consp. FI. Afr. V. (1894) 473. —
Brachyspatha consimilis Schott, Prodr.
Aroid. (1860) 127. —
Corynophallus consimilis 0. Ktze. Rev. gen. II. (1891) 741.
—
K Prieuriana Schott Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 279.
in Tuber circ. 7,5 cm —
diametiens rotundato-compressum, folia 1 2 emittens. Folii petiolus— circ. 1,5 cm
crassus, basi viridis nee marmoratus, circ. 6 dm diametiens, lamina laetevirens, nitida
segmentis ovatis vel obovatis cuspidatis acutis, cuspide fere 1,5 cm longa, basi con-
fluentibus, nervis collectivis a margine remotis. Pedunculus circ. 2,2 dm longus, gracilis,
pallide virescenti-brunneus, teres. Spatha circ. 7,5 cm longa, subcylindrica, basi paullum
ampliata, pallide purpurascenti-brunnea, basi brunneo-striata, lamina acuminata. Spadicis
quam spatha tertia parte longioris inflorescentia feminea circ. 1,5 cm longa, mascula
circ. 2,5 cm
longa, cylindrica, appendix circ. 6 cm longa cylindrica, subacuta, purpuras-
centi-brunnea. Staminum antherae oblongae vertice quadratae, poris duobus dehiscentes.
Pistillorum ovarium obovato-oblongum, stigmate sessih coronatum.
Westafrikanische Waldprovinz, Oberguineazone: Senegambien, St. Mary's
Insel R. Maxwell. —
Herb. Brit. Mus.); Itou, Casamana (A. Ghevalier n. 2G01. —
(J.
Blühend im Februar 1900. — Herb. Mus. Paris); (Roussillon n. 59.
Senegal
—
Herb. Adr. de Jussieu et Herb. Mus. Paris); Kap Verde (Leprieur fide Schott).
49. A. elatus Hook. f. Fl. Brit. Ind. VI. 517. — Pedunculus circ. 1 m
longus, 0,5 cm crassus, rugosus. Spatha 1,4 —(1893)
1,5 dm longa, ovato-lanceolata acuta,
inferne leviter convoluta, spadici flavescens. Spadicis quam
adpressa, membranacea,
spatha duplo longioris inflorescentia feminea 4,5 cm longa, mascula 7,5 cm longa, 1,5 cm
crassa, appendix circ. 1,8 dm longa, 1,5 cm crassa, apicem versus attenuata, laevis.
Stamina 1 mm
longa et lata, thecae breviter obovoideae, poris 2 apicahbus dehiscentes.
Pistillorum ovarium 2 mm longum, depresso-globosum, stilus I mm longus, stigma vix
lobatum.
Südwestmalayische Provinz: Malakka: Perak, am Larut, in offenem Jungle
auf humösem Boden, um 300 800 m (Kunstler n. 2172.— — Blühend im August
1881. — Herb. Mus. Calcutta).
94 Ä. Engler, — Araceae-Lasioideae.
50. A. angolensis (Welw.) N. E. Brown in Th. Djer, Fl. trop. Afr. VIII. (190
156. — Hydrosme angolensis Welw. lt.
Angol. n. 228 ex Schott in Seem. Journ. of
Bot. in. (1865) 35; Engl, in DG. Mon. Phan. II.
(1879) 324, in Engler's Bot. Jahrb. I.
(1880 487, XV. (1892) 458; Durand et Schinz, Consp. Fl. Afr. V. (1894) 473;
Kendle in Cat. Afr. PI. Welw. II. (1899) 86. —
Corynophallus angolensis 0. Ktze.
Rev. gen. (I89l) 741.
II. — Folii petiolus 1
— 1,5 m longus, laevigatus, basi rubro-
maculatus, lamina ad 6 dm trisecta, segmentis I.
segmentis ultimis
terminalibus 1
— 1,4 dm
lata,
—
4 cm latis, ceteris minoribus, oblongo-lanceolatis vel
longis, 3
bidichotomis,
(1893) 516.
—
Tuber sphaericum. Lamina viridis, rubro- vel brunneo-maculata, basi
bulbifera, 7-secta, segmentis breviter petiolatis 1,5
— 1,8 dm longis, 3,5 cm
oblanceolatis, acuminatis. Gataphylla 4 9 cm longa, — apice rotundata,
latis,
bre-
vissime apiculata. Pedunculus 2,5 —
Spatha 1,2 dm longa, 6 cm lata,
4 cm longus.
linearia,
2,5 cm diametiens. Folii petiolus tenuis, circ. 20 cm longus, lamina tripartita, par-
titionibus pinnatifidis, segmenta 7,5 cm longa, 2,5 cm lata
numerosa, membranacea,
primum rubescentia, lanceolato-acuminata, inaequilateralia; nervi numerosi in
viridia,
unum intramarginalem conjuncti. Pedunculus 20 — 30 cm longus, basi cataphyllis liberis,
} Dictum in honorem coUaboratoris mci Dr. Kurt Krause Musei botanici Berolinensis
(Dahleracnsis) assistentis.
Amorphophallus. 95
28, Prodr. Ar. (1858) 128. — Folii petiolus 3 dm (vel ultra?) longus, lamina trisecta,
segmentis I. 3 dm longis, 2 dm latis, inferne pinnatisectis, superne dichotomis, seg-
mentis II. 1,5 dm longis, dichotomis, segmentis III. pinnatisectis, segmentis ultimis
terminalibus 0,8
— dm longis, 4 cm latis, obovatis cuspidatis, inferioribus minoribus
1
(1882) 280, t. XXIV. — Folii petiolus circ. dm longus, lamina trisecta, segmentis
bidichotomis, 4 — 5 dm, secundariis 3
6,5
—4 dm longis, tertiariis pinnatisectis circ. 2
I.
dm
longis, segmentis ultimis elongato-lanceolatis, longe et anguste acuminatis, basi inaequi-
lateris, altero latere decurrente, inaequalibus, majoribus 1 et ultra longis, 4 5 cm dm —
latis, nervo collectivo a margine 3 4 remoto. — mm
Cataphylla obtusa. Pedunculus
5 dm fere longus. Spatha 9 cm longa, inferne convoluta oblonga. Spadicis quam
spatha Ys brevioris inflorescentia feminea circ. 1,5 cm mascula 1,4 cm longa, appendix
4 cm longa (sicca), 5 crassa, clavata. mm
Stamina vertice inter thecas vittata, thecis
staminis dimidium aequantibus poro oblongo bilobo aperientibus. Ovarium breviter ob-
ovoideum, stilo brevi et stigmate parvo instructum.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Ost-Sumatra, Prov. Padang bei
Ajer mantjoer (Beccari. Herb. Genua). —
57. Ä. Preussii (Engl.) N. E. Brown in Th. Dyer, Fl. Trop. Afr. VHI. (I90l)
152. — Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 459.
Hydrosme Preussii Tuber —
discoideum, media in parte valide concava. Cataphylla nonnulla. Folii soJitarii hyste-
ranthii petiolus 6 dm
longus, hinc inde maculis transversis vel obliquis notatus, lamina
96 A. Englci'. — Araceae-Lasioideae.
1,2 dm
longa, 5 cm lata, flavo-
viridis,
basi purpurascens. Spa-
dicis quam spatha duplo fere
Stigma capitatum.
sessili,
— Fig. 3 4.
West afrikanische Wald-
provinz, Kamerun: Im Urwald
westlich von Buea, nahe Bach, am
um 1000 m (Preuss 588. n. —
Blühend im .Tan. 1891, mit Blät-
tern im Sept. 1891. Herb. —
um 1200
(Preuss. m —
Berlin);
Blühend im Dezember 1896. —
Herb. Berlin) Wasserfall bei Buea
(Lehmbach
;
n. 127. — Blühend
im März 1898. Herb. Berlin). —
58. A. mekongensis Engl,
et Gehrm. n. sp. Tuber 2,5 cm —
Fig. 34. Ä?norphophallus Premsii (Engl.) N. E. Brown. diametiens, globosum.
— Folii pe-
A Tuber cum pedunculo florifero. B Spadix. C Flos tiolus circ. 1,5 dm longus, tenuis,
masculus. D Anthcrae Sectio transversalis. E Pistilli Sectio
F luber cum spadice fructifero et tubere ^^^^^^
^^.^^^^^ segmentis I. pe-
,
longitudinalis. f II n ß
. .
^ '
bus inclusus circ. 3 dm longus. Spatha tantum 6,5 cm longa, 4 cm lata ovata obtusa,
convoluta pallide viridis. spatha 2
Spadicis quam —
3-plo longioris inflorescentia feminea
1 cm longa, 6 mm mascula 1,5 cm longa, inferne 5
lata cylindrica, 6 mm, superne —
circ. 1,2 cm crassa obconica, appendix circ. 1,3 dm longa, elongato-conoidea sensim
attenuata laevis. Pistillorum ovarium 1,5 mm
longum, stigmate alte conico coronatum.
Staminum antherae sessiles brevissimae ambitu oblongae, thecae poro reniformi aperientes.
Pistillorum ovarium 1 5 ,
mm
longum, in stilum brevissimum stigmate subcapitato corona-
tum contractum.
Westafrikanische Waldprovinz, Ober-Guinea-Zone: Togo, Agome (E. Bau-
mann n. 204. —
Blühend im April 1894. —
Herb. Berlin); Badja (R. Schlechter
n. 12 977. —
Blühend im März 1900. Herb. Berlin). —
61. A. foetidus (Engl.) Engl, et Gehrm. —
Hydrosme foetida Engl, in Bull. Soc.
bot. Fr. LIV. mem 8. (1907) 25. —
Cataphyllum supremum lineari-lanceolatum pedun-
culum superans, 1,5 dm longum, 2 cm latum. Pedunculus 1,2 dm longus. Spathae
tubus late et oblique campanulatus, circ. 3 cm longus, 3,5 —
4 cm amplus, extus virides-
cens, intus longitudinaliter costatus, lamina ovata fere 1 dm longa, 8 cm lata, atro-
purpurea, margine undulata. Spadicis inflorescentia feminea cylindrica, quam mascula
sursum ad 2 cm incrassata duplo tenuior et pauUo brevior, appendix conoidea spathae
apicem fere attingens, 8 cm longa, e basi 1,7 cm crassa sursum attenuata. Pistilla
breviter cyhndrica, stigmate discoideo coronata, 2 longa. mm
Staminum filamenta bre-
vissima, antherae leviter compressae, thecis obovoideis vertice poris duobus aperientibus.
Afrikanisches Wald- und Steppengebiet. Sudanische Parksteppen-
provinz, Centralsudanische Zone: Am Schari, Dar Konti, Saboun (A. Chevalier
n. 8 437. —
Blühend im Mai 1903. —
Herb. Mus. Paris): Konti-Kala (A. Chevalier
n. 8685. —
Blühend im Mai 1903. —
Herb. Mus. Paris, Herb. Berlin).
62. A. Goetzei (Engl.) N. E. Brown in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (I90l) 150. —
Hydrosme Ooetzei Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XXVIII. (1900) 355. Tuber 3 cm —
crassum circ. 8 cm diametiens depressum. Cataphylla nonnulla 0,8 dm longa. —
Pedunculus circ. 1 —
1,2 dm longus, 8 mm
crassus laevis. Spatha 1,8 2,3 dm longa,
— 1
1
—
dm lata tubo 6 7 cm longo, 8 cm lato oblique campanulato, intus fibrillis bre-
viter filiformibus dense obtecto, lamina 1,2 —
1,5 dm longa, oblongo-ovata, undulata
obtusa, latere interiore nervis violaceis notata. Spadicis quam spatha circ. quinta parte
longioris inflorescentia feminea 2 — 2,5 cm cm crassa cylindrica quam mas-
cula duplo tenuior, mascula 3 — 3,5 cm longa, 2
—
longa, 1,5
2,3 cm crassa, appendix 1,5
— 1,8 dm
A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 C. 7
98 A.. Engler.
— Araceae-Lasioideae.
— 20ampla
longis lanceolatis 5 6 cm latis.
cm Pedunculus —
circ. 40 —
50 cm longus. Spathae ad 30 cm fere longae tubus circ. 8 cm latus basi
rotundatus late ovoideus albido-viridistriatus et maculatus, lamina oblonga vel orbiculari-
ovata inclinata vel recurva rufo-purpurea maculis aureis medio virescentibus ornata,
marginibus orem cingentibus, ad 17 cm lata. Spadicis quam spatha fere tertia
parte minoris inflorescentia feminea masculam aequans, appendix crassa aurea inflores-
centiam totam aequans conoidea straminea. Stamina obovoidea, subtruncata, thecis
vertice rimula oblonga dehiscentibus. Ovarium depressum 2 3-loculare stigmate sub- —
sessili — 3-lobo coronatum; ovula hemianatropa
crasso 2 funiculo longiore basi locuh affixa.
coideum Petioli et pedunculi color et macularum forma variat, itaque varietates se-
quentes distinguuntur.
Vorderindisches Gebiet, Provinz der Gangesebene: Bengalen (Rox-
burgh); Sibpur Calcutta, häufig in Gebüschen
bei Kurz, Prain. Blühend —
Mai 1897. — Herb. Hort. Calcutta); Golaghat und
(S.
Nombar (G. Watt n. H363. —
Blühend im Mai 1895); Dhaka 17081.
B. Glarke n. — Mai 1872); Baltikari
— (G.
Herb. Hort. Calcutta); Chandernagore (S. Kurz. — •
Herb. Hort. Calcutta).
(Davies.
Var. marmoratus Engl, in Arac. exsicc. et illustr. n. 261. — Arn/m
688. —
bulbiferum
Roxb. I.e., Wight, Illustr. t.
783; Regel, Gartenflora 1871 t. Petiolus et
pedunculus virides maculis latis pallidioribus cinereo-viridibus vel rosaceis notati. Spathae
tubus viridis maculis rosaceis notatus, lamina intus rubescens marginem versus flavescens.
Var. atroviridimaculatus Engl. —
Arum bulbiferum Roxb. in Bot. Mag.
t. 2072. — Petiolus et pedunculus maculis latis irregularibus atroviridibus notatus.
Spatha inferne rosacea. Spadicis appendix rosacea.
Vorderindisches Gebiet, Provinz der Gangesebene: Im unteren Bengalen
häufig (Roxburgh, Prain. Herb. Calcutta). —
Hindostanische Provinz: Prudra —
Distr., Kilaspur (Kalka.
—
Herb. R. E. P., Calcutta). Chota-Nagpur: Gedung bei —
Manharpur (Kalka.
— Herb. R. E. P., Calcutta).
Monsungebiet:
Nordwestmalayische Provinz: Sikkim, um 1300m (Pantling. — Herb. Hort.
Assam, Goalpara H. Burkill. — Herb. R. E. P., Calcutta); Hoogly, Chin-
Calcutta);
surah Burkill. — (J.
— Burma: Pegu, —
(J.
H.
metiens, sessile.
Ostafrikanische Steppenprovinz, Centralafrikanische Seen-Zone:
Deutsch-Ostafrika, Ussukuma, südlich vom Victoria Njansa, an der Wasserscheide des
Simiu (Fischer n. 618. — —
Sambesi-Zone: In Tälern bei Boruma,
Blühend).
am Sambesi (Menyharth n. 922. Herb. Kew). —
Nota. Planta sambesiana fortasse ad alteram speciem pertinet, attamen adhuc difFerentias
non inveni.
7*
100 ^- Engler. — Araceae-Lasioideae.
3,5 cm
longa, appendix conoidea. Pistiilorum ovarium subglobosum, stigmate. semi-
gioboso coronatum.
Monsungebiet, Araucarien-Provinz: Queensland: Barron River Cowiev.
— Herb. Brisbane); Cooktown (Warburg n. 19407. —
Herb. Berlin).
(E.
