W weekend rozebrano słynną willę Ronikierów w Ząbkach. Nie wiadomo, na jakiej podstawie
Podziel się
3
- Ponad 100-letni budynek o neobarokowej architekturze był ostatnią pamiątką po dawnych właścicielach Ząbek.
- MWKZ wydał stanowisko, w który napisano, że budynek nie był wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków, a urząd dwukrotnie zwracał się w tej sprawie do gminy Ząbki.
- Gmina także wydała oświadczenie w tej sprawie, w którym zaznaczono, że od dawna zabiegała o przejęcie wilii, a willa była w Gminnej Ewidencji Zabytków.
TOnZ przekazało, że o rozbiórce został poinformowany mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków.
Willa była - a może nie była - wpisana do Gminnej Ewidencji Zabytków
Rzecznik MWKZ Andrzej Mizera wydał stanowisko, w który napisano, że budynek nie był wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków. "Dwukrotnie zwracaliśmy się w tej sprawie do gminy Ząbki. Niestety, bezskutecznie" - zaznaczył rzecznik dodając, że w utworzenie GEZ jest obowiązkiem gminy zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad nimi.
Podkreślił, że w poniedziałek w celach kontrolnych, na miejsce pojechali przedstawiciele konserwatora.
Gmina także wydała oświadczenie w tej sprawie, w którym pisze, że od dawna zabiegała o przejęcie wilii. Zaznaczono, że willa była wpisana do Gminnej Ewidencji Zabytków. Dodano, że służby sprawdzają obecnie na jakiej podstawie dokonano rozbiórki.
Ząbki w XIX i w pierwszej połowie XX w. były własnością rodziny szlacheckiej Ronikierów pieczętującej się herbem Gryf. Miejscowość zawdzięczała tej rodzinie rozwój zarówno gospodarczy, jak i urbanistyczny. W 1905 r. właścicielem majątku został Adam Feliks Ronikier, z wykształcenia architekt po studiach w Rydze, był właścicielem cegielni w Ząbkach, inwestorem rozbudowy infrastruktury wsi wokół cegielni, np. stacji kolejowej Ząbki, bocznicy kolejowej, fabrycznej kolejki wąskotorowej do Bródna i Pragi i zaplecza mieszkalnego dla pracowników cegielni.
Miasto ogród. Hrabia Ronikier przywiózł ten pomysł z Anglii
Hrabia Ronikier był zachwycony koncepcją miasta-ogrodu powstałą w Anglii w początkach XX w. i chciał tego samego dokonać w Ząbkach. Dokonał więc parcelacji swoich gruntów z przeznaczeniem pod budowę rezydencji willowo-ogrodowych. Przygotowanie założeń architektonicznych zlecił Tadeuszowi Tołwińskiemu, który przedstawił je w 1912 r.
W centrum kompozycji urbanistycznej znalazła się oś północ-południe, prostopadła do torów kolejowych. W środku znajdował się prostokątny plac-rynek, mający skupiać wszystkie funkcje administracyjne, społeczne i handlowe. Na południowym zamknięciu osi zaprojektowany został kościół oraz szkoła, przedszkole i boiska sportowe. Po stronie północnej, przy torach kolejowych, przewidziano półokrągły plac, z którego promieniście rozchodzić się miały symetrycznie położone ulice.
W wydzielonej, rekreacyjnej części miasta, wzdłuż alei spacerowej wysadzanej podwójnym szpalerem lip, Tołwiński zaplanował tzw. kasyno, z nowoczesnym programem użytkowym - wielką salą koncertowo-teatralną, kinem, biblioteką, salą ekspozycyjną i bilardową, restauracją i kawiarnią.
Miasto obliczone było na 8 tysięcy mieszkańców, a projektowany teren został podzielony na 1600 działek budowlano-ogrodowych.
Wille-dworki zaczęły powstawać jeszcze przed wybuchem I wojny światowej. Wśród wielu znakomitości zamieszkiwali w nich: słynna aktorka Maria Przybyłko-Potocka, generał Kazimierz Sosnkowski, pisarka Magdalena Samozwaniec, Arnold Szyfman, rodziny Tołłoczków i Wejchertów.
W dwudziestoleciu międzywojennym budowa miasta-ogrodu była kontynuowana. Po II wojnie światowej nastąpiła dewastacja układu urbanistycznego.
Jedną z willi miasta-ogrodu Ząbki zbudowano około 1920 r. dla samego hrabiego Adama F. Ronikiera. Usytuowana została przy dzisiejszej Alei Wyzwolenia (numer 21/23). Budynek o neobarokowej architekturze był ostatnią pamiątką po dawnych właścicielach Ząbek, ponieważ pałac Ronikierów został rozebrany w 1947 r.
Obserwuj nas w Google News
KOMENTARZE (3)