Recherche sur MycoDB


Il y a 120 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70] Noms francais : Ciborie de l'aulne
Synonymes : Peziza amentalis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Peziza amentacea Balbis (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 79(14), tab. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza julacea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Helotium amentaceum (Balbis) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel)
Rutstroemia amentacea (Balbis) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 106
Hymenoscyphus amentaceus (Balbis) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120
Helotium julaceum (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 308
Helotium brevisporum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 849 (nom. illegit.)

References : BK 1 146 ; Dennis p. 99 pl. XIIIl ; Cetto 7 2960 ; Ellis p. 87 fig. 342
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 3-7 (10) mm, cupuliforme, etalee dans la vieillesse . Marge recurvee, finement ciliee de blanc et bientot crenelee et incisee. . Surface externe concolore et faiblement furfauracee. Hymenium ocre aocre-brun, lisse.
Stipe : Plus ou moins long, filiforme ( qui prend naissance d'un chaton ), concolore, faiblement furfurace, 5 a 25 mm de long,souvent contourne.
Habitat : Sur chatons males d'Alnus sur sol humide, ( in litt. egalement sur chaton momifies de Salix ).
Spores : Elliptiques a irregulierement ovales, lisses, hyalines, non guttulees, 8-10 x 4-5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 120-130 x 7-10 µm. Paraphyses filiformes, non septees et un peu elargies vers les extemites jusqu'a 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petit nombre. Repandu. Fevrier-Avril.
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza albida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (nom. illegit.)
Helotium scutula var. η albidumP. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 (Basionyme)
Phialea albida (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium scutula subsp.* albidum(Roberge) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Helotium albidum (P. Karsten) Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, fig. 382 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 138 (nom actuel)
Helotium robergei Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 93
Lanzia albida (P. Karsten) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 187
Lambertella albida (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
f 1982

References : BK 1 181 ; Ellis p. 137 fig. 600 ; Gr. p. 386 n° 629
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age.
Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base.
Habitat : Cette espece se rencontre dans les lieux humides, sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Gregaire. Assez commun. Printemps-automne.
Spores : Spores blongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, mesurant 13-18-(19) x 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 80-90-(100) x 8-10-(11)µm, J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees.
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431
Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.)
Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel)
Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101
Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123
Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274
Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848
Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870

References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin.
Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base.
Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre).
Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279
Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224
Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984
Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30
Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108
Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160
Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6
Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507
Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62
Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22
Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510
Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152
Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel)

References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse.
Chair : Gelatineuse, ferme, jaune.
Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare.
Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982) Synonymes : Peziza echinophila Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 500, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria echinophila (Bulliard) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 135
Phialea echinophila (Bulliard) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Hymenoscyphus echinophilus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 122
Sclerotinia echinophila (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 813
Rutstroemia echinophila (Bulliard) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 340
Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 1 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 151 ; Marchand 4 396 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Cetto 2 830 ; Ellis p. 105 fig 442 ; Dennis p. 102 pl. XIIIs
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : D'abord minuscule, subglobuleuse, a peine evidee au sommet, deja stipitee, puis cupuliforme a etale-discoide jusqu'a 7 mm de diametre. Hymenium concave, puis aplani, souvent convexe a la fin avec un leger ombilic au centre, lisse, brun rougeatre a brun d'ombre. Marge aigue, entiere ou fimbriee, a peine plus pale. Excipulum ridule radialement, plus clair que le disque, brun-jaune a ocre brunatre touche de rougeatre.
Stipe : Grele, elance, jusqu'a 1 cm de long, concolore mais plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les regions noircies des bogues de Castanea sativa vides, aussi bien a l'interieur que sur la peripherie, voire des aiguillons. Egalement sur cupule de Quercus cerris (Chene chevelu).
Spores : Allantoides, lisses, hyalines, divisees a la fin en 2 ou 3 segments accoles qui bourgeonnent des spores secondaires, globuleuses, 15-19 x 5-5,5(6) µm. Asques octospores, spores uni-biseriees, 110-120-(140) x 10-12,5-(13) µm. Paraphyses filiformes, septees, faiblement clavees jusqu'a x 3,75 µm au sommet, et a contenu granulaire brunatre a brun rougeatre. Hyphes de la chair jusqu'a x 12,5 µm, laches, septees, ramifiees, a contenu granulaire clairseme.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Croissance en troupes. Peu frequent ou pas rare, mais de repartition irreguliere. Fin Aout a debut Octobre.
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83
Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7
Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94
Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.)
Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3
Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8
Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744
Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63
Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231
Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56
Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107
Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ')
Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124
Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76

References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre.
Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base.
Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc...
Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter.
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964) Synonymes : Peziza imberbis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium imberbis (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Pezizella bresadolae Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657
Calycina imberbis (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus bresadolae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Cenangella alnicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 89
Hyalinia alnicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Ombrophila imberbis (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Mollisiella bresadolae (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Helotium franciscae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190
Helotium calamariumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium acaciae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186
Helotium decolorans Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (nom. illegit.)
Helotium roburneum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184
Helotium obliquum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75
Phaeohelotium imberbe (Bulliard) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 152
Hymenoscyphus calamarius (Velenovský) M.P. Sharma (1997), Achievements and prospects in mycology and plants pathology (Dehra Dun), p. 36
Pezoloma iodopedis Korf, Lizon & Iturriaga (1998), Mycotaxon, 67, p. 75

References : Ellis p. 8 fig. 23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a orbiculaire, stipite, 1 a 2 mm de diametre, blanchatre, puis incarnat pale, et enfin brun rougeatre au sechage.
Stipe : Mince, concolore, avec des poils courts legerement recourbes.
Habitat : Sur branches mortes et rameaux tombes dans des endroits humides tels que, Alnus, Corylus, Crataegus, Salix, Sambucus, etc...
Spores : Ascospores hyalines, 8-11 x 3-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Aout-Decembre.
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138
Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516
Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.)
Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48
Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18
Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125
Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45
Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42
Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605
Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761
Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294
Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431
Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base.
Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur.
Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace.
Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses.
Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete.
Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981) Synonymes : Calycella citrina var. terrestris Boudier (1909) [1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 441
Rutstroemia terrestris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 230, pl. 22-24
Pachydisca umbilicata Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 133 (Basionyme)
Calycella terrestris (Boudier) Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 135
Helotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 326
Phaeohelotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 357
Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981), Mycotaxon, 12(2), p. 368 (nom actuel)
Phaeohelotium terrestre (Velenovský) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(1), p. 23

References : BK 1 174
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur cone d'epiceas en plus des supports classiques.
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000) Synonymes : Peziza inflatula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 175 (Basionyme)
Orbilia epipora subsp.* inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248
Calloria inflatula (P. Karsten) Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 429
Peziza translucens Gillet (1883), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 2382
Orbilia inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 142
Mollisia translucens (Gillet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Pezizella translucens (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 287
Hymenoscyphus translucens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Hyalinia translucens (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hyalinia inflatula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Orbilia breviasca Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 132
Orbilia linata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Orbilia cyathea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Hyalinia breviascus (Hennings) Kanouse (1939) [1938], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 24, p. 27
Orbilia pyrifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Orbilia abietina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 44 (nom actuel)

References : Dennis p. 188
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Comestibilite : Sans interet
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) Noms francais : Sclerotinie tubereuse
Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6
Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113
Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105
Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97
Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113
Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420
Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223
Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel)

References : CD 9 ; BK 1 145
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante.
Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947) Noms francais : Ciborie de Batsch
Synonymes : Peziza pseudotuberosa Rehm (1876), in Cooke, Grevillea, 4(31), p. 132
Peziza glandicola Doassans & Patouillard (1880), Bulletin de la Societe botanique de France, 27, p. 356 (nom. illegit.)
Phialea glandicola Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Ciboria pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 28
Sclerotinia batschiana Zopf (1881), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 50 (Basionyme)
Hymenoscyphus pseudotuberosa (Rehm) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 119, tab. 5, fig. 25
Sclerotinia pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 809
Stromatinia pseudotuberosa (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108
Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 255 (nom actuel)

References : Ellis fig. 939 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Medardi p. 31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : stipitee de 20 mm de haut, calyciforme, legerement cupulee. Hymenophore lisse, brun grisatre. Surface externe concolore.
Chair : ceracee, plutot tenace, brunatre.
Stipe : plus ou moins long, concolore
Habitat : sur cotyledons de gland.
Spores : ellipsoides(certaines legerement pointues), lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147
Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16
Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel)
Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450
Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49
Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99
Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783
Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278
Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79