Nota. In herbario Kew specimen AmorjphophalH pr. Port Darwin coUectum (coli. F. Schultz
n. 562 — Juni 4 870) conservatur, quod A. galbra Bailey determinatum est. Folium bene cum
descriptione et icone Amorphophalli galbra quadrat, attamen spatha margine haud undulata et
spadice vix dimidio, haud plus duplo longior, apicem versus paullum angustata est, etiarn
spadicis appendix longitudine inflorescentiam aequante ab icone ßaileyi differt.
SynanÜierias Schott (sub titulo generis) Gen. Ar. (<858) t. 28, Prodr. (1860) 126;
Engl, in DC. Mon. Phan. If. (1879) 306 etc. (vide supra p. 61).
—
Pedunculus longus.
£aÄito«ö*^[\,_^^
Spatha brevis, inferne convoluta. Spadicis quam spatha usque triplo longioris inflores-
centia feminea a mascula interstitio neutrifloro separata, appendix ultra spatham longe
exserta. Organa neutra uniseriata, oblonga, depressa, rugosa. Stamina aut circa discum
nudum disposita aut sparsa. Ovarium 2-loculare (synandrodia^)^ in stilum brevem stig-
mate leviter trilobo coronatum contractum.
75. A. silvaticus (Roxb.) Kunth, Äriim polyphyUum etc. —
Herman, Hort. Lugd. Bat. (1687) 60.
(I84i) 34.
—Enum. III.
(Roxburgh nach Hooker), häufig im südlichen Concan (Dalzell und Gibson nach
Hooker), Malabar —
Südliches Indien (Beddome in Herb. Hort. Cal-
cutta).
— (Herb. Kew).
Provinz Ceylon: ziemlich häufig in der trockenen Region: zwischen Tan-
guele und Matura (Koenig nach Blume), Trincomalie (Paterson in Herb. Brit. Mus.),
Dambulla, Habarana, Polanama, Uma-oya (nach Trimen). Blühend im Sept., Okt. —
Sect. IX. Raphiophallus*) (Schott) Engl.
Raphiophallus Schott (sub titulo generis) Syn. Ar. (1856) 12 5, Gen. Ar. (1858)
t. 27. —
Hydrosme Sect. Raphiophallus (Schott) Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV.
(1892) 458.
—
Pedunculus tenuis. Spathae inferne convolutae lamina lanceolata.
Spadicis quam spatha paullum brevioris vel eam aequantis inflorescentia feminea a
mascula interstitio appendix tenuis spatha brevior. Organa neutra
neutrifloro separata,
CorynophaUus Schott (sub titulo generis) in Wochenbl. VII. Jl 857) 389. Ost. Bot.
— Hydrosme Sect. CorynophaUus (Schott) Engl, Engler's Bot. Jahrb. XV. (18 9 2) in
458. —
Pedunculus brevis. Spatha convoluta^ infundibuhformis. Spadicis quam spatha
paullum longioris vel etiam brevioris inflorescentia feminea masculae contigua, appendix
inferne obconoidea, superne crassa, globosa vel ovoidea, obtusa, valde rugosa. Ovarium
ovoideum uniioculare in stilum brevem, stigmate capitato coronatum attenuatum.
in Hort. Van Houtte I. 1 (1845) t. 3, in FI. des Serres
77. A. leonensis Lern,
II.
(1846) t. 161; Bot. Mag. t. 7768; N. E. Brown in Th. Djer, ¥\. trop. Afr. VIII.
(1901) 147.
—
Äriim aphyllum Hook, in Gray, Trav. in Western Afr. (1825) 3 86,
t. A.
—
CorynophaUus Afzelii Schott, Prodr. Aroid. (1860) 132, Gard. Ghron. (1872)
161, fig. 343.
—C
leonensis Engl, in DC. Mon. Phan. H. (1879) 326. Hydrosme
—
leonensis Engl, in Engler's Bot. Jahrb. I. (1880) 188; Engler und Prantl, Pflzfam. II. 3
(18 89) 128, Nachträge I. (1887) 59; Durand und Schinz, Gonsp. Fl. Afr. V. (1894)
474; Rendle in Gat. Afr. PI. Welw. II. (1899) 87. Folii petiolus 3—6 dm longus, —
basi purpureo-brunneus, fuseo- et albido-variegatus lamina trisecta, segmentis I. 2 —
4 dm longis, dichotomis, segmentis pinnatisectis, segmentis ultimis 0,8
II. 1 dm longis,
,
—
1 cm latis, linearibus acutis, decurrentibus. Gataphjlla 3 4 membranacea 5 8 cm — —
longa, pedunculum involventia, interiora purpurea albido-maculata. Pedunculus 2 3 dm —
longus. Spatha ad 2 dm longa, circ. 1 dm lata in speciminibus cultis, in speciminibus
spontaneis usque 4 dm longa, 2 dm lata, oblique infundibuhformis, basi convoluta, ob-
tusa, apiculata, extus purpureo-brunnea venis pallidis numerosis instructa atque albido-
vel flavido-maculata, intus glabra, pallide rosea vel albida fusco- striata. Spadicis quam
spatha paullum longioris vel etiam brevioris inflorescentia feminea 1 2 cm longa, mascula —
2 — 3 cm longa et appendix
— dm longa, inferne obconoidea, superne
5 —
8 cm
crassa,
crassa, globosa vel ovoidea, obtusa,
1
1,5
valde rugosa, atropurpureo-brunnea.
Pistillorum ovarium circ. 3 —
4 cm longum, ovoideum vel subglobosum, stilus
1. c. —
Hydrosme honensis var. ele-
gans Dur. et Schinz 1. c. — Petiolus viridis, lamina segmentis I. l)ipinnatisectis, seg-
mentis III. angustissimis.
latifolius (Masters) N. E. Brown c. — Äfzelii var. latifolia
Masters
y.
—
C. leonensis var. latifolia Engl. 1. c.
c.
1.
et Schinz 1. c. —
Petiolus viridis, lamina segmentis I. pinnatisectis, segmentis III.
latioribus magis inter se cohaerentibus.
Interruptiflorus Engl.
—
Pedunculus quam inflorescentia longior. Spatha brevis,
convoluta ovata. Spadicis quam spatha ad duplo usque longioris inflorescentia mascula
feminea contigua, appendix conoidea. Flores masculi inferne greges =b confertos or])i-
culares vel ovales, superne annulos dz interruptos formantes. Ovarium ovoideum,
stigmate non lobato coronatum.
78. A. interruptus Engl, et Gehrm. n. — Tuber depresso-globosum, circ.
II.
(1879) 3H.
—
Pedunculus vix 4 cm longus. Spatha 3 dm longa, ovata acuta,
margine undulata, intus verrucosa, extus deorsum luteolo-viridis, maculis nigrescentibus
parvulis, ceterum intus extusque rubro-purpureo-coeruleoquc fuscescens. Spadicis in-
A. malaccensis Ridley in Journ. As. Soc. Straits XLI. (1903) 46. Tuber \0 cm —
fere diametiens, hemisphaericum, vertice depressum. Folia ignota. Pedunculus circ.
i 8 cm longus, verrucosus. Spathae tubus circ. 5 cm longus, lamina late rotundata,
circ. \ 5 cm longa et lata. Spadicis quam spatha paullum longioris inflorescentia
feminea fere 6 cm longa, mascula 2,5 cm longa, appendix fusiformis attenuata, circ.
\ 5 cm longa, rugosa. Stamina oblonga. Pistillorum ovarium ovoideum, stilus 6 mm
longus.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Malakka: Bukit Panchor
(Ridley).
Nota. Fide cl. Ridley hacc species ad gregem Amorphophalli campanulati 'pertinel.
A. angustilobus F. M. Bailey in Queensl. Fl. (1902) <696. Tuber depresso- —
globosum, 5 cm diametiens.
petiolus Folii 3 dm
trisecta, seg- longus, tenuis, lamina
mentis I. dichotomis, segmentis II. pinnatipartitis, ultimis vix ultra 5 cm longis, circ.
4 mm latis, anguste linearibus, apice filiformibus. Pedunculus tenuis, petiolo longior.
Cataphylla membranacea, linearia, circ. 2,2 dm longa, 2,5 cm lata. Spatha angusta (?),
7^5 cm longa. Spadix quam spatha multo brevior. Baccae ovoideae, circ. 1 cm longae.
Monsungebiet, Araucarien-Provinz: Queensland, Annan River (W. E. Roth
— nach Bailey).
A. carneus Ridley in Journ. As. Soc. Straits XLI.(190 3) 47.
— Tuber hemi-
sphaericum, circ. 7,5 cm latum. cm longus,
Folium ignotum. Pedunculus circ. 9
sordide glaucus, brunneo-pustulatus, basi vagina circ. 5 cm longa circumdatus. Spatha
circ. { 2 cm longa, inferne leviter convoluta limbo lato rubra, brunneo-maculata, intus
(Curtis
—
nach Ridley).
A. decurrens (Blanco) Kunth, En. III.
(1841) 581; Engl, in DG. Mon. Phan. II.
(1879) 319.
—
Arum decurrens Blanco, Flor. Filip. (1837) 656. Folii petiolus —
asperatus maculisque albis obsitus, lamina trisecta, segmentis pinnatipartitis, segmentis
ultimis lanceolatis, basi decurrentibus. Spatha marginibus revoluta. Spadicis valde
elongati appendix conica. Ovaria hemisphaerica stilo et stigmate 2 3-lobo instructa. —
Monsungebiet, Provinz der Philippinen (nach Kunth).
A. gigas Teysm. et Binnend. in Naturk. v. Nederl. Ind. XXIV. (1862)
329; Engl, in DC. Mon. Phan. II. (1879) 316.
—Tijdschr.
Conophallus gigas Miq. in Ann. Mus.
Lugd. Bat. I.
(1863) 285.
— Folii petiolus usque 2,5 m
longus, basi 1 dm crassus,
glaber, laevis, dilute viridis, albido-maculatus etrubello-fusco-punctatus. Lamina tri-
secta, segmentis pinnatisectis, segmentis II.
lanceolatis, obovatis vel oblongo-lanceolatis,
acuminatis. Pedunculus 2,5 longus. m
Spatha maxima usque 8 dm longa, inferne
carnosa, superne membranacea, patens, margine subrepando-undulata, intus in fundo
purpurea carnoso-verruculosa. Spadicis ultra 1 longi appendix elongato-fusiformis, m
incarnata, glauca. Ovarium ovoideo-globosum, angulatum, purpureum, stilus brevissimus,
crassus, stigma subcapitatum.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Sumatra (nach Teysmann).
Nota, Pro luberis mole vel stirpis aetate magnitudo variat.
A. lyratus (Roxb.) Kunth, Enum. IIL (1841) 34; Engl, in DG. Mon. Phan. 11.
(1879) 319.
—
Arum lyratum Roxb. FL Ind. III. (1832) 508. Conophallus lyratus
—
Schott, Syn. (1856) 35, Prodr. (1860) 130. Foliorum lamina tripinnatifida, seg- —
mentis extimis lyratis.
Monsungebiet, Vorderindisches Gebiet: Circar Mountains (nach Kunth).
A. planus Teysm. et Binnend. in Naturk. Tijdschr. v. Nederl. Ind. XXIV. (1862)
331; Engl, in DG. Mon. Phan. IL (1879) 312. Conophallus planus Miq. in Ann. —
Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 286. —
Folii petiolus verrucoso - asperatus. Pedunculus
Amorphophallus. 109
4,5 dm altus, laevis. Spatha <,4 dm longa, 1,8 dm lata, ovata, acuta, superne patula,
inferne convoluta, intus verrucosa. Spadicis quam spatha duplo fere longioris inflores-
centia circ. 1,3 dm longa, appendix circ. 1,5 dm longa, oblongo-conica, acuta, compres-
siuscula, basi abrupte tumefacta 4 cm crassa, aurantiaco-subcarnea. Ovarium rubescens,
stilus brevis, stigma 4-lobum. Stamina 4 cujusque floris regulariter consociata.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Sumatra, Ost-Sumatra, Pria-
mann (nach Teysmann).
A. punctulatus Blume in Rumphia I. (1835) 148; Engl, in DG. Mon. Phan. II.
418. —
Gonophallus punctulatus Schott, Prodr. (1860) 35; Miq. Fl. Ind. Bat.
(1879)
III.
(1841) 199; Miq. in Ann. Mus. Lugd. Bat. I. (1863) 80. Pedunculus circ. 2 cm —
crassus, laevis, saturate olivaceus, rubello-fuscoque variegatus. Spatha 5 6 dm longa, —
2 dm lata, oblongo-lanceolata obtusiuscula basi convoluta, extus purpureo-fusco viridulo-
que maculata, in laminam anguste ovato-oblongam subacutam margine irregulariter
lobulato-sinuosam, totam intus atro-fuscam subplanam expansa. spatham fere
Spadicis
aequantis inflorescentia feminea circ. 8 cm longa, 2 cm crassa, masc. 1 dm longa,
seorsum dilatata ibique 4crassa, appendix 3 dm longa, basi 6 cm crassa, elongato-
cm
conica obtusa, isabellino-carnea. Antherae atro-purpureo-nigrescentes. Ovaria flaves-
centi-viridula, stigmatibus rubro-fuscis.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Java, Prov. Buitenzorg (Zip-
pe lius. —
Herb. Leiden).
A. sativus Blume in Rumphia I. (1835) 145; Engl, in DC. Mon. Phan. II. (1879)
318; Kunth, Enum. (1841) III. —
Tacca sativa Rumph. Herb. Amb. V. (1750) 324,
t. H2 mala. — Cotiophallus? sativus Prodr. Miq. Fl. Ind. Bat.
199. —
Schott, (1860) 35;
III.
(1841) petiolus albo-maculatus, asperatus, lamina trisecta, segmentis I.
Folii
dichotomis. Pedunculus 1 m
altus ex viridi cinereus. Spadix fructifer ultra spithamam
longus. Baccae oblongae, semimaturae olivis minores.
Monsungebiet, Centromalayische (nach Rumphius). Pr-ovinz: Molukken
A. spectabilis (Miq.) Engl, in (1879) 316.DC. Mon. Phan.
Gonophallus II.
—
spedabilis Miq. in 564, Fl. Ind. Bat. III. (1841) 199; Schott, Prodr.
Bot. Zeit. (1856)
Aroid. (1860) 128. —
Lamina trisecta segmentis I. circ. 0,5 longis, late sublyrato- m
pinnatifidis vel superne in lobos majores bipartitis, segmentis omnibus decurrentibus,
majoribus tricuspidatis vel sinuato-lobatis, supremis majoribus confluentibus, minoribus
eUipticis integris. Pedunculus fere 3 dm longus, laevis. Spatha 6 dm longa, late lan-
ceolata, acuminata, inferne convoluta, sursum atro-purpurea. Spadicis dimidium spathae
aequantis, 2,5 dm longi inflorescentia feminea attenuata, mascula seorsum sensim am-
pliata, appendix elongato-conoidea, gracilis papulosa.
Monsungebiet, Südwestmalayische Provinz: Java (nach Miquel.
— Blatt
m Herb. Utrecht).
Nota. Haec planta foliorum segmentis majoribus lobatis ab omnibus reliquis differt.
A. yunnanensis Engl. n. sp.
— Cataphylla late linearia, 1,5
— 3 dm longa et
u. Nephthytis Schott.
Nqfhthytis*) Schott in Oest. Bot. Wochenbl. VII. (1857) 406, Gen. Ar. (1858)
t. 5<, Prodr. (<860) 218; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 301, in Engl, und Pranll,
Pflzfam. II. 3. (1889) 129 et in Nachtr. (1897) 60; Benth. et Hook. f. Gen. III. (1 883)
982; N. E. Brown in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VIII. (I90l) 169. Oligogynium Engl
—
in Engler's Bot. Jahrb. IV. (1883) 64, XV. (1892) 452, in Engl. u. Prantl, Pflzfam. II.
