Ο σίελος είναι το υγρό που διαβρέχει όλη τη στοματική κοιλότητα. Παράγεται κυρίως από τα ζεύγη των τριών μειζόνων σιελογόνων αδένων (παρωτίδα, υπογνάθιο και υπογλώσσιο) και κατά δεύτερο λόγο από τους ελάσσονες σιελογόνους αδένες. Η έκκριση του σιέλου παίζει σημαντικό ρόλο στην ενυδάτωση, την ανοσία και την πέψη.
Στην οξεία πυώδεις σιαλαδενίτιδα ο αδένας είναι πρησμένος και παρατηρείται οξύ επώδυνο οίδημα με πυώδης απόστημα.
Η οξεία ιογενής σιαλαδενίτιδα είναι κατά κανόνα αμφίπλευρη με συμπτώματα και σημεία κοινού κρυολογήματος.
Η μικροβιακή σιαλαδενίτιδα είναι κατά κανόνα μονόπλευρη με τοπικά συμπτώματα, ερυθρότητα, διόγκωση, πόνο και πυόρροια από τον πόρο του αδένα, καθώς και γενικά συμπτώματα κοινού κρυολογήματος.
Ο πυρετός είναι ένα από αναφερόμενα συμπτώματα, και οι προδιαθεσικοί παράγοντες της νόσου μπορεί να είναι ένας τραυματισμός, η ανοσοανεπάρκεια, η αφυδάτωση. Μπορεί να συμβεί συχνά σε ασθενείς μετά από χειρουργείο ή σε ηλικιωμένους με χρόνια προβλήματα.
H οξεία και χρόνια πυώδης σιαλαδενίτιδα οφείλεται σε ιούς, όπως παρωτίτιδας – mumps, MCV, Epstein bar, coxsackie, influenza viri, ή μικρόβια όπως σταφυλόκοκκος χρυσίζων, στρεπτόκοκκος viridans, s. Prieumoriae, s. Pygenes, s. Haemophilus influenza, Escherichia coli.
Από την παρακέντηση, μπορούμε να συλλάβουμε ένα πυώδες νεκρωτικό υλικό, με λοβιακά και κύτταρα των πόρων, κύτταρα οξείας φλεγμονής, ιστιοκύτταρα και πλασματοκύτταρα.
Πηγές
Συγχρονη Ωτορινολαρυγγολογια, Εμμ. Χελιδόνη, 1990