References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge.
Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre.
Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent.
Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89
Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184
Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse.
Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ,
Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre.
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907) Synonymes : Peziza lectissima P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 184
Peziza albohyalina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 189 (Basionyme)
Helotium lectissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Helotium albohyalinum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Phialea lectissima (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Hymenoscyphus lectissimus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albohyalina (P. Karsten) Rehm (1906), in Saccardo & D. Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 57
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 (nom actuel)
Micropodia lectissima (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Chrysothallus pezizellaeformis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 269
Mollisia pilifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 107
Hyaloscypha protonematosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 138
Hyaloscypha lectissima (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 29


References : Ellis p. 233 fig. 1054
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,35-jusqu'a 0,6 mm de diametre, cupuliforme a urniforme a l'etat jeune, Hymenium lisse, cremeux jaune, borde de poils hyalins.
Habitat : Sur tige mortes de Rubus fructicosus.
Spores : Elliptiques, lisses, 8-11 x 2-3 µm,. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uni-biseriees. Paraphyses filiformes. Poils hyalins renfles a la base, " en forme de massue",longs de 40 µm environ, et larges de 3,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. Novembre a Janvier.
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985) Synonymes : Helotium menthae W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 69 (Basionyme)
Hymenoscyphus scutula var. menthae (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 137
Phialea scutula var. menthae (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Helotium scutula var. menthae(W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 793
Helotium scutula f. menthae (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 254
Helotium geiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium stramineum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Helotium julianum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 131 (nom actuel)

References : Gr. 672
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule puis aplani, a marge entiere, large de 1 a 2 mm, jaune en dessus, concolore et glabre en dessous.
Stipe : Blanchatre, velu et bulbeux a la base, long de 2 a 3 mm environ.
Habitat : Sur tiges pourries de plantes, en particulier sur Mentha, (in litt. sur Rumex acetosa ). ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Fusiformes, hyalines, a peu pres aussi attenuees a un bout qu'a l'autre,droites ou un peu flexueuses, presentant a l'interieur, vers les extremites, de fines granulations, mesurant 15-26 x 3-5 µm, se cloisonnant au milieu a la fin. Asques claviformes, octospores, 70-90 x 8-10 µm. Paraphyses lineaires, remplies de granulations jaunes, epaisses de 3 a 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Ete-Automne .
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme)
Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119
Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785
Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135
Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186
Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel)

References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec.
Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre.
Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence.
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151
Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149
Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11
Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80
Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662
Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4
Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217
Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333
Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284
Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749
Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135
Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel)
Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321
Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65
Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47
Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58
Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.)
Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202
Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188
Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269

References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire.
Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule.
Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus,
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ).
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2
Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3
Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240
Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101
Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287
Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120
Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44
Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136
Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594
Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127
Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26
Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741
Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740
Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous.
Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle.
Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.)
Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) .
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128
Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317
Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301
Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50
Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111
Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Clavidisculum kriegerianum
Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379
Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel)
Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12

References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus.
Stipe : Tres court mais distinct.
Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes.
Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars).
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza caucus Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 386, tab. 4, fig. 17 (Basionyme)
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel)
Phialea caucus (Rebentisch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Hymenoscyphus caucus (Rebentisch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120

References : Ellis p. 192 ; Dennis p. 99 ; Cetto 7 p. 2960 ; Page Image for Protologue. Gr. p. 359 n° 581
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule a marge dressee, puis aplati, large de 2 a 8 mm, mince cerace, brun pale ou bai-brun en dessus, glabre, pale, puis brunatre en dessous.
Stipe : Concolore, long de 2 a 10 mm et epais de 0,5 mm environ, souvent flexueux.
Habitat : Sur chatons males de Populus, Alnus, Salix, tombes dans des endroits humides.
Spores : Obliqiement monostiques, ovales, subelliptiques ou subglobuleueses, parfois inegales, hyalines, lisses, non guttulees, 9-10 x 5-6 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 100-130 x 8 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode. Paraphyses greles, hyalines, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petit nombre. Assez repandu. Printemps ( Fevrier-Avril ). Synonyme de Ciboria amentacea selon certains auteurs
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) Noms francais : Leotie des troncs
Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176
Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660
Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel)
Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155
Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345
Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12
Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218
Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37
Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454

References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores.
Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure.
Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum
Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur.
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200
Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371
Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme)
Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65
Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767
Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5
Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166
Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248
Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel)
Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128
Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152

References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores.
Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens.
Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin.
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009) Synonymes : Peziza epiphylla Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbonata var. ßß epiphylla (Persoon) Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 339
Helotium umbonatum var. epiphylla Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 184
Helotium epiphyllum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza stizenbergeri Rabenhorst (1862), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 427
Helotium aurantiacum Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 106 (nom. illegit.)
Calycina epiphylla (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycina aurantiaca Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium lunatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851
Hymenoscyphus epiphyllus (Persoon) Rehm (1929), in Kauffman, Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 9, p. 177
Helotium rubicolum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 (nom. illegit.)
Helotium dentatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187
Helotium culmigenum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 (nom. illegit.)
Helotium agrostideum var. bipunctatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel)

References : Medardi 93 ; Dennis p. 126 pl. XVIJ ; Ellis p. 205 fig. 900 ; Gr. p. 397
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou stipite, ferme, plan disciforme, a marge tres entiere, large de 1 a 3 mm,(occasionnellement jusqu'a 6 mm), jaune vif ou jaunatre ou ocrace en dessus ( parfois orange a roussatre dans le vieil age ), plus pale et glabre en dessous.
Stipe : Ferme, egal, glabre, concolore comme le dessous du receptacle, 1 a 3 mm, epais de 2/3 de mm environ.
Habitat : Sur feuilles tombees et pourries de differents feuillus, Quercus, Fagus, Castanea, Carpinus, betula etc...et sur autres detritus.
Spores : Elliptiques-oblongues, ou oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 ou 4 gouttelettes ( parfois divisees), (10)-15-16-(20) x 3,5-4-5 µm, parfois uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 80-110 x 7-10 µm, spores souvent biseriees, a foramen bleuissant tres legerement par l'iode. Paraphyses simples ou divisees,souvent ramifiees, lineaires, septees, epaisses de 2,5 a 3 µm, finement granuleuses a l'interieur surtout dans la partie superieure.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Ete-automne.
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452
Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661
Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18
Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598
Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214
Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101
Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32
Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226
Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130
Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126
Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100
Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220
Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436
Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260
Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106
Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9
Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760
Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243
Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498
Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276
Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426
Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel)
Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121
Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44
Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122
Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524
Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53
Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033
Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258
Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317
Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56
Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148

References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre.
Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent.
Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules.
Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ).
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme)
Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208
Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel)

References : Ellis p. 456
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites.
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118
Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423
Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44
Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95

References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale.
Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age.
Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus.
Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ).
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216
Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234
Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109
Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136
Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176
Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525
Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424
Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308
Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum')
Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290
Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31)
Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156
Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210
Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : BK 1 186
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier.
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943) Noms francais : Mycene frisee
Synonymes : Helotium hirsutum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 23, tab. 4, fig. 36
Helotium gibbum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 350, tab. 4, fig. 1
Perona hirsuta (Tode) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Perona gibba(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Peziza tubaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 492
Cyphella infundibuliformis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 336
Omphalia crispula Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 663, pl. 8, fig. 4 (Basionyme)
Omphalina crispula (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46
Cyphella gibba (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 434
Phialea gibba (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Omphalina hirsuta (Tode) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 509, pl. 15, fig. 8
Omphalia hirsuta(Tode) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 45
Chaetocypha infundibuliformis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Hymenoscyphus gibbus (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Delicatula crispula (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula hirsuta (Tode) Cejp (1929), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 100, p. 84
Mycena crispula (Quelet) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 642, fig. 230
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus crispulus (Quelet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Hemimycena hirsuta (Tode) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 397

References : BK 3 215
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449
Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24
Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164
Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35
Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121
Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311
Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206
Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29
Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel)

References : BK 1 154
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee.
Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe.
Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ).
Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare.
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48
Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737
Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.)
Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122
Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme)
Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel)
Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504
Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746
Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116

References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes.
Stipe : Tres petit et fin, concolore.
Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia.
Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ).
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005) Synonymes : Helotium monticola Berkeley (1875), Grevillea, 4(29), p. 1 (Basionyme)
Calycina monticola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phaeohelotium flavum Kanouse (1935), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 20, p. 75
Phaeohelotium monticola (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 54
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005), Flora mediterranea, Trento, 15, p. 67 (nom actuel)

References : BK 1 172
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013) Synonymes : Peziza amenti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 148 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium amenti (Batsch) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 92
Phialea amenti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Erinella amenti (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Hymenoscyphus amenti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 143
Ciboria amenti (Batsch) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 675
Pezizella amenti (Batsch) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Crocicreas amenti (Batsch) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : BK 1 195
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10
Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269
Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229
Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207
Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371
Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377
Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15
Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92
Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299
Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126
Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618
Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174
Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324
Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23
Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662
Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224
Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515
Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157
Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40
Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel)

References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge.
Chair : Gelatineuse, tendre.
Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus,
Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre.
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme)
Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257
Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73
Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.)
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel)
Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51
Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4

