Dit is de irritantste reclame van de tv

Iedereen vindt reclame irritant, maar ik was zelf alweer bijna vergeten hóe irritant omdat ik zoveel Netflix kijk – daar is geen reclame, heerlijk.

Deze week echter, toen ik voor mijn werk een hele week langs televisiezenders mocht zappen, ergerde ik me al snel weer dood aan alle infantiele filmpjes en leugenachtige beloftes die daar zorgen voor inkomsten.

HEEL VEEL lezers ergeren zich daaraan, zo bleek toen ik er op Twitter naar vroeg.

Allereerst het GELUID van de spotjes: mag dat wat zachter!?!?, zo werd er gesmeekt. Reclames klinken veel luider dan tv-programma’s zodat ze je ook nog „achterna schreeuwen”, zoals een lezer schreef, als je tijdens de ‘pauze’ even naar de wc gaat. Klaar mee, zo luidden veel reacties.

Net als met heel veel stemmen, in spotjes. De stem van Hadewych Minis van Kruidvat, natuurlijk – hoewel Kruidvat begin dit jaar nog had beloofd dat ze zachter en empathischer zou gaan praten – maar ook de stem van Gaston GOOOOOOOOOOOEEDENMIDDAG Starreveld van de Postcodeloterij is heel irritant; die van de Plus („goed eten, daar houden we van”), de infantiele kindvrouwstemmetjes in luierreclames, maar boven alles: de kinderstemmetjes van de volwassenen in de Haribo-snoepreclame – die staat echt op nummer één in de ergernissenlijst. „Griezelig. Het lijkt wel een Stephen King-film”, vond een lezer.

Klungelige nasynchronisatie

En dan de muziek in reclames! Al die „langzame, pathetisch gezongen versies van hits”, weg ermee. Net als de klungelige nasynchronisatie van sommige buitenlandse spotjes, vreselijk! Zoals die van Iberogast die zo irritant is, „dat ik spontaan een opgeblazen gevoel krijg”, zoals een lezer schreef.

Of al de onzinclaims in reclames – heel ergerlijk. Bijvoorbeeld dat bepaalde producten „tot 25 procent beter schoonmaken” – dan kan het dus ook 25 procent mínder zijn.

Maar ook de „nepdeskundigen in witte jassen”, „de nummer 1 deodorant van Italië” – alsof dat überhaupt een aanbeveling is – of het „dermatologisch getest” bij crèmes moet stoppen. „Als ik motorolie over mijn huid giet en kijk wat er gebeurt, dan is die motorolie ook dermatologisch getest”, reageerde een lezer.

De leugens sowieso.

Dat „Nederland draait op zuivel”. Dat urine en bloed blauw is als het op verband gegoten wordt. „De nep-erotische lading in parfumreclames”. De lege wegen in autospots en dat daar altijd parkeerplek is. De huichelachtige spotjes waarin we het „samen moeten doen” terwijl het de reclamemaker alleen maar om geld gaat.

De leugen dat ovenschalen zonder klonten uit de afwasmachine komen. Dat bloedvlekken uit overhemden gaan. Dat je hoest verdwijnt als je een middeltje slikt. Dat homeopathie werkt („de grootste leugen van de wereld”, vond een lezer), dat al je pijn verdwijnt als je Advil slikt, dat bier is „om gouden momenten mee te delen” – nee, bier is gewoon lekker en ideaal als je je wilt bezatten.

Maar ook al die extra ingewikkelde termen in de reclame waar niemand iets wijzer van wordt, áls ze al iets betekenen, moeten ophouden, vinden veel lezers. Zoals „de mix van GOSIcFos en 3’GL-vezels” van Nutrilon, het hyaluronzuur van l’Oreal (dat bestaande rimpels overigens NIET vermindert), de oxi-action van Vanish, of de „innovatie tegen hyperpigmentatie” van Eucerin – blablabla.

Of de totaal onbegrijpelijke taal. Zoals het „gevarieerde zitten” van Seats and Sofas, de crème die je kunt gebruiken als je „geen tijd hebt voor een uitgebreide make-up routine” – een uitgebreide wattes?? – en natuurlijk „de beleving” waarmee je wordt doodgegooid, wat is dat?! „Meestal roep ik dan naar de tv: ALS JE NOG ÉÉN KEER BELEVING ZEGT ZUL JIJ EENS WAT BELEVEN, VRIEND”, schreef een lezer, en dat zouden we allemaal moeten doen.

Onsmakelijke reclames

Maar ook het onnodige Engels scoorde weer hoog op de irritatiemeter. Zoals „de cross action” van Oral B-tandenborstels (scheve borsteltjes), het „shop in de sale”, in plaats van „profiteer van korting”, de „magic retouch” van een haarverf, de „swimwear” van C&A, en de tenenkrommende slogan „krie-ee-ting memmmories” van Sunweb.

En dan, tot slot, toch nog even aandacht voor al de onsmakelijke reclames, sorry lezers, maar die werden ook veel genoemd als gekmakend. Zoals die tegen teenschimmels, waarbij ‘Schimpie’ onder een opengeklapte nagel springt, „de capsules tegen vaginale schimmels van Canesten Gyno” en al die liters urineverlies – „en ook altijd als je net zit te eten”, reageerde een lezer.

En o ja.

Die reclames van Hornbach die niemand begrijpt, mogen die ook weg? Net als „alle grappige reclames die niet grappig zijn”, de reclames waarin wordt gezegd dat je tijdens een avondje uit niet zit te wachten op brandend maagzuur – wanneer wel!? – alle „verkeerde klemtonen”, alle „momentjes voor jezelf”, „alle ontharingsreclames waarin gladde benen geschoren worden”, „alle stereotiep sullige vaders en bazige moeders” en zo zou ik nog uren door kunnen gaan.

Doe ik niet, want hoewel ik het heerlijk vond me hier even samen met jullie aan te ergeren, moet ik nu weer nodig Netflix kijken – Sherlock (met Benedict Cumberbatch!!).

Prettig weekend!

Japke-d. Bouma verving deze week Arjen Fortuin.

Correctie: in een eerdere versie van deze column werd gerept van een irritante stem in de Jumbo-reclame die zegt: ‘goed eten, daar houden wij van’. Deze irritante stem zit echter in de Plus-reclame, wat later is aangepast.