FLY MAGAZINE WINTER 2023

Giannis Kourtakis | Publisher

Panagiotis Tzenos | General Manager

Thanasis Lalas | Creative Concept & Content

Vangelis Chaniotakis | Head of Special Publications

Charalambos Melikidis | Creative Art

Giannis Papaioannou | Editor in Chief

Alexandros Vagenas | Copy Editing

Giannis Kardasis | Art Director

Kyriakos Mouratidis | Commercial Director

Claire Styliara, Korina Zafeiriou | Advertising 0030 2111080880, flymag@skyexpress.gr

Tasos Drakotos | Publishing director Niki Ekdotiki | Printing

Property of SKY express s.a. ISSN 2623-3355

Opinions expressed in Fly Magazine do not necessarily represent the views of Ependysi editions s.a. All contents of this magazine including production, publishing, audio visual, digital in whole or in part herein may not be distributed in any form without the expressed written consent of Ependysi editions s.a. All articles and photographs published private domain. Fly Magazine is distributed free of charge.

Attica: From Athens and Piraeus to the Saronic Islands. The unique gems of the Saronic Gulf, just a stone’s throw away from Athens.

Sail among this beautiful cluster of islands, anchor in naturally protected bays, explore archaeological sites, visit traditional settlements or swim in transparent waters.

The choices are endless. With several marinas, small and picturesque moorings and high quality services, each one of the Saronic islands is a travelling experience in itself, waiting for your exploration.

ίναι μια ευκαιρία να ξεκινήσετε τα ταξίδια. Να αφήσετε πίσω σας την πίεση της καθημερινότητας, να πιστέψετε στην αξία της στιγμής, να ξεφύγετε από το βάρος που σας κρατάει καθηλωμένους μέσα στο σπίτι. Αν αποφασίσατε ότι δεν θα το βάλετε κάτω, ότι θα σταθείτε πάνω από τις περιστάσεις, θα δοκιμάσετε με τις αποφάσεις σας να αλλάξετε τα δεδομένα, τότε ειλικρινά σας περιμένουν μοναδικές εμπειρίες, ζηλευτοί προορισμοί. Τους αναζητήσαμε για σας και τους προτείνουμε. Ναι. Υπέροχα μέρη που προκαλούν την περιέργεια, το ενδιαφέρον και την διάθεση για ζωή. Ξεφυλλίστε το περιοδικό μας, το FLY, και επιλέξτε το ιδανικό μέρος για να πάρει η ψυχή σας αέρα, να δουν τα μάτια σας άλλες εικόνες, να ακούσουν τα αυτιά σας μελωδίες από άλλες κουλτούρες και να τρελαθεί ο ουρανίσκος σας από μοναδικές γεύσεις. Ταξιδέψτε, επισκεφθείτε και απολαύστε αλλιώς, την άλλη πλευρά της ζωής. Καθήστε χαλαρά στα αναπαυτικά καθίσματα του υπερσύγχρονου στόλου μας και ονειρευτείτε. Στον αέρα αφήστε τη σκέψη σας να πετάξει στη χώρα των επιθυμιών. «Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και είναι δυνατόν στη ζωή σου» λέει ο ποιητής. «Πρόσεχε όμως μην ξεχάσεις να ζήσεις!» Ζήστε λοιπόν το ταξίδι γιατί το αξίζετε. Η ομάδα της SKY express

LET YOUR MIND FLY TO THE LAND OF DESIRE

I

t’s an opportunity to start traveling. To leave behind the pressure of everyday life, to believe in the value of the moment, to escape the burden that keeps you trapped at home. If you have decided that you will not give up, that you will remain above circumstances, that you will try to change the facts with your decisions, then truly unique experiences, enviable destinations await you. We looked for them especially for you and recommend them. Yes. Wonderful places that arouse curiosity, interest and zest for life. Flip through our magazine, FLY, and choose the ideal place for your soul to breathe, your eyes to feast on other images, your ears to hear melodies from other cultures and your palate to go crazy with unique flavors. Travel, visit, and enjoy to the other side of life. Sit and lay back in the comfortable seats of our state-of-the-art fleet and dream away. In the air, let your thoughts fly to the land of desires. «You can do whatever you want and are able to in your life» says the poet. «But be careful not to forget to live!» So live the journey because you are worth it.

The SKY express team

■ Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, το Μουσείο Μπενάκη και το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών παρουσιάζουν το χρονικό του μικρασιατικού ελληνισμού μέσα από μια έκθεση. Περισσότερα από 1.000 εκθέματα και πάνω από 500 φωτογραφίες θα ζωντανέψουν την ακμή του ελληνισμού πριν τους διωγμούς, τη δραματική περίοδο 1919-1923 καθώς και την εγκατά σταση και ενσωμάτωση στην Ελλάδα. Ο επισκέπτης ξεκινά το ταξίδι στη «λάμψη» του ελληνισμού της Μικράς Ασίας (πρώτη ενότητα) από την Ιωνία και τα δυτικά παράλια, προχωρά στην Καππαδοκία και τις νότιες επαρχίες, συνεχίζει διασχίζοντας τον Πόντο για να επιστρέψει προς δυσμάς, γύρω από την Κωνσταντινούπολη και να καταλήξει στην Ανατολική Θράκη. Η τρίτη και τελευταία ενότητα της έκθεσης επικεντρώνεται στην εγκατάσταση και την ενσωμάτωση των εκπατρι σμένων στην Ελλάδα, καθώς και την επίδραση που η παρουσία τους είχε σε πολλούς τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Έως 12.02.2023, Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, www.benaki.org

■ The Benaki Museum and the Centre for Asia Minor Studies are co-organising this large commemorative exhibition to mark the centennial anniversary of the Asia Minor Catastrophe. More than 1,000 exhibits and over 500 photographs bring to life the heyday of Hellenism before the persecutions, the dramatic period between 1919 and 1923 as well as the settlement and integration of the Asia Minor refugees in Greece. Visitors embark on their journey to the ‘heyday’ of Asia Minor Hellenism (first section) in Ionia and the west coast, they proceed to Cappadocia and the southern provinces, travel to Pontus, then continue towards the West and the environs of Istanbul and they end up in Eastern Thrace. The third and final section of the exhibition focus on the settlement and integration of refugees in Greece, as well as their impact on many sectors of Greek society. Part of the epilogue of the exhibition is dedicated to the creation of the Centre for Asia Minor Studies in 1930 by Melpo and Octave Merlier. Until 12.02.2023, Benaki Museum138, Peiraios str., www. benaki.org

(1878-1967),

της

του”. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη αναδρομική έκθεση, που αφιερώνεται στο έργο ενός από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της νεοελληνικής τέχνης και αποσκοπεί στο να τιμήσει και να φωτίσει την σύνθετη, υψηλό φρονα και βαθιά ελληνική δημιουργία του. Ο συμβολισμός της πρώτης αυτής αναδρομικής έκθεσης, που αφιερώνεται σε Έλληνα καλλιτέχνη στη νέα Εθνική Πινακοθήκη, δεν είναι τυχαίος, καθώς διαδέχεται την πρώτη μνημειώδη περιοδική έκθεση με θέμα την «Τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου». Ο ζωγράφος ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που επέβαλε τις ρηξικέλευθες για την εποχή του απόψεις για τον μοντερνισμό και έκανε πράξη την πεποίθησή του ότι ο καλλιτέχνης οφείλει να έχει την αναγνώριση και την υποστήριξη του κράτους. Έως 28.02.2023, Εθνική Πινακοθήκη, Βασιλέως Κωνσταντίνου 50, www.nationalgallery.gr ■ The National Gallery presents the exhibition “Konstantinos Parthenis (1878–1967) – Painting an Ideal Greece”, the first comprehensive retrospective exhibition dedicated to the oeuvre of one of the most outstanding figures of modern Greek painting. The exhibition showcases the artist’s multifaceted, uplifting and deeply Greek creative output in a gesture of powerful symbolism, being the first retrospective dedicated to a Greek artist in the new National Gallery, following on the first, monumental temporary exhibition “The Art of Portraiture in the Louvre Collections”. He pioneered a groundbreaking approach to modernism and justified his belief that the artist deserves recognition and support from the state. Until 28.02.2023, National Gallery, 50 Vasileos Konstantinou str., www.nationalgallery.gr

KONSTANTINOS PARTHENIS. PAINTING AN IDEAL GREECE

Χώρος Ιδιωτικός» που εγκαινιάζεται σήμερα στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού

είναι ότι μας αφήνει να ρίξουμε

Η φαινομενικά απλή χωροταξική οργάνωση της έκθεσης, επιτρέπει στον επισκέπτη να ακολουθήσει με ευκολία την εννοιολογική οργάνωση: εκατέρωθεν ενός ασπρόμαυρου πυρήνα, που αποτελεί μια σκηνογραφική αναπαράσταση του εργαστηρίου του, της οδού Δεινοκράτους 9, υπάρχουν ένας μπλε και ένας κόκκινος πόλος. Ο μπλε αντιπροσωπεύει τα παιδικά νεανικά του χρόνια και ο κόκκινος τα χρόνια της ωριμότητας και της καταξίωσης. Έως 8 Ιανουαρίου 2023, Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, Κουμπάρη 1, Αθήνα.

■ The exhibition follows Moralis from the 1930s to the 2000s. Its aim is to present the work of Yannis Moralis as a whole and thus trace his visual universe. The specificity of the exhibition «Yannis Moralis. Private Space», which opens today at the Benaki Museum of Hellenic Culture, is that it allows us to take a look at Moralis’ private space, setting up a replica of his studio inside the museum, while at the same time adding new elements to his long painting career. Some 200 paintings from public and private collections have been brought together for the exhibition, many of which are being shown to the public for the first time. The seemingly simple spatial organization of the exhibition allows the visitor to easily follow the conceptual organization: on either side of a black and white core, which is a scenographic representation of his studio at 9 Dinokratous Street, there is a blue and a red pole. The blue one represents his childhood youth and the red one his years of maturity and achievement. Until 8 January 2023. Benaki Museum of Greek Culture (1 Koumbari Street, Athens)

Your real summer. Like no other.

Simply unique. Unparalleled. Unbelievably beautiful. Find your real summer in the Aegean Islands: The one full of blue and pure white, but still evidently colourful… Where you can feel the breeze, taste the sea, walk on the steps of the wise, and mingle with the locals. This is your real summer. And it is like no other!

■ Μέσα σε ένα ιστορικό κτίριο που κάποτε χρησίμευε ως το μοναδικό 24ωρο ταχυδρομείο της πόλης, το κομψό boutique ξενοδο χείο έχει έξυπνες αναφορές στην ταχυδρομική υπηρεσία, αλλά αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο τους επισκέπτες είναι η εξαιρετική θέα, τα δύο εξαιρετικά εστιατόρια και η εκπληκτική οροφή 10.000 τετραγωνικών μέτρων. Όπως ανέφερε ένας επισκέπτης, το ξενοδοχείο έχει «εξαιρετική τοπο θεσία και εξαιρετική ατμόσφαιρα και εξυπηρέτηση». ■ Inside a historic building that once served as the city’s only 24-hour post office, the chic boutique hotel has sly references to the postal service, but what impressed guests the most were its exceptional views, two excellent restaurants, and a stunning 10,000-square-foot roof. As a visitor summarized, the hotel has an «excellent location and great ambiance and service.»

Milano

the next set to open after the success of Portrait Roma and Portrait Firenze. The five-star hotel will restore and revive the monumental spaces of Europe’s oldest seminary, second in the world, built in 1564 and long closed, despite its significance. The building, which boasts an impressive Baroque entrance designed in 1652 by Francesco Maria Richini, will be restored by Michele de Lucchi’s Studio AMDL

LOUVRE MUSEUM

THE THINGS

■ Η έκθεση Things, με συγγραφέα τον Laurence Bertrand Dorléac, προτείνει μια νέα προσέγγιση σε αυτό που θεωρούνταν επί μακρόν δευ τερεύον είδος, του οποίου η ονομασία - «νεκρή φύση» - είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα. Οι απεικονίσεις των πραγμάτων, οι οποίες χρονολο γούνται από την προϊστορική εποχή, αποτελούν ένα θαυμάσιο παράθυρο στην ιστορία. Οι καλλιτέχνες ήταν οι πρώτοι που πήραν τα πράγματα στα σοβαρά, αναγνωρίζοντας την παρουσία τους, προσδίδοντάς τους ζωή, εξυμνώντας τις μορφές και τα νοήματά τους, τη δύναμη και τη γοητεία τους. Κατέγραψαν την ικανότητα των αντικειμένων να πυροδοτούν τη φαντασία μας - να μας κάνουν να πιστεύουμε, να αμφιβάλλουμε, να ονειρευόμαστε ή να πράττουμε. Η έκθεση επανεξετάζει το είδος της νεκρής φύσης από τη σκοπιά του συνεχιζόμενου διαλόγου μεταξύ παλαιών και σημερινών καλλιτεχνών. Ρίχνει νέο φως στην προσήλωσή μας στα υλικά πράγματα, ενώ παράλληλα καλύπτει την ιστορία της τέχνης από τους προϊστορικούς πελέκεις μέχρι τον Σαρντέν, τον Μανέ και τα readymades του Μαρσέλ Ντυσάν. Έως 23 Ιανουαρίου 2023, www.louvre.fr ■ The exhibition Things, authored by Laurence Bertrand Dorléac, proposes a new take on what was long seen as a minor genre, whose name – ‘still life’ – is intriguing in itself. Depictions of things, which date back to prehistoric times, are a wonderful window into history. Artists were the first to take things seriously by recognising their presence, imbuing them with life, glorifying their forms and meanings, their power and charm. They captured the ability of objects to fire our imagination – to make us believe, doubt, dream or act. The exhibition revisits the still-life genre from the perspective of the ongoing dialogue between past and present artists. It sheds new light on our attachment to material things, while covering the history of art from prehistoric axes to Chardin, Manet and the readymades of Marcel Duchamp. Until January 23rd 2023, www.louvre.fr

SIX SENSES – ROME, ITALY

κέντρο της Ρώμης, λίγα μόλις λεπτά μακριά από τη Fontana di Trevi, το Πάνθεον και τους εμπορικούς δρόμους Via Condotti, Frattina και Borgognona. Το ξενοδοχείο θα διαθέτει 95 δωμάτια και σουίτες, σπα, εστιατόριο, βεράντα εκδηλώσεων, υπαίθριο κήπο στην αυλή και βεράντα στον τελευταίο όροφο με θέα 360° στην πόλη και τα μνημεία. Η κύρια πρόσοψη του ξενοδοχείου, που προστατεύεται από τον ρωμαϊκό δήμο και είναι εγγεγραμμένη στον κατάλογο της UNESCO, αποκαθίσταται σε όλη της τη μεγαλο πρέπεια. ■ Six Senses Hotels Resorts Spas opens its first property in Italy – Six Senses Rome, located in a palazzo building in the centre of ancient Rome, just moments away from the Fontana di Trevi, Pantheon and the shopping streets of Via Condotti, Frattina and Borgognona. The hotel will feature 95 guest rooms and suites, a spa, restaurant, events terrace, outdoor courtyard garden and rooftop terrace with a 360° view of the city and monuments. Protected by the Roman municipality and UNESCO listed, the main façade is being restored back to its grand origins.

τη βεράντα στο πίσω μέρος με το ιδιωτικό μπαρ και το τραπέζι μπιλιάρδου και τη φαρδιά σκάλα, που κάνουν τον επισκέπτη να αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Το τρέχον μενού, εξερευνά τα συναισθήματα που νιώθουμε σε ένα μπαρ: Ευτυχία, ενθουσιασμός και τρυφε ρότητα. Το First Coffee, από το Excitement, παίζει με διαφορετικές θερμοκρασίες καβουρδίσματος της εκχύλισης του καφέ για να δημιουργήσει ένα παιχνίδι με το Dry Martini, ενώ το Another Colada, από το Tenderness, είναι μια πετυχημένη μετατροπή μιας

Πραξιτέλους 30, Αθήνa ■ The central Athens all-day bar has the ability to flow effortlessly from a cosy daytime spot to a quiet night-time haunt to a full-blown party. This is partly down to its townhouse setting: from its statement bar in the front, terrace in the back, and private bar and billiard table up a wide staircase, the guest is always made to feel at home. The current menu, explores the emotions felt in a bar: Happiness, Excitement and Tenderness. But First Coffee, from Excitement, plays with different roasting temperatures of coffee maceration to create a play on a Dry Martini, while Another Colada, from Tenderness, twists a Piña Colada using aged mezcal, milk kefir and pineapple. Now a veteran of the list, The Clumsies always remains inviting, intelligent, but most importantly really good fun. 30 ,Praxitelous str, 105 61 Athens.

PARADISO,BARCELONA

■ Όταν στέκεσαι μπροστά από την πόρτα ενός ψυγείου σε ένα κατά τα άλλα κανονικό μαγαζί με παστουρμά, είναι δύσκολο να φανταστείς τι μπορεί να αντικρίσεις στη συνέχεια. Είστε έτοιμοι να πατήσετε το πόδι σας στο μεγα λοπρεπές, καμπυλωτό ξύλινο μπαρ τύπου Νταλί που είναι το Paradiso - το καλύτερο μπαρ στον κόσμο για το 2022. Μόλις μπείτε, οι εκπλήξεις συνεχίζονται, ξεκινώντας με το εντυπωσιακό Supercool Martini, το οποίο χρησιμοποιεί ένα «υπερψυγμένο» μείγμα τζιν για να δημιουργήσει ένα παγόβουνο στο ποτήρι. Υπάρχει επίσης ένα νέο μενού, φρέσκο από τη φαντασία του creative-in-chief και συνιδιοκτήτη Giacomo Giannotti. Από τα 15 νέα κοκτέιλ, δοκιμάστε το Fleming, εμπνευσμένο από την ανακάλυψη της πε νικιλίνης, το οποίο εξερευνά τη ζύμωση από σπόρους μανιταριών. Τα ποτά δεν μοιάζουν και δεν έχουν τέτοια γεύση πουθενά αλλού εκτός από το Paradiso. ■ Stood in front of a fridge door in an otherwise regular pastrami shop, it’s hard to imagine what might confront you next. You are about to step foot in the majestic Dali-esque curved wooden bar that is Paradiso – the 2022 World’s Best Bar,. Once in, the surprises keep on coming, starting with the showstopping Supercool Martini, which uses a ‘supercooled’ gin mix to build an iceberg in the glass. There’s also a new menu, fresh from the imagination of creative-in-chief and co-owner Giacomo Giannotti. Of the 15 new cocktails, try Fleming, inspired by the discovery of penicillin, which explores fermentation with a mushroom spore rim. Drinks don’t look or taste like this anywhere but at Paradiso. 4, Carrer de Rera Palau, 08003 Barcelona.

■ Η Carolee Schneeman αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο για «ηθική αισχρότητα». Η δεκαετία του 1950 δεν ήταν έτοιμη γι’ αυτήν, ούτε και οι δεκαετίες του ‘60 ή του ‘70. Ακόμα και σήμερα, το έργο της πρωτοπό ρου Αμερικανίδας ζωγράφου, περφόρμερ και χορεύτριας εξακολουθεί να μοιάζει επικίνδυνο. H κατηγορία για αισχρότητα της απαγγέλθηκε επειδή ζωγράφισε εικόνες του ίδιου της του γυμνού σώματος. Οι πίνακες από εκείνη την πρώιμη περίοδο δεν φαίνονται τόσο ριζοσπαστικοί στα σύγχρονα μάτια, αλλά μια δυναμική γυναίκα ήταν κάτι επικίνδυνο τότε. Μοιάζουν με αφηρημένους, μισο-μνημονευμένους Σεζάν ή με ερωτικό αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Γρήγορα κινήθηκε πέρα από το κάδρο, τα έργα της γίνονταν ντυμένα με σχοινιά και καρούλια ταινιών, πιο κοντά σε γλυπτά παρά σε πίνακες ζωγραφικής. Στη συνέχεια ανακάλυψε κουτιά και τα γέμισε με φώτα και καθρέφτες, τους έβαλε φωτιά και τα διέλυσε. Τα πιο εμβληματικά έργα της βρίσκονται στον κάτω όροφο του διώροφου χώρου του Barbican. Barbican Centre, Έως 8 Ιανουαρίου 2023, www.barbican.org.uk ■ Carolee Schneeman got kicked out of university for ‘moral turpitude’. The 1950s just weren’t ready for her, nor were the ’60s or ’70s. Even today, the pioneering American painter, performer and dancer’s work still feels dangerous. That accusation of turpitude was levelled at her because she’d painted images of her own naked body. The paintings from that early period don’t feel all that radical to modern eyes, but an empowered woman was a dangerous thing back then. They look like abstracted, half-remembered Cézannes, or erotic abstract expressionism. She quickly moved beyond the frame, her works getting draped with ropes and spools of tapes, closer to sculptures than paintings. Then she discovered boxes and filled them with lights and mirrors, set fire to them and ripped them apart. Her most iconic works are downstairs in the Barbican’s two-floor space. Barbican Centre, Until January 8th, 2023, www.barbican.org.uk

HALLYU! THE KOREAN WAVE

■ Από τα κοστούμια της K-Pop μέχρι τα σκηνικά και τις αφίσες των K-drama, μαζί με τη φωτογραφία, τη γλυπτική, τη μόδα, το βίντεο και τα εφήμερα της ποπ κουλτούρας, η έκθεση προσκαλεί τους επισκέπτες να εντρυφήσουν στο φαινόμενο που είναι γνωστό ως «hallyu» - που σημαίνει «κορεατικό κύμα». Το Hallyu αναδείχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, διασχί ζοντας την Ασία πριν φτάσει σε όλες τις γωνιές του κόσμου και προκαλώντας τα ρεύματα της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας σήμερα. Η έκθεση Hallyu! The Korean Wave διερευνά τη δημιουργία του κορεατικού κύματος μέσα από τον κινηματογράφο, το δράμα, τη μουσική και τα fandoms και υπογραμμίζει τον πολιτιστικό αντίκτυπό του στις βιομηχανίες ομορφιάς και μόδας. Η έκθεση περιλαμβάνει περίπου 200 αντικείμενα μαζί με εφήμερα της ποπ κουλτούρας και ψηφιακές οθόνες σε τέσσερις θεματικές ενότητες. Έως 25 Ιουνίου, V&A South Kensington, www.vam.ac.uk ■ From K-Pop costumes to K-drama props and posters, alongside photography, sculpture, fashion, video and pop culture ephemera, the exhibition invites visitors to delve into the phenomenon known as ‘hallyu’ – meaning ‘Korean Wave’. Hallyu rose to prominence in the late 1990s, rippling across Asia before reaching all corners of the world and challenging the currents of global pop culture today. Hallyu! The Korean Wave explores the makings of the Korean Wave through cinema, drama, music and fandoms, and underlines its cultural impact on the beauty and fashion industries. The exhibition features around 200 objects alongside pop culture ephemera and digital displays across four thematic sections. Until June 25th, V&A South Kensington, www.vam.ac.uk

μπύρα δικής του ετικέτας. Εδώ θα βρείτε το χαρακτηριστικό One Sip Martini και ένα εναλλασσόμενο μενού με εποχιακές παραλλαγές κλασικών πιάτων. Στο Tayēr, μέσω του διαχωριστικού, υπάρχει μια πιο ψαγμένη, μαγειρική προσέγγιση, με λιγότερο γνωστά υλικά που επεξεργάζονται από εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας για να προσφέρουν νέες γευστικές εμπειρίες. Με τις συνταγές να αλλάζουν καθημερινά, αυτό είναι το αποτέλεσμα της υψηλής γαστρονομίας, χωρίς καμία επιτήδευση. Το μόνο πράγμα που είναι επιτηδευμένο είναι η αφοσίωση του μπαρ στη γεύση.

■ Every element of the cocktail bar had been reimagined, from the design to the approach to service and drinks making. It’s a venue of two parts. Elementary is the industrially styled street-side space, the everyday bar you pop into for a quick drink, with a long communal table and seasonal cocktails served from taps, or the equally athome own-label wine and beer. Here you’ll find the signature One Sip Martini and a rotating menu of seasonal spins on classics. They are simple serves, without affectation, served in uniform glasses that put the emphasis on the liquid. At Tayēr, through the partition, there’s more of a forensic, culinary approach, with lesser-known ingredients wrought by high-tech equipment to deliver new flavour experiences. With recipes changing daily, this is the liquid equivalent to fine dining, though with none of the pretence. The only thing that’s fussy is the bar’s dedication to flavour. 152 Old St, London EC1V 9BW, Visit Tayēr + Elementary’s Website, Visit Tayēr + Elementary on Instagram

εφαρμογών πολυμέσων, που παρουσιάζονται στην έκθεση, μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τη διαμόρφωση του φωτογραφικού βλέμματος του Φρεντ Μπουασονά, τις πηγές της έμπνευσής του και τη μακρόχρονη προσπάθειά του να αναγάγει τη φωτογραφία στη σφαίρα των καλών τεχνών. Φωτογραφί ζοντας τους μεσογειακούς τόπους για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, επικύρωσε μεταξύ άλλων τους γεωπολιτικούς μετασχηματισμούς της Ελλάδας και των Βαλκανίων. Έως 08/01/2023, MOMus –Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Α΄, Προβλήτα Α΄, λιμάνι Θεσσαλονίκης, www.momus.gr ■ The Thessaloniki Museum of Photography hosts the exhibition entitled: «Fred Boissonnas and the Mediterranean. A Photographic Odyssey, featuring works by the Swiss photographer Fred Boisson (1858-1946).n the 110 works and multimedia applications presented in the exhibition, one can follow the formation of Fred Bouchonais’ photographic gaze, the sources of his inspiration and his long-term effort to bring photography into the realm of fine arts. Photographing the Mediterranean landscapes for more than three decades, he validated, among other things, the geopolitical transformations of Greece and the Balkans. Until 08/01/2023, MOMus–Thessaloniki Museum of Photography, Warehouse A, Pier A, Thessaloniki Port, www.momus.gr

Centre Pompidou, www.centrepompidou.fr ■ For the first time since 2007, Christian Marclay’s work is being widely presented in an exhibition in Paris. This exhibition is designed as a network of affinities and echoes according to the multimedia artist’s way of thinking, combining the preexisting with reinterpretation and metamorphosis. Until February 27th 2023, Centre Pompidou, www.centrepompidou.fr

NOW BOARDING

They say that director Michael Marmarinos is a gifted public speaker when it comes expressing his views. And a great sense of humour, I might add, after meeting him for the conversation which I recorded and am sharing here. It took place in the director’s office in Elefsina, in a wonderful building recently restored for him and his staff to work in. Marmarinos is currently the artistic director of 2023 Eleusis Cultural Capital of Europe. He spoke to us of his plans, problems, but also what comes «after» the final curtain falls following a series of exceptional events.

Πως νιώθετε μετά από τόσα χρόνια στο θέατρο; Τι είναι για σας το θέατρο; Με το θέατρο δεν περνάνε τα χρόνια, εφόσον παίζει με το χρόνο. Ξεκινά από μια τραγική διάθεση του ανθρώπου απέναντι του, που είναι λάθος, αφού ενσωματώνει μέσα της το αδύνατο του να βρεθείς κάπου αλλού και να ζήσεις κάτι άλλο. Η πρόθεση αυτή δεν εκμηδενίζεται απ’ την ωρίμανση της λογικής. Θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο που λέει ένας «Εφτά φορές έχω βάλει γκολ και τις εφτά έχει μπει μέσα. Την επόμενη, θα το προσέξω περισσότερο, που θα πάει, μια φορά δεν θα μπει» (γέλια). Και για να σοβαρευτούμε, ας προσαρμόσω το ερώτημα σας στους αρχαιο λογικούς χώρους: Γιατί επισκέπτεται κανείς έναν αρχαιολογικό χώρο; Σας απασχολούσε από πριν το ίδιο ερώτημα ή σας απασχολεί τώρα με την εργασία σας στην Ελευσίνα; Από πριν. Με τραβούσαν γενικώς αυτοί οι χώροι και ό,τι σας είπα: Τι τραβάει έναν άνθρωπο για να επισκεφτεί μία Νεκρόπολη; Η σιωπή των λίθων, των ερειπίων; Γοητευτικά μπορεί να’ναι, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτή η απάντηση. Νομίζω πως οι επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους είναι μία άτυπη Νέκυια. Ο τουρίστας γίνεται ένας άτυπος Οδυσσέας. Γιατί έχει τέτοια αποδοχή διαχρονική, γιατί αντέχει το θέατρο; Γιατί δεν απαντιέται. Είναι σαν τα Ελευσίνια Μυστήρια που ακόμη δεν έχει απαντηθεί το ερωτηματικό τους. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, για τη σκοτεινή πλευρά τους, αντέχουν ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Σαίξπηρ. Το θέατρο διατυπώνει εξαιρετικά ποιητικά αυτό που δεν μπορεί ν’ απαντήσει η ύπαρξη ολόκληρη. Και το ότι είμαστε ρασιοναλιστές, δεν σημαίνει ότι έχουμε απαντήσει σ’ όλα τα ερωτήματα. Πως πήρατε το δρόμο του θεάτρου; Από που κατάγεστε και διατηρείτε αυτή τη νεότητα; Συνήθως απαντώ ότι παίρνω πολύ μοντέρνα ναρκωτικά, τα οποία θα εκθέσω όταν θα’ρθει η ώρα (γέλια). Επειδή όλες οι διαδρομές είναι ημι σκοτεινές, ότι και να εξηγήσω, θα’ναι το ένα κομμάτι της αλήθειας. Όταν ήμουν στην εφηβεία, δεν είχα δει καθόλου θέατρο, αλλά σκηνοθέτησα ένα έργο, το «Σέργιος και Βάκχος» του Καραγάτση, που μ’ άρεσε πάρα πολύ. Το σκηνοθετήσαμε μαζί μ’ ένα φίλο ώστε να βγάλουμε λεφτά και να πάμε εκδρομή με το σχολείο. Τίποτα δεν έγινε, ούτε λεφτά βγάλαμε, ούτε εκδρομή πήγαμε, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Εκφράσαμε όμως την ανάγκη της επικοινωνίας με τον άλλο τόπο ή τον άλλο χρόνο, γιατί στην ουσία αυτά τα δύο είναι το ίδιο. Αργότερα είδα θέατρο, με πήγε η αδερφή μου με τον άντρα της και είδαμε τον Μίμη Φωτόπουλο στον «Καλό στρατιώτη Σβέικ». Κι ενώ το έργο μ’ άρεσε, είχα σοβαρά προβλήματα με τη σκηνοθεσία. Απ’ την άλλη εγώ είχα μια σοβαρή πετριά με την επιστήμη - έχω σπουδάσει νευροβιολογία στο πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη. Ήθελα να φύγω απ’ την Αθήνα... Κι απ’ την οικογένεια θέλατε να φύγετε; Ε, ναι. Το σκάω, πάω Θεσσαλονίκη κι εκεί τα είδα όλα. Με τράβηξε η τέχνη, η μουσική, η ζωγραφική και κυρίως η συγγραφή. Τι γράφατε; Ποίηση έγραφα. Στην Ελλάδα όλο ποίηση γράφεται, είναι κάτι γρή γορο. Το σηκώνει ο καιρός κιόλας. Μετά πήρα μεταγραφή για Αθήνα. Πιστεύετε στην έννοια δάσκαλος - μαθητής; Πιστεύω ότι είναι ένα κράμα χώρου ελευθερίας που δίνεις στον μαθητή και ύπουλης καθοδήγησης ή, σωστότερα, διακριτικής. Τώρα που διδάσκω εγώ, ας πούμε, δίνω ένα πρόσωπο του πώς είναι ο καλός καθηγητής. Πρέπει να μπορείς να κατευθύνεις τα πράγματα, χωρίς να πατρονάρεις, αφού το πατρονάρισμα δείχνει μια αμηχανία συνήθως. Ο καλός δάσκαλος κάνει τον καλό μαθητή ή το αντίστροφο; Είναι μια δυνατή σχέση και σιωπηλή. Κάποια στιγμή παίρνεις και έναν κακό μαθητή βάσει εξετάσεων, γίνεται.