References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee.
Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ).
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ).
Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca.
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme)
Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel)
Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885
Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112

References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites.
Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964) Synonymes : Peziza salicella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 133 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium salicellum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium lenticularis var. salicellum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Helotium badium W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113
Calycina salicella (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina badia (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca badia (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Helotium suzannae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18
Helotium rehbergense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188
Helotium rehbergense var. pulchellumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188
Helotium crassum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur brindilles mortes de saule.
Comestibilite : Sans interet
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978) Synonymes : Phialea subpallida Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 710 (Basionyme)
Hymenoscyphus subpallidus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium subconfluens Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120
Helotium subpallidum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Calycella subconfluens (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium kunicense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184
Discorehmia gregaria Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 381
Calycella subpallida (Rehm) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 45
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 132 (nom actuel)

References : BK 1 177 ; Medardi p. 19
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Surface externe lisse, concolore.
Chair : Fragile, ceracee, ocracee.
Stipe : Nul
Habitat : Sur bois decortique de feuillus.
Spores : ellipsoIdes
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65
Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116
Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel)
Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346

References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous.
Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ.
Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare.
Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009) Synonymes : Helvella fungiformis Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 8 ('Elvela')
Peziza faginea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fagineum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Calycina fungiformis (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447
Ombrophila faginea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Hymenoscyphus fagineus (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 273 (nom actuel)

References : Medardi p. 93
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur feuille de Fagus.
Comestibilite : Sans interet
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme)
Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654
Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237
Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302
Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656
Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671
Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84
Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365
Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40
Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48
Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276
Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140
Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149
Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79
Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : Gr. 815
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines.
Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees.
Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps.
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.)
Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.)
Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139
Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b
Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108
Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.)
Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29
Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315
Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493
Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745
Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747
Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176
Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213
Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39
Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux.
Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose.
Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment.
Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ).
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962) Synonymes : Helotium inquilinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 (Basionyme)
Dasyscyphus inquilinus (P. Karsten) G. Winter (1883), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2841
Lachnella inquilina (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza inquilina (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Pezizella inquilina (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 675
Lachnum inquilinum (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 96
Hymenoscyphus inquilinus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1160
Dyslachnum inquilinum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 68
Helotium telmateiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2090 ; Dennis p. 156 ; BK 1 238
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5-0,75-1-(2)mm, a petiole court, cupuliforme a orbiculaire, quelques fois plus ou moins ondulee. Hymenium lisse, blanc ou creme, ou avec des disques jaunatres. Surface externe et marge concolores duveteuses, avec des poils marginaux cylindriques obtus.
Habitat : A la base des tiges mortes ou en decomposition de l'annee precedente d'Equisetum arvense, E. palustre, etc...
Spores : Elliptiques, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, biguttulees, 5-7-9 X 1,5-2 µm. Asques octospores, 40-55 x 5-8 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees plus longues que les asques. Poils hyalins, lisses, a parois minces, legerement amincis et arrondis au sommet, septes, ( 1-2 cloisons ), 50-60 x 2-2,5-(3) µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent ( in.ltt. peu frequent )?. Mars a Octobre ( in. litt. Mars-Mai )?.
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014) Synonymes : Ombrophila verna Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 77 (Basionyme)
Helotium pruni Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851
Helotium pileatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 850 (nom. illegit.)
Helotium praecox Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187
Helotium infundibulum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185, pl. 20, fig. 27
Lachnum grande Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 247, pl. 9, fig. 34
Helotium niveum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 (nom. illegit.)
Helotium dianae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 118
Helotium vernalis Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 73
Hymenoscyphus vernus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 78
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014), Index fungorum, 173, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 8 fig. 25 ; Dennis p. 122 pl. XVIh ; Gr. p. 299 n° 471 ;
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, aplati-lentiforme, ou pulvine a discoide, avec la marge entiere ou peu crenelee, large de 4 a 5 mm, ocrace ou ocrace-fauve en dessus, plus pale et tres finement fibrilleux en dessous, jaunatre au frais, brun bordeaux au sec.
Stipe : Plus ou moins long, 4 a 8 mm, egal, fin, puberulent ou fibrilleux, brun noiratre vers la base.
Habitat : Sur les branches pourries, dans les bois marecageux, en particulier, Alnus, Quercus, Populus, Salix etc....
Spores : Oblongues-elliptiques, de taille assez irreguliere, hyalines verdatres, lisses, continues, presentant le plus souvent un tres petit granule oleagineux ou seulement quelques nebulosites a chaque extremite, 9-11 x 4-5 µm. Asques cylindriques-claviformes, legerement retrecis a la base, octospores, 90-95 x 10 µm. Paraphyses hyalines, simples, obtuses et legerement epaissies au sommet, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Rare. De Fevrier a Septembre.
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrček & Matheis (1979 Synonymes : Helotium geogenum Cooke (1877), Grevillea, 6(38), p. 65 (Basionyme)
Calycina geogena (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca geogena (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Ombrophila albescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 107
Helotium longisporum Schweers (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 131
Helotium ulmariae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 (nom. illegit.)
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrcek & Matheis (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 225 (nom actuel)
Hymenoscyphus geogenum (Cooke) Milekhin & Prokhorov (2008), Moscow University biological sciences bulletin, 63(4), p. 178

References : Gr. p. 305 n° 483
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle obconique, attenue en stipe tres court, blanc pur, plan, puis convexe, large de 2 a 3 mm.
Habitat : A terre, sur debris de bois enfouis, egalement sur plantes et feuilles pourrissantes.
Spores : Fusiformes, 25-35 x 5-7 µm. Paraphyses minces, lineaires.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Plutot automnal.
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993) Synonymes : Peziza hymeniophila P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 21 ('hymenophila') (Basionyme)
Cyathicula hymeniophila (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Tapesia atrosanguinea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303
Helotium hymeniophilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Patellea pseudosanguinea Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284
Pseudohelotium hymeniophilum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 303
Tapesia pseudosanguinea (Rehm) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 19
Phialea atrosanguinea (Fuckel) Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(4), p. 331
Micropodia hymeniophila (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Hymenoscyphus atrosanguineus (Fuckel) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1164
Patellea atrosanguinea (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 390
Durella polyporicola Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 146
Cistella rubescens Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 664
Cistella hymeniophila (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
Cistellina hymeniophila (P. Karsten) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 202
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 7 (nom actuel)

References : Gr. 471
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle attenue en un stipe court et brun, d'abord urceole, margine, puis aplati, large de 2 a 5 dixiemes de millimetre, fauve ou brun-poupre a l'interieur, ocrace-fauve a l'exterieur et couvert de petits poils courts, obtus, septes, granuleux exterieurement, fauve pale, mais blanchatres vers la marge.
Stipe : Tres court, brun.
Habitat : Cette espece croit ordinairement sur l'hymenium des polypores resupines.
Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 45 x 7 µm environ . Paraphyses greles, lineaires, incolores. . Spores oblongues, incolores, continues, sans granulations a l'interieur, 5-6,5 x 1,5-2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece a ete recoltee, en France, a Rouen, par Mr Niel, sur des branches mortes de merisier dont elle teignait le bois en rouge ( ce qui parait-il est caracteristique ) et soulevait l'ecorce pour se developper a l'air.
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza caudata P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 547 (Basionyme)
Helotium scutula var. γ caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112
Helotium scutula subsp.* caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234
Helotium miserrimum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215
Helotium naviculasporum Ellis (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(11), p. 46
Helotium saprophyllum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 55
Calycina saprophylla (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina naviculaspora (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium scutula var. petiolicola Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium strangulatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 205
Helotium caudatum (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 206
Helotium linderi W.L. White (1943), Farlowia, 1, p. 154
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel)
Hymenoscyphus strangulatus (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 178

References : Ellis p. 69
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : 1 mm de diametre
Stipe : court
Habitat : Sur feuilles de feuillus.
Spores : plus pointues a la base qu'a l'apex.
Comestibilite : Sans interet
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975) Synonymes : Peziza pteridicola P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Phialea pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 104
Hymenoscyphus pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 (nom actuel)
Conchatium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197
Crocicreas cyathoideum var. pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 270

