Lasiosphaeria ovina
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lasiosphaeria ovina |
| Nazwa systematyczna | |
| Lasiosphaeria ovina (Pers.) Ces. & De Not. „Comm. Soc. crittog. Ital.” 1(4): 229 (1863) | |
.jpg)
Lasiosphaeria ovina (Pers.) Ces. & De Not. – gatunek grzybów z rodziny Lasiosphaeriaceae z rzędu Sordariales[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Lasiosphaeria, Lasiosphaeriaceae, Sordariales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1801 Christiaan H. Persoon nadając mu nazwę Sphaeria ovina. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadali mu w 1863 Vincenzo de Cesati i Giuseppe De Notaris przenosząc go do rodzaju Lasiosphaeria[1].
Gatunek typowy dla rodzaju Lasiosphaeria[1][2].
- Sphaeria ovina Pers. 1801
- Leptospora ovina (Pers.) Auersw. ex Fuckel 1870
- Lasiella ovina (Pers.) Quél. 1875
- Lasiosordariella ovina (Pers.) Chenant. 1919
- Lasiosphaeria ovina var. aureliana Fairm. 1904
- Lasiosphaeria chrysentera Carroll & Munk 1964
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
W początkowym stadium rozwoju askokarp ma formę perytecjum pokrytego z zewnątrz białymi włoskami, z ciemną ostiolą[4]. Owocnik stopniowo przebarwia się do brązowo–szarego tracąc włoski, by ostatecznie przybrać barwę czarną z zupełnie nagą powierzchnią. Średnica 360–620 µm, wysokość 380–680 µm[5].
- Cechy mikroskopowe
Miąższ zielonkawożółty[4]. Worki cylindryczne, 8-zarodnikowe, mają u podstawy żółtawy pierścień w kształcie gwiazdy; I– (nieamyloidalne). Strzępki w dużej mierze niezróżnicowane, szerokości 1–4 µm, o cienkich ścianach, bezbarwne. Zarodniki szkliste, czasami żółto-brązowe, 1–8 komórkowe, o wymiarach (35–)40–46(–50) x 4–5 µm, mają zwężające się, zwisające wyrostki[4][5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek szeroko rozpowszechniony. Rozkłada martwe drewno (saprotrof) drzew liściastych. Owocniki mogą się pojawiać przez cały rok, licznie, w grupach rozproszonych lub gromadnie[4][5]. Na jego perytecjach czasami pasożytuje powleczniczka grzybolubna (Krieglsteinera lasiosphaeriae) – grzyb zaliczany do podstawczaków[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-01-06].
- ↑ Andrew N. Miller, Sabine M. Huhndorf, A natural classification of Lasiosphaeria based on nuclear LSU rDNA sequences, „Mycological Research”, 108 (1), 2004, s. 26–34, DOI: 10.1017/S0953756203008864 [dostęp 2020-01-13] (ang.).
- ↑ Lasiosphaeria ovina [online], www.mycobank.org [dostęp 2020-01-15].
- ↑ a b c d Thomas Læssøe, Jens H. Petersen, Fungi of Temperate Europe, Princeston and Oxford: Princeston University Press, 2019, s. 1592, ISBN 978-0-691-18037-3.
- ↑ a b c Pyrenomycetes of the World [online], www-s.life.illinois.edu [dostęp 2020-01-13].
- ↑ Andrew Miller i inni, Krieglsteinera lasiosphaeriae: a mycoparasite on Lasiosphaeria ovina – new to Britain (NBR 224), Norway, Russia and the USA, „Mycologist”, 17 (1), Cambridge University Press Printed in the United Kingdom, 2003, DOI: 10.1017/S0269915X03001162 [dostęp 2023-03-23] (ang.).