How do you feel after so many years in the theater? What is theater for you?

With theatre, the years don’t go by, because it plays with time. It starts with a tragic attitude man has exhibits towards it, a mistake, since it incorporates within it the impossibility of being somewhere else and experiencing something else. This intention is not annihilated by logic maturing. It reminds me of that joke where someone says, «Seven times I have scored a goal and seven times it has gone in. The next time, I will pay more attention to where it the ball goes, for once it won’t go in» (laughs). To stop messing around, let me rephrase your question and focus on archaeological sites: Why does one visit an archaeological site? Was this a question that was already troubling you or did it start troubling you now, with your work in Elefsina?

It did trouble me, I was generally drawn to these places and, as I said: What is it that draws a person to visit a Necropolis? The silence of the stones, the ruins? It may be fascinating, but it’s certainly not the answer. I think that visits to archaeological sites are an informal Nekyia. The tourist becomes some sort of Ulysses. Why does the theater enjoy such timeless acceptance, why does it endure?

This can’t be answered. It is like the Eleusinian Mysteries whose questionmark has yet to be answered. It is for exactly the same reason, for their dark side, that Aeschylus, Sophocles, and Shakespeare endure. The theater articulates extremely poetically that which existence in its entirety cannot answer. And the fact that we are rationalists does not mean that we have answered all the questions.

How did you get into the theater? Where are you from and how do you keep this youthfulness?

I usually answer that I take very trendy drugs that I will reveal when the time comes (laughs). Because all paths are semi-dark, whatever I explain will be but one piece of the truth. When I was a teenager, I had not seen any theater, but I directed a play, «Sergius and Bacchus» by Karagatsis, which I liked very much. We staged it with a friend so that we could make money and go on a school trip. Nothing happened, we didn’t make any money, we didn’t go on a trip, but it doesn’t matter. We did express the need to communicate with the other place or the other time, because in essence these two are the same thing. Then I went to the theatre, my sister and her husband took me to see Mimis Fotopoulos in «The Good Soldier Schweik». While I liked the play, I had serious problems with the direction. On the other hand, I had a serious crush on science - I studied neurobiology at university, in Thessaloniki. I wanted to leave Athens...

And did you want to leave the family?

Well, yes. I run away, I go to Thessaloniki and there, I saw everything. I was drawn to art, music, painting, and especially writing.

What did you write?

I wrote poetry. In Greece, it’s always poetry that’s written, it’s something fast. Even the weather favours it. I then transferred to Athens.

Do you believe in the teacher-student concept?

I believe it is a mixture of space that you give the student and sly guidance or, rather, subtle guidance. Now that I’m the one teaching, so to speak, I project what a good teacher is like. You have to be able to direct things, without patronizing, since patronizing usually shows awkwardness.

Γιατί δεν γίνατε ηθοποιός; Γιατί σας πήρε η σκη νοθεσία; Αυτό ήταν πριν το γράμμα στον Κατσέλη, ήμουν στη σχολή. Δεν έγινα ηθοποιός, γιατί βαριέμαι να παίζω κάθε μέρα. Ποτέ δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά εγώ ταξιδεύω πολύ και δε μπορώ να κάτσω σ’ ένα μέρος. Αισθάνομαι ότι περιορίζομαι και αυτό το «κάθε μέρα» μπορώ να το κάνω επιλεκτικά. Η σκηνοθεσία έχει κι άλλα στοιχεία ευρύτερης ποίησης που δεν ξέρω με ποιο τρόπο θα μπορούσα να τα εισάγω στην υποκριτική. Δεν της έχω δοθεί της υποκριτικής όσο πλουσιοπάροχα θα ήθελε κι εκείνη. Η σκηνοθεσία έχει μεγαλύτερους βαθμούς απελπισίας. Γιατί αυτό; Είναι το τάντρα κι έχεις να κάνεις με πολλούς ανθρώπους, αν και δεν υπάρχει τέχνη που να μην είναι μοναχική. Το συναίσθημα όταν κάνει by pass με το μυαλό, γίνεται κάτι άλλο; Εγώ μιλάω για τη συγκίνηση και όχι για το συναίσθημα. Η συγκίνηση διαπερνά το μυαλό, το αναβαθμίζει με ένα τρόπο, διευρύνει την αντίληψη σαν μία ντρόγκα. Έστω και στιγμιαία, αλλά πάντα κάτι μένει. Είναι σαν να βλέπεις κάτι, να κλαις και ν’ αναρωτιέσαι τι σου συμβαίνει. Ακριβώς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τη φύση στις υλικές της διαστάσεις. Το μεγαλύτερο μέρος ενός παγόβουνου που είναι καλυμμένο, κάνει μια αντιστοιχία με την ύπαρξη. Τα 8/9 του παγόβουνου βυθίζουν τον Τιτανικό, όχι αυτό που βλέπουμε. Συνήθως η άγνοια είναι το ζωντανό κομμάτι και η γνώση είναι σαν ένα νεκρό σώμα. Αν σας αναφέρω ποιοι έχουν γράψει εκτενώς για την Ελευσίνα συγκριτικά με την Αθήνα, θα εντυπωσιαστείτε. Ο Χέγκελ, ας πούμε, δεν έχει γράψει ποίημα για την Αθήνα, έχει γράψει όμως για την Ελευσίνα. Έχουν γράψει ακόμη η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Γουόλ Γουίτμαν, ο Γουίλιαμ Μπλέικ, μέχρι και ο Άλεν Γκίνζμπεργκ, για να μην πάμε πιο πίσω, στον Σενέκα και στον Κικαίρωνα. Οι τρεις μεγάλοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες στην Ελευσίνα πάτησαν. Υπάρχει γράμμα του Μάρκου Αυρήλιου που συγχωρεί αντίπαλο του για να μυηθεί στα Ελευσίνια Μυστήρια. Μένω έκθαμβος και γι’ αυτό ετοιμάζουμε και μία έκδοση με τίτλο «Έγραψαν γι’ αυτήν...» Τι είναι αυτό που δένει το ενδιαφέρον τους; Αυτό που λείπει. Το αναπάντητο! Ο άλλος πάει στο αρ χαιολογικό

Does a good teacher make a good student or vice versa?

It is a strong relationship and a silent one. At some point, you come take on a bad student based on exam results, it happens.

Why didn’t you become an actor? Why did directing claim you?

I didn’t become an actor because I am bored of acting every day. It’s never the same thing, but I travel a lot and I can’t stay in one place. I feel like I’m limiting myself and I can do this «every day» thing selectively. Direction involves other, wider, creative elements and I don’t know how I could introduce them into acting. I have not given myself over to acting as wholesomely as she would have liked. Direction has greater degrees of desperation.

Why is that?

It is the tantra and you are dealing with many people, although there is no art that is not lonely.

When feeling bypasses the mind, does it become something else?

I’m talking about emotion, not feeling. Emotion penetrates the mind, elevates it in a way, broadens perception like a drug. Even if momentarily, something always remains.

It’s like seeing something, crying, and wondering what’s happening to you.

Exactly, but we must not forget nature in its material dimensions. The greater part of an iceberg, which is hidden underwater, corresponds with existence. It was the eight ninths of the iceberg that sank the Titanic, not the part we can see.

Usually ignorance is the living part and knowledge is like a dead body.

If I tell you who has written extensively about Eleusis compared to Athens, you will be impressed. Hegel for example, has not written a poem about Athens, but he wrote about Eleusis. Virginia Woolf, Walt Whitman, William Blake, even Allen Ginsberg, also wrote about Eleusis and that’s before we get to Seneca and Cicero. The three great Roman emperors walked around Eleusis. There is a letter from Marcus Aurelius forgiving his rival so that he could be initiated into the Eleusinian Mysteries. I am in awe and that is why we are also putting together a publication with the title «They wrote about her...»

What interests all these writers?

What is missing. The unanswered! People go to archaeological museums and have the feeling that they picked something up. Nothing was picked up; shadows are not picked up. Of course, there are some marble slabs with texts. It’s terrible that the «there», from that time, has been talking to you. Take the terrible ease that Cretans have with writing iambic decapentasyllabic verse on their feet. Their thinking has rhythm, they have tempo.

When does an event needs no repetition?

This is decided in a mysterious way by the event itself.

Μήπως η

επανάληψη τρέφεται από το άπιαστο; Ναι, το ένα κομμάτι ειν’ αυτό. Το δεύτερο είναι η ίδια η συνθήκη. Το κοινό αλλάζει μόνο από παράσταση σε παράσταση. Αυτό είναι πολύ σοβαρό. Πως αντιλαμβανόμαστε αυτή την αλλαγή του κοινού; Το καταλαβαίνουμε από μέσα. Υπάρχουν μέρες που βλέπεις μια ηθολογία κοινού ανά μέρες μες τη βδομάδα. Στατιστικά είναι υπολογίσιμο αυτό. Θα πρέπει να οργανώσετε πεζοδρομίες για να έρχονται απ’ την Αθήνα και να βλέπουν όλο αυτό που θα έχετε στήσει. Το έχουμε προγραμματίσει ήδη για την τελετή έναρξης! Και όχι μόνο: Οι πομπές γίνονταν εδώ ανέκαθεν, αφού μόνο εδώ συνέβαινε ό,τι συνέβαινε, πουθενά αλλού. Τύπου «Αγάπη μου, αν δεν έρθεις εδώ, δεν μπορείς να το δεις»! Ένα άλλο είναι αυτό που ορίζουμε ως ο Απάνω και ο Κάτω Κόσμος. Ο Τόπος! Η τελετή έναρξης στηρίζεται πολύ σ’ αυτό και σας ενημερώνω ότι τον περασμένο Μάιο έχει ήδη ξεκινήσει από την Αμβέρσα η μεγαλύτερη προσκυ νηματική διαδρομή στην ιστορία αυτής της πόλης! Με τα πόδια περιμένουμε Βέλγους να φτάσουν στην Ελευσίνα! Την προηγούμενη εβδομάδα τους συνάντησα στο Βέσπερν, την άλλη πολιτιστική πρωτεύουσα. Έχουν κατασκευάσει ένα πράγμα σαν καρότσι και το σπρώχνουν με ρόδες. Είναι υπέρ της οικολογίας, της μη κατανάλωσης πόρων - μία πομπή μόνο απ’ τις συνολικά τέσσερις που θα καταλήξουν εδώ. Η Ελευσίνα βασιζόταν άλλωστε σε μία σειρά απαγωγών, όπως και η Ευρώπη. Ένα πρόβλημα που υπάρχει με τις πολιτιστικές πρωτεύουσες είναι τα συμπόσια, η έννοια των προπόσεων. Ποτέ δεν πίνεις αν δεν κάνεις πρόποση που εκφράζει το αίσθημα του παρόντος. Τα συμπόσια είναι μια πνευματική συνάντηση μέσα απ’ τη γεύση. Κάνουμε συναντήσεις ανά δύο και οι Ευρωπαίοι λένε «Μα που βρίσκομαι;» Τελευταία μέρα που έφευγα απ’ την Τυφλίδα με ρώτησαν αν θέλω να μείνω σε σπίτι ή σε ξενοδοχείο. Μου φάνηκε πιο ενδιαφέρον να μείνω σε οικογένεια, κάτι που αποδείχτηκε αποκάλυψη, μοναδική εμπειρία! Η Γεωργία και η Ελευσίνα είναι πόλεις - γυναίκες, ξέρετε, και το τελευταίο βράδυ η μητέρα της οικογένειας λέει στην πρόποση της: «Εσείς στην Ελλάδα μιλάτε για επτά ουρανούς. Εμείς εδώ μιλάμε για εννέα. Δεν ξέρουμε τι σημαίνουν οι παραπάνω

Repetition is an admission of failure. Why is [the play] Medea staged again and again? Because heroes are irredeemable as = historical figures. And because their redemption is not successful, that is why the plays are put on repeatedly, so that they may be redeemed. Does repetition feed on the elusive? Yes, this is part of it. The other part is the circumstance itself. It is only the audience that changes from show to show. This is very serious. How do we perceive this change in the audience? We understand it from the inside. There are days when you see an audience ethology by days of the week. Statistically, it is possible to estimate this. You should organize pedestrian marches for people. They can come from Athens to see all this that you have put together. We have already made plans for the opening ceremony! And not only that: the processions [of the Eleusinian Mysteries] were always held here, since it was only here that everything took place, nowhere else. It was a «Honey, if you don’t come here, you can’t see it» type of thing! Another thing is what we define as the World Above and the Underworld. The Place! The opening ceremony relies heavily on this duality and I can inform you that in May the largest pilgrimage in the history of this city begun from Antwerp! We are waiting for Belgians to reach Elefsina on foot! Last week I met them in Veszprém, the other cultural capital. They’ve built a cart-like thing and are pushing it around on wheels. They are for ecology, for not consuming resources – only one out of a total of four processions that will culminate here. After all, Eleusis was based on a series of kidnappings, just like Europe. A problem with cultural capitals regards the banquets, the concept of toasts. You don’t drink without first making a toast that expresses the sentiment of the present. Banquets are a spiritual encounter through taste. We meet in pairs and the Europeans say, «Where am I?» For my last day in Tbilisi, I was asked if I wanted to stay in a home or a hotel. I thought it was more interesting to stay with a family, which turned out to be a revelation, a unique experience! Georgia and Eleusis are city-women, you know, and on the last night the family’s mother says while giving her toast: “In Greece you talk about seven heavens. We talk about nine [heavens] here. We do not know what the two extra heavens mean»!

Does the «energy» of Elefsina go beyond its archaeoworshiping character?

Well, I could break out in hives hearing the term «archaeo-worship» because, especially in Greece, it easily prove confusing. A diver told me that we have such a long history and that’s the reason we can not produce new history. A diver, mind you, that has a role in the opening ceremony. I interviewed him for two or three hours, during which time I extracted the text of the narrative. He came one day and found me, after I had seen him saying incredible things in a short documentary. There was a law, for example, that forbade the retrieval of shipwrecks from

καταδυτικό κέντρο. Το βρήκα υπέροχο να γινόταν όλο το σημείο ένας βιότοπος που θα διασωζόταν το ναυάγιο στην ουσία. Δέχτηκα να το κάνουμε και δεν είμαι σίγουρος αν θα το καταφέρουμε στο γεγονός της τελετής λήξης. Αυτό που μόλις σας περιέγραψα ακουμπάει πάρα πολύ στον Μύθο, αλλά είναι βιωματικό. Αφορά την παρουσία του Μύθου στο διηνεκές μέσα απ’ τη σύγχρονη εμπειρία. «Για να πας στον Κάτω Κόσμο πρέπει να περάσεις μέσα απ’ το νερό» - να μια άλλη συγκλονιστική φράση που ανακάλυψα πρόσφατα. Και στον Όμηρο έτσι ήτανε! Πάρε, λοιπόν, για να το κλείνουμε το θέμα αυτό, τους Βέλγους που έρχονται με τα πόδια απ’ την Αμβέρσα. Αυτό δεν είναι αρχαιολατρεία και εκεί εδράζεται όλο το πράγμα. Το ταλέντο υπάρχει μέσα από τα ερωτήματα; Το καταλαβαίνω λίγο ετεροχρονισμένα, όπως το έλεγε ο Μάο ότι η μοίρα είναι μία τσατσάρα που δίνει ο Θεός στους φαλακρούς. Υπάρχει αυτή η αγωνία του αμλετισμού που’ναι ανόητη, δηλαδή έχω ή δεν έχω ταλέντο; Κάνε τη δουλίτσα σου και θα το δεις αυτό. Μην ασχολείσαι μ’ αυτό. Τουλάχιστον ο Άμλετ έγινε κι ένα σπουδαίο έργο, κάτι έγινε (γέλια) Είστε πάντα έτσι σε εγρήγορση; Όταν παίζω μπάλα, βέβαια. Έρχομαι εδώ όχι γιατί είναι η δουλειά μου, αλλά γιατί κάτι με ενεργοποιεί. Είναι σαν μια παράσταση όλο αυτό; Ε, βέβαια είναι. Λίγο μεγαλούτσικη βέβαια, αν σκεφτούμε ότι εδώ ήρθα απ’ το 2020. Διαρκεί γενικώς 365 μέρες. Και το θέμα είναι το «μετά», το έργο που θα αφήσουμε. Δώστε μου έναν ορισμό του τι είναι θέατρο για εσάς τελικά. Είναι σαν ένα δίχτυ αράχνης για να συλλαμβάνεται το ατύχημα. Αυτή είναι και η σοβαρή διαφορά του από τον κινηματογράφο, παλεύει να συλλάβει το παρόν στην ατυ χηματική του μορφή, δηλαδή στο απρόοπτο. Η επιφάνεια του ανθρώπου είναι στο ανθρώπινο σώμα, είναι μία πράξη ανοιχτή στο ενδεχόμενο. Το λάθος υπάρχει; Βεβαίως υπό την έννοια του μεταβατικού πια. Μπορεί να μην πετύχει, αλλά τουλάχιστον είναι κάτι ζωντανό. Παίζει μ’ αυτά που ελέγχεις και μ’ αυτά που δεν ελέγχεις. Ας υποθέσουμε ότι παθαίνατε μια αμνησία και δεν θυμάστε τίποτα. Τι θα θέλατε να θυμάστε απ’ όλα για να κάνετε μια νέα αρχή;

the bottom of the sea, since that was their grave. The law was broken when shipwrecks threatened to contaminate the seabed. This guy told me he recovered a wreck that if he ever saw cut up - you know, they cut up old ships for scrap - he wouldn’t be able to rest in his grave. He considered it a monument to nautical craftsmanship which had the potential to become a diving centre. I thought it would be a great idea for the whole area to become a natural habitat that would essentially save the wreck. I agreed to do it and I’m not sure if we will manage it at the closing ceremony. What I have just described leans heavily on Myth, but it is experiential. It concerns the eternal presence of Myth through contemporary experience. «To get to the Underworld you have to go through water» - here’s another shocking phrase I discovered recently. And so it was in Homer! Take, then, to wrap this up, the Belgians who are coming on foot from Antwerp. This is not archaeo-worship and that is where this whole thing is based.

Does talent exist through questioning?

I understood a little retrospectively that, as Mao used to say, fate is a comb that God hands over to the bald. There is this silly Hamletic angst, i.e. do I have talent or not? Do the work and you will find out. Don’t think about it. At least Hamlet became a great play, something came out of it (laughs).

Are you always this alert?

When I’m playing ball, certainly. I come here not because it’s my job, but because something energizes me.

Is this thing a bit like a performance?

Well, of course it is. A bit long, of course, if we consider that I have been here since 2020. It generally lasts 365 days. And the issue is what happens next, what we will leave behind.

Give me a definition of what theatre means to you after all.

It is like a spider web, there to arrest the accident. This is also its major difference from cinema, theatre struggles to capture the present in its accidental form, i.e. the unexpected. The human surface is in the human body, it is an act open to possibility.

Is there such a thing as a mistake?

Certainly, in the sense of the transitory. It might not work, but at least it’s something alive. It plays with what you control and what you don’t.

Let’s say you get amnesia and you don’t remember anything. What would you want to be able to remember most in order to make a fresh start?

Your question hints at something unique, I wouldn’t want to do injustice to those around me. In this sense I cannot pinpoint one thing, I know I will be mistaken. I am not that ready for this question and its utility. One [thing I would want to be able to remember] would be a poem that marked my trajectory. My cousin’s and yet another friend of mine’s. I took it and changed it slightly as I saw fit.

«Αυτό που είναι ξεκάθαρο όταν μιλάμε για ηγέτες, για άνδρες και γυναίκες πολιτικούς, είναι πως όλοι ξεκινάνε να μπούν στην πολιτική με τρόπο ιδεαλιστικό αλλά στη συνέχεια, όταν έχουν την εξουσία στα χέρια τους, γίνονται οι τύραννοι της πλειοψηφίας και οι υποστηρικτές των διαφόρων λόμπυ που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην εκμετάλευση»

«What is clear when we talk about leaders, male and female politicians, is that they all enter politics as idealists but then, when they have power in their hands, they become tyrants of the majority and supporters of various lobbies that play a dominant role in exploitation»

ευρυμάθεια σε τομείς στους οποίους έχει σημειώσει σπουδαία επιτεύγματα. Διακρίνεται επίσης για την εντυπωσιακή προσφορά του ως δημιουργού ακαδημαϊκών θεσμών και ως δασκάλου αλλά και για το παθιασμένο ενδιαφέρον του για την πρακτική αξιοποίηση της οικονομικής επιστήμης στον σχεδιασμό πολιτικών που μπορούν να υπηρετήσουν το κοινό καλό στις κοινωνίες στις οποίες ζούμε. Αποτέλεσμα αυτού του ενδιαφέροντος είναι και το βιβλίο “Η Οικονομική Επιστήμη στην Υπηρεσία του Κοινού Καλού” που θα μπορούσε κάλλιστα να εκληφθεί ως μανιφέστο για έναν κόσμο στον οποίο η οικονομική επιστήμη αναδεικνύεται σε κορυφαία δύναμη με θετική συνεισφορά στο κοινό καλό. Ο Τιρόλ υποστηρίζει ότι αντί να συντάσσουν απλώς τεχνικά άρθρα για επιστημονικά περιοδικά, οι οικονομολόγοι θα πρέπει να καταπιάνονται με τις αναρίθμητες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες συμβάλλοντας έτσι στον προσδιορισμό των κομβικών μας στόχων και των αναγκαίων εργαλείων για την υλοποίηση τους». Με αυτά τα λόγια παρουσιάζει ο Γιάννης Κατσουλάκος τον Νομπελίστα Οικονομολόγο στην ελληνική εκδοση του βιβλίου του που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης που διακρίνονται γιά τις πλέον ενδιαφέρουσες εκδοτικές επιλογές τους. Προσωπικά ευχαριστω για την δυνατότητα που μου έδωσαν να συναντήσω αυτό το εξαιρετικό μυαλό και άνθρωπο! Ποιο ήταν το περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννηθήκατε και μεγαλώσατε; Ο πατέρας μου ήταν γυναικολόγος και η μητέρα μου καθηγήτρια γλωσσών. Δίδασκε γαλλικά, ελληνικά και λατινικά. Αυτό θεωρείται ένα προνομιούχο περιβάλλον γιά μένα. Επρόκειτο για ένα περιβάλλον που αγαπούσε τη γνώση και αυτό μου έδωσε ιδέες και δυνατότητες για την συνέχεια. Μου έδωσε κάποιες ιδέες για τις σπουδές μου. Ήμουν πράγματι πολύ τυχερός, παρότι δεν ήμουν Παριζιάνος. Προερχόμουν από την επαρχία. Ποιο ήταν το όνειρό σας, ο στόχος σας, όταν είσασταν ακόμα παιδί; Μου άρεσαν τα μαθηματικά, η φιλοσοφία, η ιστορία... Μου πήρε καιρό να βρω την κλίση μου. Είχα πολλά ερεθίσματα, όπως φαντάζομαι έχουν

και πολλά παιδιά στις μέρες

μέσα στη ζωή

πιο καθοριστικές από τις επιλογές που κάνουμε; Οι επιλογές καθορίζουν την ζωή μας, υπάρχουν όμως και επιρροές που προκύπτουν τυχαία. Πέφτουν μπροστά σου σαν να πέφτουν από τον ουρανό. Υπάρχει πάντα, μια πλευρά που ανήκει στην τύχη, όπως υπάρχουν και οι συνειδητές επιλογές. Όταν πήγα στο ΜΙΤ να σπουδάσω, επέλεξα το σωστό μέρος, επέλεξα τον σωστό σύμβουλο-καθηγητή. Δεν

The leading and most influential economist of the last 30 years years! He is in fact considered a unique phenom enon among academic economists, combining amazing scientific perspicacity with renaissance-style erudition in the areas of his great achievements. He is also distinguished for his impressive contribution as a creator of academic institutions, as a teacher, and for his passionate interest in making practical use of economic science to plan policies that can serve the common good in our societies. His book «Economics for the Common Good” is the result of this great interest. It could be seen as a manifesto for a world in which economic science emerges as a major force with a positive contribution for the greater good. “Tirole argues that, instead of just writing tech nical articles for scholarly journals, economists should grap ple with the innumerable challenges facing modern societies, thereby helping determine our key objectives and the tools needed to achieve them.” It is with these words that Yannis Katsoulakos presents the Nobel Laureate Economist in the Greek edition of his book, published by Crete University Press, a publishing house best-known for the most interesting of publishing choices. I personally thank them for the opportunity to meet this extraordinary mind and man!

What was the environment in which you were born and raised like?

My father was a gynecologist and my mother a language teacher. She taught French, Greek, and Latin. This is considered a privileged environment. It was an environment that loved knowledge and this gave me ideas and possibilities for the fu ture. It gave me some ideas for my studies. I was very lucky indeed, even though I was not a Parisian. I came from the countryside.

What was your dream, your goal, when you were still a child?

I liked math, philosophy, history... It took me a while to find my passion. I had many stimuli, as I imagine is the case for many kids nowadays, and this delayed my efforts to find my way.

Do you feel that the influences in our life are more decisive than the choices we make?

Choices determine our lives, but there are also influences that arise by chance.They appear before you as if they fell from the sky.There is always a side that belongs to chance, just as there are conscious choices. When I went to study at MIT, I chose the right place, I chose the right advisor-professor. You couldn’t tell at a glance who was the student and who was the teach er between us. He was awarded the Nobel Prize later on, in 2007, but when I first met him, he was unknown. They say that the economist is in a way a servant of the

μπορούσες εκ πρώτης όψεως να καταλάβεις ποιος ήταν ο μαθητής και ποιος ο καθηγητής μεταξύ μας. Πήρε το βραβείο Νόμπελ αργότερα, το 2007, αλλά τότε που τον συνάντησα εγώ, ήταν άγνωστος. Λένε ότι ο οικονομολόγος είναι λιγάκι ο υπηρέτης του πολι τικού. Ισχύει; Θα μπορούσα να διαφωνήσω με αυτό ή έστω ελπίζω να διαφωνήσω με αυτό. Αυτό που μου άρεσε στην οικονομία, αν και είναι αλήθεια ότι μου αρέσουν πολύ τα μαθηματικά και ήμουν καλός σ’ αυτά, είναι ότι τα έβρισκα τα μαθηματικά υπερβολικά αποκομμένα από τον πραγματικό κόσμο, ενώ η οικονομία έχει αυτό το πλεονέκτημα, να συνδέεται άμεσα με τον πραγματικό κόσμο. Ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο. Αυτό με βοήθησε να καταλάβω πολύ καλύτερα τον κόσμο γύρω μου. Πιάσατε ποτέ τον εαυτό σας να νιώθει λίγο ή πολύ, υπηρέτης της εξουσίας, της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας; Ελπίζω πως όχι, εφόσον η οικονομική επιστήμη είναι μια ανθρωπιστική και φιλοσοφική επιστήμη και ως εκ τούτου, ελπίζω να μην είμαστε οι υπηρέτες των πολιτικών. Συνέταξα βεβαίως πέρυσι, μια αναφορά με τον Ολιβιέ Μπλανσάρ για τον πρόεδρο Μακρόν. Με αυτό τον τρόπο βοηθήσαμε νομίζω, την πολιτική καριέρα του Προέδρου Μακρόν. Αλλά όχι ως υπηρέτες του Προέδρου. Εγώ πιστεύω ότι είμαι υπηρέτης του Κράτους, προφανώς γιατί είμαι Γάλλος και έχω την υποχρέωση να συνεισφέρω στο δημόσιο διάλογο. Αλλά κάθε φορά που συνεισφέρουμε στον δημόσιο διάλογο καταλήγουμε να λέμε ότι η τάδε πολιτική ήταν επιτυχημένη σε αυτό το ζήτημα, η δείνα πολιτική ήταν αποτυχημένη. Αυτό που πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε, παρότι εκπαιδευόμαστε μέσα από την πολιτική και δεν μπορούμε να είμαστε τελείως ουδέτεροι, είναι να προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο ουδέτεροι, να κάνουμε δηλαδή αυτό που υπαγορεύει η επιστήμη μας. Την Οικο νομική επιστήμη, δεν πρόκειται για την τέλεια επιστήμη, αλλά πρέπει να την ακολουθούμε σε αυτό που μας υπαγορεύει. Ύστερα, δεν θέλω να αποτελώ έναν διανοούμενο στο δημόσιο βίο, δεν μου αρέσει, ακόμα και αν αυτός ο ρόλος στην Γαλλία, έπειτα από τους διανοούμενους των δεκαετιών του 30, του 40, του 50, είναι κάτι το σημαντικό. Στην περί πτωση της Σοβιετικής Ένωσης, για παράδειγμα ή της Κίνας την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης. Οι άνθρωποι εκείνοι τυφλώθηκαν και κατέληξαν να υπερασπίζονται καθεστώτα των οποίων οι αξίες ήταν αντίθετες από τις δικές τους. Υποστήριξαν το κομμουνιστικό καθεστώς στην Σοβιετική Ένωση. Υποστήριξαν δικτατορικά καθεστώτα δεξιάς και αριστερής προέλευσης που δεν αντιπροσώπευαν σε κανένα βαθμό τα όσα εκείνοι πίστευαν. Αυτό είναι κάτι που το βρίσκω πολύ επικίνδυνο. Η πίστη που είχαν στους πολιτικούς τους συντρόφους, μπορεί να αποδειχθεί υπερβολικά επικίνδυνη. Παύεις να τολμάς να αλλάξεις γνώμη και η αλήθεια είναι πως κάθε επιστήμονας αλλάζει γνώμη κάποια στιγμής κρίνοντας τα δεδομένα. Μια που το αναφέρατε στα παραδείγματά σας, για σας έχει τελειώσει ο Μαρξισμός και ο Κομμουνισμός σαν οικονομική λύση; Είναι πια μόνος του ο καπιταλισμός; Δεν υπάρχουν δύο πόλοι και ευτυχώς! Δεν υπάρχει από τη μια πλευρά μια οικονομία με αυστηρό προγραμματισμό και από την άλλη πλευρά, μια οικονομία laissez-faire . Άλλωστε για μένα ο φιλελευθερισμός δεν αποτελεί laissez-faire . Αφιέρωσα όλη μου την καριέρα στην έρευνα, πάνω στην ρύθμιση των αγορών, είμαι ειδικός των αγορών. Είμαι υπέρ των αγορών αλλά παραδεχόμενος ότι οι αγορές δημιουργούν ένα σωρό προβλήματα. Αυτό είναι κάτι σημαντικό και αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πράγματα που βρίσκονται ανάμεσα στον Μαρξισμό και το laissez-faire. Δεν πέθανε ο μαρξισμός ούτε έμεινε μόνος

politician. Is it the case. I could disagree with that, or at least hope to disagree with that. What I liked about economics is that, even though I really like math and was good at it, I found mathematics too discon nected from the real world, whereas economics has this ad vantage of being directly connected to the real world. It opens a window to the world. It helped me understand the world around me much better. Have you ever caught yourself feeling, more or less, a servant to power, political and economic power?

I hope not, since economics is a humanity and a philosophical science and therefore, I hope we are not politicians’ servants. Of course, last year Olivier Blanchard and I wrote a report for President Macron. In this way I think we helped the political ca reer of President Macron. But not as servants of the President. I believe that I am a servant of the State, obviously because I am French and I have the obligation to contribute to the public debate. But every time we contribute to the public debate, we end up saying that such and such policy was successful on this issue, such and such policy was a failure. What we must continue to do, even though we are educated through politics and cannot be completely neutral, is to try to be as neutral as possible, that is, to do what our science dictates. Economics is not perfect, but we must follow what the science dictates. Fur thermore, I don’t want to be an intellectual in public life, I don’t like it, even if this role is something important in France, after the intellectuals of the 30s, 40s, 50s. In the case of the Soviet Union, for example, or in China during the Cultural Revolution, those people [the intellectuals] were blinded and ended up defending regimes whose values were contrary to their own. They supported the communist regime in the Soviet Union. They supported dictatorial regimes from the right and the left that did not in any way represent what they believed. This is something I find very dangerous. The kind of faith they had in their political partners could prove too dangerous. You stop daring to change your mind and the truth is that every scientist changes their mind at some point, based on the data. Since you mentioned it, is Marxism and Communism over as an economic solution for you? Is it just about capitalism nowadays ?

There are not two poles any longer and this is fortunate! There is not the strictly planned economy on the one hand and, on the other hand, a laissez-faire economy. After all, for me the liberalism does not equal laissez-faire. I have dedicated my entire career to research, to market regulation, I am a market expert. I am in favor of the markets but admit that the market creates a lot of problems.This is an important aspect and leads us to the conclusion that there are things that lie between Marxism and laissez-faire. Marxism didn’t die and capitalism isn’t the only thing left. I’m not applauding either the one or the other but, in practice, it is difficult to return to an exclusively Marxist economic system today.

However, I see that you are holding on to something valua ble from the application of Marxism. Tell me about it. Look, if we want to do better, we must not forget that the

αποκλειστικό μαρξιστικό οικονομικό σύστημα. Βλέπω πάντως ότι κάτι πολύτιμο κρατάτε από την μαρξιστική εφαρμογή. Μιλήστε μου γι’ αυτό. Κοιτάξτε, πρέπει να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η οι κονομία το ζητούμενό μας, αν θέλουμε να πάμε καλύτερα. Είναι και τα ιδανικά μιας κοινωνίας. Κι ο μαρξισμός είχε ιδανικά, προσφέρει ακόμα και σήμερα ιδανικά. Κι εγώ συμφωνώ με τα ιδανικά του, απλώς ζήσαμε μια εφαρμογή αυτών των ιδανικών λανθασμένη και είδαμε ότι δημιούργησε οικονομικά προβλήματα αυτή η εφαρμογή, αλλά αυτό δεν οδηγεί στη διαγραφή του μαρξισμού. Προβλήματα σημα ντικά στην εφαρμογή έχουμε κι από την άλλη μεριά. Τα προβλήματα με την εφαρμογή του μαρξισμού, δεν ήταν μόνο στη Σοβιετική Ένωση. Δείτε τη Δυτική και την Ανατολική Γερμανία, την Βόρεια και τη Νότια Κορέα. Είναι απόλυτα προφανές: αυτά συμβαίνουν σε μια οικονομία που είναι δυσλειτουργική, διότι δεν έχει τα σωστά κίνητρα και που ωθεί σε άλλα πράγματα. Ωθεί στην πολιτική καταστολή καθότι όταν η οικονομία δεν δουλεύει όπως πρέπει, θα υπάρξουν διαδηλώσεις, θα υπάρξει δυσαρέσκεια και αυτό θα ωθήσει στην δικτατορία. Η αλήθεια είναι ότι σε μερικές περιπτώσεις οι δικτατορίες προϋπήρχαν, αλλά αυτό το φαι νόμενο οδηγεί και στην οικολογική καταστροφή γιατί όταν έχεις μια οικονομία που δεν λειτουργεί, δεν θα σπαταλήσεις χρήματα αρκετά για οικολογικούς σκοπούς. Έχουμε δει οικολογικές καταστροφές στην Σοβιετική Ένωση και στην Κίνα. Και έχουμε και πολιτιστική καταστολή. Δεν είναι λίγο σχιζοφρενικό ότι οι πολιτικοί ζητούν την ψήφο των πολλών για να ικανοποιήσουν το συμφέρον των λίγων; Αυτό που είναι ξεκάθαρο όταν μιλάμε για πολιτικούς, είναι πως ξεκινάνε με τρόπο ιδεαλιστικό αλλά στη συνέχεια γίνονται οι τύραννοι της πλειοψηφίας και των διάφορων λόμπι που παίζουν καθοριστικό ρόλο. Είναι αναπόφευκτο, η Δημοκρατία δεν είναι ένα καλό σύστημα.

economy is not the only question. There are also the ideals of a given society. And Marxism had ide als, it still offers ideals today. And I agree with these ideals, we just experienced a mistaken application of these ideals, and saw that this application created economic problems, but this does not mean we are writing Marxism off. We also have significant appli cation problems with the other side. The problems with the application of Marxism did not only exist in the Soviet Union. Look at West and East Germa ny, North and South Korea. It is absolutely obvious: these things happen in a dysfunctional economy because it doesn’t provide the right motives and instead leads to other things. It leads to political repression, because when the economy does not work as it should, there will be protests, there will be discontent, and this will lead to dictatorship. The truth is that, in some cases dictatorships pre-exist ed, but this phenomenon also leads to environmental disaster because when you have an economy that does not work, you will not spend enough money for the en vironment. We have seen environmental disasters in the Soviet Union and China. And we also have cultural repression. It is not a little schizophrenic, politicians asking for the votes of the many to then satisfy the in terests of the few?

What is clear when we talk about politicians is that they start in an idealistic way but then become the tyrants of the majority and support the various lob bies that play a decisive role. It is inevitable, Democ racy is not a good system. As the well-known saying goes: «Of the evil political systems, Democracy is the least evil.» We don’t know of anything better, so the democratic system is the best we have at the moment, even if it is flawed because it depends a lot on the flow of information... If the elector ate is not well informed, it is very difficult to have good economic, military, medical policy. For me as an economist-analyst, it is very difficult to commu nicate my ideas to the electorate and, as I say in my book, I ended up only talking to experts. This was useful but not that effective, as is now becoming more and more obvious, with the rise of populists everywhere. Unfortunately, we cannot have a de mocracy if the electorate is not well informed, and I know me saying this will upset some people. A very dangerous situation has already been created and no one can predict where we are heading.That is why us experts must address the electorate as a whole, something not at all easy, because infor mation is now controlled by the political and eco nomic powers. What makes our work even more difficult is the Medium.

How can shallow material comfort harm the

να απευθυνόμαστε και στο εκλογικό σώμα στο σύνολό του, πράγμα καθόλου εύκολο, γιατί η πληροφορία ελέγχεται πια από την πολιτική και οικονομική εξουσία. Αυτό που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την δική μας δουλειά, είναι το Μέσο. Πως μπορεί να πλήξει τον ψυχικό και πνευματικό άνθρωπο η ρηχή υλική άνεση; Κατά την άποψη μου, συνηθίσαμε σε μια άνεση, που πιστέψαμε ότι θα αυξάνει με το πέρασμα του χρόνου, ότι δηλαδή τα παιδιά μας θα ήταν πλουσιότερα σε σχέση με εμάς τους ίδιους αύριο. Έτσι γινόταν τα τελευταία 200 χρόνια και πιστέψαμε ότι αυτό θα συνεχίζεται για πάντα. Σήμερα, αυτό το φαινόμενο τείνει να εκλείψει, βρίσκεται σε κίνδυνο. Χωρίς άνεση είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει ηθική. Το βλέπουμε στις μέρες μας, με την ουκρανική κρίση, με τις τιμές της βενζίνης και του ηλεκτρικού ρεύματος, βλέπουμε ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει εντελώς την οικολογία. Έχει τελειώσει ο προβληματισμός και η στάση μας μπρος στην καταστροφή του πλανήτη. Αυτό που θέλουν τώρα όλοι είναι ορυκτά καύσιμα σε χαμηλές τιμές, πράγμα καταστροφικό για την ανθρωπότητα. Αντί να προστατέψουμε τους φτωχούς, επιλέξαμε να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο την ενέρ γεια. Δε νομίζω ότι κινδυνεύει αυτή τη στιγμή η ηθική της αγοράς. Οι αγορές παραμένουν ουδέτερες απέναντι στην ηθική. Τελικά η ηθική είναι αυτό που εκλαμβάνουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτό που νιώθουμε ως καταναλωτές ως διευθυντές επιχείρησης, ως υπάλληλοι ως επενδυτές και είναι αυτή η ηθική που είναι σημαντική. Ας αλλάξουμε λίγο συζήτηση. Πόση ποίηση κρύβει η οικονομική επιστήμη; Ποίηση σίγουρα όχι. Τυγχάνει να είμαι μέλος μιας Ακαδη μίας στην Τουλούζη που είναι η παλαιότερη Ακαδημία της Ευρώπης. Ιδρύθηκε το 1323, ονομάζεται Académie des Jeux floraux (Ακαδημία των Λουλουδένιων Παιχνιδιών) και είναι μια Ακαδημία Ποίησης. Δεν είμαι όμως ποιητής. Θα το ήθελα, αλλά δεν είμαι. H μητέρα μου ήταν καθηγήτρια γλωσσών, πέθανε φέτος το καλοκαίρι και πάντα λυπόταν που δεν ασχολήθηκα με τα φιλολογικά, αλλά διάβασε ολόκληρο το βιβλίο μου «Η οικονομική επιστήμη στην υπηρεσία του κοινού καλού» όταν ήταν σε ηλικία 92 ετών και μου είπε: «Άκου αγόρι μου, αυτή είναι η πρώτη φορά που καταλαβαίνω τι κάνεις» και αυτή ήταν η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση

ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Ξεκίνησα πριν από δέκα χρόνια τη λειτουργία ενός διεπιστημονικού εργαστηρίου στην Τουλούζη, με τομείς όπως η κοινωνιολο γία, η ψυχολογία, οι πολιτικές επιστήμες, η ανθρωπολογία. Συνειδητοποίησα ότι οι γνώσεις μου πάνω στον τομέα είναι ανεπαρκείς, παρότι δούλεψα πάνω στην ψυχολογία 25 χρόνια τώρα, οπότε προσπαθώ να διαβάζω πολύ. Και δυστυχώς είναι αλήθεια, όπως συμβαίνει άλλωστε στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, ότι δύσκολα βρίσκω το χρόνο να διαβάσω τα βιβλία που θα ήθελα, αν και μου αρέσει

soulful and spiritual person?

I think we got used to a level of comfort and we believed it would keep on rising with the passage of time, that our children would be richer tomor row than we ourselves are today. That’s how it was for the last 200 years and we thought this would continue forever. Today, this tendency is in danger. Without comfort, it is very difficult to have moral ity. We see it these days with the Ukrainian crisis, with the rising prices of gasoline and electricity, we see that the world has completely forgotten about the environment. We no longer reflect on the de struction of the planet. What everyone wants now is fossil fuels at low prices, something disastrous for humanity. Instead of protecting the poor, we chose to boost the energy sector further. I don’t think the morality of the market is at risk at the moment. Markets remain morally neutral. Ultimately moral ity is what we perceive ourselves to be. What we feel as consumers, as business managers, as em ployees, as investors. And it is this morality that is important.

Let’s change the subject. How much poetry is there, hidden in economics?

Poetry. certainly not. I happen to be a member of an Academy in Toulouse which is the oldest Academy in Europe. Founded in 1323, it is called Académie des Jeux Floraux (Academy of Flower Games) and is a Poetry Academy. But I’m not a poet. I would love to, but I’m not. My mother was a language teacher, she died last summer and was always sorry that I didn’t work with philology, but she read my entire book «Economics For The Common Good» when she was 92 years old and said to me: «Listen my boy, this is the first time I understand what you do for a living,” and that was the biggest compliment she could have ever paid me! It was the first time she understood what I did for a living. Do you read literature these days?

«Unfortunately, I have very little free time. I try to read a lot of books that fit broadly in the humani ties and social science categoriess. Ten years ago, I set up an interdisciplinary laboratory in Toulouse, working in fields such as sociology, psychology, political science, anthropology. I realized that my knowledge [of these subject] is insufficient, al though I worked on psychology for over 25 years, so I try to read a lot. And unfortunately it is true, as is anyway the case with humanities and social sciences, I can hardly find the time to read the books I would like to, even though I like reading. My activities mean I have limited time. What would you say if you had the ear of au thority? What would you say if you had the ear of President, Emmanuel Macron?

το διάβασμα. Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος λόγω των δραστηριοτήτων μου. Τι θα λέγατε στο αυτί της εξουσίας; Στο αυτί του Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν; «Δεν θα του έλεγα κάτι, όποιος και αν ήταν στη θέση του, προσπαθώ να κρατήσω μια απόσταση. Γνώρισα και γνωρίζω πολλούς Γάλλους πολιτικούς αλλά όσο προσπαθώ να τους βοηθήσω αν έχουν την πνευματική περιέργεια να μάθουν, άλλο τόσο προσπαθώ να κρατάω μια απόσταση. Αλλά όσο και αν προσπαθώ όπως σας είπα να κρατάω αυτή την απόσταση για τους λόγους που συζητήσαμε, δεν είμαι εδώ για να ψιθυρίζω στο αυτί του Μακρόν, δεν τον παίρνω συνέχεια τηλέφωνο, λέγοντάς του, ορίστε τι πρέπει να κάνεις, δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω. Είναι μια μακροπρόθεσμη πρόκληση όλο αυτό. Επαναλαμβάνεται το αναγκαίο πολιτικό θάρρος και το πως συγκρούεται αυτο με το πολιτικό μέλλον κάθε ηγέτη. Στο δια ταύτα ακούγεται σαν να αποδέχεστε την αντίφαση... Καταλαβαίνω λάθος; Εγώ δεν λιθοβολώ τους πολιτικούς, τους κάνω κριτική, τους κριτικάρω πολύ αλλά δεν τους λιθοβολώ διότι μπαίνω στην θέση τους. Δεν είναι ένα προφανές επάγγελμα αυτό του πολιτικού και αυτό που χρειάζεται είναι να βάλεις περισσότερο θάρρος στην απόφαση. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι ρισκάρονται πολιτικές καριέρες. Πρέπει λοιπόν να φτάσουμε να βρούμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στο να πάρεις ένα μικρό ρίσκο στην πολιτική σου καριέρα και να διασφαλίσεις ότι θα περάσουν ιδέες που θα βελτιώσουν τη χώρα μακροπρόθεσμα. Συναντάτε εδώ τον πρωθυπουργό της χώρας, Κυριάκο Μητσοτάκη, τον χαιρετάτε και σας λέει: «Πες μου κάτι που δεν θα μου έλεγες, κάτι που θα φοβόσουν να μου το πεις. Κάτι που θα μου το έλεγες μόνο αν ήμασταν πολύ φίλοι, αλλά τώρα φοβάσαι να μου το πεις». Τι θα του λέγατε; «Προσπαθώ να είμαι προσεκτικός, να μην παρεμβαίνω στην πολιτική, καθώς επειδή με καλούνε σε όλες τις χώ ρες του κόσμου ως κατόχου του Βραβείου Νόμπελ, είναι επικίνδυνο και δεν θέλω να υποφέρω από το σύνδρομο του κατόχου Βραβείου Νόμπελ. Έχω μια γενική ιδέα, αλλά όντας μη ειδικός στην εκάστοτε χώρα δεν μπορώ να αγορεύω λέγοντας τι πρέπει να κάνετε στην Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι που θα το απέφευγα σε κάθε περίπτωση. Μπορώ να προσπαθήσω να συζητήσω, να δώσω κάποιες συμβουλές σε κάποια άτομα. Με κάποιους πολιτικούς εδώ δεν αρνούμαι να συζητήσω. Συνειδητοποιώ και δεν μιλάω εκ νέου για την ελληνική περίπτωση, πως έχω βρεθεί

έλεγα. Αρνούμαι τις συνεντεύξεις τύπου με

πρωθυπουργούς. Είναι κάτι το αδύνατο, αν θέλω να κρατήσω την ακεραιότητά μου. Έπειτα, δεν έχω αυταπάτες, είμαστε εκεί για την αποκατάσταση, αλλά πρέπει να προσπαθούμε να περιορίσουμε αυτή την αποκατάσταση». Σας ευχαριστώ. «Κι εγω απόλαυσα αυτή την κουβέντα».

«I wouldn’t say anything to him, or whomever was in his position, I try to keep a distance. I have met and know many French politicians but as much as I try to help them learn, if they have the intellec tual curiosity, I try just as much to keep a distance. But, as much as I try to keep that distance, for the reasons we already discussed, I am still not here to whisper in Macron’s ear, I’m not calling him all the time, telling him here’s what you have to do, that’s not what I want to do. All this is a long-term chal lenge. Political courage is needed repeatedly and this conflicts with the political future of any leader. It sounds like you accept contradiction... Have I misunderstood?

I don’t attack politicians, I criticize them, I criticize them a lot, but I don’t attack them because I put myself in their shoes. It is not an obvious profes sion, that of the politician, and what one needs is to instil more courage in decision-making. This means of course that political careers are at stake. So we have to find the right balance between taking a small risk in your political career and ensuring that ideas that will improve the country’s lot in the long run get through. Say you meet the prime minister of Greece, Kyr iakos Mitsotakis, you greet him, and he says: «Tell me something you wouldn’t tell me, something you would be afraid to tell me. Something you would only tell me if we were great friends, but you’re afraid to tell me now.» What would you say to him?

I try to be careful, not to interfere in politics as they invite me everywhere in the world as a Nobel laureate. It is dangerous and I don’t want to suffer from the so-called Nobel laureate syn drome. I have a general idea, but as a non-expert I can’t start giving speeches on what you should do in Greece. This is something I would avoid in any case. I can try to discuss some things, to give some advice to some people. I do not refuse to discuss with politicians here. I realize, and I am not talking about Greece, that I have been in situations where it was absolutely clear that [talking to politicians] was about [their] political restitution. Say a prime minister wanted to take a picture with the Nobel laureate and had no interest in what I was saying. That’s why I refuse to give press conferences with prime ministers. It is impossible to do it if I want to keep my integrity. I also don’t have delusions, we are there to restore, but we must try to limit the restitution.»

Thank you. I enjoyed this conversation as well!

σαν

ξαφνικά πως μέσα από

The writer, who was granted honorary Greek citizenship, is in Crete, in her Agios Nikolaos refuge. We first met a few months ago in Delphi, during a chat on “history lessons as a by-product of the literary text”. It was then that I began to think of Victoria Hislop differently, as if I suddenly realized that, through her characters, she helps us come to terms with our own traumatic experiences. Perhaps because she dives into his tory and studies it by touching parts that most don’t want to see.

συμφιλιωνόμαστε με τις τραυ ματικές μας εμπειρίες. Ίσως γιατί βουτά στην ιστορία και την μελετά αγγίζοντας κομμάτια της που οι περισσότεροι δεν θέλουν να δουν. Το βιβλίο της  “Όσοι αγαπιούνται” (εκδόσεις «ΨΥΧΟΓΙΟΣ») είναι  ένα ενδεικτικό. Όπως και ο “Γυρισμός”. Ίσως γιατί ο τόπος είναι για εκείνη ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας που έχει να πει τις δικές του ιστορίες. Όπως και οι άνθρωποι. Από τη συνάντηση μας στους Δελφούς και μετά, κάθε φορά που ανοίγω ένα βιβλίο σκέφτομαι με πόσους διαφορετικούς τρόπους

ήρωές

Her book “Those Who Are Loved” (PSYCHOGIOS editions) is a case in point. As is “The Return”. Perhaps because a place is for her a complete character that has its own stories to tell. As do people.

Ever since our meeting in Delphi, every time I open a book, I think about the many ways literature helps us overcome our traumas.Which book did this for you?

When I read “Second Place” by Rachel Cusk, I understood for the first time something about my relationship with my daughter.

I sent her the pages and told her that I now understand why she was that way as a teenager. This book, out of nowhere, helped me. I suddenly felt that I was not alone.

What made you start writing and what transformed you from a journalist into a writer?

από δημοσιογράφο

συγγραφέα; Όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου, ήμουν στις δημόσιες σχέσεις και

να σταματήσω γιατί στο Λονδίνο σε αυτό τον τομέα δουλεύεις πάνω από 10 ώρες. Τότε άρχισα να γράφω άρθρα με θέμα τα παιδιά, την εκπαίδευση και τα ταξίδια. Συνέχισα να γράφω περισσότερο για ταξίδια γιατί ήταν πιο δημιουργικό. Είχα την ευκαιρία να φεύγω από το σπίτι και να ταξιδεύω στη Ν. Αμερική, στην Κίνα, στην Ινδία, στην Αυστραλία και πλέον μπορούσα να χρησιμοποιήσω τη φαντασία μου. Και έτσι ήρθε το “Νησί”. Ξαφνικά ήμουν συγγραφέας.

When my children were born, I was in PR and had to stop, be cause in London, in this field, you work more than 10 hours a day. I then started writing articles on children, education, and travel. I went on to write more travel pieces because it was more creative. I had the opportunity to travel to South America, China, India, Australia, and now I could use my imagination. And that’s how “The Island” came about. Suddenly I was a writer.

So, you discovered that you love writing by traveling?

Yes. Because a place is a character. Spinalonga is a character. Gra nada, Famagusta, Thessaloniki are characters. Every place has an atmosphere and stories to tell, just like people do.

What kind of story are you writing about now?

Ανακαλύψατε δηλαδή για πρώτη φορά πως αγαπάτε το γράψιμο ταξιδεύοντας; Ναι. Γιατί ένα τόπος είναι ένας χαρακτήρας. Η Σπιναλό γκα είναι ένας χαρακτήρας. Η Γρανάδα, η Αμμόχωστος, η Θεσσαλονίκη είναι χαρακτήρες. Κάθε μέρος έχει ατμό σφαιρα και ιστορίες να πει όπως οι άνθρωποι. Τι είδους ιστορία γράφετε τώρα; Δεν μιλώ ποτέ για το επόμενο γιατί δεν ξέρω ακόμα αν θα το αγαπήσουν οι άλλοι. (χαμογελά) Μπορείτε να μας πείτε αν είναι και πάλι για την Ελλάδα; Είναι πάντα για την Ελλάδα. (γελά) Εκτός από το “Γυρι σμό” που ήταν για την Ισπανία. Ούτε ο εκδότης σας είχε φανταστεί το μέγεθος της επιτυχίας; Καθόλου! Νομίζω το μέρος έχει την απάντηση για την επιτυχία. Η Σπιναλόγκα. Έχετε πάει; Δυστυχώς όχι. Τι σας τράβηξε σε αυτό το νησί; Ήμασταν στην Κρήτη με τα παιδιά για διακοπές. Ήταν το 2001. Τα παιδιά δεν ήθελαν τόσο να επισκεφτούν αρχαιολογικά μέρη. Η Σπιναλόγκα ήταν εκεί κοντά μας και η ιστορία της δεν ήταν κάτι μακρινό. Τα παιδιά μου τότε ήταν 8 και 10 ετών κα σήμερα είναι 28 και 30. Το θυμούνται ακόμα Η Αγγλία δεν είχε ποτέ κάποια ιστορία για να σας συγκινήσει και να την κάνετε μυθιστόρημα; Όχι, δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί είμαι πολύ κοντά για να βρω κάτι ενδιαφέρον. Η έμπνευση έρχεται από τον τόπο που επισκέπτομαι. Στο βιβλίο σας “Μια νύχτα του Αυγούστου”, που πλέον γίνεται και σίριαλ, ο Γιάννης Στάνκογλου υποδύεται τον Ανδρέα Βανδουλάκη. Θέλετε να έχετε λόγο για τους συντελεστές μιας σειράς που βασίζεται σε βιβλίο σας; Είναι πολύ σημαντικό για μένα που έχω δημιουργήσει τους χαρακτήρες να έχω λόγο ποιος θα τον υποδυθεί. Είμαστε πολύ τυχεροί που μπορέσαμε να βρούμε τον Στάνκογλου ξανά. Για τους χαρακτήρες που δημιουργώ, ναι, λέω ποιους ηθοποιούς θέλω. Σε αυτό το βιβλίο καταπιάνεστε με ένα θέμα που απασχολεί τους τελευταίους μήνες πολύ την Ελλάδα, μια γυναικοκτονία. Δεδομένου πως τα βιβλία λει τουργούν σαν καθρέφτες και ο καθένας μας βλέπει ότι έχει μέσα του τι feedback λάβατε; Για τον Ανδρέα που σκοτώνει τη γυναίκα του υπάρχει κάθαρση. Περνά χρόνια στη φυλακή και μετανιώνει. Με ενδιαφέρει πώς οι άνθρωποι να βρίσκουν κάθαρση μετά το κακό. Ο κάθε αναγνώστης  που διαβάζει ένα βιβλίο μπορεί να κάνει τόσες διαφορετικές ερμηνείες σαν να πρόκειται για εκατομμύρια διαφορετικά βιβλία. Αυτό που λέει, δηλαδή, και ο Ταρκόφσκι. Ένα βιβλίο διαβασμένο από χίλιους διαφορετικούς αν θρώπους είναι χίλια διαφορετικά βιβλία. Το έχετε νιώσει να συμβαίνει και με το “Όσοι αγαπιούνται;” Μου έλεγαν να μην κάνω ένα βιβλίο για

I never talk about the next book because I don’t know yet if other people will like it. (smiles) –Can you tell us if it is yet again about Greece?

It is always about Greece. (laughs) Except for “The Return” which was about Spain. Had your publisher imagined how successful (The Island) would be?

Not at all! I think it’s the place that explains the book’s success.

Spinalonga. Have you ever been there?

Unfortunately, no I haven’t. What drew you to this island?

We were on holidays in Crete with the children. It was 2001. The kids weren’t so keen on visiting ar chaeological sites. Spinalonga was nearby and its sto ry wasn’t something distant. My kids were 8 and 10 years old and today they are 28 and 30 respectively. They still remember it.

Has there never been a story from England to moved you to turn it into a novel?

No, I don’t know why. Maybe because I’m too close to England to find anything interesting. Inspiration comes from the places I visit.

Your book “One August Night” is now being adapt ed into a tv series with Yiannis Stankoglou playing Andreas Vandoulakis. Do you want to have a say in the casting of a series based on your books?

It’s very important to me, who created the char acters, to have a say in who will portray them on screen. We were very lucky to get Stankoglou again. For the characters I create, yes, I say I want these actors portraying them.

In this book you deal with femicide, an issue that has consumed Greece in recent months. Given that books act like mirrors and each one of us sees in them what’s inside ourselves, what feedback did you receive?

For Andreas, who kills his wife, there is katharsis. He spends years in prison and regrets his actions. I’m interested in how people find healing after evil. Each reader can interpret a book in so many ways, as if there were a million different books.

That’s what Tarkovsky says.A book read by a thou sand different people is a thousand different books. Have you felt this happening with “Those who are loved”?

People were telling me not to write a book about the civil war. For me, this was a challenge and an in vitation. When I’m told not to do something without being given good reasons, it’s like I am being told to do it. I’m happy I did it because that’s how I under stood why Greece is the way it is, why people think as they do, why some things don’t change.

So, in the end, “Those who are loved” make it? Do you know that the title comes from a poem by Ritsos? From the Epitaph: I think so, those who are loved are not forgotten. Even after death. That’s im

WHEN I WRITE A NOVEL MY MOTIVE IS TO TELL THIS STORY TO MYSELF. I DON’T KNOW WHAT WILL HAPPEN EITHER

σαν να μου λένε να το κάνω. Είμαι ευτυχισμένη που το έκανα γιατί έτσι κατάλαβα γιατί η Ελλάδα είναι όπως είναι, γιατί σκέφτονται έτσι οι άνθρωποι, γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Τελικά λοιπόν “Όσοι αγαπιούνται” τα καταφέρνουν ; Ξέρετε πως ο τίτλος είναι από ένα ποίημα του Ρίτσου; Από τον Επιτάφιο: Νομίζω πως ναι, όσοι αγαπιούνται, δεν ξεχνιούνται. Ακόμα και όταν πεθαίνουν. Υπάρχει αθανασία. Άρα ναι, τα καταφέρνουν. Τα καταφέρνουν ακόμα και οι άνθρωποι που αγα πιούνται  αλλά έχουν αντίθετες ιδέες, διαφορετικές ιδεολογίες; Δεν νομίζω. Είναι πολύ δύσκολο δυο τέτοιοι άνθρωποι να ζήσουν μαζί. Αν η ιδεολογία είναι σημαντική αυτό δεν γίνεται. Δεν θα μπορούσα να μείνω με κάποιον που είναι υπέρ του Brexit ούτε με κάποιον που αγαπάει τον Τραμπ αν ήμουν στην Αμερική. Άρα οι ιδέες, πάντα, θα μας χωρίζουν; Δυστυχώς. Για μένα ήταν τόσο βασικό το Brexit που δεν θα άντεχα να ζω με κάποιον που το πιστεύει και το στηρίζει. Έκλαψα πάρα πολύ με το Brexit. Αν είχα μόνο ένα εισιτήριο, θα επέλεγα να είμαι στην Ελλάδα και όχι στην Αγγλία. Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντικό για εσάς το γεγονός πως γίνατε και επισήμως Ελληνίδα; Έχετε πει πως όταν σας ανακοινώθηκε αυτό το «δώρο» πά ψατε από τη χαρά σας να τρώτε για μερικές ώρες. Νιώθετε πως λείπει κάτι από τη βρετανική σας ταυτότητα και αναπληρώθηκε από την ελληνική; Ίσως ναι. Ένιωθα ήδη Ελληνίδα. Αλλά τώρα νιώθω πιο πολύ. Παρόλο που δεν έχω ιστορία και παππούδες εδώ. Τα τελευταία χρόνια ντρέπομαι για τη βρετανική μου ταυτότητα. Κάποτε ήμουν περήφανη, Μετά τον Τζόνσον, ο οποίος δεν είναι ένας σοβαρός άνθρωπος, ντρέπομαι. Οι φίλοι μου ζηλεύουν με την καλή έννοια που έχω το κόκκινο διαβατήριο. Μου λένε πως είμαι τόσο τυχερή που είμαι Ευρωπαία. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς που είμαστε ένα νησί να έχουμε την ευρωπαϊκή οικογένεια Με ποια ηρωίδα σας έχετε ταυτιστεί περισσότερο; Ήμουν πιο κοντά με την Κατερίνα στο Νήμα. Μου έλειπε πάρα πολύ όταν τελείωσα το βιβλίο... Η Κατερίνα είναι απλή. Είναι μοδίστρα. Όταν ήμουν έφηβη για δέκα χρόνια έφτιαχνα τα δικά μου ρούχα. Σε μια παλιότερη συνέντευξη σας έχετε

mortality. So yes, they do make it. Do people who love each other but have very different ideas, different ideologies make it?

I don’t think so. It’s very difficult for two such peo ple to live together. If ideology is important to them, it can’t be done. I wouldn’t be able to remain with someone who is pro-Brexit or someone who loves Trump if I were in America. So ideas will always divide us?

Unfortunately yes. Brexit was so fundamental for me that I couldn’t bear living with someone who be lieves in it and supports it. I cried a lot with Brexit. If I only had one ticket, I would choose to be in Greece and not in England.

Is that why becoming officially Greek was so important to you? You said that when you were informed of this «gift”, you were so happy you stopped eating for a few hours. Do you feel that something is missing from your British identity and is your Greek one making up for it?

Possibly yes. I already felt Greek. But now I feel more so. Although I have no history and grandparents here. For the past few years, I have been ashamed of my British identity. Once I was proud of it. After Johnson, who is not a serious man, I’m ashamed. My friends are jealous, in a good way, that I have a bur gundy-coloured [EU] passport. They tell me I’m so lucky to be European. It is very important for us in Britain, an island, to have the European family. Which of your heroines do you most identify with? I was very close to Katerina in The Thread. I missed her so much when I finished the book... Katerina is simple. She is a seamstress. When I was a teenager, for ten years I made my own clothes.

In a previous interview, you said that those who have no wounds have no life and that perhaps you wouldn’t have written everything you’ve written if you didn’t have your own traumatic story. You were referring to your father.Were you able to un derstand him better through writing and possibly forgive him?

Yes, maybe. For the writer, writing is like therapy.They can see their life from different perspectives. When I was growing up it hurt that I didn’t have a good rela tionship with my father. Now that I’m a parent, I ache for my father because he didn’t have this relationship with his children.

ELEUSIS ARCHAEOLIGICAL MUSEUM

Ελευσίνα είναι μία από τις πέντε πιο σημαντικές ιερές πόλεις της αρχαιότητας. Είναι πόλη των Ελευσίνιων Μυστηρίων και γενέτειρα του Αισχύλου. Χάρη στο φυσικό της λιμάνι και τη στρατηγική της θέση (21 χλμ. δυτικά της Αθήνας, στο Θριάσιο Πεδίο στο βoρει οδυτικότερο άκρο του Σαρωνικού κόλπου), μετατράπηκε από τον 19ο αιώνα σε παραγωγική μηχανή της Ελλάδας κι ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά της κέντρα. Τα σημάδια της εκβιομηχάνισης κυριαρχούν στο σώμα της πόλης, επικαλύπτοντάς το και δημιουργώντας συχνά την αντίληψη ενός τόπου, που κρατά καλά φυλαγμένο τον πολιτιστικό του πλούτο, ως ένα διαχρονικό μυστήριο. Ετσι, η «2023 Ελευσίς» Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης (ΠΠΕ) επιχειρεί να αποκαλύψει την αθεατή πλευρά της Ελευσίνας, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την πόλη και τη μετάβασή της σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης,

στόχους: Πολιτισμός, Άνθρωπος, Πόλη, Περιβάλλον. Η Ελευσίνα ως «ωμό» μουσείο Ο ιστός της πόλης συντίθεται από εξαιρετικά ίχνη της αρχαιότητας, σύγχρονες ιστορίες μετακίνησης πληθυσμών, βιομηχανικής ανάπτυξης, κινημάτων (συνδικαλιστικό-εργατικό), αλλά και αποβιομηχάνισης και ανεργίας. Στον ίδιο ιστό, συνυφαίνονται ευαίσθητα θέματα όπως η ισχυρή επίδραση στο περιβάλλον, ενώ η αμφίθυμη σχέση της πόλης με τη θάλασσα, είναι άξια προσοχής, διερεύνησης και αξιοποίησης.

Elefsina is one of antiquity’s five most important sacred cities. It is the city of the Eleusinian Mysteries and Aeschylus’ birth place.Thanks to its natural harbor and strategic location (21 km west of Athens, in Thriasio Pedio, at the northwestern end of the Saronic Gulf), beginning in the 19th century, it was trans formed into a powerhouse for Greece and one of its largest in dustrial centers. Evidence of industrialization dominates the city’s body, masking it and often creating the perception of a place that keeps its cultural wealth well- guarded, like a timeless mystery.

“2023 Eleusis” European Capital of Culture (ECC) attempts to reveal Elefsina’s unseen side, marking a new era for the city and its transition to a new development model which puts its cultural dynamic center stage. “2023 Eleusis” focuses on four strategic objectives: Culture, People, City, Environment.

Elefsina as a “raw” museum

The city’s fabric is made up of extraordinary traces of antiq uity, modern stories of population movement, industrial devel opment, movements (union-labor), but also deindustrialization and unemployment. In the same fabric, sensitive issues such as industry’s environmental footprint are interwoven while the am bivalent relationship of the city with the sea is also worthy of attention, investigation, and appreciation.

Elefsina’s importance as the birthplace of Aeschylus, the dis tinct position of women during the city’s long life, the special

Η σημασία της Ελευσίνας ως γενέτειρας του Αισχύλου, η ιδιαίτερη θέση της γυναίκας μέσα στον χρόνο της μακράς ζωής της πόλης, η ξε χωριστή θέση της πόλης στα λαϊκά τραγούδια ξενιτιάς, ανεκπλήρωτου έρωτα και εργατικού μόχθου, μέσα από τη παρουσία του θρυλικού βάρδου Στέλιου Καζαντζίδη, αναντικατάστατου εκπροσώπου του είδους, προσθέτουν στην πόλη χρώματα και πτυχές μοναδικότητας. Με αφορμή την «2023 Ελευσίς» ΠΠΕ, η πόλη της Ελευσίνας αλ λάζει πρόσωπο. Αλλάζει, μέσα από την ενεργοποίηση υποδομών όπου φιλοξενούνται οι δράσεις που εντάσσονται στο συνολικό πρόγραμμα της διοργάνωσης, που θα κορυφωθεί τη χρονιά του τίτλου, δηλαδή το 2023. Παράλληλα, τόσο οι ανανεωμένες κτιριακές εγκαταστάσεις όσο και οι βελτιωμένες πολεοδομικές υποδομές, μένουν ως παρακαταθήκη στην πόλη, αποτελώντας μοχλό βιώσιμης ανάπτυξης και συμβάλλοντας στη διεύρυνση της πολιτιστικής οικονομίας του τόπου. Παλαιό δημαρχείο Το εμβληματικό διώροφο

νεόδμητο

Σταθ μό της Ελευσίνας, ενώ το 2001 διέρχεται για τελευταία φορά και ο Σταθμός παύει να λει τουργεί. Το διώροφο κτίριο χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού το 1985. Κατά την περίοδο υποψηφιότητας της πόλης και εξής (2015 έως σήμερα) φιλο ξενεί δράσεις της «2023 Ελευσίς».

OLD RAILWAY STATION

On April 4, 1884, the train arrived for the first time at the newly-built Elefsina Railway Station while in 2001 it went through for the last time and the Station ceased to operate. The two-storey building was classified as a diatiriteo i.e. a protected building, by the Ministry of Culture in 1985. During the city’s ECC candidacy (2015 to this day) it hosts “2023 Eleusis” events.

place it holds in folk songs about emigration, unfulfilled love, and hard work - through the presence of the legendary bard Stelios Kazantzidis, an irreplaceable representative of the species- add shades and aspects of uniqueness.

By virtue of “2023 Eleusis” ECC, the city of Elefsina is being transformed, changing through the activation of the infrastruc ture that is hosting the ECC’s events. Both the renovated build ing facilities and the improved urban infrastructure will remain as a legacy for the city, serving as a driver of sustainable develop ment and contributing to the expansion of its cultural economy.

Old town hall

The emblematic two-storey classical building stands within an archaeological site and in a prominent position on Elefsina’s cen tral pedestrian street. Its construction dates back to 1928 and it functioned as a town hall until the end of the 1990s. Since then, it has hosted several organizations. In 2020 it was leased by “2023 Eleusis” and today, after a comprehensive renovation, it hosts the European Capital of Culture’s central information point, shop, and Documentation and Repository center.

Old oil mill - soap factory

In 1875 the first factory was established in Elefsina, the Chari laou Soap Factory.The industrial complex grew in an exemplary way until 1960 when it closed down. As of 1995, it hosts the city’s most important cultural festival, Aeschylia, and has been hosting ECC events since 2017. As of January 2022, it is offi cially the main home of the Aeschylus Project, an “2023 Eleu sis” event-tribute to the Eleusinian tragedian Aeschylus and his

ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ Το συγκρότημα της Ελαιουργικής, πρώην βιομηχανικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης, περιλαμβάνει χώρους για αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Η κεντρική ενιαία αίθουσα περίπου 900 περίπου τ.μ. και σε συνδυασμό με τον περιβάλλοντα χώρο, χρησιμοποιείται από την «2023 Ελευσίς» ως χώρος πολλαπλών δυνατοτήτων, φιλοξενώντας παραστάσεις χορού, μουσικές εκδηλώσεις, καλλιτεχνικά και επιστημονικά εργαστήρια.

ELAIOURGIKI

The Elaiourgiki complex, a former industrial storage facility, includes spaces for sporting and cultural activities. The main hall of approximately 900 sq.m. along with the surrounding area is used by “2023 Eleusis” as a multi-purpose space, hosting dance performances, music events, and artistic and scientific labs.

ανάπτυξη έως το 1960, οπότε και έκλεισε. Από το 1995 φιλοξενεί το σημαντικότερο πολιτιστικό φεστιβάλ της πόλης, τα Αισχύλεια, ενώ από το 2017 φιλοξενούνται και δράσεις της ΠΠΕ Από το 2022, θεωρείται επίσημα η κύρια στέγη του Aeschylus Project, μια δράση-φόρος τιμής της «2023 Ελευσίς» στον Ελευσίνιο τραγωδό Αισχύλο και τα έργα του. Σινέ «Ελευσίς» Πρόκειται για ένα κτήριο με υψηλή αρχιτεκτονική σημασία στο εμπορικό κέντρο της Πόλης. Κατασκευάστηκε στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα με εμβληματική αρχιτεκτονική μορφή που λειτούργησε επί σειρά ετών ως κινηματογράφος. Η επιλογή του να ενταχθεί στο πρόγραμμα ανά πτυξης υποδομών της «2023 Ελευσίς» του δίνει ξανά πνοή. Έπειτα από την αγορά

works.The 2000-seat open-air theatre, located within the former industrial complex, hosts dance shows, plays, and film screenings while the surrounding area is mainly used for site-specific visual installations.

“Eleusis” Cinema

It is a building of great architectural importance in the commercial centre of the city. It was built in the first half of the 20th century, has an iconic architectural form and functioned for many years as a cinema. With its original and skillful design, it can easily be trans formed into a semi-open space and host sheltered or open-air events. The decision to include it in the “2023 Eleusis” infrastruc ture development program has given it a new lease on life. After its purchase by the Municipality of Elefsina and its renovation, it will be able to function as a versatile arts space/hub, hosting visual exhibitions, performing arts, workshops, screenings, meetings, and a multitude of other activities.

Former refectory

The former refectory was built when the city hosted a US mili tary base, is located at a key point on the beachfront and is con nected with Elefsina’s central pedestrian way which passes in front of the archaeological site to join the main square by the sea. It is an important landmark and a beacon, mainly for Elefsina’s youth but also for the local folk societies. It consists of a single multi-pur pose hall and ancillary spaces that host artistic and educational workshops, screenings, and meetings - mainly of young people.

Σκιάθος: Οι εξωτικές “Μπαχάμες” στην Ελλάδα Στιγμές καλοκαιριού στη «διεθνή» Σκιάθο και τις κοσμοπολίτικες παραλίες της! Η καυτή «ανάσα» της χρυσαφένιας αμμουδιάς στις Κουκουναριές ξαποσταίνει για λίγο κάτω από το πυκνό πευκοδάσος. Η ηλιοκαμέ νη σας επιδερμίδα αποζητά τη δροσιά της κρυστάλλινης θάλασσας – τρέχετε να τη γευτείτε. Η αδρεναλίνη σας ανεβαίνει στα ύψη οδηγώντας το τζετ σκι. Το κέφι είναι μεταδοτικό στη Μπανάνα με τα δυνατά beat. Οι ολόλευκοι βράχοι αντανακλούν το εκτυφλωτικό φως του ήλιου στα Λαλάρια. Σκόπελος: Το καλοκαιρινό λίκνο της αγάπης Η αγάπη και το αλάτι υφαίνουν τις ιδανικές διακοπές στον Πάνορμο. Περπατήστε με το ταίρι σας κάτω από τα πεύκα στην Καστάνη –που φέρνει μνήμες από το Mamma Mia. Ατενίζοντας

ελεύθερη κατάδυση στο Θαλάσσιο Πάρκο για να αποθανατίσετε με την υποβρύχια κάμερα τη φώκια Μονάχους Μονάχους. Καταδυθείτε στο αρχαι ότερο επισκέψιμο υποβρύχιο μουσείο στην υφήλιο , στο ναυάγιο της Περιστέρας. Διακοπές στην πατρίδα των Κενταύρων, το Πήλιο Οι διακοπές στις παραλίες του Πηλίου έχουν διαφορε τικά πρόσωπα. Από τις παιδικές φωνές και το παιχνίδι με τα κύματα στην Παπά Νερό, στο θρυλικό beach bar των Ποτιστικών. Από τις ταβέρνες με το ολόφρεσκο ψάρι στην Άφησσο και τα Πλατανίδια μέχρι το πέρα σμα μέσα από το τεράστιο “δαχτυλίδι”, το βράχο που ενώνει τις δύο παραλίες στο Μυλοπόταμο. Καλοκαίρι κάτω από το βλέμμα του Ολύμπου Μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν όλα όσα προσφέρει το καλοκαίρι στις παραλίες του Ολύμπου. Πλατσουρί σματα στα ρηχά νερά στα Μεσάγγαλα ή απολαυστικά αμμόλουτρα και ιαματικά λουτρά κοντά στο Κόκκινο Νερό. Η Ριβιέρα της Λάρισας είναι γεμάτη εκπλήξεις:

ένα κουβάρι απροσδόκητων εμπειριών και πλέξτε το δικό σας ταξίδι ανάμεσα στις εποχές και στους προορισμούς.

οδό Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι την πλατεία Συντάγματος συνοψίζει περιεκτικά όλη τη νεότερη Ιστορία της πόλης, από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Το Hilton Αθηνών αποτελεί ένα από τα τοπόσημα της πόλης. Προσαρμόζει

Athens is a city with many faces, an irregular kaleidoscope of images that overlap but nonetheless coexist harmo niously under the clear blue sky, the indomitable light of Attica: monuments of classical antiquity and transcendent Byz antine churches standing side-by-side, boisterous Mediterranean colours alternating with European cosmopolitanism. Setting off from the Hilton Athens, you will soon discover one of the most interesting areas of the city: the walk along Vasilissis Sofias Avenue to Syntagma Square, which is, in essence, a brief summary of the recent history of the city, from the establishment of the Modern Greek state through to the present day.

The Hilton Athens itself is one of the main landmarks of the

νας, με το έντονο νεοκλασικό παρελθόν. Την προσαρμογή αυτή μπορεί κάποιος να ανιχνεύσει στην «τυφλή» του όψη προς τη Βασ. Σοφίας, που διακοσμήθηκε με παραστάσεις του σπουδαίου Έλληνα ζωγράφου Γιάννη Μόραλη. Ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο στέκεται ο «Δρομέας», έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου. Φτιαγμέ νος εξ ολοκλήρου από γυαλί, αποδίδει τον άνθρωπο στο σύγχρονο αστικό τοπίο, να διασχίζει υπνοβατώντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα την καθημερινότητά του. Λίγο πιο πέρα, δεσπόζει ο Bauhaus όγκος του Πολεμικού Μουσείου. Στις αίθουσές του φιλοξενούνται σημαντικές συλλογές όπλων, από τη Νεολιθική περίοδο έως το α’ μισό του 20ου αιώνα, πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ιστορικά τεκμήρια και μεγάλη βιβλιοθήκη. Στην ίδια πλευρά της Βασ. Σοφίας με το Πολεμικό Μουσείο, θα συναντήσετε το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Κτηριακός πυρήνας του ήταν η Villa Ilissia, ένα κορυφαίο αρχιτε κτόνημα του ιστορισμού στην Aθήνα των μέσων του 19ου αιώνα. Aνοικοδομήθηκε το 1848 ως χειμερινή κατοικία για τη Γαλλίδα Sophie de Marbois-Lebrun, γνωστή ως «Δούκισσα της Πλακεντίας». Η συλλογή του μουσείου περιέχει σημαντικά εκθέματα, όπως φορητές εικόνες, γλυπτά, κεραμικά, εκκλησιαστικά υφάσματα, ζωγραφικά έργα, μικροτεχνία και αρχιτεκτονικά μέλη (τοιχογραφίες και ψηφιδωτά). Στη νότια πλευρά του, επί της οδού Ρηγίλλης, το Σαρόγλειο συνορεύει με ένα από τα αρχαιότερα γυμνάσια της Αθήνας, το περίφημο Λύκειο, όπου έχουν αποκαλυφθεί τα κατάλοιπα παλαίστρας. Σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες, το Λύκειο ήταν ένα ειδυλλιακό, κατάφυτο προάστιο στα ανατολικά της Αθήνας, έξω από την Πύλη του Διοχάρους. Η παλαίστρα του Λυκείου, χώρος προπόνησης των αθλητών στην πάλη, στην πυγμαχία και στο παγκράτιο (συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας), ήταν ένα μεγάλο κτήριο του β’ μισού του 4ου αιώνα π.Χ. Τότε περίπου ιδρύθηκαν στα γυμνάσια οι πρώτες φιλοσοφικές σχολές: στην περιοχή

city.This adjustment can be detectedin the way its façade “blindly” faces Vas. Sofias Avenue, a façade adorned byscenes created by the great Greek painter Yiannis Moralis.The Dromeas (Running Man) standsjust opposite the hotel, a statue created by sculptor Kostas Varotsos. Madeentirely of glass, it depicts man in the modern urban landscape, sleepwalking atbreakneck speed through his daily life.

Vasilissis Sofias Avenue - the pinnacle of achitecture with unique exhibits Just little farther along, the Bauhaus bulk of the War Museum stands in all its glory. Its halls host important weap ons collections from the Neolithic period through to the first half of the 20th century, a rich photographic archive, historical documents and a large library.

The Byzantine and Christian Museum is located on the same side as the Warmuseum on Vas. Sofias Ave. Dating from the mid19th century, the Villa Ilissia forms the core of the building, a key example ofhistoricist architecture in Athens. It was built in 1848 as a winter residence ofFrenchwoman Sophie de Marbois-Lebrun, known as the Duchess of Plaisance.

The museum’s collection contains significant exhibits, such as icons, sculptures, ceramics, ecclesiastic fabrics, paintings, miniatures and architectural members (frescoes and mosaics).To the south, on Rigillis Street, one of the oldest schoolsin Athens, the renowned Lyceum, where the ruins of a palaestra have beenuncovered. According to ancient testimonies, the Lyceum was once an idyllic, wooded suburb east of Athens, outside Diocharous Gate. The palaestra, where wrestling, boxing and pankration (combination of wrestling and boxing) athletes were trained, was a large building dating from the second half of the 4th century BC. It was at about that time that the Lyceum and the first philosophical schools were

του Λυκείου ίδρυσε, το 335 π.Χ., τη σχολή του ο Αριστοτέλης, που ονομάστηκε «Περίπατος» από τη συνήθεια του δασκάλου και των μαθητών του να συζητούν περπατώντας στη στεγασμένη πλευρική στοά. Στην απέναντι πλευρά της Βασ. Σοφίας, στη γωνία με την οδό Ηροδότου, βρίσκεται το κομψό νεοκλασικό Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ένα από τα σημαντικά έργα του αρχιτέκτονα Ernst Ziller. Στο κεντρικό κτήριο φιλοξενούνται οι μόνιμες συλλογές, που περιλαμ βάνουν περίπου 3.000 αντικείμενα κυκλαδικής, αρχαίας ελληνικής και κυπριακής τέχνης. Αμέσως μετά, κι ενώ αντικρίζετε απέναντί σας τον κατάφυτο Εθνικό Κήπο, στη συμβολή της Βασ. Σοφίας με την οδό Κουμπάρη, λειτουργεί το Μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για ένα σύνθετο αρχιτεκτονικό συγκρότημα, το οποίο προέκυψε από διαδοχικές προσθήκες. Στην πρόσοψη, δεσπόζει το προστώο με τις δωρικές κολόνες και τονίζονται τα κεντρικά ανοίγματα του πρώτου ορόφου με τις ερμαϊκές στήλες-Καρυάτιδες και την αετωματική στέψη. Στις αίθουσες του μουσείου, αναπτύσσονται οι ελληνικές και μόνο συλλογές (περί τις 40.000 αντικείμενα), ώστε να προσφέρουν μια συνολική εικόνα της ιστορικής διαδρομής του Ελληνισμού στον χρόνο. Στην ταράτσα του μουσείου, λειτουργεί cafe, που προσφέρει θέα στον Εθνικό Κήπο, στην Ακρόπολη και στον Λυκαβηττό. Όλα τα στενά στα δεξιά στη Βασιλίσσης Σοφίας οδηγούν στο Κολωνάκι που προσφέρεται για καφέ ή για ψώνια. Κατεβαίνοντας τη λεωφόρο στα αριστερά σας έχετε τον Εθνικό Κήπο από τους πιο ωραίους και ρομαντικούς κήπους της Ευρώπης, τη Βουλή που εγκαινιάσθηκε το 1842 ως παλάτι του Όθωνα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας και το Ζάππειο. Φθάνοντας στο Σύνταγμα αν στρίψετε δεξιά θα χαθείτε στην οδό Πανεπιστημίου. Εδώ θα δείτε πολλά μοντέρνα καφέ καθώς και πολλά καταστήματα, το εντυπωσιακό Νομισματικό Μουσείο, πρώην κατοικία του Heinrich Sleeman, που ανακάλυψε την Τροία. Στη συ

founded. Aristotle established his school in 335 BC, in the area of the Lyceum. It was dubbed “Peripatos” (stroll in Greek) after the habit of the teacher and his students to hold discussions while walking on the covered side of the gallery. On the opposite side of Vas. Sofias Avenue, on the corner of Irodotou Street, you will find the elegant neoclassical Museum of Cycladic Art, one of the major works of architect Ernst Ziller.The building features a tiered Renaissance style entrance with a two-storey arched façade.The main building hosts the permanent collections, including approxi mately 3,000 objects of Cycladic, Ancient Greek and Cypriot art. The former Stathatos mansion houses temporary exhibitions. With the lush National Garden on the left, at the intersection of Vas. Sofias Avenue and Koumpari Street, you will find the Benaki Museum. This composite architectural complex emerged from a series of successive additions.The portico with Doric columns highlights the central openings of the first floor, with its Herma-car yatid columns and crowned with a pediment. The halls of the museum are devoted to purely Greek collections (approximately 40,000 items), to provide an overview of the historical passage of Hellenism through time. A popular café operates on the top floor of the museum, which overlooks the National Garden, the Acropolis and Lycabettus Hill. All the alleys on the right at Vasilissis Sofias lead to Kolonaki, which is ideal for coffee or shopping. Going down the avenue on your left you have the National Garden, one of the most beautiful and romantic gardens in Europe, the Parliament which was inaugurated in 1842 as the palace of Otto, the first king of Greece, and Zappeion. Arriving at Syntagma if you turn right you will get lost on Panepistimiou Street. Here you will see many modern cafes as well as many shops, the impressive

νέχεια θα συναντήσετε την ανθολογία της δημόσιας αρχιτεκτονικής: τη Μητρόπολη των Καθολικών, το Οφθαλμιατρείο σε νεο-βυζαντινό ρυθμό και την αθηναϊκή τριλογία, την Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Τα τρία αυτά κτήρια είναι η επιτομή της ιδεολογίας του νεοελληνικού κράτους και έξοχα δείγματα δημόσιας νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Όταν φθάσετε στην Ομόνοια βγείτε στην οδό Σταδίου, από τις πιο κεντρικές οδούς της Αθήνας. Σταματήστε στο νεοκλασικό μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. Έχει θαυμάσιες συλλογές όπως και το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Από τη Σταδίου θα βγείτε και πάλι στη πλατεία Συντάγματος. Μπορείτε να περπατήσετε στον Εθνικό Κήπο και να δείτε την έκθεση επαυξημένης πραγματικότητας “Seeing the Invisible”. Εκεί μπο ρείτε να δείτε συνολικά δεκατρία έργα επαυξημένης πραγματικότητας καταξιωμένων διεθνών καλλιτεχνών και το 14ο έργο της ελληνίδας Λουκίας Αλαβάνου, το μόνο που θα χρειαστείτε είναι το κινητό ή το τάμπλετ σας και την εφαρμογή της έκθεσης που θα κατεβάσετε δωρεάν. Η έκθεση θίγει κρίσιμα ζητήματα της εποχής μας όπως η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, το αποτύπωμα της τεχνολογίας και η συμπεριληπτική στάση ζωής. Η συνύπαρξη των έργων αυτών με το μοναδικό περιβάλλον του Εθνικού Κήπου, δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για μια διαδραστική εμπειρία. Είναι ο ιδανικός τρόπος για να κλείσετε τη βόλτα σας στα ειδυλλιακά του μονοπάτια, στα ξέφωτα και στις μικρές λίμνες του Εθνικού Κήπου.

Numismatic Museum, former residence of Heinrich Sleeman, who discovered the ancient city of Troy. Along your route you will meet the anthology of public architecture: the Catholic Cathedral, the Neo-Byzantine style Ophthalmia and the Athenian trilogy, the Academy, the University and the National Library.

These three edifices are the compendium of the ideology of the modern Greek state and superb examples of public neoclassical architecture. When you reach Omonia, exit onto Stadiou Street, one of the most central streets in Athens. Stop at the neoclassical palace of the Old Parliament. It has wonderful collections as does the Museum of the City of Athens, in Klathmonos Square. From Stadiou you will exit again at Syntagma Square.

You can walk to the National Garden and see the augmented reality exhibition «Seeing the Invisible».There you can see a total of thirteen augmented reality works by renowned international artists and the 14th work by the Greek artist Loukia Alavanos, all you need is your mobile or tablet and the exhibition app which you can download for free.The exhibition addresses critical issues of our time such as environmental awareness, the footprint of technology and inclusive living. The coexistence of these works with the unique environment of the National Garden creates the ideal conditions for an interactive experience. It is the ideal way to complete your walk along its idyllic paths, in the glades and small lakes of the National Garden.

Argos Cargo Transportation

Η ACT (Argos Cargo Transportation) δραστηριοποιείται από το 2012 στον τομέα των εμπορευματικών μεταφορών B2B και ταχυμεταφορών B2C, διαθέτοντας ένα αποκλειστικό καθολικό δίκτυο συνεργατών σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ο μηχανισμός διανομής της επιχειρεί βάσει ενιαίων προτύπων λειτουργίας, στηριζόμενος σε ένα σύγχρονο, ενιαίο μηχανογραφικό σύστημα. Η εταιρεία για την εκτέλεση της δραστηριότητάς της εφαρμόζει σύγχρονες διαδικασίες, πιστοποιημένες με όλα τα σχετικά ISO.

Οι πελάτες εμπιστεύονται

ACT για τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα: Eνα σημείο επικοινωνίας για όλη την Ελλάδα. Lead Time 24 ώρες στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Εξειδικευμένο προσωπικό σε όλη την πορεία της αποστολής. Δυνατότητα παρακολούθησης των αποστολών σε πραγματικό χρόνο. Δυνατότητα δρομολόγησης από όλη την επικράτεια προς όλη την επικράτεια. Αξιοπιστία και ταχύτητα στη διαχείριση αντικαταβολών, αξιογράφων

White suit DKNY (GOLDEN HALL) Earrings, kessaris

Forget Me Not, 100 Andrianou str, Athens, T: 210-3253740 ● DKNY, GOLDEN HALL ● Panaidis, 2 Kolokotroni str & Levidou str., Kifisia, T: 210-8019119 ● Vassilis Emmanuel Zoulias, 4, Akadimias str, Athens, Τ: 210-7225613 ● Stelios Koudounaris, 4 Anagnostopoulou str, Athens, Τ: 210-7215856 ● dtales, 7 Kapsali str., Kolonaki, T: 211-2104726 ● Nomad concept store, 59 Andrianou str., Athens, Τ: 210 3215646 ● Kessaris, Voukourestiou 8A, Athens, Τηλ. 2103711020 ● Tsantilis, 27, Perikleous str., Athens, T: 210-3238484 ● CALLISTA, 11, Voukourestiou str., Ath ens, Τ: 210 3747989 ● Kalogirou, 4, Stadiou str., Athens, T: 210 2111088119

Athens’ legendary meeting places are an integral part of modern Greek culture and have deservedly won the respect of the public and the custom of their regular patrons.

Athénée (πρώην Zonars)

σως ο πιο ιστορικός χώρος, ο οποίος ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1940 από τον Έλληνα ομογενή Κάρολο Ζωναρά. Ο συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς, το χαρακτήριζε ως «το πιο πο λυτελές ζαχαροπλαστείο της Αθήνας, τύπου ομοίου προς τα μεγαλύτερα και ωραιότερα της Βιέννης». Το καφέ-ζαχαροπλαστείο ήταν επί πολλές δεκαετίες το προσφιλές στέκι της πολιτικής, καλλιτεχνικής και κοσμικής Αθήνας. Ιδιαίτερα από το 1950 ως το θάνατο του Ζωναρά (1968), το Ζόναρς γνώρισε μεγάλες δόξες. Στο χώρο αυτό έγραφε ο Σπύρος Μελάς τα χρονογραφήματά του για τον τορπιλισμό της φρεγάτας «Έλλης», έδιναν τηλεοπτική συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση ο Μάνος Χατζιδάκις με τη Μελίνα Μερκούρη και σύχναζε η πολιτική ηγεσία του τόπου, από τους Κωνσταντίνο Κα ραμανλή, Σοφοκλή Βενιζέλο, Ηλία Ηλιού, Γεώργιο Μαύρο, Ευάγγελο Αβέρωφ, Γεώργιο Ράλλη και Ξενοφώντα Ζολώτα μέχρι τους Γιώργο Γεννηματά, Λεωνίδα Κύρκο και Αναστάσιο Πεπονή. Θαμώνες του Ζόναρς από τον κύκλο των συγγραφέων και καλλι τεχνών ήταν μεταξύ άλλων οι Σπύρος Μελάς, Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Γκάτσος, Γιώργος Κατσίμπαλης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Δημήτρης Μυράτ, Μίνως Βολανάκης, Μάνος Χατζιδάκις, Μελίνα Μερκούρη, Τζένη Καρέζη, Φρέντυ Γερμανός, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ιάκωβος Κα μπανέλλης. Αλλά και ξένες διασημότητες, όπως οι συγγραφείς Λόρενς Ντάρελ και Χόρχε Λουίς Μπόρχες και οι ηθοποιοί Άντονι Κουίν και Σοφία Λόρεν επισκέπτονταν το Ζόναρς, όταν βρίσκονταν στην Αθήνα. Απο τον Δεκέμβριο του 2015, το καφέ άρχισε να λειτουργεί υπό τη διεύθυνση του PANAS GROUP ως Zonars και το 2019 μετονομάστηκε σε Athénée. Διατηρώντας την ιστορικότητά του, έγινε ξανά προορισμός για όλες τις ώρες της ημέρας. Ως εστιατόριο και μπαρ, σερβίρει από τσάι μέχρι κλασικά και μοντέρνα κοκτέιλ. Προσφέρει brunch τα Σαββατοκύ ριακα, όπως και ένα all-day μενού με πιάτα διεθνούς αστικής κουζίνας, που επιμελείται ο σεφ Νίκος Σκλήρας, αλλά και ένα από τα καλύτερα Sushi του κέντρου της Αθήνας. Το 2020 το προτείνει για πρώτη φορά ο διεθνής γαστρονομικός Οδηγός Michelin, ως ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας. Bουκουρεστίου 9, Αθήνα, τηλ.: 2103251430

Athénée (formerly Zonars)

Perhaps the most historic place, Zonars was founded in 1940 by the Greek expat Karolos Zonaras. The writer Dimitris Psathas characterized it as “the most luxurious pastry shop in Athens, of a type similar to the largest and most beautiful ones in Vienna”. The café/pastry shop was for many decades the favorite haunt of political, artistic, and cosmopol itan Athens. Especially from 1950 and until the death of Zo naras (1968), Zonars experienced a glorious era.

It was here that Spyros Melas wrote his sketches about the torpedoing of the frigate Elli and Manos Hatzidakis gave an interview for French television with Melina Merkouri.The local political leadership were regulars, from Konstantinos Karaman lis, Sophocles Venizelos, Ilias Iliou, George Mavros, Evangelos Averof, George Rallis and Xenophon Zolotas to George Gen nimatas, Leonidas Kyrkos and Anastasios Peponis.

Zonars regulars from the literary and artistic world includ ed, among others, Spyros Melas, Odysseas Elytis, Nikos Gatsos, George Katsimbalis, Nikos Chatzikyriakos-Gikas, Dimitris My rat, Minos Volanakis, Manos Hadjidakis, Melina Merkouri, Jenny Karezi, Freddy Germanos, Aliki Vougiouklaki, Iakovos Kampan ellis. They included foreign celebrities too, such as the writ ers Lawrence Durrell and Jorge Luis Borges and the actors Anthony Quinn and Sophia Loren, who visited Zonars when they were in Athens.

In December 2015, the cafe started operating as Zonars under the management of the PANAS GROUP and in 2019 it was renamed Athénée. In keeping with its history, it has once again become an all-day destination. As a restaurant and bar, it serves everything from tea to classic and modern cocktails. It offers brunch during the weekend, an all-day menu curated by chef Nikos Skliras and featuring international urban cuisine dishes, and some of the best sushi in the center of Athens. In 2020 it was featured for the first time in the international Michelin Guide as one of the best restaurants in Athens. 9 Voukourestiou Street, Athens, tel.: 2103251430

και ένα καφενείο κατά τα πρότυπα των βιενέζικων ή παριζιάνικων καφέ ήταν απόλυτη προτεραιότητα. Στη γωνία των οδών Ερμού και Αιόλου έτυ χε να υλοποιηθεί τελικά η ανάγκη για ένα τέτοιο ευαγές ίδρυμα. Όπως η χώρα αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στη δύση και την ανατολή, έτσι και η Ωραία Ελλάς ήταν χωρισμένη στον χώρο που κάπνιζαν ναργιλέδες και στο σφαιριστήριο, το μπιλιαρδάδικο δηλαδή, καταφέρνοντας να φιλοξενεί και τους ανατολίτες, αλλά και τους δυτι κότροπους. Και στους δύο χώρους του όμως ένωνε όλη την πολιτική ζωή της χώρας για γόνιμο, ή και όχι τόσο γόνιμο, διάλογο. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η πολιτική ζωή του τόπου μοιραζόταν σε τρία ίσα κομμάτια, μεταξύ Βουλής,

επίλογος του πρώτου ελληνικού χρηματιστηριακού κραχ και τότε έπαψε και τυπικά να λειτουργεί η Ωραία Ελλάδας. Πολλά χρόνια αργότερα, άνοιξε και πάλι τις πόρτες της, στην οδό Μητροπόλεως. Σερβίρει παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και εκλεκτούς μεζέδες, καλό ελληνικό καφέ και ελληνικά αποστάγματα στα μαρμάρινα τραπεζάκια του, τα οποία απολαμβάνουν πανοραμική θέα στην Πλάκα και τον βράχο της Ακρόπολης. Μητροπόλεως 59, τηλ.: 2103216850

Ellas

The first pages of the history of the modern Greek state were written in the I Orea Ellas coffeehouse, as it was inaugurated in 1839. The capital of Greece needed the establishment of European institutions and a coffeehouse along the lines of Viennese or Parisian cafes was an absolute priority. At the corner of Ermou and Aiolou streets, this much-need ed noble institution finally materialized.

Just as the country oscillated between the west and the east, so was I Orea Ellas divided into the room where they smoked hookahs and the the billiard room, managing to ac commodate both the orientals and the westerners. In both areas however, the coffeehouse united the entire political life of the country for fruitful, or not so fruitful, dialogue.

After Otto’s eviction, the political nature of the coffee house faded and, a few years later, the billiard room had been transformed into the first rough stock trading bank for the city’s rudimentary stock exchange. It was there that Lavre otiki shares were traded and the tragic epilogue of the first Greek stock market crash was written and then I Orea Ellas officially ceased to function.

Many years later, it opened its doors again on Mitropo leos Street. It serves traditional Greek cuisine and fine mez es, good Greek coffee and Greek spirits on its marble tables which enjoy a panoramic view of Plaka and the Acropolis hill. 59 Mitropoleos Street, tel.: 2103216850

Στάνη, παρα μένει τα τελευταία 90 χρόνια σταθερό στις γεύσεις και την ποιότητά του, πάρα τις συνεχείς αλλαγές που συμβαίνουν γύρω του. η μοναδική διαφορά είναι ότι τα τελευταία χρό νια προσφέρει κάποια προϊόντα δίχως ζάχαρη. Τα υπόλοιπα, έχουν ιστορία σχεδόν ενός αιώνα. Κάτι που έχει θεμελιώσει μια αδιάρρηκτη σχέση με τους θαμώνες της. Η Στάνη έχει καταγωγή από το χωριό Αθανάσιος Διάκος του Νομού Φωκίδας. Μετανάστευσε στον Πειραιά το 1931, όμως οι καταστροφές που προκάλεσαν οι βόμβες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην περιοχή την ανάγκασαν να μετεγκατασταθεί το 1949 στην Ομόνοια, στην οδό Μ. Κοτοπούλη, όπου και βρήκε το παντοτινό της σπίτι. Ο κ. Καραγεώργος συνεχίζει σήμερα την οικογενειακή επιχείρηση με την ίδια αγάπη και συνέπεια στην αυθεντικότητα όπως και οι δύο προηγούμενες

μαζί τους τις αγαπημένες γεύσεις της παιδικής τους ηλικίας. Στη Στάνη βρίσκουμε αγαπημένα παραδοσιακά γλυκά που θυμίζουν άλλη δεκαετία τόσο οπτικά, όσο και στη γεύση. Κλασική σοκολατίνα, πάστα αμυγδάλου, κρέμες και ρυζόγαλα, μουσταλευριά και πάει λέγοντας. Τρία όμως είναι τα πιο πολυφωτογραφημένα. Το ανθόγαλο με το μέλι και τα καρύδια (ανάλαφρη μους γάλακτος που για ένα ποτήρι απαιτεί ενάμιση λίτρο γάλα), ελληνικό γιαούρτι με μέλι και καρύδια και λουκουμάδες (αυτοί με την τρύπα στη μέση παρακαλώ) με παγωτό. Και τι παγωτό είναι αυτό. Το καϊμάκι ελαφρώς μαστιχωτό με απόσταγμα μαστίχας πρώτης ποιότητας και το παγωτό βανίλιας. Μαρίκας Κοτοπούλη 10, Αθήνα, τηλ: 21 0523 3637

In the vicinity of Omonia, the dairy shop Stani has remained loyal to its flavours and standards for the last 90 years, despite the constant changes happening around it. The only difference is that in recent years it offers some sugar-free products. The rest have a history almost a century long and have established an unbreakable bond with its patrons.

Stani has its roots in the village of Athanasios Diakos, in the Prefecture of Fokida. It migrated to Piraeus in 1931 but the dev astation caused by World War II bombs in the area forced it to move to Omonia in 1949, to Marikas Kotopouli Street, where it found its permanent home.

Mr. Karageorgos continues to this day the family business with the same love and consistency in authenticity as his fami ly’s two previous generations.The exact same “third generation” pattern also plays out around the tables, as we see customers who came here as children still visiting Stani today with their grandchildren to share with them the favourite flavours of their childhood.

In Stani we find beloved traditional cakes that remind us of another decade, both visually and in flavour. Classic chocolate cake, almond cream cake, rigozalo, moustalevria and so on. But three are the most photographed; anthogalo with honey and walnuts (that is a light milk mousse that requires one and a half litters of milk to make a single glass), Greek yogurt with honey and walnuts, and donuts (the ones with the hole in the middle please) with ice cream. And what an ice cream this is; the kaimaki cream slightly chewy with premier quality mastic liqueur distillate and vanilla ice cream. 10 Marikas Kotopouli Street, Athens, tel: 21 0523 3637

ι μεγάλη χαρά για τον flâneur -τον άσκοπο περιπα τητή, τον περιπλανώμενο του Σαρλ Μπωντλαίρ να κάνει τον περίπατο του στην Ερατοσθένους και την Αρχιμήδους, να τριγυρίζει στον γλυκό πεζόδρομο της Ευφορίωνος, να ανεβοκατεβαίνει την Αρχελάου, να ανακαλύπτει όλους εκείνους τους δρόμους με τα ωραία ονόματα, τα καταπράσινα άλση και τις ζωηρές πλατείες του Παγκρατίου. Η περιοχή που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα δίπλα από το Παναθηναϊκό Στάδιο και ανατολικά της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου - εκεί όπου βρισκόταν ο Ελάσσων, ο παραπόταμος του Ιλισού - πετυχαίνει να συνδυάζει στοιχεία της παλιάς, γοητευ τικής Αθήνας με ένα ανήσυχο, νεανικό και ζωηρό πνεύμα. Το Πα γκράτι γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά τον Μεσοπόλεμο, με την επέκταση της Αθήνας λόγω του ερχομού των προσφύγων το 1922. Τότε, επίκεντρο ήταν οι οδοί Ευτυχίδου και Υμηττού, σημείο συνά ντησης για αγορές και διασκέδαση τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και κατοίκων των προσφυγικών συνοικιών του Βύρωνα και της Καισαριανής. Σήμερα, είναι μια γειτονιά που σε ανταμείβει με τη ρυμοτο μία και την αρχιτεκτονική της, με την ιστορία και τον χαρακτήρα της. Έχει τις πιο πολλές πλατείες από κάθε άλλη περιοχή της πόλης -Σταδίου, Ιλισού, Αγίου Σπυρίδωνος, Πλαστήρα, Βαρνάβα, Προ φήτη Ηλία, Παγκρατίου, Μεσολογγίου, Προσκόπων, Αντήνορος, Παύλου Μελά και Βρυσάκι. Υπέροχα κτίρια του Μεσοπολέμου και νεοκλασικά σπίτια, ορισμένα από τα οποία υπήρξαν κατοικί ες σημαντικών προσωπικοτήτων – όπως το «νησιώτικο» σπίτι με τα μπλε παράθυρα και τους λευκούς τοίχους στην οδό Άγρας όπου κατοικούσε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης, και το διαμέρισμα στην οδό Σπύρου Μερκούρη όπου έζησε ο ποιητής Κώστας Βάρναλης. Καμάρι του Παγκρατίου – αλλά και της πρωτεύουσας - το Μουσείο Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, σε κτίριο που προήλθε από την σύζευξη ενός διατηρητέου μεσοπολεμικού κτί

What a great joy for the flâneur - the aimless walker, the wanderer of Charles Baudelaire - to walk down Eratosthenus and Archimedous streets, roam the sweet pedestrian way of Euphorionos, go up and down Archelaou, discover all those roads with beautiful names, the green parks, and lively squares.

Pangrati developed at the end of the 19th century next to the Panathenaic Stadium and east of Vasileos Konstantinou Avenue - where the Elasson river, a tributary of the Ilissos river, was located. It combines elements of old, charming Athens with a restless, youthful, and lively spirit. Pagrati developed swiftly during the interwar period, with the expansion of Athens due to the arrival of refugees from Minor Asia in 1922. At the time, the focus was on Eutychidou and Ymittou streets, the meeting point both for locals and for residents making the short trip from the refugee districts of Byron and Kaisiariani, all looking to shop and be entertained.

Today, the neighborhood rewards you with its streetscape and architecture, its history and character. It has the most squares than any other area of the city -Stadiou, Ilisou, Agiou Spyridonos, Plastira,Varnava, Prophiti Ilia, Pakratiou, Messolongiou, Proskopon, Antinoros, Pavlou Mela and Vrysaki. You can spot magnificent buildings from the interwar period and neoclassical houses, once homes of important Athenians. For example, the «island» house on Agras Street, with its blue windows and white walls, was the home of poet Giorgos Seferis, while the apartment poet Kostas Varnalis lived is on Spyrou Merkouri street.

The pride of Pagkrati is the Museum of the Vassilis & Elizas Goulandris Foundation, a building born out of the coupling of an interwar block and a modern addition. It houses the renowned collection that the Goulandris couple built with devotion and love over a fifty year period. It features all the 19th and 20th

σματος και μιας σύγχρονης προσθήκης. Ανεγέρθηκε με σκοπό να στεγάσει την περίφημη συλλογή που έχτιζε επί πενήντα χρόνια με αφοσίωση και αγάπη το ζεύγος Γουλανδρή και στις αίθουσές του συγκε ντρώνονται όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες του 19ου και 20ου αιώνα - Cézanne, van Gogh, Gauguin, Monet, Degas, Rodin, Toulouse-Lautrec, Picasso, Braque, Miró, Klee, Giacometti, Bacon, Pollock, Lichtenstein, Chagall, Botero αλλά και σπουδαίοι Έλληνες - Παρθένης, Βασιλείου, Χατζηκυριά κος-Γκίκας, Τσαρούχης, Μόραλης, Τέτσης κ.ά. Η ιστορία του Παγκρατίου ξετυλίγεται στους κινηματογράφους και τα ζαχαροπλαστεία του, τα café, τα αστικά εστιατόρια και τις παλιές ταβέρνες. Ο Καραβίτης (Παυσανίου 4), από το 1926 προ μήθευε με κάρβουνο τους κατοίκους της γειτονιάς πριν εξελιχθεί σε κουτούκι και στέκι για αστέρια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου όπως η Μελίνα Μερκούρη και η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ο θρυλικός Μαγεμένος Αυλός (Αμύντα 4), ξεκίνησε ως πρατή ριο γλυκών και στη συνέχεια έμαθε τους Αθηναίους να τρώνε σνίτσελ βιενουά και φοντί. Οι ασπρό μαυρες φωτογραφίες στους τοίχους του αφηγούνται ιστορίες για τα αμέτρητα μεσημέρια και βράδια που πέρασε εδώ ο αξέχαστος συνθέτης Μάνος Χατζιδά κις, ο πιο πιστός θαμώνας του. Οι κάτοικοι της περιοχής δίνουν ραντεβού για καφέ στο Τρίγωνο (Αρχελάου 23) με τα μαρμάρινα τραπέζια και τις παλιές ξύλινες καρέκλες, πολύ πριν την επέλαση του Αirbnb και των τουριστών. Στο café bar Αερόστατο (Πτολεμαίων 4) συχνάζουν, εδώ και δεκαετίες, από φοιτητές και καλλιτέχνες μέχρι συνταξιούχοι, που το αγαπούν για την ανεπιτήδευτη μποέμ ατμόσφαιρα. Ανάμεσα στα παλιά νεοκλασικά και τα σύγχρονα διαμερίσματα, τους πεζόδρομους και τις λεωφόρους του, τις νεραντζιές στα πεζοδρόμια και τα πεύκα του Άλσους Παγκρατίου, τις φωτεινές πλατείες και τις σιωπηλές ανηφόρες του, όλα συνυ πάρχουν: κουτούκια, vegan street food, μανάβικα, κοκτέιλ μπαρ, ψιλικατζίδικα, σύγχρονα στούντιο κε ραμικής, ηλεκτρολογεία, εστιατόρια fine dining και φαλαφελάδικα. Πολύχρωμο, ευέλικτο και αυτάρκες, το Παγκράτι είναι μια ανοιχτόκαρδη συνοικία, μια γειτονιά την οποία οι κάτοικοί του δεν θα άλλαζαν με τίποτα. Απολαύσεις στο Παγκράτι Tre Sorelle // Αρχελάου 19, τηλ.: 211 4072172 w Eφευρέτης του συνδυασμού πίτσα και κοκτέιλ, ετοιμάζει πίτσα με ζυμάρι αργής ωρίμανσης και εμπνευσμένα toppings -όπως η Τartufo με βουβα λίσια μοτσαρέλα, πάστα μαύρης τρούφας, ντοματίνια

century greats - Cézanne, van Gogh, Gauguin, Monet, Degas, Rodin, Toulouse-Lautrec, Picasso, Braque, Miró, Klee, Giacometti, Bacon, Pollock, Lichtenstein, Chagall, Botero- as well as Greek artists such as Parthenis,Vassiliou, HatzikyriakosGikas, Tsarouhis, Moralis, Tetsis and others.

Pangrati’s history unfolds in its cinemas and patisseries, cafés, urban restaurants, and old tavernas. Karavitis (Pausaniou 4), had been supplying the neighborhood with coal since 1926 before developing into a hangout with the Greek cinema mega stars of the time, including Melina Merkouri and Aliki Vougiouklaki, becoming regular customers. The legendary Magemenos Avlos (Amynta 4) started out as a sweet shop and went on to teach Athenians to eat schnitzel viennois and fondue.The black and white photographs on its walls tell the stories of countless afternoons and evenings spent here by the unforgettable composer Manos Hadjidakis, its most loyal patron.

Residents have been meeting for coffee at Trigono (Archelaou 23) with its marble tables and old wooden chairs, long before the influx of Airbnbs and tourists. Aerostato café bar (Ptolemaion 4) has for decades been attracting students, artists and even retirees; they love its unpretentious bohemian atmosphere.

Pagrati boasts two iconic cinemas. In operation since 1925, Cine Palace (Ymittou 109) oozes nostalgia and old glamour. Cine Oasis (Pratinou 7) is a cool, verdant garden that has been showing quality, independent films since 1962.

Between the old neoclassical buildings and the modern apartment blocks, the pedestrian streets and boulevards, the orange trees on the sidewalks and the pine trees of Alsos Pagratiou, bright squares and silent slopes, everything coexists here: quaint meze places, vegan street food, greengrocers, cocktail bars, convenience stores, modern ceramics studios, electrical shops, fine dining establishments, and falafel shops.

Colorful, versatile, and self-sufficient, Pagrati is an open-hearted neighborhood, a neighborhood that locals wouldn’t trade for the world.

Pangrati Delights

Tre Sorelle // Archelaou 19, tel.: 211 4072172 w It introduced Athens to the pizza and cocktail combination. Tre Sorelle prepares pizza with slow-ripening dough and inspired toppings, and a perfect Aperol Spritz. Next door, its new «little brother», Borghese, serves delicious

και φύλλα βασιλικού – και τέλεια Aperol Spritz. Δίπλα, το νέο «αδερ φάκι» του, το Borghese, σερβίρει λαχταριστά σάντουιτς με ιταλικό τα περαμέντο, από τα πιο δημοφιλή εκείνο με την μορταδέλα με πιπέρι και ολόκληρο pistachio, ρόκα, μαγιονέζα και ελάχιστο πεκορίνο. Μαραμπού // Αρχελάου 17, τηλ.: 210 724703 w Σορμπέ μανταρίνι το φθινόπωρο, παγωτό βερίκοκο το καλοκαίρι. Στο Marabu, όποια εποχή κι αν πας σε περιμένει ένα παγωτό – έκ πληξη που παρασκευάζεται από ελληνικά, εκλεκτά εποχιακά υλικά.

Baba Ghanοush // Εμπεδοκλέους 25-27, τηλ.: 212 1050351 w Οι σκηνοθέτες Γιώργος Νούσιας και Χριστίνα Ιωακειμίδη βρί σκονται πίσω από αυτό το φιλικό, vegetarian στέκι που σερβίρει τα πιο νόστιμα φαλάφελ σκέτα ή τυλιχτά σε χειροποίητη αραβική πίτα με baba ghanoush, σως γιαουρτιού ή χούμους, εμπλουτισμένα με δροσερά λαχανικά και χαρίσα. Σπονδή // Πύρρωνος 5, τηλ.: 210 7564021 w Εδώ και πάνω από 25 χρόνια, το εστιατόριο του Απόστολου Τρα στέλη πρωταγωνιστεί στην αθηναϊκή γευστική σκηνή. Μέλος των

“Les Grandes Tables du Monde”, προσφέρει τη μέγιστη εμπειρία του fine dining με μενού που αλλάζει συχνά αλλά είναι πάντα βα σισμένο στις εξαιρετικές πρώτες ύλες και την καινοτομία. Το Μαύρο Πρόβατο του Press Café // Αρριανού 31, τηλ.: 210 7223469 w Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που άνοιξε, αλλά παραμένει πάντα ένα από τα αγαπημένα εστιατόρια των Αθηναίων. Ανεπιτή δευτη, ζωντανή ατμόσφαιρα, value for money φιλοσοφία και σπιτι κή κουζίνα με δεκάδες ορεκτικά και πιάτα ελληνικής κουζίνας για να μοιραστείτε με την παρέα σας.

Frater & Soro // Aμύντα 6, τηλ.: 210 7213720 w Συνδυάζοντας το γυμνό μπετόν με δεκάδες φυτά και artworks, το all day café εστιατόριο απέναντι από την Πλατεία Προσκόπων έχει ιδι αίτερη ατμόσφαιρα, αγαπάει το τζιν – η κάβα του περιλαμβάνει πάνω από 50 ετικέτες – και προτείνει comfort food πιάτα όπως pancakes με τηγανιτό κοτόπουλο, λαχανοσαλάτα και ντρέσινγκ jalapeno.

with an Italian flair – the most popular featuring pepper and whole pistachio mortadella, arugula, mayonnaise, and a little pecorino.

Marabou // Archelaou 17, tel.: 210 724703 w Tangerine sorbet in autumn, apricot ice cream in summer. At Marabou, no matter the season, an ice cream surprise is waiting for you, made from fine Greek seasonal ingredients.

Baba Ghanoush // Empedocleous 25-27, tel.: 212 1050351 w Directors Giorgos Nousias and Christina Ioakeimidis are behind this friendly, vegetarian hangout that serves the most delicious falafel, plain or wrapped in a handmade Arabic pita with baba ghanoush, yogurt sauce, or hummus, enriched with fresh vegetables and harissa.

Spondi // Pyrronos 5, tel.: 210 7564021

w For more than 25 years, Apostolos Trastelis’ restaurant has been a shining star on the Athenian dining scene. A member of “Les Grandes Tables du Monde”, Spondi offers the absolute fine dining experience with a menu that changes frequently but is always based on excellent raw materials and innovation.

The Black Sheep of the Press Café // 31 Arrianou, tel.: 210 7223469

w It has been ten years since it first opened its doors, but it remains one of Athenians’ favorite restaurants. With an unpretentious, lively atmosphere, great value for money, and a homely cuisine with dozens dishes to share.

Frater & Soror // Amynta 6, tel.: 210 7213720

w Combining bare concrete with dozens of plants and artworks, this all-day café-restaurant across the street from Proskopon Square has a special atmosphere, loves gin – its cellar includes over 50 gin labels – and serves comfort food such as pancakes with fried chicken, coleslaw, and jalapeno dressing.

DESTINATIONS

Δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες που αποχωρώντας από τη Νύφη του Θερμαϊκού έχουν στις αποσκευές τους αναμνήσεις από τον γαστρονομικό της πλούτο. Η φήμη ταξιδεύει σε Ελλάδα και εξωτερικό και ενδεικτική είναι η άνοδος του τουρισμού. Στις παρακάτω σειρές θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε έναν χάρτη επιλογών για όσους προτιμήσουν τη Θεσσαλονίκη για την απόδρασή τους.

Brunch και πρωϊνό Πρώτη μας στάση στην Πλατεία Θεάτρου. Ένα μαγαζί που έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις μετοχές του στην μετά-COVID εποχή και καθιερώνεται στις συνειδήσεις κατοίκων της πόλης και επισκεπτών. Καφεδάκι και brunch, με τα ακαταμάχητα pancakes του, τα scrambled eggs κι άλλες επιλογές που μαγνητίζουν σε μία ιδανική τοποθεσία (απέναντι από τη Λέσχη Αξιωματικών). To ΕRGON Agora μας συστήθηκε με το κατάστημά του στην Παύλου Μελά, τώρα όμως έχουμε το αδελφάκι του στα ανατολικά της πόλης. Μία υπεραγορά που συνδυάζει τον καφέ, το brunch, το φαγητό και το ποτό με φόντο τον Θερμαϊκό. Επιλογές για όλα τα γούστα και βαλάντια. Ιδανικός χώρος για οικογένειες, καθώς τα παιδιά μπορούν να απασχοληθούν στον τεράστιο κήπο. Το ΕΡΓΟΝ προωθεί εδώ και χρόνια την ελληνική γαστρονομία σε ολόκληρο τον κόσμο. Μπουγάτσα και Θεσσαλονίκη έχουν φτάσει να

There are not a few visitors who leave the Bride of Thermaikos with memories of its gastronomic richness in their luggage. The reputation travels to Greece and abroad and the rise in tourism is indicative. In the following series we will try to create a map of options for those who prefer Thessaloniki for their getaway.

Brunch and breakfast

Our first stop at the Theatre Square. A shop that has risen sharply in the post-COVID era and is establishing itself in the minds of city residents and visitors alike. Coffee and brunch, with its irresistible pancakes, scrambled eggs and other captivating options in an ideal location (across the street from the Officers’ Club). ERGON Agora was introduced to us with its store in Pavlou Melas, but now we have its little brother on the east side of town. A hypermarket that combines coffee, brunch, food and drinks with a backdrop of Thermaikos. Options for all tastes and budgets. An ideal place for families, as children can keep busy in the huge garden. ERGON has been promoting Greek gastronomy around the world for years. Bougatsa and Thessaloniki have come to be regarded as identical concepts. If you want to taste the best you have to go to «Giannis». Since 1996 the first choice. It opens at dawn and welcomes those who have stayed up late, and remains available until late afternoon to meet every need. A tasty challenge to discover before you complete your journey.

street food

stands. Τώρα πια έχει καθιερωθεί και είναι ένα από τα αγαπημένα στέκια στα Άνω Λαδάδικα. Συνεχίζουμε με το ThessBao. Άνοιξε τις πύλες του το 2019 και με ένα στυλ Fine Street Food συνδυάζει τη διεθνή με την ελληνική Κουζίνα. Σήμα κατατεθέν τα διάσημα

Tarantino Burgers has changed the balance in this market and has won over the discerning public with its mouth-watering offerings. I remember years ago when we first encountered it at the street food festival and it stood out among dozens of stalls. Now it has established itself and is one of the favourite haunts in Ano Ladadika. We continue with ThessBao. It opened its gates in 2019 and with a Fine Street Food style it combines international and Greek Cuisine. Its trademark is the famous Asian Bao Bun buns. The night entertainment is completed

Bao Bun. Η νυχτερινή διασκέδαση ολοκληρώνεται με στάση στο «Λαϊκόν». Ψητοπωλείο με χειροποίητο μπιφτεκάκι και καλοψημένη πανσέτα, που αν κάνεις τον κόπο να το επισκεφτείς, σίγουρα δεν πρό κειται να το μετανιώσεις. Εστιατόρια – Ταβερνοχώροι Η Μαύρη Θάλασσα στην Καλαμαριά είναι η ιδανική περίπτωση για να απολαύσετε το γεύμα σας. Με τη σαγηνευτική θέα της θάλασσας και την εξαιρετική του αρχιτεκτονική, προσελκύει τους λάτρεις του καλού φαγητού και δημιουργεί ένα από τα ομορφότερα γαστρονομικά παζλ. Για όσους αγαπούν τη «ψαροφαγία» μια ακόμα ενδεδειγμένη επιλογή αποτελεί το restaurant Ακτή Ντοβίλ (πρώην Αzzuro). Σε ένα από τα ειδυλλιακότερα σημεία της πόλης, κυριολεκτικά πάνω στην αμμουδιά ερχόμαστε «αντιμέτωποι» με τον πλούτο των καταλόγων

with a stop at «Laikon». A grill shop with handmade burgers and well-roasted pancetta, which if you make the effort to visit, you will definitely not regret it.

Restaurants - Tavernas

The Black Sea in Kalamaria is the perfect place to enjoy your meal. With its captivating view of the sea and its exceptional architecture, it attracts lovers of good food and creates one of the most beautiful gastronomic puzzles. For those who love «fish eating» another appropriate choice is the restaurant Akti Doville (formerly called Azzuro). In one of the most idyllic places of the city, literally on the sandy beach, we are «confronted» with the wealth of menus that are able to fascinate us and take our eyes from the crystal clear waters. The Morrison Rooftop All Day Bar- Restaurant is able to meet our needs at any hour of the day. Try the pancakes with chocolate or cream patisserie and handmade apple jam. Your lunch break turns into a delicious ritual with Italian pinsa and wine pairing. An exceptional collection of dishes that meets the demands of every palate.

άλλη εποχή με κυρίαρχα χαρα κτηριστικά την επικοινωνία και την εγγύτητα. Τα «Δέκα Τραπέζια» μπορεί να ακούγονται λίγα, αλλά δίνουν έμφαση στην ποιότητα και την καλαισθησία. Είναι όπως τα ακριβά αρώματα που πάντα συσκευ άζονται σε μικρά μπουκαλάκια. Ευφάνταστα πιάτα που δείχνουν τη φιλοσοφία του καταστήματος που αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα να μακροημερεύσει. Ο Κritikos Restaurant Port στη Λεωφόρο Νίκης,

Intermediate stop at the traditional tavern Old Athens. In the area of Kato Toumba, a little place with its own character, attracting foodies from every corner of the city. Exemplary hospitality, in a place that has the character of a «neighborhood» and travels us to another era with dominant characteristics of communication and proximity. «Ten Tables» may sound small, but they emphasize quality and elegance. They are like expensive perfumes that are always packaged in small bottles. Imaginative dishes that show the philosophy of the shop which is a big bet to last. Kritikos Restaurant Port on Victory Avenue is one of the dining establishments for which the awards it has managed to win speak volumes. Its history stretches back to the distant 1977 and reaches up to our days. The Mediterranean cuisine

Χαλκιδικής. Από τις προτάσεις μας δε θα μπορούσε να λείπει ο «Ζύθος Ντορέ» Στη θέση του ιστορικού καφέ «Ντορέ» με φόντο τον Λευκό Πύργο συναντάμε τον Ζύθο από το 1995. Στέκι καλλιτεχνών, κυρίως του Κρατικού Θεάτρου Βορείου

του φαγητού να συμπληρώσει το πλάνο με το μεσογειακό της ταμπεραμέντο. Τέλος, στον Χορτιάτη με θέα ολόκληρη την πόλη και στο βάθος τον Όλυμπο, συναντάμε το «Aelios Petra». Καραμελωμένη πανσέτα με πουρέ σελινόριζας, χοιρινός λαιμός Βεροίας και ριζότο γλυκιάς κολοκύθας με blue cheese αποτελούν τα κορυφαία του πιάτα που συνοδεύονται από εξαιρετικές σαλάτες.

has its place of honor and recently expanded to Panorama and Ouranoupoli in Halkidiki. From our proposals could not be missing the «Zithos Dore». At the location of the historical café «Dore» with the White Tower in the background we meet Zithos since 1995. A shelter for artists, mainly from the State Theatre Northern Greece which is located across the road. Beautiful decoration and friendly environment. Excellent cuisine, support for local produce and a number of small Greek breweries that will make you want to explore their world. And from there to the Academy Art Restaurant. In the upscale Ano Ladadika, Art marries with flavors to create the perfect blend for you to enjoy your dinner. The character of the restaurant is unique. Some corners visually transport you to another era. Just where the eye meets the artists’ exhibitions, the «art» of food comes to complete the plan with its Mediterranean temperament. Finally, in Chortiatis, with a view of the entire city and in the background the Olympus, we meet «Aelios Petra». Caramelized pancetta with celeriac puree, pork neck of Veronica and sweet pumpkin risotto with blue cheese are its top dishes accompanied by excellent salads.

THESSALONIKI

The hidden gem of city break

Stunning coastlines, delicious foods, history, and modern-day vibrancies make Thessaloniki a place to fall in love with. Its terrain is filled with Byzantine, Roman, Ottoman, Jewish, and other stunning landmarks that take you back in time. But the most heartwarming aspect of Thessaloniki’s culture is how welcoming and accepting its residents are to visitors and tourists worldwide!

Facebook: @thessalonikitravel | instagram: @thessaloniki.travel | twitter: @mythessaloniki

The city winter loves, the city of myths, dragons, and fairies. Kastoria is one of the most beautiful cities in Macedonia.

Καστοριά καλά κρυμμένη, κτισμένη αμφιθεατρικά ανάμεσα στους ορεινούς όγκους, αντανακλά όλα τα μυστικά της σε μια λίμνη που είναι λες βγαλμένη από τα παραμύθια. Όποια εποχή του χρόνου και να έρθεις η ομορφιά παραμένει ξεχωριστή, αν και ο χειμώνας της πάει καλύτερα. Η φύση, το κλίμα και ο χαρακτήρας της πόλης ορίζονται από την λίμνη Ορεστιάδα ή αλλιώς η λίμνη της Καστοριάς. Η σχέση της με την πόλη είναι άρρηκτη. Είναι ένα φυσικό μνημείο, που γύρω του ζει και αναπνέει ολόκληρη η πόλη.

Well-hidden Kastoria, nestled amphitheatrically in the mountains, reflects all its secrets in a lake that appears to have sprung out of a fairy tale. No mat ter what time of year you visit, its beauty remains exceptional, although winter suits her better. The city’s nature, climate, and character are defined by Lake Orestiada, otherwise known as the Lake of Kastoria. City and lake are inseparable. The lake is a natural monument around which the whole city lives and breathes. Kastoria would not be what it is without charming Orestiada. The lake is an important wetland for aquatic and predatory birds that find the refuge they need to breed on its banks. Its beauty is inexhaustible throughout the year. From autumn, when the falling leaves create a deep red carpet, to winter when the lake is covered with a layer of ice that, com bined with the snow-covered roofs, transforms Kastoria into an enchanted dwelling of the north. And how lovely it is in springtime... when the streets around the lake fill with people enjoying their walk or bike ride, following the path around the Prophet Elias hill. Only then for summer to come, when you can enjoy a boat ride on the lake next to the all-white swans and beautiful ducks and geese.

The short tour of the lake is surely Kastoria’s best passtime for locals and visitors alike. A small road passing through huge trees leads from one side of the city to the other. The calls and flapping of pelicans, storks, and hawks create a magical

μικρός δρόμος που περνώντας ανάμεσα από τεράστια δέντρα κα ταλήγεις από την μια πλευρά της πόλης στην άλλη. Οι φωνές και τα φτερουγίσματα από τους πελεκάνους, τους πελαργούς και τα γεράκια συνθέτουν ένα μαγικό σκηνικό γύρω από τη λίμνη, κυρίως αν αποφασίσεις να κάνεις τη διαδρομή των 9 χιλιομέτρων νωρίς το πρωϊ. Είτε με ποδήλατο, είτε με τα πόδια. Εδώ πάνω στις όχθες της λίμνης, χτίστηκε η παλιά πόλη της Καστοριάς, το Ντολτσό ή Ντολτσός. Ανέπαφη από τον χρόνο η παλιά πόλη της Καστοριάς μοιάζει βγαλμένη από παραμύθι και έχει να σου διηγηθεί πολλές συναρπαστικές ιστορίες αρκεί να έχεις χρόνο να τις ακούσεις και να τις ανακαλύψεις σε κάθε γωνιά της πόλης. Το Ντολτσό έχει σαν επίκεντρο την πλατεία »Αδελφών Εμμανουήλ», όπου πέριξ της πλατείας βρίσκονται αρχοντικά του 17ου και 18ου αιώνα σημαντικής αρχιτεκτονικής σημασίας. Πανέμορφα, αναστηλωμένα σπίτια πιστά στη μακεδονίτικη αρχιτεκτονική, πλακόστρωτα καλντερίμια, βυζαντινές εκκλησίες και λιθόστρωτες πλατείες

atmosphere, especially if you decide to take the 9km route early in the morning. Either by bike or on foot.

Here, on the lake’s shores, we find Doltso or Doltsos, Kas toria’s old town. Untouched by time, it has many fascinating stories to tell if you have the time to listen for and discover them scattered around its narrow streets.

Doltso’s focal point is the “Emmanuel Brothers” square, lined with architecturally important 17th and 18th century mansions. Beautiful restored homes, faithful to the Macedonian architecture, cobblestone alleys, Byzantine churches, and cob bled squares make up this part of the city, once the district of fishermen and small traders. The area boasts the Museum of the Macedonian Struggle and the Kastoria Folklore Museum. In the square you can visit the “Doltso” restaurant that serves traditional Kastorian food in appealing surroundings.

με παραδοσιακό καστοριανό φαγητό αλλά και ωραίο περιβάλλον. Λίγο πιο κάτω απλώνεται αμφιθεατρικά το Απόζαρι. Το Απόζαρι είναι ουσιαστικά η πίσω πλευρά της πόλης. Εδώ υπάρχουν πολλές βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες με σημαντικότερη αυτή του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου, όπου υπάρχουν οι περίφημες τοιχογραφίες που απεικονίζουν την τιμωρία των πορνών, στα χρόνια του Βυζαντίου. Από το Απόζαρι ξεκινάει ή εκεί καταλήγει και ο στενός δρόμος τον οποίο αν ακολουθήσετε θα κάνετε το μικρό γύρo της λίμνης. Σε κάποιο σημείο της χερσονήσου πάνω στον μικρό

A little further down the road, Apozari stretches amphi theatrically. Apozari is essentially the back side of the city. It has many Byzantine and post-Byzantine churches, the most impor tant being that of Agios Ioannis the Forerunner, where you can find the famous frescoes depicting the punishment reserved for fallen women in Byzantine times. Follow the narrow road that starts or ends in Apozari and goes on for 9 km, and you will tour the lake or the Kastoria peninsula. Along the way, on this tiny road that the locals call gyrolimnia, you will also find Dragon’s Cave. According to tradition, the cave was a gold mine, guarded by a dragon breathing out flames and poisoned vapors. The cave itself was discovered in the 1940s during the

KASTORIA WOULD NOT BE WHAT IT IS WITHOUT CHARMING ORESTIADA

δρόμο που οι ντόπιοι αποκαλούν γυρολιμνιά βρίσκετε και το Σπήλαιο του Δράκου. Σύμφωνα με την παράδοση η σπηλιά ήταν χρυσορυχείο το οποίο φύλαγε ένας δράκος ο οποίος ανέπνεε και έβγαζε από το στόμα του φλόγες και δηλητηριασμένους ατμούς. Ιστορικά, το σπήλαιο ανα καλύφθηκε την δεκαετία του 40 όταν ανοίχτηκε ο παραλίμνιος δρόμος και μετά από πολλές προσπάθειες και πολλές έρευνες που αφορούσαν την καταλληλόλητά του, το σπήλαιο άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 2009. Πολύ κοντά στο σπήλαιο βρίσκεται και η Μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας. Η Μονή είναι χτισμένη το 1082 όταν το Βυζάντιο κυβερνούσε ο Αλέξιος Α ο Κομνηνός. Ονομάστηκε Μαυριώτισσα τον 17ο αιώνα γιατί οι κάτοικοι του χωριού Μαύροβο φρόντιζαν για τη συντήρησή της. Διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο σε όλες τις φάσεις της ιστορίας της περιοχής, συμβάλλοντας κυρίως στην πνευματική ζωή του τόπου, παρέμεινε κλειστή για πολλά χρόνια και επανιδρύθηκε το 1998. Ακολουθώντας την καταπράσινη διαδρομή στην βόρεια πλευρά του λόφου θα βρεθείτε στην εκκλησία του προφήτη Ηλία. Η περιοχή προσφέρει μια μοναδική θέα

construction of the lakeside road and, after many efforts and many surveys on its suitability, it opened for the public in 2009. The Monastery of Panagia Mavriotissa is located nearby. Built in 1082 when the Byzantine Empire was ruled by Alexios I Kom nenos, the monastery was given the name Mavriotissa in the 17th century because the inhabitants of Mavrovo village took care of its upkeep. It played an important role throughout the area’s history, contributing mainly to the region’s spiritual life. It remained closed for a number of years before its re-establish ment in 1998. If you follow the path on the northern side of the hill, you will find yourselves at the Prophet Elias church. This spot offers a unique view of the northern side of Kastoria and Apozari. Visit it at sunset and to enjoy an idyllic setting and view both the lake and the old town of Kastoria from above.

και ο νεολιθικός λιμναίος οικισμός στο Δισπηλιό. Ο προϊστορικός οικισμός απέχει μόλις 8 χλμ. από την Καστοριά και βρίσκεται στη θέση «Νησί», στη νότια όχθη της λίμνης Ορεστιάδας. Στο σημείο που βρέθηκαν τα υπολείμματα των ξύλινων πασσάλων έχει δημιουργηθεί ένα πάρκο πιστή αναπαράσταση του, με οκτώ φυσικού μεγέθους καλύβες πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες, πλάι στη λίμνη. Μέσα στις κατοικίες αυτού του μοναδικού οικισμού έχουν τοποθετηθεί αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πιστά

Just outside Kastoria lies the Dispilio Neolithic lake prehis toric settlement. It is only 8 km away from the city and is locat ed on the “Island”, on the southern shore of lake Orestiada. A faithful reproduction of the settlement featuring eight life-size huts on piled is set next to the lake, right where the remains of the original wooden stakes were found. Inside the dwellings of this unique settlement, objects for daily use have been placed, all faithful copies of the excavation’s findings. Clay vessels, cups, flasks, and tools. The settlement has been dated back to be tween the 6th and 4th millennium BC.

On the way back from Dispilio, a stop for food at Allotino is a wise choice. Allotino overlooks the lake at the entrance of the city. You should try eating here at least once while in Kasto ria, for its modern decor and the authentic Greek flavours of

αντίγραφα των ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Πήλινα αγγεία, κύπελλα, φιάλες και εργαλεία. Ο οικισμός χρονολογείται μεταξύ 6ης και 4ης χιλιετίας π.Χ. Στην επιστροφή από το Δισπηλιό μια στάση για φαγητό στο Αλλοτινό, είναι σοφή επιλογή. Το Αλλοτινό είναι ένας χώρος με θέα την λίμνη στην είσοδο της πόλης. Η μοντέρνα του διακόσμηση και οι αυθεντικές ελληνικές γεύσεις του μενού του είναι κάποιοι από τους λόγους που οφείλεις να φας έστω μια φορά στο Αλλοτινό όσο βρίσκεσαι στην Καστοριά. Εδώ θα δοκιμάσετε σαρμάδες ( καστοριανοί λαχανοντολμάδες) και το καστοριανό μακάλο (μίγμα από αλεύρι, χυμό ντομάτας, σκόρδο και καρυκεύματα, περασμένο από τηγάνι). Αν είστε λάτρεις του ψαριού και δη του λιμνίσιου, αξίζει να δοκιμάσετε το ντόπιο γριβάδι, το πρικί

its menu. Try sarmades (local cabbage dumplings) and Kastoria makalo (a mixture of flour, tomato juice, garlic and spices that comes together in a frying pan). If you are like fish, especially lake fish, it is worth trying the local varieties of grivadi, priki and tourna served in many traditional ways.

It is impossible to talk about Kastoria and not mention the well-known “Ragoutsaria”, a local feast celebrated on 6-8 Jan uary and connected to the cult of God Dionysus. In ancient times, the priests dedicated to God Dionysus poured into the streets wearing masks in an attempt to exorcise evil. In return, they demanded wine and food from the locals. Traditionally, every year thousands of Kastoria residents in gruesome masks go around the city’s neighborhoods, begging homeowners for “goodies”. At the end of the day, they gather in Doltso’s central square and the party starts. Perhaps it is yet another reason to visit dreamy Kastoria.

ζητιανεύ

στο κλείσιμο

εταξύ Ασίας, Μεσογείου και Βαλκανίων ένα κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου. Στην Αλεξανδρούπολη σταματούν όλοι, εδώ θα σταμα τήσετε και εσείς. Έχουν περάσει μόλις 101 χρόνια από την ένταξη της στην ελληνική επικράτεια και η Αλεξανδρούπολη, το «στολίδι» της Θράκης, είναι μια από τις νεότερες πόλεις στην Ελλάδα, δεδομένου ότι ιδρύθηκε ως ένα απλό ψαροχώρι στα μέσα του 19ου αιώνα και πλέον έχει εξελιχθεί σε έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Η θρακιώτικη κουζίνα, η βαρκάδα στο Δέλτα του Έβρου, οι ιαματικές πηγές στα Λουτρά Τραϊανούπολης, καθώς και η επίσκεψη στη σπηλιά του Κύκλωπα Πολύφημου τον οποίο τύφλωσε, σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Οδυσσέας, είναι μερικές από τις εμπειρίες που επιβάλλεται κανείς

Nestled between Asia, the Mediterranean, and the Balkans, Alexandroupolis is a center for transit trade. Everyone stops here, and so will you. Just over a century since it joined Greece, Alexandroupolis, the «jewel» of Thrace, is one of the youngest cities in the country. It was founded as a simple fishing village in the middle of the 19th century and has now blossomed into a popular tourist destination. The local Thracian cuisine, boating in the Evros River Delta, the thermal springs of the Traianoupolis Baths, as well as a visit to the cave of Cyclops Polyphemus - according to Homer he was blinded by Odysseus- are some of the things one must experience in the area.

It was in the middle of the 19th century when a group of fishermen set up a small settlement on the coast of Thrace and called it Dede-Agats. It was a humble fishing village, that experienced rapid residential development after the passage of the Thessaloniki-Istanbul railway line (1871), and gradually turned into an important commercial and economic center for the wider region and into the main port of Thrace.

κατακτητές μέσα στη σύντομη ζωή της, ονομάστηκε τελικά από τους κατοίκους της Αλεξαν δρούπολη, προς τιμήν του βασιλιά Αλέξανδρου που πέρασε από εκεί με τα ελληνικά στρατεύματα στη πορεία του προς την Αδριανούπολη. Σύμβολο της

The city that arose and has already faced several conquerors during its short life, was eventually named Alexandroupolis by its inhabitants, in honor of Alexander the Great who passed through these parts with his Greek armies on his way to Adrianople.

The symbol of this easternmost Greek regional capital is the all-white lighthouse that dominates the waterfront. Its top stands at 27 meters above the local average sea level

μέτρα από το έδαφος, ενώ αποτελείται από 6 ορόφους και για να φτάσει κανείς στην κορυφή του πρέπει να ανέβει 98 σκαλοπάτια και έξι μεγάλα πλατύσκαλα. Στην κορυφή του βρίσκεται ο θάλαμος του φανού και έχει τρεις λευκές αναλαμπές κάθε 15 δευτερόλεπτα, απλώνοντας τη φωτεινή του δέσμη σε απόσταση περίπου 44 χιλιο μέτρων. Ο φάρος δεσπόζει στο λιμάνι από την 1η Ιουνίου 1880 και σίγουρα θα κερδίσει την προσοχή σας, ειδικά αν πιείτε τον καφέ σας στον παραλιακό δρόμο. Η Αλεξανδρούπολη είναι μια όαση για τους λάτρεις των μουσείων με το Εθνολογικό και Λαογραφικό μουσείο, να αποτελούν σημεία αναφοράς της πόλης. Μέσα από ένα θαυμάσιο ρυμοτομικό σχέδιο, με φαρδείς δρόμους και μεγάλα οικοδομικά τε τράγωνα, η Αλεξανδρούπολη αφήνει τον επισκέπτη να περιπλανηθεί στην ιστορία της και να αντιληφθεί την προνομιακή θέση της πόλης, στον κόμβο μεταξύ, Ευρώπης, Ασίας και Βαλκανίων. Περιπλανη θείτε κατά μήκος του παραλιακού μετώπου και ζήστε τον παλμό της σύγχρονης

and 18 meters above ground level. To reach the top of the lighthouse’s 6 floors, one must climb 98 steps and six large landings. Once there, you will find the lantern chamber which flashes white three times every 15 seconds, spreading its light over 44 kilometers. The lighthouse has been reigning over the harbor since June 11880 and is sure to command your attention, especially if you are enjoying your coffee on the promenade. Alexandroupolis is an oasis for museum lovers, with the Ethnological and Folklore Museums acting as the city’s reference points. The city’s wonderful grid street plan, wide streets, and large building blocks enablee the visitor to wander through its history and perceive how privileged the location is, at the crossroads of Europe, Asia, and the Balkans. Wander along the beachfront and experience the pulse of this modern metropolis. Its many numerous cafes and restaurants have turned this area into the ultimate recreation spot. Enjoy Alexandroupolis’ magnificent views of the Aegean and the peaks of Samothrace island, faintly visible on the horizon.Then, treat yourself to a walk through the beachside neighborhoods and discover the remaining neat neoclassical buildings.

αρχιτεκτονικά δείγματα του παρελθόντος ξεχωρίζει η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία, η Λεονταρίδειος Σχολή (που στεγάζει το Εκκλησιαστικό Μουσείο) και η Ιερά Μητρόπολη του Αγίου Νικολάου, η πρώτη εκκλησία

The Zarifeios Pedagogical Academy, the Leontarideios School (which houses the Ecclesiastical Museum), and the Agios Nikolaos Cathedral, the first church built in the city, stand out. With Alexandroupolis as your base, you can enjoy day trips to the nearby archaeological sites and areas of great environmental interest, such as the River Evros Delta and the virgin forest of Dadia.

πραγματοποιήστε εκδρομές στους κοντινούς αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε περιοχές μεγάλου οικολογικού ενδιαφέροντος, όπως είναι το δέλτα του ποταμού Έβρου και το παρθένο δάσος της Δαδιάς. Μία επίσκεψη στο Δέλτα του Έβρου ανήκει αναμφισβήτητα στην λίστα με το τι να κάνεις στην Αλεξανδρούπολη. Βρίσκεται 10-20 λεπτά από την πόλη της Αλεξανδρούπολης (ανάλογα στην περιοχή που μένεις), γεγονός που κάνει την επίσκεψη πολύ εύκολη. Η περιήγηση ξεκινάει από το κέντρο πληροφόρησης Έβρου. Από εκεί μπορείς να κανονίσεις βόλτα με βάρκα στο Δέλτα και ξεναγό αλλά και να πάρεις τις πρώτες πληροφορίες για τον υγροβιότοπο. Εκβάλλοντας στο Θρακικό πέλαγος, ο Έβρος δημιουργεί το ομώνυμο δέλτα, ενώ κυριότερες αιτίες για το σχηματισμό του αποτέλεσαν τόσο η τροφοδοσία με γλυκό νερό και φερτές ύλες της ευρύτερης περιοχής όσο και η δράση των θαλάσσιων ρευμάτων του Θρακικού πελάγους. Οι λιμνοθάλασσες (Δράνα, Μικρολίμνη και Λακί), οι μικρονησίδες (Ασάνη, Καραβιού Ξηράδι και Ξέρα), οι λίμνες, τα έλη και οι άλλοι βιότοποι που σταδιακά δημιουργήθηκαν, υποδηλώνουν

A visit to the Evros Delta is undoubtedly on the list of things to do while in Alexandroupolis. Located just 10-20 minutes out of the city, it couldn’t be easier to visit. The tour starts at the Evros information center where you can arrange a boat ride and tour guide and learn more about the wetland. River Evros empties into the Thracian Sea, creating the Delta. The supply of fresh water and the easily transportable natural materials found in the wider area contributed to its formation, along with the flow of the local sea currents.The Delta’s lagoons (Drana, Mikrolimni, and Laki), small islands (Asani, Karaviou Xiradi, and Xera), lakes, marshes, and other habitats all came into being gradually, pointing to a constantly evolving ecosystem, enhanced by the local climate, the area’s natural relief, and the impact of mild human activity. Protected by the RAMSAR (1971) international treaty, the Delta is located on the main axis of bird migration from Europe to Asia (and vice versa) and is an important nesting, mating, and foraging site for thousands of birds as well as animals. 304 bird species have been recorded here, as well as 20 species of reptiles, 8 species of amphibians, and more than 40 species of mammals.

να μεταβείτε μέσα στη ζώνη αυστηρής προστα σίας και να απολαύσετε από το κλειστό παρα τηρητήριο που υπάρχει εκεί το μοναδικό θέαμα των αρπακτικών πτηνών. Για τους οπαδούς της πεζοπορίας υπάρχουν σηματοδοτημένα μονοπάτια που οδηγούν μέσα στη μαγεία του δάσους. Η διαδρομή διαρκεί περίπου μία ώρα. Υπάρχουν 4 μονοπάτια συνολικά. To Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς φιλοξενεί τη μοναδική αποικία Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια

The village of Dadia spreads out on the slope of Gibrena and hosts an Ecotourism Center with a guest house, a refreshment room, and an information center. From there you can head to the Park’s strictly protected zone and have the opportunity to observe its unique birds of prey population. For hiking fans, there are several marked trails that start from the Ecotourism Center and lead into the magic of the forest. The hike takes about an hour. There are 4 paths in total. The Park is home to the only black vulture colony in the Balkans.

ανατολικά της Αλεξανδρούπολης. Από το 1995 και μετά, η λουτρόπολη εκσυγχρονίστηκε πλήρως τόσο στην παροχή υπηρεσιών όσο και στις υποδομές, με ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, εστιατόρια, υδροθεραπευτήριο με νέους ατομικούς λουτήρες, υδρομασάζ, εισπνο θεραπεία, ποσιθεραπεία κ.λπ.Οι εγκα ταστάσεις των λουτρών βρίσκονται στις πλαγιές του λόφου του Αγίου Γεωργίου, με πανοραμική θέα προς τον υγροβιότοπο του Εθνικού Πάρκου του Δέλτα Έβρου.

Trianoupolis’ thermal springs can be found 14 kilometers east of Alexandroupolis. Since 1995, the spa town has been completely modernized and now features hotels, restaurants, a hydrotherapy center with brand new individual baths, hydromassage, inhalation therapy, positotherapy, etc. The baths are located on the slopes of Agios Georgios hill and have panoramic views of the Evros Delta wetland.

σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής.

Next to the bridge that marks the border between Greece and Turkey, architecture meets faith in the unique Panagia Kosmosoteira church. This important ecclesiastical landmark is located in Feres village (ancient Vira) along with the sparse ruins of the monastery of the same name. It was built in the middle of the 12th century AD and is a brilliant example of Byzantine architecture – and of course an important local attraction.

Alexandroupolis, once a fishing village, is famous for its seafood. At «Nisiotiko» it is worth trying the chili octopus and the shrimp orzo with white truffle. The excellent risotto with cuttlefish ink, fish carpaccio, and «calamari» with pesto and feta cheese served at «Ai Giorgi» in the Makri area, are unforgettable. Another very strong choice for seafood is «Loukoulos”. Finally, for coffee, you can visit Kerouac although you will probably be happy with whichever café you pick.

A VISIT TO THE SILK MUSEUM IN SOUFLI.

Just a 20-minute drive from Dadia Forest you will find Soufli, famous for the silk industry that flourished there in the 19th century. It is a picturesque town of 6000 people that has long been associated with the breeding and cultivation of silkworms. Most locals are engaged in the production and trade of silk. The Tsakiris family Silk Art Museum can be found in the city centre. Here you will find out all there is to know about silk production, from cocoon to final product, and the fascinating history of this art. We very much enjoyed our visit, especially the tour of the town it included. The museum has a gift shop where you can source souvenirs made from local silk!

ν θέλεις να ανακαλύψεις ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της Ελλάδας, εκεί που σε υποδέχονται σμήνη αργυροπελεκάνων, και τα βλέπεις όλα ροζ από τις εκατοντάδες φλαμίνγκο. Αν θέλεις να χαθείς στο μεγαλείο της φύσης και να θαυμάσεις την σπάνια ομορφιά της, τότε ένα ταξίδι στο Δέλτα του Έβρου θα σε αποζημιώσει. Το Δέλτα του Έβρου είναι ένα μοναδικό φυσικό αξιοθέατο. Για τους φυσιολάτρες αποτελεί έναν από τους κορυφαίους προορισμούς οικοτουρισμού. Η μεγάλη ποικιλία τύπων βλάστησης συνθέτει ένα ποικιλόμορφο μωσαϊκό. Η σπάνια χλωρίδα και πανίδα που χαρακτηρίζουν την περιοχή, οφείλονται στις πολλαπλές επιδράσεις που δέχεται ο υγρότοπος εξαιτίας της πλεονεκτικής γεωγραφικής του θέσης. Ένας επίγειος παράδεισος

If you want to discover one of the most interesting parts of Greece, a place where flocks of silver pelicans will welcome you and hundreds of flamingos will turn everything pink, if you want to lose yourself in the majesty of nature and admire its rare beauty, then travel to the Evros River Delta.

The Delta is a unique natural landmark and one of the top ecotourism destinations for nature lovers. Its wide variety of vegetation is diverse mosaic, the rare flora and fauna found in the area the result of multiple natural processes that take place in and around the wetland. It is an earthly paradise for hundreds of species of animals and plants. Migratory water fowl from the northern regions of south-eastern Europe nest and feed here during the winter, turning the Delta into an invaluable ark of biodiversity.

History has given the Evros Delta many names. The Ainian Delta, as it was known in antiquity, took its name from Ainos, one of the most ancient Thracian cities, mentioned by Homer in the Iliad. It is the modern-day city of Enez, where the ruined Byzantine churches and the old castle can still be found today. In the Byzantine years, the Delta was a well-known hunting ground, used by emperors.

This is one of the most important habitats for Europe’s birdlife. 324 species have been recorded here,an impressive number when you consider a total of 423 species that have been observed throughout Greece. The Delta is located on a

Το Δέλτα του Έβρου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιότοπους για την ορνιθοπανίδα της Ευρώπης. Εδώ έχουν κατα γραφεί 324 είδη, αριθμός τεράστιος αν σκεφτεί κανείς ότι σε όλη τη χώρα έχουν παρατηρηθεί 423 είδη. Το Δέλτα βρίσκεται πάνω σε μια μεγάλη μεταναστευτική οδό και ιδιαίτερα τον χειμώνα, εδώ καταφθάνουν περίπου 147 είδη πουλιών για να ξεχειμωνιάσουν. Από αυτά στην κορυφή βρίσκεται η απειλούμενη παγκοσμίως νανόχηνα και ακολουθούν η κοκκινόχηνα, η ασπρομέτωπη χήνα, η σταχτόχηνα, ο νανόκυκνος, ο αγριόκυκνος και ο βουβόκυκνος. Από τα παπιά εδώ καταφθάνουν χιλιάδες πρασινοκέφαλες, ψαλί δες, κιρκίρια, χουλιαρόπαπιες, σφυριχτάρια, σαρσέλες, βαρβάρες, καστανόπαπιες, βαλτόπαπιες, κ.ά. Από τα αρπακτικά εδώ κυνηγούν μερικοί από τους πιο σπάνιους αετούς στη χώρα μας, όπως ο βασιλα ετός, ο θαλασσαετός, ο στικταετός, ο κραυγαετός, ο ψαλιδιάρης και ο τσίφτης. Άλλα αρπακτικά είναι οι καλαμόκιρκοι, οι χειμωνόκιρκοι, οι αετογερακίνες, οι γερακίνες, οι πετρίτες, οι μπούφοι και οι τυ τούδες. Άλλα αξιοθαύμαστα είδη του Δέλτα είναι οι αργυροπελε κάνοι, οι ροδοπελεκάνοι, τα φοινικόπτερα, οι μαύροι πελαργοί, οι καλαμοκανάδες, οι αγκαθοκαλημάνες, οι στρειδοφάγοι, οι λιμόζες, οι πορφυροτσικνιάδες, οι ήταυροι, οι αβοκέτες, οι αλκυόνες, οι μελισσοφάγοι, τα νεροχελίδονα, οι χουλιαρομύτες, οι λαγγόνες, οι χωματίδες, οι χαλκόκοτες, τα γελογλάρονα, τα νανογλάρονα και οι

major migratory route, with 147 species of birds arriving here each year to spend the winter. Of these, the world-endan gered lesser white-fronted goose is the most populous, fol lowed by the red-fronted goose, the white-fronted goose, the greylag goose, the whooper swan, and the mute swan. Thou sands of mallards, teals, widgeons, sardines, barbarians, tawny ducks etc., all species of duck, arrive here each year. Among the raptors, some of the rarest eagles in Greece hunt here, such as the golden eagle, the white-tailed eagle, the spotted eagle, the screech eagle, the scimitar, and the black kite. Other raptors include reed grebes, winter grebes, ospreys, falcons, peregrines, owls, and parrots. Other admirable species of the Delta are the silver pelicans, rosy pelicans, greater flamingos, black storks, sandpipers, ospreys, oystercatchers, egrets, pur ple herons, avocets, kingfishers, honeyeaters, swallows, as well as various species of grebes and terns. In the Delta, very rare species with few sightings in Greece are often observed and, notably, the likely now-extinct slender-billed curlew was pres ent here until a few years ago.

The Evros Delta Information Center (tel. 25510 61000) has been operating in Traianoupoli since 1997 and is also the seat of the Evros Delta National Park Management Agency.

πετροτουρλίδες. Στο Δέλτα συχνά παρατηρούνται ιδιαίτερα σπάνια είδη με ελάχιστες αναφορές στη χώρα μας, ενώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε την μέχρι πριν λίγα χρόνια παρουσία της μάλλον εξαφανισμένης πλέον λεπτομύτας. Στην Τραϊανούπολη λειτουργεί από το 1997 το Κέντρο Πληροφό ρησης Δέλτα Έβρου (τηλ. 25510 61000), που είναι και η έδρα του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου. Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου (www.evros-delta.gr ) πραγματοποιεί όλο το χρόνο οργανωμένες περιηγήσεις

προτείνει συγκεκριμένες διαδρομές σε επιλεγμένες επιτρεπόμενες περιοχές. Οι ήχοι των πουλιών, τα ζωηρά χρώματά τους, η μοναδική βλάστηση, και αν είστε τυχεροί να συναντήσετε και άγρια άλογα, τότε η επίσκεψή σας στο Δέλτα θα σας μείνει αξέχαστη. Αυτόν τον μοναδικό κόσμο οφείλουμε να τον διατηρήσουμε και για τις επόμενες γενιές. Το δέλτα του Έβρου πρέπει να μείνει για πάντα πλούσιο από ήχους και ζωντανό από εικόνες. Το οφείλουμε στα παιδιά μας

The Agency ( www.evros-delta.gr ) organizes year-round tours in the protected area of the Evros Delta with the Information Center serving as the starting point. The tours include an informative video screening, an escorted visit to the wetland by bus, as well as a tour of the water route using the traditional plava boats. All necessary observation equipment such as telescopes and binoculars is provided for the tour. For those wanting to walk or cycle, the center suggests specific routes in selected areas where access is permitted. The sounds of the birds, their vivid colors, the unique vegetation, and, if you are lucky enough to come across them, the wild horses will make your visit here un forgettable. We must preserve this unique world for future generations. The Evros Delta must remain forever rich in sounds and alive in images. We owe it to future genera tions.

ο Μιλάνο είναι η πόλη του μέλλοντος αλλά και του παρελθόντος. Είναι μια πόλη όπου η παράδοση και ο πολιτισμός συναντούν τη νεωτερικότητα και την και νοτομία. Ξεχάστε όσους σας πουν ότι το Μιλάνο είναι μια από τις πιο άσχημες ιταλικές πόλεις. Εδώ υπάρχει ομορφιά σε κάθε γωνιά. Από τους άψογα ντυμένους Μιλανέζους που περπατούν στους δρόμους, μέχρι τις πλούσιες αψίδες της Galleria Vittorio Emanuele II - το παλαιότερο εμπορικό κέντρο της Ιταλίας - έως τις προσόψεις και τις αυλές των palazzi που βρίσκονται στην ιστορική συνοικία. Οι περισσότερες από τις μεγάλες εταιρείες σχεδι ασμού έχουν τα γραφεία τους στο Μιλάνο και η Εβδομάδα Μόδας όπως και η Salone Del Mobile, κάνουν τη πόλη κέντρο του κόσμου. Η αλληλεπίδραση διαφορετικών ειδών τέχνης και

Milan is a city of the future as well as of the past. It is a city where tradition and culture meets modernity and innovation. Forget the naysayers who’ll tell you Milan is one of the uglier Italian cities; there is beauty on every corner. From the immaculately turned-out Milanesi who walk the streets, to the lavish arches of Galleria Vittorio Emanuele II — the oldest shopping centre in Italy — and the façades and courtyards of the palazzi that line the historical quarter. Most of the major design labels have a presence in the city and Fashion Week and furniture’s equivalent, the Salone Del Mobile, bring people from across the world.The interaction of different kinds of arts and architectures cultivates the city as one of the most modern, fancy but also comfy and unique ones.

όλα τα καταστήματα υψηλής ραπτικής, να απολαύσετε ένα απεριτίβο δίπλα στο νερό των καναλιών Navigli (που λέγεται ότι σχεδιάστηκαν από τον Ντα Βίντσι), να παρακολου θήσετε παραστάσεις παγκόσμιας κλάσης στην όπερα La Scala και στη συνέχεια να χαλαρώσετε στις όχθες της λίμνης Κόμο, όλα μέσα στο ίδιο Σαββατοκύριακο; Υπάρχουν μερικά μέρη που πρέπει να επισκεφθείτε οπωσδήποτε στο Μιλάνο. Ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός, το Duomo, με τους χαρακτηριστικούς γοτθικούς πυργίσκους και το ροζ μάρμαρο Candoglia

Where else can you gaze in awe at Leonardo da Vinci’s Last Supper, browse sample sales for affordable haute couture, enjoy an aperitivo by the water of the Navigli canals (said to have been designed by Da Vinci), watch world-class performances at La Scala opera house, then relax on the shores of Lake Como all in the same weekend?

There are a few must-visit places in Milan. The magnificent cathedral, the Duomo, with its abundance of gothic spires and pink Candoglia marble is the largest church in Italy. Climb the 251 steps to the top of the cathedral for fabulous views of the city. Another work of art that will leave you awestruck is Leonardo Da Vinci’s Last Supper, housed in the refectory of

είναι η μεγαλύτερη εκκλησία της Ιταλίας. Ανεβείτε τα 251 σκαλοπάτια στην κορυφή του καθεδρικού ναού για υπέροχη θέα της πόλης. Μην αμελήσετε να δείτε τον Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, που στεγάζεται στην τραπεζαρία του μοναστηριού Santa Maria delle Grazie (φροντίστε να κλείσετε την επίσκεψή σας πριν πάτε) . Στην Pinacoteca di Brera, στεγάζονται μερικοί από τους πιο πολύτιμους πίνακες της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένων έργων των Giovanni Bellini, Raphael και Caravaggio. Αν προτιμάτε τη μοντέρνα τέχνη, τότε θα βρείτε τους Καντίνσκι, Πικάσο και Μοντιλιάνι μεταξύ των καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται στο υπέροχο Museo del Novecento, ενώ η σύγχρονη τέχνη αιχμής βρίσκεται στο Fondazione Prada, το οποίο διαθέτει έργα των Damien Hirst και Jeff Koons και ένα καφέ σχεδιασμένο από τον Wes Anderson. Οπωσδήποτε να αφιερώσετε χρόνο για

Αν ψάχνετε για καλό καφέ σας προτείνουμε τα «paninidurini», που έχουν καταστήματα σε

πόλη. Για όλους τους vegans εκεί έξω το «Flower Burger» είναι το ιδανικό μέρος για να πάρετε υγιεινό και νόστιμο burger (ακόμα και για τους μη vegans). Πάρτε μια ανάσα στο Parco Sempione, το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης. Εδώ μπορείτε να περπατήσετε δίπλα στην όμορφη λίμνη ή να ξαπλώσετε στα κατα πράσινα παρτέρια. Περάστε οπωσδήποτε από το επιβλητικό Castello Sforzesco, το οποίο στεγάζει διάφορα μουσεία και γκαλερί. Σημαντικό. Μια από τις χαρές του Μιλάνου είναι το aperitivo - ποτά και σνακ που καταναλώνονται όρθια στα μπαρ ή στους δρόμους μεταξύ

the Convent of Santa Maria delle Grazie (be sure to book your visit in advance) . While your head’s in Renaissance art, check out the Pinacoteca di Brera, where some of Italy’s most prized paintings are housed, including works by Giovanni Bellini, Raph ael and Caravaggio. If you prefer modern art, then you’ll find Kandinsky, Picasso and Modigliani among the artists represented in the magnificent Museo del Novecento, while cutting-edge contemporary art is at the Fondazione Prada, which has works by Damien Hirst and Jeff Koons and a café designed by Wes Anderson. You should definitely take your time to just stroll around the beautiful small alleys of the city where you can find cozy Italian cafés, restaurants and parks. If you are looking for good and cheap coffee we recommend “paninidurini”, they have shops all across the city. For all the vegans out there “Flower Burger” is the perfect place to get healthy and delicious burger (even for non-vegans an insider-tip).

Take a breather in Parco Sempione, the city’s largest park. Here you can stroll beside the pretty ornamental lake or picnic on the lush lawns. Be sure to pop into the imposing Castello Sforzesco, which houses various museums and galleries. If you are looking for a larger lake to stroll beside then the magnificent Lake Como is only a 40-minute train ride away.

One of the joys of Milan is aperitivo — drinks and snacks consumed standing in bars or spilling onto the street between the hours of 6pm and 9pm.The bright orange drink you see in people’s hands is an Aperol Spritz; a mix of prosecco, Aperol

των ανθρώπων είναι ένα Aperol Spritz- ένα μείγμα από prosecco, Aperol και σόδα- το κόκκινο είναι ένα Negroni Sbagliato, το οποίο εφευρέθηκε στην πόλη τη δεκαετία του 1970, όταν ένας σερβιτόρος ανακάτεψε κατά λάθος prosecco με κόκκινο βερμούτ και Campari, αντί για το συνηθισμένο τζιν. Κατευθυνθείτε προς τη συνοικία Navigli, όπου μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε μια σειρά από μπαρ που βλέπουν στο κανάλι και να απολαύσετε το ποτό σας, ενώ θαυμάζετε το καινοτόμο σύστημα κλειδαριών που σχεδίασε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι τον 15ο αιώνα. Με την όρεξή σας να έχει ανοίξει, θα θελήσετε να δοκιμάσετε την θρυλική εστιατορική σκηνή του Μιλάνου. Είτε επιλέξετε να πάτε σε εστιατόρια με αστέρια Michelin είτε nonnas σε trattorias, σίγουρα θα βρείτε φαγητό για να ικανοποιήσετε κάθε ουρανίσκο. Εδώ, ίσως περισ σότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ιταλία, με εξαίρεση το Τορίνο, θα

and soda; the red one is a Negroni Sbagliato, which was invent ed in the city in the 1970s when a waiter accidentally mixed prosecco with red vermouth and Campari, instead of the usual gin. Head to Navigli district where you can take your pick from a stretch of canal-facing bars and enjoy your drink while admiring the innovative system of locks designed by Leonardo Da Vinci in the 15th century.

With your appetite whetted, you’ll want to sample Milan’s thriving restaurant scene. Whether you choose to join models in Michelin-starred restaurants or nonnas in trattorias you’ll find food to please every palate. Here, perhaps more than anywhere else in Italy with the exception of Turin, you’ll find international cuisine, including Chinese and Indian restaurants, as well as cui sine from other regions of the country, which is testament to the economic pull of a city that has drawn a workforce from across the land and further afield. But the city has its specialties too; saffron-infused risotto alla Milanese; creamy polenta, veal either doused in breadcrumbs and fried (cotoletta alla Milanese) or stewed on the bone (osso bucco), cassoeula — a pork and cabbage stew — and buttery brioche-like panettone.

cassoeula - ένα χοιρινό με λάχανο στιφάδο - και βουτυρένιο panettone σαν τσουρέκι. Μην ξεχνάτε ότι το Μιλάνο είναι μια ατελείωτη Dolce Vita και αυτό σημαίνει απόλαυση, όρεξη για ζωή, αυθορμητισμό και να αφήνεις τη ζωή να σε εκπλήσσει.

It is the Italian attitude to life that makes this country so special to visitors. The famous Dolce Vita. La Dolce Vita stands for enjoyment, zest for life, spontaneity and to let life surprise you.

ΤΟ ΜΙΛΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΤΕΛΕΙΏΤΗ DOLCE VITA ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ, ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΖΏΗ

IT IS THE ITALIAN ATTITUDE TO LIFE THAT MAKES THIS COUNTRY SO SPECIAL TO VISITORS. THE FAMOUS DOLCE VITA

Ο τέλειος τρόπος για να ξεκινήσετε μια επίσκεψη στο Μιλάνο είναι με aperitivi, ποτά που σερβίρονται πριν από το δείπνο μαζί με κάθε είδους σνακ για να γεμίσετε την κοιλιά σας.Τα πιο βασικά περιλαμβάνουν ξηρούς καρπούς, πατατάκια και ελιές, ενώ τα πιο περίτεχνα πακέτα περιλαμβάνουν τα πάντα, από ζυμαρικά και λαχανικά μέχρι σούσι. Το Navigli, η μοντέρνα περιοχή που αγκαλιάζει τα κανάλια, είναι ο κλασικός προορισμός για aperitivi στο Μιλάνο- δοκιμάστε το Mag Café για cool vintage vibes.

The perfect way to start a Milan visit is with aperitivi, pre-dinner drinks served with all manner of snacks to fill the belly. Τhe most basic comes with nuts, chips and olives, while more elaborate spreads include everything from pasta and veggies to sushi. Navigli, the hip area hugging the canals, is the classic destination for aperitivi in Milan. Τry Mag Café for cool vintage vibes.

Για να αποφύγετε τον συνωστισμό, μπορείτε να φτάσετε νωρίτερα για να ξεναγηθείτε στην εκκλησία. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τις ταράτσες για να δείτε από κοντά τα καμπαναριά και τον ορίζοντα του Μιλάνου από ψηλά.

The second-largest church in Italy, the Duomo—built between the 14th and 19th centuries—is Milan’s top attraction and definitely worth a peek inside. Every Sunday, there’s a mass at 11am accompanied by the Cathedral Choir. Τo beat the crowds, you can arrive earlier to tour the church. Don’t miss a visit to the terraces to view the spires up-close and the Milan skyline from on-high.

Το να

την

μισή διασκέδαση: Είναι κρυμμένη μέσα

είναι

αυλή που οδηγεί σε ένα χυτήριο του 19ου αιώνα, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα δροσερό μπαρ, εστιατόριο και νυχτερινό κέντρο διασκέ δασης. Είναι ανοιχτό μέχρι τις 2 το πρωί τις περισσότερες νύχτες, οπότε έχετε αρκετό χρόνο για να απολαύσετε τη σκηνή- αν ο καιρός είναι καλός, μπορείτε να χαλαρώσε τε στον κήπο με ένα ή δύο Negroni.

Follow the locals to Fonderie Milanesi, in Ticino, not too far from the Navigli canals. Finding the entrance is half the fun: It’s hidden in a courtyard that leads to a 19thcentury foundry converted into a cool bar, restaurant and nightlife spot. It’s open till 2am most nights, so you have plenty of time to take in the scene - if the weather’s nice, you can relax in the garden with a Negroni or two.

GINO SORBILLO GINO SORBILLO:

is a great option for lunch or dinner, but if you are craving a good pizza this is the best I’ve had in this region of Italy. It’s Napoli-style (the best in my humble opinion) with the chewiest dough I’ve ever had. The toppings are of excellent quality and the service is great (there are a few waiters who speak English).

PANINI DE SANTIS / PANINI DE SANTIS

A sandwich institution in Milan, these panini are packed with fresh locally sourced ingredients and grilled to perfection. The Ronny is a personal favorite.

DI BRERA / PINACOTECA DI BRERA

pretty neighbourhood of Brera is a lovely place to stroll. Art lovers should save time for Pinacoteca di Brera, which houses Italian paintings from the 14th to the 20th centuries in a 17thcentury building. Stop for lunch at Fioraio Bianchi Caffe, a cute bistro filled with flowers; try the risotto or one of the kinds of pasta.

πορεί να φταίει ο καταγάλανος ουρανός ή απλά η ομορφιά της πόλης, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Οι κάτοικοι του Μονάχου θέλουν πάντα να δεί χνουν την καλύτερη πλευρά τους, είτε βρίσκονται σε μια μπυραρία, είτε σε έναν από τους αποκλει στικούς εμπορικούς δρόμους, είτε στο γήπεδο της Μπάγερν Μονάχου. Μια πόλη με μεγάλη ιστορία, τόσο κομψή όσο και χαλαρή, πολύβουη και συνάμα ήρεμη. Το Μόναχο είναι η πρωτεύουσα του lifestyle της Γερμανίας. Και πάνω απ’ όλα αυτά, διαθέτει μία από τις πιο όμορφες πλατείες της χώρας: η Marienplatz, στην καρδιά της πόλης, όπου βρί σκονται το Παλιό και το Νέο Δημαρχείο. Το περίφημο glockenspiel του δημαρχείου είναι τόσο μέρος της ταυτότητας της πόλης όσο και η μπυραρία Hofbräuhaus ή η εμβληματική εκκλησία της Παναγίας με τους πύργους με τους πράσινους θόλους και τις κορυφές. Η περιπλά νηση στους πάγκους της Viktualienmarkt είναι μια πανδαισία για τις αισθήσεις, ενώ οι πολυτελείς λεωφόροι αγορών, όπως η Ludwigstrasse ή η Maximilianstrasse, είναι σχεδιασμένες για

Marienplatz είναι ένα δημοφιλές σημείο συνάντησης, η αρχή του πεζόδρομου και το σημείο από το οποίο μετρούνται οι αποστάσεις στην πόλη. Μπορείτε να καθίσετε στη σκιά του Neues και του Altes Rathaus (Νέο και Παλιό Δημαρχείο) και να απολαύσετε χαλαρά έναν καφέ, παρακολουθώντας το κόσμο γύρω σας. Είναι επίσης το ιδανικό μέρος

It might be down to the clear blue skies or simply the city’s beauty, but one thing’s for certain: The people of Munich always like to show their best side, whether they’re in a beer garden, on one of the exclusive shopping streets, or in Bayern Munich’s stadium. A city with a big heart, as suave as it is easygoing, buzzing and yet tranquil. Munich is Germany’s lifestyle capital. And on top of all this, it boasts one of the country’s most beautiful squares: Marienplatz, at the heart of the city and home to the Old and New Town Halls.The famous town hall glockenspiel is as much a part of the city’s identity as the Hofbräuhaus beer hall or the iconic Church of Our Lady with its green dome-crested towers. Browsing the stalls of the Viktualienmarkt is a feast for the senses, while the luxury shopping boulevards such as Ludwigstrasse or Maximilianstrasse are designed for those with an appreciation of the finer things in life. Marienplatz (square) has been at the centre of the city since Munich was founded by Henry the Lion in 1158. It was the point at which all of the new city’s most important streets met and for centuries it was the centre of Munich’s life. And even today, between the Isartor and Stachus, Odeonsplatz and Sendlinger Tor, Marienplatz is a popular meeting place, the start of the pedestrian zone and the place from which distances in the city are measured.

You can sit in the shadows of the Neues and Altes Rathaus (New and Old Town Halls) and enjoy a relaxing cup of coffee, watching the hustle and bustle around you. It is also the ideal place to start a tour of the shops in the pedestrian zone or Viktualienmarkt. Popular shopping streets include Kaufingerstraße,

για να ξεκινήσετε μια βόλτα στα καταστήματα του πεζόδρομου ή της

Viktualienmarkt. Οι δημοφιλείς εμπορικοί δρόμοι περιλαμβάνουν τις οδούς Kaufingerstraße, Neuhauser Straße, Sendlinger Straße και Theatinerstraße. Μια από τις πιο δημοφιλείς εκδηλώσεις στην πλατεία Marienplatz είναι η Christkindlmarkt. Ο Αγγλικός Κήπος, ένας πραγ ματικός παράδεισος, βρίσκεται ανάμεσα στον ποταμό Isar και το κέντρο της πόλης, είναι από τα αξιοθέατα που δεν πρέπει να χάσετε. Από την απόλαυση της χαλάρωσης μέχρι το σερφ στον ποταμό Eisbach, εδώ όλα επιτρέπονται. Προσθέστε σε αυτό δύο από τις πιο όμορφες μπυραρίες του Μονάχου, η μια στον Κινέζικο Πύργο και η άλλη σε ένα γραφικό σημείο δίπλα στη λίμνη, και έχετε την τέλεια συνταγή για ένα χαλαρωτικό απόγευμα. Οι κάτοικοι του Μονάχου είναι επίσης υπερήφανοι για τα μουσεία της πόλης, πολλά από τα οποία είναι διεθνούς κύρους, όπως το Γερμανικό Μουσείο, το μεγαλύτερο μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας στον κόσμο, η Alte Pinakothek, η Neue Pinakothek, η Pinakothek der Moderne, το Μουσείο Lenbachhaus, το Μουσείο Brandhorst και πολλά άλλα. Το Μουσείο BMW καλύπτει την αυτοκινητοβιομηχανική κληρονομιά της πόλης, ενώ τα αστέρια του ποδοσφαίρου της Μπάγερν Μονάχου δείχνουν στις ομάδες που επισκέπτονται την Allianz Arena πώς είναι πραγματικά να είσαι στην κορυφή. Το Μόναχο αξίζει οπωσ δήποτε μια επίσκεψη. Υπάρχουν τόσα πολλά καταπληκτικά τουριστικά αξιοθέατα, σημαντικά ιστορικά μνημεία, όμορφα πάρκα και κάστρα, ενεργή νυχτερινή ζωή, καλές ευκαιρίες για ψώνια και καταπληκτικά φεστιβάλ. Πάνω απ’ όλα, βρίσκεται στο κέντρο ενός πολιτιστικού τοπίου που οι άνθρωποι διαμορφώνουν εδώ και αιώνες. Πολλά εξαιρετικά μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO βρίσκονται σε μικρή απόσταση με το τρένο.

Neuhauser Straße, Sendlinger Straße and Theatinerstraße. In addition, Munich shopping arcades and districts such as the Fünf Höfe are just around the corner. One of the most popular events at Marienplatz is the Christkindlmarkt. A visit to the English Garden, Munich’s very own slice of paradise wedged in between the Isar River and the city centre, doesn’t cost you a penny. From the art of lazing around to surfing the Eisbach River, anything goes here. Add to this two of Munich’s most beautiful beer gardens, one at the Chinese Tower, the other at a picturesque lakeside spot, and you’ve got the perfect recipe for a relaxing afternoon. The people of Munich are also proud of the city’s museums, many of which are of international standing, such as the German Museum, the world’s biggest science and technology museum, the Alte Pinakothek, the Neue Pinakothek, the Pinakothek der Moderne, the Lenbachhaus Museum, the Brandhorst Museum and many more. The BMW Museum has the city’s automotive heritage covered, while the football stars of Bayern Munich show teams visiting the Allianz Arena what it’s really like to be on top. Munich is absolutely worth a visit.There are so many amazing tourist attractions, important historic sites, beautiful parks and castles, an active nightlife, good shopping opportunities, and amazing festivals. Above all, it’s in the center of a cultural landscape that humans have been shaping for eons and many outstanding UNESCO World Heritage sites are only a short train trip away.

εμπειρίες που πρέπει να έχετε στο Μόναχο σας βοηθά να αξιοποιήσετε στο έπακρο το χρόνο σας στη βαυαρική πρωτεύουσα. Χωρίς αμφιβολία, το Νο 1 πράγμα που πρέπει να κάνετε στο Μόναχο είναι να επισκεφθείτε την πλατεία Marienplatz. Από εκεί, συνεχίστε σε μεσαιωνικές αυλές και ιστορικά κτίρια. Στη συνέχεια, επισκεφθείτε τον εκτεταμένο Αγγλικό Κήπο για να δείτε το πιο μοναδικό αξιοθέατο του Μονάχου - τους σέρφερ σε ένα μόνιμο κύμα στον ποταμό Eisbach!

This list of must-do experiences in Munich helps you make the most of your time here in the Bavarian capital. Without a doubt the Νο 1 thing to do in Munich is to visit Marienplatz. From there, continue on to medieval courtyards and historical buildings. Then visit the sprawling English Garden to see Munich’s most unique attraction— surfers on a standing wave on the Eisbach River!

Hidden away just to the left of Starbucks is a corridor that leads you to a medieval courtyard. Numerous artists, craftsmen, and civil servants have lived here since medieval times, and the residences are still in use today. . Stepping into Platzl Gassen feels a little bit like slipping back in time a few hundred years. Of particular interest are the houses at Platzl 2 and 3 with their “Ohrwascheln»—asymmetrical roofs.

MÜNCHEN GMBH OLYMPIATURM

Take a quick, ear-popping elevator ride to the observation deck of the Olympiaturm (190 meters or 623 feet), in the center of Olympic Park, and see across the whole city—as far as the Alps, in clear weather. The last elevator goes up at 11:30pm, making it a good way to see the city lights. And if standing on the observation deck isn’t your thing, make a reservation in the revolving restaurant and watch the city views roll by.

φροντίστε να επισκεφθείτε την κοντινή αγορά για αυθεντικά προϊόντα! The square in Munich is large, and its town hall just as impressive. A beautiful destination for lovers of architecture. While the square itself is a beautiful and lively hub, be sure to checkout the market nearby for authentic goods!

Cotidiano είναι μια μικρή αλυσίδα casual εστιατορίων με τέσσερις τοποθεσίες στο Μόναχο. Σερβίρουν αγαπημένα πρωινά, όπως τοστ αβο κάντο, ομελέτα με καπνιστό σολομό και ανοιχτό σάντουιτς με σπιτικό χούμους, για να αναφέρου με μερικά από αυτά. Ο φρεσκοστυμμένος χυμός και ο καφές είναι αδιαπραγμάτευτα. Αλλά αυτό που πραγματικά πρέπει να δοκιμάσετε είναι το κρουασάν αμυγδάλου τους, ένα από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει οπουδήποτε!

Cotidiano is a small chain of casual restaurants with four locations in Munich. They serve breakfast favorites like avocado toast, scrambled eggs with smoked salmon, and open sandwich with house-made hummus, to name a few. Freshly pressed juice and coffee are nonnegotiable. But what you really must try is their almond croissant, one of the best I’ve tried anywhere!

Cotidiano - Maxburgstraße 4.

Hands down, the coolest thing you can do in Munich! Watching surfers is not something you expect to do in a landlocked city. Yet, here they are, riding the waves of the Eisbach River day or night, rain or shine.

Eiszauber (Munich Ice Magic)»,

Stachus (Karlsplatz),

Our next stop will be Max-JosephPlatz. If you face the statue of King Maximilian Joseph in the center of the square, you will see the National Theatre in front of you, the Munich Residence on the left, and Palais Toerring-Jettenbach on the right.

One of the best things to do in Munich in December is ice skating. Located in the middle of the Stachus (Karlsplatz), “Münchner Eiszauber (Munich Ice Magic)” is one of the largest outdoor rings in the country and a great place to enjoy a lovely family evening.

A city with Roman ruins in its subway, communist architecture built to hide ancient Orthodox chapels, and its very own mountain playground, Sofia knows how to surprise and delight.

άνω από έναν αιώνα πριν, ο πρίγκιπας Φερδινάνδος της Βουλγαρίας είχε ως στόχο να κάνει τη Σόφια μια μοντέρνα πρωτεύουσα, όπως οι γειτονικές του πόλεις, η Βουδαπέστη και η Πράγα. Περπατώντας τον γνωστό δρόμο με τα κίτρινα τούβλα και τα δέντρα που οδηγεί στο κτίριο της Εθνοσυνέλευσης, θα καταλάβετε το όραμά του. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είχε ο Φερδινάνδος στο μυαλό του ως πρότυπο, αλλά η Σόφια έχει το δικό της μοναδικό, παθιασμένο και ιδιόρρυθμο χαρακτήρα που έχει να κάνει με τον πολιτισμό, την παράδοση και την τέχνη της. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα που μπορείτε να κάνετε στη Σόφια,

Over a century ago, Prince Ferdinand of Bulgaria aimed to make Sofia a fashionable capital city to the likes of nearby cities, Budapest or Prague. Walking the locally renowned yellow-bricked-tree-lined road leading to the National Assembly building, you will get a good idea of his vision.

Fortunately, although perhaps the city hasn’t reached the fashionable potential Ferdinand had in mind with matching standards of other European capitals nearby, it has reached its own unique, passionate, and quirky potential to do with culture, tradition, and art and is thriving with its distinctiveness.

στην Ευρώπη. Πολλοί άνθρωποι που επισκέπτονται τη Βουλγαρία τείνουν να επικεντρώνονται στις πίστες του σκι ή στις παραλίες, όπως το Μπάνσκο και η Βάρνα. Η Σόφια, η πρωτεύουσα της χώρας, συχνά παραβλέπεται στην πορεία. Αυτό είναι άδικο. Η Σόφια είναι μια εξαιρετική πόλη που προσφέρει στους επισκέπτες της πολλά περισσότερα από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν, συμπεριλαμβανομένων και μερικών από τα καλύτερα ξενοδοχεία στη

There are numerous fun things to do in Sofia, which is growing into an enthralling capital in Eastern Europe. Some travelers swear this city to be the next Berlin because of its quirks, creative takes on culture, and the fact that the young generation has a tremendous impact on the city and what is happening within it. However, Sofia is on track to be whatever it wants to be, and there is no greater potential than that.Tucked in the country’s western side below the impressive Vitosha Mountain, this city, full of 2,000 years of history is one of the most special you will experience in Europe. Many people visiting Bulgaria tend to focus on the ski slopes or the beaches, like Bansko and Varna. Sofia, the country’s capital, is often overlooked in the process. That’s really a shame. Sofia is an eclectic city with so much more to offer than most people realize, including being home to some of the best hotels in Bulgaria. Sofia is situated in the very heart of the Balkan peninsula—equidistant from both the Black Sea and the Adriatic Sea—and is ancient.

Αδριατική. Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι ζούσαν στην περιοχή για περισσότερα από 9.000 χρόνια. Σήμερα, είναι μια ακμάζουσα πόλη με πολλά διαφορετικά πρόσωπα. Από σπουδαία μουσεία μέχρι μνημεία του Κόκκινου Στρατού και από εμβληματικές εκκλησίες με τους χαρακτηριστικούς τρούλους – κρεμμύδι, μέχρι σύγχρονες επιχειρήσεις. Επιπλέον είναι μια από τις πιο προσιτές πρωτεύουσες της Ευρώπης για τους επισκέπτες, με μεγάλη ποικιλία καταλυμάτων για όλα τα βαλάντια. Οι επιχειρηματίες έλκονται επίσης από αυτή τη ζωντανή και ως επί το πλείστον σύγχρονη πόλη, καθώς θεωρείται μια από τις δέκα κορυφαίες πόλεις του κόσμου για νεοφυείς επιχειρήσεις τεχνολογίας. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα συναρπαστικό μέρος για να το επισκεφθείτε. Θα σας εκπλήξει, θα σας εντυπωσιάσει και θα σας μαγέψει. Στη Σόφια θα συνα ντήσετε δεκάδες μουσεία, γκαλερί, ναούς και αρχαιολογικούς χώρους, που θα σας οδηγήσουν σε ένα ταξίδι στο χρόνο, την ιστορία

Archaeological evidence shows people have lived in the area for more than 9,000 years. Nowadays, it’s a thriving city with many different faces. There are plenty of fun things to do in Sofia, from great museums to Red Army monuments and iconic onion-domed churches to modern businesses. On top of that, it’s one of the most affordable capital cities in Europe for tourists, with a great selection of accommodations for all budgets. Entrepreneurs are also drawn to this vibrant and mostly modern city as it’s considered one of the world’s top ten cities for technology start-ups.

Long story short, this is a fascinating place to visit. It’ll surprise you, impress you and enchant you. Sofia has much more than it cuisine to enchant you with, in the city you will find dozens of museums, galleries, temples and archaeological sites, which will take you on a journey through time, history and the religious diversity of Sofia. A patchwork of influences that the city has embraced harmoniously in its course from the past, to the present and continuing in the future.

Most Iconic Place

πόλης. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους ανατολικούς ορθόδοξους καθεδρικούς ναούς στον κόσμο. Όπως μεγάλο μέρος της επιβλητικής αρχιτεκτονικής της Σόφιας, έτσι και αυτός ο καθεδρικός ναός χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε περάσει από το υπόγειο για να δείτε το Μουσείο της Κρύπτης, το οποίο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη

An enormous edifice with a capacity to hold 10,000 people, the Alexander Nevsky Cathedral is unquestionably the most iconic building in the city, the epitome of Sofia tourism, and one of the very symbols of Bulgaria. It’s one of the world’s largest Eastern Orthodox cathedrals. Like much of Sofia’s imposing architecture, this cathedral also dates from the late 19th century. Make sure to pop into the basement to

Το τετράγωνο της ανεξιθρησκείας. Μια σπάνια περιοχή, όπου τέσσερις χώροι λατρείας μεταξύ τεσσάρων διαφορετικών θρησκειών συγκεντρώνονται και είναι ειρηνικοί μετα ξύ τους. Η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία Saint Nedelya, η συναγω γή της Σόφιας, το τζαμί Banya Bashi και ο καθολικός καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωσήφ βρίσκονται σε απόσταση περίπου εκατό μέτρων ο ένας από τον άλλον. Καλύτερη ημερήσια εκδρομή Το μοναστήρι Ρίλα, δύο ώρες έξω από τη Σόφια, είναι το μέρος όπου ο Άγιος Ιβάν Ρίλξι έζησε απομονωμένος κατά τη διάρκεια του 10ου αιώνα. Οι οπαδοί του μετέτρεψαν τη Ρίλα σε πνευματική πρωτεύουσα της μεσαιωνικής Βουλγαρίας.

the Crypt Museum, which houses the largest collection of Orthodox icons in Europe.

The Quadrangle Of Religious Tolerance.

A rare area in the world today where four places of worship among four different religions gather and are peaceful with each other.The Orthodox Christian Saint Nedelya Church, the Sofia Synagogue, the Banya Bashi Mosque, and the Catholic Cathedral of Saint Joseph all sit within a hundred feet or so of each other.

Best Day Trip

Rila Monastery, two hours outside of Sofia, is where St. Ivan Rilksi lived in seclusion during the 10th century. His followers turned Rila into the spiritual capital of medieval Bulgaria. A fire ravaged parts of the monastery in the 19th century, but the central church was rebuilt and is now the country’s most iconic point.

Archaeological Site - Amphitheater Of Serdica

αλλά κάποτε ήταν ένα από τα ορόσημα της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης Ulpia Serdica. Ορισμένα από τα ερείπια είναι τώρα ενσωματωμένα στο Arena di Serdica Boutique Hotel, το οποίο πρέπει να είναι ένα από τα πιο cool ξενοδοχεία στη Σόφια καθώς οι τουρίστες μπορούν να δουν τα ερείπια δωρεάν.

Before 2004, no one even realized that Sofia sat on what used to be one of the largest amphitheaters in the eastern Roman Empire.The ruins of this colossal amphitheater lie in the heart of modern-day Sofia but were once one of the landmarks of the ancient Roman city of Ulpia Serdica. Some of the ruins are now integrated into the Arena di Serdica Boutique Hotel, which has to be one of the coolest hotels in Sofia. Tourists can see the ruins free of charge.

NATIONAL MUSEUM OF HISTORY

Λάργκο Πρόκειται για την κυβερνητική καρδιά της Σόφιας, και συνε πώς της Βουλγαρίας, που περιλαμβάνει τρία κτίρια του λεγόμε νου σοσιαλιστικού κλασικισμού. Το Λάργκο θεωρείται ένα από τα κορυφαία παραδείγματα αυτού του τύπου αρχιτεκτονικής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η συλλογή των κτιρίων αποτελείται από το πρώην Σπίτι του Κόμματος, το οποίο σήμερα λειτουργεί ως Εθνοσυνέλευση της Βουλγαρίας, ένα κτίριο που στεγάζει το Συμ βούλιο Υπουργών της Βουλγαρίας και το κατάστημα TZUM, και ένα τρίτο κτίριο που στεγάζει το ξενοδοχείο Sofia Balkan Hotel, το Υπουργείο Παιδείας και το γραφείο του Προέδρου. Άλλα αξιοση μείωτα

Largo

This is the governmental heart of Sofia, and therefore of Bulgaria, comprising three so-called Socialist Classicism buildings.The Largo is regarded as one of the prime examples of this type of architecture in Southeastern Europe. The collection of buildings consists of the former Party House, which now serves as the National Assembly of Bulgaria, a building housing the Council of Ministers of Bulgaria and the TZUM store, and a third building housing the Sofia Balkan Hotel, Ministry of Education, and the President’s Office. Other notable sites in Largo include the 4th-century Church of St. George.

Rila National Park

A few hours outside of Sofia, the Rila National Park is a favourite of hikers and nature lovers. Visitors flock to the seven Rila lakes, which can be seen in a day by those who can make the high-altitude climb. Although they are the most famous, these are only seven of the 150 frozen lakes in the park. Many don’t know that Sofia is among the greenest capital cities in Europe. And the activities do not stop here, since the art lovers can enjoy moments of entertainment in Sofia, with the famous opera and ballet, who organize unique performances that shall not be missed! A charming, historic and multicultural city awaits you to explore it!

HOURS IN SOPHIA

Αυτό το μοντέρνο & funky μπαρ, που βρίσκεται σε ένα κτίριο σοβιετικής εποχής, συνδυάζει μουσείο και μπαρ σε ένα. Απο λαύστε το σοβιετικό στιλ και τα αναμνηστι κά καθώς χαλαρώνετε σε αυτό το τοπικό κατάστημα. Διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία από ρακή, όπως υποδηλώνει το όνομά του, και είναι επίσης ένα εξαιρετικό μέρος για να πιείτε μια μπύρα και να τσιμπή σετε κάτι, με τοπικά ευρωπαϊκά πιάτα στο μενού.

This trendy & funky bar, set in a WSoviet-era building, feels like a museum and bar in one. Enjoy the Soviet-style interior and memorabilia as you relax at this local establishment. It hosts an extensive selection of Rakija, as the name suggests, and is also a great place to grab a beer and a bite to eat, with local European dishes on the menu.

και τα ξυλόγλυπτα, όλα προσεκτικά επιλεγμένα. Το μενού περιλαμβάνει παραδοσιακές συνταγές από όλη τη Βουλγαρία, ενώ κάθε μέρα ψήνεται ένα ολόκληρο αρνί σε κλασικό ξυλόφουρνο. Άφθονες επιλογές για παρα δοσιακές σαλάτες, πιατέλες κρέατος, πιάτα λαχανικών και επιδόρπια γεμίζουν το μενού, όλα φτιαγμένα με τοπικά υλικά. Επιπλέον, το εστιατόριο φιλοξενεί μια εκτενή λίστα κρασι ών με πολλές βουλγαρικές ποικιλίες.

Housed in a building featuring old cellar decor, the atmosphere of this restaurant is unique and cozy. Upon entering, note the stone walls, old wooden barrels, displayed traditional Bulgarian clothing and wood carvings, all carefully selected. Traditional recipes from all over Bulgaria are on the menu, and each day an entire lamb is roasted in a classic wood-burning oven. In addition, the restaurant hosts an extensive wine list with many Bulgarian varieties.

Φάτε παραδοσιακά και παρακολουθήστε τον πολιτισμό στο Vodenisata Restaurant. Βρίσκεται στο βουνό Vitosha, το ταξίδι για να φτάσετε εδώ αξίζει ήδη τον χρόνο σας, χωρίς να σας απασχολεί η ποιότητα του τοπικού φαγητού που σας σερβίρεται. Ο εσωτερικός σχεδιασμός του εστιατορίου είναι παραδο σιακός και σχεδόν κάθε βράδυ μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα λαογραφικό πρό γραμμα με παραδοσιακούς χορούς, φορεσιές, χορούς της φωτιάς και άλλες ενεργοποιητικές παραστάσεις.

Eat traditionally, and watch culture at Vodenisata Restaurant. Located On Vitosha Mountain, the journey to get here is already worth your time, not minding the quality of the local food you are served. The restaurant’s interior design is traditional, and almost every night, you can witness a folklore program of traditional dances, costumes, fire dances, and other energizing performances. It is one of the best places to go for a complete local taste of the city.

χαμηλές. Στο μενού υπάρχει μια πλούσια επιλογή από χορτοφαγι κές και κρεατοφαγικές επιλογές, ενώ οι συνταγές για τα πιάτα προέρχονται από όλη τη Βουλγαρία για να σας δώσουν μια πραγματική αίσθηση της κουζίνας της χώρας. Οι ρίζες

In the heart of Sofia, near the

this restaurant serves authentic Bulgarian cuisine in an invitingly traditional setting. Food is local and prices are low. A hearty selection of vegetarian and meat options are featured on the menu, and recipes for the dishes come from all over Bulgaria to give you a true sense of the country’s cuisine.

Its roots go back to the 6th century. St. Sofia Church is Sofia’s second-oldest church. Even though it’s a rather unassuming building—especially compared to other churches in the city—the St. Sofia Church is the church that gave the town its current name in the 14th century, making it one of the most significant places to see in Sofia.

VIP Lounges SKYSERV

Athens, Thessaloniki, Heraklion International Airports

άνεση και ελληνική φιλοξενία πριν την πτήση τους. Όλοι οι χώροι είναι επιμελημένοι από την αρχιτεκτονική ομάδα της εταιρείας AΝΑΧ V, εμπνεόμενοι από έντονα χρώματα της ελληνικής φύσης, και κατασκευασμένοι από ιδιαίτερους όγκους, φωτισμούς, υλικά και φόρμες οι οποίες αποτελούν συνέχεια

μικρογευμάτων, πιάτων, γλυκών, ποικιλία ροφημάτων και ποτών, χαλαρώνοντας με ήχους ελληνικής μουσικής, παρακολουθώντας ενδιαφέροντα θέματα ή χρησιμοποιώντας δωρεάν το διαδίκτυο. Το έμπειρο και φιλόξενο προσωπικό της SKYSERV είναι έτοιμο να καλωσορίσει τους επισκέπτες της και να τους προσφέρει την εμπειρία «Ι» VIP lounges με εξατομικευμένες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου ποιότητας. Σας περιμένουμε!.

The IOGR Group’s SKYSERV company has at the international airports of Athens, Thessaloniki and Heraklion high aesthetics and comfort distinguished guest lounges, the «I» VIP Lounges, which meet the needs of the new kind of travelers seeking luxury, comfort and Greek hospitality before their flight. All spaces are designed by the architectural team of ANAX V, inspired by the intense colours of Greek nature, and constructed with special volumes, lighting, materials and forms that are a continuation of the design identity of all the Group’s architectural projects.

In addition to the aesthetic perfection of the «I» VIP Lounges, guests can experience Greek hospitality, enjoying Greek gastronomy through a Mediterranean selection of hot and cold snacks, dishes, desserts, a variety of drinks and beverages, relaxing to the sounds of Greek music, watching interesting topics or using the internet for free.

SKYSERV’s experienced and hospitable staff is ready to welcome its guests and offer them the «I» VIP lounge experience with customised services of high quality.

We are waiting for you!.

Οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν μια αναβαθμισμένη ταξιδιωτική εμπειρία, απολαμβάνοντας στον ιδιαίτερα ελκυστικό μπουφέ μεσογειακές επιλογές ζεστών και κρύων μικρογευμάτων, και εκλεκτών πιάτων από την ελληνική γαστρονομία , παραδοσιακά γλυκά, ποικιλία ροφημάτων και ποτών, χαλαρώνοντας με ήχους ελληνικής μουσικής, παρακολουθώντας στις γιγαντοοθόνες ενδιαφέροντα θέματα ή χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο. Το έμπειρο και φιλόξενο προσωπικό της SKYSERV είναι έτοιμο

Skyserv inaugurates its new VIP Lounge in the Extra Schengen area of Athens International Airport, joining the «I» chain of VIP Lounges developed by the IOGR Group in several Greek airports (Athens, Thessaloniki, Heraklion).

The architectural team Anax VK created a highly aesthetic space of 420 sq.m., which offers its guests the desired mood of luxury, quality and Greek hospitality and is a continuation of the design identity of all the Group’s architectural projects.

All the spaces (reception, main lounge, private area, buffet) are inspired by the intense and reflective colours of the Greek sky and nature, and constructed, with the most modern applications of technology, from special volumes, lighting, materials and forms that are in an impressive harmony with each other.

Guests can live an upgraded travel experience, enjoying the highly attractive buffet with a choice of hot and cold Mediterranean snacks and fine dishes from Greek gastronomy, traditional desserts, a variety of drinks and beverages, relaxing to the sounds of Greek music, watching interesting topics on the mega screens or using the internet.

SKYSERV’s experienced and hospitable staff is ready to welcome you!

C-130

The Greek Airline of the future proudly participated in the events organized by the Hellenic Air Force held on Saturday 05 November for the celebration of its Patron Saint, the Archangel Michael. In the airspace above Flisvos Palaio Faliro, the two stateof-the-art aircrafts of SKY express, Airbus A320neo (SX-CHG) and ATR 72-600 (SX-TEM), flew alongside the Hellenic Air Force fleet and the “Ζeus” and “Dedalus” Demonstration Teams of T-6A Single Aircraft and the anniversary Spitfire. The big Air Show culminated with the closed-format flights performed by the F-16 Block 50 and Rafale with the Airbus A320neo and the C-130 with the ATR 72-600. The SKY express pilots participating in the event were Messrs. Dimitrios Laftsis, Stavros Mantis, Spyridon Pouliopoulos and Athanasios Antonakakis.

TWO STATE-OF-THE-ART OF THE COMPANY’S AIRCRAFTS, AIRBUS A320NEO AND ATR 72-600 ALONGSIDE F16, RAFALE AND C-130 FIGHTER JETS H ελληνική αεροπορική της νέας εποχής συμμετείχε με υπερηφά νεια στις εκδηλώσεις της Πολεμικής Αεροπορίας που πραγματοποι ήθηκαν το Σάββατο 05 Νοεμβρίου για τον εορτασμό του προστάτη της Αρχαγγέλου Μιχαήλ Στον εναέριο χώρο πάνω από τον Φλοίσβο Παλαιού Φαλήρου, τα δύο υπερσύγχρονα αεροσκάφη της SKY express, Airbus A320neo (SX-CHG) και ATR 72-600 (SX-TEM), έδωσαν δυναμικό «παρών» μαζί με τον στόλο της Πολεμικής Αε ροπορίας και τις Ομάδες Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς», T-6A «Δαίδαλος» και του επετειακού Spitfire. Η μεγάλη αεροπορική επίδειξη κορυφώθηκε με τις πτήσεις κλειστού σχηματισμού από τα μαχητικά F-16 Block 50 και Rafale με το Airbus A320neo και το C-130 με το ATR 72-600. Οι πιλότοι της SKY express ήταν οι κ.κ. Δημήτριος Λαφτσής, Σταύρος Μαντής, Σπυρίδων Πουλιόπουλος και Αθανάσιος Αντωνακάκης. Σε απόλυτο συντονισμό και άψογη συνεργασία, οι κυβερνή τες της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και της SKY express προσέφεραν ένα μοναδικό θέαμα που εντυπωσίασε τους παρευρι σκόμενους. Ανάμεσά τους οι μαθητές από τα Λύκεια Τυχερού, Νέας Βύσσας και Φερών του νομού Έβρου, καθώς

In perfect coordination and impeccable cooperation, the pilots of the Hellenic Air Force and SKY express offered a unique spectacle that impressed the attendees.Among those watching were the students from the Tychero, Nea Vyssa and Ferra High Schools of Evros Prefecture, as well as from the Stavrakeio General High School of Anogia in Crete, who were transported by the company to attend a series of events as guests of the Hellenic Air Force.

χώρο της πατρίδας μας. Όπως ανακοίνωσε πρόσφατα, η εταιρεία προσφέρει σημαντικές εκπτώσεις (25%) σε όλους τους ναύλους της και για όλα τα εν ενερ γεία στελέχη, αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, ενώ θα χορηγήσει πλήρως τις μεταπτυχιακές σπουδές δύο στελεχών. Πρόκειται για μια πρώτη ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους. Ανάλογες κινήσεις σχεδιάζονται από την SKY express και στο μέλλον.

SKY express stands by the women and men of the Hellenic Air Force with substantial initiatives showing in practice its appreciation for the work of those who guard the Greek airspace. As recently announced, the company offers significant discounts (25%) on all its fares and for all active personnel, Officers and Petty Officers, while it will fully grant the postgraduate studies of two officers. This is a first sign of gratitude for their contribution. Similar moves are planned by SKY express in the future.

(A1-A23) DEPART FROM GATE A (A1-A23)

IMPORTANT INFORMATION

Greece, customs restrictions apply to all passengers coming from countries outside the Schengen Zone. Apart from the Athens airport, Thessaloniki, Corfu, Rhodes, Heraklion and Chania airports also have a customs office. If your final destination is one of the above airports, your baggage can be cleared there, otherwise this procedure can be done only in Athens.

tool to count longing and agony, a long-time foe of the clock, the komboloi (worry beads) haw passed through thousands of hands, inspired a large number of songs and became a symbol in religions and hundred year old traditions. Each komboloi has its own history. A journey back in time stories of joy, prayers, loneliness, pain and expectation, simple people with power, but also humble, with one common habit: a komboloi flipping through their fingers.