References : Medardi 41 ; Dennis p. 129 pl. XVIIc ; Ellis 1 p. 566 fig. 2099 ; Gr. p. 393 n° 648
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cupule-globuleux, jusqu'a 0,5 mm, puis etale-convexe et subsessile, large de 0,5 a 1 mm, d'un blanc grisatre glauque, a marge dentelee et flexueuse, exterieurement comme striee par des granulations brun fonce disposees en files longitudinales.
Chair : Tendre . Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Assez court.
Habitat : Sur tiges mortes de Pteris aquilina.
Spores : Subcylindriques, parfois naviculaires, droites ou un peu courbees, finement guttulees vers les extremites, legerement teintees de verdatre, 8-10-11 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, peu retrecis a la base, 40-50 x 4-5 µm. Paraphyses droites simples ou divisees, epaissies dans la partie superieure, septees, granuleuses, d'un joli vert clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps. Synonyme de Cyathicula cyathoidea selon certains auteurs
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926) Synonymes : Peziza viridifusca Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (Basionyme)
Helotium amenti f. alni Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Ombrophila baeumleri Rehm (1885), Ascomyceten, 17, n° 806
Chlorosplenium amenticolum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11
Phialea viridifusca (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium baeumleri (Rehm) P. Sydow (1894), Mycotheca marchica, n° 4047
Ombrophila viridifusca (Fuckel) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1262
Hymenoscyphus viridifuscus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Ciboria amenticola (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 (nom actuel)
Rutstroemia baeumleri (Rehm) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228

References : BK 1 142 ; Dennis p. 100 pl. XIV/A ; Ellis p. 87 fig. 343
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015) Synonymes : Peziza dumorum Roberge (1850), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Trichopeziza dumorum (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnella dumorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Phialea dumorum (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 715
Hymenoscyphus dumorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 74
Dasyscyphus dumorum (Roberge) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357
Micropodia dumorum (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Lachnum dumorum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 502
Fuscolachnum dumorum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 322
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 232 fig. 1050 ; Gr. p. 473 n° 800
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord turbine et clos, puis ouvert et cupule, large de 0,2 a 0,4 mm, blanc ou teinte de jaune a l'interieur, brun fonce et velu a l'exterieur.
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes de Rubus fruticosus et R.iadeus. Recolte egalement sur feuilles de Ledum groenlandicum
Spores : Subfusiformes, hyalines, continues, 5-8 x 1,5-2 µm ( Saccardo ), 4-5 x 1 µm d'apres Phillips et Massee. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 27-29 x 4-5 µm. Paraphyses greles, lineaires. Poils brun noiratre, lineaires ou un peu attenues au sommet, lisses, ordinairement non septes, 30-40-(50) x 3-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Toute l'annee, surtout de Mars a Novembre.
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907) Synonymes : Peziza rapulum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza radicata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 24, tab. 9
Peziza rapula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658
Hymenoscyphus rapaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Aleuria rapulum var. tuberosaGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Aleuria rapulum (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Phialea rapulum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 299
Geopyxis rapulum (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 64
Sclerotinia rapulum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 823
Tarzetta rapulum (Bulliard) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1021
Sclerotinia smilacinae E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 462
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108 (nom actuel)
Stromatinia smilacinae (E.J. Durand) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 674

References : Gr. p. 370 n° 602
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord profondement cupule, puis etale, large de 1 a 3 cm, brun roussatre ou fauve-ferrugineux, glabre, brun, mince et fragile.
Stipe : Plus ou moins long.
Habitat : Dans les bois sablonneux, sur rhizomes des Polygonatum ( multiforum, vulgare et bien d'autres ).
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, avec toujours a l'interieur deux assez grosses gouttelettes, rarement divisees, 13-15 x 7-8 µm. Asques cylindriques octospores, un peu attenues a la base, 200-300 x 10-12 µm. Paraphyses greles, hyalines, a peine epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Mars-Avril. Remarques : Cette espece mortifie les Polygonatum en les recouvrant d'un stroma noir et fragile.
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378
Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193
Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel)
Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110
Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185

References : Lloydia
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica)
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees.
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960) Synonymes : Peziza ulmariae Lasch (1853), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1723 (Basionyme)
Peziza deparcula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 191
Helotium deparculum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Trichopeziza ulmariae (Lasch) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 524
Urceola ulmariae (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Mollisia atrata var. ulmariae (Lasch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 182
Pseudohelotium deparculum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Mollisia ulmariae (Lasch) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 531
Pezizella deparcula (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 673
Belonidium deparculum (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 497
Pyrenopeziza ulmariae (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Urceolella deparcula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus deparculus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Phialina deparcula (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha deparcula (P. Karsten) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 74
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 102 (nom actuel)
Phialoscypha spiraeicola Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 8, p. 3
Calycellina ulmariae (Lasch) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2

References : BK 1 246 ; Gr. p. 476 n° 2 ; Ellis p. 355 fig. 1489 ; Dennis p. 184
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole ou cupuliforme a orbiculaire, puis aplati, large de 0,2-0,3 ( 0,5 ) mm. Hymenium lisse, jaunatre ocrace ou jaune citron pale, tres brievement pubescent a l'exterieur, marge un peu plus claire, aspect duveteux par les poils blanchatres.
Habitat : Sur les petioles de feuilles mortes ou pourries de Filipendula ulmariae.
Spores : Cylindriques, lisses, non septees, tres legerement teintees de jaunatre, 10,5-13 x 2 µm. Asques octospores, 32-36 (40) x 5,5 (7) µm. J+. Paraphyses rares, peu septees, cylindriques-clavees et remplies de petites guttules ou granulations jaunatres au sommet. Poils aigus, minces, lisses, flexueux, septes seulement a l'extreme base, presque hyalins, 15-25 ( 40 ) x 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare ou peu frequent. Isole ou gregaire. Du printemps jusqu'en ete, ( in litt. Juin-Octobre ).
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947) Synonymes : Sclerotium roseum Kneiff (1826), in Mougeot & Nestler, Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 9, n° 884
Peziza curreyana Berkeley (1857), in Currey, The journal of the linnean Society, botany, 1, p. 147 (Basionyme)
Peziza curreyi Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 370
Rutstroemia curreyana (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Phialea curreyi (Berkeley) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 509
Sclerotinia curreyana(Berkeley) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 123
Phialea curreyana (Berkeley) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 211
Hymenoscyphus curreyanus (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 116
Poculum juncorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 222
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 291 (nom actuel)

References : Dennis p. 94 pl. XIII E ; Ellis p. 548 fig. 2034
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : A la base des joncs morts, le slerote noir et strie peut produire 4-5 fructifications qui entourent le jonc eclate.
Mollisia juncina (Persoon) Rehm (1887) Synonymes : Peziza juncina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 314 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Patellaria juncina (Persoon) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 45
Pezizella juncina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Mollisia melatephra ss. W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 189
Mollisia juncina (Persoon) Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 83 (nom actuel)
Hymenoscyphus juncinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485

References : Ellis p. 547
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450
Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme)
Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288
Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467
Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370
Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84
Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737
Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205
Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel)
Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140
Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12

References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils.
Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum.
Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete.
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454
Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel)
Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713
Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395

References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage.
Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore.
Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes.
Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne.
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898) Synonymes : Helotium vitellinum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 124 (Basionyme)
Phialea vitellina (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Helotium scutula f. vitellina(Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 794
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 (nom actuel)

References : Medardi 94
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur debris ligneux ou herbaces pourissants.
Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964) Synonymes : Helotium immutabile Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 338 (Basionyme)
Pachydisca immutabilis (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Helotium trapezoideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207, pl. 20, fig. 42
Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel)