3. (1889) 129. — Flores unisexuales nudi. Flores rf 2 4-andri. Stamina ob- —
pyramidalia, thecis lateralibus, loculis anticis
paullum longioribus et conniventibus,
posticis brevioribus, staminis medium attingentibus, rimula parva apicali aperientibus,
connectivo crasso dorso infra thecarum partem superiorem transverse acietato. Flores Q
monogyni: Ovarium ovoideum uniloculare, uniovulatum; Ovulum anatropum oblongo-
ovoidemii, funiculo brevissimo affixum, micropyle fundum spectans. Baccae subglobosae,
basi aurantiacae, pericarpio crasso, uniloculares, monospermae. Semen obovoideum vel
subglobosum, exalbuminosum. Embryo macropodus. —
Herbae guineenses rhizomate
crassiusculo folia longe petiolata atque post illa cataphylla pedunculum involventia emit-
tentes. Foliorum petiolus longus, teretiusculus, lamina laete viridis sagittata lobis posticis
retrorsis longe acuminatis, antico aequilongis vel paullum longioribus, sinu parabolico
distantibus (folium illis Lasiae atque Gyrtospermatis valde simile), costis posticis quam
antica tenuioribus, nervis lateralibus I. angulo acuto adscendentibus cum nervis II. patenti-
bus prope marginem inter se conjunctis, nervis III. et venis reticulatis. Pedunculus
tenuis petiolo brevior vel ei aequilongus. Spatha pedunculo decurrens. Spadix stipitatus.
Inflorescentia cylindrica, feminea quam mascula brevior et ei contigua.
Clavis specierum.
A. Pistillum stigraate sessili late discoideo coronatum . . . Sect. Eunephthytis Engl.
Spadix sessilis \. N. Äfzelii.
B. Pistillum in stilum brevem stigmate parvo discoideo coro-
natum exiens Sect. Oligogynium Engl.
a. Spadix sessilis vel brevissime (2,5 mm) stipitatus. Folio-
rum lamina supra lobos posticos valde constricta . . . %. N. constricta.
b. Spadix distincte stipitatus. Foliorum lamina supra lobos
posticos paullum aut non constricta.
a. Pedunculus dimidium =b longe superans. Spatha
oblongo-ovata 4,5
petioli
—
5,5 cm lata, viridis vel brunneo-
punctata. Spadix stipite 0,5 1
—
cm libero suffultus 3. N. Poissonii.
ß. Pedunculus petioli dimidium vix superans. Spatha
ovata 3 —
3,5 cm longa, brunneo-punctata. Spadix
stipite 2—3 mm libero suffultus 4. iV. Oravenreuthii.
1. N. Afzelii Schott in Oesterr. Bot. Wochenbl. VII. (1857) 406, Prodr. (1860)
218; Engl, in DG. Mon. Phan. Engl. Pflzfam. Nachtr.
in u.
(1879) 302, II. Prantl,
zu 11.-— IV.60; Durand et Schinz, Gonspect. Fl. Afr. V. (1895) 475; N. E. Brown
in Th. Dyer, Fl. trop. Afr. VII. (1901) 171.
—
N. liberica N.E.Brown in Gard.
Chron. XV. (1881) 790. —
Oligogynium libericum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV.
(1892) 453; Durand et Schinz Gonsp. Fl. Afr. V. (1895) 476. Rhizoma crassius- —
culum horizontale, prorepens. Foliorum petiolus quam lamina 2 3-plo longior, teres.
—
) Nepktya mater Anubis, uxor Typhonis.
Nephthytis. 111
circ. 4 —
5 dm longus, lamina sagittata ambitu subaequilateraliter triangularis,
viridis,
supra lobos posticos leviter constricta, 1,5
—
3,5 dm longa, inferne 1,2 2,5 dm lala,
—
lobo antico deltoideo acuto vel breviter cuspidato usque 2,5 dm longo et 1,7 dm lato,
lobis posticis oblique ovato-oblongis vel oblongo-lanceolatis \ cm longe acuminatis acutis
antico longioribus et angustioribus, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 3 arcuatim
in costas in sinu parabolico =b denudatas
adscendentibus, nervis loborum posticorum 3
Pedunculas quam petiolus pauUum brevior circ. 4,5 dm longus teretiusculus.
conjunctis.
Spatha oblonga breviter cuspidata, basi breviter, 5
— 10 mm decurrens, circ. 6 — 7 cm
N. constricta N.
— Brown Card. Ghron.
XV. (<880 790,
2. E. in in Th. Djer, Fl.
trop. Afr. VIII. (1901) 170. Oligogynium constrictum Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV.
(1892) 453; Durand et Schinz, Gonsp. Fl. Afr. V.
— Rhizoma
circ.<,3 cm crassum. petiolus 3 Foliorum
6 — dm (1895) 476.— mm
crassus, lamina longus, 2 5
prorepens,
129; Durand
et Schinz, Gonsp. Fl. Afr. V. (1895) 47 6. Rhizoma usque 3 cm —
crassum. Foliorum petiolus quam lamina duplo longior, circ. 6 dm lop^^us, lamina
sagittata ambitu deltoidea, supra lobos posticos leviter constricta 2,5 3 dm longa, in- —
ferne 2 dm lata, lobo antico deltoideo 1 —
1,5 cm longe cuspidato-acuminato circ. 1,5
—
2 dm longo, basi 2 —
2,5 dm lato, lobis posticis oblique ovato-oblongis vel oblongo-
2 — 2,5 dm 8 — 1 1 cm latis in acumen angustum saepe 2 cm longum
lanceolatis, longis,
angustatis, nervis lateralibus I. lobi antici utrinque 2 3 arcuatim adscendentibus, nervis —
loborum posticorum 3 in costas in sinu parabolico ih denudatas conjunctis. Pedun-
culus quam petiolus brevior 2,5 4 dm longus. —
Spatha elliptico-oblonga vel oblonga
breviter acuminata vel longius angustata viridis autbrunneo-punctulata, basi decurrens,
demum vel reflexa. Spadix stipite longiusculo inferne spathae adnato, superne
5 mm» —patens
1cm et ultra libero 3 — 3,5 cm longus; inflorescentia feminea quam
mascula circ. 4 — 5-plo brevior 5
suffultus,
mm crassa. Pistilla ovoidea in stilum brevissimum
stigmate discoideo minus lato coronatum attenuata. Baccae ovoideae vel subglobosae
fere 2 cm diametientes. Fig. 39 G N. — —
Westafrikanische Waldprovinz: Kamerun: Zwischen Victoria und Bimbia
(Preuss n. 1313.
—
Blühend und fruchtend im Juli 1894. Herb. Berlin); Bipindi, —
im sumpfigen Urwald bei Lobbesdorf (Zenker n. 3093. Fruchtend im Mai 1904. — —
Herb. Berlin); an Bachufern bei Bipindi (Zenker n. 3507. Blühend und fruchtend —
im October 1907. —
Herb. Berlin); im Unterholz bei Bipindi (Zenker n. 2055. —
Blühend im Mai 1899. —
Herb. Berlin); zwischen Mundame und Otom um 200 300 m —
ü. d. M. (Schlechter n. 12886. —
Herb. Berlin); Johann Albrechtshöhe, nördlich von
der Barombi-Schlucht (Preuss n. 218. —
Blühend im Mai 1889); zwischen Isongo und
ßakingala (Preuss n. 1385.
—
Blühend in März 1895. Herb. Berlin); anfeuchten —
humusreichen Plätzen (Staudt n. 628. Blühend und fruchtend im Februar —
schattigen
1896. —
Herb. Berlin); Batanga, auf tiefschattigem Waldboden (Dinklage n. 654. —
Blühend Nov. 1890. —
Herb. Berlin). —
Gabun: Sibangefarm bei Munda (Soyaux
n. 150. —
Fruchtend im Jan. 1881, n. 455. Blühend. Herb. Berlin); Libreville— —
(P. Klaine n. 257.
—
Herb. L. Pierre).
4. N. Gravenreuthii Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 453. Rhizoma —
prorepens 1
—
1,5 cm crassum. Foliorum petiolus quam lamina duplo53.ngior, 2,5 —
Nephthytis. 113
^A
Fig. 39. A—F. Nephthytis Qravenreuthii Engl. — A Habitus. B Inflorescentia cum spatha.
C Stamen, D Idem supra visum (male). E Pistillum apertum. F Bacca (pericarpium nimis
tenue).
—
O—N. A". Pomo7in (Engl.) N. E. Brown. — C Habitus, ff Inflorescentia. J Flos (5.
Ä" Stamen antice visum {av)^ a dorso visum [dv]^ a latere visum [hv), de supra visum {sv).
L Antherae Sectio transversalis. M
Pistilli Sectio. N Baccae et seminis Sectio; rh raphe. —
Icon. origin.
A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 23 C. 8
114 A, Engler. — Araceae-Lasioideae.
3,5 dm longus, 4 5 — mm
crassus, lamina sagittata inter lobos leviter vel vix constrictay
lobo antico subtriangulari vel deltoideo \ \,i. dm longo
—
acuminato, acutissimo, lobis
posticis oblique oblongis lobo antico aequilongis vel longioribus, 1,5 2 cm longe ele- —
ganter acuminatis acutissimis, nervis lateralibus I. lobi antici 3 4 arcuatim adscen- —
dentibus, nervis loborum posticorum 3
—
4 in costas in sinu profundo 8 \0 longe
— mm
denudatas conjunctis. Pedunculus petioli dimidium aequans, i,5 2 dm longus. Spatha
—
ovata 3,5 cm longa, 2 cm lata, breviter apiculata, naviculiformis, pedunculo paullum de-
Nota. Species valde affinis Nephthyti Poissonii differt pedunculo brevi petioli dimidium
aequante, spatha brevi ovata naviculiformi et spadicis stipite breviore.
Cercestis*) Schott in Oest. Bot. Wochenbl. VN. (1857) 414, Gen. Ar. (1858) t. 52,
Prodr. (1860) 218; Engl, in DG. Mon. Phan. II. (1879) 300, in Engl, und Pranll,
Pflzfam. II. 3. (1889) 128, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 448, XXVI. (1899)
422; N.E.Brown in Th. Djer, Fl. trop. Afr. VIII. (1901) 180. Alocasiophyllum
—
Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 449. — Flores (^ 2— 4-andri: Stamina
prismatica, basin versus leviter attenuata, thecis lineari-oblongis juxtapositis connectivo
appositis, staminis basin haud attingentibus, rimula apicali aperientibus. Flores masc.
steriles: Staroinodia 4 prismatica, vertice paullum dilatato. Flores feminei monogyni:
Ovarium obovoideum, uniloculare; Ovulum anatropum funiculo brevissimo placentae
parietali prope basin affixum, micropyle fundum spectans. Stigma discoideum orbiculare.
Baccae obovoideae subglobosae, stigmatis rudimento coronatae, uniloeulares, mono-
vel
oblongo-lanceolata vel oblonga basi breviter vel profundius cordata aut sagittata vel sub-
hastata vel tripartita partitionibus acuminatis lateralibus fere horizontaliter patentibus; ner-
vis laterahbus I. lobi antici adscendentibus prope marginem conjunctis, nervis lateralibus
loborum posticorum paucis in costulas breves conjunctis, nervis lateralibus II. atque
venis reticulatis tenuibus. Pedunculus quam spatha brevior. Spathae crassae, majus-
culae, convolutae tubus ovoideus, lamina oblongo-lanceolata, acuminata, arcte convoluta.
Spadicis sessiiis quam spatha brevioris inflorescentia Q densiflora masculae arcte con-
tigua, dimidium ejus longitudine aequans, inflorescentia mascula tota fertilis vel inferne
sterilis.
Glavis specierum.
A. Foliorum lamina oblongo-lanceolata, acuminata, acuta, 8 —
14 cm longa . . 1. C. lanceolatus.
B. Foliorum lamina oblonga, basi brevissime cordata lobis
posticis quam anticus multoties brcvioribus.
a. Foliorum lobi postici approximati aut sinu acuto sejuncti,
lamina breviter acuminata 2. C. kamerunianus.
8*
\\Q A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
Fig. 41. Cercestis Dinklagei Engl. — A Habitus plantae B Ramus cujusdam arboris
sterilis.
cum radieibus cirrhoideis Cercestis. C Ramus fructifer —
cum duobus ramis secundariis.
Icon. origin.
118 A. Engler. — Araceae-Lasioideae.
neorum pistilla ovoidea stigmate lato orbiculari instructa. Baccae subglobosae coccineae
9 — ^0 mm stigmate parvo coronatae. Semen ovoideum pendulum 7 mm
longum.
— crassae,
Fig. 41.
Westafrikanische Waldprovinz, Liberia: Monrovia, im tiefschattigen Regen-
wald am Wege nach Camp Johnson, um 20 m ü. M. (Dinklage n. 2416. Fruchtend —
im Januar 1909. —
Herb. Berlin). —
Kamerunzone: Batanga, auf Waldbäumen und
Sträuchern (Dinklage n. 790, 1302. —
Blühend und fruchtend im Nov. 1890 und
August 1891.
—
Herb. Berlin, Hamburg); Fernando Po, um 430 ü. M. (Mann m
n. 324. —
Herb. Kew). —
Gabun: Sibange am Abandu (Büttnern. 518. Fruch- —
tend im Sept. 1887, eine Form mit 5 —
6 cm langen Hinterlappen. Herb. Berlin); —
Libreville (Jolly n. 130. —
Fruchtend im März 1891. Herb. Berlin). —
8. C. congensis Engl, in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1892) 448; N.E.Brown in
Th. Djer, Fl. trop. Afr. VIIL (1901) 181; De Wild, et Th. Dur. Contr. fl. Congo H.
(1900) 65 et Reliq. Devi^ewr. (1901) 2 47; De Wild. Etud. Fl. Bas. et Moy. Congo L
(1904) 99, (1905) 222, II (1907) 16 et Miss. Laurent (1905) 33; Th. Durand, Sjlloge
Fl. congol. (1909) 590. —
C. congoensis [err. cal.] Th. Dur. et Schinz, Consp. fl. Afr. V.
u. Prantl, Pflzfam. IL 3. (1889) 128; Durand et Schinz, Consp. FL Afr. V. (1895) 475;
N. E. Brown in Th. Djer, Fl. trop. Afr. VIIL (1901) 180. Caudex 0,5—1 cm —
crassus, internodiis 1
— 5 cm
longis, laevissimis. Foliorum 1
— 3 dm longus,
vagina 3
—
4 cm longa instructus, lamina tripartita 1,5 2 — dm
petiolus
2 — 3 dm lata,
1,25 dm
longis, 3
—
4 cm latis, inferne basi lobuJatis. Pedunculus 2 4 cm longus. — Spalhae
tubus extus subferrugineus?, intus purpureus 6 cm longus, 3 5—
3,5 cm amplus,
—
lamina 0,75 dm longa, extus albida. Spadicis inflorescentia feminea 3 cm longa, mas-
Cerceslis, Rhektophyllum. 1 19
cula inferne sterilis 2 cm, superne fertilis 4 5 cm longa. — Pistilla oblonga, angulosa,
stigmate lato discoideo instructa. Baccae obovoideae 75 mm longae.
Westafrikanische Waldprovinz: Senegambien (Perrottet in Herb. Mus.
zwischen Farancounda und Tambenaba (A. Chevalier n. 2 603. Febr. —
Paris);
\dO\. — Herb. Mus. Paris); Franz. Guinea: Sengara, Uferwälder des Niger bei Farana
(Scott Elliot n. 5319. —
Herb. Kew); Sierra Leone (Afzelius Herb. Upsala, —
Berlin, DG.); Bagru River (Mann n. 906.
—
Herb. Kew); Leicester (Barter. Herb. —
Kew); Flussufer bei Wilberforce um 130 m ü. M. (Johnston n. 105.— Herb. Kew);
Lusekija (Scott Elliot n. 4078.
— Herb. Kew); Sherboro- Insel (Garrett in Coli.
Scott Elliot n. 5792. — Herb. Kew); Bendembu (Scott Elliot n. 5683. Herb. —
Kew).
— Liberia: Webbo —
am Cavallj (Dinklage n. 2 470, 2677. Fruchtend im April
1909. — —
Herb. Berlin). —
Goldküste: Kibbi Hills bei Akim (Johnsohn n. 258.
Herb. Kew); Aschantiland: Yan-Coomassie Assin-
(Cummins 178. — Kew). n. Herb.
Var. latiloba — magni
Engl. dm
Folii dm lobus anticus circ. 2
lobi postici — dm — cm 7 9 lati.
longus, 1,3 latus,
Chevalier. —
1,3 1,5 longi,
Westafrikanische Waldprovinz: Senegambien, Moumaia
1899. —
(A.
Febr. Mus.
Herb. Paris).
(1895) 475, Etudes Fl. Congo I. (1896) 276; De Wild, et Th. Durand, Contrib. FL Congo
L fasc. 2. (1900) 65. —
Nephthytis pieturata N. E. Brown in Gardn. Chron. 1887 L
476; Th. Dur. et Schinz, Consp. Fl. Afr. V. (1895) 475. Stirpis juvenculae caudi-
—
culi tenues internodiis inter cataphylla elongatis inter folia abbreviatis. Foliorum petiolus
2,5
—4 dm longus inferne late vaginatus, lamina membranacea obscure viridis inter
nervös paUide variegata, hastata vel cordato-hastata, 2 3 dm longa et lata, 1 2 cm — —
longe cuspidato-acuminata, margine late undulata, lobis posticis sinu latissimo rotundato
vel truncato sejunctis, nervis lateralibus I. utrinque 2 altero costali, altero basali arcua-
tim adscendentibus, 3 —
4 loborum posticorum in costas posticas in sinu longe denudatas
conjunctis, nervis lateralibus II. a primariis angulo acuto abeuntibus et venis tenuibus.
Stirpis adultae caudicuh usque 1 dm Preuss!) crassi et ultra 10 alte scandentes. m
Foliorum petioH 3 — 8 dm longi,
(teste
teretes, vagina 2 — 3 cm longa latiuscula instructi,
Species dubia.
R. congense De Wild, et Th. Dur. PI. Gilletianae IL (190 1) 10 4, in BuU. Herb.
Boiss. 2. ser. L 844; De Wild. Etudes fl. Bas et Moy. Congo L (1904) 98 et Miss.
Laurent (1905) 33. Scandens.— Foliorum petiolus usque 6 dm longus basi dilatatus,
lamina subtenuis, papyracea, usque 6 dm longa et ultra, usque 6 dm lata, usque ad
nervum pinnatipartitim divisa, basi late emarginata, costis posticis haud denudatis, nervis
lateralibus L supra non prominentibus, infra paullum prominentibus, nervulis supra et
infra valde conspicuis, numerosissimis approximatis. Pedunculus circ. 5 cm longus.
Spatha viridis usque 1 4 cm longa, convoluta usque 3 cm ampla. Spadicis inflorescentia
feminea 2,5 cm longa, 1,5 —
2 cm crassa, mascula circ. 6 9 cm longa. —
Spadix fructifer
circ. 6 cm longus.
Westafrikanische Waldprovinz: Kamerun: Bipindi, um 80 m ü. M. (Zenker
n. 1966. —
Blühend im März 1899. —
Herb. Berlin). —
Groß-Batanga, Bongaeli, an
tiefer nasser Stelle des höheren Strandwaldes (Ledermann n. 160. Aug. 1908.
— —
Herb. Berlin). —
Spanisch Guinea: Nkolentangun, Makonunom, um 450 m ü. M.
(Tessmann n. 418. —
Blühend Mai 1908. Herb. Berlin). — Kongoland: Kongo- —
becken, zwischen Kisantu und Dembo im Bezirk des Stanley-Pool (Gillet n. 1529.
—
Blühend Oktober 1900. —
Herb. Brüssel); bei Butala am Sankuru (Em. et M. Lau-
rent. —
Herb. Brüssel); Thal des Djuma im Gebiet des Cuango (Gentil n. 184. —
Herb. Brüssel).
Nota. Planta bene recognoscitur ex laminae consistentia tenuiore et ex costis posticis in
sinu haud denudatis, attamen dubito, an species habenda sit nee potius forma locorum magis
paludosorum.
4 4. Montrichardia Crüger.
Syn. Ar. (1856) 71, Prodr. (1860) 215, Gen. Ar. (1858) 49; Engl in Martins Fl.
Bras. HI. 2. (1878) 126 t. 25, in DC. Mon. Phan. IL (1879) 288, in Engl. u. Prantl,
Pflzfam. H. 3. (1888) 130, Fig. 82, 83; Benth. et Hook. f. Gen. IIL 2. (1883) 982;
thecis juxtapositis oblongis supra acutiusculis, apicem connecüvi crassi non aitingenti-
bus, loculis extrorsum versis, rimula brevi apicali dehiscentibus. Feminei: Pistillum
subprismalico-obovoideum, sessile, uniloculare loculo pistilli vix dimidium aequante; Ovula
i
— 2 brevi e fundo laterali coUateraliter adscendentia, analropa, micropyle
in funiculo
Ramificationis Schema:
N, L, L, . . . . .
L(n
— <), Ln, S.
N, L, L . . . .
(Ln-I), Ln, S.
Clavis specierum.
M. linifera (Arruda) Schott Araceen Betreff. I. (1854) 5, Syn. Ar. (1856) 72;
\.
Prodr. (1860) 215; Engl, in Martins Fl. Bras. III. 2. (1878) 127 et in DC. Mon.
Phan. II. (1879) 288; Peyritsch, Aroideae Maximilianae (l 879) 29 t. 21, 22. Ärum —
liniferum Arruda ex Nees et Mart. in Nov. Act. Acad. nat. cur. 182 4. Äninga
—
prima Piso Edit. (1658) 220. Gaudex crassus inermis, 3 — 4 altus. Fohorum — m
petiolus laminae subaequilongus, vagina 1,5 dm longa basin versus valde dilatata,
amplectente ultra medium apice subulato longe soluto exeunte instructus, lamina 2 dm
longa atque lata, sinu obtecto sagittato-cordata, lobis posticis 1 dm longis et latis
convergenter retrorsis, acutiusculis, antico 1,5 dm longo, 2 dm lato rotundate semiovato,
brevissime apiculato brevioribus, costis posticis in sinu non denudatis, nervis lateralibus I.
loborum posticorum utrinque 3 —
4, lobi anlici utrinque 5 7 patentibus, superioribus —
adscendentibus subtus valde prominentibus, nervis II. inter primarios obliquis utrinque
distincte prominulis, nervo collectivo marginali. Pedunculus dimidhim spathae oblongae
acumine 1
— 2 cmlongo instructae, 1,7
—
2 dm longae, extus viridis, intus albae aeijuans.
Spadix quam spatha pauUum brevior. Inflorescentia mascula (juam feminea plus triplo
longior, 1,5 dm
longa. Stamina 3 4 longa, 2
— mm mm lata, cujusiiue floris 4 — 5.
Pistilla plerumque uniovulata. Spadix fructifer usque 1,8 dm longus, 1,1 dm crassus.
Baccae obovato-oblongae, usque 4 cm longae, superne 1,7 cm crassae, virides, vertice
subhemisphaerico radiatim 5
—
6-costato, medio stigmatifero concavo brunneo.
Semen
Montrichardia. 123
(Sieber.
— Herb. Willd. n. 17740).
differt, attamen nil nisi duo folia et flores cognita sunt itaque de valore specifica hujus plantae
nil proponi potest.
Register
für A. Engler-Araceae-Lasioideae.
Die aDgenommenen Gattungen sind fett gedruckt, die angenommenen Arten mit einem Stern (*)
bezeichnet.
Engl. 99, n. 65. Fontanesii Knuth 72, n. 10. Krausei Engl. 94, n. 51. (65).
var. lineatus Engl. 99, n. (63). Lacourii Linden et Andre 59.
65. Forbesii (Engl.) Engl, et laxiflora N. E. Brown 89,
var. marmoratus Engl. 99, Gehrm. 85, n. 29. (64). n. 38.
*leoncnsis Lern. 105, n. 77.
n. 65. galbra Bailey 101, n. 74.
var. tuberculiger (Schott) (66, 102). (10, 62, 64, 104 Fig. 36).
Engl. 99, n. 65. gallaensis (Engl.) N. E. Brown ß. elegans (Masters) N. E.
burmanicus Hook. f.
98, n. 90, n. 41. (65). Brown 106, n. 77.
63. (66). giganteus Blume 83, n. 24. y. latifolius (Masters) N. E.
calabaricus N. E. Brown 1
00, (64). Brown 106, n. 77.
n. 69. et Binncnd. «. spectabilis (Masters) N. E.
(62, 66). gigas Teysm.
campanulatus (Roxb.) Blume 108. Brown 106, n. 77.
76, n. 15. (2, 6 Fig. 8, 10, glabra (sphalmate) Bailey Lcopoldianus (Mast.) N. E.
*longistilus Kurz 83, n. 25. *Stuhlmannii (Engl.) Engl, et Arum Rodsch. 30.
(64). Gehrm. 81, n. 21. (64, 82 aphyllum Hook. 105.
longituberosus (Engl.) Engl. Fig. 28). arborescens L. 124.
et Gehrm. 73, n. 12. (63, *Teuszii (Engl.) N. E. Brown bulbiferum Roxb. 98, 99.
74 Fig. 26). Id, n. 11. (63). campanulatum Roxb. 77.
lyratus (Roxb.) Kunth 108. *titanum Beccari 86, n. 34. decurrens Blanco 108.
*maculatus N. E. Brown 95, (64, 88 Fig. 31). foliis palmatis etc. Van Royen
n. 54. (65). *tonkinensis Engl, et Gehrm. 103.
malaccensis Ridley 108. 87, n. 35. (64). liniferum Arruda 122.
Mannii N. E. Brown 1 ,
n, 7 0. tuberculiger (Schott) Engl. lyratum Roxb. 108.
(66). 99, n. 65. margaritifer Roxb. 49.
margaritiferus Kunth 49. *Unyikae Engl, et Gehrm. 72, occultatura Herb. 98.
*maximus (Engl.) N. E.Brown n. 8. (63). polyphyllum Herman 40,
91, n. 45. (65, 92 Fig. 33). *variabilis Blume 80, n. 18. 103.
*mekongensis Engl, et Gehrm, (63). polyphyllum ceylanicum,
96, n. 58. (65). var. cuspidifoliolatusEngl. etc. Gommel. 77.
*microspadix Engl, et Gehrm. et Gehrm. 80, n. 18. polyphyllum surinamense
94, n. 52. (65). virosus N.E.Brown 77,n. 15. Pluk. 40,
minor Ridley 94, n. 53. Wallisii Regel 42. Rumphii Gaudichaud 77.
(65). *Warneckei (Engl.) Engl, et sagittifolium Rodsch. 32.
*mossambicensis Klotzsch 71 ,
Gehrm. 71, n. 7. (63). silvaticum Roxb. 103.
n. 6. (63). yunnanensis Engl. 66, 109. taccoides Herb. 98.
Muelleri Blume 86, n. 32. zebrinus Hort. 109. trifidum Desf. 72.
(64). *Zenkeri (Engl.) N. E. Brown baba 19.
nivosus Hort. 40. 100, n. 68. (66). bansur 51.
*oncophyllus Prain 98, n. 64. zeylanicus Blume 103, n. 75. Bash öl 77.
(10, 66). zeylanicus Engl. 80 n. 1 8. , Bombay öl 77.
palmaeformis Riviöre 85, Amorphophallus Schott 61. Bon öl 77.
n. 28. Anaphylluin Schott 26, n. 29. Bono öl 75.
papillosus Hort. 40. (8, 9, 10, 12, 13). Brachyspatha Schott 61, 62.
*perakensis Engl. 90, n. 38. *Beddomei Engl. 26, n. 1. (27 consimihs Schott 93.
(65). Fig. 1 0). Muelleri Schott 86.
Peyri Hort. 109. *Wightii Schott 28, n. 2. (26, variabilis Benth. 101.
planus Teysm. et Binnend. 27 Fig. 10). variabilis Schott 80.
108. Anchomanes Schott 51, n. 37. zeylanica Schott 103.
*Prainii Hook. f.
78, n. 16. (1, 2, 6, 8, 9, 10, 12, 14). bruntea 47.
(62, 63). *abbreviatus Engl. 52, n. 1. Galadium Hook. 51.
*Preussii (Engl.) N. E. Brown (13). aculeatum G. F. Mey. 124.
95, n. 57. (65, 96 Fig. 34). *Boehmii Engl. 52, n. 2. (13). arborescens Vent. 124.
punctulatus Blume 109. *difformis (Blume) Engl. 53, arboreum H. B. K. 124.
*purpurascens Kurz 86, n. 33. n. 4. (2, 4, 6, 7 Fig. 4, 52, petiolatum Hook. 56.
(64, 87 Fig. 30). 54 Fig. 21, 56, n. 4). Gandaropsis auct. (sect.) 12, 62
*purpureus (Engl.) Engl, et var. Hookeri (Kunth) Engl. Gandarum Reichb.' 12, 61, 62
Gehrm. 83, n. 23. (64). 56, n. 4. 74.
*rex Prain 75, n. 14. (2, 62, f. pallida 55, n. 4. Hookeri Schott 77.
63, 76 Fig. 27, 76, 77). var. Welwitschii (Rendle) Roxburghii Schott 77.
*Rivieri Durieu 85, n. 28. (2, Engl. 55, n. 4. Rumphii Schott 77.
9, 10, 64, 84 Fig. 29). dubius Schott 53, n. 4. Cercestis Schott 1 14, n. 42. (1 ,
var. konjac (C.Koch) Engl. *giganteus Engl. 53, n. 3. 4, 8, 9, 10, 12, 14, 117).
85, n. 28. (52). *Afzelii Schott 1 1
8, n. 9. (1 1 5).
sativus Blume 109. Hookeri Henriques 53, n, 4. var. latilobaEngl. 1 1
9, n. 9.
Schweinfurthii (Engl.) N. E. Hookeri (Kunth) Schott 52, *congensis Engl. 118, n. 8.
Brown 69, n. 4. (63, 70 56, n. 4. (115).
Fig. 25). var. palhda Hook. 56, n. 4. congoensis (err. cal.) Th.
f. laciniatus
Engl. 69, n. 4. Welwitschii Rendle 52, 55, Dur. et Schinz 118, n. 8.
*silvaticus (Roxb.) Kunth n. 4. *Dinklagei Engl. 116, n. 7.
103. Aninga-iba Marcg. 124. (4, 115, 117 Fig. 41).
n. 75. (4, 10, 64, 102 Aninga prima Piso 122. *EHiotii Engl. 1 1
6, n. 5. (1
1 5).
sparsiflorus Hook. f.
94, esculenta Moerenhout 17. 114, 115 Fig. 40).
n. 52. Arisacontis Schott 1 5. *lanceolatus Engl. 115, n. 1 .
sparsiflora Engl. 89. var. aculeata (Meyer) Engl. *anomalum N. E. Brown 59,.
Staudtii Engl. 97. 124, n. 2. n. 2. (58).
Stuhlmannii Engl. 81. Fendleri Schott 124, n. 2. Harmandii Engl. 59, n. 3.
Teuszii Engl. 73. *linifera (Arruda) Schott 1 22, 60 Fig. 23).
(58,
Warneckei Engl. 71. n. 1. (123 Fig. 43, Fig. 44). var. SchmidtiiEngl.61 n.3. ,