rußen
ПравильнаяВспомогательный глагол: haben
Спряжение
Indikativ
Präsens
1. P. Sg. ich ruße
2. P. Sg. du rußt
3. P. Sg. er rußt
sie rußt
es rußt
1. P. Pl. wir rußen
2. P. Pl. ihr rußt
3. P. Pl. sie rußen
Präteritum
1. P. Sg. ich rußte
2. P. Sg. du rußtest
3. P. Sg. er rußte
sie rußte
es rußte
1. P. Pl. wir rußten
2. P. Pl. ihr rußtet
3. P. Pl. sie rußten
Perfekt
1. P. Sg. ich habe gerußt
2. P. Sg. du hast gerußt
3. P. Sg. er hat gerußt
sie hat gerußt
es hat gerußt
1. P. Pl. wir haben gerußt
2. P. Pl. ihr habt gerußt
3. P. Pl. sie haben gerußt
Plusquamperfekt
1. P. Sg. ich hatte gerußt
2. P. Sg. du hattest gerußt
3. P. Sg. er hatte gerußt
sie hatte gerußt
es hatte gerußt
1. P. Pl. wir hatten gerußt
2. P. Pl. ihr hattet gerußt
3. P. Pl. sie hatten gerußt
Futur I
1. P. Sg. ich werde rußen
2. P. Sg. du wirst rußen
3. P. Sg. er wird rußen
sie wird rußen
es wird rußen
1. P. Pl. wir werden rußen
2. P. Pl. ihr werdet rußen
3. P. Pl. sie werden rußen
Futur II
1. P. Sg. ich werde gerußt haben
2. P. Sg. du wirst gerußt haben
3. P. Sg. er wird gerußt haben
sie wird gerußt haben
es wird gerußt haben
1. P. Pl. wir werden gerußt haben
2. P. Pl. ihr werdet gerußt haben
3. P. Pl. sie werden gerußt haben
Konjunktiv
Konjunktiv I
1. P. Sg. ich ruße
2. P. Sg. du rußest
3. P. Sg. er ruße
sie ruße
es ruße
1. P. Pl. wir rußen
2. P. Pl. ihr rußet
3. P. Pl. sie rußen
Konjunktiv II
1. P. Sg. ich rußte
2. P. Sg. du rußtest
3. P. Sg. er rußte
sie rußte
es rußte
1. P. Pl. wir rußten
2. P. Pl. ihr rußtet
3. P. Pl. sie rußten
Imperativ
2. P. Sg. ruß
ruße
2. P. Pl. rußt
Partizip
Präsens
rußend
Perfekt
gerußt