References : Ellis p. 69 & 191 ; Gr. p. 398 n° 660 ; BK 1 187
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliformes a infundibuliformes ou disciformes, courtement stipitees. Receptacle sessile ou attenue,d'abord un peu concave, puis plan, orbiculaire, a marge unie, large de 1 a 2 mm, blanc, ou d'un jaune pale en dessus, un peu plus pale ou blanchatre en dessous et sur le stipe, glabre, assez charnu pour sa taille et devenant brun dore au sechage.
Stipe : Suivant litterature : Tres court ou long, jusqu'a 0,8 mm.
Habitat : Sur feuilles mortes tombees et en decomposition de Populus, egalement sur petioles d'Aluns incana, et bien d'autres feuillus.
Spores : Ovales-oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, continues, presentant a l'interieur dans le jeune age, quelques granulations qui disparaissent a la maturite, 10-15 x 4-5 µm. Asques claviformes octospores, 90-125 x 8-10 µm, (in litt. 78-84 x 7,5-8 µm ), a foramen margine, spores uniseriees. ( Dennis 1978 : biseriees, Paraphyses lineaires, pas tellement septees, finement granuleuses interieurement, epaisses de 3 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. D'Octobre a Decembre.
Hymenoscyphus trichosporus Dougoud (2001) Synonymes : Hymenoscyphus trichosporus Dougoud (2001), Documents mycologiques, 30(120), p. 11 (Basionyme)
References : DM Fascicule 120 p. 11
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, (1,5-) 3-7 (-10)mm de diametre, cupule ou plan a aspect ridule, jaune, recouvert jusqu'a la marge d'une mince couche pubescente blanche formant des petites veines reunies radialement, puis se colorant de rouille par endroits au toucher ou avec l'age. Hymenium jaune orange, se teintant comme le receptacle. Marge longtemps un peu incurvee, parfois ciliee de poils blancs.
Chair : Subcartilagineuse a legerement coriace, devenant blanche au sechage.
Stipe : 1-3 (-6) de hauteur et de 0,5 a 1 mm d'epaisseur, enfle sous la cupule, concolore au receptacle, puis devenant rouge fonce ou brun rouille jusqu'a la base.
Habitat : A l'etage montagnard, sur le bois des branches mortes, cortiquees d'Alnus viridis, souvent dans les fentes de l'ecorce ; les apothecies sont parfois serrees les unes contre les autres.
Spores : Ascospores oblongues-subfusiformes, obtuses ou aigues aux extremites, droites ou un peu courbees, legerement aplaties lateralement, hyalines (16,5-) 18-22 (24,5) x 4,5-5,5 µm, avec de nombreuses guttules jaunatres, parfois uniseptees, rarement bi-ou triseptees, 1 a 5 poils a chaque extremite. Asques inopercules, cylindriques-claves, 150-180 x 11-13 µm, octospores, hyalins, se retrecissant a la base, avec un etroit crochet, pole apical I+ faible. Paraphyses filiformes, simples, hyalines, septees, 2-3-3,5µm, remplies d'une granulation hyaline.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole mais surtout gregaire. Semble repandu. Ete-Automne.
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964) Synonymes : Peziza araneosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza subferruginea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme)
Peziza sowerbyi Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 32, tab. 15, fig. 55
Helotium subferrugineum (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus broomei W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 129, tab. 5, fig. 27
Humaria sowerbyi (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122
Phialea broomei (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Helotium sowerbyi (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 248
Helotium broomei (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 244
Ciboria broomei (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Dennis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Salix
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907) Synonymes : Peziza hyalina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora hyalina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667
Cyathicula hyaline (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Pseudohelotium hyalinum (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium hyalinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea hyalina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79
Urceola hyalina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella hyalina (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 267, tab. 8, fig. 48
Dasyscyphus hyalinus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449
Pezizella hyalina (Persoon) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 653
Hymenoscyphus hyalinus (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69
Atractobolus hyalinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)
Micropodia hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Hyaloscypha quercus Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 274

References : BK 1 240 ; Ellis 1 p. 253 fig. 1053 ; Dennis p. 157 pl. 7e
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,5 mm, cupuliforme a uniforme a l'etat jeune, puis acetabulee. Sessile. Hymenium lisse, gris blanchatre, translucide. Surface externe et marge blanches et finement feutrees-velues, parfois presque entierement ochrace.
Habitat : Sur bois decortique de feuillus, tels que, Fraxinus, mais, plus souvent sur Quercus, egalement sur Betula, Sorbus, et meme Rubus fruticosus. ( Voir liste des recoltes).
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois garnies de petites guttules, 6-10 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 35-(45) x 6 µm. Paraphyses cylindriques, filiformes, legerement renflees au sommet, parfois fourchues. Poils hyalins, a parois minces, avec 1 a 3 cloisons vers la base, effiles au sommet 110 x 6 µm. ( D'apres Dennis, non septes, et de 30 x 3 µm, Ellis : non septes et 45 x 3µm ). ??
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. De Mars a Mai. ( In litt. Commun ou assez frequent, de Septembre a Mars, ou tout au long de l'annee ).
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57
Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel)

References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur.
Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent .
Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente.
Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril.
Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945) Synonymes : Peziza candolleana Leveille (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 233, tab. 7, fig. 4 (Basionyme)
Sclerotinia candolleana (Leveille) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330
Phialea candolleana (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301
Hymenoscyphus candolleanus (Leveille) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 114
Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 668 (nom actuel)
Scleromitrula candolleana (Leveille) T. Schumacher & Holst-Jensen (1997), Mycoscience, The mycological Society of Japan and Springer-Verlag Tokyo, 38(1), p. 65

References : Gr. p. 366 n° 595 ; Dennis p. 103 & 93 ; Ellis p. 204 fig. 889
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plan-disciforme, mince, glabre, large de 1 a 3 mm, fauve clair ou cannelle.
Stipe : Concolore, filiforme, droit ou courbe, glabre ou villeux a la base, long de 2 a 10 mm environ, naissant d'un sclerote noir, arrondi ou aplati, lisse, ayant de 2 a 3 mm de diametre environ.
Habitat : Souvent sur feuilles tombees de Quercus ou de Castanea sativa
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur ou parfois biguttulees, 8-10 x 4-5 µm. Theques cylindriqies-claviforme, octospores, 75-100 x 6-8 µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, pas nettement septees, non ou a peine epaissies au sommet (3-4 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Frequent. Isole. Mai-Juillet. Remarques : Apparition de taches noires sur les feuilles pourrissantes en fin d'ete.
Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984) Synonymes : Helotium dicrani Ade & Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 595 (Basionyme)
Helotium caraborum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 208
Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 561 (nom actuel)
Hymenoscyphus diabasicus Svrček (1992), Ceska mykologie, 45(4), p. 134

References : SMMA N° 31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur les mousses et les hepatiques. Toute l'annee.
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza calopus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium calopus (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ciboria calopus (Fries) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 62
Phialea calopus (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Calycella calopus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Helotium graminium W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 155
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 768 (nom actuel)
Helotium cerastii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Helotium ammonis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus graminium (W. Phillips) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 151
Poculum calopus (Fries) M.P. Sharma (1986), Plant disease research, 1(1-2), p. 44

References : Ellis p. 498
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Stipe : jusqu'a 3 mm
Comestibilite : Sans interet
Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985] Synonymes : Helotium citrinulum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238 (Basionyme)
Pezizella citrinula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Hymenoscyphus citrinulus (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Helotium citrinulum var. seaveriRehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(1), p. 67
Mollisiella citrinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 312 (nom actuel)

References : Gr. 532 n° 924 ; Ellis p. 526
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, patelliforme a marge entiere ou un peu sinuee a la fin, large de 1/2 a 1 mm de diametre, jaune suborange ou citrin, cerace, ochrace a sec, avec quelques poils en surface.
Habitat : Sur les tiges et feuilles mortes de Carex tels que C. otrubae, C. sylvatica etc...,egalement sur les graines et les chaumes de Phragmites communis.
Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 50-55 x 4-5 µm. Paraphyses greles, peu nombreuses. Spores lineaires, souvent courbees, incolores, parfois avec une cloison, 8-9 x 2-2,5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a fascicule. Pas rare. De Fevrier a fin Mai, mais egalement en ete.
Pyrenopeziza dilutella (Fries) Gminder (2016)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza dilutella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 147 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Pezizella dilutella (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Mollisia dilutella (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131
Calloria rubicola Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 331
Orbilia rubicola (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 622
Niptera dilutella (Fries) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 556
Hymenoscyphus dilutellus (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Hyalinia rubicola (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hyalinia dilutella (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Bulbomollisia radiata Graddon (1984), Transactions of the British mycological Society, 83(3), p. 377
Pyrenopeziza dilutella (Fries) Gminder (2016), Index fungorum, 302, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 347
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur Epilobium
Comestibilite : Sans interet
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666
Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel)
Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.)
Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191
Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197
Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688
Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229
Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20
Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123

References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age.
Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ).
Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) .
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne.
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009) Synonymes : Peziza subcarnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 427
Peziza carnea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 135 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium carneum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium subcarneum(Schumacher) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 260
Pezizella subcarnea (Schumacher) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657
Hymenoscyphus subcarneus (Schumacher) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69
Calycina subcarnea (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Hyalinia subcarnea (Schumacher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Pezizella carnea (Fries) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 19
Orbiliopsis subcarnea (Schumacher) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 103
Belonidium subcarneum (Schumacher) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 177, pl. 4, fig. 10 (nom. illegit.)
Discorehmia subsyringae Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Phaeohelotium subcarneum (Schumacher) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel)

References : Medardi p. 215
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : discoIde a legerement cupulee
Stipe : nul
Habitat : Bois deteriore de feuillus
Spores : de hyalines a brunatres.
Comestibilite : Sans interet
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115
Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22
Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251
Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel)
Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74

References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage.
Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc...
Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre.
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28
Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078
Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116
Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155
Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63
Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101
Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel)
Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439
Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280
Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269
Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711
Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709
Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202
Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204
Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291
Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183
Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136
Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227

References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ...
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145
Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258
Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel)
Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87

References : Gr. 642
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court, plus ou moins coube
Habitat : Sur feuilles mortes de graminees.
Comestibilite : Sans interet
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892) Synonymes : Helotium punctoideum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 (Basionyme)
Pezizella chlorotica Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 162
Peziza punctoidea (P. Karsten) Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Pseudohelotium chloroticum (Rehm) J. Kunze (1879), Fungi selecti exsiccati, n° 292
Lachnella punctoidea (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 268
Pseudohelotium punctoideum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 668 (nom actuel)
Dasyscyphus punctoideus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 341
Pezizella epidemica Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225
Hyaloscypha punctoidea (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hymenoscyphus punctoideus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Hymenoscyphus epidemicus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1153
Pseudopeziza punctoidea (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 64

References : Ellis p. 347
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Myriosclerotinia duriaeana (Tulasne & C. Tulasne) N.F. Buchwald (1947) Synonymes : Epidochium ambiens Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 231
Epidochium arabicus Desmazieres (1853), Not, 22, p. 19 (?)
Peziza duriaeana Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 103 (Basionyme)
Sphacelia ambiens (Desmazieres) Saccardo (1881), Fungi italici autographice delineati, tab. 918
Sclerotinia duriaeana (Tulasne & C. Tulasne) Rehm (1882), Hedwigia, 21(5), p. 66
Hymenoscyphus duriaeana (Tulasne & C. Tulasne) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Granularia duriaeana (Tulasne & C. Tulasne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 ('durieuana ')
Infundibulum lacustre Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 352
Myriosclerotinia duriaeana (Tulasne & C. Tulasne) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 299 (nom actuel)

References : Gr. p. 368 n° 598 Dennis p. 95
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme puis aplani, mince, fragile, large de 5 a 15 mm, fauve brunatre.
Stipe : Grele, ferme egal, droit ou flexueux, long de 1 a 2 cm, brun, plus fonce, noiratre et souvent villeux a la base, naissant d'un petit sclerote fusiforme aigu, noir et sillonne, long de 6 a 15 mm et epais de 2 mm. La chair du sclerote est blanche.
Habitat : Sur tiges mortes de Carex, tels que Carex stricta et C. arenaria.
Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, droites ou tres legerement courbees, 14-18 x 6-7 µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, 210-230 µm, a foramen bleuissant legerement par l'iode. Paraphyses greles, hyalines, plus ou moins nettement septees, legerement epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Assez rare. Printemps ( Avril ).
Lophiostoma corticola (Fuckel) E.C.Y. Liew, Aptroot & K.D. Hyde (2002)
Pas de photo disponible
Synonymes : Trematosphaeria corticola Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 162 (Basionyme)
Zignoella corticola (Fuckel) Saccardo (1878), Michelia, 1(3), p. 346
Trematosphaeria mori Fabre (1883), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 6, 15, p. 53, fig. 28
Zignoella mori(Fabre) Saccardo (1883), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 2, p. lxii
Metasphaeria myricae Peck (1885) [1884], Annual report of the New York state Museum of natural history, 38, p. 105, tab. 2, fig. 24-26
Conisphaeria corticola (Fuckel) Cooke (1888), Grevillea, 16(79), p. 88
Metasphaeria ambigua Berlese & Bresadola (1889), Annuario della Societa degli alpinisti tridentini, 14, p. 39
Melomastia corticola (Fuckel) J. Schroter (1894), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 321
Massarina myricae (Peck) Berlese (1894), Icones fungorum omnium hucusque cognitorum ad usum sylloges Saccardianae adcommodatae, 1(4), p. 120, tab. 126, fig. 2
Hymenoscyphus myricae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Massarina salicicola Rehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(5), p. 397 ('salicincola') (Basionyme)
Pseudodiaporthe coffeae Spegazzini (1909), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 12, p. 358
Homostegia corticola (Fuckel) Hohnel (1929), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 6(3), p. 102
Rhynchostoma lageniforme Teng (1936), Sinensia, Shanghai, 7, p. 508
Massarina corticola (Fuckel) L. Holm (1957), Symbolae botanicae upsalienses, 14(3), p. 147
Trematosphaeria indigoferae E. Muller & S. Ahmad (1958), Biologia, Lahore, 4, p. 25
Massarina coffeae (Spegazzini) S.K. Bose (1961), Phytopathologische zeitschrift, 41, p. 172
Massarinula dickasonii Wehmeyer (1963), Mycologia, 55(3), p. 324
Massarinula dubia Wehmeyer & S. Ahmad (1964), Biologia, Lahore, 10, p. 15
Massarina dubia (Wehmeyer & S. Ahmad) S. Ahmad (1969), Monographs - Biological Society of Pakistan, 5, p. 13
Massarina dickasonii (Wehmeyer) S. Ahmad (1969), Monographs - Biological Society of Pakistan, 5, p. 13
Didymosphaeria macrospora V.G. Rao & Varghese (1980) [1979], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 32(1-6), p. 252 (nom. illegit.)
Massarina indigoferae (E. Muller & S. Ahmad) Boise (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 481 (nom. inval.)
Massarina mori (Fabre) Boise (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 482
Astrosphaeriella lageniformis (Teng) J.Z. Yue & O.E. Eriksson (1986), Mycotaxon, 27, p. 94
Massaria coniferarum Butin (1986), Bibliotheca mycologica, 101, p. 37
Massarina ambigua (Berlese & Bresadola) O.E. Eriksson (1992), The non-lichnized Pyrenomycetes of Sweden, p. 7
Lophiostoma corticola (Fuckel) E.C.Y. Liew, Aptroot & K.D. Hyde (2002), Mycologia, 94(5), p. 812 ('corticolum') (nom actuel)

Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Pleosporales / Lophiotremataceae
Spores : 27-36 x 6.5-7.5 μm, hyalines, uniseptees.
Comestibilite : Sans interet
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015) Synonymes : Peziza trabinella P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 (Basionyme)
Helotium trabinellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Helotium immarginatum P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 127
Calycina trabinella (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina immarginata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calloria austriaca Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396
Pachydisca trabinella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Pachydisca immarginata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Orbiliopsis austriaca (Hohnel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101
Cistella trabinella (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Phaeohelotium trabinellum (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354
Hymenoscyphus immarginatus (P. Karsten) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 152
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 15
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leptodontidiaceae
Chapeau/Fructification : 0.3-0.9 mm
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula fuscosanguinea (Rehm) Dennis (1962) Synonymes : Dasyscyphus fuscosanguineus Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 112-ab (Basionyme)
Trichopeziza fuscosanguinea (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294
Lachnella fuscosanguinea (Rehm) P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 16
Hymenoscyphus fuscosanguineus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Atractobolus fuscosanguineus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscyphella fuscosanguinea (Rehm) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 104
Lachnellula fuscosanguinea (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : Gr. 745 ; Medardi p. 101
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : globuleux puis aplani. Poils courts, bruns, obtus.
Stipe : court
Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, de Pinus (Pinus mugo et Pinus cembra), de l'etage montagnard a l'etage subalpin.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964) Synonymes : Pachydisca laeta Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 78 (Basionyme)
Helotium laetum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 248
Calycina laeta (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 8 fig. 24 ; Gr. p. 310 n° 496
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord plan, puis convexe, lentiforme a marge unie ou un peu denticulee, tres finement furfuracee a l'exterieur, large de 1 a 2-3 mm, entierement jaune orange, brun jaunatre au sechage.
Chair : Charnue, concolore au receptacle.. Odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Epais et court de 2 mm de hauteur environ, plus pale que le receptacle.
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Alnus, Betula, Fraxinus, Quercus, etc..., dans les endroits humides, egalement trouve sur racines pourries pres d'un ruisseau.
Spores : Fusiformes, hyalines, un peu flexueuses, parfois avec une cloison, presentant a l'interieur des granulations de diverses grosseurs vers les extremites, 18-24-(30) x 5-6-(7) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, ayant a l'etat de vacuite un foramen margine et crenele, 17 -180 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, hyalines ou jaunatres, remplies de granulations, larges de 3 a 4 µm, non ou a peine epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Septembre a Mars.
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (Basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167
Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234
Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel)
Phialea phyllophila var. jaapiiRehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10
Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59

References : Ellis p. 121
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila
Stipe : court
Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus rhytidiadelphi Svrček (1978)
Pas de photo disponible
Synonymes : Hymenoscyphus rhytidiadelphi Svrček (1978), Ceska mykologie, 32(1), p. 17 (Basionyme)
References : SMMA N° 31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur nervure centrale de Thuidium tamariscinum. Synonyme de Bryoscyphus dicrani selon certains auteurs
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Helvella aurea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 2
Helotium aureum (Bolton) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 (nom. illegit.)
Peziza aurea (Bolton) Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 150
Peziza serotina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza serotina var. ßß verna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 331
Helotium umbelliforme Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Helotium serotinum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 125 (nom actuel)
Calycina aurea (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium terrestre Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 63 (nom. illegit.)
Pachydisca terrestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Lanzia serotina (Persoon) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 506

