Skip to main content

‹‹‹ prev (52)

(54) next ›››

(53)
SnORADAIL.
Pa'n tha curam gun sta,
Teannadh dluth rium gach la,
Cum mo shuil ris an Ard-Rhigh mhoir ;
Bheir air na lile bhi ^fas,
Anns a mhachair fo bhlath,
'S cha robh Solamh co aillt' ann na ghloir.
Chi mi eunlaith nan sliabh,
Nach saotb'raich, 's nach sniomh,
'S iad eudaicbt' gu sgiamhach, blath ;
*S ge d' nach taisg iad an loin,
*S nach eil aca tigh-stoir,
Gheibh iad pailteas gu leoir o d' lamh.
Fa'n 'se do churams' is fearr,
Tarruing dluth mi le d' ghradh,
'S bithidh mi 'n duil riut gu brath nach treig ;
'S teichidh curam is cradh,
'S bheir iad umhlachd dha d' ghradh,
Air dhomh suil thoirt air aird, 's a leud.
B'e sud dochas gach aon,
A fhuair eolas do ghaoil,
^S e bu cheol doibh gi*adh-saoraidh 'n Uain ;
'S ge d' bha iad beo air a ghaol,
'S ge d' dh'ol iad deth taom,
Tha nasleor 'ann, cha do thraogh iad an cuan,
'S ma bhios m'inntinng ag tamh,
Ann an innleachd na skint,
Gus an criochnaich mo la le buaidh ;
Theid mo thogail do'n ait,
'S am bheil tobair na slaint,
O'm bheil na sruthanna blath teachd a nuas.
'S bithidh mo dhachaidh 's a ghloir,
'S nach d'theid bac' air mo cheol ;
Gheibh mi cupan ri oi gu cian,
'Sam bi m'fliior-uisge beo,

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence