Rafael van der Vaart (11 februari 1983) speelde onder meer bij Ajax, Hamburger SV, Real Madrid, Tottenham Hotspur en Betis Sevilla, maar kwam daarnaast ook nog eens tot 109 interlands voor Oranje (plus 35 interlands met de nationale jeugdteams). In 2003 ontving hij de eerste prestigieuze Golden Boy, de award voor het grootste voetbaltalent ter wereld. In de jaren nadien werd deze prijs toegekend aan andere grote talenten zoals Wayne Rooney, Lionel Messi, Sergio Agüero, Paul Pogba, Kylian Mbappé en afgelopen jaar Matthijs de Ligt. Rafael van der Vaart speelde vijf eindtoernooien: twee WK’s (2006, 2010) en drie EK’s (2004, 2008, 2012). Op het WK van 2010 speelde Oranje de finale. Rafael maakte in zijn profcarrière voor zijn clubs en Oranje circa 200 doelpunten en behoorde een decennium lang tot de meest scorende middenvelders van Europa. Als schoolvoorbeeld uit de befaamde Ajax opleiding maakte Rafael van der Vaart zijn debuut in het profvoetbal op 19 april 2000. Als tienjarige begon hij bij Ajax en zou uiteindelijk 157 officiële duels in de hoofdmacht spelen en 63 doelpunten voor Ajax maken. Tevens won Rafael in deze periode de Golden Boy Award als meest talentvolle voetballer onder 21 jaar. Met Ajax werd Rafael twee keer landskampioen, won hij één keer de KNVB Beker en één keer de Johan Cruijff Schaal. In 2005 vervolgde Rafael zijn voetbalcarrière in de Bundesliga bij Hamburger SV. Ook hier werd Rafael, net als bij Ajax, al snel aanvoerder en bereikte hij de Champions League. Hij werd uitgeroepen tot voetballer van de maand september 2005 in de Bundesliga en eindigde dat seizoen uiteindelijk als tweede in de verkiezing voor beste Bundesliga speler van het jaar 2005-2006. HSV werd een van de belangrijkste belagers van koploper Bayern München, ze eindigde uiteindelijk op de derde plek en Rafael werd clubtopscoorder. Anderhalf jaar lang verloor HSV geen enkele uitwedstijd wanneer Rafael speelde. Hij scoorde wereldgoals voor ‘Die Rothosen’ en in 2005 en 2007 werd de UEFA Intertoto Cup gewonnen. Rafael was in bloedvorm en dat werd opgemerkt door de Europese topclubs. In 2008 maakte Rafael een megatransfer naar Real Madrid. In zijn eerste seizoen bij Real Madrid (2008-2009) speelde Rafael op nummer 10 uitstekend en kwam hij in totaal tot 42 wedstrijden. Rafael was dat jaar één van de genomineerden voor de Ballon d’Or die uiteindelijk naar Cristiano Ronaldo ging, toen nog spelend voor Manchester United. Na dat eerste seizoen werd Florentino Pérez de nieuwe president van Real Madrid en met hem kwamen de nieuwe galacticos waaronder Cristiano Ronaldo, Benzema en Kaká. Alle Nederlanders (o.a. Robben, Sneijder, Huntelaar) moesten vertrekken, ook Rafael. Hij kreeg te horen dat hij op zijn positie (de nummer 10) slechts de 6e keuze was na: Raul, Guti, Kaka, Granero en het grote talent Sergio Canales, maar hij besloot te blijven en zich terug te knokken. Uiteindelijk werd Rafael in dat seizoen toch weer basisspeler en door de coach op zijn eigen nummer 10 positie verkozen boven alle genoemde spelers en eindigde hij dat seizoen in de top vijf van zowel de clubtopscorerslijst als de lijst met assists. Aan het einde van dat seizoen 2009/2010 had het team met Van der Vaart de meeste doelpunten gemaakt en een recordaantal punten behaald in de historie van de Primera Division. Ze waren echter niet de enige en zo kon het gebeuren dat de titel ondanks dat record toch naar FC Barcelona ging. In 2010 maakte Rafael de stap naar Tottenham Hotspur. Rafael werd in zijn eerste seizoen bij de Spurs (2010-2011) verkozen tot beste voetballer van de maand oktober in de Engelse Premier League, daarmee was hij pas de vijfde Nederlander ooit die deze prijs in ontvangst mocht nemen. Hij werd dat eerste seizoen ook clubtopscoorder van de Spurs en gold twee seizoenen lang als aanjager en leider van het sprankelende team met onder meer Gareth Bale, Luca Modric, Aaron Lennon, en Peter Crouch. De club speelde sinds lange tijd weer mee om het kampioenschap, plaatste zich voor, en speelde met verve in de Champions League. Na twee seizoenen Premier League keerde Rafael van der Vaart voor een tweede periode van drie jaar terug bij Hamburger SV. Hij speelde uiteindelijk over twee perioden 152 wedstrijden voor HSV en maakte daarin 45 goals en groeide uit tot (een van) de populairste speler(s) aller tijden bij de club. Na zijn periode bij Hamburger SV speelde Rafael nog bij het Spaanse Real Betis. In deze periode kreeg Rafael een relatie met handbalster Estavana Polman die in de Deense handbalcompetitie uit kwam. Het deed hem besluiten in Denemarken te gaan voetballen bij FC Midtjylland en later Esbjerg fB. Als international kwam Rafael van der Vaart 109 wedstrijden in actie voor Oranje. In totaal kwam Van der Vaart op vijf eindtoernooien uit voor het Nederlandse Elftal. Hij speelde op de Europese kampioenschappen in 2004, 2008 en 2012 en de Wereldkampioenschappen in 2006 en 2010. Rafael scoorde vijfentwintig keer in het shirt van het Nederlands elftal. Daarnaast was hij regelmatig aanvoerder, waaronder tijdens de WK finale in 2010 tegen Spanje. Op 13 oktober 2018 werd Van der Vaart tijdens zijn officiële afscheid van het Nederlands elftal benoemd tot Bondsridder van de KNVB  vanwege zijn jarenlange verdiensten voor het Nederlandse voetbal. Sinds 2016 is hij tijdens eindtoernooien en kwalificatiewedstrijden van het Nederlands elftal werkzaam als vaste televisie analist voor de NOS. Sinds 2018 werkt hij tevens mee aan het programma Studio Voetbal en is hij regelmatig voor buitenlandse media actief als analist.