References : Medardi p. 90
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Surface externe lisse et finement pruineuse.
Stipe : Court.
Habitat : Sur brindilles de Fagus.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza vasaensis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium vasaense (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 125
Calycina vasaensis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Pachydisca vasaensis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)
Phaeohelotium vasaense (P. Karsten) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 139

References : Dennis p. 141
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Sphagnum
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus fraxineus (T. Kowalski) Baral, Queloz & Hosoya (2014) Noms francais : Chalarose du frene
Synonymes : Chalara fraxinea T. Kowalski (2006), Forest pathology, 36(4), p. 264 (basionyme)
Hymenoscyphus pseudoalbidus Queloz, Grunig, Berndt, T. Kowalski, T.N. Sieber & Holdenrieder (2011), Forest pathology, 41(2), p. 140
Hymenoscyphus fraxineus (T. Kowalski) Baral, Queloz & Hosoya (2014), IMA fungus (International Mycological Association), 5, p. 79 (nom actuel)

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age.
Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base.
Habitat : Sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Neomycete invasif. Ete-automne. Frequent.
Spores : Oblongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, (15) 16-20 (22) × 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, pleurorhynques, a spores irregulierement biseriees, 80-90-(100) × 8-10-(11) µm. J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Champignon responsable de la chalarose du frene, une maladie mortelle pour l'arbre.
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium rokebyense Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 101 (Basionyme)
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979), Mitteilungen der thurgauischen naturforschenden Gesellschaft, 43, p. 157 (nom actuel)

References : Ellis p. 124
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Hymenoscyphus fructigenus var. coryli selon certains auteurs
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza rhodoleuca subsp.* robustior P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Peziza aeruginella subsp.* robustior (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 82
Helotium robustior (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238
Calycina robustior (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Helotium rhizicola Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 142
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : Dennis p. 139
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus macroguttatus Baral, Hengstmengel & Declercq (2006) Synonymes : Hymenoscyphus pteridicola K.S. Thind & M.P. Sharma (1980), Nova Hedwigia, 32(1), p. 125 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral ss. Baral & Krieglsteiner (1985)
Hymenoscyphus menthae Hengstmengel (1996)
Hymenoscyphus scutula var. solani ss. Korf & W.Y. Zhuang (1985)
Hymenoscyphus macroguttatus Baral, Hengstmengel & Declercq (2006), Sydowia, 58(2), p. 157 (Basionyme) (nom actuel)

References : Bulletin SMMA N° 36 p. 10
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5 a 2 mm, cupuliforme, blanchatre creme, rarement jaune pale
Stipe : tres brievement pedicelle
Habitat : Sur debris herbaces ou feuilles decomposees en milieux tres humides ou marecageux
Spores : Spores fusiformes, guttulees (1 a 4 guttules), parfois 1 septum a maturite, hyalines
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Se caracterise principalement par ses asques bouclees, ses paraphyses fortement incrustees a reaction positive dans le lugol, ses spores guttulees de 16-20 x 5 µm
Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium albopunctum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 47 (Basionyme)
Pezizella albopuncta (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel)
Ciboria minima Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 119

References : Ellis p. 69
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur feuilles.
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza ceracella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium ceracellum (Fries) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 578
Pseudohelotium ceracellum (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 292
Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)
Pezizella ceracella (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655
Hymenoscyphus ceracellus (Fries) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1148

References : Gr. 792
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza chrysocoma Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza aurea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 (indisponible)
Peziza subplana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Hymenoscyphus chrysocomus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Bulgaria chrysocoma (Bulliard) Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 299
Calloria chrysocoma (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 211, tab. 11-12 (nom actuel)
Mollisia chrysocoma (Bulliard) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Dacrymyces longisporus Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 158
Orbilia chrysocoma (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 624
Guepiniopsis chrysocoma (Bulliard) Brasfield (1938), The American midland naturalist, 20, p. 226

References : Julich p. 442
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Habitat : Sur coniferes, surtout Pinus.
Spores : 16-28 x 7,5-10 μm
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Helotium calathicolum Rehm (1876), Ascomyceten, 7, n° 305 (Basionyme)
Phialea calathicola (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Ciboria calathicola (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 759
Hymenoscyphus calathicola (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Micropodia calathicola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Conchatium calathicola (Rehm) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269, fig. 9 (nom actuel)

References : Page Image in Published list ; FMDS 158 p. 43
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle turbine,grossierement stipite, a cupule large de 2-4-6 mm, haut de 2,5 a 3 mm, jaune d'or ou un peu orange a l'interieur, incarnat-ocrace clair et villeux a l'exterieur. Marge festonnee, pubescente, blanche, legerement enroulee a la fin.
Stipe : Concolore, lisse, faiblement sillonne, 0,5 mm d'epaisseur sur 1 mm environ de haut.
Habitat : Sur aigrettes des capitules desseches de Cirsum et de Carlina.
Spores : Ovales-oblongues, hyalines, 6-8-8,5-(9) x 2-3 µm, uniseriees. Asques octospores, allonges, en massue, epaissi a l'apex ; pore apical peu prononce. Paraphyses lineaires, obtuses, cylindriques, larges de 3 a 4 µm, un peu renflees vers l'apex et retrecies quelquefois au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaires. Rare. Ete.
Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964) Synonymes : Peziza alutipes W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 23 (basionyme)
Phialea alutipes (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Hymenoscyphus alutipes (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Kriegeria alutipes (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 103
Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 34 (nom actuel)

References : Dennis, R.W.G., 1964,Persoonia 3(1) : 34
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur rameaux morts de Cupressus macrocarpa (cypres de Lambert), Calocedrus decurrens (calocedre), Juniperus chinensis (genevrier de Chine) et Juniperus communis (genevrier commun). Neomycete. Peu frequent.
Comestibilite : Sans interet
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157
Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255
Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel)

References : Ellis p. 167 fig. 729
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage.
Stipe : Tres court, concolore.
Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa.
Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre.
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme)
Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel)
Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171
Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201
Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407
Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184
Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57
Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154
Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180
Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147

References : Dennis p. 146
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court
Comestibilite : Sans interet
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.)
Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513
Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme)
Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529
Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150
Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68
Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168
Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85
Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665
Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664
Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355
Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum')
Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151
Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601
Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel)

References : BK 1 245 ; Ellis p. 203
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries.
Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977) Synonymes : Peziza leucella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 651 (Basionyme)
Helotium leucellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Pezizella leucella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus leucellus(P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyaloscypha leucella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 15(1), p. 29 (nom actuel)
Cyathicula leucella (P. Karsten) Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 671

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Stipe : noiratre a la base.
Habitat : fruit d'Alnus, mais aussi feuilles d'Alnus et de Salix.
Comestibilite : Sans interet
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006) Synonymes : Peziza rhodoleuca Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium rhodoleucum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus rhodoleucus (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131
Phialea rhodoleuca (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006), Acta mycologica, Warszawa, 41(1), p. 16 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2089 ; Dennis p. 124 pl. XVId ; BK 1 189
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, 1 a 2 mm de diametre, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale, parfois convexe. Hymenium et surface externe lisse, rose pale au frais puis jaune brunatre en sechant.
Stipe : Long jusqu'a 1 mm, mince et concolore.
Habitat : Sur tiges mortes d'Equisetum arvense, fluviatile et palustre, a l'etage montagnard et subalpin, dans les prairies humides.
Spores : Etroitement elliptiques, lisses, hyalines, 9-10-12 x3-4-5(-6) µm, non septees. Asques cylindriques-claves, octospores, spores uni- ou biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses filiformes epaisses jusqu'a 2 µm et ne depassant pas les asques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire.. Commun. Avril-Septembre.
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza pileata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium pileatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 130
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 (nom actuel)
Ombrophila helotioides W. Phillips (1888), Grevillea, 16(79), p. 94
Phialea pileata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 259
Helotium terrigenum Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 238
Hymenoscyphus pileatus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pachydisca helotioides (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila longispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 108
Helotium agrostideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198

References : Baral p. 144 ; Dennis p. 135
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013) Synonymes : Hymenoscyphus tamaricis R. Galan, Baral & A. Ortega (1997), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 11, p. 57 (Basionyme)
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : Beitrage zur Kenntnis der Pilze Mitteleuropas 11: 58
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Tamaris.
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995) Synonymes : Peziza merdaria Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza canina P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 9
Peziza nobilis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 635
Peziza subfurfuracea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 51
Peziza deerrata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119
Peziza canina var. ß nobilis (P. Karsten) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 118
Peziza cucurbitae W.R. Gerard (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(6), p. 26
Peziza brassicaecola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 157
Peziza rufescens J. Schroter (1878), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2311 (nom. illegit.)
Humaria chartarum Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291
Peziza schroeteri Cooke (1878), Grevillea, 6(40), p. 110
Aleuria merdaria (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53
Peziza chartarum (Quelet) Cooke (1879), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 234, tab. 110, fig. 394
Aleuria chartarum (Quelet) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 49
Humaria merdaria (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 672
Helotium pedrottii Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 14, 98, tab. 15
Humaria glacialis Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 97
Dermatea sydowii Rehm (1882), in P. Sydow, Mycotheca marchica, cent. 4, n° 379
Humaria pedrottii (Bresadola) Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 754
Pseudombrophila pedrottii (Bresadola) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Pseudombrophila chartarum (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Humaria canina (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Geoscypha schroeteri (Cooke) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 163
Pyronema chartarum (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109
Pezizella cucurbitae (W.R. Gerard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Pezizella brassicaecola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 283
Humaria nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria canina subsp.* nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria schroeteri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 141
Humaria deerrata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 140
Humaria pictilis Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 464, pl. 2, fig. 4
Hymenoscyphus brassicicola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus cucurbitae (W.R. Gerard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Ascophanus caninus var. nobilis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus caninus(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus deerratus (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus merdarius (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus pictilis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Pachyella schroeteri (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51
Peziza pedrottii (Bresadola) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1015
Pseudombrophila deerrata (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 141
Pyronema canina Dearness & Bisby (1929), The Fungi of Manitoba, p. 60
Infundibulum tiliaceum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 351
Humaria ustulina Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 199
Humaria nivea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 148
Orbilia cucurbitae (W.R. Gerard) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 155
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995), Libri botanici, 14, p. 45 (nom actuel)

References : Medardi p. 228
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae
Chapeau/Fructification : sessile, legerement cupulee.
Chair : ceracee, fragile, brunatre.
Stipe : Nul
Habitat : Sur excrements de cheval.
Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme)
Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.)
Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28
Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.)
Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.)
Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409
Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150
Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105
Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163
Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel)

References : Mycocharentes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation
Stipe : Nul
Habitat : Sur cones de pin sylvestre
Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente
Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium juncisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (Basionyme)
Hymenoscyphus juncisedus (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75
Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968), British Ascomycetes, Edn 1, p. 121 (nom actuel)

References : Medardi p. 46
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Stipe : concolore
Habitat : Sur restes degrades de Juncus effusus.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium sublateritium Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 (Basionyme)
Calycina sublateritia (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : Medardi p. 93
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur cupules deteriorees de Fagus et sur bois pourri de feuillus
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium limonium Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 (Basionyme)
Calycina limonium (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 51 (nom actuel)

References : Medardi p. 94
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur tiges pourries de Centaurea, Senecio et Rumex
Comestibilite : Sans interet
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza marchantiae Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 204 (Basionyme)
Helotium marchantiae (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium epiphyllum var. γ marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 123
Helotium epiphyllum subsp.* marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Calycina marchantiae (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca marchantiae (Berkeley) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hymenoscyphus marchantiae (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 560 (nom actuel)

References : Ellis p. 2
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Stipe : court
Habitat : Sur Reboulia hemispherica
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium eichleri Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120 (Basionyme)
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012), in Van Vooren, Ascomycete.org, 4(5), p. 110 (nom actuel)

References : Baral (Bresadola), Ascomycete 4 (5): 110 (2012)
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur bois de coniferes.
Comestibilite : Sans interet
Naeviopsis carneopallida (Roberge) B. Hein (1976)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza carneopallida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 326 (Basionyme)
Naevia carneopallida (Roberge) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 137
Pezizella carneopallida (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Hymenoscyphus carneopallidus (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Briardia carneopallida (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 170
Pseudopeziza carneopallida (Roberge) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 337
Laetinaevia carneopallida (Roberge) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 36
Naeviopsis carneopallida (Roberge) B. Hein (1976), Willdenowia Beihefte, 9, p. 82 (nom actuel)

References : Gr. p. 615
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur feuille d'Ulmus.
Comestibilite : Sans interet
Calycellina spiraeae (Roberge) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza spiraeae Roberge (1857), in Desmazieres, Bulletin de la Societe botanique de France, 4, p. 859 (Basionyme)
Pezizella spiraeae (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290
Hymenoscyphus spiraeae (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Urceolella spiraeae (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Excipula spiraeae (Roberge) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 347 (nom. illegit.)
Calycellina spiraeae (Roberge) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 66 (nom actuel)

References : Rubio
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858 sur feuilles de Spiraea ulmaria.
Mollisina oedema (Desmazieres) Dennis (1963)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza oedema Desmazieres (1850), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Mollisia oedema (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 128
Urceola oedema (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella oedema (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 271
Trichopeziza oedema (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Pezizella sclerotinioides Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 667
Dasyscyphus oedemus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357
Hymenoscyphus sclerotinioides (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Mollisiella sclerotinioides (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Micropodia oedema (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pseudopeziza sclerotinioides (Rehm) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 168
Calycella oedema (Desmazieres) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 604
Mollisina oedema (Desmazieres) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 355 (nom actuel)

References : Gr. 802
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles de Rubus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858 sur feuille de Rubus : leg. Docteur Guepin
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza humuli Lasch (1845), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 630 (Basionyme)
Peziza humilis Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188
Helotium humuli (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379
Helotium scutula subsp.* humuli(Lasch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234
Mollisia humilis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131
Urceola humilis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Helotium fructigenum var. humuli(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 308
Calycina humuli (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella humuli (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : Gr. 317
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Humulus, mais aussi sur tiges de Sirpaea ulmaria
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte cite par Aime de Soland, en 1858, au bord de la Lys a Aubigne.
Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza tumidula Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 325 (Basionyme)
Pezizella tumidula (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus tumidula (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium tumidulum (Roberge) Massee (1905), The fungus flora of Yorkshire, p. 285
Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1284 (nom actuel)
Hyalinia tumidula (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Discorehmia tumidula (Roberge) Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 204
Hyaloscypha tumidula (Roberge) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16(2), p. 95

References : Gr. 796
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur feuilles
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur feuille de Betula.
Pezizella leucostigma (Fuckel) Saccardo (1889)
Pas de photo disponible
Synonymes : Niptera leucostigma Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2572 (Basionyme)
Pezizella leucostigma (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, p. 279 (nom actuel)
Mollisia leucostigma (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 516 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus leucostigma (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia leucostigma (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104

References : Ellis p. 14
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : Nul
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha flaveola (Cooke) Nannfeldt (1939) Synonymes : Peziza flaveola Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (Basionyme)
Mollisia flaveola (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 192
Pezizella flaveola (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Hymenoscyphus flaveolus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Urceolella flaveola (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Dasyscyphus flaveolus (Cooke) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 76
Hyaloscypha flaveola (Cooke) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 252 (nom actuel)
Phialina flaveola (Cooke) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1
Calycellina flaveola (Cooke) Baral & P. Blank (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 216

References : Les Hyaloscyphacees poilues sur fougeres. Cahiers mycologiques nantais N° 21 p. 16
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Poils hyalins, septes, attenues en pointe, 20-30 µm de long.
Stipe : Nul
Habitat : Sur fougeres.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus kathiae (Korf) Baral (2005) Synonymes : Pezoloma kathiae Korf (2000) [1999], Mycotaxon, 73, p. 495 (basionyme)
Hymenoscyphus kathiae (Korf) Baral (2005), Flora mediterranea, 15, p. 66 (nom actuel)

References : Van Vooren (Ascomycete.org 1(4), p. 11)
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus salmanovicensis Svrček (1978)
Pas de photo disponible
Synonymes : Hymenoscyphus salmanovicensis Svrček (1978), Ceska mykologie, 32(3), p. 157 (Basionyme)
References : FMBDS N° 237 p. 39
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Eriophorum vaginatum
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus scutuloides Hengstmengel (1996)
Pas de photo disponible
Synonymes : Hymenoscyphus scutuloides Hengstmengel (1996), Persoonia, 16(2), p. 199 (Basionyme)
References : FMBDS N° 237 p. 41
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Spores : Filipendula ulmaria
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus varicosporoides Tubaki 1966
Pas de photo disponible
References : FMBDS N° 245 p. 15
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Bois immerge
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :