Ferheng Vate

FERHENGE KIRM ANCKÎ (ZA ZA K Î)-T IR K Î
KIRMANCCA (ZAZACA)-TÜRKÇE SÖZLÜK
Grûba Xebate ya Vateyî

Vate Çalışma Grubu
FERHENGE KIRMANCKÎ (ZAZAKÎ)-TIRKÎ
Çapa hireyine ya hîrakerdîye
Genişletilmiş üçüncü baskı
Weşanxaneye Vateyî
Kitab/Kitap: 49
Ferheng/Sözlük: 4
Ferhenge Kirmanckî (Zazakî)-Tirkî

Kırmancca (Zazaca)-Türkçe Sözlük ’
Çapa hireyîne ya hîrakerdîye
Amadekar: Grûba Xebate ya Vateyî

Hazırlayan: Vate Çalışma Grubu
Amadekare çape/Basıma hazırlayanlar:

M. Malmîsanij, Mehmet Uzun, J. Ihsan Espar
Çapa yewine/Birinci basım: İstanbul, 2001

Çapa dîyine ya hîrakerdîye/Genişletilmiş ikinci basım: İstanbul, 2004
Çapa hîreyine ya hîrakerdîye/Genişletilmiş üçüncü basım: İstanbul, 2009
Mizanpaj: Cemil Gundoğan
Çap/Baskı: .
Berdan Matbaacılık
Davutpaşa Cad. Güven San. Sit. C Blok No: 215/216
Topkapı/îstanbul
Tel: 0212-613 12 11/ 0212-613 12 12
ISBN: 978-975-6278-40-6
Adres:
Weşanxaneye Vateyî/Vate Yayınevi .
Katip Mustafa Çelebi Mah. Tel Sok. No: 18, Kat: 3
Beyoğlu/İstanbul
Tel: 0212-244 94 14
E-poste: wesanxaneyevateyi@hotmail.com
Ev weşan bi alîkariya Fona Çandî ya Kurdî hatiye çapkirin.

Çapa hirâyine ya hîrakerdîye
Grûba Xebate ya Vateyî

Amadekare çape/Basıma hazırlayanlar:

M. Malmîsanij, Mehmet Uzun, J. îhsan Espar
Weşanxaneye Vateyî
İstanbul, 2009.
ÖNSÖZ
Lirtçenin lehçelerinden olan Kırmancca (Zazaca), bu

A. lehçeyi konuşanlarca yöreden yöreye Kırmancki,
Kırdki, Zazaki ve Dımıli/Dımılki gibi değişik adlarla ad
landırılmaktadır. .
Kırmancca bugüne dek az yazılmış ye yazı dili
gelişmemiştir. Son yıllarda bu lehçede yazsınlar nispeten
artmakta ise de bunlar genellikle kendi yörelerinde hatta
kendi köylerinde konuşulan Kırmancca ile yazmak
tadırlar. Oydaki yazı dili, giderek ortak formların kulla
nılması ve aşamalı bir biçimde standartlaşmaya gidilme
sini gerektirmektedir. Bunun sağlanması ise ancak ciddi
ve üzün vadeli çalışmalarla mümkündür. Bir grup Kır-
manc (Zaza) tarafından 1996’da İsveç’te başlatılıp İsveç,
Almanya ve Diyarbekir’de sürdürülen Kırmancca Top
lantılarında bu lehçenin yazım kuralları ve terminolojisi
üzerinde çalışmalar yapılarak bu alanda önemli adımlar
atıldı. Bugüne dek on yedi Kırmancca Toplantısı yapıldı.
Toplantılara katılanlânn adları, geldikleri yöre ve katıl
dıkları toplantı sayısı şöyledir:
Şukrî Atîk (Gimgim) (1)
Saît Aydogmuş (Pîran) (1)
Osman Aytar (Sewregi) (2)
Serdar Bedirxan (Pîran) (2)
Yildiray Beyazgul (Gimgim) (6)
Aydin Bîngol (Gimgim) (9)
Munzur Çem (Dersim) (17)
Hûmane Çîyan (Depe) (2)
Memo Darez (Bongilan) (3)
Haydar Diljen (Sewregi) (15)
Ehmede Dirihî (Çewlîg) (2)
Nîhat Elî (Sewregi) (3)
J. îhsan Espar (Pîran) (16)
Nevzat Gedîk (Gimgim) (1)
Huseyîn Girmit (Erzingan) (1)
Cemîl Gundogan (Dersim) (3)
Lerzan Jandîl (Gimgim) (6)
Wisif Kaymak (Pîran) (11)
ElîfKiliç (Dersim) (2)
Çeko Kocadag (Gimgim) (9)
Huseyîn Kulu (Dersim) (8)
Seyîdxan Kurij (Çewlîg) (13)
Roşan Lezgîn (Lice) (2)
M. Malmîsanij (Pîran) (17)
Selîm Mûrat (Pali) (17)
Mehmud Neşite (Lice) (2)
Hamdî Ozyurt (Gimgim) (4)
Cemal Pîranij (Pîran) (2)
Robîn Rewşen (Lice) (3)
Kamer Söylemez (Dârsim) (4)
Mehmet Taş (Dersim) (11)
Kazim Temurlenk (Dersim) (2)
îshak Tepe (Modan/Motkan) (1)
Harun Turgut (Pali) (3)
Şukrî Urgun (Heni) (10)
Muzafer Xeylanij (Pali) (2)
Süleyman Yümaz (Pîran) (2)
Orhan Zoxpayij (Çewlîg) (1)
Görüldüğü gibi toplantılara katılanlar, Bongilari,

Çewlîg, Depe, Dersim, Erzingan, Gimgim, Heni, Lice, Mo
dan/Motkan, Pali, Pîran, Sâwregi gibi Kirmancca konu
şulan farklı yörelerden gelmektedirler.
Yukandakilerden başka, bazı yazarlar da bazı toplan
tılarda tartışılan sözcüklerle ilgili önerilerini e-mail aracı
lığıyla toplantıya göndererek katkıda bulunmuşlardır. Bu
yazarların geldikleri yöre ve önerilerini sundukları top
lantı sayısı da şöyledir:
N. Celalî (Çewlîg) (1)
Deniz Gunduz (Gimgim) (3)
,W. K. Merdimin (Çewlîg) (4) >
Seîd Verroj (Pîran) (2)
Bu toplantılara katılan grup, Stockholm’de Vate

adında Kirmancca bir kültür dergisi de yayımlamaya baş
ladı. Halen İstanbul’da yayımını sürdürmekte olan bu
derginin bugüne dek otuz iki sayısı yayımlandı.
Elinizdeki sözlük, bölgesel Kırmanccayı aşıp standart
yazı dilini oluşturmak için yapılan ilk çalışmanın ürünü
olup ilerde yapılacak olan çalışmalarla daha da gelişti
rilecektir. Sağlıklı bir gelişme için okuyucunun öneri ve
eleştirilerini bekliyoruz.
19 Temmuz 2009
ELİNİZDEKİ SÖZLÜKLE İLGİLİ
AÇIKLAMALAR
1. Bu sözlük, 1996’dan beri yapılan Kırmancca (Zaza

ca) Toplantılarında ele alman sözcükleri içermektedir.
Sözcüğün yazı dili için kullanılacak olan formu seçilirken
kökeni, kullanılış yaygınlığı, deforme olup olmayışı, diğer
lehçe ve dillerdeki kullanılış biçimleri vb. özellikler göz-
önünde bulundurulmuştur. Örneğin, Kırmanccada “ka
rınca” anlamında yöreden yöreye şu farklı sözcükler kul
lanılmaktadır:
morcela, morceli, micleıvri, mijleıvri, mijlöli, miclor,
miclol, mijlor, mijlori, mijloıori, mijmeıuli, micmeıvl,
mîyercila, mocla, mojla, muejla, mojle, molcela, molçila,
morcila, muercela, muerceli, mercueli, merjueli, morzela;
mijleıvreki, mijloki, milorçike, miloçike, muloçike,
muleçike.
Bunlar, aynı sözcüğün farklı söyleniş formları
olduklarından, yani aynı kökenden geldiklerinden, yazı
dilinde kullanılmak üzere bir tanesinin seçilmesi uygun
görülmüştür. Kırmancca Toplantısı’nda bunlardan “mor
cela” ve bunun eril formu olan “morcele” sözcükleri seçil
miştir.
Sözlüğün Kırmancca (Zazaca) kısmında, Kırmancca
sözcüklerin hem yazı dilinde kullanılmak üzere önerilen
formları, hem de bu sözcüklerin yazı dili için önerilmeyen
diğer farklı formları yer almaktadır. Yazı dilinde kullanıl
mak üzere önerilen Kırmancca sözcüğün karşısına
Türkçe anlamı yazılmıştır. Şöyle: .
morcela (m): karınca
morcele (n): karınca
Kırmancca sözcüklerin yazı dili için önerilmeyen
formlarının karşısında ise, “b.” kısaltmasıyla, yazı dilinde
kullanılmak üzere seçilen forma gönderme yapılmıştır.
Örneğin, değişik bölgelerde, konuşma dilinde “karınca”
karşılığı olarak kullanılan morceli, miclewri, mijleıvri,
mijloli, miclor,miclol, mijlor, mijlori, mijloıvri, mijmewli,
micmeiül, mîyercila, mocla, mojla, muejla, mojle, molçela,
mölcila, morcila, muercela, muerceli, mercueli, merjueli,
morzela; mijleıvreki, mijloki, milorçike, miloçike,
muloçike, muleçike formlarından her biri ayrı ayn yazılıp
karşılarına “b. morcela” diye yazılarak “morcela”ya gön
derme yapılmıştır. Birkaç örnek:
mîyercila (m): b. morcela (m) •
mocle (n): b. morcele (n)
morzela (m): b. morcela (m)
muerceli (n): b. morcele (n)
muloçike (m): b. morcela (m)
2. Eğer Türkçe bir sözcüğün karşılığı olarak Kır-

manccada aynı kökenden gelmeyen ama aynı anlama ge
len sözcükler kullanılıyorsa, bu eşanlamlı sözcüklerden
tespit edilebilenlerin tümüne yer verilmiştir. Örneğin,
“burun” anlamında Kırmanccada “pimike”, “zincî”, “kepu-
ge” ve “vinî” sözcükleri kullanılmaktadır. Bunlardan biri
seçilmemiş, hepsi yazılmıştır:
kepuge (m): burun
pimike (m): burun
vinî-I (m): burun
zincî (m): burun
Daha önce belirtildiği gibi, seçilen sözcükler, üzerinde
tartışılıp tespit edilen sözcüklerdir. Örneğin, “kurtulmak”
karşılığında “xelisîyayene”, “filitîyayene”, “qedîyayene”,
“xelas bîyene”, “raxelisîyayene” sözcükleri yazılmıştır;
Oysaki bir de aynı anlama gelen “reyayene” sözcüğü var
dır. “Kurtulmak” karşılığı olarak “reyayene” sözcüğünün
de yazılması gerekirken Kirmancca Toplantılan’nda bu
sözcük henüz bu anlamıyla ele alınmadığından şimdilik
buna yer verilmemiştir. İlerde yapılacak olan toplan
tılarda üzerinde durulduğu zaman sözlüğün yeni bas
kısına bu da eklenecektir. Bu husus, bu sözlükte yer alma
yan diğer eşanlamlı sözcükler için de geçerlidir.
3. Kırmanccanm standartlaşmasında bir adım

olabileceği için, isteyenlerin yararlanabilmeleri amacıyla
ilk on yedi toplantıda tespit edilen sözcükler burada bir
araya getirilmiştir. Sözlükte devlet, ülke, il ve ilçe adlan
gibi bazı özel adlara da yer verilmiştir. Bununla, Kır-
mancca yazanların bu adlan aynı biçimde yazmalanna
yardımcı olunması amaçlanmıştır.
4. Kırmanccadaki eril sözcüklerin yanma (n), dişil

sözcüklerin yanına (m) yazılmıştır. Bazı Kirmancca söz
cüklerden sonra virgül konup “-e” (veya “-ye”) yazılmıştır.
Bu “-e” (veya “-ye”) sonekinden önce gelen sözcük eril for
muyla yazılıdır, sözkonusu sözcük’ “-e” sonekini alınca
dişil formuna girer. Örneğin, “nuştox, -e: yazar, yazan,
kâtip”. Buradaki “nuştox” sözcüğü, “erkek yazar, kâtip”
anlamlarına gelir; “-e” sonekini alınca “nüştoxe” olur ve
“kadın yazar, kâtibe” anlamlarına gelir. Belirtelim ki
bazı yörelerin dilinde dişil sözcükler bu “-e” yerine “-i”
almakta, bazı yörelerde ise “-e” ve “-i” soneki bulunma
maktadır. Örneğin, “qeleme” (kalem) yerine “qelemi” ve
ya “qelem” de denmektedir.
5. Kırmanccada bazı sözcükler her zaman çoğul
biçimiyle kullanılmaktadırlar. Böylesi sözcüklerin ya
nına, çoğul olduklarını belirtmek için (zh) kısaltması
konmuştur. “Zimbâlî (zh): bıyık(lar)” gibi.
6. Kırmanccada mastar eki “-ene” veya “-iş”/“-yîş”tir.

Örneğin, “kerdene”/“kerdiş” (yapmak); “dayene”/“dayîş”
(vermek). Bu formlar yöreden yöreye değişmekle birlikte
isim olarak da kullanılırlar. Yani “kerdene” ve “kerdiş”
yâpma; “dayene” ve “dayîş” verme anlamında da kulla
nılırlar. Bu sözlükte, ayırımı kolaylaştırmak için “-ene”
ekini alan formlar mastar, “-iş”/ “-yîş” ekini alanlar ise
isim sayılmıştır. Dolayısıyla bu sözcükler elinizdeki söz
lükte şöyle yazılmıştır:
kerdene: yapmak, etmek
kerdiş (n): yapma, etme; eylem
7. Kırmanccada, konuşma dilinde, bazı sözcükler bir

yörede eril olarak kullanılırken diğer bir yörede dişil
olarak kullanılabilmektedirler. Kırmancca Toplantıla-
n ’nda, bunlardan biri yazı dilinde kullanılmak için se
çilmiştir. Örneğin, kürsü anlamına gelen “kursî” sözcüğü
bazı yörelerde eril, bazı yörelerde ise dişil olarak kullanıl
maktadır. Kırmancca Toplantısı’nda, bu sözcüğün yazı
dilinde eril olarak kullanılması uygun görülmüş, dola
yısıyla sözcük sözlükte şöyle yazılmıştır,
kursî (n): kürsü
kursî (m): b. kursî (n)
8. Yazılışları aynı olup anlamları veya dilbilgisindeki

fonksiyonları bakımından ayrı olan sözcükler, Romen ra
kamlarıyla numaralandırılmıştır. Örnek:
bol, -e-I: l)çok 2)bol
bol-II (n): küçükbaş hayvan sürüsü
bol-III (n): dişi memelilerin cinsel organı
9. Bazen tekrardan kaçınmak için aynı anlama gelen

sözcük ya da cümleler arasına bir eğik çizgi (/) konmuştur.
Örnek:
rezila zerrene/zerrnene (m): altın zincir
Bazen de tekrardan kaçınmak için değil, sadece aynı

anlama geldiklerini belirtmek için iki sözcük veya Cümle
arasına eğik çizgi konmuştur. Örnek:
Çime to roşn bî./Çime to roşt bî. (Gözün aydın.)
KILMNUŞTEYÎ/EISALTMALAR
(b) biewm, nîyade............. bak

(bs)bestox........................ bağlaç
(ed)edat..................... ..ilgeç, edat
(m) makî..................................... dişil
(mat) matematik..............matematik
(n)n§rî............................ eril
(rnn) name ........................ad, isim
(pd) peyedat ...... artedat (postposition)
(pr) prefîks........... ..... önek
(s) sıfet............................................sıfat
(sf) suffîks..........................sonek
(TE) Teknolojiye Enforrnas-
yonî.......... ...... ...........Enformasyon Teknolojisi
(ûsn) û sey nînan...... .......vb. (ve benzerleri)
(vr)veredat......................önedat (preposition)
(z) zemîr......... ................. adıl, zamir
(zh) zafhûmar...................çoğul
(zr) zerfe.............................belirteç, zarf
A
a-I (m, z): l)o Ey a embazî meki. (Onunla

a ya: odur, işte arkadaşlık yapma.)
a jo ra: b. a yewere ra . . . a deqeldeyîne: b. . . . a
a juw er ra:b. a yewere ra deqeldîyayene
a wa na wa: b. a ya na ya . . . a deqeldeyîş (n): b. . . . a
a ya na ya: -den beri deqeldîyayîş (n)
a yewere ra: o nedenle, o . . . a deqeldîyayene: batmak
yüzden, ondan dolayı,ondan (suya, çamura vb. batmak)
ötürü Aw a deqeldîya.(Suya battı.)
2)b. aye (m, z) . . . ati.eqeldîyayîş (n): batma
a-II (m, s): o (suya, çamura vb. batma) .
A keneke vana.(0 kız söy -a mergî: ölümcül
lüyor.) aba: l)abla (Kitap hali) 2)anne
a . . . ra: ona, ondan (hitap hali)
A keneke ra vaje. (O kıza aba (m): b. eba (m)
söyle.) abiqat, -i: b. avûkat, -e
A kâneke ra girewt. (O kız Abîdjan (n): Abidjan
dan aldı.) Abuja (m): Abuja
.. . a-III (pd): b . . . . ra (pd) abuqat, -i: b. avûkat, -e
Lajekî lew kenek a day. abûqat, -i: b. avûkat, -e
(Oğlan kızı öptü.) aca (n): b. uca (n)
Na gam a tepîya nebeno. aceva: b, eceba
(Bu andan sonra olmaz.) acer: aşağıya doğru
Dewa ey a cer dere esto. acîr: b. acer
(Onun köyünün aşağısında acor: yukarıya doğru
dere var.) acur (n): b. ecur (n)v
. . . a-IV (pd): b. bi . . . ya aç (m): b. eçe (m)
aç kerdene: b. eçe kerde- adres (n): b. adrese (m)
ne adrese (m): adres
açarnayene: çevirmek, dön adresa PÎ (adresa Protoko
dürmek, geriye döndürmek le Întemetî) (TE): İP-adresi
açarnayîş (n): çevirme, dön afir (m): b. afire (m)
dürme, geriye döndürme afire (m): yemlik (hayvanlara
açarnayox, -e: b. çarnayox, -e yem verilen yer)
açînayene: örmek (kumaş ve afiyet: afiyet
' örgülerdeki delikleri elde Afiyet bo. (Afiyet olsun.)
iplikle besleyerek kapatmak) A fîyet-şek er bo. (Afiyet
açînayîş (n): örme (kumaş ve şeker olsun.)
örgülerdeki delikleri elde Afrika (m): Afrika
iplikle besleyerek kapatma) Afrîkaya Başûrî (m): Gü
açkerdiş (n): b. eçekerdiş (n) ney Afrika
ada (m, s): b. a (m, s) Afrîkaya M îyanene (m):
adaleyi (zh): b. edaleyî (zh) Orta Afrika Cumhuriyeti
adapteker (n) (TE): bağdaştı afsencî, -ye: b. asvançî, -ye
rıcı agadar, -e: b. agahdar, -e
adare (m): mart agakdar, -e: haberdar
adari (m): b. adare (m) agahdar biyene: haberdar
adaş t (n): b. wet (n) olmak
Addîs Ababa: Addis Ababa agahdar kerdene: haber
adilgûn (n): b. adirgan (n) dar etmek
adilkan (n): b. adirgan (n) agahî (m): haber
adir (n): l)ateş 2)(hastalıkta) ageryayene: b. agerayene
ateş, humma, yangın ageyrayene: b. agerayene
adir kerdene:âteş yakmak ageyrayîş (n):b. agerayîş (n)
adir wekerdene: ateş yak ageyrnayene :b. agernayene
mak ageymayîş (n): b. agemayîş (n)
adirca (n): ocak (ateş yakılan agerayene: dönmek
veya gazla yakılan) a ageray/a geray a: o dön
adire (n): çakmak (tıpta), La- dü
tincede “impetigo” denilen agerayîş (n): dönme
deri hastalığı agernayene: çevirmek, dön
adirgan (n): ocak (ateş yakılan dürmek, geriye döndürmek
veya gazla yakılan) agernayîş (n): çevirme, dön
adirge (n): çakmak dürme, geriye döndürme
adirgi (n): b. adirge (n) agir (n): b. adir (n)
adirgon (n): b. adirgan (n) agozîyayeni: b. awguzîyayene
adirgûn (n): b. adirgan (n) agozîyayîş (n): b. awguzîya-
adirkerdiş (n): ateş yakma yîş (n)
adirwekerdiş (n):ateş yakma agoznayeni: b. awguznayene
agoznayîş (n): b. awguzna- aksesuar (n): aksesuar, dona-
yîş(n) tımlık
agozyayeni: b. awguzîyayene aksî, -ye: b. eksî, -ye
agozyayîş (n): b. awguzîya- aksiye (m): b. eksîyî (m), ek-
yîş (n) sîyîye(m) ,
aguzîyayene: b. awguzîya- aksiyon (n): eylem
yene aksîyon kerdene: eylemde
aguzîyayîş (n): b. awguzîya- bulunmak .
yîş (n) aktif, -e: aktif ;
aguznayeni: b. awguznayene aktîfkerde (n) (TE): etkinleş
aguznayîş (n): b. awguzna- tirilmiş
yîş(n) aktîvîst, -e: eylemci
aguzyayene: b. awguzîya- aktör (n): aktör
yene aktrîse (m): aktris
aguzyayîş (n): b. awguzîya- aktüel, -e: güncel, aktüel
yîş(n) aktuelkerdiş (n):güncelleme,
ahîza (m): b. ahîze (n) güncelleştirme
ahîze (m): b. ahîze (n) akustîk (n): akustik
ahîze (n): ahize, alıcı (telefon ala-I (m): bayrak
için), almaç (telefon için) ala-II: b. hela
ahtapot: ahtapot Ala (n): b. Ellah(n)
aj (n): filiz, sürgün (bitki için) alacuxe (m): b. elancuxe (m)
aj dayene: filizlenmek, filiz alaf (n): b. alef (n) -,
vermek alafranga: alafranga
aj kerdeneıbudamak (ağaç alancuxe (m): b. elancuxe (m)
için) alaqa (m): b. eleqe (n)
aja (n): b. uca (n) . alaqe (n): b. eleqe (n)
Ajakkîyo (n): Ajaccio alaqîyayene: b. aliqîyayene
ajan, -e: ajan, casus, çaşıt alaqîyayîş (n):b. aliqîyayîş (n)
ajîtator, -e: ajitatör alaqnayene: b. aliqnayene
ak (n): b. hak (n) alaqnayîş (n): b. aliqnayîş (n)
akerda (m): açık alarm (n): alarm
akerde (n): açık alarm cenay ene: alarm çal
akerdene: açmak mak
akerdiş (n): açma alarm dayene: alarm ver
akerdox, -e: açan mek
akewtene: doğmak (güneş, ay alatirik (n): b. elektrik (n)
ve yıldızlar için) alatirk (n): b. elektrik (n)
Roj akewt. (Güneş doğdu.) alatîrîk (n): b. elektrik (n)
akin (n): b. ekin (n) alatîrk (n): b. elektrik (n)
Akkra (m): Accra alaturka: alaturka
aks (n): b. eks (n) alawitene: b. elawitene
alawitiş (n): b. elawitiş (n) alim (n): alışma
alawî (m): alev alim girewtene: alışmak
alaye (m): alay alimgirewtiş (n): alışma
alaya muhafizan (m): mu aline (m): b. alunça (m)
hafız alayı alinç (m): b. alunça (m)
alayî (m): b. alaye (m) alinça (m): b. alunça (m)
alayîye (m): b. alaye (m) alinçeri (m): b. alunçere (m)
Albanya (m): Arnavutluk alinçi (m): b. alunça (m)
albaz, -e: b. embaz, -e aliqîyayene: asılmak (idam
albazîye (m): b. embazîye (m) edilmek)
alboz,-e: b. em baz,-e aliqîyayîş (n): asılma (idam
albozîye (m): b. embazîye (m) edilme)
aldan (n): b. andal (n) aliqnaya (m): asılı
Aldûş (n): Gerger aliqnaye (m): asılı
alef (n): yem aliqnayene: asmak (idam et
aleman (n): alman (tüfek) mek)
aleqa: b. eleqe (n) aliqnayîş (n): asma (idam et
aleqe: b. eleqe (n) me)
aleqîyayene: b. aliqîyayene aliqnayîye (m): asılı
aleqîyayîş (n):b. aliqîyayîş (n) aliske (m): b. alişke (m)
aleqnayene: b. aliqnayene alişke (m): yanak
aleqnayîş (n):b. aliqnayîş (n) alişki (m): b. alişke (m)
alerji (m): alerji Alî: Ali
alet (n): b. alete (m) alî (m): tükürük
alete (m): saban, karasaban alî kerdene:tükürüklemek
tîra alete (m): saban oku, alî .... sawitene: tükürük-
karasaban oku lemek
aleti (m): b. alete (m) alî .... sawitiş: tükürükleme
aleykümselam: b. eleykum- alîcux (m):b. elancuxa kere(m)
selam alîkerdiş (n): tükürükleme
aleykumsilam: b. eleykum- alîm, -e: b. alim, -e
selam alîşk (m): b. alişke (m)
alfabe (m): alfabe alîye (m): tükürük
algoşe (n): kabakulak Alla (n): b. Ellah (n)
algoşe girew tene: kaba Allah (n): b Ellah (n)
kulak olmak allî (m): b. alî (m), alîye (m)
algueşik (n): b. algoşe (n) allî kerdene: b. alî kerde-
algûşe (n): b. algoşe (n) ne
alheş,-i: b. alifw eş,-e allî . . . sawitene: b. alî . . .
alif (n): b. alef (n) sawitene
alifweş, -e: iştahlı allî . . . sawitiş: b. alî . . .
alim ,-e: bilgin, âlim sawitiş
allîkerdiş (n):b. alîkerdiş (n) sawitene
allû (m): b. alî (m), alîye (m) alû . . . sawitiş: b. alî . . .
allû kerdene: b. alî ker sawitiş
dene alûkerdiş (n):b. alîkerdiş (n)
allû . . . sawutene: b. alî .. alûnç (m): b. alunça (m)
. sawitene alvaz, -e: b. embaz, -e
allû . ;. sawutiş: b. alî . . . alvazîye (m):b. embazîye (m)
sawitiş alvoz, -e: b. embaz, -e
allûkerdiş (n):b. alîkerdiş (n) alvozîye (m):b. embazîye (m)
alm an,-e: Alman alwey (zh): b. awleyî (zh)
almankî (m): Almanca alwey vetene; b. awleyî
Almanya (m): Almanya vetene
Almanyaya Federale (m): alw eyin,-i: b. aw leyin,-e
Federal Almanya alwi (n): b. alî (m), alîye (m)
almaş (n): b. elmas (n) alwi kerdene: b. alî ker
almast (n): b. elmas (n) dene
almost (n): b. elmas (n) alwi ... sawitene: b. a lî...
aloqî (zh): bademcik (badem sawitene
cikler) alwi . . . sawitiş: b. alî . . .
aloqîdeginayîş (n): bademcik sawitiş
. şişmesi alwikerdiş (n):b. alîkerdiş (n)
altun (n): altın (b. zerrn (n), alwu (n): b. alî (m), alîye (m)
zerd (n)) alwu kerdene: b. alt ker
altûn (n): b. altun (n) dene
alukî (zh): bademcik (badem alwu . . . sawitene: b. a lî..
cikler) . sawitene
alukîdeginayîş (n): bademcik a lw u . . . sawitiş (n): b. a lî.
şişmesi .. sawitiş
aluncuk (m):b. elancuxe (m) alwukerdiş (n): b. alîkerdiş (n)
alunç (m): b, alunça (m) amada (m): hazır
alunça (m): erik amade (n): hazır
alunçe (m): b alunça (m) amade bîyene: hazır olmak
alunçere (m): erik ağacı Amade be! (Hazır ol!)
alunçeri (m):b: alunçere (m) amade kerdene: hazırla
alunçi (m); b. alunça (m) mak
aluqî (zh): b. aloqî (zh) amadekar, -e: hazırlayan
aluşke (m): b. alişke (m) amadekerdox, -e: hazırlayan
alüvyon (n): alüvyon, lığ amartine: b. hûmaritene
alû (m): b. alî (m), alîye (m) amayene: b. ameyene
alû kerdene: b. alî kerde amayene çerkerdene: b.
ne ameyene çîrkerdene
alû . v ^sawitene: b. alî ;?. . amayene fomkerdene: b.
ameyene fehmkerdene am ayîne h eln ayen e: b.
amayene gîrenayene: b. ameyene helenayene
ameyene girenayene am ayîne qîjkerdene: b.
amayene gîrenayene: b. ameyene qîşkerdene
ameyene girenayene am ayîne qîşkerdene: b.
amayene heskerdene: b. ameyene qîşkerdene
ameyene heskerdene amayîne vateni: b. ameye
amayene kiştene: b. ame- ne vatene
yene kiştene amayîne vileşnayene: b.
amayene kizik kerdene: b. ameyene vileşnayene
ameyene kijike kerdene . . . amayîne: b . . . . ameyene
amayene ramitene: b. ame amayîs (n): ameyîş (n)
yene ramitene amayîspînekerdis (n):b. ame-
amayene pâser: b. ameye yîşpînekerdiş (n)
ne peser amayîş (n): ameyîş (n)
amayene pirozine kerde . . . amayîş: b-----ameyîş
ne: b. ameyene p irojine am ayîşerosern ayîş (n): b.
kerdene ameyîşsemayîş (n)
amayene pînekerdene: b. amayîşfomkerdiş (n): b. ame-
ameyene pînekerdene yîşfehmkerdiş (n)
amayene potene: b. ame- amayîşgîrenayîş (n): b. ame-
yene pewtene yîşgirenayîş (n)
amayene qirvan kerdene: amayîşgîrenayîş (n): b. ame-
b. ameyene qurban kerde yîşgirenayîş (n)
ne amayîşhelnayîş (n): b. ame-
amayene şutene: b. ame yîşhelenayîş (n)
yene şutene amayîşheskerdiş (n): b. ame-
amayene vatene: b. ame yîşheskerdiş (n)
yene vatene am ayîşk izik k erd iş (n): b.
.. . amayene: b ... . ameyene ameyîşkijikekerdiş (n)
amayene: b. ameyene amayîşpeser (n): b. ameyîş-
am ayene pesnayene: b. peser (n)
ameyene peşnayene amayîşpesnayîş (n): b. ame-
amayene pirozin kerde yîşpeşnayîş (n)
ne: b. ameyene pirojine amayîşpotiş (n): b. ameyîş-
kerdene pewtiş (n)
. . . amayene:b... . ameyene amayîşvatiş (n): b. ameyîş-
amayîne: b. ameyene vâtiş (n)
am ayîne çîrkerdene: b. amayîşvileşnayîş (n):b. ame-
ameyene çîrkerdene yîşvileşnayîş (n)
amayîne çîrrkerdene: b. ambar (n): b. embar (n)
ameyene çîrkerdene ambaz (n): b. embaz (n)
amberyan, -i: b. embiryan, -e dîyayî? (Atlar sulandı mı?)
amberyanîni (m): b. embir- ameyene barz kardene: b.
yanîne (m) ameyene berzkerdene
ambiryan, -i:b. embiryan, -e am eyene b erzk erd en e:
ambiryanîni (m): b. embirya- kaldırılmak
nîne (m) ameyene cikerdene: kopa
ambulans (n): b. ambulanse (m) rılmak
ambulanse (m): cankurtaran, ameyene cira kerdene: ko
ambulans parılmak
ame (n): b. âmân (n) ameyene cisawitene: -e sü
ame (m): b. eme (m) rülmek
amel (n): b. emel (n) ameyene cîhan: doğmak
amele (n): b. emele (n) (insan için)
amen (n): b. âmân (n) ameyene çelqnayene: çal
amen bîyayene: b. amen kalanmak
biyene ameyene çînitene: biçilmek
amen kerdene: b. âmân ameyene çîrkerdene: yır
kerdene tılmak
amenbîyayîş (n): b. amenbî- ameyene çîrrkerdene: b.
yayîş(n) ameyene çîrkerdene
amenkerde (n): b. amenker- am eyene d aliq n a yen e:
de(n) asılmak (idam edilmek)
amenkerdiş (n):b. amânker- ameyene darde kendene:
diş (n) . asılmak (idam edilmek)
Amerika (m): Amerika ameyene dera kerdene: b.
ameye (n); gelir, hâsılat, vari am eyene tira kerd en e,
dat ameyene cira kerdene
ameyeyâ rojâk: bir günlük ameyene desawitene: -e
gelir sürülmek
ameyeyâ yew roje: bir gün ameyene destene: b. ame-
lük gelir yene deştene
ameyeyo rojaneıgünlük gelir ameyene deştene: dikilmek
ameyene: l)gelmek 2)bitmek ameyene dewamkerdene:
(bitki vb. için) devam edilmek
O âno.ZO yeno. (O geliyor.) ameyene dinya: doğmak
Ti bâ!/Ti bâre! (Sen gel!) (insan için)
am eyen e aliqn ayen e: ameyene dira kerdene: b.
asılmak (idam edilmek) am eyene tira k erdene,
ameyene awe dayene: su ameyene cira kerdene
lanmak ameyene dîyene: görülmek
G elo estorî ameyâ awe ameyene era hewa viste-
dayene?/Gelo estorî awe ne: b. ameyene ra hewa
fîştene ameyene kijike kerdene:
am eyene fehm kerdene: yakılmak
anlaşılmak ameyene kirrim kerdene:
ameyene girenayene: kay biçilircesine dipten kesilmek
natılmak veya koparılmak
am eyene girînayene: b. ameyene kiştene: öldürül
ameyene girenayene mek
ameyene helenayene: eri ameyene kîştene: b. ame
tilmek yene kiştene
ameyene heskerdene: se ameyene lawnayene: em
vilmek zirilmek
am eyene hew a dayene: ameyene leqnayene: asıl
kaldırılmak mak (idam edilmek)
am eyene hew a fîştene: am eyene panayene: ya
kaldırılmak kılmak
am eyene hew a nayene: ameyene parzim k erde
kaldırılmak ne: b. ameyene parzun ker
ameyene İıewa vistene.b. dene
ameyene hewa fîştene ameyene parzum kerde
ameyene karitene:ekilmek ne: b. am eyene parzun
am eyene keldayene; b. kerdene
ameyene keledayene ameyene parzun kerde
ameyene keledayene: kay ne: süzülmek (sıvı için)
natılmak ameyene parzû kerdene:
ameyene kelefîştene; kay b. ameyene parzun ker
natılmak dene
ameyene kelenayene: kay ameyene parzûn kerde
natılmak ne: b. ameyene parzun ker
ameyene kelenayene: b. dene ,
ameyene kelenayene ameyene paykerdene: gi
ameyene kelinayene: b. yilmek (ayakkabı, pantolon
ameyene kelenayene vb, için)
am eyene kelivistene: b. ameyene perzun k erde
ameyene kelefîştene ne: b. ameyene parzun ker
am eyene kelnayene: b. dene
ameyene kelenayene ameyene perzûn kerde
ameyene kemednayîne: b. ne: b. ameyene parzun ker
ameyene kemidnayene dene
am eyene kem idnayene: ameyene pewtene: pişiril
haşlanmak mek
ameyene kij kerdene; ya Nan ame pewtene.(Ekmek
kılmak pişirildi.) ,
ameyene peser:toplanmak rülmek, sürtülmek 2)bilen-
ameyene peşnayene: pişi mek
rilmek ameyene sefenayene: sü
ameyene piragirewtene: zülmek (sıvı için)
giyilmek (giysi için) ameyene seqâriayene: bi
ameyene pirakerdene: -e lenmek
sürülmek am eyene serednayene:
ameyene pirojine kerde kalburlanmak, çalkalan
ne: kalburlanmak, çalkalân- mak, kalburdan geçirilmek
mak, kalburdan geçirilmek ameyene sînayene: sevil
am eyene p în ek erd en e: mek
yamalanmak, yamanmak ameyene sole kerdene: tuz
ameyene polkerdene: ya lanmak
malanmak, yamanmak ameyene sol kerdene: b.
ameyene qilaynayene:te- ameyene sole kerdene
melinden koparılmak (ağaç, ameyene sotene: yakılmak
dal vb. için) ameyene soynayene: sü
ameyene qileynayene: b. rülmek, sürtülmek
ameyene qilaynayene ameyene sunetkerdene:
am eyene qîjkerdene: b. sünnet edilmek
ameyene qîşkerdene ameyene sunnetkerdene:
ameyene qîşkerdene: yır b. ameyene sunetkerdene
tılmak ameyene şeliqnâyene: Haş
ameyene qol kerdene: bir lanmak
kısmı koparılıp bir kısmı bı-, am eyene şutene: yıkan
rakılmak mak
ş ameyene qot kerdene: bir am eyene taçarn ayen e:
kısmı koparılıp bir kısmı bı çalkalanmak:
rakılmak ameyene tenaverdayene:
ameyene qurban kerde- yalnızlaştırılmak
ne: kurban edilmek ameyene teneverdayene:
ameyene ra hewa fîştene: b. ameyene tenaverdaye
kaldırılmak ne
ameyene ramitene: l)sü- ameyene tera kerdene: b.
rülmek 2)ekilmek am eyene tira k erdene,
ameyene rawuriznayene: ameyene cira kefdene
kaldırılmak ameyene tenaverdayene:
ameyene rovilâşnayene: b. ameyene tenaverdaye
eritilmek ne
am eyene sane kerdene: ameyene tira dayene: -e
bilenmek sürülmek
ameyene sawitene: l)sü am eyene tira kerdene:
I ■
! .
^ ameyene
koparılmak ameyene werdene: yenil
ameyene tîtevît kerdene: mek, yenmek (yiyecek vb.
B b. ameyene tîtûvît kerdene için)
am eyen e tîtik n a y en e: ameyene wereznayene: b.
süslenmek (başkası tarafin- ameyene weriznayene ‘
dan süslenmek am eyene w eriznayen e:
ameyene tîtovît kerdene: kaldırılmak
b. ameyene tîtûvît kerde am eyene xa şen a yen e:
ne haşlanmiak
ameyene tîtûvît kerdene: am eyene xem ilnayene:
süslenmek (başkası tarafın süslenmek (başkası tarafın
dan süslenmek) dan süslenmek)
ameyene utîkerdene:ütü- am eyene xen iqnayene:
lenmek asılmak (idam edilmek)
ameyene vatene: anlatıl ameyene yew ca: toplan
mak, söylenmek mak
ameyene vay dayene:sav- . . . ameyene: yakışmak
! rulmak ameyîne: b. ameyene
j am eyene vay dayeni: b. ameyîne alaqnayene: b.
i ameyene vay dayene ameyene aliqnayene
am eyene vey dayeni: b. am eyîne aleqnayene: b.
ameyene vay dayene ameyene aliqnayene
ameyene veşnayene: ya ameyîne cîhan: b. ameye-
kılmak ne cîhan
ameyene vetene: çıkarıh am eyîne çilqnayene: b.
mak ameyene çelqnayene
ameyene veyşnayene: b. am eyîne çîrkerdene: b.
ameyene veşnayene ameyene çîrkerdene
ameyene vileşnayene:eri ameyîne daleqnayene: b.
tilmek ameyene daliqnayene
ameyene vînayene: görül ameyîne dar di kerdene:
mek b. ameyene dar de kerdene
am eyene w edardayene: ameyîne deştene: b* ame
kaldırılmak yene deştene
ameyene wedaritene: b. ameyîne dinya: b. ameye
wedarîyayene ne dinya
ameyene wedarnayene: ameyîne dîyayene: b. ame
kaldırılmak yene dîyene
ameyene wedayene: kal- ameyîne dîyayene: b. ame-
dınlmak yene dîyene
ameyene wendene: okun ameyîne dîyene: b. ame
mak yene dîyene
am eyîne eleqnayene: b. b. ameyene sole kerdene
ameyene aliqnayene ameyîne şitene: b. ame
ameyîne fam kerdeni: b. yene şutene
ameyene fehm kerdene ameyîne taçanayene: b.
ameyîne f§m kerdene: b. ameyene taçamayene
ameyene fehm kerdene ameyîne vatene: b. ame
ameyîne hes kerdeni: b. yene vatene
ameyene hes kerdene ameyîne vateni: b. ame
ameyîne kariteni:b. ame yene vatene
yene karitene ameyîne venayene:b. ame
ameyîne kijik kerdene: b. yene vînayene
ameyene kijike kerdene am eyîne vâsnayene: b.
ameyîne kijiki kerdene: b. ameyene veşnayene
ameyene kijike kerdene am eyîne veşnayene: b.
ameyîne peyşnayene: b. ameyene veşnayene
ameyene peşnayene am eyîne veşnayene: b.
ameyîne peser: b. ameye ameyene veşnayene
ne peser am eyîne veşnayene: b.
ameyîne pîser: b. ameye- ameyene veşnayene
ne peser ameyîne vînayene: b. ame
ameyîne pîyeser: b. ame- , yene vînayene
yene peser ameyîne yînayîne: b. ame
ameyîne sawutene:b. ame yene vînayene "
yene sawitene ameyîne vînitene:b. ame
ameyîne seridnayene: b. yene vînayene
ameyene serednayene ameyîne watene: b. ame
ameyîne serrednayene: b. yene vatene
ameyene serednayene ameyîne wendene:b. ame
ameyîne serridnayene: b. yene wendene
ameyene serednayene . .. ameyîne: b .. . . ameyene
ameyîne sinet kerdene: b. ameyîs (n): b. ameyîş (n)
ameyene sunet kerdene . . . ameyîs: b . . . . ameyîş
ameyîne sotene: b. ame ameyîsçîrkerdis (n): b. âme-
yene sotene yîşçîrkerdiş (n)
ameyîne sual kerdene: b. ameyîsqîşkerdis (n): b. ame-
ameyene sole kerdene yîşqîşkerdiş (n)
ameyîne suel kerdene: b. ameyîş (n): l)gelme 2)bitme
ameyene sole kerdene (bitki vb. için)
am eyîne sünnet kerde- . . . ameyîş: yakışma
ne:b. ameyene sunet ker ameyîşalaqnayîş (n):b. ame-
dene yîşaliqnayîş (n)
ameyîne suwel kerdene: ameyîşaleqnayîş (n):b. ame-
yîşaliqnayîş (n)
I '
i . •
ameyîşaliqnayîş (n): asılma yîşfehmkerdiş (n)

(idam edilme) ameyîşgirenayîş (n): kayna
ameyîşawedayîş (n):sulanma tılma
ameyîşbarzkardiş (n):b. ame- ameyîşgirînayîş (n): b. ame-
yîşberzkerdiş (n) yîşgirenayîş (n)
ameyîşberzkerdiş (n): kaldı- ameyîşhelenayîş (n):eritilme
nlma ameyîşheskerdiş (n): sevilme
ameyîşcikerdiş (n): koparıl ameyîşhewadayîş (n): kaldı
ma rılma
ameyîşcirakerdiş (n): kopa- ameyîşhewafîştiş (n): kaldı
nlma rılma
ameyîşçelqnayîş (n): çalka ameyîşhewanayîş (n): kaldı
lanma rılma
ameyîşçilqnayîş: b. ameyîş- ameyîşhewavistiş (n): b. ame-
çelqnayîş yîşhewafîştiş (n)
ameyîşçîrkerdiş (n):yırtılma ameyîşkeldayîş (n): b. ame-
ameyîşçîrrkerdiş (n);b.ame- yîşkeledayîş (n)
yîşçîrkerdiş (n) ameyîşkeledayîş (n): kayna
ameyîşdaleqnayîş (n): b. ame- tılma
yîşdaliqnayîş (n) ameyîşkelefîştiş (n): kayna
ameyîşdaliqnayîş (n):asılma tılma
(idam edilme) ameyîşkelenayîş (n): kayna
ameyîşdardekerdiş (n): asıl tılma
ma (idam edilme) ameyîşkelenayîş (n): b. ame-
ameyîşdardikerdiş (n): b. ame- yîşkelenayîş (n)
yîşdardekerdiş (n) ameyîşkelinayîş (n): b. ame
ameyîşderakerdiş (n): b. ame- yîşkelenayîş (n)
yîştirakerdiş (n), ameyîş ameyîşkelivistiş (n): b. ame-
cirakerdiş (n) yîşkelefîştiş (n)
ameyîşdeştiş (n): dikilme ameyîşkelnayîş (n): b. ame
ameyîşdirakerdiş (n): b. ame- yîşkelenayîş (ri)
yîştirakerdiş (n), ameyîş ameyîşkemednayîş (n): b.ame-
cirakerdiş (n) yîşkemidnayîş (n)
ameyîşeleqnayîş (n): b. ame- ameyîşkemidnayîş (n): haş
yîşaliqnayîş (n) lanma
ameyîşerahewavistiş (n): b. ameyîşkijikekerdiş (n): ya- .
ameyîşrahewafîştiş (n) kılma
ameyîşfamkerdiş (n): b. ame- ameyîşkijkerdiş (n):yakılma
yîşfehmkerdiş (n) ameyîşkirrimkerdiş (n): bi-
ameyîşfehmkerdiş (n): anla çilircesine dipten kesilme
şılma n veya koparılma
ameyîşfemkerdiş (n):-b. ame- ameyîşkiştiş (n): öldürülme
ameyîşkîştiş (n): b. ameyîş- ameyîşqileynayîş (n): b. ame-
kiştiş (n) yîşqilaynayîş (n)
ameyîşlawiıayîş (n): emziril ameyîşqîşkerdiş (n):yırtılma
me ameyîşqolkerdiş (n): bir kıs
am eyîşleqnayîş (n): asılma . mı koparılıp bir kısmı bıra
(idam edilme) kılma
ameyîşpanayîş (n): yakıİma ameyişqotkerdiş (n): bir kıs
ameyîşparzimkerdiş (n): b. mı koparılıp bir kısmı bıra
ameyîşparzunkerdiş (n) kılma
ameyîşparzumkerdiş (n): b. ameyîşquetkerdiş (n): b. ame-
ameyîşparzunkerdiş (n) yîşqotkerdiş (n)
ameyîşparzunkerdiş (n): sü ameyîşrahewafîştiş (n): kal
zülme (sıvı için) dırılma
ameyîşparzûkerdiş (n): b. ame- ameyişrawuriznâyîş (n): kal
yîşparzunkerdiş (n) dırılma f
ameyîşparzûnkerdiş (n): b. ameyîşrovileşnayîş (n): eri
ameyîşparzunkerdiş (n) tilme
ameyîşpaykerdiş (n): giyilme ameyîşsefenâyîş (n): süzül
(ayakkabı, pantolon vb. için) me (sıvı için)
ameyîşperzunkerdiş (n): b. ameyîşsernayîş (n): pişirilme
ameyîşparzunkerdiş (n) (çorba vb. için)
ameyîşperzûnkerdiş (iı): b. ameyîşsînayîş (n): sevilme
ameyîşparzunkerdiş (n) am eyîşsolekerdiş (n*): tuz
ameyîşpewtiş (n): pişirilme lanma
ameyîşpeyşnayîş (n): b. ame- ameyîşsolkerdiş (n): b. ame-
yîşpeşnayîş (n) yîşsolekerdiş (n)
ameyîşpeser (n): toplanma ameyîşsotiş (n): yakılma
ameyîşpğşnayîş (n): pişirilme ameyîşsualkerdiş (n): b. ame
(çorba vb. için) yîşsolekerdiş (n)
am eyîşpiragirewtiş (n): gi ameyîşsuelkerdiş (n): b. ame-
yilme (giysi için) yîşsolekerdiş (n)
ameyîşpînekerdiş (n):yama- ameyîşsuwelkerdiş (n): b. ame
lanma yîşsolekerdiş (n)
ameyîşpîser (n): b. ameyîş ameyîşşeliqnayîş (n):haşlan-
peser (n) ma
am eyîşpîyeser (n): b. ame- ameyîşşutiş (n): yıkanma
yîşpeser (n) ameyîştaçanayîş (n): b. ame-
am eyîşpolkerdiş n): yama yîştaçarnayîş (n)
lanma ameyîştaçarnayiş (n): çalka
ameyîşqilaynayîş (n): teme lanma
linden koparılma (ağaç, dal ameyîşterakerdiş (n): b. ame-
vb. için) yîştirakerdiş (n), ameyîş-
cirakerdiş (n) süslenme)
ameyîştirakerdiş (n): kopa ameyîşxeneqnayîş (n): b. ame-
rılma yîşxeniqnayîş (n)
am eyîştîtevîtkerdiş (n): b. ameyîşxeniqnayîş (n): asıl
ameyîştîtûvîtkerdiş (n) ma (idam edilme)
ameyîştîtiknayîş (n): süslen ameyîşyewca (n): toplanma
me (başkası tarafından süs ameyox, -e: gelecek
lenme) ame (n): b. amen (n)
am eyîştîtovîtkerdiş (n): b. amen (n): maya (süt için)
ameyîştîtûvîtkerdiş (n) amen bîyene: mayalanmak
ameyîştîtûvîtkerdiş £n):süs- (süt için)
lenme (başkası tarafından amen kerdene: mayalamak
süslenme) (süt için)
am eyîşvatiş (n): anlatılma, amenbîyayîş (n): mayalanma
söylenme (süt için)
ameyîşveşnayîş (n): yakılma amenkerde (n): mayalı (süt
ameyîşveyşnayîş (n): b. ame- için)
yîşveşnayîş (n) am enkerdiş (n): mayalama
ameyîşveşnayîş (n): b. ame- (süt için)
yîşveşnayîş (n) amike (m): b. emike (m)
ameyîşveşnayîş (n): b. ame aminan (n): b. hamnan (n)
yîşveşnayîş (n) amir (n): b. emr (n)
ameyîşvileşnayîş (n): eritilme amîn (n): b. amen (n)
ameyîşwatiş (n): b. ameyîş- amîn bîyayene: b. amen
vatiş (n) bîyene
ameyîşwedardayîş (n): kal amîn kerdene: b. amen
dırılma kerdene
ameyîşıvedaritiş (n): b. we- amînbîyayîş (n): b. amenbî-
darîyayîş (n) . yayîş(n)
ameyîşwedarnayîş (n): kal amînkerde (n): b. amenker
dırılma de (n) ■
ameyîşwedayîş (n): kaldırıl amînkerdiş (n): b. amenker
ma diş (n)
ameyîşwendiş (n): okunma amîyayîne: b. ameyene
ameyîşwereznayîş (n): b. ame- amîyayîne peser: b. ame-
yîşweriznayîş yene peser
ameyîşweriznayîş (n): kaldı-' amîyayîş (n): b. ameyîş (n)
rılma amîyayîşpeser (n): b. ame-
ameyîşxaşenayîş (n): haşlan yîşpeser (n)
ma amna (n): b. hamnan (n)
ameyîşxemilnayîş (n): süs amnan (n): b. hamnan (n)
lenme (başkası tarafından anmana (m): b.hamnana (m)
amnane (n): b. hamnane (n) anakî: b. wina
amnanen, -e: b. hamnanen, -e analist, -e: analist
amnanîn, -e: b. hamnanen, -e analiz (n): analiz, çözümleme,
amnanîye (m): b. hamnanîye (m) tahlil
amno (n): b. hamnan (n) analîzker, -e: analist
amnon (n): b. hamnan (n) ananase (m): ananas
amnû (n): b. hamnan (n) ananasere (m): ananas ağacı
amnûn (n): b. hamnan (n) anasar: b. inasar
amnûna (m): b.hamnana (m) anasaren, -i: b. inasaren, -e;
amnûne (n): b. hamnane (n) winasî, -ye
amnûnîye (m): b. hamnanî anason (n): anason
ye (m) anatomî (n): anatomi
amnûnyen: b. hamnanen, -e anawa: b. inahawa
amocine (m): b. emcinî (m) anaxtar (n): anahtar
amojine (m): b. emcinî (m) anayin, -e: b. inasaren, -e; wi-
amor (n): b. hûmare (m) nasî, -ye
amordene: b. hûmaritene anayin, -e: b. inasaren, -e; wi-
amordiş (n): b. hûmaritiş (n) nasî, -ye
amor e (m): b. hûmare (m) ânbaz (n): b. embaz (n)
amortene: b. hûmaritene anberyan, -i:b. embiryan, -e
amortiş (n): b. hûmaritiş (n) anberyanîni (m): b. embirya-
ampul (n): ampül nîne (m)
ampule (m): b. ampul (n) anca: b. ancîna .
amr (n): b. emr (n) ancax: ancak, yalnızca,yalnız,
Amsterdam: Amsterdam sadece
amver, -i: b. hember, -e; hem- Ancax ti zanî. (Ancak sen
ver, -e bilirsin.)
amyayeni: b. ameyene ance: b. ancî
amyayeni peser: b. ame- ancitene: b. antene
yene peser ancî: yine, gene, tekrar
amyayîne: b. ameyene ancîna: yine, gene, tekrar
amyayîne peser: b. ame- ancîya: b. ancîna
yene peser ancîyayene: çekilmek
amyayîni: b. ameyene anculî, -ye: yağsız
amyayîni peser: b. ame andal (n): yüklük, yük
yene peser ander, -e: b. önder, -e
amyayîş (n): b. ameyîş (n) andol (n): b. andal (n)
amyayîşpeser (n): b. ameyîş- Andorra (m): Andorra
peser (n) A ndorra-la-V ella (m): An
-an (sf): çoğul eki (-ler/-lar) dorra la Vella (Andorra la
ana: b. wina Vieja)
anagore: anegore anegore: göre
anegoreyâ mi: bana göre anû: b. winî
anestezi (m): anestezi anûx (n): kekik
D angiştane (n):b. engiştane (n) anyayîne: b. ewnîyayene
Angola: Angola anyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
angore: b. anegore ap (n): amca
anika: b. nika apo: amca (hitap hali)
anitene: b. antene apa (n): b. epe (m), epo (n)
anix (n): b. anûx (n) apandeş <n): b. apandisit (n)
anî: b. winî . apandis (n): b. apandisit (n) *
anîmator, -e: animatör apandisit (n): apandisit
anîyayîş (n):b. ewnîyayîş (n) apardum oni (m): b. apart
banî: b. biewnî man (n)
biane: b. biewnî apartman (n): abartman
anka: b. nika apartmane (m): b. apartman (n)
ankayin, -i: b. nikayin, -e apartmani (m): b. apartman (n)
ano: b. winî apey: geri, gerisingeri, geri
anonim, -e: anonim singeriye
! anonîmîye (m): anonimlik apey dayene: örmek (saç
| anox (n): b. anûx (n) vb. için)
Anqara (m): Ankara apeydayîş (n): örme (saç vb.
| . Anqari (n): b. Anqara (m) için)
j Antananarîvo (n): Aıj/tana- apolet (iı): apolet (subay giy
narivö sisinde)
■ Antarktika (m): Antarktika applîkasyon (n) (TE): uygu
ante (n): bükünlü lama programı
antene: l)çekmek 2)içmek (si aprax (n): sarma
gara vb. için) 3)ürün topla apre (n): apre
mak (toprak altından çıka- apre dayene: apre vermek
nlan ürünler için) Apya: Apia ;
antiş (n):l)çekme 2)içme (siga aqalaşnayene: b. raqilaşna-
ra vb. için) 3)ürün toplama yene
(toprak altından çıkarılan aqil (n): akıl, us
ürünler için) aqil firnayene: delirmek,
antik: b. entîk çıldırmak
antika (m): b. entîka (m) aqil pernayene: delirmek,
antîke (n): b. entîke (n) çıldırmak
: antilop, -e: antilop aqil vîndî kerdene: delir
i antîtanq (n): antitank mek, çıldırmak
İ antîvîrus, -e: antivirüs aqil vînî kerdene: b. aqil
i antîye (m): bükünlü vîndî kerdene
antreman (n): antreman aqil, -e: b. biaqil, -e
i anux (n): b. anûx (n) aqilî: b. biaqil, -e /
ard
aqit (n): b. aqît (n) ne
aqitin, -e: b. aqîtin, -e araq rokerdene: b. ereq M
aqît (n): l)çalma (koyu pekmez) rokerdene
2)pekmez 3)reçel 4)salça araq vetene: b. ereq vete
aqîte bacik an (n): biber ne
salçası araqîyayene: b. ereqîyayene
aqîte fîringan (n): b. awa araqnayene: b. ereqnayene
firingîyan (m) araqwer, -e: b. reqîwer, -e
aqîte firingîyan (n):b'. awa arav, -e: b. ereb, -e
firingîyan (m) Aravîstan (n):b. Erebîstan (n)
aqîtin, -e: pekmezli aravkı (m): b. erebkî (m)
aqlî: b. biaqil, -e araye (m): b. arayî (m)
aqreb (n): akrep arayî (m): l)kahvaltı (sabah
aqreba (n, m): akraba yemeği) 2)aç karınla olma
aqrep (n): b. aqreb (n) durumu
aqruba (n, m): aqreba (n, m) arayîya xo kerdene: l)kah-
ar (n): ar (mat) valtı etmek (sabah yemeği
ar (n): b. erd (n) yemek) 2)kahvaltı öncesi
ara, -ye -I: aç karınla olan (sa birşey(ler) yemek
bahleyin henüz bir şey ye To arayîya xo kerde? (1-
memiş olan) Kahvaltı ettin mi?/Sabah
Ez hema zî ara ya. (Hâlâ aç yemeği yedin mi? 2-Kahval-
karınlayım.) tı öncesi birşey/birşeyler ye
ara-II (m): b. arayî (m) din mi?)
ara xo kerdene: b. arayî- arayîya xo şikitene: kah
ya xo kerdene valtı öncesi birşey(ler) yemek
ara (vr): b. ra (vr) To arayîya xo şikite? (Kah
ara ci şîkayene: b. ra . . . valtı öncesi birşey/birşeyler
şîkîyayene yedin mi?) •
arabîyayîş (n): aç karınla ol arazî (m): b. erazî (tn)
ma arbançî, -ye: b. arewan, -e
aracişîkayîs (n): b. ra . . . şî- arbeş (n): b. hargûş (n)
kîyayîş arbezi (m): b. arozî (m)
aradîni (m): b. arayî (m) arbîş (n): b. hargûş (n)
aradîni kardene: b. ara- arcaya (m): b. erjaya (m)
yîya xo kerdene arcaye (e): b. erjaye (n)
arahî (m): b. arayî (m) arcon, -i: b. erjan, -e
araq (m): b. reqî (m) arconey (m): b. erjanîye (m)
araq (n): b. ereq (n) arcûn,-i: b. erjan,-e
araq dayene: b. ereq da- arcûney (m): b. erjanîye (m)
yene arçarnayîş (n):b. açarnayîş (n)
araq estene: b. ereq eşte- ard (n): b. erd (n)
ardene: l)getirmek 2)doğur- are-II (n): b. are (n)
mak arebe (n): b. erebe (n)
ardene cîhan: doğurmak, arebeye gayî (n): b. ere-
cihana getirmek beye gayan (n)
ardene dinya: doğurmak, areq (n): b. ereq (n)
dünyaya getirmek areq dayene: b. ereq da
ardene peser: toplamak yene
ardene pîyeser:b. ardene areq eştene: b. ereq eşte-
peser ne
ardene ra xo vîr: b. arde areq ruekerdene: b. ereq
ne vîre xo rokerdene
ardene vîre xo: anımsa . areq vetene: b. ereq vete-
mak, hatırlamak; anmak ne ^
ardene xo vîr: b. ardene areqîyayene: b. ereqîyayene
vîrâ xo areqnayene: b. ereqnayene
ardene xo vîrî: b. ardene arev, -e: b; ereb, -e
vîrâ xo areva (m): b. erebe (n)
ardene yew ca: toplamak Arevîstan (n): b. Erebîstan (n)
ardim (n): yardım arevkî (m): b. erebkî (m)
ardim k erd en e: yardım areye (n): b. are (n)
etmek areyî (m): b. arayî (m)
ardimkar, -e: asistan areyîya xo kerdene: b. ara-
ardimkerdox, -e: yardımcı yîya xo kerdene
ardim kerdoxa rektore/î areyîya xo şikitene: b. ara-
(m): rektör yardımcısı yîya xo şikitene
ardim kerdoxe rektore/î are (n): değirmen
(n): rektör yardımcısı are bîyene: derlenmek, toplan
ardiş (n): getirme mak
ardişpeser (n): toplama are dayene: toplamak
ardişpîser (n): b. ardişpeser (n) are dîyayene: toplanmak
ardişpîyeser (n): b. ardişpe arâ kerdene: derlemek, top
ser (n) lamak
ardişvîrexo: anma arebîyayîş (n): derlenme, top
ardişyewca (n): toplama lanma
ardî (zh): un aredayîş (n): toplama
ardî kerdene: öğütmek aredîyayîş (n): toplanma
ardîkerdiş (n): öğütme areker (n) (TE): derleyici
ardîş (m): b. erdîşe (m) ar eker da (m): derleme
ardîya (m) b. erdîya (m) arekerde (n): derleme
arwûncî (n): b. arewan, -e arekerdiş (n) (TE): derleme,
arwûnçî (n): b. arewan, -e toplama
are-I (n): ara arekerdîye (m): derleme
arekerdox,-e: derleyen arko, -ye: inatçı, inat
arewan, -e: değirmenci arkoy (m): b. arkoye
arewûn (n): b. arewan, -e arkoyey (m): b. arkoyî (m),
areye (n); b. are (n) arkoyîye (m)
argoş (n): b. hargûş, -e arkoye (m): b. arkoyî (m), ar-
arğud (m): b. argude (m) koyîye (m)
argude (m): yonca arkoyî (m): inatçılık
argueş (n): b. hargûş, -e arkoyîye (m): inatçılık
arguid (m): b. argude (m) arkozik (n): ateş küreği
arguide (m): b> argude (m) armatör, -e: armatör
arguweş (n): b. hargûş (n) armenî, -ye: Ermeni
arguwez (m): b. arozî (m) armenîkî (m): Ermenice
arbezi (m): b. arozî (m) Armenîstan (n): Ermenistan
argûş (n): b. hargûş, -e arminî, -ye: b. armenî, -ye
ari (m): b. arre (m) arminîkî (m): b. armenîkî (m)
arige (m): b. arre (m) a m (m): b. arre (m)
ariq (n): b. ereq (n) amawud, -e: Arnavut
ariq dayene: b. ereq daye Arnawudîstan (n): Arnavutluk
ne aroş (n): b. hargûş, -e
ariq eştene: b. ereq eştene arozî (m): çuvalın ağzını dik
ariq rokerdene: b. ereq ro- mek, çarık ve çorap bağla
kerdene mak vb. için kullanılan kıl
ariq vetene: b. ereq yetene dan yapılma ip '
ariqnayene: b. ereqnayene arre (m): yemlik (hakanlara
ariqyayene: b. ereqîyayene yeni verilen yer)
. ariş (n): ekmeklik tahıl veya un arri (m): b. arre (m)
arizî, -ye: özel, hususi arriş (n): b. ariş (n)
arî (m): b. arayî (m) arsim (m): b. harsime (m)
arîya xwi kerdene: b. ara- arşîvkar, -e: arşivci
yîya xo kerdene artîkel (n): artikel
arîya xwi şikitene: b. ara- artist, -e: artist
yîya xo şikitene arûş (n): b. hargûş, -e
arî (n): b. are (n) arûzi (m): b. arozî (m)
aristokrasi (n): aristokrasi arvonçî (n): b. arewan (n)
aristokrat, -e: aristokrat arwana (m): dişi deve
aritmetik (n): aritmetik (mat) arwançî, -ye: b. arewan, -e
arîvûn, -e: b. arewan, -e arweş, -i: b. hargûş, -e
arîwan (n): b. arewan, -e arwez (m): b. arozî (m)
arîweş (n): b. hargûş, -e arwûn (n): b. arewan (n)
Arjantin: Arjantin arwûncî (n): b. arewan (n)
arkeolog, -e: arkeolog arwûnçî (n): b. arewan (n)
arkeoloji (n): arkeoloji arye (n): b. are (n)
aryebîyayîş: b. arebîyayîş (n) asinkar, -e: demirci
m aryedayîş (n): b. aredayîş (n) asinkarîye (m): demircilik
^ aryedîyayîş (n): b. aredîya- asiq, -e: b. aşiq, -e
yîş(n) asiq bîyayene: b. aşiq bî-
aryekerda (m): b. arekerda (m) yene
aryekerde (n): b. arekerde (n) asiq bîyayîne: b. aşiq bî
aryekerdi (n): b. arekerde (n) yene
aryekerdiş (n): b. arekerdiş (n) asîman (n): b. asmen (n)
aryekerdox (n): b. arâker- asîmon (n): b. asmen (n)
dox(n) asistan, -e: asistan
arzele (n): yere çakılı kazıklar ask ,-e: ceylan
üzerine dizili direklerin üs askefte (m): b. şikefte (m),
tüne istif edilmiş yaprak ve eşkefte (m)
ya ot yığını asker, -e: b. esker, -e
asa (n): b. asan Asmara: Asmara
asabî, -ye: b. esebî, -ye asme (m): b. aşme (m)
| asan, -e: kolay, rahat asmen (n): b. asmen (n)
asani (m): b. asane (m) asme (n): b. asmen (n)
asansör (n): asansör asmen (n): gök, gökyüzü
asansorkar, -e: asansörcü asmene fekî (n): damak
asar: öylesi asmennas, -e: gökbilimci, as
asar kar (n): öylesi iş tronom
i asaren, -e: öylesi asmer (m): b. asmere (m)
I karo asaren (n): öylesi iş asmere (m): dallan çardak üze
asas (n): b. esas (n) rine yayılan asma
; asayîş (n) (TE): güvenlik, em- asmi (m): b. aşme (m)
j niyet, asayiş asmî (m): b. aşme (m) - •
asayîşo cematkı (n): sosyal asmî (n): b. asmen (n)
| güvenlik, içtimai emniyet asmîn (n): b. asmen (n)
| asayîşo peroyî (n): genel asmîye (n): b. asmen (n)
! güvenlik, genel asayiş, genel asmîyen (n): b. asmen (n)
i emniyet asmye (n): b. asmen (n)
I asayîşo sosyal (n): sosyal asmyen (n): b. asmen (n)
| güvenlik, içtimai emniyet aso (n): b. asan
! asbor (n): b. espar (n) ason, -i: b. asan, -e
asebî, -ye: b. esebî, -ye aspar, -e: b. espar, -e
! ase: asi, sarp aspic (m): b. espije (m)
| asfar (n): b. hevsar (n) aspici (m): b. espije (m)
asin (n): demir aspij (m): b. espije (m)
asinen, -e: demirden yapılma aspije (m): b. espije (m)
asinin,-e: demirli aspize (m): b. espije (m)
asinîn (n): b. asinen (n) aspîrator (n): emmeç, aspira-
Aşqele
tör astroloji (n): astroloji
aspor, -e: b. espar, -e astronom, -e: gökbilimci, as
astamî (m): ateş küreği, gel tronom
beri astronot, -e: uzayadamı, as
Astana (m): Astana (Akmola) tronot
astar (n): astar astuar (n): b. estor (n)
astar, -e: b. estor, -e astuer (n): b. estor (n)
astare (n): b. estare (n) astuwar (n): b. estor (n)
astari (n): b. estare (n) astûm (m): b. astamî (m)
astarin, -e: astarlı astûmî (m): b. astamî (m)
astarkerda (m): astarlı Asunsîyon (n): Asuncion
astarkerde (n): astarlı asû (n): b. asan . .
astarkerde (m): b. estarker- asûn, -e: b. asan, -e
da (m), astarkerdîye (m) asûni (m): b. asane (m)
astarkerdi (n): b. astarkerde (n) asvancî, -ye: b. aşvançî, -ye
astarkerdîye (m): astarlı asvançî, -ye: değirmenci
aste -I (n): b. este (n) asvar (n): b. hevsar (n)
aste -II (n): b. astî (n) Asya (m): Asya
astere (n): b. estare (n) aşim (m): b. aşme (m)
astik-I (n): b. este (n) aşil, -e: b. kesk, -e; hewz, -e
astik-II (n): b. astî (n) aşiq, -e: âşık
astim (n): astım aşiq biyene: âşık olmak
astiwar: b. estor, -e aşiqe yew bînan biyene:
astir (n)-I: kıldan yapılan bir birbirine âşık olmak
çeşit basit kilim aşiqe yewbînî biyene: bir
astir (m)-II: b. hesîre (m) birine âşık olmak
astî (n): elbise kolu, giysi kolu, edebîyate aşiqan (n): âşık
yen edebiyatı
astîye çaketî/şakî/setreyî aşir (m): b. eşîre (m)
(n): ceket kolu aşîr (m): b. eşîre (m)
astîyo derg (n): salma (uzun aşir (m): b. aşîre (m)
ve sarkık yen) aşîre (m): küçük tuluk
astma (m): b. astim (n) aşît (n): çığ
âstomî (m): b. astamî (m) aşm (m): b. aşme (m)
astor, -e: b. estor, -e aşmaqe fekî (n): damak
astoriney (m): b. estewrinî- aşme (m): ay (gökteki ay, 30
ye (m) gün)
astorine (m): b. estewrinîye (m) aşmi (m): b. aşme (m) .
astrofizik (n): gökfıziği, as aşmî (m): b. aşme (m)
trofizik aşn bîyayene: b. aşt biyene
astrolog, -e: astrolog, münec aşnawiteni: b. eşnawitene
cim Aşqele: Aşkale
I .
i aşt-I
aşt-I: b. wet aver berdene: ilerletmek,
aşt a: b. wet ra geliştirmek
aşt û naşt: b. nat û wet aver şîyayene: b. aver şî-
aşta: b. weta yene
aşt, -e-II: barışık aver şîyene: ilerlemek, ge
aşt biyene: barışmak lişmek
aşt kerdene: barıştırmak averberdiş (n): ilerletme, iler
aştbîyayîş (n): barışma leme
aştî (m): barış, sulh averşîyayîş (n): ilerleme
aştî (n): b. astî (n) avey: b. aver
aştîyo derg (n): b. âstîyo ave: b. aver
derg (n) ave berdene: b. aver ber-
aştîye (m): barış, sulh dene
aştkerdiş (n): barıştırma ave şîyayen^: b. aver şî
aşura (m): b. aşûro (n) yene
aşurme (n): fişeklik, kargılık aveberdiş (n): b. averberdiş (n)
aşûre (n): aşure aver: b. aver
aşxane (n): lokanta aveşîyayîş (n): b. averşîyayîş (n)
aşxone (n): b. aşxane (n) avgar (n): karık (küçük ark)
aşxûne (n): b. aşxane (n) aviliyayîne: b. rabilîyayene
at (m): b. ate (m) avize (m): avize
ate (m): abla avrançî, -ye: b. arewan, -e
ate: abla (hitap hali) avrej (n): b. avrej (n)
a*.i (m): b. ate (m) avrej (n): su sızıntısı olan yer/
atike (m): abla toprak
atiki (m): b. atike (m) avrejî (m): b. arozî (m)
Atina (m): Atina avrenc (m): b. arozî (m)
atlas (n): atlas (bir tür kumaş) avrencî (m): b. arozî (m)
atlase (m): atlas (haritalar ki avres (m): b. arozî (m)
tabı) avrezî (m): b. arozî (m)
atlet (n): atlet (kolsuz erkek fa avronçî, -ye: b. arewan, -e
nilası) avsancî, -ye: b. asvançî, -ye
atlet, -e: atlet avşancî, -ye: b. asvançî, -ye
atlete (m): b. atlet (n) avûkat, -e: avukat
atmije (n): atmaca aw-I (m): b. awe-I (m)
atome (m): atom aw pira nayene: b. awe
atqî (m): atkı, kaşkol pira nayene
atqîye (m): atkı, kaşkol aw û wer: b. awe û werd
ave: b. aver (n) aw veradayene . . . ser: b.
aver (iı): ileri awe veradayene .. . ser
aver bardene: b. aver ber- aw xu ro kerdene: b. awe
dene x o r o kerdene
awe-I
aw xwi ro kerdene: b. awe bîyene
xo ro kerdene aware kerdene: b. eware
awe bacikan (m): b. awa kerdene
bacikan(m) awaşîyayîş (n): b. awanşîya-
awe bazilcûnû (m): b. awa yîş(n)
firingîyan (m) awbend (n): baraj
awe binerdi (zh): yeraltı awca (n): b. uca (n)
suları awdane (m): sulama
awe binhardî (zh): b. awe awdastxane (n): b. awdest-
binerdi (zh) xane (n)
awe binherdî (zh): b. awe awdaya (m): b. awedaya (m)
binerdi (zh) awdaye (n): b. awedaye (n)
awe hinaron (m): b. awa awdayîş (n): b. awedayîş (n)
henaran(m) awdayîye (m): b. awedayîye
awe îsotî (m): b. awa îso- (m)
tan (m) awdestûne (n); b. awdestxa-
aw-II (n, z): b. o (n, z) ne (n)
aw-III (n, s): b. o (n, s) awdestxane (n): yüznumara,
Aw m erdim fe q îr o. (0 ayakyolu, apteshane, hela,
adam yoksuldur.) kademhane, kenef, memiş
aw bîn: öbürü, diğeri hane, tuvalet
aw perr: o taraf awdestxone (n): b. awdest-
aw pol: o taraf xane (n) -
aw sebeb ra: b. o sebeb ra awdestxûne (n): b. awdest-
aw semed a: b. o semed ra xane (n)
aw semed ra: b. o semed ra awdeye (n): b. awedaye (n)
aw zeman: o zaman, o va awdîyayîş (n): b. awedîyayîş (n)
kit awdîyeye (n): b. awedîyaye (n)
awa (n>: b. hawa-I (n) awe-I (m): su
awa: b. ayhawa awa bacikan (m): biber sal
awa (m): b. eba.(m) . çası
awan kerdene: inşa etmek awa balcanan (m): b. awa
awanî (m): inşaat firingîyan (m)
awanîkar, -e: inşaatçı awa cale (m): acı su
aw anîye (m): l)baymdırlık awa firingîyan (m): doma
2)inşaat tes salçası
awanker diş (n): inşa etme awa henaran (m): nar suyu
awankerdişe cümle: cüm awa îsotan (m): biber sal
lenin yapısı çası
awanşîyayîş (n): batma (gü awa soline (m): tuzlu su
neş, ay vb. için) awa sorre (m): b. awa şor-
aw are bîyayîne: b. ew are re (m)
I ■
I awe-III
awa sualin (m): b. awa so- awgujîyayeni: b. awguzîya-
line (m) yene
awa suelin (m): b. awa so- awgujîyayîş (n): b. awguzî-
line(m) yayîş (n)
awa şamikan (m): b. awa awgujnayeni: b. awguzna-
fîringîyan (m) yene
awa şorre (m): tuzlu su awgujnayîş (n): b. awguzna-
awa şuarr (m): b. awa şor- yîş(n)
re (m) awguzîyayene: süzülmek (sı
awa tale (m): acı su vı için)
awe dayene: sulamak, su awguzîyayîş (n): süzülme (sı
varmak vı için) .
awe dîyâyene: sulanmak awguznayene: süzmek (sıvı
Bostan awe dîyayo. (Bos için) }
tan sulanmış.) awguznayîş (n): süzme (sıvı
awe dîyene: b. awe dîya- için)
yene awi-I (m): b. awe-I (m)
awe pira nayene: su bırak awey îsotî (m): b. awa îso-
mak (tarla vb, için) tan (m)
awe û werd: su ve yiyecek, awi-II (n): b. awin (n)
yiyecek ve içecek awi-III (n, z): b. o (n, z)
awe veradayene... ser: su awin, -e: l)sulu 2)cıvık
bırakmak (tarla vb. için) awin biyene: sulanmak (su
H agîdarî awe veradaya lu duruma gelmek)
bostanî ser. (Hagîdar bos- Germîya/şorbaya to awin
tana suyu bırakmış.) bîya. (Çorban sulu olmuş.)
awe xo ro kerdene: yıkan awinbîyayîş (n): sulanma (su
mak, duş yapmak lu duruma gelme)
awe-II (n, z): b. o (n, z) awiney (m): b. awinîye (m)
awe-III (m, z): b. aye (m, z) awine (m): b. awinîye (m)
awedaya (m): sulanmış olan awini (m): b. awine (m)
awedaye (n): sulanmış olan awinîye (m): sululuk
awedayîş (n): sulama, suvar awiqat, -i: b. avûkat, -e
ma awir (n): bakış
awedayîye (m): sulanmış olan awir dayene: sertçe bak
awedîyaya (m): sulanmış olan mak, ters ters bakmak N
awedîyaye (n): sulanmış olan awirdayîş (n): sertçe bakma,
awedîyayîş (n): sulanma ters ters bakma
aw edîyayîye (m): sulanmış awî, -ye -I: l)şulak, sulu
olan hegayo awî (n): sulak tarla
awexorokerdiş (n): yıkanma, zîreto awî (n): sulu tarım,
duş yapma sulu ziraat
2)su ile ilgili, suda yaşayan awleyî vetene: çiçek çıkar
awî-II (m): l)atmık, bel, bel- mak
suyu, ersuyu, sperma 2)çiy, awnîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) a
şebnem * awnû (zh, z): b. înan (zh, z)
v awî kewtene: çiy düşmek awo kerdene: b. awan ker
awî-III (zh, z): b. §-III (zh, z) dene
awîyey (m): b. awîyîye (m) awokerdiş (n): b. awanker-
•awîye (m): b. awîyîye (m) diş (n)
awîyîye (m): sulaklık, sululuk awon kerdene: b. awan ker
awîze (m): b. avîze (m) . dene
awk (m): b. awke (m) awonî (m): b. awanî (m)
aw k§ b a zilcû n û (m): b. awonkerdiş (n): b. awanker-
awa firingîyan (m) diş (n)
awkdayîş (n): b. awedayîş (n) awonşîyayîş: b. awanşîya-
awkdîyaya (m): b. awedîya- yiş(n)
ya (m) awoşîyayîş (n): b. awanşîya-
awkdîyaye (n): b awedîyaye yîş(n)
(n) awres (n): b. hargûş
awkdîyayîş (n): b. awedîya- awres-I (n): b. hargûş
- yîş(n) awres-II (n): b. vewres
awke-I (m): b. awe-I (m) awreş (n): b. hargûş
awka firin gîya n (m): b. awriş (n): b. hargûş
awa firingîyan (m) awrûpa: bir çeşit bez -
awka îsotî (m): b. awa îso- awuke (m): b. awe-I (m)
tan (m) awuqat, -i: b. avûkat, -e
awke-II (n): suluk, banyo âwur (n): b. awir (n)
awki (m): b. awe -I (m) .Awustralya (m): Avustralya
awkey îsotî (m): b. awa îso- Awusturya (m): Avusturya
tan<m) awû kerdene: b. awan ker
awkin, -i: b. awin, -e dene
awkin bîyayîne: b. awin awûkerdiş (n): b. awanker-
bîyene diş (n)
awkiiıbîyayîş (n): b. awinbî- awûn kerdene: b. awan ker
yayîş (n) dene
awkiney (m): b. awinîye (m) awûne (m): b. awanî (m)
awkine (m): b. awinîye (m) awûnkerdiş (n): b. awanker-
awley (zh): b. awleyî (zh) diş(n)
awley vetene:b. awleyîve- awûnşîyayîş (n): b. awanşî-
tene yayîş (n)
awleyin, -e: çiçekbozuğu, çopur awûşîyayîş (n): b. awanşî-
awleyini (m): b. awleyine (m) yayîş (n)
awleyî (zh): çiçek (hastalığı) awza (n): b. uca (n)
awze (n): b. awzen (n) ayb (n): b. eyb (n)
awze (n): b. awzen (n) ayca (n): b. uca (n)
B awzem (n): su sızıntısı olan aye (m, z): o, onu
yer/toprak aye ra:l)ondan, ona 2)o ne
awzen (n): su sızıntısı olan yer/ denle, o yüzden, ondan dola
toprak yı, ondan ötürü
awzîm (n): b. awzem (n) aye ra pey: ondan sonra
Axin (n): Ağın aye râ: ona
axîret (n): b. axret (n) ayewa: b. ayhawa
axor (n): b. axur (n) aye-I (m, z): b. aye (m, z)
axpîn (n): verimli arazi, ve aye-II (zh, s): b. e-IV (zh, s)
rimli toprak aye-III (zh, z): b. e-III (zh, z)
axpîr (n): b. axpîn (n) ayhawa: öyle
axret (n): ahiret ayhewa: b. ayhawa
j axrete (m): b. axret (n) ayi (m, z): b. aye (m, z)
j axreti (m): b. axret (n) ayin (zh, z): b. înan (zh, z)
axu (n): b. axû (n) ayini (zh, z): b. înan (zh, z)
axuer (n): b. axur (n) ayino (zh, z): b. înan (zh, z)
axur (n): ahır ayî-I (n, z): b. ey (n, z)
axure (m): b. axur (n) ayî-II (zh, z): b. e-III (zh, z)
axû (n): zehir âyînî (zh, z): b. înan (zh, z)
axwe (m): b. awe-I (m) ayîv (n): b. eyb (n)
axwedayîş (n): b. awedayîş (n) ayna (zh, z): b. înan (zh, z)
axwedîyayîş (n): b. awedî- aynan (zh, z): b. înan (zh, z)
I yayîş (n) ayne (n): b. eyne (n)
ay-I (m, z): b. aye (m, z) ayney (zh): b. hayneyî (zh)
; ay-II (n, z): l)b. ey (n, z) 2)b. o ayne (s): b. eynî (s)
ı (n, z) ayni (n): b. eyne (n)
I ay-III (n, s): l)b. e (n, s) 2)b. o . .aynî (s): b. eynî (s)
| (n, s) ayno (zh, z): b. înan (zh, z)
! ay sebeb ra: b. o sebeb ra aynon (zh, z): b. înan (zh, z)
ay semed ra: b. o semed ra aynû (zh, z): b. înan (zh, z)
ay-IV (zh, z): b. e-III (zh, z) aynûn (zh, z): b. înan (zh, z)
. ay-V (zh, s): b. e (zh, s) ayo (n, z): b. o (n, z)
; aya-I (m, z): l)b. a (m, z) 2)b. ayohewa: b. ayhawa
; aye (m, z) ayre (n): b. are (n) N
: aya ra: b. aye ra ayronçî (n): b. arewan, -e
aya-II (m, s): b. a (m, s) aysberg (n): aysberg
ayahewa: b. ayhawa ayta (n): b. tîya (n)
| ayawa: b. ayhawa ayû (n, z): b. o (n, z)
I ayay (m, z): b. aye (m, z) ayv (n): b. eyb (n)
ayay ra: b. aye ra az (n): b. aj (n)
Azrahîl
az dayene: b. aj dayene azerîyayîş (n): azma (yara vb.
az kerdene: b. aj kerdene için)
az (z): b. ez (z) azirîyayene: b. azerîyayene
azad, -e: özgür azirîyayîş (n): b. azerîyayîş (n)
azadey (m): b. azadîye (m) azmen (n): b. asmen (n)
azade (m): b. azadîye (m) azmîn (n): b. asmen (n)
azadîye (m): özgürlük , azmon (n): b. asmen (n)
Azarpert: Adaklı azmûn (n): b. asmen (n)
Azerbaycan (n): Azerbaycan Azrahîl (n): b. Ganger (n),
azerîyayene: azmak (yara vb. Ezraîl (n)
için)
B
ba-I (n): b. ban (n) babonçîyey (m): b. baxban-

ba-II (n): b. babî (n) çîyî (m), baxbançîyîye (m)
bab (n): b. babî (n) bac (n): vergi
baba (n): l)baba (hitap hali) bacar (n): b. bajar (n)
2)(Alevilikte) pir bacaric, -e: b. bajarij, :e
b a b a lix (n): üvey baba (b. bacenax (n): bacanak
pîyare) bace: b. bade
babançî (n, m): b. baxbançî, -ye bacik (n): biber
babançîyey (m): b. baxban- bacinax (n): b. bacenax (n)
çîyî (m), baxbançîyîye (m) bacî: b. bade
babayey (m): b. babayîye (m) bacî (zh): öfke, kızgınlık
babayenî (m): pirlik (Alevi bace . . . ameyene: öfke
likte) lenmek \
babayîye (m): pirlik (Alevi bace . . . ardene: öfkelen
likte) dirmek
babete (m): konu bacîyayene: l)çatlamak (öt
babî (n): baba inek) 2)öfkelenmek
babo: baba (hitap hali) bacîyayîş (n): çatlama (ölme)
babîge (m): b. babîke (m) bacnayene: l)çatlatmak (öl
babık (m): b. babîke (m) mesine neden olmak) 2)öf-
babîke (m): pekmez, yağ ve kelendirmek
ekmekten yapılan tatlı bir baçirmoke (m): yarasa
yemek badana (m): badana
babko (zh): b. babîke (m) badanaker, -e: badanacı
babonçî (n, m): b. baxbançî, -ye badene (m): b. badana (m)
bade: sonra bae: b. bade
bade coy: b. bade cû bae cû: b. bade cû
bade cû: ondan sonra, sonra bahar (n): göl
bade cûy: b. bade cû baharat (n): b. beharat (n)
bade dih îre (n): öğleden bahcî (zh): b. bacî (zh)
sonra bah çe... ameyene: b. bace
bade joy: b. bade cû . . . ameyene
bade nemroje (n): öğleden bahçe — ardene: b. bace .
sonra .. ardene
bade taştarî (n): b. bade bahcîyayene: b. bacîyayene
teştareyî (n) bahcıyayiş (n): b. bacîyayîş (n)
bade teştareyî (n): öğleden bahcnayene: b. bacnayene
sonra bahde: b. bade
badeşam î (m): gece yemeği bahdo: b. bade
(gece geç vakit yenen yemek) bahr (n): b. behr (n)
badeşûm (m): b. badeşamî (m) bahs (n): b. behs (n)
badin (m): b. badîye (m) bah s k erd en e: b. beh s
badî: b. bade kerdene
badî coy: b. bade cû bajar (n): il, vilayet, kent, şe
badî cû: b. bade cû hir
badî nemrueci (n): b. bade bajaro kan (n): eski kent,
nemroje (n) eski şehir
badî nemruej (n): b. bade bajaro kehen (n): eski kent,
nemroje (n) eski şehir
badî nîmeroc (n): b. bade bajaric, -e: b. bajarij, -e
nemroje (n) bajarij, -e: kentli, şehirli
badî nîm roj (n): b. bade bajik (n): b. bacik (n)
nemroje (n) bajî-I: b. bade
badî nîmrueci (n): b. bade bajî-II (n): b. bazî (n)
nemroje (n) bajî-III (zh): b. bacî (zh)
badî teştarî (n): b. bade baje . . . ameyene: b. bace
teştareyî (n) . .. ameyene
badînî: b. bade b a je . .. ardene: b. b a c e .. v
badîşûm (m): b. badeşamî (m) ardene
badîye (m): derin tas bajîne: b. bade
bado: b. bade bajîyayene: b. bacîyayene
bado coy: b. bade cû bajîyayîş (n): b. bacîyayîş (n)
badşûm (m): b. badeşamî (m) bajnayene: b. bacnayene
badû: b. badâ bajnS:b. bade
badû coy: b. bade cû bak (n): b. bawk (n)
badûne (m): b. badana (m) bakil (n): babacık
bae: b. bawo bakilo: babacığım (hitap
hali) baldircane (m): b. balcane (m)
bakla (m): b. beqla (m) balduz (m): b. balduze (m)
bakteriyolog, -e: bakteriyolog balduze (m): baldız
bakteriyoloji (n): bakteriyo baldûzi (m): b. balduze (m)
loji bale (m): dikkat
Baku (n): Bakü Ti bala xo ser ne./Ti bala
bal (m): b. bale (m) xo bide. (Sen dikkat et.)
bal antene: b. bale antene bala xo dayene: süzmek
balantiş (n): b. baleantiş (n) (inceleyerek bakmak)
balate (n): b. belate (n) bale antene: ikaz etmek,
balaxodayîş (n): süzme (ince- uyarmak
leyerek bakma) baleantiş (n): uyan, ikaz; uyar
balcane (m): l)patlıcan ma, ikaz etme
balcana sîyaye (m): patlıcan balike (m): bir kabak çeşidi
balcane çeleyî (zh): közle baliki (m): balike (m)
nip soyulmuş patlıcan(ın) balişna (m): yastık
ezmesinin yağda kızartılmış balişnaya derzînan (m):
yumurta ve ezilmiş sar- iğnelik, iğne yastığı, iğne
mısağa karıştırılmasıyla ya denlik
pılan bir yemek balişne derzînûn (m): b.
b a lca n e p ew tey î (zh): balişnaya derzînan (m)
közlenip soyulmuş patlıca balix(n):b.ballix(n)
nin) ezmesinin yağda kızar balî (m): b. belû (m) '
tılmış yumurta ve ezilmiş balîcane (m): b. balcane (m)
sarmısağa karıştırılmasıyla balîcani (m): b. balcane (m)
yapılan bir yemek balina, -ye: balina
balcan e pow tey (zh): b. balîsna (m): b. balişna (m)
balcane pewteyî (zh) balîşna (m): b. balişna (m)
2)doînates balîye (m): b. belû (m)
balcana sûre (m): domates balkeş, -e: ilginç, enteresan,
balcani (m): b. balcane (m) dikkat çekici, dikkate değer
balcon (m): b. balcane (m) balkeşîye (m): ilginçlik, ente
balconi (m): b. balcane (m) resanlık
balcone çeylî (zh): b. bal- balkon (n): b. balkone (m)
cane çeleyî (zh) balkone (m): balkon, ayvan,
balcûn (m): b. balcane (m) eyvan
balcûni (m): b. balcane (m) ballix (n): arı kovanının kondu
balcûnî çeylî (zh): b. bal- ğu yer
cane çeleyî (zh) ballî (m): b. belû (m)
balcûnî potey (zh): b. bal ballû (m): b. belû (m)
cane pewteyî (zh) balmiş bîyayene: b. bolmîş
baldarî (m): dikkat / bîyene
balmişbîyayîş
; balmiş biyene: b. bolmîş bano yewqanat (n): tek kat
biyene lı ev *
balmişbîyayîş (n): b. bolmîş- bano yewqat (n): tek katlı
13 bîyayîş (n) ev
balmîş bîyayene: b. bolmîş ban o yew tebeq (n): tek
biyene katlı ev
balmîş biyene: b. bolmîş bana (m): çıplak
biyene bancani (m): b. balcane (m)
balmişbîyayîş (n): b. bolmîş- banci (n): b. boci (n)
bîyayîş (n) bancî (m): b. bociye (m)
balqon (n): b. balkone (m) bancîy (m): b. bociye (m)
balqone (m): b. balkone (m) band (n): bant, kaset
balqoni (m): b. balkone (m) bande teyîbe (n): teyp bandı
balqun (n): b. balkone (m) bande vîdeoyî (n): video
balquni (m): b. balkone (m) bandı
balte (n): l)balta (büyük balta) bande (m): b. band (n)
2)kesici tarafı yarım daire bander biyene: l)öğrenmek
biçiminde olan bir savaş aleti 2)alışmak
baltize (m): b. balduze (m) Ti bandere mi bîyî. (Bana
baltuzi (m): b. balduze (m) alışmışsın.)
baltûze (m): b. balduze (m) bander kerdene: ^öğret
| balûge (m): b. balûge (m) mek 2)alıştırmak
| baluye (m): b. belû (m) bandere xo dayene: alış
| balû (m): b. belû (m) mak
balûg (m): b. balûge (m) To bandere xo dayo mi.
balûge (m): siğil (Bana alışmışsın.)
baluî (m): b. belû (m) banderbeyîş (n): b. banderbî-
balya (m): balya yayîş(n)
i balye (n): b. balya (m) banderbîyayîş (n): l)öğrenme
Bamako (n): Bamako - 2)alışma
bame (m): b. bamya (m) banderexodayîş (n): alışma
bamîye (n): b. bamya (m) banderîye (m): öğretim
bamya (m): bamya banderkerdiş (n): l)öğretme
bamye (n): b. bamya (m) 2)alıştırma
ban (n): l)ev 2)bina bandir biyene: b. bander bî-
bano diqanat (n): iki katlı yene
ev bandir kerdene: b. bander
bano diqat (n): iki katlı ev kerdene
I bano ditebeq (n): iki katlı bandire (m): b. bandure (m)
ev bandirîye (m): b. banderîye (m)
bano erdi (n): tek katlı ev bandirkerdiş (n): b. bandir-
bano peyân (n): kiler kerdiş(n)
bandî: b. bade baqe solan (n): b. baxe so
bandına: b. bade lan (n)
bandînî: b. bade baqa peyîke (m): baldırın arka
bandore (m): b. bandure (m) kısmı
bandure (m): egemenlik, haki baqa qorrî (m): uyluğun ar
miyet ka kısmı
bane (n): çıplak baqal, -e: b. beqal, -e
bane kerdene: soymak (giy baqil, -e: b. biaqil, -e
sisini çıkarmak, elbisesini çı baqla (m): b. beqla (m)
karmak) \ baqla siltanî (m): b. beqla-
bane ûbanqilîz, -e: çırılçıp ya sultanî (m)
lak, çırçıplak baqla xatunî (m): b. beqla-
banekerdiş (n): soyma (giysisi ya xatunan (m)
ni çıkarma) baqlawa (m): baklava
baneko (n): b. banku (n) baqlewa (m): b. baqlawa (m)
bangerane (m): b. bangere (m) baqur (n): sığır sürüsü
bangerene (m): b. bangere (m) baqûr (n): b. baqur (n)
bangere (m): yuvak, loğ bar-I (n): yük
Bangî: Bangui bar kerdene: l)göç etmek,
bangîri (m): b. bangere (m) göçmek 2)yüklemek (TE)
Bangkok (n): Bangkok , bare xo ronayene: doğur
Banjûl (n): Banjul mak (insan için), doğum yap
banka (m): banka mak '
bankacî, -ye: b. bankaçî, -ye bar-II (m): b. pare (m)
bankaçî, -ye: bankacı bar kerdene: b. pare ker-
bankaçîyîye (m): bankacılık dene
bankadar, -e: banker bar a kerdene: b. pare ker-
bankecî, -ye: b. bankaçî, -ye dene
banket, -e: l)bankacı 2)banker bar-III (n): b. behr (n)
bankila (m): b. beqla (m) bar-IV (n): bar
bankila xatunan (m): b. baraj (n): baraj
beqlaya xatunan (m) barakerdiş (n): b. parekerdiş (n)
banku (n): tokaç barane (m): bağda üzüm teveği
banqa (m): b. banka (m) sıralarından her biri
bânqe (n); b. banka (m) barani (m): b. barane (m)
banqecî, -ye: b. bankaçî, -ye baraqa (m): baraka
bant (n): b. band (n) barayîş (n): b. barrayîş (n)
banyo (n): banyo barber, -e: hamal
bapîr (n): dede, ata, büyükba barbuiıya (m): barbunya
ba, ecdat barbunye (m): b. barbunya (m)
bapîrik (n): b. bapîr (n) barbunya (m): b. barbunya (m)
baq (n): b. bax (n) barcî: b. bade
j barcîyan: b. bade barîçek, -e: incecik
; barcîyon: b. bade barîk, -e: incecik
barcîyûn: b. bade barîkek, -e: incecik
B bardax (n): b. bardaxe (m) barîkerdiş (n): inceltme
bardaxe çay (n): b. barda- barîkenî (m): incelik
xa çay (m) barîyey (m): b. barîyîye (m),
bardaxe (m): bardak barîyî (m)
bardaxa awe (m): su bardağı barîye (m): b. barîyîye (m),
bardaxa çay (m): çay bardağı barîyî (m)
bardi (m): b. berde (m) barîyenî (m): incelik
bare (n): mülk (orman, tarla vb. barîyî (m): incelik
arazi için) barîyîye (m): incelik
bare (m): b. pare (m) barkerdiş-I (n): göç, göç etme,
bare kerdene: b. pare ker göçme
dene barkerdiş-II (n): b. pareker-
barekerdiş (n): b. pareker- diş(n)
diş (n) barkeş, -e: hamal
bargîn (m): b. bangere (m) barkîn: b. bimbarek, -e
| bargîni (m): b. bangere (m) barmayene: b. bermayene
bargîr (n): b. bergîr (n) barmayîş (n): b. bermayîş (n)
! bari (m): b. pare (m) barmen, -e: barmen
bari kerdene: b. pare ker- barmi (n): b. berme (n)
dene barometre (n): basınçölçer, ba
bari (n): b. barî, -ye rometre
bari-bari: b. barî-barî baroni (m): b. barane (m)
bari bîyene: b. barî bîyene barrayîş (n): ağlama
bari kerdene: b. barî ker- barre (n): ağlama
dene barri (n): b. barre (n)
baribîyayîş (n): b. barîbîya- barut (n): barut
yîş(n) . barûni (m): b. barane (m)
barik: b. barîk, -e barût (n): b. barut (n)
barikerdiş-I (n): b. pareker- barz, -i: b. berz, -e
diş (n) barz bîyene: b. berz bîyene
barikerdiş-II (n): b. barîker- barz kardene: b. berz ker
diş(n) dene
baringanî (m): b. bangere(m) barzbîyayîş (n): b. berzbîya-
barit (n): b. barut (n) yîş (n)
barî, -ye: ince barzek, -i: b. berzek, -e
barî bîyene: incelmek barzey (m): b. berzîye (m)
barî kerdene: inceltmek barzeya pele (m): b. berzî-
barî-barî: ince ince yapelî(m )
barîbîyayîş (n): incelme I barzkardiş (n): b. berzkerdiş (n)
bas kerdene: b. behs k er başaq kerdene: b. başax
dene kerdene
bask (n): kanat, kol başaqkerdiş (n): b. başaxker-
basko çep (n): sol kanat, sol diş(n) . .
kol başaqkerdox, -i: b. başaxker-
basko rast (n): sağ kanat, dox, -e
sağ kol başax (n): taraş (tahıl, üzüm,
Baskîl (n): Baskil badem vb. için)
basma (n): b. basme (n) başax kerdene: taraşla-
basme (n): basma (kumaş için) mak, başak toplamak (tahıl,
basmecî (m): çir (kurutulmuş üzüm, badem vb. için)
kayısı) başaxkardox -i: b. başax-
basm ecîye (m): çir (kurutul kerdox, -e
muş kayısı) başaxkerdiş (n): taraşlama
basmezeyî (m): b. basmecî (m) (tahıl, üzüm, badem vb, için)
basmica (m): b. basmecî (m) başaxkerdox, -e: başakçı
basmice (m): b. basmecî (m) başaxkerdoxi (m): b. başax-
basteq (n): pestil . kerdox,-e
basteqo qilenaye (n): kızar başbîyayîş (n): l)iyileşine 2)iyi
tılmış pestil olma
bastex (n): b. basteq (n) başewal: b. beşelwarî (n, m)
bastexo qilenaye (n): b. bas- başey (m): b. başî (m)
teqo qilenaye (n) başe (m): b. başî (m)
bastexo qilnaye (n): b. bas- başer kerdene (TE): yükselt
teqo qilenaye (n) mek
bastix (n): b. basteq (n) başi (m): b. başe (m)
bastîeq (n): b. basteq (n) başiwal: b. beşelwarî (n, m)
bastîyeq (n): b. basteq (n) başî (m): iyilik
bastone (m): baston başîyayene: söylenmek (kendi
bastoni (m): b. bastone (m) kendine konuşmak)
bastum (m): b. bastone (m) başîyayene: b. başîyayene
basur (n): basur başîyayîş (n): söylenme (kendi
basur biyene: basuru olmak kendine konuşma)
baş, -e: iyi başîye (m): iyilik
Ez baş a./ Ez de baş ane. başna (m): b. balişna (m)
(Ben iyiyim.) başneki (m): b. paşna (m)
Ez bikes o./Ez kes a. (Ben başneka p osta lî (m): b.
iyiyim.) paşnaya postalî (m)
baş bîyayene: b. baş bîyene başneka solî (m): b. paşna
baş b îy en e: l)iyi olmak ya solî (m)
2)iyileşmek başneka sowlî (m): b. paş
başaq (n): b. başax (n) naya solî (m)
başnekey sewlî (m): b. paş- bawer bîyene: güvenmek
naya solî (m) bawer kerdene: inanmak,
başnekey solî (m): b. paş- güvenmek
naya solî (m) bawerbîyayîş (n): inan, inan
başt (n): b. wet (n) ma
başt a: b. wet ra bawerey (m): b. bawerîye (m),
başta: b.w eta \ bawerî (m) .
naşt û başt: b. nat û wet bawere (m): b. bawerîye (m),
baştiq (n): b. basteq (n) bawerî (m)
baştix: b. basteq (n) bawerî (m): iman, inan, inanç
başûr (n): güney baw erî bi . . . bîyene: -e
başûre rojaw anî (n): gü güvenilmek
neybatı b aw erîye (m): iman, inan,
başûre rojhelatî (n): güney inanç
doğu bawerkerdiş (n): inan, inan
batanîya (m): b. betanîya (m) ma
batanîye (m): b. betanîya (m) b a w erk erd ox (n): inançlı,
batarya (m): batarya inanlı, mümin
batax (n): batak bawerkerdoxe (m): inançlı kız
bati (n): haya (erkeklik bezi), veya kadın, inanlı kız veya
taşak kadın, mümine
batmice (m): b. basmecî (m) bawermend (n): inançlı, inan
batûnîya (m): b. betanîya (m) lı, mümin
batûnya (m): b. betanîya (m) bawermende (m): inançlı kız
bav û kal: ata, ecdat veya kadın, inanlı kız veya
bava (n): b. baba (n) kadın, mümine
bavo: baba (hitap hali) bawi (n): b. babî (n)
bavayey (m): b. babayîye (m) bawik (n): b. bawk (n)
bavayenî (m): babayenî (m) bawil (n): b. bawule (m)
bavayîye (m): b. babayîye (m) bawili (m): b. bawule (m)
bavet (m): b. babete (m) baw irîye (m): b. baw erîye
baveti (m): b. babete (m) (m), baw eıi (m)
bavî (n): b. babî (n) bawî (n): b. babî (n)
bavo: baba (hitap hali) bawo: baba (hitap hali)
baw: l)b. babî (n) 2)b. bawo bawk(n):baba
baw ar bîyayene: b. baw er bawko: babacığım (hitâp'
bîyene hali)
bawar kerdene: b. bawer bawkal (n): dede, ata, büyük
kerdene baba, ecdat
bawarî (m): b. bawerîye (m), bawkalik (n): uğurböceği
bawerî (m) bawkila (m): b. beqla (m)
bawç (n): b. bawk (n) bawol (n): b. bawule (m)
bazirganîye
bawu (n): b. baba (n) bazar (n): pazar (b. yewşeme)
bawule (m): bavul bazbazik (n): b. bazin (n)
bawuli (m): b. bawule (m) bazbend (n): kolçak (kola geçi
bax (n)-I: bağ (üzüm bağı) rilen ve üzerinde simge bulu- L f l
bax (n)-II: bağ (bağlamak için nan bağ), pazıbent
kullanılan) bazen (iı): b. pazen (n)
baxe solan (n): ayakkabı bazi (n): b. bazî (n)
bağı bazik (n): b. bazin (n)
baxî solün (n): b. baxe so bazilcan (m): b. balcane (m)
lan (n) bazilcûn (m): balcane (m)
baxban, -e: bağban (bağı koru bazilcûna sîya (m): b. bal-
yan) . . cana sîyaye (m)
baxbançî, -ye: bağban (bağı bazilcûna sîyay (m): b. bal-
koruyan) cana sîyaye (m)
baxbançîtî (m): bağbancılık bazilcûna sîye (m): b. bal-
baxbançîye (m): b. baxban- cana sîyaye (m)
çîyî (m), baxbançîyîye (m) bazilcûna suir (m): b. bal-
baxbançîyî (m): bağbancılık ^cana sûre (m)
baxbançîyîye (m): bağbancılık bazilcûna sur (m): b. balca-
baxbanî (m): bağbancılık nasûre(m )
baxbanîye (m): bağbancılık bazilzan (m): b. balcane (m)
baxbûn (n): b. baxban, -e bazin (n): l)bilezik 2)b. pazen (n)
baxçe (n): bahçe bazino esîr (n): b. bâzino
baxçewan, -e: bahçeci, bahçı hesîr (n)
van bazino hesîr (n): hasır bi
baxir (n): b. paxir (n) lezik
baxizîya yen e: kıskanmak, bazino semen (n): gümüş
günülemek, haset etmek (çe bilezik
kemenmek) bazino şemen (n): b. bazi
baxiznayene: kıskandırmak no semen (n)
baxizyayene: b. baxizîyaye- bazino şemin (n): b. bazino
ne semân (n)
baxusus: özellikle bazino şemân (n): b. bazi-
bay (n): b. babî (n) nosâm ân(n)
baye (n): b, baba (n) bazino şemin (n): b. bazino
bayi (n): b. babî (n) sâmân(n)
bayîk (n): b. bawk (n) bazino tadaye (n): burma
bayk (n): b. bawk (n) bilezik
bayraqi (m): b. beyraqe (m) bazing (n): b. bazin (n)
bayrem (ri): bayram (b. roşan) bazingin, -e: b. bazinin, -e
bayt (n) (TE): sekiz ikil, bayt bazinin, -e: bilezikli
baz (n): b. bazin (n) . bazirganîye (m): ticaret
bazî (n): pazı, önkol bedeameyîş (n): b .... ameyîş
bazme: b. basme (n) bedelîyayene: b. bedilîyayene
bazu (n): b. bazî (n) \ bedelîyayîş (n): b. bedilîyayîş (n)
bazun (m): b. bazin (n) bedebıayene: b. bedilnayene
bazuna hesü (m): b. bazino bedelnayîş (n): b. bedilnayîş (n)
hesîr(n) beden (n): beden, gövde, vücut
bazuna tadayî (m): b. bazi bedene (n): b. badana (m)
no tadaye (n) beder: b. ci
bazunin, -e: b. bazinin, -e bedesawita (m): b. desawita (m)
bazû (n): b. bazî (n) bedesawite (n): b. desawite (n)
bazûka (m): bazuka bede: b. bade
bazûbend (n): b. bazbend (n) bede co: b. bade cû
be: b. bi bede coy: b. bade cû
Be zengene ade. (Kazma ile bede cû: b. bade cû
kaz.) i bedilîyayene: değişmek
be xo ra dayene: b. xo ra bedilîyayîş (n): değişme
dayene bedilnayene: değiştirmek
beacî (zh): b. bacî (zh) bedilnayîş (n): değiştirme
b e a c î... ameyene: b. bace bedî: b. bade
. . . ameyene bedî co: b. bade cû
beacî . . ardene: b. bace bedînî: b. bade
. . . ardene bedl (n): kıyafet, kılık, giyim,
beacîyayene: b. bacîyayene kisve .
beacnayene: b. bacnayene bedo: b. bade
beajî (zh): b. bacî (zh) bedû: b. bade
beaje ... ameyene: b. bace beharat (n): baharat
...a m ey en e beharatroş, -e: baharatçı
b e a je ... ardene: b. bace .. behcî (zh): b. bacî (zh)
. ardene b eh ce.. . ameyene: b. bace
beajîyayene: b. bacîyayene . . . ameyene
beajîyayîş (n): b. bacîyayîş (n) behce . . . ardene: b. bace
beajnayene: b. bacnayene .. . ardene
becîyayene: b. bacîyayene behcîyayene: b. bacîyayene
becîyayîş (n): b. bacîyayîş (n) behcîyayîş (n): b. bacîyayîş (n)
beçnayene: b. bacnayene behcnayene: b. bacnayene
bede: b. ci behd: b. bade
bede ameyîne: b. . . ame behde:b. bade
yene behdi:b. bade
bed e sawitene: b. desawi- behdo: b. bade
tene beher (n): b. behr (n)
bede sawîyayene: b. desa- behişt (n): cennet
wîyayene I behr (n>: deniz
Behreyn (n): Bahreyn Belçika (m): Belçika
behs (n): konu, bahis . bel (n): b. bol-II (n)
behs kerdene: bahsetmek, belediye (m): b. beledîya (m)
sözünü etmek, -den konuş beledîya (m): belediye
mak belegoş (n): kabakulak
behse . . . kerdene: bahs belegoş girewtene: kaba^
etmek, sözünü etmek, -den kulak olmak
konuşmak beleguaş (n): b. belegoş (n)
bej (n): kara, kır, susuz arazi belegueş (n): b. belegoş (n)
bejî, -ye: karasal, susuz (tarla, belegûş (n): b. belegoş (n)
meyve vb.) belendîre (m): b. berendîre (m)
bejî (zh): b. bacı (zh) belendîri (m): b. berendîre (m)
beje . . . ameyene: b. bace belengoş (n): kulak tozu (ku
.. . ameyene lağın arkası)
beje ... ardene: b. bace ... belengûş (n): b. belengoş (n)
ardene belete (n): b. belate (n)
bejîyayene: b. bacîyayene belete bîyayene: b. belate
bejîyayîş (n): b. bacîyayîş (n) bîyene
bejnayene: b. bacnayene belete dekotene: b. belate
bejne (m): boy , dekewtene
bejn û bale: endam, boy bos belete dekowtene:b. bela
bejni (m): b. bejne (m) te dekewtene ,
bekçî, -ye: bekçi bele (zr): evet
bekmez (n): pekmez (b. mot beleda (m): b. beledîya (m)
(n), rib (n), dims (n)) belg (n): kıyafet, kılık, giyim,
bekmezin, -e: pekmezli t kisve, kostüm
belaşû (n): bir çeşit bez belge şewe (n): gece elbisesi,
belate (n): ben (meyvelerin ol- tuvalet (gece giysisi)
gunlaşriıa belirtisi) Belgrad (n): Belgrad
belate bîyene: meyvelerin beli: b. b e lli,-ye
tek tük olgunlaşmaya başla belik (n): küçükdil
ması belike (m): gırtlak .
belate dekewtene: meyve belinge (n): b. berenge (n)
lerin tek tük olgunlaşmaya beli -I; b. belli, -ye
başlaması beli bîyayene: b. belli bi
belate parayene: b. belate yene
perrayene beli bîyayine: b. belli biye
belate parrayene: b. bela ne
te perrayene beli kerdeni: b. belli ker
belate perrayene: meyvele dene
rin tek tük olgunlaşmaya belî -II (m): b. belû (m)
başlaması belî . . . bîyayene: b. bili . . .
bîyene
| ■ . .
| belîcani
belîcani (m): b. balcane (m) puncan/puçan (n): çorap
belîk (n): elle ufaltılmış olan tü- bağı
bendî solün (n): b. bende
BU Belîz: Belize solan (n)
belka: b. belkî 2)(hayvan için) tasma
belke: b. belkî bend-II (n): b. bende (m)
belkî: belki bend antene: b. bende an
belkîya: b. belkî tene
belko: b. belkî bend virastene: b. bende
bellî, -ye -I: belli viraştene v
bellî bîyayene: b. bellî bî- bend viraştene: b. bende
yene viraştene
bellî bîyene: belli olmak bende (m): l)bent (suyu birik
bellî kerdene: belli etmek tirmek için önüne yapılan
bellî -II (m): b. belû (m) set), set
bellu: b. bellî, -ye bende antene: set çekmek
j bellu (m): b. belû (m) bende viraştene: set çek
bellû (m): b. belû (m) mek
Belmopan (n): Belmopan 2)duvar
belu -I (m): b. belû (m) benda hegayî: tarla duvarı
beluye qeyse (m): b. belûya bendik (n): bağ (bağlamak için
q ey se(m) kullanılan), ip
b e lu -II: b. b e llî,-ye bendî: b. bade
ı belû -I (m): palamut bendî der: b. bade
1• belûya qeyse (m): yuvağı bendîna: b. bade
çekmek için kullanılan çatal bendînî: b. bade
lı aracın yuvağın girintili ye bengî: b. bengîn, -e
rine geçen ucu bengîn, -e: tutkun, meftun
| belû -II: b. bellî, -ye -I Bengladeş (n): Bengladeş
; belxul (n): b. belxur (n) benişt (n): b. benîşt (n)
| belxur (n): bulgur Benîn (n): Benin
; belxuro hurdî (n): ince bul benîşt (n): sakız
gur beno gi: b. beno ke
; belxuro wirdi (n): b. belxu- beno ke: belki
j ro hurdî (n) beno ki: b. beno ke
I bend-I (n): l)(bağlamak için benû ki: b. beno ke
j kullanılan) bağ, ip, sicim; kı- benzînroş, -e: benzinci
| sa urgan beq (n): kurbağa
j bendâ çarixî (n): çarık bağı beqal, -e: bakkal
| bende solan (n): ayakkabı beqa nekerdene: hemen öl
i bağı mek, anında ölmek
; bendâ gewreyan/kurikan/ beqla (m): bakla
berenge
beqlaya sultanî (m): bir çe ma
şit yabani bakla berban, -e: kapıcı
beqlaya xatunan (m): bir berbanik (n): önlük
çeşit yabani bakla berbayene: b. bermayene *
beqlewa (m): b. baqlawa (m) berbayine: b. bermayene
ber-I(n) (TE): kapı berbayîne: b. bermayene
bere teberî (n): dış kapı berbayîş (n): b. bermayîş (n)
bero caxilme (n): b. bero berbend (n): palanın geri kay
caxleme (n) masını önlemek için ön kıs-
bero caxlame (n): b. bero mma bağlanan ip
caxleme (n) berber, -e: berber, kuaför
bero caxleme (n): parmak berbera cinîyan (m): kadın
lık biçimindeki kapı berberi
bero paralel (n) (TE): para berbere cinîyan (n): kadın
lel kapı berberi
bero rezkî (n) (TE): dizisel berbiş (n): b. bermayîş (n)
kapı • berbîs (n): b. bermayîş (n)
ber-II (n): dış, dışarı; hariç berbîş (n): b. bermayîş (n)
Ez kewtane ber. (Dışarı berbîyayîş (n): yarada biriken
çıktım.) irin veya kanın dışarı çıkma
ber kerdene: dışarıya çıkar sı
mak, (yarada biriken irin ve berd (m): b. berde (m)
ya kanı) dışarı akıtmak berde (m): otuz tane (burma ot ,
Mekteb ra ber ke! (Okul için)
dan dışarıya çıkar!) berdi (m): b. berde (m)
ber-III (m): b. bere (m) bere-I (m): taş
ber-IV (n): ürün, mahsul bere-II: b. ci; ey, aye
ber are dayene: ürün topla bere hameyîne: b---- ame-
mak yene
ber are kerdene: ürün top bere sawitene: b. desawi-
lamak tene
ber peser kerdene: ürün bere sawîyayene: b. desa-
toplamak wîyayene
bera: b. bira-II bere -III (m): bere (başlık için)
beradî (m): b. berradî (m) berehameyîş (n): b. . . . ame-
beraj (n): b. baraj (n) yîş
beran(n):koç berendîle (m): b. berendîre (m)
berano maz (n): yaşlı koç berendîli (m): b. berendîre (m)
berano qert (n): çok yaşlı berendîre (m): bir iki yaşında
olan koç ki dişi kuzu
beraredayîş (n): ürün toplama berenge (n): çit kapısı, çeper
berarekerdiş (n): ürün topla- kapısı
I .
I ,
berengi
berengi (n): b. berenge (n) berpirsîyar, -e: sorumlu, me
bereqa (m): b. baraqa (m) sul
m b* beresawita (m): b. clesawita (m) berpirsîyarîye (m): sorumlu
WUJ beresawite (n): b. desawite (n) luk, mesuliyet
berey (n): geç, tehir berqestî ra: l)mahsus 2)şaka-
berey vistene: geciktirmek, dan 3)yalancıktan, yalandan
tehir etmek berqestî ya: b. berqestî ra
bereyvistiş (n): geciktirme, te berqeşt ra: b. berqestî ra
hir etme berqeştîye ra: b, berqestî ra
berel, -i: b. beril, -e berqeştî ra: b. berqestî ra
berge (n): çit kapısı, çeper ka berqeştî ya: b. berqestî ra
pısı berrad (m): b. berradî (m)
bergir (n): beygir berradî (m): eğe, törpü
beri: b. ber (n) berradî kerdene: eğelemek
berindî (m): b. berendîre (m) berrî, -ye: karasal
berindil (m): b. berendîre (m) berrîl, -i: b. berîl, -e
berî, -ye: b. berrî, -ye berşewal: b. beşelwarî (n, m)
I berî (m): b. berî (m) berşoyî (zh): gecelik (kadın
I berîl, -e: yağsız için), pijama (kadın için)
: berîya (m): b. ber-I (n) berteng (n): sofa, hol
beriye (m): b. berîyîye (m) bertil (n): rüşvet
berj, -e: b. berz, -e bertil dayene: rüşvet ver
berkem (n): b. berken (n) mek
berken (n): gülümseme bertîl dayene w erdene:
berkenî bîyene: gülümsemek rüşvet yedirmek
berkşnîbîyayîş (n): gülümse b e r tîl w erd en e: rüşvet
me yemek
berko (n): son berûn (n): b. beran (n)
berling (n): ayakkabılık bervayene: b. bermayene
Berlîn (n): Berlin bervayine: b. bermayene
bermal (n): taban (bina vb. ta bervayis (n): b. bermayîş (n)
banı) bervayîs (n): b. bermayîş (n)
bermayene: ağlamak bervayîş (n): b. bermayîş (n)
bermayîş (n): ağlama, ağlayış bervis (n): b. bermayîş (n)
berme (n): ağlama berviş (n): b. bermayîş (n)
bermi (n): b. berme (n) bervîs (n): b. bermayîş (n)
bermiş (n): b. bermayîş (n) Berwarî: Pervari
Bern (n): Bern berxudar: berhudar
beroş (n): l)bakraç 2)kova 3)ten- Berxudar be. (Berhudar ol./
cere . Teşekkür ederim.)
berpeserkerdiş (n): ürün top Berxudar bî/ba. (Berhudar
lama olasm./Teşekkür ederim.)
Berxudar bi. b. Berxudar dın hizmetçi), beslemelik
be. besta (m): beste
Berxudar ib. b. Berxudar bestekar, -e: besteci, bestekâr,
be. kompozitör
berxul (n): b. belxur (n) bestene: l)bağlamak 2)kuşan-
berya (m): b. ber-I (n) mak (kuşak, fişeklik vb. için)
berz, -e: yüksek, yüce bestiş (n): l)bağlama 2)kuşan-
berz biyene: kalkmak ma (kuşak, fişeklik vb. için)
berz kerdene: kaldırmak bestox (n): bağlaç
berza (m): b. bezra (m) beşe pîyanzî (n): b. puşe pî-
berzane (n): yükselti yazî (n
berzbîyayîş (n): kalkma beşerîyayene: b. beşirîyaye-
berzek, -e: yüksekçe ne
berzey (m): b. berzîye (m) beşerîyayîş (n): b. beşirîya-
b e rze y a p ele (m): b. yîş(n)
berzîya pelî (m) beşekerdene: b. besekerde
berzîya pelî (m): dalga yük ne
sekliği besekerdiş (n): b. besekerdiş (n)
berze (m), b. berzî (m) beşela (m): b. beşîla (m)
berzenî (m): yükseklik beşirîyayene: gülümsemek
berzi (m): b. berze (m) beşirîyayîş (n): gülümseme
berzik (n): apış arası kılları beşîla (m): kavun
berzî (m): yükseklik beşla (m): b. beşîla (m)
Berzîne xeyrî bo. (Geçmiş ol beşne (m): b. bejne (m)
sun.) beşn û bali: b. bejn û bale
Berzîne xerî bo.: b. Berzî beşni (m): b. bejne (m)
ne xeyrî bo. betana (m): b. betanîya (m)
berzîye (m): yükseklik betanî (m): b. betanîya (m)
berzkerdiş (n): kaldırma betanîya (m): battaniye
besekerdene: edebilmek, ya bette (m): ördek
pabilmek, muktedir olmak betti (m): b. bette (m)
besekerdiş (n): edebilme, ya bewli: b. bellî, -ye-I
pabilme, muktedir olma bewlî: b. bellî, -ye-I
beseykerdene: b. beseker bewlu: b. bellî, -ye-I
dene bewlû: b. bellî, -ye-I
beseykerdiş (n): b. beseker- bewrani (m): b. borane (m)
diş (n) . bewranî (m): b. böranî (m)
besilma (m): b. beslima (m) bewron (m): b. borane (m)
beskemate (m): peksimet bewrone (m): b. borane (m)
beskemati (m): b. beskemate (m) bewroni (m): b. borane (m)
beskimati (m): b. beskemate (m) bewse (n): b. bose (n)
beslima (m), besleme (kız/ka bexçe (n): b. baxçe (n)
bexçewan, -e: b. baxçewan, -e teci
Bexdad (n): Bağdat bexûd, -e: çirkin
bexdadî (n): yaş-ağaç dalla bey (m): b. beye (m)
rıyla örülüp sıvanmış olan beya (m): b. bîyaya (m)
ince duvar beyan (n): beyan
bexdenös (n): b. maydanoz (n) beyan kerdene: beyan et
bexer: b. bixeyr mek
ma bexer: b. ma bixeyr dî beyanat (n): demeç, beyanat
ma bexer dî: b. ma bixeyr beyankerdiş (n): beyan etme
dî beyar (n): bor, geleme, gen
bexîl, -e: b. pexîl, -e (arazi için), hozan
bexîley (m): b. pexılîye (m), beyar verdayene: tarlayı
pexîlî (m) sürmeden dinlenmeye bırak
bexîley kerdene: b. pexîlî- mak
ye kerdene beyare (n): b. beyar (n)
bexîle (m): b. pexüîye (m), pe- beyat, -e: bayat
xîlî (m) beyat bîyene: bayatlamak
bexîle kerdene: b. pexîlî beyat kerdene: bayatlat
kerdene mak
bexîlenî (m): b. pexîlenî (m) beyatbîyayîş (n): bayatlama
bexoradayîş (n): b. xorada- beyatkerdiş (n): bayatlatma
yîş (n) beye (m): ayva
bext (n): l)baht, şans, talih beye (n): b. bîyaye (n)
2)uğurböceği beyene: b. bîyene
bext waştene: iltica etmek, beyere (m): ayva ağacı
sığınmak beyeri (m): b. beyere (m)
bextewar, -e: b. bextewer, -e beyi (m): b. beye (m)
bextewarî (m): b. bextewerî (m) beyîş (n): b. bîyayîş (n)
bextewarîye (m): b. bextewe- beyîti (m): b. beiyte (m)
rîye(m), beyk (n): b. bawk (n)
bextewer, -e: mutlu, bahtiyar beylu: b. bellî, -ye-I
bextewerî (m): mutluluk, bah beylu bîyayîne: b. belli bî
tiyarlık yene
bextew erîye (m): mutluluk, beylû: b. bellî, -ye
bahtiyarlık beynate (n): b. beyntar (n)
bextîyar, -e: mutlu, bahtiyar beynatî: b. beyntarî, -ye
bextîyarî (m):mutluluk, bahti beyntar (n): ara
yarlık beyntare (n): b. beyntar (n)
bextîyarîye (m): mutluluk, beyntarî, -ye: aradaki
bahtiyarlık beyon (n): b. beyan (n)
bextwaştiş (n): iltica, sığınma beyon kerdene: b. beyan
bextwaştox, -e: sığınık, mül kerdene
beyonkerdiş (n): b. beyan- için)
kerdiş (n) bezre eşteni: b. bezre eş-
beyra: b. ber-I (n) tene cm
beyraqe (m): bayrak bezre eyşteni: b. bezre eş- %SM
Beyrûd (n): Beyrut tene
beyşla (m): b. beşîla (m) bezre vistene: tohum serp
beyte (m): beyit mek, tohum ekmek (tahıl
beyta destpekerdişî (m): için)
başlangıç beyti bezre visteni: b. bezre vis-
beyta peyene (m): son beyit tene
beytutî, -ye: bayat bezredekerdiş (n): yarıcılık
beytutî bîyene: bayatla sisteminde taraflardan biri- .
mak nin tohumu vermesi/karşıla
beytutî kerdene: bayatlat ması
mak bezri (n): b. bezre (n)
beytutîbîyayîş (n): bayatlama bezri eşteni: b. bezre eşte
beytutîkerdiş (n): bayatlatma ne
beyûn (n): b. beyan (n) bezrik (m): b. pizrike (m)
beyûn kerdene: b. beyan bezrike (m): b. pizrike (m)
kerdene . bezriki (m): b. pizrike (m)
beyûnkerdiş (n): b. beyan- be-I (vr): -sız, -siz; -den başka
kerdiş (h) Ma be to neşine. (Biz sensiz
bez (n): b. bej (n) gitmejdz.)
bezbind (n): b. bazbend (n) Be to herkes amebî. (Sen
-bezelya (m): bezelye den başka herkes gelmişti.)
bezelye (m): b. bezelya (m) be dec: b. be dej .
bezira (m): b. bezra (m) be-II (m): b. beye (m)
bezn (m): b. bejne (m) beaga: b. beagah, -e
beznaye (n): b. vîjnaye (n) beagah, -e: habersiz, bihaber
beznayene: b. vynayene beaqil, -e: akılsız
beznayîş (n): b. vynayîş (n) beaw, -e: susuz
beznayîye (m): b. vîjnayîye beaw e (m): b. b ea w î (m),
ı (m), vîjnaya (m) beawîye (m)
bezne (m): b. bejne (m) beawî (m): susuzluk
bezra (m): çekirdek beawîye (m): susuzluk
bezra ronayene: tohum ek beban: b. filan-beban
mek bebext, -e: l)kalleş 2)şanssız,
bezre (n): tohum talihsiz
bezre estene: b. bezre eş- bebin (n): bent (suyu biriktir
tene mek için önüne yapılan set);
bezre eştene: tohum serp set
mek, tohum ekmek (tahıl bebin bestene: set çekmek
bebon: b. filon-bebon bedejî (m): üzüntüsüzlük
bec: l)b. bej (n) 2)b. bejî, -ye bedejîye (m): üzüntüsüzlük
becan, -e: cansız bederd, -e: dertsiz
beçe (m): b. beçike (m) bederman, -e: dermansız
beçara (m): çaresiz, biçare bedesen, -e: desensiz
beçare (n): çaresiz, biçare bedesmac bîyayene: b. be-
beçarîye (m): çaresiz, biçare destmaj bîyene
beçek, -e: silahsız bedesmacey (m): b. bedest-
beçef, -e: b. bekeyf, -e majîye(m)
beçef bîyayene: b. bekeyf bedesmajey (m): b. bedest-
bîyene majîye (m)
beçef bîyayene: b. bekeyf bedestik, -e: kulpsuz
bîyene bedestmac bîyayene: b. be-
beçembela (m): b. beçembile destmaj bîyene
(m) bedestmace (m): b. bedest-
beçembele (n): b. beçembil (n) majîye (m)
beçembil, -e: kulpsuz bedestmaj bîyene: aybaşı ol
beçemla (m): b. beçembile (m) mak, adet görmek
beçemle (n): b. beçembil (n) bedestmajîye (m): aybaşı, adet
beçepil, -e: b. beçembil, -e bedeşmaj bîyayene: b. b e
beçef, -e: b. bekeyf, -e destmaj bîyene
beçefenî (m): b. bekeyfenî (m) bedeşmajey (m): b. bedest
beçefîye (m): b. bekeyfîye majîye (m)
(m), bekeyfî (m) bedeştene: dikişsiz
beçike (m): parmak bedez, -e: b. bedej, -e
beçika darloxî (m): yuvağı bedic: b. bedej, -e
çekmek için kullanılan çatal bedicî (m): b. bedejî (m)
lı aracın yuvağın girintili ye bedij: b. bedej, -e
rine geçen ucu bedijî (m): b. bedejî (m)
beçika destî (m): el parmağı bedrok (n): altı dar üstü geniş,
beçika linge (m): ayak par alüminyumdan yapılma kova
mağı befam, -e: b. befehm, -e
bedard, -i: b. bederd, -e befamey (m): b. befehmî (m),
bedaru, -ye: ilaçsız, dermansız befehmîye (m)
bedec, -i: b. bedej, -e befamî (m): b. befehmî (m),
bedecey (m): b. bedejîye (m) befehmîye (m)
bedece (m): b. bedejî (m) befehm, -e: anlajaşsız
bedecî (m): b. bedejî (m) befehmenî (m): anlayışsızlık
bedej, -e: üzüntüsüz befehmî (m): anlayış sizlik
bedejey (m): b bedejîye (m) befehmîye (m): anlayışsızlık
bedeje (m): b. bedejî (m) beferaset, -e: anlayışsız
bedejî (m): b. bedeje (m) beferasetey (m): b. beferasetî
(m), beferasetîye (m) hîsîye (m)
beferasete (m): b. beferasetî behîssîye (m): b. behîsî (m),
(m), beferasetîye (m) behîsîye (m)
beferasetenî (m): anlayışsızlık behor (n): b. behewr (n)
beferasetî (m): anlayışsızlık behowr (n): b. behewr (n)
beferasetîye (m): anlayışsızlık behurmet, -e: saygısız, hür-
befem, -e: b. befehm, -e metsiz
befemey (m): b. befehmî (m), behurmetey (m): b. behurme-
befehmîye (m) tîye(m)
befom, -e: b. befehm, -e behurmete (m): b. behurme-
befomîye (m): b. befehmî (m), tî (m)
befehmîye (m) behurm etî (m): saygısızlık,
befûme (m): b. befehmî (m), hürmetsizlik
befehmîye (m) behurmetîye (m): saygısızlık,
began, -e: cansız hürmetsizlik
begonîye (m): kansızlık beîntîzam, -e: düzensiz, inti
begubra (m): gübresiz zamsız, nizamsız
begubre, -ye: gübresiz beîştahey (m): b. beîştahıye (m)
begueyne (n): b. begonîye (m) beîştahe (m): b. beîştahîye (m)
beguman: elbet, elbette beîştahîye (m): iştahsızlık
beguwîne (m): b. begonîye (m) bej-I: l)b. bej (n) 2)b. bejî, -ye
begûîne (m): b. begonîye (m) bej -II (n): çeşit
begûnîyey (m): b. begonîye (m) bekar, -e -I: işsiz
begwîney (m): b. begonîye (m) bekar, -e -II: bekâr
behagî: b. behayî, -ye bekarey (m): b. bekarîye (m)
behayî, -ye: habersiz, bihaber bekarî (m): işsizlik
behewr (n): bulutsuz bekarîye (in): işsizlik
beheş, -i: b. behiş, -e bekeder, -e: üzüntüsüz, keder
behevî, -ye: ümitsiz, umutsuz siz
behez, -e: güçsüz, kuvvetsiz bekederî (m): üzüntüsüzlük
behiş, -e: b. unutkan bekederîye (m): üzüntüsüzlük
Ez Ibehiş a. (Ben unutka bek erb, -e: üzüntüsüz
nım.) bekerbizik, -e: üzüntüsüz
behîs, -e: duygusuz, hissiz bekerbizikî (m): üzüntüsüzlük
behîseiıî (m): duygusuzluk, bekerbizikîye (m): üzüntüsüz-
hissizlik lük
behîsî (m): duygusuzluk, his bekerbî (m): üzüntüsüzlük
sizlik bekerbîye (m): üzüntüsüzlük
behîsîye (m): duygusuzluk, bekes, -e: kimsesiz, bikes
hissizlik bekesey (m): b. bekesîye (m)
behîss, -e: b. behîs, -e bekese (m): b. bekesîye (m)
behîssî (m): b. behîsî (m), be bekesî (m): yalnızlık
bekesîye (m): yalnızlık benamus, -i: b. benamûs, -e
bekeyf, Te: hasta, keyifsiz, ne benamusey (m): b. benamûsî-
şesiz ye (m)
b ek ey f bîyene: hasta ol benamûs, -e: namussuz .
mak, keyifsizlenmek benamûsîye (m): namussuz
bekeyfey (m): b. bekeyfîye luk
(m), bekeyfî (m) benate (n): b. beyntar (n ).
bekeyfe (m): b. bekeyfîye (m), benati (n): b. beyntar (n)
bekeyfî (m) a benatî: b. beyntarî, -ye ,
bekeyfenî (m): keyifsizlik, ne benîzam, -e: düzensiz, intizam
şesizlik sız, nizamsız
bekeyfî (m): keyifsizlik, ne benomus: b. benamûs, -e
şesizlik bentar (n): b. beyntar (n)
bekeyfîye (m): keyifsizlik, ne beritirro (n): b. bîntirro (n)
şesizlik benturro (n): b. bîntirro (n)
bekef: b. bekeyf, -e benûmis: b. benamûs, -e
bekef bîyayene: b. bekeyf beqayde (n): kuralsız
bîyene beqesawet, -e: üzüntüsüz
bekefe (m): b. bekeyfîye (m), beqesawetî (m): üzüntüsüzlük
bekeyfî (m) beqesawetîye (m): üzüntüsüz-
bekefî (m): b. bekeyfîye (m), lük
bekeyfî (m) beqewet, -e: güçsüz, kuvvetsiz
bele-I (m): bel beqisawet, -e: b. beqesawet, -e
bele-II (m): b. bol-II (n) beqisawetî (m): b. beqesawe-
belezet, -e: tatsız, lezzetsiz tî (m)
belezetî (m): tatsızlık, lezzet beqisawetîye (m): bvbeqesa-
sizlik wetîye (m)
belezetîye (m): tatsızlık, lez beqîsawet, -e: b. beqesawet,re
zetsizlik beqîsawetî (m): b. beqesawe-
belezzet, -e: b. belezet, -e tî (m)
belezzetey (m): b. belezetî (m), beqîsawetîye (m): b. beqesa-
belezetîye (m) wetîye (m)
belezzete (m): b. belezetî (m), bequlp, -e: kulpsuz
belezetîye (m) bequlpi (m): b. bequlpe (m)
belka: b. belkî beraqi (m): b. beyraqe (m)
belke:b. belkî _ berbîs (n): b. bermayîş (n)
belu: b. bellî, -ye Berecûg (n): Birecik
bemadey (m): b>bemadîye (m) berehm, -e: duygusuz, hissiz;
beinade (m): b. bemadîye (m katı yürekli
bemadîye (m): iştahsızhk berehmey (m): b. berehmîye (m)
bemerg, -e: ölümsüz • t berehme (m): b. berehnuye (m)
bemerg, -i: b. bemerg, -e berehmenî (m): duygusuzluk,
hissizlik, katı yüreklilik berûn, -e: yağsız
berelim i, (m): düygusuzluk, besebeb: nedensiz, sebepsiz
hissizlik, katı yüreklilik beserûber, -e: düzensiz, inti
berehmîye (m): duygusuzluk, zamsız, nizamsız
hissizlik, katı yüreklilik besevev: b. besebeb
berez, -e: saygısız, hürmetsiz beşik: b. beşik
berezî (m): saygısızlık, hür besinet, -e: b. besunet, -e
metsizlik Besnî: Besni
berezîye (m): saygısızlık, hür besol, -e: l)tuzsuz 2)(mecazen)
metsizlik iatsız (kimse), yaramaz
beri (m): b. berî (m) (kimse) '.
beriwen, -i: b. berûn, -e besole (m): b. besolîye (m)
berî (m): l)sağlcı (kırda sürü b e s o le n î (m): l)tuzsuzluk
sağan kadın/kız) 2)sağım 2)(mecazen) tatsızlık, yara
(kırda sürü sağımı) mazlık
berîpeş, -e: örtüsüz besolî (m): l)tuzsuzluk 2)(me-
berîwan (m): b. berîwane (m) cazen) tatsızlık, yaramazlık
berîwane (m): sağıcı (kırda sü b e s o lîy e (m): l)tuzsuzluk
rü sağan kadm/kız) 2)(mecazen) tatsızlık, yara
berîwaney (m): b. berîwanî- mazlık
ye (m) besual: b. besol, -e
berîwani (m): b, berîwane (m) besuel: b. besol, -e
berîwanî (m): sağıcılık besunet, -e: sünnetsiz
berîwanîye (m): sağıcılık beşalî (n, m): şalvarsız
berîwantî (m): sağıcılık beşalwarî (n, m): b. beşelwarî
berîwantîye (m): sağıcılık (n, m)
berîwoney (m): b. berîwanî- beşaşî, -ye: hatasız, yanlışsız
ye (m) beşeker, -e: şekersiz
berîwoni (m): b. berîwane (m) beşekir, -e: b. beşeker, -e
berîwûn (m): b. berîwane (m) beşehvarî (n, m): şalvarsız,
berîwûne (m): b. berîwanî (m) donsuz
berîye (m): l)sağıcı (kırda sürü beşeref, -e: şerefsiz
sağan kadın/kız) 2)sağım beşewal: b. beşelwarî (n, m)
(kırda sürü sağımı) beşiğe (m): beşik
berîyey (m): b. berîyîye (m) beşik: elbet, elbette
berîyenî (m): sağıcılık beşî (m): b. bîşî (m)
berîyîye (m): sağıcılık beşlî (n): beşli (tüfek)
bero (n): b. bîro (n) betahlûke (n): b. betehluke (n)
beron, -e: b. berûn, -e betahm, -e: b. betehm, -e
berro (n): b. bîro (n) betalike (n): b. betehluke (n)
beruwen, -i: b. berûn, -e betalîke (n): b. betehluke (n)
berûçik, -e: çirkin betalke (n): b. betehluke (n)
betalkîye (m): b. betehluka betome (m): b. betehmî (m),
(m), betehlukîye (m) betehmîye (m)
betaluka (m): b. betehluka betomî (m): b. betehmî (m),
(m), betehlukîye (m) betehmîye (m)
betaluke (n): b. betehluke (n) betomîye (m): b. betehmî (m),
betaluki (n): b. betehluke (n) betehmîye (m)
betalukîye (m): b. betehluka betumanî (n, m): donsuz
(m), betehlukîye (m) betumûn: b. betumanî (n, m)
betalûke (n): b. betehluke (n) betûm, -e: b. betehm, -e
betam, -e: b. betehm, -e betûme (m): b. betehmî (m),
betamey (m): b. betehmî (m), betehmîye (m)
betehmîye (m) betûmî (m): b. betehmî (m),
betame (m): b. betehmî (m), betehmîye (m)
betehmîye (m) bevan: b. filan-bevan
betami (m): b. betehme (m) beveng, -e: sessiz, ünsüz
betamî (m): b. betehmî (m), bever, -e: ensiz
betehmîye (m) bevîr, -e: unutkan
betamîye (m): b. betehmî (m), bewa (m): meret
betehmîye (m) bewahîr, -e: b. bewayîr, -e
betamûtûj, -e: b. betehmû- bewayer, -i: b. bewayîr, -e
tuj, -e bewayır, -e: l)sâhipsiz, 2)meret
betehlike (n): b. betehluke (n) bewayîri (m): bewayîre (m)
betehluka (m): tehlikesiz bewe (n): meret
betehluke (n): tehlikesiz bewin (n): b. bebin (n)
betehlukîye (m): tehlikesiz bewin guretene: b. bebin
betehm, -e: tatsız, lezzetsiz bestene
betehmî (m): tatsızlık, lezzet bexeber, -e: habersiz, bihaber
sizlik bexeberi (m): b. bexebere (m)
betehmîye (m): tatsızlık, lez bexeletî, -ye: hatasız, yanhşsız
zetsizlik bexem, -e: gamsız
betehmûtuj, -e: tatsız, lezzet bexeta, -ye: hatasız, yanlışsız
siz bexeter, -e: tehlikesiz
betiman (n, m): b. betumanî bexever, -e: b. bexeber, -e
(n, m) bexewer: b. bexeber, -e
betimanî (n, m): b. betumanî bexeyca: b. bexeyja
(n, m) bexeyja: -den başka, hariç
betimonî: b. betumanî (n, m) Bexeyja to kesî nenuşt.
betimûn: b. betumanî (n, m) (Senden başka kimse yazma
betir: b. bitir, pitir dı.)
betir pere (n): b. perarey (n) bexeyra: -den başka, hariç
betir perar: b. bitir perar bexeyrbey: b. bexeyra
betom, -e: b. betehm, -e bexeyrbe: b. bexeyra
bi
bexeyrey: b. bexeyra bi newbi: b. bi nobe
bexeyre: b. bexeyra bi nobe: nöbetleşe
beyanişî, -ye: hatasız, yanlışsız bi nobe kerdene: nöbetleşe
beyîte (m): b. beyte (m) yapmak
beynate (n): b. beyntar (n) bi nöbete: nöbetleşe
beynatî: b. beyntarî, -ye bi nöbete kerdene: nöbet
beynte (n): b. beyntar (n) leşe yapmak
bezahmet, -e: b. bezehmet, -e bi nomey Ellay: b. bi na
bezamet, -e: b. bezehmet, -e meye Ellahî
bezehmet, -e: zahmetsiz bi nomey Hûmay: b. bi na
bezibil, -e: gübresiz meye Homayî
bi: l)ile, vasıtasıyla bi nüme Allay: b. bi nâme
Bi dest werd. (Elle yedi.) ye Ellahî
Bi qeleme nuşt. (Kalemle bi nüme Homay: b. bi na
yazdı.) meye Homayî
Bi pereyaıie xo herînayo. bi qapan sentene: kantar-
(Parasıyla satın almış.) lamak, kantara vurmak,
Bi tercu m anî îfade da. kantara çekmek
(Tercüman vasıtasıyla ifade bi qebale gure kerdene:
verdi.). götürü usülü iş yapnıak
bi . . . a: b. bi . . . ra b i qebale kar kerdene:
bi dore: nöbetleşe götürü usülü iş yapmak
“Dinya bi dor a, maleza çorî bi qebale xebetîyayene: b.
ya.” bi qebale xebitîyayene
bi dore kerdene: nöbetleşe b i qebale xebitîyayene:
yapmak götürü usülü iş yapmak
bi dori: b. bi dore bi qerqele: iskeletli
bi iskelet: iskeletli bi qerqot: iskeletli
b i nam e b e Ellay: b. b i bi qey: b. qande
nameye Ellahî bi qey ku: b. qando ke
bi name be Hûmayî: b. bi b i .. .r a : ile, vasıtasıyla,bir
nameye Homayî likte, beraber, beraberinde
bi nameye Ellahî: vallahi M erdek bi yew cen î ra
b i nameye Haqî: b. bi na ameyo. (Adam bir kadınla
meye Heqî gelmiş.)
bi nameye Heqî: vallahi bi sira: nöbetleşe, sırayla
bi nameye Homayî: vallahi bi tena sereye xo: yapayal
bi name Haqî: b: bi name nız
ye Heqî Bi xatire to.: allahaısmarla
bi name Heqî: b. bi name dık
ye Heqî Bi xeyr şo-be. (Güle güle
bi newbe: b. bi nobe git, güle güle gel.)
biaqil
Ti bi xeyr ameyî/ameya. bide sawiyayene: b. desa-
(Hoş geldin.) wiyayene
bi . . . wa: ile, vasıtasıy bideomeyîş (n): b .. . . ameyîş
la,birlikte, beraber, berabe bider: b. ci
rinde bidesawita (m): b. desawita (m)
bi xo: bizzat bidesawite (n): b. desawite (n)
bi xo ra dayene: b. xo ra bidest (kerde) (n) (TE): el ile
dayene (yapılan)
bi . . . ya: b. b i . . .wa bideste: eliyle
Merdek di xizmekaran zî Bidlîs (n): Bitlis
bi kenaya xo ya şaweno. bifam, -e: b. bifehm, -e
(Adam iki hizmetçiyi de kızı bifehm, -e: anlayışlı
ile gönderir.) biferaset, -e: anlayışlı
2)-e bifem, -e: b. bifehm, -e
Ez şina b i D îyarbek ir. bih bi . . . bîyene: -e güvenil
(Diyarbakır’a gidiyorum.) mek
Ey îman bi Homayî ardo. bih bi . . . kerdene: -e gü
(O Tanrı’ya inanmış.) venmek
bi . ; . ewnîyayene: -e bak bih . . . bîyayene: b. bih bi
mak ...b îy e n e
3)göre b ih .. . biyene: b. bih b i . ..
bi mi: bana göre, bence bîyene
biaqil, -e: akıllı bih . . . kerdene: b. bih bi .
bicike (m): b. bijike (m) . . kerdene
bicika toraqî: b. bijika to- biharat (n): b. beharat (n)
raqi bihvere (m): b. vamere (m)
biciwî: yaşa bijangî (zh): kirpik
biciwiyo: yaşasın bijek, -e: b. bizek, -e
B iciw iyo xoserîye!/Bici- bijek, -e: b. bizek, -e
w iy o x o se rî! (Yaşasın bijerekî (zh): içyağımn kızar
bağımsızlık!) tılmasıyla meydana gelen bir
Wa biciwiyo xoserîye!/Wa yiyecek
biciw iyo xoserî! (Yaşasın bijike (m): kömbe (küle gömü
bağımsızlık!) lerek pişirilen mayasız çö
biçixe (n): b. biçxe (n) rek)
biçixi (n): b. biçxe (n) bijika toraqî: bir çeşit göz
biçxe (n): bıçkı (büyük testere) leme
bide: b. ci bikeyf: keyifle
bide omeyîne: b. . . . ame biko: oğul (hitap hali)
yene bilbançikî (zh): bademcik (ba
bide sawitene: b. desawi- demcikler)
tene bilbil (n): bülbül
bilbil kerdene: homurdanmak rewtene
bilbilîyayene: homurdanmak bin guretene: b. bin girew-
bilezik (n): b. bîlazik (n) tene
bilezikin, -e: b. bîlazikin, -e bin û binaşe: temel
bilik (n): çûk (çocuk dilinde) bine cuwenî (n): b. bincu-
bilindiri (m): b. berendîre (m) wen (n)
bilisk (n): b. bilusk (n) bine engilî (n): koltuk altı
bili ... bîyayene: b. bilî ... bi bine goşî (n): kulak dibi
yene bine linge (ri): taban (ayak
b ilî... biyene: derdine düş tabanı)
mek bine solî (n): taban (ayakka
O bilî neweşîya xo bîyo. (O bı tabam)
hastalığının derdine düş bini gueşî (n): b. bine goşî (n)
müş.) binîling(n): b. bine linge (n)
bilo (n): çük (çocuk dilinde) binî pay (n): b. binpa (n)
bilusk (n): l)şimşek binî solî (n): b. bine solî (n)
biluskî eştene: şimşek çak bina: b. binra
mak, şimşeklenmek binadir (m): b. binadire (m)
Biluskî eşt. (Şimşek çaktı.) binadire (m): kömbe (küle gö
2)yıldırım mülerek pişirilen mayasız
Biluskî da piro./Biluskî ci çörek)
şana. (Yıldırım çarptı./Yıl- binaşe (n): asıl, temel
dırım düştü.) binate (n): b. beyntar (n)
biluz (n): b. bluz (n) binati (n): b. beyntar (n)
bilûz (n): b. bluz (n) * binatîn: b. beyntarî, -ye
bilvil (n): b. bilbil (n) binbardaxe (n): bardak altı
bilxor (n): b. belxur (n) binbelxur (n): çok ince bulgur
bilxur (n): b. belxur (n) binberxul (n): b. binbelxur (n)
bimbar (n): b. bumbar (n) binbilerz (n): deprem, zelzele
bimbarek, -e: kutlu, mübarek binboç (n): kuskun
Roşane to bim barek bo. bincaran: asla, hiçbir zaman,
(Bayramın kutlu olsun.) hiç, katiyen
bimbarek kerdene: kutla bincaro: b. bincaran
mak bincaron: b. bincaran
bimbarekkerdiş (n): kutlama bincarû: b. bincaran
bimberxul (n): b. binbelxur (n) bincarûn: b. bincaran
bin (n): alt, dip bincuw en (n): harman sonu
bin girewtene: dibi tutmak (badas)
(tencere vb. için) bincuwîn (n): b. bincuwen (n)
bin girotene: b. bin girew- bincuyin (n): b. bm cuwen (n)
tene binçeng (n): koltuk, koltuk altı
bin girowtene: b. bin gi- binde: asla, hiçbir zaman, hiç,
katiyen biqedrîye (m): saygınlık
bindi: b. binde biqewet, -e: güçlü, kuvvetli
bine (n). b. bin (n) bir (n): b. birr (n)
bine guretene: b, bin gi- bir (m): b. birre-II (m)
rewtene bir pes (m): b. birra pesî (m)
binera: b. binra bir varûn (m): b. birra ve-
binerd (n): yeraltı rekan (m)
biney: biraz bira-I (n): kardeş (erkek kar
bine: b. biney deş)
binen, -e: alt taraftaki, alttaki biraw pîl (n): b. birayo pfl (n)
binfîstan (n): b. binfîstan (n) birawo pîl (n): b. birayo pîl (n)
binfiston (n): b. binfîstan (n) biray axretî (n): b. biraye
binfistûn (n): b. binfîstan (n) axretî(n)
b in fîs ta n (n): entari veya biray şitî (n): b. biraye şitî
gecelik entari (kadın için) (n), biraşit (n)
binfîstan-pirenbazî (zh): biraye axretî (n): ahret kar
gecelik (kadın için), pijama deşi
(kadın için) biraye şitî (n): erkek sütkar
binfîston (n): b. binfîstan (n) deş, sütkardeş
binfîstûn (n): b. binfîstan (n) birayo pîl (n): ağabey
binge (n): temel biro pü (n): b. birayo pü (n)
bingeyen, -e: temel bira-II: l)bile
binhard (n): b. binerd Ey bira ti nedî. (O seni gör
binherd (n): b. binerd medi bile.)
binîn (n): b. binen (n) 2)hatta
binLe (n): b. binge (n) Bira ey va zur a. (Hatta o
binkol (n): çapa yalan olduğunu söyledi.)
binlerz (m): b. bunlerz (n) bira-III: b. binra .
binmerre (n) (TE): fare altlığı biracinî (m): erkek kardeşin
binpa (n): taban (ayak tabanı) karısı
binperin (n) b. binpiren (n) biraçena (m): b. birakena (m)
binpiren (n): fanila biraçena (m): b. birakena (m)
binpîze (n): kolan birad (m): b. berradî (m)
binpîzik (n): kolan birak, -e-I: l)dost 2)yâr
binpîzze (n): b. binpîze (n) birak-II (n): b. birrek (n)
binra: l)asla, hiçbir zaman, birakey (m): b. birakîye (m)
hiç, katiyen 2)sırf, sadece birakeyna (m): b. birakeiıa (m)
binsoba (n): soba altlığı birake (m): b. birakîye (m)
binyat (n): temel birakena (m): erkek kardeşin
biqedr, -e: saygıdeğer, muhte kızı, yeğen
rem, sayın, saygın biraki (m): b. birake (m)
biqedrî (m): saygınlık birakîye (m): dostluk
birke-I
birar (n): kardeş (erkek kardeş) sancısı çekmek
birarî (m): kardeşlik birenan ver de bîyene: do
birarîye (m): kardeşlik ğum sancısı çekmek
birarkeyna (m): b. birarke- birenan ver kewtene: do
na (m) ğum sancısı çekmek
birarkena (m): erkek kardeşin birenîyû ver kewtene: b.
kızı, yeğen birenan ver kewtene
birarza (n): erkek kardeşin oğ birez, -e: saygıdeğer, muhte
lu, yeğen rem, sayın, saygın
biraşit (n): erkek sütkardeş, birezî (m): saygınlık
sütkardeş birezîye (m): saygınlık
biratî (m): b. birayîye (m) birik (n): b. birrek (n)
biratîye (m): b. birayîye (m) birikasin (n): birrekasin (n)
birayey (m): b. birayîye (m), birine (n): pirinç
birayî (m) birind (m): b. berendîre (m)
birayeya axretî (m): b. bi- birinde (m): b. berendîre (m)
rayîya axretî (m) birindî (m): b. berendîre (m)
birayen (m): b. birayî (m), bi birindîli (m): b. berendîre (m)
rayîye (m) birî (zh): b. birûy (zh)
birayene (m): b. birayî (m), bi birîndar, -e: yaralı
rayîye (m) birîndari (m): b. birîndare (m)
birayî (m): kardeşlik birîne (m): yara
birayîne (m): b. biray (m), bi- birîna çewrî (m): balta ya
rayîye (m) rası
birayîye (m): kardeşlik birîna derbe (m): darbe ya
birayîya axretî (m): ahret rası
kardeşliği birîni (m): b. birîne (m)
biraza (n): erkek kardeşin oğlu, birînî (zh): b. birenî (zh)
yeğen" birîsim (n): ipek
birazaye (m): erkek kardeşin birîsimen, -e: ipekten yapılma,
kızı, yeğen ipekli
bire (m): karar p a ço/q em îso birîsim en
bire dayene: karar vermek, (n): ipek gömlek
karara bağlamak qolika birîsimene (m): ipek
bire girewtene: karar al gömlek
mak birisim in, -e: ipekli .
birek (n): b. birrek (n) birîsm (n): b. birîsim (n)
birekasin (n): b. birrekasin (n) birîsmen, -e: b. birîsimen, -e
birename (n): kararname birîsmin, -e: b. birîsimin, -e
birewî (zh): b. birûy (zh) birk (m): b. birke (m)
birenî (zh): doğum sancısı birke-I (m): siğil
birenan cieştene: doğum birka xişne (m): ur, tümör
birka xişni (m): b. birka birrik (n): b. birrek (n)
xişne (m) birrike asinî (n): b.birreke
birke -II (n): sabanın çift sürer asinî (n)
ken elle tutulan kısmından birrikasin (n): b. birrekasin (n)
toprağa kadar uzanan par birrin (n): ormanlık
çası birrnayene: b. birnayene
birki -I (m): b. birke (m) birrnayâne: b. birnayene
birki -II (n): b. birke (n) birrnayine: b. birnayene
birnayene: l)kesmek birrnayîs (n): b. birnayîş (n)
Bibirne! (Kes!) birrnayîş (n): b. birnayîş (n)
2)biçmek, biçki yapmak (di birsim (n): b. birîsim (n)
kiş için) birsimen, -e: b. birîsimen, -e
birnayine: b. birnayene birsimin, -e: b. birisimin, -e
birnayîş (n): b. birnayîş (n) birsimîn: b. birisimin, -e
birnayîş (n): l)kesme 2)fason, birûmet, -e: saygıdeğer, muh
biçme (dikiş için) terem, sayın, saygın
birnayîşe gijikî: saç tıraşı birûmetî (m): saygınlık
birnayîşe porî: saç tıraşı birûmetîye (m): saygınlık
birnayox, -e: biçkici birûsik (n): b. bilusk (n)
biros (n): b. beroş (n) birûsike (m): b. bilusk (n)
biroş (n): b. beroş (n) birûy (zh): kaş (kaşlar)
biroy (zh): b. birûy (zh) birwey (zh): b. birûy (zh)
birr (n): l)orman 2)çalı çırpı 3) birxu (n): b. burxî (n)
b. birre (m) . birxul (n): b. belxur (n)
birrad (m): b. berradî (m) birxû (n): b. burxî (n)
birre-I (m): çalı parçası (küçük biserûber, -e: düzenli, inti
ağâ.ç parçası) zamlı, nizamlı
birrî (zh): çalı çırpı biseyte (m): b. miseyte (m)
birre-II (m): hayvan kümesi biseyti (m): b. miseyte (m)
(küme), sürü bisilman, -e: b. musluman, -e
birra pesî (m): küçükbaş bisilmana (m): b. musluman, -e
hayvan sürüsü bisilmane (n): b. musluman (n)
birra verekan (m): kuzu sü bisilmaney (m): b. musluma-
rüsü . ' nîye (m), muslumanî (m)
birrek (n): testere bisilmaneyey (m): b. muslu-
birreke asinî (n): demir tes manîye (m), muslumanî (m)
teresi bisilmon, -e: b. musluman, -e
birrekasin (n): demir testeresi bisilmona (m): b. musluma-
birreke (m): çalı parçası (kü ne (m)
çük ağaç parçası) bisilmone: b. musluman, -e
birrekî (zh): çalı çırpı bisilmoney (m): b. musluma-
birreki (m): b. birreke (m) nîye (m), muslumanî (m)
bisilmûn, -e: b. musluman, -e lanmak
bisilmûna (m): b. muslmna- Daran bişkok da. (Ağaçlar
ne (m) . . tomurcuklandı.)
bisilmûne: b. musluman, -e bişxi (n): b. biçxe (n)
bisilm ûneye (m): b. muslu- bitaybetî: özellikle
m anîye (m), muslumanî bite (ih): but
(m) biti (m): b. bite (m)
bisilmûne (m): b. musluma- bitir: önceki, evvelki
nîye (m), muslumanî (m) bitir perarey (n): bugünden
biskivît (m): b. bîskuvît (n) önceki dördüncü gün
biskok (n): b. bişkok (n) bitir perare (n): b. bitir pe
biskuwît (n): b. bîskuvît (n) rarey (n)
bismar (n): çivi bitir perey (n): bugünden
bismar dayene . . . ro: b. önceki üçüncü gün
bismar . .. ro dayene bitir pere (n): b. bitir pe
bismar . . . de kutene: çivi rey (n)
çakmak bitir perar (n): bu yıldan ön
bismar . . . de kuwayene: ceki üçüncü yıl
çivi çakmak bitir perarey (n): b. bitir
bismar kerdene: çivilemek perarey (n)
. bism ar kutene: çivi çak biweşîye: esenlikle
mak . bixar (n): b. boxar (ri)
b ism ar kuw ayene: çivi bixarin: b. boxarin, -e
çakmak bixeyr, -e: hayırlı
bismar pero dayîne: b. bis wa bixeyr bo. (Hayırlı ol
mar . . . ro dayene sun.)
bismar . . . ro dayene: çivi ma bixeyr dî: merhaba
çakmak bixer: b. bixeyr
bismar . . . ro dayîne: b. ma bixer: b. ma bixeyr dî
bismar . .. ro dayene ^ ma bixer dî: b. ma bixeyr
bismar tede kutene: b. bis- dî
m a r . . . de kutene bixoradayîş (n): b. xoradayîş (n)
bismar tede kuwayîne: b. biz (m): b. bize (m)
b ism ar. . . de kuwayene bize (m): keçi
Bismil (n): Bismil bizek, -e: b. bizek, -e
bişîye (m): b. bîşîye (m) bize: b. bizek, -e
bişkoje (m): düğme (giysi için) bizek, -e: oğlak
bişkoje devistene/girew- bizekwan, -e: oğlak çobanı
ten e/qefiln ayen e/tavis- bizekwanî (m): oğlak çobanlığı
tene: düğme iliklemek bizekwanîye (m): oğlak çoban
bişkok (n): tomurcuk lığı .
bişkok dayene: tomurcuk bizewûn: b. bizekwan, -e
bizewûne (m): b. bizekwanî bîçeri (m): b. bîçere (m)
(m), bizekwanîye (m) bîdon (n): bidon
bizi (m): b. bize (m) . bîdone awe (n): su bidonu
b izik , -e: b. b izek , -e bîdrok (n): b. bedrok (n)
bizike (m): b. bijike (m) bîdûn (m): b. bîdon (n)
bizir (m): b. pizrike (m) v bîdûne awk (m): b. bîdone
bizî: b. bizek, -e - awe (n)
bizîye (n): b. bizek (n) bîetom, -e: b. betehm, -e
bizmal (n): b, bismar (n) bîftek (n): biftek
bizmal kerdene: b. bismar bîhne (n): b. bîne (m)
kerdene bîhne çikîyayene: b. bîne
bizmar (n): b. bismar (n) çikîyayene
bizmar . . . de kutene: b. bîhne dayene: b. bîne da
bismar .. . de kutene yene
bizmar kerdene: b. bismar bîhne guretene: b. bîne gi-
kerdene rewtene
bizmar kutene: b. bismar bîhne r o ... çikîyayene: b.
kutene bîne ro .. . çikîyayene
bizmar piro dayene: b. bis bîkînî (zh): bikini
mar . . . ro dayene bîlaheq: nedensiz, sebepsiz
bizme (n): manşet (gömlek kolu bîlaqederî: nedensiz, sebepsiz
için) bîlasa: b. bîlhesa
bizmiki (m): b. pizrike (m) bîlasebe: b. bîlasebeb
bizöte (n): köz bîlasebeb: nedensiz, sebepsiz
bizruki (m): b. pizrike (m) bîlaseve: b. bîlasebeb
bizuate (n): b. bizote (n) bîlasevev: b. bîlasebeb
bizya (m): b. bizeke (m) bîlasewe: b. bîlasebeb
bizye (n): b. bizek (n) bîlat (n): b. büet (n)
bizyewan: b. bizekwan, -e bîlay: b. bîllayî
bizyewûn: b. bizekwan, -e bîlazig (n): b. bîlazik (n)
bizyewûne (m): b. bizekwanî bîlazigin, -e: b. bîlazikin, -e
(m), bizekwanîye (m) bîlazik (n): bilezik
bizyek (n): b. bizek (n) bîlazikin, -e: bilezikli
bî-I (n): b. bîn (n) bîle-I: b. bîllayî
bî-II (n): b. babî (n) bîle-II: b. bira -II
bîber (n): biber bîleseb: b. bîlasebeb
biberin, -e: biberli bîlesebe: b. bîlasebeb
bîbik (m): b. bîbike (m) bîlesebeb: b. bîlasebeb
bîbike (m): gözbebeği bîlet (n): bilet
bîbika çimî (m): gözbebeği bîletroş, -e: biletçi
bîbiki (m): b. bîbike (m) bîley: b. bîllayî
bîçere (m): biçerdöver bîlhesa: özellikle
bîlhessa: b. bîlhesa bîni (m): b. bîne (m)
bîlla; b. bîllayî bîntar (n): b. beyntar (n)
bîllasebeb: b. bîlasebeb bîntare (n): b. beyntar (n)
bîllayî: billahi bînter (n): b. bîntirro (n)
bîlle: b. bîllayî bînterr (n): b. bîntirro (n)
bîlleheq: b. bîlaheq bînterro (n): b. bîntirro (n)
bîllehî: b. bîllayî bîntirro (n): bugünden sonraki
bîlley: b. bîllayî üçüncü gün
bîlleyî: b. bîllayî bînturro (n): b. bîntirro (n)
bîlli: b. bîllayî bîr-I (n): kuyu
bîn, -e: l)öbür, diğer 2)ertesi bîr-II (n): b. bîro (n)
roja bîne (m): ertesi gün bîra(m):bira
rojo bîn (n): b. roja bîne (m) bîraroş, -e: biracı
3)başka 4)ayrı Birmanya (m): Birmanya
bînat (n): b. binyat (p) b îro (n): bugünden sonraki
bînate (n): b. beyntar (n) ikinci gün, öbür gün
bînati (n): b. beyntar (n) bîsîklet (n): b. bîsîklete (m)
bînatîn: b. beyntarî, -ye bîsîklete (m): bisiklet
bînayet: b. binyat (n) bîsîkletkar, -e: bisikletçi
bînbînterr (n): b. bînbîntirro bîsîkletroş, -e: bisikletçi
(n) bîsîkletsaz, -e: bisikletçi
bînbînterro (n): b. bînbîntir bîskuvît (n): bisküvi
ro (n) bîskuwî (m): b. bîskuvît (n)
b în b în tirro (n): bugünden Bîssao (n): Bissau
sonraki dördüncü gün bîste (m): b. vîste (m)
bînbînturro (n): b. bînbîntir bîşigi (m): b. beşiğe (m)
ro (n) bîşî (m): pişi
bîne (m): l)koku 2)sqluk, nefes bîşîye (m): pişi
bîne çikîyayene: soluğu ke Bîşkek (n): Bişkek
silmek, soluğu tıkanmak, bîwiki (m): b. bîbike (m)
nefesi kesilmek, nefesi tıkan bîyare (n): b. beyar (n)
mak, nefesi tutulmak bîyaya (m): l)olumlü 2)zengin,
bîne dayene: soluk vermek, varlıkh
nefes vermek bîyaye (n): l)olumlu 2)zengin,
bîne girewtene: soluk al varlıkh
mak, nefes almak bîyayene: b. bîyene
bîne ro . . . çikîyayene: bîyayeni: b. bîyene
soluğu kesilmek, soluğu tı bîyayeyey (m): b. bîyayeyî
kanmak, nefesi kesilmek, (m), bîyayeyîye (m)
nefesi tıkanmak, nefesi tu bîyayeyî (m): zenginlik, varlık
tulmak lılık
bînetoro (n): b. bîntirro (n) bîyayeyîye (m): zenginlik, var-
İlklilik . ayakkabının arkasındaki çı
bîyayene: b. biyene kıntılı parça
bîyayine: b. bîyene 2)sap (araç için)
mJJ bîyayîne: b. bîyene boça qaluçe (m): orak sapı
bîyayîş (n): l)olma 2)doğum boça qalûçe (m): b. boça
bîyayîşe Îsayî: İsa'nın do qaluçe (m) *
ğumu boça qalûnçe (m): b. boça
bîyayîye (m): l)olumlu 2)zen- qaluçe (m)
gin, varlıklı boça vaştirî (m): b. boça
bîye-I (vr): be- (vr) vaşturî (m)
bîye-II (m): b. boy e (m) boça vaşturî (m): orak sapı
bîye girotene: b. boye gi- boça zengenî (n): kazma
rewtene sapı
bîye xwe veradayene: b. boçey vaştirî (m): b. boça
boya xo veradayene vaşturî (m)
bîyehor (n): b. behewr (n) boçi (m): b. boçe (m)
bîyekar: b. bekar boçik -I (m): b. boçike (m)
bîyekes: b. bekes boçik -II (n): kuyruksokumu,
bîyel (n): b. bol-II (n) omurganın alt ucu
bîyene: l)olmak 2)doğmak boçikdekew tiş (n): bel kay
bîyesol: b. besol, -e ması
bîyesual: b. besol, -e boçike (m): kuyruk
bîyetom, -e: b. betehm, -e boçiki (m): b. boçike (m)
bîyoke (m): b. beye (m) bodrim (n): b. bodrum (n)
bîyolog, -e: biyolog bodrum (n): bodrum
j bîyolojî (n): biyoloji bog (n): tarla kenarındaki sü
| bîyor (n): b. bîro (n) rülmemiş kısım '
| bîz (n): iştah Bogota (m): Bogota
bîzon (n): bizon bojey (zh): b. mujeyî (zh)
bluz (n): bluz bojî (n): b. bazî (n)
blûcîn (n): blucin bojî, -ye-I: b. bocî, -ye
bo-I (n): b. ban (n) bojî -II (zh): b. bacı (zh)
bo-II (m): b. boye (m) boje . . . amayene: b. bace
bobîn (n): bobin . . . ameyene
bobinaj (n): bobinaj b o je ... ardene: b. b a c e ...
bocî, -ye: küçük yaştaki köpek ardene
boç (m): b. boçe (m) bojîyayene: b. bacîyayene
boçe (m): l)kuyruk bojîyayene: b. bacîyayene
boça solî (m): ayakkabıyı bojîyayîş (n): b. bacîyayîş (n)
giyerken tutup çekmek için bojnayene: b. bacnayene
kullanılan -daha çok eski bojnayene: b. bacnayene
ayakkabılarda bulunan- boju (n): b. bazî (n)
boka: inşallah bomba dekerdene: bomba
boko: b. boka koymak
bokona: b. boka bom ba eştene: bomba at
b o l, -e-I: l)çok 2)bol mak
bol-II (n): küçükbaş hayvan sü bomba kerdene: bombala
rüsü mak
bol bîyene: toplanmak bomba teqnayene: bomba
bol kerdene: toplamak patlatmak
bol-III (n): dişi memelilerin cin bombaya atome (m): atom
sel organı bombası
bolage: çok fazla N bombaya destî (m): el bom
bolagi: b. bolage bası
bolbîyayîş (n): toplanma bom baya hidrojene (m):
boldircane (m): b. balcane (m) hidrojen bombası
boldurzan (n): b. balcane (m) bombaeştox, -e: bombacı
bole (m): b. bol-II (n) bom bardum an: bombardı
boli (m): b. bol-II (n) man
boli: b. b e llî, -ye bom bard u m an b îy en e:
Bolîvya (m): Bolivya bombardıman edilmek
bolîye (m): b. belû (m) bom bardum an kerdene:
bolkerdiş (n): toplama bombardıman etmek
bolkî: l)çoğunluk 2)genellikle bombaviraştox, -e: bombacı
boli (n): b. bol (n) bome (n): b. bamya (m)
bollagi: b. bolage bomenî (m): delilik
bolmîs bîyayene: b. bolmîş bomîye (m): delilik
bîyene bomlerzi (m): b. bunlerz (n)
bolmîsbîyayîs (n): b. bolmîş- bomye (n): b. bamya (m)
bîyayîş (n) bon (n): b. ban (n)
bolmîş bîyayene: b. bolmîş bono peyen (n): b. bano pe-
bîyene yen (n)
bolmîş bîyene: bayılmak bona (m): b. bana (m)
bolmîşbîyayîş (n): bayılma bone: b. panc
boltize (m): b. balduze (m) bönci (n): b. bocî (n)
bolu: b. bellî, -ye boncî (m): b. bocîye (m)
bom, -e: deli bonder bîyene: b. bander bî
bom bîyayene: b. bom bî yene
yene bonder kerdene: b. ban
bom bîyene: delirmek, çıl der kerdene
dırmak bonderbîyayîş (n): b. bander-
bom kerdene: delirtmek bîyayîş (n)
bomba (m): bomba bonderkerdiş (n): b. bander-
bomba bîyene: bombalan kerdiş.(n)
mak
bone
bone (n): b. bane (n) borsa (m): borsa
bone û bonqilîz, -e: b. bane borsa sîyay (m): b. borsaya
û banqilız, -e sîyaye (m)
bonfile (n): bonfile borsaya sîyaye (m): kara
Bongilan (n): Solhan borsa
bonkila (m): b. beqla (m) borsakar, -e: borsacı
bonko (n): b. banku (n) borse (m): b. borsa (m)
bonku (n): b. banku (n) borün (m): b. borane (m)
bonkue (n): b. banku (n) bos, -e: b. veng, -e; tal, -e
bonkuwe (n): b. banku (n) bose (n): saban zıvanası
bonqa (m): b. banka (m) bosi (n): b. bose (n)
bor (n): b. bure (n) bosme (n): b. basme (n)
borane (m): güvercin bosmezeyî (m): b. basmecî (m)
borani (m): b. borane (m) Bosna-Hersek: Bosna-Hersek
boranî (m): borani bostan (n): bostan
boregi (m): b. boreke (m) boston (n): b. bostan (n)
börek (n): b. boreke (m) bostûn (n): b. bostan (n)
boreke (m): börek bot-I (n): b. wet (n)
borekpewj, -e: börekçi bot û cat: b. nat û wet
borekroş, -e: börekçi bot-II (n): bot (uzun konçlu
borge (m): aşırı tuzlu ayakkabı)
borgeyî (m): aşırı tuzluluk bota: öteye, o tarafa, karşı ya
borgeyıye (m): aşırı tuzluluk kaya
borî (m): boru botanik (n): bitkibilim, botanik
borîya kaloriferi (m): kalo botanîknas, -e: bitkibilimci,
rifer borusu botanikçi
borîya qanîferî (m): b. bo- bote (m): bot (küçük gemi)
riya kaloriferi (m) bota binawe (m): denizaltı
borîya soba (m): soba boru botike (m): b. bûtike (m)
su Botswana (m): Botswana
borîyey karolîferî (m): b. bover (n): öte, o taraf, karşı ya
borîya kaloriferi (m) ka
borîcen, -e: borucu (boru çalan) boveren, -e: ötedeki
borîye (m): b. borî (m) bowli: b. bellî, -ye
bornoz (n): bornoz bowli bîyayîne: b. bellî bî
borr (n): b. bure (n) yene
borrî (m): b. borî (m) bowlî: b. bellî, -ye
borriya kaloriferi (m): b. bowlî bîyayîne: b. bellî bî
borîya kaloriferi (m) yene
borriya qalorîferî (m): b. bowse (n): b. bose (n)
borîya kaloriferi (m) boxar (n): çakıl
borrîye (m): b. borî (m) boxarin, -e: çakıllı
boxaz (n): boğaz bueçik (m): b. boçike (m)
boxe (n): boğa bueç (n): b. boçik (n)
boxeçor (n): henüz öküz sayıl bueçik (n): b. boçik (n)
mayan yaşça büyük tosun bueçikdekotiş (n): b. boçik-
boxta-boxt: b. wext ra wext dekewtiş(n)
boy (m): b, boye (m) bueg{n): b. bog (n)
boyax (n): boya buejî, -ye: b. bocî, -ye
boyaxker, -e: boyacı buel (n): b. bol-II (n)
boyaxroş, -e: boyacı buel bîyayîne: b. bol b î
boye-I (m): l)koku 2)nefes^so- yene
luk buel kerdene: b. bol ker
boya xo veradayene: nefes dene
vermek, soluk vermek buel (m): b. bol-II (n)
boya xo veredayene: b. buelbîyayîş (n): b. bolbîya-
boya xo veradayene yîş (n)
boy e girewtene: nefes al buelî (m): b. belû (m) :
; mak, soluk almak buelkerdiş (n): b. bolkerdiş (n)
boye-II (n): b. boyax (n) Buenos Aîres (n): Buenos Ai
boyet (m): b. boyete (m) res
boyete (m): bağ kulübesi buerg (m): b. borge (m)
boyli: b. bellî, -ye buerge (m): b. borgeyî (m),
boyli bîyayîne: b. bellî bî borgeyîye (m)
yene buergî (m): b. borgeyî (m),
boza (m): boza borgeyîye (m)
bozakar, -e: bozacı buerî (m): b. borî (m)
bozaroş, -e: bozacı buerîye qalorîfer (m): b.
bozî (n): b. bazî (n) borîya kalorîferî (m)
Bratîslava (m): Bratislava buerrî (m): b. borî (m)
Brazzaville (m): Brazzaville buerrîye qalorîfer (m): b.
Brezîl (n): Brasilia borîya kalorîferî (m)
Brezîlya (m): Brezilya buestûn-I (n): l)b. bostan (n)
bronşît (n): bronşit 2)hıyar, salatalık
Brüksel (n): Brüksel buestûn-II (m): karpuz
bu (n): b. babî (n) buexe (n): b. boxe (n)
buabî (n): b. babî (n) buey (m): b. boye (m)
buarî (m): b. borî (m) bufa (m): büfe
buarîye kalorîfer (m): b. büfe (n): b. bufa
borîya kaloriferi (m) builyel (m): b. bulele (m)
buarrî (m): b. borî (m) buire (n): b. bure (n)
buarrîye kalorîfer (m): b. Bujumbura (m): Bujumbura
borîya kalorîferî (m) bukal (n): b. bawkal (n)
bueç (m): b. boçe (m) bukalemûn, -e: bukalemun
buke (m): arpacık, itdirseği buros (n): b. beroş (n)
buko: b. biko - Burundi (m): Burundi
bulbul (n): b. bilbil (n) buruske (m): b. bilusk (n)
buldozer (n): b. buldozere (m) buruy (zh): b. birûy (zh)
buldozere (m): buldozer burûy (zh): b. birûy (zh)
buldozeri (m): b. buldozere (m) burxi (n): b. burxî (n)
bulecik (m): b. miloçike-I (m) burxî (n): burgu
bulel (m): b. bulele (m) busayene: uyumak
bulele (m): yumak busayîş (n): uyuma
bulisk (n): b. bilusk (n) buşkî (n): b. bişkok (n)
bulisk estene: b. bilusk eş- butça (m): b. bütçe (m)
tene bütçe (m): bütçe
bulmace (m): pekmez ve un butçeya leşkerî (m): askeri
dan yapılan tatlı bulamaç bütçe •■,
bulmaci (m): b. bulmace (m) buw (n): b. babî (n)
bulxir (n): b. belxur (n) buwar bîyayene: b. baw er
bulxur (n): b. belxur (n) bîyene
bulxul (n): b. belxur (n) buwar kerdene: b. bawer
bulyel (m): b. bulele (m) kerdene
bum (n): baykuş buweston (n): b. bostan (n)
bumbar (n): bumbar buwestûn-I (n): b. buestûn-I (n)
bumbarek: b. bimbarek, -e buwestûn-II (m): b. buestûn-
bumbarik: b. bimbarek, -e II (m) .
buncuk (m): b. bûncike (m) bux(n):buğu
bunlerz (n): deprem, zelzele buxar (n): buhar
bure (n): bor, geleme, gen (ara buxarin, -e: buharlı
zi için), hozan buxin (n): buğulu
bure verdayene: tarlayı buxur (n): b. buxar (n)
sürmeden dinlenmeye bırak buxurin (n): b. buxarin (n)
mak buy (m): b. boye (m)
bures (n): b. beroş (n) buy gurotene: b. boye gi-
bures (n): b. beroş (n) rewtene
burewî (zh): b. birûy (zh) buyey xwe veradayene: b.
buri (n): b. bure (n) boya xo veradayene
burî (zh): b. birûy (zh) buyax (n): b. boyax (n)
burîyî (zh): b. birûy (zh) buye (n): b. boyax (n)
burjuwa, -ye: burjuva, kent buzriki (m): b. pizrike (m)
soylu bû (n): b. ban (n)
burjuwazî (n): burjuva sımfı, bûçi (m): b. boçe (in)
burjuvazi bûçi (n): b. boçik (n)
bürokrasi (n): bürokrasi bûçidekewtiş (n): b. boçikde-
bürokrat, -e: bürokrat kewtiş (n)
bûçik (n): b. boçik (n)
byor
bûçikdekewtiş (n): b. boçik- derexodayîş (n)
dekewtiş (n) bûne (n): b. bane (n)
Bûdapeşt (n): Budapeşte bûnger (m): b. bangere (m) CT^m
bûeçdekotiş (ri): b. boçikde- bûnger (m): b. bangere (m) u H
kewtiş (n) bûngîr (m): b. bangere (m)
Bûkarest (n): Bükreş bûnke (n): b. banku (n)
büke (m): b. buke (m) bûnku (n): b. banku (n)
bûl (n): b. bol-II (n) bûnkuwe (n): b. banku (n)
Bûlgarîstan (n): Bulgaristan bûnqa (m): b. banka (m)
bûli (m): b. bol-II (n) \bûrani (m): b. borane (m)
bûn (n): b. ban (n) bûre (n): b. bure (n)
bûn peyin (n): b. bano pe- Bûrkina Faso: Burkina Faso
yen (n) (Volta) .
bûna (m): b. bana (m) . Bûrma (m): Birmanya
bûnci (n): b. bocî (n) Bütan (n): Bhutan
bûncike (m): havuç bûtike (m): bağ kulübesi
bûnciki (m): b. bûncike (m) bûver (n): b. bover (n)
bûncî (m): b. bociye (m) bûyci (n): b. bocî (n)
bûnderî xu dayene: b. ban- bûycî (m): b. bociye (m)
dere xo dayene bye (vr): b. be-I (vr)
bûnderîxudayîş (n): b. ban- byor (n): b. bîro (n)
c
c 9a: b. ci ra ca-III (m, z): b. aye (m, z)

c’a kerdene: b. tira kerde ca-IV: kez, kere, defa, sefer
ne, cira kerdene caye: bir kez
ca-I (n): yer; mekân cayek: bir kez
ca ardene: icra etmek ca-V: b. cîya, -ye
ca de: hemen, anında, bir caardiş (n): icra, yerine getir
denbire me
ca de merdene: hemen öl cacim (n): cicim
mek, anında ölmek cacix (m): cacixe (m)
ca di: b. ca de cacixe (m): kabak
ca di merdene: b. ca de mer cacixi (m): cacixe (m)
dene cade (n): b. cehde (n)
ca ra vecîyayene: b. ca ra cahdi (n): b. cehde (n)
vejîyayene cadi (n): b. cehde (n)
ca ra vecyayene: b. ca ra cahnim (n): b. cehenem (n)
vejîyayene cahş (n): b. cehşik (n)
ca ra vejîyayene: çıkmak caket (n): b. çaket (n)
(kol, ayak vb. için) cal, -e: acı
caye çekeştişî (n): silah atış caley (m): b. calîye (m)
yeri, atış yeri, poligon cali (m): b. cale (m)
Cayke beno cayke nebe- calin, -e: acılı
no, yew cinîke bena. (Bir calî (m): acılık
varmış bir yokmuş, bir kadın calîye (m): acılık
varmış.) callaw (m ): b. celawe (m)
cay o stratejik (n): stratejik callawi (m): b. celawe (m)
yer cam (n): cam
ca-II (n): yatak cama (m): b. cema (m)
camat
| camat (n): b. cemat (n) cankes bîyayene: b. can
I cambaz,-e: b. canbaz,-e keş de bîyene
camerd (n): b. camerd (n) cankesbîyayîş (n): b. can-
camerd (n): erkek keşdebîyayîş (n)
■ 3 camî (n): cami cankeş, -e: ölümcül (can çekiş
camîye (m): b. camî (n) mekte olan), can çekişen
camîyerd (n): b. camerd (n) cankeş de bîyene: can çe
camkar, -e: camcı kişmek, ölüm döşeğinde ol
camord (n): b. camerd (n) mak
campûn (n): bir çeşit bez c a n k e şd e b îy a y îş (n): can
camroş,-e: camcı çekişme
camus, -e: b. gameş, -e cankeşî (m): can çekişme
camusi (m): b. gameşe (m) cankeşîye (m): can çekişme
can (n): can canmerd (n): b. camerd (n)
cane .. .waştene: canı iste- canşik (n): b. cehşik (n)
l mek, canı çekmek canxelasker (n): cankurtaran,
cana (m): tay ambülans
canbaz, -e: cambaz capon (n): bir çeşit bez
cançeş, -e: b. gankeş, -e; can- cara: b. caran
keş, -e , caran: asla, hiçbir zaman, hiç,
cançeş, -e: b. gankeş, -e, can- katiyen
keş, -e Ez caran neşîya. (Ben hiç
cançeş bîyayene: b. can- gitmedim.)
keş de bîyene caravecîyaya (m): b. carave-
cançeşbîyayîş (n): b. cankeş- jîyaya(m)
debîyayîş (n) caravecîyaye (n): b. caravejî-
| cançeşenî (m): b. gankeşenî (m) yaye (n)
| cançeşîye (m): b, cankeşîye (m) caravecîyayîye (m): b. cara-
| candâ (m): canlı vejîyayîye (m)
j candar, -e: canlı caravejîyaya (m): çıkık
j cande (n): canlı caravejîyaye (n): çıkık
I cane (n): tay caravejîyayîş (n): çıkma (kol,
; cangewre (n): naylon çorap ayak vb. için)
I cangore: b. cangewre (n) , caravejîyayîşe mîyanî: bel
canim (n): b. cehenem (n) kayması
I canî (m): b. cana (m) caravejîyayîye (m): çıkık
| cankes,-e: b. gankeş,-e; can- carit (n): b. carut (n)
keş, -e carmed (n): b. camerd (n)
cankesenî (m): b. gankeşenî (m) caro: b. caran
cankeşîye (m): b. cankeşîye (m) caron: b. caran
cankes, -e: b. gankeş, -e; can- carrit (n): b. carut (n)
keş, -e carrut (n): b. carut (n)
carut (n): ateş küreği, faraş çirme
carû: b. caran cehdevistiş (n): b. cehdefış-
carûn: b. caran tiş (n)
carûtî (m): b. carut (n) cehdi (n): b. cehde (n) ^
casus, -e: ajan, casus, çaşıt cehelme (n): b. cehenem (n)
cat (n): b. wet (n) cehenem (n): cehennem
cat ra: b. wet ra cehnim (n): b. cehenem (n)
catir (n): b. cehtire (n) cehnî (m): b. cana (m)
cawitene: çiğnemek cehş, -e: b. cehşik, -e
cawitiş (n): çiğneme cehşik, -e: sıpa ;
cax (m): caxe (m) cehter (n): b. cehtire (n)
caxe (m): l)parmaklık biçimin cehtire (n): kekik
deki kapı, çit kapısı, çeper ceket (n): b çaket (n)
kapısı 2)kaburga 3)çopra celad, -e: cellat
(balık kılçığı), kılçık (balık celaw (m): b. celawe (m)
kılçığı) 4)örgü şişi celawe (m): kara pekmez ka
caxi (m); b. caxe (m) rıştırılarak oluşturulan bir
caxike (m): ızgara yiyecek
cay (m, z): b. aye (m, z) celaya (m): b. celîyaya (m)
ca y î, -ye: evcil celaye (n): b. celîyaye (n)
cazim (n): b. cacim (n) celayene: b.,celîyayene
GD (m) (TE): CD, yoğun disk celayîye (m): b. celîyayîye (m)
cebab (n): b. cewab (n) celb(n):celp
cebilxane (n): cephane celb kerdene: celp etmek
cebilxone (n): b. cebilxane (n) celbname (n): celpname
cebilxûne (n): b. cebilxane (n) cele (n): biçilip yerde üst üste
cebîr (n): cebir (mat) dizilmiş olan ekin yığını
Cebrahîl (n): b. Cebrail (n) celeb (n): l)hayvan tüccarı 2)
Cebrail (n): Cebrail küçükbaş hayvan sürüsü
Cebrayîl (n): b. Cebrail (n) celev (n): b. celeb (n)
cedew (n): nasır celeyene: b. celîyayene
ced ew bîyene: nasırlaş celeyîye (m): b. celîyayîye (m)
mak, nasırlanmak celenayene: kızdırmak, sinir
cedvel (n): b. cetwel (n) lendirmek
cee (n): b. cehde (n) Polâtî ewro Gulîstane zaf
cegcege (n): sıyırga celânaya. (Polat bugün Gü-
cehde (n): yol listan’ı çok kızdırmış.)
cehde fîştene: yolcu etmek, Roşna ew ro Sînaya zaf
geçirmek celânaya. (Roşna bugün
cehde vistene: b. cehde Sinaya’yı çok sinirlendir
fîştene miş.)
cehdefîştiş (n): yolcu etme, ge- celânayîş (n): kızdırma, sinir-
! .
| celi
I lendirme küskünlük
ı celi (n): b. cele (n) cellûdîyayeyîye (m): dargın
celînayene: b. celenayene lık, küskünlük
celînayîş (n): b. celenayîş (n) cellûdîyaye (m): b. cellûdî-
B celîyaya (xxı): kızgın (öfkeli) yayîye (m)
celîyaye (n): kızgın (öfkeli) cellûdîyayi (n): b. cellû d î
celîyayene: kıskanmak, günü- yaye (n) ‘
lemek, haset etmek (çeke cellûdîyayîş (n): küsme
memek) cellû d îyay îye (m): dargın,
Felat Korja ra celîyeno. küskün, küs
(Felat Korja’yı çekemiyor.) cellû d n a y en e: darıltmak,
Roşan Azadî ra celîyeno. küstürmek
(Roşan Azad’ı kıskanıyor.) cellûdnayîş (n): darıltma, küs
celîyayîye (m): kızgın (öfkeli) türme
i cellad, -e: b. celad, -e celnayene: b. celenayene
cellat (n): b. celad, -e celnayîş (n): b. celenayîş (n)
cellawi (m): b. celawe (m) celud, -e: kıskanç, günücü (sev
cellaya (m): b. celîyaya (m) diğini kıskanan)
cellaye (n): b. celîyaye (n) C inîke tersayne ke ca-
cellayene: b. celîyayene merdane bînan de qisey zî
cellayîye (m): b. celîyayîye (m) biko çunke merdeye aye
celleya (m): b. celîyaya (m) zaf celud bî. (Kadın başka
celleye (n): b. celîyaye (n) erkeklerle konuşmaktan da
celleyene: b. celîyayene korkuyordu çünkü kocası çok
celleyîye (m): b. celîyayîye (m) kıskançtı.)
j cellenayene: b. celenayene celud kerdene: kıskandır
| cellenayîş (n): b. celenayîş (n) mak (sevdiğini kıskandır
I cellînayene: b. celenayene mak)
I cellînayîş (n): b. celânayîş (n) celudî (m): kıskançlık, günü,
cellîyaya (m): b. celîyaya (m) . günücülük (sevdiğini kıskan
cellîyaye (n): b. celîyaye (n) ma)
cellîyayene: b. celîyayene celu d î kerdejıe: kıskan
cellîyayîye (m): b. celîyayîye (m) mak, günülemek, haset et
celînayene: b. celenayene mek (çekememek)
celînayîş (n): b. celenayîş (n) celudîyayene: kıskanmak, gü
cellûdîyaya (m): dargın, küs nülemek, haset etmek (çeke
kün, küs memek)
cellûdîyaye (n): dargın, küs celudîye (m): kıskançlık, günü,
kün, küs günücülük (sevdiğini kıskan
cellûdîyayene: darılmak, küs- ma)
| mek celudîye kerdene: kıskan
I cellûdîyayeyî (m): dargınlık, mak, günülemek, haset et-
cemse
mek (çekememek) cem bîyene: toplanmak
celudnayene: kıskandırmak cem kerdene: toplamak
(sevdiğini kıskandırmak) cema (m): istif, yığın
celûdîyaya (m): b. cellûdîya- cema kerdene: istiflemek,
ya (m) istif etmek, yığmak, loda et- KJKgl
celûdîyaye (n): b. cellûdîya- mek
ye (n) cemaat (n): b. cemat (n)
celûdîyayene: b. cellûdîya- cemaet (n): b. cemat (n)
yene cemat (n): belli amaçlar için ve
celûdîyayeyi (m): b. cellûdî- ya bellî sorunları çözmek için
yayeyî (m) bir araya gelmiş olan toplu
celûdîyayeyîye (m): b. cellû- luk, cemaat
dîyayeyîye (m) cematkî: içtimai, sosyal
celûdîyaye (m): b. cellûdîya- cembaz, -i: b. canbaz, -e
yîye (m) cembîyayîş (n): toplanma
celûdîyayi (n): b. cellûdîya- cemeat (n): b. cemat (n)
ye (n) cemeâti (n): b. cemat (n)
celûdîyayîş (n): b. cellûdîya- cemed (n): buz
yîş (n) cemed bestene: buz bağla
celûdîyayîye (m): b. cellûdî- mak
yayîye (m) cem ed girâ dayene: buz
celûdnayene: b. cellûdna- bağlamak
yene cemedîyayene: b. cemidîya-
celûdnayîş (n): b. cellûdna- yene
yîş (n) cemedîyayîş (n): b. ceıtıidıya-
cem (n): öğün yîş(n)
ceme sanî (n): b. ceme şa- cemednaye (n): sonbaharda
nî (n) . geç sürülen çift
ceme sibayî (n): l)öğleden cemednayene: b. cemidna-
önce 2)sabah öğünü yene
cem e sodirî (n): b. ceme cemednayîş (n): b. cemidna-
şodirî (n) yîş(n)
ceme sonî (n): b. ceme şa- cemet (n): b. cemat (n)
nî (n) cemid (n): cemed (n)
cem e şanî (n): l)öğleden cemid bestene: b. cemed
sonra 2)akşam öğünü bestene
ceme şodirî (n): l)öğleden cemidnayene: dondurmak
önce 2)sabah öğünü cemidnayîş (n): dondurma
cem sibay (n): b. ceme si cemidîyayene: donmak
bayî (n) cemidîyayîş (n): donma
cem şonî (n): b. ceme şa cemkerdiş (n): toplama
nî (n) cemse (m): cemse '
cenawer
cenawer (n): b. cinawir (n) kümesi, küme
cenawir (n): b. cinawir (n) eergi (m): b. cerge (m)
cenayene: çalmak (zil vsf) ceribnayene: denemek
zengil cenayene: zil çalmak ceribnayîş (n): deneme
Zengilî cena. (Zil çaldı.) ceribnayîşo edebî (n): ede
cenayîş (n): çalma (zil vs.) bi deneme
cenaza (m): cenaze cerr (n): b. cer (n)
cenaze (m): b. cenaza (m) cerrah, -e: b. cerah, -e
cenderme (n): b. cendirme (n) cerrahî (m): b. cerahî (m)
cendirme (n): jandarma ceryon (n): b. cereyan (n)
ceneki (m): b. cinîke (m) ceryûn (n): b. cereyan (n)
çeneme (n): b. cehenem (n) cetvel (n): b. cetwel (n)
çenet (n): cennet cetwel (n): cetvel
ceneyki (m): b. cinîke (m) cew (n): arpa
ceneki (m): b. cinîke (m) cewab (n): yanıt, cevap
ceng (n): savaş, harp, cenk cewrik, -e: enik, encik, encek,
cenig (m): b. cînege (m) köpek yavrusu
cenik (m): b. cinîke (m) çexra (m): b. cixara (m)
cenike (m): b. cinîke (m) cey (n, z): b. ey (n, z)
cenit (n): b. çenet (n) ceyb (n): b. cebe (m)
cenî (m): b. cinî (m) ceyran (n): b. cereyan (n)
cenîyabiray:b.biracinî(m) ceyron (n): b. cereyan (n)
cenîya keyî (m): b. cinîya ceyrûn (n): b. cereyan (n)
keyeyî (m) ceza (m): ceza
cem yey keyî (m): b. cinîya cezaya girane (m): ağır ceza
keyeyî (m) . cezaya hepisî (m): hapis ce
cenîke (m): b. cinîke (m) zası
cenîye (m): b. cinîye (m) cezaya mergî (m): ölüm ce
cennet (n): b. çenet (n) zası
ceqla (m): b. çeqla (m) cezaya müebbede (m): mü
cer (n): testi ebbet ceza
cerah, -e: operatör, cerrah cezaya pereyan (m): para
cerahî (m): cerrahi cezası
ceraze (m): b. gilyaze (m) cezaya sivike (m): hafif ceza
cere (n): b. cerah (n) cezaya zîndanî Oti): zindan
cerebnayene: b. ceribnayene cezası, hapis cezası
cerebnayîş (n): b. ceribnayîş (n) Cezayîr: Cezayir
cereyan (n): l)akım, cereyan cezbe (n): b. cezwe (n)
2)elektrik cezve (n): b. cezwe (n)
cerg (m): b. cerge (m) cezvi (n): b. cezwe (n)
cerge (m): l)insan kümesi, in cezwe (n): cezve
san grubu, kafile 2)hayvan ce-I (m, n, z): b. ci (m, n, z)
ce-II: b. yewbînî, yewbînan cer ro: aşağıdan
ce de vetene: soymak (giysisi cer a veradîyayene: doğur
ni çıkarmak, elbisesini çıkar mak (insan için), doğum yap
mak) mak
ce di vetene: b. ce de vete cerayox, -e: b. gerayox, -e
ne ceren, -e: aşağı taraftaki, aşa
ce-III (n): ca-I (n) ğıdaki
ceb (n): b. cebe (m) çerin, -e: b. cferân, -e
cebe (m): cep cerî (m): elti
cedeveta (m): soyunmuş olan cerîn, -e: b. ceren, -e
cedevete (n): soyunmuş olan cerîyayene: b. gîrîyayene
cedevetiş (n): soyma (giysisini cerîye (m): elti '
çıkarma) cev (n): b. cebe (m)
cediveta (m): b. cedeveta (m), cevî (m): vadi, koyak
cedivete (n): b. cedevete (n) cew (m): b. cebe (m)
cedivetiş (n). b. cedevetiş (n) cewî (n): ikiz
cef (n): b. cîf (n) cez (n): çeyiz
ce k o : -den beri cezroş, -e: çeyizci
c e k o ke yen o v îre mi: ci (m, n, z): l)b. ey (n, z) 2)b.
anımsadığımdan beri, hatır aye (m, z)
ladığımdan beri ciamayene: b. ... ameyene
ceko ki yeno mi vîrî: b. ce- ci ameyîne: b — ameyene
ko ke yeno vîre mi ci r’: b. ci re, ci ra
cekona ki: b. ceko ci ra: b. ey ra, aye ra
cekona ki yeno mi vîrî: b. ci ra pey: ondan sonra
ceko ke yeno vîre mi ci re: b. ey re, aye re
cekono ki: b. ceko Ci rd vace. (Ona söyle.)
cekono ki yeno mi vîrî: b. ci ri: b. ey re, aye re
ceko ke yeno vîre mi ci rî: b. ey re, aye re
cekû: b. ceko ci ûmeyîne: b. ... ameyene
cekû ke yeno mi vîrî: b. ce ciamayîş (n): b . . . . ameyîş
ko ke yeno vîre mi ciameyîş (n): b . . . . ameyîş
cene (n): b. cuwen (n) cibîyayene: b. cibîyene
ceneki (m): b. cinîke (m) cibîyayâne: b. cibîyene
cenike (m): b. cinîke (m) cibîyayîş (n): koparılma
cenî (m): b. cinî (m), cinîye (m) cibîyene-I: dolmak
cenîke (m): b. cinîke (m) cibîyene-II: koparılmak
cenîki (m): b. cinîke (m) Cibraîl (n): b. Cebraîl (n)
cenîye (m): b. cinîye (m) cicayerie: b. dejayene
cer (n): aşağı ceceno: b. dejeno
cer o: b. cer ro ciceno: b. dejeno
cer ra: aşağıdan cicayîş (n): b. dejayîş (n)
cicnayene: b. dejnayene cil û cor: pılı pırtı
cicik: b. çiçik (n) cile herî (m): b. cila herî (m)
cigerayene: araştırmak cil-caw: pılı pırtı
ciğer ay îş (n): araştırma cil-cor: pılı pırtı
cigerayox, -e: araştırmacı cile (m): l)elbise, giyecek, giysi,
cigir (n): dargınlık, küskünlük kılık 2)yatak 3)palan
cigirîyaya (m): kızgın (öfkeli), cila herî (m): palan
dargın, küskün, küs cile bedilnayene: elbise
cigirîyaye (n): kızgın (öfkeli), değiştirmek, giysi değiştir
dargın, küskün, küs mek '
cigirîyaye bîyene: kızgın cile vetene: elbise çıkar
. olmak, dargın olmak, küs mak, giysi çıkarmak
kün olmak, küs olmak cile vurnayene: elbise de
cigirîyayene: kızmak (öfke ğiştirmek, giysi değiştirmek
lenmek, sinirlenmek), darıl cile sunetî (zh): sünnet el
mak, küsmek „ bisesi/giysisi
cigirîyaye (m): b. cigirîya- cile şewe (zh): gecelik
yîye(m) cile xo vetene: soyunmak
cigirîyayi (n): b. cigirîyaye (n) cile ....... ra vetiş: soyma
cigirîyayîş (n): kızma (öfkelen (giysisini çıkarma)
me, sinirlenme), küsme c ile ......ra vetene: soymak
cigirîyayîye (m): kızgın (öfke (giysisini çıkarmak)
li), dargın, küskün, küs cile ... vetene: soymak (giy
cigirnayene: kızdırmak, da sisini çıkarmak)
rıltmak, küstürmek cile ... vetiş: soyma (giysi
cigirnayîş (n): kızdırma, da sini çıkarma)
rıltma, küstürme cilexovetiş (n): soyunma
cigrîyaya (m): b. cigirîyaya (m) cili (m): b. cile (m)
cigrîyaye (n): b. cigirîyaye (n) cilî (zh): üst baş (giysiler)
cigrîyayene: b. cigirîyayene cilî dayenevetene: soydur
cigrîyaye (m): b. cigirîyayî- mak (giysisini çıkartmak,
ye (m) - elbisesini çıkartmak)
cigrîyayîş (n): b. cigirîyayîş (n) cilî xo ra vetene: soyunmak
cigrnayene: b. cigirnayene cilî ... ... ra vetiş: b. cile ...
cigmayîş (n): b. cigirnayîş (n) ... ra vetiş
cihez (n): b. cez (n) cilî ... ... ra vetene: b. cile
cikerdene-I: içine katmak, ......ra vetene
doldurmak cilî ... vetene: b. cile ... ve-
cikerdene-II: koparmak tene
cikerdiş (n): koparma cilî ... vetiş: b. cile ... vetiş
cil (m): b. cile (m) cilîdayîşvetiş (n): soydurma
cil û caw: pılı pırtı (giysisini çıkartma)
cilîxoravetiş (n): soyunma kim)
cilneşuta (m): çamaşır cini (m): b. cine (n)
cilor, -e: b. gilover, -e cinitene: çalmak (zil vs.)
cilşuw, -e: çamaşırcı zengil cinitene: zil çalmak
cilveta (m): soyunmuş olan cinitiş (n): çalma (zil vs.)
cilvete (n): soyunmuş olan cinî (m): l)kadm 2)kiarı, kadın
cilû b elg (n): kıyafet, kılık, eş x
giyim, kisve Cinîya to se va? (Karın ne
b e lg e /c ilû b e lg e /b e d le dedi?)
sunetî (n): sünnet kıyafeti cinîya biray: b. biracinî (m)
eim (n): b. cem (n) cinîya keyeyî (m): ev ka
cimî sibay (n): b. ceme si- dını, ev hanımı
bayî(n) cinîya keyî (m): b. cinîya
cimî şonî (n): b. ceme şa- keyeyî (m)
nî (n) - cinî û merde: karı koca, çift
cimaat (n): b. cemat (n) cinî-merde: karı koca, çift
cimat (n): b. cemat (n) cinîke (m): kadın
cimbize (m): cımbız cinîkewtiş (n): bir çeşit ruh
cime (n): b. îne-I (n) . hastalığı krizi geçirme
cimet (n): b. cemat (n) cinînas, -e: jinekolog, nisaiyeci
Ciminî: Üzümlü cinînasî (m): jinekoloji, nisaiye
cimlî (m): l)bulamaç (cıvık ha cinînasîye (m): jinekoloji, ni
mur tatlısı) 2)pekmez veya saiye
şeker ile undan yapılan ve * cinîye (m): l)kadm 2)karı, ka-
üzerine kızartılmış yağ dö dm eş
külerek yeneiı tatlı bulamaç cinîyek (m): b. cinîke (m)
cinawir, -e: l)canavar, vahşi cinnet (n): b. çenet (n)
hayvan 2)kurt cins (n): cins
cinayeni: b. cenayene ciqla (m): b. çeqla (m)
cinayîne: b. cenayene cir’ kerdene: b. cira kerdene
cinayîş (n): b. cenayîş (n) cira bîyene: koparılmak
cinaza (m): b. cenaza (m) cira kerdene: koparmak
cincinik (n): b. cincinike (m) cira şîyayene: b. . . . ra şî-
cincinike (m): kelebek yene
cind (m): b. cine (m) ciraameya (m): becerikli
cine-I (zh, z): b. înan (zh, z) ciraameye (n): becerikli
cine-II (m): cin ciraameyîye (m): becerikli
cinet (n): b. çenet (n) cirabîyayîş (n): koparılma
cinek (m): b; cinîke (m) cirakerdiş (n): koparma
cineki (m): b. cinîke (m) c ir a k e r d iş e g ijik î: saç
cingil (n): çıngıl, cıngıl, şıngıl tıraşı
(salkım parçası, küçük sal- cirakerdişe porî: saç tıraşı
j ciraşîyayîş (n): b . . .. raşîya- çite kerdene: çift sürmek
yîş tîra çite (m): b. tîra alete (m)
cirgi (n): b. cigir (n) citekerda (m): sürülü
cirgînayene: b. cigirnayene citekerde (n): sürülü
cirgînayîş (n): b. cigirnayîş (n) citekerdi (n): b. citekerde (n)
cirgîyaya (m): b. cigirîyaya (m) citekerdîye (m): sürülü
cirgîyaye (n): b. cigirîyaye (n) citer, -i: b. cityer, -e
cirgîyayene: b. cigirîyayene citer (n): b. cityer (n)
cirgîyaye (m): b. cigirîyayî- citerey (m): b. cityerî (m), cit-
ye (m) yerîye (m) :
cirgîyayi (n): b. cigirîyaye (n) çiti (m): b. çite (m)
cirgîyayîş (n): b. cigirîyayîş (n) çiti kerdene: b. çite ker
cirgnayene: b. cigirnayene dene
cirgnayîş (n): b. cigirnayîş (n) citîer (n): b. cityer, -e
cirkerdiş (n): b. cirakerdiş (n) citîerî (m): b. cityerî (m)
cirn e (m): l)kurna 2)yalak citkar, -e: çiftçi
3)dibek (içinde bulgur vb. citkarî (m): çiftçilik,
dövülen büyük havan), soku citkarîye (m): çiftçilik
cirni (m): b. cirne (m) cityer, -e: çiftçi
cirtim (n): çıngıl, cıngıl, şıngıl cityer (n): bir çiftçinin bir çift
(salkım parçası, küçük sal- öküzle bir günde sürebileceği
kim) arazi
j cis (n): b. cins (n) cityerâ (m): b. cityerî (m)
!' cisan (m): b. cisane (m) cityerî (m): çiftçilik
cisane (m): bir üzüm çeşiti cityerîye (m): çiftçilik
cisani (m): b. cisane (m) ciûmeyîş (n): b . . . . ameyîş
cisawita (m): sürülü Civlayîl (n): b. Cebrail (n)
cisawite (n): sürülü ciwab (n): b. cewab (n)
cisawitene: -e sürmek ciwal (n): çuval
cisawîyayene: -e sürülmek ciwamerd (n): b. camerd (n)
cisir (n): binanın çatısını taşı ciwen (n): b. cuwen (n)
ması için tavanda yatay ola ciwenûn ser ra gerayîne:
rak kullanılan kalın direk b. cuwenan ser ra geraye-
cisn (n): b. cins (n) ne
cişanayene: içine katmak ciwenqelbidayîş (n): b. cu-
cit (m): b. çite (m) wenqelbedayîş (n)
cit kerdene: b. çite ker- ciweyn (n): b. cuwen (n)
dene ciwen (n): b. cuwen (n)
çita (m): çift ciwenqelibnayîş (n): b. cu-
yew çitaya solan: bir çift wenqelibnayîş (n)
ayakkabı ciwî (n): b. cuwen (n)
çite: çift ciwîn (n): b. cuwen (n)
ciwîyayene: yaşamak cîf girewtene: nefes almak,
Biciwî! (Yaşa!) soluk almak
B iciw îyo welat! (Yaşasın cîf girotene: b. cîf girew-
vatan!) tene ^
Wa biciwîyo welat! (Yaşa cîf peysayene: nefesi kesil- o
sın vatan!) mek, nefesi tıkanmak, nefesi
Zafbiciw î! (Çok yaşa!) tutulmak, soluğu kesilmek,
ciwîyayîş (n): yaşama soluğu tıkanmak
cixara (m): sigara cîf piro peysayene: nefesi
cixare (n): b. cixara (m) kesilmek, nefesi tıkanmak,
çiz (n): b. çije (n) nefesi tutulmak, soluğu
cizdan (n): cüzdan (para cüzda- kesilmek, soluğu tıkanmak
m) cîfe . .. are ro peşîyayene:
cizdane nufusî (n): nüfus nefesi kesilmek, nefesi
cüzdanı tıkanmak, nefesi tutulmak,
cizdo (n): b. cizdan (n) soluğu kesilmek, soluğu tı
cizdon (n): b. cizdan (n) kanmak
cizdû (n): b. cizdan (n) cîger (n): b. cîgere (m)
cizdûn (n): b. cizdan (n) cîgere (m): ciğer, karaciğer
cize (n): b. çije (n) cîgerpewj, -e: ciğerci
ciziç: b. çiçik (n) cîgerroş, -e: ciğerci
çizik (n): b. çiçik (n) cîhan (n): dünya
cizlawet (n): b. gislavet (n) cîhat (n): b. jehatî (n)
cizlawit (n): b. gislavet (n) cîhet (n): yön, yan, cihet'
cizlawît (n): b. gislavet (n) cihete bingeyenî (zh): ana
cizlawut (n): b. gislavet (n) yönler
çizme (n): çizme cihete mîyanenî (zh): ara
cizmi (n): b. çizme (n) yönler
cî (n):-b. gî (n) cîla (m): cila
cîab (n): b. cewab (n) cîlaker, -e: cilacı
Cîbûtî: Cibuti cîlat (n): b. cîlet (n) '
cîf (n): nefes, soluk cîlate (m): b. cîlet (n)
cîfbirîyayene: nefesi kesil cîld (n): cilt
mek, nefesi tıkanmak, nefesi cîldker, -e: çiltçi
tutulmak, soluğu kesilmek, cîle (n): b. cîla (m
soluğu tıkanmak cîlet (n): jilet
c îf dayene: nefes vermek, cîlete (m): b. cîlet (n)
soluk vermek cîlet (n): b. cîlet (n)
cîf gîrîyayene: nefesi kesil cîm (n): biçilmiş ekin demetini
mek, nefesi tıkanmak, nefesi bağlamakta kullanılan ve
tutulmak, soluğu kesilmek, otsu bitki veya ağaç dalından
soluğu tıkanmak yapılmış olan bağ
| cîmna: b. yewbînî, yewbînan ye (m)
! cîn-I (n): cin (içki) cîrgîyayîş (n): b. cigirîyayîş (n)
cîn-II (zh, z): b. înan (zh, z) cîro: b. cîran, -e
cînan (zh, z): b. înan (zh, z) cîron, -i: b. cîran, -e
KM- cîne (zh, z): b. înan (zh, z) cîroney (m): b. cîranîye (m),
Bihevrisayîşe cîne zor o. cîranî (m)
(Onların birbirlerine ulaş- cîronîni (m): b. cîranîne (m)
malan zordur.) cîrtim (n): b. cirtim (n)
cînege (m): favori cîrtime (n): b. cirtim (n)
cînek (m): b.. cinîke (m) cîrû: b. cîran, -e
cîngil (n): b. cingil (n) cîrûn, -i: b. cîran, -e
cîni (zh, z): b. înan (zh, z) cîrûney (m): b. cîranîye (m),
Pîy cîni merdo. (Babaları cîranî (m)
ölmüş.) cîrûne (m): b. cîranîye (m), cî
cînike (m): b. cinîke (m) ranî (m)
cînî (zh, z): b. înan (zh, z) cîrûnîni (m): b. cîranîne (m)
cînî (m): b. cinî (m) cîrûnîye (m): b. cîranîye (m)
cînîye keyî (m): b. cinîya cîvata (m): cıvata
keyîye(m) cîwale (m): b. ciwal (n)
cînîye (m): b. cinîye (m) cîwata (m): b. cîvata (m)
cînîyek (m): b. cinîke (m) cîya, -ye: l)ayrı 2)başka 3)öbür,
cîpe (m): cip diğer
! cîpa leşkerî (m): askeri cip cîya-cîya: ayrı ayrı, başka
j cîra: b. cîran, -e başka
cîran, -e: komşu cîyatî (m): b. cîyayîye (m), cî-
cîranî (m): komşuluk yayî (m)
! cîranîne (m): komşuluk cîyayey (m): b. cîyayîye (m),
cîranîni (m): b. cîranîne (m) cîyayî(m)
i cîranîye (m): komşuluk cîyaye (m): b. cîyayîye (m), cî-
; cîrg (n): b. cigir (n) yayî (m)
cîrgaya (m): b. cigirîyaya (m) cîyayî (m): ayrılık
cîrgaye (n): b. cigirîyaye (n) cîyayîye (m): ayrılık
cîrgayene: b. cigirîyayene cîyeb (n): b. cebe (m)
cîrgaye (m): b. cigirîyayîye (m) cîyer (n): b. cer (n)
cîrgayîş (n): b. cigirîyayîş (n) cîyev (n): b. cebe (m)
cîrgi (n): b. cigir (n) cîyez (n): b. cez (n)
cîrgî (n): b. cigir (n) cîzlawît (n): b. gislavet (n)
cîrgîayîş (n): b. cigirîyayîş (n) cîzme (n): b. çizme (n)
cîrgîyaya (m): b. cigirîyaya (m) cîzmi (n): b. çizme (n)
cîrgîyaye (n): b. cigirîyaye (n) co (n): b, cew (n)
cîrgîyayene: b. cigirîyayene coamerd (n): b. camerd (n)
cîrgîyaye (m): b. cigirîyayî cograyfa (m): coğrafya
cümle
cografyazan, -e: coğrafyacı keş de bîy ene
coka: o nedenle, o yüzden, on cor (n): yukarı
dan dolayı, ondan ötürü cor de: yukarıdan
coka ra: b. coka cor di: b. cor de
coke: b. coka cor ra: yukarıdan
coke ra: b. coka cora-I: o nedenle, o yüzden, on
cok ey , -e. cokey dan dolayı, ondan ötürü
cokeyi (m): cokeylik cora-II: b. caran
cokeyîye (m): cokeylik Corctawn (n): Georgetown
coki ki: b. ceko core: b. caran
coki ki yeno vîre mi: b. ce coren, -e: yukarı taraftaki, yu
ko ke yeno vîre mi karıdaki
cokona: b. coka corin, -e: b. coren, -e
coku:b. coka corîn (n): b. coren (n)
col (n): küçükbaş hayvan sürüsü corne (n): uçkurluk
colag, -e: b. coleg, -e coro: b. caran
colage (m): sığır sürüsü corû: b. caran
coleg, -e: maraba cote (m): b. çita (m)
colegenî (m): marabalık cow (n): b. cew (n)
colegî (m): marabalık coyin (n): b. cuwen (n)
colegîye (m): marabalık coyîn (n): b, cuwen (n)
colegen (m): b. colegenî (m) cu (m): hayât, yaşam
com (n): b. cam (n) cua pey: b. cuwa pey
Comerd (n): Tanrı, ilah cuab (n): b. cewab (n)
Comerd mirade şima bi- cuar (n): b. cor (n)
do. (Tanrı sizi muradınıza cuav (n): b. cewab (n)
erdirsin.) cübbe (n): b. cube (n)
com erd (n): b. camerd (n) cube (n): cübbe
com î (n): b. camî (n) cucik (n): çük (çocuk dilinde)
com ord (n): b. camerd (n) cueka: b. coka
comus, -i: b. gameş, -e cuer (n): b. cor (n)
com yerd (n): b. camerd (n) cıtera: b. cora
can-I (n): can culixe (m): hindi
con-II (n): b. cuwen (n) cume (iı): b. îne-I (n)
condemdayîş (n): b. cuwen- cumi (n): b. îne-I (n)
demdayîş (n) cümle (m): tümce, cümle
cona (m): b. cana (m) cum leya karı (m): eylem
cone (n): b. cane (n) cümlesi, fiil cümlesi
conega (n): tosun cum leya nameyi (m): ad
conga (n): b. conega (n) cümlesi, isim cümlesi
conkeş, -i: b. cankeş, -e cu m leya n eg a tîfe (m):
conkeş di bîyayîne: b. can- olumsuz cümle
cun
cumleya perabestîye (m): man savurmak
bileşik cümle cuwenan ser ra gerayene:
cum leya p ersî (m): soru harman zamanı harmanlan
cümlesi dolaşarak harman ürünü
cu m leya p o z îtîfe (m): istemek suretiyle dilenmek
olumlu cümle cuwendem dayîş (n): döven
cum leya sade (m): basit sürerken altta kalan dövül
cümle memiş ekin saplarını üste
cüm leye rezkî (zh): sıra çıkarmak için harman yığı
cümleler nım altüst etme
cun (n): b. cuwen (n) cuwenqelbedayîş (n): döven
Curae Reş (n): Hilvan * sürerken altta kalan dövül
cus (n): b. cins (n) memiş ekin saplarını üste
cusan (m): b. cisane (m) çıkarmak içinharman yığını
cusane (m): b. cisane (m) nı altüst etme
cusani (m): b. cisane (m) cuwenqelibnayîş (n): döven
cutene: çiğnemek sürerken altta kalan dövül
çutiş (n): çiğneme memiş ekin saplarını üste
cuwa (m): ark, hark çıkarmak için harman yığını
cuwa pey: ondan sonra nı altüst etme
cuwa pe: b. cuwa pey cuwera: b. cora
cuwab (n): b. cewab (n) cuwîn (n): b. cuwen (n)
cuwal (n): b. ciwal (n) cu w în hew a dayîne: b.
cuwamerd (n): b. câmerd (n) cuwen hewa dayene
cuwamerd (n): b. camerd (n ). cuw în kutene: b. cuwen
cuwav (n): b. cewab (n) kutene
cuwe (n): b. cuwen (n) cuw în kuwayene: b. cu-
cuweka: b. coka wen kutene
cuw en (n): l)harman 2)har- cuwîn vey dayene: b. cu-
manyeri wen vay dayene
cuwen çarnayene: döven cuwînqelibnayîş (n): b. cu-
sürmek, döven dövmek, har wenqelibnayîş (n)
man dövmek cuwîyayîş (n): b. ciwîyayîş (n)
cuwen hewa dayene: har cuya pe: b. cuwa pey
man savurmak cuyab (n): b. cewab (n)
cuwen kutene: döven sür cuyane (n): b. cane (n)
mek, döven dövmek, harman cuyanî: b. cane (n)
dövmek cuyanîye (m): b. cana (m)
cuw en ku w ay e ne: döven cuyayene: b. cutene
sürmek, döven dövmek, har cuyayene: b. cutene
man dövmek cuyayîş-I (n): b. ciwîyayîş (n)
cuw en vay dayene: har cuyayîş-II (n): b. cutiş (n)
cyez
cuyeyîş (n): b. ciwîyayîş (n) cûmerd (n): b. camerd (n)
cuyin (n): b. cuwen (n) cûmis, -i: b. gameş, -e
cuyinqeldayîş (n): b. çuwen- cûmî (n): b. camî (n)
qelbedayîş (n) cûmîyerd (n): b. camerd (n)
cuyun (n): b. cuwen (n) cûmyerd (n): b. camerd (n) U İ
cuzda (n): b. cizdan (n) cûn-I (n): b. gan (n), can (ri)
cüzdan (n): b. cizdan (n) cûn-II (n): b. cuwen (n)
cuzdo (n): b. cizdan (n) cûna (m): b. cana (m) .
cuzdon (n): b. cizdan (n) cûnde (n): b. cande (n)
cuzdû (n): b. cizdan (n) cûne (n): b. cane (n)
cuzdûn (n): b. cizdan (n) cûnga (n): b. conega (n)
cuzme (n): b. çizme (n) cûre (m): b. jûre (m)
cû dima: b. dima cû cûrike (m): b. jûre (m)
cûc (n): b. cucik (n) cûrne (n): b. corne (n)
cûka: b. coka cûsera (n): b. dosere (n)
cûra: b. cora cûwen (n): b. cuwen (n)
cûm (n): b. cam (n) eûyi (n): b. cuwen (n)
cûmerd (n): b. camerd (n) cyez (n): b. cez (n) ‘
ç
ça-I: nere çakule bestene: b. çeküle

Ti ça ra yî/ya? (Nerelisin?) bestene
ça-II: b. çaye çakut (n): çekiç
ça-III (m): b. çay (m) çakûç (n): b. çakuç (n)
ça-IV: b. çi-II çal (m): b. çale (m)
ça ray: b. çi rey çalak, -e: eylemci
Çad: Çad çalakî (m): eylem
çadir (m): b. çadire (mX çalakî kerdene: eylemde
çadire (m): çadır bulunmak
çadiri (m): b. çadire (m) çalakîker, -e: eylemci
çaket (n): b. çaket (n) çalanî (m): yalak
çaket (n): ceket çale-I (m): l)çukur
çakete zimistanî (n): kışlık çala çimi (m): b. çalika çi-
ceket mî (m)
çakete hamnanî (n): yazlık çale çimî (m): b. çalika çi
ceket mi (m)
çaketo çermen (n): deri ce 2)meyve veya sebze sakla
ket nan yer
çaketo sextîyanen (n): deri çale kerdene: (ev dışında)
ceket meyve veya sebze saklamak
çaket û şalwarî: b. çaket 3)banyo (banyo yapılan yer)
û şelwarî çale-II (m): l)örtü olarak kulla
çaket û şelwarî: ceket ve nılan bez 2)çarşaf
şalvar çala masa (m): masa örtüsü
çakit (n): b. çaket (n) çala nimajî (m): namazlık
çakuç (n): çekiç çaleki (m): b. çalike (m)
çakule (n): b. çeküle (n) çali (m): b. çale (m)
çalik ;
çalik (m): b. çalike (m) çanqile (m): b. çanqil (n)
çalike (m): küçük çukur çante (n): b. çente (n)
çalika çimî (m): göz çukuru çantey destan (n): b. çen
çalike çimî (m): b. çalika teye destan (n)
çim î (m) çantey paştî (n): b. çenteye
çalikey çimî (m): b. çalika piştî(n)
çimî (m) çantey polî (n): b. çenteye
çaliki (m): b. çalike (m) polî (n)
çalî-çirpî (zh): çalı çırpı çap (n): kile, ölçek (tahıl ölçme
çalma (m): çalma (koyu pek ye yarayan kap), şinik
mez) çap kerdene: basmak
çalme (m): b. çalma (m) Çap bike! (Bas!)
çalnî (m): b. çalanî (m) Şima no kitab key çap
çalonî (m): b. çalanî (m) kerd? (Bu kitabı ne zaman
çamasur (n): b. çamaşir (n) bastınız?)
çamaşir (n): çamaşır çape-I (m): büyük tas
çamir (n): b. çamure (m) çape-II (m): b. çap (n)
çamirin, -e: b. çamurin, -e çape-III (m): çap (mat)
çamur (n): b. çamure (m) çape-IV (m): basım, baskı (ki
çamure (m): çamur tap baskısı vb.)
çamurin, -e: çamurlu çapemenîye (m): basın
çamurî (m): b. çamure (m) çapik: çabuk, tez, hızlı
çamur (n): b. çamure (m) çapik a: hızlıca
çamûrrî (m): b. çamure (m) çapikey (m): b. çapikîye (m)
çanaq (n): çanak anten çapikîye (m): çabukluk, tezlik
çançolike (m): b. çinçolike çapkerdiş (n): basma
(m), kengula (m) çaput (n): çaput, paçavra <
çançule (m): b. sancûle (m) çapxane (n): basımevi, matbaa
çand: b. çend çaq (n): bacak
çangıl (n): b. çengal (n) çaqil-I (n): b. çengal (n)
çangil kerdene: b. çengal çaqil kerdene: b. çengal
kerdene kerdene
çankil (n): b. çengal (n) çaqil-II (n): b. çaxil (n)
çankil kerdene: b. çengal çaqilin: b. çaxilin, -e .
kerdene çaqirne (n): b. çarqirnî (n)
çanqal (n): b. çengal (n) çaqirni (n): b. çarqirnî (n)
çanqal kerdene: b. çengal çaqmaq (n): b. çeqmaq (n)
kerdene çar-I: dört
çanqil (n): l)asa, baston 2)b. çar heme: her dört
çengal (n) çar hemîne: her dördü
çanqil kerdene: b. çengal çar kirarî: dört işlem (mat)
kerdene çar k irarîye bingeyenî:
dört temel işlem çargoşe (n): dörtgen
çar operasyonî: dört işlem çari (m): b. çare (m)
(mat) çarig (m): b. çarige (m)
çar sey: dört yüz çarige (m): 16 “welçeke” bü
çar-panc reyî: dört beş kez yüklüğünde bir tahıl ölçüsü
çar-II (m): b, çare (m) çarin, -e: dördüncü
çarane (m): dörtlük, rübai çarix (n): çarık
çarber (n): parmaklık biçimin çarix/çarixî dayene deş-
deki kapı, çit kapısı, çeper tene: çarık diktirmek
kapısı çarix/çarixî deştene: çarık
çarçef (m): b. çarşefe (m) dikmek
çarçefi (m): b. çarşefe (m) çarkinar (n): çepeçevre* çep-
çarçewa (m): çerçeve çevre, fırdolayı
çarçewe (n): b. çarçewa (m) çarnaya (m): çeviri, tercüme
çarçifa (m): b. çarçewa (m) çarnaye (n): çeviri, tercüme
çarçiwa (m): b. çarçewa (m) çarnayene: l)çevirmek, dön
çarçîba (m): pencere dürmek 2)çevirmek, tercüme
çardax (m): b. çardaxe (m) etmek 3)gezdirmek, dolaş
çardaxe (m): l)örtme (bina tırmak
için) 2)salon, ayvan çarnayîne: b. çarnayene
çardaxi (m): b. çardaxe (m) çarnayış (n): l)çevirme, dön
çare-I (n): alın dürme 2)çevirme, tercüme
çare-II (n): çare, çözüm etme 3)gezdirme, dolaştırma
çare diyene: çözüm bulmak çarnayîye (m): çeviri, tercüme
çare kerdene: çözmek (so çarnayox, -e: l)çeviren, çevir
run vb. için) men, mütercim, tercüman,
çare vînayene: çözüm bul tercüme eden
mak çarox (n): b. çarix (n)
çare-III (m): çalı veya dal par çarpencike (m): yengeç
çası (kesilmiş ve yapraksız) çarpe, -ye: eşek
çarî (zh): çalı çırpı çarq (n): b. çerx (n)
çarekerdiş (n): çözme (sorun çarqim î (n): çepeçevre, çepçev-
vb. için) re
çareme: b. çar hemîne çarr (m): b. çare (m)
çaremene: b. çar hemîne çarre (m): b. çare (m)
çaremîna: b. çar hemîne çarres: b. çares
çaremînan: b. çar hemîne çarri (m): b. çare (m)
çares: b. çares çarrî (zh): b. çarî (zh)
çarex (n): b. çarix (n) çarşefe (m): b. çarşefe (m)
çaremena: b. çar hemîne çarseme (n): b. çarşeme (n)
çares: on dört çarsibay (n): bugünden sonra
çarex (n): b. çarix (n) ki dördüncü gün
çarşebe (m): b. çarşefe (m) çavikî (zh): gözlük
çarşebe basteqî (m): b. çar- çax (n): çağ, zaman, devir, vakit
şefa basteqî (m) çax (m): b. çax (n)
çarşef (m): b. çarşefe (m) çaxil (n): çakil
çarşefe basteqî (m): b. çar- çaxilin,-e: çakıllı
şefa basteqî (m) çay-I (m): çay
çarşefe (m): çarşaf çay-II: b. çaye
çarşefa basteqî (m): üzeri çaydan (n): b. çaydane (m)
ne pestil bulamacı sürülerek çaydane (m): çaydanlık, dem
pestil yapımı için kullanılan lik
bez parçası çaydang (n): b. çaydane (m)
çarşefa bastexî (m): b. çar çaydanki (m): b. çaydane (m)
şefa basteqî (m) çaydoni (m): b. çaydane (m)
çarşefa doşekî (m): yatak çaydûn (m): b. çaydane (m)
çarşafı çaye: neden, niçin, niye
çarşefa libefî (m): nevresim çayger, -e: çaycı
çarşefa nivîne (m): yüklük çayîr (n): çimen, ot, çayır
örtüsü çaykar, -e: çaycı
çarşefi (m): b. çarşefe (m) çayxane (n): çayevi, çayhane
çarşeme (n): çarşamba çayxone (n): b. çayxane (n)
çarşemi (n): b. çarşeme (n) çayxûne (n): b. çayxane (n)
çarşeve (m): b. çarşefe (m) çe-I (n): b. keye (n)
çarşewe (m): b. çarşefe (m) çe-II: b. çi-II
çarşime (n): b. çarşeme (n) çe ray: b. çi rey
çarwa (m): küçükbaş çe rey: b. çi rey
çarwe (n): küçükbaş ç e r e :b .ç ir e y
çarwey (zh): b. çarweyî (zh) çear: b. çar
çarweyî (zh): küçükbaş hay çear sey: b. çar sey
van sürüsü çeber (n): b. keyber (n)
çarx (n): b. çerx (n) Çeçenîstan (n): Çeçenistan
çaşme (n): b. çarşeme (n) çeer: b. çar
Çat (n): Çat çeer re se: b. çar sey
çatal (m): b. çetale (m) çef (n): b. keyf (n)
çatal (n): b. çetale (m) çef kerdayene: b. keyf ker
çatale (m): b. çetale (m) dene
çate çemî: akarsu kavşağı çefe . . . amayene: b. keyfe
çate robarî: akarsu kavşağı . . . ameyene ...
çate royî: akarsu kavşağı çefe ... ardene: b. keyfe ...
çatî (n): çatı ardene
çatme (n): çatkı çefîn, -e: b. keyfin, -e
çatme bestene: çatkı bağla çefi (m): b. kefî (m), kefiye (m)
mak, çatkı çatmak çefye (m): b. kefî (m), kefiye (m)
çehar: b. çar-I çeküle (n): yara kabuğu
çehar sey: b. çar sey çeküle bestene: kabuk bağ
çeharin, -i: b. çarin, -e lamak (yara için)
çeharqirni (n): b. çarqim î (n) çekur (n): kuru deri
çehendı b. çend çekurr (n): b. çekur (n)
çeher: b. çar-I . „ çekuye (m): sözcük, kelime
çeherin, -i: b. çarin, -e çekuya hem m ana/hem -
çehersibay (n): b. çarsibay (n) manîye (m): eşanlamlı söz
çehersiwey (n): b. çarsibay (n) cük, eşanlamlı kelime
çek-I (iı): elbise, giyecek, giysi, çekuya hemvenge (m): eş-
kılık sesli sözcük, eşsesli kelime
çek û çol: pılı pırtı çekuya perabestîye (m):
çek û çolî: b. çek û çol bileşik sözcük, bileşik kelime
çek û çuel: b. çek û çol çekuya sade (m): basit söz
çek-çol: pılı pırtı cük, basit kelime
çek-çuel: b. çek-çol çekuya viraştîye (m): türe
çek-II (n): çek miş sözcük, türemiş kelime
çekal (n): çok eskimiş ayakkabı çekû (m): b. çekuye (m)
çekalçî, -ye: ayakkabı tamirci çekûye (m): b. çekuye (m)
si, ayakkabı onarımcısı, çel (n): çelik (kısa değnek veya
ayakkabıcı (onarımcı), yama dal)
cı (ayakkabı onaran) çele (n): l)ocak (ocak ayı) 2)kı-
çekalçîyey (m): b. çekalçîyî şm ortasında genellikle so
(m), çekalçîyîye (m) ğuk geçen kırk günlük süre
çekalçîye (m): b. çekalçîyî çelek, -i: b. çilek* -e
(m), çekalçîyîye (m) çelqezîyayene: b. çelqizîya-
çekalçîyî (m): ayakkabıcılık, yene
pabuççuluk, yamacılık (ayak çelqezîyayîş (n): b. çelqizîya-
kabı onarımcılığı) yîş(n) '
çekalçîyîye (m): ayakkabıcı çelqeznayene: b. çelqiznaye-
lık, pabuççuluk, yamacılık ne
(ayakkabı onarımcılığı) çelqeznayîş (n): b. çelqizna-
çekçeko (n): çekirge yîş(n)
çekdar, -e: silahlı çelqizîyayene: (dışarıya dö-
çeke (m): silah külmeksizin) çalkalanmak
çekecax (n): çekecek çelqizîyayîş (n): (dışarıya dö-
çeket (n): b. çaket (n) külnêksizin) çalkalanma
çekere (m): b. keyekere (m) çelqiznayene: (dışarıya dök-
çeki (m): b. çeke (m) - meksizin) çalkalamak
çekî (zh): üst baş (giysiler) çelqiznayîş (n): (dışarıya dök-
Çekîstan (n): Çek Cumhuriyeti meksizin) çalkalama
çeku (n): b. çekuye (m) çelqnayene: çalkalamak
çelqnayîş (n): çalkalama çene (n): çene
çelte (n): b. çente (n) çeneyo binen (n): alt çene
çeltug (n): çeltik çeneyo seren (n): üst çene
çelxazî (zh): b. çirxazî (zh) çeneke (m): b. keneke (m)
çelxazî vetene: b. çirxazî çene ra: b. çinayî ra
vetene çeng (n): omuz başı
çem-I (n): ırmak, nehir; çay çengal (n): l)çengel, ot burma
çem-II (n): b. çim (n) işinde kullanılan bir çeşit
çembele (n): b. çembil (n) çengel 2)kanca 3)b. nake (m)
çembeleyîn (n): b. çembilin, -e çengal kerdene: çengelle
çember (n): çember mek
çembil (n): kulp Berî çengal bike! (Kapıyı
çembilin, -e: kulplu çengelle!)
çemçe-I (n): kepçe çengal piro kerdene: çen
çemçe-II (n): çelik (kısa değnek gellemek
veya dal) Çengale berî piro ke! (Ka
çemçik-I (n): kepçe pıyı çengelle!)
çemçik-II (n): çelik (kısa değ çengal tafınayîne: b. çen
nek veya dal) gal tavistene
çemçilik (n): b. çemçîlik (n) çengal tavistene: çengelle
çem çîlik (n): buz sarkıntısı, mek
sarkıntı Çengale berî tafîne! (Ka
çemçîllik (n): b. çem çîlik (n) pıyı çengelle!)
çemçulik (n): b. çemçîlik (n) çengaUn, -e: çengelü
Çemişgezek (n): Çemişgezek çengar (n): b. çengal (n)
çemle (n): b. çembil (n) çengar kerdene: b. çengal
çemleyin, -e: b. çembilin, -e kerdene
çen: b. çend çenge-I (n): b. çene (n)
çena (m): b. kena (m) çenge-II (n): köşe
çend: l)birkaç, kaç 2)ne kadar çengeye soba (n): soba bo
ç e n d __ eh en d ...: b. çend rusu dirseği
. . . hende . . . çengi (n): b. çenge (n)
çe n d ... ben d e...: ne kadar çengel-I (n): kaya
... o kadar çengel-II (n): b. çengal (n)
Ez çend zana ti zî hende çengel pafînayîne: b. çen
zanî. (Ben ne kadar biliyor gal tavistene
sam sen de o kadar biliyor çengele (n): b. çengile (n)
sun.) çengelin (n): kayalık
çende: b. çend çengile (n): kol
çendi: b. çend çengizîyayene: uyuşmak
çendi . . . ehendi . . .: b. çengizîyayîş (n): uyuşma
çend . * . hende . . . çengiznayene: uyuşturmak
çerx-I
çengiznayîş (n): uyuşturma yîş (n)
çengle (n): b. çengile (n) çerexîyayîş (n): b. çerixîya-
çenik (n): b. çene (n) yîş(n)
çenike (m): b. çene (n) çerexnayene: b. çerixnayene
çenke (m): b. çene (n) çerexnayene: b. çerixnayene
çente (n): çanta _ çerexnayîş (n): b. çerixnayîş (n)x
çenteye destan (n): el çan çeren, -i: b. çarin, -e
tası çerin, -i: b. çarin, -e
çenteye piştî (n): sırt çanta çerixîyayene: dönmek, kay
sı mak
çenteye polî (n): kol çantası çerixîyayîş (n): dönme, kayma
çentederz, -e: çantacı çerixnayene: l)çevirmek, dön
çenteroş, -e: çantacı dürmek 2)gezdirmek
çentik (n): küçük çanta çerixnayîş (n): l)çevirme, dön
çenyayîne: b. çînayene dürme 2)gezdirme
çenyayîş (n): b. çînayîş (n) çerkinar (n): b. çarkinar (n)
çep, -e: sol çerm (n): deri ,
çepeki (m): b. çerpe (m)
çeper (n): çit, çeper çerme meşna/mî/mîye (n):
çepil (n): b. çembil (n) meşin '
çepilin, -e: b. çembilin, -e çerme (n): deri
çepgir, -e: solcu çermen, -e: deriden yapılma
çeq-I (n): kıvılcım çermi (n): b. çerme (n)
çeq-II (n): hiza çermkar, -e: derici
çeqel, -e: çakal çermroş, -e: derici
çeqer: sarı çerpe (m): badana
çeqi (m): çeq (n) çerpeki (m): b. çerpe (m)
çeqla (m): çağla (b. firinge) çerpi (m): b. çerpe (m)
çeqmaq (n): çakmak çerq (n): b. çerx-I (n)
çer: b. çar-I çerrexîyayene: b. çerixîya-
çer sey: b. çar sey yene
çeran (n): b. keran (n) çerrexîyayîş (n: b. çerixîya-
çerang (n): b. keran (n) yîş (n)
çerçewa (m): b. çarçewa (m) çerrixîyayene: b. çerixîya-
çerçewe (m): b. çarçewa (m) yene
çerçî, -ye: çerçi çerrixîyayîş (n): b. çerixîya-
çere (n): çim, çimen, çayır, ot yîş (n)
çerepuz (n): çimen çersibay (n): b. çarsibay (n)
çerexîyayene: b. çerixîyayene çerşefe (m): b. çarşefe (m)
çerexîyayene: b. çerixîyayene çerx-I (n): l)çark 2)bileği çarkı,
çerexîyayîne: b. çerixîyayerie bileği
çerexîyayîs (n): b. çerixîya- çerx kerdene: l)döndür
! ■ .
j
mek 2)bilemek rası

çerx sânayene: b. çerxşa- çewres: kırk
nayene çewresin, -e: kırkıncı
çerx sanîyayene: b. çerx çewreş: b. çewres
şanîyayene çewris: b. çewres
çerx şanayene: bilemek çewt, -e: eğri
çerx şanîyayene: bilenmek çewt û çewtvir: eğri büğrü
çerxî ro dayene: bilemek çewt û çur: b. çewt û çewt-
çerxî ro dîyayene: bilen vir
mek çey (m): b. çay (m)
çerxî ro ginayene; bilen- çeye (n): b. keye-I (n)
• mek çeyle (n): çele-II (n)
çerx-II (n): banyo çeynci (m): b. teyînce (m)
çerxe (m): fötr (fötr şapka) çeyxûne (n): b. çayxane (n)
çerxker, -e: çarkçı çe (n): b. keye-I (n)
çerxkerdiş (n): döndürme Çe to şen bo. b. Keyeye to
çerxnayîne: b. çerixnayene şen bo.
çerxnayîş (n): b. çerixnayîş (n) çeber (n): b. keyber (n)
çes (n): b. kes-I (n) çef (n): b. keyf (n)
çeşît (n): çeşit çef kerdene: b. keyf ker-
çetale (m): çatal dene
çetali (m): b. çetale (m) çefe ... amayene: b. keyfe
çetele (m): b. çetale (m) ... ameyene
çeteli (m): b. çetale (m) çefe . . . amayene: b. keyfe
çetin , -e: güç ... ameyene
çever (n): b. keyber (n) çefe . .. ardene: b. keyfe ...
çevesaye (n): b. keyveşaye (n) ardene
çew: l)hiç kimse 2)b. yew 3 çefin, -e: b. keyfin, -e
çewder (n): çavdar çeflî, -ye: b. keyflî, -ye
çewdere (m): b. çewder (n) çeker, -e: b. keyeker, -e
çewek: hiç kimse çele-I (n): solucan, yersolucanı
çewer-I: hiç kimse çele-II (n): köz
çewer-II (n): b. keyber (n) çelemtû (m): b. kelendire (in)
çewlig (n): b. çewlîg (n) çelik, -e: civciv, yavru (hayvan
çewlîg (n): çiftlik için)
Çewlîg (n): Bingöl . çelike kutikî (n): enik, en
çewr-I (n): l)içyağı 2)kesici cik, encek, köpek yavrusu
araçları bilemek için kullam- Çelikan: Çelikhan
lan yağ çena (m): b. kena (m)
çewr-II (n): b. tuwerzin (n), çena amike (m): b. kena
tore (n) emike (m)
birîna çewrî (m): balta ya- çena apî (m): b. kena apî (m)
çena torne (m): b. kena tor- çi ... çi ...:... olsun ... olsun
ne (m) Çi cinî çi camerd, heme
çena tornî (m): b. kena tor- amey. (Kadın olsun, erkek
nî (m) olsun, hepsi geldiler*)
çena xale (m): b. kena xa- çi-II: hiç, hiçbir, tek
le (m) çi kes: hiç kimse
çena xalike (m): b. kena çi ra: b. çi rey
xale (m) çi ray: b. çi rey
çena xâlî (m): b. kena xalî (m) çi rey: asla, hiçbir zaman;
çene (m): b. kena (m) hiç, katiyen
çeneke (m): b. keneke (m) çi re: b. çi rey
çeneki (m): b. keneke (m) çi rey: b. çi rey
çeran (n): b. keran (n) çi wext: asla, hiçbir zaman,
çerang (n): keran (n) hiç, katiyen
çerbîyaye (n): b. çîrbîyaye (n) çiba (n): b. teba (n)
çerbîyayene: b. çîrbîyene çibenok (n): bilmece
çerbîyayîs (n): b. çîrbîyayîş (n) çice (n): b. çije (n) ;
çerbîyayîş (n): b. çîrbîyayîş (n) çicey xazmikî (zh): b. çije-
çerbîyene: b. çîrbîyene ye xazmikî (zh)
çerkerde (n): b. çîrkerde çicik: b. çiçik (n)
çerkerdene: b. çîrkerdene çiç (n): b. çiçik (n)
çerkerdis (iı): b. çîrkerdiş (n) çiçi: b. çi-I
Çerme: Yedisu çiçik (n): l)meme 2)yuvağı;çek-
Çermûge (m): Çermik mek için kullanılan çatallı
çes (n): b. kes (n) aracın yuvağın girintili yeri
çesik (n): b. kîse (n), kîsik (n) ne geçeiı ucu
çeşît (n): b. çeşît (n) çiçî: b. çi-I
çever (n): b. keyber (n) çiçîre: b. çire
çevesâye (n): b. keyveşaye (n) çiftexas (n): beyaz renkli bez
çewa, -ye: b. keya, -ye çiftixas (n): b. çiftexas (n)
çewayîye (m): b. keyayîye (m) çig-I: b. çik
çewer (n): b. keyber (n) çig-II: b. çunke
çewlig (n): b. çewlîg (n) çigi: b. çunke
çeyker, -e: b. keyeker, -e çihar: b. çar-I
çi-I: ne çiharin, -i: b. çarin, -e
Çi yo? (Nedir?) çiher: b. çar -I
çi ke bîy: hepsi, tümü çiherin, -i: b. çarin, -e
çi ke este: hepsi, tümü çije (n): meme
çi ki bî: b. çi ke bîy çijeye xazmikî (zh): badem
çi ki este: b. çi ke este cik (bademcikler)
Çi wext ame? (Ne zaman çiji (n): b. çije (n)
geldi?) çik: ne
; Çik o? (Nedir?) çilmi (m): b. çilme (m)
çikal (n): b. çekal (n) çilmin, -e: sümüklü
çike: b. çunke çilminok, -e: sümüklü
çikel (n): b. çekal (n) çilmî (m): b. çilme (m)
çikes, -e: kim , çilo (n): sümüklü
VSk çike: b. çunke çilonç (m): b. çilane (m)
■ çiki:b. çunke çilonçin, -e: b. çilanin, -e
çikî: b. çîyekî çiloni (m): b. çilane (m)
çikole (n): b. çeküle (n) çilonin, -e: b. çilanin, -e
çikule (n): b. çeküle (n) çilonti (m): b. çilane (m)
çikule bestene: b. çeküle çilontin, -e: b. çilanin, -e
bestene çilontî (m): b. çilane (m)
çikuele (n): b. çeküle (n) çilpi (n): b. çirpî (m)
çikuele bestene: b. çeküle çilpî (in): b. çirpî (m)
bestene çilqnayene: b. çelqnayene
çikur (n): b. çekur (n) çilqnayîş (n): b. çelqnayîş (n)
çil (n): sümük çilûni (m): b. çilane (m)
çila (m): l)çıra 2)gaz lambası çilûnin, -e: b. çilanin, -e
çila y a gazyaxî (m): gaz çilxazî (m): b. çirxazî (zh)
lambası çilxazî vetene: b. çirxazî
. çiladane (m): çıranın veya gaz vetene
lambasının konduğu yer çiin (n): l)göz
| çilag, -i: b. çulag, -e Çime mi erzeno. (Gözüm
| çilagey (m): b. çulagîye (m) seğiriyor.)
çilage (m): b. çulagîye (m) çim bar nebîyene: kıskan
çilane (m): sümük mak, günülemek,' haset et
çilani (m): b. çilane (m) mek (çekememek)
I çilanin, -e: sümüklü çim bar nedayene: kıskan
I çilanti (m): b. çilane (m) mak, günülemek, haset et
| çilantin, -e: b. çilanin, -e mek (çekememek)
çilbeyte (m): b. çulbeyte (m) çimneakerdene: ağır hasta
çile (n): b. çele (n) olmak
çiledank (n): b. çiladane (m) çim e... bar nebîyene: kıs
çilek, -e: ekti (her yiyeceği canı kanmak, günülemek, haset
çeken) etmek (çekememek)
çiley (m): b. çila (m) çim e... bar nedayene: kıs
çilike (m): b. çilke (m) kanmak, günülemek, iıaset
çilk (m): b. çilke (m) etmek (çekememek)
çilke (m): damla çime . . . teng bîyene: kıs
çilki (m): b. çilke (m) kanmak, günülemek, haset
çilm (n): b. çilme (m) etmek (çekememek)
çilme (m): sümük çim e... teng kerdene: kıs
kandırmak mezlik)
çim î lela w e k erd en e: çim b a rn eb îy a y ey îy e (m):
gözleri sulanmak (hastalık çekememezlik, kıskançlık,
tan dolayı), gözleri yaşarmak günü, günücülük, hasetlik
(hastalıktan dolayı) (çekemezlik)
Çim e m i lela w e kene. çimbarnebîyaye (m): b. çim-
(Gözlerim sulanıyor.) barnebîyayîye (m)
çimî lîlawi kerdene: b. çi çimbarnebîyayi (n): b. çim:-
mî lelawe kerdene barnebîyaye (n)
çimî nğakerdene: ağır has çim barnebîyayîye (m): kıs
ta olmak kanç, günücü, hasetçi (baş
• Al Al A 1 • A
çımı tarı bîyayene: b. çımı kasını çekemeyen)
tarî bîyene çimçilik (n): b. çemçîlik (n)
çimî tarî bîyene: gözleri ka çimdejan (ri): göz iltihaplan
rarmak ması
çimî vilikî kerdene: göz çime (n): l)göze, pınar 2)kay-
lerinin önünde sinek uçuş nak, memba
mak çimeye huqûqî (n): huku
Çime to vilikî kene. (Senin kun kaynağı u
gözlerinin önünde sinekler çimeye kitabî: kitabın kay
uçuşuyor.) naklan
qapaxe çimî (n): gözkapağı 3)b, çim (n)
qarange çim î (n): gözün çime kerdene: b. çim ker-
aşağısındaki deri dene
2)nazar çime piro ginayene: b. çim
çim kerdene: nazar etmek piro ginayene
çim piro ginayene: nazar çimedejan (n): b. çimdejan (ri)
değmek, göz değmek, nazara çimedezan (n): b. çimdejan (n)
gelmek çimesîya (n): kıskanç, günücü,
çimbamebîyaya (m): kıskanç, hasetçi, başkasını çekeme
günücü, hasetçi (başkasını yen
çekemeyen) çimesîyaye (m): kıskanç, gü
çimbarnebîyaye (ri): kıskanç, nücü, haset, hasetçi, başka-
günücü, hasetçi (başkasını sim çekemeyen
çekemeyen) çimesîyayî (m): kıskançlık, gü
çim b a rn eb îy a y ey en î (m): nü, günücülük, hasetlik, çe
çekememezlik, kıskançlık, kemezlik, çekememezlik
günü, günücülük, hasetlik çimesîyayî kerdene: kıs
(çekemezlik) kanmak, günülemek, haset
çimbarnebîyayeyî (m): çeke etmek, çekememek
memezlik, kıskançlık, günü, çimesîyayîye (m): kıskançlık,
günücülük, hasetlik (çeke günü, günücülük, hasetlik
(çekemezlik), çekememezlik çimsîyaye (m): b. çimesîyayî
çim esîy a y îy e k erd en e: (m), çimesîyayîye (m)
kıskanmak, günülemek, ha çimsîyaye kerdene: b. çi
set etmek (çekememek) mesîyayî kerdene, çimesî
çimeteng, -e: kıskanç, günücü, yayîye kerdene
hasetçi (başkasını çekeme çimsîyayî (m): b. çimesîyayî
yen) (m), çimesîyayîye (m)
çimetengenî (m): kıskançlık, çimsîyayî kerdene: b. çi
günü, günücülük, hasetlik mesîyayî kerdene
(çekemezlik), çekememezlik çimsîye (m): b. çimesîyaye (m)
çimetengenî kerdene: kıs çimteng, -e: l)b. çimeteng, -e
kanmak, günülemek, haset 2)cimri
etmek (çekememek) çimtengey (m): 1) b. çimten-
çim eten gî (m): kıskançlık, gîye (m)
günü, günücülük, hasetlik çimtengey kerdene: b. çi-
(çekemezlik),çekememezlik metengîye kerdene
çim etengî kerdene: kıs çimtenge (m): l)b. çimetengî
kanmak, günülemek, haset (m), çimetengîye (m) 2)b.
etmek (çekememek) çimtengîye (m)
çimetengîye (m): kıskançlık, çimtengğ kerdene: b. çi-
günü, günücülük, hasetlik metengî kerdene
(çekemezlik), çekememezlik çimtengî (m): l)b. çimetengî
çimetengîye kerdene: kıs (m), çimetengîye (m) 2)cim-
kanmak, günülemek, haset rilik
etmek (çekememek) çimtengî kerdene: l)b. çi
çimenî (m): nazar metengî kerdene 2)cimri-
çimenî bîyene: nazar değ lik etmek
mek çimtengîye (m): l)b. çimeten-
çimânî kerdene: nazar et gî (m), çim eten gîye (m)
mek 2)cimrilik
çimik (n): çiftparmaklı hayva çimtengîye kerdene: l)b.
nın parmağı, küçükbaş hay- çim eten g îy e k erd en e
vamn parmağı 2)cimrilik etmek
çimka: b. çunke çin (nm): yok
çimke: b. çunke çin a: yoktur
çimkî: b. çunke çin i: yokturlar
çimsîya (n): b. çimesîya (n) çin o: yoktur
çimsîyay (m): b. çimesîyaye (m) çin bîyene: yok olmak
çim sîyayey (m): b. çim esî çin kerdene: yok etmek, im
yayî (m), çimesîyayîye (m) ha etmek
çimsîyayey kerdene: b. çi- çina-I: ne
mesîyayîye kerdene Çina yo?: (Nedir?)
çiqirîyaye
çina ra: b. çinayî ra çinâ ye: b. çin î
çina re: b. çinayî re çine yo: b, çin o
çinay ra: b. çinayî ra çinâ kerdene: b, çin kerde
çinay re: b. çinayî re ne
çinayî ra: neden çine bîyene: b. çin bîyene
çinayî re: niçin, niye çinebîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n) #31
çina-II (n): elbise, giyecek, çingil (n): b. cingil (n)
giysi, kılık çini (nm): b. çin (nm)
çina bedilnayene: elbise çini bîyene: b. çin bîyene
değiştirmek, giysi değiştir çinibîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n)
' mek çinik (nm): b. çin (nm)
çina vetene: elbise çıkar çinî (nm): b. çin (nm)
mak, giysi çıkarmak çinî ya: b. çin a
çina vurnayene: elbise de çinî yâ: b. ç in î
ğiştirmek, giysi değiştirmek çinî yo: b. çin o
çinaye sunetî (zh): sünnet çinî kerdene: b. çin kerde
elbisesi/giysisi ne
çinaye şewe (zh): gecelik çinî bîyene: b. çin bîyene
çinayî (zh): üst baş (giysiler) çinîbîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n)
Çinar (n): Çınar çinîk (nm): b. çin (nm)
çinbîyayîş (n): yok olma, yok çinîye. (nm): b. çin (nm)
luk çînîyebîyayîş (n): b. çinbîya-
çin colik e (m): b. çinçolike yîş(n)
(m), kengula (m) çinkerdiş (n): yok etme, imha,
çinçolike (m): salıncak (içinde imha etme
çocuk uyutulan salıncak) çinku: b. çunke
çind: b. çend çinkû: b. çunke
çinday . . . en d ay...: b. çend çiqa: b. çiqas
.. hende . . . çiqas: ne kadar
çindi: b. çend çiqaşî: b. çiqas
çindi . . . indi ...: b. çend çiqay: b. çiqas
... hende... çiqir (n) kırışık (kırışıklık), kıv
çine-I: b. çina rım
çine-II (nm): b. çin (nm) çiqirey (m): b. çiqirî (m), çiqi-
çine bîyene: b. çin bîyene rîye (m)
çine kerdene: b. çin kerde çiqire (m): b. çiqirî (m), çiqirî-
ne ye(m)
çinebîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n) çiqirî (m): kırışıklık
çine: b; çina-I çiqirîyaya (m): kırışık (kırış
çine ra: b. çinayî ra mış olan)
çine (nm): b. çin (nm) çiqirîyaye (n): kırışık (kırışmış
çine ya: b. çin a olan)
I ■
! çiqirîyayene
çiqirîyayene: kırışmak çirâ: niçin, niye
çiqirîyayeyey (m): b. çiqirî- çirî: b. çire
yayeyî (m) çirkerdiş (n): sağma
çiqirîyayeye (m): b. çiqirîya- çirniki (m): b. çiraneke (m)
yeyî (m) çirpi (m): b. çerpe (m)
çiqirîyayeyî (m): kırışıklık çirpi (n): b. çirpî (m)
çiqm yayîye (m): kınşık (kırış çirpî (m): l)çırpı (kuru dal par
mış olan) çaları) 2)binanm çatısını
çiqirîye (m): kırışıklık . kaplamakta kullanılan ince
çiqim aya (m): kınşık (kırışmış ve kısa ağaç parçaları, çubuk
olan) çirpî (n): b. çirpî (m
çiqirnaye (n): kırışık (kırışmış çirpnayene: budamak (ağaç
olan) için)
çiqirnayene: kırıştırmak çirpoj (n): b. çerepuz (n)
çiqirnayeyey (m): b. çiqirna- çirpoz (n): l)b. çerepuz (n)
yeyî(m) 2)sonbaharda erken sürülen
çiqim ayeye (m): b. çiqirna- çift, güzlük çift
yeyî(m) çirr (n): çağlayan, çavlan, şe
çiqirnayeyî (m): kırışıklık lale
çiqim ayîye (m): kınşık (kırış çirr (m): b. çirre (m)
mış olan) çirre (m): l)boru ve oluk gibi
çiqiryaya (m), b. çiqirîyaya (m) şeylerden veya yüksekçe bir
çiqiryaye (n): b. çiqiriyaye (n) yerden akan çeşme 2)çörten
çiqiryayene: b. çiqirîyayene 3)musluk
çiqiryayeyey (m): b. çiqirîya- çirreçe (n): derecik
yeyî (m) , çirri (m): b. çirre (m)
çiqiryayeye (m): b. çiqirîya- çirrike (m): b. çiraneke (m)
yeyî (m) çirtan (n): l)çağlayan, çavlan,
çiqiryayeyî (m): b. çiqirîya- şelale 2)b. çiraneke (m)
yeyî (m) çirtike-I (m): çıtçıt
çiqiryayîye (m): b. çiqirîya- çirtike-II (m): b. çiraneke (m)
yîye (m çirtiki (m): b. çirtike-I (m)
çiqlik (n): kıvılcım çirtim (n): b. cirtim (n)
çiqulata (m): b. çîkolata (m) çirxazî (zh): suçiçeği
çiqulatayin, -e: b. çîkolata- çirxazî vetene: suçiçeği çı
yin, -e karmak
çir kerdene: sağmak çism (n): b. çim (n)
çira-I: neden çit-I (m): b. çute (m)
çira-II (m): b. çila (m) çit-II (m): b. çute (m)
çiraneke (m): oluk, çörten çit: b. çi
çiraniki (m): b. çiraneke (m) çita: l)b. çitur 2)b. çi
çireç (n): karık (küçük ark) çitaw: b. çitur
çiter: b. çitur yecek maddesi
çitewir: b. çitur çîye werdî yo şîrin: tatlı
çiti (m): b: çute (m) (nm) (tatlı yiyecek)
çitir: b. çitur çîyek: bir şey
çito: b. çitur çî-II: b. zî
çiton: b. çitur çîçege .(m): çiçek
çitorî: b. çitur çîçegi (m): b. çîçege (m)
çitpite (m): çıtçıt çîçegroş, -e: çiçekçi
çitur: nasıl çîçek (m): b. çîçege (m)
Ti çitur a, rind a? (Nasılsın, çîftexas (n): b. çiftexas (n)
iyi misin?) çîg (n): l)çiğköfte 2)ince bulgur
çiturî: b. çitur çîgkufte (n): çiğköfte
çiv dayene: kaytarmak çîk-I (n): kıvılcım
çiva (n): b. teba (n) çîk-II: l)b. çîyekî 2)b. çîke
çivirnayene: kaytarmak çîke:birşey
çiwa-I (n): b. teba (n) çîkî: b. çîyekî
çiwa-II (m): b. çuwe (n), çu (n) çîkofte (n): b. çîgkufte (n)
çiwe (n): b. çuwe (n), çu (n) çikolata (m): çikolata
çiwras: b. çewres çîkolataroş, -e: çikolataci
çixa: b. çiqas çîkolataviraştox, -e: çikolatacı
çixaş: b. çiqas çîkolatayin, -e: çikolatah
çizik (n): b. çiçik (n) çîkufte (n): b. çîgkufte (n)
çizilnayene: son damlasına çîlege (m): çilek
dek sağmak (tüm ürününü çîlek (m): çîlege (m)
almak) çîlik (in): bızır, klitoris
çizrikî (zh): içyağınm kızartıl çîlîngîr, -e: çilingir
masıyla meydana gelen bir çîm (n): çim
yiyecek çîn-L (nm): b. çin (nm)
çî-I (n): şey, nesne çın a: b. çin a
çî-mî (n): eşya çin e: b. çin î
çîy werî (n): b. çîye werdî (n) çîn o :b . çin o
çîy w erî yo şîrin: b. çîye çîn bîyene: b. çin bîyene
werdî yo şîrin çîn kerdene: b. çin kerdene
çîye: bir şey çîn-II (n): b. kîn (n)
çîye şim itişî (n): içecek, Çîn: Çin
içilecek şey çînayene: l)biçmek 2)ürün
çîy e w erd iş û şim itişî: toplamak (incir vb. için)
yiyecek ve içecek çînayîş (n): l)biçme 2)ürün
çîye werdişî (n): yiyecek toplama (incir vb. için)
çîye werdişî yo şîrin: tatlı çînbîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n)
(nm) (tatlı yiyecek) çînci-I (m): b. tîje (m)
çîye werdî (n): yiyecek, yi çînci-II (n): b. tîjin (n)
çıncın
çîncin, -i: b. tîjin, -e çînîye (nm): b. çin (nm)
çînçinike (m): kelebek çînîye bîyene: b. çin bîyene
çîne (nm): b. çin (nm)» çînîye kerdene: b. çin ker
çîne ya: b. çin a dene
çîne ye: b. çin î çînîy ebîy ay îş (n): b. çin bî
çîne yo: b. çin o yayîş (n)
A A A 1 A A
çîne bîyene: b. çin bîyene çınıyeyıne: b. çımyayene
çîne kerdene: b. çin kerde çînko (n): genellikle kulp takı
ne larak küçük kova gibi kul
çînebîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n) lanılan küçük teneke
ç în e y în e : l)b. çîn a y en e çînye (nm): b. çin (nm)
2)çînîyayene çînye bîyene: b. çin bîyene
çîneyîş (n): l)b. çînayîş (n) çînye kerdene: b. çin ker-
2)çînîyayîş (n) dene
çîne (nm): b. çin (nm) çînyebîyayîş (n): b. çinbîya-
çîne bîyene: b. çin bîyene yîş (n)
çîne kerdene: b. çin kerde çîp (m): incik, baldır
ne çîp-çîplax, -e: çırılçıplak, çır-
çînebîyayîş (n): b. çinbîyayîş çıplak
(n) çîpike (m): bilek (ayak bileği)
çîngil (n): b. cingil (n) çîplax, -e: çıplak
çîni (nm): b. çin (nm) çîqolata (m): b. çikolata (m)
çîni ya: b. çin a çîqolatayin, -e: b. çîkolata-
çîni ye: b. çin î yin, -e
çîni yû: b. çin o çîr (m): b. çîre (m)
çîni bîyene: b. çin bîyene çîrbîyaya (m): yırtık
çîni kerdene: b. çin kerde çîrbîyaye (n): yırtık
ne, çîrbîyayene: b. çîrbîyene
çînibîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n) çîrbîyayîş (n): b. çîrbîyayîş (ri)
çînitene: biçmek çîrbîyayîş (n): yırtılma
çînî-I (m): çini çîrbîyayîye (m): yırtık
çînî-II (nm): b, çin (nm) çîrbîyene: yırtılmak
çînî yo: b. çin o çîre (m): çir (kurutulmuş kayı
çînî bîyene: b. çin bîyene sı)
çînî kerdene: b. çin ker- çîrî (m): b. çîre (m)
dene çîrkerda (m): yırtık
çînîbîyayîş (n): b. çinbîyayîş (n) çîrkerde (n): yırtık
çînîk (nm): b. çin (nm) çîrkerdene: yırtmak
çînîroş, -e: çinici çîrkerdis (n): b. çîrkerdiş (n)
çînîviraştox, -e: çiniçi çîrkerdiş (n): yırtma
çînîy ay ene: biçilmek çîrkerdîye (m): yırtık
çînîy ay îş (n): biçilme çîrrbîyaya (m): b. çîrbîyaya (m)
çîrrbîyaye (n): b. çîrbîyaye (n) çîyek: b. çîyekî
çîrrbîyayene: b. çîrbîyene çîyekî: hiçbir şey
çîrrbîyayîs (n): b. çîrbîyayîş (n) çîyer: b. çar-I
çîrrbîyayîş (n): b. çîrbîyayîş (n) çîye: bir şey
çîrrbîyayîye (m): b. çîrbîya- çîyek: bir şey
yîye (m) çîyhuşke kom puture (zh)
çîrrbîyene: b. çîrbîyene (TE): donanım
çîrrkerda (m): b. çîrkerda (m) çîynerme komputure (zh)
çîrrkerde (n): b. çîrkerde (TE): yazılım
çîrrkerdene: b. çîrkerdene ço-I: b. çew
çîrrkerdis (n): b. çîrkerdiş (n) ço-II: b. çi-II
çîrrkerdiş (n): b. çîrkerdiş (n) ço wext: b. çi wext
çîrrkerdîye (m): b. çîrkerdî- ço-III (n): b. çuwe (n), çu (n)
ye (m) . çogane (m): asa, baston, koltuk
çît-I (n): bez değneği .
çît û çîtale (n): b. çît û çîta- çogoni (m): b. çogane (m)
re (n) çogûni (m): çogane (m)
çît û çîtare (n): bez eşya çok (n): diz
çît-II (m): b. çîte (m) çol (n): l)çamurlu yer 2)kır, ya
çîtale (n): b. çîtare (n) ban 3)çöl
çîtare (n): dokuma, tekstil, çole qumî (n): kum çölü
mensucat, manifatura, çita çole xîzî (n): kum çölü
ri,, çitar çolagey (m): b. çulagîye (m)
çîte (m): çit, yemeni (kadınların çolagi (m): b. çulage (m)
başlarına bağladıkları tül çole (m): b. çale (m)
bent), başörtü, başörtüsü, çolegi (m): b. çorege (m)
çatma (kadın için), çekü çoleki (m): b. çorege (m)
çîterotox, -e: yemenici çolemey (zh): b. çolemeyî (zh)
çîteviraştox, -e: yemenici çolem eyî (zh): pestil, yağ ve
çîtik (m): b. çîtike (m) undan yapılan tatlı bir ye
çîtike (m): çit, yemeni (kadınla mek
rın başlarına bağladıkları çolike (m): b. çalike (m)
tülbent), başörtü, başörtüsü, çomir (n): b. çamure (m)
çatma (kadın için), çekü çomirin, -e: b. çamurin, -e
çîtikerotox, -e: yemenici çon: b. çend
çîtikeviraştox, -e: yemenici çond: b. çend
çîv (n): b. çîvî (n) çonday ... honday ...: b. çend
çîvî (n): siğil (odunları yarmak ... b e n d e ...
ta yararlanılan), kıskı çone (n): üzümsüz salkım çöpü
çîy (n): b. çî (n) (üzümü alınmış salkım ar
çîy-mîy (n): b. çî-mî (n) tığı)
çîye (n): b. keye (n) çongal (n): b. çengal (n)
çongal kerdene: b. çengal çewtvir
kerdene çoxe (n): ceket
çonqal (n): b. çanqil (n) çoxo (n): b. çoxe (n)
çonte (n): b. çente (n) çoyreke (m): b. çorege (m)
çontey desto (n): b. çente çoyt, -i: b. çewt, -e
ye destan (n) çu (n): sopa, değnek
çontey deston (n): b. çente çuçik, -e: b. çûçik, -e
ye destan (n) çueğom (m): çogane (m)
çontey paştî (n): b.-çenteye çuegûn (m): çogane (m)
piştî(n) çuek (n): b. çok (n)
çop (n): çöp çuel (n): b. çol (n)
çop-çelax (n): çerçöp çuerek (m): b. çorege (m)
çoparekerdox, -e: çöpçü, te çuex (n): b. çoxe (n)
mizlik işçisi çuexe (n): b. çoxe (n)
çor-I: b. çar-I çuexi (n): b. çuxe (n)
çor-II (n): b. çorr (n) çuftexas (n): b. çiftexas (n)
çor-III (n): b. çewr-I (n) çuk-I: b. çik -
çöras: b. çewres çuk-II: b. çîke, çîyekî
çorege (m): çörek çukreş (n): b. çûkreş (n)
çoregi (m): b. çorege (m) çukuele (n): b. çeküle (n)
çörek (m): b. çorege (m) çukuele bestene: b. çeküle
çoreki (m): b. çöreğe (m) bestene
çores: b. çewres çulag, -e: dokumacı, çulha
çorme (m): hayvanlara kışın çulagey (m): b. çulagîye (m)
yedirilmek üzere kesilip çulage (m): b. çulagîye (m)
ağacın çatallı ana dalları çulagenî (m): dokumacılık
arasına dizilen yaprak yığını çulagi (m): b. çulage (m)
çorr (n): l)salgm hastalık, sal çulagî (m): dokumacılık
gın sayrılık, epidemi 2)sığır çulagîye (m): dokumacılık
vebası çulbeyte (m): bir üzüm çeşiti
ç o r r dekew ten e: salgın çulbeyti (m): b. çulbeyte (m)
hastalığa yakalanmak çule-I (n): ceviz ve badem ka
çorr dekotene: b. çorr de- buğu
kewtene çule-II (m): çalı parçası (küçük
çorşme (n): çevre, dolay, etraf ağaç parçası)
çortan (n): keş çulî (zh): çalı çırpı
çorva (m): b. şorba (m) çule (n): b. çule (m)
çoşme (n): b. çorşme (n) çulf, -e: çıplak
çot: b. çewt, -e çuli (m): b. çule (m)
çow: b. çew çulik-I (n): l)çalı parçası (kü
çowt, -i: b. çewt, -e çük ağaç parçası) 2)çelik (kı
çöwt û çowtvir: b. çewt û sa değnek veya dal)
çulikî (zh): çalı çırpı çuter: b. çitur
çulik-II (n): çük (çocuk dilinde) çuthûmare (m): çift sayı (2, 4,
çulixe (m): b. culixe (m) 6. . .)
çulke: b. çunke çuti (m): b. çute (m)
çulux (m): b. culixe (m) çutir: b. çitur
çunçilik (n): b. çemçîlik (n) çutirî: b. çitur
çund: b. çend çutîr: b. çitur
çunde (n): göze çutur: b. çitur
çungal (n): b. çengal (n) çuturî: b. çitur
çungal kerdene: b. çengal çuwa (m): b. çuwe (n), çu (n)
kerdene çuwal (n): b. ciwal (n)
çungal piro kerdene: b. çuwale (m): b. ciwal (n)
çengal piro kerdene çuwe (n): l)sopa, değnek 2)bi-
çungil (n): b. çengal (n) nanm çatısını taşıması için
çungil kerdene: b. çengal tavanda yatay olarak kulla
kerdene nılan kalın direk
çunkerçünkü çuwegom (m): çogane (m)
çunkî: b. çunke çuwereg (m): b. çorege (m)
çunqal (n): b. çanqil (n) çuxa (n): b. çuxe (n)
çurane (m): b. çiraneke (m) çuxe-I (n): çuha
çuraneke (m): b. çiraneke (m) çuxe-II (n): b. çoxe (n)
çuraneki (m): b. çiraneke (m) çuxedar, -e: çuhacı, çuhadar
çurani (m): b. çiraneke (m) çuyal (n): b. ciwal (n)
çuraniki (m): b. çiraneke (m) çuy (m): b. çuwe (n), çu (n)
çurike (m): amel, işhal, ötürük, çuyeı(m): b. çuwe (n), çu (n)
sürgün çuçik, -e: l)kuş 2)serçe
çurike estene: b. çurike çûk (n): b. çok (n)
eştene çûkreş (n): sığırcık
çurike eştene: ishal olmak çûlag, -e: b. çulag, -e
çurike kewtene: b. çurike çûlage (m): b. çulagî (m)
eştene çûlagî (m): b. çulagî (m)
çurniki (m): b. çiraneke (m) çûleki (m): b. çorege (m)
çurri (m): b. çirre (m) çûmir (n): b. ç^tmure (m)
çurtik (n): l)ağaçtan yapılma çûmirîn, -e: b. çamurin, -e
küçük kürek 2)döven sürer çûnçele (m): b. çinçolike (m),
ken öküzün dışkısının tahıl kengula (m)
içine düşmemesi için arkası çûnçulik (n): b. çemçîlik (n)
na tutulan kürekçik çûngal (n): b. çengal (n)
çust, -e: dinç, zinde çûngal kerdene: b. çengal
çut-I (m): b. çute (m) ; kerdene
çut-II: b. çitur çûngil (n): b. çengal (n)
çute (m): çift çûnqal (m): b. çanqil (n)
çûnte (n): b. çente (n) piştî (n)
çûnte destû (n): b. çenteye çûnte quelî (n): b. çenteye
destan (n) polî (n)
çûnte destûn (n): b. çente çûnti (n): b. çente (n)
ye destan (n) çûri (m): b. çirre (m)-2
çûnte paştî (n): b. çenteye
D
. . . d’ : b. . . . de dadgeha peardişî (m): sulh

da-I (m): b. dadî (m) mahkemesi
da-II: b. daha dadgeha tîcaretî (m): tica
daba (m): b. dewa (m) ret mahkemesi
daban (n): b. taban (n) dadgeha wereardişî (m):
dabar (m): b. debare sulh mahkemesi
dabax-I (n): b. tebaq (n)
dadger, -e: hakim, yargıç
dabax-II (m): b. debaxe (m)
dabaxkerdiş (m): b. debaxe- dadgerîye (m): hakimlik, yar
kerdiş (n) gıçlık
dade (m): b. dadî (m) dadî (m): anne, ana
dadgehe (m): mahkeme dadîya xo ra bîyene: doğ
dadgeha bazirganîye (m): mak
ticaret mahkemesi dade: anne (hitap, hali)
dadgeh a ceza (m): ceza daye: anne (hitap hali)
mahkemesi dadîke (m): dadı
Dadgeha Heqane Merdi- dadza (n): b. datîza (n)
man a Ewropa (DHME): daena: b. daha-2
dafe (m): tuzak
Avrupa İnsan Hakları Mah
dafîke (m): tuzak
kemesi (AİHM)
daha: l)artık 2)henüz, hâlâ
dadgeha huqûqî (m): hu
3)daha
kuk mahkemesi <
. dahena: b. daha-2
dadgeha îdarî (m): idari dahîna: b. daha-2
mahkeme dahwa (m): b. dewa (m)
daîma
daîma: daima, hep, her zaman damerrî (m): üvey anne
daîre (m): b. dayîre (n) dan (n): b. danî (zh)
daîre (n): b. dayîre (n) dane sanî (n): b. dane şanî (n)
Dakar (n): Dakar dane sodirî (n): b. dane şo-
dake (m): b. dayîke (m) dirî (n)
dakile (m): annecik dane şom (n): b. dane şanî
(n)
dakile: anneciğim (hitap ha
dane şanî (n): öğleden sonra
li) dane şewdirî (n): öğleden
Dakka (m): Dakka önce
daktîlo (n): daktilo dane şodirî (n): öğleden önce
daktilograf, -e: daktilograf danequr (n): b. darnequr (n)
daleqîyayîne: b. daliqîyaye- dang (n): b. teng (n)
ne danî (zh): hedik, yenmekte
daleqıyayîş (n): b. daliqîya- veya bulgur yapmakta
yîş (n) kullanılan kaynatılmış
daleqnayene: b. daliqnayene buğday
daleqnayîş (n): b. daliqnayîş (n)
Danimarka (m): Danimarka
daliqîyayene: asılmak (idam
dansör (n): dansör
edilmek)
dansöze (m): dansöz
daliqîyayîş (n): asılma (idam
danug (n): b. danî (zh)
edilme)
danû (n): b. danî (zh)
daliqnaya (m): asılı
danûg (n): b. danî (zh)
daliqnaye (n): asılı
daliqnayene: asmak (idam et dapîr (m): b. dapîre (m)
mek) dapîre (m): nine, babaanne,
daliqnayîş (n): asma (idam et anneanne, büyükana, bü
me) yükanne
daliqnayîye (m): asılı dapîreke (m): uğurböceği
daloqî (m): b. darlox (n) dapîreki (m): b. dapîreke (m)
dalpa (m): b. dilope (m)
dapîri (m): b. dapîre (m)
daluex (n): b. darlox (n)
dalxa kerdene: b. delxe ker- daqoq (n): tokmak, tokaç
dene daqoqkerdiş (n): tahıl ürün
dama: b. dima lerini tokaçla döverek sapın
damare (m): damar dan ayırma
damari (m): b. damare (m) daqueq (n): b. daqoq (n)
damarrî (m): b. damerrî (m), daqueqkerdiş (n): b. daqoq-
kerdiş (n)
demarrî (m)
dar (m): b. dare (m)
dame-I (n): dama dar erzîyayene: b. ra dar
dame-II (m): tuzak erzîyayene
darevelge
dar eştene: b. ra dar eş darda kerdene: b. darde
tene kerdene
darâ cixarî (n): çubuk (uzun dardabîyayîş (n): b. dardebî-
ağızlık) yayîş (n)
darâ dinge (n): sokutokma- dardakerdiş (n): b. dardeker
ğı, dibek tokmağı diş (n)
darâ dingî (n): b. dare din- darde bîyene: asılmak (idam
edilmek)
ge (n)
d ard e k erd en e: asmak
dare goştî (n): üzerinde et (idam etmek)
dövülen kütük d a rd eb îy a y îş (n): asılma
dare kaşane (n): üzerine (idam edilme)
bağlanan yükü, çekilmek su dardekerda (m): asili
retiyle taşımakta kullanılan dardekerde (n): asılı
sırık dardekerdiş (n): asma (idam
etme)
dare kaşûne (n): b. dare
dardekerdîye (m): asılı
kaşane (n) d ard i b îy ayîn e: b. d ard e
dara (m): dara bîyene
Dara Henî (m): Genç dardi kerdene: b. darde
darax (n): düzey, seviye kerdene
O daraxe to ra nîyo. (O dardibîyayîş (n): b. dardebî
senin düzeyinde değildir.) yayîş (n)
darb (m): b. darbe (m) dardikerdiş (n): b. dardeker
darbe (m): l)yara 2)b. derbe (m) diş (n)
darba mergî (m): b. derba dardin, -i: b. derdin, -e
mergî (m) dardkerdiş (n): b. dardeker
darbi (m): b. darbe (m) diş (n) '
darbiea (m): yaralı dare (m): ağaç
darbice (n): yaralı dara murîye (m): b. mu-
darbicâ (m): b. darbiea (m) rîyere (m)
darbir (n): bıçkı (büyük teste dara mûrîye (m): b. murî-
re) yere(m)
darbna: b. derbna dara velgî (m): b. darevelge (m)
darçe (n): tokaç darerzîyayîş (n): b. radarer-
darçi (n): b. darçe (n) zîyayîş (n)
darçin (n): b. darçin (n) dareştiş (n): b. radareştiş (n)
darçîn (n): tarçın darevelge (m): hayvanlara kı
dard (n): b. derd (n) şın yedirilmek üzere kesilip
darda bîyayene: b. darde bî- ağacın çatallı ana dalları
yene arasına dizilen yaprak yığını
Darey Yenî
Darey Yenî (m): b. Dara He- darsak (n): tapan ağacı
nî (m) darsaya (m): b. deresaya (m),
darey (m): tahra deresayîye (m)
darsaye (n): b. deresaye (n)
dare (m): b. darey (m)
darsayene: b. deresayene
Dare Yenî (m): b. Dara Henî (m) darsayîş (n): b. deresayîş (n)
Dare Yenî (m): b. Dara Henî (m) darsî (n): b. dasî (n)
daren (ri): tekne, tahtadan darsnayene: b. deresnayene
yapılmış derin kap darsnayîş (n): b. deresnayîş (n)
darend (n): b. daren (n) darsoq (n): tokaç
d arg, -i: b. d erg , -e darsoqî (n): soku tokmağı, di
dargeya pele (m): b. dergî- bek tokmağı
y a p elî (m) daru (n): ilaç, derman
dargame (m): döven ile boyun darukar, -e: eczacı
duruk arasındaki direk
darûdormare (n): b. derûdor-
dargopik (n):, tokmak me(n)
darguepik (n): b. dargopik (n) darûdûmare (n): b. derûdor-
darhewan (n): soku tokmağı, me(n)
dibek tokmağı darv (m): b. darbe (m)
dari-I (m): b. dare (m) darvi (m): b. darbe (m)
dari-İI (n):'b. daru (n) daryen (n): b. darân (n)
darik (n): değnek darze (n): b. derze (n)
daristan (n): orman darze piro nayene: b. der
daristanin (jı): ormanlık ze piro nayene
darı (m): b. darey (m) darze w eg irew ten e: b.
dârîye (m): b. darey (m) derze wegirewtene
darkuetik(n): b. darkutik (n) darzey çarron (n): b. der-
darkurtike (m): b. darkutik (n) zeye çarân
darkut.(ri); soku tokmağı, di darzîni (m): b. derzîne (m)
das (n): b. dasî (n)
bek tokmağı
dasi (n): b. dasî (n)
darkutik (n): l)soku tokmaiğı, dasik (n): l)sapçık (buğday vb.
dibek tokmağı 2)ağaçkakan bitkiler için) 2)çöp
darloq (n): b. darlox (n) dasî (n): l)kılçık (başak için)
darlox (n): yuvağı çekmek için 2)çopra (balık kılçığı), kılçık
kullanılan çatallı araç (balık için) 3)sap (bitki için)
darluex (n): b. darlox (n) dasîy masî (n): b. dasîye
dam eqo (n): b. dam equr (n) , masî (n)
darnequr (n): ağaçkakan dasîye masî (n): kılçık (ba
darpeç (n): toyaka lık kılçığı)
darquepik (n): b. dargopik (n) dasî (m): b. dasî (n)
dasok (n): çopra (balık kılçığı), dawetkerdiş (n): davet etme
kılçık (balık kılçığı) • dawetname (n): davetname,
dasoke (m): b. dasok (n) davetiye
daş (n): b. daşir (n) dawil (n): b. dawul (n)
daşir (n): yüznuıiıara, ayakyo dawili (m): b. dawul (n)
lu, apteshane, hela, kadem
dawul (n); davul
hane, kenef, memişhane, tu
dawulbaz, -e: davulcu Q |
valet dawule (m): b. dawul (n)
daşr (n): b. daşir dawuli (m): b. dawul (n)
daşt:b. wet day (m): l)b. dadı (m) 2)b.
daşt a: b. wet ra d a y e (m)
daşta: b. weta daye: aîıne (hitap hali)
naşt û daşt: b. nat û wet dayç (m): b. dayîke (m)
naşt-daşt: b. nat-wet dayçi (m): b. dayîke (m)
daşten, -i: b. weten, -e daye (m, z): b. aye (m, z)
dat (n): amca daye ra: b. aye ra
dato: amca (hitap hali) dayek (n): verici
data (n): b. dat (n) dayene: vermek
databas (n) (TE): veritabanı dayene çerxî ro: b. çerxî
datcinî (m): amca karısı ro dayene
datîza (n): amca oğlu, amcazade dayene destene: b. dayene
datkeyna (m): b. datkena (m) deştene
dayene deştene: diktir-
datkena (m): amca kızı, amca
mek-I
zade dayene deştene: b. dayene
davacer: b. devacer deştene
davacör: b. devacor dayene fahmkerdene: b.
davare (mj: b. debare (m) dayene fehmkerdene
davax (n): b. tebaq (n) dayene fam k erd en e: b.
daw (m): b. dewe (m) dayene fehmkerdene
dawa (m): b. dewa (m) dayen e fam kerd en i: b.
dawar, -e: b. dewar, -e dayene fehmkerdene ,
dawax (n): b. tebaq (n) dayene fehmkerdene: an
latmak
dawayin, -i: b, dewayin, -e
dayene femkerdene: b. da
dawet (n): davet yene fehmkerdene
dawet kerdene: davet et dayene fomkerdene: b. da
mek yene fehmkerdene
dawetbîyaya (m): davetli dayene fûm kerdene: b.
dawetbîyaye (n): davetli dayene fehmkerdene
dayene gosre kerdene: bi- .
letmek dayene şelenayene: b. da
dayene hesan kerdene: bi yene şelenayene
letmek dayene şelenayene: soy
dayene karitene: diktir- durmak (giysisini çıkartmak,
mek-II elbisesini çıkartmak)
dayene kerdene: yaptır dayene şellenayene: b. da
mak yene şelenayene
dayene mesat kerdene: bi dayene şilnayene: b. daye
letmek ne şelenayene
dayene pîiıekerdene: ya dayene viraştene: b. daye
malatmak ne viraştene
dayene polkerdene: yama dayene viraştene: yaptır
latmak mak
dayene ronayene: diktir- dayene werdene: yedirmek
mek-II dayene zanayene: beyan
dayene rûnayîne: b. daye etmek
ne ronayene dayene zonayene: b' daye
dayene sane kerdene: bi ne zanayene
letmek dayene zûnayene: b. daye
dayene sawitene: biletmek ne zanayene
dayene sawutene: b. daye daye (m, z): b. aye (m, z)
ne sawitene dayik (in): b. dayîke (m)
d a yen e seqa k erd en e: dayî-I (m): b. dadî (m)
biletmek daye: anne (hitap hali)
dayene seqanayîne: b. da dayî-II: b. daha
yene seqenayene
dayîk (m): b. dayîke (m)
dayene seqeynayene: b.
dayene seqenayene dayîke (m): anne, ana
dayene seqenayene: bilet dayîke ra biyene: doğmak
mek (insan için)
dayene seqnayîne: b. da dayîke: anneciğim (hitap
yene seqenayene hali) •
dayene sexenayene: b. da dayîma: b. daîma
yene seqenayene dayîna: b. daha-2
dayene sone kerdene: b. dayîne: b. dayene
dayene sane kerdene dayîne seqkerdene: b. da
dayene soynayene: b. dayene seqa kerdene
yene sawitene dayîne süne kerdene: b.
dayene soynayene: b. da dayene sane kerdene
yene sawitene dayîra (m): b. dayîre (n)
dayene şaqole ro: b. şaqul dayîre (n): daire (mat)
ro dayene
dayîs (n): b. dayîş (n) dayîşzûnayîş (n): b. dayîşza
dayîsvirastis (n): b. dayîşvi- nayîş (n)
raştiş (n) dayk (m): b. dayîke (m)
dayîş (n): verme dayke (m): b. dayîke (m)
dayîşdestiş (n): b. dayîşdeş- dayke: b. dayîke
tiş (n)
dayki (m): b. dayîke (m)
dayîşdeştiş (n): diktirme
dayîşfahmkerdiş (n): b. da- dayki ra bîyayene: b. dayî-
yîşfehmkerdiş (n) k era b îyen e
dayîşfamkerdiş (n): b. dayîş- daymet: b. daîma
fehmkerdiş (n) dayra (m): b. dayîre (n)
dayîşfehmkerdiş (n): anlatma dayre (n): b. dayîre (n) '
dayîşfemkerdiş (n): b. dayîş dayşt (n): b. wet (n)
fehmkerdiş (n) dayza (n): b. datîza (n), deza (n)
dayîşfomkerdiş (n): b. dayîş daza (n): b. datîza (n), deza (n)
fehmkerdiş (n) dazanayîş (n): bilgilendirme
dayîşfûmkerdiş (n): b. dayîş daznayene: b.dejnayene
fehmkerdiş (n) daznayîş (n): b. dejnayîş (n)
dayîşkaritiş (n): diktirme-II de-I: l)artık
dayîşkerdiş (n): yaptırma De vaje. (Artık söyle.)
dayîşpînekerdiş (n): yamalat 2)hele
ma De be tîya. (Hele buraya
dayîşpolkerdiş (n): yamalat
gel.)
ma
de-II (m, n, z): b. ci (m, n, z)
dayîşronayîş (n): diktirme-II
dayîşrûnayîş (n): b. dayîşro de rî: b. ci re
nayîş (n) - ... de-III (pd): Bir artedat. -de, -e
dayîşşelenayîş (n): b. dayîş Lajek keye de yo. (Oğlan
şelenayîş (n) evdedir.)
dayîşşelenayîş (n): soydurma ... de dejayene: -e üzülmek
(giysisini çıkartma) ... de kerdene: batırmak
dayîşşellenayîş (n): b. dayîş Kardî kerda meşka hey-
şelenayîş (n) wanî de. (Bıçağı hayvanın
dayîşşilnayîş (n): b. dayîşşe karnına batırmış.)
lenayîş (n) ... de nîyadayene: -e bak
dayîşvirastiş (n): b. dayîşvi- mak
raştiş (n)
dayîşviraştiş (n): yaptırma ... de şîyene: l)batmak (sivri
dayîşwerdiş (n): yedirme şeyin batması) 2)batmak
dayîşzanayîş (n): beyan etme (suya, çamura vb. batmak)
dayîşzonayîş (n): b. dayîşza- D erzîne deste mi de şî.
nayîş(n) (Elime iğne battı.)
de ... da: b. di ... de decî paşt (n): b. deje piştî (n)
de ... de: b. di ... de decaya (m): b. dejaya (m)
Hesp de dew d’ o. (At köy decaye (n): b. dejaye (n)
dedir.) decayene: b. dejayene
decayeye (m): b. dejayeyîye
de ... dir: b. di ... de
(m), dejayeyî (m)
dea (m): b. dua (m)
decayeyî (m): b. dejayeyî (m)
debar (m): b. debare (m)
decaye (m): b. dejâyîye (m)
debare (m): geçim
decayi (n): b. dejaye (n)
debari (m): b. debare (m)
decayîş (n): b. dejayîş (n)
debax-I (n): b. tebaq (n)
decdaya (m): b. dejdaya (m)
debax-II (m): b. debaxe (m)
decdaye (n): b. dejdaye (n)
debaxe (m): sepi
decdaye (m): b. dejdayîye (m)
debaxe kerdene: sepile
decdayi (n): b. dejdaye (iı)
mek, tabaklamak
decdayox, -e: b. dejdayox, -e
debâxekerdiş (n): sepileme deciney (m): b. dejinî (m), de-
debaxkar, -e: sepici, debbağ,
jinîye (m)
tabak
decine (m): b. dejinî (m), deji-
debere (m): b. debare nîye(m)
debeyîş (n): b. debîyayîş (n) decnayene: b. dejnayene
debir (m): b. debare (m) decnayox, -e: b. dejnayox, -e
debîyayîne: b. debîyene
ded (n): amca (b. dat (n))
debîyayîş (n): dolma
debîyene: dolmak dedo: amca (hitap hali) (b.
debo-I (n): b. depo (n) dato)
debo-II (n): kile, ölçek (tahıl dedcinî (m): amca karısı
ölçmeye yarayan kap), şinik dedeçena (m): b. datkena (m)
debr (jı): b. debare (m) dedektif, -e. dedektif, hafiye
debri (m): b. debare (m) dedektîv, -e: b. dedektif, -e
debû (n): b. depo (n) dedeza (n): b. datîza (n)
dec (n): b. dej (n) dedkeyna (m): b. datkena (m)
dece madî (n): b. deje ina- dedkena (m): b. datkena (m)
d eyî (n)
deey (m): b. dua (m)
dece pîzî (n): b. deje pîzî (n) defa (m): kez, kere, defa, sefer
dece zerî (n): b. deje zere- defana: yine, gene, tekrar
yî (n) . defaye: bir kez, bir defa
dece zerrî (n): b. deje zere- defayek: bir kez, bir defa
yî(n) def (n): davul
decî mînî (n): b. deje mîya- defbaz, -e: davulcu
neyî (n) defe (m): b. defa (m)
decî monî (n): b. deje mîya- defena: b. defana
neyî (n) . defereknayene: b. deferik-
nayene yî (n)
defereknayîş (n). b. deferik- deje zerrî (n): b. deje ze-
nayîş(n) reyî(n)
deferiknayene: içine doğra dejaya (m): üzüntülü (üzüntü
mak (ekmek vb. için) sü olan, üzülen kişi), üzünç^
deferiknayîş (n): içine doğra lü, üzgün
ma (ekmek vb. için) dejaye (n): üzüntülü (üzüntüsü M
defe: b. defaye olan, üzülen kişi), ûzünçlü,
defena: b. defana üzgün
defi (m): b. defa (m) dejaye bîyene: üzgün ol
defina: b. defana mak
defînayene: b. devistene dejayene: ağrımak, acımak,
defînayîş (n): b. devistiş (n) üzülmek
defter (n): defter dejeno: ağrıyor
degîrîyayene: iltihaplanmak, dejayeye (m): b. dejayeyîye
yangılanmak (m), dejayeyî (m)
değme: b. deyme dejayeyenî (m): üzüntülülük,
degoşî (m): b. digoşe (m) üzgünlük
degsigî (zh): kadın şalvarı dejayeyî (m): üzüntülülük, üz- -
deha: b. daha günlük
dehîre (m): b. dihîre (m) d ejayeyîye (m): üzgünlük,
dehîre de: b. dihîre de üzüntülülük
dehle (m): koru, koruluk dejaye (m): b. dejayîye (m)
dehli (m): b. dehle (m) dejayîş (n): ağrıma, acıma,
dehrî (m): b. darey (m) üzülme
dej (n): ağrı, acı, keder, üzüntü, dejayîye (m): üzüntülü (üzün
üzünç tüsü olan, üzülen kişi), üz
deje madeyî (n): mide ağnsı gün, üzünçlü
deje madî (n): b. deje ma dejdaya (m): üzüntülü (üzen
deyî (n) durum veya olay), üzücü (du
deje mîdı (n): b. deje made rum veya olay)
yî (n) dejdaye (n): üzüntülü (üzen
deje mîyaneyî (n): bel ağnsı durum veya olay), üzücü (du
deje m îyanî (n): b. deje rum veya olay)
mîyaneyî (n) dejdaye (m): b. dejdayîye (m)
deje paştî (n): b. deje piş- dejdayîye (m): üzüntülü (üzen
tî (n) durum veya olay), üzücü (du
deje piştî (n): sırt ağrısı rum veya olay)
deje pîzî (n): karın ağrısı dejdayox, -e: üzüntülü (üzen
deje zereyî (n): karın ağrısı durum veya olay), üzücü (du
deje zeri (n): b. deje zere rum veya olay)
! dejdayoxi
dejdayoxi (m): b. dejdayox, -e kewtene h iş â ...
dejin, -e: üzüntülü (üzüntüsü dekewtene hişe ...: anla
olan, üzülen kişi), üzünçlü mak
dejiney (m): b. dejinî (m), de- dekorator, -e: dekoratör
jinîye (m) del-: b. dele-
dejine (m): b. dejinî (m), de- dele (m): dişi köpek
jinîye (m)
B dejinî (m): üzüntülülük
dele-: dişi (bâzı hayvanlar için)
deleverge (m): dişi kurt
dejinîye (m): üzüntülülük
delfîn (n): yunus balığı
dejnayene: üzmek
dejnayîş (n): üzme Delhî: Delhi
dejnayox, -e: üzüntülü (üzen deli (m): b. dele (m)
durum veya olay), üzücü (du deli (n): b. delu (n)
rum veya olay) delî (m): b. deluye (m)
dejnayoxi (m): b. dejnayox, -e delo: b. dere
dekagram (n): dekagram delu, -ye: deli
dekametre (n): dekametre delu bîyayîne: b. delu bî
dekan, -e: dekan yene .
| dekanîye (m): dekanlık delu bîyene: delirmek, çıl
dekar (n): dekar dırmak
I dekerdene: içine katmak, dol- delu kardene: b. delu ker
I durmak dene
dekerdene mîyan: içine delu kerdene: delirtmek
| katmak deluyey (m): b. deluyîye (m)
dekerdiş (n): doldurma deluyîye (m): delilik
dekerdiş: batırma delvargi (m): b. deleverge (m)
dekernayene: l)bahsetmek, delvergi (m): b. deleverge (m)
sözünü etmek, -den konuş delxe kerdene: kaytarmak
mak dem (n): zaman, vakit; çağ
Em şo ma çen d em bazî deme roje (zh): günün za-
aineyîme tehet, ma zaf ti . manian
dekerna. (Bu gece birkaç ar demo ameyox (n): gelecek
kadaş bir araya geldik, sen zaman
den çok bahsettik.)
demo hîra (n): geniş zaman
2)b. zikirnayene
dekernayene: b. zikirnayene demo nikayin (n): şimdiki
dekerrnayene: l)b. dekerna- zaman
yene 2)b. zikirnayene , demo vîyarte (n): geçmiş
dekew tene heşe ...: b. de- zaman
kewtene h iş e ... demo vîyarteyo dîyar (n):
dekewtene heşe ...: b. de- -di’li geçmiş zaman
demo vîyarteyo nedîyar deng (m): b. dinge (m)
(n): -miş’li geçmiş zaman dengbej, -e: ses sanatçısı, şar
demo vîyarteyo nedîyar o kıcı, türkücü
veren (n): -miş’li geçmiş za- denge (m): b. dinge (m)
majım hikâyesi dengi (m): b. dinge (m)
demo vîyarteyo nikayin dengiz (n): deniz
(n): şimdiki zamanın hikâ denne (n): l)b. dene-I (n) 2)b.
yesi den (n)
dem o vîyarteyo niyetin Depe: Karakoçan
(n): sanal geçmiş zaman, ge depijdiş (n): b. tepîştiş (n)
lecek zamanın hikâyesi depiştiş (n): b. tepîştiş (n)
demo vîyarteyo niyetin o depo (n): l)depo 2)ardiye
nezdî (n): yakın sanal geç d ep oye çekan (n): silah
deposu
miş zaman
depoye sîlehan (n): silah
deman (n): l)icar 2)kira deposu
dem an kerdene: icar et depokar, -e: depocu
mek, kiralamak depovan, -e: depocu
demankerdiş (n): icar etme, deq(n):nasır ı
kiralama deqa (m): dakika
demaskul (n): b. dimaşkil (n) deqayene: nasırlaşmak, nasır
lanmak
demaşkul (n): b. dimaşkil (n)
deqîqa (m): b. deqa (m)
demçe (n): belin (bel aracının)
deqîqe (m): b. deqa (m)
üzerine ayak konan parçası
deqmok (n): b. toqmaq (n)
deme (n): b. dem (n)
der (pd): b. de (pd)
demlig (n): b. demliğe (m)
Lajek keye der o. (Oğlan
demliğe (m): demlik
demokrasi (n): demokrasi evdedir.)
der kerdene: (yarada biriken
demokrat, -e: demokrat
irin veya kanı) dışarı akıt
demokratik, -e: demokratik mak
den (n): küp (büyük küp) der û cîra: b. der û cîran
dendik (n): b. dendike (m) der û cîran: konu komşu
dendike (m): çekirdek der û cîro: b. der û cîran
dendika göze (m): çiğe der û cîron: b. der û cîran
dendika vame (m): çiğe der û cîrû: b. der û cîran
dendik! (m): b. dendike (m) der û cîrûn: b. der û cîran
dene-I (n): l)büyük kazan der-dor (n): b. derûdor (n)
2) den (n) f der-dorme (n): b. derûdorme (n)
dene-II (n): b. tene-II (n) dera bîyene: b. tira bîyene,
cira bîyene dere
dera kerdene: b. tira ker dero juya (n): b. dereyo
dene, cira kerdene ziwa (n)
derabîyayîş (n): b. tirabîya- dereca (m): b. derece (m)
yîş (n), cirabîyayîş (n) ^ derece (m): derece,
derakerdiş (n): b. tirakerdiş derek (n): b. terek (n)
(n), cirakerdiş (n) derenca (m): merdiven
deraqde ... di: b. derheqe ... deresaya (m): olgun (meyve vb.
de için)
deraqe ... di: b. derheqe ... deresaye (n): olgun (meyve vb.
de için)
derax (n): b. darax (n) d eresa y en e: olgunlaşmak
deray: l)b. dere 2)b. derey (meyve vb. için)
derbe (m): l)darbe 2)kez, kere, d eresayîş (n): olgunlaşma
defa, sefer (meyve vb. için)
derba niergî (m): ölümcül deresayîye (m): olgun (meyve
darbe vb. için)
derbe: bir kez deresnayene: olgunlaştırmak
derbek: bir kez (meyve vb. için)
Derbeki (m): b. Dîyarbekir deresnayîş (n): olgunlaştırma
(meyve vb. için)
(n)
derewtî (m): b. direwte (m)
Derbekir (m): b. Dîyarbekir (n) derey: hele
derbend (n): geçit, derbent Derey be tîya. (Hele buraya
derbi (m): l)b. darbe (m) 2)b. gel.)
derbe (m) dereyek (n): derecik
derbna: yine, gene, tekrar dereza (n): b. datîza (n), deza (n)
derbice (n): b. darbice (n) dereznayene: b. deriznayene
derbîyayîş (n): yarada biriken derezyayene: b. derizîyaye-
irin veya kanın dışarı çık
ne
ması
derezyayîş (n): b. derizîya-
derçena (m): b. datkâna (m)
yîş(n)
derd (n): dert
derdin, -e: dertli dere: l)acaba 2)b. derey
derdîyen: b. derdin, -e derg, -e: uzun
derdnak, -e: dertli dergevan, -e: b. dergewan, -e
dergewan, -e: kapıcı
dere (n): dere
derewo zuwa (n): b. dereyo dergenî (m): uzunluk
ziwa (n) dergîye (m): l)uzunluk 2)boy
(mat)
derewo zuya (n): b. dereyo
dergîya pelî (m): dalga boyu
ziwa(n) .
dereyo ziwa (n): kuruyan derguse (m): b. derguşe (m)
derze
derguşe (m): beşik dersaya (m): b. deresaya (m),
derguşek (m): b. derguşe (m) deresayîye (m)
derguşeki (m): b. derguşe (m) dersaye (n): b. deresaye (n)
dersayene: b. deresayene
derguşi (m): b. derguşe (m)
dersayîş (n): b. deresayîş (n)
dergûşa (m): b. derguşe (m) dersdar, -e: eğitmen
dergûşi (m): b. derguşe (m) derse (m): ders
derheqa ... di: b. derheqe ... dersa deştene (m): dikiş
de dersi
derheqde... di: b. derheqe dersi (m): b. derse (m)
... de dersnayene: b. deresnayene
derheqe ... de: hakkında dersnayîş (n): b. deresnayîş (n)
derheqe ... de qalî kerde dersxane (n): dershane, ders
ne: ... hakkında konuşmak lik
derheqe... de qisey kerde derutene: süpürmek
ne: ... hakkında konuşmak derutiş (n): süpürme
derizîyayene: çatlamak (ke derûdomar (n): b. derûdor-
mik vb. için) ine (n)
derizîyayîş (n): çatlama (ke derûdor (n): çevre, dolay, etraf
mik vb. için) derûdormare (n): b. derûdor-
deriznayene: çatlatmak (ke me (n)
mik vb. için) derûdorme (n): çevre, dolay,
deriznayîş (n): çatlatma (ke etraf
mik vb. için) derveı(m): b. darbe (m)
derîya (n): b. derya (n) derya (n): l)deniz 2)çok fazla
derjen (m): b. derzine (m) deryayo girewte (n): kapalı
deniz
derjene (m): b. derzine (m)
deryakar, -e: denizci
derma (n): b. derman (n)
derz (n): b. derse (m)
derman (n): derman, ilaç
derzayene: b. derizîyayene
dermankar, -e: eczacı
derzayîş (n): b. derizîyayîş (n)
dermo (n): b. derman (n) derze (n): şelek
dermon (n): b. derman (n) derze guretene: b. derze
dermû (n): b. derman (n) wegirewtene
dermûn (n): b. derman (n) derze kerdene: şelek hazır
derne (n): çiçek gibi hastalık lamak
lardan sonra yüzde kalan derze piro nayene: şelek
yara izi hazırlamak
dem eyin, -e: çiçekbozuğu, ço derze piştî kerdene: şelek
pur sırtlamak, şelefc yüklenmek
ders (n): b.. derse (m) derze p oştî kerdene: b.
derzenî
derze piştî kerdene derzînkar, -e: iğneci
derze puri nayîne: b. der derzîyayene: dikilmek
ze piro nayene derzîyayîş (n): dikilme
derze wegirewtene: şelek derznayene: b. deriznayene
sırtlamak, şelek yüklenmek des: on
derze wegirotene: b. derze des bi des: onar onar
wegirewtene des çihar: b. çares
derze wegrotene: b. derze
des des: b. des bi des
wegirewtene
derzey çarran (n): b. der- des î çeer: b. çares
zeye çaran des î di: b, diwes
derzeye çâran (n): çalı çırpı des î heşt: b. heştes
şeleği des î hîre: b. hîres
derzeye hejikan (n): çalı des i huwt: b. hewtes
çırpı şeleği des î niw: b. newes
d erzeye hezik an (n): b.
des i pûnc: b. pances
derzeye hejikan (n)
d erze ça rrû n (n): b. des î seş: b. şîyes
derzeye çaran des î yiw: b. yewendes
derzenî (m): b. derzine (m) des û çar: b. çares
derzenî (m): b. derzine (m) des û çear: b. çares
derzi (n): b. derze (n) des û çehar: b. çares
derzini (m): b. derzine (m) des û çihar: b. çares
derzi (m): b. dezî (m) des û çor: b. çares
derzîdane (m): iğnelik, iğne
des û di: b. diwes
yastığı, iğnedenlik
derzîdank (m): b. derzîdane (m) des û dide: b. diwes
derzîdanke (m): b. derzîdane (m) des û didi: b. diwes
derzin (m): b. derzine (m) des û hawt: b. hewtes
derzine (m): l)iğne des û heşt: b. heştes
derzîna lihefan (m): yorgan des û hewt: b. hewtes
iğnesi des û heyşt: b. heştes
2)aşı(tıpta) des û hîre: b. hîres
derzine dayene... ro: iğne
des û hîre: b. hîres
yapmak, iğne vurmak, aşı
yapmak des û hîri: b. hîres
Doktorî derzine daya ey des û hot: b. hewtes
ro. (Doktor ona iğne yapmış.) des ü jew: b. yewendes
derzîneke (m): iğnelik, iğne des û jo: b. yewendes
yastığı, iğnedenlik des û ju: b. yewendes
derzini (m): b. derzine (m) des û jû: b. yewendes
des û new: b. newes desrayin: ondalık (mat)
des û paj: b. pances dest (n): el
des û panc: b. pances dest bi aksîyon kerdene:
eyleme geçmek
des û panj: b. pances
dest bi çalakî kerdene: ey
des û ponc: b. pances leme geçmek
des û seş: b. şîyes dest cikerdene: b. dest pâ-
des û şes: b. şîyes kerdene
des û şeş: b. şîyes dest dayene: desteklemek
des û zu: b. yewendes dest girewtene: destekle
des ve des: b. des bi des mek
desan: onlar (mat)
dest pakerdene: b. dest
desawita (m): sürülü
desawite (n): sürülü pekerdene
desawitene: -e sürmek dest pekerdene: başlamak
desawîyaya (m): sürülü dest û lingan ra birîyaye-
desawîyaye (n): sürülü ne: eli ayağı tutmaz olmak,
desawîyayene: -e sürülmek yatalak olmak
deseke (m): b. destekî (m) dest û linganrabirîyayîş
deseki (m): b. destekî (m)
(n): eli ayağı tutmaz olma
desen (n): desen
desenin, -e: desenli dest û lingî ra birîyayene:
desenkeş, -e: desinatör b. dest û lingan ra birîya
desin, -e: onuncu yene
desinde: hemen, anında, bir dest û İingîrabirîyayîş (n):
denbire b. dest û linganrabirîya
desinde merdene: hemen yîş(n)
ölmek, anında ölmek dest û pay ra kewtene: b.
desine (ın): l)onluk 2)onuncu dest û pay an ra kewtene
desî: onlar (mat)
dest û payan ra kewtene:
desîgram (n): desigram
desimetre (n): desimetre eli ayağı tutmaz olmak, ya
desîmetrekare (n): desimetre- talak olmak
kare dest û payanrakewtiş (n):
deskeyna (m): b. datkena (m) eli ayağı tutmaz olma
desmac (n): b. destmaj (n) dest û payrakewtiş (n): b.
desmaj (n): b. destmaj (n) dest û payanrakewtiş (n)
D est tu tş r n /te r ib: b.
desmal (m): b. destmale (m)
Deste to tern bîy/be.
desmale (m): b. destmale (m)
Deste to tern bîy/be. (Eline
desmali (m): b. destmale (m)
sağlık.)
desra: onda (mat)
Deste to weş bîy/be. (Eline
sağlık.) çift sürerken elle tutulan kıs
Deste to zergûn bîy/be. mı
(Eline sağlık.) 4)sap (araç için)
desta-I (m): çalı süpürgesi destey cirni (n): b. desteye
desta-II: b. deste-II çirne (n)
desta merdene: b. deste
desteye cirne (n): soku tok
merdene
mağı, dibek tokmağı
destane (m): destan
desteye vaştirî (n): b. des
destankî: destansal
teye vaşturî (n)
destar (m): b. destarî (m) desteye vaşturî. (n): orak
destari (m): b. destarî (m)
sapı
destarî (m): el değirmeni
desteye zengenî (n): kdzma
destarrî (m): b. destarî (m)
destawxane (n): yüznumara, sapı
ayakyolu, apteshane, hela, deste-II: hemen, anında, bir
kademhane, kenef, memiş denbire
hane, tuvalet deste merdene: hemen öl
destayewbînangirewtiş (n): mek, anında ölmek
deste-III (m): b. deşte-I (m)
dayanışma
deste-IV (n): b. deşte-II (n)
destdayîş (n): destekleme destebira, -ye: dost
destdayîş yewbînan: daya destebiray (m): b. destebira-
nışma , ye (m)
destde: elde (mat) destebirayîye (m): dostluk
destde esto: elde var (mat) desteg (n): b. destek (n)
destde mend: elde kaldı destek (n): destek
destek kerdene: destekle
(mat)
mek
deste-I (n): l)deste 2)kabza desteke (m): b. destekî (m)
desteye şimşârî (n): kılıç destekî (m): iplik, tire
kabzası destekîya lihefan (m): yor
3)sabanm çift sürerken elle gan ipliği
tutulan kısmı destekîroş, -e: iplikçi
destey birkî (n): b. desteye destekîviraştox, -e: iplikçi
birkeyî (n) destekkerdiş (n) (TE): destek
desteye birkeyî (n): saba leme
nın çift sürerken elle tutulan destene: b. deştene
kısmı destere (n): testere
destey qilîçî (n): b. desteye destever: b. verdest, -e
qilîçî (n) desteke (m): b. destekî (m)
destekî (m): b. destekî (m)
desteye qilîçî (n): sabanın
destgirewtiş (n): destekleme deşmaj (n): b. destmaj (n)
desti-I (n): b. deste-I (n) deşt (m): b. deşte (m)
deste qilîçî (n): b. desteye deşta (m): dikili (dikilmiş olan)
qilîçî (n) deştaye (n): b. deşte (n)
desti-II: b. deste-II deşte-I (m): ova
deşte-II (n): dikili (dikilmiş
desti m erdene: b. deste
olan)
merdene
deşteke (m): b. destekî (m)
destig: b. destikî (zh)
deştik (n): l)deste, kabza, sap deştene (m): l)dikmek 2)dikiş
(araç için) 2)tutaç 3)kulp
deşti-I (m): b. deşte-I (m)
4)kol-III
deşti-II (n): b. deşte-II (n)
destike berî (n): kapı kolu deştiş (n): dikim, dikme
destikin, -e: kulplu deştî (m): dikili (dikilmiş olan)
destikî (zh): l)tutacak, tutak deştîye (m): dikili (dikilmiş
2)tutaç olan)
destirma (m): hizmetçi (kadın deştox, -e: diken (dikiş diken),
hizmetçi) dikici
destiş (n): b. deştiş (n),. deştoxey (m): b. deştoxîye(m)
destim (n): sabanın çift sürer deştoxe (m): b. deştoxî (m)
ken elle tutulan kısmı
deştoxenî (m): dikişçilik
deştoxî (m): dikişçilik
destî (n): testi
deştoxîye (m): dikişçilik
destmaj (n): aptes
det (n): b. dat (n)
destmale (m): mendil
detkeyna (m): b. datkena (m)
destmali (m): b. destmale (m)
destmiz (n): ücret deva (m): dişi deve
destmizo rojane(n): günde devacer: aşağıya doğru, yokuş
lik (günlük ücret), yevmiye aşağı
destox, -e: b. deştox, -e devacor: yukarıya doğru, yo
destoxenî (m): b. deştoxenî (m) kuş yukarı
destoxîye (m): b. deştoxîye (m) devam (n): b. dewam (n)
destpakerdiş (n): b. destpe- deve (n): deve
kerdiş (n) devgem (n): döven sürerken
destpek (n): başlangıç ürünü yememesi için öküzün
destpeke huqûqî (n): hu ağzına takılan ağızlık
kuk başlangıcı devik (n): döven sürerken ürü
destpekerdiş (n): başlama, nü yememesi için öküzün ağ
başlangıç zına takılan ağızlık
... deşîyayîş: l)batma (sivri devirecayene: b. ravirejna-
şeyin batması) 2)batma (su
yene
ya, çamura vb. batma)
devistene: iliklemek
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / dewlete yewbîyayeyî (zh):
qum ça/sedefe/zirare de- birleşik devletler
viştene: düğme iliklemek Dewlete Yewbîyayeyî ye
devistiş (n): ilikleme Amerika: Amerika Birleşik
dew (m): b. dewe (m) Devletleri
dewa (m): dava dewletenî (m): zenginlik, var-
dewaker, -e: davacı İlklilik
dewam (n): devam dewleti (m): b. dewlete (m)
dewam bîyene: devam edil dewletî, -ye: zengin, varlıklı
mek dewletîyî (m): zenginlik, var
dewam kerdene: devam et lıklılık
mek, sürdürmek dew letîyîye (m): zenginlik,
dewar, -e: l)büyükbaş, sığır varlıklılık
dewm (n): b. dom (n)
2)küçükbaş, küçükbaş hay
dewm bîyene: b. dewam
van sürüsü bîyene
dewari (m): b. deware (m) dewm kerdene: b. dewam
dewayin, -e: davalı kerdene
dewe (m): köy dewmnayene: b. domnayene
dewi (m): b. dewe (m) dewom (n): b. dewam (n)
dewic, -i: b. dewij, -e dewqe (m): baş dönmesi
dewqa ... şeyene: b. dew-
dewij, -e: köylü
q a ... şîyene
dewir-I (n): b. dewr (n) dew qa... şîyayene: b. dew-
dewir-II (m): b. debare (m) q a ... şîyene
dewiz, -e: b. dewij, -e dewqa ... şîyene: başı dön
dewl (n): deri kova mek
dewlçe (n): küçük deri kova Dewqa şima şina. (Başımz
dewlemend, -e: zengin, varlıklı döner.)
dew lem endân î: zenginlik, dewqeşîyayîş (n): başı dönme
varlıklılık dewqi-I (m): b. dewqe (m)
dewlem endî (m): zenginlik, dewqi-II (m): b. tewqe-I (m)
varlıklılık dewqişeyîş (n): b. dewqeşîya-
dewlemendîye (m): zenginlik, yîş (n)
varlıklılık dewqişîyayîş (n): b. dewqeşî-
dewlet (m): b. dewlete (m) yayîş(n)
dewlete (m): devlet dewr (n): çağ, zaman, devir, va
dewleta huqûqî (m): hukuk kit
devleti ? dewuz, -e: b. dewij, -e
dew leta polîsî (m): poliş dewûm (n): b. dewam (n)
devleti dewx (m): b. dewqe (m)
deke
dew xa... şîyayene: b. dew- deze piştî (n): b. deje piştî (n)
q a ... şîyene deze pîzî (n): b. deje pîzî (n)
dewxşîyayîş (n): b. dewqe- deze zerrî (n): b. deje ze-
şîyayîş (n) reyî(n)
dey-I: b. de-I deza (n): amca oğlu, amcazade
dey-II (n, z): b. ey (ri, z) dezaye (n): b. dejaye (n)
dey r§: b. ey re dezayene: b. dejayene
d e y r î:b .e y r e dezayeyenî (m): b. dejayeyâ-
deyene: b. dîyene nî (m)
deyî (n, z): b. ey (n, z) dezayeyîye (m): b. dejayeyî-
deyîr (m): b. dihîre (m) ye (m)
deyîr di: b. dihîre de dezayîş (n): b. dejayîş (n)
dezayîye (m): b. dejayîye (m)
deyîrbaz, -e: ses sanatçısı, şar
dezdawox, -e: b. dejdayox, -e
kıcı, türkücü dezdaye (n): b. dejdaye (n)
deyîrbazi (m): b. deyîrbaze (m) dezdayîye (m): b. dejdayîye (m)
deyîre (m): türkü dezge (n): b. dezgeh (n)
deyîri (m): b. deyîre (m) dezgey çolagey (n): b. dez-
deyîş (n): b. dîyayîş vn) gehe çulagîye (n)
deyk (m): l)b. dayîke (m) 2)b. dezgey çulagey (n): b. dez-
deke (m) gehe çulagîye (n)
deyki (iri): b. dayîke (m) dezgeh (n): l)kurum, müessese
deyle (m): başörtü, başörtüsü, 2)tezgâh
çatma (kadın için) dezgehe çulagîye (n): do
deyli (m): b. deyle (m) kuma tezgâhı
deyme: asla, hiçbir zaman, hiç, dezî (m): çuvalın ağzını dik-
katiyen riıek, çarık ve çorap bağla
deyn (ri): borç, alacak mak vb. için kullanılan kıl
deyndar, -e: borçlu dan yapılma ip
deyndarîye (m): borçluluk deznawox, -e: b. dejnayox, -e
dey ra (n): b. derya (n) deznayene: b. dejnayene
deyrbaz, -i: b. deyîrbaz, -e deznayene: b. dejnayene
deyri (m): b. deyîre (m) deznayîş (n): b. dejnayîş (n)
deyşte(m): b. deşte-I (m) de-I: fiilin gelecek zamanında
kullanılan bir partikel
deyşteni: b. deştene
de-II (n, z): b. ey (n, z), ci
deyşti (m): b. deşte-I (m)
de-III: b. de-I
deyştiş (n): b. deştiş (n)
dek (m): b. deke (m)
deyştişdayîş (n): b. dayîşdeş-
tiş (n) deke (m): l)nine, babaanne,
dez (n): b. dej (n) anneanne, büyükana, bü-
yükanne 2)ebe deşta (m): b. deşta (m)
deki (m): b. deke (m) deş t ene: b. deştene
dem dayene: l)çevirmek, dön deşti (n): b. deşte (n)
dürmek 2)devirmek deştiş (n): b. deştiş (n)
dem dayene: b. dem daye deştişdayîş (n): b. dayîşdeş-
ne tiş(n)
dem dîyayene: devrilmek deştox, -i: b. deştox, -e
dem dîyayene: b. dem dî deştoxe (m): b. deştoxî (m)
yayene dewazan (n): b. dewezan (n)
demarrî (m): üvey anne dewezan (n): sacayağı, sac
demdayîş (n): l)çevirme, dön ayak
dürme 2)devirme dewezûn (n): b. dewezan (n)
demerr (m): b. demarrî (m) dewletî, -ye: b. dewletî, -ye
den (n): b. deyn (n) dey (n, z): b. ey (n, z)
der-I (m): b. deyîre (m) dey re (n): b. ey re
der-II (n): kilise deyme: b. deyme
der (m): b. der (n) deyra (n): b. derya (n)
derbaz, -i: b. deyîrbaz, -e dez (m): b. deze (m)
dere-I (m): b. deyîre (m) deza (m): b. deze-I (m ).
dere-II (n): b. derya (n) dezawon (n): b. dewezan (n)
dere-III (n): b. der (n) dezdare (m): hayvanlara kışın
yedirilmek üzere kesilip
dere (m): b. der (n)
ağacın çatallı ana dalları
deri (m): b. deyîre (m)
araşma dizilen yaprak yığını
Dersim (n): l)Tunceli yöresinin deze-I (m): çömlek
adı2)Tunceli deze-II (m): loda, büyük yığın,
IA • • *1 1A • ••
dersımıc, -ı: b. dersimij, -e istif
dersim ij, -e: Dersimli deza vaşî (m): hayvanlara
dersimiz, -e: b. dersimij, -e kışın yedirilmek üzere kesi
derze (n): b. derze (n) lip üst üste dizilen büyük ot
derzîn (m): b. derzîne (m) yığını
des (n): duvar deza velğî (m): hayvanlara
dese seveknayîşî (n) (TE): kışın yedirilmek üzere kesi
güvenlik duvarı lip üst üste dizilen büyük
yaprak yığını
Desim (n): b. Dersim (n)
deze kerdene: istiflemek,
desimic, -e: b. dersimij, -e istif etmek, yığmak, loda et
desimiz, -e: b. dersimij, -e mek
deskar, -e: duvarcı deze ronayene: yığmak, lo
deşîne (m): b. desine (m) da etmek
deşt (m): b. deşte (m) dezi (m): b. deze (m)
dezik (m): b. dezike (m) kerdiş (n)
dezike (m): l)çömlek 2)güveç dibaxkerdiş (n): b. debaxe-
deziki (m): b. dezike (m) kerdiş (n)
dezlig (n): sacayağı, sacayak dibistane (m): ilkokul, ilkmek-
di-I: iki tep
di hebî: iki tane dibitîh (n): b. dîvîtîn (n)
di re se: b. di sey dibri (n): b. dubre (n)
dicayene: b. dejayene
di sey: iki yüz
dicayîş (n)r b. dejayîş (n)
di se: b. di sey
dice (n): b. jûje (n), dije (li)
di sey: b, di sey
dicnayene: b. dejnayene
di teneyî: iki tane dicni (m): b. dijne (m)
di tene: b. di teneyî dicnin (n): b. dijnin (n)
di-hîre: iki üç didan(n): diş
di-îre: b. di-hîre didane kursî (n): azıdişi
di-îri: b. di-hîre didane qirm (n): azıdişi
d-îre: b. di-hîre didanî seqenayene: diş bi
d-îri: b. di-hîre lemek
. . . di-II (pd): h. ... de (pd) didansaz, -e: diş doktoru, diş
di . . . de: -de hekimi, dişçi
di camî de: camide didi: b. di
“Xerc kero yew dirheme ka- didin, -e: b. dîyin, -e
mo temam, didini (m): b. dîyine
Yo hevale min di cennet de didiyîn, -e: b. dîyin, -e
mudam.” (Mela Ehmede didin, -e: b. dîyin, -e
Xasî)
didon (n): b. didan (n)
“Yew bido yew dirheme b’
qelbo şedîd didû (n): b. didan (n)
Zey di Bedr û hem Huneyn difek (n): kazma
de bo şehîd.” (Mela Ehmede difs (n): b. dims (n)
Xasî) 1difsin, -e: b. dimsin, -e
di . . . di: b. di . . de digose (m): b. digoşe (m)
dia (m): b. dua (m) digoşe (m): dirgen (iki çatallı
dibax (m): b. debaxe (m) dirgen)
dibax kerdene: b. debaxe digoşî (m): b. digoşe (m)
kerdene digueş (m): b. digoşe (m)
dibaxi (m): b. debaxe (m)
Dih: Eruh
dibaxi kerdene: b. debaxe
diha: b. daha
kerdene
dibaxikerdiş (n): b. debaxe- dihîre (m): öğle
d ih îre de: öğleyin (öğle 3)sabanm çift sürerken elle
vakti) tutulan kısmı
dihîri (m): b. dihîre (m) dime birkeyî (n): sabanın
çift sürerken elle tutulan kıs
dihîri di: b. dihîre de
mı
dijdî (m): b. dizdî (m) dime birkî (n): b. dime bir
dijdıye (m): b. dizdîye (m) keyî (n)
dije (n): kirpi dime hengajî (n): b. dime
dijgi (m): b. dijnike (m) hengazî (n)
dijmen, -e: b. dişmen, -e dime hengazî (n): sabanın
dijnayene: b. dejnayene çift sürerken elle tutulan kıs-
dijne-I (m): yağmur mmdan toprağa kadar uza
dijne-II (m): un, tuz ve yağdan nan parçası
yapılan bir yemek 4)sap (araç için)
dijni (m): b. dijne (m) dime vaştirû (n): b. dime
v dijnike (m): un, tuz ve yağdan vaşturî (n)
yapılan bir yemek dime vaşturî (n): orak sapı
dijniki (m): b. dijnike (m) dime zengenî (n): kazma
dijnin (n): yağmurlu sapı
dika (n): b. dikan (n) 5)kuyruk
dikan (n): dükkân, bakkal dim: b. dima
dikancî, -ye: b. dikandar, -e bi dim: b. dima
dikandar, -e: dükkâncı, bakkal
dima: arkasından, ardından,
diko (n): b. dikan (n)
dikon (n): b. dikan (n) peşinden, sonra
dikondar, -i: b. dikandar, -e dima coy: b. dima cû
dikû (n): b. dikan (n) dima cû: ondan sonra
dikûn (n): b. dikan (n) dima ra: ardından
dikûndar, -i: b. dikandar, -e dima şîyene: izlemek
dil (n): b. zerrî (m) ra dima: ardından, -den sonra
dilapa (m): b. dilope (m) dimaşîyayîş (n): izleme
dilavi (m): b. dolabe (m) dimaşîyayox, -e: izleyici
dilavî (n): yıkanma ve çamaşır
dimaşkil (n): akrep
yıkama zamanı, yunak
dimbişkul (n): b. dimaşkil (n)
dilete (m): ikiz
dimdar, -e: izleyici
dileti (m): b. dilete (m)
dime-I: arkasından, ardından
dilope (m): damla
dilvet (m): b. dirbete (m) dime ra: ardından
dilvetin (n): b. dirbetin (n) ra dime: ardından, -den sonra
dim (n): l)deste 2)kabza dime-II (n): kuyrukyağı
dime şimşerî (n): kılıç kab dimgoşa (m): b. digoşe (m)
zası dimgueş (m): b. digoşe (m)
dimgûşi (m): b. digoşe (m) dinyaya xo bedilnayene:
dimilî, -ye: b. kirmanc, -e vefat etmek
dimi: b. dima dinyaya xo vurnayene: ve
fat etmek
dimilî (m): b. kirmanckî (m)
d in ya xobed iln a yîş (n): b.
dimilîkî (m): b. kirmanckî (m)
dinyayaxobedilnayîş (n)
dimilkî (m): b. kirmanckî (m) dinyaxwibedelnayîş (n): b.
dimlî-I: b. kirmanc, -e dinyayaxobedilnayîş (n)
dimlî-II (m): b. kirmanckî (m) dinyaxwivirnayîş (n): b. din-
dimoçik (n): kuyruk yayaxovurnayîş (n)
dimpistike (m): b. dimpiştik (n) dinyaxw ivurrnayîş (n): b.
dimpişîtik (n): b. dimpiştik (n) dinyayaxovurnayîş (n)
dimpiştik (n): akrep dinyayaxobedilnayîş (n): ve
dimpiştike (m): b. dimpiştik (n) fat etme
dims (n): pekmez dinyayaxovurnayîş (n): vefat
dimsin, -e: pekmezli etme
dindan (n): b. didan (n) dipistike (m): b. dimpiştik (n)
dindon (n): b. didan (n) dipişîtik (n): b. dimpiştik (n)
dindûn (n): b. didan (n) ... dir (pd): b . ... de (pd)
dindûn qirnîy (n): b. dida- dira bîyene: b. tira bîyene,
ne qirnî (n) cira bîyene
ding-I (n): durak dira kerdene: b. tira ker
dinge otobüse (n): otobüs dene, cira kerdene
dirabîyayîş (n): b. tirabîyayîş
durağı
(n), cirabîyayîş (n)
ding-II (n): b. dinge (m) dirakerdiş (n): b. tirakerdiş
dinge (m): dibek (içinde bulgur (n), cirakerdiş (n)
vb. dövülen büyük havan), dirata (m): yırtık
soku, dink dirate (n): yırtık
dingûşi (m): b. digoşe (m) diratîye (m): yırtık
dinya (m): dünya diraya (m): b. dirîyaya (m)
dinya Homayî: çok fazla dirayîs (n): b. dirîyayîş (n)
. dinya xo bedilnayene: b. dirayîş (n): b. dirîyayîş (n)
dinyaya xo bedilnayene dirbete (m): yara
dinya xwi bedelnayene: b. dirbeti (m): b. dirbete (m)
dinyaya xo bedilnayene dirbetin, -e: yaralı
dinya xw i virnayene: b. dirbetini (m): b. dirbetine (m)
dinyaya xo vurnayene direwt (m): b. direwte (m)
dinya xwi vurrnayene: b. direwte (m): biz
dinyaya xo vurnayene direwtî (m): b. direwte (m)
direy: b. derey dirrike (m): böğürtlen
direye (n): b. dirîyaye (n) dirrikel (m): b. dirrikere (m)
direyîş (n): b. dirîyayîş (n) dirrikeli (m): b. dirrikere (m)
dire: b. derey dirrikere (m): böğürtlen bit
dirgueş (m): b. digoşe (m) kisi
dirik (m): b. dirrike (m) dirrikeri (m): b. dirrikere (m)
dirinca (m): b. derenca (m) dirriki (m): b. dirrike (m)
9 dirita (m): b. dirata (m) dirrîyaya (m): b. dirîyaya (m)
diriti (n): b. dirate (n) dirrîyaye (n): b. dirîyaye (n)
dirîyaya (m): yırtık dirrîyayene: b. dirîyayene
dirîyaye (n): yırtık dirrîyayene: b. dirîyayene
dirîyayene: yırtılmak dirrîyayîs (n): b. dirîyayîş (n)
dirîyayene: b. dirîyayene dirrîyayîş (n): b. dirîyayîş (n)
dirîyayîş (n): yırtılma dirrîyayîye (m): b. dirîyayî
dirîyayîye (m): yırtık ye (m)
dirmix (m): b. tirmixe (m) dirryayîş (n): b. dirîyayîş (n)
dirmixe (m): b. tirmixe (m) dirrnaya (m): b. dirnayîye (m)
dirnaya (m): yırtık dirrnaye (n): b. dirnaye
dirnaye (n): yırtık dirmayene: b. dirnayene
dirnayene: yırtmak dirrnayene: b. dirnayene
dirnayene: b. dirnayene dirrnayîs (n): b. dirnayîş (n)
dirnayîs (n): b. dirnayîş (n) dirrnayîş (n): b. dirnayîş (n)
dirnayîş (n): yırtma dirrnayîye (m): b. dirnayîye (m)
r dirnayîye (m): yırtık dirvet (m): b. dirbete (m)
dirne (n): b. derne (n) dirvete (m): b. dirbete (m)
dirneyin, -e: b. dem eyin, -e dirvetin, -e: b. dirbetin, -e
dirneyîş (n): b. dirnayîş (n) dirxime (m): b. tirmixe (m)
dirot (m): b. direwte (m) dirya (n): b. derya (n)
dirote (m): b. direwte (m) diryaya (m): b. dirîyaya (m)
dirotî (m): b. direwte (m) diryaye (n): b. dirîyaye (n)
dirowtî (m): b. direwte (m) diryayîş (n): b. dirîyayîş (n)
dirrata (m): b. dirata (m) dis (n): b. cins (n)
dirrate (n): b. dirate (n)
diseme (n): b. dişeme (n)
dirratîye (m): b. diratîye (m)
disibay (n): bugünden sonraki
dirraya (m): b. dirîyaya (m)
ikinci gün, öbür gün
dirraye (n): b. dirîyaye (n)
disiway (n): b. disibay (n)
dirrayîs (n): b. dirîyayîş (n)
disiwey (n): b. disibay (n)
dirrayîş (n): b. dirîyayîş (n)
dismal (m): b. destmale (m)
dirreye (n): b. dirîyaye (n)
dismali (m): b. destmale (m)
dirreyîş (n): b. dirîyayîş (ri)
dismen, -e: b. dişmen, -e
dirrik (m): b. dirrike (m)
dismenayîne (m): b. dişme-
nîye (m) dize (m): b. deze (m)
distarî (m): b. destarî (m) dizme (n): fişeklik, kargılık
distarre (m): b. destarî (m) dizon (n): b. didan (n)
distarrî (m): b. destarî (m) dî (n, z): b. ey (n, z)
dişeme (n): pazartesi Dîcle (m): Dicle
dişemi (n): b. dişeme (n) dîeza (m): b. deze-I (m) ,,
dişime (n): b. dişeme (n) dîfterî (m): difteri, kuşpalazı Q jj|
dişmen, -e: düşman dîje (n): b. dije (n)
dişmenayî (m): b. dişmenîye (m) dîjîtal, -e: dijital
dişmeney (m): b. dişmenîye (m) Dîjle (m): b. Dîcle (m)
dişmenî (m): düşmanlık dîk (n): l)horoz 2)erkek kuş
dişmenîye (m): düşmanlık dîke misrî (n): hindi
dişmin, -e: düşman dîke qaze (n): hindi
diştar (m): b. diştere (m) dîkleyîr (n): küçük yaştaki ho
diştere (m): grip roz veya erkek keklik
dişterî (m): b. diştere (m) dîkleyr (n): b. dîkleyîr (n)
ditene: sağmak dîklihîr (n): b. dîkleyîr (n)
ditiş (n): sağma
dîksileman (n): ibibik kuşu
diver (n): çift en
diw (n): kuyruk diktatör, -e: diktatör
diwar, -e: b. dewar, -e dîktatorîye (m): diktatörlük
diwes: on iki dilime (m): dilim
dîm dayene: b. dem dayene
diwesin, -e: onikinci
dîm dîyayîne: b. dem dîya-
diwi (m): b. dewe (m) yene
diwic (n): b. dewij (n) dîmdayîş (n): b. demdayîş (n)
dixtor (n): b. doktor, -e dîn ,(n): din
diyen,.-e: b. dîyin, -e dîn dayîne: b. dem dayene
diyes: b. diwes dîn dîyayîne: b. dem dîya-
diyin, -e: b. dîyin, -e yene
diyin, -e: b. dîyin, -e dîna-I (m): b. dinya (m)
dizd, -e: hırsız dîna xwi bedilnayîne: b.
dizdey (m): b. dizdî (m), dizdî- dinyaya xo bedilnayene
ye (m) dîna-II (zh, z): b. înan (zh, z)
dizde (m): b. dizdî (m), dizdî- dînan (zh, z): b. înan (zh, z)
ye (m) d în axw ibed iln a yîş (n): b.
dizdenî (m): b. dizdî (m), diz- dinyayaxobedilnayîş (n)
dîye (m) ; dîne bîyene: sağlıklı olmak,
dizdî (m): hırsızlık sıhhatli olmak
dizdîye (m): hırsızlık Ez dîne a. (Ben iyiyim.)
dîndayîş (n): b. demdayîş (n) dîyene: görmek
| dîne (zh, z): b. înan (zh, z) dîyerpu (n): b. dîyerpue (n)
dînû (zh, z): b. înan (zh, z) dîyerpue (n): eğe, törpü
. dîploma (m): diploma dîyerpui (n): b. dîyerpue (n)
diplomat, -e. diplomat dîyes (ri): b. des (n)
dîqet (n): dikkat dîyet (n): diyet
dîqqet (n): b. dîqet (n) diyetisyen, -e: diyetisyen
dîreg (m): b. direğe (m) dîyeza (m): b. deze-I (m)
direğe (m): direk dîyezik (m): b. dezike (m)
direği (in): b. direğe (m) dîyezwûn: b. dewezan (n)
dîrsega borîya soba (m): b. dîyin, -e: ikinci
dîrsege borîya soba (n)
dîyri (m): b. deyîre (m)
dîrsega lüleye soba (m): b.
dîzanterî (m): dizanteri
dîrsege lulîya soba (n)
dîrsege borîya soba (n): so dîzike (m): b. dezike (m)
ba borusu dirseği do-I (n): ayran
dîrsege lulîya soba (n): so dowo hest (n): b. doyo hest (n)
ba borusu dirseği doyo hest (n): koyu ayran
| dîskete (m) (TE): disket doyo qalin (n): b. doyo qa-
dîvitin (n): b. dîvîtîn (n) lind (n)
dîvîtîn (n): divitin doyo qalind (n): koyu ayran
dîwan (n): divan do-II: fiilin gelecek zamanında
dîwane edaletî (n): adalet kullanılan bir partikel
divanı do-III (m): b. dewe (m)
Dîwane Edaletî ye Laheye doçik (n): kuyruk
(n): Lahey Adalet Divanı dode (n): b. dûdû (n)
dîwar (n): duvar Dodoma (m): Dodoma
dîwarkar, -e: duvarcı Doha (m): Doha
diyalekte (m): lehçe dohem (n): b. ohem (n)
dîyar, -e: belirtili dohil (n)): b. dawul (n)
Dîyarbek (m): b. Dîyarbekir (n) doil (n): b. dawul (n)
Dîyarbeki (m): b. Dîyarbekir (n) doktor, -e: doktor, hekim, ta
bip, sağaltman
Dîyarbekir (n): Diyarbakır
d ok tora çim an (m): göz
dîyayene werdene: yediril doktoru
mek doktora didanan (m): diş
dîyayene: b. dîyene doktoru, diş hekimi, dişçi
dîyayene: b. dîyene doktora domanan/qican/
dîyayîne: b. dîyene tutan/gedeyan: çocuk dök-
dîyayîş (n): l)görme 2)görüş toru
dîyek (m): b. deke (m) doktora keyeyî (m): aile
doktoru, aile hekimi dolaba sowlan (m): b. dola
doktore çiman (n): göz dok ba solan (m)
toru dolav (n): b. dolabe (m)
doktor e didanan (n): diş dolavi (m): b. dolabe (m)
doktoru, diş hekimi, dişçi dolaxe (m): atkı
doktore domanan/qican/ dolbend (m): b. dolbende (m)
tutan/gedeyan: çocuk dok dolbende (m): başörtü, başör- A M
toru tüsü, çatma (kadın için), kıv
d ok tore keyeyî (n): aile rak (başörtü), tülbent
doktoru, aile hekimi dolbendi (m): b. dolbende (m)
dol-I (n): b. dewl (n) dolçe (n): b. dewlçe (n)
dol-II (m): b. dole (m) dole (m): l)vadi, koyak 2)havuz
dolab (n): b. dolabe (m) 3)göl
dolabe cemedî (n): b. dola dölek (n): gölcük
ba cemedî (m) dolet (n): b. dewletî (n)
d o la b e k in ca n (n): b. dolete (m): b. dewletîyî (m),
dolaba kincan (m) dewletîyîye (m)
dolabe solan (n): b. dolaba doleti (n): b. dewletî (n)
solan (m) doletin: b. dewletî, -ye
dolabe (m): dolap doletine (m): b. dewletîyî (m),
dolaba awkeyî (m): banyo dewletîyîye (m)
dolabı doli (m): b. dole (m) .
dolaba banyoyî (m): banyo dolik (m): b. dollike (m)
dolabı doliki (m): b. dollike (m)
dolaba cemedî (m): buzdo dolim (n): b. donime (m)
labı dolim (m): b. donime (m)
dolaba cilan (m): gardırop, dolime (m): b. donime (m)
elbise dolabı, giysi dolabı dolimi (m): b. donime (m)
dolaba çale (m): banyo do dolimna: b. donimna
labı dollik (m): b. dollike (m)
dolaba çerxî (m): banyo do dollike (m): şalvarın iki bacak
labı arasında sarkan arka bölü
d ola b a hem am ekî (m): mü
banyo dolabı dolliki (m): b. dollike (m)
dolaba kincan (m): gardı dolm (n): b. donime (m)
rop, elbise dolabı, giysi dolabı dolma (m): dolma (yemek)
dolaba qeşayî (m): buzdo dolmaya zeytine (m): zey
labı tinyağlı dolma
dolaba sewlan (m): b. do dolme (n): b. dolma (m)
laba solan (m) dolmeyo zeytin (n): b. dol
dolaba solan (m): ayakkabı maya zeytine (m)
dolabı dolum (m): b. donime (m)
dolvend (m): b. dolbende (m) donimi (m): b. donime (m)
dom (n): devam donimna: yine, gene, tekrar
dom bîyene: b. dewam bî donumi (m): b. donime (m)
yene donumna: b. donimna
dom kerdene: b. dewam donxuz, -e: domuz (b. xoz, -e)
kerdene dool (n): b. dawul (n)
doman, -e: çocuk door, -e: b. dewar, -e
doman ver şîyene: düşük dopîyes (n): döpiyes
yapmak doq (m): b. dewqe (m)
domar (n): b. dorûver (n) doqe . . . şîyayene: b. dew-
domare (n): bvdorûver (n) qa . . . şîyene
domari (m): b. dorûver (n) doqmaq (n): b. toqmaq (n)
domari (m): b. damar e (m) doqşîyayîş (n): b. dewqeşî-
domarrî (m): b. damerrî (m), yayîş(n) :
dor-I (m): b. dore-II (m)
demarrî (m)
dor-II (m): b. dore-III (m)
domatese (m): b. tomatese (m)
dör a: b. dore ra
domateze (m): b. tomatese (m)
dor-III (n): b. dewr (n)
dome (n): b. dame (ri) dor-mal (n): b. dorûver (n)
domi (m): b. dame (m) dor-male (n): b. dorûver (n)
Domînîk (n): Dominik dor-mali (n): b. dorûver (n)
dom nayene: devam etmek,
dor-mar (n): b. dorûver (n)
sürdürmek
domon, -e: b. doman, -e dor-mare (n): b. dorûver (n)
domon ver şîyayene: b. do dorane (m): incebağırsak
man ver şîyene dorani (m): b. dorane (m)
dorçî, -ye: nöbetçi
domû (n): b. doman (n)
dore-I (m): küp •
domûn, -e: b. doman, -e)
dore-II (m): kez, kere, defa, se
don (n): ilik
fer
done astî (n): b. done es- dore: bir kez
teyî (n) . dorek: bir kez
done esteyî (n): ilik dore-III (m): nöbet
döner (n): döner dore bi dore: nöbetleşe
dongoşi (m): b. digoşe (m) dore kerdene: nöbetleşmek
donim (n): b. donime (m) dore pawitene: nöbet bek
donime (m): l)kez, kere, defa, lemek
sefer; dönüm 2)dönüm dore ra: nöbetleşe
donime: l)bir kez 2)bir dö dore ra kerdene: nöbetleşe
nüm yapmak
donimek: l)bir kez 2)bir dö dore reyde: nöbetleşe
nüm dore reyra: nöbetleşe
dore-IV (n): testi dostî (m): dostluk
dori-I (m): b. dore-II (m) dostîye (m): dostluk
dori-II (m): b. dore-III (m) doş (n): b. döşe (m)
dori bi dori: b. dore bi do- döşe (m): omuz
re doşeg (n): b. döşek (n)
dori reyra: b. dore reyde döşek (n): döşek, şilte
dori (n): b. dore-IV (n) dot: b. wet CDH İ
dorimi (m): b. donime (m) dot a: b. wet ra
dorimna: b. donimna
Nat a şî, dot a nîyame. (Bu
dorî (n): b. dore-IV (n)
taraftan gitti, o taraftan gel
dorme (n): çevre, dolay, etraf,
muhit medi.)
dorm e ra ver estene: b. dot ra: b. wet ra
dorme ra ver eştene dota: b. weta, wet ra
dorme ra ver eştene: döven doten, -e: b. weten, -e
sürerken kenarlara kayan dotine: b. ditene
sapları kürek veya yabayla dotiş (n): b. ditiş (n)
harmanın ortasına doğru doûr, -e: b. dewar, -e
kaydırmak döver (n): b. bover (n)
dormedor (n): b. dorme (n), dovîz (n): döviz
dorûver (n)
dow (m): b. dewe (m)
doroni (m): b. dorane (m)
dorumi (m): b. donime (m) dowar, -e: b. dewar, -e
dorumna: b. donimna dowil (m): b. dawul (n)
dorûber (n): b. dorûver (n) dowil (n): b. dawul (n)
dowilbaz, -e: b. dawulbaz, -e
dorûver (n): çevre, dolay, etraf,
dowl (n): b. dewl (n)
muhit dowlÇe (n): b. dewlçe (n)
dorûvernas, -e: çevrebilimci, dowm (n): b. dom (n)
ekolojist dowm bîyene: b. dewam
dorûvernasî (m): çevrebilim, bîyene
ekoloji dowm kerdene: b. dewam
dorûvernasîye (m): çevrebi kerdene
lim, ekoloji dowor, -e: b. dewar, -e
dorxî, -ye: doğru (b. rast,-e) dowqi (m): b. dewqe (m)
dose (m): b. döşe (m) dow qa... şîyayene: b. dew-
doseg (n): b. döşek (n) q a ... şîyene
dosere (n): tan, fecir, şafak dowqişîyayîş (n): b. dewqeşî-
dost, -e: l)dost 2)yâr yayîş(n)
dostatî (m): b. dostîye (m) dowr-I (m): b. dore-III (m)
dostey (m): b. dostîye (m) dowr a: b. dore ra
dowr-II (n): b. dewr-IV (n)
dowul
dowul (m): b. dawul (n) duede (n): b. dûdû (n)
dowûr, -e: b. dewar, -e duehn (n): b. duhn (n)
dox (m): b. dewqe (m) duelave solün (m): b. dolaba
d o x a ... şîyayîne: b. dewqa solan (m) .
... şîyene duelax (m): b. dolaxe (m)
doxine (m): b. doxîne (m) duenim (m): b. donime (m)
doxiz (n): b. donxuz, -e duenimi (m): b. donime (m)
doxîne (m): uçkur duenimna: b. donimna
doxşîyayîş (n): b. dewqeşîya- duer (m): b. dore (m)
yîş (n) ' . duer-mal (n): b. dorûver (n)
doxtor (n): b. doktor, -e duer-male (n): b. dorûver (n)
doxuz (n): b. donxuz (n), xoz (n) duer-mali (n): b. dorûver (n)
doyine (m): ayran çorbası duer-mar (n): b. dorûver (n)
doyîm (n): b. ohem (n) duer-mare (n): b. dorûver (n)
doyine (m): b. doyine (m)
dueri-I (m): b. dore (m)
dozere (m): buldozer
dozeri (m): b. dozere (m) dueri-II (n): b. dore (n)
dozger, -e: savcı duerim: b. donime (m)
duerimna: b. donimna
dozgerîye (m): savcılık
duest: b. dost, -e
dram (n): dram dueste (m): b. dostîye (m)
dramatik, -e: dramatik dueş (n): b. döşe (m)
dramatize kerdene: dramati dueşeg (n): b. döşek (n)
ze etmek dueşek (n): b. döşek (n)
drayver (n) (TE): sürücü duetiş (n): b. ditiş (n)
dua (m): dua duhn (n): içyağı
dual (m): b. dole (m) duîr: b. dûrî
dualçe (n): b. dewlçe (n) duj: b. tuj, -e
duar-male (n): b. dorûver (n) duj bîyayene: b. tuj biyene
dubitîn (n): b. dîvîtîn (n) duj kerdene: b. tuj k er
d ublajker, -e: sözlendirici, dene
dublajcı dujbîyayîş (n): b. tujbîyayîş (n)
Dublin (n): Dublin dujkerdiş (n): b. tujkerdiş (n)
dublör, -e. dublör duka (n): b. dikan (n)
dubre (n): güneş almayan ya dukan (n): b. dikan (n)
maç
dukancî, -ye: b. dikandar, -e
dubri (n): b. dubre (n) dukandar, -i: b. dikandar, -e
dulav (m): b. dolabe (m)
duce (n): b. jûje (n), dije (n)
dulave kincûn (m): b. dola
duçik (n): b. doçik (n) ba kincan (m)
due (n): do (n) dulik (n): teneke maşrapa
duwo hest (n): b. doyo hest (n)
dümen (n): dümen düşte . . . ra: l)düzeyinde
dumenger, -e: dümenci 2)hizasmda
dumilbaz, -e: b. dawulbaz, -e duşunmîş bîyene: düşünmek
duna (m): b. dinya (m) duşunmîşbîyayîş (n): düşün
dunik (m): b. dunike (m) me
dunike (m): kiler dutine: b. ditene
dunimi (m): b. donime (m) dutiş (n): b. ditiş (n)
dunimna: b. donimna duwa (m): b. dua (m)
dünya (m): b. dinya (m) düwenimi (m): b. donime (m)
duwes: b. diwes
dupî (n): b. dîyerpue (n)
duwes: b. diwes
dur: b. dûrî duwx (m): b. dewqe (m)
durî: b. durî duwxa ...şîyene: b. dewqa
durpî (n): b. dîyerpue (n) ... şîyene
durum (m): b. donime (m) duwxşîyayîş (n): b. dewqe-
durumna: b. donimna şîyayîş (n)
dus (n): b. cins (n) duya (m): b. dua (m)
dusmale (m): b. destmale (m) duyar (n): b. dîwar (n)
dusmali (m): b. destmale (m) duye (n): is
dust (n): b. duşt (n) duyes: b. diwes
duş-I (n): duş duyesin, -e: b. diwesin, -e
duş-II (n): b. duşt (n) duyes: b. diwes
Duşenbe (n): Duşanbe duyesin, -e: b. diwesin, -e
düşmen, -i: b. dişmen, -e duz, -e: düz
duşmeney (m): b. dişmenîye (m) duzd^ -i: b. dizd, -e
duşmenî (m): b. dişmenî (m) duzdey (m): b. dizdî (m), diz-
dîye(m)
duşmin, -e: b. dişmen, -e
düzde (m): b. dizdî (m), diz-
duşmîş biyene: b. duşunmîş
dîye (m)
bîyene
duzdî (m): b. dizdî (m)
duşmîşbeyîş (n): b. duşun-
düzey (m): b. duzîye (m)
mîşbîyayîş (n)
duze (m): b. duzîye (m)
duşmîşbîyayîş (n): b. duşun-
duzgiiı, -i: b. duzgun, -e
mîşbîyayîş (n)
duzgun, -e: besili, semiz
duşmuşbîyayîş (n): b. duşun-
duzîye (m): düzlük
mîşbîyayîş (n)
duzlon (n): düzlük
duşt (n): l)hiza 2)karşı 3)dü-
dû (n): do (n)
zey, seviye
dûyo hest (n): b. doyo hest (n)
Hesen düşte Cemşîdî ra
yo. (Haşan Cemşid’in düze dûdû (n): ibibik kuşu
yindedir.) dûka (n): b. dikan (n)
düşte .... de: karşısında dûkan (n): b. dikan (n)
dûkandar, -e: b. dikandar, -e dûmrî (m): b. damerrî (m), de
dûlimi (m): b. donime (m) marrî (m)
dûlimna: b. donimna dûnimi (m): b. donime (m)
dûm (m): b. dame (m) dûnimna: b. donimna
dûmar (m): b. damare (m) dûpişk (n): b. dimpiştik (n)
dûmare (n): b. dorûver (n) dûrimi (m): b. donime (m)
dûmari (n): b. dorûver (n) dûrimna: b. donimna
dûmari (m): b. damare (m) dûrî: uzak
dûmarrî (m): b. damerrî (m), dûrûni (m): b. dorane (m)
demarrî (m) dûst: b. dost, -e
dûme (n): b. dame (n) dûş (n): b. duşt (n)
dûmi (m): b. dame (m) dûwa (m): b. dua (m)
dûye (n): b. duye (n)
dûmirrî (m): b. damerrî (m),
DVD (m) (TE): DVD
demarrî (m)
E
e-I (zr): evet ecdad (n): ecdat

e kerdene: kabul etmek eceb: acaba
e-II (z): b. ez (z) eceba: acaba
e-m ail (n) (TE): elektronik eceva: b. eceba
mektup eceba: b. eceba
eba-I (m): aba eciqîyayene: ezilmek
eba-II (m): ebe eciqnayene: ezmek
ebanî (n): abani (bir tür beyaz eciqnayîş (n): ezme
kumaş) ecur (n): acur
ebe: b. bi ecuri (m): b. ecur (n)
ebe . . . ra: b. bi . . . ra eç (m): b. eçe (m)
ebe . . . ya: b. bi . . . ya eç kerdene: b. eçe kerdene
ebedî, -ye: ölümsüz eçe (m): (çocuk dilinde) vurma,
ebi: b /b i dövme
ebi newbeti: b. bi nöbete eçe kerdene: (çocuk dilin
ebi sira: b. bi sira de) vurmak, dövmek
ebi . . . ra: b. bi . . . ra eçekerdiş (n): (çocuk dilinde)
ebi . . . ya: b. bi . .. ya vurma, dövme
ebîye (m): b. eba (m) eçi (m): b. eçe (m)
ebr (m): b. ebre (m) eçi kerdene: b. eçe kerde
ebre-I (m): kuş sürüsü ne
ebre-II (m): tınaz eçikerdiş (n): b. eçekerdiş (n)
ebre-III (n): dara eçkerdiş (n): b. eçekerdiş (n)
ebri (m): b. ebre (m) edalet (n): adalet
ebur: b. ebre (m) edaleyî (zh): adale(ler), kas-
Ebû Dabî: Abu Dabi (lar)
ecava: b. eceba edali (m): b. adare (m)
edar
edar (m): b. adare (m) edres (n): b. adrese (m)
edare (m): b. adare (m) edresa (m): b. adrese (m)
edari (m): b. adare (m) edrese (n): b. adrese (in)
edat (n): edat, ilgeç edrese (m): b. adrese (m)
edate negatîfîye (n): olum- efara (m): l)harman sonu (ba
suzlama edatı das) 2) (mecazen) ailede son
ede ... de: b. di ... de çocuk
edebî, -ye: edebi, yazınsal efare (n): taraş (üzüm için)
edebiyat (n): edebiyat, yazın efare kerdene: taraşlamak
edebîyate aşiqan (n): âşık (üzüm için)
edebiyatı efar eker diş (n): taraşlama
edebîyate cîhanî (n): dün (üzüm için)
ya edebiyatı . efirnayîne: b. hefilnayene
edebîyate dinya (n): dünya efîyet: b. afiyet
edebiyatı „ efr (n): b. hefil (n)
edebîyate dîwanî (n): di efsane (m): efsane
van edebiyatı efsanewî, -ye: efsanevi
edebîyate karkeran (n): iş efsûn (n): büyü, sihir, efsun
çi edebiyatı efsûn kerdene: büyü yap
edebîyate mîzehî (n): mi mak, büyülemek, efsunla
zah edebiyatı mak
ed ebîyate şarî (n): halk efsûnkar, -e: l)büyücü, sihir
edebiyatı baz, efsunkâr 2)büyüleyici
edebîyato fekkî (n): sözlü 3)büyülü
edebiyat Efxanîstan (n): Afganistan
edebîyato klasîk (n): klasik eg: b. eke
edebiyat ega: b. ka, do
edebîyato m ilî (n): milli egal (m): b/egale (m)
edebiyat, ulusal edebiyat egale (m): agel, poşu, poçu
edebîyato netew eyî (n): egali (m): b. egale (m)
milli edebiyat, ulusal edebi eger: eğer, şayet
yat eğerse: b. eke
edebîyato nuştekî (n): ya egersew: b. eke
zılı edebiyat egersow: b. eke
edebîyatkar, -e: edebiyatçı egmîn (n): b. hingimen (n)
edebîyatkarîye (m): edebiyat egzama (m): egzama, mayasıl
çılık ehend: b. hende
edetî, -ye: normal ehende: b. hende
edle (n): b. elle (n) ehendi: b. hende
edlî: adli ehle sunetî: ehlisünnet, sün
psîk olojîye edlî (n): adli net ehli
psikoloji ehle sünnet: b. ehle sunetî
ehlî sunet: b. ehle sunetî lojist
ehliyet (n): ehliyet, ehliyetna ekonomi (m): ekonomi, iktisat
me ekonomist, -e: ekonomist, ikti
ehliyete cezawerdişî (n): satçı
cezai ehliyet ekose (n): ekose
ehliyetname (n): ehliyetname ekran (n): ekran
ejdad (n): ecdad (n) eks (n): inat
ek-I: b. eke-J _ eks kerdene: inat etmek
ek-II (m): b. eke-II (m) eksew: b. eke-I
ek-III (n): b. hak (n) eksi, -ye: inatçı, inat
eka: b. nika eksîy (m): b. eksiye (m)
eke-I: eğer, şayet eksîyey (m): b. eksiyi (m), ek-
Eke ti zani vaje eke ti ne- sîyîye (m)
zanî biperse. (Şayet biliyor eksiyi (m): inatçılık
san söyle, bilmiyorsan sor.) eksîyîye (m): inatçılık
Eke ti nezanî ti çire nuse- eksow: b. eke-I
nî, ti mecbur i ke binusî? ekspert, -e: uzman, bilirkişi,
(Bilmiyorsan niçin yazıyor eksper
sun, yazmak zorunda mısın?) ekspertîye (m): uzmanlık, eks
eke zehmet nebo: zahmet perlik
olmazsa ekvatore (m): ekvator
eke-II (m): bok, kaka (çocuk Ekwador (n): Ekvador
dilinde) . El-Eyûn (n): Laayoune
eki-I: b. eke-I Ela (n): b. Ellah (n)
eki-II (m): b. eke-II (m) Ela tala: b. Ellah teala
ekil (n): tat Ela teala: b. Ellah teala
Ekile germî weş o la ma- Ela tela: b. Ellah teala
deyâ mi çin o. (Çorbanın ta Elaw teala: b. Ellah teala
dı güzel ama iştahım yok.) elafranga: b. alafranga
ekin (n): ekin elaqe (n): b. eleqe (n)
ekis (n): b. eks (n elawitene: yoğurmak
ekis kerdene: b. eks ker elawitiş (n): yoğurma
dene Elazîz (n): b. Xarpât (n).
ekisew: b. eke-I elbe (m): tahta kova
ekisow: b. eke-I elbi (m): b. elbe (m)
ekîpe (m): takım elbik (m): b. elbike (m)
eki (n): b. ekil (n) elbike (m): tahta kova
eko: b. ko-II elbisim (n): b. birîsim (n)
ekoloji (n): çevrebilim, ekoloji elbisimen, -i: b. birîsimen, -e
ekolojik, -e: çevrebilimsel, eko elbisimin, -i: b. birisimin, -e
lojik Elcewaz (n): Adilcevaz
ekolojist, -e: çevrebilimci, eko- elefiranga: b. alafranga
elefiranqa: b. alafranga Elezîz (n): b. Xarpet (n)
elefiranxa: b. alafranga elfaba (m): b. alfabe (m)
eleğe (m): b. eleğe (m) elheş, -i: b. alifweş, -e
elektirîk (n): b. elektrik (n) Elî: Ali
elektirîke (m): b. elektrik (n) elifba (m): b. alfabe (m)
elektirîki (m): b. elektrik (n) elîfbe (m): b. alfabe (m)
elektrik (n): elektrik Ella (n): b. Ellah (n)
elektrîke destan (n): el fe Ella tala: b. Ellah teala
neri, elektrik feneri Ella teala: b. Ellah teala
elektrîkkar, -e: elektrikçi Ella tela: b. Ellah teala
elektronik, -e: elektronik Ellaw teala: b. Ellah teala
eleqa (m): b. eleqe (n) Ellah (n): Allah, Tanrı, ilah
eleqe (n): ilgi, alaka Ellah teala: Allahü teâlâ
eleqedar, -e: ilgili elle (n): içine üzüm vb. şeyler
elelo (n): hindi konan derin ve büyük sepet
eleqîyayene: b. aliqîyayene elm (n): bilgi, malumat
eleqîyayîş (n): b. aliqîyayîş (n) Elm û hayîya mi ey ra çin
eleqnayene: b. aliqnayene a. (Ondan bilgim ve haberim
eleqnayîş (n): b. aliqnayîş (n) yok.)
eletrîge (m): b. elektrik (n) elmas (n): elmas
eletrîk (m): b. elektrik (n) elmast: b. elmas (n)
eleturka: b. alaturka elok (n): hindi
elewî, -ye: Alevi eltîrik (n): b. elektrik (n)
elewîtiye (m): Alevilik eltîriki (m): b. elektrik (n)
elewîyenî (m): Alevilik e ltîr ik a d estan (n): b.
elewîyîye (m): Alevilik elektrîke destan (n)
eleykimesilûm: b. eleykum- em-I (m): b. eme (m)
selam em-Iİ (m): b. heme (m)
eleykumeselam: b. eleykum- em kerdene: b. heme ker
selam • dene
eleykumesilam: b. eleykum- em- (pr): “bu” anlamı veren bir
selam önek
eleykumselam: aleykümse emser: bu yıl
lam emşo: bu gece
eleykumsilam: b. eleykum- emaz, -i: b. embaz, -e
selam emazey (m): b. embazîye (m)
eleykumsilom: b. eleykum- embar (n): ambar
selam embarger, -e: ambarcı
eleykumsilûm: b. Eleykum embaz, -e: arkadaş
selam embazek (n): döleşi (insanda),
eleyle (m): devekuşu meşime
eleyli (m): b. eleyle (m) embazey (m): b. embazîye (m)
embazi (m): b. embaze (m) nilmek
embazîye (m): arkadaşlık emel bi ... kerdene: -e gü
embirîyan, -i: b. embiryan, -e venmek
embirîyanîni (m): b. embir- emela (m): işçi, amele
yanîne (m) emele (n): işçi, amele
embirîyaney (m): b. embirya- emelet (n): b. emelîyet (n)
niye (m), embiryanî (m) emeleyey (m): emeleyî (m),
em biryan, -e: komşu . emeleyîye (m)
embiryanîne (m): komşuluk em eleye (m): em eleyî (m),
embiryanî (m): komşuluk emeleyîye (m)
embiry anîni (m): b. embirya- emeleyenî (m): işçilik, amele
nîne (m) lik
embiry anîye (m): komşu emeleyî (m): işçilik, amelelik
embrîyan, -i: b. embiryan, -e emeleyîye (m): işçilik, amele
embrîyanîni (m): b. embirya- lik
nîne (m) emelîyat (n): b. emelîyet (n)
embrîyolojî (n): embriyoloji emelîyet (n): ameliyat, operas
emci (m): b. emcinî (m) yon
emciki (m): b. emcinî (m) emenî (n): b. yemenî (n)
emcinî (m): amca karısı emeret (n): b. emelîyet (n)
eme (m): hala, bibi emike (m): hala, bibi
eme: hala (hitap hali) emike: hala (hitap hali)
emeg (n): emek emi (m): b. eme (m)
emegdar, -e: emekçi emiki (m): b. emike (m)
emegdari (m): emegdar, -e emin (n): şey
emel-I (n): amel, ishal, ötürük, Eminî bîyare. (Şeyi getir.)
sürgün emir (n): b. emr (n)
emel bîyayene: b. emel bî- emiza (n): hala oğlu
yene emkeyna (m): b. emkena (m)
emel bîyene: ishal olmak emkena (m): hala kızı
emel-II (n): eylem emlak (n): emlak
em el... ardene: b. emel b i ... Emman (n): Amman
ardene emnû (n): b. hamnan (n)
emel ... bîyayene: b. emel emnûn (n): b. hamnan (n)
hi ... bîyene emr-I (n): ömür, yaş
e m e l... bîyene: b. emel bi Emre to çend o?/Emre to
...bîyene çiqas o? (Kaç yaşındasın?)
em el... kerdene: b. emel bi emr-II (n): emir
...kerdene emrîyan , -i: b. embiryan, -e
em elb i... ardene: -e güven emroy (m): b. murîye (m)
mek emsa: b. emser
emel bi ... bîyene: -e güve emsal, -e: b. hemserr, -e
emsar: b. emser encil (m): b. încîre (m), hejî-
emsarr: b. emser re (m)
emse: b. emser encili (m): b. încîre (m), hejî-
emser: bu yıl re (m)
emso: b. emşo encilû (n): b. anculî (n)
emşo: bu gece encîl (m): b. încîre (m), hejî-
emza (n): b. emiza (n) re (m)
emzig (n): b. emzik (n) encîli (m): b. încîre (m), hejî-
emzik (n): emzik re (m)
en-I (n, z): b. no (n, z) encîle (m): b. încîre (m), hejî-
en-II (n, s): b. no (n, s) re (m)
en-III: en (b. tewr) encîlere (m): b. încîrere (m),
en raver: b. tewr raver hejîrere (m)
en vere: b. tewr vere encîli (m): b. încîre (m), hejî-
en zaf: b. tewr zaf re (m)
-en (sf): l)b. -ene (sf) 2)b. -en encîr (n): b. încîre (m), hejî-
(sf) 3) -in-I (sf) re (m)
ena-I (m, z): l)b. na (m, z) 2)b. enclur (m): b. elancuxa kere
naye (m, z) encümen (n): encümen
ena-II (m, s): b. na (m, s) encümene beledîya (n): be
ena ray: b. na rey lediye encümeni
ena rey: b. na rey encur (n): b. ecur (n)
ena-III: b. wina end: b. bende
enaray: b. nara enda: b. bende
enarey: b. nara endam, -e: üye
enasar: b. inasar endamîye (m): üyelik
enasaren, -i: b. inasaren, -e; ende: b. bende
winasî, -ye ende: b. bende
enawa: b. inahawa endhay: b. bende
enay (m, z): b. naye (m, z) endhey: b. bende
enayen: b. winasî, -ye; ina endi: b. bende
saren, -e endihay: b. hende
enayî: b. winasî, inasaren endihey: b. hende
enayin: b. winasî, -ye; inasa endiheyra: b. hende
ren, -e endî: b. edî
enbaz (n): b. embaz (n) -ene (sf): mastar eki
enbiryan, -i: b. embiryan, -e enewa: b. inahawa
enbiryanîni (m): b. embir- ene-I (n, z): b. ney (n, z)
yanîne (m) ene-II (m, z): b. naye (m, z)
encax: b. ancax ene-III (zh, z): b. ne (zh, z)
enci (m): b. emcinî (m) ene-IV (zh, s): b. ne (zh, s)
enciki (m): b. emcinî (m) ene-V (zr): b. enî-V (zr)
engure
engaz (m): b. hengazî (m) engiştone (n): b. engiştane (n)
engazî (m): b. hengazî (m) engiştûne (n): b. engiştane (n)
engela (m): b. hingila (m) engîmîn (n): b. hingimen (n)
engele (n): l)b. hingile (n) 2)b. engînare (m): enginar
hingilik (n) engîşt (m): b. engişte (m)
engemen (n): b. hingimen (n) engiştane (n): b. engiştane (n)
engemî (n): b. hingimen (n) engîştrane (n): b. engiştane (n)
engemîn (n): b. hingimen (n) engola (m): b. çinçolike (m),
engile (n): b. hingile (n) kengula (m)
engilisîyayene: uyuşmak engur (m): b. engure (m)
engilisîyayîş (n): uyuşma engure m îrçikûn (m): b.
engilisnayene: uyuşturmak engura mîlçikan (m)
engilisnayîş (n): uyüşturma engure şîrî: b. engura şî-
engilisyayîş (n): b. engilisîya rî (m)
yîş (n) engure (m): üzüm
engimîn (n): b. hingimen (n) engura balcan î (m): bir
engimye (n): b. hingimen (n) üzüm çeşiti
engist (m): b. engişte (m) engura balîcanî (m): b. en-
engişt (m): b. engişte (m) gura balcanî (m)
engiştane (n): l)yüksük 2)yü- engura maran (m): ayıü-
zük 3)orakla ekin biçerken zümü
sol ele geçirilen ve biçilen bü engura milçikan (m): b. en
yük ekin demetini elde tutup gura mîlçikan (m)
kontrol etmeyi sağlayan bir engura mîlçikan (m): bir
araç çeşit yabani üzüm
engiştaneyo semen (n): gü engura şîrî (m): bir üzüm
müş yüzük çeşiti
engiştani (n): b. engiştane (n) Engure belate bîyaVBela-
engiştanî (n): b. engiştane (n) te dekewto engure./Bela-
engişte-I (m): parmak te perrayo engure. (Üzüm
engişta destî (m): el parma olgunlaşmaya başlamış.)
ğı engure qerefnayîne: b. en
engişta linge (m): ayakpar- gure qerifnay ene
mağı engure qerifnayene: üzüm
engişta malebe (m): yaba koparmak
nın çatallarından her biri engure qerfnayene: b. en
engişta mileve (m): b. en gure qerifnayene
gişta malebe (m) engurey maron (m): b. en
engişte-II (n): b. engiştane (n) gura maran (m)
engiştere (n): b. engiştane (n) engurey marûn (m): b. en
engişti (m): b. engişte (m) gura maran (m)
enğiştiri (n): b. engiştane (n) engurey m ilçikon (m): b.
! enguri
engura mîlçikan (m) enyat (n): b. înad (n)
engurey mîrçikûn (m): b. enyate (m): b. înadî (m) .
engura mîlçikan (m) enyo (zh, z): b. nînan (zh, z)
enguri (m): b. engure (m) epe (m): mama (çocuk dilinde),
engurî (m): b. engure (m) yiyecek (çocuk dilinde), ye
engûr (m): b. engure (m) mek (çocuk dilinde)
engûri (m): b. engure (m) epe kerdene: yemek (çocuk
enhewa: b. inahawa dilinde)
eni-I (n, z): b. no (n, z) . epe werdene: yemek (çocuk
eni-II (n, s): b. no (n, s) dilinde)
-eni (sf): b. -en e (sf) epey: epey, epeyce, hayli
enî-I (n, z): b. ney (n, z) epeyî: b. epey
enî-II (n, s): b. ne-IV (n, s) epece: b. epey
enî-III (zh, z): b. ne-I (zh, z) epîlepsî (m): sara, epilepsi
enî-IV (zh, s): b. ne-II (zh, s) epîlepsîyin, -e: saralı
enî-V (zr): güya epo (n): mama (çocuk dilinde),
enîya (zh, z): b. nînan (zh, z) yemek (çocuk dilinde), yiye
enîyan (zh, z): b. nînan (zh, z) cek (çocuk dilinde)
enîyo (zh, z): b. nînan (zh, z) era (vr): b. ra (vr), ro (vr)
enîyon (zh, z): b. nînan (zh, z) eracikewtene: b. r o ... kew-
enîyû (zh, z): b. nînan (zh, z) tene
enîyûn (zh, z): b. nînan (zh, z) era ci şîkîyayene: b. ra ...
enka: b. nika şîkîyayene
enkayin, -i: b. nikayin, -e era hewa fînîyayene: b. ra
enke: b. nika hewa fînîyayene
enkeyen: b. nikayin, -e era hewa fîştene: b. ra he-
eno-I (n, z): b. no-I (n, z) wa fîştene
eno-II (n, s): b. no-II (n, s) , era raye fîştene: b. ra ray
enteresan, -e: ilginç, alaka- fîştene
bahş, enteresan era raye fîştene: b. ra ray
enteresanîye (m): ilginçlik, fîştene
enteresanlık era ser d everd a y en e:
enternasyonal: uluslararası üstüne dökmek, üzerine dök
entîk: antik mek
entîka (iri): antika era ser verdayene: üstüne
entîkdar, -e: antikacı dökmek, üzerine dökmek
entîke (n): antika era vîrî ardene: b. ra vîr
entîkroş, -e: antikacı ardene
enû-I (n, z): b. no-I (n, z) era xo amayene: b: ro xo
enû-II (n, s): b. no-II (n, s) ameyene .
enyad (n): b. înad (n) era xo ameyîne: b. ro xo
enyade (m): b. înadî (m) ameyene
ereq
era xo vîrî ardene: b. ra xo buk ve bununla oynanan bir
vîr ardene çocuk oyunu
eracikewtiş (n): b. ro ... kew- erdiş (n): b. ardiş (n)
tiş (n) erdî: karasal
eracişîkîyayîs (n): b. ra ... şî- erdîş (m): b. erdîşe (m)
kîyayîş erdîşe (m): sakal
erahewafînîyayîş (n): b. ra- erdîşi (m): b. erdîşe (m)
hewafînîyayîş (n) erdîya (m): ardiye
erahewafîştiş (n): b. rahewa- erdlerz (n): deprem, zelzele
fîştiş (n) erdlerzo volkanik (n): ya
eraq-I (m): b. reqî (m) nardağ depremi
eraq-II (n): b. ereq (m) erdnas, -e: jeolog
eraqwer, -e: b. reqîwer, -e erdnasî (m): jeoloji
erarayefîstiş (n): b. rarayfîş- ere (vr): b. ro (vr)
tiş(n) .... ere xo ameyene: b. ro xo
erarayefîştiş (n): b. rarayfîş- ameyene
tiş(n) ereb, -e: Arap
erave: b. raver, aver ereba (m): b. erebe (n)
eravîrîardiş (n): b. ravîrar- ereba destî (m): b. erebeye
diş (n) destî (n)
eraxovîrardiş (n): b. raxovîr- ereba gayan (m): b. erebe-
ardiş (n) ye gayan (n)
erazî (m): arazi erebe destî (n): b. erebeye
erbeş (n): b. hargûş, -e destî (n)
ere (n): b. erje (m) erejbe gayan (n):b. erebeye
erean, -i: b. erjan, -e gayan (n)
ercaya (m): b. erjaya (m) erebane (n): kağnı, öküz ara
ereaye (n): b. erj ay e (n) bası
erci (m): b. erje (m) erebe (n): araba
ercîyaya (m): b. erjaya (m) erebeye destî (n): el arabası
ercîyaye (n): b. erjaye (n) erebeye gayan (n): kağnı,
ereon (n): b. erjan öküz arabası
ereoney (m): b. erjanîye (m) erebedar, -e: arabacı
ercûn, -i: b. erjan, -e erebekar, -e: arabacı
ercûne (m): b. erjanîye (m) erebesaz, -e: arabacı
erd (n): l))yer 2)kara ereberoş, -e: arabacı
erdo mikineyin (n): b. erdo erebeşuw, -e: araba yıkayıcısı
nekmeyin (n) Erebîstan (n): Arabistan
erdo nekmeyin (n): nemli Erebîstane Seûdî (n): Suudi
arazi, rutubetli arazi Arabistan
erdene: b. ardene erebkî (m): Arapça
erdeş (n): ucu sivriltilmiş çu- ereq (n): ter
; ereq civistene: terletmek ermin (n): b. emin (n)
j ereq dayene: terlemek ero (vr): b. ro (vr), ra (vr)
ereq eştene: terlemek ero ci eşeqîyene: b. ro ci
ereq rokerdene: ter dök eşeqîyene
mek ero ho nayene: b. ro xo
ereq vetene: terlemek nayene
ereqîyayene: terlemek ero ser nayene: b. ser na-
ereqnayene: terletmek yene
E ereqwer, -e: b. reqîwer, -e ero ser nîyayene: b. ser nî-
erexoam eyîş (n): b. roxoa- yayene
meyîş(n) , ero xo nayene: b. ro xo na
erey (n): geç, tehir yene
erey fîştene: geciktirmek, ero ... amayene: b. ro ...
tehir etmek ameyene
ereyfîştiş (n): geciktirme, tehir ero ... amayene: b. ro ...
etme ameyene
ere (n): b. berey (n), erey (n) ero ... şîkîyayene: h. ra ...
; erind (m): b. herinde (m) şîkîyayene ^
| erîşe (m): b. erdîşe (m) ero...am ayîş(n):b.ro... ame
j erîşi (m): b. erdîşe.(m) yîş
i erişte (n): erişte erocişîk îyay îş n): b. ra ...
! Erître: Eritre şîkîyayîş
| Erîwan (n): Erivan erosernîyayîş (n): b. sernî-
[ . erj (m): b. erje (m) ^ yayîş(n)
erjan, -e: ucuz erozyon (n): toprak aşınması,
erjaney (m): b. erjanîye (m) erozyon
erjanîye (m): ucuzluk erq (n): b. ereq (n)
i erj aya (m): değerli, kıymetli erq dayene: b. ereq daye-
erj aye (n): değerli, kıymetli ne
erje (m): değer (mat), kıymet erq rokerdene: b. ereq ro
erjîj (n): kurşun kerdene
eryîyaya (m): b. erjaya (m) erq vetene: b. ereq vetene
erjîyaye (n): b. eırjaye (n) erqîyayene: b. ereqîyayene
erjîyayîne dari: b. ra dar erqnayene: b. ereqnayene
erzîyayene erşawitene: b. şawitene
erjûn, -i: b. erjan, -e erşawitiş (n): b. şawitiş (n)
erjûne (m): b. erjanîye (m) erugi (m): eruge (m)
: erkane peroyî (n): genel kur erun (m): b. herinde (m)
may ? erundi (m): b. herinde (m)
i erme (n): b. harme (n) erûndi (m): b. herinde (m)
ermi-I (n): b. harme (n) erûni (m): b. herinde (m)
ermi-II (n): b. emin (n) I Erxenî (n): Ergani
erzan, -e: b. erjan, -e esîra vekön (m): b. esîra
erzanîye (m): b. erjanîye (m) vekan (m)
erzele (n): b. arzele (n) esîri (m): b. esîre (m)
Erzingan (n): Erzincan eskefte (m): b. şikefte (m), eş-
Erzirom (n): Erzurum kefte (m)
erzîyayene kendîl: asılmak eskence(n): b. îşkence (n)
(idam edilmek) esker, -e: asker
erzîyayîne dari: b. ra dar er eskerey (m): b. eskerî (m),
zîyayene eskerîye (m)
erzîyayîne kendîlan: b. er eskere (m): b. eskerîye (m)
zîyayene kendîl eskerî, -ye: askeri
erzuhal (n): dilekçe, arzuhal eskerîye (m): askerlik
esa (m): asa, baston eskerîye (m): b. eskerîye (m)
esabî, -ye: b. esebî, -ye eskici (m): b. eskije (m)
esas (n): asıl, temel eskije (m): kuru üzüm
esebî, -ye: sinirli eskiji (m): b. eskije (m)
eser (n): ürün, eser eskince (n): b. îşkence (n)
esero edebî (n): edebi ürün, eskize (m): b. eskije (m)
edebi eser eskura (m): b. uskura (m)
esernayene: b. esirnayene esi (n): asıl .
esirnayene: ezmek (üzüm vb. esla: asla, hiçbir zaman, hiç,
için) katiyen
esirnayîş (n): ezme esleten: b. esla
esîd (m): b. esîre (m) esmer: b. emser
esîde (m): b. esîre (m) esmo: b. emşo
esîre (m): l)pekmez ve undan esmû: b. emşo
yapılan tatlı bulamaç 2)pek- esnayini: b. hesnayene, eş-
mez veya şeker ile undan ya nawitene
pılan ve üzerine kızartılmış espanax (n): b. îspenax (n)
yağ dökülerek yenen tatlı espar, -e: atlı, süvari
bulamaç 3)su ve undan yapı esparkar, -e: cokey
lan, içine yağ ve pekmez katı esparkarî (m): cokeylik
larak da yenebilen bulamaç esparkarîye (m): cokeylik
esîra tirenaya (m): kavrul espici (m): b. espije (m)
muş un ile yağ, pekmez veya espicî (m): b. espije (m)
şekerden yapılan bir çeşit espije (m): bit
helva espijî (m): b. espije (m)
esîra tirnaya (m): b. esîra esrar (n): hintkeneviri
tirenaya (m) estaneke (m): masal
esîra vekan (m): kavrulmuş estaneki (m): b. estaneke (m)
un ile yağ, pekmez veya şeker estanekkî: masalımsı
den yapılan bir çeşit helva estanike (m): b. estaneke (m)
estaniki (m): b. estaneke (m) estor, -e: at
estar (n): b. astar (n) estore deryayî (n): denizatı
estare (n): yıldız estore nîlî (n): suaygırı
estarenas, -e: astrolog, münec estore Troya (n) (TE): Tru-
cim va atı
estarenasî (m): astroloji estore (m): dişi at, kısrak
estarenasîye (m): astroloji estori (m): b. estore (m)
estari (n): b. estare (n) estowriney (m): b. estewrinî-
estarin, -e: b. astarin, -e ye (m)
estarkerda (m): b. astarker- estuar: b. estor, -e
da (m) estuer: b. estor, -e
estarkerde (n): b. astarkerde (n) estuin (m): b. estune (m)
estarkerde (m): b. astarker- estun (m): b. estune (m)
da (m), astarkerdîye (m) estune (m): sütun, kolon, direk
eştarkerdi (n): b. astarkerde (n) estûn (m): b. estune (m)
este (n): kemik estûne (m): b. estune (m)
Estembul (n): b. İstanbul (n) eşa (n): yatsı
Estemol (n): b. İstanbul (n) eşbabî (m): çir (kurutulmuş ka
estene: b. eştene yısı) .
estene qenter: b. eştene eşef (m): b. eşefe (m)
qenter eşefe (m): tarla, bostan vb. yer
esteri (n): b. hesterî (n) lerdeki yabani otları ayıkla
estetik (n): estetik ma işi
estetîsyen, -e: estetikçi, este- eşefe kerdene: tarla, bos
tisyen tan vb. yerlerdeki yabani ot
estewrin, -e: kısır (hayvan ları ayıklamak
için), eşefekerdiş (n): tarla, bostan
estewriney (m): b. estewrinî- vb. yerlerdeki yabani otları
ye (m) ayıklama
estewrinenî (m): kısırlık (hay eşefi (m): b. eşefe (m)
van için) eşefi kardene: b. eşefe ker
estewrinîye (m): kısırlık (hay dene
van için) eşefi kerdene: b. eşefe ker
esteyen, -e: kemikten yapılma dene
esteyin, -e: kemikli eşefikerdiş (n): b. eşefeker-
esti-I (n): b. este (n) diş (n)
esti-II (n): b. astî (n) eşefkardiş (n): b. eşefeker
estiş (n): b. eştiş (n) diş (n)
estî (n): b. astî (n) eşfe (n): çapa
estîyo derg (n): b. astîyo eşiq (n): b. aşiq (n)
derg (n) eşîr (m): b. eşîre (m)
Estonya (m): Estonya eşîre (m): aşiret
eşîret (m): b. eşîre (m) eştiş (n): atma
eşîreti (m): b. eşîre (m) eşya (n): eşya
eşîri (m): b. eşîre (m) @ et (TE): @ et
eşkayene: edebilmek, yapabil eta (n): b. tîya (n)
. mek, muktedir olmak etajer (n): etajer
eşkayîş (n): edebilme, yapabil eteg (n): etek (kadın eteği)
me, muktedir olma etego derg (n): maksi etek
eşkeba (n): b. eşkeva (n) etego kilm (n): mini etek
eşkefte (m): mağara etego kirr (n): mini etek
eşkeva (n): mayasız ekmek etego maksî (n): maksi etek
eşkewa (n): b. eşkeva (n) etego mînî (n): mini etek
eşkice (m): b. eskije (m) etego pantolkî (n): panto
eşkici (m): b. eskije (m) lon etek
eşkiji (m): b. eskije (m) etego teng (n): dar etek
eşkuçi (m): b. eskije (m) eteg (m): b. eteg (n)
eşmo: b. emşo etega derg (m): b. etego
eşnawitene: işitmek, duymak derg (n)
to eşnaw ito/to hesnayo: etega maksî (m): b. etego
sen işitmişsin, sen duymuş maksî (n)
sun etega mînî (m): b. etego mî
eşnawitiş (n): işitme, duyma nî (n)
eşnawutene: b. eşnawitene etega teng (m): b. etego
eşnawutiş (n): b. eşnawitiş (n) teng (n)
eşofman (n): eşofman etek (n): b. eteg (n)
eşpij (m): b. espije(m) etf (n): b. etif (n)
eşpiji (m): b. espije (m) etf kerdene: b. etif kerdene
eşq (n): aşk etfkerdiş (n): b. etifkerdiş (n)
Eşqabad (n): Aşkabat etif (n): taraş (üzüm için)
eştene: l)atmak 2)seğirmek etif kerdene: taraşlamak
(göz için) 3)doğmak (güneş, (üzüm için)
ay ve yıldızlar için) e tifk e rd iş (n): taraşlama
eştene feke tirpanan ver: (üzüm için)
tırpanlamak etîka (n): b. tîya (n)
eştene kendîl: asmak (idam etîmolog, -e: kökenbilimci, eti
etmek) molog
eştene kendîlan: b. eştene etîmolojî (n): kökenbilim, eti
kendîl moloji
eştene qenter: kantarla- etîmolojîk, -e: kökenbilimsel,
mak, kantara vurmak, kan etimolojik
tara çekmek etîolojî (n): nedenbilim, etioloji
eşteni: b. eştene etîya (n): b. tîya (n)
eşteni dari: b. ra dar eşte- etlas (n): b. atlas (n)
etlasi (m): b. atlase (m) ewe (n, z): b. o (n, z)
etles (n): b. atlas (n) ewe wo: odur
etlesi (m): b. atlase (m) ewi-I (n, z): b. o-I (n, z)
etnolog, -e: budımbilimci, etno ewi-II (n, s): b. o-II (n, s)
log ewile ewilan: ilkönce, en önce
etnoloji (n): budunbilim, ırki ewile ewilon: b. ewile ewi-
yat, etnoloji lan
etya (n): b. tîya (n) ewile ewilûn: b. ewile ewi-
etud (n): inceleme lan
etudkerdox, -e: incelemeci ewja (n): b. uca (n)
Etyopya (m): Etiyopya ewk (n): şey
eve: b. bi Ewkî bîyare. (Şeyi getir.)
eve dore kerdene: b. bi do- evleg (m): b. ewlege (m)
re kerdene ewlege (m): evlek
eve nîwetî: b. bi nöbete ewlegi (m): b. ewlege (m)
eve sire: b. bi sira ew na:b.w ina
eve ... ra: b. bi ... ra ewnayîne: b. ewnîyayene
eve xaxu: b. bi qerqele ewnayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
eve ... ya: b. bi ... ya ewneyîne: b. ewnîyayene
evqat, -e: b. avûkat, -e ewneyîş (n): b. ewnîyayîş (n)
ew-I (n, z): b. o (n, z) ewnîrîyayîş (n): b. ewnîya-
ew vano: o söylüyor yîş (n)
ew-II (n, s): b. o (n, s) biewnîre: b. biewnî
ew-III (ed): b. Û-III (ed) bewnîre: b. biewnî
ew-IV (m): b. awe-I (m) bonîr: b. biewnî
ew- (pr): l ) “o” anlamı veren bir ewnîrîyayox, -e: b. ewnîya-
önek 2)“bu” anlamı veren bir yox, -e
önek ewnîyayene: l)bakmak-I, izle
ewro: bugün mek, seyretmek, temaşa et
ewta: bura, burası mek 2)bakmak (beslemek,
ewca (n): ora, orası gözetmek)
ewa (m): b. eba (m) biewnî: bak
eware bîyene: (gitmek veya bewnî: b. biewnî
gelmek suretiyle) zahmet et ewnîyayîne: b. ewnîyayene
mek, zahmete girmek, zah ewnîyayîş (n): l)bakma-I, izle
mete katlanmak me seyretme 2)bakma-II, ba
Eware mebe. (Zahmet et kış, gözetme
me.) ewnîyayox, -e: bakan, izleyici
eware kerdene: (gitmesine ewnîyeyîş (n): b. ewnîyayîş (n)
veya gelmesine neden olmak ewra (n): b. weyra (n)
suretiyle) zahmet vermek ewreş (n): b. hargûş, -e
ewca (n): b. uca (n) ewro: bugün
eynade
Ewropa (m): Avrupa hamnanî (n, m)
ewroyen: bugünkü ey ûm nûnî (n, m): b. ye
ewrû: b. ewro hamnanî (n, m)
ewta (n): b. tîya (n) ey zimistanî (n, m): b. ye zi-
ewtîya (n): b. tîya (n) mistanî (n, m)
ewûqat, -e: b. avûkat, -e ey zimistonî (n, m): b. ye zi
ew w ile ew w ilan: b. ew ile mistanî (n, m)
ewilan ey zimistûnî (n, m): b. ye zi
exlamor (n): b. exlamur (n) mistanî (n, m)
exlamur (n): ıhlamur ey zimûstûnî (n, m): b. ye
exlamûr (n): b. exlamur (n) zimistanî (n, m)
exlemur (n): b. exlamur (n) ey zumustonî (n, m): b. ye
exter, -i: b. extîyar, -e zimistanî (n, m)
exterey (m): b. extîyarîye (m) ey zumüstûnî (n, m): b. ye
extîyar, -e: yaşlı, ihtiyar zimistanî (n, m)
extîyarenî (m): yaşlılık, ihti eya-I (zr): evet
yarlık eya-II (m, s): b. a (m, s)
extîyarî (m): yaşlılık, ihtiyarlık eyam (n): hava durumu
extîyarîye (m): yaşlılık, ihti eyb (n): ayıp
yarlık eybûn (m): b. eywane (m)
extonî (zh): kadın şalvarı eyel, -e: çocuk
ey-I (n, z): o, onu eye-I (m, z): b. aye (m, z)
ey ra: ondan, ona eye ra: b. aye ra
ey ra pey: ondan sonra eye-II (n, z): b. ey-I (n, z)
ey re: ona eyi (iı, z): b. ey-I (n, z)
ey-II (zh, z): b. e-III (zh, z) eyî-I (n, z): b. ey-I (n, z)
ey-III (n, s): b. e-II (n, s) eyî-II (zh, z): b. e-III (zh, z)
ey-IV (n, m, zh): b.ye-VI (n, m, eyî-III (zh, s): b. e-IV (zh, s)
zh) eyîn (zh, z): b. înan (zh, z)
ey am nânî (n, m): b. ye eyl, -i: b. eyel, -e
hamnanî (n, m) eylüle (m): b. elule (m)
ey am nûnî (n, m): b. ye eyluli (m): b. elule (m)
hamnanî (n, m) eyna (m): b. eyne (n)
ey hamnanî (n, m): b. ye eyna (zh,. z): b. înan (zh, z)
hamnanî (n, m) eynad (n): b. înad (n)
ey im nanî (n, m): b. ye eynad kerdene: b. înad
hamnanî (n, m) kerdene
ey mewsimî (n, m): b. ye eynadey (m): b. înadîye (m)
mewsimî (n, m) eynadey kerdene: b. înad
ey om nonî (n, m): b. ye kerdene
hamnanî (n, m) eynade (m): b. înadî (m)
ey om nûnî (n, m): b. ye eynade kerdene: b. înad
Ezrayîl
kerdene • eyştene: b. eştene
eynadî (m): b. înadî (m) eyştiş (n): b. eştiş (n)
eynadî kerdene: b. înad eyta (n): b. tîya (n)
: kerdene eyûm (n): b. eyam (n)
i eynan (zh, z): b. înan (zh^ z) eyv (n): b. eyb (n)
i eyne (n): ayna eywane (m): salon, ayvan
İ eyni-I (n): b. henî-I (n) eyzimi (m): b. îzime (m)
eyni-II (n): b. eyne (n) \ ez (z): ben
■ K 9 eynik (n): ayna ezab (n): işkence, azap
! eynike (m): b. eynik (n) ezabi (m): b. ezab (n)
eynî-I (n): b. henî-I (n) ezabker, -e: işkenceci
eynî-II (s): aynı ezman (n): b. asmen (n)
. eyno (zh, z): b. înan (zh, z) ezmîn (n): b. asmen (n)
eyom (n): b. eyam (n) ezmû (n): b. asmen (n)
eyon (zh, z): b. înan (zh, z) ezmûn (xı): b. asmen (n)
eyro: b. ewro Ezraîl (n): Azrail
eyrû: b. ewro Ezrayîl (n): b. Ganger (n), Ez
!• eyşa (n): b. eşa (n) raîl (n)
eyşi (m): b. erdîşe (m)
A
e-I (n, z): b. ey (n, z) nanî (n, m)

Ti e ra xelisîyena. (Sen on e omnûnî (n, m): b. ye ham-
dan kurtuluyorsun.) nanî (n, m)
e-II (n, s): o e ham nanî (n, m): b. ye
e . . . ra: ona, ondan hamnanî (n, m)
"Elajekî ra vaje. (O oğlana e imnanî (n, m): b. ye ham
söyle.) nanî (n, m)
e-III (zh, z): onlar, onları e ûmnûnî (n, m): b. ye ham
e-IV (zh, s): onlar nanî (n, m)
E kenekî vâne. (O kızlar e zimistanî (n, m): b. ye zi-
söylüyorlar.) mistanî (n, m)
"Elajekî vane. (O oğlanlar e zimistonî (n, itl): b. ye zi-
söylüyorlar.) mistanî (n, m)
e . . . ra (zh, s): onlara e zimistûnî (n, m): b. ye zi
!E kenekan ra vaje. (O kız mistanî (n, m)
lara söyle.) e zumustonî (n, m): b. ye zi
E lajekan ra vaje. (O oğlan mistanî (n, m)
lara söyle.) e zumustûnî (n, m): b. ye zi
e-V (zr): b. e-I (zr), ya-I (zr) mistanî (n, m)
e-VI (zh): b. ye-VI (n, m, zh) e zimûstûnî (n, m): b. ye zi
e amnanî (n, m): b. ye ham- mistanî (n, m)
nanî (n, m) e (sf): “bir” anlamı veren bir
e amnûnî (n, m): b. ye ham- sonek
nanî (n, m) reye: bir kez
e m ew sim î (n, m): b. ye roje: bir gün
mewsimî (n, m) ■e mergî: ölümcül
e omnonî (n, m): b. ye ham- “Huso, Miste Bezi beîman o,
Tifinge mergî Husî ya na- ânî (zh, z): b. înan (zh, z)
no.” (Deyîra Husâ Hacî) eno (zh, z): b. înan (zh, z)
edî: artık epece: b. epey
eg: b. eke er-I (n): b. ewro (n)
ege (n): eğe, törpü er-II (m): b. îr e (m)
ege kerdene: eğelemek er vetene: b. îre vetene
egmîn (n): b. hingimen (n) -er: “daha” anlamı veren bir
ehlî sunet: b. ehle sunetî sonek
âl (n): el, Ti ey ra zafer zanî. (Sen
■ ı elancuxe (m): yılancık (has ondan daha çok biliyorsun.)
talığı), kızılyörük erdîşe (m): b. erdîşe (m)
elancuxa kere (m): kemik ere (n): ikindi
veremi, kemik tüberkülozu eri (n): b. ewro (n)
âle (m): aşiret ermi (n): b. harme (n)
eleg (n): b. yeleg (n) er o (n): b. ewro (n)
elege-I (m): elek eruge (m): erik
elege-II (m): b. yeleg (n) erxat, -e: ırgat, tanm işçisi, işçi
elek (n): b. yeleg (n) erxatenî (m): ırgatlık, işçilik,
Elî: b. Alî rençperlik
elule (m): eylül erxatey (m): b. erxatî (m), er-
| eluli (m): b. âlule (m) xatîye (m)
| em (n): yem erxati (m): b. erxate (m)
i emîş (n): meyve erxatî (m): ırgatlık, işçilik,
i emlig (m): b. emlige (m) rençperlik
î emlige (m): yemlik (hayvanla ârxatîye (m): ırgatlık, işçilik,
ra yem verilen yer) rençperlik
emlixe (m): b. âmlige (m) ârxe (n): azıdişi, öğütücü diş
| erîşte (n): b. erîşte (n) ârxuçe (m): sertleşmiş kar
| en (zh, z): b. înan (zh, z) erxuçebîyayîş (n): kar donma
| -en (sf): “-den yapılma” anlamı sı .
veren bir sonek eşin, -e: b, kesk, -e; hewz, -e
esteyen, -e: kemikten ya eşîn, -e: b. kesk, -e; hewz, -e
pılma eşkence (n): b. îşkence (n)
asinen, -e: demirden yapıl eşlik (n): b. îşlig (n)
ma ev ar (n): akşam .
ena: b. wina Evarbaş. (İyi akşamlar.)
endî: b. edî exlamur (n): b. exlamur (n)
; ene-I (n): b. îne (n) exlamûr (n): b. exlamur (n)
; ene-II (n): b. eyne (n) exro: b . oxro
! ene-III (zh, z): b. înan (zh, z) extîyar, -e: b. extîyar, -e
i -ene (sf): b. -ene (sf) extîyaren (m): b. extîyarenî (m)
| eni (n): b. henî-I (n) extîyarenî (m): b. extîyarenî (m)
extîyarîye (m): b. extîyarîye (m) eyî-I (n, z): b. ey-I (n, z)
ey-I (n, z): b. ey-I (n, z) eyî-II (zh, z): b. e-III (zh, z)
ey-II (zr): b. e-I (zr), ya-I (zr) eynî: b. eynî -II
eye (zr): b. e-I (zr), ya-I (zr) ezim (m): b. îzime (m)
F
fa (m): b. fine (m) yene

na fa: b. na fine fam b îy a y en i: b. fehm
fable (m): fabl bîyene
fae (m): b. fine (m) fam kerdene: b. fehm ker-
na fae: b. na fine dene
fahm (n): b. fehm (n) fam kerdeni: b. fehm ker
falım bîyayene: b. fehm bî dene
yene fambîyayîş (n): b. fehmbîya-
fahm kerdene: b. fehm yîş (n)
kerdene famdar, -e: b. fehmdar, -e
fahmbîyayîş (n): b. fehmbîya- famdarî (m): b. fehmdarîye (m)
yîş(n) famkerdiş (n): b. fehmkerdiş (n)
fahmkerdiş (n): b. fehmker- famkor, -e: b. fehmkor, -e
diş"(n) fam korey (m): b. fehm korî
faîz (n): faiz (m), fehmkorîye (m)
fakülte (m): fakülte . famli (n): b. fanîle (n)
fal (n): fal fanelî (n): b. fanîle (n)
faldar, -e: falcı fanî, -ye: ölümlü
fale (m): sabanın çift sürerken fanîla (m): b. fanîle (n)
elle tutulan kısmından top fanîle (n): fanila
rağa kadar uzanan parçası fanla (m): b. fanîle (n)
ile saban okuna geçirilen fanolîye (m): b. fanîle (n)
küçük parçasını birbirine fanorî (n): b. fanîle (n)
bağlayan ağaç parçacığı fanose (m): fanus
fali (m): b. fale (m) fanûrî: b. fanîle (n)
fam (n): b. fehm (n) fanûse (m): b. fanose (m)
fam bîyayene: b. fehm bî- faq(n): bacak
faris, -e: Fars federasyon (n): federasyon
! fariskî (m): Farsça federatif, -e: federatif
Faroama (zh): Far Öer Adaları fehm (n): anlayış
Fas (n): Fas fehm biyene: anlaşılmak
fasalnayene: b. fesilnayene fehm kerdene: anlamak
fasalnayîş (n): b. fesilnayîş (n) fehmbîyayîş (n): anlaşılma
fasalnayox, -e: b. fesilnayox, -e fehmdar, -e: anlayışlı
fasila (m): b. fasulya (m) fehmdarenî (m): anlayışlılık
fasilnayene: b. fesilnayene fehmdarî (m): anlayışlılık
fasilnayîş (n): b. fesilnayîş (n) fehmdarîye (m): anlayışlılık
V 3 fasilnayox: b. fesilnayox, -e fehmkerdiş (n): anlama
fasîla (m): b. fasulya (m) fehmkor, -e: anlayışsız
fasla (m): b. fasulya (m) fehmkorenî (m): anlayışsızlık
fasolya (m): b. fasulya (m) fehmkorî (m): anlayışsızlık
fason (n): fasone, kumaş fehmkorîye (m): anlayışsızlık
fasono diver (n): çift en ku fek (n): ağız
maş fek a kerdene: b. fek ra
fasono kemver/kilmever kerdene
(n): ensiz kumaş fek a nayene: b. fek ra na-
fasono peşmen/resen (n): yene
yünden yapılmış kumaş (yün fek a nîyayene: b. fek ra
kumaş) nîyayene
fasono peşm in/resin (n): fek kerdene: b. fek ra ker
„ yünlü kumaş dene
fasülâ (m): b. fasulya (m) fek ra kerdene: 1) ağzına
fasulya (m): fasulye koymak 2)yedirmek
fasulyaye zeytinî (zh): zey fek ra nayene: l)ağzma
tinyağlı fasulye koymak 2)yedirmek
fasun (n): b. fason (n) fek ra nîyayene: l)ağzma
faşîst, -e: faşist konmak 2)yedirilmek
faşîstîye (m): faşistlik feke astî (n): b. feke astîyî (n)
faşîzm (n): faşizm feke astîyî (n): yenin bilek
faşla (m): b. fasulya (m) kısmı, elbise kolu ağzı, giysi
fatul (n): b. fatûl (n) kolu ağzı
fatûl (n): toyaka feke aştî (n): b. feke astîyî (n)
faye (m): b. fine (m) feke estî (n): b. feke astîyî (n)
na faye: b. na fine feke gay (n): b. feke gayî (n)
fayla (n): b. fanîle (n) feke gayî (n): döven sürer
fecir (n): tan, fecir, şafak ken ürünü yememesi için
fecîr (n): b. fecir (n) öküzün ağzına takılan ağız
feç (n): b. fek(n) lık
federal, -e: federal fe k e ... ra vatene: aktarmak
fe k e ... ravatiş (n): aktarma feletîyayene: b. filitîyayene
fekakerdiş (n): b. fekraker- feletîyayîş (n): b. fülitîyayîş (n)
diş (n) feletnayene-I: b. filitnayene
fekanayîş (n): b. fekranayîş (n) feletnayene-II: b. fetilnayene
fekanîyayîş (n): b. fekranîya- feletnayîş-I (n): filitnayîş (n)
yîş (n) feletnayîş-II (n): b. fetilnayîş (n)
fekegilej, -e: b. fekgilez, -e feleverdayîş (n): tarla sürer
fekgem (n): döven sürerken ken karasabanın giremediği
ürünü yememesi için öküzün sürülememiş yer bırakma
ağzına takılan ağızlık felhan (n): b. filhan (n)
fekgewel, -e: ağzı salyalı felhan kerdene: b. filhan
fekgilez, -e: ağzı salyalı kerdene
fekî (n): b. fekî (n) felhan verdayene: b. fil-
fekkî: sözlü hanverdayene
fekmalez, -e: ağzı salyalı felhankerdiş (n): b. filhan-
fekrakerdiş (n): yedirme kerdiş (n)
fekranayîş (n): yedirme feli (m): b. fele (m)
fekranîyayîş (n): yedirilme felitedemendiş (n):b. tede-
fekşorik, -e: ağzı salyalı felemendiş (n)
felat (n): kurtuluş felitedeverdayîş (n): b. te-
Çimane mi felate welatî zî defeleverdayîş (n)
bidîyene... (Gözüm ülkenin felih, -e: bedenen çok çalışan
kurtuluşunu da görseydi...) (güçlü olup iyi çalışan)
felç (n): felç, inme, nüzul felikendiş (n): b. felekendiş (n)
felç bîyene: felç olmak felivardayîş (n): b. feleverda-
fele (m): tarla sürerken karasa yîş (n)
banın giremediği ve dolayı felk (m): b. velke (m)
sıyla sürülemeyen, ancak felli (m): b. fele (m)
kazma ile kazmak veya bel fe llite d e m e n d iş (n): b.
lemek suretiyle ekin ekilebi tedefelemendiş (n)
len engebeli yer fellited everd ayîş (n): b.
fele ... mendiş: tarla sürer tedefeleverdayîş (n)
ken karasabamn giremediği fellih, -e: b. felih, -e
engebeli yerin sürülemeden fellihi (m): b. felihe (m)
kalması fellikendiş (n): b. felekendiş (n)
felekendiş (n):tarla sürerken felliverdayîş (n): b. felever-
karasabanın giremediği ve dayîş (n)
dolayısıyla sürülemeyen, an felsefe (m): felsefe
cak kazma ile kazmak veya felsefeya huqûqî (m): hu
bellemek suretiyle ekin eki kuk felsefesi
lebilen engebeli yeri kazıp/ fener (n): b. fenere (m)
belleyip ekme fenere (m): fener
feneri (m): b. fenere (m) ferq kerdene: hissetmek, .
fenus (m): b. fanose (m) sezinlemek, sezmek
feqe (m): tuzak ferqkerdiş (n): hissetme, se
feqet: b. labele, la zinleme, sezme
feqi (m): b. feqe (m) fert: tek
feraset: anlayış fes (m): b. fese (m)
ferasetdar, -e: anlayışlı fese (m): fes
ferasetdarenî (m): anlayışlılık feselnayene: b. fesilnayene
ferasetdarî (m): anlayışlılık feselnayîş (n): b. fesilnayîş (n)
ferasetdarîye (m): anlayışlılık feselnayox, -e: b. fesilnayox, -e
Ferat (n): Fırat fesi (m): b. fese (m)
fere (n): b. felç fesilnayene: biçmek, biçki
fere bîyayîne: b. felç bîyene yapmak (dikiş için)
ferek (n): b. ferik (n) fesilnayîş (n): fason, biçme (di
fereke nanî (n): b. ferike kiş için)
nanî (n) fesilnayox, -e: biçkici
ferekî nûnî (n): b. ferike fesîni (m): b. sefine (m)
nanî (n) fesla (m): b. fasulya (m)
fereknayene: b. feriknayene fesle (n): b. fasulya (m)
fereknayîş (n):b. feriknayîş fesûlya (m): b. fasulya (m)
(n) fetar (n): b. fitar (n)
ferheng (n): sözlük, lügat fetar bîyayene: b. fitar bî-
ferhengek (n): lügatçe, küçük yene
sözlük fetar kerdene: b. fitar ker
ferik (n): kırıntı dene
ferike nanî (n): ekmek kı- fetar, -e: b. fitar, -e
rmtısı fetare (m): b. fitar (n)
ferik n a y en e: l)doğramak, fetar e kerdene: b. fitar
ufalamak (ekmek vb. için) kerdene
2)ovmak fetelîyayene: b. fetilîyayene
ferik n ayîş (n): l)doğrama, fetelîyayene: b. fetilîyayene
ufalama (ekmek vb. için) fetelîyayîş (n): b. fetilîyayîş (n)
2)ovma fetelnayene: b. fetilnayene
ferk (n): b. ferik (n) fetelnayene: b. fetilnayene
ferke nanî (n): b. ferike na fetelnayîş (n): b. fetilnayîş (n)
nî (n) feteqayene: b. fetiqîyayene
ferke nonî (n): b. ferike na- feteqîyayene: b. fetiqîyayene
nî (n) feteqîyayîş (n): b. fetiqîyayîş (n)
ferk (m): b. velke (m) feteqnayene: b. fetiqnayenö
ferman (n): emir feteqyayîş (n): b. fetiqîyayîş (n)
fermuar (n): fermuar fetilîyayene: l)gezmek, dolaş
ferq (n): fark (mat) mak
filhan
ma bifetilîme: biz gezelim, feştuwal: b. fetşal, -e
biz dolaşalım fici (m): b. fije (m)
2)rengi atmak, rengi kaç fije (m): hıyar vb. bitkilerin he
mak, rengi uçmak nüz yeni oluşmuş olan küçü
fetilîyayiş (n): l)gezme, dolaş cük ürünü
ma 2)rengi atma, rengi kaç fiji (m):,b. fije (m)
ma, rengi uçma fikir (n): b. fikr (m)
fetilnayene: l)çevirmek, dön fikirîyayene: düşünmek
dürmek 2)gezdirmek, dolaş fikirîyayîş (n): düşünme
tırmak 3)kovmak, kovala
mak
fetilnayîş (n): l)çevirme, dön
fikr (n): düşünce, fikir
fikro bingeyî (n): anadü-
şunce, anafikır
m
____
dürme 2)gezdirme, dolaştır fikreumûmîya (n): kamuoyu

ma 3)kovma, kovalama fila (m): Hıristiyan
fetilşal: b. fetşal, -e filan-I, -e: falan, falanca; filan,
fetilşar: b. fetşal, -e filanca
fetiq (n): b. fitiq (n) filan-beban: b. fîlan-bevan
fetiqîyayene: çatlamak (deri filon-bebon: b. fîlan-bevan
vb. için), yarılmak (deri vb. filan-bevan: falan filan
için) filan û beban: b. filan-be-
fetiqîyayîş (n): çatlama (deri van
vb. için) filan û bevan: b. filan-be
fetiqnayene: çatlatmak (deri van
vb. için) filan-II (n): b. filhan (n)
fetir (n): b. patîre (n) filan kerdene: b. filhan
fetşal, -e: donsuz kerdene
feykı (n): b. fekî (n) filan verdayene: b. filhan
fek (n): b. fek (n) verdayene
fekeaştî (n): b. feke astîyî (n) filankerdiş (n): b. filhanker-
fekî (n): meyve diş (n)
felbaz, -e: hilekâr filankes, -e: falan, falanca
felbazîye (m): hilekârlık file (n): Hıristiyan
fem (n): b. fehm (n) fileyey: b. fileyîye (m), fileyi (m)
fem b îy a yen e: b. fehm fileye: b. fileyîye (m), fileyî (m)
bîyene fileyî (m): Hıristiyanlık
fem k erd en e: b. fehm fileyîye (m): Hıristiyanlık
kerdene fileze (n):): b. fireze (n)
fembîyayîş (n): b. fehmbîya- filhan (n): herk
yîş (n) filhan kerdene: herk et
femdar, -e: b. fehmdar, -e mek, nadas etmek
femdare (m): b. fehmdarîye (m) filhan verdayene: nadasa
femkerdiş (n): b. fehmkerdiş (n) bırakmak, nadasa yatırmak
I fîlhankerdiş (n): nadas filon verdayene: b. filhan
! filhon (n): b. filhan (n) verdayene
filhon kardene: b. filhan filonkerdiş (n): b. filhanker-
kerdene diş(n)
filhon kerdene: b. filhan filonkes, -i: b. filankes, -e
kerdene filûn: b. filan, -e
filhon vardayene: b. fil filûn-bevûn: b. filan-be
han verdayene van
filhon verdiayene: b. filhan filûne (n): b. fanîle (n)
verdayene filûnkes: b. filankes, -e
■ 9 filhonkardiş (n): b. filhan- fim (m): b. fine (m)
kerdiş (n) fim (n): b. fine (m)
filhonkerdiş (n): b. filhanker- fime (m): b. fine (m)
diş (n) fin-I (m): b. fine (m)
filhû (n): b. filhan (n) fin-II (m): b. fînî (m)
filhû kerdene: b. filhan fina : yine, gene, tekrar
kerdene finde (m): mum
filhû verdayene: b. filhan findedane (m): mumluk
i verdayene findi (m): b. finde (m)
| filhûkerdiş (n): b. filhanker- fîndiq (m): b. findiqe (m)
| . diş (n) . findiqe (m): fındık
filhûn (n): b. filhan (n) findiqere (m): fındık ağacı
I filhûn kerdene: b. filhan findiqeri (m): b. findiqere (m)
kerdene findiqi (m): b. findiqe (m)
filhûn verdayene: b. fil findix (m): b. findiqe (m)
han verdayene fine (m): kez, kere, defa, sefer
filhûnkerdiş (n): b. filhan- fine: bir kez
kerdiş (n) finek: bir kez
fîlitîyayene: kurtulmak fini-I (m): b. fine (m)
filitîyayîş,(n): kurtulma finî-II: b. fînî (m)
filitnayene: kurtarmak finos (m): b. fanose (m)
filitnayîş (n): kurtarma fir (m): b. fine (m)
filîm (n): b, fîlm (n) fîr kerdene: içmek (ayran, şer
filla (m): b. fila (m) bet vb. için)
fille (n): b. file (n) firaq (n): kap (yemek kabı)
fillik(n):b. filik (n) firaqe neşuteyî (zh): bula
fillikin (n): b. filikin (n) şık
filon, -i: b. filan, -e firaqe (m): b. firaq (n)
filon-bevon: b. filan-bevan firaqşî (m): b. firaqşû (m)
filon (n): b. filhan (n) firaqşo (n). bulaşık yıkama yeri
filon kerdene: b. filhan firaqşuw, -e. bulaşıkçı
kerdene firaqşuy (m): b. firaqşû (m)
firaqşû (m): bulaşık suyu firinge (m): çağla
Firat (n): b. Ferat (n) firinga vame (in): badem
firax (n): b. firaq (n) çağlası
firçe (n): fırça firingi (m): b. firinge (m)
firçeye didanan (n): diş fır firingî (m): domates
çası firingzam etî (n): b. fireng-
firçey e dindanan (n): b. zehmetî(n)
firçeye didanan (n) firingzehmetî (n): b. fireng-
firçeye gijikı (n): b. firçeye zelımetî (n)
porî(n) firini (m): b. firine (m)
firçeye porî (n): saç fırçası firîkete (m): b. firkete (m)
firçeye taştişî (n): tıraş fır firk (m): b. firke (n)
çası firke (n): şiddetli sırt veya bel
firçeye terdişî (n): tıraş fır ağrısı
çası fim e (m): burun deliği
firçeye tiraşî (n): tıraş fır firni (m): b. firine (m)
çası firna eltîrikini (m): b. firi
firçe gijîk (n): b. firçeye po- na elektrîkine (m)
• rî (n) firnike (m): burun deliği
fir ç e y d indûnûn (n): b. firnosa çarixî (m): b. pim ose
firçeye didanan (n) çarixî (n)
fird (n): ekmek doğranmış ay firnosa solî (m): b. pirnöse
ran veya yoğurt solî (n) .
firdoqî (m): ekmek doğranmış firong (m): b. firingî (m)
ayran veya yoğurt firşik (n): pankreas
firengî (n): frengi firtine (n): fırtına
firengzehmetî (n): frengi firtineye qumî (n): kum fır
firez (n):): b. fireze (n) tınası
firengî (m): b. firingî (m) firtineye xîzî (n): kum fırtı
fireze (n): l)amz, firez 2) (me nası
cazen) yapılan iş, pratik firtiqaleri (m): b. porteqale-
firfirik (n): b. pelik (n) re (m)
firindar, -e: fırıncı firtiqali (m): b. porteqale (m)
firine (m): fırın . firtone (n): b. firtine (ri)
firin a alatirkine (m): b. firûni (m): b. firine (m)
firina elektrîkine (m) firze (n):): b. fireze (n)
fir in a e le k trîk in e (m): fisqîya (m): fıskiye
elektrik fırını fisqîyayin, -e: fıskiyeli
firina gazine (m): gazlı fırın fistan (n): b. fistan (n)
firing-I (m): b. firingî (m) fiştik (n): keş eritilirken erime-
firing-II (m): b. firinge (m) yip geriye kalan parçacık
firinge neha (n): nohut firiği fistiq (m): b. fistiqe (m)
fistiqe (m): fıstık filik (n): tiftik
fistiqere (m): fıstık ağacı kilawa/kulika fîlikene (m):
fistiqeri (m): b. fistiqere (m) tiftik külah
fîstiqi (m): b. fistiqe (m) fîlikin, -e: tiftikli
fistiqyer (m): b. fistiqere (m) filim (n): b. film (n)
fistiş (n): b. fıştiş (n) filîm (n): b. film (n)
fistix (m): b. fistiqe (m) Fîlîpîn (n): Filipin
fiston (n): b. fistan (n) fîlkete (m): b. firkete (m)
fistûn (n): b. fistan (n) fîlketi (m): b. firkete (m)
fişi (m): b. pişike (m) film (n): film
fitar (n): iftar filmviraştox, -e: filmyapımcısı
fitar kerdene: iftar etmek filozof, -e: filozof
fitar rakerdene: iftar et filtre (n): süzgeç, süzek
mek fînansker, -e: finansör
fitar, -e: oruçsuz finansör, -e: finansör
fitar bîyene: oruçsuz olmak fincan (n): b. fîncane (m)
fitara (m): b. fitar (n) fincane (m): fincan
fitara rakerdene: b. fitar fincana porselenene (m):
rakerdene porselen fincan
fit ar e (m): b. fitar (n) fîncike (m): küçük tas
fita re kerdene: b. fita r finconi (m): fincane (m)
kerdene fîncûn (m): fincane (m)
fitarî (m): b. fitar (n) fînik (n): yaşı altı aydan daha
fitarî kerdene: b. fitar ker fazla olan köpek yavrusu
dene fînî (m): fes
fitil (n): b. fîtîl (n) , Fînlanda (m): Finlandiya
fitile lamba (n): b. fîtîle fîraz, -e: kutlu, mübarek
lamba (n) Roşane to fîraz bo. (Bayra-
fitiq(n): fıtık , . mm kutlu olsun.)
fitî (m): bir çeşit kuşak fîraz kerdene: kutlamak
fitîl (n): b. patîre (n) fîrazkerdiş (n): kutlama
fitîle (m): çile (iplik vb. çilesi) fireze (n):): b. fireze (n)
fitîli-I (m): b. fitîle (m) firezi (n): b. fireze (n)
fitîli-II (m): b. fitîl(n) fîrket: b. firkete (m)
fitîla lamba (m): b. fîtîle fîrketa (m): b. firkete (m)
lamba (n) fîrketane (m): b. firkete (m)
fitîr (n): b. patîre (n) firkete (m): çengelliiğne, firkete
fîtqali (m): b. porteqale (m) fîrketi (m): b. fîrkete (m)
fituke (m): bir çeşit kuşak fîryeze (n):): b. fireze (n)
figüran, -e: figüran fîsna (m): b. wişna (m)
Fîjî: Fiji fistan (n): fistan
f il, -e: fil fîstene: b. fîştene
fîstiş (n): b. fîştiş (n) fomdarîye (m): b. fehmdarî-
fiston (n): b. fistan (n) ye (m)
fîstûn (m): b. fistan (n) fomkerdiş (n): b. fehmkercliş (n)
fîşna (m): b. wişna (m) fonos (n): b. fanose (m)
fîşon (n): şîfon (n) fonosi (m): b. fanose (m)
fîşone (m): b. şîfone (m ) 1 fose (m): b. fese (m)
fîştene: atmak foteli (m): b. fotere (m)
fîştiş (n): atma fotere (m): fötr (fötr şapka)
fitil (n): b. fîtîl (n) fotixraf (n): b. fotoğraf (n)
fitile lamba (n): b. fitile fotoğraf (n): fotoğraf
lamba (n) fotografkeş, -e: fotoğrafçı
fîtîl (n): fitil fotoraf (n): b. fotoğraf (n)
fitile lamba (n): lamba fitili fotoxraf (n): b. fotoğraf (n)
fîtîli (m): b. fitil (n) fotqiraf (n): b. fotoğraf (n)
fîtîley lamba (m): b. fitile fotraf (n): b. fotoğraf (n)
lamba (n) frak (n): frak
fîyek (n): b. fekî (n) Fransa (m): Fransa
fîyekî (n): b. fekî (n) fransiz, -e: Fransız
fîzîk (n): fizik franskî (m): Fransızca
fizîkzan, -e: fizikçi frengi (n): b. firengî (n)
fizyolog, -e: fizyolog, fizyolojist Frîtawn (n): Freetown
fizyoloji (n): fizyoloji frîtoz (n): fritöz
fizyolojik, -e: fizyolojik fulare (m): fular
fizyolojist, -e: fizyolog, fizyolo funduq (m): b. fîndiqe (m)
jist funduqyer (m): b. findiqere (m)
flamingo (n): flamingo, flaman futbol (n): futbol
kuşu futbolbaz, -e: futbolcu
floresan (n): floresan, flüorışıl fûm (n): b. fehm (n)
flutbend, -e: flütçü fûm bîyayene: b. fehm bî
flüte (m): flüt. yene
fok (n): fok fûm kerdene: b. fehm ker
folkor (n): folklor, halkbilim dene
folkorîst, -e: folklorcu, halkbi fûmbîyayîş (n): b. fehmbîya-
limci yîş (n)
fom (n): b. fehm (n) fûmkerdiş (n): b. fehmker-
fom bîyayene: b. fehm b î diş (n)
yene fûneli (n): b. fanîle (n)
fom kerdene: b. fehm ker fûnelî (n): b. fanîle (n)
dene fûnosi (m): b. fanose (m)
fombîyayîş (n): b. fehmbîya- fûnûsi (m): b. fanose (m)
yîş (n) fûtixraf (n): b. fotoğraf (n)
fomdar, -e: b. fehmdar, -e I fûtraf (n: b. fotoğraf (n)
G
g’:b .k e kerdene
ga-I (n): öküz gale-I (m): akın, saldırı, hücum
gawo m azer (n): b. gayo gala . . . kerdene: akm et
mazer (n) mek, saldırmak, hücum et
gayo mazer: yaşlı öküz mek
ga-II (n): b. gan (n) gale-II (n): l)büyük heybe
ga-III: fiilin gelecek zamanında 2)heybenin iki tarafından
kullanılan bir partikel her biri
gaban-I (n): b. gavan (n) galerî (m): galeri
gaban, -e-II: b. gâwan, -e galerîdar, -e: galerici
gabar (n): b. gavar (n) galeriye (m): galeri
gabo (n): b. gavan (n) galgale (m): sohbet, söyleşi
Gabon (n): Gabon galim (n): akm, saldırı, hücum
Gaborone (m): Gaborone ' galim kerdene: akın etmek,
gac (m): b. gaje (m) saldırmak, hücum etmek
gace (m): b. gaje (m) galim pir a nayene: akın
gaci (m): b. gaje (m) etmek, saldırmak, hücum
gacik (n): yük bağlamakta kul etmek
lanılan urganın ucuna bağla galime: b. galim (n)
nan çatallı ağaç parçası galim e p ira nayene: b.
gaçik (n): b. gacik (n) galim pira nayene
gaje (m): çile (iplik vb. çilesi) galme (n): b. galim (n)
gaji (m): b. gaje (m) galme kerdene: b. galim
gakovî (n): geyik kerdene
gakwîvî (n): b. gakovî (n) galm e p ira nayen e: b.
gal (m): b. gale (m) galim pira nayene
g a l. .. kerdene: b. gala ... galoş (n): galoş
gam
gam (m): b. game (m) ganî ver de: ölümcül (can
Gambiya (m): Gambiya çekişmekte olan)
game (m): l)adım 2)an ganî ver de bîyene: can çe
game bi game: adım adım kişmek
game eştene: adım atmak ganî ver o bîyene: can çe
game vistene: adım atmak kişmek
gameş, -e: manda, camız ganî-II: gerek
gami (m): b. game (m) Eke ti w a zen î gan î ti
gampole (m): b. gopale (m) vajî.(Şayet istiyorsan söyle
gan(n):can men gerekir.)
ganan ver de: ölümcül (can ganîverdebîyayîş (n): can çe
çekişmekte olan) kişme
ganan ver de bîyene: can ganîverobîyayîş (n): can çe
çekişmek, ölüm döşeğinde ol kişme
mak ganîyîye: gereklik
ganan ver di beyene: b. gankeş, -e: ölümcül (can çekiş
ganan ver de bîyene mekte olan), can çekişen
ganî ver de bîyene: can gankeş de bîyene: can çe
çekişmek, ölüm döşeğinde kişmek
olmak gankeşdebîyayîş (n): can çe
ganî ver di beyene: b. ganî kişme
ver de bîyene gankeşenî (m): can çekişme
ganî ver o bîyayîne: b. ga gankeşî (m): can çekişme
nî ver o bîyene gankeşîye (m): can çekişme
ganî ver o bîyene: can çe ganpole (m): b. gopale (m)
kişmek, ölüm döşeğinde ol ganûgoştin, -e: şişman
mak . ganxelasker (n): cankurtaran,
Gana (m): Gana ambülans
gananverdebîyayîş (n): can garaj (n): garaj
çekişme garane (m): sürü, sığır sürüsü
ganawir, -e: l)canavar, vahşi garanti (m): garanti, teminat
hayvan 2)kurt garantî dayene: garanti
gandar, -e: canlı vermek, teminat vermek
Ganger (n): Azrail garantî kerdene: gâranti
Gangerî ver de: ölümcül (can etmek, garantilemek
çekişmekte olan) gardirobe (m): gardırop, elbise
Gangerî ver de bîyene: can dolabı, giysi dolabı
çekişmek gardiyan, -e: gardiyan
Gangerîverdebîyayîş (n): can gardîyanîye (m): gardiyanlık
çekişme t, gardolabe (m): b. gardirobe (m)
Gangîr (n): Ganger (n) garm (n): b. germ (n)
ganî, -ye-I: canlı garm bîyayene: b. germ bî-
yene gastar e (n): b. gastar (n)
garm kardene: b. germ gav (m): b. game (m)
kerdene gavan (n): geçilmesi güç olan
garmawi (m): b. germawî (m) geçit
garm,-i: b. germ,-e gavar (n): l)akarsu kavşağı
garmbîyayîş (n): b. germbî- 2)arkların kesiştiği yer 3)ka-
yayîş (n) rık (küçük ark)
garmey (m): b. germî-I (m), gave (m): b. game (m)
germiye (m) gavir (n): b. gavar (n)
garm e (m): b. germî-I (m), gawan, -e: sığırtmaç
germiye (m) gawanî (m): sığırtmaçlık
garmi (m): germî-II (m) gawanîye (m): sığırtmaçlık
garma duyeni (m): b. ger- gawon, -i: b. gawan, -e
mîya doyine (m) gawoney (m): b. gawanîye
garmey duyeni (m): b. ger- (m), gawanî (m)
mîya doyine (m) gawû (n): b. gawan, -e
garmicayîş (n): b. germijîya- gawûn (n): b. gawan, -e
yîş(n) gawûne (m): b. gawanîye (m),
garmicey (zh): b. germij (n) gawanî (m)
garmin, -i: b. germin, -e gawûni (m): b. gawanîye (m),
garmin bîyayîne: b. ger gawanî (m)
min bîyene gaz (n): gaz
garmin kardene: b. ger gaze-I (m): kerpetien
min kerdene gaze-II (m): b. gaz (n)
garminbîyayîş (n): b. germin- gazeta (m): gazete
bîyayîş (n) . gazete (n): b. gazeta (m)
garmine (m): b. germini (m), gazi (m): b. gaze (m)
germinîye (m) gazi (m): b. gaze-I (m)
garminkardiş (n): b. germin- gazocaxî (m): gaz ocağı
kerdiş(n) gazyaxî (n): gazyağı
garmi (m): germî-II (m) ge-I: b. ke
garmkardiş (n): b. germker- ge-II: fiilin gelecek zamanında
diş(n) kullanılan bir partikel (b. ko
garrâne (m): b. garane (m) li, do-II)
garrani (m): b. garane (m) ge-III: bazen
garson (n): garson g e ... g e ...: bazen... bazen...
gasar-I (n): asma kütüğü, om- Ge ez yena ge ti yenî. (Ba
ça, omca zen ben gelirim, bazen sen
gasar-II (n): b. gastar (n) gelirsin.)
gastar (n): yük bağlamakta ge-ga: b. ge-ge , ,
kullanılan urganın ucuna ge-gane: ara sıra, arada sı
bağlanan çatallı ağaç parçası rada, bazen
ge-ge: ara sıra, arada sırada, gelanke (m): b. gilange (m)
bazen gele: b. gelek
ge-ge ... ge-ge ...: bazen ... gelek: çok, epey, epeyce, hayli
bazen... gelekî: b. gelek
Ge-ge ez yena ge-ge ti ye- gele: b. gelek
nî. (Bazen ben gelirim, bazen gelek: b. gelek
sen gelirsin.) geleke: b. gelek
ge-gen: b. ge-gane gelî (m): vadi, koyak
geber bîyayîne: b. geber bî- gelîye (m): vadi, koyak
yene \ gelo: acaba
geber bîyene: gebermek gem (n): gem
geber kardene: b. geber gem (m): b. geme (m)
kerdene geme (m): kır, yaban; sık or
geber kerdene: gebertmek man
geberbîyayîş (n): geberme gemi-I (m): b. geme (m)
geberîyayene: gebermek gemi-II (m): germî-II (m)
geberîyayîne: b. geberîya- gema duyeni (m): b. germî-
yene ya doyine (m)
geberkerdiş (n): gebertme gema duyeni (m): b. germî-
gebernayene: gebertmek ya doyine (m)
gebern ayîn e: b. geb ern a gengo (n): b. kakile (m)
yene gengola (m): b. çinçolike (m),
gebernayîş (n): gebertme kengula(m)
gebre (n): kefe (hayvanı tımar gengula (m): b. çinçolike (m),
etmekte kullanılan kese) kengula (m)
gec: b. gej, -e genim (n): buğday
gec bîyayene: b. gej bîye- gening (m): b. gilange (m)
ne genûng (m): b. gilange (m)
gec kardene: b. gej kerde geometrî (n): geometri
ne gep (n): lokma
geda (m): çocuk, kız gepçe (n): kepçe (b. kondez,
gede (n): çocuk çemçe)
gede ver şîyayene: b. gede gerange (in): b. gilange (m)
ver şîyene gerangena: b. gilangna
gede v er şîyene: düşük gerayene: ti. gerayene
yapmak gerayîş (n): b. gerayîş (n)
gedeg, -e: sütten kesilmiş olan geraz (m): b. gilyaze (m)
manda yavrusu gerdanlix (n): b. gerdenlix (n)
geh ... geh b. ge ... ge ... gerden (n): gerdan
gej: b. gej,-e gerdenî (n): gerdanlık
geji (n): b. gezî (n) gerdenîyo zerren (n): altın
gejî (n): b. gezî (n) gerdanlık
gerdenlix (n): gerdanlık mîya doyine (m)
gerdonlix (n): b. gerdenlix (n) germa duyeni (m): b. ger-
gerdûnlix (n): b. gerdenlix (n) mîya doyine (m)
gere: b. gerek germey doyini (m): b. ger
gereg: b. gerek mîya doyine (m)
gerega: b. gerek germey punî (m): b. ger-
gerek: b. gerek mîya punî (m)
gereka: b. gerek germic (n): b. germij (n)
gereke: gerek (b. ganî-II) germice (n): b. germij (n)
gerene (m): b. gilange (m) germicîyayîş (n): b. germijî-
gereng (m): b. gilange (m) yayîş(n) .
gerengi (m): b. gilange (m) germij (n): l)isilik, ısırgın 2)b. #SH|
gergedan (n): gergedan germike (m), germawe (m)
gergedon (n): b. gergedan (n) germijey (zh): b. germij (n)
gergedûn (n): b. gergedan (n) germijîyayîş (n): isilik olma
gerguş (m): b. derguşe (m) germik (m): germike (m)
gering (m): b. gilange (m) germ ike (m): ılıca, kaplıca,
geringna: b. gilangna kudret hamamı
germ-I (n): ısı germin, -e: sıcak, ısınmış olan
germ biyene: ısınmak germin biyene: ısınmak
germ kerdene: ısıtmak germin kerdene: ısıtmak
germ,-e-II: sıcak germinbîyayîş (n): ısınma
germ-III (m): germî-II (m) germiney (m): b. germini (m),
germe dûyî (m): b. germîya germinîye (m)
doyî (m) germine (m): b. germini (m),
germaw (m): b. germawe-I (m) germinîye (m)
germawe-I (m): ılıca, kaplıca, germinenî (m): sıcaklık .
kudret hamamı germini (m): b. germine (m)
germawe-II (m): b. germawî (m) germini (m): sıcaklık .
germawi (m): b. germawî (m) germinîye (m): sıcaklık v
germawî (m): bulgur ve yarma germinkerdiş (n): ısıtma
gibi yemeklik tahıl ürünle germix (m): b. germij (n)
rinin genel adı germix vetiş (n): b. germi-
germbîyayîş (n): ısınma jîyayîş (n)
germe (m): b. germî-II (m) germî-I (m): l)ısı 2)sıcaklık
germey (m): b. germî-I (m), germî-II (m): çorba (tahıldan
germîye (m) yapılan çorba), tahıldan ya
germe (m): b. germî-I (m), ger pılan sulu sıcak yemek
mîye (m) germa doyî (m): b. germîya
germeni (m): ısı doyî (m)
germi (m): germî-II (m) germîya doyine (m): ayran
germa duyeni (m): b. ger çorbası
germiye
germ îya doyî (m): ayran diş (n)
çorbası gewel (m): b. gewele (m) .
germ îya duy eni (m): b. gewele (m): salya
germîya doyine (m) gewele fek ra şîyene: ağ
germ îya duy ene (m): b. zından salya akmak
germîya doyine (m) gewelin, -e: salyalı
germîya îmama (m): b. ger gewre (n): çorap
mîya îmaman (m) g ew rey o n a y lon en (n):
germ îya îm am an (m): naylon çorap
aşure gewreyo peşmen (n): yün
germ îya punî (m): ayran çorap
çorbası gewreyo purten (n): yün
germîya tutmacî (m): tut çorap
maç gewreyo resen (n): yün ço
germ îya tutm ajî (m): b. rap
germîya tutmacî gewz, -e: dinç, zinde
germîye (m): l)ısı 2)sıcaklık Ez gewz a. (Ben iyiyim.)
germkerdiş (n): ısıtma gewz bîyene: dinç olmak,
gernayene: b. gernayene zinde olmak
gernayîş (n): b. gernayîş (n) Roşno kal bibi la gewz bi.
gerong (m): b. gilange (m) (Roşno yaşlanmıştı ama
gerongek: b. gilangek dinçti.) _
gerr (n): uyuz gey: b. ganî-II
gerr vetene: uyuz olmak geyrayene: b. gerayene
gerre (n): şikayet geyrayîş (n): b. gerayîş (n)
gerre kerdene: şikayet et geymayene: b. gernayene
mek geyrnayîş (n): b. gernayîş (n)
gerrekerdox, -e: şikayetçi geyrayox, -e: b. gerayox, -e
gerrin, -e: uyuz (uyuz hastalı gez-I (n): bir kumaş çeşidi
ğına tutulmuş olan) gez-II (n): b. gezî (n)
gerrin bîyayene: b. gerrin gez kerdene: b. gezî kerde
bîyene ne
gerrin bîyene: uyuz olmak gezi (n): b. gezî (n)
gestar (n): b. gastar (n gezi kerdene: b. gezî ker
gever (n): b. gavar (n) dene
gever bîyayîne: b. geber bî gezik (n): b. gezî (n)
yene gezikerdiş (n): b. gezîkerdiş (n)
gever kerdene: b. geber gezî (n): süpürge
kerdene gezîyo elektrîkin (n): elek
geverbîyayîş (n): b. geberbî- trik süpürgesi
yayîş(n) gezî kerdene: süpürmek
geverkerdiş (n): b. geberker- gezîkerdiş (n): süpürme
gezkerdiş (n): b. gezîkerdiş (n) ya doyî (m)
ge-I: b. ganî-II germa duy in (m): b. germî-
ge-II: b. ge ya doyine (m)
ge ... ge b. ge ... ge ... germ,-e-III: b. germ,-e
ge-gane: b. ge-gane germe (m): b. germî-II (m)
ge-ge: b. ge-ge gârmî (m): b. germî-II (m)
ge-gû: b. ge-gane germîya doy (m): b. germî-
gec: b. gej, -e ya doyî (m)
gâc bîyayene: b. gej bîyene gernayene: l)çevirmek, dön
gec kardene: b. gej ker- dürmek 2)gezdirmek, dolaş
dene ' tırmak
gecey (m): b. gejîye (m) gernayîş (n): l)çevirme, dön
gej, -e: deli dürme 2)gezdirme, dolaştır
gej bîyene: delirmek, çıldır ma
mak gerok, -e: seyyar
gej kerdene: delirtmek gerrik (m): b. gerrike (m)
gejey (m): b. gejîye (m) gerrike (m): girdap
gejîye (m): delilik gerwe (n): b. gewre (n)
Gel (n): Eğil gever bîyayîne: b. geber bî-
gele kerdeiıe: döven sürmek, yene
döven dövmek, harman döv gever kerdene: b. geber
mek kerdene
gerayene: l)gezmek, dolaşmak geverbîyayîs (n): b. geberbî-
ma bigeyrin/ma bigerî/ma yayîş(n)
bigere: biz gezelim, biz dola gewre (n): b. gewre (n)
şalım Gexî: Kiğı
2)âramak(TE) geyîm (n): kez, kere, defa, sefer
Bigere! (Ara!) (TE) geyîme: bir kez
3)rengi atmak, rengi kaçgeyîmek: bir kez
mak, rengi uçmak geyrayene: b. gerayene
gerayîş (n): gezme, dolaşma geyrayîş (n): b. gerayîş (n)
gerayox, -e: gezgin geyrnayene: b. gernayene
geraz (m): b. gilyaze (m) geyrnayîş (n): b. gernayîş (n)
gerâzer (m): b. gilyazere (m) gezer (n): b. gizer (n)
gere: b. gerek gi-I: b. ke
gerek: b. gerek gi-II (n): b. gî (n)
gereke: b. gerek gicik (n): b. gijik (n)
gergel (n): b. gilgil (n) gidî, -ye: küçük, ufak
gerîyayene: b. gîrîyayene gierm (m): b. germî-II (m)
germ-I (n): b. germ (n) gierzi (n): b. girze (n) ,
germ-II (m): b. germî-II (m) gijelek (m): b. gijoleke (m)
germa duye (m): b. germî- gijgeleke (m): b. gijoleke (m)
gijgolek (m): b. gijoleke (m) gilbi (m): b. gilbe-I (m)
gijik (n): saç gilbideginayîş (n): b. gilbe
gijlik (m): b. gijoleke (m) deginayîş (n)
gijolek (m): b. gijoleke (m) gilçica (m): b. gilçija (m)
gijoleke (m): hortum gilçice (n): b. gilçije (n)
gijoleki (m): b. gijoleke (m) gilçija (m): ailede ilk kız çocuk
gijûgale (m): çalı çırpı gilçije (n): ailede ilk erkek ço
gijûgali (m): b. gijûgale (m) cuk
gil-I (n): tepe, doruk, şahika, gildane (m): bir üzüm çeşiti
zirve gildani (m), b. gildane (m)
gile koy (n): b. gile koyî (n) gilej (n): b. gileze (m)
gile koyî (n): dağın tepesi gilejin, -e: b. gilezin, -e
gil-II (n): dal gilendike (m): b. gindelike (m)
gil kerdene: budamak (ağaç gilenjike (m): b. gileze (m)
için) gilenjikin, -e: b. gilezin, -e
gile qirrike (n): ademelması gile: b. kile, dakile
(gırtlak çıkıntısı) gilejgi (m): b. gileze (m)
gila: b. gilangna gilej gin, -e: b. gilezin, -e
gilana: b. gilangna gilejgî (m): b. gileze (m)
gila n ga m orek a n (m): b. gilejin, e: b. gilezin, -e
gilanga murayan (m) gilejî: b. gileze (m)
gilanga murayan (m): bon gilejk (m): b. gileze (m)
cuk dizisi gilejkin, e: b. gilezin, -e
gilange (m): kez, kere, defa, se gilendike (m): b. gindelike (m)
fer gilesk (m): b. gileze (m)
gilange: bir kez gileskin, -e: b. gilezin, -e
gilangek: bir kez gileskî (m): b. gileze (m)
gilangi (m): b. gilange (m) gileşk (m): b. gileze (m)
gilangî: b. gilange gileşki (m): b. gileze (m)
gilangna: yine, gene, tekrar gileşkin, -e: b. gilezin, -e
gilar (n): gerdan gileşkî (m): b. gileze (m)
gilarey muron (n): b. gilareye gilez (m): b. gileze (m)
murayan (n) gileze (m): salya
gilareye murayan (n): bon gileze fek ra şîyene: ağzın
cuk dizisi dan salya akmak
gilazinge (m): çakı, küçük bı gilezge (m): b. gileze (m)
çak gilezgin, -e: b. gilezin, -e
gilbe-I (m): boğaz gilezgî (m): b. gileze (m)
gilbe-II (n): kafile \ gilezin, -e: salyalı
gilbe-III (n): salkım gilezî (m): b. gileze (m)
gilbedeginayîş (n): bademcik gilgil (n): l)mısır 2)darı
şişmesi gilik (n): bızır, klitoris
gilî (m): b. gillî (m) giluer: b. gilover (n)
gilî dekewtene: b. gillî de- gilûng (m): b. gilange (m)
kewtene gilûnge: b. gilange
gilî kerdene: b. gillî ker gilûngî: b. gilange
dene gilyas (m): b. gilyaze (m)
gilîyeki kerdene: b. gillî- gilyaser (m): b. gilyazere (m)
yeke kerdene gilyaze (m): kiraz
gilîyejg (m): b. gileze (m) gilyazer (m): b. gilyazere (m)
gilîyejgin: b. gilezin, -e gilyazere (m): kiraz ağacı
gillik (n): b. gilik (n) gilyazeri (m): b. gilyazere (m)
gillî (m): l)göz yuvarlağı 2)üzüm gilyazi (m): b. gilyaze (m)
tanesi gilyone (n): b. girane (n)
gillî dekewtene: üzüm ta gilze (n): b. girze (n)
nelerinin tek tük olgunlaş Gimgim (n): Varto
maya başlaması gina: b. gilangna
gillî kerdene: üzüm yerken ginc (n): b. kine (n)
salkımdan sadece bazı tane ginda (m): yumak
leri yemek veya bazı üzüm gindelîke (m): b. gindelike (m)
tanelerini salkımdan kopar gindelike (m): jrumak
mak gindilor, -e: yuvarlak, toparlak
gillîyeke kerdene: salkımı gindore (m): yuvak, loğ
dalından koparmadan üzüm gindori (m): b. gindore (m)
tanelerinin bazılarını kopa ginî: b. ganî-II
rıp yemek gipik (n): gonca, konca, tomur
gillîkerdiş (n): üzüm taneleri cuk
ni salkımdan koparma gir (n): tepe
giloka haki (m): yumurta sarısı gire koyî (n): dağın tepesi
gilolika hakî (m): yumurta sa- gira (n): b. giran (n)
rısr giran, -e-I: ağır
gilolike haki (m): b. giloli giran bîyene: ağırlaşmak,
ka hakî (m) ağır olmak, kötüleşmek (has
gilona: b. gilangna talık için)
gilonc (n): kısa urgan giran neweş bîyene: ağır
gilong (m): b. gilange (m) hasta olmak
gilonge: b. gilange giran-II (n): balyoz
gilongi (m): b. gilange (m) girana: b. gilangna
gilon g: b. gilange girane (n): yaka
gilor, -e: b. gilover, -e giraneye çaketî (n): ceket
gilorike (m): köfte (ince yarma yakası
dan veya kıymadan yapılan) giraneye şaki (n): ceket ya
gilorin, -e: yuvarlak, toparlak kası
gilover, -e: yuvarlak, toparlak giraneye setreyi (n): ceket
giraneyî ver de bîyene: g o ja g e /m a k e /b iş k o je /
can çekişmek, ölüm döşeğin qum ça/sedefe/zirâre gi-
de olmak rewtene: düğme iliklemek
giraneyo gilover (n): yu girewtiş (n): alma
varlak yaka yakası girewtişfekexo: anma
giraneyo tîk (n): dik yaka girey dayene: b. gire dayene
(kazak vb. için) gireydayîş (n): b. giredayîş (n)
giranî ver de bîyene: b. gi gire dayene: l)bağlamak 2)dü-
raneyî ver de bîyene ğümlemek 3)kuşanmak (ku
giraney (m): b. giranîye (m), şak, fişeklik vb. için)
giranî (m) gireya zuqlike (m): ademel-
gira n eyîverd ebîy ayîş (n): ması (gırtlak çıkıntısı)
can çekişme giredaye (n) (TE): çevrimiçi
giranenî (m): ağırlık giredayîş (n): l)bağlama 2)iliş-
girang (m): b. gilange (m) ki (TE), irtibat (TE) ^ d ü
girangi (m): b. gilange (m) ğümleme 4)kuşanma (kuşak,
giranî (m): ağırlık fişeklik vb. için)
giranîye (m): ağırlık girenaya (m): l)kaynatılmış
girawe (m): l)ada 2)burgaç, olan 2)çok sıcak olan (yemek,
girdap; eğrim içecek vb.)
Girawe Falklandî (zh): Fal-' girenaye (n): kaynatılmış olan
kland Adaları girenaye bîyene: çok sıcak
Girawe Marşalî (zh): Mar- olmak (yemek, içecek vb.
shall Adaları için)
Girawe Solomonî (zh): So- girenayek (n): kaynatıcı
lomon Adaları girenayeke awe (n): su kay-
giraweke (m): adacık natıcı
gird, -e: büyük girenayene: kanatmak
gird kerdene: büyütmek girenayîş (n): kaynatma
girda (m): delikli köfte (ince girenayîye (m): l)kaynatılmış
yarmadan yapılan) olan 2)çok sıcak olan (yemek,
girdey (m): b. girdîye (m) içecek vb.)
girde (m): b. girdîye (m) girenedaye (n) (TE): çevrimdışı
girdîye (m): büyüklük girenîyayene: kaynatılmak
gire dayene: b. gire dayene girenîyayîş (n): kaynatılma
giredayîş (n): b. giredayîş (n) gireş (n): b. girreş (n)
girek: b. gerek gireşe gedan (n): b. girreşe
girewtek (n): alıcı gedeyan (n)
girewtene: almak gireyaya (m): kaynamış olan
girewtene feke xo: anmak gireyaye (n): kaynamış olan
Nameyâ ey m egîre feke gireyayene: kaynamak
xo. (Onun adını anma.) gireyayîş (n): kaynama
gireyayîye (m): kaynamış olan gir on bîyayene: b. giran
girgil (n): b. gilgil (n) bîyene
girgir (n): gırgır (süpürge türü) girone (n): b. girane (n)
girgudike (m): köfte (ince yar gironey (m): b. giranîye (m),
madan veya kıymadan yapı giranî (m) .
lan) girone (m): b. giranî (m), gira
girike (m): köfte (ince yarma nîye (m)
dan veya kıymadan yapılan) girotene: b. girewtene
giriki (m): b. girike (m) girotiş (n): b. girewtiş (n)
giriş (n): b. girreş (n) girowtene: b. girewtene
girişi firaqûn (n): b. girre- girowtiş (n): b. girewtiş (n)
şefîraqan(m ) girran (n): b. giran-II (n)
girişi qicûn (n): b. girreşe girres (n): b. girreş
qican (n) girreş (n): l)elbise, giyecek,
girînaya (m): b. girenaya (m), giysi, kılık 2)bez parçası, ça-
girenayîye (m) put, paçavra 3)çocuk bezi
girînaye (n): b. girenaye (n) girreşe fLraqan (m): bulaşık
girînayene: b. girenayene bezi
girînayîş (n): b. girenayîş (n) girreşe gedeyan (n): çocuk
girînîyayene: b. girenîyayene bezi, etek bezi
girînîyayîş (n): b. girenîya- girreşe pitikan (n): çocuk
yîş(n) bezi, etek bezi
girîş (n): b. girreş (n) girrâşe qican (n): çocuk
girîşî pitikû (n): b. girreşe bezi, etek bezi
pitikan (n) girriş (n): b. girreş (n)
girîyaya (m): b gireyaya (m) girriş n): b. girreş (n)
girîyaye (n): b. b. gireyaye (n) girrîş (n): b. girrdş (n)
girîyayene: b. gireyayene girrîşî qicûn: b. girreşe qi-
girîyayîş (n): b. gireyayîş (n) can(n) .
girîyayîye (m): b. gireyayîye (m) girs, -e: büyük
girnaya (m): b. girenaya (m), girs kerdene: büyütmek
girenayîye (m) girsag (n): b. girşag (n)
girnaye (n): b. girenaye (n) girsey (m): b. girsîye
girnayene: b. girenayene girse (m): b. girsîye
girnayîş (n): b. girenayîş (n) girsîye (m): büyüklük
girne (n): b. girane (n) girşag (n): binanın çatısını
girnîyayene: b. girenîyayene taşıması için tavanda yatay
girnîyayîş (n): b. girenîyayîş (n) olarak dizilen kaim direkle
giro (n): b. giran rin üzerine dizilen kalas
giro bîyayene: b. giran bî ' girû (n): b. giran (n)
yene girû bîyayene: b. giran bî-
giron (n): b. giran yene
girûn (n): b. giran giştirî (n): b. giştire (n)
girûn bîyayene: b. giran giştone (n): b. giştane (n)
bîyene giştûne (n): b. giştane (n)
girûn niweş bîyene: b. gi giştûni (n): b. giştane (n)
ran neweş bîyene giveje (m): alıç
girûne (n): b. girane (n) giwend (n): b. guwend (n)
girûney (m): b. giranîye (m), giz, -e: b. guz, -e
giranî (m) gizeke (m): b. gozeke (m)
girûne (m): b. giranîyç (m), gizer (n): havuç
giranî (m) gizgalik (n): b. gizgarik (n)
girûng (m): b. gilange (m) gizgarik (n): kıvılcım
girûngek: b. gilangek gizik(n): b. gijik(n)
girûiıi (n): b. girane (n) gizin, -e: b. guzin, -e
girwe (n): b. gure (n) gizine (m): b. guzinî (m), guzi-
girweyene: b. gureyayene nîye (m)
girweyîne: b. gureyayene gizinî (m): b. guzinî (m), guzi-
girweyîş (n): b. gureyayîş (n) nîye (m)
girweynayîne: b. gurenayene gizûn, -e: b. guzin, -e
girweynayîş (n): b. gurena- gizûne (m): b. guzinî (tiı), gu-
yîş(n) zinîye (m)
giryaya (m): b ğireyaya (m), gizûnî (m): b. guzinî (m), guzi-
gireyayîye (m) . nîye (m)
giryaye (n): b. gireyaye (n) gî (n): bok, dışkı, kaka (çocuk
giryayene: b. gireyayene dilinde)
giryayîş (n): b. gireyayîş (n) gî estarî (n): b. gîye estarî (n)
girze (n): demet gîy estarî (n): b. gîye esta
girzii (n): b. girze (n) rî (n) *
gislavet (n): bir çeşit lastik gîye estarî (n): kayan yıldız
ayakkabı gîec: b. gej, -e
gist (m): b. engişte (m) gîec bîyayîne: b. gej bîyene
giştane (n): l)yüksük 2)b. giş- gîec kerdene: b. gej kerdene
tire (n) 3)b. engiştane (n)-3 gîece (m): b. gejîye (m)
gişte (m): b. engişte (m) gîlyas (m): b. gilyaze (m)
gişta destî (m): b. engişta Gîne(m):Gine
destî (m) Gîneya Bîssaoyî (m): Gine-
gişta ningi (m): b. engişta Bissao
linge (m) Gîneya Ekvatore (m): Ek
gişti (m): b. engişte (m) vator Ginesi
giştire (n): yüzük gîrane (n): b. girane (n)
giştireyo semen (n): gümüş gîrayene: b. gireyayene
yüzük gîrayîs (n): b. gireyayîş (n)
giştiri (n): b. giştire (n) gîrenaya (m): b. girenaya (m),
girenayîye (m) gîtare (m): gitar
gîrenaye (n): b. girenaye (n) gitarist, -e: gitarist
gîrenayene: b. girenayene gîyarr (n): b. gerr (n)
gîrenayîs (n): b. girenayîş (n) gîyarr vetene: b. gerr vete-
gîrenîyayene: b. girenîyaye- ne
ne gîyarrin, -e: b. gerrin, -e
gîrenîyayîs (n): b. girenîya- gîzme (ri): b. çizme (n)
yîş (n) . go-I: b. ke
gîrenaya (m): b. girenaya (m), go-II: fiilin gelecek zamanında
girenayîye (m) kullanılan bir partikel (b. ko-
gîrenaye (n): b. girenaye (n) II, do-II)
gîrenayene: b. girenayene go-III (n): b. gan (n)
girenayîş (n): b. girenayîş (n) goc (n): ağız (ilk süt)
gîrenîyayene: b. girenîyaye- gocag (m): b. gojage (m)
. ne gocage (m): b. gojage (m)
gîrenîyayîş (n): b. girenîya- gocak (m): b. gojage (m)
yîş (n) gocake (m): b. gojage (m)
gîrîyaya (m): b gireyaya (m), gocege (m): b. gojage (m)
girâyayîye (m) gocux (n): b. qocix (n)
gîrîyaye (ri): b. gireyaye (n) goç (n): b. koç (n)
gîrîyayene-I: l)almmak 2)tu- goç kerdene: b. koçkerde-
tulmak (el, ayak vb. için) ne
gîrîyayene-II: b. gireyayene göçe (m): b. koç (n) .
gîrîyayîş (n): b. gireyayîş (n) göçe kerdene: b. koç ker
gîrnayene: b. girenayene dene
gîrnayîş (n): b. girenayîş (n) göçeri: b. koçer, -e; koçerî, -ye
gîsk (n): bir-iki yaşındaki keçi goçerîye (m): b. koçerîye (m)
yavrusu, çepiç, çebiç göçen (m): b. goçîne (m)
gîşt (hl): b. engişte (m) göçeni (m): b. goçîne (m)
gîştey milevi (m): b. engiş- goçîn (m): çuvaldız
tam alebe(m ) goçîne (m): çuvaldız
gîştana (m): b. giştane (n) goçîni (m): b. goçîne (m)
gîştane (n): b. giştane (n), giş- goçk ar, -e: b. koşkar, -e
tire (n) goçkare (m): b. koşkarîye
gîşte (m): b. engişte (m) (m), koşkarî (m)
gîşti (m): b. engişte (m) goçkarenî (m): b. koşkarenî (m)
gîştone (n): b. giştane (n) , giş- goçkarî (m): b. koşkarîye (m),
tire (n) koşkarî (m)
gîştrane (n): b. giştire (n) goçkerdiş (n): b. koçkerdiş (n)
gîştûni (n): b. giştane (n), giş- Godthab (n): Godthab
tire (n) gogebaxan (n): ayçiçeği, güne-
gîtarcen, -e: gitarist bakan (b. vila rojî (m), ver-
roj (n)) goliki (m): b. golike (m)
goger (n): tekerlek, teker golikwan, -e: buzağı çobanı
gogerçîne (m): güvercin (b. bo- golikwanî (m): buzağı çobanlığı
rane (m)) golikwanîye (m): buzağı ço
gogercîni (m): b. gogerçîne (m) banlığı
Gogsî: Karayazı gölikwûn: b. golikwan, -e
goj (n): b. goc(n) golikwûne (m): b. golikwanî (m)
gojage (m):l)düğme (giysi için) golim (n): kasık
2)düğme (makine vb. için) golîg, -e: yük hayvanı (at, katır,
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / eşek) .
qum ça/sedefe/zirare de golmaste (m): b. gormaste (m)
vistene: düğme iliklemek golmoştî (m): b. gormaste (m)
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / gom (m): b. game (m)
qum ça/sedefe/zirare gi- gomeş, -i: b. gameş, -e
rewtene: düğme iliklemek gomi (m): b. game (m)
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / gomleg (n): gömlek, mintan
q u m ç a /s e d e f e /z i r a r e gomlege (m): b. gomleg (n)
qefilnayene: düğme ilikle gömlek (n): b. gomleg (n)
mek gomyeş, -i: b. gameş, -e
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / '*gon (n): b. gan (n)
q u m ç a /s e d e f e /z i r a r e gon ver di bîyayîne: b. ga
tavistene: düğme iliklemek nî ver de bîy ene
gojagi (m): b. gojage (m) gone: b. ganî-II
gojege (m): b. gojage (m) gonewer, -e: b. gonîwer, -e
gojek (m): b. gojage (m) gonga (m): b. kakile (m)
gok, -e: b. golik, -e Gonger (n): b. Ganger (n)
gol-I (n): l)gölcük, gölet, gölek gonî-I: b. ganî
2)b. gole-I (m) gonî-II (m): kan
gol-II (m): b. gole (m) gonî bîyene: kanamak
golbaxey muron (n): b. gulba- gonî cikew tene: kanlan
xeyâ murayan (n) mak, kan yürümek
gole-I (m): göl gonî dayene: kan vermek
gola soline (m): tuzlu göl gonî dekewtene: kanlan
gola şorre (m): tuzlu göl mak, kan yürümek
gole-II (m): kiler gon î deqesîyayene: kan
gölek (n): gölcük, gölet, gölek oturmak, kan yürümek
goleki (m): b. gölek (n) gonî kerdene: kanatmak
goli (m): b. gole-I (m) gom qelibnayene: kan kus
g olig ,-e: b. g olîg ,-e mak
golik, -e-I: buzağı (inek yavru gonî qesîyayene: kan otur
su) mak, kan yürümek
golik-II(n): b. gölek (n) gon î raverdayene: kanı
goş
dışarı akıtmak (hayvan için) görd (n): kılıç
gonî raviretene: kan kus gorde (n): b. gord (n)
mak gore: göre
gonî raviretene: b. gonî goreye ... ra: göre (-e göre)
raviretene göreyâ mi/goreyâ mi ra:
gonî ravirtene: b. gonî ra bana göre, bence
viretene mi gore: b. goreye mi
gonî top bîyene: kan birik gore (n): çorap
mek goreb a ...: göre /
gonî verdayene: kam dışarı goreba mi: bana göre
akıtmak (hayvan için) goreroş, -e: çorapçı
g on ı vereşn ay en e: kan goreviraştox, -e: çorapçi
kusmak gorgeçîne (m): b°. gogerçîne (m)
gonî veritine: b. gonî viri- gorime (m): görümce
tene gorimi (m): b. gorime (m)
g on î v era d a y en e: kanı goril, -e: goril
dışan akıtmak (hayvan için) gorjale (m): pıtrak
gonî vireznayini: b. gonî gorjali (m): b. gorjale (m)
vereşnayene gormaste (m): kusulan kan
gonî viritene: kan kusmak gormaste teber kerdene:
gonî viritini: b. gonî viri kah kusmak
tene O gormaste teber keno. (O
gonîya... veradayene: kakan kusuyor.)
mm aldırmak (hayvan için) gormastî(m):b. gormaste (m)
. ... de gonî top bîyene: kan gos (n): b. goş<n)
oturmak, kan yürümek gosare (n): b. goşare (n)
... ra gonî ameyene: kana gosdar, -e: b. goşdar, -e
mak gosdarenî (m): b. goşdarenî (m)
... ra.gonî ardene: kanat- gosdarîye (m): b. goşdarîye (m)
majs gose (n):,b. gûşe-II (n)
gonîameyîş (n): kanama goskar, -e: b. koşkar, -e
gonîbîyayîş (n): kanama goskarenî (m): b. koşkarenî (m)
gonîwer,-e: kan emici goskarîye (m): b. koşkarîye
gonûgoştin, -i: b. ganûgoş- . (m), koşkarî (m)
tin,-e gosre (n): bileğitaşı
gonverdibîyayîş (h): b. ganî- gosre kerdene: bilemek
verdebîyayîş (n) gost (n): b. goşt (n)
gonya (m): b. gönye (m) goş (n): l)kulak 2)yabamn ça
gönye (m): gönye tallarından her biri
gopale (m): baston goş deginayene: kabakulak
gopole (m): b. gopale (m) olmak
gorcali (m): b. gorjale (m) goşî çeqayene: kulakları
goşare
çınlamak gota silî (m): b. guda silî (m)
Goşe mi çeqenî. (Kulakla gövde (n): beden, gövde
rım çınlıyor.) goya (zr): güya
goşî reqayene: kulakları goyend (n): b. guwend (n)
çınlamak •goyn (m): b. gonî (m)
Goşâ mi reqenî. (Kulakla goynayene: övmek
rım çınlıyor.) goynayîş (n): övgü, övme
goşî vingayene: kulakları goynî (m): b. gonî (m)
çınlamak . goynwer, -e: b. gonîwer, -e
Goşâ mi vingenî. (Kulakla goz (m): b. göze (m)
rım çınlıyor.) gozage (m): b. gojage (m)
goşare (n): küpe gozagi (m): b. gojage (m)
goşdar, -e: dinleyici göze (m): ceviz
goşdarenî (m): dinleyicilik goza Hindîstanî (m): hin
goşdaritox, -e: dinleyici distancevizi
goşdarî (m): dinleyicilik gozege (m): b. gojage (m)
goşdarîye (m): dinleyicilik gozeke (m): aşık (aşık kemiği),
goşdayox, -e: dinleyici bilek çıkıntısı (kemiği)
goşe-I (n): köşe (mat) gozeka destî (m): bilek çı
goşe-II (n): b. gûşe-I (n) kıntısı (kemiği)
goşik (n): yabanın çatallann- gozeka linge (m): aşık (aşık
dan her biri kemiği), bilek çıkıntısı
goşine (m): tırmık (kemiği)
goşkar, -e: b. koşkar, -e gozeki (m): b. gozeke (m)
goşkarey (m): b. koşkarîye gözere (m): ceviz ağacı
.(m), koşkarî (m) gözeri (m): b. gözere (m)
goşkare (m): b. koşkarîye (m), gozi (m): b. göze (m)
koşkarî (m) gozligî (zh): gözlük
goşkarenî (m): b. koşkarenî (m) gozlikî: b. gozligî (zh)
goşkarî (m): b. koşkarîye (m), gozvece (m): b. gozveje (m)
koşkarî (m) gozveje (m): ceviz içini kabu
goşkarîye (m): b. koşkarîye ğundan çıkarmak için kulla
(m), koşkarî (m) nılan bir bıçak çeşidi
goşle (n): gûşle (n) grafik (n): grafik
goşt (n): et grafîkkar, -e: grafikçi, grafiker
goşt girewtene: şişmanla gram (n): gram
mak gramafon (n): b. gramafone (m)
goşte didanî (n): dişeti gramafone (m): gramofon
goştar: b. goşdar, -e gramer (n): dilbilgisi, gramer
goştarey (m): b. goşdarîye (m) pispora gramerî (m): dilbil
goştin, -e: etli, şişman gisi uzmanı, gramer uzmanı
goştroş, -e: kasap pispore gramerî (n): dilbil-
guel-I
gisi uzmanı, gramer uzmanı ya arazinin başka tarla veya
greyder (n): b. greydere (m) araziler arasında kalan kü
greydere (m): greyder çük ve dar bölümü
greyfrute (m): altıntop, greyf- gud (m): b. gude (m)
rut, kızmemesi gude layî nak (m): b. guda
greyfrutere (m): altıntop ağa laye nake (m)
cı, greyfrut ağacı, kızmemesi gude (m): l)topak
ağacı guda laye nake (m): kuka,
grîbe (m): b. grîp (n) dantel ipliği yumağı
grîp (n): grip guda mîrî (m): hamur to
Gronlanda (m): Grönland pağı _____
Groznî: Grozni guda silî (m): büyük baş
grûbe (m): grup hayvanın bir defada yaptığı
gual (m): b. gole-I (m) dışkı topağı, tezek
guaş (n): b. g o ş (n) gude silî (m): b. guda silî (m)
Guatemala (m): Guatemala 2)köfte (ince yarmadan veya
(devlet) kıymadan yapılan)
Guatemala City (m): Guate 3)balyoz
mala gudi (m): b. gude (m)
guatr (n): guatr gudik (m): b. gudike (m)
guaz (m): b. göze (m) gudike (m): köfte (ince yarma
guazvec (m): b. gozveje (m) dan veya kıymadan yapılan)
guazyer (m): b. gözere (m) gudika zuray (m): b. gudi-
gübre (n): gübre (kimyasal ka zuraye (m)
gübre) gudika zuraye (m): delikli
gübre dekerdene: gübrele köfte (ince yarmadan yapı
mek lan)
gübre kerdene: gübrele gudiki (m): b. gudike (m)
mek- gudiki (n): b. gudikin (n)
gubredekerdiş (n): gübreleme gudikin, -e: yuvarlak, toparlak
gubrekerda (m): gübreli ; gudliki (n): b. gudikin, -e
gubrekerde (n): gübreli gudlikin, -i: b. gudikin, -e
gubrekerdiş (n): gübreleme gudvare (m): b. gudvewre (m)
gubrekerdîye (m): gübreli gudvewre (m): kar topu
gubreyin, -e: gübreli gudvewri (m): b. gudvewre (m)
gucak (m): b. gojage (m) gudvore (m): b. gudvewre (m)
gucig (m): b. gucige (m) guec (n): b. goc (n) .
gucige (m): şubat . guecak (m): b. gojage (m)
gucigi (m): b. gucige (m) gueçin (m): b. goşine (m)
gucîge (m): b. gucige (m) gueçîn (m): b. goçîne (m)
guçik (m): b. kunc (n) guejak (m): b. gojage (m)
guçike hegayî (n): tarla ve guel-I (n): b. gol (n), gole-I (m)
guel-II (m): b. gole-II (m) guicak (m): b. gojage (m)
guela sualin (m): b. gola so- guid (m): b. gude (m)
üne (m) guin (m): b. gonî (m)
guela suelini (m): b. gola guidikin: b. gudikin, -e
soline (m) guinc (m): b. günce (m)
guela şuarr (m): b. gola guire (ri): b. gure (n)
şorre guiz: -b. kuz, -e
guele (m): b. gole-I (m) guiz bîyayene: b. kuz bîye-
guelek (n): b. gölek (n) •• ne . ■" • . : • .
guelik: b. golik, -e guize (m): b. kuzîye (m)
ğuepal (m): b. gopâle (m) guın (m): b. gonî (m)
■ İA guere: b. gore guinc (m): b. günce (m)
gueri: b. gore gujak (m): b. gojage (riı)
guerim (m): b. görime (m) gujbin, -e: altına işeyen
gueş (n): b. göş (n) gujeleke (m): b. gîjoleke (m)
gueşare (n): b. goşare (n) gujgeleke (m): b. gîjoleke (m)
gueşari (n): b. goşare (n) gujige (m): b. gucige (m)
gueşdar: b. göşdar, -e gujîge (m): b. gucige (m)
gueşdare (m): b. goşdarîye (m) guk; -e: buzağı (inek yavrusu)
; gueşdarî (m): b; goşdarî (m) gıü (m): b. gule (m)
| gueşdayox, -e: goşdayox, -e gulalike hakî (m): b. gilolika
gueşe-I (iı): b. goşe-I (n) hakî(iri)
I gueşe-II (n): b. gûşe-I (n) gulane (m): mayıs
! gueşin: (m): b. goşine (m) gulani (m): b, gtdane (m)
gueşt (q): b. goşt (ri) gulbang (n): l)yankı 2)gülbarik
gueştar: b. goşdar, -e gulbaxe (n): işlenmemiş 12
gueştare (m): b. goşdarî (m) adet boricuk dizisinden olu
gueştarî (riı): b. goşdarî (m) şan bağlam
gueştin (n): b. goştin gu lbaxey m uran (n): b.
guevde (n): b. gövde (n) gulbaxeye murayan (n)
gueyn (riı): b. gonî (m) gü lbaxey m urûn (n): b.
gueyn dekotene: b. gonî gulbaxeye murayan (n)
dekewtene gulbaxeye murayan (n):
gueyn qelebnayene:bgo- işlenmemiş 12 adet boncuk
nî qelibnayene dizisinden oluşan bağlam
gueynwer: b. gonîlver,-6 gulçan (n): ücu sivriltilmiş çu
guez (m): b. göze (m) buk ve bununla onanan bir
ğuezek (m): b. gozeke (m) çocuk oylıriu
guezvec (m): b. gozveje (m) gulçik (iri): b. gurçike (m)
guen (m): b. gonî (ni) gule-I (m): boğaz
güfte (n): güfte gUİe-II (m): gül
guftenus,-e: güfteci gula zuray (m): b. gula zu-
Gürcistan
raye (m) guman (n): şüphe, kuşku
gula ververojî (m): ayçiçeği, guman kerdene: şüphelen
günebakan mek, kuşkulanmak
gula zuraye (m): yabangülü gum ankerda (m): şüpheli,
guleamayîş (n): b. guledegi- kuşkulu
. nayîş (n) gumankerde (n): şüpheli, kuş
guledeginayîş (n): bademcik kulu
şişmesi güme (m): yanak
güler (n): b. gilover, -e gumgumike (m): bir cins se
gülerin (n): b. gilorin, -e mender
gulerkin (n): b. gilorin, -e gumgumiki (m): b. gumgumi
güler (m): b. gülere (m) ke (m)
güler (n): b. gilover (n) x gumik (m): b. güme (m)
gülere (m): gül ağacı gumra: çok fazla
gulera zuray (m): b. gulera gumrig (n): b. gumrik (n)
zuraye (m) , . gumrik (n): gümrük
gulera zuraye (m): kuşbur gumrikkar, -e: gümrükçü
nu ağacı, yabangülü ağacı gumrug (n): b. gumrik (n)
güleri (m): b. gülere (m) gun-I (n): haya (erkeklik bezi),
guli (m): b. gule-II (m) taşak
gulik (m): b. gulike (m) gun-II: b. gam-II
gulik (n): püskül guna (m): b. güne (n)
gulike fese (n): fes püskülü günah (m): b. güne (n)
gulike (m): çirişotu günce (m): alıcın bir çeşidi
gulike hakî (m): b. giloka ha- gund-I (m): tekerlek, teker
kî (m) gund-II (n): b. guwend (n)
gulikin,-e: püsküllü gune-I (n): günah, suç
gulisk (n): b. bilusk (n) gune-II (m): b. gonî (m)
gulî (m): b. gillî (m) gune-III: b. ganî-II
gulîlik (m): b. gulîlike (m) gunekar, -e: suçlu, kriminel
gulîlike (m): göz yuvarlağı gunekar kerdene: suçla
gulkelem (n): karnabahar mak
gulolike hakî (m): b. gilolika gunekarîye (m): suçluluk
hakî (m) gunekarkerda (m): suçlanan
guloni (m): b. gulâne (m) gunekarkerde (n): suçlanan
gulover, -e: b. gilover, -e gunekarkierdox, -e: suçlayan
gulûn (m): b. gulane (m) güne: b. ganî-II
gulvang (n): b. gulbang (n) gunguela (m): b. çin çolike
gulyer (m): b. gulâre (m) (m), kengula (m)
guma (n): b. gııman (n) gunî-I: b. ganî-II
guma kerdene: b. guman gunî-II (m): b. gonî-II (m)
kerdene Gürcistan (n): Gürcistan
| gurçike (m): böbrek gurnî (n): b. gurnîge (m)
' gure (n): iş gurnîge (m): pıtrak
gure kerdene: çalışmak, iş gurnîgi (m): b. gurnîge (m)
yapmak gurnîk (m): b. gurnîge (m)
gureyo pîl (n): cüzam, mis gurotene: b. girewtene
kin hastalığı, miskin illeti gurotiş (n): b. girewtiş (n)
guro pîl (n): b. gureyo pîl (n) gurr-gurr: l)gümbür gümbür
gurenayene: çalıştırmak 2)hüngür hüngür
gurenayîş (n): çalıştırma gurrayene: gürlemek
guretene: b. girewtene gurrayene: b. gurrayene
guretis (n): b. girewtiş (n) gurrayîş (n): gürleme
jV E t guretiş (n): b. girewtiş (n) gurrayîşe hew rî (n): gök
gurewtiş (n): b. girewtiş (n) gürlemesi
gureyayene: çalışmak gurrayîşî horî (n): b. gur
gureyayene: b. gureyayene rayîşe hewrî (n)
gureyayîne: b. gureyayene gurre-gurre: gümbürtü
; gureyayîş (n): çalışma gurrî-I (m): gürleme, gürleme
gureyene: b. gureyayene sesi
gureyîne: b. gureyayene gurrîya hewrî (m): gök gür
gureyîş (n): b. gureyayîş (n) lemesi
gureynayene: b. gurenayene gurrîye horî (m): b. gurrî-
gureynayîne: b. gurenayene ya hewrî (m)
I gureynayîş (n): b. gurenayîş (n) gurrî, -ye-II: kel
gurenayene: b. gurenayene gurrîyey (m): b. gurrîyîye (m)
gurenayîne: b. gurenayene gurrîyîye (m): kellik
gurenayîş (n): b. gurenayîş (n) gurwe (n): b. gure (n)
gureyayene: b. gureyayene gustire (n): b. giştire (n)
gureyayîne: b. gureyayene guşt (m): b. engişte (m)
gureyayîş (n): b. gureyayîş (n) guvde (n): b. gövde (n)
guri (n): b. gure (n) güvelik (n): salyangoz
gurisnayene: içmek (sigara guwaz (m): b. göze (m)
vb. için) guweçîn (m): b. goçîne (m)
guritene: b. girewtene guwend (n): l)kısa urgan 2)dö-
guritiş (n): b. girewtiş (n) venden boyunduruğa kadar
gurînayene: b. gurenayene uzanan direği dövene bağla
gurînayîne: b. gurenayene yan bağ
gurînayîş (n): b. gurenayîş (n) guwez (m): b. göze (m)
gurîyayene: b. gureyayene guwîn (m): b. gonî (m)
gurîyayîne: b. gureyayene guwîn dekotene: b. gonî
gurîyayîş (n): b. gureyayîş (n) dekewtene
gurme-gurme: gümbürtü guwînwer: b. gonîwer, -e
gurnig (m): b. gurnîge (m) Guyana (m): Guyana
•
_____________ gûş
Guyanaya Fransa (m): Fran gûn-II: b. ganî-II
sız Guyanası gûn-III (m): b. gonî-II (m)
guyni (m): b. gonî-II (m) gûnc (m): b. günce (m)
guz, -e-I: acı güne (m): b. gonî-II (m)
guz-II (n): b. hez (n), qewet (n) Gûnger (n): b. Ganger (n)
guzeke (m): b. gozeke (m) Gûnger (n): b. Ganger (n)
guzike-I (m): b. gozeke (m) gûnguale (m): b. çinçolike
guzike-II (m): b. kuçike (m) (m), kengula (m) *
guzin, -e: acı, acılı gûnî-I: b. ganî
guziney (m): b. guzinî (m), gu- gûnî-II (m): b. gonî (m)
zinîye (m) gûnî bîyayene: b. gonî bî
guzine (m): b. guzinî (m), gu yene
zinîye (m) gûnî cikewtene: b. gonî ci-
guzinî (m): acılık kewtene
guzinîye (m): acılık gûnî dekewtene: b. gonî
guzligî (zh): b. gozligî (zh) dekewtene
guzun, -e: b. guzin, -e gûnî dekowtene: b. gonî
guzune (m): b. guzinî (m), gu dekewtene
zinîye (m) gûnî deqesîyayene: b. go
guzunî (m): b. guzinî (m), gu nî deqesîyayene
zinîye (m) gûnî kerdene: b. gonî ker-
gû (n): b. gan (n) dene
gûîn (m): b. gonî (m) gûnî qelebnayene: b. gonî
gûîn dekotene: b. gonî de- qelibnayene
kewtene gûnî qelevnayene: b. gonî
gûîn qelebnayene: b. gonî , qelibnayene
qelibnayene gûnî top bîyayene: b. gonî
gûînwer: b. gonîwer, -e top bîyene
gûli (öı): b. gole-I (m) ... de gûnî top bîyayene: b.
gûlik, -i: b. golik, -e ... de gonî top bîyene
gûm (n): b. game (m) ... ra gûnî amayene: b. ... ra
gûmeş: b. gameş, -e gonî ameyene •
gûmeş, -i: b. gameş, -e ... ra gûnî ardene: b. ... ra
gûmi (m): b. game (m) gonî ardene
gûmîeş: b. gameş, -e gûnîamayîş (n): b. gonîame-
gûmyeş: b. gameş, -e yîş (n) *
gûmyeş: b. gameş, -e gûnîbîyayîş (n): b. gonîbîya-
gûn-I (n): b. gan (n) yîş (n)
gûnî ver dibîyayîne: b. ga gûnîwer: b. gonîwer, -e
nî ver de bîyene gûrnig (m): b. gurnîge (m)
gûnû ver di bîyayîne: b. gûş (n): b. goş (n)
ganan ver de bîyene gûş degunayene: b. goş de-
gûşare
ginayene gwend (n): b. guwend (n)
gûşare (n): b. goşare (n) gwezer (n): b. gizâr (n)
gûşdar, -e: b. goşdar, -e gwîn (m): b. gonî (m)
gûşdarey (m): b. goşdarîye (m) gwîni (m): b. gonî (m)
gûşe-I (n): salkım gwînibîyayîne:b. gonîbî-
gûşe-II (n): b. goşe-I (n) yene
gûşî (n): b. gûşe-I (n) gwîni dekewtene: b. gonî
gûşle (n): üzümsüz salkım çöpü dekewtene
(üzümü alınmış salkım artı gw în i k erdene: b. gon î
ğı) kerdene
gûşt (n): b. goşt (n) ... ra gwîni ameyîne: b. ...
gûşt dmdûnî (n): b. goşte ra gonî ameyene
didanî (n) ... ra gwîni ardene: b .... ra
gûştar: b. goşdar, -e gonî ardene
ğûştarey (m): b. goşdarîye (m) gwîniameyîş (n): b. gonîame-
gûştaritox, -i: b, goşdaritox, -e yîş (n)
gûyend (n:) b. guwend (n) gwînibîyayîş (n): b. gonîbîya-
gûz (m): b. göze (m) yîş(n)
gûzi (m): b. göze (m) gwîniwer: b. gonîwer, -e
M
ha-I: fiilin şimdiki zamanında hadri bîyene: b. hâîr bî-

kullanılan bir partikel yene •
ha-II: ha hadri kerdene: b. hazir
h â h a ...: h a... h a..., ister kerdene
... ister... hagir (n): b. adir (n)
Ha ez ha ti, ferq nekeno. hagî (m): b. hayî (m)
(Ha ben, ha sen; farketmez./ hagîdar, -i: b. haydar, -e
İster ben, ister sen; farket- hagose (m): çizi (saban ya da
mez.) pulluğun açtığı iz), karık
hâ w’: b. ha ya, ha yo (toprakta sabanla açılan çizi)
ha wa: b. ha ya hagosi (m): b. hagose (m)
ha wo: b. ha yo haham (n): b. haxam (n)
ha ya: odur, işte Haîtî: Haiti
hâ yo: odur, işte haja: b. uca
haca: b. uca hajhâjik (m): b. hechecike (m)
hacete (m): alet hak (n): l)yumurta 2)taşak, ha
hade: haydi . ya (erkeklik bezi)
hadira (m): b. hazire (m) hak kerdene: yumurtlamak
hadire (n): b. hazir (n) hakem, -e: b. hekem, -e
badire: haydi hakim, -e: hakim, yargıç
hadra (m): b. hazire (m) hakime îfadegirewtişî (n):
hadre (n): b. hazir (n) sorgu hakimi
hadre bîyene: b. hazir bî- hakîmey (m): b. hakimîye (m)
yene hakîme (m): b. hakimîye (m)
hadre kerdene: b. hazir hakimî (m): hakimlik, yargıç
kerdene lık
hadri (n): b. hazir (n) hakimîye (m): hakimlik, yar-
gıçlık kerdene
hakîm, -e: b. hakim, -e h am eyîn e p ow ten e: b.
hakîmîye (m): b. hakimîye (m) ameyene pewtene
hal-I (n): durum, hal hameyîne solikerdene: b.
halo îstîsnayî (n): olağanüs ameyene sole kerdene
tü durum, olağanüstü hal ham eyîne veşnayîne: b.
hal-II (n): tifüs, lekelihumma ameyene veşnayene
hal-III (n): b. hel (n) hameyîne veynayene: b.
hal kerdene: b. hel kerdene ameyene vînayene
hala: b. hela h am eyîn e w erd en e: b.
halaw (m): b. helwa (m) ameyene werdene
halawe (m): b. helwa (m) hameyîş: b. ameyîş
halayîye (m): b. alaye (m) ham eyîşkijjikkerdiş (n): b.
halet (m): b. alete (m) ameyîşkijikekerdiş (n)
haleti (m): b. alete (m) hameyîşpanayîş (n): b. ame-
halen bîyayene: b. halen bî yîşpanayîş (n)
yene hameyîşperzimkerdiş (n): b.
hâlân bîyene: kamaşmak ameyîşparzunkerdiş (n)
(diş için) ' hameyîşpowtiş (n): b. ame-
D idane mi b îy e halen. yîşpewtiş (n)
(Dişlerim kamaşmış.) h a m ey îşsolik erd iş (n): b.
halenek: b. helaneke (m) ameyîşsolekerdiş (n)
halkerdiş (n): b. helkerdiş (n) hameyîşveşnayîş (n): b. ame-
ham û ta: b. ham û tam yîşveşnayîş (n)
ham û tam: habersiz, biha hami (n): b. hemam (n)
ber haminan (n): b. hamnan (n)
hamâ-I: b. hema hamnan (n): yaz
hama ra: b. hema-1 hamnana (m): yazlık
hama-hama: b. hema-hema hamnane (n): yazlık
hama-II: b. labele, la hamnanen, -e: yazlık
hamal, -e: b. hemal, -e . . . hamnanî (n, m): yazlık
hamam (n): b. hemam (n) hamnanîye (m): yazlık
hamburger (n): hamburger hane: b. ancî
hameyîne: b. ameyene hancî: b. ancî
hameyîne deyene: b. ame hand: b. hende
yene dîyene handay: b. hende
hameyîne kijjik kerdene: handaye: b. hende
b. ameyene kijike kerdene hande: b. hende
ham eyîne panayene: b. handey : b. hende
ameyene panayene hande: b. hende
ham eyîne perzimkerdei- hangaje (m): b. hengazî (m)
ne : b. ameyene parzun- tîra hangaje (m): b. tîra hen-
gazî (m) için)
hani (n): b. henî-I (n) harbîyayîye (m): kuduz (ku
hanîyayîne: b. ewnîyayene durmuş olan)
haniyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) hard (n): b. erd (n)
Hanoî: Hanoy hardlerz (n): b. erdlerz (n)
Hanqara (n): b. Anqara (m) hare-I (n): filiz, sürgün (bitki
Hanqera (n): b. Anqara (m) için)
hanyayîne: b. ewnîyayene hare dayene: filizlenmek,
hanyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) filiz vermek
hanzar: b. hezar hare-II (m): b. arre (m)
hapa (n): b. epe (m), epo (n) haredîyaya (m): b. heridîya-
haq-I (n): b. heq-I (n) ya (m)
Haq-II (n): b. Heq-II (n) haredîyaye (n): b. heridîya-
Haqo tala: b. Heq teala ye (n) '
haqe (m): b. heq-I (n) haredîyaye (m): b. heridîya-
haqîve (n): b. heqîbe (n) yîye(m)
har-I (n): kuduz (hastalığı) haredîyayi (n): b. heridîyaye (n)
har bîyayene: b. har biye haredîyayîye (m): b. heridî-
ne yayîye(m)
har bîyene: l)kudurmak harednayene: b. heridnaye-
2)azmak (yara vb. için) 3)kane
maşmak (diş için) harednayîş (n): b. heridna-
D ida n e m i h ar biy e. yîş(n)
(Dişlerim kamaşmış.) haredyayene: b. heridîyaye-
har, -e-II: kuduz (kudurmuş ne
olan) haredyayîş (n): b. heridîya-
har-III (m): b. herre (m) yîş (n)
har-IV (m): b. arre (m) harenîye (m): b. haranîye (m)
haranîye (m): kudurganlık harenîye era ci kewtene:
haranîye era ci kewtene: b. haranîye era ci kewtene
kudurmak harenîye era ser kewtene:
haranîye era ser kewtene: b. haranîye era ser kew-
kudurmak tene
haranîye kewtene: kudur harenîye kewtene: b. ha
mak ranîye kewtene
Harare: Harare harewan (n): b. arewan, -e
harbeyîş (n): harbîyayîş (n) hareweş, -e: b. hargûş, -e
harbîyaya (m): kuduz (kudur harey (m): b. harîye (m)
muş olan) ' hareye (n): b. are (n)
harbîyaye (n): kuduz (kudur hare (m): b. harîye (m)
muş olan) haren (m): b. haranîye (m)
harbîyayîş (n): azma (yara vb. haren era ci kewtene: b.
haranîye era ci kewtene haskerdox, -e: b. heskerdox, -e
haren era ser kewtene: b. hast, -e: b. aşt, -e-II
haranîye era ser kewtene hastbîyayğne: b. aştbîye-
haren kewtene: b. haranî ne
ye kewtene hast kerdene: b. aşt kerde-
harenî (m): b. haranîye (m) ne
harenî era ci kewtene: b. hastbîyayîş (n): b. aştbîyayiş (n)
haranîye era ci kewtene hastîye(m): b.aştîye(m )
harenî era ser kewtene: b. hastkerdiş (n): b. aştkerdiş (n)
haranîye era ser kewtene hasud, -e: b. hesûd, -e
harenî kewtene: b. hara- hasude (m): b. hesûdî (m), he-
nîye kewtene sûdîye (m)
harewan (n): b. arewan, -e hasude kerdene: b. hesûdî
hareweş, -e: b. hargûş, -e kerdene' v
hargûş, -e: tavşan hasudî (m): b. hesûdî (m), he-
hari (n): b. hare-I (n) sûdîye(m)
hari dayene: b. hare daye- hasudî kerdene: b. hesûdî
ne kerdene
harıge (m): nezle haşme (m): b. aşme (m)
harîye (m): kudurganlık, ku haşt, -e: b. aşt, -e-II
durma durumu haşt bîyayene: b. aşt bîye-
harme (n): kol ne
harmeyo barî (n): önkol haşt kerdene: b. aşt kerde
harmeyo qalind (n): üstkol ne
harr (m): b. arre (m) haştbîyayîş (n): b. aştbîyayîş (n)
harri (n): b. hare-I (n) haştîye (m): b. aştîye (m)
harri dayene: b. hare da- haştkerdiş (n): b. aştkerdiş (n)
yene hat (n); b. het (n)
harsime (m): nezle hata: b. heta
has (n): b. hes (n) hatan: b. hetanî
has kerdene: b. hes kerde- havai, -e: b. heval, -e
ne Havana: Havana
hasad (n): b. hesad (n) havelik (n): süpürge
h asil k erd en e: sepilemek, haw-I (m, s): b. a (m, s)
tabaklamak haw-II (n, s & z): b. o (n, s & z)
hasilat (n): gelir, hâsılat, vari haw-III: fiilin şimdiki zama
dat nında kullanılan bir partikel
hasilato rojane: günlük hawa-I (n): çeşit
gelir hawa-II (n): b. hewa-I (n)
hasilkerdiş (n): sepileme hawa dayene: b. hewa da
haşir (n): b. hesîre (m) yene
haskerdiş (n): b. heskerdiş(n) hawa-III: fiilin şimdiki zama-
mnda kullanılan bir partikel hayne (n): b. eyne (n)
hawadayîş (n): b. hewadayîş (n) hayneyî (zh): gözlük
hawayin, -i: b. hewayin, -e hâyo: fiilin şimdiki zamanında
h aw ay in b îy a y en e: b. kullanılan bir partikel
hewayin bîyene haz (n): b, hes (n)
hawe (n): b. hawa (n) haz kerdene: b. hes kerde-
hawiz (m): b. hewze (m) ne
hawl, -e: b. hol, -e haza: b. uca
hawl bîyene: b. hol bîyene hazar: b. hezar
hawlbîyayîş (n ): b. holbîya- hazare (n): b. hezare (iı)
. yîş (n) hazet (n): b. hacete (m)
hawlkerdiş (n) : b. holker- hazir, -e: hazır
diş-I(n) hazir bîyene: hazır olmak
hawnîyayîne: b. ewnîyayene hazir kerdene: hazırlamak
hawo: fiilin şimdiki zamanında hazirkerdox, -e: hazırlayan
kullanılan bir partikel hazor: b. hezar
hawt: b. hewt hazret: b. hezret
hawtay: b. hewtay heb-I (n): l)tahıl, hububât
hawte: b. hewtay 2)dövme (dövülerek kabuğu
hawte: b. hewtay çıkarılmış buğday)
hawti (n): b. hewte (n) heb-II (m): b. hebe (m)
hawtin, -e: b. hewtin, -e hebe-I (m): tane, adet
haxam (n): haham hebe bi hebe: tane tane
hay: fiilin şimdiki zamanında hebe: bir tane
kullanılan bir partikel hebek, -e: bir tane
hay (zh, z): b. e-III (zh, z) hebe-II: b. bi
haya: fiilin şimdiki zamanında hebe: l)biraz 2)bir tane
kullanılan bir partikel hebi (m): b. hebe-I (m)
haydar, -e: haberdar hebikî (zh): l)hedik 2)yenmek-
haydar bîyene: haberdar te veya bulgur yapimakta kul
olmak lanılan kanatılmış buğday
haydar kerdene: haberdar hebîk (zh): b. hebikî (zh)
etmek hebûbe (m): üzüm tanesi
haydere: b. hadire heca (m): b. hece (m)
hayde: b. hade hece (m): hece
haydî: b. hade hechecike (m): kırlangıç
haye: fiilin şimdiki zamanında hecîre (m): b. hejîre (m)
kullanılan bir partikel hecm (n): hacim
hayî-I (m): haber hed (n): sımr
hayî-II: fiilin şimdiki zamanın hedd(n): b.hed(n)
da kullanılan bir partikel hed ik î (zh): l)hedik 2)yen-
hayîdar, -e: b. haydar^ -e mekte veya bulgur yapmak-
ta kullanılan kaynatılmış hekem, -e: hakem, yargıcı
buğday hekema kîşte (m): yan ha
hedîgar, -e: b. yadîgar, -e kem t
hedîsa (m): b. hedîse (n) hekeme kîşte (n): yan ha
hedîse (n): olay, hadise kem
hedra (n): b. hazire (m) heki-I (n): b. heke (n)
hedre (n): b. hazir (n) heki-II: b. eke
h ed re b îy en e: b. h a zir hekin (n): b. ekin (n)
bîyene hekîm, -e: doktor, hekim, tabip,
hedre kerdene: b. hazir sağaltman
kerdene hekîma keyeyî (m): aile dok
hefeknayîne: b. hefiknayene toru, aile hekimi
hefiknayene: ezmek (üzüm hekîme keyeyî (n): aile dok
vb. için) toru, aile hekimi
hefiknayîş (n): ezme hekmete: çok fazla
hefil (n): küspe hekmeti: b. hekmete
hefîlnayene: ezmek (üzüm vb. hektar (n): hektar
için) hel (n): çözüm
hefilnayîş (n): ezme hel kerdene: çözmek (sorun
hefirnayîne: b. hefilnayene vb. için)
hefis (n): b. hepis (n) hel (m): b. hele (m)
hefisxane (n): b. hepisxane (n) hel di: b. hele de
hefl (n): b. hefil (n) hele sibay (m): b. hela siba-
hefle(n): b. hefil (n) yî(m)
hefs (n): b. hepis (n) hele şûnî (m): b. hela şanî (m)
hefsar (n): b. hevsar (n) hela: hele
hefsî: b. hepsî, -ye Hela bâ tîya. (Hele buraya
hefsxane (n): b. hepisxane (n) gel.)
hefte (n): b. hewte (n) helak bîyayîne: b. helak bî
heger: b. eger yene
hegmân (n): b. hingimen (n) helak bîyene: ağır hasta ol
heje (m): çalı veya dal parçası mak
(kesilmiş ve yapraksız) helal, -e: helal
hejhejik (m): b. hechecike (m) helaw (m): l)b. helwa (m) 2)b.
hejhejiki (m): b. hechecikie (m) helawî (m) 3)b. helawe (m)
hejike (in): çalı veya dal parça helawe dimsî (m): b. hela-
sı (kesilmiş ve yapraksız) wa dimsî (m)
hejikî (zh): çalı çırpı helawe (m): l)b. helwa (m) 2)pek-
hejîre (m): b. hejîre (m) mez
hekat (m): b. hîkaye (m) helawa difsî (m): b. helawa
heke (n): l)horoz 2)erkek kek dimsî (m)
lik helawa dimsî (m): kavrul-
' muş un ile yağ ve pekmezden helenayene: eritmek
yapılan bir çeşit helva helenayîş (n): eritme
helawa huşke (m): çalma helfe (n): b. hefîl (n)
(koyu pekmez) helhele (n): kötü koku
helawa ribî (m): kavrulmuş heli (m): b. hele (m)
un ile yağ ve pekmezden ya heley nimacî (m): b. hela
pılan bir çeşit helva nimajî (m)
helawa wişki (m): b. hela- heley sibay (m): b. hela si
wa huşke (m) bayî (m)
helawi (m): l)b. helwa (m) 2)b. heley şom (m): b. hela şa
helawî (m) 3)b. helawe (m) nî (m)
helawin, -e: l)pekmezli 2)tat- heley şûnî (m): b. hela şa-
lı (s) nî(m) rm
helawî (m): l)pekmez ve undan heley yerî (m): b. hela ere-
yapılan bir çeşit helva 2)kav- yî(rn)
rulmuş un ile yağ, pekmez heli di: b. hele de
veya şekerden yapılan bir helik (n): b. helik (n)
çeşit helva helî (n): kartal
helba (m): b. helwa (m) helîle (m): b. herîre (m)
helbe (n): b. elbe (m) helîli (m): b. herîre (m)
helbet: elbet, elbette helîm (n): kajnnak
helbisim (n): b. birisim (n) helîre (m): b. herîre (m)
helbisimen, -i: b. birîsimen, -e helîri (m): b. herîre (m)
helbisimin, -i: b. birisimin, -e helîs (m): b. helîsa (m)
helbismin, -i: b. birisimin, -e helîsa (m): l)közlenip soyul
hele-I (m): an muş patlıcan(ın) ezmesinin
hele-II (m): öğle yağda kızartılmış yumurta
hela ereyî (m): öğleden sonra ve ezilmiş sarmısağa karıştı
hela nimajî (m): öğleden önce rılmasıyla yapılan bir yemek
hela sibayî (m): öğleden önce 2)su ve undan yapılan, içine
hela şanî (m): öğleden sonra yağ ve pekmez katılarak da
hela şewray (m): b. hela yenebilen bulamaç
şewrayî(m) helîse (m): b. helîsa (m)
hela şewrayî (m): öğleden helîyayene: erimek
önce helîyayiş (n): erime
hela yerî (m): b. hela ereyî (m) helke (n): hilke (n)
hele de: öğleyin (öğle vakti) helkerdiş (n): çözme (sorun vb.
hele-III: b hela için)
helenco (n): b. helaneke (m) helm (n): l)koku 2)nefes, soluk
heleqa (m): b. helqa (m) helnayene: b. helenayene
helet (m): b. alete (m) * helnayîş (n): b. helânayîş (n)
helewî (m): b. helawî (m) helo (m): b. helawe (m)
helow (m): b. helawe (m) heme panc: her beş
helpez (n): l)dalak 2)etene, heme pancine: her beşi
meşime, son heme pîya: hep birlikte, tü
helq (n): kök, ağaç kökü mü birlikte
helqa (m): halka heme tereyde: hep birlikte,
Helsinki: Helsinki tümü birlikte
heluge (m); b. heluge (m) heme tereydi: b. heme te
helvet: b. helbet reyde
helwa (in): helva heme tereyra: hep birlikte,
helwaya tahini (m): tahin tümü birlikte
helvası heme-II (m) (çocuk dilinde):
helyayene: b. helîyayene ham, mama, yemek, yiyecek
helyayiş (n): b. helîyayîş (n) heme kerdene (çocuk dilin
helyayîş (iı): b. helîyayîş (n) de): ham etmek, yemek
hem-I: hem hemeg (n): emeg (n)
hem ... hem ,..: hem... hem hemegdar, -e: emegdar, -e
hem elnayene: b. hemilna-
Hem şina hem bermena. yene
(Hem gider, hem ağlar.) hemelnayîş (n): b. heniilna-
hem-II (m): b. heme-II (m) yîş (n)
hem kerdene: b. heme ker- hemerje (m): eşdeğer, muadil
dene hemerjin, -e: eşdeğerli
hema-I: l)henüz, hâlâ 2)hemen hemerjîye (m): eşdeğerlik, mu
hema ra: b. hema-1 adelet
hema-hema: hemen hemen hem et kerdene: korumak,
hema-II: b. labele, la muhafaza etmek
hemal, -e: hamal hemetkerdiş (n): koruma, mu
hemali (n): b. hemalî (n) hafaza etme
hemalî (n): hamaylı, hamail hemeyî: genel, umumi
hemam (n): hamam hemge (n): b. hingimen (n)
hemamdar, -e: hamamcı hemgen (n): b. hingimen (n)
hemamek (n): suluk, banyo hemgî (n): b. hingimen (n)
hemhaz: b. embaz hemi-I: b. heme-I
hember, -e: l)denk 2)yaşıt 3)kar- hemi pîya: b. heme pîya
Şi hemi-II (m): b. heme-II (m)
h em bere... de: karşısında hem i kerdene: b. hem e
heme-I: bütün, hep, hepsi, tüm, kerdene
tümü; her hemi-III: b. hem-I
heme çar: her dört hemilnayene: sindirmek
heme çarine: her dördü hemilnayîş (n): sindirme
heme hîre: her üç hemin: b. hemîne
heme hîrine: her üçü hemina: b. hemîne
heminan: b. hemîne henda: b. hende
hemine: b. hemîne henday: b. hende
hemîne: hepsi, tümü; hepsini, hende: l)bunca, bu kadar
tümünü Ez hende ser o vinderta,
hemînî: b. hemîne reyna zî keda mi veng ra
hemîyî: b. hemeyî şî. (Üzerinde bunca durdum,
hemkar, -e: işbirlikçi yine de emeğim boşa gitti.)
hemkarîye (m): işbirliği 2)onca, o kadar
hemlik, -e: (oğlak ve kuzu için) H ende vew re va ra ya
besili, semiz reyna zî rayîrî negîrîyay.
hemmana: eşanlamlı (Onca kar yağmış yine de yol
hemnûn (n): b. hamnan (n) lar kapanmamış.)
hemo: b. hema hende: l)kadar 2)b. hende
hemo-hemo: b. hema-he- hendhay: b. hende
ma hendhey: b. hende
hemom (n): b. hemam (n) hendi: b. hende
hemomek (n): b. hemamek (n) hendihey: b. hende
hemsal, -i: b. hemserr, -e hendî-I: b. edî
hemserr, -e: yaşıt hendî-II: b. hende
hemşîra (m): hemşire hendî-III (m): b. hindî-I (m)
hemşire (m): b. hemşîra (m) hene (n): b. hine (n)
hemtî (m): dövme hene bîyene: b. hine bîyene
hemû: b. heme-I hene desawitene: b. hine
hemûm (n): b. hemam (ri) desawitene
hemûmek (n): b. hemamek (n) hene desawîyayene: b. hi
hemveng, -e: eşsesli ne desawîyayene
hem ver, -e: l)denk 2)yaşıt hene kardene: b. hine ker
3)karşı dene
hemVere ... de: karşısında hene kerdene: b. hine ker-
hemzik (n): b. emzik (n) dene
hen: b. winî, ayhawa hene ... sawitene: b. hine
hena-I (m, z): l)b. na (m, z) 2)b. ... sawitene
naye (m, z) hene ... saw îyayene: b.
hena-II (m, s): b. na (m, s) h in e ... sawîyayene
hena-III: b. winî, ayhawa henebîyayîş (n): b. hinebîya-
henar (m): b. henare (m) yîş (n) *
henare (m): nar henedesawitiş (n): b. hinede-
henarere (m): nar ağacı sawitiş (n)
henareri (m): b. henarere (m) henedesawîyayîş (n): b. hine-
henari (m): b. henare (m) desawîyayîş (n)
henaryer (m): b. henarere (m) henefî, -ye: Hanefi
hend: b. hende henefıtî (m): Haniefilik
| henefîyey (m): b. henefîyîye (m) henipanayîş (n): b. hinepa-
! henefîye (m): b. henefîyî (m) nayîş (n)
henefîyî (m): Hanefîlik henipanîyayîş (n): b. hinepa-
henefîyîye (m): Hanefilik nîyayîş (n)
henekarda (m): b. hineker- henî-I: b. hinî-IV
da (m) henî-II (n, z): b. ney (n, z)
henekarde (n): b. hineker- henî-III (zh, z): b. ne (zh, z)
de (n) henî-IV: b. winî, ayhawa
henekardiş (n): b. hineker- henî-V: b. hinî-III
diş (n) henîn: b. heneiı
, henekerda (m): b. hineker- henkî: b. hinîke
da (m) henne (n): b. hine (n)
henekerde (n): b. hineker- henneyin, -e: b. hineyin, -e
K O de (n) henni (n): b. hine (n)
henekerdiş (n): b. hineker- henniyin, -e: b. hineyin, -e
diş (n) . hennî (n): b. hine (n)
henekerdîye (m): b. hineker- heno (n, z): b. no (n, z)
dîye (m) hente: b. hende
heneyin, -e: b. hineyin, -e henzar: b. hezar
hene: İ)b. winî, ayhawa 2)b. hepa (n): b. epe (m), epo (n)
henen hepa werdene: b. epe wer-
henen, -e: öylesi dene
hengaj (m): b. hengazî (m) hepatît (n): hepatit
[ hengajî (m): b. hengazî (m) hepatît B (n): hepatit B
tîra hengajî (m): b. tıra hen- hepe (m): b. epe (m), epo (n)
gazî (m) hepe kerdene: b. epe ker-
hengazî (m): saban, karasaban dene
tîra hengazî (m): saban hepe werdene: b. epe wer-
oku, karasaban oku dene
henge (liı): b. hinge (m) hepi (m): b. epe (m), epo (n)
hengemîn (n): b. hingimen (n) hepi kerdene: b. epe ker
hengi (m): b. hinge (m) dene
bengilik (n):.b. hingilik (n) hepi werdene: b. epe wer-
hengure (m): b. engure (m) dene
henguri (m): b. engure (m) hepis (n): hapis
hengurî (m): b. engure (m) hepisxane (n): tutukevi, cezae
heni (n): b. hine (n) vi, tevkifhane, tevkifevi,
heni panayene: b. hine pa- mahpushane, hapishane
nayene heppa (m): b. epe (m), epo (n)
heni panîyayene: b. hine hep p a k erd en e: b. epe
panîyayene kerdene
henifî, -ye: b.'henefî, -ye heppa w erdene: b. epe
werdene Heqo teala (n): b. Heq tea
heps (n): b. hepis (n) la (n)
hepsî, ^ye: tutuklu, mahpus Ma kerd k§m, Heq huren-
hepsxane (n): b. hepisxane dî pirr kero.: b. Ma kemî
heq-I (n): l)hak kerd, Heq herinde p irr
heqe arızî (zh): özel haklar biko/kero.
heqe barutî (n): barut hakkı Ma kemî kerd, Heq herin
heqe bextwaştişî (n): iltica de pirr biko/kero. (Biz ek
hakkı, sığınma hakkı silttik, Tanrı yerini doldur
heqe çarenuştişe xo: kendi sun.)
kaderini tayin hakkı heqbe (n): b. heqîbe (n)
heqe îltîca (n): iltica hakkı, heqe (m): b. heq-I (n)
sığınma hakkı heqîbe (n): heybe
heqe medenî (zh): medeni heqîqete (m): gerçek, gerçek
haklar lik, hakikat, realite
heqe merdiman (zh): insan heqîqeten: gerçekten, hakika
hakları ten
heqe pampole (n): b. heqe heqîqî, -ye: gerçek, hakikat,
papûre (n) hakiki
heqe papore (n): b. heqe heqîve (n): b. heqîbe (n)
papûre (n) heqlew (n): b. aqreb (n)
heqe papori (n): b. heqe her, -e-I: eşek
papûre (n) her-II: her
heqe papûre (n): şose vergi her çar: her dört, her dördü
si (eskiden) her çarine: her dördü, her
heqe tayînkerdişe qedere dördünü
xo: kendi kaderini tayin hak her di: her iki, her ikisi
kı Her di nüsem. (Her ikisi
heqe wayîrîye (n): mülki yazıyor)
yet hakkı her dimîna: b. her dîyan,
2)ücret her dîyine
heqo rojane (n): gündelik her dîyan: her ikisi
(günlük ücret), yevmiye Her dîyan wend. (Her ikisi
Heq-II (n): Tanrı, ilah okudu.)
Heq rehetîye bido. (îyi ge her dîyine: her iki, her ikisi
çeler.) her g’: b. her yew
Heq şîfa bido. (Tanrı şifa her go: b. her yew
verşin./Geçmiş olsun.) her go yew: b. her yew
Heq teala (n): Hak teâlâ, Al- her gû: b. her yew
lahü teâlâ her gû yew: b. her yew
Heq zîyade bikö. (Tanrı her jew: b. her yew
ziyade etsin/artırsın.) her ju: b. her yew
her kes: herkes yîş (n)
her roje: her gün heredîyayîye (m): b. heridî-
her yew: her bir, her biri yayîye (m)
her zu: b. her yew herednayene: b. heridna-
her zû: b. her yew yene
her-III (m): b. herre (m) herednayene: b. heridna-
hera (n): b. hîra (n) yene
heram, -e: haram herednayîne: b. heridna-
heramî (m): b. heramî (n) yene
heray (m): b. hîraye (m) herednayîs (n): b. heridiıa-
herayey (m): b. hîrayîye (m) yîş(n)
heraye (m): b. hîrayî (m) herednayîş (n): b. heridna-
herb (n): savaş, harp yîş(n)
herbeş (n): b. hargûş (n) heredyayîne: b. heridîya-
herbîş (n): b. hargûş (n) yene
herçene (n): dirsek heredyayîş (n): b. heridîya-
herçeni (n): b. herçene (n) yîş (n)
herçini (n): b. herçene (n) hereket (n): hareket
herd (n): b. erd (n) hereket kerdene: hiareket
herdîse (m): b. erdîşe (m) etmek
herdîş (m): b. erdîşe (m) hereketo m ilî (n): ulusal
herdîşe (m): b. erdîşe (m) hareket
herdlerz (n): b. erdlerz (n) h erek eto n etew eyî (n):
here (m): b. herre (m) ulusal hareket
hered (n): b. herid (n) hereketkerdiş (n): hareket
heredan, -e: b. heridan, -e etme
heredîyaya (m): b. heridîya- herekîyayene: b. herikîya-
ya (m) yene
heredîyaye (n): b. heridîyaye (n) herekîyayîş (n): b. herikîya-
heredîyayene: b. heridîya- yîş(n)
yene heremusik (n): b. hermuşk (n)
heredîyaye (m): b. heridîya- ' herey (n): b. berey (n), erey (n)
yîye (m) herey fîştene: b. erey fîş-
heredîyayâne: b. heridîya- tene
yene hereyfîstiş (n): b. ereyfîştiş (n)
heredîyayi (n): b. heridîya herâ (n): b. berey (n), erey (n)
ye (n) herây (n): b. berey (n), erey (n)
heredîyayîne: b. heridîya- herfe (m): harf
yene herfa bâvenge (m): sessiz
heredîyayîs (n): b. heridîya- harf, ünsüz harf
yîş(n) herfa girde (m): büyük harf
heredîyayîş (n): b. heridîya- herfa hurdîye (m): küçük
harf pılan tatlı bulamaç 4)pekmez
herfa p ârabestene (m): veya şeker ile undan yapılan
kaynaştırma harfi ve üzerine kızartılmış yağ
herfa per agir eday ene (m): dökülerek yenen tatlı bula
kaynaştırma harfi maç
herfa vengine (m): sesli herîri (m): b. herîre (m)
harf, ünlü harf herîş (n): b. heriş (n)
herfrâz, -e. dizgici herme (n): b. harme (n)
herfrezî (m): dizgi hermenî, -ye: b. armenî, -ye
heri-I (m): b. here (m) hermenîkî (m): b. armenîkî (m)
heri-II (m): b. herre (m) Hermenîstan (n): b. Armenîs-
herid (n): dargınlık, küskünlük tan(n)
heridan, -e: küskün, küs, dar hermuşk (n): köstebek
gın herom, -i: b. heram, -e
heridîyaya (m): dargın, küs heroşe: b. har gûş, -e
kün, küs herqele (n): b. herrqele (n)
heridîyaye (n): dargın, küs herr (m): b. herre (m)
kün, küs herr ûw eli:b. herr ûw ele
heridîyayene: darılmak, küs herr ûwelli:b. herr ûw ele
mek herr û wele: toz toprak
heridîyaye (m): b. heridîya- herre (m): toprak
yîye(m) herrekîyayene: b. herikîya
heridîyayi (n): b. heridîyaye (n) yene
heridîyayîş (n): küsme herrekîyayîş (n): b. herikîya-
heridîyayîye (m): dargın, küs yîş(n)
kün, küs ^ herremişk (n): b. hermuşk (n)
heridnayene: darıltmak, küs herren, -e: topraktan yapılma
türmek henri (m): b. herre (m)
heridnayîş (n): darıltma, küs herrikîyayîş (n): b. herikîya
türme - yîş (n)
herikîyayene: kaymak herrin, -e: topraklı
herikîyayîş (n): kayma herriş (n): b. heriş (n)
herind (m): b. herinde (m) herrîn, -e: b. herren, -e; her-
herinde (m): l)iz 2)yer rin, -e
herindi (m): b. herinde (m) herrqele (n): kesek
heriş (n): kaynatılmış ağızdan herrukîyayene: b. herikîya-
yapılan bir yiyecek yene
herîre (m): l)bulamaç (sulu, cı hers (m): b. hesire (m)
vık hamur) 2)su ve undan ya- hersi (m): b. hesire (m)
pılaiı, içine yağ ve pekmez hertim: sürekli
katılarak da yenebilen bula hertot (n): asma veya üzüm
maç 3)pekmez ve undan ya- teveğinin kesilmiş olan ince,
kuru dalları duygunluk
heruge (m): b. eruge (m) hesav (n): b. hesab (n)
herun (m): b. herinde (m) hesaw (n): b. hesab (n)
herunde (m): b. herinde (m) hesebnayene: b. hesibnayene
herundi (m): b. herinde (m) hesebnayîş (n): b. hesibna-
herûm: b. heram, -e yîş(n)
herûn (m): b, herinde (m) hesedîyayene: b. hesûdîya-
herûndi (m): b. herinde (m) yene
herûni (m): b. herinde (m) hesednayene: b. hesûdnaye-
herv (n): b. herb (n) ne
herz (n): haya (erkeklik bezi), hesenî (m): bir üzüm çeşiti
taşak Hesenqela: Pasinler
herzale (n): b. arzele (n) hesibnayene: saymak
hes (n): sevgi hesibnayîş (n): sayma
hes kerdene: sevmek, âşık hesidîyayene: b. hesûdîya-
olmak yene
hes, -e-I: b. heş, -e hesidnayene: b. hesûdnaye-
hes-II (n): b. hiş (n) ne
hes kotene: b. hiş kewtene hesil (m): b. hesire (m)
hesab (n): hesap hesir-I (m): b. hesire (m)
h esabe sera yin î: yüzde hesir-II (m): b. hesîre (m)
hesapları (mat) hesire (m): gözyaşı
hesab kerdene: hesapla hesîre (m): hasır
mak hesîri (m): b. hesîre (m)
hesabkerdiş (n): hesaplama heskerda (m): sevgili, sevilen
heşad (n): hasat heskerde (n): sevgili, sevilen
hesan (n): bileğitaşı heskerdiş (n): l)sevme, âşık
hesan bîyayîne: b. hesan olma 2)sevgi
bîyene heskerdîye (m): sevgili, sevi
hesan bîyene: bilenmek len
hesan kerdene: bilemek heskerdox, -e: seven, âşık
hesanik (m): b. estâneke (m) heskewtiş (n): b. hişkewtiş (n)
hesas, -e: duyarlı, duygulu, hesnâyene: işitmek, duymak
hassas, duygun hesnayğne: b. hesnâyene
h esasen î (m): duygululuk, hesnayine: b. hesnâyene
duygunluk hesnayîne: b. hesnâyene
hesaşî (m): duygululuk, duy hesnayîş (n): işitme, duyma
gunluk •\ hesp, -e: at
hesasîye (m): duygululuk, duy Hesp de dew d’ o. (At köy
gunluk dedir.)
hesasîyet (n): duyarhk, duygu hespe (m): dişi at, kısrak
luluk, hassaslık, hassasiyet, hespi (m); b. hespe (m)
Hespi ra bibe peya. (Attan kerdene
in.) hesûdî (m): kıskançlık, günü,
hesr (m): b. hesire (m) günücülük, hasetlik (çeke-
hesri (m): b. hesire (m) mezlik), çekememezlik
hessas, -e: b. hesas, -e hesûdî kerdene: kıskan
hessasenî (m): b. hesasenî (m) mak, günülemek, haset et
hessasî (m): b. hesasî (m), he- mek (çekememek)
sasîye(m) hesûdîyayene: kıskanmak,
hessasîye (m): b. hesasî (m), günülemek, haset etmek, çe
hesasîye (m) kememek
hessasîyet (n): b. hesasîyet (n) hesûdîye (m): kıskançlık, gü
hest, -e-I: koyu (sıvı için) nü, günücülük, hasetlik (çe-
hest-II: b. heşt kemezlik), çekememezlik
heste (n): b. este (n) hesûdîye kerdene: kıskan
hesteri (n): b. hesterî (n) mak, günülemek, haset et
hesterî (n): katır mek (çekememek)
hesti (n): b. este (n) hesûdîyene: b. h esû d îya
hestir (m): b. hesire (m) yene
hesud, -i: b. hesûd, -e hesûdnayene: kıskandırmak
hesude (m): b. hesûdî (m), heş, -e-I: ayı
hesûdîye (m) heşa cem edî (m): kutup
hesude kerdene: b. hesûdî ayısı
kerdene heşe cem ed î (n): kutup
hesudî (m): b. hesûdî (m), he ayısı
sûdîye (m) heş-II: b. heşt
hesudî kerdene: b. hesûdî heş-III (n): b. hiş (n)
kerdene heş kewtene: b. hiş kew-
hesudîye (m): b. hesûdî (m), tene
hesûdîye (m) heşe ... ser şîyayene: b.
hesudîye kerdene: b. he- h iş e ... ser şîyene
sûdîye kerdene heşe ... serşîyayîş: b. hişe
hesudnayene: b. hesûdna- ... serşîyayîş
yene heşe kewtene: b. hiş kewtene
hesûd, -e: kıskanç, gönücü, ha- heşekewtiş (n): b. hişkewtiş (n)
setçi (başkasını çekemeyen) heşi (m): b. heşe (m)
hesûdey (m): b. hesûdî (m), heşkewtiş (h): b. hişkewtiş (n)
hesûdîye (m) heşnayene: b. hesnayene
hesûdey kerdene: b. hesû- heşnayîş (n): b. hesnayîş (n)
dîye kerdene heşt: sekiz
hesûde (m): b. hesûdî (m), he heşt re se: b. heşt sey
sûdîye (m) heşt sey: sekiz yüz
hesûde kerdene: b. hesûdî heştay: seksen
heştayin, -e: sekseninci hete (m): b. het (n)
heşte-I: b. heştay heta bîni ra: b. heto bîn ra
heşte-II (n): b. hewte (n) heta ju ra: b. heto yew ra
heşte: b. heştay heta jû ra: b. heto yew ra
heştes: on sekiz heta yew ra: b. heto yew ra
heştin, -e: sekizinci heta yewi ra: b. heto yew
heştir (m): b. hesire (m) ra
heştîyes: b. heştes heta zu ra: b. heto yew ra
heştyes: b. heştes heta zû ra: b. heto yew ra
het (n): yön, yan, taraf, cihet heta ... ra: b. hete ... ra
het kerdene: desteklemek heta ... ser: b. hete ... ser
hete bingeyânî (zh): ana hetek (n): b. het (n)
yönler heteyewbînankerdiş (n): da
hetâ m îyanenî (zh): ara yanışma
yönler heti (m): b. het (n)
hete ra: bir taraftan, bir aheti:b.ohet
yandan aheti ra: b. ehetî ra, wet
hetâ . . . ra: -e doğru ra, ohet ra
hete . . . ser: -e doğru hetkerdiş (n): destekleme
heto bîn: diğer taraf heto: b. heta
heto bîn ra: diğer taraftan, hetona: b. hetanî
diğer yandan hetonî: b. hetanî
heto çep (n): sol taraf hetta:b. heta
heto ju ra: b. heto yew ra hetû: b. heta
heto rast (n): sağ taraf hetûna: b. hetanî
heto yew ra: bir taraftan, hetûnî: b. hetanî
bir yandan hev-I (n): b. heb-I (n)
ohet (n): o taraf, öte hev-II (m): b. hebe-II (m)
ohet ra: otaraftan, otarafta, heval, -e: arkadaş
o tarafa hevala (m): düğün sırasında
heta: l)dek (-e dek), kadar bir direk veya çubuğun ucu
Heta dewe şo./Hetanî dena bağlanarak düğün evinin
^ we şo. (Köye dek/kadar git.) yüksekçe bir yerine dikilen
Heta şan vinde./H etanî veya gelin götürme sırasında
şan vinde. (Akşama dek/ka -çubuğa bağlı halde- elde ta
dar dur.) şman bez parçası
2)hatta hevalcevî (n): b. hevalcewî (n)
Heta o zî ame. (Hatta o da hevalcewî (n): ikiz
geldi.) hevalco (n): döleşi (insanda),
* hetana: b. hetanî meşime
hetane: b. hetanî hevalîye (m): arkadaşlık
hetanî: dek (-e dek), kadar heve (m): b. hebe-I (m)
heve ve heve: b. hebe bi hewale vîyarnâyene: ha
hebe vale geçirmek (tıpta)
heve: b. hebe hewaleyin, -e: b. awleyin, -e
hevlege (m): b. ewlege (m) hewaleyî (zh): b. awleyî (zh)
hevrîşim (n): b. birisim (n) hewaleyî vetene: b. awleyî
hevrîşimen, -i: b. birîsimen, -e vetene
hevrîşimin, -i: b. birisimin, -e hewanas,-e: meteorolog
hevsar (n): yular hewanasî (m): meteoroloji
hevur (n): b. hevûr (n) hewanasîye (m): meteoroloji
hevûr (n): teke hewanayîş (n): kaldırma
hew-I (n, z): b. o (n, z) hewane (m): dibek (içinde bul
hew-II (n, s): b. o (n, s) gur vb. dövülen büyük ha
hew-III (m): b. hebe-I (m) van), soku
hewe: b. hebe hewanîyayîş (n): kaldırılma
hew-IV: fiilin şimdiki zamanın hewavistiş (n):b. hewafîştiş (n)
da kullanılan bir partikel hewayene: b. huyayene
hew-V (n): b. heb-I (n) hewayin, -e: romatizmah
hew-VI (m): b. hewe-I (m) hewayin bîyene; romatiz
hewa-I (n): l)hava, iklim 2)rüz- malı olmak
gâr, yel 3)romatizm:a hewayîş (n): b. huyayîş (n)
Hewa yeno. (Rüzgâr esi hewe -I(m): kez, kere, defa, se
yor.) fer
hewa dayene: l)kaldırmak “Hewe peye hewan de es-
2)savurmak ta.” (vateye verenan)
hewa dekewtene: romatiz hewe:birkez
malı olmak hewek:birkez
hewa dîyayene: kaldırıl hewî:b. hewâ
mak hewe-II (n, z): b. o (n, z)
hewa fînîyayene: kaldırıl hewe amo: o gelmiş
mak Hewe şiyo be koy? (O nere
hewa fîştene: kaldırmak ye gitmiş?)
hewa nayene: kaldırmak hewen (m): b. hewane (m)
hewa nîyayene: kaldırıl Hewenc (n): Bozova
mak Hewel (n): Baykan
hewa vistene: b. hewa fiş- hewi (m): b. hewe-I (m)
tene hewi (n): b. huye-IÎ
hewa-II (n): b. hawa-I (n) hewic (m): b. hewice (m)
hewadayîş (n): kaldırma hewice (m): havuç
hewadîyayîş (n): kaldırılma hewici (n): b. hewice (m)
hewafînîyayîş (n): kaldırılma hewikî (zh): b. hebikî (zh)
hewafîştiş (n): kaldırma hewîk (zh): b. hebikî (zh)
hewale (n): havale (tıpta) hewîye (m): kuma n
J . hewl_______________________
I hewl, -e: b. hol, -e rî(n)
I hewl bîyene: b. hol bîyene hewra (n): bulutlu
i; hewl kerdene: b. hol ker- hewraî (m): b. hewrayî (m)
dene hewraye (n): b. hewrayî (m)
hewla (m): b. helwa (m) hewrayî (m): bulutluluk
hewlbîyayîş (n ) : b. holbîya- hewres (n): b. vewres (n)
yîş(n) hewrin (n): bulutlu
hewley (m): b. holîye (m) hewriney (m): b. hewrinîye (m)
hewley (zh): b. awleyî (zh) hewrinîye (m): bulutluluk
hewli (m): b. hole (m) hewryes (n): b. vewres (n)
hewlî (m): b. holî (m) hewsar (n): b. hevsar (n)
hewlîye (m): b. holîye (m) hewş (n): avlu
hewlkordiş (n) : b. holker- hewşe (m): b. hewş (n)
Ü J diş-I(n) hewt:yedi
hewn (n): l)uyku 2)düş, rüya hewt sey: yedi yüz
hewn a kerdene: l)uyut- hewtay: yetmiş
mak 2)söndürmek hewtayin, -e: yetmişinci
hewn a şîyene: l)uyumak hewte (n): hafta
2)batmak (yıldız için) hewtes: on yedi
hewna-I: yine, gene, tekrar hewtin, -e: yedinci
hewna-II: b. hîna hewtîyes: b. hewtes
hewnakerdiş (n): l)uyutma hewtyes: b. hewtes
2)söndürme hewz, -e-I: yeşil
; hewnaşîyayîş (n): l)uyuma hewz-II (m): b. hewze (m)
2)batma (yıldız için) hewze (m): havuz
hewnayene: b. huynayene hewzi (m): b. hewze (m)
hewnayîş (n): b. huynayîş (n) hey-I: hele
hewneyîne; b. ewnîyayene Hey be tîya. (Hele buraya
hewneyîş (n): b. ewnîyayîş (n) gel.)
hewnîyayîne: b. ewnîyayene hey-II: fiilin şimdiki zamanın
hewnîyayîş (n): b. ewnîya- da kullanılan bir partikel
yîş (n) hey-İII: b. hewe
hewr (n): bulut hey-IV: l)b. hebe-I (m) 2)b.
hewro sîya (n): kara bulut hebe
hewro tarî (n): kara bulut heya-I (zr): evet
talpS hew rî (n): b, tilpe heya-II: b. heta
hewrî (n) heya-III (m, z): b. a (m, z)
tilpe hewrî (n): bulut kü Heya şiya be koy? (O nere
mesi ye gitmiş?)
tulpe hew rî (n): b. tilpe heyana: b. hetanî
hewrî(n) heyanî: b. hetanî
tulpe horî (n): b. tilpe hew- heyat (n): hayat, yaşam
hezaran
heyate (m): salon, ayvan hayvan
heyati (m): b. heyate (m) heywana kovîye (m): vahşi
heyba (n): b. heywan (n) hayvan
heyban, -i: b. heywan, -e heywana koyîye (m): vahşi
heyelan (n): heyelan, göçü, hayvan
kayşa, toprak kayması heyw an a w eh şîy e (m):
heyelûn (n): b. heyelan (n) vahşi hajrvan
heyf-I (n): öç, intikam heyw an o cayî (n): evcil
heyf girewtene: öç almak, hayvan
intikam almak heyw ano k edî (n): evcil
heyf-II (n): yazık hayvan
heyf-III (m): b. hewe-I (m) heywano kovî (n): vahşi
heyfgirewtiş (n): öç alma, inti hayvan
kam alma heywano koyî (n): vahşi
heyî-I (zh, z): b. e-III (zh, z) hayvan
heyî-II (zh, s): b. e (zh, s) heywano wehşî (n): vahşi
heyke: b. hebek, -e hayvan
heykel (n): heykel heywanmiqatkerdox, -e: hay
heykeltiraş, -e: heykeltıraş van bakıcısı
heyna-I: b. hewna-I heywanqayîtkerdox, -e. hay
heyna-II: b. hîna van bakıcısı
heyni (n): b. henî-I h eyw an raverd ayîs (n): b.
heyo: b. heta heywanraverdayîş (n)
heyon: b. hetanî heywanraverdayîş (n): otla
heyona: b. hetanî ması için hayvanı araziye ba
heyonî: b. hetanî şıboş salma
hey^t: b. heşt heywanveradayîş (n): otla
heyşt sey: b. heşt sey ması için hayvanı araziye
heyştay: b. heştay başıboş salma
heyştayin, -i: b. heştayin, -e heywayere (m): ayva ağacı
heyştes: b. heştes heywer (m): b. heywayere (m)
heyştin, -i: b. heştin, -e heywo (n): b. heywan (n)
heyû: b. heta heywon, -i: b. heywan, -e
heyûn: b. hetanî heywû (n): b. heywan (n)
heyûna: b. hetanî heywûn, -i: b. heywan, -e
heyûnî: b. hetanî hez (n): b. hes (n)
heywa-I (m): ayva. hez kerdene: b. hes kerde
heywa-II (n): b. heywan (n) ne
heywan, -e: hayvan hezaj (n): b. hezaz (n)
heywana cayıye (m): evcil hezajî (m): b. hezaz (n)
hayvan hezar: bin
heywana kedîye (m): evcil hezaran: binler (mat)
hezare
hezare (n): safra kesesi he-III (m): b. hewe-I (m)
! hezarin, -e: bininci heca, -ye: değerli, kıymetli
! hezarî: binler (mat) heç: b. hîç
hezaz (n): l)heyelan, göçü, kay heç kerdene: b. hîç kerde
şa, toprak kayması 2)batak ne
hezaze (m): b. hezaz (n) heçey (m): b. hîçîye (m)
heze-1 (m): batak hâçe: b. hîç
heze-II (m): b. heje (m) heçi: b. hîç
heze-III: b. se-III heçi kerdene: b. hîç kerde-
hezek: b. seke ne
hezeki: b. seke heçikerdiş (n): b. hîçkerdiş (n)
hezey: b. sey-I hâçkerdiş (n): b, hîçkerdiş (n)
heze: b. sey-I hedî: b. edî
B hezike (m): b. hejike (m) hef-I (n): b. heyf-I (n)
hezikî (zh): b. hejikî (zh) h ef gir o t ene: b. h eyf gi-
hezîrane (m): haziran rewtene
hezîrani (m): b. hezîrane (m) hef-II (n): b. heyf-II (n)
hezîroni (m): b. hezîrane (m) hef-III (m): b. hewe-I (m)
i hezîrûn (m): b. hezîrane (m) hefna: b. hewna-I
hezkerdiş (n): b. heskerdiş (n) hega (n): tarla
hezkerdox, -e: b. heskerdox, -e hega demdayene: anız boz
; hezm kerdene: sindirmek mak
; hezmkerdiş (n): sindirme hegayo awî (n): sulak tarla
hezret: hazret hegawo axpîn (n): b. hega-
Hezret Elî: b. Hezretî Elî yo axpîn (n)
Hezret Mehemed: b. Hez- hegawo axpîr (n): hegayo
retî Mihemed axpîn (n)
Hezretî Alî: Hazreti Ali hegayo axpîn (n): verimli
Hezretî Elî: Hazreti Ali tarla
Hezretî Isa: Hazreti İsa hegayo filhan (n): herk
Hezretî Meheme: b. Hez hege (n): b. ege (n)
retî Mihemed hege kerdene: b. ege ker
Hezretî Miheme: b. Hezre dene
tî Mihemed hejîre (m): incir
Hezretî Mihemed: Hazreti hejîrere (m): incir ağacı
Muhammed hekat (m): b. hîkaye (m)
Hezretî Olî: b. Hezretî Elî, hekate (m): b. hîkaye (m)
Hezretî Alî hekaya (m): b. hîkaye (m)
Hezro (n): Hazro helaneke (m): salıncak
he-I: l)b. hey-I 2)b. hîna hele (m): b. hele (m)
he-II: fiilin şimdiki zamanında helik (n): haya (erkeklik bezi),
kullanılan bir partikel taşak
helike (m): b. helaneke (m) herse ... ameyîş: kızma (öf
heliki (m): b. helaneke (m) kelenme, sinirlenme)
helî (n): b. helî (n) herse... ardene: öfkelendir
heluge (m): çirişotu mek, sinirlendirmek
hem-I (n): taraf, yan, yaka (kı Aşm îne reyna h ersane
yı) . Zerrîw eşî ana. (Aşmîne
hem-II (n): b. hîm (n) yine Zerrîweş’i sinirlendiri
heme (m): an yor.)
hen: b. winî herse ... ardiş: kızdırma
hena-I: b. hewna-I hersbîyaya (m): kızgın (öfkeli),
hena-II: b. hîna küskün, küs, dargın
hena-III: b. winî hersbîyaye (n): kızgın (öfkeli),
hene-I (n): b. henî-I (n) küskün, küs, dargın
hene-II (m): b. hing -I(n) hersbîyaye (m): b. hersbîya-
Heni (n): Hani yîye (m)
heni (n): b. henî-I (n) hersbîyayîş (n): kızma (öfke
henî-I (n): çeşme, pınar lenme, sinirlenme), küsme
henî-II: b. winî h e rsb îy a y îy e (m): kızgın
herame (n): b. heramî (n) (öfkeli), küskün, küs, dargın
heramî (n): gelinlik (gelinin ni hersin, -e: kızgın (öfkeli), sinirli
kâh veya düğün sırasında herskerdiş (n): kızdırma, küs
giydiği giysi) türme, darıltma
herey (n): b. berey (n), erey (n) herskewtiş (n): kızma (öfke
heris (n): b. heriş (n) lenme, sinirlenme)
herîs (n): b. heriş (n) hersnik: b. hersin, -e; herso-
heriş (n): akın, saldırı, hücum k in , -e
heriş kerdene: akın etmek, hersokin, -e: kızgın (öfkeli), si
saldırmak, hücum etmek nirli
hers (n): dargınlık, küskünlük, herş (m): b. hesire (m)
kızgınlık, öfke hesir (m): b. hesire (m)
hers bîyene: darılmak, küs hesire (m): b. hesire (m)
mek, kızmak (öfkelenmek, hesîre (m): b. hesire (m)
sinirlenmek) hestîre (m): b. hesire (m)
hers kerdene: darıltmak, heş (n): b. hiş (n)
kızdırmak, küstürmek, sinir heş kewtene: b. hiş kewtene
lendirmek, öfkelendirmek h eşe... ser şîyayene: b. hi
hers kewtene: öfkelenmek, şe ... ser şîyene
sinirlenmek heşe ... serşîyayîş; b. hişe
hers ra ser fîştene: sinir ...serşîyayîş
lendirmek h eşe... ver şîyayene: b. hi
h e rs e ... ameyene: öfkelen şe ... ver şîyene
mek, sinirlenmek heşe ... verşîyayîş: b. hişe
... verşıyayîş hij (n): b. heriş (n)
heşe xo vila kerdene: b. hi- hij kerdene: b. heriş ker
şe xo vila kerdene dene
heşin, -e: b. kesk, -e; hewz, -e hil kerdene: kaldırmak
heşîn, -e: b. kesk, -e; hewz, -e hili (m): b. hele-II (m) .
heşkewtiş (n): b. hişkewtiş (n) hila eıi (m): b. hela ereyî (m)
heşt: b. heşt hila nimajî (m): b. hela ni-
heşt sey: b. heşt sey majî(m)
heştay: b. heştay , hili di: b. hele de
heştay e: b. heştay hilî (n): b. helî (n)
het-I: b. het (n) v hilke (n): kova
het-II: b. hete (m) hilkerdiş (n): kaldırma
hete (m): but, uyluk hilp-hilp: hüngür hüngür
he ver e: ilkönce, en önce him ... him ...: b. hem ... hem ...
heverî: b. hevere him ... himi ... : b. hem ...
hever: b. hevere h e m ...
hevî (m): ümit, umut hima-I: b. hema-I
hewn (n): b. hewn (n) hima ra: b. hema-1
hewn a kerdene: b. hewn hima-hima: b. hema-hema
a kerdene hima-II: b. labele, la
hewn a şîyayene: b. hewn himbaz (n): b. embaz (n)
aşîyene himo: b. hema-I
hewn ra şîyayene: b.hewn himzar: b. hezar
a şîyene hin-I: bazı
hewnakerdiş (n): b. hewna- hin-II: l)b. winî 2)b. wina
kerdiş (n) hin-III: b. hinî-III
hewnaşîyayîş (n): b. hewna- hina-I: b. winî
şîyayîş (n) hina-II: b. hîna
heya-I (zr): b. heya-I (zr) hinar (m): b. henare (m)
heya-II: b. heta hinare (m): b. henare (m)
heyat (n): b. heyat (n) hinarere (m): b. henarere (m)
heyf (n): b. heyf-I(n) hinareri (m): b. henarere (m)
heyf guretene: b. heyf gi- hinari (m): b. henare (m)
rewtene hinawleri (m): b. henarere (m)
heyşt: b. heşt hind (n): beyaz renkli bez
heywan, -e: b. heywan, -e hinda: b. hende
hez (n): güç, kuvvet hinde: b. hende
hezdar, -e: güçlü, kuvvetli hindey: b. hende
heze (m): b. heje (m) hinde: b. hende
hezike (m): b. hejike (m) hindek: b. hende
hezin, -e: güçlü, kuvvetli hindi: b. hende
hidud (n): b. hudud (n) hindî-I (m): karpuz
hindî-II: b. hinî-III hingazî (m): b. hengazî (m)
hindîroş, -e: karpuzcu hingdar, -e: arıcı
Hindistan (n): Hindistan hinge (m): arı (bal arışı)
hine (iı): kına hingemîn (n): b. hingimçn (n)
hine bîyene: kınalanmak, hingi (m): b. hinge (m)
kına sürülmek, kına yakıl hingila (m): yalmayak
mak, kınayla boyanmak hingile-I (n): l)kol 2)elbise
hine desawitene: kınala kolu, yen
mak, kına sürmek, kma yak hingile-Il (n): yalmayak
mak, kınayla boyamak hingilik (n): emzik
hine desawîyayene: kına hingime (n): b. hingimen (n)
lanmak, kına sürülmek, kına hingimen (n): bal
yakılmak, kınayla boyanmak hinî-I: b. winî
hine kerdene: kınalamak, hinî-II (n, z): b. ney (n, z)
kma sürmek, kma yakmak, hinî-III: artık
kınayla boyamak hinî-IV: l)biraz 2)b. hin-I
hine panayene: kınalamak, hinîke: biraz
kma sürmek, kma yakmak, hinîya: b. hîna
kınayla boyamak hinkî: b. hin-I
hine panîyayene: kınalan hinkuf, -e: denk
mak, kma sürülmek, kma Ti hinkufe ey nîye. (Sen
yakılmak, kınayla boyanmak onun dengi değilsin.)
hine ... sawitene: kmala- Hinqara (n): b. Anqara (m)
mak, kma sürmek, kma yak Hinqera (n): b. Anqara (m)
mak, kınayla boyamak hinya: b. hîna
hine ... sawîyayene: kına hinzar: b. hezar
lanmak, kma sürülmek, kma hip-huşk, -e: kupkuru
yakılmak, kınayla boyanmak hiq kerdene: hık tutmak
hinebîyayîş (n): kınalanma hir: b. her-II
hinedesawitiş (n): kınalama hir g9: b. her yew
hinedesawîyayîş (n): kınalan hirye: b. hîre
ma his kerdene: b. hîs kerdene
hinekerda (m): kınalı hiskerdiş (n): b. hîskerdiş (n)
hinekerde (n): kınalı hiş (n): bellek, hafıza
hinekerdiş (n): kınalama Ez kokim biya, hinî hişe
hinekerdîye (m): kınalı m ino v eren nSm endo.
hinepanâyîş (n): kınalama (Yaşlandım, artık eski belle
hinepanîyayîş (n): kınalanma ğim kalmamış.)
hineyin, -e: kınalı hiş kewtene: anlamak
hing-I (n): l)zaman, vakit, çağ hişe xo vila kerdene: delir
2)an mek, çıldırmak
hing-II (m): b. hinge (m) h işe... ser şîyene: anlamak
h iş e ... serşîyayîş: anlama ra ser fîştene
hişe ... ver şîyene: anla hîerse ... ameyene: b. her
mak se ... ameyene
h iş e ... verşîyayîş: anlama hîerse ... ardene: b. herse
hişar (n): kayalık uçurum ... ardene
hişkewtiş (n): anlama hîerse ... ardiş: b. herse ...
hiwatene: b. huyayene ardiş
hiwateyîş (n): b. huyayîş (n) hîersî ... ardene: b. herse
hiwatiş (n): b. huyayîş (n) ... ardene
hiwayene: b. huyayene hîersbîyaye (n): b. hersbîya-
hiwayîş (n): b. huyayîş (n) ye (n)
hiwe (n): b. huye-I (n) hîersbîyayîye (m): b. hersbî-
hiwetene: b. huyayene yayîye (m)
hiwetiş (n): b. huyayîş (n) hîersin, -e: b. hersin, -e
hiwnayene: b. huynayene hîerskerdis (n): b. hersker-
hiwnayîş (n): b. huynayîş (n) diş(n)
hiwi (n): b. huye-II (n) hîerskotiş (n): b. herskew-
hiwî (n): b. huye-I (n) tiş(n)
hizirîyayene: düşünmek hîeze (m): b. heje (m)
hizirîyayîş (n): düşünme hîkaya (m): b. hîkaye (m)
hî-I: b. hît, -e hîkaye (m): öykü, hikâye
hî bîyayene: b. hît bîyene hîkerdiş (n): b. hîtkerdiş (n)
hî kerdene: b. hît kerdene hîle(n):hile
hî-II (n, z): b, ey-I (n, z) hîlebaz, -e: hilekâr
hîbîyayîş (n): b. hîtbîyayîş (n) hîlebazîye (m): hilekârlık
hîç: hiç hîlekar, -e: hilekâr
hîç kerdene: hiçlemek, hiç hîlekarîye (m): hilekârlık
leştirmek hîm (n): temel
hîçey (m): b. hîçîye (m) hîme (m): büyük taş
hîçe (m): b. hîçîye (m) hîmi (m): b. hîme (m)
hîçîye (m): hiçlik hîn-I (zh, z): b. înan (zh, z)
hîçkerdiş (n): hiçleştirme hîn-II: b. hinî-III
hidrojene (m): hidrojen hîn-III: b. hîna
hîers (n): b. hers (n) hîna: l)daha
hîers bîyayîş (n): b. hersbî- Keneke to ra hîna zaf za-
yayîş (n) , na. (Kız senden daha çok
hîers bîyene: b. hers bîyene biliyor.)
hîers kerdene: b. hers ker 2)henüz, hâlâ ^
dene Keneke hîna neşîya./Ke-
hîers kotene: b. hers kew- neke hema neşîya. (Kız
tene henüz gitmemiş.)
hîers ra ser vîştene: b. hers hîne-I (zh, z): b. înan (zh, z)
hîs
hîne-II (n): b. henî-I (n) hîrâgoşeyo çeşitkenar (n):
hîne: b. hîna çeşitkenar üçgen
hîne: b. hinî-IV hîrâgoşeyo diletkenar (n):
hînî-I: b. hinî-IV ikizkenar üçgen
hînî-II: b. hinî-III hîrâgoşeyo hîrahokin (n):
hînî-III (zh, z): b. înan (zh, z) geniş açılı üçgen
hînî-IV (n): b. hânî-I (n) . hîrâgoşeyo seypâkenar
hînî-V: b. winî (n): eşkenar üçgen
hînîke: b. hinîke hîrâgoşeyo tenghokin (n):
hînke: b. hinîke dar açılı üçgen
hînkî: b. hinîke hîrâgoşeyo tîkhokin (n):
hînsan (n): b. însan (n) dik açılı üçgen
hîr (m): b. îre hîrâgoşe-11 (m): dirgen (üç
hîr vetene:b. îre vetene çatallı dirgen)
hîra,-ye: geniş hîrâgoşî (m): b. hîrâgoşe-II (m)
hîrahoke (m): geniş açı hîrâme: b. hîrâ heme
hîrahokin, -e: geniş açılı hîrân, -e: b. hîrâyin, -e
hîratî (m): genişlik hîres: on üç
hîrayîye (m): genişlik hîresibay (n): bugünden sonra
hîre-I (n): baş dönmesi ki üçüncü gün
hîre şîyayene: b. hîre şîye- hîrâsiway (n): b. hîresibay (n)
ne hîrâsiwey (n): b. hîresibay (n)
hîre şîyene: başı dönmek hîreyin, -e: üçüncü
hîrâ ... şîyayene: b. h îr â ... hîrgueş (m): b. hîrâgoşe-II (m)
şîyene hîrguweş (m): b. hîrâgoşe-II (m)
h îrâ ... şîyene: başı dönmek hîri-I (m): b. îre-II (m)
Hîreşima şino. (Başmız dö hîri vetene: b. îre vetene
ner.) hîri-II: b. hîrâ
hîre-II: b. hîre hîrigueş (m): b. hîrâgoşe (m)
hîremena: b. hîre hemîne hîrin, -e: b. hîrâyin, -e
hîremîna: b. hîre hemîne hîrini: b. hîrâyine
hîreşîyayîş (n): başı dönme hîris: otuz
hîre: üç hîrisibay (n): b. hîresibay (n)
hîr sey: b. hîre sey hîrisin, -e: otuzuncu
hîre sey: b. hîre sey hîriş: b. hîris
hîre heme: her üç hîrye: b. hîrâ
hîre hemîne: her üçü hîryend (m): b. herinde (m)
hîrâ râ se: b. hîrâ sey hîryes: b. hîrâs
hîrâ sey: üç yüz hîryin: b. hîrâyin, -e
hîrâ sâ: b. hîrâ sey hîryîn: b. hîrâyin, -e
hîrâ sây: b. hîrâ sey hîs (n): duygu, his
hîrâgoşe-î (n): üçgen (mat) hîs kerdene: hissetmek, se-
zinlemek, sezmek hîstîre (m): b. îstire (m)
hîsdar, -e: duygulu, duygun hîş (n): b. hiş (n)
hîsdarenî (m): duygululuk, hîşî xo vila kerdene: b.
duygunluk hişe xo vila kerdene
hîsdarî (m): duygululuk, duy h ît, -e-I: ıslak, yaş
gunluk, hît bîyene: ıslak olmak, ıs
hîsdarîye (m): duygululuk, lanmak, yaş olmak
duygunluk hît kerdene: ıslatmak
hîsger, -e: duyarlı, duygulu, hît-II (n): b. wit (n)
hassas hîtbîyayîş (n): ıslanma
hîsgerenî (m): duyarlık, duy hîtenî (m): b. witinîye (m)
gululuk, hassaslık, hassa hîtik (n): tiftik
siyet k ilaw a/kulika h îtik en e
hîsgerî (m): duyarlık, duygu (m): tiftik külah
luluk, hassaslık, hassasiyet hîtikin, -e: tiftikli
hîsgerîye (m): duyarlık, duy hîtin, -i: b. witin -e
gululuk, hassaslık, hassasi hîtîye-I (m): ıslaklık, yaşlık
yet hîtîye-II (m): b. witinîye (m)
hîsî, -ye: duygusal, hissi hîtkerdiş (n): ıslatma
hîsîbîyayîş (n): duygusallık hîttik (n): b. hîtik (n)
hîsîtî (m): duygusallık X hîttikin, -e: b. hîtikin, -e
hîsîyîye (m): duygusallık hîvî (m): b. hevî (m)
hîskerdiş (n): hissetme, sezin hîwe (n): b. huye-I (n)
leme, sezme hîy: b. hît, -e
hîsr (m): b. hesire (m) hîy bîyayene: b. hît bîyene
hîsre (m): b. hesire (m) hîy kerdene: b. hît kerdene
hîss (n): b. hîs (n) hîyate (m): b. heyate (m)
hîssî, -ye: b. hîsî, -ye hîybîyayîş (n): b. hîtbîyayîş (n)
hîssîbîyayîş (n): b. hîsîbîya- hîyega (n): b. hega (n)
yîş (n) hîyey (m): b. hîtîye-I (m)
hîssîyîye (m): b. hîsîyîye (m) hîye (m): b. hîtîye-I (m)
hîstenik, -e: duyarlı, duygulu, hîykerdiş (n): b. hîtkerdiş (n)
hassas hîyşar (n): b. hişar (n)
h îsten ik en î (m): duyarlık, hîza(m):hiza
duygululuk, hassaslık, has h îza ya... de: hizasında
sasiyet hîzaya... ra: hizasında
hîstenikî (m): duyarlık, duygu Hîzan (n): Hizan
luluk, hassaslık, hassasiyet hîzare (m): b. îzare (m)
hîstenikîye (m): duyarlık, duy hîzara lihefî (m): b. îzara
gululuk, hassaslık, hassasi lihefî
yet hîzara masî (m): b. îzara
hîstire (m): b. îstire (m) masa (m)
hîzara nimacî (m): b. îzara lah şifa versin./Geçmiş ol
nimajî (m) sun.) •
hîzari (m): b. îzare (m) Homa tala: b. Homa teala
ho-I: fiilin şimdiki zamanında Homa teala: Allahü teâlâ
kullanılan bir partikel Haqo tela: b. Heq teala
ho-II: b. xo-I Homa zîyade biko. (Tanrı
ho ver estene: b. xo ver eş- ziyade etsin/artırsın.)
tene Ma kem i kerd, Homa bi-
ho vîr a kerdene: b. xo vîr zedno. (Biz eksilttik, Tanrı
ra kerdene ziyade etsin/artırsın.)
ho-III (m): b. hewe-I (m) Ma kemî kerd, Homa ke-
h ogeç (n): iki yaşında veya mî neko. (Biz eksilttik, Tan
daha yaşlı olan koç rı eksiltmesin.)
hoke (m): açı Ma kemî kerd, Homa veşî
hokepeym (n): iletki biko. (Biz eksilttik, Tanrı zi
hoki (m): b. hoke (m) yade etsin/artırsın.)
hol, -e: iyi Ma kemî kerd, Homa zîya-
Ez hol a. (Ben iyiyim.) de biko. (Biz eksilttik, Tann
h o l b îy en e: l)iyi olmak ziyade etsin/artırsın.)
2)iyileşmek homa: b. hema-I
hol kerdene: l)iyi etmek homa ra: b. hema-1
2)iyileştirmek Homay (n): b. Homa (n)
hol kerdene: b. hil kerdene Homayî, -ye: Tanrısal, ilahi
holbîyayîş (n): l)iyi olma 2)iyi- homeyîne: b. ameyene
leşme homeyîne kîştene: b. ame
holey (m): b. holîye (m) yene kiştene
hole (m): b. holî (m) homeyîş (n): ameyîş (n)
holi (n)^ b. howle (n) homeyîşkîştiş (n): b. ameyîş-
holî (m): iyilik kiştiş (n)
holîye (m): iyilik , hon (n): b. hewn (n), xow (n)
h olk erd iş-I (n): l)iyi etme hon a kerdene: b. hewn a
2)iyileştirme kerdene
holkerdiş-Il (n): b. hilkerdiş (n) hon a şîyayene: b. hewn a
Hollanda (m): Hollanda şîyene
Homa (n): Tanrı, ilah 1 hon a şîyene: b. hewn a şî-
Homa caye ey deko. (Tann yene
yerini doldursun.) hona-I: b. winî
Homa herinda ey deko. hona-II: b. hîna
(Tanrı yerini doldursun.) hona-III: b. hewna-I
Homa rehetîye bido. (îyi honakerdiş (n): b. hewnaker-
geceler.) diş(n)
Homa şîfa bido. (Tanrı/Al honaşeyîş (n): b. hewnaşîya-
I . .
I
honaşîyayîş_______________
yîş(n) howle (n): örtme (bina için)
honaşîyayîş (n): b. hewnaşî- howle (m): b. holîye (m)
yayîş (n) howley (m): b. holîye (m)
honday: b. hende howli (m): b. hole (m)
honde: b. hende howli (n): b. howle (n)
honde: b. hende howlkerdiş (n): b. holkerdiş-
Hondûras (n): Honduras I (n)
honeyî: b. asaren, henen hown (n): b. hewn (n), xow (n)
hone: b. hewna-I hown a kardene: b. hewn
Honyara (m): Honiara a kerdene
honzar: b. hezar hown a kerdene: b. hewn
hope (m): havuz a kerdene
hopi (m): b. hope (m) hown a şîyayene: b. hewn
.c hophopik (n): ibibik kuşu a şîyene
hoqa (m): b. weqa (m) howna: b. hewna-I
hoqebaz, -e: hokkabaz hownakardiş (n): b. hewna-
hoqqebaz, -e: b. hoqebaz kerdiş (n)
hor (n): b. hewr (n) hownakerdiş (n): b. hewna-
hora-I (n): b. hewra (n) kerdiş (n)
hora-II: b. xora hownaşeyîş (n): b. hewnaşî-
horaye (n): b. hewrayî (m) yayîş(n)
horayî (n): b. hewrayî (m) hownaşîyayîş (n): b. hewna-
horin (n): b. hewrin (n) , şîyayiş (n)
horine (n): b. hewrinîye (m) howneyîne: b. ewnîyayene
horîyes (n): b. vewres (n) howneyîş (n): b. ewnîyayîş (n)
hors (n): b. ors (n) hownîyayîne: b. ewnîyayene
horte (n): b. orte (n) howmyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
horyes (n): b. vewres (n) howr (n): b. hewr (n)
hoşta, -ye: b. westa, -ye howra (n): b. hewra (n)
hoste (n): b. westa (n) howrin (n): b. hewrin (n)
hoş (n): b. hewş (n) howriney (m): b. hewrinîye (m)
hot: b. hewt howş (n): b. hewş (n)
hot sey: b. hewt sey howt:b. hewt
hotay: b. hewtay howte (n): b. hewte (n)
hote (n): b. hewte (n) howzi (m): b. hewze (m)
hotes: b. hewtes hoybaşenî (m): başorakçılık
hovîrakerdiş (n): b. xovîrra- hoybaşî, -ye: başorakçı
kerdiş (n) hoybaşîtîye (m): başorakçılık
how (m): b. hewe-I (m) hoye (m): ekin veya ot biçerken
howl, -e: b. hol, -e biçmek için yönelmen ve
howlbîyayîş (n) : b. holbîya- hedeflenen mesafe
yîş(n) hoyneyîne: b. ewnîyayene
hoyneyîş (n): b. ewnîyayîş (n) (n): sosyal güvenlik hukuku
hoynîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) huqûqe asayişe sosyalî
biöynî: b. biewm (n): sosyal güvenlik hukuku
boynî: b. biewnî huqûqe bacî (n): vergi hu
hozor: b. hezar kuku
hu-I: b. xo huqûqe bankaçîyîye (n):
hu-II (n): b. huye (n) bankacılık hukuku
hudid (n): b. hudud (n) huqûqe bazirganîye (n):
hudud (n): sınır, hudut ticaret hukuku
hukm (n): yargı, hüküm huqûqe erazî (n): arazi hu
hukmat (n): hükümet kuku, toprak hukuku
hukumat (n): b. hukmat (n) huqûqe îcra-îflasî (n): icra-
hule (n): koni iflas hukuku
huli (m): b. hele (m) huqûqe karî (n): iş hukuku
huli di: b. hele de huqûqe keyeyî (n): aile hu
hula erî (m): b. hela ereyî (m) kuku
hula nim ajî (m): b. hela huqûqe malîye (n): maliye
nimajî (m) hukuku
hulikin, -e: konik huqûqe mîrasî (n): miras
hulî: hindi hukuku
huma: b. hema huqûqe m îyandewletan
hunaz, -e: başorakçı (n): devletlerarası hukuk
hunazî (m): başorakçıhk huqûqe peroyî ye dewle-
huncî: b. ancî tan (n): devletler genel hu
hund: b. hende kuku
hunda: b. hende-1 huqûqe peroyî ye deynî
hunde: b. hende-1, (n): borçlar genel hukuku
hüner (n): beceri, hüner, sanat huqûqe qanûne bingeyî
hunero edebî (n): edebi be (n): anayasa hukuku ^
ceri huqûqe Roma (n): Roma
hunermend, -e: sanatçı hukuku
hune: b. hewna-I huqûqe tîcaretî (n): ticaret
hunî: b. winî, ayhawa hukuku
hunîn: b. henen, asaren huqûqe ûsule ceza (n): ce
hunkuf, -i: b. hinkuf, -e za usul hukuku .
huqûq (n): hukuk huqûqe ûsule medenî (n):
huqûqe arizî ye deynî (n): medeni usul hukuku
borçlar özel hukuku huqûqe wayîrîye (n): mül
huqûqe arizî ye mîyan- kiyet hukuku
dewletan(n): devletlerarası huqûqe Yewîya Ewropa
özel hukuk (n): Avrupa Birliği hukuku
huqûqe asayişe cematkî huqûqo arizî (n): hususi
hukuk, özel hukuk hurdîkerdiş (n): doğrama (ek
huqûqo medenî (n): mede mek vb. için), ufalama (ek
ni hukuk mek vb. için)
huqûqo peroyî (n): genel hurendî (m): b. herinde (m)
hukuk, umumi hukuk hure amayene: b. were ame
huqûqo tebîî (n): doğal hu yene
kuk, tabii hukuk hure am ayene: b. w ere
huqûqzan, -e: hukukçu ameyene
hur-I: b. her hu re am eyîne: b. w ere
hur çar: b. her çar ameyene
hur demena: b. her dîyan, hure ardene: b. were ar
her dîyine dene
hur demîna: b. her dîyan hureamayîş (n): b. wereame-
hur dena: b. her dîyan, her yîş (n) .
dîyine hureardiş (n): b. wereardiş (n)
hur di: b. her di hurenayîs (n): b. hurenayîş (n)
hur dima: b. her di, her dî- hurenayîş (n): sertçe tartışma
yan hurend (m): b. herinde (m)
hur dimena: b. her dîyan, hurendî (m): b. herinde (m)
her dîyine huriştene: b. weriştene
hur dimîn: b. her dîyan, huriştiş (n): b. weriştiş (n)
her dîyine hürm et (n): saygı, ihtiram,
hur dimîna: b. her dîyan, hürmet
her dîyine hürmetkar, -e: saygılı, hür-
hur dimîne: b. her dîyan, metkâr, hürmetli .
herdîyine hurmetkarey (m): b. hurmet-
hür dî: b. her di karî (m), hurmetkarîye (m)
hur mîn: b. her dîyan hurmetkare (m): b. hürmet
hur mîna: b. her dîyan karî (m), hurmetkarîye (m)
hur-II (n): b. wir (n) hurmetkarenî (m): saygılılık
hura: b. xora hurmetkarî (m): saygılılık
hurak (n): keser hurmetkarîye (m): saygılılık
hurdî, -ye: küçük, ufak, kırıntı hurna: b. her di, her dîyan,
hurdî kerdene: doğramak her dîyine
(ekmek vb. için), ufalamak husk, -e: b. huşk, -e
(ekmek vb. için) husk bîyene: b. huşk bî
hurdîye belxurî (n): ince yene
bulgur husk k erd en e: b. huşk
hurdîye nanî (n): ekmek kı kerdene
rıntısı husk û biring, -e: b. huşk
hurdî-hurdî: küçük küçük, û biring, -e
ufak ufak, ince ince huska (n): b. huşka (n)
Hûmay
huskbîyayîş (n): b. huşkbîya- huyayene: gülmek
yîş (n) huyayene: b. huyayene
huşkenî (m): b. huşkenî (m) huyayîş (n): b. huyayîş (n)
huskîye (m): b. huşkîye (m), huyayîş (n): gülme, gülüş
huşkî (m) huye-I (n): kürek
huskkerdiş (n): b. huşkker- huyey vewri (n): b. huyeye
diş (n) . vewre (n)
huşk, -e: kuru huyeye vewre (n): sıyırga
huşk bîyene: kurumak huye-II (n): gülme, gülüş
huşk kerdene: kurutmak huyî (n): b. huye-I (n)
huşk û biring, -e; kupkuru huynayene: güldürmek
huşk û hol, -e: kupkuru huynayene: b. huynayene
huşk û wad, -e: kupkuru huynayîş (n): güldürme
huşk û war, -e: kupkuru Hûma (n): b. Homa (n)
huşk-biring, -e: kupkuru Hûma şîfa bid’.: b. Homa
huşka (n): ayaz şîfabido.
huşkbîyayîş (n): kuruma Hûma tala: b. Homa teala
huşkdes (n): sadece taşlardan Hûma tela: b. Homa teala
örülen harçsız duvar Hûma zîyed kir.: b. Homa
huşkedîsk (n) (TE): sabit disk zîyadebiko.
huşkenî (m): kuruluk hûmar (m): b. hûmare (m)
huşkî (m): kuruluk hûmare (m): sayı, adet
huşkîye (m): kuruluk hûmara desrayine: onda
huşkkerdiş (n): kurutma lık sayı (mat)
hut, -e-I: balina hûmara pî: pi sayısı (mat)
hut-II (n): b. wit (n) hûmare desrayinî: ondalık
hutin, -i: b. witin -e sayılar (mat)
hutiney (m): b. witinîye (m) hûmaritene: saymak
huwa£e (n): b. huye-II (n) hûmaritiş (li): sayma
huwatene: b. huyayene hûmarkî: sayısal
huwatiş (n): b. huyayîş (n) hûmarname (n): sayı sözcüğü
huwayene: b. huyayene hûm arnam eye b in g e y î
huwayîş (n): b. huyayîş (n) (zh): asıl sayılar
huwe (n): b. huye-I (n) hûmarnameye kesîrî (zh):
huwi (n): b. huye-II (n) kesir sayılar
huwî (n): b. huye-I (n) hûmarnameye rezkî (zh):
huwnayene: b. huynayene sıra sayılar
huwnayîş (n): b. huynayîş (n) hûmarnameye zerfkî (zh):
huwt: b. hewt zarfsal sayılar
huwt re se: b. hewt sey hûmartene: b. hûmaritene
huwte: b. hewtay hûmartiş (n): b. hûmaritiş (n)
huy (n): b. huye-I (n) Hûmay (n): b. Homa (n)
hûn
Hûmay rehetey bido.: b. hûnaşîyayîş (n): b. hewnaşî-
Homa rehetîye bido. yayîş(n)
Hûmay şîfa bido.: b. Homa hûnc: b. ancî
şîfabido. hûncî: b. ancî
Hûmay teala: b. Homa te- hûney: b. hewna-I
ala hûne: b. hewna-I
Hûmay zede biko.: b. Ho hûnzar: b. hezar
ma ziyade biko. hûr (n): b. hurdî (n)
Hûmay zede kero.: b. Ho- hüre nanî (n): b. hurdîye
ma zîyade biko. nanî(n)
hûn (n): b. hewn (n), xow (n) hûrdanik (n): ince bulgur
hûn a kerdene: b. hewn a hûrik (n): çok ince bulgur
kerdene hûrike belxurî (n): çok ince
hûn a şîyayene: b. hewn a bulgur
şîyene hût, -e: b. hut, -e
hûna: b. hîna hût (n): b. wit (n)
hûnakerdiş (n): b. hewnaker- hûtifl -i: b. witin, -e
diş (n) hûtiney (m): b. witinîye (m)
I
-ic (sf): b. -ij (sf) imbaze (m): b. embazîye (m)

... id (pd): b. ... de (pd) imbiryan, -i: b. embiryan, -e
ig: b. ke-I im biryanîni (m): b. embir-
ihna: b. wina yanîne (m)
-ij (sf): mensubiyet (“-lı7“-li”) imbrîyan, -i: b. embiryan, -e
anlamı veren bir sonek imbrîyanîni (m): b. embirya-
çewlîgij, -e: Bingöllü nîne (m)
dersimij, -e: Dersimli imeyîş (n): b. ameyîş (n)
pîranij, -e: Piranlı imi (m): b. eme (m)
ika: b. nika imir (n): emr-I (n)
ilaqe (n): b. eleqe (n) imnan (n): b. hamnan (n)
ilm (11): b. îlim (n) imnana (m): b. hamnana (m)
ilmdar, -e: b. îlimdar, -e imnane (n): b. hamnane (n)
ilmdarî (m): b. îlimdarî (m), imnanen, -e: b. hamnanen, -e
îlimdarîye (m) imnanîn, -e: b. hamnanen, -e
İlmî, -ye: b. îlmî, -ye imnanîye (m): b. hamnanîye (m)
ilxamur (n): b. exlamur (n) imno (n): b. hamnan (n)
im- (pr): b. em- (pr) imnon (n): b. hamnan (n)
imser: b. emser imsarr: b. emser
imşo: b. emşo imser: b. emser
imbar (n): b. embar (n) imş: b. emşo
imbarik: b. bimbarek, -e imşo: b. emşo
imbarken: b. bimbarek, -e in-I (n, z): b. no-I (n, z)
imaz, -i: b. embaz, -e inî (n, z): b. ney-II (n, z)
imazey (m): b. embazîye (m) in-II (n, s): l)b. no-II (n, s) 2)b.
imbaz, -i: b. embaz, -e ne-IV (n, s)
imbazey (m): b. embazîye (m) in-III (zh, s): b. ne-II (zh, s)
-in/-ine-I (sf): “-lı7“-li” anlamı -ine (sf): b. -ene (sf) -
veren bir sonek iney-I (m, z): b. naye (m, z)
' esteyin, -e: kemikli iney-II (n, z): b: ney-II (n, z)
kateyin, -e: kemikli v ine-I (m, z): b. naye (m, z)
solin, -e: tuzlu ine-II (n, z): b. ney-II (n, z)
-in-II (sf): b. -ene (sf) ine-III (zh, z): b. ne-I (zh, z)
ina-I (m, z): l)b. na-I (m, z) 2)b. ine-IV (zh, s): b. ne-II (zh, s)
naye (m, z) ingilisîyayene: b. engilisîya-
inay (m, z): b. naye (m, z) yene
ina-II (m, s): b. na-II (m, s) ingilisîyayîş (n): b. engilisî-
ina ray: b. na rey yayîş (n)
ina rey: b. na rey ingilisnayene: b. engilisna-
; ina re: b. na rey yene
ina-III: b. wina ingilisnayîş (n): b. engilisna-
inahawa: böyle yîş (n)
inaheta: b. nata ingimeiı (n): b. hingimen (n)
| inahewa: b. inahâwa ingişti (m): b. engişte (m)
! inaray: b. nara ingişta malevi (m): b. en-
| inarey: b. nara gişta malebe (m)
i inasar: böylesi ingiştiri (n): b. engiştane (n)
[ inasar kar: böylesi iş ingîşt (m): b. engişte (m)
! ; inasaren, -e: böylesi, böylesine ingîşti (m): b. engişte (m)
i | karo inasaren (n): böylesi iş ingîştey dest (m): b. engiş-
^ inasareni (m): b. inasarene (m) ta destî (m)
inawa: b. inahawa ingîştey ling (m): b. engiş-
inay (m, z): b. naye (m, z) ta linge (m)
inayin: b. inasar ingîştona (m): b. engiştane (n)
inbaz: b. embaz, -e ingle (n): b. hingile-I (n)
inbiryan, -i: b. embiryan, -e inguri (m): b. engure (m)
. inbiryanîni (m): b. embirya- ini-I (n, z): l)b. no-I (n, z) 2)b.
nîne (m) ney-II (n, z)
inca: b. noca ini-II (n, s): b. no-II (n, s) .
incase (m): b. încase (m) inika: b. nika
incasere (m): b. încasere (m) inikay: b. nika
incîli (m): b. încîre (m), hejî- inî-I (n, z): b. ney-II (n, z)
re (m) inî-II (n, s): b. ne-IV (n, s)
inda: b. hende inî-III (zh, z): b. ne-I (zh, z)
inde: b. hende inî-IV (zh, s): b. ne-II (zh, s)
indhey: b. hende inîn (zh, z): b. nînan (zh, z)
indi: b. hende inîyan (zh, z): b. nînan (zh, z)
indihey: b. hende inîyon (zh, z): b. nînan (zh, z)
indiheyra: b. hende inîyûn (zh, z): b. nînan (zh, z)
inka: b. nika istare (n): b. estare (n)
inkay: b. nika istîrî (n): b. estare (n)
inkayin, -i: b. nikayin, -e istomî (m): b. astamî (m)
inkey: b. nika istonik (m): b. estaneke (m)
inkeyin, -i: b. nikayin, -e istoniki (m): b. estaneke (m)
inke: b. nika istor, 4: b. estor, -e
inkeyin, -i: b. nikayin, -e istuni (m): b. estune (m)
ino-I (n, z): b. no-I (n, z) istûnik (m): b. estaneke (m)
ino-II (n, s): b. no-II (n, s) istûniki (m): b. estaneke (m)
ino-III (zh, z): b. nînan (zh, z) işkence: b. îşkence (n)
inon (zh, z): b. nînan (zh, z) işkij (m): b. eskije (m)
inû-I (n, z): b. no-I (n, z) işkij i (m): b. eskije (m)
inû-II (n, s): b. no-II (n, s) işmo: b. emşo
inûn (zh, z): b. nînan (zh, z) işna (m): b. wişna (m)
... ir (pd): l)b . ... re-III (pd) 2)b. işnayeri (m): b. wişnayere (m)
... ro-VII (pd) işpij (m): b. espije (m)
iskura (m): b. uskura (m) işpiji (m): b. espije (m)
ismer: b. emser itîya (n): b. tîya (n)
ismo: b. emşo itya (n): b. tîya (n)
ispar (n): b. espar (n) ixlamur (n): b. exlamur (n)
ispenax (n): b. îspenax (n) ixtîyar, -e: b. extîyar, -e
ispide (m): b. espije (m) ixtîyarey (m): b. extîyarîye (m)
ispij (m): b. espije (m) ixtîyare (m): b. extîyarî (m)
ispiji (m): b. espije (m) iz: b. zî
istamî (m):b. astamî (m) -iz (sf): b . -ij (sf)
istanik (m): b. estaneke (m) izxara (m): ızgara
istaniki (m): b. estaneke (m)
A
M (zh, s): b. e-IV (zh, s) edilmek)

MI (n, z): b. ey-I (n, z) îdam k erd en e: asmak
î-III (n, s): b. e-II (n, s) (idam etmek)
î- (pr): “Bu” anlamı veren bir îdambîyayîş (n): asılma (idam
önek. edilme)
îro: b. ewro îdamkerda (m): asılı
-î (sf): Türkçedeki “-lık”/“-lik” îdamkerde (n): asılı
sonekinin karşılığı olan bir îdamkerdiş (n): asma (idam
sonek etme)
giranî (m): ağırlık îdamkerdîye (m): asılı
îblîs (n): şeytan, iblis id a re (n): yönetim, idare
îb lîs e y (m): b. îb lîs î (m), îdareyo örfî (n); sıkıyöne
îblîsîye (m) tim
îb lîs e (m): b. îb lîs î (m), îdareker, -e: yönetici, idareci
îblîsîye (m) îdarekera apartmanî (m):
îblîsenî (m): şeytanlık, ibhslik apartman yöneticisi
îblîsî (m): şeytanlık, iblislik îdarekera torre (m) (TE):
îblîsîye (m): şeytanlık, iblislik ağ yöneticisi
îbriq (n): ibrik îdarekera sîstemî (m): sis-
ibrişim (n): b. birisim (n) v tem yöneticisi
îbrişimen, -e: b. birîsimen, -e îdarekere apartmanî (n):
ibrişimin, -e: b. birisimin, -e apartman yöneticisi
îca: b. uca îdarekere torre (n) (TE): ağ
îçilik (n): b. îşlig (n) yöneticisi
îçlig (n): b. îşlig (n) îdarekere sîstemî (n): sis
îçlik (n): b. îşlig (n) tem yöneticisi
îdam bîyene: asılmak (idam îdarekerdox, -e: yöneten
îdarî: idari, yönetimsel îke: b. nika
îdî (m): bayram îklîm (n): iklim
îdman (n): idman îlac (n): ilaç
îdom bîyayîne: b. îdam bîye îlah (n): ilah, tanrı '
ne îlaha (m): b. ilahe
îdom kerdene: b. îdam îlahe (m): ilahe, tanrıça
kerdene îlahî, -ye: ilahi, Tanrısal
îdombîyayîş (n): b. îdambîya- îlahîyat (n): ilahiyat, teoloji,
yîş (n) Tannbilim
îdomkerdiş (n): b. îdamker- îlahîyatnas, -e: ilahiyatçı, teo
diş (n) log, Tanrıbilimci
îdûm bîyayîne: b. îdam bîye îlaj (n): b. îlac (n)
ne îlam: b. îlle
îdûm k erdene: b. îdam îlancuxi (m): b. elancuxe (m)
.kerdene îlaqe (n): b. eleqe (n)
îdûmbîyayîş^ (n): b. îdambî- îlayî: b. îlle
yayîş (n) îlim (n): bilim
îdûmkerdiş (n): b. îdamker- îlimdar, -e: bilgin, âlim
diş (n) îlimdarenî (m): bilginlik, âlim
îdxalat (n): dışalım, ithalat lik
îdxalatkar, -e: dışalımcı, itha îlimdarî (m): bilginlik, âlimlik
latçı îlimdarîye (m): bilginlik, âlim
îdyom (n): deyim, tabir lik
îfada (m): b. îfade (n) Îlîç (n): îliç
îfade (n): ifade îlla: b. üle
îfade dayene: ifade vermek îlle: özellikle
îfade girewtene: ifade al îlleh: b. îlle
mak, sorgulamak îllehî: b. îlle
îfadegirewtiş (n): sorgu, sor îllehîm: b. îlle
gulama illüzyonist, -e: b. îluzyonîst, -e
îfadi (n): b. îfade (n) îlm (n): b. îlim (n)
îhtîbar... ardene: b. îtîbar bi îlmdar, -e: b. îlimdar, -e
... ardene îlmdarî (m): b. îlimdarî (m),
îhtîbar bi ... ardene: b. îtî îlimdarîye (m)
bar bi ... ardene îlm î, -ye: bilimsel
îhtîbar bi ... bîyayene: b. îlmîtî (m): bilimsellik
îtîbar bi ... bîyene îlmîyîyie (m): bilimsellik
îhtîbar bi ... kerdene: b. îltihab (n): b. îltîhab (n)
îtîbar bi ... kerdene îltîca (m): iltica, sığmma
îhtîram (n): saygı, ihtiram, îltîca kerdene: iltica etmek,
hürmet . sığınmak
îja: b. uca îltîhab (n): iltihap, yangı
-înan
ütîhabin, -e: iltihaplı, yangılı îmûn ardene: b. îman ar
îlxat: b. erxat, -e dene
îluzyonîst, -e: gözbağcı, illüz îm ûn kerdene: b. îm an
yonist kerdene
îma (n): b. îman (n) în-I (zh, z): l)b. înan (zh, z) 2)b.
îma kerdene: b. îman ker ne-I (zh, z)
dene în-II (zh, s): b. ne-II (zh, s)
îmakerdiş (n): b. îmankerdiş (n) în-III (n, z): b. ney-II (n, z)
îmam (n): imam -în-I (sf): b . -en (sf),-in (sf)
imam Alî: îmam Ali -în-II (sf): b. -înan (sf)
îmam Elî: İmam Ali îna-I (zh, z): b. înan (zh, z)
îman (n): iman, inan, inanç îna-II: b. wina
îman ardene: inanmak -îna: b. -înan
îman kerdene: inanmak îna kerdene: b. înan kerdene
îmanardiş (n): inan, inanma înad-I (n): inat
îmankerdiş (n): inan, inanma înad kerdene: inat etmek
îmha (m): yok etme, imha, im înad, -e-II: inatçı, inat
ha etme înadcenî: b. înadçîyenî,
îmha kerdene: yok etmek, înadçî, -ye: inatçı, inat
imha etmek înadçîyey (m): b. în ad çîyî
îmhakerdiş (n): yok etme, im (m), înadçîyîye (m)
, ha, imha etme îriadçîye (m): b. înadçîyî (m),
îmiş (n): b. âmîş (n) înadçîyîye (m)
îmkan (n): olanak, imkân înadçîyenî: inatçılık
îmkanede newe (n): yeni înadçîyî (m): inatçılık
bir olanak, yeni bir imkân înadçîyîye (m): inatçılık
îmkaneko newe (n): yeni înadejr (m): b. înadîye (m) .
bir olanak, yeni bir imkân înade (ki): b. înadî (m)
îmko (n)r b. îmkan (n) înadenî: inatçüık
îmkon (n): b. îmkan (n) înadî (m): inatçılık
îmkû (n): b. îmkan (n) înadîye (m): inatçılık
îmkûn (n): b. îmkan (n) înakerdiş (n): b. înankerdiş (n)
îmo (n): b. îman înam k erd en e: b. în an
îmon (n): b. îman kerdene
îmon ardene: b. îman ar- înamkerdiş (n): b. înanker-
dene diş (n)
îm on k erdene: b. îm an înan (zh, z): onlar, onları
kerdene înan bîyene: inanmak
îmtan (n): b. îmtihan (n) înan kerdene: inanmak
îmtihan (ri): imtihan -înan (sf): “-gil, -giller,, anlamı
îmû (n): b. îman veren bir sonek
îmûn (n): b. îman Hesenînan: Hasangil, Ha-
sangiller îne-I (zh, z): b. înan (zh, z)
xaloyînan: dayıgil, dayigil- îne-II (zh, s): b. ne-II (zh, s)
ler Ingilîstan (n): İngiltere
înanbîyayîş (n): inanma îngiliz, -e: Ingiliz
înankerdiş (n): inan, inanma îngilizkî (m): İngilizce
înat (n): b. înad (n) îngîmîyen (n): b. hingimen (n)
înat kerdene: b. înad ker îngîşt (m): b. engişte (m)
dene îngîşti (m): b. engişte (m)
înatcî, -ye: b. înadçî, -ye îngîştey destî (m): b. en-
înatçî, -ye: b. înadçî, -ye gişta destî (m)
înate (m): b. înadî (m) îngîştey lingi (m): b. engiş-
înayin: b. inasar ta linge (m)
încas (m): b. încase (m) îni (n): b. henî-I (n)
încase (m): kara erik înî-I (zh, z): b. înan (zh, z)
încasere (m): kara erik ağacı înî-II (zh, s): b. ne-II (zh, s)
încaseri (m): b. încasere (m) -înî: b. -înan
încil (m): b. încîre (m), hejî- înkan (n): b. îmkan (n)
re (m) înkey: b. nika
încile (m): b. încîre (m), hejî- înkeyin, -i: b. nikayin, -e
re (m) înke: b. nika
încilewr (n): b. încîrere (m), înko (n): b. îmkan (n)
hejîrere (m) înkon (n): b. îmkan (n)
încili (m): b. încîre (m), hejî- înkû (n): b. îmkan (n)
re (m) înkûn (n): b. îmkan (n)
încilor (n): b. încîrere (m), he îno (zh, z): b. înan <zh, z)
jîrere (m) îno bîyayene: b. înan bîyene
încilöwr (n): b. încîrere (m), îno kerdene: b. înan ker
hejîrere (m) dene
încilyer (m): b. încîrere (m), înon (zh, z): b. înan (zh, z)
hejîrere (m) înon kerdene: b. înan kerde
încire (m): b. încîre (m), hejî- ne
re (m) însa (n): b. însan (n)
încîl (m): b. încîre (m), hejî- însan, -e: insan, adam
re (m) însanetey (m): b. însanetîye (m)
încîre (m): incir însanetîye (m): insanlık, adam
încîrere (m): incir ağacı lık
îndî: b. edî însaney (m): b. însanîye (m)
Indonezya (m): Endonezya însanîye (m): insanlık, adam
îne-I (n): cuma lık
îne-II (n): b. henî-I (n) înso (n): b. însan (n)
îne-III (zh, z): b. înan (zh, z) înson, -i: b. însan, -e
îney (zh, z): b. înan (zh, z) însonetey (m): b. însanetîye (m)
însonete (m): b. însanetîye (m) ikaz etmek
însoney (m): b. İnsanîye (m) îqazkerdiş (n): uyarma, ikaz
însone (m): b. İnsanîye (m) etme
însû (n): b. însan (n) îqtîdar (n): iktidar
însûn, -i: b. insan, -e îr (n): b. ewro (n)
însûnetey (m): b. însanetîye (m) Iran (n): İran
însûnete (m): b. însanetîye (m) Iraq (n): Irak
însûney (m): b. İnsanîye (m) îrbişim (n): b. birisim (n)
însûne (m): b. insaniye (m) îrbişimen, -e: b. birîsimen, -e
inşaat (n): inşaat îrbişimin, -e: b. birisimin, -e
înşaatkar, -e: inşaatçı îre-I (m): tırtıl
înşala: b. înşalah îre-II (m): alerji (kaşıntılı aleıji)
înşalah: inşallah ire vetene: alerji olmak
înşalla: b. înşalah îri (m): b. ire (m)
inşallah: b. înşalah îri vetene: b. ire vetene
înşallo: b. înşalah İrlanda (m): İrlanda
înşallû: b. înşalah îro: b. ewro
înşalo: b. înşalah irtibat (n) (TE): ilişki, irtibat
înşalû: b. înşalah Isa: İsa, Hz. İsa
înşeat (n): b. inşaat (n) îsayi ra ver (ÎV): Milattan
înşela: b. înşalah Önce (MÖ) ' ^ .
înşelah b. înşalah îsayi ra pey (ÎP): Milattan
înşella: b. înşalah Sonra (MS)
înşellah: b. înşalah İsa (n): b. însan (n)
înterjeksîyon (n): ünlem isala: b. înşalah
Internet (n) (TE): Internet îsan, -e: b. însan, -e
întiham (n): b. imtihan (n) îsanetey (m): b. însanetîye (m)
întîzamin, -e: düzenli, intizam îsanete (m): b. însanetîye (m)
lı, nizamlı, îsaney (m): b. İnsanîye (m)
întransîtîf: geçişsiz îsane (m): b. insaniye (m)
înû (zh, z): b. înan (zh, z) îsanen (m): b. insaniye (m)
înû kerdene: b. înan ker îsanenî (m): b. İnsanîye (m)
dene iskarpin (n): iskarpin
înûn kerdene: b. înan ker iskele (n): büğet
dene iskelet (n): iskelet
-înû: b. -înan ' iskeletin, -e: iskeletti
îpeg (n): ipek işkence (n): b. işkence (n)
îpegen, -e: ipekten yapılma, İslam, -e: İslam, Müslüman
ipekli îslamabad (n): İslamabad
ipeğin, -e: ipekli îslamey (m): b. îslamîye (m)
îqaz (n): uyarı, ikaz îslame (m): b. îslamîye (m)
îqaz kerdene: uyarmak, îslamenî (m): Müslümanlık
îslamî-I
îslamî-I (m): İslamiyet, İslam îsoto tun (n): acı biber
lık, Müslümanlık îsoto w ird i (n): b. îsoto
îslamî, -ye: İslami hurdî (n)
îslam îye (m)-II: İslamiyet, îsoto w urdi (n): b. îsoto
İslam-lık, Müslümanlık hurdî (n)
İslamiyet (n): İslamiyet, Müs îsotin,. -e: biberli
lümanlık . îspanax (n): b. îspenax (n)
Islanda (m): İzlanda ispat (n): ispat
isliğe (m): b. îşlig (n) ispat kerdene: ispat etmek
îslom, -i: b. îslam, -e îspenax (n): ıspanak
îslomey (m): b. îslamîye (m) Îspîr (n): İspir
îslome (m): b. îslamîye (m) îsqarpîn (n): b. iskarpin (n)
îslomî: b. îslamî, -ye Îsraîl (n): İsrail 4
îslomîyet (n): b. İslamiyet (n) İstakoz (n): İstakoz
îslûm, -i: b. îslam, -e îstanbul (n): İstanbul
îslûme (m): b. îslamîye (m) îstane (n): b. îştane (n)
îslûmî: b: îslamî, -ye îstembul (n): b. îstanbul (n)
îslûmîyet (n): b. İslamiyet (n) îstire (m): gözyaşı
îsnad (n): isnat istihkam (n): istihkâm
îsnad kerdene: isnat etmek îstîhkamkar, -e: istihkâmcı
îsnadkerda (m): isnat edilen îstire (m): b. îstire (m)
îsnadkerde (n): isnat edilen îsuat (n): b. îsot (n)
îsnadkerdox, -e: isnat eden îsuat w ürdi (n): b. îsoto
îso (n): b. însan(n) hurdî (n)
îson, -e: b. insan, -e îsû (n): b. insan (n)
îsonetey (m): b. însanetîye (m) îsûn, -i: b. insan, -e
îsonete (m): b. însanetîye (m) îsûney (m): b. .insaniye (m)
îsoney (m): b. insaniye (m) îsûne (m): b. insaniye (m)
îsone (m): b. insaniye (m) îswat (n): b. îsot (n)
îsonen (m): b. insaniye (m) . îswato wirdi (n): b. îsoto
îsonenî (m): b. insaniye (m) hurdî (n)
îsot (n): biber îsya (n): b. isyan (n)
îsote çarlîstonî (n): çarlis îsya k erd en e: b. isyan
ton biberi kerdene
îsoto derg (n): sivri biber îsyan (in): ayaklanma, başkal
îsoto guzin (n): acı biber dırı, başkaldırma, isyan
îsoto hurdî (n): toz biber isyan kerdene: ayaklan
îsoto kulikin (n): çarliston mak, başkaldırmak, isyan
biberi etmek
îsoto perik (n). pul biber îsyankerdiş (n): ayaklanma,
îsoto sîya (n): karabiber başkaldırı, başkaldırma, is
îsoto tuj (n): l)acı biber yan etme
2)sivri biber
îsyo (n): b. isyan (n) îşellay: b. înşalah
îsyo kerdene: b. îsyan ker işkence (m): b. îşkence (n)
dene işkence (n): işkence
îsyon (n): b. îsyan (n) . îşkenceker, -e: işkenceci
îsyon kerdene: b. îsyan îşlig (n): gömlek, mintan
kerdene îşlige (m): b. îşlig (n)
îsyonkerdiş (n): b. îsyanker- îşlik (n): b. îşlig (n)
diş(n) îşlîg (n): b. îşlig (n)
îsyû (n): b. îsyan (n) îşlîge (m): b. îşlig (n)
îsyû kerdene: b. îsyan ker îşlîga fîstanî (m): fistanın
dene belden yukarı kısmı
îsyûn (n): b. îsyan (n) îşlîgi (m): b. îşlig (n)
îsyûn kerdene: b. îsyan îşporta (m): işporta
kerdene .îşportakar, -e: işportacı
îsyûnkerdiş (n): b. îsyanker- îşta (m): b. îştah (n)
diş (n) îştah (n): iştah
îş (n): b. kar (n), xebate (m), îştane (n): yüzük
gure (n) îştaneyo semen (n): gümüş
îşa (n): b. eşâ (n) yüzük
îşala: b. înşalah işte bîyayene: b. mîşte biye
îşalla: b. înşalah ne
îşallo: b. înşalah îşte kerdene: b. mîşte ker
îşallû: b. înşalah dene
îşalo: b. înşalah îştebîyayîş (n): b. mîştebîya-
îşalû: b. înşalah yîş(n)
işaret (n): im, işaret îşteh (n): b. îştah (n)
işaret bîyene: işaretlen îştekerde (n): b. mîştekerde (n)
mek, işaret edilmek îştekerdiş (n): b. mîşteker-
işaret kerdene: imlemek, diş (n)
işaret etmek, işaretlemek îta (n): b. tîya (n)
îşaretbîyayiş (n): işaretlenme îtalya (m): İtalya
îşaretdayox, -e: işaretçi îtam (n): b. imtihan (n)
îşaretkerda (m): işaretli îtfaîya (m): itfaiye
îşaretkerde (n): işaretli îtfaîye (m): b. îtfaîya (m)
îşaretkerdiş (n): imleme, işa îtfaîyekar, -e: itfaiyeci, yangm-
retleme Ci
îşaretkerdîye (m): işaretli itfaya (m): b. îtfaîya (m)
îşat (n): b. înşaat (n) îtfaye (m): b. îtfaîya (m)
îşela: b. înşalah îtham (n): b. imtihan (n)
îşelah: b. înşalah îtîbar ... bîyene: b. îtîbar bi
îşelay: b. înşalah ... bîyene
îşella: b. înşalah îtîb a r... kerdene: b. îtîbar
îşellah b. înşalah bi ... kerdene
îtîgad
îtîbar bi ... ardene: -e gü tamlaması, isim tamlaması
venmek îzafeya nameyi ya dîyare:
îtîbar b i ... bîyene: -e güve belirtili isim tamlaması
nilmek îzafeya nameyi ya nedî-
îtîbar bi ... kerdene: -e gü yare: belirtisiz isim tamla
venmek ması
îtîqad (n): inanç, itikat îzafeya rezilkî (m): zincir
îtîraf (n): itiraf leme tamlama
îtîraf kerdene: itiraf etmek îzafeya sifetî (m): sıfat tam
îtîya (n): b. tîya (n) laması
îttîfaq (n): bağlaşma, ittifak îzah (n): b. îzeh (n)
îtxalat (n): b. îdxalat (n) izah kerdene: b. îzeh ker-
îtya (n): b. tîya (n) dene
îvriq (n): b. îbriq (n) izahat (n): b. izehet (n)
îvrisim (n): b. birisim (n) izahat dayene: b. izehet
îvrişim (n): b. birisim (n) dayene
îvrîşiin (n): b. birisim (n) îzahkerdiş (n): b. îzehkerdiş (n)
îvrîşimen, -i: b. birîsimen, -e îzar (m): b. îzare (m)
îvrîşimin, -i: b. birisimin, -e îzare (m): l)örtü olarak kul
îxracat (n): dışsatım, ihracat lanılan bez 2)üzerine pestil
îxracatkar, -e: dışsatımcı, ih bulamacı sürülerek pestil
racatçı yapımı için kullanılan bez
îxtîyar, -e: b. extîyar, -e parçası
îxtîyarey (m): b. extîyarîye (m) îzara lihefî (m): yorganın iç
îxtîyare (m): b. extîyarî (m) tarafa bakan yüzü
îxtîyaren (m): b. extîyarenî (m) îzara masa (m): masa ör
Îy-I (zh, s): b. e-IV (zh, s) tüsü
îy-II (n, s): b. e-II (n, s) îzara nimajî (m): namazlık
îy-III (zh, z): b. e-III (zh, z) îzari (m): b. îzare (m)
îy-IV (n, z): b. ey-I (n, z) îzeh (n): açıklama, izah
-îye (sf): Türkçedeki “-lıkT-lik” îzeh kerdene: açıklamak
sonekinin karşılığı olan bir îzehet (n): açıklama, izahat
sonek îzehet dayene: açıklama
giranîye (m): ağırlık yapmak
îyî (n, z): b. ey-I (n, z) . izehet da. (Açıklama yaptı.)
îyja: b. uca îzehkerdiş (n): açıklama
îyr (m): b. îre-II (m) Ne kari îzeh bike. (Bu işi
îyr vetene: b. ire vetene açıkla.)
îyta (n): b. tîya (n) izime (m): odun
îyûn (zh, z): b. înan (zh, z) îzim a m azere (m): meşe
iz: b. zî odunu
îzafe (m): tamlama izimi (m): b. izime (m)
îza fey a nam eyi (m): ad
J
ja-I: b. uca jan dayene: sızlamak

ja-II (n): b. jan (n) jan dayene: b. jan dayene
ja-III (n): b. ca-I (n) jan dekewtene: l)sızlamak
ja-IV (m, z): l)a-I (m, z) 2)b. aye 2)fazlâ üşümekten dolayı
(m, z) aşırı sızlamak (el vb. için)
ja ra: b. aye ra 3)bulaşıcı hastahğa yakalan-
jafete (m): b. ziyafet (n) mak4)salgın hastahğa yaka
jafete dayene: b. ziyafet lanmak
dayene jan kerdene: sızlamak
jaguar (n): jaguar janvetene: l)bulaşıcı hasta
jahr (n): b. jehr (n) lığa yakalanmak 2)salgm
jahr werdene: b. jehr wer- hastalığa yakalanmak
dene jan-II (n): b. ziwan (n)
jahr i (n): b. jehrî (m) japone (n): japone (kadın giysi
ja h rî kew tene: b. je h r î si için)
kewtene Japonya (m): Japonya
ja h rî w erdene: b. je h r î jar-I (n): b. jehr (n)
werdene jar wardene: b. jehr wer-
jahrîya marî (m): b. jehrî- dene
ya marî (m) jar, -e-II: b. zar, -e
J akarta (m): Cakarta jar bîyayene: b. zar bîyene
jaketatay (n): jaketatay jar kerdene: b. zar kerdene
jaluzî (n): jaluzi jarbîyayîş (n): b. zarbîyayîş (n)
Jamaîka (m): Jamaika jarî-I (m): b. jehrî (m)
jan-I (n): Dbulaşıcı hastalık jarî kotene: b. jehrî kew-
2)salgm hastalık, epidemi tene
3)sızı . jarî werdene: b. jehrî wer-
dene jehat, -e: b. jehatî, -ye
jarîya marî (m): b. jehrîya jehatî , -ye: becerikli
marî (m) jije (n): b. jûje (n), dije (n)
jarî-II (m): b. zarî-I (m) jimelî (zh): b. zimbelî (zh)
jarkerdiş (n): b. zarkerdiş (n) jirç (n): b. zîrç (n)
jarse (n): jarse jiwa: b. ziwa, -ye
jartiyer (n): jartiyer jiwa bîyayene: b. ziwa bî-
je: b. se-III yene
jede: b. ziyade jiwa kerdene: b. ziwa ker
jehr (n): zehir dene
jehr werdene: zehirlenmek jiwabîyayîş (n): b. ziwabîya-
jehrî (m): zehir yîş (n)
jehrî kewtene: zehirlenmek jiwakerdiş (n): b. ziwakerdiş (n)
je h rî werdene: zehirlen jiwayîye (m): b. ziwayîye (m),
mek ziwayî (m)
jehrîya marî (m): yılan ze- jî-I: b. zî
hiri > jî-II: b. sey-I
jenosîd (n): katliam, soykırım jîan (n): b. ziwan (n)
je o lo g , -e: jeolog jîgolo (n): jigolo
jeoloji (n): jeoloji jîhat, -e: b. jehatî, -ye
jeom orfolog, -e: jeomorfolog jîlete (m): b. cüet (n)
jeom orfoloji (n): jeomorfoloji jîm elî (zh): b. zimbelî (zh)
jew :b. yew jim nastik (n): jimnastik, id
jew bîn: b. yewbînî, yewbî- man
nan jîmnastîkker, -e: jimnastikçi
jewbînî: b. yewbînî, yewbî- jîn (zh, z): b. înan (zh, z)
nan jîndan (n): b. zîndan (ri)
jewbînîkewteni:b.yewbî- jîne (zh, z): b. înan (zh, z)
nî kewtene jinekolog, -e: jinekolog, nisai
jewbînîkewtiş (n): b. yewbî- yeci
nîkewtiş (n) jinekoloji (n): jinekoloji, nisa
jewbîyaye (n): b. yewbîyaye (n) iye
jewin, -i: b. yewin,-e jînî (zh, z): b. înan (zh,'z)
jew î (m): b. yewî-I (m) jîrç (n): b. zîç (n)
jewmbîna: b. yewbînan jîyan (n): b. ziwan (n)
jewmbînî: b. yewbînî jîyat (n): b. jehatî (n)
jewna: b. yewna-I jîyatî: b. jeh a tî, -ye
jey (n, z):b. ey-I (n, z) jo-I (n): b. jan-I (n)
jey ra: b. ey ra jo-II: b. yew
je-I: b. sey-I jobîn: b. yewbînî
je-II (n, z): b. ey-I (n, z) jobînan: b. yewbînan
jede: b. zîyade jobînî: b. yewbînî
İûn
jobînî kotene: b. yewbînî juwer, -e: b. yewer, -e
kewtene juwerî (n): b. yewerî (n)
jobînîkotiş (n): b. yewbînî- juwîn: b. yewbînî, yewbînan
kewtiş (n) juwînî: b. yewbînî, yewbînan
jobîyâye (n): b. yewbîyaye (n) juya, -ye: b. ziwa, -ye
jobîyayîş (n): b. yewbîyayîş (n) juya bîyayene: b. ziwa bî-
jokey, -e: b. cokey, -e yene
jon (n): b. jan-I (n) juya kerdene: b. ziwa ker
jona: b. yewna-I dene
jondes: b. yewendes juyabîyayîş (n): b. ziwabîya-
jöndesin, -e: b. yewendesin, -e yîş (n)
joy î (m): b. yewîye (m), yewî- juyakerdiş (n): b. ziwaker-
I(m) diş (n)
ju, -ye: b. yew, -e juyan (n): b. ziwan (n)
ju bîyayene: b. yew bîya juyayîye (m): b. ziwayîye (m),
yene ziwayî (m)
ju hete ra: b. yew het ra juye (m): b. yewe (m)
juan (n): b. ziwan (n) juyenî (m): b. yewîye (m), ye-
jubîn: b. yewbînî, yewbînan wî (m)
jubîm: b. yewbınî, yewbînan juyin, -e: b. yewin, -e
jubînî kotene: b. yewbîm juyî (m): b. yewîye (m), yewı-
kewtene I(m)
jubînîkotiş (n): b. yewbînî- juyîye (m): b. yewîye (m), ye-
kewtiş (n) wî (m)
jubîyaye (n): b. yewbîyaye (n) jû, -ye: b. yew, -e
jubîyayîş (n): b. yewbîyayîş (n) jû be jû: b. yew bi yew
jubîyâyîye (m): b. yewbîyayî- jû hete ra: b. yew het ra
ye (m) jû ve jû: b. yew bi yew
juje (n)rb. jûje (n) jû (n): b. jan-I (n)
jumîn: b. yewbînî, yewbînan jûbîn: b. yewbînî, yewbînan
jumînî: b. yewbînî, yewbînan jûbînî: b. yewbînî, yewbînan
juna: b. yewna-I jûje (n): kirpi
jüpon: jüpon jûmîn: b. yewbînî, yewbînan
ju r (n): b. zure (m) jûmînî: b. yewbînî, yewbî-
ju rî kerdene: b. zurî ker nan
dene jûjû (n): b. jûje (n)
jurîker, -e: b. zureker, -e jûn (n): b. jan-I (n)
jurîkerdiş (n): b. zurîkerdiş (n) jûn dayene: b. jan dayene
jut (n): jüt jûn dekotene: b. jan de-
juvîn: b. yewbînî, yewbînan kewtene
juvînî: b. yewbînî, yewbînan jûn kardene: b. jan kerde-
juwan (n): b. ziwan (n) ne
jûna
jûn vetene: b. jan vetene kewtiş (n)
jûna: b. yewna-I jûwîn: b. yewbînî, yewbînan
jûre (m): koruk jûw înî: b. yewbînî, yewbî-
jûtî (m): b. yewîye (m), yewî (m) nan
jûvin: b. yewbînî, yewbînan jûye (m): b. yewe (m)
jûvinî: b. yewbînî, yewbînan jûyenî (m): b. yewîye (m), ye-
jûvîn: b. yewbînî, yewbînan wî-I (m)
jûvînî: b. yewbînî, yewbînan jûyin, -e: b. yewin, -e
jûvînî kotene: b. yewbînî jûyî (m): b. yewîye (m), yewî-
kewtene I (m)
jûvînîkotiş (n): b. yewbînî- jûyîn, -e: b. yewin, -e
K
ka-I: hele kal-I (n): l)yaşh, ihtiyar 2)dede,

Ka be tîya. (Hele buraya büyükbaba 3)ata
gel.) kalo: dede (hitap hali)
ka-II: fiilin gelecek zamanında kal, -e-İ: ham, olmamış
kullanılan bir partikel kal û mal: b. kel-mel
Kabul (n): Kabil kalan (n): tarla, bostan vb. yer
kadro (n): kadro lerdeki yabani otları ayıkla
kaf (n): mağara ma işi
kafe (m): b. kefe (m) kalan kerdene: tarla, bos
kalık (n): küçük mağara tan vb. yerlerdeki yabani ot
kabar (m): b. karî (m) lan ayıklamak
kahrı (in): b. karî (m) kalanî (m): km
kahrîpese (m): iki yaşındaki k alanî kerdene: b. kalan
dişi keçi yavrusu kerdene
kaj mar (n): b. kaje marî (n) kalanîkerdiş (n): b. kalan-
kaj§ marî (n): kav (yılan kerdiş (n)
gömleği, yılan derisi) kalankerdiş (n): tarla, bostan
kaka (m): b. keka vb. yerlerdeki yabani otları
kakao (n): hintbademi, kakao ayıklama
kakat (m): b. kakate (m) . kalawi (m): b. kilawe (m)
kakate (m): baş, kafa K aledonyaya New îye (m):
kakile (m): l)sert kabuğuyla Yeni Kaledonya
birlikte ceviz 2)bütün halin kalek (n): b. kalik (n)
deki ceviz içi kaleke (m): l)böğür (boş böğür)
kakila göze (m): çiğe 2)yan .
kakuç (n): b. çakuç (n) kaleki (m): b. kaleke (m)
kakut (m): b. kakate (m) kalem (m): b. kalanî (m) .
kaley_____ ________■
______ _
kaley (m): b. kalî (m) kamder, -e: hangisi
kale (m): b. kalî (m) Kamder ye to yo? (Hangisi
kaleni (m): yaşlılık, ihtiyarlık senin?)
kali (m): b. kale (m) kamecî: b. kamcîn, -e
kaliç (n): b. kalik (n) kamera (m): kamera
kalik (n): l)dede, büyükbaba kameraman, -e: kameraman
2)ata Kamerûn (n): Kamerun
kalik û pîrik: ata(lar), ecdat kamic: b. kamcîn, -e
kalî (m): yaşlılık, ihtiyarlık kamij: b. kamcîn, -e
kalîye (m): yaşlılık, ihtiyarlık kamik, -e: l)hangisi 2)kim
kaime (n): l)kılıç 2)b. kelame (n) Kamik ye to yo? (Hangisi
kaimi (n): b. kaime (n) senin?)
kalnî (m): b. kalanî (m) kamı: kim
kalolî (n): b. karyola (m) Kami vato? (Kim söylemiş?)
kalonî (m): b. kalanî (m) kamîcî: b. kamcîn, -e
kalorifer (n): kalorifer kamji: b. kamcîn, -e
kalorifer o elektrîkin (n): kamjî: b. kamcîn, -e
elektrikli kalorifer kam kes, -e: kim
kalorifer (m): b. kalorifer (n) kamon (n): b. kamyone (m)
kalorîferkar, -e: kaloriferci kamone (m): b. kamyone (m)
kalorîfersaz, -e: kaloriferci Kampala (m): Kampala
kalueli (n): b. karyola (m) kampanya (m): kampanya
kainle (n): b. karyola (m) kamyon (m): b. kamyone (m)
kalûn kerdene: b. kalan ker kamyondar, -e: kamyoncu
dene kamyone (m): kamyon
kalûnkerdiş (n): b. kalanker- kamyonkar, -e: kamyoncu
diş (n) kan, -e: eski
kam, -e: l)kim 2)hangi kan û kun: eski püskü
Kam kitab ye to yo? (Hangi kan-kort: eski püskü
kitap senin?) Kanada (m): Kanada
Kamboçya (m): Kamboçya kanal (n): kanal
kamca: nere kanarya (m): kanarya
Ti kamca ra yî/ya? (Nereli Kanberra (m): Canberra
sin?) kanca: b. kamca
kamcî: b. kamcîn, -e kancî: b. kamcîn, -e
kamcîn, -e: hangi, hangisi kancîn, -e: b. kamcîn, -e
Kamcîn ye to yo? (Hangisi kançik (n): küf
senin?) kançikî bîyene. küflenmek
Kam cîn kitab ye to yo? kançikî kerdene: küflen
(Hangi kitap senin?) dirmek
kamco: b. kamcîn, -e kançikin, -e: küflü
kamcû: b. kamcîn, -e kançikîbîyayîş (n): küflenme
kançikîkerdiş (n): küflendirme karo ardimkerdox (n): yar
kançikîyayene: küflenmek dımcı fiil
kançikîyayîş (n): küflenme karo beqayde (n): kuralsız
kançiknayene: küflendirmek fiil
kançiknayîş (n): küflendirme karo întransîtîf (n): geçiş
kançiko bîyayene: b. kançikî siz fiil
bîyene karo passîf (n): edilgen fiil
kançiko kerdene: b. kan karo perabeste (n): bileşik
çikî kerdene fiil
kançikobîyayîş (n): b. kançi- karo qaydeyin (n): kurallı
kîbîyayîş (n) fiil
kançikokerdiş (n): b. kançi karo sade (n): basit fiil
kîkerdiş (n) karo transîtîf (n): geçişli fiil
kanguru, -ye: kanguru karo viraşte (n): türemiş fiil
Kanîreş (n): Karlıova 3)kâr, kazanç, yarar, fayda
kankil (n): b. kakile (m) kar-II (m): b. karî (m)
kankile (m): b. kakile (m) Karakas (n): Caracas
kankili (m): b. kakile (m) karamela (m): karamela
kanroş, -e: eskici karaz (n): küp (büyük küp)
kanser (n): kanser Karaz: Kocaköy
kanta: b. kotî karban (n): b. karwan (n)
kanûn (m): b. kanûne (m) karbançî: b. karwançî, -ye
kanûne (m): aralık karbançîyey (m): b. karwan-
kanûni (m): b. kanûne (m) çîyîye(m)
kapçike (m); bilek karbiz (m): b. kahrîpese (m)
kapçika destî (m): el bileği karbize (m): b. kahrîpese (m)
kapçika linge (m): ayak bi kard (m): b. kardî (m)
leği^ karda (m): b. kerda (m)
kaporta (m): kaporta kardar (n): yüklem
kaportasaz, -e: kaportacı karde (n): b. kerde (n)
kaptan, -e: kaptan kardene: b. kerdene
kapuska (m): kapuska kardiş (n): b. kerdiş (n)
kapuşone (m): kapüşon kardî (m): bıçak, çakı
kar-I (n): l)iş . kardîya alafranga (m): iki
kar kerdene: çalışmak, iş tarafı kesen bıçak
yapmak k ard îya b irre k in e (m):
karo asaren (n): öylesi iş kesici tarafı testere gibi dişli
karo henen (n): öylesi iş olan bıçak
karo inasaren (n): böylesi iş kardîya birrikine (m): b.
karo winasî (n): böylesi iş kardîya birrekine (m)
2)fiil, eylem kardîya çerkeze (m): bir çe
karo aktîf (n): etken fiil şit kama
kardîya difeke (m): iki ta karitiş (n): l)ekme, ekiş, ekim
rafı kesen bıçak 2)dikme
kardîya elefiranxa (m): b. karî (m): bir-iki yaşındaki dişi
kardîya alafranga (m) keçi yavrusu
kardîya fekîyî (m): meyve karîbane (m): b. kehreba (n)
bıçağı karîdes (n): karides
kardîya kalanî (m): l)ek- karikatüre (m): karikatür
mek bıçağı 2)kama karikatürist, -e: karikatürist
kardîya kaleni (m): b. kar- karîkaturkeş, -e: karikatürist
dîya kalanî (m) karîyayene: ekilmek
kardîya kaini (m): b. kar- Hega key karîya? (Tarla ne
dîya kalanî (m) zaman ekildi?)
kardîya kalonî (m): b. kar karîyayeni: b. karîyayene
dîya kalanî (m) karker, -e: işçi
kardîya meyweyî (m): mey karkera mewsimana (m):
ve bıçağı mevsimlik işçi
kardîya nanî (m): ekmek bı k a rk era m ew sim an îye
Çağı (m): mevsimlik işçi
kardîya qije (m): küçük bı karkera pakî (m): çöpçü, te
çak mizlik işçisi
kardîya verrokerdişî (m): karkera pakîye (m): çöpçü,
kama temizlik işçisi
kardîya xoverrok erd işî karkera rojaneyî (m): gün
(m): kama delikçi
kardinal (n): kardinal karkera zîretî (m): tarım
kardiyolog, -e: kardiyolog işçisi
kardiyoloji (n): kardiyoloji karkere pakî (n): çöpçü, te
kardox, -i: b. kerdox, -e mizlik işçisi
kardû (n): yabanpancarı, yaba- karkere pakîye (m): çöpçü,
niıspanak, pazı temizlik işçisi
kare-I (n): kare karkere rojaneyî (n): gün
kare-II (n): b. kuware (n) delikçi
kare-III (m): b. kar (n)-3 karkere zîretî (n): tarım
kareba (n): b. kehreba (n) işçisi
kargi (m): b. kerge (m) karkero mewsimane (n):
kari (n): b. kuware (n) mevsimlik işçi
karitene: l)dikmek (ağaç vb. karkerdiş (n): çalışma
için) 2)ekmek, tohum ekmek karkerey (m): b. karkerîye
(sebze ve meyve için) (m), karkerî (m)
Cityerî/citkarî cew karito. karkere (m): b. karkerîye (m),
(Çiftçi arpa ekmiş.) karkerî (m)
kariteni: b. karitene karkerenî (m): işçilik
karkerî (m): işçilik karwançîyey (m): b. karwan-
karkerîye (m): işçilik çîyîye (m)
karnı (n): b. kerm (n) karwançîyîye (m): kervancılık
karm û kez: b. kerm û kez karwo (n): b. karwan (n)
karmat: b. keremate karwon (n): b. karwan (n)
karolî (n): b. karyola (m) karwonçî: b. karwançî, -ye
karolîfer (n): b. kalorîfer (n) karwonçîyey (m): b. kârwan-
karoser (n): karoser çîyîye (m)
karpese (m): b. kahrîpese (m) karwû (n): b. karwan (n)
kart (n): b. xart (n) karwûn: b. karwan (n)
kart kerdene: b. xart ker karwûnçî: b. karwançî, -ye
dene karwûnçîye (m): b. karwan-
karte (m): kart çîyîye (m)
karta bingeyîye (m) (TE): karyola (m): karyola
ana kart karyole (n): b. karyola (iri)
karta ekranî (m) (TE): ek kas (n): b. kaş (n)
ran kartı kasa (m):, kasa
karta grafîkî (m) (TE): gra kasadar, -e: kasadar, kasiyer
fik kartı kaşane (m): b. kaşane-I (m)
karta vengî (m) (TE): ses kaset (n): bant, kaset
kartı kasete teyîbe(n): teyp bandı
kartik (n): b. xartîk (n) kasete vîdeoyî (n): video
kartik kerdene: b. xartîk bandı
kerdene kasete (m): b. kaset (n)
kartî, -ye: bayat kaske (m): kask
kartî bîyene: bayatlamak kaska: b. kaşka
kartî kerdene: bayatlatmak kaskena: b. kaşka
kartîbîyayîş (n): bayatlama kaş'(n): yamaç, yokuş
kartîkerdiş (n): bayatlatma kaşane-I (m): l)kızak 2)bir sırı
kartograf, -e: haritacı ğa yüklenip çekilerek taşı
kartol (m): b. kartole (m) nan yük
kartole (m): patates kaşane-II (n): sürgü (tarım
kartoli (m): b. kartole (m) aracı), tapan
kartuel (m): b. kartole (m) kaşing (n): kolan
kartueli (m): b. kartole (m) kaşinge (m): kuşak üzerine
karû (n): b. kuware (n) bağlanan bir çeşit kemer
karvan (n): b. karwan (n) kaşîng (n): b. kaşinge (m)
karvançî: b. karwançî, -ye kaşka: keşke
karwa (n): b. karwan (n) kaşkan: b. kaşka
karwan (n): kervan kaşkena: b. kaşka
karwançenî (m): kervancılık kaşkî: b. kaşka
karwançî, -ye: kervancı kaşkîna: b. kaşka
kaşkîya: b. kaşka deki yabani otları ayıklama
kaşkole (m): atkı, kaşkol İŞİ
kaşkona: b. kaşka kax kerdene: tarla, bostan
kaşmir: keşmîr (n) vb. yerlerdeki yabani otları
kaşûne (m): b. kaşane-I (m) ayıklamak
kat (m): b. katike (m) kaxid (n): b. kaxite (m)
kata: b. kotî kaxide (m): b. kaxite (m)
kata (m): b. keta (m) kaxit (n): b. kaxite (m)
kata arı (m): b. ketaya are- kaxite (m): kâğıt
yî (m) ' kaxita awdestxaneyî (m):
katey arî (m): b. ketaya are- tuvalet kâğıdı
yî (m) kaxita destawxaneyî (m):
kate arî (m): b. ketaya are- tuvalet kâğıdı
yî(m) kaxita kenefi (m): tuvalet
katalît (n): katalit kâğıdı
katalîto tubin (n): tüplü ka- kaxita tuwaletî (m): tuva
talit let kâğıdı
katati (m): b. katike (m) kaxkerdiş (n): tarla, bostan vb.
kate-I (n): kemik yerlerdeki yabani otlan ayık
kate-II (m): b. keta (m) lama
kateyen, -e: kemikten yapılma kay (n): oyun
kateyin, -e: kemikli kaybaz, -e: aktör
kati-I (n): b. kate-I (n) kaye (m): b. kay (n)
kati-II (m): b. katike (m) . Kayen (n): Cayenne
katib, -e: kâtip, sekreter, yaz kayker (n): dansör
man kaykerdox, -e: oyuncu
katibe (m): kâtibe kaykerdoxîye (m): oyunculuk
katibe (m): b. katibî (m), kati- kaykere (m): dansöz
bîye(m ) Kaylerî: Cagliari
katibî (m): yazmanlık, sekre ke-I: ki
terlik, kâtiplik Şima vajene ke ma zî vajî.
katibîye (m): yazmanlık, sek (Siz söyleyiniz ki biz de söy
reterlik, kâtiplik leyelim.)
katike (m): baş, kafa ke-II: b. kes, -e
katîb, -e: b. katib, -e ke-III (n): b. keye (n)
katibe (m): b. katibe (m) ke-IV: b. ko-II
katibe (m): b. katibî (m), katike-V: b. kâ-II
bîye(m ) . ke-VT: b kî-I
Eatmandû (n): Katmandu -ke (sf): ‘‘bir” anlamı veren bir
katuel (m): b. kartole (m) sonek
kavir, -e: l)kuzu 2)toklu reyke: bir kez
kax (n): tarla, bostan vb. yerler kean, -i: b. kehen, -e; kan, -e
kefil
kebab (n): kebap (m), kederini (m)
kebabşîş (n): şişkebabı kederini (m): üzüntülülük
Keban (n): Keban kederinîye (m): üzüntülülük
kebanî (m): ev’işlerinden so kedemak, -e: üzüntülü (üzün
rumlu kadın tüsü olan, üzülen kişi), üzünç-
“Rojî bîy dergî, kebanî bîy lü, kederli
kergî, pîzey bîy vergî.” kedernak bîyene: keder
kebanîye (m): ev işlerinden so lenmek
rumlu kadın kedernake (m): b. kederna-
keber (n): b. keyber (n) kîye (m), kedernakî (m)
kebonî (m): b. kebanî (m), ke- kedem akî (m): üzüntülülük
baniye (m) kedernakîye (m): üzüntülülük
kec, -i: b. kej, -e kedi (m): b. kede (m)
keç (n): b. kes (n) kedike (m): küçük tuluk
keçel, -e: kel kediki (m): b. kedike (m)
keçeley (m): b. keçelîye (m) k ed i, -ye: evcil
keçele (m): b. keçelîye (m) kedkar, -e: emekçi
keçelîye (m): kellik kedkari (m): b. kedkar, -e
ked (m): b. kede (m) kefalet (n): kefalet
kede (m): emek kefaletname (n): kefaletname
keder (n): keder, üzüntü, üzünç Kefaret bo. (Geçmiş olsun.)
keder kewtene: kederlen Kefarete axretebo.: b. Ke
mek farete axretî bo.
keder kotene: b. keder ketv- Kefarete axretî bo. (Geç
tene miş olsun.)
keder kowtene: b. keder Kefarete gunan bo.: b. Ke
kewtene farete guneyan bo.
k ederî... girewtene: keder K efarete gü n ey ân bo.
lenmek . (Geçmiş olsun.)
A roje kederî ez girewta. Kefaretî axretî bû.: b. Ke
(O gün kederlendim.) farete axretî bo.
k ederî... girotene: b. kede- Kefaretî gunûn bû.: b. Ke-
r î ... girewtene faretâ guneyan bo.
kederî ... gurotene: b. ke kefe (m): aya
deri ... girewtene kefen (n): kefen
kederdayox, -e: üzüntülü (üzen kefger (n): b. kefgîr (n)
durum veya olay), üzücü (du kefgir (n): b. kefgîr (n)
rum veya olay) kefgîr (n): l)kevgir 2)süzgeç
kederin, -e: üzüntülü (üzüntü kefî (m): kefiye, başörtü, başör
sü olan, üzülen kişi), üzünç- tüsü, çatma (hem kadın hem
lü, kederli erkek için)
kederine (m): b. kederinîye k efîl, -e: kefil
kefîlîye (m): kefillik, kefalet kel kewtene: b. kele kew-
kefîr (n): kefir tene
kefîya (m): b. kefiye (m) kel kotene: b. kele kew-
kefiye (m): kefiye, başörtü, baş tene
örtüsü, çatma (hem kadın kel piro ameyene: b. kele
hem erkek için) piro ameyene
kefsicûq (m): b. kefsucuxe (m) kel piro ginayene: b. kele
kefsicûqe (m): b. kefsucuxe (m) piro ginayene
kefsicûqi (m): b. kefsucuxe (m) kel tiro ameyene: b. kele
kefsucuxe (m): sucuk (bandır tiro ameyene
ma) kel vistene: b. kele fîştene
keftar, -e: sırtlan kel-mel (n): eşya
kefya (m): b. kefiye (m) kela (m): b. kilawe-I (m)
kehan: b. kehen, -e; kan, -e Kela (m): Hınıs
kehar (m): b. karî (m) kelakel, -i: b. kelekel, -e
kehe (n)* b. keye-I (n) kelame (n): boyundurukta bu
kehen, -e: eski lunan ve öküzün boynuna ge
kehenlet (n): eski püskü çirilip altta bağlanan iki kü
kehenroş, -e: eskici çük çubuktan her biri
kehin: b. kehen, -e; kan, -e kelame tadayene: (meca
kehreba (n): kehribar zen) çalışmak istememek,
kehribar (n): b. kehreba (n) (mecazen) işten kaçmak,
kehya (n): b. keyxwa (n) (mecazen) kaytarmak
kej, -e: sarışın kelametadayîş (n): çift sürme
kek-I (n): ağabey veya döven sürme esnasında
kekey: b. keke öküzün yürümek istememesi
keke: ağabey (hitap hali) kelandiri (m): b. kelendire (m)
keko: l)ağabey (hitap hali) kela w (m): b. kilawe-I (m)
2)baba (hitap hali) kelawe (m): b. kilawe-I (m)
kekû: b. keko kelawi (m): b. kilawe-I (m)
’ kek-II (n): kek kelbetane (m): b. kelpetane (m)
kek-III (m): b. keke (m) kelbetin (n): b. kulmetîn (n)
keka (m): şeker (çocuk dilinde) kelce (n): teke .
keke (m): pire keldaya (m): b. keledaya (m)
keki (m): b. keke (m) keldaye (n): b. keledaye (n)
keko (n): b. kekû, -ye keldayek (n): kaynâtıcı
kekû, -ye: guguk keldayeke awe (n): su kay-
kel-I (n): teke natıcı
kel-II (m): b. kele (m) keldayîş (n): b. keledayîş (n)
kel dayene: b. kele dayene keldayîye (m): b. keledayî-
kel dîyayene: l)b. kele dî- ye (m)
yayene keldîyayîş (n): b. keledîya-
yîş(n) kelefîştîye (m): kaynatılmış
kele-I (n): l)b. kelle (n) 2)tere- olan
yağı kelegerm, -e: aşırı sıcak, çok
kele-II (m): l)aşın sıcak 2)kay- sıcak olan (yemek, içecek vb.)
nama kelegerm bîyene: çok sıcak
kele dayene: kanatmak olmak (yemek, içecek vb.
kele dîyayene: l)kaynatıl- için)
mak 2)kızgm olmak, ısısı kelekel, -e: aşırı sıcak
fazla olmak kelekewta (m): kaynamış olan
kele fînîyayene: kaynatıl kelekewte (n): kaynamış olan
mak kelekewtiş (n): kaynama
kele fîştene: kaynatmak kelekew tîye (m): kaynamış
kele kewtene: kaynamak olan
kele piro ameyene: kayna kelem (n): lahana
mak kelemçe (n): kelepçe
kele piro ginayene: kayna keleme (n): b. kelame (n)
mak kelenaya (m): kaynatılmış olan
kele tiro ameyene: kayna kelenaye (n): kaynatılmış olan
mak kelenayene: kaynatmak
kelece (n): b. kelce (n) kelenayîş (n): kaynatma
keledaya (m): l)çok sıcak olan kelenayîye (m): kaynatılmış
(yemek, içecek vb.), kızgın olan
2)kaynatılmış olan kelendire (m): tırpan
keledaya bîyene: kızgın kelendire kerdene: tırpan
olmak lamak
keledaye (n): l)çok sıcak olan kelendire piro dayene: tır
(yemek, içecek vb.), kızgın panlamak
2)kaynatılmış olan kelendiri (m): b. kelendire (m)
keledaye bîyene: çok sıcak kelendiri piro dayene: b.
olmak (yemek, içecek vb. kelendire piro dayene
için), kızgın olmak kelendirkeş, -e: tırpancı
keledayîş (n): kaynatma kelendirkeşî (m): tırpancılık
keledayîye (m): l)çok sıcak kelendirkâşîye (m): tırpan-
olan (yemek, içecek vb.), kız cılık
gın 2)kaynatılmış olan kelenîyayene: kaynatılmak
keledayîye bîyene: kızgın kelenîyayîş (n): kaynatılma
olmak kelepiroameya (m): kaynamış
keledîyayîş (n): kanatılma olan
kelefînîyayîş (n): kaynatılma kelepiroameye (n): kaynamış
kelefîşta (m): kaynatılmış olan olan
kelefîşte (n): kaynatılmış olan kelepiroameyîş (n): kaynama
kelefîştiş (n): kaynatma kelepiroameyîye (m): kayna-
kelepiroginaya
mış olan kelidaya (m): b. keledaya (m)
kelepiroginaya (m): kayna kelidaye (n): b. keledaye (n)
mış olan kelidayîş (n): b. keledayîş (n)
kelepiroginaye (m): kaynamış kelidayîye (m): b. keledayî-
olan ye (m) ’
kelepiroginayîş (n): kaynama kelidîyayîş (n): b. keledîya
kelepiroginayîye (m): kayna yîş (n)
mış olan kelifîneyîş (n): b. kelefînîya-
keleş, -e: keleş, yakışıklı yîş (n)
keleş bîyene: yakışıklı ol kelikowta (m): b. kelekewta
mak (m), kelekewtîye (m)
keleşbîyayîş (n): yakışıklı olma kelikowte (n): b. kelekewte (n)
keleşer (n): horoz kelikowtiş (n): b. kelekewtiş (n)
keletiroameya (m): kanamış kelimçe (n): b. kelemçe (n)
olan kelinaya (m): b. kelenaya (m),
keletiroameye (n): kaynamış kelenayîye (m)
olan kelinaye (n):*b. kelenaye (n)
keletiroameyîş (n): kaynama kelinayene: b. kelenayene
keletiroameyîye (m): kayna kelinayîş (n): b. kelenayîş (n)
mış olan kelinîyayene: b. kelenîya
kelenaya (m): b. kelenaya yene
(m), kelenayîye (m) kelinîyayîş (n): b. kelenîya-
kelenaye (n): b. kelenaye (n) yîş(n)
kelenayene: b. kelenayene ^ kelivista (m): b. kelefîştîye
kelenayîş (n): b. kelenayîş (n) (m), kelefîşta (m)
kelenîyayene: b. kelenîya- keliviste (n): b. kelefîşte (n)
yene kelivistiş (n): b. kelefıştiş (n)
kelenîyayîş (n): b. kelenîya- kelîce (n): b. kelce (n)
yîş(n) kelje (n): b. kelce (n)
keli-I (n): tosun kelkewta (m): b. kelekewta
keli-II (m): b. kele (m) (m), kelekewtîye (m)
keli dayene: b. kele da kelkewte (n): b. kelekewte (n)
yene kelkota (m): b. kelekewta (m),
keli dîyayene: b. kele dîya- kelekewtîye (m)
yene kelkote (n): b. kelekewte (n)
keli dîyayîne: b. kele dîya kelkotiş (n): b. kelekewtiş (n)
yene kelle (n): kelle-paça
keli fîneyene: b. kele fînî- kelli (n): b. kelle (n)
yayene kelme (n): b. kelame (n)
keli kowtene: b. kele kew- kelmeşe (m): b. kermeşe (m)
tene kelmite (n): b. kermite (n)
keli vistene: b. kele fîştene kelmîz, -e: idrarım tutamıyan,
kemerin
sidiğini tutamıyan roginayîş (n)
kelnaya (m): b. kelenaya (m), kelpîç (n): b. kerpiç (n)
kelenayîye (m) keltiroameya (m): b. keleti-
kelnaye (n): b. kelenaye (n) roam eya (m), keletiroa-
kelnayek (n): kaynatıcı meyîye (m)
kelnayeke awe (n): su kay- keltiroameye (n): b. keleti-
natıcı roameye (n)
kelnayene: b. kelenayene keltiroameyîş (n): b. keleti-
kelnayîş (n): b. kelenayîş (n) roameyîş (n)
kelnîyayene: b. kelenîyayene kelûme (n): b. kelame (n)
kelnîyayîş (n): b. kelenîya- kelvetîn (m): b. kelpetane (m)
yîş(n) kelvistiş (n): b. kelefîştiş (n)
kelobel, -e: çok sıcak olan (ye Kemaliye (m): Kemaliye
mek, içecek vb.) Kemax (n): Kemah
kelobel bîyene: çok sıcak kember (n): kemer (bel bağı)
olmak (yemek, içecek vb. kemedîyayene: b. kemidîya-
için) yene
kelom (m): b. kilame-I (m) kemedîyayîş (n): b. kemidî-
kelomçe (n): b. kelemçe (n) yayîş (n)
kelomçek (n): b. kelemçe (n) kemednayene: b. kemidna-
kelome (n): b. kelame (n) yene
kelp, -e: köpek, it kemednayîş (n): b. kemidna-
kelpaça (m): obur, pisboğaz yîş(n)
kelpaçe (n): l)kelle-paça 2)obur, kemelnayene: b. kemidna-
pisboğaz yene1
kelpe (n): bir cins semender kemelnayîş (n): b. kemidna-
kelpetane (m): kerpeten yîş (n)
kelpetîn (m): b. kelpetane (m) kemelnîyayene: b. kemidîya-
kelpetîne (m): b. kelpetane (m) yene
kelpiroameya (m): b. kelepi- kemelnîyayîş (n): b. kemidî-
roam eya (m), kelepiroa- yayîş (n)
meyîye(m) kemer-I (n): kemer (bel bağı)
kelpiroameye (n): b. kelepi- kemer-II (n): kaya
roameye (n) kemere (m): taş
kelpiroameyîş (n): b. kelepi- kemera misonî (m): b. ke-
roameyîş(n) mera muşeneyî (m)
kelpiroginaya (m): b. kelepi- kemera mişonî (m): b. ke
roginaya (m), kelepirogi- mera muşeneyî (m)
nayîye (m) kemera muşeneyî (m): dö
kelpiroginaye (m): b. kelepi- ven taşı, döven dişi
roginaye (m) kemerin-I (n): kayalık, taşlı
kelpiroginayîş (n): b. kelepi- kemerin, -e-II: taşlı
kemernayene: b. kemidna- kengulay (m): b. çinçolike
yene (m), kengula (m)
kemernayîş (n): b. kemidna- kenif (n): b. kenef (n)
yîş(n) kenver: b. kemver, -e
kemernîyayene: b. kemidî- Kenya (m): Kenya
yayene kepçe (n): b. gepçe (n)
kemernîyayîş (n): b. kemidî- kepe (m): kep
yayîş(n) kepi (m): b. kepe (m)
kemever, -e: b. kâmver, -e kepuge (m): burun
kemidîyayene: haşlanmak ker-mer (n): b. kel-mel (n)
kemidîyayîş (n): haşlanma kera (m): b. kerra (m)
kemidnayene: haşlamak kera seqay (m): b. kerraya
kemidnayîş (n): haşlama seqayî (m)
kemilte (n): b. kermite (n) kerab kerdene: herk etmek,
kemî: b. kemî nadas etmek
kemle (n): b. kerme (n) keran (n): b. keran
kemur (n): kemer (n) kerandes (n): kaba sıva
kemver, -i: b. kemver, -e kerat (n): kayalık uçurum
kena (m): b. kâna (n) kerata: b. kerate (n)
kenar (n): kenar, kıyı, sahil kerate (n): çekecek, kerata
kenar e (n): kıyı kerb (n): üzüntü, üzünç
kenareye çemî (n): akarsu kerba: b. kerwa, -ye
kıyısı, nehir kıyısı kerbetîn (m): b. kelpetane (m)
kenareye robarî (n): akar- kerbe (m): b. kerwaye (m)
sü kıyısı, nehir kıyısı kerbin, -e: üzüntülü (üzüntüsü
kenareye röyî (n): akarsu olan, üzülen kişi), üzünçlü
kıyısı, nehir kıyısı kerbine (m): b. kerbinî (m),
kendawe (m): körfez kerbinîye (m)
kendaweke (m): koy kerbinî (m): üzüntülülük
kendir (n): l)kendir, kenevir kerbinîye (m): üzüntülülük
2)halat kerbizik (n): üzüntü, üzünç
kendîl (n): b. kendir (n) kerbizikin, -e: üzüntülü (üzün
kenef (n): yüznumara, ayakyo tüsü olan, üzülen kişi), üzünçlü
lu, apteshane, hela, kadem kerbizikine (m): b. kerbizi-
hane, kenef, memişhane, tu kinî (m), kerbizikinîye (m)
valet kerbizikinî (m): üzüntülülük
kenew (n): b. kenewîr (n) kerbizikinîye (m): üzüntülü
kenewîr (n): kendir, kenevir lük
kenfi (n): b. kenef (n) kerda (m): yapılmış olan
kenger (n): kenger, kengel kerde (n): yapılmış olan
kengula (m): salıncak (içinde kerdene: yapmak, etmek
çocuk uyutulan salıncak) kerdene xo pay: b. xo pay
kerdene kengula (m)
kerdis (n): b. kerdiş (n) keri (n): b. kerre (n)
kerdiş (n): yapma, etme; eylem k erib îy a y a (m): üzüntülü
kerdî (m): b. kardî (m) , (üzüntüsü olan, üzülen kişi),
kerdîye (m): yapılmış olan üzünçlü, üzgün
kerdox, -e: l)yapan 2)özne, fail keribîyaye (n): üzüntülü (üzün
kerdoxa nimitîye (m): gizli tüsü olan, üzülen kişi), üzünç-
özne lü, üzgün
k erdoxo nimite (n): gizli keribîyaye bîyene: üzgün
özne olmak
kerduex: b. kerdox, -e keribîyayene: üzülmek, ke
kere (n): b. kerre (n) derlenmek
kerebe (n): b. kehreba (n) keribîyayeyey (m): b. keribî-
kerebîyayene: b. keribîya- yayeyî (m), k eribîyaye-
yene yîye(m)
kerebnayen e: b. keribna- keribîyayeye (m): b. keribî-
yene yayeyî (m), keribîyaye-
kerebnayox, -e: b. keribna- yîye (m)
y o x , -e keribîyayeyenî (m): üzüntü-
keremate: çok fazla lülük
kerew kerdene: b. kerab ker keribîyayeyî (m): üzgünlük,
dene üzüntülülük
kerewîze (m): kereviz keribîyayeyîye (m): üzüntülü
kerewz (m): b. kerewîze (m) lük
kerg (m): b. kerge (m) keribîyaye (m): b. keribîyayî-
kerge şûmî (m): b. kerga ye (m), keribîyaya (m)
şaıhî(m) keribîyayîye (m): üzüntülü
kergane (m): l)çıban, apse (üzüntüsü olan, üzülen kişi),
2)şark çıbanı, Halep çıbanı, üzünçlü, üzgün
kara yara keribnayene: üzmek
kerge-I (m): tavuk keribnayox, -e: üzücü (durum
kerga misrî (m): hindi veya olay), üzüntülü (üzen
kerga şamî (m): hindi durum veya olay)
kerge-II (n): üzümün sıkılıp şı kerik (m): b. kerike (m)
rasının çıkarıldığı yer kerike (m): henüz olgunlaşma
kergeyan ser ra ameyene mış olan incir
war: bağbozumunun sona kerî (n): küçükbaş hayvan sü
ermesi rüsü
kergey (zh): b. kergeyî (zh) kerk (m): b. kerge (m)
kergeyî (zh): bağbozumu kerkaş (m): b. kerkaşî (m)
kergi (m): b. kerge (m) kerkaşî (m): yük hayvanıyla
kergula (m): b. çinçolike (m), taş vb. şeyleri taşımak için
kullanılan ve semerin iki kerraya m efşenî (m): b.
tarafına sarkıtılan ağaç dalı kerraya muşeneyî (m)
veya tahtadan yapılma araç kerraya muşeneyî (m): dö
kerkence (m): b. kerkince (m) ven taşı, döven dişi
kerkenci (m): b. kerkince (m) kerraya seqayî (m): bile-
kerkencike (m): b. kerkince (m) ğitaşı
kerkine (m): b. kerkince (m) kerre meşuenî (m): b. ker
kerkince (m): yengeç raya muşeneyî (m)
kerkinci (m): b. kerkince (m) kerre m eşuw enî (m): b.
kerkot (m): b. kerkote (m) kerraya muşeneyî (m)
kerkote (m): yarma (iri ve geli k erre m işuw enî (m): b.
şigüzel kırılmış tahıl) kerraya muşeneyî (m)
kerkoti (m): b. kerkote (m) kerre muşenî (m): b. ker-
kerkotî (m): b. kerkote (m) raya muşeneyî (m)
kerkuet (m): b. kerkote (m) kerran (n): b. giran-I (n)
kerkûti (m): b. kerkote (m) kerrayin, -e: taşlı
kerm (n): bağırsak kurdu, kurt kerre (n): kaya
kerm û kez: börtü böcek kerrexane (n): taşlık, taşocağı
kermati: b. keremate kerreyin (n): kayalık 7
kermax (m): b. kermaxe (m) kerri (n): b. kerre (n)
kermaxe (m): kalbur ile gözer kerrike (m): b. kerike (m)
arası bir tür kalbur kerseg (n): kesek
kerme (n): kesek, tezek kersele (n): kesek
kermele (n): b. kerme (n) kert (n): geçit, derbent
kermi (n): b. kerme (n) kertik (n): b. xartîk (n)
kermeşe (m): sivrisinek kertik kerdene: b. xartîk
kermite (n): kesek kerdene
keron (n): b. keran (n) keftol (m): b. kartole (m)
kerpe (n): daha çok eğimli ara kervan (n): b. karwan (n)
zide, taş ve/veya ağaçlardan kervançî: b. karwançî, -ye
oluşan bir tür set kerwa, -ye: kirve
kerpiç (n): kerpiç kerwan (n): b. karwan (n)
kerra (m): taş kerwançenî (m): karwançe-
kerra ardı (m): b. kerraya nî (m)
erdî (m) kerwançî, -ye; b. karwançî, -ye
kerra muşanî (m): b. ker kerxane (n): b. kerrexane (n)
raya muşeneyî (m) kes, -e: kişi, şahıs, kimse
kerra muşonî (m): b. ker kes vano: b. kes vano qey
raya muşeneyî (m) kes vano qay: b. kes vano
kerraya erdî (m): bir bölü qey
mü toprağa gömülü olan bü kes vano qey: sanki
yük taş kesa (m): kaplumbağa, tosbağa
kevonî
kesa awî (in): b. kesaya kestane (n): kestane
awî (m) keş: b. kes, -e
kesaya awî (m): sukaplum- keşe (m): apışlık, ağ
bağası keşi (m): b. keşe (m)
kese-I (n): kaplumbağa, tos keşifîyayene: gülümsemek
bağa keşifîyayîş (n): gülümseme
kese-II (n): kese (yıkanmak keşî (zh): apış arası kılları '
için) keşîfîyayîş (n): b. keşifîya
kesega (n): b. kesegan, -e yîş (n)
kesegan, -e: domuz keşîş (n): keşiş, rahip
kesek (n): b. kerseg (n) keşk (n): bir çeşit tarhana çor
keseke-I (m): kilit (asma kilit) bası, tarhana
keşeke-II (n): b. kerseg (n) keşka (m). l)b. keşk (n) 2)döv-
keseki (m): b. keseke-I (m) me, ayran ve kızartılmış yağ
kesexur, -e: akbaba dan yapılan bir yemek
kesha (m): b. kixsa (m) keşkek (n): bir çeşit tarhana
kesik-I (m): b. keseke-I (m) çorbası
kesik-II (n): b. kese-I (n) keşkera (ni): b. keşkere (n)
kesike-I (m): b. keseke-I (m) keşkere (n): yük hayvanıyla
kesike-II (m); b. kesa (m) taş vb. şeyleri taşımak için
kesî, -ye: özel, hususi kullanılan ve semerin iki ta
kesîr (n): kesir rafına sarkıtılan ağaç dalı
kesîre desrayinî: ondalık veya tahtadan yapılma araç
kesirler (mat) keşkül (n): keşkül
kesîro desrayin: ondalık keşkwar (n): b. koşkar (n)
kesir (mat) keşmîr (n): kaşmir, keşmir
kesîro sade (n): bayağıkesir keştî (m): gemi
(mat) keştîdar, -e: armatör, gemici
k esk , -e: yeşil keştîkar, -e: gemici
keska (m): b. keşka (m) keta (m): l)kete 2)bir çeşit bö
keskesûre (m): b. keskûsûre (m) rek
keskîsore (m): b. keskûsûre (m) ketaya areyî (m): kömbe
keskosure (m): b. keskûsûre (m) (küle gömülerek pişirilen
keskûsûre (m): gökkuşağı, al- mayasız çörek)
kim, ebekuşağı, ebemkuşağı, kete (n): b. keta (m)
eleğimsağma, hacılarkuşağı, keten (n): keten
yağmurkuşağı, alaimisema kevanî (m): b. kebanî (m), ke-
kesmase (n): kalkanbalığı banîye (m)
kesme (n): pekmez ile undan kevav (n): b. kebab (n)
yapılan tatlı ve katı bir yiye kevgîr (n): b. kefgîr (n)
cek ■' kevonî (m): b. kebanî (m), ke-
kesmose (n): b. kesmase (n) banîye (m)
kewanî
kewanî (m): b. kebanî (m), ke- düşmek
banîye (m) O kewto derde gane xo. (O
kewanîye (m): b. kebanî (m), canının derdine düşmüş.)
kebanîye (m) ■ kewtene etira ... : derdine
keware (n): b. kuware (n) düşmek
keware (m): b. kuware (n) Ti kewta etira domanane/
kewara meşane hemgenî qicane xo. (Sen çocuklan-
(n): b. kuwareye mesane mn derdine düşmüşsün.)
hingimenî (n) kewtiş (n): düşme
kewase (n): b. kewaşe (n) kewûnî (m): b. kebanî (m), ke
kewaş (n): tütün bulunamaym- banîye (m)
ca onun yerine içilen kuru key (n): b. kay (n)
muş ağaç/bitki yaprağı keya, -ye: muhtar
kewaşe (n): l)gazel (yaprak keyawaney (m): b. keyeawa-
için) 2)binanm çatısını kap , nîye (m)
lamakta kullanılan yaprak, keyawoney (m): b. keyeawa-
sap, ot vb. nîye(m)
kewçik (m): b. koçike (m) keyawûney (m): b. keyeawa-
kewçike (m): b. koçike (m) nîye (m)
kewçika darâne (m): b. ko- keyawûne (m): b. keyeawa-
çika darene (m) nîye(m)
kewçika sîwaxî (m): b. ko- keyayîye (m): muhtarhk
çika siwaxî (m) keyber (n): l)evin önü 2)ev
kew çike kerdene: b. ko- önündeki bahçe veya bostan
çike kerdene 3)kapı
kewçikekerdiş (n): b. koçike- keye-I (n): l)ev 2)aile
kerdiş (n) Key ey e to awan bo. (Te
kewçiki (m): b. koçike (m) şekkür ederim.)
kewe-I (n): mavi Keyeye to şen bo. (Teşek
kewe-IÎ (m): dişi keklik kür ederim.)
kewîye (m): mavi keye-II (n): b. kehen (n), kan (n)
kewndez (n): b. kondez (n) keyeawanîye (m): teşekkür
kewo (n): b. kewe-I (n) keyeker, -e: evcimen, hamarat
kewose (n): b. kewaşe (n) keyekeri (m): b. keyekere (m)
kewra, -ye: b. kerwa, -ye keyen, -i: b. kehen, -e; kan, -e
kewran (n): b. karwan (n) keyepel (n) (TE): ana sayfa
kewrançî: b. karwançî, -ye keyf (n): keyif, neşe, sevinç
kewş (n): b. kewaşe (n) keyf kerdene: neşelenmek,
kewtene: düşmek keyfetmek, keyiflenmek, se
o keweno: o düşüyor vinmek, memnun kalmak,
o kewno: b. o keweno memnun olmak
kewtene derde : derdine Werfe senî ke maya xo dî-
ya keyf kerdo. (Werfe an torne (m)
nesini görür görmez sevin keyna tornî (m): b. kena
miş.) tornî (m)
k e y fe ... ameyene: neşelen keyna tuerni (m): b. kena
mek, keyiflenmek, sevinmek, torne (m)
memnun kalmak, memnun keyna tuernî (m): b. kena
olmak tornî (m)
Z af keyfe mi ame. (Çok keyna xali (m): b. kâna xa-
sevindim.) le (m)
k eyfe... ardene: neşelendir keyna xalî (m): b. kâna xa-
mek, keyiflendirmek, sevin lî(m)
dirmek, memnun etmek keyna yayki (m): b. yayke-
To ewro keyfe mi ard. (Bu na (m)
gün beni sevindirdin.) keyna yeyki (m): b. yaykâ-
keyfî ... ameyîne: b. keyfe na (m)
...ameyene keynay xalî (m): b. kâna
k e y fî... ardene: b. k ey fe... xalî (m)
ardene keyney xalî (m): b. kâna
keyfin, -e: keyifli xalî (m)
keyflî, -ye: keyifli keynek (m): b. kâneke (m)
keyfûşayî (m): neşe, sevinç keyneke (m): b. kâneke (m)
keyfweş, -e: neşeli, şen, sevinç keyneki (m): b. kâneke (m)
li, keyifli keyri (m): b. karî (m) •
keyfweş bîyene: neşelen keyveşaya (m): evi yanasıca
mek, keyiflenmek, sevinmek, keyveşaye (n): evi yanasıca
memnun kalmak, memnun keyxwa (n): kâhya
olmak kez, -e: b. kej, -e
keyfweş kerdene: neşelen kezebe (m): karaciğer
dirmek, keyiflendirmek, kezgere (n): b. keşkere (n)
sevindirmek, memnun et kâ-I: kim
mek kâ-II (n): b. keye (n) ^
keyfw eşî (m): neşe, sevinç, Kâ to awon bo. b. Keyeyâ
şenlik (şen olma durumu) to awan bo
keyfweşîye (m): neşe, sevinç, Ke to şen bo. b. Keyeyâ to
şenlik (şen olma durumu) şânbo.
keyi (n): b. keye-I (n) Kâ tu awûn bû. b. Keyeye
keyîf (n): b. keyf (n) toaw an bo.
keykerdox, -e: b. kaykerdox, -e Kâ tu şân bû. b. Keyeyâ to
keyna (m): b. kena (n) şânbo.
keyna emiki (m): b. kena kâ-III: kes, -e
emike (m) kâ vanâ qay: b. kes vano
keyna torne (m): b kâna qey
ke vane qey: b. kes vano keleze (n): b. kelce (n)
qey kelindkeş, -e: b. kelendirkeş, -e
ke vanî qay: b. kes vano kelindkeşî: b. kelendirkeşî (m)
qey kelindkeşîye (m): b. kelen-
ke vanî qey: b. kes vano dirkeşîye (m)
qey kelinte (m): b. kelendire (m)
ke vano qay: b. kes vano kelinti (m): b. kelendire (m)
qey kelî (n): b. kolî (n)
ke vano qey: b. kes vano kelîce (n): b. kelce (n)
qey kelkerda (m): teyelli
kebanîye (m): b. kebanî (m), kelkerde (n): teyelli
kebanîye (m) kelkerdîye (m): teyelli
keber (n): b. keyber (n) . kem: b. kemî
kef (n): b. keyf (n) kemek (n): eksi (mat)
kef kerdene: b. keyf ker kemere (m): b. kemere (m)
dene kemgonîye (m): kansızlık (tıp
kefe ... ardene: b. keyfe ... ta)
^ ardene kemî: az, eksik
5 kefîn, -e: b. keyfin, -e . kemver, -e: ensiz, dar
kefini (m): b. keyfîne (m) kena (m): kız
kefili, -e: b. kefil, -e . kena apî (m): amca kızı, am
keflî: b. keyflî, -ye cazade
kefweşî (m): b. keyfweşîye kena eme (m): hala kızı
(m), keyfıveşî (m) kena emike (m): hala kızı
kefweşîye (m): b. keyfweşîye kena tom e (m): kız torunun
(m), keyfweşî (m) kızı
i kek (m): b. keke (m) kena tom î (m): erkek toru
j kel (m): b. kele (m) nun kızı
kela bine adirî (m): kömbe kena xale (m): teyze kızı,
; (küle gömülerek pişirilen teyzezade
I mayasız çörek) kena xalî (m): dayı kızı, da
kela binî adirî (m): b. kela yızade
binâ adirî (m) kenat (n): b. kîn (n)
kelame (n): b. kelame (n) kenek (m): b. keneke (m)
kele (m): teyel, teğel keneke (m): kız
kele kerdene: teyel yap Keneke uca/weyra ya. (Kız
mak, teyel atmak, teyelle oradadır.)
mek keneki (m): b. keneke (m)
kelendur (m): b . kelendire (m) ker (m): b. karî (m)
kelendûre (m): b. kelendire (m) keran (n): binanm çatısını taşı
k e le n d û re k erd en e: b. ması için tavanda yatay ola
kelendire kerdene rak kullanılan çok kalın
kijik
direk • kibab (n): b. kebab (n)
kerdî (m): b. kardî (m) kibrît (n): kibrit
kerge (m): b. kerge-I (m) kiç: b. kes, -e
keri (m): b. karî (m) kiçî: b. kes, -e
kero (n): b. keran (n) kifik (n): b. kufike (m)
keron (n): b. keran (n) kifikîyayene: b. kufikîyaye-
kes-I (n): iri saman, ot samanı ne
kes-II (n): b. kes (n) kifikîyayîş (n): b. kufikîya-
kes-III (n): b. kîse (n) yîş(n)
kesegan, -e: b. kesegan, -e kifîknayene: b. kufiknayene
kesik-I (n): b. kîsik (n) kifîknayîş (n): b. kufîknayîş (n)
kesik-II (n): b. kese-I (n) kifkarik (m): b. kufkarike (m)
kesike (m): b. kesa (m) kifkin, -e: b. kufikin, -e
keş (m): b. keşe (m) kifrît (n): b. kibrît (n)
keş kerdene: b. keşe ker k ifş, -e: belli
dene kifş bîyayîne: b. kifş bî-
keşe (m): istif, yığın yene
keşe kerdene: istiflemek, kifş bîyene: belli olmak
istif etmek, yığmak, loda et kifş kerdene: belli etmek
mek kifşe: b. kifş
keşi (m): b. keşe (m) kift (n): omuz
keşi kardene: b. keşe ker- kifta (m): b. kuffca (m)
dene kiftike (m): b. kuftike (m)
keşme (n): yüznumara, ayak kihan: b. kehen, -e; kan, -e
yolu, apteshane, hela, ka kihar (m): b. karî (m)
demhane, kenef, memişha kihari (m): b. karî (m)
ne, tuvalet kiharî (m): b. karî (m)
kevanî (m): b. kebanî (m), ke- kiho (n): b. kewe-I (n)
banîye (m) kihon: b. kehen, -e; kan, -e
kever (n): b. keyber (n) kihoy (m): b. kewîye (m)
keveşaya (m): b. keyveşaya (m) kihû-I (n): b. kewe-I (n)
keveşaye (n): b. keyveşaye (n) kihû-II: b. kehen, -e; kan, -e
kewase (n): b. kewaşe (n) kihûn: b. kehen, -e; kan, -e
kewe (n): b. kewe-î (n) kihûy (m): b. kewîye (m)
kewtene: b. kewtene kij, -e: yanık
kewtiş (n): b. kewtiş (n) kij bîyene: yanmak
kdya (n): b. keyxwa (n), ke- kij kerdene: yakmak, yan
ya (n) dırmak
kâye (n): b. keye (n) kijbîyayîş (n): yanma
keyna (m): b. kena (n) kijik, -e: yanık
kez, -e: b. kej, -e kijik bîyene: b. kijikebîye-
ki: b. ke ne
k ijik kerdene: b. k ijike kijjikkerde (n): b. kijikeker-
kerdene de (n)
kijike bîyene: yanmak kijjikkerdiş (n): b. kijikeker-
kijike kerdene: yakmak, diş (n)
yandırmak kijkerdiş (n): yakma; yandır
kijikbîyayîş (n): .b. kijikebî- ma
yayîş(n) kijrikî (zh): içyağının kızartıl
kijikebîyayîş (n): yanma masıyla meydana gelen bir
kijikekerda (m): yakılmış olan yiyecek
kijikekerde (n): yakılmış olan kil-I (m): b. kile (m)
kijikekerdiş (n): yakma, yan kil-II (n): b. kile (m)
dırma kilame-I (m): türkü
kijikekerdîye (m): yakılmış kilame-II (n): b. kelame (n)
olan kilaw (m): b. kilawe-I (m)
kijiki (m): b. kijike (m) kilawe-I (m): külah, başlık,
kijiki bîyene: b. kijike bî takke
yene kilawe-II (m): alev
kijiki kerdene: b. kijike kUaweke-I (m): ibik
kerdene kilaweke-II (m): mantar (bitki
kijikibîyayîş (n): b. kijikebî si) .
yayîş (n) kilawi (m): b. kilawe-I (m)
k ijik ik erda (m): b. k ijik e kilbe (n): b. kelame (n)
kerda (m), kijikekerdîye (m) kildar, -e: sürmeli
kijikikerde (n): b. kijikeker kile-I (m): alev
de (n) kile-II (m): solucan, yersoluca-
kijikikerdiş (n): b. kijikeker nı
diş (n) kila bine ardî (m): b. kila
kijikkerde (n): b. kijikeker- bine erdî (m) '
de (n) kila bine erdî (m): solucan,
kijikkerde (öı): b. kijikeker yersolucanı
da (m), kijikekerdîye (m) kile-III (m): sürme (kirpik dip
kijikkerdiş (n): b. kijikeker- lerine sürülen)
diş (n) kile-IV (m): b. dakile (m)
kijjik, -e: b. kijik, -e kild: b. dakile
kijjik bîyene: b. kijike bî kilenca (m): b. kilînca (m)
yene kilhayene: b. kulhayene
kijjik kerdene: b. kijike kilhayîş (n): b. kulhayîş (n)
kerdene kilhi (n): b. kulhe (n)
kijjikbîyayîş (n): b. kijikebî kili (m): b. kile (m)
yayîş (n) kilike harmeyî (n): omuz başı
kijjikkerda (m):b. kijikeker kilike herm î (n): b. kilike
da (m), kijikekerdîye (m) harmeyî (n)
kilin, -e: sürmeli kin (n): tuluk, tulum
kilinca (m): b. kilînca (m) kinar (n): b. kenar (n)
kilîd (n): b. kilît (n) kinare (n): b. kenar (n)
kilime (m): kilim kine (n): l)elbise, giyecek, giysi
kilimi (m): b. kilime (m) 2)bez, çaput, paçavra
kilînca (m): çörek Kince/cile to şîkîye ra to.
kilînce (n): b. kelce (n) (Giyisilerin sana yakıştı.)
kilînt (n): b kilît (n) kine bedilnayene: elbise
kilise (n): kilise değiştirmek, giysi değiştir
kilît (n): l)anahtar 2)kilit (as mek
ma küit) kine vetene: elbise çıkar
topa kilîtî (m): kilit (asma mak, giysi çıkarmak
kilit) kine vurnayene: elbise de
kilîtroş, -e: anahtarcı ğiştirmek
kilîtsaz, -e: anahtarcı kine û kisvet: giyim kuşam,
kilîtviraştox, -e: anahtarcı kılık kıyafet
kilkerda (m): sürmeli kine û kol: püı pırtı
kilkerde (n): sürmeli kine û kon: b. kine û kol
killi (m): b. kile-II (m) kine û kuel: b. kine û kol
killa bine ardî (m): b. kila kincan ro ginayene: aybaşı
bine erdî (m) olmak, adet görmek
kilm, -e: kısa kince firaqan (n): bulaşık
kilmever, -e: b. kilmver, -e bezi
kilmey (m): b. kilmîye (m), kince qican (n): çocuk bezi,
kilmî(m) etek bezi
kilme (m): b. kilmîye (m), kil- kince sunetî (zh): sünnet el
mî (m) bisesi/giysisi
kilmete (n): b. kermite (n) kince şewe (zh): gecelik
kilmite (n): b. kermite (n) kince xo vetene: soyunmak
kilmî (m): kısalık kince ... ra vetiş: soyma
kilmîye (m): kısalık (giysisini çıkarma)
kilmnuşte (n): kısaltma k in ce ... ra vetene: soymak
kilmver, -e: ensiz (giysisini çıkarmak, elbisesi
kilora binde adirî (m): b. ki- ni çıkarmak)
lora binevadirî (m) k in ce ... serdekerdene:
kilora bine adirî (m): köm- soymak (giysisini çıkarmak,
be (küle gömülerek pişirilen elbisesini çıkarmak)
mayasız çörek) kince ... serdekerdiş: soy
kilsi (n): b. kursî (n) ma (giysisini çıkarma)
kilwe (m): b. kilawe-II (m) kince . . . vetene: soymak
kilxayene: b. kulxayene (giysisini çıkarmak, elbisesi
kibrî (m): b. kulxî (m) ni çıkarmak)
k in ce ... vetiş: soyma (giysi (giysisini çıkartma)
sini çıkarma) kincîxoravetiş (n): soyunma
kinci fîraqûn (n): b. kince kincîxoserdekerdiş (n): so
firaqan(n) yunma
kinci qicûn: b, kincâ qi- kincîxuvetiş (n): b. kincexo-
can (n) vetiş (n)
kinci xu vetene: b. kincâ kineneşuta (m): çamaşır
xo vetene kineserdekerda (m): soyun
k in ci... ra vetene: b. kince muş olan
...ra vetene kineserdekerde (n): soyun
kinci ... ra vetiş: b. kincâ muş olan
... ra vetiş kincserdekerdîye(m): soyun
kinci ... vetene: b. kince ... muş olan
vetene kincşuw, -e: çamaşırcı
kinci ... vetiş: b. kincâ ... kineveta (m): soyunmuş olan
vetiş kinevete (n): soyunmuş olan
kinco kan-kort (n): alık (es kineveti (n): b. kinevete (n)
kimiş giysi), eski püskü giysi kinevetîye (m): soyunmuş olan
kine (m): b. kine (n) kind (n): b. kin (n)
kinc-kol: pılı pırtı kindir (n): b. kendir (n)
kinc-kuel: b. kinc-kol kindir (n): b. kendir (n)
kince (m): b. kine (n) kino (n): b. kenewîr (n)
k in ca kan-korte (m): b. kir (n): sik, penis, kamış
kinco kan-kort (n) kirabe kerdene: b. kerab
kincexovetiş (n): soyunma kerdene
kincî (zh): üst baş (giysiler) kirarî (m): işlem (mat)
k in ci d ayen eserd ek er- kirarîya arîtm etîkî (m):
dene: soydurmak (giysisini aritmetik işlemi (mat)
çıkartmak, elbisesini çıkart kirarîya parekerdişî (m):
mak) bölme işlemi (mat)
kincî dayene vetene: soy kiras (n): b. kirbas (n)
durmak (giysisini çıkartmak, kirbas (n): beyaz renkli bez
elbisesini çıkartmak) kirbît (n): b. kibrît (n)
kincî xo ra vetene: soyun kird, -e: b. kirmanc, -e
mak kirdan (n): yaşlı erkek manda
kincî xo serde kerdene: kirdas, -e: Kurmanc
soyunmak kirdasî, -ye-I: b. kirdas, -e
kincî (n): b. kuncî (n) kirdasî-II (m): b. kirdaskî (m)
kincîdayîşserdekerdiş (n): kirdaskî (m): Kurmancca
soydurma (giysisini çıkart kirdaşkî (m): b. kirdaskî (m)
ma) kirdkî (m): b. kirmanekî (m)
kincîdayîşvetiş (n): soydurma kirâ (n): b. kîrye (n)
kivarî
kirîş (n): kîrîş (n) kirtik kerdene: b. xartîk
kirkinci (m): b. kerkince (m) kerdene
kirkirik (n): kenevir, kendir kirvas (n): b. kirbas (n)
kirlente (m): kırlent (küçük kirwas (n): b. kirbas (n)
yastık) kirye (n): b. kîrye (n)
kirmanc, -e: Kirmanc, Zaza kis (m): b. kisî (m)
kirm anckî (m): Kırmancca, kisha (m): b. kixsa (m)
Zazaca kisi (m): b. kisî (m)
kirr, -e-I: kel kisî (m): am, ferç
kirr, -e-II: kısa kist (m): b. kîşte (m)
kirr. (m): b. kirre (m) kisti (m): b. kîşte (m)
kirrant (n): yabani sarımsak kisvet (n): kıyafet, kılık, giyim,
kirre (m): kayalık kisve
kirrey (m): b. kirrîye (m), kir- kisvetî (zh): kispet
rî (m) kisxa (m): b. kixsa (m)
kirrek, -i: b. kurrî, -ye kisxe (m): b. kixsa (m)
kirrenî (m): kellik kişî (m): b. kisî (m)
kirri (m): b. kirre (m) kişîyayene: öldürülmek
kirri (n): b. kurrî (n) kişîyayîş (n): öldürülme
kirrim bîyene: biçilircesine kişlon (n): b. kuçelan (n)
dipten kesilmek veya kopa kişn (m): b. kişne (m)
rılmak kişne (m): burçak, küşne
kirrim kerdene: biçercesi- kişt (m): b. kîşte (m)
ne dipten kesmek veya ko- kiştakewtiş (n): b. kîştakew-
‘parmak tiş (İa)
kirriıubîyayîş (n): biçilirce- kiştavistiş (n): b. kîştavistiş (n)
sine dipten kesilme veya ko kişte (m): b. kîşte (m)
parılma kiştene: öldürmek
kirrimkerdiş (n): biçercesine kişti (m): b. kîşte (m)
dipten kesme veya koparma kişt a kewtene: b. kişt a
kirrî-I (m): kısalık kewtene
kirrî-II (m): b. kurrîye (m) kişt a vistene: b. kîşt a vis-
kirrîye-I (m): kellik tene
kirrîye-II (m): kısalık kiştiş (n): öldürme
kirta (m): enik, encik, encek, kitab (n): kitap
köpek yavrusu, kurt yavrusu kitabgeh (n): kitaplık
kirte (n): enik, encik, encek, kö kitabi (m): b. kitab (n)
pek yavrusu, kurt yavrusu kitabxane (n): kütüphane
kirtik-I (n): kıkırdak kitano belaş (n): bir çeşit bez
kirtik-II (n): karın sertleşmiş kitav (n): b. kitab (n)
üst tabakası kivar, -e: b. kibar, -e
kirtik-III (n): b. xartîk (n) kivarî (m): b. kîbarî (m)
kivarîye (m): b. kîbarîye (m), kîbrit (n): b. kibrît (n)
kîbarî (m) kîbrît (n): b. kibrît (n)
kivş, -e: kifş, -e kibrite (m): b. kibrît (n)
kivş bîyene: b k ifş bîyene kîdas (m): b. kîdase (m)
kivş kerdene: b. kifş ker kîdase (m): hayvanlara kışın
dene yedirilmek üzere kesilip ağa-
kivşe: b. kifş cmçatallı ana dallan arasına
kix, -e: kaka (çocuk dilinde), kılı dizilen yaprak yığını
(çocuk dilinde) Kîev (n): Kiev
kixayene: b. kuxayene Kîgalî: Kigali
kixi (m): b. kixe (m) kîler (n): kiler
kixik (n): b. kuxike (m) kîlere (m): b. kîler (n)
kixs (m): b. kixsa (m) kîlime (m): b. kilîme (m)
kixsa (m): arpacık soğanı kîlisa (m): b. kilîse (n)
kixse (m): b. kixsa (m) . kîlit (n): b. kilît (n)
kizik, -e: b. kijik, -e kîlîme (m): b. kilîme (m)
k iz ik b îy en e: b. k ijik e kîlîsa (m): b. kilîse (n)
bîyene kîlîse (m): b. kilîse (n)
kizik kerdene: b. kijike kîlît (n): b. kilît (n)
kerdene kîlo(n):kilo
kizikbîyayîş (n): b. kijikebî- kîlogram (n): kilo, kilogram
yayîş (n) kilometre (n) kilometre
kizikkerde (n): b. kijikeker- kilometrekare (n): kilometre
de (n) kare
kizikkerdiş (n): b. kijikeker- kîlsa (m): b. kilîse (n)
diş (n) kimya (m): kimya
kizikkerdîye (m): b. kijike- kimyon (n): kimyon
kerda (m), kijikekerdîye (m) kîn (n): kin, garaz, garez
kî-I: de (b. zî) kindar, -e: kinci, kindar
Ez kî wena ti kî. (Ben de yi kînger (n): b. kenger (n)
yorum sen de.) Kîngston (n): Kingston
kî-II: b. kes, -e Kînşasa (m): Kinshasa
kî-III (n): b. keye-I (n) kîpebimbar (n): b. kîpebum-
kîbar, -e: ince, kibar bar(n)
kîbarey (m): b. kîbarî (m), kî- kîpebumbar. (n): içine pirinç,
barîye (m) bulgur vb. doldurulan işkem
kîbare (m): b. kîbarî (m), kî- benin dikilip pişirilmesiyle
barîye (m) yapılan yemek
kîbarî (m): incelik, kibarlık kir (n): b. kir (n)
kîbarîye (m): incelik, kibarlık kira (m): kira
kîbebimbar (n): b. kîpebum- kîradar, -e: kiracı (kiralayan)
bar(n) kiran (n): b. keran (n)
kobe
kîraze (m): h. gilyaze (m) kîvrite (m): b. kibrît (n)
kîrazeri (m): b. gilyazere (m) kîwî (m): kivi
kîrbît (n): b. kibrit (n) kîya (n): b. keyxwa (n), keya-I
kîre (n): b. kîrye (n) (n) .
kîri (n): b. kîrye (n) kîye (n): b. keye-I (n) '
kîrî (n): b. kîrye (n) kîyneki (m): b. keneke (m)
Kîrîbatî: Kiribati klasik, -e: klasik
kîrîş (n): kiriş (duvar için) klavye (n): klavye
kîrvite (m): b. kibrît (n) klementîne (m): klementin
kîrye (n): pazar (b. yewşeme) klîent (n) (TE): istemci
kîse (n): kese, torba, bez torba ko-I (n): dağ
kîsew kaxityen (n): b. kîse- ko ra şîyayene: b. xow ra
yo kaxiten (n) şîyene
kîseyo kaxiten (n): kağıt ko re şîyayene: b. xow ra
torba . şîyene
kîseyo naylonen (n): nay ko re şîyayene: b. xow ra
lon torba şîyene
kîsi (n): b. kîse (n) ko ro şîyene: b. xow ra
kîsik (n): kese, torba, bez torba şîyene
kîsve (n): b. kisvet (n) Roj ko ro şi: b. Roj xow ra
kîsvi (n): b. kisvet (n) Şi
kîswetî (zh): b. kisvetî (zh) Tîje ko ro şîye: b. Tîje xow
Kîşînev (n): Kişinev ra şîye.
kîşîyayene: b. kişîyayene köye cemedî (n): buzdağı
kîşîyayîş (n): b. kişîyayîş (n) koyo berz (n): yüksek dağ
kîşîyene: b. kişîyayene sîlsîla koyan (m): b. sîlsîla-
kîşnîş (n): kişniş ya koyan (m)
kîşt (m): b. kîşte (m) sîlsîlaya koyan (m): sıra
kîştakewtiş (n): uyuma dağlar
kîştavistiş (n): uyutma sîlsîle kueyûn (m): b. sîlsî
kîşte (m): l)böğür (boş böğür) laya koyan (m)
2)yan ko-II: fiilin gelecek zamanında
kîşt a kewtene: uyumak kullanılan bir partikel
kîşt a vistene: uyutmak ko-III: b. ke-I
kîştene: b. kiştene koar: b. kor, -e
kîşti (m): b. kîşte (m) koarbilîyes (n): b. korbilîyes (n)
kîştiş (n): b. kiştiş (n) kobe (n): l)kıyı, sahil
kîtab (n): b. kitab (n) kobeye çemî (n): akarsu kı
kîvar, -e: b. kîbar, -e yısı, nehir kıyısı
kîvarî (m): b. kîbarî (m) kobeye robarî (n): akarsu
kîvarîye (m): b. kîbarîye (m), kıyısı, nehir kıyısı
kîbarî (m) kobeye royî (n): akarsu kı-
koc
yısı, nehir kıyısı derin kap 2)tahıl vb. şeyleri
2)tiriz ölçmek için kullanılan tahta
kobeye kincan/cilan (n): ti dan yapılmış büyük kap, öl
riz çek, şinik, kile
koc, -e: manda yavrusu, malak kod-II (n): kod
koca: b. kamca kodik (n): b. kod-I (n)
koç (n): göç, göçme koefî (m): b. kofî (m)
k oç kerdene: göç etmek, kofî (m): hotoz
göçmek kofîye (m): hotoz
koçer, -e: göçebe, göçer koh (n): b. ko-I (h)
koçerey (m): b. koçerîye (m) koho (n): b. kewe-I (n)
koçerî, -ye: göçeri kohon (n): b. kehen (n)
koçerîye (m): göçebelik koj (n): iplik makarası
koçik (m): b. koçike (m) kok (n): l)kök, kök (mat) 2)ağaç
koçik kerdene: b. koçike kokâ dare (n): l)ağaç kökü
kerdene 2)ağaç gövdesi
koçike desan (m); b. koçi- koka-I (m): kuka, dantel ipliği
ka dâsan (m) yumağı
koçike (m): l)kaşık koka-II (m): koka
koçika çay (m): çay kaşığı kokain (n): kokain
koçika çayî (m): b. koçika koke (m): l)b. kok (n) 2)sap
çay (m) (bitki için)
koçika darâne (m): tahta koka dare (m): b. koke da
kaşık re (n)
koçikey çay (m): b. koçika kokim, -e: yaşlı, ihtiyar
çay (m) kokimân (m): b. kokimenî (m)
2)mala kokimenî (m): yaşlıhk, ihtiyar
koçika dâsan (m): mala lık
koçika siwaxî (m): mala kokimî (m): yaşlılık, ihtiyarlık
k o çik a sîw a x î (m): b. kokimîye (m): yaşlıhk, ihtiyar
koçika siwaxî (m) lık
k oçik e kerclene: malala kokkare (n): karekök
mak kokmew (n): b. kokmew (n)
koçikekerdiş (n): malalama kokm ew (n): asma kütüğü,
koçiki (m): b. koçike (m) omça, omca
koçikkerdiş (n): b. k oçik e kokum, -e: b. kokim, -e
kerdiş (n) kokumî (m): b. kokim î (m),
koçikter (n): ivgi kokimîye (m)
koçkerdiş (n): göç, göç etme, kokumîye (m): b. kokimî (m),
göçme , kokimîye (m)
koçm ek (n): erkek keklik kol, -e: kör (keskinliği yeterli ol
kod-I (n): l)tahtadan yapılmış mayan)
komputure
kola (m): kola kombinezon (n): kombinezon
kola kerdene: kolalamak (giysi için)
kolakerdiş (n): kolalama kombîyaye (n): toplanan (mat)
kolane (m): omuzun boyuna kom bîyayîş (n): l)toplanma
yakın kısmı 2)toplantı
kolera (m): kolera komca: b. kamca
koli (n): b. kolî (n) komçe (n): küme
koli (m): b. kole (m) komder, -i: b. kamder, -e
kolik (n): omuzun boyuna ya kome-1 (m): l)küme, grup, ta
kın kısmı kım 2)toplam (mat)
Kolik (n): Kahta kome-II (n): sucuk (bandırma)
kolî (n): odun komedî (in): komedi
k oliye m azere (n): meşe komedyen, -e: komedyen
odunu komedyenîye (m): komedyen-
k o li, -i: b. k o l, -e lik
Kolombiya (m): Kolombiya komekar (n): toplayan (mat)
Kolombo (n): Kolombo komel (n): toplum
koloni (m): sömürge komele (m): demek
kolonyalîst, -e: sömürgeci komelkî: toplumsal
kolonyalîstîye (m): sömürge komgirawî (zh): takımadalar
cilik komi (m): b. kome-I (m)
kolonyalîzm (n): sömürgecilik komike (m): grup
kolose (m): b. koloze (m) komir (n): kömür
koloz (m): b. koloze (m) komi: b. kamî
koloze (m): külah, başlık komîdîn (n): b. komodine (m)
kolozi (m): b. koloze (m) komite (m): komite
kolye (m): kolye. komkerdiş (n): toplama (mat)
kolyeya zerrene (m): altın komodin (n): b. komodine (m)
kolye komodine (m): komodin, ko
kolyeya zermene (m): altın mot
kolye kompîtor (n): b. komputure
kom, -i: b. kam, -e (m)
kom biyene: toplanmak (mat) kom pozisyon (n): kompozis
kom kerdene: toplamak yon
(mat) , kompozîsyono edebî (n):
koma (m): koma edebi kompozisyon
koma de bîyene: komada kompozîtor, -e: besteci, beste
olmak kâr, kompozitör
komare (m): cumhuriyet komputer (n): b. komputure (m)
kom arperwer, -e: cumhuri komputor (n): b. komputure (m)
yetçi kom puture (m): bilgisayar,
komarvvaz, -e: cumhuriyetçi kompütür
kon
komputüra kesî (m) (TE): tim, kontrol
kişisel bilgisayar kontrol kerdene: denetle
komputura şexsî (m) (TE): mek, kontrol etmek
kişisel bilgisayar kontrolker, -e: denetçi, denet
kon: b. kan, -e; kehen, -e leyici, kontrolör
kon (n): b. kone-II (n) konveks: dışbükey
Konakrî: Konakri konyak (n): konyak
konca: b. kamca koon, -e: b. kehen, -e; kan, -e
koncî: b. kamcîn, -e kop (n): yığın
kondes (n): b. kondez (n) kop kerdene: yığmak, loda
kondez (n): kepçe etmek
kone-I (n): l)tokaç 2)tokmak Kop (n): Bulanık
koneye cim e (n): soku tok Kopenhag (n): Kopenhag
mağı, dibek tokmağı kopya kerdene: kopyalamak
kone-II (n): kör (keskinliği ye Kopya bike! (Kopyala!)
terli olmayan) kopyaya pawitişî (m) (TE):
kone-III (m): çadır yedekleme
kpnekerdiş (n): tahıl ürün-' kor, -e: kör
lerini tokaçla döverek sapın kora: b. kure-II
dan ayırma koraşîyayîş (n): b. xöwraşî-
Kongo (n): Kongo, Zaire yayîş (n)
Kongo-Brazzaville: Kongö- korbilîyes (n): salyangoz
Brazzaville korca (m): b. korja (m)
koni (n): b. kone-I (n) kordon (n): kordon
konî cirni (n): b. koneyâ köreşîyayîş (n): b. xowraşî-
cirne(n) yayîş (n)
konikerdiş (n): b. koneker- köreşîyayîş (n): b. xowraşî-
diş (n) yayîş(n)
konî (n): l)koni 2)koni (mat) korfam, -e: b. korfehm, -e
k on îk , -e: Dkonik 2)konik korfam ey (m): b. korfehm î
(mat) (m), korfehmîye (m)
konîye (m): kör (keskinliği ye korfame (m): b. korfehmî (m),
terli olmayan) korfehmîye (m)
konkav: içbükey kore (n): b. kuware (iı)
konkil (n): b. kakile (m) Kore (m): Kore
konkili (m): b. kakile (m) Koreya Başurî (m): Güney
konservatîf, -e: muhafazakâr Kore
konservatîfîye (m): muhafa Koreya Vakurî (m): Kuzey
zakârlık Kore
konserve (n): konserve korek (n): darı
kontrat (n): akit koreko sipî (n): bir çeşit da
kontrol (n): denetleme, dene- rı • '■ '' '
köşke
koreko sîya (n): bir çeşit kortikin, -e: b. kortkin, -e
darı kortkin, -e: eski püskü giysili
koreko sûr (n): bir çeşit darı korzik (n): pipo
koremişk (n): köstebek kosadir (n): bir tarafı yanıp
korek (n): b. korek (n) ateş haline gelmiş olan odun/
korfehm, -e: anlayışsız ağaç parçası
korfehmenî (m): anlayışsızlık kose-I (n): b. goşe (n)
korfehmî (m): anlayışsızlık kosebî (n): bir tarafı yanıp ateş
korfehmîye (m): anlayışsızlık haline gelmiş olan odun/ağaç
korfem, -e: b. korfehm, -e parçası
korfâm ey (m): b. korfehm î kösele (n): kösele,
(m), korfehmîye (m) kosevî (n): b. kosebî (n)
korfemî (m): b. korfehmî (m), koskar, -e: b. koşkar, -e
korfehmîye (m) koşkarenî (m): b. koşkarenî (m)
kori-I (n): b. kuware (n) koşkarîye (m): b. koşkarîye
kori-II (m): b. kore (m) (m), koşkarî (m)
korja (m): nazar boncuğu, na Kosta Rîka (m): Kostarika
zarlık kostüm (n): kostüm
korneş (n): b. kornîş (n) koşe (n): b. goşe-I (n)
kornîş (n): korniş köşk (n): b. köşke (m)
koroşîyayîş (n): b. xowraşî- koşkar (n): uğurböceği
yayîş (n) koşkar, -e: l)ayakkabı yapım
korpişik (n): b. kurbeşik (n) cısı (ayakkabı diken) 2)ayak-
kors kerdene: örmek kabıcı (ayakkabı yapan ya da
korse (n): korsa, korse satan), pabuççu, başmakçı
korsele (n): b. kösele (n) 3)ayakkabı tamircisi, ayak
korseli (n): b. kösele (n) kabı onarımcısı, yamacı
Korsîka (m): Korsika (ayakkabı onaran)
korskerdiş (n): örme koşkarey (m):b. koşkarîye
kort (n): çaput, paçavra (m), koşkarî (m)
kortawix (m): b. kortawixe (m) koşkar e (m): b. koşkarîye
kortawixe (m): tavukkarası, (m), koşkarî (m)
gece körlüğü koşkarenî (m): ayakkabıcılık,
korte (m): çukur pabuççuluk,yamacılık (ayak
korta çimî (m): göz çukuru kabı onarımcılığı)
korta milî (m): ense koşkarî (m): ayakkabıcılık, pa
korteki (m): b. kortike (m) buççuluk, yamacılık (ayak
korti (m): b. korte (m) kabı onarımcılığı)
kortik (n): b. kort (n) koşkarîye (m): ayakkabıcılık,
k ortike (m): l)küçük çukur pabuççuluk, yamacılık (ayak
2)ense kabı onarımcılığı)
kortiki (m): b. kortike (m) köşke (m): köşk
koşki (m): b. köşke (m) koy: b. ku-I
kot-I: b. kotî Hewe şîyo be koy? (O nere
kot-II (n): kot ye gitmiş)
pantole kotî (zh): kot pan köye (n): küme, yığın
tolon köye kerdene: yığmak, loda
kotane (m): pulluk etmek
kotene: b. kewtene koyî, -ye: l)dağlı 2)yabani, ya-
o kono: b. o keweno baml, vahşi
o kuno: b .o keweno koylî (n): b. kolî (n)
kotene d erdâ...: b. kewte- koyt: b. kotî
ne derdâ ... koytiş n): b. kewtiş (n)
kotene etrâ...: b. kewtene kozire-I (n): kor ,
e tir a ... kozire-II (n): harmanda, arpa
kotere (m): üveyik ve buğdayın kalburlanma
koteri (m): b. kotere (m) sından sonra artakalan ba
kotilme (n): insan kümesi (in şaklar
san grubu), küme kramp (n): kramp, kasınç
kotiş (n): l)b. kewtiş (n) 2)b. krampâ madeyî (n): mide
rakewtiş (n) krampı
kotî: nere krampâ madî (n): b. kram
Kitab kotî yo? (Kitap nere pâ madeyî (n)
dedir?) kravate (m): boyunbağı, kra
Ti kotî ra yî/ya? (Nereli vat
sin?) krem (n): krem
kovare (m): dergi kreme tiraşî (n): tıraş kre
kovik (n): l)huni 2)koni mi
kovikin -e: konik krema (m): krema
kovî, -ye: l)dağlı 2)yabani, ya krep (n): krep
banıl, vahşi krîmînel, -e: kriminel
kowarî (n): b. kuware (n) krîmînolojî (n): kriminoloji
kowçiki (m): b. koçike (m) krîter (n): ölçüt
kowndez (n): b. kondâz (n) krîtîk (n): eleştiri, tenkit
kowni (n): b. kone-I (n) krîtîk kerdene: eleştirmek,
kownikerdiş (n): b. koneker- tenkit etmek
diş (n) krîtîkkerdiş (n): eleştirme,
kowtene: b. kewtene tenkit etme
o kuweno: b. o keweno krîz (n): kriz
o kweno: b. o keweno krîzo psîkolojîk (n): ruhsal
kowtene derdî ...: b. kew- kriz
tene d erd â ... / krîzo ruhî (n): ruhsal kriz
kowtiş n): b. kewtiş (n) krokodîl, -e: timsah
koxe (m): kulübe ku-I: nere
Kutik ku yo? (Köpek nere kuçlon (n): b. kuçelan (n)
dedir?) kuçlûn (n): b. kuçelan (n)
ku-II: b. ke-I kuçran (n): b. kuçelan (n)
ku-III: b. eke-I kudik (n): enik, encik, encek,
ku-IV (m): b. kuy (m) köpek yavrusu
kuaför, -e: kuaför kudike kutikî (n): enik,
kual, -i: b. kol, -e encik, encek, köpek yavrusu
Kuala Lumpur: Kuala Lum küe (n): b. ko-I (n)
pur kue ri şîyayene: b. xow ra
kuar: b. kor, -e şîyene
kuarbiliz (n): b. korbilîyes (n) kue ro şîyayene: b. xow ra
kuare (n): b. kuware (n) şîyene
kuarfehm: b. korfehm, -e kueç (n): b. koç (n)
kuarfehme (m): b. korfehmî kueç kerdene: b. koç ker-
(m), korfehmîye (m) dene
kuarfum: b. korfehm, -e kueçer: b. koçer, -e
kuarfûme (m): b. korfehmî kueçere (m): b. koçerîye (m)
(m), korfehmîye (m) kueçerî: b. koçerî,-ye
kuari (n): b. kuware (n) kueçik (m): b. koçike (m)
kuarî (n): b. kuware (n) kueçika darîn (m): b. koçi-
kuarmişk (n): b. kurbeşik (n) ka darene (m)
kuarpişik (n): b. kurbeşik (n) kueçike çay (m): b. koçika
Kuba (m): Küba çay (m)
kubar, -e: b. kîbar, -e kueçikter (n): b. koçikter (n)
kubarî (m): b. kîbarî (m) kueçkerdiş (n): b. koçkerdiş (n)
kubarîye (m): b. kîbarîye (m), kued (n): b. kod-I (n)
kîbarî (m) kuedik (n): kodik (n)
kubîk, -e: kübik (mat) kuefî (m): b. kofî (m)
kuça (m): b. kuçe (n) kuek (n): b. kök (n)
kuçe-I (n): sokak kueka (m): b. koka-I.Cm)
kuçe-II (m): taş kuekim, -i: b. kokim, -e
k u çe la n (n): ocak-II (ateş kuekime (m): b. kokimî (m),
yakılan veya gazla yakılan) kokimîye(m)
kuçeran (n): b. kuçelan (n) kuekimî (m): b. kokimî (m),
kuçi-I (n): b. kuçe-I (n) kokimîye (m)
kuçi-II (m): b. kuçe-II (m) k u el, -i: b. k o l, -e
kuçike (m): ocak (ateş yakılan kueli (n): b. kolî (n)
veya gazla yakılan) . kuelî mazîyer (n): b. kolî-
K u çik e de a d ir w eke. yem azere(n)
(Ocakta ateş yak.) kuelik(n): b.kolik(n)
kuçlan (n): b. kuçelan (n) kuemir (n): b. komir (n)
kuçlik (m): b. kuçike (m) kuenikerdiş (n): b. koneke,r-
kuep
diş (n) kufikguretiş (n): b. kufikegi-
kuep (n): b. kop (n) rewtiş(n)
kuer: b. kor,-e kufiki (m): b. kufike (m)
kuerca (m): b. koıja (m) kufiki gurotene: b. kufike
kuerişîyayîş (n): b. xowraşî- girewtene
yayîş(n) kufikigurotiş (n): b. kufike-
kueroşîyayîş (n): b. xowraşî- girewtiş (n)
yayîş (n) kufikin, -e: küflü
kuerseli (n): b. kösele (n) kufikin kerdene: küflen
kueşe (n): b. goşe-I (n) dirmek
kueşi (n): b. goşe-II (n) kufikinkerdiş (n): küflendir
kueşk (m): b. köşke (m) me
kueşkar, -e: b. koşkar, -e kufikîyayene: küflenmek
kueter (m): b. kotere (m) kufikîyayîş (n): küflenme
kuevik (n): b. kovik (n) kufiknayene: küflendirmek
kueyî: b. koyi, -ye, kovî, -ye kufiknayîş (n): küflendirme
kuezle (n): b. kozire (n) kufiky ay en e: b. ku fik îy a-
kuezme (n): b. kozire (n) yene
kuerîyek (n): korek (n) kufikyayîş (n): b. kufikîya
kuf (m): b. kufe (m) yîş (n)
kufa (m): b. qufa (m) kufkarik (m): b. kufkarike (m)
kufe (m): küf kufkarike (m): mantar (bitki
kufik (n): b. kufike (m) si)
kufik guretene: b. kufike kufkariki (m): b. kufkarike (m)
girewtene kufkin, -e: b. kufikin, -e
kufike (m): küf kufkin kerdene: b. kufikin
kufike bestene: küflenmek kerdene
kufike girewtene: küflen kufkinkerdiş (n): b. kufikin-
mek kerdiş (n)
kufike perrayene ...: küf kuft (n): b. kift (n)
lenmek kufta (m): köfte (ince yarma
kufike perrnayene...: küf dan veya kıymadan yapılan)
lendirmek kufta dekerda (m): b. kuf-
kufike piro ginayene: küf taya dekerda (m)
lenmek kufta dekerdîye (m): b.
kufikebestiş (n): küflenme kuftaya dekerdîye (m)
kufikegirewtiş (n): küflenme kufta mastî (m): b. kuftaya
kufikeperrayîş ...: küflenme mastî (m)
kufikeperm ayîş...: küflendir kufta qatixı (m): b. kuftaya
me qatixî (m)
kufikepiroginayîş (n): küflen kufta qatixini (m): b. kuf-
me V- taya qatixî (m)
kulik
kufta qulikeri (m): b. kuf- kuhûn: b. kehen, -e
taya qulikere (m) kuiç (m): b. kuçe-II (m)
kufta zerî (m): b. kuftaya kuiçlûn (n): b. kuçelan (n)
zerî (m) kuiling: b. kuling (n)
kufta zurayini (m): b. kuf kuinc (n): b. kunc (n)
taya zurayine (m) kuirn (m): b. kurne (m)
kuftaya dekerda (iri): içli kuirtûn (m): kurtane (m)
köfte kuite (n): b. qit (n)
kuftaya dekerdîye (m): içli kuiz: b. k u z, -e
köfte kuiz bîyayene: b. kuz bî-
kuftaya kartolan (m): pata yene
tes köfte kuizey (m): b. kuzîye (m)
kuftaya mastî (m): yoğurtlu Kuîto (n): Quito
köfte (ince yarma, yoğurt ve kuj (n): b. kunc (n)
yağdan yapılan) kuja: b. kamca
kuftaya qatixî (m): yoğurt kuka (m): b. koka-I (m)
lu köfte (ince yarma, yoğurt kul-I (n): gam, dert
ve yağdan yapılan) kul-II (m): b. kule-II (m)
kuftaya qulikere (m): de kulav (n): keçe
likli köfte (ince yarmadan kulawi (m): b. kilawe-I (m)
yapılan) kulbe (n): çapa
kuftaya yalançî (m): delikli kulbe kerdene: çapalamak;
köfte (ince yarmadan yapı tarla, bostan vb. yerlerdeki
lan) yabani otlan çapayla temiz
kuftaya zierî (m): içli köfte lemek
kuftaya zurayine (m): de kulbi (n): b. kulbe (n)
likli köfte (ince yarmadan kulbi kerdene: b. kulbe
yapılan) kerdene
küfte (m): b. kufta (m) kule-I (n): kalça
kufteya yalancî (m), b. kuf kule-II (m): yara, çıban, apse
tayayalançî (m) kuleng (n): b. kulenge-I (m)
küfte kartuelûn (m), b. kulenğe-I (m): tahta kova
kuftaya kartolan (m) kulenge-II (m): b. ktdinge (m)
kuftik (n): b. kuftike (m) kulhayene: öksürmek
kuftike (m): köfte (ince yarma kulbayîş (n): öksürme
dan veya kıymadan yapılan) kulbe (n): öksürük
kuhe (n): b. kewe4 (n) kulhi (n): b. kulbe (n)
kuho-I (n): b. ko-I (n) kuli (n): b. kule-I (n)
kuho-II (n): b. kewe-I (n) kuli (m): b. kule-II (m)
kuhoy (m): b. kewîye (m) kuliç (m): b. kilînca (m)
kuhû (n): b. kewe-I (n) kulık (n): harman savrulurken
kuhûy (m): b. kewîye (m) biriken çok ince saman
kulike (m): l)külah, başlık, kumkomok (m): b. gumgumi-
takke 2)ibik 3)nohut kabuğu ke (m)
(dış kabuğu) kunc (n): köşe '
kuliki (m): b. kulike (m) kunce (n): b. kuncî (n)
kulil (n): omuzun boyuna yakm kunci (n): b. kuncî (n)
kısmı kuncî (n): susam, küncü
kulin, -e: yaralı kund (n): baykuş
kulinçi (m): b. kilînca (m) kundes (n): b. kondez (n)
kulinde (in): mutfak kundez (n): b. kondez (n)
kuling (n): bir tarafı sivri bir kundire (m): kabak
tarafı yassı olan kesici ve ka kundira çaçanan (m): bir
zıcı bir alet kabak çeşidi
kulinge (m): sivrisinek kundire (n): b. kundure (n)
kulî-I (n): çekirge kundîyez (n): b. kondez (n)
kulî-II: hepsi, tüm, tümü kundure (n): kundura
kulî pîya: hep birlikte, tümü kunduz (n): b. kondez (n)
birlikte kunere (m): çıban, apse
kulîç (m): b. kilînca (m) kunez (n): b. kondez (n)
kulîne-I (m): yüklük, yük kung, -e: uyuşuk
kulîne-II: hepsi, tümü; tümü kung bîyayîne: b. kung bî
nü, hepsini yene
kulîng (n): b. kuling (n) kung bîyene: uyuşmak
kulmetîn (n): ucu sivriltilip da kung kardene: b. kung
ha çok yeraltından bir şey çı kerdene
karmakta kullanılan çubuk kung kerdene: uyuşturmak
kulpe (n): b. kulbe (n) kungbîyayîş (n): uyuşma
kulpe kerdene: b. kulbe kungey (m): b. kungîye (m)
kerdene kungenî (m): uyuşukluk
kulpişik (n): b. kurbeşik (n) kungîye (m): uyuşukluk
kulsi (n): b. kursî (n) kungkardiş (n): b. kungker-
kultur (n): kültür diş (n)
kulturî: kültürel kungkerdiş (n): uyuşturma
kulu: b. kulî-II kunif-I (n): b. kenewîr (n)
kulve (n): b. kulbe (n) kunif-II (n): b. kenef (n)
kulve kerdene: b. kulbe kunîyez (n): b. kondez (n)
kerdene kunj (n): b. kunc (n)
kulvik (n): b. kulbe (n) kup (n): b. küpe (m)
kulxayene: balgamlı öksür küpe (m): küp (büyük küp)
mek kupi (m): b. küpe (m)
kubrî (m): balgamlı öksürük kur, -e-I: b. kûr, -e
kumkomek (m): b. gumgumi- kur, -e-II: b. kirr, -e-II
ke (m) kura: b. kure-II
kurna
kurabiye (m): b. qurabîye (m) arkasına tutulan kürekçik
kurane (m): l)tekne, 2)yalak kürek (n): korek (n)
kurani (m): b. kurane (m) kurik-I (n): çorap
kuras (n): b. kirbas (n) kuriko naylonen (n): nay
kurbeşik, -e: porsuk lon çorap
kurbişik (n): b. kurbeşik (n) kuriko peşmân (n): yün ço
kurd,-e:Kürt rap
kurdele (n): kurdele kuriko purten (n): yün ço
kurdey (m): b. kürdiye (m) rap
kürde (m): b. kurdîye (m) kuriko resen (n): yün çorap
Kurdistani (m): b. Kurdîstan (n) kurik, -e-II: b. kurrî, -ye
Kurdiston (n): b. Kurdîstan (n) kurî (n): b. kîrye (n)
Kurdîstan (n): Kürdistan kurîye (m): b. kûrîye (m)
Kurdîstane Başûrî (n): Gü kurîyek (n): korek (n)
ney Kürdistan kurk (n): b. kürke (m)
Kurdîstane Vakurî (n):Ku- kurko samur (n): b. kurka
zey Kürdistan samure (m)
Kurdîston (n): b. Kurdîstan (n) kurk (m): b. kürke (m)
Kurdîstûn (m): h Kurdîstan (n) kürke (m): kürk
kurdîtîye (m): Kürtlük kurka hewranî (m): bir kürk
kurdîye (m): Kürtlük çeşidi
kurdkî (m): Kürtçe kurka samure (m): samur
kurdperest, -e: Kürtçü kürk
kurdperestîye (m): Kürtçülük kurkurik (m): b. kurkurike (m)
kurdperwer, -e: Kürtçü kurkurike (m): güvercin
kurdperwerîye (m): Kürtçü kurmanc, -e: Kurmanc
lük kurmanci (m): b. kurmance (m)
kure-I (n): l)demirci vb. ocağı kurmancî (m): b. kurmanc-
2)(mecazen) çok ve sürekli kî (m)
yalan söyleyen kurmanckî (m): Kurmancca
kure-II: nere kurmonc, -i: b. kurmanc, -e
Defter kure yo? (Defter ne kurm oncî (m): b. kurmanc-
rede?) M (m)
Ti kure ra yî/ya? (Nereli kurmonckî (m): b. kurmanc
sin?) kî (m)
kure (m): kurre (m) kurmuşik (n): b. kurbeşik (n)
kurebesik (n): b. kurbeşik (n) kurmûnc: b. kurmanc, -e
kurebeşik (n): b. kurbeşik (n) kurmûncî (m): b. kurmanc
kurege (m): kürek kî (m)
kurega silî (m): döven sü kurmûnckî (m): b. kurmanc-
rerken öküzün dışkısının kî (m)
tahıl içine düşmemesi için kurna (m): b. kum e (m)
küm e
kurne (m): l)kurna 2)tekne kuştakewtiş (n): b. kîştake-
3)yalak tiş(n)
kurna banyoyî (m): küvet kuştavistiş(n): b. kîştavistiş (n)
kurni (m): b. kurne (m) kute (n): b. qit (n) .
kurnike (m): l)kurna 2)y.alak kutene: dövmek
kurpişik (n): b. kurbeşik (n) kutik, -e: köpek, it
kurr, -e-II: b. kirr, -e-II kutiko awî (n): kunduz
kurre (m): hayvanlara kışın ye kutiki (m): b. kutike (m)
dirilmek üzere kesilip ağacın kutikmase (n): köpekbalığı
çatallı ana dalları arasına di kutikmose (n): b. kutikmase (n)
zilen yaprak yığını kutis (n): b. kutiş (n)
kurrebesik (n): b. kurbeşik (n) kutiş (n): dövme
kurri (m): b. kirre (m) kuv (m): b. kufe (m)
kurrik, -e-I: b. kurrî, -ye kuvalek (n): b. güvelik (n)
kurrik-II (n): b. kurik-I (n) kuvalek (n): b. güvelik (n)
kurrî, -ye: l)sıpa 2)tay kuvarik (n): b. güvelik (n)
kurrne (m): b. kurne (m) kuvarîk (n): b. güvelik (n)
kursi (n): b. kursî (n) küvet (n): küvet
kursî (n): kürsü küvete (m): b. küvet (n)
kursîye awkeyî (n): banyo kuvî, -ye: b. kovî, -ye, koyî, -ye
kürsüsü kuware (n): l)ambar 2)kovan
kursîye banyoyî (n): banyo (an kovam)
kürsüsü kuwareye hingan (n): ko
kursîye çale (m): banyo van (arı kovanı)
kürsüsü kuwareye mesahingime-
k ursîye çerxî (n): banyo nî (n): kovan (arı kovanı)
kürsüsü kuwarî mîyesûn (n): b. ku-
k u rsîye hem am ekî (n): wareye mesane hingime-
banyo kürsüsü nî (n) .
kursî (m): b. kursî (n) kuw arîye hingan (n): b.
kurşe (m): b. qurçî (m) kuwareye hingan (n)
kurşî (m): b. kursî (n) kuwari (n): b. kuware (n)
kurtane (m): palan kuwarik (m): b. kufkarike (m)
kur tik (n): ceket kuwarî (n): b. kuware (n)
kurtûn (m): kurtane (m) kuwâyene: dövmek
kuryek (n): b. korek (n) kuwayeni: b. kuwayene
kuşlon (n): b. kuçelan (n) kuwayîş (n): dövme
kuşna (m): b. kişne (m) kuwe (n): b. ko-I (n)
kuşt a kewtene: b. kîşt a kew- kuweni (n): b. kone-I (n)
tene kuwenikerdiş (n): b. kone-
kuşt a vistene: b. kîşt a viste kerdiş (n)
ne kuwet (n); b. küvet (n) .
kuwete (m): b. küvet (n) kuzîna (m): kuzine, mutfak so
Kuweyt (n): Kuveyt bası
kuweyayene: b. kuwîyayene kuzîne (m): b. kuzîna (m)
kuweyayîş (n): b. kuwîyayîş (n) kuzîye (m): kamburluk
kuwi (n): b. ko-I (n) kû-I: b. ke-I
kuwîyayene: batmak (sivri şe kû-II (n): b. ko-I (n)
yin batması) kû-III (m): b. kuy (m)
kuwîyayîş (n): batma (sivri şe kû-IV: b. ko-II
yin batması) kûarbûlîs (n): b. korbilîyes (n)
kuxayene: öksürmek kûç (m): b. kuçe-II (m)
kuxayene: b. kuxayene kûçe (m): b. kuçe-II (m)
kuxayîş (n): öksürme kûçerey (m): b. koçerîye (m)
kuxike (m): öksürük kûh (n): b. ko-I (n)
kuxika sîyaye (m): boğmaca kûhe (n): b. kewe-I (n)
kuxika şîyaye (m): b. kuxi- kûî (m): b. kuy (m)
ka sîyaye (m) kûm, -i: b. kam, -e
kuxî (m): b. kuxike (m) kûmca: b. kamca
kuy (m): kabak kûmcî: b. kamcîn, -e
kuya awî (m): bir kabak çe kûmder, -i: b. kamder, -e
şidi kûmir (n): b. komir (n)
kuya şexanî (m): bir kabak kûmî: b. kamî
çeşidi kûnca: b. kamca
kuya şexî (m): bir kabak çe kûni (n): b. kone-I (n)
şidi kûnikerdiş (n): b. koneker-
kuya zimistanî (m): bir ka diş (n)
bak çeşidi kûnkil (n): b. kakile (m)
kuyayene: b. kuwayene kûnkili (m): b. kakile (m)
kuyayene: b. kuwayene kûr, -e: derin
kuyayış (n): b. kuwayîş (n) kûr, -i: b. kor, -e
kuyene: b. kuwayene kûrîye (m): derinlik
kuyi (m): b. kuy (m) kûrt (m): b. korte (m)
kuz (n)-I: testi kûrteki (m): b. kortike (m)
k u z, -e-II: kambur kûrti (m): b. korte (m)
kuz bîyene: kamburlaşmak kûrtiki (m): b. kortike (m)
kuze-I (n): b. kuz-I ((n) kûryek (n): korek (n)
kuze-II (n): sansar kûşki (m): b. köşke (m)
kuze-III (n): b. kunc (n) kûvî, -ye: b. kovî, -ye; koyî, -ye
kuze (m): b. kuzîye (m) kûwûn: b. kehen, -e; kan, -e
kuzik-I (n): küçük testi kûyî: b. kovî, -ye; koyî, -ye
kuzik-II (n): b. kunc (n) kwari (n): b. kuware (n)
L
la-I (n): ip, iplik, tire nı bağlamakta kullanılan

lawo birîsmen (n): b. layo bağ
birîsimen (n) laye puçan (n): çorap bağı
lawo birsimen (n): b. layo laye punçan (n): çorap bağı
birîsimen (n) layî lehefûn (n): b. laye li
lawo elbisimen (n): b. layo hefan (n)
birîsimen (n) layo birîsimen (n): ibrişim
lawo helbisimen (n): b. la- la-II (m): b. lay-I (m)
yo birîsimen (n) la-III: ama, fakat; ancak, yal
lawo hevrîşimen (n): b. la nız; lâkin
yo birîsimen (n) iabaş (m): b. lawaşe (m)
lawo îbrişimen (iı): b. layo labaşe bini adirî (m): b. la-
birîsimen (n) waşa binâ adirî (m)
lawo îrbişimen (n): b. layo ' labaşe (m): b. lawaşe (m)
birîsimen (n) labele: ama, fakat; ancak, yal
lawo îvrîşimen (n): b. layo nız; lâkin
birîsimen (n) lable: b. labele
lay leheyfon (n): b. laye li- labne: b. labele
hefan (n) labre: b. labele
laye gewreyan (n): çorap labut (n): b. lewde (n)
bağı labût (n): b. lewde (n)
laye kurikan (n): çorap bağı lac (n): b. laj (n)
laye liheyfan (n): b. laye li- lac’ xalî (n): b. laje xalî (n)
hefan(n) lace apî (n): b. laje apî (n)
laye lihefan (n): yorgan ip lace em (n): b. laje eme (n)
liği lace emi (n): b. laje eme (n)
laye panceyî (n): paça ağzı lace emiki (n): b. laje emi-
! .
lacek
i ke (n) lama, -ye-I: lama
lace tomi (n): b. lajâ torne (n) lama-II (m): b. lamba (m) .
lace tomî (n): b. laje tornî (n) lamâ qazî (m): b. lambaya
lace xali (n): b. laje xale (n) gazyaxî (m)
lace xaliki (n): b. lajâ xali- lamba (m): lamba
ke (n) lamba qazexî (m): b. lam
lace xalî (n): b. lajâ xalî (n) baya gazyaxî (m)
lace yeyki (n): b. yaykeza (n) lambaya floresanine (m):
lacî tuerni (n): b. laje tor- floresan lamba
ne (n) lambaya gazyaxî (m): gaz
lacî tuernî (n): b. laje tor- lambası
nî (n) lambaya qazaxî (m): b. lam
lacî xali (n): b. laje xale (n) baya gazyaxî (m)
lacî xaliki (n): b. laje xali- lambâ qazî (m): b. lambaya
ke (n) gazyaxî (m)
lacek (n): b. lajek (n) lambe (n): b. lamba (m)
lacik (n): b. lajek (n) lambo (n): b. lamba (m)
laçeke (m): b. leçege (m) lan (m): b. lane-I (m)
laçik (m): b. leçege (m) lane-I (m): delik
Ö lahâne (n): b. lehne (n), ke lana darloxî (m): yuvağı
lem (n) çekmek için kullanılan çatal
Laheye (m): Lahey lı aracın uçlarının girdiği yu-
lahne(n):b. lehne (n), kelem (n) vağm iki yan tarafındaki gi
laîk (n): b. lawik (n) rinti
laj (n): oğul, erkek çocuk lana goj age/make/bişkoj el
laje apî (n): amca oğlu, am qumça/sedefe/zirare (m):
cazade ilik (düğme deliği)
laje eme (n): hala oğlu lane-II (n): b. lehne (n), ke
laje emike (n): hala oğlu lem (n)
laje torne (n): kız torunun lani (m): b. İane (m)
oğlu lanike (m): küçük delik
laje tornî (n): erkek torunun laniki (m): b. lanike (m)
oğlu Laos (n): Laos
laje xale (n): teyze oğlu, tey lapa (m): b. lepe (m)
zezade lapaw (m): b. lepawe (m)
laje xalike (n): teyze oğlu, lape (m): b. lepe (m)
teyzezade lapik (n): b. lepik (n)
laje xalî (n): dayı oğlu, dayı lapiko pirçî (n): b. lepiko
zade pirçân (n)
lajâ yeyki (n): b. yaykeza (n) laptop (n) (TE): dizüstü bilgisa
lajek (n): erkek çocuk, oğlan yar
lak (n): b. la-I (n) lapuk (n): b. lepik (n)
laroş, -e: ipçi, iplikçi lawaşe (m): lavaş, bazlama
laser (n): sel lawaşa bine adirî (m); bir
laser (n): b. laser (n) çeşit kömbe
lastig (n): b. lastik (n) lawik (n): oğlan
lastik (n): l)lastik 2)lastik lawko: oğlan (hitap hali),
ayakkabı oğul (hitap hali)
lastike Anqara (n): lastik lawike (m): türkü
ayakkabının bir çeşidi lawnayene: emzirmek
lastike Erzinganî (n): las lawnayîş (n); emzirme
tik ayakkabının bir çeşidi lawnîyayene: emzirilmek
lastike Palî (n): lastik ayak lawnîyayîş (n): emzirilme
kabının bir çeşidi lawuke (m): b. lawike (m)
lastike Trabzonî (n): lastik lay-I (m): çay
ayakkabının bir çeşidi laya juyaye (m): b. laya zi-
lastike paykerdişî (n): las w a y e (m)
tik ayakkabı laya ziwaye (m): kuruyan
lastiğe Trabzonî (n): b. las çay, kurumuş çay
tike Trabzonî (n) laya zuway (m): b. laya zi-
lastîgî Palî (n): b. lastike w a y e (m)
Palî (n) laya zuyay (m): b. laya zi-
lastîke Erzinganî (n): b. w a y e (m)
lastike Erzinganî (n) lay-II (n): b. law (n)
lastiken, -e: lastikten yapılma laye torne (n): b. laje tor-
lastikin, -e: lastikli ne (n)
lastîg (n): b. lastik (n) laye tom î (n): b. laje tor-
lastiğe Hanqera (n): b. las nî (n)
tike Ânqara (n) laye xale (n): b. laje xale (n)
lastîk (n): b. lastik (n) laye xalike (n): b. laje xali-
lastkotîn (n): bir çeşit bez ke (n)
laşer (n): b. laser (n) laya (m): b. lay (m)
laşer (n): b. laser (n) layek (n): b. lawik (n)
latîn, -e: Latin layik (n): b. lawik (n) '
latînkî (m): Latince layl: b. lel
lav (n): lav laz (n): b. laj (n)
lavabo (n): b. lawabo (n) laze amike (n): b. laje emi-
lavaşi (m): b. lawaşe (m) ke (n)
laviraştox, -e: ipçi, iplikçi laze apî (n): b. laje apî (n)
lavre: b. labele laze torne (n): b. laje tor
law (n): oğul ne (n)
lawo: oğul (hitap hali), oğlan laze tomî (n): b. laje tomî (n)
(hitap hali) laze xale (n): b. laje xale (n)
lawabo (n): lavabo ..... laze xalike (n): b. laje xali-
ke (n) leğene (m): b. legan (n)
laze xalî (n): b. laje xalî (n) legena kincan (m): b. lega
lazeç (n): b. lajek (ri) ne kincan (n)
lazek (n): b. lajek (n) legleg (m): b. leglege (m)
lazud (n): b. lazut (n) leglege (m): leylek
lazut (n): mısır leglegi (m): b. leglege (m)
lazût (n): b. lazut (n) lehça (m): b. lehçe (m)
lebaş (m): b. lawaşe (m) lehçe (m): lehçe
lebaşe (m): b. lawaşe (m) lehef (n): b. lihef (n)
lebaşa binde adirî (m): b. lehen (n): b. lehne (n), kelem (n)
lawaşa bine adirî (m) leheyf (n): b. lihef (n)
lebaşi (m): b. lawaşe (m) lehef (n):b lihef (n)
lebat (n): hareket lehi (n): sel
leblebi (m): leblebi lehîf (n): b. lihef (n)
leblebiye (m): leblebi lehne (n): lahana
lebleboy (in): b. leblebi (m) lej-I (n): kavga, dövüş
leblebuy (m): b. leblebi (m) lej kerdene: kavga etmek,
leblebûy (m): b. leblebi (m) dövüşmek
lec (n): b. lej (n) lej-II (m): b. leze (m)
lec kerdene: b. lej kerdene ıejg (n): dal
leckerdiş (n): b. lejkerdiş (n) leji (m): b. leze (m)
leçege (m): başörtü, başörtüsü, lejkerdiş (n): kavga etme, dö
çatma (kadm için), tülbent, vüşme
yazma lekaf (n): yük hayvanıyla taş
lee (m): b. leye (m) vb. şeyleri taşımak için kul
lee (m): b. leye (m) lanılan ve semerin iki tara
lee ronayene: b. leye rona- fına sarkıtılan ağaçtan veya
yene tahtadan yapılma araç
Lefkoşe (m): Lefkoşe lekan (n): leken
legan (n): leğen lekanî (zh): leken
legane cilan (n): çamaşır le lekas (n): b. lekaş (n)
ğeni lekaş (n): çok eskimiş ayakkabı
leganekincan (n): çamaşır lekate (n): taraş (başak için)
leğeni lekate kerdene; taraşla-
legane (m): b. legan (n) mak, başak toplamak (başak
legana kincan (m): b. lega için)
ne kincan(n) lekatekerdiş (n): taraşlama
leğen (n): b. legan (n) r (başak için)
leğene cilon (n): b. legane lekatekerdox, -e: başakçı
cilan (n) lekete (11): b. lekate (n)
legenî kincun (n): b. lega- lekete kerdene: b. lekate
ne kincan (ri) kerdene
leket eker diş (n): b. lekate- lengrî (m): b. lengerî (m), len
kerdiş (n) gerîye (m)
lekme (m): tarla veya arazinin lep (n): b. lepe (m)
başka tarla veya araziler lepaw (n): b. lepawe (m)
arasında kalain küçük ve dar lepawe (m): lapa
bölümü lepawi (m): b. lepawe (m)
lekmi (m): b. lekme (m) lepe (m): lapa
lekon (iı): b. lekan (n) lepik (n): eldiven
lekonî (zh): b. lekanî (zh) lepike firine (m): fırın eldi
lekûn (n): b. lekan (n) veni
lekûnî (zh): b. lekanî (zh) lepiko çermen (n): deri eldi
lele: zincir (cezalandırmak ven
amacıyla kişinin boynuna ta lepiko peşmen (n): yün el
kılan kaim zincir) diven
lem-I (n): kaymak lepiko pirçen (n): yün eldi
lem-II (m): b. leme (m) ven
leme (m): l)çalı 2)sebze bitkisi lepiko purten (n): yün eldi
3) köken (bazı bitkilerin dal ven
ları) lepiko resen (n): yün eldi
lema çîlege (m): çilek bitkisi ven
lemeke (m): l)çalıcık 2) sebze lepiko sextîyanen (n): deri
bitkisi eldiven
lemeki (m): b. lemeke (m) leqatçî, -ye: başakçı
lemi (m): b. leme (m) leqate (n): b. lekate (n)
lemey çîlegi (m): b. lema leqalte kerdene: b. lekate
çîlege (m) kerdene ,
leng, -e: topal leqatekerdiş (n): b. lekate-
lengan (n): b. legan (n) kerdiş (n)
lengahe cilan (n): b. legane leqnaya (m): asılı
cilan (n) leqnaye (n): asılı
lengayene: topallamak leqnayene: asmak (idam et
lenger (m): b. lengerî (m), len mek)
gerîye (m) ■ leqnayîş (n): asma (idam etme)
lengere (n): b. lengerî (m), leqnayîye (m): asılı
lengerîye (m) lerm, -e: b. nerm, -e
lengerî (m): l)lenger (kap için) lerm bîyayene: b. nerm bî-
2)fötr (fötr şapka) yene
lengerîye (m): l)lenger (kap lerm k erd en e: b. nerm
için) 2)fötr (fötr şapka) kerdene
lengirî (m): b. lengerî (m), lermbîyayîş (n): b. nermbîya-
lengerîye (m) yîş (n)
lenglengi (m): b. leglege (m) lermkerdiş (n): b. nermker-
diş (n)
lero
lero: b. leyro kerdene
lerz-I (m): b. lerze (m) letey nanî (n): b. leteye na-
lerz dekotene: b. lerze de- nî (n)
kewtene letey nonî (ti): b. leteye na
lerz-II (m): b. leze (m) nî (n)
lerzayene: b. lerzîyayene letey nûnî (n): b. leteye na
lerzayeni: b. lerzîyayene' nî (n)
lerzayene: b. lerzîyayene leteye nanî (n): ekmek par-
lerzayîş (n): b. lerzîyayîş (n) çasi
lerzaynayene: b. lerznayene leteyî kerdene: doğramak
lerze-I (m): l)titreme (ekmek vb. için), ufalamak
lerze dekewtene: titreme (ekmek vb. için)
tutmak, titreşmek leteyîkerdiş (n): doğrama (ek
2)deprem, zelzele 3)sıtmanö- mek vb. için), ufalama (ek
beti mek vb. için)
lerze girewtene: sıtma nö leteykerdiş (n). b. leteyîker
betine tutulmak diş (îl)
lerze guretene:b. lerze gi- leti (n): lete (n) .
rewtene letik (n): parçacık
lerze-II (m): b. leze (m) Letonya (m): Letonya
lerzi (m): b. lerze-I (m) levaş (m): b lawaşe (m)
lerzi dekewtene: b. lerze levaşe binî adirî (m): b. la-
dekewtene waşa bine adirî (m)
lerzi girotene: b. lerze gi- levya (m): levye
rewtene lew (n): dudak
lerzîyayene: titremek lewe binî (n): b. lewö bi
lerzîyayîş (n): titreme nen (n)
lerzîye (m): b. lezîye (m) . lewe gapûre (n): yanağın
lerznayene: titretmek .. ağız boşluğuna bakan iç ta
lerznayeni: b. lerznayene rafı
lerznayene: b. lerznayene lewe serî (n): b. lewo se
lese (m): b. leşe (m) ren ^)
leş (m): b. leşe (m) lewo binen (n): alt dudak
leşe (m): l)leş 2)vücut lewo seren (n): üst dudak
leşi (m): b. leşe (m) lewabo (n): b. lawabo (n)
leşker, -e: asker lewaş (m): b. lawaşe (m)
leşkerey (m): b. leşkerîye (m) lewaşe binî adirî (m): b. la-
leşkere (m): b. leşkerîye (m) waşa bine adirî (m)
leşkerî, -ye: askeri lewde (n): çekel (üvendirenin
leşkerîye (m): askerlik ucundaki yassı demir)
lete (n): dilim, parça . lewe (n): tepe
letey kerdene: b. leteyî lewede (nj: b. lewde (n)
lewi (n): b. lewe (n) duzî (n)
lewîyayene: hareket etmek leymin, -i: b. remin, -e
lewîyayîş (n). hareket etme leymunata (m): limonata
lewone (n): b. lehne (n), ke leym unduzî (n): limontuzu
lem (n) (sitrik asit)
lewtene: b. litene leymûndûzî (n): b. leymun
lewtik (n): emzik duzî (n)
lewuye (n): b. liv (n) leymune (m): limon
ley (m): b. leye (m) leymunere (m): limon ağacı
leye (m): fidan, çalı leymuni (m): b. leymune (m)
leye denayene: fidan dik leymûndûzî (n): b. leymun-
mek duzî(n) .
leye ronayene: fidan dik leymûni (m): b. leymune (m)
mek leyr, -i: b. leyîr, -e
leyek (m): b. leyeke (m) leyrek, -e: yavru (hayvan için)
leyeke (m): fidan leyrek ardene: b. ley îr
leyeke (m): b. leyeke (m) ardene
leyîr, -e: l)yavru (hayvan için), leyreke kutikî (n): enik, en
civciv cik, encek, köpek yavrusu
le y îr ardene: doğurmak leyreM (m): b. leyreke (m)
(bazı hayvanlar için) leyrik, -i: b. leyrek, -e
leyîre kutikî (n): enik, en leyro: oğul (hitap hali), yavrum
cik, encek, köpek yavrusu (hitap hali)
2)çocuk leyrzarej: b. leyîrzerenc, -e
le y îr v er şîyene: düşük lezil (n): b. lej-I (n)
yapmak lez kerdene: b. lej kerdene
leyîro: b. leyro lez-II (m): b. leze (m)
leyro: oğul (hitap hali), yav leze (m): çabuk, tez, hızlı
rum; (hitap hali) lezet (n): tat, lezzet
leyîri (m): b. leyîre (m) lezetin, -e: lezzetli
leyîrzerenc, -e: yavru keklik lezetinî (m): lezzetlilik
leyi (n): b. lel (n) lezetinîye (m): lezzetlilik
leyleğe (m): b. leglege (m) lezey (m): b. lezîye (m)
leylek, -i: b. leyrek, -e leze (m): b. lezîye (m)
leyleke (m): belin (bel aracının) lezi (m): b. leze (m)
üzerine ayak konan parçası lezîye (m): çabukluk, tezlik
leym (n): b. rem (n) lezkanî: hızlıca
leym bestene: b. râm bes lezkerdiş (n): b. lejkerdiş (n)
tene lezzet (n): b. lezet (n)
leym dekewtene: b. rem lezzetin, -e: b. lezetin, -e
dekewtene lezzetiney (m): b. lezetinîye (m)
leymenduzî (n): b. leymun- lezzetine (m): b. lezetinî (m)
le
le: b. la-III labele lezikin, -e: cıvık
le (n): b. len (n) li ... (vr): l)b. ... rS (pd) 2)b. ...
ISçege (m): b. leçege (m) ro-VII (pd)
ISçek (m): b. leçege (m) Ey xo li min nekerd wayîr./
İSİ, -e-I: bulanık Ey x q mi rS nekerd wayîr. (O
1S1-II (n): alacakaranlık bana sahip çıkmadı.)
ISIS nimajî (n): gün ağar libdi (n): b. lewde (n)
ması Licey (m): b. LicS (m)
ISIS sibayî (n): gün ağar LicS (m): Lice
ması licini (m): b. lojine (m)
ISIS sipSdeyî (n): gün ağar liheyf (n): b. lihSf (n)
ması lıhSf (n): yorgan
ISIS şewdirî (n): gün ağarr lihîr (n): b. leyîr (n)
ması lihîv (n): b. lihSf (n)
ISIS şodirî (n): gün ağarması lijna (m): evlek
lSlaw (m): b. lSlawe (m) likose (m): b. lükse (m)
lelawe çimû (m): b. lelawa lilî(m): b. lulî (m)
çiman (m) limac (n): b. nimaj (n)
lSlawS çimûn (m): b. lSla- limba (m): b. lamba (m)
wa çiman (m) limite (n): b. nimite (n)
lSlawe (m): rahatsızlıktan do limitene: b. nimitene
layı akan gözyaşı limitiş (n): b. nimitiş (n)
lelawa çiman (m): rahatsız linç (n): b. linçe (m)
lıktan dolayı akan gözyaşı linçe (m): çamur
ISmun (m): b. leymune (m) liiıc û lSz (m): b. linç û İS-
lemuni (m): b. leyi une (m) ze(m)
ISmûri (m): b. leymune (m) linç û lSze (m): cıvık çamur
İSn (n): l)kazan 2)pekmez dolu linç û lSzi (m): b. linç û 1S-
su kazian (bir pekmez ölçüsü) ze (m)
ISr (n): b. leyîr (n) linçi (m): b. linçe (m)
ISro: b. leyro lincî (m): b. linçe (m)
ISrek, -i: b. leyrek, -e lindan (n): yüklük, yük
lSşkin, -e: salyalı lindon (n): b. lindan (n)
lSwîyaySne: b. lewîyayene ling (m): b. linge (m)
lSwîyayîş (n): b. lewîyayîş (n) linge (m): l)ayak 2)basamak
İSy (m): b. leye (m) 3)an
İSy rûnayîne: b. leye rona- linga nSrdîwane (m): mer
yene diven basamağı
İSyîr, -e: b. le y îr, -e linga nerdîwanî (m): b. linga
İSyrik, -i: b. leyrek, -e nSrdîwane (m)
lSzdik (n): balçık lingi (m): b. linge (m)
lSziki (m): b. İSzdik (n) liqat (n): b. lekate (n)
locini
liqat kerdene: b. lekate çiman (m)
kerdene lîla w e y çim on (m): b.
liqatkerdiş (n): b. lekateker- lelawa çiman (m)
diş (n) lîlik (n): b. neynike (m)
lisim (n): (sabanda) saban de lîlik (m): b. lîlike (m)
mirinin içine giren bölüm lilike (m): gözbebeği
liske (m): b* alişke (m) Lîlongwe: Lilöngwe
litene: süt emmek lîm (n): b. rem (n)
liteni: b. litene lîm bestene: b. rem beste
liv (n): hareket ne
livîn (n): b. nivîne (m) lîm dekewtene: b. rem de-
livîni (m): b. nivîne (m) kewtene
liw (m): b. luwî (m) Lîma (m): Lima
liwa (m): b. luwa (m) lîman (n): liman
liwe (m): b. luwî (m) lîmin (ri): b. remin (n)
lixe (n): lığ, alüvyon lîmît (n): limit
lizge (n): b. lejg (n) lîtnon (m): b. leymune (m)
lizna (m): b. lijna (m) lîmone (m): b. leymune (m
lîbas (n): elbise, giyecek, giysi, lînk (n) (TE): bağ, bağlantı
kılık lir (n): b. leyîr (n)
lîbasî (zh): üst baş (giysiler) lisans (n) (TE): lisans
lîbase (m): b. lîbas (ri) lîse (m): lise .
liberal, -e: liberal lîş (n): b. lîç (n)
lîberalîst, -e: liberalist lîş kerdene: b. lîç kerdene
lîberalîstîye (m): liberalistlik lîter (n): l)sekiz okka 2)b. lît-
liberalizm (n): liberalizm re (n) .
Liberya (m): Liberya lître (n): litre -
Lîbrvîl (n): Libreville lîtro (n): b. lître (n)
Lîbya (m) Libya Lîtvanya (m): Litvanya
lîç (n): çapak Lîxtinştayn (n): Liechtenstein
lîç kerdene: çapaklanmak lîye (n): b. len (n)
lîçik, -e: civciv lîyeçeg (m): b. leçege (m)
lîçiki (m): b. lîçike (m) lîyen (n): b. len (n)
lîf(n): lif lîyir (n): b. leyîr, -e
lîhîr (n): b. leyîr (n) lîz (n): b. zîl (n)
lîk (m): b. lîke (m) lîz dayene: b. zîl dayene
İîke (m): sümük Lizbon (n): Lizbon
lîki (m): b. lîke (m) lo (n): b. lew (n)
lîkin, -e: sümüklü lobî (m): fasulye
lîkor (n): likör lobîye (m): b. lobî (m)
lîlaw (m): b. lelawe (m) locine (m): b. lojine (m)
lîlawey çimo (m): b. lelawa locini (m): b. lojine (m)
lod
lod (m): b. lode (m) sız çörek)
lod kerdene: b. lode ker lola tepsî (m): bir çeşit börek
dene lola tew qe (m): gözleme,
loda (m): b. lode (m) bazlama (bir hamur işi)
loda kerdene: b. lode ker lola zerî (m): bir çeşit kömbe
dene lole tepsî (m): b. lola tepsî (m)
loday vaş (m): b. loda vaşî (m) lolike (m): domates
loday velg (m): b. loda vel lom (n): b. mü-I (n) .
gî (m) lomba (m): b. lamba (m)
lode (m): istif, yığın, loda Lome: Lome
loda vaşî (m): hayvanlara lompa (m): b. lamba (m)
kışın yedirilmek üzere kesi Londra (m): Londra
lip üst üste dizilen büyük ot londe (m): b. lode (m)
yığını londe kerdene: b. lode ker
loda velgî (m): hayvanlara dene
kışın yedirilmek üzere kesi- londe vaşî (m): b. loda va-
lıp üst üste dizilen büyük şî (m)
yaprak yığını lon d e velgî (m): b. lod a
lode kerdene: istiflemek, velgî (m)
istif etmek, yığmak, loda et lone-I (n): b. lehne (n), kelem (n)
mek lone-II (m): b. İane (m)
lode vaşî (m): b. loda vaşî (m) lona darloxî (m): b. lana
lode velgî (m): b. loda vel darloxî (m)
gî (m) ' loneki (m): b. lanike (m)
lode (n): b. lewde (n) loni (m): b. lane-I (m)
lodi (m): b. lode (m) lonike (m): b. lanike (m)
lodike (m): istif, yığın loq (m): b. loxe (m)
lojine (m): baca loqanta (m): b. loqante (n)
lojini (m): b. lojine (m) loqante (n): lokanta
lok-I (n): erkek deve loqela (m): b. roqila (m)
lok-II (n): naylon loqela barîye (m): b. roqi-
loke-I (m): tarla veya arazinin laya barîye (m)
başka tarla veya araziler loqera (m): b. roqila (m)
arasında kalan küçük ve dar loqerey dekerdey (zh): b.
bölümü roqileye dekerdeyî (zh)
loke-II (n): b. lok-I (n) loqila (m): b. roqila (m)
loki (m): b. loke-I (m) loqim (n): b. loqum (n)
lokise (m): b lükse (m) loqimte (n): b. loqante (n)
lokize (m): b. lükse (m) loqla (m): b. roqila (m)
lokose (m): b. lükse (m) loqley dekerdey (zh): b. ro-
lola bine adirî (m): kömbe (kü qileye dekerdeyî (zh)
le gömülerek pişirilen maya- loqle (m): b. roqila (m)
loqma (m): b. loqme (n) loqman dima bîyene
loqme (n): lokma lozine (m): b. lojine (m)
loqman dima bîyene: ye lu (m): b. luwî (m)
mek peşinde olmak (çıkar Lübnan (n): Lübnan
peşinde olmak) lucina (m): b. lijna (m)
loqman ger ay e ne: yemek luebî (m): b. lobî (m)
peşinde olmak (çıkar peşinde luecin (m): b. lojine (m)
olmak) luejin (m): b. lojine (m)
loqmey geyrayene: b. loq- luek (n): b. loke-I (m)
man gerayene luela binî adirî (m): b. lola bi
loqmon geyrayene: b. loq- ne adirî (m)
man gerayene luela toqi (m): b. lola tew-
loqmûn dima bîyayene: b. qe (m)
loqman dima bîyene luele binî adirî (m): b. lola
loqra (m): b. roqila (m) bine adirî (m)
loqrey dekerdey (zh): b. ro- luele tepsî (m): b. lola tep-
qileye dekerdeyî (zh) sî (m) .
loqum (n): lokum luele zerî (m): b. lola zerî (m)
loqûnte (n): b. loqante (n) lueqila (m): b. roqila (m)
lore-I (m): tarlafaresi lueqla (m): b. roqila (m)
lore-II: b. leyro lueqma (m): b. loqme (n)
lorek (n): b. lorik (n) lueqmi (n): b. loqme (n)
lori (m): b. lore-I (m) luex (m): b. loxe (m)
lorik, -e: çocuk luebî (m): b. lobî (m)
lortaqe (m): bir çeşit gözleme lüh (n): bir bölümü toprağa gö
lost kerdene: başıboş dolaş mülü olan büyük taş
mak lujina (m): b. lijna (m)
lovik (m): b. lobi (m) lujini (m): b. löjiiıe (m)
low (n): b. lew (n) luk (n): b. lok (n)
lowik (m): b. lobî (m) lukis (n): b. lükse (m) .
lowike (m): b. lobî (m) lukise (m): b. lükse (m)
lowî (m): b. lobî (m) lükse (m): lüks (lamba)
lownayîne: b. lawnayene Luksembûrg (n): Lüksemburg
lownayîş (n): b. lawnayîş (n) lukus (n): b. lükse (m)
lowtene: b. litene lula (m): b. lulî (m)
lox (m): b. loxe (m) lüle (n): b. lulî (m)
loxe-I (m): yuvak, loğ lüleye qalorîferî (n): b. lu-
loxe-II (m): tarlafaresi lîy a kalorîferî (m)
loxa kore (m): köstebek lüle binî adirî (m): b. lola bi
loxi (m): b. loxe (m) . ne adirî (m)
loxme (n): b. loqme (n) lüle toqi (m): b. lola tewqe (m)
loxman dima bîyayene: b. lulik (n): böcek
lulike oxirî (n): uğurböceği Lûanda (m): Luanda
lulî (m): boru lûbî (m): b. lobî (m)
lu lîy a k a lo r îfe r î (m): lûfik (n): b. lîf (n)
kalorifer borusu lûk (n): b. lok-II (n)
lulîya qalorîferî (m): b. lu lüle (n): b. lulî (m)
lîya kalorîferî (m) . lüleye qalorîferî (n): b. lu
lulîya soba (m): soba borusu lîya kalorîferî (m)
luluk (n): b. lulik (n) lulî (m): b. lulî (m) *
lutene: b. litene lûmba (m): b. lamba (m)
luw (m): b. luwî (m) lûmbe (n): b. lamba (m)
luwa (m): başörtü, başörtüsü, lûn (m): b. lane-I (m)
çatma (kadın için) lûne (n): b. lehne (n), kelem (n)
luwe (m): b. luwî (m) lûnik (m): b. lanike (m)
luwela toqi (m): b, lola tew- lûqimte (n): b. loqante (n)
qe(m) , lûqme (n): b. loqme (n)
luwele binî adirî (m): b. lo lûqûnte (n): b. loqante (n)
la bine adirî (m) lûqra (m): b. roqila (m)
Iuwele tepsi (m): b. lola tep- Lûsaka (m): Lusaka
sî (m) . lûw (m): b. luwî (m)
| luw eletoq(m ):b.lolatew - lûwî (m): b. luwî (m)
. qe (m) lûxme (n): b. loqme (n)
luwele zerî (m): b. lola ze- lûxmey geyrayene: b. loq-
rî (m) man gerayene '
luwî (m): tilki lûxmûn geyrayene: b. loq-
luy (m): b. luwî (m) ., man gerayene
luye (m): b. lutvî (m) lûye (m): b. luwî (m)
luyi (m): b. luwî (m) Lyublyana (m): Ljubljana
lû (m): b. luwî (m)
M
ma-I (zh): biz Macaristan (n): Macaristan

ma-II: Soru formunda kullanı macir, -e: göçmen, muhacir
lırken fiilin başına gelen bir macirey (m); b. macirîye (m)
soru sözcüğü. macire (m): b. macirîye (m)
ma-III (m): b. maye (m) m a cirîy e (m): göçmenlik,
ma û pî: b. may û pî muhacirlik
ma wû pî: b. may û pî macîr, -i: b. macir, -e
mamaran (m): b. mayma- macîrey (m): b. macirîye (m)
ran (m) mâcîre (m): b. macirîye (iri)
ma-IV (m): ay mafcîrîye (m): b. macirîye (m)
Yew ma mende. (Bir ay kal macun (n): macun
dı;) macune didanan (n): diş
. Yû ma w o ez neşîyane. macunu
(Ben gitmeyeli bir ay oldu.) macune dindanan (n): b.
ma bixeyr dî: merhaba macune didanan (n)
ma bixer: b. ma bixeyr dî macûnî dindûnûn (n): b.
ma bixer dî: b. ma bixeyr macune didanan (n)
dî macur, -e: b. macir, -e
maben (n): b. maben (n) macûn (n): b. macun, (n)
maben (n): ara, mola, teneffüs maç (n): sabanın saban demiri
m aben dayene: ara ver ne yakın kısmı ile saban oku
mek, teneffüse çıkmak nu birbirinebağlayan küçük
Mabene Zerweş û Roşanî parçası
weş o. (Zerweş ile Roşan’ın maçîna (m): b. makîna (m)
arası iyidir.) mad (n): b. made (n)
mabençî, -ye: aracı, arabulucu mad birîyayene: b. made
mabîn (n): b. maben (n) birîyayene
mad gîrîyayene: b. made mahfîze kerdene: b. muhafe-
gîrîyayene ze kerdene
mad gîyrîyayene: b. made mahfizekerdiş (n): muhafe-
gîrîyayene zekerdiş (n)
m ade... birîyayene: b. ma mahîne (m); dişi at, kısrak
d e y e ... birîyayene mahîni (m): b. mahîne (m)
m ade... gîrîyayene: b. ma- mahlem (m): b. malebe (m)
deyâ ... gîrîyayene mahşere (n): Düzümün sıkılıp
made ... gîyrîyayene: b. şırasının çıkarıldığı yer
madeye ... gîrîyayene 2)pekmez dolusu kazan (bir
madag (m): b. medege (m) pekmez ölçüsü)
Madagaskar (n): Madagaskar m ahseran ra am eyene
madak (m): b. medege (m) war: bağbozumunun sona er
made (n): l)mide 2)iştah mesi
Madeyâ mi çin o. (îştahım mahseran ser ra ameyene
yok.) war: bağbozumunun sona
Madeye mi ha ca de yo. (İş ermesi
tahım yerinde.) mahserey (zh): b. mahsereyî
made birîyayene: iştah ka- (zh)
. panmak mahsereyî (zh): bağbozumu
made gîrîyayene: iştah ka mahsire (n): b. mahşere (n)
panmak mahşlere (m): dallan çardak
madey â ... birîyayene: işta üzerine yayılan asma
hı kapanmak, iştahı kesil mahşleri (m): b. mahşlere (m)
mek mahteb (n): b. mifte (n)
m adeye... gîrîyayene: işta mahtef (n): b. mifte (n)
hı kapanmak, iştahı kesil-, maj (n): b. maç (n)
mek mak (m): b. make (m)
. şîyene: canı is make-I (m): düğme (giysi için)
temek, cam çekmek make devistene/girewte-
madeye... waştene: camis ne/qefîlnayene/tavistene:
temek, cam çekmek düğme iliklemek
Maden (n): Maden make-II (m): b. makî (m)
Madrid (n): Madrid Makedonya (m): Makedonya
mafaza kerdene: b. muhafe- makeme (n): b. mehkeme (m)
ze kerdene maki (m): b. make (m)
mafazakerdiş (n): muhafeze- makî (m): l)dişi 2)dişil
kerdiş (n) makîna (m): makine
mahfeze kerdene: b. muha- m akînaya cilşu tişî (m):
feze kerdene çamaşır makinesi
mahfezekerdiş (n): muhafe- makînaya cuwenî (m): har
zekerdiş (n) man makinesi, batöz
malewî
makînaya deştene (m): di mal û milk: mal mülk
kiş makinesi mal û mul: b. mal û milk
makînaya deştişî (m): dikiş malo pes (n): küçükbaş hay
makinesi van sürüsü
m ak în aya fira q a n (m), malo peskofı (n): b. malo
bulaşık makinesi pezkovî (n)
makînaya gijikziwaker- malo peskovî (n): b. malo
dişî (m): saç kurutma maki pezkovî (n)
nesi malo peskûfî (n): b. malo
makînaya hesabî (m): he pezkovî (n)
sap makinesi malo pez (n): b. malo pes (n)
makînaya kincşutişî (m): malo pezkovî (n): yabani
çamaşır makinesi küçükbaş hakanlar (yaban-
makînaya porziwakerdişî keçileri vb.)
(m): saç kurutma makinesi malo sîya (n): küçükbaş hay
makînaya qeweyî (m): kah van sürüsü
ve makinesi malo şîya (n): b. malo sîya (n)
makînaya taştişî (m): tıraş mal-melal (n): mal mülk
makinesi mal-milk (n): mal mülk
makînaya terdişî (m): tıraş mala-I (n): b. mela-I (n)
makinesi mala-II: b. mela-II
makînaya tiraşî (m): tıraş mala-III (m): b. mele (n)
makinesi Malabo (n): Malabo
m akînaya tostî (m): tost Malawî: Malâwi .
makinesi malaxme (n): malama, tınaz
m ak îne c iw e n î (m): b. mâlba (m): b. marula (m)
makînaya cuwenî (m) maldar, -e: zengin, varlıklı
makîne (n): b. makîna (m) Ez ne deyndar a ne mal
makyaja (n): makyaj dar a. (Ne borçluyum ne zen
makyaj kerdene: makyaj gin.)
yapma maldarey (m): b. maldarî (m),
makyajin, -e: makyajlı maldarîye (m)
makyajkerda (m): makyajlı maldare (m): b. maldarî (m),
makyajkerde (n): makyajlı maldarîye (m)
m ak yajk erdiş (n): makyaj maldarî (m): zenginlik, varlık
yapma lılık
makyajkerdîye (m): makyajlı maldarîye (m): zenginlik, var
makyajkerdox, -e: makyajcı lıklılık
m al (n): l)mal 2)küçükbaş, Maldîv (n): Maldiv Adaları
küçükbaş hayvan sürüsü male (m): b. mele (n)
mal û melal: mal mülk Male: Male
mal û milal: b. mal û melal malewî (m): b. marula (m)
Malezya
Malezya (m): Malezya malyez (m): b. maleze (m)
malebe (m): yaba malzeme (n): malzeme, gereç
malebi (m): b. malebe (m) malzemeye m akyajî (n):
maleve (m): b. malebe (m) makyaj malzemesi
malevi (m): b. malâbe (m) Mamekîye (m): Tunceli
malevî (m): b. malâbe (m) mamela (m): b. muamele (m)
malez (m): b. malâze (m) mamele (n)): b. muamele (m)
maleze (m): l)bulamaç (sulu, mamosta (n, m): öğretmen, mu
cıvık hamur) 2)s.alya allim
maleze fek ra şîyene: ağ mamostayîye (m): öğretmen
. zmdan salya akmak lik, muallimlik
malezi (m): b. maleze (m) man-I (n): b. mîyan (n)
m alezin, -e: salyalı man-11 (zh, z): b. ma (zh, z)
malik (n): solucan, yersolucanı, m an-: dişi (bazı hayvanlar için)
bağırsak solucanı mankere (m): dişi eşek
malim, -e: öğretmen, muallim mana (m): anlam, mana
m alim îye (m): öğretmenlik, Managua (m): Managua
muallimlik Manama (m): Manama
Malî: Mali manç (n): b. maç (n)
malîm, -e: b. malim, -e mandalina (m): mandalina
malîye (m): maliye mandalînayere (m): mandali
mâliyem (m): b. malebe (m) na ağacı
malîyez (m): b. maleze (in) mandelîna (m): b. mandalî-
malla (n): b. mela-I (n) na (m)
malmalik (m): b. marula (m) mane (n): b. mana (m)
malmaliki (m): b. marula (m) mane (m): b. mana (m) '
malmalok (m): b. marula (m) mane (n): b. mîyane (n)
malmerat, -e: meret manela (m): b. manîla (m)
malmîrat, -i: b. malmerat, -e manelî (m): b. manîla (m)
malmolik (m): b. marula (m) manâla (m): b. manîla (m)
malole (m>. delikli köfte (ince manelya (m): b. mamla (m)
yarmadan yapılan) manga (m): inek
malolike (m): yoğurtlu köfte manike (m): koyun veya keçi
(ince yarma, yoğurt ve yağ derisinden yapılan torba
dan yapılan) maniki (m): b. manike (m)
Malta (m): Malta manifatura (m): manifatura
maltiz (n): maltız manîfaturaçî, -ye: manifatu
maluel (n): b. malole (m) racı
maluelik (n): b. malolike (m) manîfaturacîyey (m): b. ma-
malumat (n): b. melumat (n) nîfaturaçîyîye (m), manî-
mahva (m): b. marula (m) faturaçîyî (m)
malyaxme (n): b. malaxme (n) manîfaturacîye (m): b. manî-
faturaçîyîye (m), manîfa- mardene-I: b. hûmaritene
turaçîyî (m) mardene-II: b. merdene
manîfaturaçîyenî (m): mani mardiş-I (n): b. hûmaritiş (n)
faturacılık mardiş-II (n): b. merdiş (n)
manîfaturaçîyî (m): manifa mare (m): anne, ana
turacılık marda xo ra bîyene: doğ
manîfaturaçîyîye (m): mani mak
faturacılık marda xo ra kewtene (ar
manîkur (n): manikür go): doğmak
manîla (m): kaldıraç (demirden marda xu ra bîyayene: b.
olanı), manivela marda xo ra bîyene
Manîla (m): Manila marda xu ra kotene (argo):
manivela (m): b. manîla (m) b. marda xo ra kewtene
manker (m): b. mankere (m) (argo)
mankere (m): dişi eşek m ardey xu ra kow tene
mankeri (m): b. mankere (m) (argo): b. marda xo ra kew-
mânolî (n): b. manîla (m) tene (argo)
manqal (n): b. manqale (m) marde xwe ra kotene (ar
manqale (m): mangal go): b. marda xo ra kewte-
mansî (zh): don (uzun kadm do ne (argo)
nu) marg (n): b. merg-I (n)
mantez (n): b. maltiz (n) mari (m): b. mare (m)
mantî (m): mantı maritene: b. hûmaritene
manto (n): manto maritiş (n): b. hûmaritiş (n)
Mapûto (n): Maputo marî (m): dişi kuş, dişi keklik
maqarna (m): b. meqerne (n) marjî (m): b. mercû (m)
maqyâj (n): b. makyaj (n) marmalûk (m): b. marula (m)
mar, -e: yılan marmaran (m): b. mayma-
m are şilîye (n): solucan, ran (m)
yersolucam marmarî (m): b. maymaran (m)
mare zereyî (n): şerit, tenya m arm arok (m): b. mayma
marî zerî (n): b. mare zere ran (m)
yî (n) marmase (n): yılanbalığı
marî zerrî (n): b. mare ze marmelad (n): marmelat
reyî (n) Marok (n): Fas
maro awî (n): suyılanı marol (n): b. marul (n)
mar (m): b. mare (m) marsink (n): b. marşinge (m)
marcî (m): b. mercû (m) marşing (m): b. marşinge (m)
marcû (m): b. mercû (m) marşinge (m): bir çeşit yemlik
marda (m): b. merda (m) (bitkisi)
mardak (n): b. martag (n) martag (n): binanın çatısını
marde (n): b. merde (n) kaplamakta kullanılan ince
ve klsa ağaç parçaları masref (n): b. mesref (n)
martage (m): mertek, sırık mast (n): yoğurt
martî (m): martı maste avrencî (n): süzme
marul (n): marul , yoğurt *
marula (m): kertenkele maste parzunî (n): süzme
marxulî (m): b. marula (m) yoğurt
masa-I (m): masa m aste pelekî (n): süzme
masaya werdî (m): yemek yoğurt
masası mastî pelekî (n): b. maste
masey werî (n): b. masaya pelekî (n)
werdî (m) masto pelekdekerde (n):
masa-II (n): b. mase-I (n) süzme yoğurt
masaj (n): masaj mastawa (m): b. mastiwa (m)
masajker (n): masör mastba (m): b. mastiwa (m)
masajkere (m): masöz mastewa (m): b. mastiwa (m)
masala: b. maşela master (n): huni
masas (m): b. misasî (m) mastik (n): b. mustik (n)
masayene: şişmek mastiwa (m): dövme, ayran ve
mase-I (n): balık kızartılmış yağdan yapılan
mase-II (n): b. masa-I (m) bir yemek
masegir, -e: balıkçı mastîyer (n): b. master (n)
masere (n): b. mahşere (n) mastuare (n): b. masura (m)
maseran ra ameyîne war: mastuwa: b. mastiwa (m)
b. mahseran ra ameyene mastûyer (n): b. master (n)
war mastyer (n): b. master (n)
maseran ser ra ameyîne masul (n): b. mehsul (n)
war: b. mahseran ser ra masulkey (zh): b. masûlkeyî
ameyene war (zh)
maseroş, -e: balıkçı masura (m): kabartı (vücutta)
maseşimşer (n): kılıçbalığı masûlkeyî (zh): kas(lar), ada-
masevûn (n): b. masewan, -e le(ler)
masewan, -e: balıkçı masvûn (n): b. masewan, -e
masewere (m): balıkçıl kuşu maşa (m): maşa
maseweri (m): b. masewere (m) maşaya şekerî (m): şeker
masi (n): b. mase-I (n) maşası
masire (n): b. mahşere (n) maşala: b. maşela
masîla (m): basur maşale: b. înşalah
masîla bîyene: basuru ol maşalla: b. maşela
mak maşe (n): b. maşa (m)
masnayene: şişirmek maşey şekerî (n): b. maşa
masör (n): masör ya şekerî (m)
masoze (m): masöz maşela-I: maşallah
mebus
maşela-II (n, nm): maşallah İsa’nın doğumu, milat
(bir tür nazarlık) m ayaxw erabeyîş (n): b.
maşella: b. maşela mayaxorabîyayîş (n)
maşele (m): b. mahşlere (m) maydanoz (n): maydanoz
maşileri (m): b. mahşlere (m) maydenoz (n): b. maydanoz (n)
maşla (m): çile (iplik vb. çilesi) maye (m): anne, ana
maşleri (m): b. mahşlere (m) mây u pî: ebeveyn
matac, -i: b. muhtaç, -e maya xo ra bîyene: doğ
mataj, -i: b. muhtaç, -e mak
mateb (n): b. mifte (n) maya xo ra kewtene (ar
matef (n): b. mifte (n) - go): doğmak
matematik (n): matematik mayek (m):b. mayeke (m)
matqab (n): b. metqeb (n) mayekakerdiş n): ilikleme
mavajı: mesela, örneğin mayeke (m): ilik (düğme deliği)
mavajîme: mesela, örneğin mayek a kerdene: ilikle
maven (n): b. maben (n) mek
mawerde (m): gül mayike (m): b. mahîne (m)
mawerdi (m): b. mawerde (m) mayî (m): ağız (ilk süt)
mawen (n): b. maben (n) mayîne (m): b. mahîne (m)
mawî (m): b. mayi (m) mayîni (m): b. mahîne (m)
max (m): b. maxe-II (m) mayke (m): b. makî (m>
max kerdene: b. maxe ker- mayki (m): b. maki (m)
dene maykî (m): b. makî (m)
maxara (m): b. mixara (m) maymaran (m): bir cins se
maxe-I (m): binanın çatışım ta mender
I
şıması için tavanda yatay maymari (m): b. maymaran (m)
olarak kullanılan kaim direk maymaro (m): b. maymaran (m)
maxe-II (m): istif, yığın maymaron (m): b. mayma
maxa velgî (m): hayvanlara ran (m)
kışın yedirilmek üzere kesi maymarû (m): b. maymaran (in)
lip üst üste dizilen büyük maymarûn (m): b. mayma
yaprak yığını ran (m)
maxe kerdene: istiflemek, mayo (n): mayo
istif etmek, yığmak, loda et mayven (n): b. maben (n)
mek m ayxoş, -e: b. m eyxoş, -e
maxe ronayene: yığmak, mayxoşîye (m): b. meyxoşî
loda etmek (m), meyxoşîye (m)
maxi (m): maxe-I (m) Mazgerd (n): Mazgirt
may-I (m): b. maye (m) mazilma (m): b. mazirma (m)
may-II (m): b. maki (m) mazirma (m): bir üzüm çeşiti
mayaxorabîyayîş (n): doğum mazre (m): b. mezra (m)
mayaxorabîyayîşe Îsayî: mebus, -e: mebus, milletvekili,
parlamenter Avrupa insan Hakları Mah
mebusîye (m): milletvekilliği, kemesi (AİHM)
parlamenterlik mehkemeya huqûqî (m):
mecirfa (m): b. mecrefe (m) hukuk mahkemesi
mecirfe (n): b. mecrefe (m) mehkemeya îdarî (m): ida
mecî (m): b. mercû (m) ri mahkeme
meclîs (n): meclis mehkemeya peardişî (m):
mecrefe (m): sıyırga , sulh mahkemesi
mecrife (n): b. mecrefe (m) m ehkem eya w ereardişî
mecun (n): b. macun (n) (m): sulh mahkemesi
m ecune didanan (n): b. mehkeme (n): b. mehkeme (m)
macune didanan (n) mehkeme (n): b. mehkeme (m)
med (n): b. made (n) mehkima (m): b. mehkeme (m)
med birîyayene: b. made mehlan (n): b. mehal (n)
birîyayene mehlim, -e: b. malim, -e
med gîrîyayene: b. made mehlîm, -e: b. malim, -e
gîrîyayene mehlîyem (m): b. malebe (m)
m ed e... birîyayene: b. ma- mehser (n): b. mahşere (n)
deye ... birîyayene mehsere (n): b. mahşere (n)
mede ...gîrîyayene:b.ma- mehsire (n): b. mahşere (n)
deye ... gîrîyayene mehsre (n): b. mahşere (n)
meddûcezîr (n): gelgit, med- mehsul (n): mahsul, ürün
dücezir mehsul are dayene: ürün
mede (n): b. made (n) toplamak
medege (m): dişi manda mehsul are kerdene: ürün
medenî, -ye: uygar, medeni toplamak
medenîyet (n): uygarlık, me m ehsul p eser kerdene:
deniyet ürün toplamak
meflonî (m): egzama, mayasıl mehsularedayîş (n): ürün top
mefşen (n): b. muşene (n) lama
mefte (n): b. mifte (n) m ehsular eker diş (n): ürün
megem: b. meke toplama
mehal (n); çağ, zaman, vakit mehsulpeserkerdiş (n): ürün
mehel (n): b. mehal (n) toplama
mehese (m): b. mese (m) mehsûl (n): b. mehsul (n)
mehîre (m): ayran çorbası mehşele (m): b. mahşlere (m)
mehkema (m): b. melikeme (m) mehşele (m): b. mahşlere (m)
mehkeme (m): mahkeme mehşîyer (m): b. mahşlere (m)
mehkemeya ceza (m): ceza mehşler (m): b. mahşlere (m)
mahkemesi . mehşlere (m): b. mahşlere (m)
Mehkemeya Heqane Mer- mehşyer (m): b. mahşlere (m)
diman a Ewropa (MHME): mehtac: b. muhtaç, -e
menıik
mehte (n): b. mifte (n) tenya
mehteb (n): b. mifte (n) mele-II (n): mala
mehtef (n): b. mifte (n) mele kç^dene: malalamak
mejirfe (n): b. mecrefe (m) mele-III: b. mela-II
mejî (m): b. mercû (m) melebe (m): b. malebe (m)
mekan (n): mekân melekçî, -ye: başorakçı
meke: meğer, meğerse melekçîyey (m): b. melekçî-
mekebe (m): b. mekube (m) yî(m)
mekeme (n): b. mehkeme (m) melekçîyî (m): başorakçılık
meki: b. meke meleke (m): melek
Meksîka (m): Meksika melekerdiş (n): malalama
Meksiko City: Meksiko melekete (m): b. meleke (m),
mekteb (n): okul, mektep milakete (m)
mektebe (m): b. mekteb (n) meleme (n): b. menemen (n)
mektebi (m): b. mekteb (n) melemen (n): b. menemen (n)
mektev (m): b. mekteb (n) meleqof (n): kombinezon (giysi
mektev (n): b, mekteb (n) için)
mektub (n): b. mektube (m) m eleşe (n): b. melşe (n)
mektube (m): mektup melebe (m): b. malebe (m)
mektuv (n): b. mektube (m) meleve (m): b. malebe (m)
mektuve (m): b. mektube (m) meliçik (n): b. m üçik (n)
mekube (m): sele (büyük sele), melik (n): mala
altında yiyecek ve eşya sak melim, -e: b. malim, -e
lamak için de kullanılan bü mella (n): b. mela-I (n)
yük yayvan sepet melle (n): b. mela-I (n)
mekubi (m): b. mekube (m) melşe (n): sivrisinek
mela-I (n): molla melşi (n): b. melşe (n)
mela-II: l)ancak (olsa olsa), melul, -e: üzgün, melül
yalnızca, yalnız, sadece 2)in- melul bîyene: üzgün olmak
şallah meluley: b. melulî (m), melu-
mela-III (m): b. mele-I (n) lîye (m)
melaîke (m): b. meleke (m), melule (m): b. melulî (m), me-
milakete (m) lulîye (m)
melake (m): b. meleke (m), melulî (m): üzgünlük
milakete (m) ^ melulîye (m): üzgünlük
melaket (m): b. milakete (m) melumat (n): bilgi, malumat
melaxme (n): b. malaxme (n) melûl, -e: b. melul, -e
melayîke (m): b. meleke (m), melûle (m): b. melulî (m), me
milakete (m) lulîye (m)
m elayîkîye (m): b: m eleke melyeb (m): b. malebe (m)
(m), milakete (m) memik (n): l)meme 2)emzik
mele-I (n): l)çekirge 2)şerit, (çocuk dilinde) '
memîsxane (n): b. memîşxa- meqere (n): b. meqara (m)
ne (n) meqerne (n): makarna
memîşxane (n): yüznumara, meqes (n): makas
ayakyolu, apteshane, hela, meqet (n): kanepe
kademhane, kenef, memiş meqeyt bîyene: b. miqate bî
hane, tuvalet yene
memnun, -e: hoşnut, memnun meqeyt kerdene: b. miqat
m emnun bîyene: hoşnut kerdene
olmak meqeyte ... bîyene: b. mi-
memnun kerdene: hoşnut qate ... bîyene
etmek meqeytkerdiş (n): b. miqat-
memnuney (m): b. memnunî kerdiş (n) '
(m), memnunîye (m) meqle (n): b. miqil (n)
memnune (m): b. memnunî meqyaj (m): b. makyaj (n)
(m), memnunîye (m) mer (n): b. mere-I (m)
memnunî (m): hoşnutluk mera: b. mela-II
memnunîye (m): hoşnutluk merc (n): koşul, şart
memnuniyet (n): hoşnutluk mercife (n): b. mecrefe (m)
mena (m): b. mana (m) y mercî (m): b. mercû (m)
mende (n): kalan mercuî (m): b. mercû (m)
mendile (m): başörtü, başör mercû (m): mercimek
tüsü, çatma (kadın için), tül mercûw (m): b. mercû (m)
bent merda (m): ölü
menemen (n): menemen merdane (n): merdane
menenjît (n): menenjit merde (n): ölü .
meng (m): b. menge (m) merdene: ölmek, vefat etmek
menge (m): ay (30 gün) m erdim , -e: l)insan, adam
mengi (m): b. menge (m) . 2)akraba
mengirî (m): orta büyüklükte merdim vano qey: sanki
sini merdima îlmî (m): bilim ka
menteşa (m): menteşe dım, bilimci
menteşe (n): b. menteşa (m) merdime (n): adamın biri,
menteşi (m): b. menteşa (m) bir adam
mentişe (n): b. menteşa (m) m erdim e îlm î (n): bilim
menzûm, -e: manzum adamı, bilimci
meqale (m): makale merdimey (m): b. merdimî-
meqaleya edebî (m): edebi ye (m)
makale merdime (m): b. merdimîye (m)
meqara (m): makara merdimi (m): b. merdime (m)
m eqaraya layî (m): iplik m erdim îye (m): l)insanlık,
makarası adamlık 2)akrabalık
meqer (n): b. miqar (n) merdimnas, -e: antropolog
merdimnasî (m): antropoloji merjueli (m): b. morcela (m)
merdimnasîye (m): antropo merjû (m): b. mercû (m)
loji merkez (n): merkez
merdimûney (m): b. merdi- merkeze erdlerzî (n): dep
mîye (m) rem merkezi, deprem ocağı
merdis (n): b. merdiş (n) meroe (m): b. murîye (m)
merdiş (n): ölme, ölüm; vefat, meroy (m): b. murîye (m)
vefat etme merr (n): b. mere-I (m)
merdîwani (m): b. nerdîwa- merre (n): fare (TE), sıçan
ne (m) : merreyo kor (n):Nköstebek
merdîwûn (m): b. nerdîwa- merri (n): b. merre (n)
ne (m) mersel (n): b. mesele (n)
merdîye (m): ölü mersela: b. mesela-II (m), me
merdum, -i: b. merdim, -e sele (n)
merdumey (m): b. merdimî- merserize (n): merserize
ye (m) mersila: b. mesela-II (m), me
mere-I (m): bel sele (n)
mere-II (n): b. merre (n) merşa (m): b. melşe (n)
mereba (m): b. merheba (m) merşe (n): b. melşe (n)
merek (m): b. mereke (m) mertag (m): b. martage (m)
mereke (m): samanlık mertal (n): bilmece
mereki (m): b. mereke (m) meru (n): testi
mereşe (n): b. melşe (n) mes (n): b. mest
mereva (m): b. merheba (m) mesaj (n): mesaj
merg-I (n): ölüm, vefat mesas (m): misasî (m)
merg-II (m): b. merge (m) mesasî (m): b. misasî (m)
mergdar, -e: ölümlü mesat (n): kesici araçları bile
merge (m): mera, otlak, çayır meye yarayan demirden ya
mergi (m): b. merge (m) pılma araç
merguze (n): çayırlık, çimenlik mesat bîyayene: b. mesat
merhale (m): b. merhele (m) bîyene
merheba (m): merhaba mesat bîyene: bilenmek
merhele (m): aşama, merhale mesat kerdene: bilemek
merheva (m): b. merheba (m) mesde (n): b. meşte (n)
meri-I (n): b. meru (n) mesder (n): mastar
meri-II (n): b. mierre (n) meseb (n): b. mezheb (n)
merî-I (m): b. marî (m) mesef (n): b. meşrefe (n)
merî-II (m): b. mere-I (m) mesela-I: mesela, örneğin
merî-IIİ (n): b. meru (n) mesela-II (m): l)mesel (kısa
merjî (m): b. mercû (m) öykü) 2)b. mesele-II (n)
merjîr, -i: b. macir, -e mesele-I (n): b. mesela-II (m)
merjîrey (m): b. macirîye (m) mesele-II (n): sorun, mesele,
mesev
problem kann)
mesev (n): b. mezheb (n) meşke nâritene: b. meşke
mesila (m): b. mesela-II nîritene
mesîn (m): b. mesîne (m) meşke nîrdene: b. meşke
mesîne (m): ibrik nîritene
mesîni (m): b. mesîne (m) meşke nîridene: b. meşke
meşke (m): b. meşke (m) nîritene
meşke şanitene: b. meşke meşke nîritene: yayık yay
şanitene mak
Mesqet (n): Maskat m eşke şanayene: yayık
m esref (n): gider yaymak
mesrefe rojek: bir günlük meşke şanitene: yayık yay
gider mak
mesrefe serrawextî: yıllık meşki (m): b. meşke (m)
gider meşlule (m): b. meşlûre (m)
mesrefe serrewextî: b. mes meşlûl (m): b. meşlûre (m)
refe serrawextî meşlûli (m): b. meşlûre (m)
mesrefe yew roje: bir gün meşlûr (m): b. meşlûre (m)
lük gider meşlûre (m): sucuk (bandırma)
m esref o rojan e: günlük meşone (n): b. muşene (n)
gider meşone çarnayîne: b. mu
mesrefo serrane: yıllık gi şene çarnayene
der meşrefe (n): maşrapa
mest (n): mest meşrubat (n): içecek, meşrubat
meste (n): b. meşte (n) meşrû: meşru
mesud, -e: mutlu, bahtiyar meşrûîyet (n): meşruiyet
mesudey (m): b. mesudîye (m) meşte (n): yarın
mesude (m): b. mesudı (m) meşterî (n): ertesi gün (geçmiş
mesudî (m): mutluluk, bahti te)
yarlık Ez 15Ğ aşma gulane de
mesudîye (m): mutluluk, bah- şîya Dersim, m eşterî ez
tiyarhk uca ra şîya Dîyarbekir.
meşar (n): b. mişar (n) (Mayıs ayının 15’inde Der-
meşde (n): b. meşte (n) sim’e gittim, ertesi gün ora
meşefe (n): b. mecrefe (m) dan Diyarbekir’e gittim.)
meşene (n): b. muşene (n) meşti (n): b. meşte (n)
meşfe (n): b. meşrefe (n) meşuene (n): b. muşene (n)
meşk (m): b. meşke (m) meşueni (n): b. muşene (n)
meşk şûnayîne: b. meşke meşuwen (n): b. muşene (n)
şanayene meteorolog, -e: meteorolog
m eşke (m): l)tuluk, tulum, meteoroloji (n): meteoroloji
kırba, yayık 2)göbek (şişman metirxe (n): belin (bel aracının)
üzerine ayak konan parçası mexele rezî (m): b. mexle
metod (n): usul rezî (n)
metqab (n): b. metqeb (n) mexer (n): düz ve verimli tarla/
metqap (n): b. metqeb (n) arazi
metqeb (n): matkap mexera (m): b. mixara (m)
metran (n): piskopos mexl (ri): yıllık ürün
metre (n): metre mexl dayene: yıllık ürünü
metrekare (n): metrekare götürü fiyatla (toptan) sat
metremîkab (n): metreküp mak
metro (n): b. metre (n) mexl rotene: yıllık ürünü
mevac ki: b. mevaje ke götürü fiyatla (toptan) sat
mevaje ke: meğer, meğerse mak
mevaze ke: b. mevaje ke mexle rezî (n): bağdaki yıl
mevûndî (m): b. mûndî (m) lık üzümün hepsi
mevûnda Eyşo-Fatma (m): mexmele (m): başörtü, başör
b. mûndîya Eyşo-Fatma (m) tüsü, çatma (kadın için), kıv
mew-I (n): b. mewe-I (m) rak (başörtü), tülbent
mew-II (m): b. mewe-I (m) mexmeli (m): b. mexmele (m)
mewe-I (m): köken (bazı bitki mexreb (n): akşam
lerin dalları) mexsus: l)mahsus, özellikle
mewe-II (m): b. mewe-I (m) 2)şakadan 3)yalancıktan,
mewi (m): b. mewe-I (m) yalandan
mewsim (n): mevsim mexsûs: b. mexsus
mewsimana (m): mevsimlik mexzuz: b. mexsus
mewsimane (n): mevsimlik mey-I (m): şarap
mewsimariîye (m): mevsimlik mey-II (m): b. mî (m)
... mewsimî (n, m): mevsimlik mey-III (m): b. maye (m)
mewsîm (n): b. mevsim (n) meyasîr (n): egzama, mayasıl
mewşen (n): b. muşene (n) meybi (m): b. mewe-I (m)
mewşene (ri): b. muşene (n) (meybi) piştiş: b. (mewe)
mewşer (m): b. mahşlere (m) pîştene
mewşere (m): b. mahşlere (m) meydan (n): meydan
mewşeri (m): b. mahşlere (m) meydane teyara (n): hava
mewze (m): b. mewe-I (m) alanı, uçak alam, tayyare mey-
mewzû (n): konu dam
mexara (m): b. mixara (m) m eyd û n î teyara (n): b.
mexdenos (n): b. maydanoz (n) meydane teyara (n)
mexel (n): b. mexl (n) meydo (n): b. meydan (n)
mexel dayene: b. mexl da meydon (n): b. meydan (n)
yene . meydû (ri): b. meydan (n)
mexel rotene: b. mexl ro- meydûn (n): b. .meydan (n).
tene meyesi (m): b. mese (m)
meyit, -e: b. meyît, -e mezg (n): l)beyin 2)ilik
meyîl (n): b. meyi (n) mezge asteyî (n): b. mezge
meyîr (m): b. mehîre (m) , esteyî (n)
meyîre (m): b. mehîre (m) mezge esteyî (n): ilik
meyît, -e-I: ölü mezge kateyî (n): ilik
meyît-II (n): cenaze mezge katî (n): b. mezge
meyt (n): b. meyît (n) kateyî
meyi (n): eğilim mezgî astî (n): b. mezge es
meyman, -e: b. meman, -e teyî (n)
meymane (m): b. memanî (m) mezheb (n): mezlîep
meymanen (m), b. memane- mezhebe (m): b. mezheb (n)
nî (m) mezhep (n): b. mezheb (n)
meymanenî (m), b. memane- mezîn (n): b. mezîn (n) *
nî (m) mezra (m): mezra
meymanîye (m): b. memanî- mezro (n): mezura, mezür
ye (m) mezronî (m): b. mazirma (m)
m eym anperwer, -e: b. me- mezun, -e: mezun
manperwer, -e mezun bîyene: mezun ol
meymantî (m): b. memantî (m) mak
meymantîne (m): b. meman- mezun kerdene: mezun et
tîye(m) mek
meymantîye (m): b. meman- mezunîye (m): mezuniyet
tîye(m) mezuniyet (n): mezuniyet
meymun, -e: maymun mel (n): b. meyi (n)
meyrr (m): b. mere-I (m) meman, -e: konuk, misafir
meysi (m): b. mese (m) memaney (m): b. memanî (m)
meyşti (n): b. meşte (n) memaneni (m): konukluk, mi
meyt, -i: b. meyît, -e safirlik
meyve (m): b. mewe-I (m) memanî (in): konukluk, misa
meyvi(m): b. mewe-I (m) firlik
meywa (m): b. meywe (n) memanîye (m): konukluk, mi
meywe (n): meyve safirlik
meywer, -e: içici, içkici, şarap memanperwer, -e: konukse
içen ver, misafirperver
meyxoş, -e: mayhoş memantî (m): konukluk, misa
m eyxoşey (m): b. m eyxoşî firlik
(m), meyxoşîye (m) memantîye (m): konukluk, mi
meyxoşe (m): b. meyxoşî (m), safirlik
meyxoşîye (m) memo (n): b. meman (n)
meyxoşî (m): mayhoşluk memon, -i: b. meman, -e
meyxoşîye (m): mayhoşluk memun, -i: b. meymun, -e
mezeb (n): b. mezheb (n) memû (n): b. meman (n)
memûn (n): b. meman (n) mese (m): l)sinek, karasinek
mendar (n): b. mîyandar (n) 2)b. mesa hingimenî (m)
mene (n): b. mîyane (n) mes û mor: börtü böcek
mene ronayene: b. mîyane mesa çeqere (m): yabana-
; ronayene rısı
mene rûnayene: b. mîyane mesa engemem (m): b. me-
ronayene sa hingimenî (m)
meneb (n): kiler mesa hemgen (m): b. mesa
menew (n): b. meneb (n) hingimenî (m)
mer (m): b. mere-I (m) mesa hemgenî (m): b. mesa
meras (n): b. mîras (n) hingimenî (m)
merat, -e: meret mesa hingim enî (m): arı
merde (n): l)erkek 2)koca, er (bal arısı)
kek eş mesi (m): b. mese (m)
merde û cim: b. cinî û mer mesîn (m): b. mesîne (m)
de meşe (m): b. mese (m)
merde-cinî: b. cinî-merde meşa çeqere (m): b. mesa
merdek (n): l)adam, adamın çeqere (m)
biri 2)bir adam, bir insan meşa hemgenî (m): b.mesa
merdewan (n): b. nerdîwane (m) hingimenî (m)
merdi (n): b. merde (n) m eşedîn (n): arı kovanının
merdim, -i: b. merdim, -e konduğu yer
merdim vano qey: b. mer meşina (m): b. meşna (m)
dim vano qey meşine (m): b. meşna (m)
merdim vonû qey: b. mer- meşîn (n): meşin
diin vano qey meşîne (m): b. meşna (m)
merdimaney (m): b. merdi- meşna (m): koyun
mîye(m) metro (n): b. metre (n)
merdimanî (m): b. merdimî- mew (m): b. mewe-I (m)
ye (m) mewe-I (m): asma, tevek
merdimey (m): b. merdimıye (m) (mewe) p ir o dayen e:
merdimi (m): b. merdimîye (m) teveğin tutunması yeya dik
merdîwan (n): b. nerdîwane (m) durması için dallarım herek
merdîwûn (m): b. nerdîwane (m) lere sarmak
merdîyûn (m): b. nerdîwane (m) (mewe) pîştene: teveğin tu
merdum, -i: b. merdim, -e tunması veya dik dürması
mere (m): b. mere-I (m) için dallarını hereklere sar
meres (n): b. mîras (n) mak (
merik (n): adam, adamin biri mewe-II (m): b. meywe (n)
merr (m): b. mere-I (m) — . “Kundire mewa cenetî ya.”
merrî (m): b. damerrî (m), de- mewe-III (n): b. meywe (n)
marrî (m) mewi (m): b. mewe-I (m) 7
mewi (n): b. meywe (n) midur, -e: b. mudir, -e
mex (n): b. mix (n) midure (m): b. müdire (m)
mex dayene ... ro: b. mix ... mifte (n): anahtar
ro dayene mihafezekar, -e: b. muhafe-
m ex k erd en e: b. m ix zekar, -e
kerdene mihafezekarîye (m): b. mu-
mex kut ene: b. mix kutene hafezekarîye (m)
mex piro dayene: b. m ix ... mihafiz, -e: b. muhafiz, -e
ro dayene mihal (n): b. mehal (n)
m ex ... ro dayene: b. m ix ... mihîn (n): b. mîyîn (n)
ro dayene mij (n): sis
xnexoş, -e: b. meyxoş, -e mijey (zh): b. mujeyî (zh)
mexoşe (m): b. meyxoşî (m), mijlewr (n): b. mijlorek (n)
meyxoşîye (m) mijlewreki (m): b. morcela (m)
mexş (m): b. mese (m) mijlewri (m): b. m orcela (m)
m âyit, -e: b. meyît,-e mijlok (n): b. mijlorek (n) .
mâyît, -e: b. meyît, -e mijloki (m): b. m orcela (m)
meyman, -e: b. meman, -e mijloli (m): b. morcela (m)
meymanen (m), b. memanenî mijlor (m): b. morcela (m)
(m) mijlor (n): b. mijlorek (n)
jSfV meymantî (m): b. memantî mijlorek (n): temriye
“ (m) . mijloreki (m): b. mijlorek (n)
meymantîne (m): b. meman- mijlori (m): b. morcela (m)
’.- tîye (m) mijlowr (n): b. mijlorek (n)
meywe (n): b. meywe (n) mijlowri (m): b. morcela (m)
mezîn (n): terazi, tartaç mijmewli (m): b. morcela (m)
mi: ben mijmol (m): b. morcela (m)
mic (n): b. mij (îı) mijonkî (zh): b. mujeyî (zh)
micewî (zh): b. mujeyî (zh) mijuj (n): b. micec (n)
micey (zh): b. mujeyî (zh) mijûlîyayene: konuşmak
micec (n): konuşma isteği mijûlîyayîş (n): konuşana
M icece ey abîyo, hinî ne- mijxele (n): pus
vindeno. (Konuşma isteği mikine (n): b. nekme (n)
açılmış, artık durmaz.) mikine guretene: b. nek
micilfe (n): b. mecrefe (m) me ğirewtene
micirfe (n): b. mecrefe (m) mikineyin, -e: b. nemnek, -e
miclewri (m): b. morcela (m) mü (n): boyun
miclok (n): b. mîjlorek (n) mile cile/çinayî/kincî (n):
miclol (m): b. morcela (m) elbisenin boyna arkadan otu-
m iclor (m): b. morcela (m) ı ran bölümü, giysinin boyna
miclore (n): b. mijlorek (n) arkadan oturan bölümü
micmewl (m): b. morcela (m) mila-I (n): b. mela-I (n)
mila-II: b. melâ-II milulîye (m): b. melulî (m),
milakete (m): melek melulîye (m) .
milawine (m): b. marula (m) min: ben
milawini (m): b. marula (m) mindal, -e: çocuk
milawune (m): b. marula (m) minminike (m): kelebek
milawûne (m): b. marula (m) mintiqa (m): bölge, mıntıka
Milazgir (n): Malazgirt mintiqaya otonom e (m):
milçik, -e: b. mîlçik, -e otonom bölge, özerk bölge,
milçiki (m): b. mîlçike (m) özerk mıntıka
mile (n): b. mela-I (n) mintîqa (m): b. mintiqa (m)
milet (n): millet, ulus miqar (n): yontma kalemi
milete ma (iı): milletimiz, miqara (m): b. meqara (m)
ulusumuz . miqat bîyene: b. miqate bîye
Milete Yewbîyayeyî (MY): ne
Birleşmiş Milletler (BM) miqat kerdene: l)bakmak
mileti (m): b. milet (n) 2)gözetmek 3)beslemek
miletperwer, -e: milliyetçi 4)geçindirmek 5)korumak,
milev (m): b. malebe (m) muhafaza etmek
mileve (m): b. malebe (m) Hesen gedane biraye xo
milevi (m): b. malebe (m) miqat keno. (Haşan karde
milik (n): boyunduruğun ökü şinin çocuklarına bakıyor.)
zün boynuna gelen kısmi miqatbîyayîş (n): b. miqate-
milî, -ye: milli, ulusal bîyayîş (n)
milîçik, -i: b. mîlçik, -e m iqate b îy en e: l)bakmak
milk (n): mülk 2)gözetmek 3)beslemek 4)ge-
milla (n): b. mela-I (n) çindirmek
mille (n): b. mela-I (n) miqate kerdene: b. miqat
millete (m): b. milet (n) kerdene
milleti (m): b. milet (n) ' miqateye ... bîyayene: b.
millî: b. milî, -ye m iqate... bîyene
miloçik (n): b. mîlçik (n) miqate ... bîyene: -e bak
miloçike-I (m): egzama, maya- mak
sil \ M iqate xo be. (Kendine
miloçike-II (m): b. morcela (m) bak.)
milorçike (m): b. morcela (m) m iqatî... bîyene: b. miqate
milowine (m): b. marula (m) ... bîyene
milpeşe (m): atkı, kaşkol miqatîy ... bîyene: b. mi-
milul, -e: b. melul, -e q a te ... bîyene
m iluley (m): b. m elulî (m), miqatebîyayîş (n): l)bakma
melulîye (m) 2)gözetme 3)besleme 4)ge-
milule (m): b. melulî (m), me- çindirme
lulîye(m) miqatekerdiş (n): b. miqat-
kerdiş (n)
m iqatk erd iş (n): l)bakma lık, küskünlük
2)gözetme 3)besleme 4)geçin- miradîyaye (m): b. miradîya-
dirme 5)koruma, muhafaza yîye (m) .
etme miradîyayi (n): b. miradîya
miqatkerdox, -e: bakıcı ye (n)
miqayt bîyene: b. miqate bî- miradîyayîş (n): küsme
yene m irad îyayîye (m): dargın,
miqayt kerdene: b. miqat küskün, küs
kerdene miradîyene: b. miradîyaye
m iqayte... bîyene: b. miqa- ne
te ... bîyene miradîyîş (n): b. miradîya-
miqaytkerdiş (n): b. miqat- yîş (n)
kerdiş (n) miradnayene: darıltmak, küs
miqet bîyene: b. miqate bîye türmek
ne miradnayîş (n): darıltma, küs
m iqet kerdene: b. miqat türme
kerdene miradyaya (m): b. miradîya
miqil (n): tava ya (m)
miqilik (n): küçük tava miradyaye (n): b. miradîya
miqle (n): b. miqil (n) ye (n)
miqlik (n): b. miqilik (n) miradyayene: b. m iradîya
mira-I (m): b. mura-I (m) yene
mira nefesî: b. muraya ne miradyayeye (m): b. miradî-
fesi (m) yayeyî (m)
mira-II: b. mela-II miradyayeyî (m): b. miradî
Mira sare yîn esenî/asay- yayeyî (m)
ne. (Sadece/yalnızca başları miradyayeyîye (m): b. mira
görünüyordu.) . dîyayeyîye (m)
miraba (n, m): b. mireba, -ye m iradyaye (m): b. m iradî
mirad (n): murat yayîye (m)
Mirad (n): b. Murad (n) miradyayi (n): b. miradîyaye (n)
miradîyaya (m): dargın, küs miradyayîş (n): b. miradîya
kün, küs yîş (n)
miradîyaye (n): dargın, küs miradyayîye (m): b. miradî
kün, küs yayîye (m)
miradîyayene: darılmak, küs mirava (n, m): b. mireba, -ye
mek miraynayene: b. mirenayene
miradîyayeye (m): b. miradî- miraynayîş (n): b. mirenayîş (n)
yayeyî (m) mircane (m): mercan
miradîyayeyî (m): dargınlık, m ircon (m): b. mircane (m)
küskünlük mirconi (m): b. mircane (m)
miradîyayeyîye (m): dargın mircûn (m): b. mircane (m)
mirçik, -e: b. mîlçik, -e misafirîye (m)
mird, -e: tok misafire (m): b. misafirî (m),
mirdaq (n): b. martag (n) misafirîye (m)
mirdaqe (m): b. martag (n) misafirî (m): konukluk, misa
mirdaqi (m): b. martag (n) firlik
inirdîyaq (n): b. martag (n) m isa firîye (m): konukluk,
mirdyaq (m): b. martag (n) misafirlik
mirekeb (m): b. murekeb (n) misafirperwer, -e: konukse
m ireba, -ye: maraba ver, misafirperver
mirebatî (m): marabalık misas (m): b. misasî (m)
mirebatîye (m): marabalık misasi (m): b. misasî (m)
mirebayey (m): b. mirebayî (m) misasî (m): üvendire, övendire,
mirebaye (m): b. mirebayî (m) meses
mirebayenî (m): marabalık misayene: b. musayene
mirebayî (m): marabalık misayîb (n): ahret kardeşi, mu
mirebayîye (m): marabalık sahip
mirenayene: l)öldürmek2)sön- misayîbenî (m): ahret kardeş-
dürmek Hği, musahiplik
mirenayîş (n): l)öldürme 2)sön- inisayîbîye (m): ahret kardeş
dürnie liği, musahiplik
mirikî bîyene: ölmek (çocuk misayîş (n): b. musayîş (n)
dilinde) misayîv (n): b. misayîb (n)
mirikîbeyîş (n): b. mirikîbî- misayîvenî (m): b. misayîbe
yayîş (n) nî (m)
• , A A / \ 1 • • A*1 A
mirikîbîyayîş (n): ölme (çocuk mısayıvıye (m): b. mısayıbı-
dilinde) ye (m)
mirîçik, -e: b. mîlçik, -e misembe (n): b. muşeme (n)
mirîçiki (m): b. mîlçike (m) miseyte (m): l)keş eritilirken
mirjani (m): b. mircane (m) erimeyip geriye kalan parça
mirnayene: b. mirenayene cık 2)daldaki salkımdan ko
mirnayîş (n): b. mirenayîş (n) parılmadan kurumuş olan
miro (m): b. murîye (m) üzüm tanesi
m irod (n): b. mirad (n) miseyti (m): b. miseyte (m)
miroy (m): b. murîye (m) misilman, -e: b. musluman, -e
miroye (m): b. murîye (m) misilmaney (m): b. musluma-
m iroyeri (m) b. murîyere (m) nîye (m), muslumanî (m)
mirweri (m): b. murîyere (m) misilmane (m): b. musluma-
mirwa (m): b. murîye (m) nîye (m), muslumanî (m)
mirwi (m): b. murîye (m) misilmanenî (m): b. muslu-
mirya (m): b. murîye (m) manenî (m)
misafir, -e: konuk, misafir misilmanîye (m): b. muslu-
misafirey (m): b. misafirî (m), manîye (m), muslumanî (m)
Misir
Misir (n): Mısır mişewire (n): b. mişewre (n)
misliman, -e: b. musluman, -e mişewire kerdene: b. mi-
mislimaney (m): b. musluma- şewre kerdene
nîye (m), muslumanî (m) mişewire viraştene: b. mi-
misluman, -e: b. musluman, -e şewre viraştene
mislumaney: b. muslumanî- mişewre (n): danışma
ye (m), muslumanî (m) mişewre kerdene: danış
mislumane (m): b.musluma- mak
nîye (m), muslumanî (m) mişewre viraştene: danış
misnayene: b. musnayene ma toplantısı yapmak
misiıayene: b. musnayene mişewşî (m): mercimek çorbası
misnayîş (n): b. musnayîş (n) mişgone (n): b. muşene (n)
misone (n): b. muşene (n) mişlul (m): b. meşlûre (m)
Misriç (n): Kurtalan mişlûl (m): b. meşlûre (m)
misrî (n): mısır mişlûli (m): b. meşlûre (m)
miste (m): aya mişmiş (m): b. mişmişe (m)
misyel bîyayîne: b. misyel bî mişmişe (m): kayısı
yene mişmişa huşkkerda (m):
misyel bîyene: fazla üşü- çir (kurutulmuş kayısı)
inekten dolayı aşırı sızlamak mişmişa huşkkerdîye (m): .
(el vb. için) çir (kurutulmuş kayısı)
mişag, -e: işçi, bedenen çok ça mişmişer (m): b. mişmişere (m)
lışan (güçlü olup iyi çalışan) mişmişere (m): kayısı ağacı
mişagîye (m): imece (karşılıklı mişmişeri (m): b. mişmişere (m)
birbirinin işinde çalışma) mişmişi (m): b. mişmişe (m)
mişak, -e: b. mişag, -e mişmişa wişkkerda (m): b.
mişane (n): b. muşene (n) mişmişa huşkkerda (m)
mişar (n): büyük bıçkı (iki kişi mişmişa wişkkerdîye (m):
tarafindan kullanılan) b. mişmişa huşkkerdîye (m)
m işar e (m): l)arık 2)bağda mişmişyer (m): b. mişmişere (m)
üzüm teveği sıralarından her mişon (n): b. muşene (n)
biri mişone (n): b. muşene (n)
mişatvîr, -e: danışman mişone kutene: b. muşene
mişawîrîye (m): danışmanlık kutene
mişele bîyayîne: b. misyel bî- mişor (n): geviş
yene mişor kerdene: geviş getir
mişembe (n): b. muşeme (n) mek
mişeme (n): b. muşeme (n) mişoşî (m): b. mişewşî (m)
mişemi (n): b. muşeme (n) mişot (m): b. mişote (m)
mişere (m): b. mişor (n) mişot kerdene: b. mişote
mişere kerdene: b. mişor kerdene
kerdene mişote (m): geviş
mişote kerdene: geviş ge de kuwayene
tirmek mix kerdene: çivilemek
mişoti (m): b. mişote (m) mix kutene: çivi çakmak
mişoti kerdene: b. mişote mix kuwayene: çivi çak
kerdene mak
miştalix (n): b. miştaxe (n) mix pa kuyayîne: b. mix
miştaxe (n): kurutulma ama pira kuway ene
cıyla meyve serilen yer mix pira kuwayene: çivi
miştik (n): asma veya üzüm te çakmak
veğinin kesilmiş olan ince, mix pira kuyayene: b. mix
kuru dalları pirakuwayene
mişuer (n): b. mişor (n) mix piri dayîne: b. mix ...
mişuer kerdene: b. mişor ro dayene
kerdene mix ... ro dayene: çivi çak
mişuwen (n): b. muşene (n) mak
mişûne (n): b. muşene (n) mix ... ro kuwayene: çivi
mişûti (m): b. mişote (m) çakmak
mişûti kerdene: b. mişote m ix ... ro kuyene: b. m ix ...
kerdene ro kuwayene
mitaf (n): b. mifte (n) mix tede kutene: b. m ix ...
mitbaxe (m): mutfak de kutene
mitbaxi (m): b. mitbaxe (m) mixara (m): mağara
miterhe (m): imece (karşılıklı mixare: b. mixara (m)
birbirinin işinde çalışma) mixtar (n): b. muxtar (n)
miterhe kerdene: imece ile mixtârîn (m): muxtarenî (m)
çalışmak mixurbe (m): b. mexreb (n)
miterhi (m): b. miterhe (m) mixurve (m): b. mexreb (n)
miterhi kerdene: b. miter m iz, -e: mayhoş
he kerdene miz (n): b. mij (n)
mitel (n): l)mitil (beyaz kılıf) mizafir: b. misafir, -e
2)yatak mizafirî (m): b. misafiri (m),
mitfax (n): b. mitbaxe (m) misafirîye (m)
mitfaxi (m): b. mitbaxe (m) mizey (m): b. mizî (m), mizî-
mitîel (n): b. mitel (n) ye (m)
mitîyel (n): b. mitel (n) mize (m): b. mizî (m), mizîye (m)
mitran (n): b. metran (n) mizen (n): b. mezîn (n)
mix (n): çivi mizî (m): mayhoşluk
mix ... de kutene: çivi çak mizîye (m): mayhoşluk
mak Mizur (n): Munzur
mix ... de kuwayene: çivi mizxele (n): b. mijxele (n)
çakmak mî (m): koyun
m ix ... de kuyene: b. m ix ... mîçik, -i: b. mîlçik, -e
mîde
mîde (n): b. made (n) mîlyari: b. mîlyar
migren (n): migren milyarin, -e: milyarıncı
mîîn (n): b. mîyîn (n) mîlyon: milyon
mîj (m): b. mîze (m) mîlyoni: b. mîlyon
mîj kerdene: b. mîze ker mîlyonin, -e: milyonuncu ^
dene mîmar, -e: mimar
mîjî (m): b. mîze (m) mîmara zereyî (m): içmi
mîjî kerdene: b. mîze ker mar
dene mîmare zereyî (n): içmimar
mîkab (n): küp mîn-I (n): b. mîyan (n)
Mîkroneyza (m): Mikronezya mîn-II (n): b. mîyîn (n) '
mîkrobîyolog, -e: mikrobiyo mînder (n): minder
log mînew (n): b. meneb (n)
mikrobiyoloji (n): mikrobiyo Minsk (n): Minsk
loji mîntiqe (m): b. mintiqa (m) ‘
mîkropel (n): mikrodalga mîqyas (n): ölçek, ölçü, mikyas
firina mîkropelî (m): mik mîr (n): hamur
rodalga fırını mîras (n): miras
mîkser (n): mikser, karıştırıcı, mîrat, -i: b. merat, -e
karmaç mîraz (n): maya (hamur için)
mîl-I (n): kaldıraç (demirden mîraz bîyayene: b. mîraz
olanı), manivela bîyene
mîl-II (n): mil mîraz bîyene: mayalanmak
mîlad (n): milat, İsa’nın doğdu (hamur için)
ğu gün m îraz kerdene: mayala
mîlar: b. milyar mak (hamur için)
mîlçik, -e: l)kuş 2)serçe mîrazbîyayîş (n): mayalanma
mîlçiki (m): b. mîlçike (m) (hamur için)
mîlet (n): b. milet (n) mîrazkerde (n): mayalı (ha
mîleti (m): b. milet (n) mur için)
miligram (n): miligram mîrazkerdi (n): b. mîrazker-
milim (n): milim de (n)
mîlîmetre (n): milimetre, mi m îrazkerdiş (n): mayalama
lim (hamur için)
mîlîmetrekare (n): milimetre- mîrçik, -e: b. mîlçik, -e
kare mîrçîk, -e: b. mîlçik, -e
mîlîmetremîkab: milimetre- Mîreyîye Ereban (zh): Birle
küp şik Arap Emirlikleri
mîllî, -ye: b. milî, -ye mîrkut (n): tokmak
mîlon: b. mîlyon ' mîrkutikî (zh): suçiçeği
milun: b. mîlyon mîrkutikî vetene: suçiçeği
mîlyar: milyar çıkarmak
misale (m): misal, örnek mîyan kerdene: içine kat
miste (n): b. mîşte (n) mak
mîste bîyene: b. mîşte bî- mîyane rojî ra pey: öğleden
yene sonra .
m îste kerdene: b. mîşte mîyane rojî ra ver: öğleden
kerdene önce
mîsyel bîyene: b. misyel bî mîyanbaran (n): bağda üzüm
yene teveği sıraları arasındaki
mîşna (m): b. meşna (m) bölüm
mîşt dayene: okşamak, oymak mîyanbaran kerdene: bağ
mîştayene. b. mîşt dayene tevekleri hereklere sarıldık
mîştayîs (n): b. mîştdayîş (n) tan sonra bağı ikinci kez sür
mîştayîş (n): b. mîştdayîş (n) mek
mîştdayîş (n): okşama, ovma mîyanbaron (n): b. mîyanba
mîşte-I (n): mayalı ekmek ran (n)
mîşte bîyene: mayalanmak m îyanbaron kardene: b.
(hamur için) mîyanbaran kerdene
mîşte kerdene: l)mayala- mîyançî, -ye-I: aracı, arabu
mak (hamur için) 2)yoğur- lucu
mak mîyançî-II (n): l)ince bulgur
mîşte-II (m): b. miste (m) 2)heybenin iki tarafı arasm-
mîştebîyayîş (n): mayalanma daki bölüm
(hamur için) m îyandar (n): ince bulgur,
mîştekerde (n): mayalı (ha köfte vb. yapmakta kullanı
mur için) lan ince yarma
mîştekerdis (n): b. mîşteker- mîyandewletan: devletlerara
diş (n) sı
mîştekerdiş (n): l)mayalama mîyandoş (n): omüzlarm arası
(hamur, için) 2)yoğurma mîyane (n): bel
mîtîng (n): miting mîyane ronayene: çömel-
mîtro (n): b. metre (n) meden ve belini doğrultma
mîx (n): b. mix (n) dan, eğilmiş durumda ekin
mîx kerdene: b. mix ker biçmekte yarışmak
dene mîyaneye fîstanî (n): fis-
mîy (m): b. mî (m) tanm bele oturan bölümü
mîya (h): b. mîyan (n) mîyane fîstanî (n): b. mîya
mîyabeyn (n): b. maben (n), neye fîstanî (n)
mîyan (n) mîyane (n): b. mîyanen (n)
mîyan (n): iç, ara mîyanen, -e: aradaki
Mîyane di dewan de köye mîyaneni (m): b. mîyanene (m)
bi. (İki köyün arasında bir mîyangil (n): ince bulgur, köfte
dağ vardı.) vb. yapmakta kullanılan ince
yarma hingimenî (m)
mîyanî-I (n): b. mîyane (n) mîyeşna (m): b. meşna (m)
mîyanî-II (n): b. mîyanen (n) mîyezik (n): b. mozik (n)
mîyanîn, -e: b. mîyanen, -e mîyerik (n): b. merik (n)
mîyanneteweyî: uluslararası mîyin (n): b. mîyîn (n)
m îyan piştî (m): omuzların mîyîn (n): l)kazık 2)ucu sivril
arası tilmiş çubuk ve bununla oy
m îyanpolan (n): omuzların nanan bir çocuk oyunu
arası mîyne (n): b. mîyane (n)
mîyanşewe (m): gece yarısı mîyo (n): b. mîyan (n)
mîyanter (n): b. beyntar (n) mîyon (n): b. mîyan (n)
A A *A 1 A A
Mîyaran (n): Ancak mıyom rojı pey: b. mıyane
Mîyarû (n): b. Mîyaran (n) rojî ra pey
Mîyarûn (n): b. Mîyaran (n) mîyonî rojî ver: b. mîyane
mîyaveyn (n): b. maben (n) rojî ra ver
mîye-I (m): kuşak mîyoncar (n): b. mîyandar (n)
mîya ecemî (m): Acem ku mîyondar (n): b. mîyandar (n)
şağı mîyone (n): b. mîyane (n)
mîya mişoneyî (m): b. mîya mîyone (n): b. mîyanen (n)
muşeneyî (m) mîyonen, -i: b. mîyanen, -e
mîya muşeneyî (m): döve mîyongil (n): b. mîyangil (n)
nin tahtalarım birbirine bağ mîyurdum, -i: b. merdim, -e
layan ve onlara enine çakıl mîyû (n): b. mîyan (n)
mış olan çıta • mîyûn (n): b. mîyan (n)
mîye bestene: kuşak bağla mîyûnî ruecî pey: b. mîya-
mak ne rojî ra pey
A A A A 1 A
m îye gire dayene: kuşak mıyum ruecı ver: b. mıya-
bağlamak ne r o jîr a ver
mîye pîştene: kuşak bağla mîyûncar (n): b. mîyandar (n)
mak mîyûncî (n): b. mîyançî (n)
mîye xo mîyane şanayene: mîyûnçî (n): b. mîyançî (n)
kuşak bağlamak mîyûndar (n): b. mîyandar (n)
mîye-II (m): b. mî (m) mîyûne (n): b. mîyane (n)
mîye-III (n): b. mîyan (n) mîyûni (n): b. mîyane (n)
mîyen (n): b. mîyan (n) mîyûnî (n): b. mîyanen (n)
mîyercila (m): b. morcela (m) mîyûnîn (n): b. mîyanen (n)
mîyerde (n): b. merde (n) mîz (m): b. mîze (m)
mîyerdi (n): b. merde (n) mîz kerdene: b. mîze ker
mîyerik (n): b. merik (n) dene
mîyes (m): l)b. mese (m) 2)b. mîzac (n): iştah
mesa hingimenî (m) m îzac birîyayene: iştah
mîyes e egmîn (m): b. mesa kapanmak
m îzace... birîyayene: işta model, -e: model
hı kapanmak, iştahı kesil modelîst, -e: modelist
mek modem (n) (TE): modem
mîzbi (n): b. mîzbin (n) m oderıl, -e: modern
mîzbin, -e: altına işeyen Mogadîşû (n): Mogadişu
mîze (m): idrar, sidik, çiş mojla (m): b: morcela (m)
mîze kerdene: işemek mojle (m): b. morcela (m)
mîzeh (n): mizah mojnayene: göstermek
mîzehî, -ye: mizahi mojnayîş (n): gösterme
mîzi (m): b. mîze (m) molcela (m): b. morcela (m)
mîzi kerdene: b. mîze ker molcila (m): b. morcela (m)
dene Moldavya (n): Moldavya
mîziker, -i: b. mîzker, -e mole (m): değnek
mîzî-I (m): b. mîze (m) m om î (m): l)balmumu 2)b.
mîzî kerdene: b. mîze ker mume (m)
dene momîya hem genî (m): b.
mîzî-II (n): sik, penis, kamış momîya hingimenî (m)
mîzîbir, -e: sünnetçi m om îya hingim enî (m):
mîzîbirî (m): sünnetçilik balmumu
mîzîbirîye (m): sünnetçilik mon (n): b. mîyan (n)
mîzker, -e: altına işeyen mon-: b. man-
mîzo: altına işeyen (kaba dilde) Monako (n): Monako
mîzoruk, -e-I: idrarını tutamı- mone (n): b. mîyane (n)
yan, sidiğini tutamıyan mone ronayene: b. mîyane
mîzoruk-II (n): sidik torbası, ronayene
mesane monga (m): b. manga (m)
mîzurik, -e-I: b. mîzoruk, -e-I monîla (m): b. manîla (m)
mîzurik-II (n): b. mîzoruk-II (n) monîtor (n) (TE): görüntüleyi
mo (m): b. maye (m) ci, monitör
mowa ho ra bîyayene: b. ma monker (m): b. mankere (m)
ya xo ra bîyene monkeri (m): b. mankere (m)
mowa xo ra kotene (argo): monqal (n): b. mariqale (m)
b. maya xo ra kewtene (ar Monrovya (m): Monrovia
go) Montevideo (n): Montevideo
mobike (m): eklem monto (n): b. manto (n)
mobika destî (m): el veya montor, -e: montör
parmak eklemi mor, -e: b. mar, -e
mocla (m): b. morcela (m) moro awî (n): b. maro awî (n)
mocle (n): b. morcele (n) mora (m): b. mura (m)
mocnayene: b. mojnayene mora mîyanî (m): b. mura-
mocnâyîş (n): b. mojnayîş (n) ya mîyanî (m)
Modan (n): Mutki moraya mîyanî (m): b. mu-
raya mîyanî (m) mormose (n): b. marmase (n)
,/^ ^ ora sin g (n): b. marşinge (m) morz (n): b. morc (n)
" fnorcela (m): karınca morzela (m): b. morcela (m)
/ morcele (n): karınca morzîne (n): bilezik (boru vb.
| m orceli (m): b. morcela (m) için) .
§ morcila (m): b. morcela (m) morzîneyin, -e: bilezikli (boru
f m orcile (m): b. morcele (m) vb. için)
mordem, -e: b. merdim, -e mosâyene: b. masayene
mordeme (n): b. merdime mose (n): b. mase-I (n)
(n) . Mose: Çayırlı
mordemek (n): b. merdek (n) mosela (m): saban oku, karasa
mordemîye (m): b. merdimi-' ban oku
\ ye (m) moseşimşer (n): b. maseşim-
| mordene: b. hûmaritene şer (n)
| mordim, -e: b. merdim, -e mosewere (m): b. masewere (m)
mordiş (n): b. hûmaritiş (n) mosil (n): b. mehsul (n)
/moraba, -ye: b. mireba, -ye Moskova (m): Moskova
morabatî (m): b. mirebatî (m) mosla (m): b. mosela (m)
%ıorabatîye (m): b. mirebati- mosle (m): b. mosela (m)
ye (m) mosnayene: b. masnayene
morc (n): yontma kalemi most (n): b. mast (n)
more (m): b. mura (m) mostik (n): b. mustik (n)
moreba, -ye: b. mireba, -ye moşeni (n): b. muşene (n)
morebayenî (m): b. mireba- mot (n): pekmez
yeni (m) motac, -e: b. muhtaç, -e
morebayîye (m): b. mirebayi- motaz, -e: b. muhtaç, -e
ye (m) motin, -e: pekmezli
moreke (m): b. mura-I (m) Motkan (n): Mutki
m oreka h u rd îye (m): b. motore (m): l)motor 2)traktör
muraya hurdî/hurdîye (m) motora çite (m): traktör
moreka nezerî (m): b. mu motori (m): b. motore (m)
raya nezerî (m) moviki (m): b. mobike (m)
moresing (n): b. marşinge (m) mowsim (n): b. mewsim (n)
moreva, -ye: b. mireba, -ye moxil (m): b. moxle (m)
morevaen (m): b. mirebaye- moxile (m): b. moxle (m)
nî (m) moxili (m): b. moxle (m)
morevayeni (m): b. mireba- moxirbe (m): b. mexreb (n)
yenî (m) moxle (m): elek
morevayîye (m): b. mirebayî- moxli (m): b. moxle (m)
ye (m) Moxolîstan (n): Moğolistan
Moritanya (m): Moritanya Mozambik (n): Mozambik
mormek (n): b. merdek (n) mozik, -e-I: dana
mozike-II (m): düve mudure (m): b. müdire (m)
mozir, -i: b. mûzir, -e muebbed, -e: müebbet
m ozirey (m): b. mûzirî (m), muecnayene: b. mojnayene
mûzirîye (m) muecnayîş (n): b. mojnayîş (n)
mozirey kerdene: b. mûzi muejla (m): b. morcela (m)
rî kerdene, mûzirîye ker muejle (n): b. morcele (n)
dene muejli (n): b. morcele (n)
MP3 (n) (TE): MP3 muejnayene: b. mojnayene
mu (m): maye (m) muejnayîş (n): b. mojnayîş (n)
mualîm, -e: b. malim, -e muercela (m): b. morcela (m)
muamele-I (m): işlem muerceli (n): b. morcele (n)
muamele-II (n): b. muame müessese (n): kurum, müesse
le (m) se
muasla (m): b. mosela (m) muestik (n): b. mustik (n)
muesla (m): b. mosela (m) muetiş (n): b. mojnayîş (n)
muaye (m): maye (m) muexil (m): b. moxle (m)
mubar (n): b. bumbar (n) muezik (n): b. mozik (n)
mücadele (n): mücadele mufetîş, -e: denetmen, müfet
mucadelekerdox, -e: mücade tiş
leci muhacîr: b. macir, -e
mucey (zh): b. mujeyî (zh) muhacirîye (m): b. macirîye (m)
mudir, -e: müdür, yönetmen muhafeze: koruma, muhafaza
mudira hunerî/senetî (m): muhafeze kerdene: koru
sanat yönetmeni . mak, muhafaza etmek
müdire hunerî/senetî (n): muhafezekar, -e: muhafaza
sanat yönetmeni kâr
müdire (m): müdire muhafezekarîye (m): muhafa
mudiri (m): b. müdire (m) zakârlık
mudirîye (m): müdürlük, mü muhafezekerdiş (n): koruma,
düriyet muhafaza, muhafaza etme
mudirîyet (n): müdürlük, mü muhafız, -e: muhafız
düriyet muhakeme kerdene: yargıla
mudî, -ye: b. mûdî, -ye mak
mudîyey (m): mûdîyîye (m), muhakemekerdiş (n): yargı
mûdîyî (m) lama
mudîyey kerdene: b. mû muhalebî (m): muhallebi
dîyî kerdene muhîm, -e: mühim
m udîye (m): m ûdîyîye (m), muhtaç, -e: muhtaç
mûdîyî (m) m uhterem , -e: saygıdeğer,
mudîye kerdene: b. mûdî- muhterem, sayın
yî kerdene muira (m): b. murîye (m)
mudur, -e: b. mudir, -e muj (n): b. mij (n)
mujeyî (zh): kirpik (kirpikler) muqayte bîyene: b. miqate
mujulîyayene: b. mijûlîya- bîyene
yene muqayte kerdene: b. mi-
mujulîyayîş (n): b. mijûlîya- qat kerdene
yîş (n) m uqaytey... bîyene: b. mi-
muleçike (m): b. morcela (m) q a te ... bîyene
muloçike (m): b. morcela (m) muqayteyâ ... bîyene: b.
multecî, -ye: sığınık, mülteci m iqate... bîyene
mum (m): b. mume (m) muqaytekerdiş (n): b. miqat-
mumdane (m): mumluk kerdiş (nj
mume (m); mum muqayyed bîyene: b. miqate
mumi (m): K. mume (m) bîyene
mumîn, -e: mümin muqayyed kerdene: b. mi-
munaqeşe (m): tartışma, mü qat kerdene
nakaşa muqayyede ... bîyene: b.
mun (n: mîyan (n) m iqate... bîyene
mund (m): mûndî (m) muqayyedkerdiş (n): b. mi-
mundaHezret Fatma (m): qatkerdiş (n)
b. mûndîya Hezretî Fat muqeddes, -e: kutsal, mükad-
ma (m) \ des
m u n d ey Fatm a-E yşûn mura-I (m): boncuk
(m): b. mûndîya Fatma-Ey- mura menî (m): b. muraya
şane (m) mîyanî (m)
munde(m): mûndî (m) mura wirdî (n): b. muraya
mundene: b. mûnitene hurdî/hurdîye (m)
mundi (m): b. mûndî (m) muray mûnî (m): b. mura-
mundiş (n): b. mûnitiş (n) ya mîyanî (m)
mundî (m): b. mûndî (m) muray nefesî (m): b. mura
m ûndîya Lawuri (m): b. ya nefesî (m)
mûndîya Lawure (m) m uraya h u rd î/h u rd îy e
mundîka mişanî (m): b. mûn- (m): küçük boncuk
dika muşeneyî (m) muraya mîyanî (m): omurga
muneccîm, -e: b. munecîm, -e muraya nefesî (m): nazar
. munecîm, -e: astrolog, münec boncuğu, nazarlık
cim . muraya nezerî (m): nazar
munitene: b. mûnitene boncuğu, nazarlık
munitiş (n): b. mûnitiş (n) mure mîyonî (m): b. mura
Munzur (n): b. Mizur (n) ya mîyanî (m)
muqabil: karşı mure mîyûnî (m): b. mura
muqaddes, -e: b. muqeddes, -e ya mîyanî (m)
muqara (m): b. meqara (m) mure nazer (m): b. muraya
muqawele (n): akit nezerî (m)
mura-II (m): b. murîye (m) muslumon, -e: b. musluman, -e
murad (n): b. mirad (n) muslumoney (m): b. muslu
Murad (n): Murad m anîye (m), m uslumanî
murc (n): b. m orc (n) (m)
murekeb (n): mürekkep muslumone (m): b. muslu-
mureki (m): b. mura-I (m) manîye (m), muslumanî (m)
murî (m): b. murîye (m) muslmnûn, -e: b. musluman, -e
murîye (m): armut muslumûney (m): b. muslu-
murîyere (m): armut ağacı manîye (m), muslumanî (m)
muroy (m): b. murîye (m) muslumûne (m): b. musluma
murû (m): b. murîye (m) nîye (m), muslumanî (m)
mürveri (m): b. murîyere (m) muslux (n): b. musluxe (m)
murvi (m): b. murîye (m) musluxe (m): musluk
murweri (m): b. murîyere (m) musnayene: l)göstermek2)öğ-
musayene: l)öğrenmek 2)alış- retmek 3)alıştırmak
mak musnayîş (n): l)gösterme, gös
musayîne: b. musayene teri 2)öğretme 3)alıştırma
musayîş (n): l)öğrenme 2)alış- mustik (n): emzik
ma muş (n): köstebek
musene (n): b. muşene (n) muşo kor (n): köstebek
musilman, -e: b. musluman, -e muşag, -e: b. mişag, -e
musliman, -e: b. musluman, -e muşane (n): b. muşene (n)
muslimaney: b. muslumanî- muşane kutene: b. muşe-
ye (m), muslumanî (m) ne kutene
muslix (n): b. musluxe (m) muşani (n): b, muşene (n)
musluman, -e: îslam, Müslü muşembe (n): b. muşeme (n)
man muşeme (n): muşamba
muslumaney (m): b. muslu- muşemeye erdî (n): yer mu
m anîye (m), muslumanî şambası
(m) muşemeye masa (n): masa
muslumane (m): b. musluma- muşambası
nîye (m), muslumanî (m) muşemi (n): b. muşeme (n)
muslumanenî (m): b. muslu- muşene (n): döven, düven
manenî (m) muşene çarnayene: döven
muslumanenî (m): İslamiyet, sürmek, döven dövmek, har
İslamlık, Müslümanlık man dövmek
m uslum anî (m): İslamiyet, muşene kutene: döven sür
İslam, İslamlık, Müslüman- mek, döven dövmek, harman
llk . dövmek
muslumanîye (m): İslamiyet, muşewre (n): b. mişewre (n)
İslam, İslamlık, Müslüman muşewre kerdene: b. mi-
lık şewre kerdene
muşewre viraştene: b. mi- muxtarîn (m): b. muxtarenî (m)
şewre viraştene muxtarîye (m): muhtarlık
muşone (n): b. muşene (n) muxurb (n): b. mexreb (n)
muşone çarnayîne: b. mu muxurbe (n): b. mexreb (n)
şene çarnayene muxurbe (m): b. mexreb (n)
muşone kutene: b. muşe- muy (m): b. muye (m)
ne kutene muye (m): kıl
mutbax (m): b. mitbaxe (m) muyen, -e: b. muyen, -e
mutbaxe (m): b. mitbaxe (m) muyesîr (n): b. masîla (m)
mutbexe (m): b. mitbaxe (m) muy esir bîyene: b. masîla
muteber, -e: saygın bîyene
muteberey (m): b. muteberî- muyen, -e: kıldan yapılma
ye (m), muteberi (m) muyin, -e: kıllı
mutebere (m): b. muteberîye muyndî (m): b. mûndî (m)
(m), muteberi (m) m uynda m işanî (m): b.
muteberi (m): saygınlık mûndîya muşeneyî (m)
muteberîye (m): saygınlık muz (m): b. muze (m)
m üteessir bîyene: etkilen muze (m): muz
mek, müteessir olmak müzekkere (n): müzekkere
mutehesîs bîyene: duygulan müzekkereye tewqîfı (n):
mak, hislenmek tutuklama müzekkeresi, tev
mutehesîs kerdene: duy kif müzekkeresi
gulandırmak Muzir (n): b. Mizur (n)
mutehesîsbîyayîş (n): duygu müzik (n): müzik
lanma, hislenme mû (m): b. muye (m)
mutehesîskerdiş (n): duygu mûçîne (m): cımbız
landırma mûdî, -ye: kıskanç, günücü,
mutehessîs bîyayene: b. mu hasetçi (başkasını çekeme
tehesîs bîyene yen)
m utehessîs kerdene: b. mûdîye (m): b. mûdîyîye (m),
mutehesîs kerdene mûdîyî (m)
mutehessîsbîyayîş (n): b. mu- mûdîye kerdene: b. mûdî
tehesîsbîyayîş (n) yî kerdene
mutehessîskerdiş (n): b. mu mûdîyî (m): kıskançlık, günü,
tehesîskerdiş (n) günücülük, hasetlik (çeke-
muwasla (m): b. mosela (m) mezlik), çekememezlik
muwekîl, -e: müvekkil mûdîyî kerdene: kıskan
muxara (m): b. mixara (m) mak, günülemek, haset et
muxirve (n): b. mexreb (n) mek (çekememek)
muxrî (n): b. nuxrî (n) mûdîyîye (m): kıskançlık, gü
muxtar, -e: muhtar nü, günücülük, hasetlik (çe-
muxtarenî (m): muhtarlık kemezlik), çekememezlik
mûtori
mûindene: b. mûnitene kuşağı, ebemkuşağı, eleğim-
mûindiş: b. mûnitiş (n) sağma, hacılarkuşağı, yağ-
mûî (m): b. muye (m) murkuşağı, alaimisema
mûm (m): b. mume (m) mûndîya Hezretî Fatma
mûmdane (m): b. mumdane (m) (m): gökkuşağı, alkım, ebe
mûme (m): b. mume (m) kuşağı, ebemkuşağı, eleğim
mûn (n): b. mîyan (n) sağma, hacılarkuşağı, yağ-
mûn-: b. man- murkuşağı, alaimisema
mûnayene: l)örmek 2)örmek mûndîya Lawure (m): La
(saç vb. için) hor kuşağı
mûnayîş (n): l)örme 2)örme mûndîya muşanî (m): b.
(saç vb. için) mûndîya muşeneyî (m)
mûndar (n): b. mîyandar (n) m ûndîya m uşeneyî (m):
mûnde (m): b. mûndî (m) dövenin tahtalarını birbirine
mûndene: b. mûnitene bağlayan ve onlara enine ça
mûndi (m): b. mûndî (m) kılmış olan çıta
mûndika muşeneyî (m): döve mûndîka muşanî m): b. mûn-
nin tahtalarını birbirine bağ dika muşeneyî (in)
layan ve onlara enine çakıl mûnga (m): b. manga (m)
mış olan çıta mûnitene: l)örmek 2)örriıek
mûndiş (n): b. mûnitiş (n) (saç vb. için)
m ûndî (m): l)kuşak 2)kiriş m ûnitiş (n): l)örme 2)örme
(duvar için) (saç vb. için)
mûndî bestene: kuşak bağ mûnker (m): b. mankere (m)
lamak ' mûnkeri (m): b. mankere (m)
mûndî gire dayene: kuşak mûnqal (m): b. manqale (m)
bağlamak .. mûntiş (n): b. mûnitiş (n)
mûndî pîştene: kuşak bağ mûnto (n): b. manto (n)
lamak mûra-I (m): b. mura-I (m)
mûndî xo mîyane ra bes mûra mîyanî (m): b. mura-
tene: kuşak bağlamak ya mîyanî (m)
mûndî xo mîyane ra daye- mûre nezerî (m): b. mura-
ne: kuşak bağlamak ya nezerî (m) .
mûndîya ecemî (m): Acem mûra-II (m): b. murîye (m)
kuşağı Mûrad (m): b. Murad (n)
mûndîya Eyşo-Fatma (m): mûrû (m): b. murîye (m)
gökkuşağı, alkım, ebekuşağı, mûsayene: b. musayene
ebemkuşağı, eleğimsağma, mûsayîş (n): b. musayîş (n)
hacılarkuşağı, yağmurkuşa- mûsnayene: b. musnayene
ğı, alaimisema mûsnayîş (n): b. musnayîş (n)
m ûndîya Fatma-Eyşane Mûş (n): Muş
(m): gökkuşağı, alkım, ebe mûtori (m): b. motore (m)
mûx
mûx (n): harman savrulurken mûzire kerdene: b. mûzirî
biriken çok ince saman kerdene, m ûzirîye k er
mûxara (m): b. mixara (m) dene
mûy (m): b. muye (m) mûziri (m): b. mûzire (m)
mûye (m): b. muye (m) mûzirî (m): kıskançlık, günü,
mûyin, -e: b. muyin, -e günücülük, hasetlik (çeke-
mûyî (m): b. muye (m) mezlik), çekememezlik
mûz (m): b. muze (m) m ûzirî kerdene: kıskan
mûzir, -e: kıskanç, günücü, ha- mak, günülemek, haset et
setçi (başkasını çekemeyen) mek (çekememek)
mûzirey (m): b. mûzirî (m), mûzirîye (m): kıskançlık, gü
mûzirîye (m) nü, günücülük, hasetlik (çe-
mûzirey kerdene: b. mûzi kemezlik), çekememezlik
rî kerdene, mûzirîye ker mûzirîye kerdene: kıskan
dene mak, günülemek, haset et
m ûzir e (m): b. m ûzirî (m), mek (çekememek)
mûzirîye (m)
N
na-I (m, z): bu Rojena tîya bimane. (Bir

iıa wa: b. na ya gün daha burada kal.)
na wo: b. no yo naben (n): b. maben (n)
na ya: budur, işte iıaca (n): b. noca (n)
naye (m, z): buna, bunu nacar, -e: b. necar, -e
na-II (m, s): bu, bunu nace (m): b. nacnîye (m)
Na k§neke vana. (Bu kız naciki (m): b. nacnî (m)
söylüyor.) naciq (n): b. nalçix (n)
na fa: b. na fine nacki (m): b. nacnî (m)
na fae: b. na fine nacnî (m): amca karısı
na faye: b. na fine nacnîye (m): amca karısı
na fine: bu kez naçiq (n): b. nalçix (n)
na rey: bu kez, bu kere, bu nahal (m): b. nale-II (m)
defa* bu sefer nahet-dohet: b. nohet-ohet
na re: b. na rey naheti (m): b. nohet (n)
n a ... ra: buna nahem (n): b. nohem (n)
Na keneke ra vaje. (Bu nahem-dohem: b. nohem-
kıza söyle.) ohem
na tore: b. no tewir nahîye (m): bucak, nahiye
na-III (n, s): l)b. no (n, s) 2)b. Naîrobî: Nairobi
ne (n, ş) naji (m): b. nacnî (m)
na-IV (zh, s): b. ne (zh, s) najinî (m): b. nacnî (m)
na-V (n): b. nan (n) najnî (m): b. nacnî (m)
-na-I (sf): -den beri anlamını najnîye (m): b. nacnîye (m)
veren bir sonek nak-I (n): göbek
-na-II (sf): "daha” anlamı veren nak-II (m): b. nake (m)
bir sonek nake (m): tığ, dantel iğnesi
naki (m): b. nak-I (n) nötr isim
nakîdebîyayîş (n): b. nekîde- nameyo tâybetî (n): özel ad,
bıyayîş (n) özel isim
nal (n): b. nale-II (n) nameyo xoser (n): yalın ad,
nalberi (m): b. benarere (m) yalın isim
nalbur, -e: nalbur nameyo yewhûmar (n): te
nalcix (n): b. nalçix (n) kil ad, tekil isim
nalçe (n): nalça nameyo zafhûmar (n): ço
nalçix (n): nacak (küçük balta) ğul ad, çoğul isim
nalçixe dewreşan (n): kesi namger, -e: sözlü .
ci tarafı yarım daire biçimin namilkî (m): b. nalmikî (m)
de olan bir savaş aleti Namibya (m): Namibya (Gü
nalçixe dewreşû (n): b. nal- neybatı Afrika)
çixe dewreşan (n) namus (n): b. namûs (n)
nale-I (m): düve namûs (n): namus
nale-II (n): nal namzed, -e: aday
nalek (m): b. nale-I (m) namzedıye (m): adaylık
nalen (n): nalın nan (n): l)ekmek 2)yemek
nali-I (m): b. nale-I (m) nan dayene: yemek vermek
nali-II (n): b. nale-II (n)’ nan ra birîyayene: yeme
nalike (m): b. nale-I (m) den içmeden kesilmek, yiye
naliki (m): b. nale-I (m) mez olmak
nalmanga (m): genç inek nan û awe: yiyecek, yiyecek
nalmikî (m): tabak ve içecek (mecazen)
name (n): ad, isim nan û sole: yiyecek, yiyecek
nameye xebitnayoxe (n) ve içecek (mecazen)
(TE); kullanıcı adı nan vetene: yemek çıkar
nam eye xebitnayoxî (n) mak
(TE): kullanıcı adı nana bine adirî (m): kömbe
nameyo ante (n): bükünlü (küle gömülerek pişirilen
ad, bükünlü isim mayasız çörek)
nameyo anteyo makî (n): nane belxulî (n): b. nane
bükünlü dişil isim belxurî (n),
nameyo anteyo nerî (n): nane belxurî (n): bulgur ek
bükünlü eril isim meği (bulgurdan yapılan ek
nameyo cins (n): cins ad, mek)
cins isim nane rûnî (m): katmer (bir
nameyo makî (n): dişil ad, hamur işi)
dişil isim nane sacî (n): yufka, yuka
nameyo nerî (n): eril ad, eril (ekmeği)
isim nane socî (n): b. nane sacî (n)
nameyo nötr (n): nötr ad, nane şolmazî (n): akıtma.
(cıvıkça hamurdan yapılan meği
birtür tatlı) . i nano levaş (n): b. nano la-
nane taweyî (n): pişi, yağ waş (n)
katılmış hamurun yine yağ nano lewaş (n): b. nano la-
da kızartılmasıyla yapılan waş (n)
hamur işi nano mîrazkerde (n): ma
nane tewqe (n): yufka, yuka yalı ekmek
(ekmeği) nano mîşte (n): mayalı ek
nane tîr (n): b. nane tîrî (n) mek
nane tire (n): b. nane tîrî (n) nano mîştekerde (n): ma
nane tîrî (n): yufka, yuka yalı ekmek
(ekmeği) nano onculî (n): b. nano
nane veyveyî (n): düğün ye anculî (n)
meği (topluca yenir) nano patîle (n): b. nano pa-
. nane veyvî (n): b. nane tîre (n)
veyveyî (n) nano patîre (n): l)lavaş,
nane xo vetene: nafakasını bazlama 2)mayasız ekmek
çıkarmak nano wişk (n): b. nano huşk
nane ... vetene: nafakasını nano yewxe (n): b. nano
çıkarmak yowxe (n) »
nano anculî (n): katıksız nano yowxe (n): yufka, yu-
ekmek, kuru ekmek, yavan ka (ekmeği)
ekmek nano ziwa (n): katıksız ek
nano eşkeba (n): b. nano mek, kuru ekmek, yavan ek
eşkeva(n) mek
nano eşkeva (n): mayasız nano zuwa (n): b. nâno zi-
ekmek wa(n)
nano fetir (n): b. nano pa- nan-awe: yiyecek, yiyecek ve
tîre(n) içecek (mecazen)
nano fitîl (n): b. nano pa- nan-sole: yiyecek, yiyecek ve
tîre (n) içecek (mecazen)
nano fitîr (n): b. nano pa- nandar, -e: konuksever, misa
tîre (n) firperver
nano huşk (n): katıksız ek nane-I (m): ekmek (ekmek ta
mek, kuru ekmek, yavan ek nesi) .
mek n&ne-II (n): nane
nano îştekerde (n): b. nano nanen, -e: b. winasî, -ye; ina-
mîştekerde (n) şaren, -e
nano kartî (n): bayat ekmek nani (m): b. nane-I (m)
nano labaşe (n): b. nano la- nanmikî (m): b. nalmikî (m)
waş(n) nara: l)bu kez, bu kere, bu
nano lawaş (n): yufka ek defa, bu sefer
naray
De nara mi waştinî ke şe- naşir gire dayene: nasır
ro, o neşînî: Bu kez (şimdi laşmak, nasırlanmak
de) ben gitmesini istiyordum, nasname (n): kimlik
o gitmiyordu. nasyonalist, -e: milliyetçi
2)birde naşt (n): b. nat (n)
Nara mi nîyada ke ... (Bir naşt û aşt: b. nat û wet
de baktım k i...) naşt û başt: b. nat û wet
naray: b. nara naşt û daşt: b. nat û wet
• narbe (n): filiz (yenilebilen fi naşt-daşt: b. nat-wet
liz), sürgün (yenilebilen sür naşt-daşta: b. nata-weta
gün) naşta: b. nata
narbe dayene: filizlenmek, naşta-başta: b. nata-weta
filiz vermek naşta-daşta: b. nata-weta
narbik (n): filiz (yenilebilen fi naşta-yaşta: b. nata-weta
liz), sürgün (yenilebilen sür naşten (n): b. naten (n)
gün) nat (n): beri, bu taraf, bu yaka
n arbik dayene: filizlen nat a: b. wet ra
. mek, filiz vermek nat û bot: bu taraf o taraf,
nardane (m): b. nerdîwane (m) öte beri
nardîwani (m): b. nerdîwa- nat û dot: bu taraf o taraf,
ne (m) öte beri
nardoni (m): b. nerdîwane (m) nat û wat: b. nat û wet
nare (m): b. henare (m) nat û wet: bu taraf o taraf,
nar ey: b. nara öteberi
narî-dorî: b. norî-orî nat û wet kerdene: dolaş
Narman (n): Narman mak
narre (n): b. narbe (n) nat-bota: b. nata-bota
narre dayene: b. narbe da nat-dot: bu taraf o taraf, öte
yene beri
narve (n): b. narbe (n) nat-wet: bu taraf o taraf, öte
narve dayene: b. narbe da beri
yene nata: beriye, bu tarafa, bu ya
nasalîyayîne: b. nesilîyayene kaya •
nasalîyayîş (n): b. nesilîya- nata-bota: o yana bu yana
yîş (n) nata-dota: b. nata-bota
nasalnayîne: b. nesilnayene nata-wata: b. nata-weta
nasalnayîş (n): b. nesilnayîş (n) nata-weta: bu tarafta o ta
nasilîyayîne: b. nesilîyayene rafta, ötede beride
nasilîyayîş (n): b. nesilîyayîş (n) nate: b. nata
nasilnayîne: b. nesilnayene naten, -e: beriki, berideki
nasilnayîş (n): b. nesilnayîş (n) natike (m): alm
naşir (n): nasır nato:b. nata
nator, -e: bağban (bağı koru naynon (zh, z): b. nînan (zh, z)
yan) nayşt (n): b. nat (n)
natorcî, -ye: b. nator, -e nayşten (n): b. naten (n)
natorçî, -ye: b. nator, -e naza (n): b. noca (n)
natorey (m): b. natorvanî (m), nazbalî (m): b. nazbalîve (m)
natorvanîye (m) nazbalîfe (m): b. nazbalîve (m)
natorvane (m): b. natorvanî nazbalîve (m): köşe yastığı
(m), natorvanîye (m) nazer (n): b. nezer (n)
natorvanî (m): bağbancılık nazer bîyayene: b. nezer
natorvanîye (m): bağbancılık bîyene
natûwetkerdiş (n): dolaşma nazer kerdene: b. nezer
Nauru (n): Nauru kerdene
naver (n): b. nover (n) nazîk, -e: b. nazik, -e
navik (m): b. nak-I (n) nazik, -e: nazik
navîkî (m): b. nalmikî (m) nazikey (m): b. nazikîye (m),
navkel (n): bel * nazikî (m)
navleri (m): b. henarere (m) nazike (m): b. nazikîye (m),
navran (n): apışlık, ağ nazikî (m)
navroce (m): b. nemroje (m) nazikî (m): naziklik
navteng (n): kolan nazikîye (m): naziklik
naway: b. neway nazname (n): takma ad
nawayin, -i: b. newayin, -e Ncamena (m): N ’Djamena
nawitene: göstermek ne ... ne ...: ne .:. ne ...
nawitiş (n): gösterme, gösteri Ne wendo ne nuşto. (Ne
nawnayene: göstermek okümuş, ne yazmış:)
nawnayîş (n): gösterme, gös nebaş, -e: kötü
teri ' nebaşî (m): kötülük
naxir (n): sığır sürüsü nebaşîye (m): kötülük
nay (m^ z): b. naye (m, z) nebat (n): bitki, nebat
naye (m, z): buna, bunu nebere (m): b. nûbere (m)
nayene xo ser: b. xo ser na- nebextewer, -e: mutsuz
yene nebextewerî (m): mutsuzluk
nayîli (m): b. nale-I (m) nebextewerîye (m): mutsuz
nayîm (n): b. nohem (n) luk
nayîm-doyîm: b. nohem- nebextîyar, -e: mutsuz
ohem nebextîyarî (m): mutsuzluk
nayîne (zh, z): b. nînan (zh, z) nebextîyarîye (m): mutsuzluk
naylo (n): b. naylon (n) nebîyes: b. newes
naylon (n): naylon nebyes: b. newes
naylu (n): b. naylon (n) necar, -e: marangoz
naylun (n): b. naylon (n) necarîye (m): marangozluk
nayno (zh, z): b. nînan (zh, z) necax (n): l)nacak (küçük bal-
ta) 2)kesici tarafı yarım daire nefesi kesilmek, nefesi tıkan
biçiminde olan bir savaş aleti mak, nefesi tutulmak, soluğu
necir (n): b. nejir (n) kesilmek, soluğu tıkanmak
necirnaya (m): b. nejirnaya (m) 2)nazar
necirnaye (n): b. nejirnaye (n) nefes bîyayene: b. nefes
necirnayene: b. nejirnayene bîyene
necimayîş (n): b. nejirnayîş (n) nefes bîyene: nazar değ
necimayîye (m): b. nejirnayî- mek, göz değmek, nazara
ye (m) gelmek
neçîr (n): b. neçîr (n) nefes kerdene: nazar et
nedîyar, -e: belirtisiz mek
nefele (m): yabanyoncası, ya- nefilîyayîne: b. nefirîyayene
baniyonca, üçgül, tirfil nefilîyayîş (n): b. nefirîyayîş (n)
nefeli (m): b. nefele (m) nefilyayîş (n): b. nefirîyayîş (n)
nefes (n): l)nefes, soluk nefir (n): burkulma (el, ayak
nefes birıyayene: nefesi vb. için)
kesilmek, nefesi tıkanmak, nefirîyayene: burkulmak (el,
nefesi tutulmak, soluğu ke ayak vb. için)
silmek, soluğu tıkanmak nefirîyayîş (n): burkulma (el,
nefes dayene: nefes ver ayak vb. için)
mek, soluk vermek nefirîyayîşe destî: el bur
nefes girewtene: nefes al kulması
mak, soluk almak nefirîyayîşe linge: ayak
nefes girotene: b. nefes gi- burkulması
rewtene nefli (m): b. nefele (m)
nefes gîrîyayene: nefesi ke nefs (n): nefis
silmek, nefesi tıkanmak, ne nefsist, -e: b. nefssist, -e
fesi tutulmak, soludu kesil nefspet, -e: nefsine hakim
mek, soluğu tıkanmak . nefssist, -e: nefsine hakim ola
nefes guretene: b. nefes mayan, ekti (her yiyeceği ca
girewtene . nı çeken)
nefes peysayene: nefesi nefssisti (m): b. nefssist (m)
kesilmek, nefesi tıkanmak, nefstenik, -e: nefsine hakim
nefesi tutulmak, soluğu ke olamayan, ekti (her yiyeceği
silmek, soluğu tıkanmak cam çeken)
n efes p ir o p eysayen e: negatîf, -e: olumsuz
nefesi kesilmek, nefesi tıkan neha-I (m): nohut
mak, nefesi tutulmak, soluğu nehaya pirenaya (m): kav
kesilmek, soluğu tıkanmak rulmuş nohut, leblebi
nefes ro ... cerîyayene: b. nehaya piren ayîye (m):
nefes ro ... gîrîyayene kavrulmuş nohut, leblebi
nefes ro ... gîrîyayene: nehaya tirenaya (m): kav-
rulmuş nohut, leblebi mek, rutubetlenmek
nehaya tir enayiye (m): nemac (n): b. nimaj (n)
kavrulmuş nohut, leblebi nemacî: b. nimaj e
neha-II (n): şey nemaj (n): b. nimaj (n)
Nehayî bîyare. (Şeyi getir.) nemajî: b. nimaj e
nehey (m): b. neha (m), nuke (m) nemaz (n): b. nimaj (n)
nehe (m): b. neha (m), nuke (m) nememnun, -e: hoşnutsuz
nehîye (m): b. nahiye (m) nememnuney (m): b. nemem-
nehne (n): b. nane-II (n) nunî (m), nememnunîye
nejdî, -ye: b. nezdî, -ye (m)
nejir (n): işleme nememnune (m): b. nemem-
nejirnaya (m): işlemeli, nakışlı nunî (m), nememnunîye (m)
nejirnaye (n): işlemeli, nakışlı nememnunî (m): hoşnutsuz
nejirnayene: işlemek, nakışla luk
mak, nakış yapmak nememnunîye (m): hoşnut
nejirnayîş (n): işleme (işlemek suzluk
eylemi), nakışlama, nakış nememnunîyet (n): hoşnut
yapma, dikişle süsleme suzluk
nejirnayîye (m): işlemeli, na nemeşrû: gayri meşru
kışlı nemin -e: nemli, rutubetli
nek (n): diş nemine (m): b. neminîye (m)
neka: b. nika neminîye (m): nemlilik, rutu
nekîdebîyayîş (n): bademcik betlilik
şişmesi nemir, -i: b. nerm, -e
nekîdekewtiş (n): bademcik nemnek, -e: nemli, rutubetli
şişmesi . nemnekîye (m): nemlilik, ru
nekme (n): nem, rutubet tubetlilik
nekme girewtene: nemlen nemr, -i: b. nerm, -e
mek, rutubetlenmek nemr bîyayene: b. nerm
nekmeyin, -e: nemli, rutubetli bîyene
nekm eyinîye (m): nemlilik, nem r kerdene: b. nerm
rutubetlilik kerdene
neks (m): b. nekse (m) nemrbîyayîş (n): b. nermbî-
nekse (m): şiddetli sırt veya bel yayîş(n)
ağrısı nemrkerdiş (n): b. nermker-
neksi (m): b. nekse (m) diş(n) ^ ,
nektarîne (m): iıektarin nene (n): b. nane-II (n)
n ek tarîn ere (m): nektarin nengu (n): b. nenûg (n)
ağacı nenig (n): b. nenûg (n)
nekuk (n): b. nenûg (n) nenik (n): b. nenûg (n)
nem (n): nem nenik (m): b. neynike (m)
nem girewtene: nemlen nenug (n): b. nenûg (n)
nenûg (n): tırnak neqile: bir kez
Nepal (n): Nepal neqilek: bir kez
nepexîyayene: b. nepixîya- neqilna: yine, gene, tekrar
yene neqiş (n): b. neqiş (n)
nepexnayene: b. nepixna- neqis kerdene: b. neqiş
yene kerdene ,
nepixîyayene: şişmek neqisin (n): b. neqişin, -e
nepixnayene: şişirmek neqiskerde (n): b. neqişker-
neqeb (n): l)geçit, derbent, bo de (n)
ğaz 2)çit kapısı, çeper kapısı neqiskerdiş (n): b. neqişker-
neqeskerde (n): b. neqişker- diş (n)
de (n) neqiskerdîye (m): b. neqiş-
neqeskerdîye (m): b. neqiş- kerdîye (m)
kerdîye (m) neqisnaye (n): b. neqişnaye (n)
neqesnaye (n): b. neqişnaye (n) neqisnayene: b. neqişnayene
neqesnayene: b. neqişna- neqisnayene: b. neqişnayene
yene neqisnayîş (n): b. neqişnayîş (n)
neqesnayene: b. neqişna- neqisnayîye (m): b. neqişnayî
yene (m), neqişnayîye (m)
neqesnayîs: b. neqişnayîş (n) neqisnayîye (m): b. neqiş-
neqesnayîş (n): b. neqişna- nayîye (m)
yîş (n) neqiş (n): işleme, nakış
neqesnayîye (m): b. neqişna- neqiş kerdene: nakış iş
yî (m), neqişnayîye (m) lemek
neqeşnayene: b. neqişnaye- neqişen, -e: b. neqişin, -e
ne neqişin, -e: işlemeli, nakışlı
neqeşnayene: b. neqişna- neqişîn, -e: b. neqişin, -e
yene neqişkarda (m): b. neqişker-
neqeşnayîş (n): b. neqişnayîş (n) da (m)
neqeşnayîye (m): b. neqişna- neqişkarde (m): b. neqişker-
yîye (m) de (n)
neqev (n): b. neqeb (n) neqişkerda (m): işlemeli, na
neqew (n): b. neqeb (n) kışlı
neqeskerde (n): b. neqişker- neqişkerde (n): işlemeli, na
de (n) kışlı
neqeskerdîye (m): b. neqiş- neqişkerdi (n): b. neqişker-
kerdîye (m) de (n)
neqesnaye (n): b. neqişnaye (n) neqişkerdiş (n): nakış işleme
neqesnayîye (m): b. neqişna- neqişkerdî (m): işlemeli, na
yî (m), neqişnayîye (m) kışlı
neqile (m): kez, kere, defa, se neqişkerdîye (m): işlemeli, na
fer kışlı
nerî-I
neqişnaya (m): işlemeli, na neqşîbendı, -ye: Nakşibendi
kışlı neqşîbendîtî (m): Nakşiben
neqişnaye (n): işlemeli, nakışlı dilik
neqişnayene: işlemek, nakış neqşîbendîyey (m): b. neqşî-
lamak, nakış yapmak bendîyîye (m), neqşîben-
neqişnayi (n): b. neqişnaye (n) dîyî(m)
neqişnayî (m): işlemeli, nakışlı neqşîbendîye (m): b. neqşî-
neqişnayîş (n): l)işleme (işle bendîyîye (m), neqşîben-
mek eylemi), nakışlama, na dîyî (m)
kış yapma 2)dikişle süsleme neqşîbendîyî (m): Nakşiben
neqişnayîye (m): işlemeli, na dilik
kışlı neqşîbendîyîye (m): Nakşi
neql kerdene: aktarmak bendilik
neqle (m): b. neqile (m) neqşîn, -e: b. neqişin, -e
neqle: b. neqile neqşkerdiş (n): b. neqişker-
neqlek: b. neqilek diş(n)
neqli (m): b. neqre (m) ner (n): b. nerî (n)
neqlikî vero ameyene: hık nerazî, -ye: hoşnutsuz
tutmak nerazîyey (m): b. nerazîyî
neqlikî vero ameyîne: b. (m), nerazîyîye (m)
neqlikî vero ameyene nerazîye (m): b. nerazîyî (m),
neqlîya (m): nakliye nerazîyîye (m)
neqlkerdiş (n): aktarma nerazîyî (m): hoşnutsuzluk
neqlna: b. neqilna nerazîyîye (m): hoşnutsuzluk
neqra (m): davul nerb ı(n): b. narbe (n)
neqre (m): çok büyük kazan nerb dayene: b. narbe da
neqs <n): b. neqiş (n) yene
neqs kerdene: b. neqiş nerbe (n): b. narbe (n)
kerdene nerbe dayene: b. narbe da-
neqsin (n): b. neqişin, -e yene
neqskerde (n): b. neqişker- nerbik (n): b. narbik (n)
de (n) nerbik dayene: b. narbik
neqskerdiş (n): b. neqişker- . dayene
diş (n) nerdgan (n): b. nerdîwane (m)
neqskerdîye (m): b. neqişker- nerdiwûn (m): b. nerdîwane (m)
dîye(m) nerdîwan (n): b. nerdîwane (m)
neqş (n): b. neqiş (n) nerdîwön (n): b. nerdîwane (m)
neqş kerd en e: b. neqiş nerdîwûn (n): b. nerdîwane (m)
kerdene nerdugan (n): b. nerdîwane (m)
neqşen, -e: b. neqişin, -e nergon (m): b. nerdîwane (m)
neqşi (n): b. neqiş (n) neri (n): b. nerî (n)-2
neqşin, -e: b. neqişin, -e nerî-I (n): b. nerî (n)
nerî-II (n): bızır, klitoris neşr kerdene: yayımlamak,
nerm, -e: yumuşak, ılık neşretmek
nerm bîyene: yumuşamak, neşriyat (n): yayın, neşriyat
ılıklaşmak netede: hariç
nerm kerdene: yumuşat netewe (m): millet, ulus
mak, ılıklaştırmak N etew eye Y ew bîyayeyî
nermbîyayîş (n): yumuşama, (NY): Birleşmiş Milletler
ılıklaşma (BM)
nermkerdiş (n): yumuşatma, neteweperwer, -e: milliyetçi
ılıklaştırma neteweyî, -ye: milli, ulusal
neru (n): b. nerî (n)-2 neteda: hariç
nesalîyayene: b. nesilîya- Ti neteda herkes amebî.
yene (Sen hariç herkes gelmişti.)
nesalîyayîş (n): b. nesilîya- netîca (m): b. netîce (m)
yîş(n) netîce (m, mat): sonuç, netice
nesalnayene: b. nesilnayene Netîceya îmtihanî bellî/
nesalnayîş (n): b. nesilnayîş (n) kifş nebîya. (Sınavın sonu
neselîyayene: b. nesilîya- cu belli olmamış.)
yene nevîn (n): b. nivîne (m)
neselîyayîş (n): b. nesilîya- new: dokuz
yîş (n) new sey: dokuz yüz
neselnayene: b. nesilnayene newa (m): yeni
neselnayîş (n): b. nesilnayîş (n) newale (m): vadi, koyak
nesilîyayene: süzülmek (sıvı newali (m): b. newale (m)
için) neway: doksan ‘ '
nesilîyayîş (n): süzülme (sıvı newaye: b. neway
için) newayin, -e: doksanıncı
nesiln ayen e: süzmek (sıvı newbe (m): b. nobe (m)
için) newbeçî (n, m): b. nobeçî, -ye
nesilnayîş (n): süzme (sıvı için) newbeçîye (m): b. nobeçîyî (m)
nesüke (n): teskere (gereç taşı newbedar, -e: b. nobedar, -e
makta kullanılan) newbedar, -i: b. nobedar, -e
nesr, -e: nesir newbedarey (m): b. nobeda-
neşa, -ye: neşesiz rî (m)
neşayî (m): neşesizlik newbet (m): b. nöbete (m)
neşayîye (m): neşesizlik newbetçî, -ye: b. nobeçî, -ye
neşen, -e. neşesiz newbetçîyey (m): b. nöbetçi
neşânî (m): neşesizlik yi (m)
neşenîye (m): neşesizlik newbetçîye (m): b. nobetçîyî (m)
neşr (n): yayım, neşir newbeti (m): b. nöbete (m)
neşr bîyene: yayımlanmak, newbeti reydi: b. nöbete
. neşredilmek reyde
newbeti reyra: b. nöbete leme, işleme (işlemek eyle
reyra mi) 2)süslü püslü anlatma,
newbi (m): b. nobe (m) detaylı anlatma
newbi reydi: b. nobe reyde newirnayîye (m): b. newir-
newbi reyra: b. nobe reyra n aya (m)
newde: b. newede ra newî (m): yeni
ne\ye-I (n): yeni newîne: b. inasar, winasî
newe ra: yeniden, yine, ge newîye (m): yeni
ne, tekrar newîyes: b. newes
newe-II: b. neway newke: b. nika
newede: b. newede ra newqe (m): bel
newede ra: yeniden, yine, newresîme (m): nevresim
gene, tekrar newroz (n): b. newroze (m)
new eradestpekerdişdayîş newroze (m): nevruz
(n) (TE): yeniden başlatmak newsî (m): üzerine pestil bula
newerna: b. newe ra macı sürülerek pestil yapımı
newernaya (m): b. newirna- için kullanılan bez parçası
ya (m) newu (n): b. newe (n)
newernaye (n): b. newirna- newu ra: b. newe ra
ye (n) newyes: b. newes
newernayene: b. newimaye- nexd (n): döven ile boyunduruk
ne arasındaki direk
newernayîş (n): b. newirna- nexefîyayene: b. nexifîyâyene
yîş (n) nexefnayene: b. nexifhayene
newernayîye (m): b. newir- nexeşnayene: b. neqişnayene
nayîye (m) , nexeşnayîş (n): b. neqişna-
newöt (m): b. nöbete (m) yîş(n)
newete (m): b. nöbete (m) nexeyr (zr): b. nexer (zr)
new€f(m): b. newa (m), newî- nexer (zr): hayır
ye (m) nexifîyayene: şişmek
newes: on dokuz nexifhayene: şişirmek
newi (n): b. newe (n) nexişen, -e: b: neqişin, -e
newi ra: b. newe ra nexişin, -e: b. neqişin, -e
newide ra: b. newede ra nexişîn, -e: b. neqişin, -e
newin, -e: dokuzuncu nexişkerda (m): b. neqişker-
newir (n): işleme da (m)
newim aya (m): işlemeli nexişkerde (n): b. neqişker-
newirnaye (n): işlemeli de (n)
newirnayene: l)işlemek 2)süs- nexişkerdî (m): b. neqişker-
lü püslü anlatmak, detaylı dî (m)
anlatmak nexişkerdîye (m): b. neqiş-
newirnayîş (n): l)dikişle süs kerdîye (m)
nexişnaya (m): b. neqişnaya (m) yene
nexişnaye (n): b. neqişnaye (ri) nezelîyayîş (n): b. nesilîya-
nexişnayene: b. neqişnayene yîş(n)
nexişnayî (m): b. neqişnayî nezelnayene: b. nesilnayene
(m), neqişnayîye (m) nezelnayîş (n): b. nesilnayîş (n)
nexişnayîş (n): b. neqişnayîş (n) nezer (n): nazar
nexişnayîye (m): b. neqişnayî nezer bîyene: nazar değ
(m), neqişnayîye (m) mek, göz değmek, nazara
nexs (n): b. neqiş (n) gelmek
nexs k erd en e: b. neqiş nezer kerdene: nazar et
kerdene mek
nexsin (n): b. neqişin, -e nezil (n): mantar hastalığı
nexskerde (n): b. neqişker- nezile destan (n): el man
de (n) tarı
nexskerdiş (n): b. neqişker- nezile deston (n): b. nezile
diş (n) • ' destan (n)
nexskerdîye (m): b. neqişker- nezile destûn (n): b. nezile
dîye (m) destan (n)
nexşnayene: b. neqişnayene n ezile lin g a n (n): ayak
nexsnayene: b. neqişnayene mantarı
nexsnayîş (n): b. neqişnayîş (ri) nezile lingon (n): b. nezile
nexş (n): b. neqiş (n) ’ lingan (n)
nexş kerd en e: b. neqiş nezile lingûn (n): b. nezile
kerdene lingan (n)
nexşen, -e: b. neqişin, -e nezile sarî (n): b. nezile se
nexşin, -e: b. neqişin, -e rî (n)
nexşîn, -e: b. neqişin, -e nezile serî (n): baş mantarı
nexşkerdiş (n): b. neqişker- nezle (n): nezle
diş (n) . ne-I (zh, z): bunlar
ney-I (zr): hayır ne-II (zh, s): bunlar,
ney-II (n, z): buna, bunu Ne kenekî vane. (Bu kızlar
neyüi (m): b. nale (m) söylüyorlar.)
neyli (m): b. nale (m) Ne lajekî vane. (Bu oğlan
neynik (m): b. neynike (m) lar söylüyorlar.)
neynike (m): ayna n e ... ra: bunlara
neynûg (n): b. nenûg (n) Ne kenekan ra vaje. (Bu
neyu (n): b. newe-I (n) kızlara söyle.)
nezaret (n): gözaltı, nezaret Ne lajekan ra vaje. (Bu oğ
nezaretxane (n): gözaltı yeri lanlara söyle.)
(binası), nezarethane ne-III (n, z): b. ney-II (n, z)
nezdî: b. nezdî, -ye ne-IV (n, s): bu
nezelîyayene: b. nesilîya- Ne lajekî va. (Bu oğlan söy-
ledi.) nehere (zr): hayır
ne ... ra: buna nejdî, -ye: b. nezdî, -ye
ne-V (zr): b. ney-I (zr), neka: b. nika
ne ... ne ... : b. ne ... ne ... nem: yarım
nebo: sakın nema (m): ortak (ortak mal)
nebo ke: b. nebo nemante (n): ara
neçîr Cn): av nemazet, -e: b. nemcet, -e
neçîrvan, -e: avcı nembirro (n): bugünden son
neçîrwan, -e: b. neçîrvan, -e raki ikinci gün
nedarsaya (m): b. nederesa- nembur (n): b. nembirro (n)
ya (m), nederesayîye (m) n em burro (n): b. n em bir
nedarsaye (n): b. nederesa- ro (n)
ye (n) nemcet, -e: eksik
nederesaya (m): ham, olma nemçape (m): yarıçap (mat)
mış neme (n): l)yarı, yanm 2)ortak
nederesaye (n): ham, olmamış (ortak mal), ortaklık
nederesayîye (m): ham, olma No rez neme yo. (Bu bağ
mış -her yarısı bir tarafa ait ol
nedersaya (m): b. nederesaya mak üzere- ortaktır.)
(m), nederesayîye (m) nemecet, -e: b. nemcet, -e
nedersaye (n): b. nederesa nemedar, -e: ortak, ortakçı, ya
ye (n) rıcı
nedeşte (n): b. nedeşte (n) nemedar bîyene: ortak ol
nedeşta (m): dikişsiz, dikilme mak, yancı olmak
miş nemedarî (m): ortakçılık, yarı
nedeşte (n): dikişsiz, dikilme cılık
miş nem edarîye (m): ortakçılık,
nedeşti (n): b. nedeşte (n) yarıcılık
nedeşti (m): b. nedeştîye (m) nemejet, -e: b. nemcet, -e
nedeştîye (m): dikişsiz, dikil nemeroj (n): b. nemroje (m)
memiş nemeyey (m): b. nemeyîye (m)
nedeşta (m): b. nedeşta (m) nemeyî (m): ortakçılık, ortak
nedeşti (n): b. nedeşte (n) lık
nefirîyayene: b. n efirîya- nemeyîye (m): ortakçılık, or-
y ene taklık
nefirîyayîş (n): b. nefirîya- nemezet, -e: b. nemcet, -e
yîş(n) • nemgirawe (m): yarımada
nefiryayene: b. nefirîyayene nemjet, -i: b. nemcet, -e
nefiryayîş (n): b. nefirîyayîş (n) nemkod (n): tahıl vb. şeyleri
negar bîyayene: b. negar bî ölçmek için kullanılan tahta
yene dan yapılmış büyük kabın
negar bîyene: görülmek (“kod”un) yarısı
nemkued (n): b. nemkod (n) nerasayi (n): b. neresaye (n)
nemlete (n): yarım parça nerdewani (m): b. nerdîwa-
nemleti'(n): b. nemlete (n) ne (m)
nemlen (n): küçük kazan nerdîwan (n): b. nerdîwane (m)
nemonte (n): nemante (n) nerdîwane (m): merdiven
nemparçe (n): yarım parça nerdîw ana darene (m):
nemparçi (n): b. nemparçe (n) ağaç veya tahtadan yapılmış
nemr oje (m): öğle merdiven
nem roje de: öğleyin (öğle nerdiwûn (m): b. nerdîwane (m)
vakti) nerdîwûn (m): b. nerdîwane (m)
neıtıroje ra pey: öğleden nerdwûn (m): b. nerdiwane (m)
sonra neresaya (m): ham, olmamış
nemroje ra ver: öğleden önce neresaye (n): ham, olmamış
nemrueci (m): b. nemroje (m) neresayîye (m): ham, olmamış
nem rueci di: b. nemroje neresta (m): ham, olmamış
de nereste (n): ham, olmamış
nemrueci ra pe: b. nemro- nerestîye (m): ham, olmamış
je ra pey nereşta (m): b. neresta (m),
nemrueci ra ver: b. nem- nerestîye (m)
r o je r a v e r nereşte (n): b. nereste (n)
nemruej (n): b. nemroje (m) nereştîye (m): b. neresta (m),
nemruej di: b. nemroje de nerestîye (m)
nemruej ra pey: b. nemro- nerik (n): iğne (bitkilerde)
je ra pey nerisaya (m): b. neresaya (m),
nemruej ra ver: b. nemro neresayîye (m)
je ra ver nerisaye (n): b. neresaye (n)
nemserre (m): dönem (eğitim- nerisayîye (m): b. neresaya
öğretim yılının yarısı), yarı (m), neresayîye (m) ‘
yıl nerî (n): l)eril
n em serra p a y îz î (m): 2)iğne (bitkilerde)
birinci yarıyıl (güz dönemi) nerîye pîyazî (n): soğan iğ
nemserra wisarî (m): ikinci nesi
yarıyıl (bahar dönemi) nerîye qirrike (n): ademel-
nemşewe (m): gece yarısı ması (gırtlak çıkıntısı)
nemtimin (n): kile, ölçek (tahıl neşka: b. nişka
ölçmeye yarar kap), şinik neşka ve ra: b. nişka ve ra
nemtirro (n): bugünden sonra newes, -e: b. neweş, -e
ki üçüncü gün newes bîyayene: b. neweş
nemturro (n): b. nemtirro (n) bîyene
nenik (m): b. neynike (m) newes kerdene: b. neweş
nerasaya (m): b. neresaya kerdene
(m), neresayîye (m) newes kewtene: b. neweş
kewtene neweşqayîtkerdox, -e: has
newesa girane (m): b. ne- tabakıcı
weşa girane (m) neweşxane (n): hastane
neweso giran (n): b. newe- neweşxûne (n): b. neweşxa-
şo giran (n) ne (n)
newesenî (m): b. rieweşenî (m) newet (m): b. nöbete (m)
neweş, -e: hasta, sayrı newetçenî (m): b. nobetçenî (m)
neweş bîyene: hasta olmak, newetçî, -ye: b. nobeçî, -ye
hastalanmak newete (m): b. nöbete (m)
neweş kardene: b. neweş newi (n): b. newe-I (n)
kerdene newî (m): b. newî (m) .
neweş kerdene: hasta et newîn: b. inasar
mek nexeyr (zr): b. nexer (zr)
new eş k ew ten e: hasta nexer (zr): b. nexer (zr)
düşmek, hastalanmak nezdî, -ye: yakın
new eşa girane (m): ağır nezik: b. nezdî, -ye
hasta nibû: b. nebo
new eşa xidare (m): ağır nicaq (n): b. necax (n)
hasta nicax (n): b. necax (n)
neweşo giran (n): ağır hasta nifis (n): b. nufus (n)
neweşo xidar (n): ağır hasta nifte (m): kibrit
neweşaney (m): b. neweşenî (m) nifus (n): b. nufus (n)
neweşanî (m): b. neweşenî (m) nifûs (n): b. nufus (n)
neweşey (m): b. neweşî (m), niha (m): b. neha (m), nuke (m)
neweşîye (m) nihai (m): b. nale (m)
neweşe (m): b. neweşî (m), ne- nihe (m): b. neha (m), nuke (m)
weşîye (m) nihe (m): b. neha (m), nuke (m)
neweşen (m): b. neweşenî (m) nijdî, -ye: b. nezdî, -ye
neweşenî (m): hastalık, sayrı nika: şimdi
lık nikayen, -e: b. nikayin, -e
neweşî (m): hastalık, sayrılık nikayin, -e: şimdiki
neweşîne (m): b. neweşenî (m) nikayini (m): b. nikayine (m)
neweşîni (m): b. neweşenî (m) nikme (n): b. nekme (n)
neweşînî (m): b. neweşenî (m) nikmeyin, -i: b. nekmeyin, -e
neweşîye (m): hastalık, sayrı nikmeyine (m): b. nekmeyi-
lık nîye(m)
neweşîya psîkolojîke (m): nikotik (zh): b. mîrkutikî (zh)
ruh hastalığı nikotik vetene: b. mîrkuti
new eşîya ruhî (m): ruh kî vetene
hastalığı nikurtikî (zh): b. mîrkutikî (zh)
neweşmiqatkerdox, -e: has nikurtikî vetene: b. mîr
tabakıcı kutikî vetene
nikuv (m): b. mekube (m) niqikî poameyene: hık tut
nim (n): şey mak
Nimîbîyare. (Şeyi getir.) niqikî poameyîne: b. niqi-
nimac (n): b. nimaj (n) kî poameyene
nimace: b. nimaj e niqri (m): b. neqre (m)
nimace der: b. nimaje der nişka: aniden, ansızın, birden
nimacî: b. nimaje bire ‘
nimaj (n): l)namaz nişka merdene: aniden öl
nimaje mexrebî (n): akşam mek
namazı nişka ra: b. nişka ve ra
nimaje şanî (n): akşam na nişka ra merdene: b. nişka
mazı ve ra merdene
2)sabah nişka va: b. nişka ve ra
Nimaj bi, embazî şî. (Sabah nişka ve ra: aniden, ansızın,
oldu, arkadaşlar gittiler.) birdenbire
nimaje: sabahleyin nişka ve ra merdene: ani
nimaje der: b. nimaje den ölmek
nimajî: b. nimaje niştene: b. nuştene
nimaz (n): b. nimaj-1 (n) niştex (n): b. nuştox (n) .
nime (n): b. nimaj-1 (n) niştiş (n): b. nuştiş (n)
nimita (m): gizli nişuer (n): b. nîşor (n)
nimite (n): gizli nişuer kerdene: b. nîşor
nimitene: gizlemek kerdene
nimitiş (n): gizleme nivişt (n): b. nuşte (n)
nimitî (m): gizli nivîne (m): yatak
nimitîye (m): gizli nivîni (m): b. nivîne (m)
nimiz, -i: b. nizm, -e nivîşte (n): b. nuşte (n)
nimta (m): b. nimita (m) niw: b. new
nimte (n): b. nimite (n) niw re se; b. new sey
nimtene: b. nimitene niweş (n): b. neweş (n)
nimtiş (n): b. nimitiş (n) niweş bîyayene: b. neweş
nimtîye (m): b. nimitîye (m) bîyene ,
nimûna (m): b. nimûne (m) niweş kotene: b. neweş
nimûne (m): misal, örnek kewtene
nimz, -e: b. nizm, -e niweş kerdene: b. neweş
nimzey (m): b. nizmîye (m) kerdene
nine (m): b. linge (m) niweşo giran (n): b. newe-
ningi (m): b. linge (m) şo giran (n)
ninga nardoni (m): b. linga niweşe (m): b. neweşî (m), ne-
nerdîwane (m) weşîye (m)
ningey nardoni (m): b. lin niweşî (m): b. neweşî (m), ne-
ga nerdîwane (m) weşîye (m)
niwet (m): b. nöbete (m) nîmeroc ra ver: b. nemroje
niwe: b. neway ra ver
nixaj (n): b. necâx (n) nîmjet, -i: b. nemcet, -e
nizdî: b. nezdî, -ye nîmlen (n): b. nemlen (n)
nizdîk: b. nezdî, -ye nîmroj (n): b. nemroje (m)
nizdîy(iîı): b. nezdîye (m)' nîmroj di: b. nemroje de
nizim, -e: b. nizm, -e nîmroj ra pey: b. nemroje
nizm, -e: alçak ra pey
nizmî (m): alçaklık nîmroj ra ver: b. nemroje
nizmîye (m): alçaklık ra ver
nî-I (zh, z): b. nâ-I (zh, z) nîmrueci (m): b. nemroje (m)
nî-II (zh, s): b. nâ-II (zh, s) nîmrueci di: b. nemroje de
nî-III (n, s): b. nâ-IV (n, s) nîmrueci ra pe: b. nemroje
nî-IV (zr): b. ney-I (zr) ra pey
nî-V (n, z): b. ney-II (n, z) nîmrueci ra ver: b. nemro
nî ... nî ... : b. ne ... ne ... je ra ver
nîa: b. wina nîmruej (n): b. nemroje (m)
nîçik-I (n): doruk, şahika, zirve nîmşewe (m): b. nemşewe (m)
nîçik-II (n): bızır, klitoris nîmtimin (n): b. nemtimin (n)
nîerdwûn (m): b. nerdîwane (m) nîna (zh, z): b. nînan (zh, z)
nîjad (n): ırk s nînan (zh, z): bunlar, bunları,
nîjadnas, -e: budunbilimci, et bunlara
nolog nîne (zh, z): b. nînan (zh, z)
nîjadnasî (m): budunbilim, ır nînge (m): b. linge (m)
kiyat, etnoloji nînû (zh, z): b. nînan (zh, z) .
nîjadnasîye (m): budunbilim, nînûn (zh, z): b. nînan (zh, z)
ırkiyat, etnoloji nîr (n): b. nîre (n)
nîjadperest, -e: ırkçı nîrbend (n): boyunduruk çu
nîjadperestîye (m): ırkçılık buklarını birbirine bağlayan
Nîjer (n): Nijer ip
Nijerya (m): Nijerya nîre (n): boyunduruk
nîk (n): kaldıraç (demirden ola- nîri (n): b. nîre (n)
m), manivela nîrkutikî (zh): b. mîrkutikî
Nikaragua (m): Nikaragua (zh)
nîm: b. nem nîrkutikî vetene: b. mîr-
nîmcet, -e: b. nemcet, -e kutikî vetene
nîme (n): b. neme (n) nîsan (n): b. nîşan (n)
nîmecet, -e: b. nemcet, -e nîsane (m): nisan
nîmeroc (n): b. nemroje (m) nîsani (m): b. nîsane (m)
nîmeroc de: b. nemroje de nîske (m): mercimek
nîmeroc ra pey: b. nemro nîson (m): b. nîsane (m)
je ra pey nîsoni (m): b. nîsane (m)
nîsor: b. nîşor (n) 2)nişanlı
nîsor kerdene: b. nîşor ker nîşon (n): b. nîşan (n)
dene nîşonbîyaya (m): b. nîşanbî
nîstane (n): b. nîştane (n) yaya (m) . .
nîsûn (m): b. nîsane (m) nîşonbîyaye (n): b. nîşanbî-
nîsûni (m): b. nîsane (m) yaye(n)
nîşan (n): l)im, işaret 2)nişan nîşonkerda (m): b. nîşanker-
nîşan bîyene: îşaretlen da (m)
mek 2)işaret edilmek 3)ni- nîşonkerde (n): b. nîşanker
şanlanmak de (n) '
nîşan dayene: göstermek nîşor (n): geviş
nîşan kerdene: l)imlemek, nîşor kerdene: geviş getir
işaretlemek 2)işaret etmek mek
3)nişanlamak nîştane (n): yüzük
nişane kemekî (n): çıkarma nîştaneyo semen (n): gü
işareti (mat), eksi işareti müş yüzük
(mat) nîşte (n): b. nuşte (n)
nişane komkerdişî: topla nîştex (n): b. nuştox (n)
ma işareti (mat) nîşûn (n): b. nîşan (n)
nîşanS parekî (n): bölü işa nîşûnbîyaya (m): b. nîşanbî-
reti (mat) ya y a (m)
nişane persî (n): soru işa nîşûnbîyaye (n): b. nîşanbî-
reti yay e (n)
nişane reykî (n): çarpı işa nîşûnkerda (m): b. nîşanker-
reti (mat), çarpma işareti da (m)
(mat) nîşûnkerde (n): b. nîşanker-
nişane seyîye (n): eşitlik de (n)
işareti (mat) nîweş: b. neweş .
nişane zedekî (n): artı işa nîweşî (m): b. neweşî (m), ne-
reti (mat) weşîye (m)
nîşanbîyaya (m): nişanlı nîwet (m): b. nöbete (m)
nîşanbîyaye (n): nişanlı nîwet ra: b. nöbete ra
nîşanbîyayîye (m): nişanlı nîwete (m): b. nöbete (m)
nîşanbîyayîş (n): îşaretlen nîy (n, z): b. ney-II (n, z)
me 2)nişanlanma nîya: b. wina
n îşan k erd â (m): l)işaretli nîyac (m): b. nacnîye (m)
2)nişanlı nîyadayene: bakmak, izle
nîşankerde (n): l)işaretli 2)ni- mek, seyretmek, temaşa et
şanlı mek
nîşankerdiş (n): l)imleme, nîyade: bak
işaretleme 2)nişanlama ... de nîyadayene: -e bak
nîşankerdîye (m): l)işaretli mak
uîyadayîş (n): l)bakma, izle mak
me, seyretme 2)bakış nobe kerdene: nöbetleşmek
nîyadayox, -e: bakan, izleyen, nobe pawitene: nöbet bek
izleyici lemek
nîyaji (m): b. nacnîye (m) nobe reyde: nöbetleşe
nîyajnîyetm): b. nacnîye (m) nobe reyra: nöbetleşe
Nîyamey: Niamey nobe tepîştene: nöbet tut
nîyane: b. winasî, inasaren mak
nîyanen, -e: b. winasî, -ye; nobeçî, -ye: nöbetçi
inasaren, -e nobeçîyî (m): nöbetçilik
nîye (zr): b. ney-I (zr) nobedar, -e: nöbetçi
nîye ... nîye ...: b. ne ... ne ... nobedarey (m): b. nobedarî (m)
nîyeman (n): b. meman, -e nobedarenî (m): nöbetçilik
nîyem anperwer, -i: b. me- nobedarî (m): nöbetçilik
manpenver, -e nobedarîye (m): nöbetçilik
nîyemon (n): b. meman, -e nöbet (m): b. nöbete (m)
nîyî (zh, z): b. ne-I (zh, z) nobetçenî (m): nöbetçilik
nîzamin, -e: düzenli, intizamlı, nobetçî, -ye: b. nobeçî, -ye
nizamlı nobetçîtî (m): nöbetçilik
nîzdî: b. nezdî, -ye nobetçîyey (m): b. nobetçîyî (m)
no-I(n, z): bu nobetçîyî (m): nöbetçilik
no w o:b. no yo nöbete (m): nöbet
no yo: budur, işte nöbete de şîyene: hayvan
ney (n, z): buna, bunu lan gütme sırası gelince hay
no-II (n, s): bu vanları gütmek
No lajek vano. (Bu oğlan nöbete girewtene: nöbet
söylüyor.) tutmak
no-III (s): keskin nöbete kerdene: nöbetleş
no bîyene keskinleşmek mek
no kerdene: keskinleştir nöbete paw itene: nöbet
mek, keskinletmek beklemek
no-IV (n): b. nan (n) nöbete ra: nöbetleşe
no-V: b. new nöbete reyde: nöbetleşe
no sey: b. new sey nöbete reyra: nöbetleşe
nob (m): b. nobe (m) nöbete tepîştene: nöbet
nob şîyayîne: b. nobe de tutmak
şîyene nöbeti (m): b. nöbete (m)
nobe (m): nöbet nobi (m): b. nobe (m)
nobe de şîyene: hayvanları nobîyayîş (n): keskinleşme
gütme sırası gelince hayvan noca: bura, burası
ları gütmek nofe (m): kez, kere, defa, sefer
nobe girewtene: nöbet tut- Çend nofı ame? (Kaç kez
geldi?) eşkeva (n)
nofe: bir kez n on o husk (n): b. nano
nofek: bir kez huşk
nogine (m): düve nono m îrazkerde (n): b.
nogini (m): b. nogine (m) nano mîrazkerde (n)
nohet: bu taraf, bu yaka, beri nono onculî (n): b. nano
nohet-ohet: bu taraf o taraf, anculî (n)
öteberi nono patîle (n): b. nano pa-
nohem (n): beri, bu taraf, bu tîre (n)
yaka nono patîre (n): b. nano
n oh em -oh em : bu yaka patîre (n)
karşı yaka, bu taraf o taraf, n on o w işk (n): b. nano
o yaka bu yaka huşk
nokerdiş (n): keskinleştirme n on o yox e (n): b. nano
nome (n): b. name (n) yowxe (n)
non-I (n): b. nan (n) nono ziwa (n): b. nano zi-
non dayene: b. nan dawa (n)
yene non-II (m): b. nane-I (m)
non ra birîyayene: b. nan nondar, -e: b. nandar, -e
ra birîyayene noni (m): b. nane-I (m)
non vetene: b. nan vetene nordane (m): b. nerdîwane (m)
none belxulî (n): b. nane norî-orî: etraf, çevre
belxurî (n) normal, -e: normal
none riwenî (n): b. nane Norweç (n): Norveç
rûnî(m) not (n): not
none sacî (n): b. nane sa- noter, -e: noter
cî (n) noterîye (m): noterlik
none tawa (n): b. nane ta- nötr, -e: nötr
weyî (n) ' nova (m): b. nobe (m)
none tewa (n); b. nane ta nova şîyene: b. nobe de şî
. weyî (n) " yene
none tîre (n): b. nane tîrî (n) nove (m): b. nobe (m)
none tîri (n): b. nane tîrî (n) novedar, -e: b. nobedar, -e
none vey vî (n): b. nane nover (n): beri, bu taraf, bu yaka
veyveyî (n) nover-bover: bu taraf o ta
none xwi vetene: b. nane raf, bu yaka karşı yaka, öte
xo vetene beri
none ... vetene: b. nane ... novera-bovera: bu tarafta
vetene o tarafta, ötede beride
nono eşkeva (n): b. nano nover-w ever: bu taraf o
eşkeva(n) taraf, bu yaka karşı yaka, öte
nono eşkewa (n): b. nano beri
novera-wevera: bû tarafta nuşteke (m)': favori
o tarafta,Öötede beride nuştekî, -ye: yazılı
noverSn, -e: beriki, berideki nuştene: yazmak
novete (m): b. nöbete (m) nuştex (n): b. nuştox (n)
noveti (m): V n obete (m) nuştiş (n): yazma
novetî (m): b.,nobete (m) nuştîye (m): yazılı
now: b. new nuştox, -e: yazar; yazan, kâtip
nowayt b. neway nuştoxa dramî (m): dram
nowbe (m): b. nobe (m) yazarı
nowbeçî, -ye: b. nobeçî, -ye nuştoxe, dramî (n): dram
nowbedar, -e: b. nobedar, -e yazarı
nowbetçî, -ye: b. nobeçî, -ye nuştoxe (m): kadın yazar, kâ
nowbeti (m): b. nöbete (m) tibe
nowbi (m): b. nobe (m) nuştoxey (m): b. nuştoxîye (m)
nowedar, -i: b. nobedar, -e nuştoxe (m): b. nuştoxîye (m)
nowedare (m): b. nobedarî (m) nuştoxi (m): b. nuştoxe (m)
nowet (m): b. nöbete (m) nuştoxîye (m): yazarlık
noyenî (m): b. noyîye (m) . nuştuex: b. nuştox, -e
noyin: b. newin, -e nut (m): b. nute (m)
noyî (m): b. noyîye (m) nute (m): bit yavrusu, yavşak
noyîye (m): keskinlik nuti (m): b. nute (m)
noyun: b. newin, -e nutike (m): bit yavrusu (yav
nufus (n): nüfus şak) '
nufuso macir (n): göçmen nutiki (m): b. nutike (n)
nüfus, muhacir nüfus nutiq (n): nutuk
nüfûs (iı): b. nufus (n) nutiq dayene: nutuk ver
nuke (m): nohut mek
Nukualofa (m): Nuku’alofa Nuük (n): b. Godthab (n)
numre (n): numara nuxrî (n): ailede ilk çocuk
numreyo rezkî (n) (TE): di nuxta (m): b. nuqta (m)
zisel numara, seri numarası nuxtikî vero hameyîne: b.
numûne (m): b. nimûne (m) nuqtikî vero ameyene
nuqta (m): nokta nuzdî: b. nezdî, -ye
nuqta-vîrgul (n): noktalı vir nuzdîy (m): b. nezdîye (m)
gül nû-I (n, z): b. no-I (n, z)
nuqtikî vero ameyene: hık nû-II (n, s): b. no-II (n, s)
tutmak nû-III (s): b. no-III (s)
nur (n): ışık, nur nû bîyayene: b. no bîyene
nuşta (m): yazılı nû kerdene: b. no kerdene
nuştaye (n): b. nuşte (n) nû-IV (n): b. nan (n)
nuşte (n): l)yazı, yazılı 2)mus- Nûakşot (n): Nouakchott
ka nûbere (m): genç inek, genç
manda
nûbîyayîş (n): b. nobîyayîş (n) nûnî xu vetene: b. nane xo
nûke (m): b. nuke (m) vetene
nûkerdiş (n): b. nokerdiş (n) nûnî ... vetene: b. nane ...
nüme (n): b. name (n) vetene
Nûmeya (m): Noumea nûno mîrazkerdi (n): b. na-
nûmger (n): b. namger (n) no mîrazkerde (n)
nûmi (n): b. name (n) nûno ûnculî (n): b. nano
nûn-I (n): b. nan (n) anculî (n)
nûn dayene: b. nan da- nûno w işk (n): b. nano
yene huşk
nûn ra birîyayene: b. nan nûno ziwa (n): b. nano zi-
ra birîyayene wa (n)
nûn vetene: b. nan vetene nûıiû patüe (n): b. nano pa-
nüne veyw î (n): b. nane tîre (n) .
veyveyî (n) nûn-II (m): b. nane-I (m)
A A A A / \ 1 A A
num rum (n): b. nane ru- nûngû (n): b. nenûg (n)
■ nî (m) nûni (m): b. nane-I (m)
nûnî tîr (n): b. nane tîrî (n) nûşte (n): b. nuşte (n) .
nûnî toq (n): b. nane tew- nûştiş (n): b. nuştiş (n)
qe(n) nûwet (m): b. nöbete (m)
nûnî toq (n): b. nane tew- nüye (m): b. noyîye (m)
qe (n) nûyî (m): b. noyîye (m)
nûnî vewî (m): b. nanevey- nye ... n y e ...: b. ne ... ne ...
yeyî (n)
o-I (n, z): o o tur: b. o tewir
O bi xo ame. (O bizzat gel-- o-III (ed): b. Û-III (ed)
di.) . o-IV: b. ro
o ra tepya: b. ey ra pey ... o şîyayîş: b . ... ro şîyayîş
o w o :b . o yo ... o şîyene: b . ... ro şîyene
o wo no wo: b. o yo no yo -o (sf): b. -an (sf)
o yo: odur, işte obje (n): nesne
o yo no yo: -den beri oca (n): b. uca (n)
o-II (n, s): o • ocax (n): ocak (aile, soy)
O lajek vano. (O oğlan söy ocaxe (m): ocak (ateş yakılan
lüyor.) veya gazla yakılan), şömine
o rîbal ra: b. o rîwal ra o ca x a ele k trîk in e (m):
o rîwal ra: o nedenle, o yüz elektrik ocağı
den, ondan dolayı, ondan ocaxkor, -e: çocuğu olmayan
ötürü ocaxkori (m): b. ocaxkore (m)
o sebeb ra: o nedenle* o oda-I (m): oda
yüzden, ondan dolayı, ondan odaya memanan (m): ko
ötürü nuk odası, misafir odası
o semed ra: o nedenle, o odaya rakewtişî (m): yatak
yüzden, ondan dolayı, ondan odası
ötürü odaya roniştişî (m): oturma
o sevev ra: b. o sebeb ra odası
o sewet ra: b. o semed ra odaya terraqe (m) (TE):
o ter: b. o tewir söyleşi odası *
o tewir: o tür, öyle oda-II (m): b. dadî (m)
o tir: b. o tewir ode (n): b. oda-I (m)
o tore: b. o tewir odir (n): b. adir (n) r
ohet
ohet (n): o taraf, öte omeyîne famkerdene: b.
; ohet ra: otaraftan, otarafta, ameyene fehmkerdene
! o tarafa om eyîne girenayene: b.
ohem (n): öte, o taraf, karşı yaka ameyene girenayene
oja (n): b. uca (n) omeyîne peser: b. ameye
ok (m): b. awke (m) ne peser
oke bazilcûnû (m): b. awa om eyîn e p on a y en e: b.
firingîyan (m) ameyene panayene
oke hinarûn (m): b. awa omeyîne powtene: b. ame-
henaran (m) yene pewtene
oktobre (m): ekim omeyîne qirbonkerdene:
okyanûs (n): okyanus b. am eyene qurbanker-
Okyanûsya (m): Okyanusya dene
olacax (n): kaza omeyîne romitene: b. ame
olandî: hiçbir • yene ramitene
olb o z, -e: b. em baz, -e omeyîne sînayene: b. ame
olbozîye (m): b. embazîye (m) yene sînayene
olçeg (m): b. welçeke (m) omeyîne vatene: b. ame
ölçek (m): b. welçeke (m) yene vatene
oldon (n): b. andal (n) omeyîne vînayîne: b. ame
: ! olecax (n): b. olacax (n) yene vînayene
; | oley (zh): b. awleyî (zh) omeyîne werdene: b. ame
oley in: b. awleyin, -e yene werdene
İE J ole (zh): b. awleyî (zh) omeyîne xeneqiıayîni: b.
ole vetene: b. awleyî vetene ameyene xeniqnayene
oleyin: b. awleyin, -e omeyîne yew ca: b. ameye
Olî: l)b. Elî, Alî 2)Allah, Tanrı, ne yew ca
ilah ... omeyîne: b . ... ameyene
Oltî: Oltu omeyîş (n): b. ameyîş (n)
Olur (n): Olur ... omeyîş: b . ... ameyîş
olûndî: b. olandî omeyîşdeyştiş (n): b. ameyîş-
olvojîye (m): b. embazîye (m) deştiş (n)
olvoz, -e: b. embaz, -e ömeyîşfamkerdiş (n): b. ame-
olvozîye (m): b. embazîye (m) yîşfehmkerdiş (n) ^
ombarik: b. bimbarek, -e omeyîşgirenayîş (n): b. ame-
ombaz, -i: b. embaz, -e yîşgirenayîş (n)
ombazey (m): b. embazîye (m) om eyîşk ijik ik erd iş (n): b.
ombaze (m): b. embazîye (m) ameyîşkijikekerdiş (n)
ombordiş (n): b. hûmaritiş (n) om eyîşk îştiş (n): b. ame-
omeyîne: b. ameyene yîşkiştiş (n)
omeyîne dîyayîne: b. ame- omeyîşpaykardiş (n): b. ame-
yene diyene - yîşpaykerdiş (n)
omeyîşpeser (n): b. ameyîş- kerdene
peser(n) omînbîyayîş (n): b. amenbî-
om eyîşpiragirew tiş (n): b. yayîş (n)
ameyîşpiragirewtiş/(jı) omînkerde (n): b. amenker-
omeyîşponayîş (n): bl ame- de (n)
yîşpanayîş (n) omînkerdiş (n): b. amenker-
omeyîşpowtiş (n): b. ameyîş- diş (n)
pewtiş(n) omno (n): b. hamnan (n)
omeyîşsînayîş (n): b. ameyîş- omnon (n): b. hamnan (n)
sînayîş (n) omnona (m): b. hamnana (m)
omeyîşvatiş (n): b. ameyîş- omnone (n): b. hamnane (n)
vatiş (n) omnonen, -e: b. hamnanen, -e
om eyîşxem eln ay îş (n): b. omnonîn, -e: b. hamnanen, -e
ameyîşxemilnayîş (n) omjıonîye (m): b. hamnanî-
om eyîşyew ca (n): ameyîş- ye (m)
yewca(n) omnû (n): b. hamnan (n)
omeyn (n): b. amen (n) omnûn (n): b. hamnan (n)
omeyn bîyayene: b. amen omnûna (m): b. hamnana (m)
bîyene omnûne (n): b. hamnane (n)
omeyn kerdene: b. amen omnûnîye (m): b. hamnanî-
kerdene ye (m)
omeynbîyayîş (n): b. amenbî- omnûnyen: b. hamnanen, -e
yayîş(n) omr (n): b. emr-I (n)
omeynkerde (n): b. amenker- omvar, -i: b. hember, -e; hem-
de (n) v e r , -e
om eynkerdiş (n): b. amen- ömver, -i: b. hember, -e; hem-
kerdiş (n) ver, -e
omen (n): b. amen (n) -on (sf): b. -an (sf)
omeri bîyayene: b. amen ona: b. wina
bîyene onasar: b. winasî, inasar
om en kerdene: b. amen onasaren, -i: b. winasî, -ye;
kerdene inasaren, -e *
om enbîyayîş (n): b. amen- onawa: b. inahawa
bîyayîş (n) one: b. ançî
om en k erd e (n): b. am en- onca: b. ancîna
kerde (n) oncax: b. ancax
omin (n): b. hamnan (n) oncilî, -ye: b. anculî, -ye
omî (n): b. amen (n) oncitene: b. antene
omîn (n): b. amen (n) oncî: b. ancî
om în bîyayene: b. amen oncîna: b. ancîna
bîyene oncîya: b. ancîna
om în kerdene: b. amen oncîyayene: b. ancîyayenfe
onculî, -ye: b. anculî, -ye oqyanûs (n): b. okyanus (n)
ondaz (n): aptes ora (n): b. weyra (n) .
önder, -e: meret orcîk (m): b. orcîke (m)
ondol (n): b. andal (n) orcîke (m): sucuk (bandırma)
oneyîş (n): b. ewmyayîş (n) ordege (m): ördek
onix (n): b. anûx (n) ordim (n): b. ardim (n)
onîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) ordim kerdene: b. ardim
bionî: b. biewnî kerdene
bo: b. biewnî ordum (n): b. ardim (n)
bow: b. biewnî ordum kerdene: b. ardim
bonî: b. biewnî kerdene
bonîr: b. biewnî Ores (n): b. vewres (n)
onlig (n): önlük (öğrenci önlü organizasyon (n): organizas
ğü) yon, örgüt
onlige (m): b. onlig (n) organîza (m): organize, örgütlü
ontene: b. antene organize (n): organize, örgütlü
ontiş (n): b. antiş (n) organize bîyene: organize
onvar: b. hember, -e; hem- olmak, örgütlenmek
ver, -e organize kerdene: organi
op era sy on (n): l)ameliyat, ze etmek, örgütlemek
operasyon 2)işlem (mat) organîzebîyayîş (n): organize
operasyone arîtmetîkî (n): olma, örgütlenme
aritmetik işlemi (mat) organîzekerda (m): organize
operator, -e: l)cerrah 2)opera- edilmiş olan, örgütlü
tör organîzekerde (n): organize
operatora buldozere (m): edilmiş olan, örgütlü
buldozer operatörü organîzekerdiş (n): organize
operatora greydere (m): etme, örgütleme
greyder operatörü orlon (n): orlon
operatora telefon! (m): te ornage (m): b. nimûne (m)
lefon operatörü ornagi (m): b. nimûne (m)
.operatora vînçî (m): vinç orojî (m): b. veraj (n)
operatörü ors (n): örs
operatore buldozere (n): ortaq, -e: b. ortax, -e
buldozer operatörü ortaqey (m): b. ortaxîye (m)
op eratore greydere (n): ortaqi (m): b. ortaxe (m)
greyder operatörü ortax, -e: ortak, ortakçı
operatore telefonî (n): tele ortax bîyene: ortak olmak
fon operatörü ortaxey (m): b. ortaxîye (m)
operatore vîn çî (n): vinç ortaxe (m): b. ortaxî (m)
operatörü ortaxenî (m): ortakçılık, ortak
opey: b. apey lık
ortaxi (m): b. ortaxe (m) dene
ortaxî (m): ortakçılık, ortaklık ow-I (m): b. awe-I (m)
ortaxîye (m): ortakçılık, ortak ow-II (ed): b. û-III (ed)
lık owca (n): b. uca (n)
orte (n): orta, ara " ^ owdayîş (n): b. awedayiş (n)
ortî (zh): yatak owdîyayîş (n): b. awedîyayîş (n)
Ortîlî: Şenkaya owe (m): b. awe-I (m)
örtme (n): örtme (bina için) owi-I (m): b. awe-I (m)
ortografî (m): yazım, imla owi-II (n, z): b. o-I (n, z)
oryes (n): b. vewres (n) owin, -e: b. awin, -e
orxan (n): yorgan (b. lihef) owinîye (m): b. awinîye (m)
orxane (m): b. lihef (n) owk (m): b. awke (m)
osin (n): b. asin (n) owkverradayene...ser:b.
Oslo (n): Oslo awe veradayene ... ser
osme (n): b. asmen (n) owkdayiş (n): b. awedayîş (n)
osme (n): b. asmen (n) owkdîyayîş (n): b. awedîya-
oson, -e-I: b. asan, -e yîş (n)
oson-II (n): b. însan (n) owke (m): b. awe-I (m)
ospar (n): b. espar (n) • owki (m): b. awe-I (m)
ostine (m): b, estune (m) owneyîş (n): b. ewnîyayîş (n)
ostomî (m): b. astamî (m) bownî: b. biewni
Ostomol (n): b. İstanbul (n) ownîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
ostor, -e: b. estor, -e bownî: b. biewnî
osû-I (n): b. asan (n) owra (n): b. weyra (n) G »
osû-II (n): b. însan (n) owr6s, -e: b. hargûş, -e
otobüse (m): otobüs owres, -e: b. hargûş, -e
otokrasi (n): otokrasi owta (n): b. tîya (n)
otokrat, -e: otokrat owuke (m): b. awe (m)
otonom , -e: özerk, otonom, owun, -e: b. awin, -e
muhtar oxil: oğul (hitap hali)
m intiqaya otonom e (m): oxir (n): uğur
özerk bölge, otonom bölge Oxirbo. (Uğurlar olşun./Gü-
otonomi (m): özerklik, otono le güle./îyi yolculuklar.)
mi, muhtariyet Oxire xeyrî bo. (Uğurlar
otonomîst, -e: özerklik yanlısı, olsun./Güle güle./îyi yolcu
otonomist luklar.)
otorite (m): otorite To re oxir bo. (Uğurlar ol-
otoriter, -e: otoriter sun./(Sana) İyi yolculuklar.
otorîterîye (m): otoriterlik oxma: b. oxmo
Ottawa (m): Ottawa , oxma ki: b. oxmo
över: b. aver oxmo: meğer, meğerse
overberdene: b. aver ber- oxmo ke: b. oxmo
oxmo ki: b. oxmo hilekâr
oxmona: b. oxmo oynikeri (m): b. oynikere (m)
oxmona ki: b. oxmo oynîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
oxro: meğer, meğerse oynyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
oxro ke: b. oxro oynyeyîş (n): b. ewnîyayîş (n)
oxt (n): b. wext (n) . oyro (n): b. ewro (n)
oyin, -e: b. awî, -ye -I oyta (n): b. tîya (n)
oyî, -ye: b. awî, -ye -I . oz (z): b. ez (z)
oyk (n): b. ewk (n) oza (n): b. uca (n)
oyn (n): oyun, numara, hile Özbekistan (n): Özbekistan
oyneyîş (n): b. ewnîyayîş (n) ozorîyayîş (n): b. azerîyayîş (n)
oyniker, -e: numaracı, kurnaz, ozorîyene: b. azerîyayene
pa-I (n): ayak paçol kerdene: ezmek
pa-II: beraber, beraberinde, paçolkerdiş (n): ezme
birlikte padusnayene: yapıştırmak
p a ... a: b. bi ... ra Padusne! (Yapıştır!)
pa ... ya: b. bi ... wa pag (m): b. page (m)
pabi: b. pa-II page (m): l)örtme (bina için)
paça (m): pencere 2)yıkıntı, enkaz; harabe
pace (m): b. page (m) paga çimî (m): göz çukuru
paç (n): l)bez, çaput, paçavra pagi (m): b. page (m)
paçe domanan (ri): çocuk pahn, -i: b. pan, -e
beî, etek bezi pahney (m): b. panîye (m)
paçe domûnû (n): b. paçe pahne (m): b. panîye (m)
domanan (n) paj: b. panc
2)gömlek, mintan paja (m): b. paça (m)
Paçe xo pira gîre/xo ra de/ pak, -e: temiz, safi
xo ra gîrel (Gömleğini giy!) pak kerdene: temizlemek
paço harmekilm/hingile- pâk kerdeni: b. pak ker-
kilm /polkilm /polkirr/qol dene
(n): kısa kollu gömlek . paka (n): açık hava, bulutsuz
paçe (m): üçetek hava
paçi (m): b. paçe (m) Paka yo. (Hava açıktır.)
paçik (m): l)bez, çaput, paçavra pakî (m): temizlik
paçike firaqan (n): bulaşık Pakistan (n): Pakistan
bezi pakîye (m): temizlik
2)bez veya kumaşın küçük pakker (n) (TE): l)temizleyici
parçası 2)silgi
paçol bîyene: ezilmek pala (m): l)ırgat, tarım işçisi,
rençper, işçi 2)orakçı kısmı
palane (m): palan palika nîrî (m): b. palika
palas (n): l)kıldan yapılan bir nîreyî (m)
çeşit basit kilim 2)çul (pala palisqe (n): b. palasqa (m)
nın altında hayvanın sırtına palisqeyo meri (n): b. pa-
örtülen çul) lasqaya merî (m)
palasqa (m): palaska palisqi (n): b. palasqa (m)
palasqaya merî (m): hakiki palişna (m): b. balişna (m)
deriden yapılmış palaska paliwic, -i: b. palîyij, -e
palasqe (n): b. palasqa (m) palî (m): b. paleyî (m), paleyî
palasqi (n): b. palasqa (m) ye (m)
palax (m): b. palaxe (m) Palîkîr (n): Pelikir ' .
palax (n): b. palaxe (m) . palîsne (n): uyluk
palaxe (m): yerdeki kuru ot bi palîsqa (m): b. palasqa (m)
rikintisi palîsqaya merî (m): b. pa-
palaxi (m): b. palaxe (m) lasqaya merî (m)
palaxûpûç (n): b. puşûpala- palîsqe (n): b. palasqa (m)
xe(m) palîyij, -e: Palulu
palaxûpus (n): b. puşûpala- palîyiz, -e: b. palîyij, -e
xe (m) palkursî (n): koltuk
paldim (n): l)kalçanm alt bölü palon (m): b. palane (m)
mü 2)kuskun, paldım palpat (m): b. palpate (m)
paldum (n): b. paldim (n) palpate sîl (m): b. palpata
paldun (n): b. paldim (n) silî (m)
paldûm (n): b. paldim (n) palpate (m): büyükbaş hayva
pale-I (n): l)ırgat, tarım işçisi, nın bir defada yaptığı dışkı
rençper, işçi 2)orakçı topağı, tezek
pale-II (m): bacak palpata silî (m): büyükbaş
paleyey (m): b. paleyî (m), pa- hayvanın bir defada yaptığı
leyîye (m) dışkı topağı
paleyenî (m): ırgatlık, işçilik, palsna (m): b. paşna (m)
rençperlik palto (n): palto
p aleyî (m): ırgatlık, işçilik, palund (m): b. palane (m)
rençperlik palûn (m): b. palane (m)
paleyîye (m): ırgatlık, işçilik, palxaçi (m): b. pelxaçe (m)
rençperlik pamendene: bakmak
Pali (n): Palu Ez saetek menda pa la mi
palike (m): basamak fam nekerd. (Bir saat bak-
p a lik a n erd îw a n e (m): tim fakat anlamadım.)
merdiven basamağı pamendiş (n): bakma
palika nîreyî (m): boyundu pampoli (m): b. papûre (m)
ruğun öküzün boynuna gelen pan, -e-I: geniş
pan bîyene: ezilmek panj: b. panc
pan kerdene: ezmek panj sey: b. panc sey
pan-II: b. panc panjin, -i: b. pancin, -e
pan sey: b. panc sey jpank, -i: b. pak, -e
Panama (m): Panama pank kerdene: b. pak ker-
Panama City (m): Panama dene
panayene: yakmak, yandır panka (n): b. paka (n)
mak pankerdiş (n): ezme
panayîş (n): yakma, yandırma pankey (m): b. pakî (m), pakî-
panc: beş ye (m)
panc heme: her beş pankreas (n): pankreas
panc hemîne: her beşi, her panşeme (n): perşembe
beşini panter, -e: panter
panc sey: beş yüz pantîle (m): b. patîle (m)
pancas: elli . pantîli (m): b. patîle (m)
pancasin, -e: ellinci pantolî (zh): pantolon
pance (n): l)paça 2)pantolon ve Ey pantole xo vetî. (O pan
şalvar gibi giyeceklerin ba tolonunu çıkardı.)
cak kısmı pantole blûcînî (zh): blucin
pances: on beş pantolon
pancgoşe (n): beşgen (mat) p antole kilm î (zh): kısa
panci (n): b. pance (n) pantolon
pancik (n): l)paça 2)pantolon pantole kirrî (zh): kısa pan
ve şalvar gibi giyeceklerin tolon
bacak kısmı pantole kotî (zh): kot panto
pan cin , -e: beşinci lon
pancseyin, -e: beşyüzüncü pantole qedîfeyenî (zh):
pançe (n): b. pance (n) ,kadife pantolon
pançik (n): b. pancik (n) pantole qolî (zh): kısa pan
panda, -ye: panda tolon
pandusayene: b. pendusayene pantole qotî (zh): b. pan
pandusnayene: b. pendusna- tole kotî (zh)
yene pantoloyn (zh): b. pantolî (zh)
paney (m): b. panîye (m) pantorî (zh): b. pantolî (zh)
pangecî, -ye: b. bankaçî, -ye pantorrî (zh): b. pantolî (zh)
panî (m): genişlik pantoyl (zh): b. pantolî (zh)
panîyaya (m): yakılmış olan panz: b. panc
panîyaye (n): yakılmış olan pap (n): üzümsüz salkım çöpü
panîyayene: yakılmak (üzümü alınmış salkım artı
panîyayîş (n): yakılma ğı)
panîyayîye (m): yakılmış olan papat-I (n): b. palpate (m)
panîye (m): genişlik papat-II (m): b. papatî (m)
papatî
papatî (m): ekmeği tandıra ya parçeye goştî (n): et parçası
pıştırmak için kullanılan bir parçeye nanî (n): ekmek
araç parçası
papax (m): b. papaxe (m) parçeyo edebî (n): edebi
papaxan, -e: papağan parça
papaxe (m): papak parçeyek (n): parçacık
papik (n): patik (küçük çocuk parçi (n): b. parçe (n)
ayakkabısı) parçîn (n): b. perçîn (n)
papîn (n): b. perpûn (n) parde (n): b. perde (n)
papori (m): b. papûre (m) pardey çimî (n): b. perdeye
Papua-Gîneya Newîye (m): çimî (n)
Papua-Yeni Gine pardim (n): b. paldim (n)
papuç (n): patik (ev içinde ter pardîso (n): b. pardosî (n)
lik gibi giyilen, kısa konçlu pardîsû (n): b. pardosî (n)
çorap) pardon: pardon
papuiç (n): b. papuç (n) pardosî (n): pardösü
papure (n): b. papûre (m) pardum (n): b. paldim (n)
papûre (m): şose pardun (n): b. paldim (n)
papyone (m): papyon, papyon pare-I (m): l)bölüm (TE, mat)
kravat 2)pay(mat)
paqe (m): bacak pare kerdene: bölmek
paqlawa (m): b. baqlawa (m) pare-II (n): heybenin iki .
paqlewa (m): b. baqlawa (m) tarafm-dan her biri
par-I (n): geçen yıl parebîyaye (n): bölünen
par -II (n): l)b. perr (n) 2)b. pareda (m): payda (mat)
pel-I(n) parek (n): bolü (mat), taksim
par-III (m): b. pare-I (m) (mat)
paragraf (n): paragraf Vîst parek çar, keno panc.
Paragûay: Paraguay 20:4= 5 (Yirmi bölü dört, eşit
paralel, -e: paralel tir beş.)
paralelkenar (n): paralelke çewres parek çar: kırk tak
nar (mat) sim dört (40/4)
Paramarîbo (n): Paramaribo pareker (n): bölen (mat)
parçe (n): parça parekerdiş (n): bölme
parçey goştî (n): b. parçeye pare qine (n): kalçanın alt
goştî (n) bölümü
parçey nanî (n): b. parçeye paren, -e: geçen yıldan kalma,
nanî (n) geçen yılki
parçey nonî (n): b. parçeye parez (n): diyet, perhiz
nanî (n) parezzan, -e: diyetisyen
parçey nûnî (n): b. parçeye pari (m): b. pare-I (m)
nanî (n) pariznayîn: b. parzunayene
parzun
pariznayîş (n): b. parzuna- parsker, -e: dilenci
yîş (n) parsu (m): b. parsû (m)
pariznîyayîne: b. parzunîya- parsû (m): kaburga
yene /]5arşu (m): b. parsû (m)
pariznîyayîş (n): b. parzunî- partî (m): parti
yayîş (n) partîye (m): parti
parî (n): lokma paruznayîne: b. parzuna-
parîn, -e: b. paren, -e yene
Parîs (n): Paris paruznayîş (n): b. parzuna-
p a rju (n): b. parzun (n) yîş(n)
parka (m): b. parke (m) paruznîyayîne: b. parzunî-
parke-I (m): parka yayene
parke-II (n): parke paruznîyayîş (n): b. parzunî-
parki (n): b. parke-II (n) yayîş (n)
parlamenter, -e: mebus, mil parxaç (m): b. pelxaçe (in)
letvekili, parlamenter parxele (m): at arabası, kağnı,
parlamenterîye (m): milletve öküz arabası
killiği, parlamenterlik paryen: b. paren, -e
parlamento (n): millet meclisi, paryez (n): b. parez (n)
parlamento parzim (n): b. parzun (n)
parlem enter, -e: b. parla parzim kerdene: b. par
menter, -e zun kerdene
parna: geçen yıldan beri parzimkerdiş (n): b. parzun-
parone: bir yılını doldurmuş kerdiş(n)
olan buzağı parzin (n): b. parzun (n)
paronge: b. parone parzo (n): b. parzun (n)
parpâr (n): b. pirpar (n) parzon (n): b. parzun (n)
pars (n): b. pers (n) parzu (n): b. parzun (n)
pars kerdene: b. pers ker parzum (n): b. parzun (n)
dene parzum kerdene: b. par-
parsayene: b. persayene zun kerdene
parsayîş (n): b. persayîş (n) parzumkerdiş (n): b. parzun-
parsçî, -ye: b. parsekçî, -ye kerdiş (n)
parsecî, -ye: b. parsekçî, -ye parzun (n): süzgeç, süzek
parsek, -e: dilenci parzun bîyayene: b. par
parsekçî (n, m): b. parsekçî, -ye zun bîyene
parsekçî, -ye: dilenci parzun bîyene: süzülmek
parseki (m): b. parsek (m) (sıvı için)
parsger, -e: b. parsker, -e parzun kerdene: süzmek
parsincî, -ye: dilenci (sıvı için)
parsîye (m): b. parsû (m) parzun ro dayene: süzmek
parskardiş (n): b. perskerdiş (n) (sıvı için)
parzun ro ginayene: süzül paşax (n): b. başax (n)
mek (sıvı için) paşax kerdene: b. başax
parzunayene: süzmek (sıvı kerdene
için) paşaxkerdiş (n): b. başaxker-
parzunayîş (n): süzme (sıvı diş (n)
için) paşaxkerdox, -i: b. başaxker-
parzunbîyayîş (n): süzülme dox, -e
(sıvı için) paşeme (n): b. panşeme (n)
parzunîyayene: süzülmek (sı paşemi (n): b. panşeme (n)
vı için) paşene (n): b. şeme (n)
parzunîyayîş (n): süzülme (sı paşîv (n): b. paşîve (m)
vı için) paşîve (m): l)gece yemeği (gece
parzunkerdiş (n): süzme (sıvı geç vakit yenen yemek) 2)sa-
için) hur
parzunrodayîş (n): süzme (sı paşme (n): b. panşeme (n)
vı için) paşna-I (m): topuk
parzunroginayîş (n): süzülme paşnaya solî/postalî (m):
(sıvı için) ökçe, ayakkabı topuğu
parzû (n): b. parzun (n) - paşne solî (m): b. paşnaya
parzû kerdene: b. parzun solî (m)
kerdene paşna-II (m): b. balişna (m)
parzûkerdiş (n): b. parzun paşneki (m): b. paşna-I (m)
kerdiş (n) paşnike (m): b. paşna-I (m)
parzûn (n): b. parzun (n) paşt (m): b. piştî (m)
parzûn kerdene: b. par paştdayîş (n): b. piştîdayîş (n)
zun kerdene paşte-I (n): insan sırtında taşı
parzûnkerdiş (n): b. parzun- nan yük
kerdiş (n) \ paşte-II (m): b. piştî (m)
pasna (m): b. paşna-I (m) paştî (m): b. piştî (m)
paspas (n): paspas p a ş tîb i... bestene: b. piştî
passîf, -e: edilgen b i... bestene
pasta (m): pasta paştî bi ... bestîyayene: b.
pastaya huşke: kuru pasta piştî b i ... bestîyayene
pastaya nerme: yaş pasta paştî b i ... girey dayene: b.
pastarotox, -e: pastacı piştî bi ... gire dayene
pastaviraştox, -e: pastacı p a ş tîb i... girey dîyayene:
pastaxane (n): pastaxane b. piştî b i ... gire dîyayene
pastex (n): b. basteq (n) 7 paştmaz (n): bonfile
pastikan (n): keş patati (m): b. patatîze (m)
pastirme (n): pastırma patatîsi (m): b. patatîze (m)
pastkan (n): b. pastikan (n) patatîze (m): patates
Pasûr (n): Kulp patatîzi (m): b. patatîze (m)
patene: kabuğunu soymak patîraya firine (m): bir çe
patik-I (n): kepçe şit börek
pâtik-II (n): l)patik (küçük ço patîraya pîyazî: bir çeşit
cuk ayakkabısı) 2)patik (ev /gözleme ‘
içinde terlik gibi giyilen, kısa patîraya şekerî: bir çeşit
konçlu çorap) gözleme
patike (m): mantar (bitkisi) patîraya toraqî: bir çeşit
pâtiki (m): b. patike (m) gözleme
patire (m): b. patîra (m) patîre (n): lavaş, bazlama, ma
patîl (m): b. patîle-I (m) yasız ekmek
patîla (m): b. patîra (m) patîska (m): b. patîsqa (m)
patîla dekerda (m): b. patî patîsqa (m): patiska, patis
raya dekerda (m) patîsqa (n): b. patîsqa (m)
patîlay şekerî: b. patîraya patos (n): b. patose (m)
şekerî patose (m): harman makinesi,
patîle-I (m): burma (burulup batöz
kurutulan ot demeti) patosi (m): b. patose (m)
patîle-II (n): b. patîre (n) patoz (m): b. patose (m)
patîli (n): b. patîre (n) patoze (m): b. patose (m)
patîra (m): gözleme, bazlama patu (iı): kabuk
(bir hamur işi) pawer (n): b. pewer (n)
patîra firni (m): b. patîra pawitene: l)korumak, muha
ya firine (m) faza etmek 2)savunmak, mü
patîra pîyanzî: b. patîraya dafaa etmek
pîyazî pawitiş (n): l)koruma, muha
patîra şekerî: b. patîraya faza 2)savunma, müdafaa
şekerî pawitişo meşrû (n): meşru
patîra toraqî: b. patîraya savunma, meşru müdafaa
toraqî \ pawitox, -e: l)bekçi 2)savunucu
patîray firni (m): b. patîra- pawituex: b. pawitox, -e
ya firine (m) pawutene: b. pavyitene
patîray pîyonzî: b. patîra- pawutiş (n): b. pawitiş (n)
ya pîyazî pawutox, -e: b. pawitox, -e
patîray pîyûnzî: b. patîra paxir (n): bakır
ya pîyazî pay bîyene: giyilmek (ayakka
patîray şekerî: b. patîraya bı, pantolon vb. için)
şekerî p ay dayen e: giydirmek
patîray toraqî: b. patîraya (ayakkabı, pantolon vb. için)
toraqî pay dîyayene: giydirilmek
patîraya dekerda (m): göz (ayakkabı, pantolon vb. için)
leme, bazlama (bir hamur pay kerdene: giymek (ayak
işi) kabı, pantolon vb. için)
p a y ... nayene: basmak goji
Pay vaşî na. (Ota bastı.) pedagojik, -e: eğitbilimsel,
pay ... nayîş (n): basma eğitsel, pedagojik
paybîyayîş (n): giyilme (ayak pede (n): ekmek doğranmış
kabı, pantolon vb. için) ayran veya yoğurt
paydayîş (n): giydirme (ayak pede gerîyayene: b. pede gî-
kabı, pantolon vb. için) rîyayene
p ayd îy ayîş (n): giydirilme pede gîrîyayene: tutulmak
(ayakkabı, pantolon vb. için) (el, ayak vb. için)
payîz (n): sonbahar pede kerdene: l)b. ... de
payîze (n): sonbaharda sürülen kerdene 2)içine doğramak
çift • (ekmek vb. için)
paykerdiş (n): giyme (ayak pede şîyayene: b. ... de şî-
kabı, pantolon vb. için) yene
payna (m): topuk pede şîyene: b. ... de şîyene
paynaya solî/postalî (m): pedekerde (n): ekmek doğran
ökçe, ayakkabı topuğu mış ayran veya yoğurt
paynek (m): b. payna (m) pedekerdiş (n): l)b . ... deker-
paynik (m): b. paynike (m) diş 2)içine doğrama (ekmek
paynike merdîyûn (m): b. vb. için)
paynika nerdîwane (m) pedeşîyayîş (n): b. ... deşîya-
paynike (m): basamak yîş(n) v
paynika nerdîwane (m): pedi (n): b. pede (n)
merdiven basamağı pedi kerdene: b. pede ker
payşna (m): b. paşna (m) dene
payşt (m): b. piştî (m) pedikerdi (n): b. pedekerde (n)
payştî (m): b. piştî (m) pedikerdiş (n): b. pedeker-
payştî b i ... bestene: b. piş diş (n)
tî b i ... bestene pedişîyayîş (n): b. ... deşîya-
payştî b i ... bestîyayene: b. yîş (n)
piştî b i ... bestîyayene pedîkur (n): pedikür
payştî bi ... girey dayene: pedkerde (n): b. pedekerde (n)
b. piştî bi ... gire dayene pehin: b. pan, -e-I
payştî bi ... girey dîyaye- pehine (m): b. panîye (m)
ne: b. piştî bi ... gire dîya- pehn, -i: b. pan, -e-İ
yene pehney (m): b. panîye (m)
paytext (n): başkent pehne (m): b. panîye (m)
pazen (n): pazen pej kerdene: budamak (ağaç
pazin (n): b. pazen (n) için)
pedagog, -e: eğitbilimci, eği peje (m): çırpı (kuru dal parça
timci, pedagog sı)
pedagojî (n): eğitbilim, peda- pejike (m): çırpı (kuru dal par
çası) yene
Pekin (n): Pekin pelçixnayene: b. pelçiqna-
pel-I (n): l)yaprak (bitki için) yene
2)yaprak (defter vb. için) pelçixnayîş (n): b. pelçiqna-
3)sarma yîş (n)
pel akerdene: yapraklan pele-I (m): tarla sürerken kara
mak sabanın giremediği ve dola
pel dayene: yapraklanmak yısıyla sürülemeyen, ancak
pel rakerdene: yapraklan kazma ile kazmak veya bel
mak lemek suretiyle ekin ekilebi
pele dekerdey (zh): b. pele len engebeli yer
dekerdeyî (zh) p e le ... mendiş : tarla sürer
pele dekerdeyî (zh): sarma ken karasabanın giremediği
pele mewe (n): b. pele me- engebeli yerin sürülemeden
we (n) . kalması
pele meyvi (m): b. pele me- pele-II (m): l)b. perr (n) 2)b.
we (n) pel-I (n)
pele mewe (n): asma yaprağı pela mewze (m): b. pele
pelâ rezî (n): asma yaprağı mewe (n)
pelî rez (n): b. pele rezî (n) pelekendiş (n): tarla sürerken
pel-II (n): l)kadmlarm süs için karasabanın giremediği ve
boyunlarına veya başlıkları dolayısıyla sürülemeyen, an
na taktıkları altın ve gümüş cak kazma ile kazmak veya
dışındaki madeni para 2)pul bellemek suretiyle ekin eki
(kadın başörtüsü veya giysi lebilen engebeli yeri kazıp/
lerinde süs olarak kullanı belleyip ekme
lan^ pelel (n): b. pilar (n)
pel û pot: eski püskü peleng, -â-I: b. piling, -e-I
pel û potî (zh): eski püskü pelerîn (n): pelerin, harmani,
giysi(ler) harmaniye
pel-port (n): b. pil-purt (n) pelesqa (m): b. palasqa (m)
pel-purt (n): b. pil-purt (n) peleverdayîş (n): tarla sürer
pelas (n): b. palas (n) ken karasabanın giremediği
pelax (n): b. palaxe (m) sürülememiş yer bırakma
pelaxi (m): b. palaxe (m) pelexnayene: b. pelixnayene
pelaxnayene: b. pelixnayene pelexnayîne: b. pelixnayene
pelaxûpuş (n): b. puşûpala- pelexnayîş (n) b. pelixnayîş (n)
xe (m) . pelezîyayene: b. pilozîya-
pelçiqîyayene: ezilmek yene
pelçiqnayene: ezmek peleznayene: b. piloznayene
pelçiqnayîş (n): ezme peleznayîne: b. piloznayene
pelçixîyayene: b. pelçiqîya- peleznayîş (n): piloznayîş (n)
peler (n): b. pilar (n) pelxaçi (m): b. pelxaçe (m)
pelg (n): b. pel-I (n) pelxeçîyayene: b. pelçiqîya-
pelge (m): b. pel-I (n), velg-I (n) yene
pelhel (n): b. pilole (m) pelxeçnayene: b. pelçiqna-
pelik (n): l)kadmların süs için yene
boyunlarına veya başlıkları pelxeçnayîş (n): b. pelçiqna-
na taktıkları altın ve gümüş yîş (n)
dışındaki madeni para 2)pul pelxiçîyayene: b, pelçiqîya-
(kadın başörtüsü veya giysi yene
lerinde süs olarak kullanı pelxiçnayene: b. pelçiqna-
lan) 3)b. peltik (n) yene
pelike (m): b. pelek (n) pelxiçnayîş (n): b. pelçiqna-
pelin, -e: yapraklı yîş (n)
pelini (m); b. peline (m) peme (n): pamuk
pelixîyayene: ezilmek pemeyen, -e-I: pamuklu, pa
pelixnayene: ezmek (üzüm vb. muktan yapılma
için) pemeyen-II (n): pamuklu (pa
pelixnayîş (n): ezme muk ipliğiyle dokunmuş ku
pelîkane (m): pelikan maş)
pelpelik (n): b. pelik (n) pemeyin, -e: pamuklu
pelpelike (m): kelebek pemi (n): b. peme (n)
pelqike (m): kabarcık (tıpta) penas (m): b. penese (m)
pelqike bîyene: kabarcık penc (n): b. pence-I (n)
oluşmak (tıpta), şıklak ol penc kerdene: b. pençe
mak kerdene
pelqike kerdene: kabarcık pence-I (n): l)pençe (hayvan
oluşturmak (tıpta) pençesi) 2)b. pençe (n)
peltik (n): siperlik (şapka için), pençe kerdene: l)pençele-
siper (şapka için) mek (hayvan pençesiyle) 2)b.
peltike şewqa (n): şapka si pençe kerdene
peri, şapka siperliği pençe piro dayene: pençe
pelüş (n): pelüş vurmak
pelxaçe (m): kömbe (küle gö pençe ra ... estene: b. pen
mülerek pişirilen mayasız çe ra ... eştene
çörek) pençe ra ... eştene: pençe
pelxaça dekerda (m): bir atmak
çeşit kömbe pencî kerdene: pençelemek
pelxaçel bîyene: ezilmek (hayvan pençesiyle)
pelxaçel kerdene: ezmek pencîpirobîyayîş (n): pen-
pelxaçelkardiş (n): b. pelxa- çeleme
çelkerdiş (n) pencîpiro bîyene: pençele
pelxaçelkerdiş (n): ezme mek
pence-II (n): kök mak
pencekerdiş (n): l)pençeleme pencurik kerdene: pençe
(hayvan pençesiyle) 2)b. lemek (hayvan pençesiyle)
pençekerdiş (n) pencurik ... eştene: pençe
pencera (m): pencere atmak
pencere (n): b. pencera (m) pencurikkerdiş (n): pençele
penci (n): b. pençe (n) me (hayvan pençesiyle)
pencik-I (n): pençe (hayvan pencurîkerdiş (n): pençeleme
pençesi) (hayvan pençesiyle)
pencik estene: b. pencik pencurr (n): b. pencur (n)
eştene pencurrî kerdene: b. pen
pencik eştene: pençe at curî kerdene
mak pencurrik (n): b. pencurik (n)
pencik kerdene: pençele- p en cu rrik ci eştene: b.
mek (hayvan pençesiyle) p en cu rik ... eştene
pencik r a ... estene: b. pen pencurrik eştene: b. pen
cik r a ... eştene curik eştene
pencik ra ... eştene: pençe p e n c u r rik k erd en e: b.
atmak pencurik kerdene
pencik-II (n): kök pencurrikkerdiş (n): b. pen-
pencikkerdiş (n): pençeleme curikkerdiş (n)
(hayvan pençesiyle) pencurrîkerdiş (n): b. pencu
penciknayene: pençelemek rîkerdiş (n)
(hayvan pençesiyle) p en çe (n):l) b. pence-I (n)
penciknayîş (n): pençeleme 2)pençe (ayakkabı pençesi)
(hayvan pençesiyle) pençe kerdene: pençele
pencifa (m): b. pencera (m) mek, pençe çakmak, pençe
pencîkerdiş (n): pençeleme yapmak (ayakkabı için)
(hayvan pençesiyle) p e n çe ... sanayene: b. pen
penckerdiş (n): b. penceker- çe ... şanayene
diş (n) pençe ... sanayîş: b. pençe
pencur (n): pençe (hayvan pen ... şanayîş
çesi) pençe ... şanayene: pençe-
pencurî kerdene: pençe lemek, pençe çakmak, pençe
lemek (hayvan pençesiyle) yapmak (ayakkabı için)
pencurik (n): pençe (hayvan pençe ... şanayîş: pençe-
pençesi) leme (ayakkabı için)
pencurik ci estene: b. pen pençî kerdene: b. p encî
curik ... eştene kerdene
pencurik estene: b. pen pençeçî, -ye: ayakkabı tamirci
curik eştene si, ayakkabı onarımcısı,
pencurik eştene: pençe at ayakkabıcı (onanmcı), yama-
cı (ayakkabı onaran) penîro münde (n): b. penî
pen çeçîyen î (m): yamacılık ro mûnite (n)
(ayakkabı onarımcılığı) penîro mûnite (n): bir çeşit
p e n ç e ç îy î (m): yamacılık peynir
(ayakkabı onarımcılığı) pense (n): b. penese (m)
pençekerdiş (n): pençeleme pensi (n): b. penese (m)
(ayakkabı için) penye (n): penye
pençere (n): b. pencera (m) pepik (n): şerit, tenya
pençîkerdiş (n): b. pencîker- pepî kerdene: giymek (ayak
diş (n) kabı, pantolon vb. için) (ço
pendariti (m): b. penderite (m) cuk dilinde)
penderite (m): dövme, ayran pepîkerdiş (n): giyme (ayak
ve kızartılmış yağdan yapı kabı, pantolon vb. için) (ço
lan bir yemek cuk dilinde)
penderiti (m): b. penderite (m) peppa (n): giyme (ayakkabı,
pendir (n): b. penîr (n) pantolon vb. için) (çocuk
pendiriti (m): b. penderite (m) dilinde)
pendîr (n): b. penîr (n) pepug (n): b. pepûk, -e
penduriti (m): b. penderite (m) pepuk (n): b. pepûk, -e
penduruti (m): b. penderite (m) pepû (n): b. pepûk, -e
pendurriti (m): b. penderite (m) pepûg (n): b. pepûk, -e
pendusayene: şişmek pepûk, -e: guguk
pendusnayene: şişirmek peqlewa (m): b. baqlawa (m)
penes (m): b. penese (m) peqlewe (n): b. baqlawa (m)
penes (n): b. penese (m) peqpeqok (n): çekirge
penese (m): l)kadmlarm süs per (n): l)b. perr (n) 2)b. pel-I (n)
için boyunlarma veya başlık pere mewe (n): b. pele me-
larına taktıkları altın ve gü we (n)
müş dışındaki madeni para pere meybi (n): b. pele me-
2)penes 3) pul (kadın başör we (n)
tüsü veya giysilerinde süs pera dayene: b. pira dayene
olarak kullanılan) pera dîyayene: b. pira dî-
penesik (n): hızma yayene
penezik (n): b. penesik (n) pera gîrîyayene: b. pira gî-
penguen, -e: penguen rîyayene
penîr (n): peynir pera guretene: b. pira gi-
penîre şewaqan (n): bir çe rewtene
şit peynir peradayîş (n): b. piradayîş (n)
penîro helenaye (n): eritil peradîyayîş (n): b. piradîya-
miş peynir yîş (n) ;
penîro helnaye (n): b. penî peragerîyayîş (n): b. piragîrî-
ro helenaye (n) yayîş(n)
perr
peragîrîyayîş (n): b. piragîrî- perîn (n): b. piren (n)
yayîş (n) perjîn (n): b. perçîn (n)
peraguretiş (n): b. piragirew- perjun (m): b. pirojine (m)
tiş(n) pero cenayene: b . ... ro cena-
perarey (n): bugünden önceki yene
üçüncü gün perö dayene: b. piro da
perare (n): b. perarey (n) yene
perarey (n): b. perarey (n) peroj (n): öğle, öğleyin (öğle
perayene: b. perrayene vakti)
. perayîş (n): b. perrayîş (n) peroj ra dime: b. perojî ra
percîn (n): b. perçîn (n). dime
percîne (m): çalı parçası (kü peroj û peşewe: gece gün
çük ağaç parçası) düz
percîyen (n): b. perçîn (n) perojî ra aver: öğleden önce
percîyeni (n): b. perçîn (n) perojî ra ave: b. perojî ra
perçîn (n): çit, çeper aver
perda (m): b. perde (n) p e ro jî ra dima: öğleden
perda çimî (n): b. perdeye sonra
çimî (n) perojî ra dime: öğleden son
perde (n): perde ra
perdeye çimî (n): gözdeki perojî ra tepîya: öğleden
saydam tabaka sonra
perdeyo tulin (n): tül perde perojî ra tepya: b. perojî
pere (n): para ra tepîya
pereyo qelp/pereyo sexte/ peye perojî (n): öğleden son
pereyo yatme: sahte para ra
perey (n): bugünden önceki peroj-peşewe: gece gündüz
ikinci gün (önceki gün, evvel perojîye (m): öğle yemeği
ki gün) . peroz (n): b. peroj (n)
pereyân, -e: önceki günkü, ön peroz û pesewe: b. peroj û
ceki günden kalma peşewe
pereyin, -e: b. pereyen, -e perozîye (m): b. perojîye (m)
pereyîn (n): b. pereyen (n) perpal (n): b. pirpar (n)
pere (n) b. perey (n) perpar (n): b. pirpar (n)
peren (n): b. piren (n) perperik-I (n): b. pelik (n)
perâyen (n): b. pereyen (n) perperik-II (n): b. perperike (m)
pergel (n): pergel perperike (m): kelebek
perik (n): b. pelik (n) perpûn (n): aşı (tipta)
perin, -e-I: b. pelin, -e perr (n): l)kanat, kol, taraf
perin-II (n): b. piren (n) perro çep (n): sol kol, sol ka
perin-tum anî (zh): b. pi- nat, sol taraf
ren-tumanî (zh) perro rast (n): sağ kol, sağ
kanat, sağ taraf persû (m): b. parsû (m)
2)b. pel-I (n) pertal (n): alık (eskimiş giysi),
perr dayene: b. pel dayene eski püskü giysi
perr rakerdene: b. pel ra pertalin, -e: eski püskü giysili
kerdene Perû (n): Peru
perrayene: akmak (yıldız ak perû dayene: b. piro dayene
mak), kaymak (yıldız kay perûke (m): peruk
mak) pervaz (n): b. perwaz (n)
Em şo estareyek p erra / perwaz (n): pervaz
raperra/qilîya/rijîya. (Bu perwaze (n): b. perwaz (n)
gece bir yıldız kaydı.) perwazi (m): b. perwaz (n)
perrayîş (n): kayma (yıldız perwerde (n): eğitim, öğrenim
kayması) perw erde bîyene: eğitil
perre (m): l)b. perr (n) 2)b. mek
pel-I (n) perw erde kerdene: eğit
perra mewze (m): b. pele mek
mewe (iı) wezarete perwerdeyî (n):
perrik (n): b. pelik (n) eğitim bakanlığı
perrin, -i: b. pelin, -e perwerdebîyayîş (n): eğitilme
perroc (n): b. peroj (n) perwerdekar, -e: l)eğitbilim-
perrocî (m): b. perojîye (m) ci, eğitimci, pedagog 2)eğit-
perroj (n): b. peroj (n) men
perrojîye (m): b. perojîye (m) perwerdekerdiş (n): eğitme .
perroz (n): b. peroj (n) perxeçîyayene: b. pelçiqîya-
perrozîye (m): b. perojîye (m) yene
pers-I (n): soru, sual perxeçnayene: b. pelçiqna-
pers kerdene: sormak, sual yene
etmek perxeçnayîş (n): b. pelçiqna-
perso negatif (n): olumsuz yîş(n)
sorü perzim (n): b. parzun (n)
perso p ozîtîf (n): olumlu perzim kerdene: b. parzun
soru kerdene
pers-II (m): b. perse (m) perzimkerdiş (n): b. parzun-
persayene: l)sormak, sual et kerdiş (n)
mek 2)sorgulamak perzun (n): b. parzun (n)
persayîş (n): l)sorma, sual et perzun kerdene: b. par
me 2)sorgu, sorgulama zun kerdene
perse (m): l)mesele (sorun), so perzunkerdiş (n): b. parzun-
run, problem 2)söz kerdiş (n)
perse dayene: söz vermek perzûn (n): b. parzun (n)
perskerdiş (n): sorma, sual perzûn kerdene: b. par-
etme zun kerdene
pexîlî
perzûn ro dayene: b. par- yîş (n) t
zun ro dayene pewcnayene: b. pewjnayene
perzûn ro gunayene: b. pewcnayîş(n)^b. pewjnayîş (n)
parzun ro ginayene pewjîyaya (m): pişkin
perzûnkerdiş (n): b. parzun- pewjîyaye (n): pişkin
kerdiş (n) pevvjîyayene: pişmek
perzûnrodayîş (n): b. par- Nan pewjîya. (Ekmek piş
zunrodayîş (n) ti.)
perzûnrogunayîş (n): b. par- pewjîyayîş (n): pişme
zunroginayîş (n) pewjîyayîye (m): pişkin
pes (n): l)küçükbaş 2)küçükbaş pewjnayene: pişirmek
hayvan sürüsü: pewjnayîş (n): pişirme
pesenayene: övmek pewraz (n): b. perwaz (n)
pesenayîş (n): övgü, övme pewta (m): pişirilmiş olan, piş
peskofî (m): b. pezkovîye (m) kin
peskovî (m): b. pezkovîye (m) pewte (n): pişirilmiş olan, piş
peskûfî (m): b. pezkovîye (m) kin
peskûvî (m): b. pezkovîye (m) pewtene: pişirmek
pesn dayene: övmek Ma nan pewt. (Ekmek pişir
pesndayîş (n): övgü, övme dik.) '
peşeme (n): b. panşeme (n) pewtini: b. pewtene
peşgîre (m): b. peşgîre (m) pewtiş (n): pişirme
peşime (n): b. panşeme (n) pewtîye (m): pişirilmiş olan,
peşm (n): yün pişkin
peşmen, -e: yünlü (yünden ya pexel, -e: b. pexîl, -e
pılmış olan) pexele (m): b. pexîlî (m), pexî-
peşmin, -e: yünlü (içinde yün lîye(m)
de bulunan) pexele kerdene: b. pexîlî
peşmıreyîş (n): b. peşmirîya- kerdene
yîş (n) pexelî (m): b. pexîlî (m), pexî-
peşmirîyayene: gülümsemek lîye(m)
peşmirîyayîş (n): gülümseme: pexelî kerdene: b. pexîlî
peşmî (m): b. peşm (n) kerdene
peşmyen: b. peşmen, -e, peş pexîl, -e: l)kıskanç, günücü,
m in , -e hasetçi (başkasını çekeme
peştî (m): b. piştî (m) yen) 2)cimri
petrol (n): petrol pexîlenî (m): cimrilik
pewcîyaya (m): b. pewjîyaya (m) pexîlî (m): l)kıskançlık, günü,
pewcîyaye (n): b. pewjîyaye (n) günücülük, hasetlik (çe-
p ew cîyayen e: b. pew jîya- kemezlik), çekememezlik
yene 2)cimıilik
pewcîyayış (n): b. pewjîya- pexîlî kerdene: l)kıskan-
mak, günülemek, haset et peyatîye (m): adamlık
mek (çekememek) 2)cimrilik peyayîye (m): adamlık
etmek peyda kerdene: sağlamak, te
pexîlîye (m): l)kıskançlık, gü min etmek
nü, günücülük, hasetlik (çe- peydakerdiş (n): sağlama, te
kemezlik), çekememezlik min etme
2)cimrilik peyde eştene: ertelemek, talik
p exîlîye kerdene: l)kıs- etmek
kanmak, günülemek, haset peydeeştiş (n): erteleme, talik
etmek (çekememek) 2)cimri- peye-I (n): b. peya (n)
lik etemek peye-II (n): b. peyen (n)
pey-I (nm, m): arka pey edat (n): artedat
pey de: geride, arkada peyek (n): b. peyike (m)
pey di: b. pey de peyeki (m): b. peyîke (m)
pey ra: arkadan, arkasından peyen, -i: b. peyen, -e
pey ... de: arkasında peyen, -e: son, sondaki, sonuncu
pey ... di: b. pey ... de Na reya peyen a. (Bu son
p e y ... ra: arkasından kezdir.) *
Merdek pey b en ra vejîya. peyene (m): nihayet, sonunda
(Adam kapının arkasından peyig (m): b. peyike (m)
çıktı.) peyigi (m): b. peyike (m)
pey-II (nm & s, n): art peyike (m): şalvarın iki bacak
pey ea: b. peye cû arasında sarkan arka bölü
pey co: b. peye cû . mü
pey coy: b. peye cû peyiki (m): b. peyike (m)
pey do: b. peye cû peyin, -e: b. peyen, -e
peye co: b. peye cû peyîg (m): b. peyike (m)
peye conî: b. peye cû peyîgi (m): b. peyike (m)
peye coy: b. peye cû peyîk (m): b. peyike (m)
peye cû: ondan sonra peyîke (m): l)b. peyike (m)
peye cûnî: b. peye cû 2)baldır, incik
p eye p e ro jî (n): öğleden peyîn, -e: b. peyen, -e
sonra peyk (n): uydu
pey-III: l)b. bi peykanî: geri geri
pey qapan setene: b. bi qa- peykanî şîyene: geri geri
pan sentene gitmek, arka arka gitmek
pey qapûn setene: b. bi qa- peyker (n): heykel
pan sentene peykertiraş, -e: heykeltıraş
2) b. pe peymane (m): antlaşma
peyzanayene: b. pezana- peymana enternasyonale
yene (m): uluslararası antlaşma
pey a (n): adam peymana mîyanneteweyî
(m): uluslararası antlaşma yet, son, sonuç, netice
peymawitene: b. peymitene peynîya ... ameyene: bit
peymawitiş (n): b. peymitiş (n) mek ^ ^
peymawîyayene: b. peymî- peynîya ... hameyîne: b.
yayene p eyn îya... ameyene
peymawîyayîş (n): b. peymî- peyn îya ... om eyîne: b.
yayîş (n) p eyn îya... ameyene
peymayîş (n): b. peymitiş (n) peynîye ardene: sonuçlan
peyme (n): ölçü, mikyas dırmak, bitirmek
peymeye dergiye: uzunluk peynîye de: nihayet, sonun
ölçüleri da
peymeye giranîye: ağırlık peynîye piro ameyene: bit
ölçüleri mek
peym eye rîverîye: yüzey peynîye piro ardene: so
ölçüleri (mat) nuçlandırmak, bitirmek
peymitene: Ölçmek peynîyeardiş (n): bitirme, so
peymitiş (n): ölçme nuçlandırma
peymîyayene: ölçülmek peynîyepiroardiş (n): bitirme,
peymîyayîş (n): ölçülme sonuçlandırma
peyname (n): soyadı peynîyeser şîyene: geri geri
peyneser: b. peyser gitmek, arka arka gitmek
peynî (m): arka, art, nihayet, peypeykî: geri geri
son, sonuç, netice peypeykî şîyene: geri geri
Peynîya ne m erdim i se gitmek, arka arka gitmek
bena? (Bu adamın sonu ne pey say ene: kurumak
olacak?) peysayîş (n): kuruma
peynî ardene: sonuçlandır peyser: geri, geri geri, gerisin
mak, bitirmek geri, gerisingeriye
peynî de: nihayet, sonunda peyser de: geri, gerisingeri,
peynî di: b. peynî de gerisingeriye
peynî piro ameyene: bit peyser di: b. peyser de
mek p eyser şîyene: geri geri
peynî piro ardene: sonuç gitmek, arka arka gitmek
landırmak, bitirmek peysnayene: kurutmak
p ey n î p ir o om eyîne: b. peysnayîş (n): kurutma
peynî piro ameyene peyşayene: b. peşayene
peyn îya... ameyîş: bitme peyşayîş (n): b. peşayîş (n)
peynîardiş (n): bitirme, sonuç peyşnayene: b. peşnayene
landırma peyşnayîş (n): b. peşnayîş (n)
peynîpiroardiş (n): bitirme, peyxember (n): b. pexamber (n)
sonuçlandırma pez (n): b. pes (n)
peynîye (m): arka, art, niha pezbend (n): b. bazbend (n)
pezkofî: b. pezkovî, -ye belini doğrultmadan, eğilmiş
pezkovî, -ye: yabankeçisi, -ye durumda ekin biçmekte ya
pezkûfî: b. pezkovî rışmak
pezkûvî: b. pezkovî pehesnayene: uyarmak, ikaz
pezn (m): b. bejne (m) etmek
pezne (m): b. bejne (m) pehesnayîş (n): uyarma, ikaz
pe-I: ile, vasıtasıyla etme
Pe tercum anî îfade da. pej (n): pîj (n)
(Tercüman vasıtasıyla ifade pejik (n): pîjik (n)
verdi.) pekerdene: anlaşmak
p§ dejayene: -e üzülmek pekerdiş (n): anlaşma
pe tal bîyene: -e üzülmek pekewtene: çatışmak
pe ... a: b. bi ... ra pekewtiş (n): çatışma
pâ ... ya: b. bi ... wa pel (n): dalga
pe-II (n): b. pey-II (n) pele erdlerzî (n): deprem
peameyene: anlaşmak, barış dalgası
mak pelav (n): ayakkabı
peameyîş (n): anlaşma, barış pele (m): b. pel (n) .
ma pelek (n): bez torba, torba
peardene: barıştırmak peleke çimî (n): gözün altın
peardiş (n): barıştırma daki deri
peç (m): b. peçe (m) peleke (n): b. pelek (n)
peçe (m): toyaka pelike (n): b. pelek (n)
peçe tede tadayene: (meca pemawitene: b. peymitene
zen) eziyet etmek pemawitiş (n): b. peymitiş (n)
peçi (m): b. peçe (m) pemawîyayene: b. peymîya-
peçi tede tadayîne: b. peçe yene x
tede tadayene pemawîyayîş (n): b. peymîya-
peda kerdene: b. peyda ker yîş (n)
dene peme (n) b. peyme (n)
pedakerdiş (n): b. peydaker- pemitene: b. peymitene
diş(n) pemiteni: b. peymitene
pedest: elbirliği pemitiş (n): b. peymitiş (n)
pedesta: elbirliğiyle, elbirliği pem îyayene: b. peym îya-
pedima: arka arkaya, art arda yene
pedime: arka arkaya, art arda pem îyayene: b. p ey m îya-
pâeysnayene: b. pehesnayene
yene pemîyayîş (n): b. peymîya-
peeysnayîş (n): b. pehesna- yîş (n)
yîş(n) pendir (n): b. penîr (n)
peen (n): b. peyen (n) pendîr (n): b. penîr (n)
pegur antene: çömelmeden ve penî (m): b. peynî (m)
penî ardene: b. peynî ar perinî: b. perune
dene perin (n): b. piren (n)
penî piro amayene: b. pey perîn-timonî (zh): b. pirentu-
nî piro ameyene manî (zh)
penî piro ameyîne: b. pey perîne: b. perune
nî piro ameyene perîyûne: b. perune
p en î p iro ham eyîne: b. perkin: b. perune
peynî piro ameyene pero: bütün, hep, hepsi, tüm,
penîr (n): b. penîr (n) tümü
penîye (m): b. peynîye (m) pero pîya: hep birlikte, tü
p en îya... amayîne: b. pey- mü birlikte
n îy a ... ameyene pero dayene: çarpışmak, ça
penîye ardene: b. peynîye tışmak, dövüşmek
ardene pero dayene: b. pero daye
penîye de: b. peynîye de ne
penîye piro amayene: b. pero ginayene: çarpışmak
peynîye piro ameyene pero gunayene. b. pero gi-
penîye piro ameyîne: b. nayene
peynîye piro ameyene perodayîş (n): b. perodayîş (n)
pepersayîş (n): birbirinin hal perodayîş (n): çarpışma, ça
hatırını sorma tışma, dövüş, dövüşme
pepey ra: arka arkaya, art arda peroginayîş (n): çarpışma
per-I (n): baba perogunayîş (n): b. perogina
Pere mi mi ra va. (Babam yîş (n)
bana söyledi.) peroyen: b. perune I
per-II (n): b. perr (n) peroyî: genel, umumi
per-İII: b. pero peroyîne: b. perune
per dayîne: b. pero dayene perr (n): b. perr (n)
perafteste (n): bileşik persayîş (n): b. persayîş (n)
perabestîye (m): bileşik Pertage (m): Pertek
perar (n): önceki yıl (geçen yıl peru:b. pero
dan önceki yıl) perune: hepsi, tümü; hepsini,
perare (m): patika tümünü
perarey (n): b. perarey (n) peruni: b. perune
perari (m): b. perare (m) perû: b. pero
perdayîş (n): b. perodayîş (n) perû dayîne: b. pero dayene
peri: b. pero perûdayîş (n): b. perodayîş (n)
peri pîya: b. pero pîya , pes: b. peş (n)
perin (n): b. piren (n) pesaye (n): b. peşaye (n)
perin: b. perune pesayene-I: b. peşayene
perine: b. perune pesayene-II: b. peysayene
perini: b. perune pesayene: b. peşayene
pesayîş-I
pesayîş-I (n): b. peşayîş (n) peşmali (m): b. peşmale (m)
pesayîş-II (n): b. peysayîş (n) peşmin, -e: b. peşmin, -e
peşayîye (m): b. peşayîye (m) peşmyen: b. peşmen^ -e, peş-
pese (m): b. peşe (m) min, -e
peser bîyayene: b. peser bi peşnayene: pişirmek
yene peşnayîş (n): pişirme
peser bîyene: toplanmak peşnîyaze (m): öneri, teklif
peser kerdene: toplamak peşnîyaza qanûnî (m): ya
peserbîyayîş (n): toplanma sa önerisi, kanım teklifi
peserkerdiş (n): toplama peştemale (m): peştamal
peşnayene: b. peşnayene peşûnayene: birbirine karış
pesnayîs (n): b. peşnayîş (n) tırmak
pesnayîş (n): b. peşnayîş (n) pet, -e: l)dinç, zinde
peştemale (m): b. peştemale pet bîyayene: b. pet bîye
(m) ne
pesir (n): etek (kadın eteği), fis pet bîyene: dinç olmak, zin
tan eteği de olmak
pesir (n): l)yaka 2)b. pesir (n) Şarîbane pîr bîbî la hema
pesîre çaketî/setreyî/şakî pet bî. (Şarîbane yaşlan
(n): ceket yakası mıştı ama henüz dinçti.)
pesîro gilover (n): yuvarlak 2)zengin, varlıklı
yaka petage (m): kovan (an kovanı)
pesîro tîk (n): dik yaka (ka petaga hem genî (m): b.
zak vb. için) petaga hingimem (m)
peşmale (m): b. peşmale (m) petaga hingimem (m): ko
peşnayene: b. peysnayene van (arı kovanı)
pesnayîş (n): b. peysnayîş (n) petey (m): b. petî (m), petîye (m)
peş (n); etek (kadın eteği) peti (m): b. pete (m)
peşe fîstanî (n): fistan eteği petî (m): zenginlik, varlıklılık
peşanayene: birbirine karış petîye (m): zenginlik, varlıklı
tırmak lık
peşaya (m): pişkin peveronayîş (n): karşılaştır
peşaye (n): pişkin ma, mukayese
peşayene: pişmek peverûnayîş (ix): b. pevero
peşayîş (n): pişme nayîş (n)
peşayîye (m): pişkin pewer (n): katık
peşe (m): ağ, apışlık pexamber (n): peygamber
peşgîre (m): mendil pexam bere (m): b. pexam-
peşkeşkar (n) (TE): sunucu berîye (m), pexamberî (m)
peşkire (m): b. peşgîre (m) pexamberî (m): peygamberlik
peşm (m): b. peşm (n) . pexamberîye (m): peygamber
peşmale (m): peştamal lik
pexember (n): b. pexamber (n) Phnom Penh (n): Pnom Penh
pexemberey (m): b. pexam- pi kerdeni: b. pu kerdene
berîye (m), pexamberî (m) piçe: biraz
pexem bere (m): b. pexam- piçe: b. piçe
berîye (m), pexamberî (m) piçeke: b. piçe
pexemberî (m): b. pexambe- pidî (m): b. pudîve (m)
rîye (m), pexamberî (m) pijik (m): b. pizrıke (m) , »
pexmer (n): b. pexamber (n) pijiqîyayene: püskürmek
pexmerî (m): b. pexamberîye pijiqîyayîş (n): püskürme
(m), pexamberî (m) pijiqîyayîşe lavî (n): lav
pey-I (nm, m): b. pey-I (nm, m) püskürmesi
pey de: b. pey de pijiqîyayîşe volkanî (n):
pey ra: b. pey ra yanardağ püskürmesi
pey ... de: b. pey ... de pijiqnayene: püskürtmek
pey-II (n): b. pey-II (n) pijiqnayîş (n): püskürtme
pey co: b. peyâ cû pijrûgî (zh): içyağmm kızartıl
peye conî: b. peye cû masıyla meydana gelen bir
peye coy: b. peye cû yiyecek
peye coyî: b. peye cû pikerdiş (n): b. pukerdiş (n)
peye cû: b. peye cû pil-purt (n): eşya
peye cûnî: b. peye cû pilar (n): etene, meşime, son
peyda kerdene: b. peyda ker pilas (n): b. palas (n)
dene pilaxnayîne: b. pelixnayene
peydakerdiş (n): b. peyda- pilaxnayîş (n) b. pelixnayîş (n)
kerdiş (n) Pilemurîye (m): Pülümür
peyen, -e: b. peyen, -e pilepile kerdene: b. p ilpil
pâye (n): b. peyen (n) kerdene
peyen, -e: b. peyen, -e pilesik (n): b. bilusk (n)
pâyike (m): b. peyîke (m) pileş (n): b. peş (n), pesir (n)
peyîke (m): b. peyîke (m) pilik-I (n): çok ince bulgur
peyîn (n): b. peyen (n) pilik-II (n): b. peltik (n)
peynî (m): b. peynî (m) pilike şowqî (m): b. peltike
peynî ardene: b. peynî ar- şewqa (n)
dene pilik-III (m): b. pilike
peynîye (m): b. peynîye (m) pilik bîyayene: b. pilike
peynîye ardene: b. peynî- bîyene
ye ardene pilik dayene: b. pilike da
pâyser: b. peyser yene
peyser de: b. peyser de p ilik kerdene: b. p ilike
peyser şîyayene: b. peyser kerdene ,
şîyene pilike (m): l)ibik 2)kabarcık
pezanayene: haberdar olmak (tıpta)
pilike bîyayene: b. pilike dindane kesî pilole di şikî
bîyene y e n e .” (vateye verenan)
p ilik e bîyen e: kabarcık (Şanssız kişinin dişleri bula
oluşmak (tıpta), şıklak ol maç yerken [bile] kırılır.)
mak (atasözü)
p ilik e dayene: kabarcık pilola sûre (m): su ve undan
oluşmak (tıpta), şıklak ol yapılan, içine yağ ve pekmez,
mak katılarak da yenebilen bula
pilike kerdene: kabarcık maç
oluşturmak(tıpta) pilor-I (n): b. pilole (m)
piliki (m): b. peltik (n) pilor-II (n): b. pilar (n)
pilikey şewqa (m): b. pel- pilozîyayene: ezilmek (üzüm
tike şewqa (n) vb. için)
piling, -e-I: kaplan piloznayene: ezmek (üzüm vb.
piling-II (n): kor için)
pilint, -e: pis piloznayîş (n): ezme
pilinti (m): b. pilinte (m) p ilp il kerdene: homurdan
pilixnayîne: b. pelixnayene mak
piliznayîne: b. piloznayene pilqik (m): b. pelqike (m)
pilîşk (n): çapak pilqik bîyayene: b. pelqike
pilîşk gir e wt ene: çapak bîyene
lanmak pilqik kerdene: b. pelqike
pilîşk guretene: b. pilîşk kerdene
girewtene pilx (m): b. pilxe (m)
pilîxayene: b. pelixîyayene pilxe (m): sümük
pilîxnayene: b. pelixnayene pimpar (n): b. pirpar (n)
pilîxnayîş (n): b. pelixnayîş (n) pincar (n): yenilebilen semiz
pilîyayene: homurdanmak otu vb. otsu bitkilerin genel
pillik (n): b. peltik (n) adı
pillike şewqî (n): b. peltike pincirare (m): b. pincirarî (m)
şewqa (n) pincirarî (m): yorgan iğnesi
pillik (m): b. pilike (m) pind (n): gonca, konca, tomur
pillik bîyayene: b. pilike cuk
bîyene Y pind dayene: tomurcuklan
pillik dayene: b. pilike da mak
yene p in d ik (n): gonca, konca,
pillik kerdene: b. pilike tomurcuk
kerdene pindosîyene: b. pendusaye-
pilol (m): b. pilole (m) ne
pilole (m): bulamaç (sulu, cıvık pindosnayene: b. pendusna-
hamur) yene
“Siude kesî [ke] çin bi, pingil (n): b. piling-II (n)
pinpinik(n): b. pinpinîke (m) piragerîyayîş (n): b. piragîrî-
pinpinîke (m): kelebek yayîş (n)
pintî: b. pintin, -e ' piragirewtiş (n): giyme (giysi
pintin, -e: pis için)
pir, -i: b. pirr, -e piragirotiş (n): b. piragirew-
pir kerdene: b. pirr kerde tiş^ . •
ne piragîrîyayîş (n): giyilme (giy
pira cerîyayene: b. pira gîrî si için)
yayene piraguretiş (n): b. piragirew-
p ira dayene: giydirmek> tiş(n)
(giysi için) piragurotiş (n): b. piragirew-
pira dîyayene: giydirilmek tiş (n)
(giysi için) pirakerde (n): sürülü
pira gerîyayene: b. pira gî- pirakerdîye (m): sürülü
rîyayene piran (n): lokma
p ira girew tene: giymek piranan dima bîyene: ye
(giysi için) mek peşinde olmak (çıkar pe
pira girotene: b. pira gi- şinde olmak)
rewtene pirare (n): b. perarey (n)
pira gîrîyayene: giyilmek pirasa (n): b. pirase (n)
(giysi için) pirase (n): pırasa
• A A 1 A ' A_
_
Roşan de kince/cile newe- pıraşıyayış: b .... raşıyayış
yî pira gîrîyene. (Bayram piraynaya (m): b. pirenaya
da yeni giysiler giyilir.) (m), pirenayîye (m)
R oşa n de k in c e /c ile piraynaye (n): b. pirenaye (n)
new eyî yene piragirew- piraynayene: b. pirenayene
tene. (Bayramda yeni giysi- piraynayîş (n): b. pirenayîş (n)
1er giyilir.) pirçin (m): b. pirojine (m)
pira guretene: b. pira gi- pircini (m): b. pirojine (m)
rewtene pircûn (m): b. pirojine (m)
pira kerdene: -e sürmek pirç (ri): yün
pira soynayene: -e sürmek pirçen, -e: yünlü (yünden ya
pira soynîyayene: -e sürül pılmış olan)
mek pirçikin (m): b. pirçikine (m)
pira şîyayene: b .... ra şîye pirçikine (m): şeftali
ne pirçiknayene: yolmak (tüy vb.
piracerîyayîş (n):b. piragî- için)
rîyayîş (n) . pirçiknayene: b. pirçikna
piradayîş (n): giydirme (giysi yene
için) pirçiknayîş (n): yolma (tüy vb.
p irad îyayîş (ri): giydirilme için)
(giysi için) pirçin, -e: yünlü (içinde yün de
bulunan) dm donu)
pird (n): köprü pirentaq, -e: üzerinde sadece
pird (m): b. pirde-I (m) entari (gece entarisi) bulu
pirde-I (m): binanın çatısını nan
taşıması için tavanda yatay piren taqi (m): b. pirenta-
olarak kullanılan kaim direk qe (m)
pirda muşeneyî (m): döve pireze (n): ): b. fireze (n)
nin tahtalarım birbirine bağ piri dayene: b. piro dayene
layan ve onlara enine çakıl piridayîş (n): b. pirodayîş (n)
mış olan çıta pirinaya (m): b. pirenaya (m)
pirde muşeneyî (m): b. pir- pirinaye (n): b. pirenaye (n) .
da muşeneyî (m) pirinayene: b. pirenayene
pirde-II: hemen, anında, bir pirinayîş (n): b. pirenayîş (n)
denbire pirîn (n): b. piren (n)
pirde merdene: hemen öl pirîn-timonî (zh): b. piren-tu-
mek, anında ölmek manî (zh)
pirdi-I (m): b. pirde-I (m) pirînaya (m): b. pirenaya (m)
pirdi-II: b. pirde-II pirînaye (n): b. pirenaye (n)
pirdi m erdene: b. pirde pirînayene: b. pirenayene
merdene pirînayîş (n): b. pirenayîş (n)
piredayîş (n): b. pirodayîş (n) pirjine (m): b.pirojine (m)
piren (n): entari (gecelik en pirjine ro gunayîne: b. pi-
tari) rojine ro ginayene
pirene marî (m): kav (yılan pirjini (m): b. pirojine (m)
gömleği, yılan derisi) pirjini ro dayîne: b. piroji
piren-pirenbazî (zh): gecelik ne ro dayene
(kadın için), pijama (kadın pirkerdiş (n): b. pirrkerdiş (n)
için) pirnaya (m): b. pirenayîye
piren-tumanî (zh): gecelik (er (m), pirenaya (m)
kek için), pijama (erkek için) pirnaye (n): b. pirenaye (n)
pirenaya (m): kavrulmuş olan pimayene: b. pirenayene
(nohut vb. için) pirnayîş (n): b. pirenayîş (n)
pirenaye (n): kavrulmuş olan pirnike (m): burun
(nohut vb. için) qula pirnike (m): burun de
pirenayene: kavurmak, kı liği
zartmak (ekmek vb. için) pirniki (m): b. pirnike (m)
pirenayîş (n): kavurma, kı pim ose çarixî (n): çarık burnu
zartma (ekmek vb. için) pirnose solî (n): ayakkabı
pirenayîye (m): kavrulmuş burnu
olan (nohut vb. için), kızartıl piro cenayene: l)b. ... rö ce-
mış olan (ekmek vb. için) nayene 2)bandırmak
pirenbazî (zh): don (uzun ka- p ir o d ayen e: l)vurmak
_______ pfrfl
2)çalmak (zil vs.) pirorînayîş (n): bandırma
piro kerdene-I: l)b. ... ro pirosnayene: b. piroşnayene
kerdene 2)giydirmek (pan pirosnayîş (n): b. piroşnayîş (n)
tolon vb. için) 3)üstüne dök p ir o şîy a y îş (n): b. ... ro-
mek, üzerine dökmek şîyayîş
piro rînayene: bandırmak piroşnayene: doğramak (ek
piro şîyayene: b. ... ro şî mek vb. için), ufalamak (ek
yene mek vb. için)
piro war kerdene: b. ... ro piroşnayîş (n): doğrama (ek
war kerdene mek vb. için), ufalama (ek
pirobedilîyayîş (n): tek kişiye mek vb. için)
karşı birkaç kişinin nöbet pirowarkerdiş (n): b. ... ro-
leşe bir şeyi yapması war kerdiş (n)
Zirave û V ilnaze, kare pirozin (m): b. pirojine (m)
rezî de Werfike ro bedilî- pirozine (m): b. pirojine (m)
yay la a reyna zî hende pirozine kerdene: b. piro
în an şik a y et n ek erd. jine kerdene
(Zırave ile Vilnaze, bağ işin pirpar (n): semizotu
de Werfıke’ye karşı nöbetleşe pirpir (n): b. pirpar (n)
çalıştılar ama o yine de onlar pirr, -e: dolu
kadar şikayetçi olmadı.) pirr bîyayene: b. pirr bîye
pirocen ayîş (n): l)b. ... rone
cenayîş 2)bandırma pirr bîyene: dolmak
pirocine (m): b. pirojine (m) pirr kerdene: doldurmak
pirodayîş (n): l)vurma 2)çal- pirrbeyîş (n): b. pirrbîyayîş (n)
ma(zilvs.) pirrbîyayîş (n): dolma
pirojine (m): kalbur pirri (m): b. pirre (m)
pirojine kerdene: kalbur pirrkerdiş (n): doldurma
lamak, çalkalamak, kalbur pirt: b. pitir, bitir
dan geçirmek pirt perar (n): b. bitir pe-
pirojine ro dayene: kalbur rar (n)
lamak, çalkalamak, kalbur pirtaqale (m): b. porteqale (m)
dan geçirmek pirteqal (m): b. porteqale (m)
pirojine ro ginayene: kal pirteqaleri (m): b. porteqa-
burlanmak, çalkalanmak, lere (m)
kalburdan geçirilmek pirteqali (m): b. porteqale (m)
pirokerdiş (n): b. 1)... roker- pirtik (n): b. purtik (n)
diş 2)giydirme (pantolon vb. p irtik sero kerdene: b.
için) purtik sero kerdene
piron (n): b. piran (n) pirtikin, -e: b. purtikin, -e
pironon dima bîyayene: b. pirtiqal (m): b. porteqale (m)
piranan dima bîyene pirtî (n): b. pirtû (n)
pirto: b. pitir, bitir piskilin, -e: püsküllü
pirto perarey (n): b. pitir piskivit (n): b. bîskuvît (n)
perarey (n) piskivîte (m): b. bîskuvît (n)
pirto perey (n): b. pitir pe- piskivîti (m); b. bîskuvît (n)
rey (n) piskone (n): bir tarafı yanıp
pirto perar (n): b. bitir pe- ateş haline gelmiş olan odun/
. rar (n) ağaç parçası
pirtqal (m): b. porteqale (m) piskoni (n): b. piskone (n)
pirtu (n): b. pirtû (n) piskul (n): b. piskile (m)
pirtû (n): giysilik kumaşların piskula muran (m): b. pis
geneladı kila murayan (m)
piruedayîş (n); b. pirodayîş (n) piskuli (m): b. piskile (m)
pirûdayîş (n): b. pirodayîş (ri) piskulin, -e: b. piskilin, -e
pirûn (n): b. piran (n) piskuwî (m): b. bîskuvît (n)
pirûnûn dima bîyayene: b. pisondî (m): b. piştwerdî (m)
piranan dima bîyene pisperike (m): kelebek
piryedayîş (n): b. pirodayîş (n) pispor, -e: uzman
piryen (n): b. pirân (ri) pispora anestezi (m): anes
piryentaq: b. pir£ntaq, -e tezi uzmanı
pisa (m): ağ, apışlık, uçkurluk pispora bütçe (m): bütçe
piseke (m): ağ, apışlık uzmanı
: ; piseki (m): b. piseke (m) pispora çimeyane merdi
pisgul (n): b. piskile (m) mi (m): insan kaynakları uz
pisgulin, -e: b. piskilin, -e manı
pisike (m): b. pişike (m) pispora grameri (m): dil
pisiklet (m): b. bîsîklete (m) bilgisi uzmanı, gramer uz
pising, -e: b. pisîng, -e manı
pisîn g, -e: kedi pispora hesabı (m): hesap
pisîngi (m): b. pisînge (m) uzmam
piske (m): b. pişke (m) pispora nebatane baxçeyî
piskele (n): küçük köz (m): bahçe bitkileri uzmanı
piskene (n): b. piskone (n) pispora rindî/rindîye (m):
piskil (m): b. piskile (m) güzellik uzmanı
piskile murûn (m): b. pis- pispora tekn olojiyi (m):
kila murayan (m) teknoloji uzmanı
piskile (m): püskül pispore anestezi (n): anes
piskila murayan (m): işlen tezi uzmanı
memiş çok sayıda boncuk pispore bütçe (n): bütçe uz
dizisinden oluşan bağlam manı
piskili (m): b. piskile (m) pisporâ çimeyane merdi
p is k ile y m u ron (m): b. mi (n): insan kaynakları uz
piskila murayan (m) manı
pispore gramerî (n): dilbil pişi (m): b. pişike (m)
gisi uzmanı, gramer uzmanı pişike (m): akciğer
pispore hesabî (n): hesap pişî (m): b. pişike (m)
uzmanı pişk (m): b. pişke (m)
pispore nebatane baxçeyî pişke-I (m): eylem
(n): bahçe bitkileri uzmanı pişke-II (m): gübre (keçi ve ko
pispore rindî/rindîye (nj: yun gübresi), kemre (hayvan
güzellik uzmanı . gübresi)
p isp ore tek n olojiyi (n): pişki (m): b. pişke (m)
teknoloji uzmanı pişkil (m): b. pişkile (m)
pisporîye (m): uzmanlık pişkil kerdene: b. pişkile
pisqayene: b. pijiqîyayene kerdene
pisqileti (m): b. bisiklete (m) pişkile (m): kığ, kığı
pisqilîti (m): b. bisiklete (m) pişkile kerdene: kığılamak
pisqîyayene: b. pijiqîyayene pişkili (m): b. pişkile (m)
pisqiyayîş (n): b. pijiqîyayiş (n) pişkili kerdene: b. pişkile
pisqnayene: b. pijiqnayene kerdene
pisqnayîş (n): b. pijiqnayîş (n) pişondî (m): b. piştwerdî (m)
pisqule (m): b. pişkile (m) pişortî (m): b. piştwerdî (m)
pisqule kerdene: b. pişkile pişoti (m): b. piştwerdî (m)
kerdene pişotî (m): b. piştwerdî (m)
pisrug (n): b. pişrûg (n) pişqnayehe: b. pijiqnayene
pisruge nanî (n): b. pişrû- pişqul (m): b. pişkile (m)
genanî(n) pişqul kerdene: b. pişkile
pisruge (m): b. pizrike (m) kerdene
pistan (n): koyun (göğüs ile giy pişqule (m): b. pişkile (m)
si arası) pişqule kerdene: b. pişkile
pisti (m): b. pistî (m) kerdene
pistin (n): b. pistan (n) pişrûge (m): b. pişrûge (m)
pistine (m): b. pistan (n) pişrugi (m): b. pişrûge (m)
pistî (m): gelberi pişrûg (n): kırıntı
pistîya misasî (m): çekel pişrûge nanî (n): ekmek kı
(üvendirenin ucundaki yassı rıntısı
demir) pişrûge (m): su ve undan yapı
piston (n): b. pistan (n) lan, içine yağ ve pekmez katı
pistûn (n): b. pistan (n) larak da yenebilen bulamaç
pisuge (m): b. pizrike (m) piştene: b. pîştene
piş (m): b. pişike (m) piştin (n): b. pistan (n)
piş (n): b. puş (n) piştiş (n): b. pîştiş (n)
pişe pîyanzî (n): b. puşe pî piştî (m): sırt
yazî (n) piştî bi ... bestene: -e gü
pişerd (m): b. piştwerdî (m) venmek
pigtîdayîs
piştî bi ... bestîyayene: -e pitir pere (n): b. pitir pe-
güvenilmek rey
piştî bi ... gire dayene: -e pitir perar (n): b. bitir pe
güvenmek rar (n)
piştî bi ... gire dîyayene: pitir perarey (n): b. pitir
-e güvenilmek perarey (n)
piştî dayene: desteklemek pitir pîrar (n): b. bitir pe
piştî girewtene: destekle rar (n)
mek pitî (n): b. tîya (n)
piştîdayîş (n): destekleme p itpit kerdene: söylenmek
piştîdayîşyew bînan: daya (kendi kendine konuşmak)
nışma p itp itîy a y e n e : söylenmek
piştîgirewtiş (n): destekleme (kendi kendine konuşmak)
p iştîy a y ew b în a n g irew tiş p itp itîy a y îş (n): söylenme
(n): dayanışma (kendi kendine konuşma)
piştwer (m): b. piştwerdî (m) p itp itk erd iş (n): söylenme
piştwerdî (m): artık (yiyecek (kendi kendine konuşma)
veya içecek artığı) pixawî (zh): pranga
pişûre (n): b. pişrûg (n) pixârî (m): l)baca 2)baca ile
pişûreye nanî (n): b. pişrû- birlikte ocak 3)şömine
ge nanî (n) pizik (m): b. pizrike (m)
pişûti (m): b. piştwerdî (m) pizote (n): b. bizote (n)
pişwer (iri): b. piştwerdî (in) pizrike (m): sivilce
pişwerd (m): b. piştwerdî (m) pizruge (m): b. pizrike (m)
pişwerde (m): b. piştwerdî (m) pî-I (n): baba
pişwerdi (m): b. piştwerdî (m) pî-II: pi (mat)
pişwer (m): b. piştwerdî (m) pî kerdeni: b. pu kerdene
pit, -e: b. put, -e pîc (n): b. pîj (n)
p itep it kerdene: b. p itp it pîcameyî (zh): b. pîjemeyî (zh)
kerdene pîcemeyî (zh): b. pîjemeyî (zh)
pitepitkerdiş (n): b. pitpit- pîceme (zh): b. pîjemeyî (zh)
kerdiş (n) pîde(m):pide
pitik: b. pitir pîeç (m): b. peçe (m)
pitik perarey (n): b. pitir pîer: b. pero
perarey pîer pîya: b. pero pîya
pitir: önceki, evvelki pîer dayîne: b. pero dayene
pitir perarey (n): bugünden pîercen (n): b. perçîn (n)
önceki dördüncü gün pîerdayîş (n): b. perodayîş (n)
pitir perare (n): b. pitir pe pîere (m): b. pîyare (m)
rarey pîeri: b. pero
pitir perey (n): bugünden pîerre (m): b. pîyare (m)
önceki üçüncü gün pîeş (n): b. peş (n)
pîeşmal (m): b. peşmale (m) pîla keyeyî (m): aile büyüğü
pîeştimal (m): b. peştemale (m) pîley kîyî (m):b. pîla keye-
pîexmer (n): b. pexamber (n) yî(m)
pîj, -e-I: sivri pîle çeyî (n): b. pîle keye
pîj bîyene: sivrilmek yî (n)
pîj kerdene: sivriltmek pîle çeyî (n): b. pîle keye
pîj-II (n): l)kazık 2)ucu sivriltil yî (n)
miş çubuk ve bununla oyna pîle keyeyî (n): aile büyüğü
nan bir çocuk oyunu 3)siğil pîle kîyî (m): b. pîla keye
(odunları yarmakta yararla yî (m)
nılan), kıskı pîlî kîyî (n): b. pîle keyeyî (n)
pîje darloxî (n): yuvağı çek pîlakî (n): pilaki
mek için kullanılan çatallı pîlan (n): b. plan (n)
aracın yuvağın girintili yeri pîlaqe (m): b. pîkabe (m)
ne geçen ucu pîlav (n): b. pîlaw (n)
pîjameyî (zh): b. pîjemeyî (zh) pîlaw (n): pilav
pîjbîyayîş (n): sivrilme • pîley (m): b. pîlîye (m)
pîjemeyî (zh): pijama . pîle (m): b. pîlîye (m)
pîjik (n): l)kazık 2)ucu sivriltil pîlîye (m): büyüklük
miş çubuk ve bununla oyna pîlon (n): b. plan (n)
nan bir çocuk oyunu pîlûx (m): b. puluxe (m)
pîjkerdiş (n): sivriltme pîncî: b. pîneçî, -ye
pîkab (n): b. pîkabe (m) pîne (n): l)yama 2)pençe (ayak
pîkabe (m): pikap kabı pençesi)
pîke (n): pike pîne bîyene: yamalanmak,
pîkerdene: b. pekerdene yamanmak
pîkerdiş-I (n): b. pekerdiş (n) pîne kerdene: l)yamala-
pîkerdiş-II (n): b. pukerdiş (n) mak, yamamak 2)pençele-
pîl, -e: (yaşça veya manevi ola- mek, pençe çakmak, pençe
rak)büyük yapmak (ayakkabı için)
pîl kardene: b. pîl kerdene pîne padayene: yamala
pîl kerdene: büyütmek mak, yamamak
pîl û qic: b. pîl û qij pîne padîyayene: yamalân-
pîl û qij: büyük küçük (her mak, yamanmak
kes) pînebîyaya (m): yamalı
pîl û qiz: b. pîl û qij pînebîyaye (n): yamalı
pîl û şenik: büyük küçük pînebîyayîş (n): yamalanma,
(herkes) yamanma
pîla çeyî (m): b. pîla keye- pînebîyayîye (m): yamalı
yî (m) pînecî, -ye: b. pîneçî, -ye
pîla çâyî (m): b. pîla keye- pînecîni (m): b. pîneçînî (m)
yî (m) pînecînî (m): b. pîneçînî (m)
pînecîyenî (m): b. pîneçîye- kabı onarımcılığı)
nî (m) pînepadayîş (n): yamalama
pîneçî, -ye: ayakkabı tamircisi, pînepâdîyayîş (n): yamalan
ayakkabı onarımcısı, ayak ma
kabıcı (onarımcı), yamacı pîneyin, -e: yamalı
(ayakkabı onaran) pînge (m): sivrisinek
pîneçîyey (m): b. pîneçîyî (m), pîni (n): b. pîne (n)
pîneçîyîye (m) pînik (n): çaput, paçavra
pîneçînî (m): ayakkabıcılık, pîniyin (n): b. pîneyin (n)
pabuççuluk, yamacılık (ayak pîpike (m): b. bîbike (m)
kabı onarımcılığı) pîpî: hindi
pîneçîye (m): b. pîneçîyî (m), pîqab (m): b. pîkabe (m)
pîneçîyîye (m) pîqabi (m): b. pîkabe (m)
pîneçîyenî (m): ayakkabıcılık, pîr, -e: l)yaşlı, ihtiyar 2)pir
pabuççuluk, yamacılık (ayak (Alevilikte)
kabı onarımcılığı) . pîramîd (n): piramit
pîn eçîyî (m): ayakkabıcılık, Pîran (n): Dicle
pabuççuluk, yamacılık (ayak pîrar (n): b. perar (n) .
kabı onarımcılığı) pîrbab (n): dede, ata, büyükba
pîneçîyîye (m): ayakkabıcılık, ba, ecdat
pabuççuluk, yamacılık (ayak pîrbav (n): dede, ata, büyükba
kabı onarımcılığı) ba, ecdat
pîneker, -e: ayakkabı tamirci pîreboke (m): örümcek
si, ayakkabı onarımcısı, ayak pîrek (m): b. pîrike-II (m), pî
kabıcı (onarımcı), yamacı reboke (m)
(ayakkabı onaran) pîrey (m): b. pîrîye (m), pîrî (m)
pînekerda (m): yamalı pîre (m): b. pîrîye (m), pîrî (m)
pînekerde (n): yamalı pîrenî (m): l)yaşlılık, ihtiyarlık
pînekerdiş (n): l)yamalama 2)pirlik (Alevilikte)
2)pençeleme (ayakkabı için) pîri (m): b. pîrike-II (m), pîre
pînekerdîye (m): yamalı boke
pînekerdox, -e: ayakkabı ta pîrik (n): dede, ata, büyükbaba,
mircisi, ayakkabı onarımcısı, ecdat
ayakkabıcı (onarımcı), ya pîrike-I (m): l)nine, babaanne,
macı (ayakkabı onaran) anneanne, büyükana, bü
p în ek erd u ex: b. p în ek er- yükanne 2)ebe
dox, -e pîrike-II (m); örümcek
pînekerî (m): ayakkabıcılık, pîrika şitî (m): kaymak
pabuççuluk, yamacılık (ayak pîriki (m): b. pîrike (m)
kabı onarımcılığı) pîrikin, -e: uyuşuk
pînekerîye (m): ayakkabıcılık, pîrikin bîyayene: b. pîri
pabuççuluk, yamacılık (ayak- kin bîyene
pîrikin bîyene: uyuşmak pîser kerdene: b. peser
pîrikin kerdene: uyuştur kerdene
mak pîserbîyayîş (n): b. peserbî-
pîrikinbîyayîş (n): uyuşma yayîş (n)
pîrikinenî (m): uyuşukluk pîserkerdiş (n): b. peserker-
pîrikinîye (m): uyuşukluk diş (n)
pîrikinkerdiş (n): uyuşturma pîskopos (n): piskopos
pîrini: b. perune pîskuvît (n): b. bîskuvît (n)
pîrî (m): l)yaşlılık, ihtiyarlık pîştene: b. pîştene
2)pirlik (Alevilikte) pîsti (m): b. pistî (m)
pîrîket (n): briket pîstey misasî (m): b. pistî-
pîrîye (m): l)yaşlılık, ihtiyarlık ya misasî (m)
2)pirlik (Alevilikte) pîstiş (n): b. pîştiş (n)
pîrket (n): b. pîrîket (n) pîşi (m): b. pişike (m)
pîrnaya (m): b. pirenaya (m), pîştene: l)sarmak 2)kuşan-
pirenayîye (m) mak (kuşak, fişeklik vb. için)
pîrnaye (n): b. pirenaye (n) pîştiş (n): l)sarma 2)kuşanma
pîrnayene: b. pirenayene (kuşak, fişeklik vb. için)
pîrnayîş (n): b. pirenayîş (n) pîştî (m): b. piştî (m)
pîro: b. pero pîştî dayene: b. piştî daye-
pîroz, -e: kutsal, kutlu, mukad ne
des, mübarek pît, -e: b. pet, -e
Roşane to pîroz bo. (Bay pît bîyayene: b. pet bîyene
ramın kutlu olsun.) pîtey (m): b. petî (m), petîye (m)
pîroz kerdene: kutlamak pîte(m): b. petî (m), petîye (m)
Ez to pîroz kena. (Seni kut pîti (m): b. pete (m)
larım.) pîtî (m): b. petî (m)
pîrozkerdiş (n): kutlama pîtîye (m): b. petîye (m)
pîrpindike (m): dövme, ayran pîy (n): b. pî-I (n)
ve kızartılmış yağdan yapı pîya-I: beraber, birlikte
lan bir yemek pîya-II (n): b. peya (n)
pîrtî (m): l)yaşlılık, ihtiyarlık pîyanîst, -e: piyanist
2)pirlik (Alevilikte) pîyano (n): piyano
pîrtîye (m): l)yaşlılık, ihtiyar pîyanoeen, -e: piyanist
lık 2)pirlik (Alevilikte) pîyanz (n): b. pîyaz (n)
pîrû: b. pero pîyanzo teze: b. pîyazo te
pîrvav (n): b. pîrbab (n), pîr- ze (n)
bav (n) pîyare (n): üvey baba
pîrzola (m): pirzola pîyare (m): patika
pîs, -e: l)pis 2)çirkin pîyase (n): piyasa
pîser bîyayene: b. peser bî pîyase kerdene: piyasa et
yene mek, dolaşmak
pîyasekerdiş (n): piyasa etme, kerdene
dolaşma pîyeserbîyayîş (n): b. peser-
pîyatîye (m): b. peyatîye (m) bîyayîş (n)
pîyayîye (m): b. peyayîye (m) pîyeserkerdiş (n): b. peser-
pîyaz (n): l)soğan kerdiş (n)
pîyazo qeysî (n): yeşil soğan pîyeş (n): b. peş (n)
pîyazo teze (n): yeşil soğan pîyeşmal (m): b. peşmale (m)
2)piyaz pîyexmer (n): b. pexamber (n)
pîye: b. pie pîyer: b. pero
pîyeç (m): b. peçe (m) pîyero: b. pero
pîyegur ûntene: b. pegur an pîyin: b. peyân, -e
tene Pîyongyang (n): Pyöngyang
pîyekerdiş (n): b. pekerdiş (n) pîyonz (n): b. pîyaz (n)
pîyelek (n): b. pelek (n) pîyor: b. pâro
pîyer-I: b. pero pîyor pîya: b. pero pîya
pîyer pîya: b. pero pîya pîyore: b. pâro
pîyer-II (n): b: por-I (n) pîyoreyî: b. pero
pîyer dayîne: b. pero dayene pîyoreyî: b. pero
pîyercen (n): b. perçîn (n) pîyori: b. pero
pîyerdayîş (n): b. perodayîş (n) pîyori pîya: b. pero pîya
pîyere (m): b. pîyare (m) pîyorin: b. perune
pîyeri: b. pero pîyûnz (n): b. pîyaz (n)
pîyeri pîya: b. pero pîya pîyûnzo tezi (n): b. pîyazo
pîyerin: b. perune teze (n)
pîyero: b. pero pîyûz (n): b. pîyaz (n)
pîyero pîya: b. pero pîya pîyze (n): b. pîze (n)
pîyerö dayîne: b. pero daye pîyze ro ginayene: b. pîze
ne ro ginayene
pîyerodayîş (n): b. pâroda- p îyze şîyayene: b. p îze
yîş(n) şîyene
pîyerre (m); b. pîyare (m) pîyzeroginayîş (n): b. pîzero-
pîyerû: b. pero ginayîş (n)
pîyerû dayîne: b. pero daye- pîyzeşîyayîş (n): b. pîzeşîya-
ne yîş(n)
pîyerûdayîş (n): b. peroda pîz, -e-I: b. py, -e-I
yîş (n) pîz bîyayene: b. pîj bîyene
pîyes (n): piyes : pîz kerdene: b. pîj k er
pîyeser bîyayene: b. peser dene
bîyene pîz-II (n): b. pîj-II (n)
pîyeser bîyene: b. peser pîzan (m): b. pîzange (m)
bîyene pîzang (m): b. pîzange (m)
pîyeser kerdene: b. peser pîzange (m): yabanarısı
pîzbend (n): b. pîzebend (n) pîzedec (n): b. pîzedej (n)
pîzbendik (n): b. pîzebendik (n) pîzedej (n): karın ağrısı
pîzbîyayîş (n): b. pybîyayîş (n) pîzedez (n): b. pîzedej (n)
pîze (n): karın pîzegird, -e: obur
pîze decayene: b. pîze de- pîzepîl, -e: obur
jayene pîzeroginayîş (n): amel, ishal,
pîze dejayene: karnı ağrı ötürük, sürgün
mak pîzerogunayîş (n): b. pîzero
pîze dezayene: b. pîze de- ginayîş (n)
jayene pîzeşeyîş (n): b. pîzeşîyayîş (n)
pîze gireıvtene: karnı ağrı pîzeşîyayîş (n): amel, ishal,
mak (ağrımaya başlamak) ötürük, sürgün
pîze ro ginayene: ishal ol pîzeveşn, -e: merhametli
mak pîzeveşn bîyene: merha
pîze ro gunayene: b. pîze metli olmak
ro ginayene pîzeveşnenî (m): merhamet-
. A A A 1 A A
pıze şıyayene: b. pıze şı- lilik
yene pîzeveşm (m): merhametlilik
pîze şîyene: ishal olmak pîzeveşnîye (m): merhamet-
pîzew şenik (n): b. pîzeyo lilik
, şenik (n) pîzexişin, -i: b. pîzexişn, -e
pîzewo şenik (n): b. pîzeyo pîzexişn, -e: obur
şenik (n) pîzeyexodevatiş (n): düşünme
pîzewo veren (n): b. pîzeyo pîzi (n): b. pîze (n)
veren (n) pîzigird, -i: b. pîzegird
pîzey ...dekerdene: b. pî- pîziveşn, -i: b. pîzeveşn, -e
z e y e ... dekerdene pîziveşn bîyene: b. pîze
pîzeye xo de vatene: dü- veşn bîyene .
şünnlek. pîziveşne (m): b. pîzeveşnîye
pîzeye ... dekerdene: kar- (m), pîzeveşnî (m)
mm doldurmak pîzkerdiş (n): b. pîjkerdiş (n)
pîzeyo şenik (n): insan vü pîzza (m): piza
cudunun göbek ile cinsel or pîzzarotox, -e: pizacı
gan arasındaki bölümü pîzzaviraştox, -e: pizacı
pîzeyo veren (n): ailede ilk pîzze (n): b. pîze (n)
çocuk, ilk doğum pîzzepü, -i: b. pîzepîl, -e
pîzo şenik (n): b. pîzeyo pîzzeveşn, -i: b. pîzeveşn, -e
şenik (n) pîzzeveşn bîyene: b. pîzfe-
pîzo veren (n): b. pîzeyo veşn bîyene /
veren (n) pîzzeveşney (m): b. pîzeyeş-
pîzebend (n): kolan nîye (m) /
pîzebendik (n): kolan pîzzexişn, -i: b. pîzexişn>-e
plaj (n): plaj polek (n): b. pelik (n)
plan (n): plan poles, -e: b. polîs, -e
pocîyayene: b. pewjîyayene polik (n): b. pelik (n)
pocîyayîş (n): b. pewjîyayîş (n) polin, -e: yamalı
poç (m): b. boçe (m) poligon (n): silah atış yeri, atış
poçe (m): b. boçe (m) yeri, poligon
poçi (m): b. boçe (m) polîs, -e: polis
poj: b. panc polkerda (m): yamalı
poj sey: b, panc sey polkerde (n): yamalı
pojîyaya (m): b. pewjîyaya (m) polkerdiş (n): yamalama
pojîyaye (n): b. pewjîyaye (n) polkerdîye (m): yamalı
pojîyayene: b. pewjîyayene Polonya (n): Polonya
pojîyayene: b. pewjîyayene polos (n): b. palas (n)
pojîyayîş (n); b. pewjîyayîş (n) polverdayîş (n): b. peleverda-
pojîyayîye (m): b. pewjîyayî- yîş (n)
ye (m) , pompoli (m): b* papûre (m)
pojnayene: b. pewjnayene pon, -e-I: b. pan, -e-I
pojnayîş (n): b. pewjnayîş (n) pon-II: b. panc
pojşeme (n): b. panşeme (n) pon sey: b. panc sey
pol-I (n): l)kol 2)omuz 3)kanat, ponayene: b. panayene
taraf ponayîş (n): b. panayîş (n)
polo çep (n): sol kol, sol ka ponc:b. panc
nat, sol taraf ponc sey: b. panc sey
polo rast (n): sağ kol, sağ ka poncas: b. pancas
nat, sağ taraf ponce (n): b. pance (n)
pol-II (n): bez, yama ponces: b. pances
pol bîyene: yamalanmak, poncin, -e: b. pancin, -e
yamanmak ponçe (n): b. pance (n)
pol kerdene: yamalamak, ponçik (n): b. pancik (n)
yamamak ponîyaya (m): b. panîyaya
pole nimajî (n): namazlık, (m), panîyayîye (m)
seccade ponîyaye (n): b. panîyaye (n)
pol-III (n): b. pele (m) ponîyayene: b. panîyayene
p ol ... mendiş: b. pele ... ponîyayîş (n): b. panîyayiş (n)
mendiş ponîye (m): b. panîye (m)
polane (m): b. palane (m) ponj: b. panc
polbîyaya (m): yamalı ponk, -i: b. pak, -e
polbîyaye (n): yamalı ponk kerdene: b. pak ker
polbîyayîş (n): yamalanma dene
polbîyayîye (m): yamalı ponka (n): b. paka (n)
poldim (n): b. paldim (n) pontîle (m): b. patîle-I (m)
pole (m): b. pale-II (m) pontîli (m): b. patîle-I (m)
pontolî (zh): b. pantolî (zh) posteye nimajî (n): namaz
pontorî (zh): b. pantolî (zh) lık
pontorrî (zh): b. pantolî (zh) 2)kabuk, nohut kabuğu
ponz: b. panc poste sero kerdene: kabu
por-I (n): saç ğunu soymak
por-II: b. pero poste sero şîyayene: b.
porr (n): b. por-I (n) poste sero şîyene
porselen (n): porselen poste sero şîyene: kavla
port (n) (TE): kapı mak, kabuğu kabarıp dökül
porto paralel (n) (TE): pa mek, kabuğu kabarıp soyul
ralel kapı mak
porto rezkî (n) (TE): dizisel poste-II (n): posta
kapı posteseroşîyayîş (n): kavlama
Port Moresbî: Pört Moresby posti (n): b. poste (n)
Port Vîla (m): Port Vila postik (n): deri
P ort-o-P ren s (n): Port-au- postî (m): b. piştî (m)
Prince poşî (m): b. puşî (m) •
porteqale (m): portakal poşîye (m): b. puşîye (m)
porteqalere (m): portakal ağacı poştî (m): b. piştî (m)
Porto-Novo (n): Porto-Növo pot (n): bez, çaput, paçavra
Portugal (n): Portekiz pot û pertalî (zh): eski püs
poseme (n): b. panşeme (n) kü giysi(ler)
post (m): b. piştî (m) pote tutan (n): çocuk bezi,
postal (n): ayakkabı, pabuç, etek bezi
başmak pote tûtan (n): b. pote t u - O
postale mewsimî (zh): mev tan (n) •
simlik ayakkabı pota (m): b. pewta (m)
postalboyaxker, -e: ayakkabı pote-I (m): elbise, giyecek,
boyacısı giysi, kılık
postalcîni (m): b. postalçîye- pote-II (n): b. pewte (n)
nî(m) potene: b. pewtene
postalcîyenî (m): b. postalçî- poti (n): b. pewte (n)
yenî (m) potik (n): bez, çaput, paçavra
postalçî, -ye: ayakkabıcı (ya potis (n): b. pewtiş (ri)
pan ya da satan), pabuççu, potiş (n): b. pewtiş (ri)
başmakçı potî (zh): üst baş (giysiler)
postalçînî (m): ayakkabıcılık potîl (m): b. patîle-I (m)
postalçîyenî (m): ayakkabıcı potîli (m): b. patîle-I (m)
lık potîn (n): postal, potin
poste-I (n): l)deri potîne (m): b. potîn (n)
posteye m eşna/m î/m îye potîye (m): b. pewtîye (m)
(n): meşin povetene: hissetmek, sezinle-
inek, sezmek program (n): program
povetiş (n): hissetme, sezinle program e antîvîrusî (n)
me, sezme (TÊ): antivirüs programı
powjîyaya (m): b. pevvjîyaya (m) p rogram viraştiş (n) (TE):
powjîyaye (n): b. pewjîyaye (n) programlama
powjîyayene: b. pewjîyaye- program viraştox, -e (TE):
ne programcı
powjîyayîş (n): b. pewjîyayîş (n) program viraştoxa com -
powjnayene: b. pewjnayene puture (m): bilgisayar prog
powjnayîş (n): b. pewjnayîş (n) ramcısı
powta (m): b. pewta (m) program viraştoxe com -
powte (n): b. pewte (n) puture (n): bilgisayar prog
powtene: b. pewtene ramcısı
I . powtiş (n): b. pewtiş (n) ' propaganda (m): propaganda .
poxmag (n): harman savrulur- proses (n): süreç
ken biriken çok ince saman prosesor (n) (TE): işlemci
I pozik (n): döven sürerken ürü- psîkolog, -e: psikolog, ruhbi
| nü yememesi için öküzün ağ- limci
| zina takılan ağızlık psîkolojî (n): psikoloji, ruhbi-
! pozike çarixî (n): çarık bur lim, ruhiyat
nu psîkolojîye edlî (n): adli
pozike solî (n): ayakkabı psikoloji
burnu pu (n): b. bum (n)
- pozîtîf, -e: olumlu, pozitif puyo kor (n): baykuş
^ pozmik (n): hızma pu kerdene: tükürmek
pozmikine (m): hızmalı puç (n): çorap
Prag (ri): Prag puço naylonen (n): naylon
pratik (n): pratik çorap
prefîks (n): önek puço peşmen (n): yün çorap
Pretorya (m): Pretoria puço purten (n): yün çorap
prîz (n): priz puço resen (n): yün çorap
prîze elektrîkî (n): elektrik puçik (n): b. puç (n)
prizi puçrpş, -e: çorapçı
prîze (m): b. prîz (n) puçviraştox, -e: çorapçı
prîza alatirkî (m): b. prîze pudî (m): b. pudîye (m)
elektrîkî (n) pudîye (m): dişeti
prîzma (m): prizma puel (n): l)b. pel (n) 2)b. pol-II
İ problem (n): mesele, sorun, (n) 3)b. pul (n)
j problem (naat) puelî nimacî (n): b. pole ni-
S produktor, -e: film yapımcısı, majî (n)
prodüktör puer (n): b. por-I (n)
! profesor, -e: profesör puerr (n): b. por-I (n)
pueste (n): b. poste-I (n) pund (n): b. pind (n)
pueste nimacî (n): b. pos- pund dayene: b. pind da-
teye nimajî (n) yene
pueşî (m): b. puşî (m) pune (n): yarpuz
puet (n): b. pot (n) puni (n): b. pune (n)
puetîn (n): b. potîn (n) puntur (zh): b. pantolî (zh)
puinc (n): b. punce (m) pür-I (n): kabuk '
puirt (n): b. purt (n) p u r kerdene: kabuğunu
puirtik (n): b. purtik (n) soymak
puirtikin, -e: b. purtikin, -e pure pîyazî (n): kuru soğan
puîne (n): b. pîne (n) kabuğu
p u în e kerdene: b. p îne purî pîyûnzî (n): b. pure
kerdene pîyazî (n)
puînekerdiş (n): b. pîneker- pur-II (n): b. pel-I (n)
diş(n) purcini (m): b. pirojine (m)
puk (n): tipi, kar fırtınası pure: b. pero
pukerdiş (n): tükürme pure ceneyîne: b. piro cena-
pul-I (n): tepe yene
pul-II (n): pul (posta pulu) pure dayene: b. piro da-
pulik (n): küçük tepe, tepecik, yene
tümsek pure rînayene: b. piro rî-
pullixe (m): b. puluxe (m) nayene
pullux (n): b. puluxe (m) pureceneyîş (n): b. pirocena-
pulluxe (m): b. puluxe (m) yîş (n) _
pulluxi (m): b. puluxe (m) puredayîş (n): b. pirodayîş (n)
pulor (n): b. pilar (n) purerînayîş (n): b. pirorîna-
Pulur (n): Ovacık yîş (n)
pulüxe (m): pulluk puridayîş (n): b. pirodayîş (n)
pum (n): b. bum (n) purîdayîş (n): b. pirodayîş (n)
punc-I (n): çorap p u m (m): b. firine (m)
punco naylonen (n): naylon purnagîye (m): imece (karşı
çorap lıklı birbirinin işinde çalış
punco peşmen (n): yün ço ma)
rap ‘ purnagîye kerdene: imece
punco purten (n): yün ço ile çalışmak
rap pu m i (m): b. firine (m)
punco resen (n): yün çorap purna elektrîkin (m): b.
punc-II (n): b. punce (m) firina elektrîkine (m)
punce (m): ot ve otsu bitkilerin purodayîş (n): b. pirodayîş (n)
bir tanesi purozine (m): b. pirojine (m)
punci-I (m): b. punce (m) purr (n): b. pur-I (n)
punci-II (n): b. pance (n) purr kerdene: b. pur ker-
dene
purşe (n): b. pişrûg (n) puşe pîyazî (n): l)kuru so
purşe nanî (n): b. pişrûge ğan kabuğu 2)yeşil soğan
nanî (n) puşe pîyonzî (n): b. puşe
purt (n): l)tüy pîyazî (n)
purt kerdene: yolmak (tüy puşiy piyûnz (n): b. puşe
vb. için) pîyazî (n) .
2)yün puş-palaxe (m): yerdeki kuru
purten, -e: yünlü (yünden ya- ot ve yaprak birikintisi
pilmiş olan) , puş-pelaxi (m): b. puş-pala-
purtik (n): l)hav, tüy 2)kabuk, xe (m)
nohut kabuğu puşendî (m): b. piştwerdî (m)
purtik sero kerdene: kabu puşî (m): başörtü, başörtüsü,
ğu soymak çatma (hem kadın hem erkek
purtikin, -e: havlı, tüylü için), poşu, poçu
purtikyen: b. purtikin, -e puşîye (m): başörtü, başörtüsü,
purtin, -e: l)tüylü 2)yünlü çatma (hem kadın hem erkek
(içinde yün de bulunan) için), poşu, poçu
purtî (n): b. pirtû (n) puşoti (m): b. piştwerdî (m)
purtkerdiş (n): yolma (tüy vb. puşotî (m): b. piştwerdî (m)
için) puşrigi (m): b. pişrûge (m)
purtkin, -e: b. purtikin, -e puşrugi (m): b. pişrûge (m)
purtqal (m): b. porteqale (m) puşrû: b. piştwerdî (m)
purtyen (n): b. purten (n) puşûpalax (m): b. puşûpala-
purye cenayîne: b. piro ce- xe (m)
nayene puşûpalaxe (m): yerdeki kuru
puryecenayîş (n): b. piroce- ot ve yaprak birikintisi
nayîş(n) puşûpalaxi (m): b. puşûpala-
puryedayîş (n): b. pirodayîş (n) xe (m)
pus (n): b. puş (n) puşûpelax (m): b. puşûpala-
pusik (m): b. pizrike (m) xe(m)
puskul (m): b. piskile (m) puşûpelax (n): b. puşûpala-
püsküle (m): b. piskile (m) xe(m)
puskuley m urûn (m): b. puşûpelaxi (m): b. puşûpala-
piskila murayan (m) xe (m)
puskulin, -e: b. piskilin, -e put, -e: çocuk
pusqile (m): b. pişkile (m) put ver şîyayene: b. put
pusqile kerdene: b. pişkile ver şîyene
kerdene . put ver şîyene: düşük yap
puş (n): kavrak, haşiş, kuru mak
yaprak putek, -e: b. put, -e
puşe pîyanzî (n): b. puşe puwr (n): b. pur (n)
pîyazî (n) puwr kerdene: b. pur ker-
dene (m), panîyayîye (m)
puxir (n): b. buxar (n) pûnîyayîş (n): b. pamyayîş (n)
puxirin (n): b. buxarin (n) pûnk, -i: b. pak, -e
puxur (n): b. buxar (n) pûnk kerdene: b. pak ker
puxurin (n): b. buxarin (n) dene
pû (n): b. bum (n) pûnka (n): paka (n)
pûyo kor (n): b. puyo kor (n) pûnkey (m): b. pakî (m), pakî-
pû kerdeni: b. pu kerdene ye(ıiı)
pûç (n): b. puç (n) pûnke (m): b. pakî (m), pakî-
pûçik (n): b. puç (n) ye (m)
pûiç (n): b. puç (n) pûntîli (m): b. patîle-I (m)
pûik (n): b. puk (n) pûntûlî (zh): b. pantolî (zh)
pûk (n): b. puk (n) pûntûrî (zh): b. pantolî (zh)
pûkerdiş (n): b. pukerdiş (n) pûntûrrî (zh): b. pantolî (zh)
pûl (n): b. pol-I (n) pûr (n):b. pur-I (n)
pûmpûli (m): b. papûre (m) pûr kerdene: b. pur ker
pûn: b. panc dene
pûn re se: b. panc sey pûrt (n): purt (n)
pûn sey: b. panc sey pûrt kerdene: b. purt ker
pûnayene: b. panayene dene
pûnayîş (n): b. panayîş (n) pûrteqali (m): b. porteqale (m)
pûnc-I: b. panc pûrtik (n): purtik (n)
pûnc sey: b. panc sey pûrtkerdiş (n): b. purtkerdiş (n)
pûnc-II (n): b. punc-I (n) pûryedayîş (n): b. pirodayîş (n)
pûncas: b. pancas pûş (n): b. puş (n)
pûnce (n): b. pance (n) pûşe pîyazî (n): b. puşe pî
pûnces: b. pances yazî (n)
pûnci-I (m): b. punce (m) pûşîXm): b. puşî (m)
pûnci-II (n): b. pance (n) pûşûpalaxi (m): b. puşûpala-
pûne (n): b. pune (n) xe(m)
pûnîyaye (n): b. panîyaye (n) pûvetene: b. povetene
pûnîyayene: b. panîyayene pûvetiş (n): b. povetiş (n)
pûnîyaye (m): b. panîyaya
Q
qa: b. ka-I qafîk (n): kabuk, yara kabuğu

qab (n): kap (yemek kabı) q a fik g ire y dayen e: b.
qab-qacaxe neşuteyî (zh): qafik gire dayene
b. qabe neşuteyî (zh) qafik gire dayene: kabuk
qabe neşuteyî (zh): bulaşık bağlamak (yara için)
qabe (n): b. qewe (n) qafik sero kerdene: kabu
qabe: b. qande ğu soymak
qabe ki: b. qando ke qafike (m): baş, kafa
qabirxa (m): kaburga qafîye (m): kafiye
qabo: b. qande qaharîyayene: b. qehirîya-
qabo ki: b. qando ke yene
qabqab (n): b. qapqapik (n) qaharîyayîş (n): b. qehirîya-
qabqabik (n): b. qapqapik (n) yîş (n)
qabqaline (m): bir üzüm çeşiti qaharnayene: b. qehirna-
qabqalini (m): b. qabqaline (m) yene
qabqap (n): b. qapqapik (n) qaharnayîş (n): b. qehirna-
qad (n): meydan yîş (n)
qadayîf (n): b. qedayîf (n) qaharnayox, -e: b. qehirna-
qadehi (m): b. qedehe (m) yox, -e
qadirî, -ye: Kadiri Qahîre: Kahire
qadirîtî (m): Kadirilik qahr (n): b. qehir (n)
qadirîyey (m): b. qadirîyîye (m) qahrîyaya (m): b. qehirîyaya (m)
qadirîye (m): b. qadirîyî qahrîyaye (n): b. qehirîyaye (n)
qadirîyî (m): Kadirilik qahrîyayene: b. qehirîyaye-
qadirîyîye (m): Kadirilik ne
qaf-I (n): kafatası qabrîyayeyâ (m): b. qehirîya-
qaf-II (n): b. qab (n) yeyî (m), qehirîyayeyîye (m)
q ahrîy ay ey enî
qahrîyayeyenî (m): b. qehirî- bir biçim vermek için kulla
yayeyenî (m) nılan)
qahrîyayeyî (m): b. qehirîya- qalib ro dayene: kalıba çek
y e y î (m) mek, kalıba vurmak
qahrîyayeyîye (m): b.qehirî- qalib (m): b. qalibe (m)
yayeyîye (m) qalib kerdene: b. qalibe
qahrîyaye (m): b. qehirîyayî- kerdene
ye (m) qalibe (m): kalıp (bir kalıba dö
qahrîyayîş (n): b. qehirîya- külerek yapılmış olan)
. yîş(n) galiba sabunî (m): sabun
qahrîyayîye (m): b. qehirîya- kalıbı
yîye (m) qalibe kerdene: kalıpla
qahrnayene: b. qehirnayene mak
qahrnayîş (n): b. qehirnayîş (n) qalibey sabunî (m): b. qa-
qahrnayox, -e: b. qehirna- liba sabunî (m)
yox, -e qalibe sawunî (m): b. qali-
qahwe (n): b. qewe (n) ba sabunî (m)
qahwexane (n): b. qewexane (n) qalibi (m): b. qalibe (m)
qahwexûne (n): b. qewexane (n) qalibi kerdene: b. qalibe
qal,(m): b. qale (m) kerdene
qal kerdene: bahsetmek, qalibkar, -e: kalıpçı
sözünü etmek qalibroş, -e: kalıpçı
Qal kenî, vanî rewşa wela- qalik (n): kabuk
tî zaf xirab a. (Bahsediyor qalik sero kerdene: kabu
lar, ülkenin durumunun çok ğu soymak
kötü olduğunu söylüyorlar.) qalik (m): b. qalik (n)
qale ... kerdene: bahset qaliki (m): b. qalik (n)
mek, sözünü etmek qaliki sero kerdene: b. qa-
Paksar qale Dersimi ke- lik sero kerdene
no. (Paksar Dersim’den bah qalin, -e: b. qalind, -e
sediyor.) qalinçi (m): b. qaluçe (m)
Herçî ti qale xo meke. (Bir qalind, -e: l)kalm 2)koyu (sıvı
kere sen kendinden bahset- için)
me!/Sen hiç kendinden bah qalindîye (m): kalınlık
setme!) qaliney (m): b. qalindîye
qalas (n): b. qelas (n) qaline (m): b. qalindîye
qale (m): söz, laf qalini (m): b. qalinde (m)
qala ... birnayene: sözünü qalip (11): b. qalib (n)
kesmek qaliv (h): b. qalib (n)
qalfa (m): b. qelfa (m) qaliv ro dayene: b. qalib ro
qali (m): b. qale (m) . dayene
qalib (n): kalıp (bir şeye belirli qaliv (m): b. qalibe (m)
gapan
qaliv kerdene: b. qalibe qamîş (n): kamış
kerdene qamon (n): b. kamyone (m)
qalî kerdene: konuşmak qampîreke (m): mantar (bitki--
qalîkerdiş (n): konuşma si)
qalîkerdox, -e: konuşmacı qampîreki (m): b. qampîre-
qalorîfer (n): b. kalorifer (n) ke (m)
qalpax (m): b. qalpaxe (m) qampîrike (m): b. qampîre-
qalpaxe (m): kalpak ke (iri)
qalpaxi (m): qalpaxe (m) qampîriki (m): b. qampîreke (m)
qaluçe (m): bağ budama vb. iş qamun (m): b. kamyone (m)
lerde kullanılan, orağa ben qamyon (m): b. kamyone (m)
zer bir çeşit küçük tahra, qamyone (m): b. kamyone (m)
orak 1 qamyoni (m): b. kamyone (m)
qaluçî (m): b. qaluçe (m) qanat (n): kat
qalunce (m): b. qaluçe (m) qanca (m): kanca
qalunçi (m): b. qaluçe (m) qançîli (m): b. qamçî (m)
qalund, -e: b. qalind, -e qande: için
qalune (m): b. qelûne (m) qande coy: b. qande cû
qaluni (m): b. qelûne (m) qande cû: onun için
qalûç (m): b. qaluçe (m) qandoke:için
qalûçi (m): b. qaluçe (m) qande ... re: için
qalûnçe (m): b. qaluçe (m) qanik (n): sakız
qalxan (n): kalkan qaniki (m): b. qanik (n)
qam (m): b. qame (m) qanîfer (n): b. kalorifer (n)
qama (m): kama qanqile (n): çıngıl, cıngıl, şıngıl
qamçî (m): kamçı (salkım parçası, küçük sal- W
qamçî kerdene: kamçıla kim)
mak qanqole (n): b. qanqile (n)
qamçîyan ver şanayene: qanser (n): b. kanser (n) .
kamçılamak qantir (n): katır •
qamçîyûn ver şanayene: qantirleyîr (n): yavru katır
b. qamçîyan ver şanayene qanun (n): b. qanûn (n)
qamçî (n): b. qamçî (m) qanûn (n): yasa, kanun
qame (m): l)boy 2)heykel qanûno bingeyî (n): ana
qama fistanî (m): fistanın yasa
belden yukarı kısmı qanûnî: yasal, kanuni .
qametiraş, -e: heykeltıraş qanze (m): b. qaze (m)
qami (m): b. qame (m) . qanzi (m): b. qaze (m)
qamir (n): saz (kamış, hasırotu qanzik (n): tava
vb.) qapan (n): kantar
qamis (n): b. qamîş (n) qapan ro dayene: kantarla-
qamîs (n): b. qamîş (n) mak, kantara vurmak, kan-
qapax
tara çekmek qarîyayeyîye (m): b. qehirî-
qapax (n): kapak yayeyî (m), qehirîyayeyî-
qapaxe çimî (n): gözkapağı ye (m)
qapon (n): b. qapan (n) qarîyaye (m): b. qehirîyayî-
qapon ro dayene: b. qapan ye (m)
ro dayene qarîyayene: b. qehirîyayene
qapqabik (n): b. qapqapik (n) qarîyayîs (n): b. qehirîyayîş (n)
qapqapik (n): nalın, takunya qarîyayiş (n): b. qehirîyayîş (n)
qaput (n): kaput qarîyayîye{m): b. qehirîyayî-
qapûn (n): b. qapan (n) ye (m) '
qapûni (n): b. qapan (n) qarîyene: b. qehirîyayene
qapûni ri dayîne: b. qapan qarme (n): b. qawirme (n)
ro dayene . qarna (m): b. qarne (m)
qapût (n): b. qaput qarnayene: b. qehirnayene
qaq (n): b. qaxe (m) - qarnayene: b. qehirnayene
qaqijikî (zh): içyağmm kızar qarnayîne: b. qehirnayene
tılmasıyla meydana gelen bir qarnayîş (n): b. qehirnayîş (n)
yiyecek qarnayox, -e: b. qehimayox, -e
qaqlîbaz, -e: martı qarne (m): karne
qaqote (m): b. kakate (m) qarse (n): 1) ucu sivriltilip daha
qar (n): b. qehir (n) çok yeraltından bir şey çı
qarange çimî (n): gözün altm- karmakta kullanılan çubuk
daki deri 2)b. qerase (n)
qarayene: b. qehirîyayene qarse dekewtene: qerse de-
qarayîs (n): b. qehirîyayîş (n) kewtene
qarayîş (n); b. qehirîyayîş (n) qarse girowtene: b. qerse
qardulabi (m): b. gardirobe (m) girewtene
qareyene: b. qehirîyayene qarsedekewtiş (n): b. qerse-
qareyîne: b. qehirîyayene dekewtiş (n)
qareyîş (n): b. qehirîyayîş (n) qarsegirowtiş (n): b. qersegi-
qariste (n): b. qerase (n) rewtiş(n)
qarix (n): b. qarixe (m) qart (n): b. karte (m)
qarixe (m): karık (küçük ark) q art, -i: b. q ert, -e
qarîyaya (m): b. qehirîyaya (m) qarte (m): b. karte (m)
qarîyaye (n): b. qehirîyaye (n) qarti (m): b. karte (m)
qarîyayene: b. qehirîyayene qarula (m): b. karyola (m)
qarîyayeye (m): b. qehirîya- qarût (n): sap (bitki için)
yeyî (m), qehirîyayeyîye (m) qarxa (m): b. qabirxa (m)
qarîyayeyenî (m): b. qehirî- qaryola (n): b. karyola (m)
yayeyânî(m) qas: b. qase
qarîyayeyî (m): b. qehirîya- qasa (m): b. kasa (m)
yeyî (m), qehirîyayeyîye (m) qasadar, -e: b. kasadar, -e
qawin
qaset (n): b. kaset (n) qatbîyaye (n): katlı
qasete (m): b. kaset (n) qatbîyayîş (n): katlanma
qase: kadar qatbîyayîye (m): katlı
qasid, -e: haberci, elçi qate (m): b. qat-l (n)
qasî: b. qase qata dîyine (m): b. qate dî
qaso: b. qase yine (n)
qasud, -e: b. qaisid, -e qatin, -e: katlı
qaş (n): kabuk qatir (n): b. qantir (n)
qaş kerd en e: kabuğunu qatirleyr (n): b. qantirleyîr (n)
soymak qatix (n): l)süt ürünleri 2)yo-
qaşaxo (n): b. qeşawî (n) ğurt
qaşik (n): kabuk qatixe pelekî (n): süzme yo
qaşike pîyazî (n): kuru so ğurt ,
ğan kabuğu qatixo pelekdekerde (n):
qaşîk pîyûnzî (n): b. qaşike süzme yoğurt
pîyazî (n) qatkerda (m): katlı
qaşil (n): kabuk qatkerde (n): katlı
qaşo (zr): güya qatkerdiş (n): katlama
qaşû (zr): b. qaşo (zr) qatkerdîye (m): katlı
qaşû ka: b. qaşo (zr) qatlix (n): elbise takımı, giysi
qat (n): l)kat takımı, kostüm
qat bîyene: katlanmak qatma (m): gözleme, bazlama
qat kerdene: katlamak (bir hamur işi)
qate dîyine (n): ikinci kat qatma toraqî: b. qatmaya
qate erdî (n): yerkatı, zemin toraqî
katı qatmaya toraqî: bir çeşit
qate serbanî (n): çatı katı gözleme
qate zemînî (n): yerkatı, ze qatqatî (m): katmer (bir hamur
min katı . işi)
2)takım (giysiler için) qav (n): b. qab (n)
qate cilan (n): 1-elbise takı qavute (m): b. qawite (m)
mı, giysi takımı, kostüm 2-ya- qawa (m): b. qewe (n)
tak takımı (döşek, yor-gan ve qawanoz (n): kavanoz
yastıktan oluşan bü-tün) qawanoze (m): b. qawanoz (n)
qate çinayan (n): elbise ta qawanozi (m): b. qawanoz (n)
kımı, giysi takımı, kostüm qawaxane (n): b. qewexane (n)
qate kincan (n): elbise takı qawaxone (m): b. qewexane (n)
mı, giysi takımı, kostüm qawaxûne (m): b. qewexane (n)
qate nivîne (n): yatak takı qawe (m): b. qewe (n)
mı (döşek, yorgan ve yastık qawexane (n): b. qewexane (n)
tan oluşan bütün) qawexûne (m): b. qewexane (n)
qatbîyaya (m): katlı qawin (m): b. qawune (m)
qawine (m): b. qawune (m) zetme, izleme, seyretme, te
qawirme (n): kavurma (et için) maşa etme 2)bakma, bes
qawite (m): kavut leme, geçindirme 3)koruma,
qawiti (m): b. qawite (m) muhafaza etme
qawun (m): b. qawune (m) qayîtkerdox, -e: bakıcı
qawune (m): kavun qaymaq (n): b. qaymax (n)
qawunes (n): b. qawanoz (n) qaym aqam , -e: b. qaym e-
qawunez (n): b. qawanoz (n) qam, -e
qawuni (m): b. qawune (m) qaymax (n): kaymak
qawurme (n): qawirme (n) qayme (n): b. qîyame (n)
qawurt (m): b. qawite (m) qaymeqam, -e: kaymakam
qawurti (m): b. qawite (m) qayt kerdene: b. qayît kerde
qax (m): b. qaxe (m) ne
qaxe (m): kurutulmuş armut qayte ... bîyayene: b. qayî-
qaxid (n): b. kaxite (m) t e ... bîyene
qaxit (n): b. kaxite (m) qayte... kerdene: b. qayîte
qay: b. qande ... kerdene
qay ... rî: b. qande ... re qayta kerdene: b. qayît ker-
qayde (n): kural, kaide dene
qaydeyin, -e: kurallı, kaideli qaytakerdiş (n): b. qayîtker-
qayde: b. qande diş (n)
qayde ... rî: b. qande ... re qaytkerdiş (n): b. qayîtker-
qayiqe (m): b. qeyaxe (m) diş(n)
qayit kerdene: b. qayît ker qaz (n): l)b. gaz (n) 2)b. gaz-
dene yaxî (n)
qayite... bîyayene: b. qayî- qazan (n): kazan
te ... bîyene qazane awkeyî (n): banyo
qayite ... kerdene: b. qayî- kazanı
te ... kerdene qazane banyoyî (n): banyo
qayîqe (m): b. qeyaxe (m) kazanı
qayîs (n): b. qayîş (n) qazane çale (m): banyo ka
qayîş (n): kayış zanı
qayîşe (m): b. qayîş (n) qazane çerxî (n): banyo ka
qayît k erd en e: l)bakmak, zam
gözetmek, izlemek, seyret qazane hemamekî (n): ban
mek, temaşa etmek 2)bak- yo kazanı
mak, beslemek, gözetmek, qazanta (m): b. gazeta (m)
geçindirmek qazaq (n): b. qazax (n)
qayîte... bîyene: -e bakmak qazaqo orlonene (m): b.
qayîte ... kerdene: -e bak qazaxo orlonen (n)
mak qazax (n): kazak
qayîtkerdiş (n): l)bakma, gö qazaxo orlonen (n): orlon
kazak
qedexe
qazaxe (m): b. qazax (n) qebalî reydi xebetîyaye-
qazaxa orlonene (m): b. qane: b. qebaleyî reyde xebi-
zaxo orlonen (n) tîyayene
qazaxî (m): b. gazyaxî (n) qebali {n): b. qebale (n)
Qazaxîstan (n): Kazakistan qebardîn (n): gabardin
qaze (m): l)kaz 2)hindi qebiz (n): b. qebz (n)
qazexî (m): b. gazyaxî (n) qebizenî (m): b. qebzenî (m)
qazi (m): b. qaze (m) qebizîye (m): b. qebzîye (m)
qazik (n): l)bakraç 2)kazan qebîla (m): kabile
qazî, -ye: hakim, yargıç, kadı qebul (n): kabul
qazîyîye (m): hakimlik, yargıç qebul kerdene: kabul et
lık, kadılık mek
qazocaxî (m): b. gazocaxî (m) qebûl (n): b. qebul (n)
qazon (n): b. qazan (n) qebz (n): kabız, peklik
qazûn (n): b. qazan (h) qebza (m): deste, kabza
qazyaxî (n): b. gazyaxî (n) qebzey (m): b. qebzîye (m)
qe: b. qet qebze (m): b. qebzîye (m)
qe çiye: b. qet çîye qebzenî (m): kabızlık
qe çîke: b. qet çîke qebzîye (m): kabızlık
qe fine: b. qet fine qeç, -i: b. qic, -e; qeçek, -e
qe jû: b. qet yew qeçek, -e: çocuk
qe ne: b. qet nebo qeçek ver şîyayene: b. qe-
qe nebo: b. qet nebo çek ver şîyene
qe rey: b. qet reye qeçek ver şîyene: düşük
qe tewa: b. qet teba yapmak
qebala (n): b. qebale (n) qeçeki (m): b. qeçeke (m)
qebale (n): götürü, kabala qed: b. qet
qebale girowtene: b. qeba- qeda (n): b. qeza-II (n)
le ğirewtene qedayîf (n): kadayıf
qebale girewtene: l)götürü qedayîfe (m): b. qedayîf (n)
iş almak, götürü usülü iş qedayîfi (m): b. qedayîf (n)
yapmak 2)(mecazen) dur qede (n): b. qayde (n)
maksızın çok çalışmak qedeh (n): b. qedehe (m)
qebale girowtene: b. qeba- qedehe (m): kadeh
le girewtene qedeha şimite (m): içki ka
qebale kerdene: götürü dehi
usülü iş yapmak qedek (n): b. qedik (n)
qebale xebitîyayene: götü qedenayene: b. qedenayene
rü usülü iş yapmak qedenayene: b. qedenayene
qebaleyî reyde xebitîya- qeder: hariç
yene: götürü usülü iş yap qedexa (m): yasak
mak qedexe (n): yasak
qedexîye (m): yasak qedrdar, -e: saygılı, hürmet-
qedeyayene: b. qedîyayene kâr, hürmetli
qedeynayene: b. qedenayene qedrdarî (m): saygılılık
qedenayene: l)bitirmek, so qedrdarîye (m): saygılılık
nuçlandırmak 2)kurtarmak qedrdayîş (n): sayma
qedenayîş (n): l)bitirme, so qedrzanayîş (n): sajmcıa
nuçlandırma 2)kurtarma qedum (n): keser
qedek (n): b. qedik (n) qedûk (n): b. qedum (n)
qedfe (n): b. qedîfe (n) qedûm (n): b. qedum (n)
qedihe (m): b. qedehe (m) qedyayene: b. qedîyayene
qedihi (m): b. qedehe (m) qedyayîş (n): b. qedîyayîş (n)
qedik (n): amerikanbezi, ka qefçil, -e: çirkin
putbezi, amerikan; bir çeşit qefes (n): kafes
bez qefes sînîy (n): b. qefese se-
qedim (n): b. qedum (n) nî (n)
qedinayene: b. qedenayene qefese senî (n): göğüs kafesi
qedir dayene: b. qedr daye- qefil (n): kilit (asma kilit)
ne qefîfe (n): b. qetrîbe (n)
qedîfe-I (n): kadife qefle (n): kafile, insan veya
qedîfe-II (n): b. qetîfe (n) hayvan kümesi, küme
qedîfeyen, -e: kadifeli qeflik (n): b; qefil (n)
şayaxe/pantole/şapike qe- qefsîng (n): göğüs kafesi
dîfeyenî (zh): kadife pan qeft (m): b. qevde (m)
tolon qeher (n): b. qehir (n)
qedîfeyin, -e: kadifeli (kadife qeherîyaya (m): b. qehirîya-
ihtiva eden) ya (m) .
qedmayene: b. qedenayene qeherîyaye (n): b. qehirîya-
qedînayîş (n): b. qedenayîş ye (n)
(n) qeherîyayene: b. qehirîyaye-
qedîyayene: l)bitmek 2)kurne
tulmak qeherîyayeye (m): b. qehirî-
qedîyayene: b. qedîyayene yayeyî (m), qehirîyaye-
qedîyayîş (n): l)bitme 2)kur- yîye(m)
tulma qeherîyayeyenî (m): b. qehi-
qednayene: b. qedenayene rîyayeyenî (m)
qednayîş (n): b. qedenayîş (n) qeherîyayeyî (m): b. qehirî-
qedr dayene: saymak yayeyî (m), qehirîyaye-
qedr zanayene: saymak yîye(m)
qedrberz, -e: saygıdeğer, muh qeherîyayeyîye (m): b. qehi-
terem, sayın, saygın rîyayeyî (m), qehirîyaye-
qedrberzî (m): saygınlık yîye (m)
qedrberzîye (m): saygınlık qeherîyaye (m): b. qehirîya-
qehwe
yîye (m) günüleme, haset etme (çeke
qeherîyayîş (n): b. qehirîya- meme)
yîş(n) qehirîyayîye (m): l)kızgm (öf
qeherîyayîye (m): b qehirî- keli) 2)küskün, küs, dargın
yayîye (m) 3)üzgün, üzüntülü (üzüntü
qehernayene: b. qehirnaye- sü olan, üzülen kişi), üzünçlü
ne qehirnayene: l)darıltmak,
qehernayîş (n): b. qehirna- küstürmek 2)kıskandırmak
yîş (n) 3)kızdırmak, öfkelendirmek,
qehernayox, -e: b. qehirna- sinirlendirmek 4)üzmek
yox, -e qehirnayîş (n): l)darıltma,
qehir (n): kızgınlık, kahır, öfke, küstürme 2)kızdırma
derin üzüntü qehirnayox, re: üzüntülü (üzen
qehirîyaya (m): l)kızgın (öf j durum veya olay), üzücü (du
keli) 2)küskün, küs, dargın rum veya olay)
3)üzgün, üzüntülü (üzüntü qehr (n): b. qehir (n)
sü olan, üzülen kişi), üzünçlü qehrîyaya (m): b. qehirîyaya (m)
qehirîyaye (n): l)kızgm (öf qehrîyaye (n): b. qehirîyaye (n)
keli) 2)küskün, küs, dargın qehrîyayene: b. qehirîyaye-
3)üzgün, üzüntülü (üzüntü ne
sü olan, üzülen kişi), üzünçlü qehrîyayeye (m): b. qehirîya-
qehirîyaye bîyene: l)kız- yeyî (m), qehirîyayeyîye
gın olmak 2)üzgün olmak (m)
qehirîyayene: l)öfkelenmek, qehrîyayeyenî (m): b. qehirî-
sinirlenmek, kızmak 2)küs- ya^yeyenî (m)
mek, darılmak 3)kıskanmak, qehrîyayeyî (m): b. qehirîya-
günülemek, haset etmek (çe yeyî (m), qehMyayej^y(e (m)
kememek) 4)gamlanmak qebrîyayeyîye (m): b. qehirî-
qehirîyayeye (m): b. qehirî- yayeyî (m), qehirîyaye-
yayeyî (m), qehirîyayeyî- yîye(m) *
ye (m) qehrîyaye (m): b. qehirîyayî-
qehirîyayeyenî (m): üzgün ye (m)
lük, üzüntülülük qehrîyayîş (n): b. qehirîya-
qehirîyayeyî (m): üzgünlük, yîş (n)
üzüntülülük qehrîyayîye (m): b. qehirîya-
qehirîyayeyîye (m): üzgün yîye (m)
lük, üzüntülülük qiehrnayene: b. qehirnayene
qehirîyaye (m): b. qehirîya- qehmayîş (n): b. qehirnayîş (n)
yîye (m) qehrnayox, -e: b. qehirna-
qehirîyayîş (n): :l)gamlanma yox, -e
2)küsme 3)kızma (öfkelen qehwe (n): l)b. qewe (n) 2)b.
me, sinirlenme) 4) kıskanma, qewexane (n)
qehwexane (n): b. qewexane (n) qeldayene: b. qelibnayene
qehwexone (n): b. qewexane (n) qeldayîş (n): b. qelibnayîş (n)
qehwexûne (n): b. qewexane (n) qeldîyayene: b. qelibîyayene
qehwexûni (n): b. qewexane (n) qele (n): kesek
qeîrî . . b. xeyr§ .. . qeleb (n): kusmuk
qela-I (m): karga qelebîyayene: b. qelibîyaye-
qela-II (m): kalay ne
qela-III (n): b. qele (n) qelebnayene: b. qelibnayene
qelacî (n): b. qelaker, -e qelebnayîş (n): b. qelibnayîş (n)
qelaçî (n): b. qelaker, -e qeleçî (n): b. qelaker, -e
qelaker, -e: kalaycı qelem (m): b. qeleme (m)
qelancik, -e: b. qilancik, -e qeleme (m): kalem
qelas (n): kalas qelema boyaxî (m): boya
qelaw, -e: b. qelew, -e kalemi
qelaw bîyayene: b. qelew qelema erjîjine (m): kurşun
bîyene kalem
qelaycî (n): b. qelaker, -e qelema rengine (m): renkli
qelayçî, -ye: b. qelaker, -e kalem
qelb-I (n); kalp, yürek qelemeda sîyaye (m): siyah
qelb-II (n): b. qeleb (n) bir kalem
qelb ardene: mide bulandır qelemeka sîyaye (m): siyah
mak bir kalem
Qelbe mi ard. (Midemi bu qelemi (m): b. qeleme (m)
landırdı.) qelemtiraşe (m): kalemtıraş
qelbe ... ameyene: midesi qeleşîyayene: b. qelişîyene
bulanmak qeleşyayîş (n): b. qelişîyayîş (n)
Qelbe mi ame. (Midem bu qelevnayene: b. qelibnayene
landı.) qelevnayîş (n): b. qelibnayîş (n)
qelbe ... hameyîne: b. qel- qelew, -e: l)şişman 2)besili, se
be ... ameyene miz
qelbe (m): döven sürerken altta qelew bîyene: şişmanla
kalan dövülmemiş ekin sap mak
larını üste çıkarmak için qelew kerdene: şişmanlat
harman yığınını altüst etme mak
işi qelewnayîş (n): b. qelibnayîş (n)
qelbedayîş (n): döven sürer qelenaya (m): kızartılmış olan
ken altta kalan dövülmemiş (yumurta vb. için), kızartma
ekin saplarını üste çıkarmak (yumurta vb. için), kâvrul-
için harman yığınını altüst muş olan (et vb. için)
etme qelenaye (n): kızartılmış olan
qelbi (m): b. qelbe (m) (yumurta vb. için), kızartma
qelbidayîş (n): b. qelbedayîş (n) (yumurta vb. için), kavrul-
muş olan (et vb. için) qelînayîş (n): b. qelenayîş (n)
qelenayene: kavurmak, kı qelp, -e: sahte
zartmak (yumurta vb. için) qelş (n): b. qeliş (n)
qelenayîş (n): kavurma, kı qelun (m): b. qelûne (m)
zartma (yumurta vb. için) qelune (m): b. qelûne (m)
qelenayîye (m): kavrulmuş qelûn (m): b. qelûne (m)
olan (et vb. için), kızartılmış qelûne (m): pipo
olan (yumurta vb. için), kı qelv (n): b. qelb-I (n)
zartma (yumurta vb. için) qelxan (n): b. qalxan (n)
qelfa (m): kalfa qemçî (m): b. qamçî (m)
qelfe-I (n): kalfa qemçî kerdene: b. qamçî
qelfe-II (n): b. qefle (n) kerdene
qeli (n): b. qele (n) qemîs (n): gömlek, mintan
qelibîyayene: l)çevrilmek, qemîso harmekilm/hingi-
döndürülmek 2)devrilmek lek ilm /p olk ilm /p olk irr/
3)yatmak 4)kusulmak qol (n): kısa kollu gömlek
qelibnayene: l)çevirmek, dön qemt (m): b. qemte (m)
dürmek 2)devirmek 3)kus- qemte (m): başörtü, başörtüsü,
mak, istifrağ etmek çatma (kadın için), yazma
qelib n a y îş (n): l)çevirme, qemta kaxite (m): yazma
döndürme 2)devirme 3)kus- qemta qaxitî (m): b. qemta
ma kaxite(m)
qelinaya (m): b. qelenaya (m), qemti (m): b. qemte (m)
qelenayîye (m) qenal (n): b. kanal (n)
qelinaye (n): b. qelenaye (n) qenaste (n): b. qineste (n)
qelinayene: b. qelenayene qenca (m): b. qanca (m)
qelinayîş (n): b. qelenayîş (n) qene (m): b. qine (m)
qeliş (n): yırtmaç qena dare (m): b. qina da
qelişin, -e: yırtmaçlı re (m)
qelişîyayene: b. qelişîyene qenepa (m): b. qenepe (n)
qelişîyayîş (n): çatlama (deri qenepe (n): kanepe
vb. için) qent (m): b. qemte (m)
qelişîyene: çatlamak (deri vb. qenter (n): kantar
için), yarılmak (deri vb. için) eştene qenter: kantarla-
qelişnayene: çatlatmak (deri mak, kantara vurmak, kan
vb. için), yarmak (deri vb. tara çekmek
için) qenter estene: b. eştene
qelişnayîne: b. qelişnayene qenter
qelînaya (m): b. qelenaya (m), qenti (m): b. qemte (m)
qelenayîye (m) qer, -e: kara, siyah
qelînaye (n): b. qelenaye (n) qerac (n): l)kıraç 2)b. qeraj (n)
qelînayene: b. qelenayene qeraj (n): yamaç ?
qeranfîl (n): b. qerenfîl (n) qerefnayîne: b. qerifnayene
qerar (n): karar qerefnayîş (n): b. qerifnayîş (n)
qerar dayene: karar ver qereke (m): bir üzüm çeşiti
- mek, karara bağlamak qereki (m): b. qereke (m)
qerar girewtene: karar al qeremendû (n): bir çeşit bez
mak qeremîyayîş (n): b. qerimîya-
qerare tewqîfî (n): tutukla yîş (n)
ma kararı, tevkif kararı qerenfîl (n): karanfil (bir baha
qerare tewqîfı yo xîyabî rat)
(n): gıyabi tutuklama kararı, qereqol (n): karakol
gıyabi tevkif karan qereqole (m): b. qereqol (n)
qerardar, -e: kararlı qeresîyayene: b. qerisîyaye-
qerargehe (m): karargâlı ne
qerarname (n): kararname qeresîyayîş (n): b. qerisîya-
„qerase (n): kaldıraç (ağaçtan yîş (n)
olanı), manivela qeresnayene: b. qerisnayene
qeraş, -e: değirmenci qeresnayîş (n): b. qerisnayîş (n)
qerawati (m): b. kravate (m) qereste (n): b. qerase (n)
qerawî (m): kırağı qerewana (m): karavana
qerax (n): layı, sahil qerewane (n): b. qerewana (m)
qerax kerdene: döven sü qerewati (m): b. kravate (m)
rerken kenarlara kayan sap qerez (n): b. xerez (n)
lan kürek veya yabayla har qerfhayene: b. qerifhayene
. " manın ortasına doğru kay qerifîyayenel)koparılmak
dırmak .... 2)akmak (yıldız akmak),
Bİ qeraxe çemî (n): akarsu kı kaymak (yıldız kaymak)
yısı, nehir kıyısı qerifîyayîş (n): l)koparılma
qeraxe robarî (n): akarsu 2)kayma (yıldız kayması)
kıyısı, nehir kıyısı qerifnayene: l)koparmak
qeraxe royî (n): akarsu 2)ürün toplamak (üzüm için)
kıyısı, nehir kıyısı qerifnayîş (n): l)koparma
qeraz (n): b. qeraj (n) 2)ürün toplama (üzüm için)
qerbaş (m): b. qerwaşe (m) qerimîyayîş (n): kırıklık (vü
qerebafuni (m): b. gramafo- cutta), kırgınlık (vücutta)
ne (m) qerisîyayene: donmak (insan
qerec (n): b. qeraj (n) için)
qeredom (zh): kadın şalvarı qerisîyayîş (n): donma (insan
qerefîyayene: b. qerifîyaye- için)
ne qerisnayene: dondurmak (in
qerefîyayîş (n): b. qerifîya- san için)
■ yîş (n) v qerisnayîş (n): dondurma (in
qereftıayene: b. qeri£nayene san için)
qerî (m): bir üzüm çeşiti
qermeçîyaya (m): b. qirmiçî- çîyayeyî (m)
yaya(m) qermiçîyaye (m): b. qirmiçî-
qermeçîyaye (n): b. qirmiçî- yayîye (m)
yaye(n) qermiçîyayenî (m): b. qirmi-
qermeçîyâyene: b. qirmiçî- çîyayenî (m)
yayene qermiçîyayîye (m): b. qirmi-
qermeçîyaye (m): b. qirmiçî- çîyayîye (m)
yayîye (m) qermiçîye (m): b. qirmiçîye (m)
qermeçîyayîye (m): b. qirmi- qermiçnaya (m): b. qirmiçna-
çîyayîye (m) ya (m)
qermeçuk, -e: b. qirmiçik, -e qermiçnaye (n): b. qirmiçna-
qermeçukin, -e: b. qirmiçi- ye (n)
kin, -e qermiçnayene: b. qirmiçna-
qermeçukinen (m): b. qirmi- yene
çikinî(m) qermiçnayeyî (m): b. qirmiç-
qermeçukinenî (m): b. qirmi- nayeyî (m)
çikinî (m) qermiçnaye (m): b. qirmiçna-
qermiç (n): b. qirmiç (n) yîye (m)
qermiçe (m): b. qirmiçîye (m) qermiçnayenî (m): b. qirmiç-
qermiçenî (m): b. qirmiçenî (m) nayenî(m)
qermiçik, -e: b. qirmiçik, -e qermiçnayîye (m): b. qirmiç-
qermiçike (m): b. qirmiçikî- nayîye (m)
ye (m) qernefîl (n): b. qerenfîl (n)
qermiçikenî (m): b. qirmiçi- qerpal (n): alık (eskimiş giysi),
* kenî (m) eski püskü giysi
qerm içikin, -e: b. qirm içi- qerpalin, -e: eski püskü giysili
kiıi, -e qerpelase (m):.karga ,
qermiçikinî (m): b. qirmiçiki- qerpuz (m): b. qerpuze (m)
nî (m) qerpuze (m): karpuz
qermiçikiriîye (m): b. qirmi- qerpuzroş, -e: karpuzcu .
çikinîye (m) qerpûz (m): b. qerpuze (m)
qermiçikîyayene: b. qirmiçi- qerqatî (m): yük hayvanıyla
kîyayene taş vb. şeyleri taşımak için
qermiçikîye (m): b. qirmiçi- kullanılan ve semerin iki
kîye(m) tarafına sarkıtılan ağaçtan
qermiçîyaya (m): b. qirmiçî- veya tahtadan yapılma araç
yaya (m) qerqele (n): iskelet
qermiçîyaye (n): b. qirmiçî- qerqeleyin, -e: iskeletti
yaye(n) qerqeri (n): b. qerqele (n)
qermiçîyayene: b. qirmiçîya- qerqot (n): iskelet
yene qerqotin, -e: iskeletti
qermiçîyayeyî (m): b. qirmi- qerquet (n): b. qerqot (n)
qerqut (n): b. qerqot (n) qesawetine (m): b. qesaweti-
qerraj (n): b. qeraj (n) nî (m), qesâwetinîye (m)
qerraz (n): b. qeraj (n) qesawetinî (m): üzüntülülük
qerse deke w t ene: donmak qesawetinîye (m): üzüntülü
(insan için) lük
qerse girewtene: donmak qesba (m): b. kezebe (m), qe-
(insan için) seba (m)
qerse girotene: b. qerse gi- qesba sipî (m): b. qeseba si-
rewtene pîye(m)
qerse guretene: b. qerse qesba sîyay (m): b. qeseba
girewtene sîyaye (m)
qersedekewtiş (n): donma (in qese (n): b. qisa (m)
san için) qese kerdene: b. qisey ker
qersegirewtiş (n): donma (in dene
san için) qesey kerdene: b. qisey
qersegirotiş (n): b. qersegi- kerdene
rewtiş (n) qese kerdene: b. qisey ker
qerseguretiş (n): b. qersegi- dene
rewtiş (n) qesey kerdene: b. qisey
qert, -e: kart (gençliği ve körpe- kerdene
ligi kalmamış olan) qeseba (m): karaciğer
qert (n): b, karte (m) qeseba sipîye (m): akciğer
qertal (n): kartal qeseba sîyaye (m): karaci
qerte (m): b. karte (m) ğer
qertel (n): b. qertal (n) qesele (n): b. qisle (n)
qerti (m): b. karte (m) qeseva (m): b. qeseba (m)
qertîme (n): b. qetrîbe (n) qesewa (m): b. qeseba (m),
qerwaşe (m): hizmetçi (kadın qeseyayene: b. qesîyayene
hizmetçi) qeseyayîş (n): b. qesîyayîş (n)
qerxin (m): b. qerxine (m) qeseyîş (n): b. qesîyayîş (n)
qerxifae (m): büyük çömlek qesi (n): b. qisa (m)
qesa (m): b. qisa (m) qesi kerdene: b. qisey ker
qesab, -e: kasap s dene
qesaba (m): b. qeseba (m) qesiba (m): b, qeseba.(m) .
qesava (m): b. qeseba (m) qesî (m): b. qisa (m)
qesawet (n): üzüntü, üzünç qesî kerdene: b. qisey ker
qesawetdayox, -e: üzüntülü dene
(üzen durum veya olay), üzü qesîda (m): b. qesîde (m)
cü (durum veya olay) qesîde (m): kaside
qesawetin, -e: üzüntülü (üzün qesîl (m): b. hesîre (m)
tüsü olan, üzülen kişi), qesîyayene: l)kesilmek (ma
üzünçlü kas vb. ile), kırkılmak, kır-
pılmak 2)kesilmek (süt vb. qeşagirotiş (n): b. qeşagirew-
için) tiş.(n)
qesîyayîş (n): l)kesilme (ma qeşagirowtiş (n): b. qeşagi-
kas vb. ile), kırkılma, kırpıl rewtiş (n)
ma 2)kesilme (süt vb. için) qeşaguretiş (n): b. qeşagi-
3)kırıklık (vücutta), kırgınlık rewtiş (n)
(vücutta) qeşaşit (n): (yenen) dondurma
qesnayene: l)(makas vb. ile) Ti wazenî qeşaşit biwerî?
kesmek, kırkmak, kırpmak (Dondurma yemek ister mi
2)tıraş etmek sin?)
qesnayîşe gijikî: saç tıraşı qeşaşitkar, -e:,dondurmacı
qesnayîşe porî: saç tıraşı qeşaşitroş, -e: dondurmacı
qesnayine: b. qesnayene qeşawe (n): b. qeşawî (n)
qesnayîş (n): l)(makas vb. ile) qeşawin (n): b. qeşawî (n)
kesme, kırkma, kırpma 2)tı- qeşawî (n): kaşağı
raş etme qeşebu (n): b. qeşawî (n)
qespa (m): b. kezebe (m), qe- qeşebun (n): b. qeşawî (n)
seba (m) qeşebû (n): b. qeşawî (n)
qesta (zr): l)güya 2)b. qestî qeşerîyayene: b. qeşirîyaye-
qestiken, -e: sahte ne
qestikeni (m): b. qestikene (m) qeşerîyayîş (n): b. qeşirîya-
qestikî (zr): güya yîş (n)
qestiko: b. qestîka qeşerîyene: b. qeşirîyayene
qestî: l)mahsus 2)şakadan qeşemayene: b. qeşirnayene
3)yalancıktan, yalandan qeşeryayîş (n): b. qeşirîyayîş (n)
qestîka: l)mahsus 2)şakadan qeşirîyayene: l)kabüğu soynal-
3)yalancıktan, yalandan mak 2)çatlamak (deri vb.
qesto: b. qestî için), yarılmak (deri vb. için)
qeşa-I (n): buz qeşirîyayîş (n): l)kabuğu so
qeşa bestene: buz bağla yulma 2)çatlama (deri vb.
mak için)
, qeşa girewtene: donmak qeşimayene: l)kabuğunu soy
qeşa gire dayene: buz bağ mak 2)çatlatmak (deri vb.
lamak için), yarmak (deri vb. için)
qeşa girotene: b. qeşa gi- qeşîyayene: b. qesîyayene
rewtene qeşîyayene: b. qesîyayene
qeşa girowtene: b. qeşa gi- qeşîyayîş (n): b. qesîyayîş (n)
rewtene qeşmer (n): bir çeşit kumaş
qeşa-II (n): susuz yöre qet-I: asla, hiçbir zaman, hiç,
qeşabu (n): b. qeşawî (n) katiyen
qeşabun (n): b. qeşawî (n) qet çîke: hiçbir şey
qeşagirewtiş (n): donma qet çîkik: b. qet çike
qet çîyâ: hiçbir şey qetîbîyaye (n): kesinleşmiş
qet finâ: asla, hiçbir zaman, olan
hiç, katiyen qetîbîyayîş (n): kesinleşme
qet nâ: b. qet nebo qetîbîyayîye (m): kesinleşmiş
qet nebo: hiç olmazsa olan
qet nibû: b. qet nâbo qetîfe (n): saban okunun saban
qet reyâ: asla, hiçbir zaman, zıvanasından çıkmasını en
hiç, katiyen gellemeye yarayan küçük
qet teba: hiçbir şey s parça
qet tiwa: b. qet teba “Luye va: Ez gena qet û qet
qet yew: hiçbir, tek û qetîfe, ti bigîre sirsî û alete
qet yew çî: hiçbir şey ûnîre.”
qet-II: tek qetîkerdiş (n): kesinleştirme
qetane: b. qetîyen qetîlfe (n): b. qetrîbe (n)
qete (n): b. qethe (n) qetîlpe (n): b. qetrîbe (n)
qeten: b. qetîyen qetîyen: asla, hiçbir zaman,
Qeter (n): Katar hiç, katiyen
qeterehm, -e: duygusuz, hissiz; qetîyet (n): kesinlik
katı yürekli qetîyîye (m): kesinlik
qeterehmenî (m): duygusuz qetlibe (n): b. qetrîbe (n)
luk, hissizlik, katı yüreklilik qetre (m): sağanak
qeterehmî (m): duygusuzluk, qetrehm, -e: b. qeterehm, -e
, hissizlik, katı yüreklilik qetri (m): b. qetre (m)
qeterehmîye (m): duygusuz qetrîbe (n): saban okunun sa
luk, hissizlik, katı yüreklilik ban zıvanasından çıkmasını
qetfe (n): b. qetîfe (n) engellemeye yarayan küçük
qethane: b. qetîyen parça
qethanî: b. qetîyen qetûn (n): b. qeytan-I (n)
qethe (n): büyük bıçkrüki kişi qeval (m): b. qebale (n)
tarafından kullanılan) qeval guretene: b. qebale
qetife (n): b. qetîfe (n) girewtene
qetilfe (n): b. qetrîbe (n) qevale (n): b. qebale (n)
qetilpe (n): b. qetrîbe (n) qevale guretene: b. qebale
qetilpi (n): b. qetrîbe (n) girewtene
qetirbe (n): b. qetrîbe (n) qevçil, -e: b. qefçil, -e
qetî: kesin qevd (m): b. qevde (m) .
qetî bîyene: kesinleşmek qevda (m): b. qevde (m)
qetî kerdene: kesinleştir qevde (m): l)demet 2)deste,
mek kabza, sap (araç için) 3)tu-
qetîbe (n): b. qetîfe (n) tam
qetîbîyaya (m): kesinleşmiş qevda şimşerî: kılıç kabzası
olan qevda destî (n): bilek (el bi
leği)
qevda vaşturî (m): orak sa qewlix-I (n): cüzdan (para cüz
pı danı)
qevda vaşturîye (m): b. qewlix-II (n): deri kova
qevda vaşturî (m) qewm (n): kavim
qevdi (m): b. qevde (m) qewş (m): b. qebza (m)
qevela (m): b. qebale (n) qewul (n): b. qebul (n)
qevela guretene: b. qebale qewul kerdene: b. qebul
girewtene kerdene
qevsing (n): b. qefsîng (n) qey-I: niçin, niye
qevş (m): b. qebza (m) qey-II: b. qande
qevul (n): b. qebul (n) qey ... a: b. qande
qevul kerdene: b. qebul qey ... re: b. qande .;. re
kerdene qey ... rî: b. qande ... re
qevza (m): b. qebza (m) qeyax (m): b. qeyaxe (m)
qewa (m): b. qewe (n) qeyaxe (m): kayık
qewal (n): b. qebale (n) qeyaxedar, -e: kayıkçı
qewal guretene: b. qebale qeybe: b. qande
girewtene qeybe ke: b. qando ke
qewale (n): b. qebale (n) qeybi: b. qande
qewali (n): b. qebale (n) qeybî: b. qande
qewali guretene: b. qebale qeyd-I (n): kayıt
girewtene qeyd kerdene: kaydetmek
qewaxane (n): b. qewexane (n) qeyd viraştene: kayıt yap
qewe (n): kahve tırmak
qeweroş, -e: kahveci qeyde xo viraştene: kaydı
qewet (n): güç, kuvvet m yaptırmak
Qewet bo. (Kolay gelsin.) qeyd-II (zh): b. qeydî (zh)
qewete (m): b. qewet (n) qeyde (n): qayde (n)
Qewete bo.: b. Qewet bo. qeydi (n): qayde (n)
qewetin, -e: güçlü, kuvvetli qeydî (zh): pranga
qewexane (n): kahvehane qeydîyayene: b. qedîyayene
qewexanedar, -e: kahveci qeydkerda (m): kayıtlı
qewexone (n): b. qewexane (n) qeydkerde (n): kayıtlı
qeweyî, -ye: kahverengi qeydkerdîye (m): kartlı
qewil (n): b. qebul (n) qeydnayene: b. qedenayene
qewirme (n): b. qawirme (n) qeyeke (m): b. qeyaxe (m)
qewl (n): l)söz qeyeki (m): b. qeyaxe (m)
qewl dayene: söz vermek qeyî: b. qey-I
2)deyim, tabir qeyîş (n): b. qayîş (n)
bi qewle verenan: eskilerin qeymax (n): b. qaymax (n)
deyimiyle qeyme (n): b. qîyame (n)
qewlike (m): b. qewlix (n) qeymeqam, -e: b. qaymeqam, -e
qeymeqom, -i: b. qaymeqam, -e qezete (n): b. gazeta (m)
qeymeqûm, -i: b. qaymeqam, -e qe-I: b. qey-I
qeynaq (n): b. qeynax (n) qe-II: b. qande
qeynax (n): kaynak qe ke: b. qando ke
qeynaxker, -e: kaynakçı qede (n): b. qayde (n)
qeyrî .. b. xeyre . . . qedi (n): b. qayde (n)
qeys (m): b. qeysî-II (zh) qedînayene: b. qedenayene
qeysan (zh): b. qeysî-II (zh) qedînayîş (n): b. qedenayîş (n)
qeyse (m): b. qeysî-II (zh) qedîyayâne: b. qedîyayene
qeyse pîyazî (n): b. pîyazo qedîyayîş (n): b. qedîyayîş(n)
qeysî (n) qednayene: b. qedenayene
qeysike (m): b. qeysikî (zh) qeme (n): b. q'iyame (n)
qeysikî (zh): yuvağı çekmek q§S (m): b. qeysî-II (zh)
için kullanılan çatallı araç qesî (m): b. qeysî-I (m), qeysî-
qeysî-I (m): kayısı ye (m)
qeysî-II (zh): yuvağı çekmek qeşî kerdene: b. qisey kerde
için kullanılan çatallı araç ne
qeysîye (m): kayısı qeşîkerdiş (n): b, qiseyker-
qeysonî (zh): b. qeysî-II (zh) diş (n)
qeyta: b. qetîyen qetîya: b. qetîyen
qeyta kerdene: b. qayît ker- qetûn (n): b. qeytan-I (n)
dene qey: b. qey-I
qeytakerdiş (n): b. qayîtker- qeyd (n): b. qeyd-I (n)
diş (n) qeyd kerdene: b. qeyd ker
qeytan-I (n): kaytan r dene
qeytane solan (n): ayakkabı qeyd virastene; b. qeyd vi-
bağı raştene
qeytan-II: b. qetîyen qeyde xo virastene: b. qey-
q ey te k erd en e: b. qayît de xo viraştene
kerdene qâyde (n): qayde (n)
qeytekerdiş (n): b. qayîtker- qeyî: b. qey-I
diş (n) qâyî ... re: b. qande ... re
qeyton (n): b. qeytan-I (n) qâyîşîye (m): b. qeysî-I (m).,
qeytûn (n): b. qeytan-II (n) qeysîye (m)
qeza-I (m): ilçe, kaza qeym eqam , -e: b. qaym e-
qeza-II (n): kaza 4am, 9
qezaye trafîkî (n): trafik qeytan (n): b. qeytan-I (n)
kızası qib (m): b. qibe (m)
qezan (n): b. qazan (n) qibale (n): b. qebale (n)
qezeçî (m): b. qezekî (n) qibale girewtene: b. qeba-
qezekî (n): cepken le girewtene
qezeta (m): b. gazeta (m) qibe (m): kiler
Qibris (n): Kıbrıs qilancik, -e: saksağan
qic, -e -I: çocuk qilançik, -e: b. qilancik, -e
qic ra qedîyayene: doğur qilasnayene: b. qelişnayene
mak (insan için), doğum qilasnayene: b. qelişnayene
yapmak qilaşîyayene: b. qelişîyene
qic ra qedîyene: b. qic ra qilaşîyene: b. qelişîyene
qedîyayene qilaşnayene: b. qelişnayene
qic ver şîyayene: b. qic ver qilawin (n): b. qelûne (m)
şîyene qilawine (m): b. qelûne (m)
qic ver şîyene: düşük yap qilay (m): b. qela-II (m)
mak qilayçî (n): b. qelaker, -e
qic, -e -II: b. qij, -e -I qilaynayene: temelinden ko
qicik, -e: b. qic, -e-II parmak (ağaç, dal vb. için),
qiç, -e: b. qic, -e-II sökmek (ağaç, dal vb. için)
qida (n): b. qeza (iı) qilaynayîş (n): temelinden
qide (n): qayde (n) koparma (ağaç, dal vb. için),
qifil (n): b. qefil (n) sökme (ağaç, dal vb. için)
qifle (n): b. qefle (n) qilaynîyayene: temelinden
qij, -e -I: küçük koparılmak (ağaç, dal vb.
qij, -e -II: b. qic, -e -I için) .
qija (n): l)ayaz 2)b. qiş (n) qilaynîyayîş (n): temelinden
qijike (m): karga koparılma (ağaç, dal vb. için)
qijilnaya (m): kızartma (yu qilbdayîş (n): b. qelbedayîş (n)
murta vb. için), kızartılmış qilbi (m): b. qelbe (m)
olan (yumurta vb. için) qilbidâyîş (n): b. qelbedayîş (n)
qijilnaye (n): kızartılmış olan qilç-I (m): b. qilçe-I (m)
(yumurta vb. için), kızartma qilç-II (m): b. qilçe-II (m)
(yumurta vb. için) qilçe qarmî: b. qilça qa-
qijilnayene: kızartmak (yu wirmeyî
murta vb. için) qilçe tontirî: b. qilça tan-
qijilnayîş (n): kızartma (yu torî
murta vb. için) qilçe toraqî. b. qilça toraqî
qijilnayîye (m): kızartılmış qilçe-I (m): l)bez veya kumaşın
olan (yumurta vb. için), kı küçük parçası 2)tarla veya
zartma (yumurta vb. için) arazinin başka tarla veya
qijnikî (zh): içyağmm kızar araziler arasında kalan dar
tılmasıyla meydana gelen bir bölümü
yiyecek qilçe-II (m): gözleme, bazlama
qijnîk (zh): b. qijnikî (zh) (bir hamur işi)
qil(n): tepe qilça qawirmeyî: bir çeşit
qila (n): b. qele (n) gözleme
qilaçî (n): b. qelaker, -e qilça tantorî: b. qilça tan-
gilçek
tûrî qelenayîye (m)
qilça tantûrî: bir çeşit göz- qilenaye (n): b. qelenaye (n)
leme .. qilenayene: b. qelenayene
qilça toraqî: bir çeşit göz qilenayîş (n): b. qelenayîş (n)
leme qilincîyele (n): b. qirîncele (n)
qilçek (n): b. qilçik (n) qilix (n): kıyafet, kılık, giyim,
qilçeke (m): l)bez veya kuma- kisve '
şm küçük parçası 2)tarla ve qilîç (n): sabanın çift sürerken
ya arazinin başka tarla veya elle tutulan kısmından top
araziler arasında kalan kü rağa kadar uzanan parçası
çük ve dar bölümü qilînaya (m): b. qelenaya (m),
qilçeki (m): b. qilçeke (m) qelenayîye (m)
qilçi (m): b. qilçe (m) qilînâye (n): b. qelenaye (n)
qilçik (n): çaput, paçavra qilînayene: b. qelenayene
qilçike (m): b. qilçeke (m) qilînayîş (n): b. qelenayîş (n)
qilçin (m): b. qilçine (m) qilîncle (n): b. qirîncele (n)
qilçine (m): gözleme, bazlama qilîyayene: akmak (yıldız ak
(bir hamur işi) mak), kaymak (yıldız kay
qilçix (n): belirli bölümlerle mak)
çevrili olan küçük tarla par qilîyayîş (n): kayma (yıldız
çası kayması)
qilew, -i: b. qelew, -e qilnaya (m): b. qelenaya (m),
qilew bîyayîne: b. qelew qelenayîye (m)
bîyene qilnaye (n): b. qelenaye (n)
qilew kerdene: b. qelew qilnayene: b. qelenayene
kerdene qilnayîş (n): b. qelenayîş (n)
qileyayene: b. qilîyayene qilor, -e: b. gilover, -e
qileyayîş (n): b. qilîyayîş (n) qilorin (n): b. gilorin (n)
qileynaya (m): b. qelenaya qilover: b. gilover, -e
(m), qelenayîye (m) qilow, -e: b. qelew, -e
qileynaye (n): b. qelenaye (n) qilow bîyayene: b. qelew
qileynayene-I: b. qelenayene bîyene
qileynayene-II: b. qilaynaye- qiloxîr: b. gilover, -e
ne qiloxîrik: b. gilover, -e
qileynayîş-I (n): b. qelenayîş (n) qilp (n): b. qîlp (n)
qileynayîş-II (n): b. qilayna- qilqe (n): salkım
yîş (n) qilyon (m): b. qelûne (m)
qileynîyayerie: b. qilaynîya- qimti (m): b. qemte (m)
yene qin (m): b. qine (m)
qileynîyayîş (n): b. qilaynîya- qinastik (n): b. qineste (n)
yîş (n) qine (m): göt, kıç, makat, anüs
qilenaya (m): b. qelenaya (m), qina dare (m): ağaç gövdesi
qineser şîyene: geri geri qirçike-I (m): çırpı (kuru dal
gitmek, arka arka gitmek parçası)
qineserkî şîyene: geri geri' qirçike-II (m): b. qirpiçike (m)
gitmek, arka arka gitmek qirçiki (m): b. qirçike-I (m)
qineste (n): kalça, sağrı qirçûne (m): b. qurçine (m)
qineti (m): b. qînate (m) qırçûqale (m): çalı çırpı
qinere (n): öğle yemeği ile ak qirencele (n): b. qirîncele (n)
şam yemeği arasında yenen qireydere (n): b. greydere (m)
hafif yemek qirik (m): b. qirrike (m)
qini (m): b. qine (m) qirike (m): b. qirrike (m)
qinnap (n): kınnap, kırnap qirikedekewtiş (n): b. qiri-
qinti (m): b. qemte (m) kedekewtiş (n) -
qinyeri (n): b. qinere (n) qiriki (m): b. qirrike (m)
qir (n): kırağı qirim (m): b. qirime (m)
qiral (n): kral . qirim kerdene: tırpanla
qiralîça (m): kraliçe mak
qiramafon (n): b. gramafone (m) qirimcî, -ye: b. qirimkeş, -e
qirar (n): b. qerar (nj qirimcîtî (m): b. qirimçîtî (m)
qirawate (m): b. kravate (m) qirimcîye (m): b. qirimkeşî-
qirawati (m): b. kravate (m) ye (m)
qirawil (m): b. qirawile (m) qirimçî, -ye: b. qirimkeş, -e
qirawile (m): karga , qirimçîtî (m): tırpancılık
qirawule (m): b. qirawile (m) qirimçîye (m): b. qirimkeşi-
qirba (n): b. qurban (n) ye (m)
qirban (n): b. qurban (n) qirime (m): tırpan
qirbane (m): b. qurban (n) qirimi (m): b. qirime (m)
qirbo (îı): b. qurban (n) qirimkeş, -e: tırpancı
qirbon (n): b. qurban (n) qirimkeşî (m): tırpancılık
qirbön bîyayîne: b. qur- qirimkeşîye (m): tırpancılık
ban bîyene qirincîyele (n): b. qirîncele (n)
qirbon kerdene: b. qurban qirîncle (n): b. qirîncele (n)
kerdene qirîncele (n): kurbağa
qirbû (n): b. qurban (n) qirkerdiş (n): katliam, soykı
qirbûn (n): b. qurban (n) rım
qirbûn bîyayîne: b. qur- qirm (n): l)gövde, ağaç gövdesi
ban bîyene 2)kök 3)kütük (toprakta ka
qirbûn kerdene: b. qur- lan kütük)
ban kerdene qirme dare (n): ağaç gövdesi
qirç (m): b. qirçe (m) qirmiç (n): kırışık (kırışıklık)
qirçe (m): çırpı (kuru dal par qirmiçey (m): b. qirmiçîye (m)
çası) qirmiçe (m): b. qirmiçîye (m)
qirçi (m): b. qirçe (m) qirmiçenî (m): kırışıklık
girmiçik, -e-I: buruşuk girmizî (m): bir üzüm çeşiti
girmiçik-II (n): kınşık (kırışık girm oçik, -e-I: b. girm içik,
lık) -e-I
girmiçikayene: b. girmiçikî- qirmoçik-II (n): b. girm içik
yayene -II (n)
girmiçikey (m): b. girmiçikî- girm oçik bîyene: b. g ir
ye (m) miçîyayene
girmiçike (m): b. girmiçikî- girmoçik kerdene: b. gir
ye(nı) miçnayene
girmiçikenî (m): kırışıklık girm oçikenî ri): b. girm içi-
girmiçikin, -e: kırışık (kırış kenî (m)
mış olan) girm oçikin, -e: b. girm içi
girmiçikinî (m): kırışıklık kin, -e
girmiçikinîye (m): kırışıklık girmoçikinî (m): b. girmiçiki
girm içikîyayene: kırışmak, nî (m)
buruşmak girmoçikinîye (m): b. girmi-
girmiçikîye (m): kırışıklık çikinîye (m)
girmiçîyaya (m): kırışık (kırış girmoçîyaya (m): b. girmiçî
mış olan), buruşuk yaya (m)
girmiçîyaye (n): kınşık (kırış girmoçîyaye (n): b. girm içî
mış olan), buruşuk yaye (n)
girmiçîyayene: kırışmak, bu girmoçîyayene: b. girm içî-
ruşmak yayene
girmiçîyayeyî (m): kırışıklık girmoçıyayeyî (m): b. girmi-
girmiçîyaye (m): b, girmiçî- çîyayeyî (m)
yayîye (m) qirmoçîyaye (m): b. girmiçî-
girmiçîyayenî (m): kırışıklık yayîye (m)
girmiçîyayîye (m): kırışık (kı girmoçîyayene: b> girm içî
rışmış olan), buruşuk yayene
girmiçîye (m): kırışıklık girmoçîyayenî (m): b. girmi-
girmiçnaya (m): kırışık (kırış çîyayânî (m)
mış olan) girmoçîyayîye (m): b. girmi-
girmiçnaye (n): kırışık (kırış çîyayîye (m)
mış olan) girm oçnaya (m): b. girmiç-
girm içnayene: kırıştırmak, n ay a (m) .
buruşturmak girm oçnaye (n): b. girm iç
girmiçnayeyî (m): kırışıklık naye (n)
girmiçnaye (m): b. girmiçna- girmoçnayene: b. girmiçna
yîye (m) yene
girmiçnayenî (m): kırışıklık girmoçnayeyî (m): b. girm iç
girmiçnayîye (m): kırışık (kı nayeyî (m)
rışmış olan) girmoçnaye (m): b. girmiçna-
gişe
yîye (m) qirş (n): çöp
girmoçnayenî (m): b. girmiç- qirş-qal (m): b. qirş-qale (m)
nayenî (m) qirş-qale (m): çerçöp
qirmoçnayîye (m): b. qirmiç- qirş-qol (m): b. qirş-qale (m)
nayîye (m) qirşayene: içmek (sigara vb.
qirmoçyayâ (m): b. qirmiçî- için)
yaya (m) qirşik (n): çöp
qirm oçyaye (n): b. qirmiçî- qirşûqal (m): b. qirşûqale (m)
yaye(n) qirşûqale (m): çerçöp
girm oçyayene: b. girm içî- qirşûqali (m): b. qirşûqale (ni)
yay ene qirtike (m): b. qirrike (m)
girmoçyayeyî (m): b. girmiçî- qirtke (m): b. qirrike (riı)
yayeyî (m) qirva (n): b. qurban (n)
girmoçyaye (m): b. girmiçî- qirvan (n): b. qurban (n)
yayîye (m) qirvan bîyayene: b. qur-
girmöçyayeriî (m): b. qirmiçî- banbîyene
yayenî (m) - qirvan kerdene: b. qurban
girmoçyayîye (m): b. qirmiçî- kerdene
yayîye (m) qirvane (m): b. qurban (n)
qirnase (n): b. qerase (n) Qirxizîstan (n): Kırgızistan
qirne (n): köşe qisa (m): söz, laf
qirni (n): b. qirne (n) qisawet (n): b. qesawet (ri)-
qirpiçike (m): gırtlak qisawetdayox, -e: b. qesawet-
qirri (m): b. qirrike (m) dayox, -e
qirri dekewtene: b. qirri- qisawete (m): b. qesawet (n)
ke dekewtene qisawetin, -e:b. qesawetin, -e
qirridekewtiş (n): b. qirrike- qisawetine (m): b. qesawe-
dekewtiş(n) tinî (m), qesawetinîye (m)
qirrik (m): b. qirrike (m) qisawetinî (m): b. qesawetinî
qirrike (m): boğaz (m), qesawetinîye (m)
qirrike dekew tene: sesi qisawetiriîye (m): b. qesawe-
kısılmak tinî (m), qesawetinîye (m)
qirrikedekewtiş (n): ses kısıl qisawu (n): b. qeşawî (n)
ması, ses kısıklığı qisawul (n): b. seqavel (n)
qirriki (m): b. qirrike (m) qis, -e: b. qij, -e-I
qirriki dekotene: b. qirri- qisa(m):söz
ke dekewtene qisaya ... birnayene: sözü
qirrikidekotiş (ri): b. qirike- nü kesmek
dekewtiş (n) qisey kerdene: koriuşmak
qirrkerdiş (n): b. qirkerdiş (n) qise (n): b. qisa (m)
qirs (n): b. qirş (n) qise kerdene: b. qisey ker
qirsûqal (m): b. girşûgale (m) dene
qise kerdene: b. qisey ker qivi (m): b. qibe (m)
dene qiwarme (n): b. qawirme (n)
qisekerdiş (n): b. qiseyker- qiwet (n): b. qewet (n)
diş(n) . Qiwet bo.: b. Qewet bo.
qiseykerdiş (n): konuşma qiz, -e: b. qij, -e-I
qiseykerdox, -e: konuşmacı qizbane (m): çitlembik, melen-
qisekerdiş (n): b. qiseyker- giÇ
diş (n) qizbanere (m): çitlembik ağa
qisik (n): b. qirşik (n) cı, melengiç ağacı
qisim (n): bölüm qizbaneri (m): b. qizbanere (m)
qisir (n): kısır (yiyecek) qizbani (m): b. qizbane (m)
qisle (n): çelmik, kesmik (ba qizbanîr (m): b. qizbanere (m)
şakla karışık iri saman) qizboneri (m): b. qizbanere (m)
Qisle (n): Nazimiye qizboni (m): b. qizbane (m)
qisli (n): b. qisle (n) qizbûn (m): b. qizbane (m)
qislik (n): çelmik, kesmik (ba qizbûneri (m): b. qizbanere (m)
şakla karışık iri saman) qizik (m): b. qijike (m)
qisqance (m): cımbız qizike (m): b. qijike (m)
qisqonci (m): b. qisqance (m) qizilbaş, -e: Alevi
qisqûnc (m): b. qisqance (m) qizilbaşenî (m): Alevilik
qisre (n): b. qisle (n) qizilbaşîye (m): Alevilik
qisrik (n): b. qislik (n) qizilbaştîye (m): Alevilik
qiş (n): kırağı qizilnaya (m): b. qijilnaya (m)
Qiş gire da. (Kırağı düştü./ qizilnaye (n): b. qijilnaye (n)
Kırağı yağdı.) qizilnayene: b. qijilnayene
Qişî da piro. (Kırağı çaldı./ qizilnayîş (n): b. qijilnayîş (n)
Kırağı vurdu.) qizihıayîye (m): b. qijilnayî-
qişawi (n): b. qeşawî (n) ye (m)
qişawî (n): b. qeşawî (n) qizle (n): b. qisle (n)
qişawun (n): b. qeşawî (n) qizli (n): b. qisle (n)
qişik (n): b. qirşik (n) qizvan (m): b. qizbane (m)
qişqone (n): b. quşxane (n) qizvane (m): b. qizbane (m)
qit (n): kıti (hıyara benzeyen bir qizvaner (m): b. qizbanere (m)
bitki ürünü), küte qizvûn (m): b. qizbane (m)
qita (m): kıta qizvûner (m): b. qizbanere (m)
qiti (m): b. qit (n) qizwan (m): b. qizbane (m)
qitik (n): b. qit (n) qizwaner (m): b. qizbanere (m)
qitirbe (n): b. qetrîbe (n) qizwoner (m): b. qizbanere (m)
qitirbil (n): belin (bel aracının) qizwoni (m): b. qizbane (m)
üzerine ayak konan parçası qî (m): b. qine (m)
qitrîbe (n): b. qetrîbe (n) qîya dare (m): b. qina da-
qiv (m): b. qibe (m) re (m)
qîyey dari (m): b. qina da- qîsawete (m): b. qesawet (n)
re (m) qîsawetin, -e: b. qesawetin, -e
qî: b. qet qîsawetine (m): b. qesaweti-
qîçik (n): ot burma işinde kul nî (m), qesawetinîye (m)
lanılan bir çeşit çengel qîsawetinî (m): b. qesawetinî
qîjbeyîş (n): b. qîşbîyayîş (n) (m), qesawetinîye (m)
qîjbîyaya (m): b. qîşbîyaya (m) qîsawetinîye (m): b. qesawe-
qîjbîyaye (n): b. qîşbîyaye (n) tinî (m), qesawetinîye (m)
qîjbîyayene: b. qîşbîyene qîş-I (n): yırtmaç
qîjbîyayene: b. qîşbîyene qîş-II (n): l)çah parçası (küçük
qîjbîyayîş (n): b. qîşbîyayîş (n) ağaç parçası) 2)iri talaş
qîjbîyayîye (m): b. qîşbîyayî- qîşbeyîş (n): b. qîşbîyayîş (n)
ye (m) qîşbîyaya (m): yırtık
qîjbîyene: b. qîşbîyene qîşbîyaye (n): yırtık
qîjkerda (m): b. qîşkerda (m) qîşbîyayene: b. qîşbîyene
qîjkerde (n): b. qîşkerde (n) qîşbîyayene: b. qîşbîyene
qîjkerdene: b. qîşkerdene qîşbîyayîş (n): yırtılma
qîjkerdiş (n): b. qîşkerdiş (n) qîşbîyayîye (m): yırtık
qîjkerdîye (n): b. qîşkerdîye (m) qîşbîyene: yırtılmak
qîl-I (n): küçük arı kovanı qîşik (n): çalı parçası (küçük
qîle mesa hingimenî (n): ağaç parçası)
küçük arı kovanı qîşin, -e: yırtmaçlı
qîle mesan (n): b. qîle mesa qîşîk (n): b. qîşik (n)
hingimenî (m) qîşkerda (m): yırtık
qîl-II (n): b. qil (n) . qîşkerde (n): yırtık
qîle (m): kütük (toprakta kalan qîşkerdene: yırtmak
kütük) qîşkerdiş (n): yırtma
qîlnaya (m): b. qelenaya (m), qîşkerdîye (m): yırtık
qelenayîye (m) qît, -e-I: küçük
qîlnaye (n): b. qelenaye (n) qît-II (n): l)kütük (kesilmiş
qîlnayene: b. qelenayene ağaç gövdesi) 2)budak
qîlnayi (n): b. qelenaye (n) qîtik (n): budak
qîlnayîş (n): b. qelenayîş (n) qîy-I (m): b. qine (m)
qîlp (n): köpekdişi qîya dare (m): b. qina da
qîmet (n): b. qîymet (n) re (m)
qînate (m): kile, ölçek (tahıl ölç qîyey dari (m): b. qina da
meye yarar kap), şinik re (m)
qînati (m): b. qînate (m) qîy-II: b. qey-I %
qînore (m): b. kunere (m) qîyam (n): b. qîyame (n)
qîs (n): b. qîş-II (n) qîyame (n): yokuş
qîsawetdayox, -e: b. qesawet- qîyma (m): b. qîyme (n)
dayox, -e qîyme (n): kıyma
qîymet (n): değer (mat), kıymet qom (n): b. qewm (n)
qoc (n): b. qoj (n) qom çik (n): elbise kolu ağzı,
qocik (n): b. qocix (n) giysi kolu ağzı, yenin bilek
qocix (n): gocuk kısmı
qoçikeri (m): b. qorçikere (m) qomçî (m): b. qamçî (m)
qoçiki (m): b. qorçe (m) qomçî kerdene: b. qamçî
qoerçîer (m): b. qorçikere (m) kerdene
qofik (n): b. qafik (n) qom çîyon var şonayene:
qofik sero kerdene: b. qa- b. qamçîyanver şanayene
fik sero kerdene qomi (m): b. qame (m)
qoj (n): kütük (kesilmiş ağaç qomir (n): b. qamir (n)
gövdesi) qomîş (n): b. qamîş (n)
qol-I (n): l)ceket (kadın için) qomodîne (m): b. komodine (m)
2)b. qolike (m) qon a :b.qom a
qol-II (n): b. qewl (n) qonat (n): b. qanat (n)
qol bîyene: bir kısmı koparılıp qonax (n): konak
bir kısmı bırakılmak qonc (n): b. qoj (n)
qol kerdene: bir kısmını qondere (n): b. kundure (n)
koparıp bir kısmını bırak qondire (n): b. kundure (n)
mak qonik (m): b. qanik (n)
qolbîyayîş (n): bir kısmı kopa qoniki (m): b. qanik (n)
rılıp bir kısmı bırakılma qonqile (n): b. qanqile (n)
qolik (n): ceket (kadın için) qonserwe (n): b. konserve (n)
qdlike (m): gömlek, mintan qontir (n): b. qantir (n)
qoliki (m): b. qolike (m) qontirleyîr (n): b. qantirle-
qolikî (zh): külot, kısa don, şort yîr(n)
qolinc-I (n): amel, ishal, ötü qontîl (n): b. qotîl (n)
rük, sürgün qonzi (m): b. qaze (m)
qolinc-II (n): kulunç qonzik (n): b. qanzik (n)
qolind, -e: b. qalind, -e qoq (n): b. qoqe (m)
qolindıye (m): b. qalindîye qoqa (m): b. koka-I (m)
qolkerdiş (n): bir kısmını ko qoqe (m): baş, kafa
parıp bir kısmını bırakma qoqi (m): b. qoqe (m)
qoltix (n): b. qoltuxe (m) qor-I (n): kez, kere, defa, sefer
qoltixe (m): b. qoltuxe (m) qore:birkez
qoltixi (m): b. qoltuxe (m) qorek:birkez
qoltuxe (m): koltuk qor-II (n): b. qorr (n)
qoltuxi (m): b. qoltuxe (m) qorçe (m): ahlat :
qolya (m): b. kolye (m) qorçikeire (m): ahlat ağacı
qolyaya zerrene (m): b. kol- qordele (n): b. kurdele (n)
yeya zerrene/zerrnene (m) qordoni (m): b. kordon (n)
qom (m): b. qame (m) qorik (n): b. qorrik (n)
qorî kerdene: korumak, mu kerdene
hafaza etmek qowl (n): b. qewl (n)
qorîkerdiş (n): koruma, muha qowlix (n): b. qewlix (n)
faza qowm (n): b. qewm (n)
qorme (n): b. qawirme (n) qowxe (n): deri kova
qormi (n): b. qawirme (n) qoyî (m): b. quye (m)
qorna: yine, gene, tekrar qramafuni (m): b. gramafo-
qorr (n): uyluk, bacağın kalça ne (m)
dan dize kadar olan bölümü qramafûn (m): b. gramafo-
qorri (n): b. qorrî (n) ne (m)
qorrik (n): l)kalça 2)sırt qreder (n): b. greydere (m)
qorrî (n): koru qredere (m): b. greydere (m)
qort (n): b. qorrik (n) quçe (m): b. qûçe (m)
qosp (n): kaim ağaç gövdesi quça kemeron (m): b. qûça
(kütük) kemeran (m)
qot-I (n): küçük tepe, tümsek quça kemerûn (m): b. qûça
qot-II (n): l)kütük (toprakta kemeran (m)
kalan kütük) 2)ağaç gövdesi quça kerran (m): b. qûça
qot-III (n): b. kot (n) kerrayan (m)
pantole qotî (zh): b. panto- quça velgî (m): b. qûça vel-
lekotî(zh) gî (m)
qot bîyene: bir kısmı koparılıp quçe kerdene: b. qûçe ker-
bir kısmı bırakılmak dene
qot kerdene: bir kısmını quçey kerron (m): b. qûça
koparıp bir kısmını bırak kerrayan (m)
mak quçey velgî (m): b. qûça K
qotbıyayîş (n): bir kısmı kopa velgî (m)
rılıp bir kısmı bırakılma quçe kerrû (m): b. qûça
qote-I (m): l)üzerinde et dövü kerrayan (m)
len kütük 2)b. qot-II (n) qudiz (n): kuduz (hastalığı)
qote-II (m): b. qotike (m) Quddus (n): Kudüs
qote-III (m): querç (m): b. qorçe (m)
qotike (m): baş, kafa querçikîyer (m): b. qorçike-
qotîl (n): kurumuş kütük par re (m)
çası querçikyer (m): b. qorçikere (m)
qotkerdiş (n): bir kısmını ko quet (n): b. qot (n)
parıp bir kısmını bırakma quetbîyayîş (n): b. qotbîya-
qove (n): kova (b. hilke [n], be- yîş (n)
roş [n]) quetkerdiş (n): b. qotkerdiş (n)
Qowancîyan (n): Kovancılar qufa (m): küçük sepet, küfe
qowil (n): b. qebul (n) qufe (n): b. qufa (m)
qow il kerdene: b. qebul qufi (n): b. qufa (m)
qufik (m): b. qufike (m) qulp (n): kulp
qufike (m): küçük sepet qulpe peyî (n): ailede son ço
qufiki (m): b. qufike (m) cuk
quiçe kerrûn (m): b. qûça qulpe (m) b. qulpike (m)
kerrayan (m) qulpik (ûı): b. qulpike (m)
qul (m): b. qule (m) • qulpike (m): ilik (düğme deliği)
quleloxe(m):b. qulaloxe(m) qulpin, -e: kulplu
qule (m): delik qulpini (m): b. qulpine (m)
qula bangere (m): yuvağı qultik (m): b. qultike (m)
çekmek için kullanılan Çatal qültike (m): güzel kokusu olan
lı aracın uçlarının girdiği yu bir kavun çeşidi
vağın iki yan tarafındaki qum (n): kum
girinti qumar (n): kumar
qula bargîni (m): b. qula qumarbaz, -e: kumarbaz, ku
bangere (m) marcı
qula loxe (m): yuvağı çek qumare (m): b. qumar (n)
mek için kullanılan çatallı qumas (n): b. qumaş (n)
aracın uçlarımn girdiği yuva qumaş (n): kumaş
ğın iki yan tarafındaki girinti qumaşo di ver (n): çift en
qula pirnike (m): burun de kumaş
liği qumaşo kemver/kilmever
qula vinî (m): burun deliği (n): ensiz kumaş \
qula zincî (m): burun deliği qumaşo peşmen/resen (n):
quli (m): b. qule (m) yünden yapılmış kumaş (yün
qulik (n): b. qulike (m) kumaş)
qulike loxe (m): b. qula lo- qumaşo peşmin/resin (n)
xe (in) yünlü kumaş
qulike (m): küçük delik qumaşo verin (n): enli ku
qulika gojage/m ake/biş- maş
koje/qumça/sedefe/zirare qum ça (m): l)düğme (giysi
(m): ilik (düğme deliği) için) 2)b. qupça (m)
quliki (m): b. qulike (m) qumça devistene/girew-
quling, -e: turna tene/qefilnayene/taviste-
quliz, -e: kambur ne: düğme iliklemek
quliz bîyayene: b. quliz qumin, -e: kumlu, kumsal
bîyene qumqumike (m): bir cins se
quliz bîyene: kamburlaş mender
mak qunax (n): b. qonax (n)
qulizey (m): b. qulizîye (m) qunçiluk: b. kakile (m)
qulizîye (m): kamburluk qündax(n): çatkı, kundak (be-
qulî: hindi •. zi)
qulli (m): b. qule (m) qundax bestene: çatkı bağ-
428
lamak, çatkı çatmak çîyayeyî (m)
qunderi (n): b. kundure (n) qurmiçîyayenî (m): b. qirmi-
qundire (n): b. kundure (n) çîyayenî (m)
qundirme (n): b. kundure (n) qurmiçnaya (m): b. qirmiç-
qundure (n): b. kundure (n) naya (m)
qupça (m): kopça . qurmiçnaye (n): b. qirmiçna-
qurabî (m): b. qurabîye (m) ye-(n)
qurabîye (m): kurabiye qurmiçnayene: b. qirmiçna-
qurba (n): b. qurban (n) yene
qurban (n): kurban qurmiçnayeni: b. qirmiçna-
qurban bîyene: kurban ol yene
mak qurmiçnayeyî (m): b. qirmiç-
qurban kerdene: kurban nayeyî (m)
etmek qurmiçnayenî (m): b. qirmiç-
qurç (n): b. qûçe (m) nayenî (m)
qurçe kemerûn (n): b. qû- qurmiçyayeni: b. qirmiçîya-
ça kemeran(m) yene .
qurçe kerrûn (n): b. qûça qurnaz, -e: kurnaz
kerrayan (m) qurrinçi (m): b. qurçine (m)
qurçin (m): b. qurçine (m) quruş (n): b. quriş (n)
qurçine (m): çırpı (kuru dal qusqane (n): b. quşxane (n)
parçası) qusxane (n): b. quşxane (n)
qurçî (m): sertleşmiş kar qusxani (n): b. quşxane (n)
qurdele (n): b. kurdele (n) quşqane (n): b. quşxane (n)
qurfîyayene: b. qerifîyayene quşxana (m): b. quşxane (n)
qurfîyayîş (n): b. qerifiyayîş (n) quşxane (n): küçük tencere fT
qurinçe (m): b. qurçine (m) quşxone (n): b. quşxane (n)
qurinçi (m): b. qurçine (m) quşxûne (n): b. quşxane (n)
quris (n): b. quriş (n) qut (n): yem (tavuk, kuş vb.
quriş (n): kuruş için)
qurme (m): b. qirm (n) . qut bîyayene: b. qut bîyene
qurma dare (m): b. qirme qut bîyene: bitmek
dare (n) qutare (m): zahire
qurm içikin, -e: b. qirm içi- qutari (m), b. qutare (m)
kin, -e qutbîyayîş (n): bitme
qurmiçîyaya (m): b. qirmiçî- qute: b. aqît (n)
yaya(m) qutî (m): kutu
qurmiçîyaye (n): b. qirmiçî- qutîya çopî (m): çöp kutusu
yaye (n) qutîye (m): l)kutu 2)ayna
qurmiçîyayeni: b. qirmiçîya- qutmîn (n): b. qutnî (n)
yene qutne (n): b. qutnî (n)
qurmiçîyayeyî (m): b. qirmi- qutnî (n): pamuklu (pamuk ip-
ligiyle dokunmuş kumaş), yaprak yığını
kutnu qûça sîyan (m): taş yığını
qutube (m): kutup qûçe kerdene: yığmak, loda
qutuba başûrî (m): güney etmek
kutbu qûm-I (n): b. qewm (n)
qutuba vakurî (m): kuzey qûm-II (n): b. qum (n)
kutbu qûm-III (m): b. qame (m)
quwarme (n): b. qawirme (n) qûma fîstanî (m): b. qama
quwet (n): b. qewet (n) fistanî (m)
Quwet bû.: b. Qewet bo. qûmçî (m): b. qamçî (m)
Quwet ib.: b. Qewet bo. qûmçî kerdene: b. qamçî
quwete (m): b. qewet (n) kerdene
Quwete bo.: b. Qewet bo. qûmçîyûn ver şûnayene:
quye (m): kuyu (b. bîr [n]) b. qamçîyan ver şanayene
quyî (m): b. quye (m) qûmi (m): b. qame (m)
quyîye (m): b. quye (m) qûmîş (n): b. qamîş (n)
qûçe (m): büyük yığm, loda qûnca (m): b. qanca (m)
qûça kemeran (m): taş yı qûnik (m): b. qanik (n)
ğını qûntir (n): b. qantir (n)
qûça kerrayan (m): taş yı qûntirleyr (n): b. qantirleyîr (n)
ğını qûnz (m): b. qaze (m)
qûça velğî (m): hayvanlara qûnzi (m): b. qaze (m)
kışın yedirilmek üzere kesi qûnzik (n): b. qanzik (n)
lip üst üste dizilen büyük
E)
R
... r’ (pd): b .... re (pd) Mi ra va. (Bana söyledi.)

ra-I (vr): bir önedat, -e, -i raber: hariç
ra dar erzîyayene: asılmak ra dima: -den sonra, ardm-
(idam edilmek) dan
ra dar eştene: asmak (idam ra dime: -den sonra, ardın
etmek) dan
ra gore: göre ra dot: b. ra wet
ra hewa fînîyayene: kaldı ra ewnîyayene: -e bakmak
rılmak : ra pey: -den sonra, ardından
ra hewa fîştene: kaldırmak ra pey: b. ra pey
ra ray fîştene: yolcu etmek, ra qederî: -den başka, hariç
geçirmek To ra qederî çi kes neva-
ra raye kewtene: yola çık n(o. (Senden başka hiç kimse
mak-, hareket etmek, yola söylemiyor.)
düşmek, yola koyulmak ra teber: -den başka, hariç
ra şaqul ardene: şakul Ne karî ra teber zî kare
*lemek, şavullamak ma este. (Bu işten başka da
ra vîr ameyene: anımsa işlerimiz var.)
mak, hatırlamak ra tepa: b. ra tepîya
ra vîr ardene: anımsatmak, ra tepîya: -den sonra, ardın
hatırlatmak dan
ra xo vîr ardene: anımsa ra tepya: b. ra tepîya
mak, hatırlamak ra tever: b. ra teber
r a ... şîkîyayene: yakışmak ra tewer: b. ra teber
ra ... şîkîyayîş: yakışma ra tepîya: b. ra tepîya
ra-II (pd): bir artedat, -den, -e ra wet: -den başka, -den öte
Dewe ra ame. (Köyden gel Ey ra wet çi kes neame.
di.)
(Ondan başka hiç kimse gel hoşnutsuz
medi.) ... ra weşnebîyaye (n): hoş
... ra celayene: b .... ra celî nutsuz
yayene ... ra weşnebîyayîye (m):
...r a celîyayene: kıskan hoşnutsuz
mak, günülemek, haset et ra-III (m): b. rayîr (n)
mek (çekememek) ra-IV: b. rey-I
... ra cellayene: b .... ra ce ra-ray: b. rey-rey
lîyayene raameye (n): mayalı (hamur
... ra celleyene: b. ... ra ce için) '
lîyayene raameyene: mayalanmak (ha
... ra cellîyayene: b. ... ra mur için)
celîyayene raameyîş (n): mayalanma (ha
... ra cigirîyayene: -e kız mur için)
mak, küsmek raar (n): b. rayîr (n)
... ra hes bîyayene: b .... ra raardene: keskinleştirme, kes-
hes bîyene kinletmek
... ra hes bîyene: sevilmek raardiş (n): keskinleştirme,
... ra hers bîyene: -e kız keskinletme
mak, küsmek raarta (m): evlek
... ra kerdene: batırmak Rab (n): b. Reb (n), Rebî (n)
... ra muteessîr bîyene: - rabacîyayene: çatlamak (öl
den etkilenmek, -den müte mek)
essir olmak rabacîyayîş (n): çatlama (öl
... ra naşta: b .... ra nat me)
... ra nat: -den beri rabacnayene: çatlatmak (öl-
... ra nata: b. ... ra nat meşine neden olmak)
... ra qehirîyayene: çeke rabajîyayîş (n): b. rabacîya-
memek, küsmek yîş (n)
... ra şîyene: batmak (sivri rabajîyene: b. rabacîyayene
şeyin batması) rabajnayene: b. rabacnayene
... ra teqayene: kıskanmak, Rabat (n): Rabat
günülemek, haset etmek Rabb: b. Reb (n), Rebî (n)
(çekememek) rabilîyayene: goncanın açıl
... ra weş, -e: hoşnut, mem maya başlaması
nun Tolebişkî rabilîyayî. (Gon
O hale to ra weş nîyo. (O calar açılmaya başladı.)
senin durumundan hoşnut rabişkivîyene: yapraklanmak
değil.) rabişkîyayene: b. rabişkivî
... ra weş bîyene: -den hoş yene
nut olmak Rabî (n): b. Reb (n), Rebî (n)
... ra w eşn eb îyaya (m): rabojîyayene: b. rabacîya
yene
raguznavîs
rabojîyayîş (n): b. rabacîya- radyoyi (m): b. radyo (n)
yîş (n) rae-I (m): b. rayîr (n)
rabojnayene: b. rabacnaye- rae-II (m): b. rey-I (m)
ne rageyrayene: b. ragerayene
racerayene: b. yacerayene rageyrayîş (n): b. ragerayîş (n)
racerayene: b. yacerayene ragerayene: terketmek, çekip
racerayîş (n): b. yacerayîş (n) gitmek
raçarnayene: b. açarnayene “Hela day, mi serey xwi girot
raçarnayîş (n): b. açamayîş (n) û ez rageraynî
raçînitene: örmek (kumaş ve Hela day, ez dew ra vecî-
örgülerdeki delikleri elde ip yaynî” (Deyîra Gidîyan)
likle besleyerek kapatmak) ragerayîş (n): terketme, çekip
raçînitiş (n): örme (kumaş ve gitme
örgülerdeki delikleri elde ip ragojîyayene: b. raguzîyaye-
likle besleyerek kapatma) ne
radarerzîyayîş (n): asılma ragojîyayene: b. raguzîyaye-
(idam edilme) ne
radareşta (m): asılı ragojîyayîş (n): b. raguzîya-
radareşte (n): asılı yîş(n)
radareştiş (n): asma (idam et ragojnayeni: b. raguznayene
me) ragojnayîş (n): b. raguzna-
radareştîye (m): asılı yîş(n)
radayene: terketmek, çekip ragojyayeni: b. raguzîyaye-
gitmek ne
“Şefeqe sibay piro dano ragojyayîş (n): b. raguzîya-
Mihe mi keye ra radano.” yîş (n)
(Deyîra Mehmedâ Aldunî)
radayîş (n): terketme, çekip
gitme ragozîyayîş (n): b. raguzîya-
radîûn (m): b. radyo (n) yîş(n)
radîyo (n): b. radyo (n) ragoznayeni: b. raguznaye
rado (n): b. radyo (n) ne
radon (n): b. radyo (n) ragoznayîş (n): b. raguzna-
radû (n): b. radyo (n) yîş (n)
radûn (n): b. radyo (n) raguzîyayene: süzülmek (sıvı
radyatör (n): radyatör için)
radyo (n): radyo raguzîyayîş (n): süzülme (sıvı
radyo (m): b. radyo (n) için)
radyolog, -e: ışmbilimci, rad raguznayene: süzmek (sıvı
yolog için)
radyoloji (n): ışmbilim, radyo raguznayîş (n): süzme (sıvı
loji için)
rah
rah (n): b. rayîr (n) ramitox, -e: sürücü
rahar (n): b. rayîr (n) ramî (zh): apış arası kılları
... rahesbîyayîş (n): sevilme ramîyayene: l)sürülmek 2)ekil-
rahet, -e: b. rehet,-e mek
Rahet!: b. Rehet! ramtene: b. ramitene
rahew afînîyayîş (n): kaldı ramyayene: b. ramîyayene
rılma raria: b. reyna
rahewafîştiş (n): kaldırma Rangûn (n): Rangun
rahir (n): b. rayîr (n) ranza (m): ranza
rahîb (n): keşiş, rahip rapa-rut: b. rut-repal, -e
rahîba (m): b. rahîbe (m) raperayene: b. raperrayene
rahîbe (m): rahibe raperayîş (n): b. raperrayîş (n)
rahîr (n): b. rayîr (n) raperrayene: akma:k (yıldız
rajane (n): hiza akmak), kaymak (yıldız kay
rajaneye ... ra: hizasında mak) '
rakerde (n): açık raperrayene: b. raperrayene
rakerdene: açmak raperrayîş (n): kayma (yıldız
rakerdiş (n): açma kayması)
... rakerdiş (n): batırma raqa (m): b. reqî (m)
rakerdîye (m): açık raqawer, -e: b. reqîwer, -e
rakerdox, -e: açan raqilaşîyayene: b. raqilaşî-
rakewtene: yatmak yene
rakewtiş (n): yatma raqilaşîyayîş (n): çatlama (de
rakotene: b. rakewtene ri vb. için)
rakotiş (n): b. rakewtiş (n) raqilaşîyene: çatlamak (deri
rakowtene: b. rakewtene vb. için), yarılmak (deri vb.
rakowtiş (n): b. rakewtiş (n) için)
rakoytiş (n): b. rakewtiş (n) raqilaşnayene: çatlatmak (de
RAM (m) (TE): Rasgele Eri ri vb. için), yarmak (deri vb.
şimli Bellek için)
rametî, -ye: b. rehmetî, -ye raqilaşyayîş (n): b. raqilaşî-
ramita (m): sürülü yayîş (n)
ramite (n): sürülü rar (n): b. rayîr (n)
ramitene: l)sürmek 2)ekmek, * rar kewtene:b. rayîr kew-
tohum ekmek (sebze ve mey tene
ve için) 3)devam etmek, sür rar vistene: b. rayîr fîşte-
dürmek ne
ram itene ser: saldırmak, rarâ pûmpûli (n): b. rayîre
hücum etmek papûre (n)
ramitiş (n): l)sürme 2)ekme, rarayfîştiş (n): geçirme, yolcu
ekiş, ekim 3)dikme etme
ramitîye (m): sürülü rarayekewtiş (n): yola çıkma,
hareket etme, yola düşme, rast kerdene: geçirmek,
yola koyulma uğurlamak (bir yere kadar
rareyayîş (n): kurtuluş birlikte yürüyerek uğurla
raredayene: b. rarîdayene mak)
raredayîs (n): b. rarîdayîş (n) rast, -e-II: düz
raredayîş (n): b. rarîclayîş (n) raste... ra: düzeyinde, hiza
raresikîyayene: kaymak sında, seviyesinde
Laje mi resikîya ra, gina rasta: doğrusu, gerçekten, ha
erdro. (Oğlum kayıp düştü.) kikaten
Ez risken ra. (Ben kayıyo rasta aye: doğrusu
rum.) rasta ey: doğrusu
raresikîyayîş (n): kayma raste (n): düzlük, meydan
rareyayîş (n): b. rareyayîş (n) rasteye teyara (n): havaala
rariskîyayene: b. raresikîya nı, uçak alanı, tayyare mey
yene danı
rariskîyayîş (n): b. raresikî rastey (m): b. rastîye (m)
yayîş (n)' rastgir, -e: sağcı
rarîdayene: öğütmek rastiken, -e: gerçek, hakiki
rarîdayîş (n): b. rarîdayîş (n) rastiko: doğrusu, gerçekten,
rarîdayîş (n): öğütme hakikaten
rarkewtiş (n): b. rayîrkewtiş (n) râstî (m): l)doğruluk 2)gerçek,
rarvistiş (n): b. rayîrfîştiş (n) gerçeklik, realite 3)düzlük
rasaya (m): b. resaya (m), re- rastîye (m): l)doğruluk 2)ger-
sayîye(m) çek, gerçeklik, realite 3)düz-
rasayene: b. resayene lük
rasayi (n): b. resaye (n) rastkerdiş (n): geçirme, uğur
rasayîş (n): b. resayîş (n) lama (bir yere kadar birlikte
rasel (n): b. laser (n) yürüyerek uğurlama)
rasimotîyayene: b. raşemitî- rastken, -e: b. rastiken, -e
yayene rastnuştiş (n): yazım, imla
raşimotîyayîş (n): b. raşemi- rastxeze (m): doğru (mat)
tîyayîş (n) raşemitîyayene: kaymak
rasî (m): tarla veya arazinin raşemitîyayîş (n): kayma
başka tarla veya araziler ... raşîyayîş (n): batma (sivri
arasında kalan küçük ve dar şeyin batması)
bölümü raşt, -e: b. rast, -e
rasnayene; b. resnayene raşt kerdene: b. rast ker
rasnayîş (n): b. resnayîş (n) dene
rasne (n): b. resene (n) . raşte ... ra: b. raste ... ra
rasni (n): b. resene (n) raşta: b. rasta
rast, -e-I: l)doğru 2)gerçek raşta ci: b. rasta ey, rasta
3)sağ aye
raşta yay: b. rasta aye ravestiş (n): b. rawuştiş (n)
raşta yö: b. rasta ey raveştene: b. rawuştene
raşte (n): b. raste (n) veşt ra: kalktı
raştey (m): b. rastîye (m) ma ravezme: biz kalkalım
raşte (m): b. rastîye (m) rave: kalkınız
raşti (m): b. raşte (m) meveze r'a: kalkma
raştîken, -e: b. rastiken, -e raveştiş (n): b. rawuştiş (n)
raştiken, -i: b. rastiken, -e ravey (n): b. raver (n)
raştikîn, -i: b. rastiken, -e ravey berdene: b. raver
raştîye (m): b. rastîye (m) berdene
raştîya: b. rasta ravey şîyayene: b. raver
raştkerdiş (n): b. rastkerdiş (n) şîyene
raurznayene: b. rawurizna- raveyberdiş n): b. raverber
yene diş (n)
raurznayîs (n): b. rawurizna- raveyşîyayîş (n): b. raverşî
yîş(n) yayîş (n)
raurznayîş (n): b. rawurizna- raver (n): b. raver (n)
yîş (n) raviraznayene: b. ravirejna-
raustene: b. rawuştene yene
• A A T ^ • A »A
raustiş (n): b. rawuştiş (n) ravırcıyayîne: b. ravırejıya-
rauştene: b. rawuştene yene
rauştiş (n): b. rawuştiş (n) ravirecayene: b. raviritene
raûmeyi (n): b. raameye (n) ravirecayene: b. raviritene
raûmeyîne: b. raameyene ravirecîyayene: b. ravirejî-
raûmeyîş (n): b. raameyîş (n) yayene
rave (n): b. raver (n) ravirecîyayene: b. ravire-
rave şîyayene: b. raver şî jîyayene
yene raviretene: b. raviritene
raver (n): ileri ravireznayini: b. ravirejna-
raver berdene: ilerletmek, yene
geliştirmek ravirecayene: b. raviritene
raver şîyayene: b. raver şî ravirecayîyene: b. ravirejî-
yene yayene
raver şîyene: ilerlemek, ravirejayene: b. raviritene
gelişmek ravirejîyayene: kusulmak
raverberdiş (n): ilerletme ravirejnayene: kusmak, istif-
(heywan) raverdayene: otla rağ etmek
ması için hayvanı araziye ba mi virejna ra: ben kustum
şıboş salmak raviretene: b. raviritene
(heywan) raverdayene: b. (hey- raviritene: kusmak, istifrağ
wan) raverdayene etmek
raverşîyayîş (n): ilerleme mi virit ra: ben kustum
ravirtene: b. raviritene raw uriznîyayene: kaldırıl
ravişkîyene: b. rabişkivîye- mak
ne rawuriznîyayîş (n): kaldırıl
ravîrameyîş (n): anımsama, ma
hatırlama rawurznayene: b. rawuriz-
ravîrardiş (n): anımsatma, nayene
^hatırlatma rawurznayîş (n): b. rawuriz-
ra vîy arn ay en e: geçirmek, nayîş(n)
uğurlamak (bir yere kadar rawustaene: b. rawuştene
birlikte yürüyerek uğurla-' rawustayîş: b. rawuştiş (n)
mak) rawustene: b. rawuştene
ravîyarn ayîş (n): geçirme, rawustiş (n): b. rawuştiş (n)
uğurlama (bir yere kadar rawuştene: kalkmak
birlikte yürüyerek uğurla rawuştiş (n): kalkma
ma) . raxelesayîş (n): b. xelisîyayîş
ravîyemayene: b. ravîyarna- (n), raxelisîyayîş (n)
yene raxelesîyayene: b. raxelisî-
ravîyernayîş (n): b. ravîyar- yayene
nayîş (n) raxelesîyayîş (n): b. xelisîya-
rawe (m): kip yîş (n), raxelisîyayîş (n)
raweya fermanî (m): emir raxelesîyene: b. xelisîyaye-
kipi ne, raxelisîyayene
raweya ganîyîye (m): ge raxelesnayene: b. xelisnaye-
reklik kipi ne
raweya şertî (m): şart kipi, raxelesnayene: b. xelisnaye-
dilek-şart kipi ne
raweya waştişî (m): istek raxeleşîyayene: b. xelisîya-
kipi yene
raweştâyene: b. rawuştene raxeleşîyene: b. xelisîyayene
raweştayîş (n): b. rawuştiş (n) raxelisîyayene: kurtulmak
raweştene: b. rawuştene raxelisîyayîş (n): kurtulma,
raweştiş (n): b. rawuştiş (n) kurtuluş
rawirznayene: b. rawuriz- raxelisnayene: b. xelisnaye-
nayene ne
rawirznayîş (n): b. rawuriz- raxovîrardiş (n): anımsama,
nayîş (n) hatırlama
rawistene: b. rawuştene ray-I (m): l)oy 2)görüş
rawistiş (n): b. rawuştiş (n) ray dayene: oy vermek, oy
rawiştene: b. rawuştene lamak
rawiştiş (n): b. rawuştiş (n) ray-II (m): b. rey-I (m)
rawuriznayene: kaldırmak ray-ray: b. rey-rey **
rawuriznayîş (n): kaldırma raye: b. reye
raye-di ray: b. reye-di reyî tene
rayki: b. reyke rayîre pampoli (n): b. rayî-
ray-III (m): b. rayîr (n) re papûre (n)
ray fîştene: yolcu etmek, rayîre papore (n): b. rayîre
geçirmek papûre (n)
ray kerdene: göndermek, rayîre papûre (n): şose
yollamak rayîre pompoli (n): b. rayî
ray mendene: yola çıkmak, re papûre (n)
hareket etmek, yola düşmek, 2)çözüm
yola koyulmak rayîr dîyene: çözüm bul
Ti key ray manenî? (Ne mak
zaman yola çıkıyorsun?) rayîr vînayene: çözüm bul
raydayîş (n): oylama mak
raydûn (m): b. radyo (n) rayîrfîştiş (n): yolcu etme, ge
raye-I (m): b. rey-I (m) çirme
raye-II (m): b. rayîr (n) rayîrkewtiş (n): yola çıkma,
R aya to ak erde bo.: b. hareket etme, yola düşme,
Rayîre to akerde bo. yola koyulma
Raya to rakerdîye bo.: b. rayîrvistiş (n): b. rayîrfîştiş (n)
Rayîre to akerde bo. raykerdiş (n): gönderme, yol
raye fîştene: b. ray fîştene lama
raye kerdene: b. ray ker raymendiş (n): yola çıkma, ha
dene reket etme, yola düşme, yola
rayefîştiş (n): b. rayfîştiş (n) koyulma
rayekerdiş (n): b. raykerdiş (n)
rayna: b. reyna
rayer (n): b. rayîr (n) rayon, -i: b. raywan, -e
rayena: b. reyna rayşt, -i: b. rast, -e
rayer (n): b. rayîr (n) .
rayştey (m): b. rastîye (m)
rayfîştiş (n): yolcu etme, geçir-.
raywan, -e: yolcu
me raywan kerdene: yolcu et
rayir (n): b. rayîr (n) mek, geçirmek
rayîr (n): l)yol raywankerdiş (n): yolcu etme,
Rayîre to akerde bo. (Yo geçirme
lun açık olsun.) razî, -ye: hoşnut
rayîr fîştene: yolcu etmek, razî bîyene: hoşnut olmak
geçirmek razî kerdene: hoşnut etmek
rayîr kewtene: yola çık-' razîyey (m): b. razîyî (m), ra-
mak, hareket etmek, yola . zîyîye (m)
düşmek, yola koyulmak razîye (m): b. razîyî (m), razî-
Rayîr kewt şi. (Yola düşüp yîye(m)
gitti.) razîyî (m): hoşnutluk
rayîr vistene: b. rayîr fîş- razîyîye (m): hoşnutluk
rehn
... re (pd): l)b . ... ra (pd) 2)b. ... refe firaqan (n): tabakhk
ro (pd) refe kitaban (n): kitap rafı
re-rey: b. rey-rey refe kitabgehî (n): kitaplık
realite (m): gerçeklik, hakikat, rafı
realite refe kitabon (n): b. refe ki
Reb (n): Rab, Tanrı, ilah taban (n)
Rebb (n): b. Reb (n), Rebî (n) refe postalan (n): ayakkabı
Rebbî (n): b. Rebî (n) lık
Rebbî tala: b. Rebî teala refe solan (n): ayakkabılık
Rebbî teala: b. Rebî teala refî solun (n): b. refe solan (n)
Rebî (n): Rab, Tanrı, ilah ref kitabûn (n): b. refe ki-
Rebî teala: Allahü teâlâ, taban (n)
Hak teâlâ ref solün (n): b. refe solan (n)
Rebî tela: b. Rebî teala Refahîye: Refahiye
recef (n): b. recif (n) referandum (n): referandum
recef dekewtene: b. recif refike (m): ekmeği tandıra yâ-
dekewtene pıştırmak için kullanılan bir
recef dekotene:b. recif de- araç
kewtene refşeyîş (n): b. recifîyayîş (n)
recefiyayene: b. recifîyaye- refşi (m): b. recif (n)
ne refşi dekewtene: b. recif
recefiyayene: b. recifîyaye- dekewtene
ne refşîyayîne: b. recifîyayene
recefîyayîş (n): b. recifîya- refşîyayîş (n): b. recifîyayîş (n)
yîş(n) refşnayîne: b. recifnayene
recefnayene: b. recifnayene rehan (n): b. rihan (n)
recfe (m): b. recif (n) rehar (n): b. rayîr (n)
recfi (m): b. recif (n) rehat: b. rehet,-e
recfi dekewtene: b. recif rehet, -e: kolay, rahat
dekewtene Rehet! (Rahat!)
recif (n): titreme rehîr (n): b. rayîr (n)
re cif dekewtene: titreme rehmet kerdene: b. şîyene
tutmak, titreşmek rehmet
recifîyayehe: titremek rehmet şîyayene: b, şîyene
recifîyayîş (n): titreme rehmet
recifnayene: titretmek rehmetî, -ye: merhum, merhu
reçel (n): b. rîçal (n) me
redaktör, -e: redaktör rehmetkerdiş (n): b. şîyayîş-
redîfe (m): redif rehmet(n)
ref-I (n): l)kuş sürüsü 2)insan rehmetşîyayîş (n): b. şîyayîş-
grubu, insan kümesi, kafile rehmet (n)
ref-II (n): raf rehn (n): uyluk
rejef
rejef (n): b. recif (n) rep-tepe (m): gürültü patırtı,
rejefîyayene: b. recifîyayene pat küt
rejefîyayîş (n): b. recifîyayîş (n) repûtepe (m): gürültü patırtı,
rejisör, -e: rejisör, yönetmen pat küt
rejîsora fîlmî (m): film yö req û rut, -e: kupkuru
netmeni req-rut, -e: kupkuru
rejisöre fîlmî (n): film yö reqa (m): b. reqî (m)
netmeni reqaş (n): dansör
rektör, -e: rektör reqase (m): dansöz
rektorîye (m): rektörlük reqawer, -e: b. reqîwer, -e
remil (n): lığ, alüvyon reqe (m): sukaplumbağası
remildar, -e: falcı reqeme (m); rakam
remilîyayene: lığlanmak reqemkî: rakamsal
remilîyayîş (n): lığlanma reqi (m): b. reqe (m)
remi (n): b. remil (n) reqî (m): rakı
remtut (m): b. remtute (m) reqî (n): b. reqî (m)
remtute (m): ekşi dut reqîwer, -e: rakı içen
remtutere (m): meyvesi ekşi reqîxor, -e: rakı içen .
olan dut ağacı rer (n): b. rayîr (n)
remtuteri (m): b. remtutere (m) resane (n): b. resene (n)
rencber, -e: emekçi, rençper, resaya (m): olgun (meyve ve
ırgat, işçi sebze için)
rencberey (m): rencberi (m), resaye (n): olgun (meyve ve
rencberîye (m) sebze için)
rencbere (m): rencberi (m), resayene: olgunlaşmak (mey
rencberîye (m) ve vb. için)
rencberenî (m): ırgatlık, işçi resaye (m): b. resaya (m)
lik, rençperlik resayîş (n): olgunlaşma (meyve
rencberi (m): b. rencber, -e vb. için)
rencberi (m): ırgatlık, işçilik, resayîye (m): olgun (meyve ve
, rençperlik sebze için)
rencberîye (m): ırgatlık, işçi resen (n): b. resene (n)
lik, rençperlik resene (n): urgan (kıldan örü
rence (m): emek len urgan)
renci (m): b. rence (m) reset (n) (TE): ilk duruma ge
rende (n): rende, planya tirmek, sıfırlamak
reng (n): renk resim (n): resim
renge qawî: b. qeweyî resime desî (n): duvar resmi
renge qehwî: b. qeweyî resime dîwarî (n): duvar
rengi (m): b. reng (n) resmi
, rengin, -e: renkli resm (n): b. resim
rengin, -e: b. rengin, -e resnayene: olgunlaştırmak
(meyve vb. için) rewayinîye (m): nemlilik, ru
resnayîş (n): olgunlaştırma tubetlilik
(meyve vb. için) rewike (m): b. rewike (m)
resne (n): b. resene (n) rewna: çoktan, çoktan beri
resni (n): b. resene (n) rewşe (m): durum, hal
resta (m): olgun (meyve ve seb rewşa îstîsnayî (m): ola
ze için) ğanüstü durum, olağanüstü
reste (n): olgun (meyve ve sebze hal
için) . rewt (m): b. rewte (m) ' .
restene: olgunlaşmak (meyve rewte (m): sırık >
vb. için) rewti (m): b. rewte (m)
restiş (n): olgunlaşma (meyve rewtike (m): sırık
vb. için) rewtî (m): b. rewte (m)
restîye (m): olgun (meyve ve rewuke (m): b. rewike (m)
sebze için) rewûte (m): b. rewte (m)
reşber, -e: b. rencber, -e rexne (n): eleştiri
reşike (m): balçık rexne kerdene: eleştirmek
reşle (n): sığırcık rexnegir, -e: eleştirmen
reşme (n): l)saçak (giyim eşya rexnekerdiş (n): eleştirme
sı vb. için) 2)yular rext (n): fişeklik, kargılık
reşm everadayîş (n): (meca rey-I (m): l)kez, kere, defa, se
zen) kabadayılık taslama fer
reşmi (n): b. reşme (n) . Di reyî ti şîy, na rey zî ez
reşper (n): b. rencber (n) şona. (îki kez sen gittin, bu
reşt (n): b. raste (n) kez de ben gidiyorum.)
reştî teyara (n): b. rasteye rey-rey : ara sıra, şurada sıra
teyara (n) da, bazen
reşta (m): b. resta (m) reye: bir kez, bir kere, bir
reşte (n): b. reste (n) defa
reştene: b. restene reye-di reyî: bir iki kez, bir
reştiş (n): b. restiş (n) iki kere, bir iki defa
reştîye (m): b. restîye (m) reyek: bir kez, bir kere, bir
ret (n): b. rehet (n) defa
reuke (m): b. rewike (m) reyeke: b. reyke
rew: erken reyke: bir kez, bir kere, bir
rew ra: l)erkenden 2)çok- defa
tan, çoktan beri 2)kere (mat)
rewa (n): l)nem, rutubet 2)şeb- Di rey di, keno çar. 2x2= 4
nem, çiy (İki kere iki dört eder.)
rewa girewtene: nemlen rey-II (m): b. rayîr (n)
mek, rutubetlenmek rey kerdene: b. ray ker-
rewayin, -e: nemli, rutubetli dene
reya
reya (m): l)kök, ağaç kökü papûre (n)
2)damar reykerdiş (n): b. raykerdiş (n)
reyaya dare (m): ağaç kökü reykî (n): çarpı (mat)
rey ay a (m): çıkık nişane reykî (n): çarpı işa
rey ay e (n): çıkık reti (mat), çarpma işareti
reyayene: l)çıkmak (kol, ayak (mat)
vb. için) 2)beli gelmek, boşal reykî kerdene: çarpmak
mak, menisi gelmek (mat)
reyayîne: b. reyayene re y k îb îy a y e .(n): çarpılan
reyayîş (n): l)kurtuluş (mat)
Eke ti tîya ra bikewî ti ga reykîker (n): çarpan (mat)
nî nereyenî. (Burdan düşer reykîkerdiş (n): çarpma (mat)
sen sağ kurtulamazsın.) reykîye (m): çarpım (mat)
2)çıkma (kol, ayak vb. için) Reykyaivîk (n): Reykjavik
3)beli gelme, boşalma (cinsel reym (n): b. rem (n)
boşalma) reym bestene: b. rem bes
reyayîye (m): çıkık tene
reyda: b. reyde reym cikotene: b. rem ci-
reyde: beraber, beraberinde, kewtene
birlikte, ile reym dekotene: b. rem de-
reydi: b. reyde kewtene
reydir: b. reyde reym girotene: b. rem gi-
rey e-I (m): b. rey-I (m) rewtene
reye-II (m): b. rayîr (n) reymin (li): b. remin, -e
reye kerdene: b. ray ker reyna: tekrar, yine, gene, bir
dene kez daha,°bir kere daha, bir
reye vistene: b. ray fîştene defa daha, bir sefer daha
reye-III (n): b. reya (m) reyna ke: meğer, meğerse
reyekerdiş (n): b. raykerdiş (n) reyra: beraber, beraberinde,
reyevistiş (n): b. rayfîştiş (n) birlikte, ile
reyeyâ (m): reyaya (m) reyre: b. reyra
reyeye (n): b. reyaye (n) reyşt, -i: b. rast, -e
reyeyîş (n): b. reyayîş (n) reyşte (m): b. rastî (m)
reyena: b. reyna rez, -e-I: seçkin inssaı
reyer (m): b. rayîr (n) rez-II (n): bağ
reyhan (m): b. rihan (n) rez birnayene: bağ buda
reyhani (m): b. rihan (n) mak
reyhon (n): b. rihan (n) rez pud kerdene: bağ bu
reyi (m): b. rayîr (n) damak
reyîna: b. reyna rez rîçik kerdene: bağ bu
reyîr (n): b. rayîr (n) damak
reyîre papure (n): b. rayîre rez veradayene: bağbözu-
mundan sonra hayvanların rewtene
vb. girmesine karşı bağı ko rem guritene: b. rem gi-
rumasız bırakmak rewtene
rez viraştene: bağ buda remendiş (n): b, raymendiş (n)
mak rem in, -e: irinli, cerahatli
rezan ser ra ameyene war: rena: b. reyna
bağbozumunun sona ermesi rencber, -e: b. rencber, -e
rezbirînî (zh): bağ budama za rene: b. reyna
manı res (n): eğrilmiş yün, yün iplik
rezil (m): b. rezile (m) resen, -e: yünlü (yünden yapıl
re-I (m): b. rayîr (n) mış olan)
re kerdene: b. ray kerdene resin, -e: yünlü (içinde yün de
re mendene: b. ray mende- bulunan)
ne resikîyayene: kaymak
re-II (m): b. rey-I (m) resikîyayîş (n): kayma
re-re: b. rey-rey resî (m): burma (burulup kuru
reki: b. reyke tulan ot demeti) \
reyî-di reyî: b. reye-di reyî restene: eğirmek
r§-III (pd): İsmin “-e” halini Kam peşm reseno? (Kim
ifade eden bir artedat. yün eğiriyor?)
Hesenî re ard. (Hasan’a ge restike (m): iğ, eğirmen, kir
tirdi.) men
rebîs (n): b. ribese (m) Bi restike/reşta/taşî peşm
recifnayene: b. recifnayene resena. (îğ ile yün eğiriyor.)
recifyayene: b. recifîyayene restiş (n): eğirme
recifyayîş (n): b. recifîyayîş (n) reşi (m): b. rîşe (m)
reç (n): b. rîç (n) reşa merdumweri (m): b. £7
rehane (m): b. rihan (n) rîşa merdimwere (m)
rehon (n): b. rihan (n) reşa merdimweri (m): b.
rehûn (n): b. rihan (n) rîşa merdimwere (m)
rekerdiş-I (n): b. raykerdiş (n) reşa şerri (m): b. rîşa şer
rekerdiş-II (n): b. arekerdiş (n) re (m) /
rem (n): irin, cerahat reşa sîyay (m): b. rîşa sîya
rem bestene: irin toplamak, ye (m) .
cerahatlenmek reşin, -i: b. rîşin, -e
rem cikewtene: irin -topla reşî (m): b. rîşî (m)
mak, cerahatlenmek reşn (n): b. roşn (n)
rem dekewtene: irin topla reşt (n): b. röşt (n)
mak, cerahatlenmek reşta (m): iğ, eğirmen, kirmen
rem girewtene: irin topla reştene: b. restene
mak, cerahatlenmek reştey (m): b. roştîye (m) v
rem guretene: b. rem gi- reştiş (n): b. restiş (n)
retiki (m): b. rîtike (m) reyna ke: b. reyna ke
revaz (n): b. ribese (m) rez (n): saygı, ihtiram, hürmet
rewas (n): b. ribese (m) rezdar, -e: saygılı, hürmetkâr,
rewaz (n): b. ribese (m) hürmetli
rewike (m): küçük tuluk rezdarenî (m): saygılılık
rewite (m): b. rewte (m) rezdarî (m): saygılılık
rewî, -ye: yolcu rezdarîye (m): saygılılık
rew î kerdene: geçirmek, reze (m): l)dizi (mat), sıra 2)sa-
yolcu etmek tır 3)hiza s
rewîkerdiş (n): geçirme, yolcu reza arîtmetîkî (m): arit
etme • metik dizi (mat)
rewuke (m): b. rewike (m) re z a ... de: hizasında
rewûke (m): b. rewike (m) re z a ... ra: hizasında
rewûte (m): b. rewte (m) rezi: b. reze (m)
rexe (m): insan veya hayvanın rezil (m): b. rezile (m)
cıvık dışkısı rezile (m): l)zincir 2)fermuar
rexe eş t ene: ishal olmak rezila zerrene/zerrnene
(kaba dilde) (m): altın zincir
rexe ro ginayene: ishal ol rezili (m): b. rezile (m)
mak (kaba dilde) rezilkî: zincirleme
rexe ro gunayene: b. rexe reznezan, -e: saygısız, hürmet-
ro ginayene siz .
rexe ver xo dayene: ishal reznezanî (m): saygısızlık,
olmak (kaba dilde) hürmetsizlik
rexeeştiş (n): amel, ishal (kaba reznezanîye (m): saygısızlık,
dilde), ötürük, sürgün hürmetsizlik
ri-I (n): b. rî (n)
ride ... ra: b. rîye ... ra
rexerogunayîş (n): b. rexero- ri-II (pd): l)b. re-III (pd) 2)b....
ginayîş (n) ro(pd)
rexeverxodayîş (n): amel, is- rib (n): pekmez
hal (kaba dilde), ötürük, sür ribes (n): b. ribese (m)
gün ribese (m): ışkın, ravent
rexi (m): b. rexe (m) ribeş (n): b. ribese (m)
rexistine (m): örgüt ribik (n): kile, ölçek (tahıl ölç
rextike (m): insan veya hayva meye yarar kap), şinik
nın cıvık dışkısı ribin, -e: pekmezli
rextiki (m): b. rextike (m) ricaw (n): irin, cerahat
rey (m): b. rey-I (m) ricawin, -e: irinli, cerahatli
reye: b. reye ricnayene: b. rijnayene
reyî: b. reye ricnayîş (n): b. rijnayîş (n)
reyna: b. reyna rid (n): b. rî (n)
rieşta (m): b. reşta (m) rikoyîye (m): inatçılık
rih (n): b. ruh (n) rim (n): şey .
Riha (m): Urfa Rimî bîyare. (Şeyi getir.)
rihan (n): reyhan rimbez (n): b. ribese (m)
rijî, -ye: yağsız rind, -e-I: l)güzel, yakışıklı, ke
rijîyayene: l)yıkılmak 2)ak- leş 2)iyi
mak (yıldız akmak), kaymak Ez rind a./ Ez rind ane./ Ez
(yıldız kaymak) rind ûne. (1-Ben güzelim
rijîyayîş (n): l)yıkılma 2)akma 2-Ben iyiyim.)
(yıldız akması), kayma (yıl- rinde-II (n): b. rende (n)
diz kayması) rindek, -e: güzel, yakışıklı, ke
rijnayene: yıkmak leş v
rijnayîş (n): yıkma rindekey (m): b. rindekîye (m)
rik (m): b. rike (m) rindeke (m): b. rindekî (m)
rik kerdene: b. rike ker rindekenî (m): güzellik
dene rindeki (m): b. rindeke (m)
rikdar, -e: kinci, kindar rindekî (m): güzellik
rike (m): garaz;, garez, inat, kin rindekîne (m): b. rindekenî (m)
rike çarnayene: inat etmek rindekîye (m): güzellik
rike kerdene: inat etmek rindey (m): b. rindîye (m),
rike (m): b. rikinî (m), riki- rindî(m)
nîye (m) rinde (m): b. rindî (m)
rikef (n): üzengi rindenî (m): l)güzellik 2)iyilik
riki (m): b. rike (m) rindi (m): b. rinde (m)
rik i çarnayene: b. rike rindi (n): b. rende (n)
çarnayene rindik, -i: b. rindek, -e
riki kerdene: b. rike ker rindike (m): b. rindekî (m)
dene rindî (m): l)güzellik 2)iyilik
rikiıî, -e:inatçı, inat rindîye (m): l)güzellik 2)iyilik
rikiney (m): b. rikinî (m), riki- rindo (n): b. rende (n)
nîye(m) rioci (m): b. roje-I (m)
rikine (m): b. rikinî (m), riki- ripel (m): b. rîpel (n)
nîye (m) riper (m): b. rîpel (n)
rikini (m): b. rikine (m) riq û rut, -e: b. req û rut, -e
rikinî (m): inatçılık riq û rût, -e: b. req û rut, -e
rikinîye (m): inatçılık riq-rut, -e: b. req-rut, -e
riko, -ye: inatçı, inat riq-rût, -e: b. req-rut, -e
rikoyey (m): b. rikoyî (m), ri- ris (n): b. rîşe (m)
koyîye (m) risaya (m): b. resaya (m), re-
rikoye (m): b. rikoyî (m), riko- sayiye (m)
.yîye (m) risaye (n): b. resaye (n)
rikoyî (m): inatçılık risayene: b. resayene
risayîş (n): b. resayîş (n) rişvet (n): b. rişwet (n)
risayîye (m): b. resaya (m), re- rişvet dayene: b. rişwet
sayîye (m) dayene
risim (n): b. resim (n) rişvet werdene: b. rişwet
riske (m): b. rişke werdene
riskîyayene: b. resikîyayene rişwet (n): rüşvet
riskîyayîş (n): b. resikîyayîş (n) rişwet dayene: rüşvet ver
rism (n): b. resim (n) mek
risnayene: b, resnayene rişwet dayene werdene:
risnayiş (n): b. resnayiş (n) rüşvet yedirmek
rısteni: b. riştene rişwet werdene: rüşvet ye
ristim (n): kök mek
ristiş (n): b. riştiş (n) ritene: b. rutene
risvet (n): b. rişwet (n) ritiş (n): b. rutiş (n)
rişdî (m): b. riştî (m) ritvet (n): b. rutubet (n)
rişeş (n): b. rişîş (n) riv (n): b. rib (n)
rişî (m): b. rişi (m) rives (n): b. ribese (m)
rişî (n): b. resi (m) rives (n): b. ribese (m)
rişîş (n): çisinti riwe (n): b. rûn (n)
rişk (m): b. rişke riwen (n): b. rûn (n)
rişke (m): bit yumurtası, sirke riwene zeytinan (n): b. rû-
rişki (m): b. rişke (m) ne zeytunan (n)
rişot (n): b. rişwet (n) riwene zeytunan (n): b. rû-
rişt (m): b. riştî (m) ne zeytunan (n)
rişta (m): b. riştî (m) riweno kele (n): b. rûno ke
rişte (n): bağ (bağlamak için le (n)
kullanılan) riw enin, -i: b. rûnin, -e
rişte (m): b. riştî (m) - rix (m): b. rexe (m)
riştele (n): b. rîştele (n) rixe (m): b. rexe (m)
riştene-I: göndermek, yolla riz (n): pirinç
mak . rizgarî (m): kurtuluş
riştene-II: örmek rizgarîye (m): kurtuluş
riştene-III: b. râstene riznayene: b. rijnayene
rişteni: b. riştene-I riznayîş (n): b. rijnayîş (n)
riştiş-I (n): l)örme 2)b. res- rî-I (n): l)yüz, surat 2)kılıf (yaş
• tiş(n) tık vb. için)
riştik (n): bağ (bağlamak için rî ... ra: b. rîye ... ra
kullanılan) rîy ardan (n): b. rıye er-
riştiş-II (n): gönderme, yollama dan(n)
riştî (m): saban zıvanasını bo rîy ardî (n): b. rîye erdi (n)
yunduruğa bağlamakta kul rîy erdûn (n): rîye erdan (n)
lanılan kalın bağ rîy ... ra: b. rîye ... ra
rîye balişna (n): yastık kılıfı rîeşmi (n): b. reşme (n)
rîye doşekî (n): yatak yüzü rîeşta (m): b. reşta (m)
rîye er dan (n): yeryüzü rîex (m): b. rexe (m)
rîye erdî (n): yeryüzü rîex eştene: b. rexe eştene
rîye hardan (n): b. rîye er- rîexi ri ginayîne: b. rexe
dan (n) ro ginayene
rîye hardî (n): b. rîye er- rîex ver xwe dayîne: b. re-
dî (n) xe ver xo dayene
rîye herdan (n): b. rîye er- rîexeştiş (n): rexeeştiş (n)
dan(n) rîexroginayîş (n): b. rexero-
rîye herdî (n): b. rîye er ginayîş (n)
dî (n) rîexverxwedayîş (n): b. rexe-
rîye lihefî (n): yorgan yüzü verxodayîş (n)
rîye xö: yüzü rîezil (m): b. rezile (m)-
rîye ... ra: yüzünden Rîga(m):Riga
rî-II (pd): b. re-III (pd) rîhan (n): b. rihan (n)
rîbale ... ra: b. rîwale ... ra rîjîyayene: b. rijîyayene
rîç (n): kök rîjîyayîş (n): b. rijîyayîş (n)
rîçal (n): reçel rîjnayene: b. rijnayene
rîçik (m): b. rîçike (m) rîjnayîş (n): b. rijnayîş (n)
rîçik kerdene: budamak rîm (n): b. rem (n)
(bağ için) ; rîm bestene: b. rem bes
rîçike (m): bağ budamakta kul tene
lanılan bir tür bıçak rîm cikotene: b. rem ci-
rîdnayene: b. rarîdayene kewtene
rîdnayîs (n): b. rarîdayîş (n) rîm dekotene: b. rem de-
rîem (n): b. rem (n) kewtene
rîem bestene: b. rem bes rîm gurotene: b. rem gi-
tene^ rewtene
rîem dekotene: b. rem de- rîmin (ri): b. remin, -e
kewtene rîpel (n): sayfa, sahife
rîem girotene: b. rem gi- rîpeş (n): örtü
rewtene rîpeşe cile (n): yatak örtüsü
rîemin (n): b. remin, -e rîpeşe masa (n): masa ör
rîer (n): b. rayîr (n) : tüsü
rîes (n): b. res (n) rîpeşe nivîne (n): yatak
rîesin: b. resin, -e, resen, -e örtüsü
rîeskayene: b. resikîyayene rîs (n): b. res (n) .
rîeskayîş (n): b. resikîyayîş (n) rîş (n): b. rîç (n)
rîeskîyayene: b. resik îya rîş (m): b. rîşe (m)
yene rîşe (m): l)ur, tümör 2)yara
rîeskîyayîş (n): b. resikîyayîş (n) rîşa merdimwere (m): kan-
ser rîye-I (m): b. rayîr (n)
rîşa şerre (m): şark çıbanı, Rîye to akerde b’.: b. Rayî-
Halep çıbanı, kara yara re to akerde bo.
rîşa sey (m): b. rîşa sîyaye (m) rîye kotene: b. rayîr kew-
rîşa sîyaye (m): karakabar tene
cık, karayanık, şarbon, yanı rîye-II (m): b. rexe (m)
kara rîyekotiş (n): b. rayîrkewtiş (n)
rîşik (n): saçak rîyem (n): b. rem (n)
rîşin, -e: yaralı rîyem girotiene: b. rem gi-
rîşî (m): saçak rewtene
rîşt (m): b. riştî (m) rîyer (n): b. rayîr (n)
rîşta (m): l)b. reşta (m) 2)b. rîyes (n): b. res (n)
riştî (m) f rîyesin: b. resin, -e, resen, -e
rîştele (n): kök rîyex (m): b. rexe (m)
rîşti (m): b. riştî (m) rîyez: b. reze (m)
rîştike (m): b. restike rîyezil (m): b. rezile (m)
rîtike (m): insan veya hayva rîyeşta (m): b. reşta (m)
nın cıvık dışkısı rîyon, -i: b. raywan, -e
rîtike eştene: ishal olmak rîyş (m): b. rîşe (m)
(kaba dilde) rîyûn, -i: b. raywan, -e
rîtike kewtene: ishal olmak ro-I (n): ırmak, nehir
(kaba dilde) ro-II (vr): bir önedat, -e
rîtîke (m): b. rîtike (m) ro ci eşeqîyene: âşık olmak
rîtîke estene: b. rîtike eş ro cikewtene: b. r o ... kew-
tene tene
rîtîke eştene: b. rîtike eş ro xo ameyene: izleşmek
tene ro xo nayene: itiraf etmek
rîtîke kewtene: b. rîtike ro ... ameyene: yakışmak
kewtene ' No çaket/şak/setre zaf ro
* rîtîk e koten e: b. rîtik e to ame. (Bu ceket sana çok
kewtene yakıştı.)
rîverîye (m): yüzey (mat), satıh ro ... ameyîş: Çakışma
(mat) ro ... kewtene: yakışmak
rîveş (n): b. ribese (m) ro ... kewtiş: yakışma
rîwale ... ra: o nedenle, o yüz ro-III: fiilin gelecek zamanında
den, ondan dolayı, ondan kullanılan bir partikel
ötürü ro-IV: b. rew
rîwayete (m): rivayet ro-V (n): b. ruh (n)
rîy (m): b. rexe (m) royî ver de bîyene: b. ruhî
rîya: b. rayîr (n) ver de bîyene
Rîyad (n): Riyad ro-Vİ (n): b. rûn (n)
rîyar (n): b. rayîr (n) •ro-VTİ (pd): bir artedat, -den, -e
... ro cenayene: batırmak ... rocenayîş: batırma
Kardî meşka heywanî ro rochelat (n): b. rojhelat (n)
cenaya. (Bıçağı hayvanın rocikewtis (n): b. ro ... kew-
karnına batırmış.) tiş(n)
... ro kerdene: l)batırmak rocikewtiş (n): b. ro ... kew-
2)giydirmek (pantolon vb. tiş (n)
için) 3)-e dökmek rocîye (m): b. roja (m), rojî
Kardı meşka heywanî ra/ ye (m)
ro kerda. (Bıçağı hayvanın roj (n): l)güneş 2)gündüz 3)b.
karnına batırmış.) roje-I (m)
Pantolî bi leze kerdî la Roj akewt. (Güneş doğdu.)
jek î ro û rusna mekteb. Roj şi awan./Roj xow ra
(Çocuğa çabucak pantolonu şi.(Güneş battı.)
nu giydirip okula gönderdi.) roj bi roj: b. roje bi roje
... ro şîyene: l)batmak (sivri roj ra roj: b. roje ra roje
şeyin batması) 2)batmak rojo bîn (n): b. roja bîne (m)
(suya, çamura vb. batmak) roja (m): oruçlu
Awe ro şi. (Suya battı.) rojane (n): günce, günlük
Linga mi vewre ro şî./Lin- rojawan (n): batı, garp
ga mi vewre de şî. (Ayağım rojbaş: günaydın
kara battı.) Rojbaş. (îyi günler.)
... ro war kerdene: batır roje-I (m): gün
mak roja bîne (m): ertesi gün
roayene: b. ruwayene roja cilan (m): çamaşır günü
robar (n): l)ırmak, nehir 2)yı- roja çinayan (m): çamaşır
kanma ve çamaşır yıkama günü
zamanı, yunak roja kincan (m): çamaşır
... robedilîyayîş (n): tek kişiye günü
karşı birkaç kişinin nöbetle roja m ayaxorabîyayîşe
şe bir şeyi yapması Isayî (m): milat, İsa’nın doğ
robot (n): robot duğu gün
robote mitbaxe (n): mutfak roja pirenan (m): çamaşır
robotu günü
roc (n): b. roj (n) roje bi roje: l)günü gününe
roc bi roc: b. roje bi roje 2)günden güne
roc ra roc: b. roje ra roje roje ra roje: günden güne
roca (m): b. roja (m), rojîye (m) roje ve roje: b. roje bi roje
roce-I (m): b. roje-I (m) roje-II (n): l)oruç 2)oruçlu (er
roce be roce: b. roje bi roje kek)
roce-II (n): b. roje-II (n) roje bîyene: oruçlu olmak
roce bîyayene: b. roje bî- roje girewtene: oruç tut
yene mak
rojeve
roje girowtene: b. roje gi- romite (n): b. ramite (n)
rewtene romitene: b. ramitene
roje şikitene: oruç bozmak romitiş (n): b. ramitiş (n)
roje tebîştene: b. roje te romîyayene: b. ramîyayene
pîştene romîyayîne: b. ramîyayene
roje tepîştene: b. roje te ron (n): b. rûn (n)
pîştene rone zeytinan (n): b. rûne
roje tepîştene: oruç tutmak zeytunan (n)
roje tewîştene: b. roje te rono kele (n): b. rûno ke
pîştene le (n) '
rojeve (m): gündem ronayene: dikmek (ağaç vb.
rojhelat (n): doğu, şark için)
Rojhelato Mîyanen (n): Orta ronayîş (n): dikme (ağaç vb.
doğu için)
Rojhelato Mîyanen, caye ronen, -e: b. rûnin, -e
petrolî yo. (Ortadoğu petrol ronik (n): sofra bezi
yeridir.) ronike werdî (n): sofra bezi
Şare Rojhelate Mîyanenî ronin, -e: b. rûnin, -e
ceng newazene. (Ortadoğu ronistiş (n): b. roniştiş (n)
halkları savaş istemiyorlar.) ronistene: b. roniştene
rojîye (m): oruçlu roniştene: oturmak
rojname (n): gazete roniştiş (n): l)oturma 2)otu-
rojnameger, -e: gazeteci rum, celse '
rojnamenus, -e: gazeteci ronîstene: b. roniştene
rojnameroş, -e: gazeteci ronîstiş (n): b. roniştiş (n)
rojnuşte (n): günce ronîştene: b.. roniştene
roka (n): roka ronîştiş (n): b. roniştiş (n)
... rokerdiş: l)batırma 2)giy- ropirojîyayene: b. ropirozî-
dirme (pantolon vb. için) yayene
• «A A l # A
Roma (m): Roma ropirojîyayene: b. ropırozı-
roman: roman (n) yayene
romankî: romansal ropirojîyayîş (n): b. ropirozî-
romannuştox, -e: romancı yayîş (n)
romantik, -e: romantik ropirojnayene: b. ropiroz-
romantizm (n): romantizm nayene
Romanya (m): Romanya ropirojnayîş (n): b. ropiroz-
romatizma (n): romatizma nayîş(n)
romatîzmayin —e: romatizmalı ropirozîyayene: süzülmek (sı
romatîzmayin bîyene: ro vı için)
matizmalı olmak ropirozîyayene: b. ropirozî-
romirenayene: söndürmek yayene
romirenayîş (n): söndürme ropirozîyayîş (n): süzülme (sı-
vı için) çamura vb. batma)
ropiroznayene: süzmek (sıvı roşn (n): ışık, nur; aydın, aydın
için) lık .
ropiroznayene: b. ropirozna Çime to roşn bî./Çime to
yene roşt bî. (Gözün aydın.)
ropiroznayîş (n): süzme (sıvı roşna (m): ışık, nur
için) roşna çimî (m): b. roşnaya
r o p iz ik n a y e n e : budamak çimî (m)
(ağaç için) roşnay çimî (m): b. roşna
roqila (m): bağırsak ya çimî (m)
roqilaya barîye (m): ince- roşnaya çimî (m): göz nuru
bağırsak roşnayî (m): aydın, aydınlık
roqilaya kore (m): körba- roşney (m): b. roşnîye (m)
ğırsak roşnî (m): aydın, aydınlık
roqilaya girde (m): kalın roşnîye (m): aydın, aydınlık
bağırsak roşıikar, -e: ışıkçı
roqilaya qine (n): göden, roşnvîr, -e: aydın, münevver
, rektum roşon (n): b. roşan (n)
roqileye dekerdeyî (zh): roşt (n): aydın, aydınlık; ışık,
bumbar nur
roqla (m): b. roqila (m) roşte (m): b. roştî (m)
rosn (n): b. roşn (n) roştenî (m): aydın, aydınlık
rost (n): b. roşt (n) roştî (m): ışık, nur
roste (m): b. roştî (m) roştîya çimî (m): göz nuru
rostî (m): b. roştî (m) roştîye (m): aydın, aydınlık
rosto (n): rosto roşûn (n): b. roşan (n)
roşan (n): bayram rot (m): b. rewte (m)
Roşane to pîroz/fîraz/bim- rote (m): b. rewte (m)
barek bo. (Bayramın kutlu rotelnayene: b. roternayene
olsun.) roternayene: budamak (ağaç
roşa n a y en e: l)silkelemek için)
(meyve ağacı vb. için) 2)ürün rotik (m): rewtike (m)
toplamak (dut, badem vb. rotoxa geroke (m): seyyar sa
için) tıcı
roşa n ayîş (n): l)silkeleme rotoxa sey ar e (m): seyyar
(meyve ağacı vb. için) 2)ürün satıcı
toplama (dut, badem vb. için) rotoxo gerok (n): seyyar sa
roşaynayîne: b. roşanayene tıcı
roşaynayîş (n): b. roşanayîş (n) rotoxo seyar (n): seyyar sa
roşin (n): b. roşn (n) tıcı
... roşîyayîş: l)batma (sivri şe rovar (n): b. robar (n)
yin batması) 2)batma (suya, rovilesnayene: b. rovileşna-
yene ruaj (n): b. roj (n)
rovilesnayîş (n). b. rovileşna- ruaniştiş (n): b. roniştiş (n)
yîş(n) ruaşn (n): b. roşn (n)
rovileşîyayene: erimek ruaşna (m): b. roşna (m)
rovileşîyayene: b. rovileşîya ruaşney çimî (m): b. roşna-
yene ya çimî (m)
rovileşîyayîş (n): erime ruaşne çimî (m): b. roşna-
rovileşnayene: eritmek ya çimî (m)
rovileşnayîş (n): eritme ruaşne (m): b. roşnî (m)
rovitene: elemek rubaî (m): dörtlük, rübai
rovitiş (nj: eleme rubes (n): b. ribese (m)
rovîtene: b. rovitene ruçiknayene: yolmak (tüy vb.
row: b. rew için)
rowaene: b. ruwayene ruçiknayîş (n): yolma (tüy vb!
ro w a le ... ra: yüzünden için)
rowar (n): b. robar (n) ruçiksiz, -i: b. berûçik, -e
. . . rowarkerdiş (n): batırma rue (n): b. ro-I (n)
rowayene: b. ruwayene ruec (m): b. roje-I (m)
rowayene: b. ruwayene ruec ib ruec: b. rojie bi roje
rowtî (m): b. rewte (m) ruec ra ruec: b. roje ra ro
rowuale ... ra: b. row a le... ra je
roxoameyîş (n): iyileşme ruec (n): b. roj (n)
roxonayîş (n): itiraf rueca (m): b. roja (m), rojîye (m)
royîverdebîyayîş (n): b. ruhî- ruece (n): b. roje-II (n)
verdebîyayîş (n) ruece bîyayene: b. roje bî
roz (n): b. roj (n) yene
roz û sewe: b. şew û roj ruece girotene: b. roje gi-
roze-I (m): b. roje-I (m) rewtene
roze ra ve roze: b, roj e ra ruece şiktene: b. roje şi-
roje kitene
roze ve roze: b. roje bi roje ruechilat (n): b. rojhelat (n)
roze-II (n): b. roje-II (n) rueci (n): b. roje-II (n)
roze bîyayene: b. roje bî ruej (m): b. roje-I (m)
yene ruej bi ruej: b. roje bi roje
roze guretene: b. roje gi- ruej u ruej: b. roje bi roje
rewtene rueji (n): b. roje-II (n)
roze şikitene: b. roje şiki rueji guretene: b. roje gi-
tene rewtene
rozname (n): b. rojname (n) rueji şiktene: b. roje şi
ru-I (n): b. rî-I (n) kitene
ru-II (n): b. ruh (n) ruenayîş (n): b. ronayîş (n)
ruac (m): b. röje-I (m) rueniştiş (n): b. roniştiş (n)
ruenîştiş (n): b. roniştiş (n) werdene
rueşn (n): b. roşn (n) rut, -e: çıplak
rueşna (m): b. roşna (m) rut kerdene: soymak (giysi
rueşne çimi (m): b. roşna- sini çıkarmak, elbisesini
yaçim î(m ) çıkarmak)
rueşnayî (m): b. roşnayi (m) rut-repal, -e: çırılçıplak, çırçıp-
rueşney (m): b. roşnîye (m) lak
rueşt (n): b. roşt (n) rut-rupal, -e: b. rut-repal, -e
rueştey (m): b. roştîye (m) rutbet (n): b. rutubet (n)
rueşte (m): b. roştî (m) s rutbetin, -i: b. rutubetin, -e
rueşti (m): b. roştî (m) rutbetine (m): b. rutubeti-
rueşûn (n): b. roşan (n) nîye (m)
rugan (n): rugan rutene: süpürmek
ruh (n): ruh rutiş (n): süpürme
ruhî ver de bîyene: can çe rutkerdiş (n): soyma (giysisini
kişmek çıkarma)
Ruha (m): b. Riha (m) rutubet (n): nem, rutubet
ruhîverdebîyayîş (n): can çe rutubet girewtene: nem
kişme lenmek, rutubetlenmek
ruiniştiş (n): b. roniştiş (n) rutubetin, -e: nemli, rutubetli
ruinîştiş (n): b. roniştiş (n) rutubetiney (m): b. rutubeti-
runiştiş (n): b. roniştiş (n) nîye (m)
rupel (n): b. rîpel (n) rutubetinîye (m): nemlilik, ru
rusnayene: göndermek, yolla tubetlilik
mak rutûrepal, -e: çırılçıplak, çır-
rusnayeni: b. rusnayene çıplak
rusnayîne: b. rusnayene rutûrepel, -e: b. rutûrepal, -e
rusnayîş (n): gönderme, yolla rutûrupal, -e: b. rutûrepal, -e
ma rutûrûpal, -e: b. rutûrepal, -e
ruşnayene: b. rusnayene rutvet (n): b. rutubet (n)
ruşnayeni: b. rusnayene rutvetin, -e: b. rutubetin, -e
ruşnayîş (n): b. rusnayîş (n) rutvetinîye (m): b. rutube-
ruşot (n): b. rişwet (n) tinîye (m)
ruşot dayene: b. rişwet da ruwayene: bitmek (bitki vb.
yene için)
ruşot werdene: b. rişwet ruwayîş: bitme (bitki vb. için)
werdene ruwe-I (n): b. ro-I (n)
ruşt (n): b. roşt (n) ruwe-II (n): b. rûn (n)
ruşwet (n): b. rişwet (n) ruwen (n): b. rûn (n)
ruşwet dayene: b. rişwet ruw ene zeytinan (n): b.
dayene rûne zeytunan (n)
ruşwet werdene: b. rişwet ruweno kele (n): b. rûno
kele (n)
ruwenin, -i: b. rûnin, -e zeytunan (n)
ruweniştene: b. roniştene rûnî zetunû: b. rûne zey
ruweniştiş (n): b. roniştiş (n) tunan (n)
ruweşn (n): b. roşn (n) rûno kele (n): tereyağı
rû-I (n): b. rî (n) rûno keli (n): b. rûno kele (n)
rûye xwe: b. rîye xo rûnayîş (n): b. ronayîş (n)
rû-II (n): b. ro-I (n) rûnik (n): b. ronik (n)
rû-III (vr):b. ro-II (vr) rûnike werî (n): b. ronike
rû-IV (n): b. rûn (n) werdî (n) '
rû-V (n): b. ruh (n) rûnin, -e: yağlı
rûyî ver de bîyene: b. ruhî rûniştene: b. roniştene
ver de bîyene rûniştiş (n): b. roniştiş (n)
.. . rû-VI (pd): b . ... ro-VII (pd) runîştene: b. roniştene
rûçiknayene: b. ruçiknaye- rûnîştiş: b. roniştene
ne rûpele (m): b. rîpel (n)
rûçiknayîş (n): b. ruçikna- Rûsya (m): Rusya
yîş (n) Rûsyaya Sipîye (m): Beyaz
rûh (n): b. ruh (n) Rusya
rûmet (n): değer, kıymet rûşn (n): b. roşn (n)
rûmetdar, -e: saygılı, hürmet- rûşna (m): b. roşna (m)
kâr, hürmetli rûşna çimî (m): b. roşnaya
rûmetdarî (m): saygılılık çimî (m)
rûmetdarîye (m): saygılılık rûşnayî (m): b. roşnayî (m)
rûmetin, -e: değerli, kıymetli rûşney (m): b. roşnîye (m)
rûmite (n): b. ramite (n) rûşûri (n): b. roşan (n)
rûmitene: b. ramitene rût, -e: b. rut, -e
T l rûmiti (n): b. rainite (n) ‘ rûter (n) (TE): yönlendirici
^ rûmitiş (n): b. ramitiş (n) rûtkerdiş (n): b. rutkerdiş (n)
rûmitox, -i: b. ramitox, -e rûtubet (n): b. rutubet (n)
rûmîyayîne: b. ramîyayene rûtubetin: b. rutubetin, -e
rûmtene: b. ramitene rûtûrepel, -e: b. rutûrepal, -e
rûmtiş (n): b. ramitiş (n) rûy (m): b. roqilaya barîye (m)
rûn (n): yağ r û y îv e r d e b îy a y îş (n): b.
rûne zeytunan (n): zeytin ruhîverdebîyayîş (n)
yağı . Rwanda (m): Ruanda
rûne zetunûn (n): b. rûne
s
sa-I (m): b. saye-I (m) sade: basit, sade
sa-II: b. se-II sadir (n): fide
sa,-ye-III (n): b. şa, -ye-III . sadir ronayene: fidelemek,
sa bîyayene: b. şa bîyene fide dikmek
sa bîyene: b. şa bîyene sadî (n): b. sadir (n)
sa kerdene: b. şa kerdene sadîr (n): b. sadir (n)
saate (m): b. saete (m) saet (m): b. saete-2 (m)
saati (m)’: b. saete (m) saet (n): b. saete-1 (m)
saba: b. seba-I saete (m): l)saat (60 dakika)
sabane (m): üzerine pestil bu 2)saat (aygıt)
lamacı sürülerek pestil yapı saeta destan (m): kol saati
mı için kullanılan bez par saeta desî (m): duvar saati
çası^ saeta dîwarî (m): duvar sa
sabani (m): b. sabane (m) ati
sabax (n): b. siwax (n) saeta masa (m): masa saati
sabun (n): sabun saf: salt, sırf, sadece
sabune taştişî (n): tıraş sa safî: sadece, safi, yalnız, yal
bunu nızca
sabune terdişî (n): tıraş sa Ez safî semede to ra ame-
bunu ya. (Sadece senin için gel
sabune tiraşî (n): tıraş sa dim.)
bunu safîn (n): b. sefîne (m)
sabûn (n): b. sabun (n) sagul (n): b. şaqul (n)
sac-I (n): sac sahat (m): b. saete (m)
sac-II (m): b. sacî (m) sahate (m): b. saete (m)
sacî (m): sac (“dışbükey pişirme saîr, -e: b. şaîr, -e
aracı”) saj: l)b. sacî (m) 2)b. sac-I (n)
sak
sak (n): tapan, sürgü şala destî (m): aya
sak antiş bure: (mecazen) sale-II (m): b. şale (m)
uyumsuzlaşmak, laf dinle saleb (n): salep
mez olmak, geçimsizleşmek saleke (m): köfte (ince yarma
sak kerdene: tapan çek dan veya kıymadan yapılan)
mek, tapanlamak sale: b. înşalah
sakil (n): b. zanqile (n) sali-I (m): b. sale-I (m)
sakîl (n): b. şakil (n) sali-II (m): b. şale (m)
sakkerdiş (n): tapanlama şaline (m): b. salince (m)
sako (n): b. saqo (n) salince (m): kara erik
sakolî (n): b. saqo (n) salincere (m): kara erik ağacı
saksî (m): saksı salinceri (m): b. salincere (m)
saku (n): b. saqo (n) salinci (m): b. salince (m)
şakul (n): b. şaqul (n) salî (zh): b. şalî-I (zh)
sal (m): b. şerre (m) sal û sapikî (zh): b. şal û şa-
sal (zh): b. şalî-I (zh) pikî(zh)
sal û sapik (zh): b. şal û şa- salme-I (n): otlaması için hay
pikî (zh) vanı araziye başıboş salma
sal û sapikî (zh): b. şal û şa- salme veradayene: otlama
pikî (zh) sı için hayvanı araziye başı
sala: b. înşalah boş salmak
salam (n): salam salmekî veradayene: otla
salata (n): b. salate (n) ması için hayvanı araziye ba
salate (n): salata şıboş salmak
salça (m): salça salme-II (n): b. sarme (n)
salçaya bîberan (m): biber salmekîveradayîş (n): otla
salçası ması için hayvanı araziye ba
salçaya firin g îy a n (m): şıboş salma
domates salçası salmeveradayîş (n): otlaması
salçe b a z ilcû n û (m): b. için hayvanı araziye başıboş
salçaya firingîyan (m) salma
salça (n): b. salça (m) salmi (n): b. salme (n)
salçaye bîbera (n): b. salça salon (n): b. salone (m)
ya bîberan (m) salone (m): salon, ayvan
salçe (n): b. salça (m) salvarî (zh): b. şelwarî (zh)
salçeye balcanan (n): b. salwar (zh): b. şelwarî (zh)
salçaya firingîyan (m) sama (m): b. şama (m)
salçeye domateza (n): b. same (m): b. şamî (m)
salçaya firingîyan (m) samerî (m): b. simîrî (m)
sale-I (m): iki tarafı düz ve ge samî (m): b. şamî (m)
niş olup kaldırılabilir büyük samîr (m): b. şûmîla (m)
lükte olan taş Salvador (n): El Salvador
sagsî
Samoaya Rojawanî (m): Batı saneşîye (m): b. şaneşîye (m)
Samoa sangar (n): içine üzüm vb. şey-
san (n): b. şan (n) 1er konan derin ve büyük se
san de: b. şan de pet
San Jose (n): San Jose sanike-I (m): masal
San Marîno (n): San Marino sfanike-II (m): b. şanike-I (m)
San Salvador (n): San Salva sanikker, -e: masalcı (masal
dor anlatan)
sanci (n): b. sancî (n) sanikkî: masalımsı
sanci kerdene: b. sancî sanîya (m): b, sanîye (m)
kerdene sanîye (m): saniye
sancî (n): sancı sanka: b. sankî
sancî girewtene: sancısı sankera: b. sankî
tutmak sankî: sanki
sancî kerdene: sancı ver sankîla: b. sankî
mek, sancımak santigram (n): santigram
sancu (n): b. sancî (n) santîme (m): b. santimetre (n)
sancu kerdene: b. sancî santimetre (n): santimetre
kerdene santîmetrekare (n): santimet-
sancû (n): b. sancî (n) rekare
sancûle (m): tasma (hayvan santîmetremîkab: santimet-
için) reküp
sançûle (m): b. sancûle (m) santîmi (m): b. santimetre (n)
sandalet (n): sandalet, sandal Santîyago (n): Santiago
sandalî (n): sandalye Santo1Domingo (n): Santo Do
sandiqe (m): b. sindoqe (m) mingo
sandiqi (m): b. sindoqe (m) sanye (m): b. sanîye (m)
sanduqe (m): b. sindoqe (m) sap (n): sap (bitki için)
sandviç (n): sandviç sapik (n): sapçık
sane-I (n): bileğitaşı sapik (n): b. şapik (n)
sane bîyayene: b. sane bî sal û sapik (zh): b. şal û şa-
yene pikî (zh) .
sane bîyene: bilenmek sal û sapikî (zh): b. şal û şa-
sane kerdene: bilemek pikî (zh)
sane pira bîyayene: b. sa saq (n): incik, baldır
ne pira bîyene saqe (n): baldıra geçirilen ve
sane pira bîyene: bilenmek yünden örülmüş olan kışlık
sane pira kerdene: bile bir tür tozluk
mek saqin: sakın
sane-II (n): b. şane-II (n) saqo (n): palto
saneso (n): kesici araçları saqol (n): b. seqavel (n)
bilemek için kullanılan yağ saqsî (m): b. saksî (m)
sar (n): b. şar (n) Sere û çimane mi ser.
sara-I (m): sara, epilepsi sare kewtene: b. sere kew-
sara-II (n): b. sere (n) tene
sara birnayene: b. sere sare kowtene: b. sere kew-
birnayene tene
şaradî (m): b. seradî (m) sare wedardene: b. sere
sarafser (n): b. serhevsar (n) wedaritene
sarastar (n): b. serastar (n) sare wedaritene: b. sere
sarav (n): b. şerab (n) wedaritene
Sarayevo (n): Saraybosna sare wedartene: b. sere
sarayin, -e: saralı wedaritene
sarbina (m): b. serbina (m) sare wederdayene: b. sere
sard (n): b. serd (n) wedaritene
sard girewtene: b. serd gi- sare wederdene: b. sere
rewtene wedaritene
sard kerdene: b. serd ker sarey genimî (n): b. sereye
dene genimî (n)
sardeste (n): değnek sare xu ver di şutene: b.
sardgirewtiş (n): b. serdgi- sereye xo ver de şutene
rewtiş (n) sare xwi şutene: b. sereye
sardin, -e: b. serdin, -e xo şutene
sardin kerdene: b. serdin Sarî-çiman ser.: b. Serî-çi-
kerdene man ser.
Sardînya (m): Sardinya Sarî-çimon ser.: b. Serî-çi-
sare (n): b. sere (n) man ser.
sare are dayîne: b. sere Sarî-çimûn ser.: b. Serî-çi-
are dayene man ser.
sare birnayene: b. sere Sarî ser!: b. Serî ser!
birnayene sarearedayîş (n): b. sereare-
Sare û çiman ser.: b. Serî- dayîş (n)
çiman ser. sarehusk, -e: b. serehuşk, -e
Sare û çimane mi ser. b. sarehuskîye (m): b. serehuş-
Sere û çimane mi ser. kî (m), serehuşkîye (m)
Sare û çimon ser.: b. Serî- sarehuşkîye (m): b. serehuş-
çiman ser. kî (m), serehuşkîye (m)
Sare û çim onî mi ser. b. sarekewtiş (n): b. serekew-
Sere û çimane mi ser. tiş (n)
Sare û çimûn mi ser. b. Se sarekowtiş (n): b. serekewtiş (n)
re û çimane mi ser. sareweşe (m): b. serweşîye
Sare û çimûn ser.: b. Serî- (m), serweşî (m)
çiman ser. sareweşîye (m): b. serweşîye
Sare û çimûnî mi ser. b. (m), serweşî (m)
saye-I
sareyin (n): b. sereyin (n) satore (m): satır
sari (n): b. sere (n) satori (m): b. satore (m)
sari birnayene: b. sere bir satrecan (n): b. satilcan (n)
nayene satuar (m): b. satore (m)
sari kotene: b. sere kew- satuer (m): b. satore (m)
tene satuwer (m): b. satore (m)
sari kowtene: b. sere kew- sava: b. seba-I
tene savar (n): bulgur
sarikewtiş (n): b. serekewtiş (n) sawe (n): sele (büyük sele), al
şarikotiş (n): b. serekewtiş (n) tında yiyecek ve eşya sakla
sarinceri (m): b. salincere (m) mak için de kullanılan büyük
sarinci (m): b. salince (m) yayvan sepet
sariştan (n): b. şaristan (n) sawi (n): b. sawe (n) .
sarı (n): sari sawin (n): b. sabun (n)
sarma (m): b. serbina (m) sawitene: l)sürmek, sürtmek
sarme (n): sarma 2)bilemek
sarna (m): b. serbina (m) sawitiş (n): sürme
saropuye (n): b. serûpa (n) sawîyayene: l)sürülmek, sür
sarpune (n): b. serbina (m) tülmek 2)bilenmek
sarr (m): b. şerre (m) sawqa (m): b. şewqa (m)
sarre (m): b. şerre (m) sawun (n): b. sabun (n)
saruşme (n): b. serreşme (n) sawutene: b. sawitene
sarûpe (n): b. serûpa (n) sawutiş (n): b. sawitiş (n)
sarvet (n): b. şerbet sa\yuyayene: b. sawîyayene
sarvete (m): b. şerbet say (m): b. saye (m)
sarvet (n): b. şerbet (n) say binard (m): b. saya bi
sas, -e: b. şaş, -e nerdi (m)
sate-I (n): ağaç gövdesi saye bindî erdî (m): b. saya
sate-II (m): b. saete (m) binerdî (m)
sate-III (m): b. sate-I (n) saye binerd (m): b. saya bi
satelît (n): uydu nerdî (m)
sati (m): b. saete (m) say kerdene: saymak (b. hû-
satil (n): b. sitil (n) maritene)
satilcan (n): satlıcan, zatül- sayd (n): b. seyd (n)
cenp saydar, -e: b. seyddar, -e
satilcon (n): b. satilcan (n) sayddar, -e: b. seyddar, -e
satilcûn (n): b. satilcan (n) saydwûn (n): b. seydwan, -e
satire (m): b. satore (m) saye-I (m): elma
satirre (m): b. satore (m) saya binerdî (m): yerelması
satlecan (n): b. satilcan (n) saya gilbe (m): ademelması
satlîcan (n): b. satilcan (n) (gırtlak çıkıntısı)
sator (n): b. satore (m) Saya Xelatî (m): Ahlat El
ması
say e-II (m): b. şaye (m) seate (m): b saete (m)
sayekerdiş (n) (TE): ilk duru seba-I: için
ma getirmek, sıfırlamak seba aye ra: o nedenle, o
say eri (m): b. say er e (m) yüzden, ondan dolayı, ondan
sayeke: b. sankî ötürü
sayeki: b. sankî • seba ey ra: o nedenle, o yüz
say er e (m): elma ağacı den, ondan dolayı, ondan
say eri (m): b. sayere (m) ötürü
sayî-I (m): açık hava, bulutsuz seba ... ra: nedeniyle, sebe
. hava biyle, yüzünden
Sayî ya. (Hava açıktır.) seba-II (n): b. siba (n)
sayî-II (m): b. şayî (m) ser sebay (n): b. sere siba-
sayî cikotene: b. şayî de- yî (n)
kewtene sere sebay (n): b. serâ siba-
sayîr, -e: b. şaîr, -e yî (n)
sayîye (m): b. şayî (m), şayî- sebaİe (n): biçilmiş ekini har
ye (m) man yerine taşıma işi
şayka: b. sankî sebale kerdene: biçilmiş
sayke: b. sankî ekini harmana taşımak
saykîya: b. sankî sebat (m): b. sibate (m)
saz (n): davul sebati (m): b. sibate (m)
! sazgeh (n): kuruluş (tesis) sebax (n): b. siwax (n)
sazkerdiş (n) (TE): kurma sebeb (n): neden, sebep
se-I: yüz sebet: b. semed (n)
se-II: l)ne sebeta: b. seba>I, semede ...
Ey va se? (O ne dedi?) sebeta ... ra: b. semede ...
2)b. senî ra
se-III: gibi sebetane ... ra: b. semede
Sipî yo se vewre. (Kar gibi ... ra
beyazdır.) sebtane: b. seba-I, semede ...
Hende nerm o ke, se pe- sebze (n): b. sewzî (n)
me. (O kadar yumuşak ki, secade (n): seccade, namazlık
pamuk gibi.) secadi (n): b. secade (n)
se-IV (n): b. ser (n) secde (n): b. secade (n)
se-V: b. seyr sed: b. se-I
se kerdene: b. seyr ker- sede (n): çift sürerken uzunla
dene masına sürülen tarla/arazi
se-VI: nere parçası
Ti se ra şinî/şina? (Nereye sedef (n): sedef, sedef hastalığı
gidiyorsun?) sedefe (m): düğme (giysi için)
-se-VII: b. eke sedefe devistene/girewte-
seat (m): b. saete (m) ne/qefilnayene/tavistene:
sekreter
düğme iliklemek gibi oğlan bugün hasta.)
sedefi (m): b. sedefe (m) seker (n): b. şeker (n)
sedi (n): b. sede (n) sekerate (m): can çekişme
sedir-I (n): sedir sekerate de bîyene: can çe
sedir-II (n): b. sadir (n) kişmek, ölüm döşeğinde ol
seet-I (n): b. saete-2 (m) mak
seet-II (n): b. sihet (n) sekerate ver de bîyene: can
seete (m): b. saete-1 (m) çekişmek, ölüm döşeğinde ol
seeti (m): b. saete-1 (m) mak
sefaq (n): b. şefeq (n) sekeratedebîyayîş (n): can çe
sefenayene: süzmek (sıvı için) kişme
sefenayîş (n): süzme (sıvı için) sekerateverdebîyayîş (n): can
sefenîyayene: süzülmek (sıvı çekişme
için) sekerati (m): b. sekerate (m)
sefenîyayîş (n): süzülme (sıvı sekerati di bîyayîne: b.
için) sekerate de bîyene
şefik (n): b. sefok (n) sekerati ver di bîyayîne:
sefîn (n): b. sefine (m) b. sekerate ver de bîyene
sefine (m): l)siğil (odunları yar seket (n): kabuk (yara kabuğu)
makta yararlanılan), kıskı seket girey dayene: b. se-
2)sabanın çift sürerken elle ket gire dayene
tutulan kısmından toprağa seket gire dayene: kabuk
kadar uzanan parçası ile bağlamak (yara için)
saban okuna geçirilen küçük seket (n): b. seket (n)
parçasını birbirine bağlayan seki: b. seke
ağaç parçacığı seko: b. seke
şefini (m): b. sefine (m) sekoke (m): b. şekoke (m)
sefir, -e: elçi sekrati (m): b. sekerate (m) g—
sefok (n): süzgeç, süzek sekrati di bîyayîne: b. se- l a l
seg: b. seke kerate de bîyene
segi: b. seke sekrati ver di bîyayîne: b.
sehene (m): sahan sekerate ver de bîyene
seheni (m): b. sehene (m) sekre (n): b. sikre (n)
sehîd, -e: b. şehîd, -e sekre bestene: b. sikre
sehne (n): sahne bestene
sehpa (m): sehpa sekrey awe (n): b. sikreye
Sehraya Rojawanî (m): Batı awe (n)
Sahra sekreter, -e: sekreter, yazman
sek: b. seke sekretera peroyî (m): genel
seke: l)gibi 2)sanki sekreter
Seke ti zî zanî lajek ewro sekretere peroyî (n): genel
neweş o. (Senin de bildiğin sekreter
sekretere (m): b. sekreterîye seleqîyayene: b. şeliqîya-
(m), sekreteri (m) yene
sekreteri (m): sekreterlik, yaz seleqîyayîye (m): b. şeliqîya-
manlık ya (m), şeliqîyayîye (m)
sekreterîye (m): sekreterlik, selexîyayene: b. selixîyaye-
yazmanlık he
sel (m): b. sele (m) selexnayene: b. selixnayene
sele fîraqû (m): b. sela fira- seli (m): b. sele (m)
qan(m) seley cilon (m): b. sela ci
sele firaqûn (m): b. sela filan (m) „
raqan (m) seley ftraqon (m): b. sela fî-
selage (m): b. şalage (m) raqan (m)
selahîyet (n): yetki, salahiyet selik (m): b. seleke (m)
selahîyetdar, -e: yetkili, sala selike (m): b. seleke (m)
hiyetli seliki (m): b. seleke (m)
selam (n): selam seliqnayene: b. şeliqnayene
selamaleykum: b. selamun- seliqnayîş (n): b. şeliqnayîş (n)
eleykum seliqnîyayene: b. şeliqnîya-
selamuneleykum: selamüna- yene
leyküm seliqnîyayîş{n): b. şeliqnîya-
selamûelekîm: b. selamune yîş(n)
leykum selixîyayene: sıyrılmak (deri
selamûeleykum: b. selamım- vb. için)
eleykum selixnayene: sıyırmak (deri
selate (n): b. salate (n) vb. için)
selete (n): b. salate (n) selıxyayene: b. selixîyayene
sele (m): küfe, sepet selkem, -e: yük taşıyacak yaşa
sela cilan (m): çamaşır se gelmiş olan eşek
peti selme (m): b. şelme (m)
sela fîraqan (m): bulaşık se selom (n): b. selam (n)
peti selqnayene: b. şeliqnayene
sela kincan (n): çamaşır se selqnayîş (n): b. şeliqnayîş (n)
peti selqmyayene: b. şeliqnîya-
seleke (m): l)küçük sepet 2)dö- yene
ven sürerken ürünü yeme selqnîyayîş (n): b. şeliqnîya-
mesi için öküzün ağzına takı yîş (n)
lan ağızlık (sepet biçiminde selx (n): kuzu sürüsü
olanı) selxvan, -e: kuzu çobanı, oğlak
seleki (m): b. seleke (m) çobanı
seleqîyaye (n): b. şeliqîyaye (n) selxvanî (m): kuzu çobanlığı,
seleqîyayene: b. şeliqîya- oğlak çobanlığı
yene selxvanîye (m): kuzu çoban-
lığı, oğlak çobanlığı semed ... ya: b. semedâ ...
semawer (n): b. semawere (m) ra
semawere (m): semaver semer (m): b. semere (m)
semaweri (m): b. semawere (m) semere (m): semer
sembile (m): b. zembîle (m) Semsat (n): Samsat
sembîle (m): b. zembîle (m) Semsûr (n): Adıyaman
sembure (n): b. simore (n) semt, -e-I: güzel, yakışıklı, ke
seme-I (n): b. şeme (n) leş
seme-II (n): b. semed (n) semt bîyene: yakışıklı ol
seme ... : b. semede . . . mak
semed (n): neden, sebep semt-II (n): semt
No semed ra vano. (Bu ne semtbîyayîş (n): yakışıklı ol
denle söylüyor.) ma
semede .. .: için semtenî (m): yakışıklılık, gü
semede aye ra: o nedenle, zellik
o yüzden, ondan dolayı, on semtîye (m): yakışıklılık, gü
dan ötürü , zellik
semede ey ra: o nedenle, o semuge (m): b. şemûge (m)
yüzden, ondan dolayı, ondan sen: b. senîn
ötürü Ti sen a, rind a? (Nasılsın,
sem ede... ra: nedeniyle, se iyi misin?)
bebiyle, yüzünden, için Ti sen a, weş a? (Nasılsın,
O semede to ra şi. (O senin iyi misin?)
yüzünden gitti.) Sena (m): San’a
Ez semede şima ra ameya. senarist, -e: senarist
(Ben sizin için geldim.) senaryo (n): senaryo
semede ... ya: b. semede ... senaryonuştox, -e: senaryo
ra yazan
semedo ke:.için senceyene: b. sencîyayene
semed ay’ a: b. semede aye senceyîş (n): b. sencîyayîş (n)
ra senciqi (m): b. sucuxe (m)
semed aye: b. semede aye sencîyayene: tartılmak
ra sencîyayene: b. sencîyayene
semed aye ra: b. semede sencîyayîş (n): tartılma
aye ra sencuqi (m): b. sucuxe (m)
semed ey: b. semede ey ra sendali (n): b. sandalî (n)
semed ey a: b. semede ey sendan (n): b. sindan (n)
ra sendoqi (m): b. sindoqe (m)
semed ey ra: b. semede ey senduq (m): b. sindoqe (m)
ra sendûn (n): b. sindan (n)
sem ed... a: b. sem ede... ra seneat (n): b. senet (n)
semed ... ra: b. semede ... seneatkar (n): b. senetkar (n)
ra
sened (n): senet seqa bîyene: bilenmek
Senegal (n): Senegal seqa kerdene: bilemek
senet (n): sanat seqanayîne: b. seqenayene
senetkar, -e: sanatçı seqanîyayîne: b. seqenîya-
sene: b. senî yene
senen: b. senîn seqarek (n): döven ile boyun
Ti senen a, rind a? (Nasıl duruk arasındaki direk
sın, iyi misin?) seqavel (n): çalı süpürgesi
senik, -e: b. şenik, -e seqavîyel (n): b. seqavel (n)
senikek, -e: b. şenikek, -e seqeynayene: b. seqenayene
senî: nasıl seqeynîyayene: b. seqenîya-
Ti senî pîye xo ra wina va- yene
nî? (Babana nasıl böyle der seqenayene: bilemek
sin?) seqenayeni: b. şeqnayene
senîn: nasıl seqenîyayene: bilenmek
Ti senîn î, baş î?/ Ti senîn seqnayeni: b. şeqnayene
a, baş a? (Nasılsın, iyi mi seqnayîne: b. seqenayene
sin?) seqnîyayîne: b. seqenîya-
Ti senîn î, dîne î?/ Ti senîn yene
a, dîne a? (Nasılsın, iyi mi seqsî (m): b. saksî (m)
sin?) ser (n): l)üst, üzeri 2)kapak
Ti senîn î, gewz î?/ Ti se- 3)yüz
nîn a, gewz a? (Nasılsın, iyi şer kerdene: b. sero ker
misin?) dene
Ti senîn î, hol î?/ Ti senîn ser kewtene: alışmak
a, hol a? (Nasılsın, iyi mi ser nayene: pişirmek (çorba
sin?) , vb. için)
Ti senîn î, weş î?/ Ti senîn ser nîyayene: pişirilmek
a, weş a? (Nasılsın, iyi mi (çorba vb. için)
sin?) ser o: 1-hakkmda 2-üzerinde
senînîye (m): nitelik, kalite Qeleme kitabî ser o ya.
senîye: b. senî (Kalem kitabın üzerindedir.)
senkek, -e: b. şenikek, -e ser o tesîr kerdene: etkile
senkek, -e: b. şenikek, -e mek, tesir etmek
sentene: tartmak ser ro: b. s e ro
O çi senceno? (O ne tartı ser şîyayene: b. ser şîyene
yor?) ser şîyene: anlamak
sentiş (n): tartma serde bîyayene: b. serde
sepet (n): b. sepete (m) bîyene
sepete (m): sepet serde bîyene: sıyrılmak (de
sepeti (m): b. sepete (m) ri vb. için)
seq bîyayîne: b. seqa bîyene serde kerdene: l)sıyırmak
(deri vb. için) 2)soymak (biri sero şîyayene: b. sero şîye
nin parasını vb. zorla almak) ne
serde şîyayene: b. serde sero şîyene: sıyrılmak (deri
şîyene vb. için), soyulmak (deri, ka
serde şîyene: 1-taşmak 2- buk vb. için)
sıynlmak (deri vb. için) ser şit (n): b. sere şitî (n)
serdi şîyayene: b. serde şî ser şît (n): b. sere şitî (n)
yene sera-I: yüzde (mat)
sere ardan (n): b. sere er- sera-II (m): sera
dan (n) seracer (n): aşağıya doğru,
sere ardî (n): b. sere erdî (n) iniş, yokuş aşağı
sere deryayî (n): denizin seradî (m): gözer
yüzü serafser (n): b. serhevsar (n)
sere erdan (n): yeryüzü serastar (n): yular
sere erdî (n): yeryüzü serav (n): b. şerab (n)
sere hardan (n): b. sere er seraw (m): b. serawe (m)
dan (n) serawe (m): su bırakma (tarla
sere hardî (n): b. sere er vb. için)
dî (n) serb: b. seba-I
sere herdan (n): b. sere er serba: b. seba-II
dan (n) serbey ...: b. seba ...
sere herdî (n): b. sere er serban (n): çatı
dî (n) serber (n): kapı kasasında (çer
sere kergeyan (n): bağbozu çevesinde) eşiğin karşısmda-
mu ki üst kısım
sere, mahseran (n): bağbo serbest, -e: serbest
zumu serbestey (m): b. serbestîye (m)
sere mastî (n): kaymak serbeste (m): b. serbestîye (m)
sere qatixî (n): kaymak serbestî (m): b. serbestîye (m) l& İH I
sere rezan (n): bağbozumu serbestîye (m): özgürlük, ser- ,
sere sitî (n): b. sere şitî (n) bestlik, serbestiyet
sere şitî (n): kaymak serbeştî (m): b. serbestîye (m)
serî erdî (n): b. sere erdî (n) serbeştîye (m): b. serbestîye (m)
serî erdûn (n): b. sere er şerbet (n): b. şerbet
dan (n) serbina (m): herek (tevek için)
serî şitî (n): b. sere şitî (n) serbuna (m): b. serbina (m)
serî şît (n): b. sere şitî (n) sercil (n): çul (palanın altında
sero kerdene: l)soymak hayvanın sırtına örtülen çul)
(kabuk vb. için), kabuğunu serconî (n): tokmak
soymak 2)soymak (birinin serd (n): soğuk
parasını vb. zorla almak) serd girewtene: üşütmek,
3)sıyırmak (deri vb. için) soğuk almak
serd girotene: b. serd gi- tiş(n)
rewtene serdguretiş (n): b. serdgirew-
serd guretene: b. serd gi- tiş(n)
j rewtene serdgurewtiş (n): b. serdgi-
serd gurewtene: b. serd gi- rewtiş (n)
rewtene serdgurotiş (n): b. serdgirew-
serd gurotene: b. serd gi- tiş (n)
rewtene serdin, -e: soğuk, soğumuş
serd kerdene: soğutmak olan
serd ra veşayene: fazla serdin kerdene: soğutmak
üşümekten dolayı aşırı sızla serdişeyîş (n): b. serdeşîya
mak (el vb. için) yîş (n)
serd ra veşayene: b. serd serdişeyîşe lavî (n): b. ser
ra veşayene deşîyayîşe lavî (n)
serd ra veşayene: b. serd sere (n): l)baş, kafa
ra veşayene sere birnayene: kesm ek
serd de çîyayene: üşütmek, (boğazlamak)
soğuk almak sere cikerdene: kesmek
ser’ de çîyayene: b. serd de (boğazlamak)
çîyayene sere kewtene: anlamak
serddeçîyayîş (n): üşütme Sere û çiman ser.: b. Serî-
| serdeçîyayîş (n): b. serdde- çiman ser.
j çîyayîş (n) Sere û çimane mi ser. (Ba
| ^ serdekerdiş (n): soyma (biri şım gözüm üstüne.)
nin parasını vb. zorla alma) sere wedardayene: b. sere
serdeste (n): b. sardeste (n) wedaritene
serdeşîyayîş (n): taşma sere wedardene: b. sere
serdeşîyayîşe lavî (n): lav wedaritene
H bl taşması sere wedaritene: ayaklan
! serdgerm, -e: ılık mak, başkaldırmak, isyan et
serdgerm bîyene: ılıklaş mek
mak Şarî sere wedarito./Şarî
serdgerm kerdene: ılıklaş sere darito we./Şarî îsyan
tırmak kerdo. (Halk ayaklanmış.)
serdgermbîyayîş (n): ılıklaş sere wedartene: b. sere
ma wedaritene
serdgermkerdiş (n): ılıklaştır- serey xwi ver di şut ene: b.
I ma sereye xo ver de şutene
; serdgirewtiş (n): üşütme Sereye şima weş bo. (Başı
serdgirotiş (n): b. serdgirew- nız sağ olsun.)
tiş(n) Sereye to weş bo. (Başın
I serdguretis (n): b. serdgirew- . sağ olsun.)
sereye xo ronayene: vefat yî (n)
etmek sere sodirî (n): b. sere şew-
sereye xo şutene: l)(kendi) d ir i (n)
kafasını yıkamak 2)yıkan- sere şewdirî (n): tan, fecir,
mak, banyo yapmak, banyo şafak
almak sere şodirî (n): b. sere şew-
sereye xo ver de şutene: dirî (n)
(kendi) kafasını yıkamak : serî şerri (n): b. sereye şer
sere xu şitene: b. sereye xo re (n)
şutene serî sibay (n): b. sere siba
Serî ser! (Baş üstüne!) yî (n)
Serî-çiman ser, (Baş göz üs serî sibayî (n): b. sere si-
tüne.) bayı (n)
Wa sereye şima weş bo. serî sivay (n): b. sere siba
(Başınız sağ olsun.) yî (n) :
Wa sereye to weş bo. (Ba serî siway (n): b. sere siba-
şın sağ olsun.) yî (n) •
2)başlangıç 3)uç
ser sebay (n): b. sere siba sereye qeleme (m): kalemin
yî (n) . ucu
ser sibay (n): b. sere siba 4)başak
yî (n) . sere are dayene: taraşla-
ser siway (n): b. sere siba- mak, başak toplamak (başak
yî (n) için)
ser siwe (n): b. sere sibayî (n) sere girewtene: başaklan
serey şerri (n): b. sereye mak
şerre (n) sere guretene: b. sere gi-
sereye şerre (n): yılın başı rewtene
sere şebay (n): b. sere siba serey xeleyî (n): b. sereye
yî (n) xeleyî (n)
sere serr (n): b. sereye şer sereye genimi (n): buğday
re (n) başağı
sere şerri (n): b. sereye şer sereye xeleyî (n): buğday
re (n) başağı
sere sibay (n): b: sere siba serearedayîş (n): taraşlama
yî (n) ; (başak için)
sere sibayî (n): sabahleyin serebirnayîş (n): kesme, bo
sere sibhay (n): b. sere si ğazlama
bayî (n) serecikerdiş (n): kesme, bo
sere siway (n): b. sere si ğazlama
bayî (n) serebiser nayene: kovalamak
sere siwey (n): b. sere siba serebisernayîş (n): kovalama
serebût (n): olay serekkomarîye (m): cumhur
serecer (n): b. seracer (n) başkanlığı
seredîyayene-I: başaklan serekran (n) (TE): masaüstü
mak, başak bağlamak, başak serekwezîr, -e: başbakan
düzmek serepeşe (m): başörtü, başörtü
seredîyayene-II: kalburlan sü, çatma
mak, çalkalanmak, kalbur sereqot, -e: b. serqot (n)
dan geçirilmek sereûxaşî (zh):b. serûxaşî (zh)
serednayene: kalburlamak, serewedaritiş (ri): ayaklanma,
çalkalamak, kalburdan ge başkaldırı, başkaldırma, is
çirmek yan etme
seredyayene: b. seredîyaye- serewişk, -e: b. serehuşk, -e
ne serewişkey (m): b. serehuşkî
serehuşk, -e: inatçı, inat (m), serehuşkîye (m)
serehuşkî (m): inatçılık, inat serewişke (m): b. serehuşkî
serehuşkîye (m): inatçılık, (m), serehuşkîye (m)
inat serewişkî (m): b. serehuşkî
serehuşkî kerdene: inat et (m), serehuşkîye (m)
mek serewuşk, -i: b. serehuşk, -e
serehuşkîye kerdene: inat et serewuşke (m): b. serehuşkî
mek (m), serehuşkîye (m)
serek, -e: başkan serewuşkî (m): b. serehuşkî
sereka beledîya (m): bele (m), serehuşkîye (m)
diye başkanı sereyexoronayîş (n): vefat et
sereka p eroyî (m): genel me
başkan sereyexoşutiş (n): l)yıkanma
sereke beledîya (n): beledi 2)(kendi) kafasını yıkama
ye başkanı sereyin (n): başaklı
sereke peroyî (n): genel baş Sere Golan (n): Gölbaşı
kan Sere Kanîye (n): Ceylanpmar
serekdewlet, -e: devlet başka seren, -e: üstteki, üst taraftaki
m sergarson (n): başgarson, şef
serekerkan (n): kurmay baş garson
kanı sergerm, -e: b. serdgerm, -e
serekerkanîye (m): kurmay sergerm bîyayene: b. serd-
başkanlığı germ bîyene
serekerkanîya peroyî (m): sergerm kerdene: b. serd
genel kurmay başkanlığı germ kerdene
serekewtiş (n): anlama sergermbîyayîş (n): b. serd-
serekîye (m): başkanlık germbîyayîş (n)
serekkomar, -e: cumhurbaş sergermkerdiş (n): b. serd-
kanı, reisicumhur germkerdiş (n)
şerre
sergîn (n): tezek sermîyo (n): b. sermîyan (n)
serhaxam (n): hahambaşı sermîyon, -i: b. sermîyan, -e
serhemşîra (m): başhemşire sermîyone kîyî (n): b. ser
serhevsar (n): yular mîyane keyeyî (n)
serhoye (n, m): başorakçı serm îyoney k îyî (m): b.
serhoyenî (m): başorakçılık sermîyana keyeyî (m)
serhoyîye (m): başorakçılık sermîyû (n): b. sermîyan (n)
seri (n): b. sere (n) sermîyûn, -i: b. sermîyan, -e
seridîyayene: b. seredîyaye- sermîyûn keyî (n): b. ser
ne mîyane keyeyî (n)
seridnayene: b. serednayene sermîyûna çeyî (m): b. ser
serîn: b. seren, -e mîyana keyeyî (m)
serke (n): tavan sermîyûne çeyî (n): b. ser-
serkerdiş (n): b. serokerdiş (n) mîyane keyeyî (n)
serkeşîş (n): başrahip semayîş (n): pişirme (çorba vb.
serkewtiş (n): alışma için)
sermayegozar, -e: yatırımcı sernewe (n): b. serm ew e (n)
sermayegozarî (m): yatırım semîyayîş (n): pişirilme (çorba
sermetîyayene: b. sermitîya- vb. için)
yene serokerdiş (n): İ)so)mcıa (ka
sermetîyayîş (n): b. sermitî- buk vb. için) 2)soyma (birinin
yayîş(n) parasını vb. zorla alma)
sermetran (n): başpiskopos serpala (m): başorakçı
sermen, -i: b. sermîyan, -e serpale (n): başorakçı
sermena keyî (m): b. ser- serpaletî (m): başorakçılık
mîyana keyeyî (m) serpaleyey (m): b. serpaleyî (m)
sermene keyî (n): b. sermî- serpaleyî (m): başorakçılık
yane keyeyî (n) serpalî (m): b. serpaleyî (m)
sermil (n): boyunduruğun ökü serpene (m): b. serbina (m)
zün boynuna gelen kısmı serpez (n): dalak
sermitîy ay ene: kaymak serpen (n): ayakkabıya içten
sermitîyayîş (n): kayma konan yün, kıl ya da tiftikten
sermitran (n): b. sermetran (n) yapılma altlık
sermîyan, -e: yönetici, idareci serpîskopos (n): başpiskopos
sermîyana çeyî (m): b. ser- serpune (n): b. serbina (m)
mîyana keyeyî (m) serqot (n): başı açık (kişi)
sermîyane çeyî (n): b. ser- serr (m): b. şerre (m)
mîyanS keyeyî (n) serrad (m): b. seradî (m)
sermîyana keyeyî (m): aile serradî (m): b. seradî (m)
yöneticisi serrahîb (n): başrahip
sermîyane keyeyî (n): aile şerre (m): l)yıl, sene
yöneticisi serra derge (m): artık yıl,
uzun yıl sersîya dare: ağacın gölgesi
serra newa (m): yeni yıl serşîyayîş (n): anlama
serra newey (m): b. serra serte (n): b. şerte (n)
newîye (m) sertekerdiş (n): b. şerteker-
serra newe (m): b. serra diş (n) .. ....
newîye (m) serûbinî (zh): havale (tıpta)
serra newî (m): b. serra ne- serûbinî kewtene: havale
wîye (m) geçirmek
serra newîye (m): yeni yıl serûpa (n): kelle-paça
2)yaş . serûxaşî (zh): kelle-paça
Ti çend şerre yî/ya?/Serre serva: b. seba, semede ...
to çend î? (Kaç yaşındasın?) server-I (n): b. serber (n)
serredîyayene: b. seredîya- server-II (n) (TE): sunucu
yene servet (n): b. şerbet
serrednayene: b. serednaye- serwerdpewj, -e: aşçıbaşı
ne serwesta, -ye: ustabaşı
serreşme (n): dizgin serweşey (m): b. serweşîye
serrgere (m): yıldönümü (m), serweşî (m)
serrgera bîyayîşî (m): do serweşî (m): başsağlığı
ğum yıldönümü serweşîye (m): başsağlığı
serrgera bîyayîşe Hesenî: serxaşî (zh): b. serûxaşî (zh)
Hasan’ın doğum yıldönümü serxos, -e: b. serxoş, e; ser-
serrgera mayaxorabîya- xweş, -e
yîşî (m): doğum yıldönümü serxoş, -e: sarhoş
serrgera mayaxorabîya- serxweş, -e: sarhoş
yîşe Hesenî: Hasan’m do ses: b. şeş
ğum yıldönümü seserr (m): b. seserre (m)
serrgera m erge Hesenî: seserre (m): yüzyıl, asır
Hasan’m ölüm yıldönümü sest: b. şeştî
şerri (m): b. şerre (m) seşîn, -e: b. şeşin, -e
serridîyayene: b. seredîya- seten (n): saten
yene setene: b. sentene
serridnayene: b. seredna- setere (n): b. setre (n)
yene ^ seteri (n): b. setre (n)
serm am e (n): takvim sete muzîkî (n): müzik seti
serrnewe (n): yılbaşı setiş (n): b. sentiş
sersal (n): b. serrnewe (n) setre (n): ceket, setre
sersali (m): b. serrnewe (n) setrey e h am nanî (n):
sersefîr, -e: büyükelçi yazlık ceket
sersey (m): b. sersî (m) setri (n): b. setre (ri)
sersew (m): b. sersî (m) Seûl(n):Seul
sersî (m): gölge seva: b. seba, semede ...
seva aye ra: b. seba aye ra sewe ay’ a: b. seba aye ra
seva ey ra: b. seba ey ra sewe ey a: b. seba ey ra
sevcer (n): b. seracer (n) sewal (n): b. sual (n)
seveknayene: korumak, mu sew al k erdene: b. sual
hafaza etmek kerdene
seveknayîş (n): koruma, mu sewalkerdiş (n): b. sualker-
hafaza etme diş (n)
sevet: b. semed (n) sewax (n): b. siwax (n)
seveta: b. seba, semede ... sewbî: b. sewbîn
seveta aye ra: b. semede sewbîn: başka
aye ra sewbîna: başka
seveta ey ra: b. semede ey sewbna: b. sewbîna
ra sewe (m): b. şewe (m)
seveta ... ra: b. semede ... Sewa to senike bo.: b. Şe-
ra wa to şenike bo.
sevetane: b. seba, semede ... sewet: b. semed (n)
sevetane aye ra: b. semede seweta: b. seba, semede ...
aye ra seweta aye ra: b. semede
sevetane ey ra: b. semede aye ra
ey ra seweta ey ra: b. semede ey
sevetane ... ra: b. semede ra
... ra seweta ... ra: b. semede ...
sevev (n): b. sebeb (n) ra
sevetane: b. seba, semede ... sewetane aye ra: b. seme
sevetane aye ra: b. semede de aye ra
aye ra sewetane ey ra: b. semede
sevetane ey ra: b. semede ey ra
ey ra sewetane ... ra: b. semede
sevtane: b. seba, semede ... ... ra
sevtane aye ra: b. semede sewîye (m): düzey, seviye *
aye ra sewîyeya ... de: düzeyinde
sevtane ey ra: b. semede sew îyeya... ra: düzeyinde
ey ra sewki: b. eke
sevtane ... ra: b. semede ... sewl (n): b. sol-I (n)
ra sewldarz,-i: b. solderz, -e
sew-I (m): b. şewe (m) sewldarzey (m): b. solderzîye
sew û roz: b. şew û roj (m), solderzî (m)
sew-II: b. eke sewlderz,-e; b. solderz, -e
sewa: b. seba, semede ... sewle (n): b. şewle (n) "
sewa aye ra: b. seba aye ra sewqa (m): b. şewqa (m)
sewa ey ra: b. seba ey ra sewsewike (m): b. şewşewo-
sewe: b. seba, semede ... ke (m)
sewsewuke (m): b. şewşewo- seydonçî (n): b. şeydwan, -e
ke (m) seydvon (n): b. seydwan, -e
sewz, -e: b. hewz, -e-I seydwan, -e: avcı
sewze (n): b. sewzî (n) seydwon (n): b. seydwan, -e
sewzi (n): b. sewzî (n) seydwûn (n): b. seydwan, -e
sewzî (n): l)sebze, göveri, gö- seyek (n): eşitlik işareti (mat)
verti 2)sebze yemeği sey i (m): b. sîye (m)
sexenayene: b. seqenayene şeyin, -e: yüzüncü
sexenîyayene: b. seqenîya- şeyin: b. senîn, senî
yene seyî-I: b. senî
sexta (m): sahte seyî-II (zh): yüzler (mat)
sexte (n): sahte seyîd, -e: b. şehîd, -e
sextîyan (n): sahtiyan seyîn: b. senîn, senî
sextîyanen, -e: deriden yapıl seyîye (m): eşitlik (mat)
ma seypekenar: eşkenar
sextîyûn (n): b. sextîyan (n) h îregoşeyo seypekenar
sey-I: l)gibi (n): eşkenar üçgen
A sey yew vila pulisîyaya seyr: seyir, bakma
bî. (O solgun bir çiçek gibiy seyr kerdene: bakmak, izle
di.) mek, seyretmek, temaşa et
Ez sey to nîya. (Ben senin mek
gibi değilim.) seyrkerdiş (n): bakma, izleme,
2)kadar seyretnle
Ez sey to derg nîya; (Ben seyrkerdox, -e: izleyici
senin kadar uzun değilim.) seysereraşeyîş (n): b. seyse-
3)eşit (mat) , reraşîyayîş (n)
sey-İI (m): İ)b. sîye (m) seysereraşîyayîş (n): bayılma
sey sere ra şîyayene: b. sey seyta (n): b. şeytan (n)
sere ra şîyene şeytan, -e: b. şeytan, -e
sey sere ra şîyene: bayıl şeytanîye (m): b. şeytanî (m),
mak şeytanîye (m)
seya (m): b. sîye (m) seyyar, -e: b. seyar, -e
seyah, -e: gezgin seyyewbînan: eşit
seyan: yüzler (mat) seyyewbînanîye (m): eşitlik
seyar, -e: seyyar se: b. sey-I
seyd (n): av sâd (n): b. seyd (n)
seydar: b. seyddar, -e sedar (n): b. seyddar, -e
seydbaz, -e: avcı seddar: b. seyddar, -e
seyddar, -e: avcı sedwon (n): b. seydwan, -e
seydewan (n): b. seydwan, -e sedwûn (n): b. seydwan, -e
seydkar, -e: avcı segulî (m): dirgen, diren (üç
seydon (n): b. seydwan, -e çatallı dirgen)
sehr (n): büyü, sihir, efsun ne
sehr kerdene: büyü yap ser-III: b. sere ... (b. ser [n])
mak, büyülemek, efsunla sererdi (n): b. sere erdî (n)
mak ser erdûn (n): b. sere er-
sehrbaz, -e: büyücü, sihirbaz, dan (n)
efsunkâr ser-IV: b. sere ... (b. sere [n]-2)
sehrçî, -ye: b. sehrbaz, -e ser sibay (n): b. sere siba-
sehrkar, -e: l)büyülü 2)sihir- yi(n)
baz ser sibayî (n): b. sere si-
sel (n): sel bayî (n)
sem (n): gümüş ser sibey (n): b. sere siba
semen, -e: gümüşten yapılma yî (n)
semin, -e: gümüşlü, gümüşi ser sibe (n): b. sere sibayî (n)
sâmîn (n): b. semen ser-V (n): b. sehr (n)
semuge (m): b. şemûge (m) serbaz, -e: b. sehrbaz, -e
semzeri (m): b. simzere (m) serçî (n, m): b. sehrbaz, -e
semzi (m): b. simze (m) serkerdox, -e: b. seyrkerdox, -e
sene (n): sine, göğüs Sert (n): Siirt
seng (n): b. sung (n) seseme (n): b. seşeme (n)
senî-I (m): sini seşeme (n): sah
senîya dîwanî (m): çok ge seşemi (n): b. seşeme (n)
niş olup üzerinde yemek ye şeşime (n): b. seşeme (n)
mek için de kullanılan bakır sevze (m): b. simze (m)
sini sevzere (m): b. simzere (m)
senî-II: b. sem Sewregi (m): Siverek
senîke (m): küçük sini sexe(m):şiş
senîn: b. senîn sexi (m): b. sexe (m)
senîye (m): sini seyd (n): b. seyd (n)
senîyeke (m): küçük sini seyr (n): b. sehr (n)
separe (n): l)kahvaltı (sabah seyrbaz (n, m): b. sehrbaz, -e
yemeği) 2)öğle yemeği sezer (m): b. simzere (m)
separe werdene: l)kahval- sezeri (m): b. simzere (m)
tı etmek (sabah yemeği ye sezi (m): b. simze (m)
mek) 2)öğle yemeği yemek siba (n): l)sabah 2)yarın
separi (n): b. separe (n) sere sibayî (n): sabahleyin
separi ıverdene: b. separe ser sibay (n): b. sere siba
werdene yî (n)
sepe (m): b. sepî (m) ser sibayî (n): b. sere siba-
s£pî (m): sehpa . yî (n)
ser, -e-I: b, şer, -e-I ser sibey (n): b. sere siba
ser-II: b. seyr yî (n) ‘
ser kerdene: b. seyr kerde siba ra: sabahleyin
Sibaye to xeyr bo. (Günay sifra (m): b. şifre (n)
dın.) şifre (n): sofra
sibate (m): şubat şifren, -e: b. sifiren, -e
sibati (m): b. sibate (m) sifri (n): b. şifre (n)
sibde (n): b. sipede (n) sift (n): cumartesi (b. şeme [n])
sibdi (n): b. sipede (n) sihet (n): sağlık, sıhhat
sibede (n): b. sipede (n) sihete (m): b. saete (m)
sibha (n): b. siba (n) sihhat (n): b. sihet (n)
sere sibhay (n): b. sere si- sihîr (n): b. sehr (n)
bayî (n) sihirbaz, -e: b. sehrbaz, -e
sibha ra: b. siba ra sijî (m): b. şijî (m)
sibice (m): b. espije (m) sik (n): b. şik (n)
sic (m): b. şijî (m) sik kerdene: b. şik kerde
sicî (m): b. şijî (m) ne
sicoq (n): b. sucuxe (m) sikite (n): b. şikite-I (n)
sicûqi (m): b sucuxe (m) sikitîye (m): b. şikita (m), şiki-
sifaq (n): b. şefeq (n) tîye (m) .
sifarne (n): b. sifirne (n) sikre (n): bent (suyu biriktir
sifarnek (n): b. sifirne (n) mek için önüne yapılan set),
sifet (n): sıfat set, büğet
sifete dîyarkerdene (n): sikre bestene: set çekmek
belirtme sıfatı sikrey aw (n): b. sikreye
sifete nedîyarîye (n): belgi awe (n)
siz sıfat sikreye awe (n): büğet
sifete nîşankerdene (n): sikucî (m): b. eskije (m)
işaret sıfatı sikûcî (m): b. eskije (m)
sifete persî (n): soru sıfatı sil (n): l)gübre, kemre (hayvan
sifete p everon ay îşî (n): gübresi) 2)tezek
karşılaştırma sıfatı silam (n): b. selam (n)
sifete senînîye (n): nitele silam unaleykum : b. sela-
me sıfatı muneleykum
sifeto perabeste (n): bileşik silamûeleykum: b. selamun-
sıfat eleykum
sifeto sade (n): basit sıfat silape (n): b. şilope (n)
sifeto viraşte (n): türemiş silayî kerdene: davet etmek
sıfat silayîbîyaye (n): davetli
sifir (n): bakır silayîbîyayîye (m): davetli
sifiren, -e: bakırdan yapılma silayîkerdiş (n): davet etme
sifirkar, -e: bakırcı silayîname (n): davetname,
sifirne (n): saçak . davetiye
şifim i (n): b. sifirne (n) silayîye (m): davet
sifr (n): b. sifir (n) silek (n): döven sürerken ökü-
zün dışkısının tahıl içine üzüm
düşmemesi için arkasına ta silûm (n): b. selam (n)
kılan araç silûmeleyk: b. selamuneley-
silgil (n): b. silgir (n) kum
silgir (n): döven sürerken ökü silûmûeleykum: b. selamun-
zün dışkısının tahıl içine eleykum
düşmemesi için arkasına ta silverâ (m): pisboğaz
kılan araç silvere (n): pisboğaz
silime (m): l)basamak 2)ağaç sim (n): toynak
veya tahtadan yapılmış mer sima: b. şima
diven simaq (n): sumak, somak
silimi (m): b. silime (m) simatîyayene: b. şemitîyaye-
silin, -e: gübreli ne
sili (m): b. şilî (m) simatîyayîş (n): b. şemitîya-
silîûsepelî (m): b. şilîûşepelî (m) y îş (n)
silîûsepelîye (m): b. şilîûşe simax (n): b. simaq (n)
pelî (m) simbole (n): b. simore (n)
silîûsepel (m): b. şilîûşepelî (m) simbore (n): b . simore (n)
Silîvan (n): Silvan simer (n): saman
siliye (m): şilîye (m) simerine (m): samanlık
silîyin (n); şilîyin (n) simele (m): b. şimele (m)
silo (n): gübrelik simelî (zh): b. zimbelî (zh)
silom (n): b. selam (n) simerî (m): b. simîrî (m)
silomûeleyk: b. selamune- simik-I (n): toynak
leykum simik-II (n): b. şimik-I (n) '
silomûeleykum: b. selamun- simitayini: b. şimitene
eleykum simitene: b. şimitene
silond (n): gübrelik simidi (m): l)darıdan yapılan m»
silop (ri): büyük baş hayvanın bir çeşit çorba veya tatlı t&fll
bir defada yaptığı dışkı to 2)yarma (iri ve gelişigüzel
pağı kırılmış tahıl)
silor (n): b. şilor (n) simîrî (m): l)çok ince bulgur
silor dayene: b. şilor daye 2)ince bulgurdan yapılan bir
ne yemek 3) darıdan yapılan bir
silor girewtene: b. şilor gi- çeşit çorba veya tatlı 4)yar-
rewtene ma (iri ve gelişigüzel kırılmış
siloy (n): b. silo (n) tahıl)
silperz (n): dalak simit (n): simit
silq (n): b. silqe (m) simîti (m): b. simît (n)
silqe (m): şekerpancarı simolek (n): b. simore (n)
silqi (m): b. silqe (m) simondî (m): b. şimûndî (m)
silule (m): bir çeşit yabani simore (n): sincap
simorik
simorik (n): b. simore (n) kerdene
simşer (n): b. şimşer (n) sinetbîyayi (n): b. sunetbîya-
simteraşe (m): b. simtiraş (n) ye (n)
simtiraş (n): nalbant bıçağı, sinetçî, -ye: b. sunetçî, -ye
nalbant keskisi sinetçîye (m): b. sunetçîyî (m)
simz (m): b. simze (m) sinetkerdi (n): b. sunetkerde (n)
simze (m): alıç sinetkerdox, -e: b. sunetker-
simzere (m): alıç ağacı dox, -e
simzeri (m): b. simzere (m) sinetnebîyayi (n): sunetnebî-
simzi (m): b. simze (m) yaye (n)
simzîyer (m): b. simzere (m) sinetnekerdi (n):b. sunetne-
simzore (m): samanlık kerde (n)
simzûri (m): b. simzore (m) sing (n): kazık
simzyer (m): b. simzere (m) singe (m): b. şinge (m)
sinacîer (n): b. seracer (n) singir (n): b. sünger (n)
sinacîyer (n): b. seracer (n) sinife (m): sınıf
sinacyer (n): b. seracer (n) sin ifa burju w ayan (m):
sine (n): yabani iğde ağacı burjuva sınıfı, kentsoylu sı
sincer (n): yabani iğde ağacı nıfı
sinciqi (m): b. sucuxe (m) sinifa karkeran (m): işçi sı
sinciqe dekardey (zh): b. nıfı
sucuxe dekerdeyî (zh) sinî: b. senî
sincixi (m): b. sucuxe (m) sinî, -ye: b. sunî, -ye
sincî (m): b. şijî (m) sinîn: b. senîn
sincoqe (m): b. sucuxe (m) sinîye (m): b. sunîyi (m)
sincoqi (m): b. sucuxe (m) sinye: b. sem
sincuqi (m): b. sucuxe (m) sinyen: b. senîn
sincûq (m): b. sucuxe (m) sinz (n): b. simzere (m)
sincûqe (m): b. sucuxe (m) sipar (n): b. espar (n)
sincûqe dekerdey (zh): b. sipas (n): teşekkür
sucuxe dekerdeyî (zh) Ez sipas ken.; b. Ez sipas
sincûqe dekerdeyî (zh): b. kena.
sucuxe dekerdeyî (zh) Ez sipas kena. (Teşekkür
sincûqi (m): b. sucuxe (m) ederim.)
sindan (n): örs Ez sipas keno.: b. Ez sipas
sindon (n): b. sindan (n) kena.
sindoqe (m): sandık sipe: b. sipî
sindoqi (m): b. sindoqe (m) siped (n): b. sipede (n)
sinet (n): b. sunet (h) sipede (n): b. sipede (iı)
sinet bîyene: b. sunet bî- sipey: b. sipî, -ye
yene sipe: b. sipî, -ye
sinet kerdene: b. sunet sipedar (m): b. sipîdare (m)
sipede (n): l)tan, fecir, şafak sadece laftır, bize bir yararın
2)sabah yok.)
sipede ra: sabahleyin, sa sirf-safî: safi, salt, sırf, sa
bahtan dece, yalnızca
sipeder (n): b. sipede (n) sirfe (n): b. şifre (n)
sipi: b. sipî sirke (n): b. sîrke (n)
sipice (m): b. espije (m) sirke degirotene: b. sîrke
sipî, -ye: beyaz, ak degirewtene
sipî çimî (m): b. sipîye çi- sirme (n): sırma
mî (m) sirot (n): b. şurot (n)
sipîye çimî (m): gözakı sirote (m): b. surote (m)
sipîd: b. sipî sirs (m): b. sirsî (m)
sipîdare (m): kalın kavak di sirsî (m): saban demiri, karasa
reği ban demiri, saban kulağı
sipîye; b. sipî sirş (m): b. sirsî (m)
siplînge (m): yemlik (bitkisi) sirşî (m): b. sirsî (m)
siplînk (m): b. siplînge (m) sirunç (m): b. surince (m)
sipye: b. sipî sirunç vetene: b. surince
siqafîl (n): b. seqavel (n) vetene
siquling, -e: turna Sirûc (n): Suruç
sir (n): b. ser (n) sisî (m): b. sirsî (m)
sira (m): sıra (üzerine oturulan) siske (m): sirke
sira ra: nöbetleşe, sırayla siske degirewtene: sirke
sira ra kerdene: nöbetleşe hazırlamak (sirke yapmak)
yapmak siski (m): b. siske (m)
sira reyde: nöbetleşe, sı siski degirotene: b. siske
rayla degirewtene
sira reyde kerdene: nöbet sit (n): b. şit (n)
leşe yapmak sitil (n): kova
sira reydi: b. sira reyde sitîl (n): b. sitil (n)
sira reyra: nöbetleşe, sı sitl (n): b. sitil (n)
rayla siva (n): b. siba (n)
sira reyra kerdene: nöbet serî sivay (n): b. sere siba-
leşe yapmak yî (n)
sir adî (m): b. seradî (m) sivik, -e: l)hafif 2)hızlı
sire ra: b. sira ra sivikek, -e: hafifçe
sire ra kerdene: b. sira ra siving (n): saçak
kerdene sivote (m): b. sibate (m)
sirf: salt, sırf, sadece, yalnız, siwa (n): b. siba (n)
yalnızca ser siway (n): b. sere siba-
Ye to sirf qalî yî, yew ha- yî(n)
vila to ma re çin a. (Seninki ser siwe (n): b. sere sibayî (n)
sere siwey (n): b. sere siba- dare (m)
yî(n) sîend (n): b. sond (n)
siwa ra: b. siba ra sîef: b. sirf
Siwey tû xer bû.: b. Sibaye sîepare (n): b. separe (n)
to xeyr bo. sîepare werdene: b. sepa
Siwe tu xeri ib.: b. Sibaye re werdene
to xeyr bo. sîepari (n): b. separe (n)
siwar, -i: b. suwar, -e sîepari werdene: b. separe
siwarî, -ye: b. suwarî, -ye werdene
siwax (n): sıva sîfet (n): b. sifet (n)
siwe (n): buğday kabuğu sîgorta (m): Sigorta
sixre (n): b. suxre (n) sîhir (n): b. sehr (n)
sixrekeş, -i: b. suxrekeş, -e sîhirbaz, -e; b. sehrbaz, -e
siyarî, -ye: b. suwarî, -ye sîla (m): b. sîleh (n)
sizeç (n): b. süzgeç (n) sîlbang (n): b. siving (n)
sizeynayeni: b. siznayene sîleh (n): silah
sizeynayîş (n): b. siznayîş (n) sîlehdar, -e: silahlı ,
sizgeç (n): b. süzgeç (n) sîlih (n): b. sîleh (n)
sizgeç (n): b. süzgeç (n) sîlîndîr (n): silindir .
sizîyayene: süzülmek (sıvı sîlsîla koyan (m): b. sîlsîlaya
için) koyan (m)
sizîyayîş (n): süzülme (sıvı sîlsîlaya koyan (m): sıra
için) dağlar
siznayene: süzmek (sıvı için) sîlsîle kueyûn (m): b. sîlsî-
siznayeni: b. siznayene laya koyan (m)
siznayîş (n): süzme (sıvı için) sîlvag (n): b. siving (n)
sizy^yeni: b. sizîyayene sîm (n): b. sem (n)
sizyayîş (n): b. sizîyayîş (n) sîmen, -e: b. semen, -e
sî-I (m): taş, kaya sîmin, -e: b. semin, -e
sîya mişanî (m): b, sîya mu sîmîdî (m): b. simîdî (m)
şeneyî (m) sîmîn (n): b. semen
sîya mişonî (m): b. sîya mu sîmît (n): b. simît (n)
şeneyî (m) sîmîte (m): b. simît (n)
sîya muşeneyî (m): döven sînaya (m): sevgili
taşı, döven dişi waya mina sînaya: sevgili
sî-II (m): b. sîye (m) kız kardeşim
sîbig (n): b. siving (n) sînaye (n): sevgili
sîdar (m): b. sîdare (m) biraye mino sînaye: sevgili
sîdare (m): gölge kardeşim
sîdara dare (m): ağacın göl sînayene: sevmek
gesi sînayîş (n): sevgi, sevme
sîdare dar (m): b. sîdara sînayîye (m): sevgili
waya mina sînayîye: sevgi* gan (n)
li kız kardeşim sîre mergan (n): yabani sar
sînayox, -e: seven ımsak
sînc (m): b. şijî (m) sîrawe (m), sarmışaktan yapı
sîndor (n): b. sînor (n) lan bir çorba
sîndoro viraşte (n): b. sîno- sîrawiim):b. sîrawe (m)
ro viraşte (n) sîrawî (m): b. sîrawe (m)
sîne (n): b. sene (n) sîrez (n): b. şîrez (n)
sînema (m): sinema sîrez (n): b. şîrez (n)
sîneyeyîne: b. sînîyayene sîrij (n): b. şîrez (n)
sîneyeyîş (n): b. sînîyayîş (n) sîrim (n): yabani sarımsak
Sîngapûr (n): Singapur sîrin, -e: sarımsaklı
sînger (n): b. sünger (n) sîrke (n): sirke
sîngile (m): siğil sîrke degirewtene: sirke
sînitene: sevmek hazırlamak (sirke yapmak)
sînitox, e: seven sîrkut (n): sarımsak vb. yiye
sînî (m): b. senî-I (m), senî- • cek maddelerini ezmekte
ye (m) kullanılan küçük tokmak
sînîya dîbanî (m): b. senîya sîrkutik (n): sarımsak vb. yi
dîwanî (m) yecek maddelerini ezmekte
sînî: b. senî kullanılan küçük tokmak
sînîyayene: sevilmek sîrmok (n): yabani sarımsak
sînîyayîş (n): sevilme sîroz (n): siroz
sînor (n): sınır, hudut sîrozin, -e: sirozlu
sînoro tebîî (n): doğal sınır, sîrs (m): b. sirsî (m)
tabii sınır sîrsi (m): b. sirsî (m)
sînoro viraşte (n): suni sı sîs, -e: beyaz, ak
nır, yapma sınır sîsperike (m): kelebek
sînuzît (n): sinüzit sistem (n): sistem
sînuzîtin, -e: sinüzitti şîtil (n): b. sitil (n)
sînz (n): b. simze (m) sîvig (n): b. siving (n)
sînzyer (m): b. simzere (m) sîving (n): b. siving (n)
sîpa (m): sıpa sîvîl, -e: sivil
sîpe (n): sıpa sîvîlîye (m): sivillik
sîper (n): siperlik (şapka için), sîvîlîzasyon (n): uygarlık, me
siper (şapka için) 1 deniyet
sipere şewqa (n): şapka si Sîvrîce: Sivrice
peri, şapka siperliği sîwane (m): şemsiye
sîpik (n): b. sîpe (n) sîwax (n): b. siwax (n)
sîpî: b. sipî sîy-I (m): b. sîye (m)
sîr (n): sarımsak sîy-II (m): b. sî-I (m)
sîr mergûn (n): b. sîre mer- sîya, -ye: siyah, kara
sîyadber (n): b. seyddar, -e Sodir bi xer.: b. Şewdir bi
sîyaset (n): politika, siyaset xeyr.
sîyasî, -ye: politik, siyasi, siya soe (m): b. saye (m)
sal sofre (n): b. şifre (n)
sîye (m): gölge Sofya (m): Sofya
sîya dare: ağacın gölgesi sojî (m): b. sacî (m)
sîyer-I: b. seyr sol-I (n): ayakkabı, pabuç, baş
sîyer-II (n): b. sehr (n) mak
sîyerbaz (n, m): b. sehrbaz, -e sole mewsimî (zh): mevsim
sîyerkerdiş (n): b. seyrker- lik ayakkabı '
diş (n) sole sporî (n): spor ayakka
Sîyerra Leone (m): Sierra Leo bısı /
ne sol-II (m): b. sole (m)
sîyi (m): b. sî-I (m) sol bîyayene: b. sole bîye
sîyin, -e: taşlı ne
skanner (n) (TE): tarayıcı sol kerdene: b. sole kerde
skî (m): kayak, ski ne
skucî (m): b. eskije (m) sol pira şanayene: b. sole
skûcî (m): b. eskije (m) piraşanayene
Slovakya (m): Slovakya sol piro şanayene: b. sole
Slovenya (m): Slovenya pira şanayene
smokin (n): smokin sola: b. înşalah
so kerdene: doğmak (yıldız solav (n): b. solawe (m)
için) solaw (m): b. solawe (m)
Estareyî so kerd. (Yıldız solawe (m): l)tuzlu su 2)turşu
doğdu.) solawi (m): b. solawe (m)
soba (m): soba solbîyayîş (n): b. solebîyayîş (n)
sobaya gazî (m) gaz sobası solboyaxker, -e: ayakkabı bo
sobaya gazyaxî (m): gaz so yacısı
bası solca (n): b. soleca (n)
sobaya komirî (m): kömür soldane (m): b. soledane (m)
sobası soldarz, -i: b. solderz, -e
sobe (n): b. soba (m) solderz, -e: l)ayakkabı yapım
sobî: b. sewbîn cısı (ayakkabı diken) 2)ayak-
sobîna: b. sewbîna kabıcı (ayakkabı yapan ya da
sobna: b. sewbîna satan), pabuççu, başmakçı
soei (m): b. saeî (m) solderzey (m):b. solderzîye
soder (n): b. şewdir (n) (m), solderzî (m)
sodir (n): b. şewdir (n) solderze (m): b. solderzîye
sere sodirî (n): b. sere şew- (m), solderzî (m)
dirî (n) solderzî (m): ayakkabıcılık, pa
sodir a: b. şewdir ra buççuluk
solderzîye (m): ayakkabıcılık, soli pira şanayene: b. sole
pabuççuluk pira şanayene
sole-I (m): tuz soli piro şanayene: b. sole
sola mergî (m): aşırı tuzlu pira şanayene
sola sure (m): b. sola sûre (m) solibîyayîş (n): b. solebîyayîş (n)
sola sûre (m): aşırı tuzlu solin, -e: tuzlu
sole bîyene: tuzlanmak solince (m): b. salince (m)
sole cieştene: içine tuz at soliney (m): b. solinî (m), soli-
mak, tuz katmak nîye (m)
sole cikerdene: tuz koymak soline (m): b. solinî (m), soli-
sole dayene: tuzlamak (hay nîye(m)
van için) solinî (m): tuzluluk
sole dekerdene: tuz koy solinîye (m): tuzluluk
mak solix (n): nefes, soluk
sole devistene: içine tuz at solix dayene: nefes vermek,
mak, tuz katmak soluk vermek
sole kerdene: tuzlamak (tu solix girewtene: nefes al
za yatırmak ya da üstüne tuz mak, soluk almak
serpmek) solix guretene: b. solix gi-
sole pira şanayene: tuzla rewtene
mak (üstüne tuz serpmek) soloşe (n): b. solesana (m)
sole piro şanayene: b. sole Somalya (m): Somali
piro şanayene somine (m): b. somune (m)
sole piro şanayene: tuzla somîd (m): b. simîdî (m)
mak (üstüne tuz serpmek) somîge (m): b. şemûge (m)
sole vistene bide/bede/be- somîla (m): b. şûmîla (m)
re: içine tuz atmak, tuz kat somîye (m): b. somune (m)
mak somune (m): somun
sole-II (m): b. sale-I (m) somya (m): somya
solebîyayîş (n): tuzlanma son (iı): b. şan (n)
soleca (n): hayvanlara tuz ye son de: b. şan de
dirilen yer Sone to xeyr bo.: b. Şane
soledane (m): tuzluk , tox ey rb o.
solen, -e: b. solin, -e sonci (n): b. sancî (n)
solesana (m): hayvanlara tuz sonci kerdene: b. sancî
yedirilen yer kerdene
solesen (n): b. solesana (m) sond (n): ant, yemin
soli (m): b. sole (m ). sond wendene: ant içmek,
soli bîyayîne: b. sole bîye yemin etmek
ne sond werdene: ant içmek,
soli kerdene: b. sole ker yemin etmek
dene sondalî (n): b. sandalî (n)
sondiqi (m): b. sindoqe (m) sorxaz (n): b. sorxaç (n)
sondîqî (m): b. sindoqe (m) sos (n): sos
sone (n): b. sane (n) sosîs (n): sosis
sone bîyayene: b. sane bî sosyal: içtimai, sosyal
yene sosyalist, -e: sosyalist
sone bîyene: b. sane b î sosyalîstîye (m): sosyalistlik
yene sosyalizm (n): sosyalizm
sone kerdene: b. sane ker sosyoloji (n): sosyoloji
dene * sosyolojiye huqûqî (n): hu
sonik (m): b. sanike-I (m) kuk sosyolojisi
sontîmi (m): b. santimetre (n) sota (m): yanık
sop (n): b. sap (n) sote (n): yanık
soqî (m): dibek (içinde bulgur sotene: yakmak, yandırmak
vb. dövülen büyük havan), sote (m): b. sota (m), sotîye (m)
soku sotiş (n): yakma, yandırma
sor, -e: b. şorr, -e sotîye (m): yanık
sorba (m): b. şorba (m) sova (m): b. soba (m)
sorenî (m): b. şorrenî (m) sovin (n): b. sabun (n)
sorik, -e: b. şorike (m) şovun (n): b. sabun (n)
sorike (m): b. şorbike (m) sow: b. eke-I
soriki (m): b. şorike (m) sowbî: b. sewbîn
sorikin, -e: b. şorikin, -e sowbîna: b. sewbîna
sorin, -e: b. şorrin, -e sowki: b. eke-I
sorinci (m): b. surince (m) sowl (n): b. sol-I (n)
sorinci vetene: b. surince sowldarzey (m): b. solderzîye
vetene (m), solderzî (m)
sorinenî (m): b. şorrinenî (m) sowzi (n): b. sewzî (n)
sorinîye (m): b. şorrinîye (m) soxraç (n): b. sorxaç (n)
sorîye (m): b. şorrî (m), şor- soxulcan(n): solucan, yersolu-
rîye (m) canı (b. malik, kila bine er
sorni (n): b. sifîrne (n) di, mare şilîye)
sorr, -e: b. şorr, -e soye (m): b. saye-I (m)
şorrenî (m): b. şorrenî (m) soye saneyî (n): kesici araçlan
sorrin, -e: b. şorrin, -e bilemek için kullanılan yağ
şorrinenî (m): b. şorrinenî (m) soynayene: l)sürmek, sürt
şorrinîye (m): b. şorrinîye (m) mek 2)b. sawitene
sorrîye (m): b. şorrî (m), şor- soynayene: b. sawitene, soy
rîye (m) nayene
sorva (m): b. şorba (m) soynayîş (n): sürme
sorvike (m): b. şorbike (m) soynîyayene: l)sürülmek, sür
sorxaç (n): sos tülmek 2)b. sawîyayene
sorxas (n): b. sorxaç (n) soynîyayene: b. sawîyayene,
soynîyayene sual pir o şanayene: b. sole
soz (n): söz pira şanayene
soz dayene: söz vermek sualbîyayîş (n): b. solebîya-
sozdar, -e: sözlü yîş(n)
Spanyâ (m): İspanya sualca (n): b. soleca (n)
spar (n): b. espar (n), suwar (n) sualin: b. solin, -e
spas (n): sipas (n) sualine (m): b. solinî (m), soli-«
sperma (m): atmık, bel, belsu- nîye (m)
yu, ersuyu, sperma sualinî (m): b. solinî (m), soli-
spor (n): spor nîye (m)
Srî Lanka (m): Seylan, Sri sualkerdiş (n): sorma, sual et
Lanka me
Stanley: Stanley suamûn (m): b. somune (m)
statîstîk (n): istatistik suarni (n): b. sifirne (n)
statîstîkkar, -e: istatistikçi sub (n): grip
statü (n): statü suba (m): b. soba (m)
Stokholm (n): Stockholm sube (n): b. soba (m)
stor (n): b. estor (n) subîyaya (m): b. sûbîyaya (m)
strateji (m): strateji subîyaye (n): b. sûbîyaye (n)
stratejik, -e: stratejik subîyayîş (n): b. sûbîyayîş (n)
su bîyene: b. sû bîyene subîyayîye (m): b. subîyayî-
suye xo ardene: b. sûye xo ye (m)
ardene suc (n): suç
su ye... ameyene: b. sûye ... suc kerdene: suç işlemek
ameyene sucdar, -e: suçlu, kriminel
suyş ... ameyîş: b. sûye ... sucdar kerdene: suçlamak
ameyîş sucdarîye (m): suçluluk
suye ... ardene: b. sûye ... sucdarkerda (m): suçlanan
ardene sucdarkerde (n): suçlanan
su y e... ardiş: b. sû y e... ar- sucdarkerdox, -e: suçlayan
diş sucux (n): b. sucuxe (m)
suaba (m): b. soba (m) sucuxe (m): l)sucuk (kıyma ve
sual-I (n): soru, sual baharattan yapılan) 2) sucuk
sual kerdene: sormak, sual (bandırma)
etmek su cu xe d e k erd ey î (zh):
sual-II (m): b. sole-I (m) bumbar
sual bîyayîne: b. sole bîye sueba (m): b. soba (m)
ne suel (m): b. sole-I (m)
sual kerdene: b. sole ker suel bîyayîne: b. sole bîye
dene ne
sual pira şanayene: b. sole suel kerdene: b. sole ker
pira şanayene dene
suel pira şanayene: b. sole suncoqi (m): b. sucuxe (m)
pira şanayene suncuqi (m): b. sucuxe (m)
suel piro şanayene: b. sole suncûqe (m): b. sucuxe (m)
pira şanayene sundiq (m): b. sindoqe (m)
suelaw (m): b. solawe (m) sunet (n): sünnet
suelbîyayîş (n): b. solebîya- sunet bîyene: sünnet edil
yîş (n) mek, sünnet olmak
suelin: b. solin, -e sunet kerdene: sünnet et
süetine (m): b. solinî (m), şoli- mek
nîye (m) sunetbîyaya (m): sünnetli
sıiet (n): süet, podüsüet sunetbîyaye (n): sünnetli
suez (n): b. soz (n) sunetbîyayîye (m): sünnetli
suezdar (n): b. sozdar (n) sunetçî, -ye: sünnetçi
suffîks (n): sonek, takı sunetçîyey (m): b. sunetçîyî-
sufre (n): b. şifre (n) ye (m)
suhur (n): sahur sunetçîye (m): b. sunetçîyî (m)
suik (m): b. sûke (m) sunetçîyenî (m): sünnetçilik
suing (n): b. sung (n) sunetçîyî (m): sünnetçilik
suirbin (m): b. surbine (m) sunetçîyîye (m): sünnetçilik
suirguil (m): b. sürgüle (m) sunetkerda (m): sünnetli
suirinc (m): b. surince (m) sunetkerde (n): sünnetli
suirinc vetene: b. surince sunetkerdîye (m): sünnetli
vetene sunetkerdox, -e: sünnetçi
sujî (n): b. suzî (n) sunetkerdoxey (m): b. sunet-
' suk (m): b. sûke (m) kerdoxîye (m)
suke (m): b. sûke (m) sunetkerdoxe (m): b. sunet-
suki (m): b. sûke (m) kerdoxî (m)
sukr (n): b. sikre (n) sunetkerdoxî (m): sünnetçilik
sukra (m): b. uskura (m) sunetkerdoxîye (m): sünnet-
Sukre: Sucre çiük
sulahî (m): b. surehî (m) sunetnebîyaya (m): sünnetsiz
sule (n): b. silo (n) sunetnebîyaye (n): sünnetsiz
sulehî (m): b. surehî (m) sunetnebîyayîye (m): sünnet
suli (n): b. silo (n) siz
sulimi (m): b. silime (m) sunetnekerda (m): sünnetsiz
sulumi (m): b. silime (m) sunetnekerde (n): sünnetsiz
sumbelîye (n): b. simore (n) sunetnekerdîye (m): sünnet
sumbueli (n): b. simore (n) siz
sumer (n): b. simer (n) sung (n): mantar (bitkisi)
sumerini (m): b. simerine (m) sünger (n): sünger
sumîr (m): b. simîrî (m) suni (n): b. sane-I (n)
sumore (n): b. simore (n) sunî, -ye: Sünni
sürme
sunîr (n): b. şûmîla (m) sürek (n): b. sürek (n)
sunîtî (m): Sünnilik surekî (zh): kızamık
sunîtîye (m): Sünnilik surekî vetene: kızamığa
sunîyey (m): b. sunîyîye (m) yakalanmak, kızamık geçir
sunîye (m): b. sunîyî (m) mek /
sunîyenî (m): Sünnilik surgeç (n): b. süzgeç (n)
sunîyî (m): Sünnilik surgî (iı): sürgü-kilit (sürgülü
sunîyîye (m): Sünnilik kapılarda)
sünnet (n): b. sunet (n) surgul (m): b. sürgüle (m)
sünnet bîyene: b. sunet bî sürgüler (m): b. sürgülere (m)
yene surguli (m): b. sürgüle (m)
sünnet bîyene: b. sunet bî- surgulyer (m): b. sürgülere (m)
yene surij (m): b. surince (m)
sünnet kerdene: b. sunet surij vetene: b. surince ve-
kerdene tene
sunnetçî, -ye: b. sunetçî, -ye surik (n): bızır, klitoris
sunnetkerdox, -e: b. sunet- surikîyayene: b. surrikîya-
kerdox, -e yene
sunnî, -ye: b. sunî, -ye surikîyayîş (n): b. surrikîya-
sunnîyey (m): b. sunîyîye (m) yîş(n)
sunnîyîye (m): b. sunîyîye (m) surinc (m): b. surince (m)
suqbe (n): b. suxber (n) surinc vetene: b. surince
suqber (n): b. suxber (n) vetene
suquling, -e: turna surince (m): kızamık
sur, -e: b. sûr, -e surince vetene: kızamığa
sur bîyayene: b. sûr bîye yakalanmak, kızamık geçir
ne mek
sur bîyene: b. sûr bîyene suriîıci (m): b. surince (m)
sur kerdene: b. sûr kerde surinci vetene: b. surince
ne vetene
surahî (m): b. surehî (m) suritme (n): büyük sıyırga
surahî (n): b. surehî (m) surî (m): b. sûrî (m)
suravelik, -e: b. sûravelk, -e Surînam (n): Surinam
surayî (n): b. surehî (m) surîye (m): sürü
surbini (m): b. sûrbine (m) surkerda (m): b. sûrkerda (m)
surbîyaya (m): b. sûrbîyaya (m) surkerde (n): b. sûrkerde (n)
surbîyaye (n): b. sûrbîyaye (n) surkerdi (n): b. sûrkerde (n)
surbîyayi (n): b. sûrbîyaye (n) surkerdiş (n): b. sûrkerdiş (n)
surbîyayîye (m): b. sûrbîya- surkerdıye (m): b. sûrkerdî-
yîye (m) ye (m)
surbuni (m): b. sûrbine (m) sürme (n): sürgü (silah sürgü
surehî (m): sürahi sü) .
surmelî
surmelî, -ye: sürmeli suxri (n): b. suxre (n)
surmi (n): b. sürme (n) suxta (m): öğrenci, talebe
surot (n): surat, yüz suxte (n): öğrenci, talebe
surote (m): yanak suxteyîye (m): öğrencilik, tale
surrikîyayene: kaymak belik
surrikîyayîş (n): kayma suyarî, -ye: b. suwarî, -ye
sursurik (n): b. sursuruk (n) suyax (n): b. siwax (n)
sursuruk (n): anüs çıkıntısı suyexoardiş (n): b. sûyexoar-
sürtme (n): b. suritme (n) diş
sus (n): b. sûs (n) suzde (n): b. secade (n)
suse (n): b. şu'şe (n) süzgeç (n): süzgeç, süzek, süz-
susey çay (n): b. şuşeye çay (n) gü
sutîyenî (zh): sutyen süzgeç (n): b. süzgeç (n)
sutyeni (zh): b. sutîyenî (zh) suzî (n): l)romatizma 2)sızı '
suub (n): b. sub (n) sû (n): b. şan (n)
suur (n): suhur (n) sû bîyene: kızmak (öfkelen
Suva (m): Suva mek, sinirlenmek)
suwa (m): b. soba (m) . sûye xo ardene: kızmak
suwal (m): b. sole-I (m) (öfkelenmek, sinirlenmek)
suwar, -e: atlı, süvari V ew rik e sûye x o ana.
suwarî, -ye: atlı, süvari (Vewrike sinirleniyor.)
suwarkar, -e: cokey sûye ... ameyene: kızmak
suwarkarî (m): cokeylik (öfkelenmek, sinirlenmek)
suwarkarîye (m): cokeylik Sûye Vewrike yeno. (Vew-
suwe (n): b. siwe (n) rike sinirleniyor.)
suwe (n): b. siwe (n) sûye... ameyîş: kızma (öfke
suwel (m): b. sole-I (m) lenme, sinirlenme)
suwel bîyayîne: b. sole bî- sû y e ... ardene: kızdırmak,
yene sinirlendirmek
suwel kerdene: b. sole ker Menoşe sûye Borane ana.
dene (Menoşe Borane’yi sinirlen
suwelbîyayîş (n): b. solebîya- diriyor.)
yîş(n) sû y e ... ardiş: kızdırma
suwelin: b. solin, -e sûbîyaya (m): kızgın (öfkeli),
suweline (m): b. solinî (m), so- sinirli
linîye (m) sûbîyaye (n): kızgın (öfkeli),
suwend (n): b. sond (n) sinirli
suwerni (n): b. sifirne (n) sûbîyaye bîyene: kızgın ol
suxber (n): eşik mak
suxre (n): angarya sûbîyaye (m): b. sûbîyayîye (m)
suxrekeş, -e: angaryacı sûbîyayîş (n): kızma (öfkelen
suxrekeş (m): b. suxrekeşe (m) me), sinirlenme
sûsiknayî
sûbîyayîye (m): kızgın (öfkeli), sûrbine (m): çıban, apse
sinirli sûrbîyaya (m): kızgm
Sûdan (n): Sudan sûrbîyaya bîyene: kızgın
sûk (m): b. sûke (m) olmak
sûke (m): çarşı sûrbîyaye (n): kızgm
sûki (m): b. sûke (m) sûrbîyaye bîyene: kızgın
sûmîla (m): b. şûmîla (m) olmak
sûn (n): b. şan (n) sûrbîyayîye (m): kızgın
sûn de: b. şan de sûrbîyayîye bîyene: kızgın
sûnci (n): b. sancî (n) olmak
sûnci kerdene: b. sancî sürek (n): bir çeşit darı
kerdene sûrete (m): b. surote (m)
sûnçi (n): b. sancî (n) sûrgul (m): b. sürgüle (m)
sûnçi kerdene: b. sancî sürgüle (m): yabangülü
kerdene sürgülere (m): kuşburnu ağa
sûnd (n): b. sond (n) cı, yabangülü ağacı
sûndiq (m): b. sindoqe (m) sûrgulik (m): b. sürgüle (m)
süne (n): b. sane (n) sûrince (m): b. surince (m)
süne bîyayene: b. sane bî sûrinci (m): b. surince (m)
yene sûrinci vetene: b. surince
süne kerdene: b. sane ker- vetene
dene sûrî (m): bir üzüm çeşiti
sûng (n): b. sung (n) Sûrîye (m): Suriye
sûni (n): b. sane-I (n) sûrkerda (m): kavrulmuş olan
sûnik (m): b. sanike-I (m) (et vb. için), kızartılmış olan
sûntali (n): b. sûntuwala (m) (et vb. için), kızartma (et vb.
sûntîm (m): b. santîmetre (n) için)
sûntuwala (m): kurutulmuş sûrkerde (n): kavrulmuş olan
elma (et vb. için), kızartılmış olan ta flH
sûr, -e: l)kırmızı 2)çok sıcak (et vb. için), kızartma (et vb.
olan (yemek, içecek vb.), kız için)
gın sûrkerdiş (n): kavurma, kı
Sûr bîyene: l)kırmızılaş- zartma (et vb. için)
mak, kızarmak 2)çok sıcak sûrkerdîye (m): kavrulmuş
olmak (yemek, içecek vb. olan (et vb. için), kızartılmış
için), ısısı fazla olmak, kızgın olan(et vb. için), kızartma (et
olmak vb. için)
sûr kerdene: ^kırmızılaş sûs (n): meyânkökü, meyan
tırmak 2)kavurmak, kızart sûsik (n): meyânkökü, meyan
mak (et vb. için) sûsiknaya (m): süslü
sûravelk, -e: flamingo, flaman sûsiknaye (n): süslü
kuşu sûsiknayî (m): b. sûsiknayî-
ye (m)
sûsiknayîye (m): süslü Swed (n): İsveç
sûwax (n): b. siwax (n) swedkî (m): İsveççe
sûyexoardiş: kızma (öfkelen Swîs (n): İsviçre
me, sinirlenme)
Ş
şa-I (n): b. şan (n) şaetyaye (m): b. şehtîyaya

şa, -ye -II: b. sîya, -ye (m), şehtîyayîye (m)
şa, -ye -III: keyifli, sevinçli, şen, şaetyayîş (n): b. şehtîyayîş (n)
neşeli şafî, -ye: Şafii
şa b îy en e: neşelenmek, şafîtî (m): Şafiilik
sevinmek, memnun kalmak, şafîyey (m): b. şafîyîye (m)
memnun olmak şafîye (m): b. şafîyî (m)
şa kerdene: neşelendirmek, şafıyî (m): Şafiilik
sevindirmek, memnun etmek şafîyîye (m): Şafiilik
To ma şa kerdî, boka Ho- şagird, -e: öğrenci, talebe
ma zî to şa biko. (Sen bizi şagirdîye (m): öğrencilik, tale
sevindirdin, inşallah Tanrı belik
da seni sevindirir.) şagul (n): b. şaqul (n)
şa-IV (n): b. şah (n) şagul pede verdayene: b.
şaar (n): b. şehîr (n) şaqul pede veradayene
şabelî (m): b. şabelû (m) şagul ro verd ayen e: b.
şabelû (m): palamut şaqul pede veradayene
şabilî (m): b. şabelû (m) şah (n): şah
şad, -e: b. şa, -ye-III şahad: b. şahid, -e
şada (m): b. şahide (m) şahbeyte (n): şahbeyit
şade (n): b. şahid (n) şahid, -e: tanık, şahit
şadi (m): b. şaye (m) şahida çiman (m): görgü ta
şadî (m): b. şayî (m), şayîye (m) nığı
şaetnayene: b. şehtnayene şahide çim an (n): görgü
şaetnayîş (n): b. şehtnayîş (n) tanığı
şaetyaye (n): b. şehtîyaye (n) şahidîye (m): tanıklık, şahitlik
şaetyrvyene: b. şehtîyayene şahîri (n): b. şerîye (n)
şahre
şahre (n): b. şerîye (n) şalakî (n): şalaki (şal taklidi
şahre (m): b. şare (m) kumaş)
şahrestan (n): b. şaristan (n) şalbarî (zh): b. şelwarî (zh)
şahri (m): b. şare (m) şalbat (m): b. şelbûte (m)
şahristan (n): b. şaristan (n) şale (m): l)çarşaf 2)şal (kadın
şair, -e: ozan, şair ların, omuzlarım örtmek için
şairane: şairane, şairce kullandıkları) 3)örtü olarak
şaîrkî: şairane, şairce kullanılan bez 4)kuşak
şak (n): ceket şala ecemi (m): Acem ku
şake hamnanî (n): yazlık şağı
ceket şale bestene: kuşak bağla
şak û şahvarî (zh): b. şak û mak
şelwarî (zh) , şale gire dayene: kuşak
şak û şelwarî (zh): kostüm, bağlamak
ceket ve şalvar şale pîştene: kuşak bağla
şakil (n): kavrak, haşiş, kuru mak
yaprak şalen, -e: kahverengi
şakil (n): b. şakil (n) şalge (n): b. şarge (n) .
şako (n):. b. saqo (n) şalge kerdeni: b. şarge
şakul (n): b. şaqul (n) kerdene
ra şakul ardene: b. ra şa- şali (m): b. şale (m)
qul ardene şalike (m): örtü olarak kullanı
şakul veradayene: b. şa- lan bez
qul veradayene şalika nimajî (m): namazlık
şakule (n): b. şaqul (n) şalika nimacî (m): b. şalika
şakûle (n): b. şaqul (n) nimajî (m)
şal-I (n): l)şal (kumaş) 2)bula- şalî-I (zh): şalvar, çakşır
şık bezi şal û şapikî (zh): ceket ve
şale firaqan (n): bulaşık şalvar, kostüm
bezi şalî-II (n): şali
şalfiraqûn (n): b. şale fira- şalpa (m): b. şarpa (m)
qan(n) şalul (n): b. şalûl (n)
şal-II (m): b. şale (m) şalûl (n): baştankara
şal-III (zh): b. şali-I (zh) şalvar (zh): b. şelwarî (zh)
şal û şapikî (zh): ceket ve şalver (zh): b. şelwarî (zh)
şalvar, kostüm şalwalî (zh): b. şelwarî (zh)
şal û şapîk (zh): b» şal û şa- şalwar (zh): b. şelwarî (zh)
piki (zh) şalwarî (zh): b. şelwarî (zh)
şalag (m): b. şalage (m) Şam (n): Şam
şalage (m): insan sırtında taşı şama (m): başörtü, başörtüsü,
nan yük çatma (kadın için)
şalagi (m): b. şalage (m) şame (m): b. şamî (m)
şamek (m): b. şanike-I (m) pantolon
şameki (m): b. şanike-I (m) şapike kilmî (zh): kısa pan
şami (m): b. şamî (m) tolon .
şamik (m): b. şamike (m) şapike kirrî (zh): kısa pân-
şamike (m): domates tolon
şamiki (m): b. şamike (m) şapike qedîfeyenî (zh): ka
şamî (m): akşam yemeği dife pantolon
şampanya (m): şampanya şapike qolî (zh): kısa pan
şampuan (n): şampuan tolon
şan (n): akşam şapîk (zh): b. şapikî (zh)
şan de: akşamleyin şaplore (m): aleıji (yiyecekten)
Şanbaş. (İyi akşamlar.) şaplore vetene: alerji ol
Şane to xeyr bo. (İyi ak mak r
şamlar.) . şapqa (m): b. şewqa (m)
şana (m): b. şiwana (m) şapqe (n): b. şewqa (m)
şand (n): b. şan (n) şaq (n): b. şeqe (m) .
şande (n): b. şan (n) şaqe (m): b. şeqe (m)
şane-I (n): tarak şaqol (n): b. şaqul (n)
şane-II (n): başak şaqole (m): b. şaqul (n)
şaneye xeleyî (n): buğday şaqole piro veradayîne: b.
başağı şaqul pede veradayene
şaneye xelî (n): b. şaneyâ şaqolî (m): b. şaqul (n)
xeleyî (n) şaqul (n): şakul, çekül, şavul
şane-III (n): b. şiwane (n) ra şaqul ardene: şakulle-
şaneşîye (m): balkon, ayvan, niek, şavullamak
eyvan şaqul kerdene: şakulle-
şaneyey (m): b. şiwaneyî (m) mek, şavullamak ■.
şaneyî (m): b. şiwaneyî (m) şaqul pede veradayene:
şani (ri): b. şane (n) şakullemek, şavullamak
şanike-I (m): ben şaqul ro dayene: şakulle
şanike-II (m): b. sanike-I (m) mek, şavullamak
Şankuş (n): Çüngüş şaqul ver ra nayene: b. şa-
şapik (n): yünden örülen bir tür qul pede veradayene
ceket (yünden örülme, boyu şaqul veradayene: şakulle
ve kolları kısa ceket) mek, şavullamak
şapik (zh): b. şapikî (zh) şar-I (n): l)halk 2)el .
şapikî (zh): pantolon şar-II (m): b. şare (m)
Ey şapike xo vetî. (O panto şarab (n): b. şerab (n)
lonunu çıkardı.) şarb (n): b. şerbik-I (n)
şal û şapikî (zh): ceket ve şarbet (n): b. şerbet
şalvar, kostüm şarbik-I (n): küçük testi
şapike blûcînî (zh): blücin şarbik-II (n): b. şerbik-I (n)
şare
şare (m): başörtü, başörtüsü, şaşe (m): sarık
çatma (hem kadın hem erkek şaşey (m): b. şaşîye (m), şaşî (m)
için), poşu, poçu şaşe (m): b. şaşîye (m), şaşî (m)
şaresto (n): b. şaristan (n) şaşenî (m): hata, yanlışlık
şareston (n): b. şaristan (n) şaşi (m): b. şaşe (m)
şarge (n): meyve veya sebze şaşike (m): sarık
saklanan yer şaşiki (m): b. şaşike (m)
şarge kerdene: (ev dışında) şaşî (m): hata, yanlışlık
meyve veya sebze saklamak şaşîye (m): hata, yanlışlık
şari (m): b. şare (m) şatike (m): ense
şarike (m): başörtü, başörtüsü, şatîyaya (m): b. şehtîyaya
çatma (hem kadın hem erkek (m), şehtiyayîye (m)
için) şatîyaye (n): b. şehtîyaye (n)
şarista (n): b. şaristan (n) şatîyayene: b. şehtîyayene
şaristan (n): il, vilayet, kent, şatîyayeyey (m): b. şehtîya-
şehir yeyî (m), şehtîyayeyiye (m)
Erzingan yew şaristano şatîyayeye (m): b. şehtîya-
kan o. (Erzincan eski bir yeyî (m), şehtîyayeyîye (m)
kenttir.) şatîyaye (m): b. şehtîyaya
şaristano kan/kehen (n): (m), şehtiyayîye (m)
eski kent, eski şehir şatîyayîş (n): b. şehtîyayîş (n)
şaristanij, -e: kentli, şehirli şatnayene: b. şehtnayene
şaristaniji (m): b. şaristani- şatnayîş (n): b. şehtnayîş (n)
je (m) şatyaya (m): b. şehtîyaya (m),
şaristo (n): b. şaristan (n) şehtiyayîye (m)
şariston (n): b. şaristan (n) şatyaye (n): b. şehtîyaye (n)
şaristönic, -i: b. şaristanij, -e şatyayene: b. şehtîyayene
şaristû (n): b. şaristan (n) şatyayeyey (m): b. şehtîyaye-
şaristûn (n): b. şaristan (n) yî (m), şehtîyayeyîye (m)
şaristûnic, -i: b. şaristanij, -e şatyayeye (m): b. şehtîyayeyî
şarnas, -e: halkbilimci, folk (m), şehtîyayeyîye (m)
lorcu şatyayîş (n): b. şehtîyayîş (n)
şarnasî (m): halkbilim, folklor şawitene: göndermek, yolla
şarnasîye (m): halkbilim, folk mak
lor şaıvitiş (n): gönderme, yollama
şarp (m): b. şarpa (m) şawqe (n): b. şewqa (m)
şarpa (m): başörtü, başörtüsü, şawutene: b. şawitene
çatma (kadın için) şawutiş (n): b. şawitiş (n)
şarpiye (m): b. şarpa (m) şax (n): dal
şarwet (n): b. şerbet şaxaf (m): b. xaşabî (m)
şaş, -e-I: hatalı, yanlış şayaxî (zh): pantolon
şaş-II (m): b. şaşe (m) Ey şayaxe xo vetî. (O pan-
sekerin
tolonunu çıkardı.) şefaq (n): b. şefeq (n)
şayaxe blûcînî (zh): blucin şefeq (n): tan, fecir, şafak
pantolon şefî, -ye: b. şafî, -ye
şayaxe kilmî (zh): kısa pan şefîtî (m): b. şafîtî (m)
tolon şefîye (m): b. şafîyî (m)
şayaxe kirrî (zh): kısa pan şeftaliye (m): şeftali
tolon şeftalîyere (m): şeftali ağacı
şayaxe qedîfeyenî (zh): ka şehadetname (n): diploma
dife pantolon şeher (n): b. şehîr (n)
şayaxe qolî (zh): kısa panto şehîd, -e: şehit
lon şehîd bîyene: şehit düşmek,
şaye (m): keyifli, sevinçli, şen, şehit olmak
neşeli şehîle (n): b. şerîye (n)
şayene-I: edebilmek, yapabil şehîr (n): şehir, keiıt
mek, muktedir olmak şehîro kan (n): eski kent, es
şayene-II: b. şîyene ki şehir
şayey (m): b. şayî (m), şayîye (m) şehîro kehen (n): eski kent,
şaye (m): b. şayî (m), şayîye (m) eski şehir
şayî (m): l)neşe, sevinç, şenlik şehr (n): b. şehîr (n)
(şen olma durumu) 2)şenlik şehr (m): b. şare (m)
(belli günlerde yapılan şehrîya (m): b. şerîye (n)
şenlik) şehtîyaya (m): zayıf, nahif
şayî cikotene: b. şayî de- şehtîyaye (n): zayıf, nahif
kewtene şehtîyayene: zayıflamak
şayî dekewtene: neşelen şehtîyayeyî (m): zayıflık
mek şehtîyayeyîye (m): zayıflık
şayîr, -e: b. şaîr, -e şehtîyayîş (n): zayıflama
şayîş-I (n): edebilme, yapabil şehtîyayîye (m): zayıf, nahif
me, muktedir olma şehtnayene: zayıflatmak
şayîş-II (n): b. şîyayîş (n) şehtnayiş (n): zayıflatma
şayîye (m): l)neşe, sevinç, şen şeîre-I (m): b. şîîre (m)
lik (şen olma durumu) 2)şen- şeîre-II (n): b. şerîye (n)
lik (belli günlerde yapılan şekal (n): b. lekaş (n)
şenlik) şeker (n): şeker
şe kerdene: edebilmek, yapa maşaya şekerî (m): şeker
bilmek, muktedir olmak maşası
şe: b. seyr şekero pemeyân (n): pa
şe kerdene: b. seyr ker muklu şeker
dene şekerdane (m): şekerlik
şeb (n): şap şekerdiş (n): edebilme, yapa
şebake (m): b. şibake (m) bilme, muktedir olma
şebek, -e: şebek şekerin, -e: şekerli
şekerî
şekerî (m): bir üzüm çeşiti şeliqîyaya (m): pişik
şekerloxme (n): lokum şeliqîyaye (n): pişik
şekerpare (n): şekerpare şeliqîyayene: pişik olmak
şekir (n): b. şeker (n) şeliqîyayîye (m): pişik
şekirin, -e: b. şekerin, -e şeliq n a y en e: l)haşlamak
şekoke (m): ahlat 2)nohut gibi pişince çatlayan
şekokere (m): ahlat ağacı yiyecekleri pişirmek
şel-I (n): kesek şeliqnayeni: b. şeliqnayene
şel-II (n): büzgü şeliqnayîş (n): haşlama
şelag (m): b. şalage (m) şeliqnîyayene: haşlanmak
şelamundî (m): b. şilabend(n) şeliqnîyayeni: b. şeliqnîya-
şelbûte (m): değnek yene
şele (m): teyel, teğel şeliqnîyayîş (n): haşlanma
şele (n): b. cele (n) şelle (n): b. cele (n)
şelenaya (m): b. şelenaya (m) şellenaya (m): b. şelenaya (m)
şelenaye (n): b. şelenaye (n) şellenaye (n): b. şelenaye (n)
şelenayene: b. şelenayene şellenayene: b. şelenayene
şelenayîş (n): b. şelenayîş (n) şellenayîş (n): b. şelenayîş (n)
şelenayîye (m): b. şelenayî- şellenayîye (m): b. şelenayî-
ye (m) ye (m)
şeleqîyaya (m): b. şeliqîyaya şelliqnayene: b. şeliqnayene
(m), şeliqîyayîye (m) şelme (m): yüklük örtüsü
şeleqîyaye (n): b. şeliqîyaye (n) şelnaya (m): teyelli
şeleqîyayene: b. şeliqîyaye- şelnaye (n): teyelli
ne şelnayene: teyel yapmak, teyel
şeleqnayene: b. şeliqnayene atmak, teyellemek
şeleqnayîş (n): b. şeliqnayîş (n) şelnayîye (m): teyelli
şeleqnîyayene: b. şeliqnîya- şelqinayeni: b. şeliqnayene
yene şelqinayîş (n): b. şeliqnayîş (n)
şeleqnîyayîş (n): b. şeliqnîya- şelqinîyayeni: b. şeliqnîya-
yîş(n) yene
şelenaya (m): soyunmuş olan şelqinîyayîş (n): b. şeliqnîya-
şelenaye (n): soyunmuş olan yîş (n)
şelenayene: l)soymak (birinin şelqnayeni: b. şeliqnayene
parasını vb. zorla almak) şelqnayîş (n): b. şeliqnayîş (n)
2)soymak (giysisini çıkar şelqnîyayeni: b. şeliqnîya-
mak, elbisesini çıkarmak) yene
şelenayîş (n): l)soyma (birinin şelqnîyayîş (n): b. şeliqnîya-
parasını vb. zorla alma) yîş (n) .
2)soyma (giysisini çıkarma) şelwalî (zh): b. şelwarî (zh) '
şelen a yîy e (m): soyunmuş şelwar (zh): b. şelwarî (zh)
olan şelwarî (zh): şalvar
şert
şelxem (m): şalgam şepqa (m): b. şewqa (m)
şem (n): b. sem (n) şeqayene: b. şeqîyayene
şema-I (m): balmumu şeqayîş (n): b. şeqîyayîş (n)
şema-II (m): şema şeqe (m): bacak
şemamek (m): b. şemamoke (m) şeqetîyayene: b. şeqitîyaye-
şemamoke (m): güzel kokusu ne
olan bir cins küçük kavun şeqetîyayîş (n): b. şeqitîya-
şemamoki (m): b. şemamoke (m) yîş(n)
şembe (n): b. şeme (n) şeqitîyayene: kaymak
şeme (n): cumartesi . şeqitîyayîş (n): kayma
şemek (m): b. şanike-I (m) şeqîyayene: çatlamak (deri vb.
şemetîyayene: b. şemitîya- için), yarılmak (deri vb. için)
yene şeqîyayîş (n): çatlama (deri vb.
şemetîyayîş (n): b. şemitîya- için)
yîş (n) şeqnayene-I: çatlatmak (deri
şemen, -e: b. semen, -e vb. için), yarmak (deri vb.
şemi (m): b. şema-I (m) için)
şemik (n): b. şimik (n) şeqnayene-II: tohum serpmek,
şemitîyayene: kaymak, (yıl- tohum ekmek (tahıl için)
diz) kaymak, akmak (yıldız şeqnayeni: b. şeqnayene
akmak) şer: b. seyr
şemitîyayîş (n): kayma, (yıl şer kerdene: b. seyr kerde-
dız) kayma ne
şemomik (m): b. şemamoke (m) şerab (n): şarap
şempanze, -ye: şempanze şerab (m): b. şerab (n)
şemsî (m): b. şemsîya (m) şerabi (m): b. şerab (n)
şemsîya (m): şemsiye şerabî (m): bir üzüm çeşiti
şemşa (m): b. şemsîya (m) şerabwer, -e: şarap içen
şemşer (n): b. şimşer (n) şerav (n): b. şerab (n)
şemşî (m): b. şemsîya (m) şerbet (n): şerbet
şemşîya (m): b. şemsîya (m) şerbik-I (n): maşrapa :
şemuge (m): b. şemûge (m) şerbik-II (n): b. şarbik-I (n)
şemûk (m): b. şanike-I (m) şeref (n): şeref
şemûmik (m): b. şemamoke (m) şerîk, -i: b. şirîk, -e
şenayene: b. şayene-I şerît-I (n): şerit (dar ye uzun
şenayîş (n): b. şayîş-I (n) kumaş parçası)
şenbe (n): b. şeme (n) şerît-II (n): b. şirît (n)
şenik, -e: l)hafif2)küçük, yaşça şerîye (n): şehriye
küçük 3)az şerpa (m): b. şarpa (m)
şenikek, -e: l)hafîfçe 2)küçü- şerqat (m): b. şerqatî (m)
cük 3)azıcık, birazcık şerqatî (m): değnek
şeniki (m): b. şenike (m) şert (n): koşul, şart
şerte
şerte (n): l)yaş ağaç dallarıyla Şewdir bi xeyr. (Günay
örülen ince duvar 2)çit kapı dın.)
sı, çeper kapısı şewdir ra: sabahleyin
şertekerdiş (n): yaş ağaç dal şewe (m): gece
larıyla ince duvar örme Şewa Homayî rehmet. (İyi
şerteronayîş (n): yaş ağaç dal geceler.)
larıyla ince duvar örme Şewa to şenike bo. (İyi ge
şerterûnayîş (n): b. şertero celer.)
nayîş (n) Şewa to xeyr bo. (İyi gece
şerti (n): b. şerte (n) ler.) '
şertikerdiş (n): b. şerteker Şewbaş. (İyi geceler.)
diş (n) şew û roj: gece gündüz
şertin, -e: şartlı şeweneme (n): gece yarısı
şes: b. şeş şewi (m): b. şewe (m)
şeseme (n): b. seşeme (n) şewî (m): b. şewe (m) ,
şest: b. şeştî şewle (n): ışık
şeş: altı şewlete (n): gece yarısı
şeş re se: b. şeş sey şewq (n): ışık
şeş sey: altı yüz şewq û şemale: ışık
şeşgoşe (n): altıgen (mat) şewqa (m): şapka, kasket
şeşin, -e: altıncı şewqî (m): b. şewqa (m)
şeşte: b. şeştî şewşewiki (m): b. şewşewo-
şeştî: altmış ke (m)
şeştîyin, -e: altmışıncı şewşewoke (m): yarasa
şetil (n): b. şitil (n) şewşî (m): tavukkarası, gece
şetil rûnayîne: b. şitil ro körlüğü
nayene şewşî bîyene: tavukkarası
şevak (m): b. şibake (m) hastalığına yakalanmak
şew (m): b. şewe (m) şewşî girewtene: tavukka
şew û roc: b. şew û roj rası hastalığına yakalanmak
şew û roj: gece gündüz şewte (m): değnek
şew û ruec: b. şew û roj şewti (m): b. şewte (m)
şew û ruej: b. şew û roj şex (n): b. şex (n)
şewat (n): l)yangm 2)yangm şexe (m): b. şexî (m)
(hasta için), ateş (hastalıkta), şexsî, -ye: özel, hususi
humma şeyene: b. şîyene
şewatkar, -e: yangıncı, itfai şeyîne: b. şîyene
yeci şeyîne rehmet: b. şîyene
şewdir (n): sabah rehmet
sere şewdirî (n): tan (tan şeyîr (n): b. şehîr (n)
vakti), fecir, şafak şeyîş (n): b. şîyayîş (n)
şewdir a: b! şewdir ra şeyîşrehmet (n): b. şîyayîş-
şeseme
rehmet (n) şehîd, -e: b. şehîd, -e
şeyi (n): b. şel (n) şehir (n): b. şehir (n)
şeyle (m): pekmez dolusu ka şehre (n): b. şerîye (n)
zan (bir pekmez ölçüsü) şel (n): b. sel (n) *
şeyli (m): b. şeyle (m) şelik (n): geçim
şeyra (m): b. şerîye (n) şem (n): b. sem (n)
şeyşt: b. şeştî şemen, -e: b. semen, -e
şeyşti: b. şeştî şemige (m): b. şemûge (m)
şeyştin, -e: b. şeştîyin, -e şemuge (m): b. şemûge (m)
şeyştiyin, -e: b. şeştîyin, -e şemûge (m): eşik
şeyştî: b. şeştî şen, -e: neşeli, sevinçli, şen
şeyştiyin, -e: b. şeştîyin, -e şen bîyene: neşelenmek, se
şeyta (n): b. şeytan (n) vinmek, memnun kalmak,
şeytan, -e: l)şeytan, iblis 2)b. memnun olmak
şeytanok (n) şen kerdene: neşelendir
şeytaney (m): b. şeytanî (m), mek, sevindirmek, memnun
şeytanîye (m) etmek
şeytane (m): b. şeytanî (m), şenayî (m): neşe, sevinç, şenlik
şeytanîye (m) (şen olma durumu)
şeytanem (m): şeytanlık, iblis şene-I (n): terazi, tartaç
lik şene-II (n): b. sene (n)
şeytanî (m): şeytanlık, iblislik şeney (m): b. şenîye (m), şe-
şeytanîye (m): şeytanlık, iblis- nî (m)
lik şene (m): b. şenîye (m), şeni (m)
şeytanok (n): salyangoz şeni (iı): b. şene-I (n)
şeytar, (n): b. şerte (n) şenî (m): neşe, sevinç, şenlik
şeytarkardiş (n): b. şerteker- (şen olma durumu)
, diş (n) şenîye (m): neşe, sevinç, şenlik
şeytarkerdiş (n): b. şerteker- (şen olma durumu)
diş.(n) şer, -e-I: aslan
şeyti (m): b. şewte (m) şer-II:b. seyr
şeyto (n): b. şeytan, -e şer kerdene: b. seyr ker
şeyton, -i: b. şeytan, -e dene
şeytone (m): b. şeytanî (m), şeri-I (m): b. şere (m)
şeytanîye (m) şeri-II (n): b. şerîye (n)
şeytonik (n): b. şeytanok (n) şerin, -e: b. şirin, -e
şeytû (n): b. şeytan, -e şerîn, -e: b. şîrin, -e
şeytûn (n): b. şeytan (n) şârînîye (m): b. şîrinî (m), şî-
şeytûney: b. şeytanî (m), şey rinîye (m)
tanîye (mj şerkerdox, -e: b. seyrkerdox, -e
şeytûne (m): b. şeytanî (m), Şervan (n): Şirvan
şeytanîce (m) şeseme (n): b. seşeme (n)
şest: b. şeştî şikefte (m): mağara
şeşeme (n): b. seşeme (n) şikita (m): l)kırık 2)yaşlı (ka
şeşt: b. şeştî dın), ihtiyar (kadın)
şeştay: b. şeştî şikite-I (n): l)kırık 2)yaşlı (er
; şeştin, -e: b. şeştîyin, -e kek), ihtiyar (erkek)
| şeştî: b. şeştî şikite-II (n): kayalık
. şetû (n): b. şeytan, -e şikitene: kırmak
şetûn (n): b. şeytan, -e şikitiş (n): kırma
şetûne (m): b. şeytanî (m), şikitîye (m): l)kırık 2)yaşlı (ka-
şeytanîye (m) dm), ihtiyar (kadın)
şewirmend, -e: danışman şikîyaya (m): kırık
şewirmendîye (m): danışman şikîyaye (n): kırık
lık şiMyayene: kırılmak
şex, -e: şeyh şikîyayîş (n): kırılma
şexey (m): b. şexîye (m). şikîyayîye (m): kırık
şexe (m): b. şexî (m) şikkerda: kuşkulu, şüpheli
l şexenî (m): şeyhlik şikkerde (n): kuşkulu, şüpheli
j şexî (m): şeyhlik şikta (m): b. şikita (m), şikitî
! şexîye (m): şeyhlik ye (m)
| şib (n): b. şeb (n) şikte (n): b. şikite (n)
I ’ şibak (m): b. şibake (m) şiktene: b. şikitene
j , şibake (m): bina duvarının iç şiktiş (n): b. şikitiş (n)
| tarafında bulunan ve dışa- şikyaya (m): b. şikîyaya (m)
j riya açılmayan pencere biçi- şikyaye (n): b. şikîyaye (n)
mindekiyer şikyayene: b. şikîyayene
şibaki (m): b. şibake (m) şikyayîş (n): b. şikîyayîş (n)
şier (m): b. şîîre (m) şikyayîye (m): b. şikîyayîye (m)
şifaq (n): b. şefeq (n) şilabend (n): uçkur
şifil (n): b. şilf (n) şilamuînd (m): b. şilabend (n)
şifi (n):b. şilf (n) şilamund (m): b. şilabend (n)
şifur (n): b. şofor, -e şilamûnd (m): b. şilabend (n)
şiî, -ye: b. şîî, -ye şilawinde (m): b. şilabend (n)
şiîre-I (m): b. şîîre (m) şilawînd (n): b. şilabend (n)
: şiîre-II (n): b. şerîye (n) ,şilawundî (m): b. şilabend (n)
I şiîtî (m): b. şîîtî (m) şileyi (n): b. şilel (n)
şijî (m): ayran veya yoğurdun şilel (n): çavdar
üste çıkan çok sulu kısmı (ay- şilf (n): kabzasız bıçak
i ranlı su) şilike (m): ense
. şik (n): kuşku, şüphe şilikî (m): akıtma (cıvıkça ha
! şik kerdene: kuşkulanmak, murdan yapılan bir tür tatlı)
şüphelenmek şilî (m): yağış
şikeft (n): b. şikefte (m) şilî-şepelî (m): b. şilîûşe-
pelî (m) şimik-II (n): b. çimik (n)
şilîûşepelî (m): sulusepken şimike (m): b. şimik-I (n)
kar, yağpnurla karışık yağan şimişta (m): asma veya üzüm
kar teveğinin kesilmiş olan ince,
şilîûşeplî (m): b. şilîûşepelî (m) kuru dalları
şilîye (m): yağmur şimite (m): içki
şilîyin (n): l)yağışlı 2)yağmur- şimita alkoline (m): alkollü
lu içki
şillikî (m): b. şilikî (m) şimitene: içmek (su, içki, siga
şilnaya (m): b. şelenaya (m) ra vb. için)
şilnaye (n): b. şelenaye (n) şimitox, -e: içici, içkici
şilnayene: b. şelenayene şimondî (m): b. şimûndî (m)
şilnayîş (n): b. şelenayîş (n) şimşer (n): kılıç
şilnayîye (m): b. şelenayîye (m) şimşîr (n): b. şimşer (n)
şilope (n): sulusepken kar, yağ şimşîyer (n): b. şimşer (n)
murla karışık yağan kar şimşyer (n): b. şimşer (n)
şilor (n): çapak şimûek (m): b. şanike-I (m)
şilor dayene: çapaklanmak şimûînd (m): b. şimûndî (m)
şilor girewtene: çapaklan şimûnd (m): b. şimûndî (m)
mak şimûndî (m): çuvalın ağzını
şiltike (m): b. şilike (m) ' dikmek, çarık ve çorap bağ
şiluki (m): b. şilikî (m) lamak vb. için kullanılan kıl
şilukî (m): b. şilikî (m) dan yapılma ip
şilumpe (n): b. şilope (n) şinawitene: b. eşnawitene
şilwalindî (m): b. şilabend (n) şinawitiş (n): b. eşnawitiş (n)
şilwar (zh): b. şelwarî (zh) şinawutene: b. eşnawitene
şilwarî (zh): b. şelwarî (zh) şinawutiş (n): b. eşnawitiş (n)
şima-I (zh, z): siz şinayene: b. eşnawitene
şima-II (m): b. şema-I (m) şinayîş (n): b. eşnawitiş (n),
şimaki (m): b. şibake (m) hesnayîş (n)
şimalîye ey elan (n): çocuk be şinbel (m): b. şimele (m)
zi, etek bezi şing (m): b. şinge (m)
şimalîye eyelon (n): b. şi şinge (m): yemlik (bitkisi)
malîye eyelan (n) şinga heran (m): bir çeşit
şiman (zh, z): b. şima-I (zh, z) yemlik (bitkisi)
şimay (m): b. şema-I (m) şinga xatunan (m): bir çeşit
şimbele (m): b. şimele (m) yemlik (bitkisi)
şimbeli (m): b. şimele (m) şinga xatunon (m): b. şin
şimel (m): b. şimele (m) ga xatunan (m)
şimele (m): biçilip yerde bıra şinga xatunûn (m): b. şin
kılmış olan ekin dizisi ga xatunan (m)
şimik-I (n): terlik şingey xatunon (m): b. şin-
gaxatunan(m ) olarak kullanılan çok kalın
şingi (m): b. şinge (m) direk
şinik-I (n): kile, ölçek (tahıl ölç şirt (n): b. şert (n)
meye yarar kap), şinik şirte (n): b. şerte (n)
şinik, -i-II: b. şenik, -e şirtîqer, -e: b. şîrtîqer, -e
şinikek, -i: b. şenikek, -e şirûb (n): b. şurub (n)
şip (m): b. şîpe (m) şit (n): süt
şipik (n): b. sîpe (n) şit dayene ... : emzirmek
şiplore (m): b. şaplore (m) şit dîyayene...: emzirilmek
şiplore vetene: b. şaplore şit werdene: süt emmek
vetene şitawe (m): badana
şiq (m): b. şiqe (m) şitaweker, -e: badanacı
şiqe (m): l)üzerine pestil bula şitdayîş . .. : emzirme
macı sürülerek pestil yapımı şitdîyayîş . ..: emzirilme
için kullanılan bez 2)geniş- şitene: b. şutene
liği az olan tarla veya tarla şitenî (m): sütlaç
nın bir bölümü şitil (n): fide
şiqi (m): b. şiqe (m) şitil pirodayene: fidele
şiqoqe (m): b. şekoke (m) mek, fide dikmek
şiqoqere (m): b. şekokere (m) şitil ronayene: l)fidelemek,
şiqoqi (m): b. şekoke (m) fide dikmek 2)tohum ekmek
şirawitene: b. şawitene şitil ronayîne: b. şitil ro
şirawitiş (n): b. şawitiş (n) nayene
şirawtene: b. şawitene şitile (n): l)b. şitil (n) 2)kovan
şirawtiş (n): b. şawitiş (n) (arı kovanı)
şirika lewî (m): alt dudağın or şitile ronayene: b. şitil ro
tasındaki ince girinti nayene
şirîk, -e: ortak şitin, -e: sütlü
“Xele bi firîk, mela bi şirîk.” şitini (m): b. şitine (m)
şirîk bîyayene: b. şirîk bî şitiş (n): b. şutiş (n)
yene şitle (n): b. şitil (n)
şirîk bîyene: ortak olmak şitle pirodayîne: b. şitil pi-
şirîkatî (m): ortakçılık rodayene
şirîkatîye (m): ortakçılık şiv (m): b. şewte (m)
şirîkayî (m): ortakçılık şive (m): b. şewte (m)
şirîkey (m): b. şirîkîye (m) şivere (m): patika
şirîke (m): b. şirîkî (m) şiving (n): b. siving (n)
şirîkî (m): ortakçılık şiwalendî (m): b. şilabend (n)
şirîkîye (m): ortakçılık şiwana (m): çoban
şirîn, -e: b. şîrin, -e şiwane (n): çoban
şirît (n): binanın çatısını taşı şiwanetî (m): çobanlık
ması için tavanda yatay şiwaneye (m): b. şiwanîye (m)
şiwaneyî (m): çobanlık şîlane (m): kuşburnu
şiwaneyîye (m): çobanlık şîlanere (m): kuşburnu ağacı,
şiwanen (m): b. şiwanenî (m) yabangülü ağacı .
şiwanenî (m): çobanlık şîlepo (n): b. şilope (n)
şiwanîye (m): çoban şîlgerm, -e: b. şîrgerm, -e
şiwar, -e: b. suwar, -e şîlgerm bîyayene: b. şîr
şiwarî, -ye: b. suwarî, -ye germ bîyene
şiwax (n): b. siwax (n) şîlgerm kerdene: b. şîr
şiwîyayene: b. şuwîyayene germ kerdene
şiwone (n): b. şiwane (n) şîlgerm bîyayîş (n): b. şîr-
şiwoneye (m): b. şiwaneyî (m) germbîyayîş (n)
şiwûne (n): b. şiwane (n) şîlgerm k erd iş (n): b. şîr-
şiwûneye (m): b. şiwaneyî (m) germkerdiş (n)
şixulîyayene: b. şuxulîyaye- şîlî (m): b. şilî (m)
ne Şîlî (m): Şili
şixulîyayîş (n): b. şuxulîya- şîlkî (m): b. şilikî (m)
yîş(n) şîmel (m): b. şimele (m)
şixulnayene: b. şuxulnayene şîn (n): b. şene-I (n)
şixulnayîş (n): b. şuxulnayîş (n) şînayene: b. şayene-I
şî (m): b. sîye (m) şînayîş (n): b. şayîş-I (n)
şîa (m): Şiilik şîndör (n): b. sînor (n)
şîa, -ye: b. sîya, -ye şîndoro viraşte (n): b. sîno
şîelik (n): b. şelik (n) ro viraşte (n)
şîfa (m): şifa şînema (m): b. sînema (m)
şîfon (n): şifon şînî (m): b. senî-I (m), senî-
şîfon (m): b. şîfone (m) ye (m)
şîfone (m): başörtü, başörtüsü, şîp (m): b. şîpe (m)
çatma (kadın için) şîpe (m): burgaç, girdap, eğrim;
şîfonîyer (n): şifoniyer hızı çok olan su akıntısı
şîfre (n) (TE): şifre şîpi (m): b. şîpe (m)
şîî, -ye: Şii şîr (n): sîr (n)
şîîre (m): şiir şîrane (n): bağ ürünü -pestil
şîîrkî: şiirsfel vb.- tatlı yiyeceklerin genel
şîîtî (m): Şiilik adı
şîîyey (m): b. şîîyîye (m) şîrane kerdene: (bağ bozu
şîîye (m): b. şîîyîye (m) mu sırasında) bağ ürünü tat
şîîyîye (m): Şiilik lılar hazırlamak
şîkayene: b. şayene-I şîranî (m): tatlı (nm) (tatlı yiye
şîkayene: b. şayene-I cek)
şîkyaye (n): b. şikîyaye (n) şîranîrotox, -e: tatlıcı
şîl (n): çalı parçası (küçük ağaç şîranîviraştox, -e: tatlıcı
parçası) şîranîye (m): tatlı (nm) (tatlı
yiyecek) nîye (m)
şîre (n): şıra şîrîne (m): b. şîrinî (m), şîrinî
şîren, -e: b. şîrin, -e ye (m)
şîrez (n): b. şîrez (n) şîrînîye (m): b. şîrinî (m), şîri
şîre (n): b. şîrin (n) nîye (m)
şîren, -e: b. şîrin, -e şîrne (n): b. şîrane (n)
şîrenenî (m): b. şîrinenî (m) şîrne kerdene: b. şîrane
şîrenîye (m): b. şîrinî (m), şî- kerdene
rinîye (m) şîroz (n): b. sîroz (n)
şîrez (n): çiriş şîrozin, -e: b. sîrozin, -e
şîrgerm, -e: ılık şîrpence (n): şirpençe, kızıl-
şîrgerm bîyene: ılıklaşmak yara
şîrgerm kerdene: ılıklaştır şîrş (m): b. sirsî (m)
mak şîrtîqer, -e: çalışkan
şîrgermbîyayîş (n): ılıklaşma şîs, -e: b. sîs, -e
şîrgermkerdiş (n): ılıklaştır şîş (m): b. şîşe-I (m)
ma şîşe-I (m): şiş
şîrig, -e: b. şirîk, -e şîşe-II (m): b. şuşe (n)
şîrig bîyene: b. şirîk bî- şîşi (m): b. şîşe-I (m)
yene şîşman, -e: şişman
şîrigatîye (m): b. şirîkatîye (m) şîşman bîyene: şişmanla
şîrigîye (m): b. şirîkîye (m) mak
şîrik-I (n): kenger, kengel şîşman kerdene: şişman
şîrik-II (n): b. rîşik (n) latmak
şîrik, -e-III: b. şirîk, -e şîvig (n): b. siving (n)
şîrik bîyayene: b. şirîk bî şîvîng (n): b. siving (n)
yene şîx (n): b. şex (n)
şîrikayî (m): b. şirîkayî (m) şîxîye (m): b. şexîye (m)
şîrin, -e: şirin, tatlı (s) şîy (m): b. sîye (m)
. şîrine (n): b. şîrane (n) . şîya, -ye-I: b. sîya, -ye
şîrine kerdene: b. şîrane şîya-II (m): b. şîa (m)
kerdene şîyane: b. şîyene
şîriney (m): b. şîrinî (m), şîri- şîyaset (n): b. sîyaset (n)
nîye (m) şîyasî, -ye: b. sîyasî, -ye
şîrine (m): b. şîrinî (m), şîrinî- şîyaye (n): gider
ye (m) şîyayeye rojek: bir günlük
şîrinenî (m): şirinlik, tatlılık gider
şîrinî (m): şirinlik, tatlılık şîyayeye serrawextî: yıllık
şîrinîye (m): tatlılık, şirinlik gider
şîriz (n): b. şîrez (n) şîyayeye şerrewextî: b. şî
şîrîn, -e: b. şîrin, -e yayeye serrawextî
şîrîney (m): b. şîrinî (m), şîri- şîyayeye yew roje: bir gün
lük gider şîyene ra dorî: b. şîyene
şîyayeyo rojane: günlük gi awan
der Roz sono ra dorî. (Güneş
şîyayeyo serrane: yıllık gi batıyor.)
der şîyene rehmet: vefat etmek
şîyayene: b. şîyene şîyene rezan ser: bağbo-
şîyayene awa: b. şîyene - zumuna başlama
awan şîyene û ameyene: dolaş
şîyayene awo: b. şîyene mak
awan şîyes: b. şîyes
şîyayene awon: b. şîyene şîyex (n): b. şex, -e
awan şîyexe (m): b. şexîye (m)
şîyayene awû: b. şîyene şîyeyîş (n): b. şîyayîş (n)
awan şîyes: on altı
şîyayene awûn: b. şîyene şîyis: b. şîyes .
awan şo-I (m): b. şewe (m)
şîyayene maseran ser: b. Şoye tu xeri b’.: b. Şewa to
şîyene mahseran ser xeyr bo.
şîyayene ra dorî: b. şîyene şo-II (n): b. şan (n)
awan şodir (n): b. şewdir (n)
şîyayene rehmet: b. şîyene sere şodirî (n): b. sere şew-
rehmet dirî
şîyayene û amayene: b. şî- şodir a: b. şewdir ra
yene û ameyene Şodir bi xeyr.: b. Şewdir bi
şîyayene: b. şîyene xeyr.
şîyayîne: b. şîyene şodir ra: b. şewdir ra
şîyayîne rehmet: b. şîyene şofben (n): şofben
rehmet şofer (n): b. şoför (n)
şîyayîş (n): b. şîyayîş (n) şofer (n): b. şofor (n)
şîyayîş (n): gitme şofor, -e: şoför
şîyayîşrehmet (n): vefat etme şofora ambulanse (m): am-
şîyayîşûameyîş (n): dolaşma bülans şoförü
şîye (m): b. sîye (m) şoföre ambulanse (n): am-
şîyene: gitmek bülans şoförü
Ti şo!/Ti şore! (Sen git!) şokola (m): şokola
şîyene awan: batmak (gü şolik (m): b. şilikî (m)
neş, ay vb. için) şom (m): b. şamî (m)
Roj şi awan. (Güneş battı.) şomek (m): b. şanike-I (m)
şîyene kergeyan ser: bağ- şomi (m): b. şamî (m)
bozumuna başlama şomî (m): b. şamî (m)
şîyene mahseran ser: bağ- şomîna (m): b. şomîne (n)
bozumuna başlama şomîne (n): şömine
şomyek
şomyek (m): b. şanike-I (m) şoreş (n): b. şoriş (n)
şon (n): b. şan (n) şoreşger, -e: b. şorişger, -e
şon di: b. şan de şorigi (m): b. şorike (m)
şone-I (n): b. şane (n) şorigin, -e: b. şorikin, -e
şone-II (n): b. şiwane (n) şorik (m): b. şorike (m)
şoneyey (m): b. şiwaneyî (m) şorike (m): salya
şonik (n): tokaç şorike fek ra şîyene: ağzın
şonkîl (n): b. şakil (n) dan salya akmak
şonpole (m): püskül şoriki (m): b. şorike (m)
şonpolin, -e: püsküllü şorikin, -e: salyalı
şop (m): b. şope (m) şoriş (n): devrim
şope (m): kez, kere, defa, sefer şorişger, -e: devrimci
şope: bir kez . şorişgerî (m): devrimcilik
Şope goş ra ey ser ne. (Onu şorişgerîye (m): devrimcilik
bir kez dinle.) şorr, -e: tuzlu
şopek:birkez şorrey (m): b. şorrî (m), şorrî-
şopna: yine, gene, tekrar ye(m)
şoq (n): b. şewq (n) şorrenî (m): tuzluluk
şoqe (n): b. şewqa (m) şorrin, -e: aşırı tuzlu
şoqi (n): b. şewqa (m) şorrinânî (m): aşırı tuzluluk
şorax (n): çorak şorrinî (m): aşın tuzluluk
şorba (m): çorba şorrinîye (m): aşırı tuzluluk
şorba doy (m): b. şorbaya şorrî (m): tuzluluk
doyî (m) şorrîye (m): tuzluluk
şorba verî (m): b. şorbaya şortî (zh): şort
vereyi (m) şorva (m): b. şorba (m)
şorbay doy (m): b. şorbaya şorve (n): b. şorba (m)
doyî (m) şorvike (m): b. şorbike (m)
şorbaya d oyî (m): ayran şoşman, -e: b. şişman, -e
çorbası şoşman bîyayene: b. şiş
şorbaya tutmacî (m): tut man bîyene
maç şoşman kerdene: b. şiş
şorbaya vereyi (m): işkem man kerdene
be çorbası şoti (m): b. şewte (m)
şorbe doyî (m): b. şorbaya şov (m): b. şûve (m)
doyî (m) şove (m): b. şûve (m)
şorbe (m): b. şorba (m) şove kerdene: b. şûve ker
şorbeya tutm acî (m): b. dene /
şorbaya tutmacî (m) şove verdayîne: b. şûve
şorbedoye (m): ayran çorbası verdayene
şorbike (m): l)çorba 2)düğün şow (m): b. şewe (m)
yemeği (topluca ye-nir) şowq (n): b. şewq (n)
şowq û şemal: b. şewq û şuştikîyayîş (n): kayma
şemale şutene: yıkamak
şowqa (m): b. şewqa (m) şutike (m): l)başörtü, başör
şowqe (n): b. şewqa (m) tüsü (hem kadın hem erkek
şowqî (m): b. şewqa (m) için) 2)çelgi
şowş (m): b. şewşî (m) şutiki (m): l)b. şare (m) 2)b.
şowş bîyene: b. şewşî bîye- şutike (m)
ne şutiş (n): yıkama
şowşî (m): b. şewşî (m) şuve (m): b. şûve (m) •
şowşî bîyene: b. şewşî bî- şuve kerdene: b. şûve ker
yene dene
şowti (m): b. şewte (m) şuve verdayîne: b. şûve
şuane (n): b. şiwane (n) verdayene
şuaneyîye (m): b. şiwaneyî (m) şuwalendî (m): b. şilabend (n)
şuarba (m): b. şorba (m) şuwalendî (m): b. şilabend (n)
şuarbey duey (m): b. şor- şuwane (n): b. şiwane (n)
baya doyî (m) şuwanetî (m): b. şiwanetî (m)
şuarr: b. şorr, -e şuwanetîye (m): b. şiwanetî (m)
şue (n): b. şûy (n) şuwaneyîye (m): b. şiwaneyî (m)
şuep (m): b. şope (m) şuwanen (m): b. şiw anenî
şuepna: b. şopna (m), şiwaneyî (m)
şufir (n): b. şofor (n) şuwanenî (m): b. şiwanenî
şufur (n): b. şofor (n) (m), şiwaneyî (m)
şulikî (m): b. şilikî (m) şuwanîye (m): b. şiwanîye (m)
şulimpe (n): b. şilope (n) şuwar, -e: b. suwar, -e
şullikî ('t l ): b. şilikî (m) şuwarî, -ye: b. suwarî, -ye
şullimpe (n): b. şilope (n) şuwax (n): b. siwax (n)
şundor (n): b. sînor (n) şuwîyayene: yıkanmak
şurib (n): b. şurub (n) şuwîyayîş (n): yıkanma
şurub (n): şurup şuxilîyayene: b. şuxulîyaye-
şuşa (m): b. şuşe (n) ne
şuşe (n): l)şişe 2)bardak şuxilîyayîş (n): b. şuxulîya-
şuşey çay (n): b. şuşeye çay (n) yîş (n)
şuşeye awe (n): su şişesi, su şuxilnayene: b. şuxulnayene
bardağı şuxilnayîş (n): b. şuxulnayîş (n)
şuşeye çay (n): çay bardağı şuxulîyayene: çalışmak
şuşâ çay (n): b. şuşeye çay (n) şuxulîyayîş (n): çalışma
şuşi (n): b. şuşe (n) şuxulnayene: çalıştırmak
şuşt bîyayene: b. şuşt bîyene şuxulnayîş (n): çalıştırma
şuşt bîyene: kaymak şuyalendî (m): b. şilabend (n)
şuştbîyayîş (n): kayma şuyane (n): b. şiwane (n)
şuştikîyayene: kaymak şuyaneyîye (m): b. şiwaneyî (m)
şuyar, -e: b. suwar, -e şûne-II (n): b. şiwane (n)
şuyarî, -ye: b. suwarî, -ye şûneye (m): b. şiwaneyî (m)
şuye (n): b. sîye (m) şûneyî (m): b. şiwaneyî (m)
şû (n): b. şan (n) şûni-I (n): b. şane (n)
şûbe-I (n): şube şûni-II (n): b. şiwane (n)
şûbe-II (m): b. şûve (m) şûnik (n): b. şonik (n)
şûbe kerdene: b. şûve ker- şûr (n): kılıç
deiıe şûrik (n): sabanın çift sürerken
şûbe verdayeni: b. şûve elle tutulan kısmından top
verdayene rağa kadar uzanan parçası
şûm (m): b. şamî (m) şûşa (m): b. şuşe (n)
•şûmeki (m): b. şanike-I (m) şûşe (n): b. şuşe (n)
şûmî (m): b. şamî (m) şûv (m): b. şûve (m)
şûmîla (m): boyunduruk çu şûv kerdene: b. şûve ker
buklarını birbirine bağlayan dene
İP şûv verdayene: b. şûve
şûmşîn: b. şûmşîne (ni) verdayene
şûmşîne (m): balkon, ayvan, şûve (m): herk, nadas
eyvan şûve kerdene: herk etmek,
şûn (n): b* şan (n) nadas etmek
şûn di: b. şan de şûve verdayene: nadasa
şûnd (n): b. şan (n) bırakmak, nadasa yatırmak
Şûnd tu xeri b’.: b. Şane to şûy (n): yıkanma ve çamaşır
xeyr bo. yıkama zamanı, yunak
şûne-I (n): b. şane (n)
m
T
ta-I (n): sıtma, malarya taba (n): b. teba (n)

ta girewtene: sıtmaya ya tabaye: b. tebaye
kalanmak, sıtma tutmak taban (n): l)taban (bina, ayak
Ey ta girewto. (O sıtmaya kabı vb. tabanı) 2)taban
yakalanmış.) (mat)
ta girotene: b. ta girewte- tabaxe (m): b. tebaxe (m)
ne tabaxi (m): b. tebaxe-I (m)
ta gurotene: b. ta girewte- tabî-I (n): düzey, seviye
ne Bane înan tabîye bane ma
ta-II: b. tîya ra yo. (Onların evi bizimevin
ta-III (m): b. teye (m) düzeyindedir.)
ta-IV (n): sicim tabî-II: elbet, elbette
ta re çi verdîyayene: burkul tabîat (n): b. tebîet (n)
mak (el, ayak vb. için) tabîî, -ye: b. tebîî, -ye
ta re ... verdîyayene: bur tabîr (n): b. tebîr (n)
kulmak (el, ayak vb. için) tablo (n): tablo
Ta verdîno re linga to. (Se tabloye reykîye (n): çarpım
nin ayağın burkulur.) tablosu (mat)
Ta verdîya re linga aye. tabura (m): tabure
(Onun ayağı burkuldu.) tabure (m): b. tabura (m)
ta ro ci verdîyayene: b. ta re tabut (n): anüs çıkıntısı
ci verdîyayene tabûre (m): b. tabura (m)
ta ro ci verdîyayene: b. ta tac (n): b. tace (m)
re ci verdîyayene tace (m): taç
ta ro ... verdîyayene: b. ta taci (m): b. tace (m)
r e ... verdîyayene Tacikistan (n): Tacikistan
ta ro ... verdîyayene: b. ta taçanayene: b. taçarnayene
r e ... verdîyayene taçanayîş (n): b. taçarnayîş (n)
taçarnaya (m): çalkalanmış tae:b. taye
olan taf de: aniden, ansızın, birden
taçarnaye (n): çalkalanmış bire
olan taf de merdene: aniden öl
taçarnayene: çalkalamak mek
taçarnayîş (n): çalkalama taf te: b. taf de
taçarnayîye (m): çalkalanmış taf te merdene: b. taf de
olan merdene
tada (m): b. teda (m) taf-duman: b. tefûduman (n)
tadaya (m): çeviri, tercüme taf-tal: b. tef-tal
tadaye (n): l)çeviri, tercüme tafir-dumûn: b. tefûduman (n)
2)b. tadîyaye (n) tafînayene: b. tavistene
tadayene: l)burmak, bükmek tafînayîş (n): b. tavistiş (n)
2)çevirmek, döndürmek 3)çe- tafîştene: süpürmek
virmek, tercüme etmek tafîştiş (n): süpürme
tadayex: b. tadayox, -e tafûdum an (n): b. tefû du
tadayîne: b. tadayene man (n)
tadayîş (n): l)burma, bükme tafûdum on (n): b. tefû du
2)çevirme, döndürme 3)çe- man (n)
virme, tercüme etme tafûdum ûn (n): b. tefû du
tadayîye (m): çeviri, tercüme man (n)
tadayox, -e: çeviren, çevirmen, tahîn (m): tahin
tercüme eden, mütercim, ter tahl, -e: b. tal, -e-I
cüman tahleki (m): b. tehlîyike (m)
tadeyene: b. tadîyayene tahle (m): b. talîye (m)
tadeyîne: b. tadîyayene tahlî (m): b. talîye (m)
tadeyîş (n): b. tadîyayîş (n) tahlîl (n): b. tehlîl (n)
tadîyaye (n): kıvrım tahlîyiki (m): b. tehlîyike (m)
tadîyayene: l)dönmek tahlûke (n): b. tehluke (n)
a tadîyay: o döndü tahlûkeyin: b. tehlukeyin, -e
2)burkulmak (el, ayak vb. tahm (n): b. tehm (n)
için) tahm kerdene: b. tehm
Linga mi tadîyay/tadîye. kerdene
(Ayağım burkuldu.) tahmnayene: b. tehmnayene
tadîyayîş (n): l)dönme 2)bur- tahnayîne: b. tehnayene
kulma (el, ayak vb. için) tahnayîş (n): b. tehnayîş (n)
tadîyayîşe destî: elburkul- tahnebî (m): b. tehnebî (m)
ması taht (m): b. tehte (m)
tadîyayîşe linge: ayak bur tahta sole (m): b. tehta so
kulması le (m)
tadyayene: b. tadîyayene tahtay çarî (m): b. tehta ça
tadyayîş (n): b. tadîyayîş (n) reyi (m)
iahtay seni (m): b. tehta se tale (m): b. talîye (m)
nî (m) talenî (m): acılık
tahte çarî (m): b. tehta ça talike (n): b. tehluke (n)
reyi (m) talikeyin: b. tehlukeyin, -e
tahte seni (m): b. tehta se- talin, -e: acılı
nî (m) talî (öı): acılık
tahti (m): b. tehte (m) talike (n): b. tehluke (n)
taj (m): b. tace (m) . talikeyin: b. tehlukeyin, -e
taji (m): b. tace (m) talîye (m): acılık
tajî, -ye-I: tazı talke (n): b. tehluke (n)
tsyî, -ye-II: b. tazî, -ye-II Tallîn (n): Tallin
taktik (n): taktik taloq (n): erteleme, talik
tal, -e-I: acı taloq eştene: ertelemek, ta
tal û tirş, -e: aşırı ekşi lik etmek
ta l, -e-II: boş taloq kerdene: ertelemek,
tal kerdene: boşaltmak talik etmek
tala: b. teala talpe hewrî (n): b. tilpe hew-
talaş-I (n): b. teraş-I (n) ri(n)
talaş-II (n): b. telaşe (n) talsa (m): kurutulmuş elma
talaş eyştene: b. telaşe eş- talte (n): kesek
tene taluka (m): b. tehlukeyin (m)
talaş kerdene: b. telaşe taluke (n): b. tehluke (n)
kerdene talukeyin: b. tehlukeyin, -e
talaş vistene: b. telaşe fîş taluki (n): b. tehluke (n)
tene talukiyin: b. tehlukeyin, -e
talaşe (n): b. telaşe (n) talûke (n): b. tehluke (n)
talaşe eyştene: b. telaşe talûkeyin: b. tehlukeyin, -e
eştene talwuşe (n): b. tolebişk (n)
talaşe kerdene: b. telaşe tam, -e-I: tam
kerdene tam-II (n): b. tehm (n)
talaşe vistene: b. telaşe fîş tam kerdene: b. tehm ker- o
tene dene
talaşeeyştiş (n): b. telaşeeş- tamam, -e: b. temam, -e
tiş(n) tamare (m): b. damare (m)
talaşevistiş (n): b. telaşefîş- tamase (n): b. temaşe (n)
tiş (İl) tamnayîne: b. tehmnayene
talaşeyştiş (n): b. telaşeeştiş (n) tamsar, -e: b. tehmsar, -e
talaşvistiş (n):b. telaşefîştiş (n) tamsarî (m): b. tehmsarî (m)
talazike (m): hortum tamsarîye (m): b. tehmsarî-
talaziki (m): b. talazike (m) ye (m)
talebe (n): b. telebe (n) tamûm: b. temam, -e
taleve (n): b. telebe (n) tanayene: yakmak (katı yaka-
cak için) mek, tapanlamak
Ma emser di tonî îzime/ tapankerdiş (n): tapanlama
kolî tanay. (Bu yıl iki ton tapol (n): b. tapole (m)
odun yaktık.) tapole (m): l)biçilip yerde bı
tanayîne: b. tehnayene rakılmış olan ekin demeti
tanayîş-I (n): yakma (katı ya 2)büyük baş hayvanın bir
kacak için) defada yaptığı dışkı topağı
tanayîş-II (n): 1) b. tehnayîş (n) 3)b. patîle-I (m)
tane (m): b. tanî-I (m) tapual (m): b. tapole (m)
tanebî (m): b. tehnebî (m) tapuel (m): b. tapole (m)
taneki (m): b. tûnike (m) taqa (m): bina duvarının iç ta
tane: b. tanî-II rafında bulunan ve dışarıya
tani (m): b. tanî-I (m) açılmayan pencere biçimin
tanike (m): b. tûnike (m) deki yer
tanî-I (m): ısı taqim (n): b. taxim-II (n)
tanî ver şanayene: ısıtmak taqime cixara (n): b. taxi-
tanî ver şanitene: ısıtmak me cixara (n)
tanî-II: l)b. tay 2)b. taye 3)b. taqime qoltuxan (n): b. ta-
tene-I xime qoltuxan (n)
tanîne: b. tayene taqî (m): üçetek
tanînî: b. tayene taqîb (n): takip
tanîverşanayîş (n): ısıtma taqîb kerdene: izlemek, ta
tanîverşanitiş (n): ısıtma kip etmek, kovuşturmak
tansiyon (n): tansiyon taqîbat (n): kovuşturma, taki
tansîyono berz (n): yüksek bat
tansiyon taqîbkerdiş (n): izleme, takip
tansîyono kewte (n): düşük etme, kovuşturma
tansiyon taqîbkerdox, -e: izleyici
tansîyono nimz (n): b. tan . tar (n): b. tarr-I (n)
sîyono nizm (n) t ar (m): b. terhe (m)
tansîyono nizm (n): düşük tara (m): b. terhe (m)
tansiyon taramî (m): b. tirafe (m)
tantor (n): b. tantûr (n) taraqeldayîş (n): b. terheqe-
tantur (n): b. tantûr (n) libnayîş (n)
tantûr (n): çökelek taraşîyayene: b. terişîyaye-
Tanzanya (m): Tanzanya ne
tanzi (n): b. tajî (n), tazî (n) Tarawa (m): Tarawa
tanzî (m): b. tajîye (m), tazî- tarbe (m): b. derbe (m)
ye (m) tarbi (m): b. derbe (m)
tap (n): doruk, şahika, zirve tarçin (n): b. darçîn (n)
tapan (n): tapan, sürgü ta re ... verdîyayîş: burkul-ma
tapan kerdene: tapan çek (el, ayak vb. için)
tareciverdîyayîş (n): burkul verti
ma (el, ayak vb. için) tarrûturr (n): b. tarrûtur (n)
taredestîverdîyayîş (n): el tars (n): b. ters (ıı)
burkulması tarş (n): b. terş (n)
tarelingeverdîyayîş (n): ayak tarux (n): b. tarîx (n)
burkulması tarûtur (n): b. tarrûtur (n)
taretxane (n): yüznumara, tarve (m): b. derbe (m)
ayakyolu, âpteshane, hela, tarvi (m): b. derbe (m)
kademhane, kenef, memiş tas (m): b. tase (m)
hane, tuvalet tasey hemomî (m): b. tasa
tariş (n): b. terş (n) . hemamî (m)
tarişyayene: b. terişîyayene tase hemûmî (m): b. tasa
tarî, -ye: karanlık hemamî (m)
tarîqat (n): b. terîqet (n) tase (m): tas
tarîqate (m): b . terîqet (n) tasa hamamî (m): b. tasa
tarıx (n): tarih hemamî (m)
tarîxî, -ye: tarihsel, tarihi tasa hemamî (m): hamam
tarnayene: b. tehnayene tası
tarnayîş (n): b. tehnayîş (n) tasi (m): b. tase (m)
taro ... verdîyayîş: b. tare ... tasike (m): küçük tas
verdîyayîş tasiki (m): b. tasike (m)
taro ... verdîyayîş: b. ta re ... tasoke (m): fes tahtası (fesin
verdîyayîş başa oturan kısmına tuttu
tarociverdîyayîş (n): b. tare rulan tahta)
civerdîyayîş (n) tastene: b. taştene
tarociverdîyayîş (n): b. tare- taşdere (n): b. teştare (n)
civerdîyayîş (n) taşderey: b. teştarey
tarqeldayîş (n): b. terheqelib- taşitiş (n: b. taştiş (n)
nayîş (n) taşî (m): iğ, eğirmen, kirmen
tarr-I (n): yenilebilen semizotu
vb. otsu bitkilerin genel adı
tarr-II (n): b. tarre (m)
Taşkent (n): Taşkent
taşt (n): b. teşt (n)
taşt (m): b. taştı (m)
m
tarramî (m): tınaz taştare (n): b. teştare (n)
tarre (m): orakla ekin biçerken taştarey: b. teştarey
sol ele geçirilen ve biçilen bü taştare: b. teştarey
yük ekin demetini elde tutup taştari (n): b. teştare (n)
kontrol etmeyi sağlayan bir taştene: l)kabuğunu soymak
araç 2)tıraş etmek
tarri (m): b. tarre (m) taştere (n): l)kahvaltı ile öğle
tarrûm (m): b,. tirafe (m) yemeği arasında yenen hafif
tarrûmî (m): b. tarramî (m) yemek 2)b. teştare (n)
tarrûtur (n): sebze, göveri, gö- taştere (n): öğle yemeği ile
akşam yemeği arasında tawe: b. tebaye
yenen hafif yemek tawe-I (n): tava
taşti (m): b. taştî (m)r tawe-II (m): tava (tavada piş
taştiş (n): tıraş, tıraş etme miş yemek)
taştişe erdîşe: sakal tıraşı tawig (n): b. tawug (n)
taştişe gijikî: saç tıraşı tawik (n): b. tawug (n)
taştişe porî: saç tıraşı tawike (m): b. tawe-I (n)
taştî (m): öğle yemeği tawin (n): basur
Mi taştî werde. (Öğle yeme tawin teberkerdene: basu
ği yedim.) ' ru olmak "
taştîye (m): b. taştî (m) tawug (n): kızak
taştyeri (n): b. taştere (n) tawus: b. tavûse,-e
tat (m): b. tehte (m) tawusi (m): b. tavûse (m)
tati (m): b. tehte (m) taxe (m): mahalle
tata çarî (m): b. tehta çare- taxim-I (n): smır, hudut
yî(m) taximo viraşte (n): suni sı-
tata senî (m): b. tehta se- mr, yapma sımr
nî (m) ; taxim-II (n): l)kostüm, takım
tatey çarî (m): b. tehta ça (giysiler için)
reyi (m) taxime kincan/cilan/çina-
tatey seni (m): b. tehta se yan (n): elbise takımı, giysi
nî (m) takımı, kostüm
tata soli (m): b. tehta sole (m) taxime palkursîyan (n):
Tatos (n): Tekman koltuk takımı
tava (n): b. teba (n) taxime qoltixon (n): b. ta-
tavaq- (n): b. tebaq (n) xime qoltuxan (n)
tavile: aniden, ansızın, birden taxime qoltuxan (n): koltuk
bire takımı
ta vile m erdene: aniden 2)ağızlık, sigara ağızlığı, çu
ölmek buk (uzun ağızlık)
tavistene: iliklemek taxime cixara (n): ağızlık,
g o ja g e /m a k e /b iş k o je / sigara ağızlığı
qum ça/sedefe/zirare ta taxime (m): b. taxim-II (n)
vistene: düğme iliklemek taxlîya (m): b. texlîya (m)
tavistiş (n): ilikleme taxoke: b. tawug (n)
tavî: b. tabî-II tay, -e: l)az 2)b. taye
tavûs, -e: tavus tayna: az daha
taw (n): zaman, vakit, çağ taybetî, -ye: özel, hususi
tawa-I (n): b. tawe-I (n) taybetmendı (m): özellik, hu
tawa-II (n): b. teba (n) susiyet
taway: b. tebaye Çi taybetmendîya ne xor-
tawey: b. tebaye tî esta?/Çi xiısusîyete ne
xortî esto? (Bu delikanlının tebaye: bir şey
ne özelliği var?) tebayek: bir şey
taybetmendîye (m): özellik, tebaq (n): şap hastalığı
hususiyet tebax (n): l)b. tebaq (n) 2)b.
taye: bazı, bazısı, bazıları tebaxe-I (m)
tayena-I: bazıları daha tebaxça (m): küçük tabak
tayena-II: b. daha-3 tebaxe-I (m): tabak
tayene: bazıları tebaxe-II (m): ağustos
tayin, -e: sıtmalı tebaxi (m): b. tebaxe-I (m)
tayî: b. taye tebeq-I (n): kat
tayîn (m): b. tayine (m) tebeqe dîyine (n): ikinci kat
tayîna: b. daha-3 tebeqe serbanî (n): çatı katı
tayîne-I (m): tayın tebeq-II (n): b. tebaq (n)
tayine-II: b. tayene tebeqe (m): b. tebaxe-I (m)
tayîni (m): b. tayîne-I (m) teber: l)dış, dışarı 2)hariç
tayîni: b. tayâne To ra teber kesî neva. (Sen
tayînî: b. tayene hariç kimse söylemedi.)
taykine: b. tayene bere teberî (n): dış kapı
taykîne: b. tayene teber a: b. teber ra
Tayland (n): Tayland teber dayene: l)dışa vur
tayn-I: l)b. tene-1 2)b. tay 3)b. mak 2)uçuklamak
tayâ teber kerdene: dışarıya çı
tayn-II (m): l)b. tanî-I (m) karmak
tayna: az daha Keye ra teber ke! (Evden
tayne: b. tayene dışarıya çıkar!)
taynînî; b. tayene teber ra: dışarıda, dışarıdan
Taype: Taipei tebere teberan: en dış
tayr, -e: b. teyr, -e vetene teber: dışarıya çı
Taywan "(n): Tayvan, Formoza karmak
tayyör (n): tayyör teberhoke (m): dış açı
tazî, -ye-I: tazı teberhokin, -e: dış açılı
tazî, -ye-II: çıplak tebeşîr (n): tebeşir
te (m, n, z): l)b. ey (n, z) 2) aye tebîet (n): doğa, tabiat
(m, z) tebîî, -ye: doğal, tabii
te ra: b. ey ra, aye ra tebîr (n): deyim, tabir
te ra pey: b. ey ra pey, aye tebîştiş (n): b. tepîştiş (n)
ra pey tecîl (n): tecil
te re: b. ey ra, aye ra tecîl kerdene: tecil etıiıek
teala: teâlâ (yüksek olsun) (b. tecîlkerdiş (ri): tecil etme
Ellah teala, Heq teala, Ho teda (m): baskı, eziyet
ma Teala, Rebî teala:) tedawî (m): sağaltım, tedavi
teba (n): l)nesne, şey 2)bir şey tedawîker, -e: sağaltıcı, sağal-
timci, terapist mendiş (n)
tede: l)içinde 2)beraber, bir tederaymendiş (n): geçirme,
likte uğurlama (bir yere kadar
tede dejayene: b .... de de- birlikte yürüyerek uğurla
jayene ma)
tede fele mendene: (meca tederem endiş (n): b. tede
zen) kusuru/eksiği kalmak raymendiş (n)
tede fele verdayene: (me tedeşîyayîş (war): b. ... deşî-
cazen) kusurlu/eksik bırak yayîş
mak tedeteyvetiş (n): hissetme, se
tede kar kerdene: etkile zinleme, sezme
mek, tesir etmek tedevejîyayîş (n): anlaşılma
tede ra mendene: b. tede tedevetiş (n): l)hissetme, se
ray mendene zinleme, sezme 2)anlamâ
tede ray mendene: geçir tedeyı (zh): içindekiler (kitap
mek, uğurlamak (bir yere ka vb. için), münderecat, mün-
dar birlikte yürüyerek uğur dericat
lamak) tedi: b. tede
Çi kes tede ray nemend. tedir: b. tede>
(Hiç kimse -onu- geçirmedi./ teera (m): b. teyara (m)
Hiç kimse uğurlamadı.) tef û tal (n): b. tef-tal (n)
tede re mendene: b. tede tef-tal (n): eşya
ray mendene tefenayene: söndürmek
tede şîyayene (war): b. ... tefenayîş (n): söndürme
de şîyene tefinayene: b. tefenayene
tede tey vetene: hissetmek, tefinayîş (n): b. tefenayîş (n)
sezinlemek, sezmek tefinayene: b. tefenayene
tede vejîyayene: anlaşıl tefînayîş (n): b. tefenayîş (n)
mak teftîş (n): denetleme, denetim,
tede vetene: l)hissetmek, teftiş
sezinlemek, sezmek 2)anla- teftîş kerdene: denetlemek,
mak teftiş etmek
tedefelemendiş (n): tarla sü teftîşker, -e: denetleyici
rerken karasabanın gireme tefûduman (n): fırtına
diği engebeli yerin sürüleme- tefûdum on (n): b. tefû du
den kalması man (n)
tedefeleverdayîş (n): tarla sü tefûdum ûn (n): b. tefûdu-
rerken karasabamn gireme man (n)
diği sürülememiş yer bırak tegel (n): teyel, teğel
ma tegel kerdene: teyel yap
teder: b. tede mak, teyel atmak, teyelle
tederamendiş (n): b. tederay- mek
tegelin, -e: teyelli tehm serdîye (m): tatsızlık,
tegelkerda (m): teyelli lezzetsizlik
tegelkerde (n): teyelli tehn (m): b. tanî-I (m)
tegelkerdîye (m): teyelli tehnayene: öğütmek
Tegucîgalpa (m): Tegucigalpa tehnayîne: b. tehnayene
tehen (m): b. tanî-I (m) tehnayîş (n): öğütme
tehernayîne: b. tehnayene tehnebî (m): Tahannebi üzü
tehemayîş (n): b. tehnayîş (n) mü
tehîn (m): b. tahîn (m) tehqîqat (n): soruşturma, tah
tehl, -e: b. tal, -e-I kikat
tehleki (m): b. tehlîyike (m) tehqîqat kerdene: soruş
tehlike (n): b. tehluke (n) turmak, tahkikat yapmak
tehlikeyim b. tehlukeyin, -e tehqîqat viraştene: soruş
tehlî (m): b. talîye (m) turmak, tahkikat yapmak
tehlîl (n): analiz, çözümleme, Tehran (n): Tahran
tahlil teht (m): b. tehte (m)
tehlîyik (m): b. tehlîyike (m) tehte (m): üzeri düz olan büyük
tehlîyike (m): bir üzüm çeşiti ve geniş taş
tehluke (n): tehlike V tehta çarî (m): b. tehta ça-
tehlukeyin, -e: tehlikeli reyî(m)
tehlûke (n): b. tehluke (n) tehta çareyî (m): alın ke
tehlûkeyin, -e: b. tehlukeyin, -e miği
tehm (n): tat, lezzet tehta senî (m): göğüs kemiği
tehm kerdene: tatmak, ta tehta sole (m): üzerinde
dına bakmak hayvanlara tuz yedirilen
tehmkor, -e: tatsız, lezzetsiz düz, büyük ve geniş taş
tehmkorenî (m): tatsızlık, lez tehti (m): b. tehte (m)
zetsizlik tek: l)tek (mat) 2)salt
tehmkorî (m): tatsızlık, lezzet tek û çift: b. tek û çut
sizlik tek û çit: b. tek û çut
tehmkorîye (m): tatsızlık, lez* tek û çut: tek ve çift (mat)
zetsizlik tek-çift: b. tek-çut
tehmnayene: tatmak, tadına tek-çit: b. tek-çut
bakmak: tek-çut: tek-çift
tehmsar, -e: tatsız, lezzetsiz tek-tena: yapayalnız
tehmsarî (m): tatsızlık, lezzet tek-tenya: b. tek-tena
sizlik tek-teyna: b. tek-tena
tehmsarîye (m): tatsızlık, lez teke (m): cüzdan (para cüzdam)
zetsizlik tekeleke (m): tekerlek, teker
tehmserd, -e: tatsız, lezzetsiz tekeleki (m): b. tekeleke (m)
tehmserdî (m): tatsızlık, lez teker (m): b. tekere (m)
zetsizlik tekere (m): tekerlek, teker
tekeri (m): b. tekere (m) telefone destan (n): cep te
tekhûmare (m): tek sayı (1,3, lefonu
5. . .) telefu (n): b. telefon (n)
teki (m): b. teke (m) telefim (n): b. telefon (n)
teklif (n): öneri, teklif telefûn (n): b. telefon (n)
: tek life qanûnî (n): yasa teleqîyene: b. teliqîyene
j önerisi, kanun teklifi televîzuni (m): b. televizyon (n)
tekna (m): tekne televizyon (n): televizyon
teknike (m): b. tekna (m) televîzyoni (m): b. televiz
teknik (n): teknik yon (n) '
teknoloji (n): teknoloji telgraf (n): telgraf
T ek n olojiy e E n form as telgraf antene: telgraf çek
yon! (n): Enformasyon Tek mek
nolojisi ‘ teli (n): b. telî (n)
tekrar: yine, gene, tekrar telik (n): b. terlik (n>
tekstil (n): tekstil, mensucat teliqîyene: doğurmak (dişi kö
ı tekûtena: yapayalnız pek vb. için)
I tekûtenya: b. tekûtena telî (n): diken
tela: b. teala telîy marî (n): b. telîye ma
! telaşe (n): kabuk rî (n)
; telaşe eştene: kavlamak, telîye marî (n): yılan iske
; kabuğu kabarıp dökülmek, leti
kabuğu kabarıp soyulmak telîye masî (n): çopra (balık
telaşe fîştene. kavlamak, kılçığı)
kabuğu kabarıp dökülmek, telîs (n): b. telîse (m)
kabuğu kabarıp soyulmak telîse (m): telis
telaşe kerdene: kabuğunu telîyeiı, -i: b. telîyin, -e
soymak telîyen, -i; b. telîyin, -e
i telaşeeştiş (n): kavlama telîyin, -e: dikenli
I _ telaşefîştiş (n): kavlama tellahî: b. tillayî
tele (m): b. tele-I (m) telle: b. tillayî
teleba (m): öğrenci, talebe telleqîyayene: b. teliqîyene
telebe (n): öğrenci, talebe telli (n): b. telî (n)
; telebeyîye (m): öğrencilik, ta telliqîyayene: b. teliqîyene
; lebelik tellî (n): b. telî (n)
: telefon (n): telefon tellu (n): b. telî (n)
telefon akerdene: telefon telluy marî (n): b. telîye
; açmak marî (n)
I telefon kerdene: telefon telqeraf (n): b. telgraf (n)
| etmek telqiraf (n): b. telgraf (n)
; telefon rakerdene: telefon tehriraf (n): b. telgraf (n)
açmak teltur (n): b. tertul (n)
tena
telu (n): b. telî (n) temize (m): b. temîzîye (m),
teluy marî (n): b. telîye ma temîzî (m)
rî (n) temîzî (m): temizlik
teluyen, -i: b. telîyin, -e temîzîye (m): temizlik
teluyin, -e: b. telîyin, -e temmuz (m): b. temmuze (m)
telû (n): b. telî (n) temmuze (m): temmuz
temam, -e: tamam temmuzi (m): b. temmuze (m)
temamker (n): tümleç temmuzî (m): bir üzüm çeşiti
temase (n): b. temaşe (n) temmûzi (m): b. temmuze (m)
temaşe (n): temaşa temmûzî (m): b. temmuzî (m)
temaşe kerdene: bakmak, temom: b. temam, -e
izlemek, seyretmek, temaşa temrine (m): alıştırma
etmek temsî (m); b. tepsî (m)
temaşey ... kerdene: b. te- temtene (n): b. tentene (n)
maşeye ... kerdene temuz (n): b. temmuze (m)
temaşeye ... kerdene: -e temuzî (m): b. temmuzî (m)
bakmak temûm: b. temam, -e
temaşe ... kerdene: b. te temûzi (m): b. temmuzî (m)
maşeye ... kerdene temûzî (m): b. temmuzî (m)
temaşekerdiş (n): bakma, izle temûzi (m): b. temezî (m)
me, seyretme, temaşa etme temzî (m): b. temezî (m)
temaşekerdox, -e: izleyici ten: kişi
temaşir (n): b. tebeşir (n) di tenî: iki kişi
temezî (m): başörtü, başörtüsü, tena: l)ancak, 2)sadece, sırf,
çatma (kadın için), kıvrak salt, yalnızca, yalnız, safi
(başörtü) 3)tek
temezîye (m): başörtü, başör Keye de tena o mend. (Ev
tüsü, çatma (kadın için), kıv de sadece o kaldı.) •
rak (başörtü) Keye de tena verda. (Evde
temîn kerdene: sağlamak, te yalnız bıraktı.) .
min etmek Tena mi ra va. (Sadece ba
teminat (n): güvence, garanti, na söyledi.)
teminat Tena şo, qalî meke. (Sade
teminat dayene: güvence ce git, konuşma.)
vermek, garanti vermek, te tena bîyene: yalnızlaşmak
minat vermek tena mendene: yalnız kal
temînkerdiş (n): sağlama, te mak
min etme tena verdayene: yalnız bı
temîz, -e: temiz rakmak, yalnızlaştırmak
temîz kerdene: temizlemek tena verdîyayene: yalnız
temîzey (m): b. temîzîye (m), bırakılmak, yalnızlaştırıl
temîzî (m) mak
tenabîyayîş (n): yalnızlaşma ye (m)
tenatî (m): yalnızlık tene-I: biraz
tenaverdayîş (n): yalnızlaştır tene-II: b. tena
ma tene verdayene: b. tena
tenaverdiş (n): b. tenaverda- verdayene
yîş (n) tene verdîyayene: b. tena
tenayey (m): b. tenayîye (m) verdîyayene
tenayenî (m): yalnızlık tene-III: b. taye
tenayî (m): yalnızlık tene-VI (m): b. tenî-I (m), tenî-
tenayîye (m): yalnızlık ye (m)
tencere (n): tencere tenenî (m): b. tenayenî (m)
tencik (n): küçük tencere teneverdayîş (n): b. tenaver-
tencira (m): b. tencere (n) dayîş (n)
tencire (n): b. tencere (n) teng, -e-I: dar
tencî (m): b. tajîye-I (m), tazî- teng-II (n): kolan
ye-I(m) tenge (n): b. teng-II (n)
tendens (n): eğilim tenghoke (m): dar açı
tendur (m): b. tenûre (m) tenghokin, -e: dar açılı
tendure (m): b. tenûre (m) teni (n): b. tene (n)
tendûri (m): b. tenûre (m) tenik, -e: ince
tene-I: tane, adet, sayı tenik bîyene: incelmek
tene bi tene: tane tane tenik kerdene: inceltmek
teneye: bir tane tenik-tenik: ince ince
teneyek, -e: bir tane tenikbîyayîş (n): incelme
tene-II (n): l)tahıl, hububat tenike (n): b. teneke (n)
2,)ekin tenikek, -e: incecik
tenefus (n): b. teneffüs (n) tenikey (m): b. tenikîye (m),
teneffüs (n): teneffüs . tenikî (m)
teneke (n): teneke tenike (m): b. tenikîye (m), te
tenekey qazexî (n): b. tene nikî (m)
keye gazyaxî (m) tenikenî (m): incelik
tenekeye gazyaxî (m): gaz tenikî (m): incelik
yağı tenekesi tenikîye (m): incelik
tenekeye qazaxî (n): b. te tenikkerdiş (n): inceltme
nekeye gazyaxî (m) tenî-I (m): is
teneke qazî (n): b. teneke tenî-II: b. tena '
ye gazyaxî (m) tenîye (m): is
teney (m): b. tenî-I (m), tenî- tenke (n): b. teneke (n)
ye (m) tenkey qazaxî (n): b. tene
teney: b. tene-I keye gazyaxî (m)
teneye: b. tene-I tennuri (m): b. tenûre (m)
teneyi (m): b. tenî-I (m), tenî- tentene (n): dantel, dantela,
tegsîm
tentene t e q ... vistene: b. te q î... fış-
tentirot (n): b. tentürdiyot (n) tene
tentur (n): b. tertul (n) teqe ... ameyene: öfkelen
tentürdiyot (n): tentürdiyot mek
tenuri (m): b. tenûre (m) teqe ... ardene: öfkelendir
tenûre (m): tandır mek
tenya: b. tena t e q ı... ameyîne: b. teqe ...
tenyayî (m): b. tenayî (m) ameyene
teolog, -e: ilahiyatçı, teolog, te q î... ardene: b. teq e... ar-
Tanrıbilimci dene
teoloji (n): ilahiyat, teoloji, teqî ... fîştene: öfkelendir
Tanrıbilim mek
tepa: b. tepîya teqî ... kewtene: öfkelen
tepe (n): tepe mek
teper (n): b. teber (n) teq-reqe (m): gürültü patırtı,
teper a: b. teber ra pat küt, tak tuk
tepik (m): b. tepike (m) teqa (m): b. taqa (m)
tepike (m): l)köfte (ince yar teqayene: l)patlamak 2)kıs-
madan veya kıymadan yapı kanmak, günülemek, haset
lan) 2)büyük baş hayvanın etmek (çekememek) 3)öfke-
bir defada yaptığı dışkı topa lenmek
ğı, tezek teqayîş (n): l)patlama 2)kıs-
tepika sili (m): büyük baş kanma,f günüleme, haset
hayvanın bir defada yaptığı etme (çekememe) 3)öfkelen-
dışkı topağı, tezek me (aşırı ölçüde kızma)
tepiki (m): b. tepike (m) teqayîşe volkanî (n): ya
tepikey sili (m): b. tepika nardağ patlaması
sili (m) ‘ teqîb (n): b. taqîb (n)
tepeştene: b. tepîştene teqîb kerdene: b. taqîb
tepiştene: b. tepîştene kerdene
tepiştiş (n): b. tepîştiş (n) teqîv (n): b. taqîb (n)
tepixi (m): b. tepike (m) teqîv kerdene: b. taqîb
tepîştene: tutmak, yakalamak kerdene
tepîştiş (n): tutma, yakalama teqivkerdiş (n): b. taqîbker-
tepîya: l)geri, gerisingeri, geri diş (n)
singeriye 2)yine, gene, tekrar teqnayene: l)patlatmak 2)kıs-
... ra tepîya: -den sonra kandırmak 3)öfkelendirmek
tepsî (m): tepsi teqnayîş (n): l)patlatma 2)kıs-
tepsiye (m): tepsi kandırma 3)öfkelendirme
tepya: b. tepîya (aşırı ölçüde kızdırma) f
teq ... kotene: b. teqî ... kew- teqsîm (n): l)bölme 2)bölüm
tene (TE)
teqsîm kerdene: bölmek terdişe porî: saç tıraşı
teqsîmkerdiş (n): bölme tereg (n): b. terek (n)
teqûreqe (m): gürültü patırtı, terek (n): raf ,
pat küt, tak tuk tereşîyayene: b. terişîyayene
teqwîm (n): takvim tereşnayene: b. terişnayene
ter-I (n): b. tewir (n) terezi (n): b. terazî (n)
ter-II: b. tern, -e terezî (n): b. terazî (n)
tera-I (m): b. terhe (m) terhe (m): dövenle dövülmek
tera-II (m): b. teyara (m) üzere harman yerinde bulu
tera bîyene: b. tira bîyene, nan ekin yığını/harman
cira bîyene terheqelibnayîş (n): döven
tera kerdene: b. tira ker sürerken altta kalan dövül
dene, cira kerdene memiş ekin saplarını üste çı
terabîyayîş (n): b. tirabîyayîş karmak için harman yığınım
(n), cirabîyayîş (n) altüst etme
terafi (m): b. tirafe (m) terhi (m): b. terhe (m)
terakerdiş (n): b. tirakerdiş terhiqelebnayîş (n): b. terhe-
(n), cirakerdiş (n) qelibnayîş (n)
terapî (m): sağaltım, tedavi, te terik (n): b. terrik (n)
rapi terikîyayene: çatlamak (deri
terapist, -e: sağaltıcı, sağal vb. için), yarılmak (deri vb.
tıma, terapist için)
teraş-I (n): dik yamaç, yar, uçu terikîyayîş (n): çatlama (deri
rum vb. için)
teraş-II (n): b. tiraş (n) teriknayene: çatlatmak (deri
terazi (n); b. terazi (n) vb. için), yarmak (deri vb.
terazî (n): terazi, tartaç için)
terazû (n): b. terazî (n) terine (n): b. terne (n)
tercüman, -e: dilmaç, tercü teriqayene: b. teriqîyayene
man teriqîyayene: çatlamak (ke
BO tercüme (n): çeviri, tercüme
tercüm e kerdene: çevir
mik vb. için)
teriqîyayîş-I (n): çatlama (ke
mek, tercüme etmek mik vb. için)
tercumekerdiş (n): çevirme, teriqîyayîş-II (n): kar sertleş
tercüme etme mesi
tercumekerdox, -e: çeviren, teriqnayene-I: çatlatmak (ke
çevirmen, tercüme eden, mü mik vb. için)
tercim, tercüman teriqnayene-II: b. terriqna-
terdene: tıraş etmek yene
terdiş (n): tıraş, tıraş etme teriqnayîş-I (n): çatlatma (ke
terdişe erdîşe: sakal tıraşı mik vb. için)
terdişe gijikî: saç tıraşı teriqnayîş-II (n): b. terriqna-
yîş (n) terrine (n): b. terne (n)
terişîyayene: sıyrılmak (deri terriqnaya (m): kızartılmış
vb. için), soyulmak (deri, ka olan (ekmek vb. için)
buk vb. için) terriqnaye (n): kızartılmış
terişnayene: l)sıyırmak (deri olan (ekmek vb. için)
vb. için) 2)budamak (ağaç terriqnayene: kızartmak (ek
için) mek vb. için)
terîqa (m): b. terîqet (n) terriqnayîş (n): kızartma (ek
terîqe (m): b. terîqet (n) mek vb. için)
terîqet (n): tarikat terriqnayîye (m): kızartılmış
terîqete (m): b. terîqet (n) olan (ekmek vb. için)
terkayene: b. terikîyayene terrişnayene: b. terişnayene
terkayîş (n): b. terikîyayîş terrn, -e: b. tem , -e
(n), teriqîyayîş-I (n) . ters (n): korku
terke (n): ekin terş (n): küçükbaş hayvan sü
terknayene: b. teriknayene rüsü
terlig (n): b. terlik (n) tertul (n): tırtıl
terlik (n): terlik tertûr (n): b. tertul (n)
term-I (n): cenaze (daha çok öl terzenî (m): b. terzîyânî (m)
dürülmüş kişi için) terzî, -ye: terzi -
term-II (n): terim terzîya cinîyan (m): kadın
termîn (n): dönem (öğretim yı terzisi
lının yarısı), yarıyıl, sömestr terziye cinîyan (n): kadın
termîne payîzî (n): birinci terzisi
dönem (güz dönemi), birinci terzîtî (m): terzilik ,
sömestr ■ terzîxane (n): terzihane
termîne wisarî (n): ikinci terzîxone (n): b. terzîxane (n)
dön em (bahar dönemi), ikinci terzîxûne (n): b. terzîxane (n)
sömestr terzîyey (m): b. terzîyî (m),
termometre (n): termometre terzîyîye (m)
termose (m): termos terzîye (m): b. terzîyî (m), ter- d
tern, ê: yaş zıyıye (m)
terne (n): keş terzîyenî (m): terzilik
terni (m): b. terne (m) terzîyî (m): terzilik
terni (n)* b. terne (n) terzîyîye (m): terzilik
terpin (n): aşı (tıpta) tesdîq (n): tasdik
terrafi (m): b. tirafe (m) tesdîq kerdene: tasdik et
terra q e (m): sohbet, söyle mek
-şi (TE) tesil: kesin
terraqi (m): b. terraqe (m) tesilî (m): kesinlik
terraş (n): b. tiraş (n) tesilîye (m): kesinlik
terrik (n): sopa tesîr (n): etki, tesir
tesîr ci dayene: etkilemek, teterxûn bîyayîne: b. tetir-
tesir etmek xan bîyene
tesîr kerdene: etkilemek, tetirxan bîyene: kahrından
tesir etmek ölmek, üzüntüden ölmek
tesîr de mendene: etkilen tetirxon bîyayîne: b. tetir-
mek, müteessir olmak xan bîyene
tesîs (n): kuruluş, tesis tetirxûn bîyayîne: b. tetir-
teskera (m): b. teşkere (n) xan bîyene
teskere (n): b. teşkere (n) tetu (n): b. tutin (n)
teşkere (n): teskere (gereç taşı tetun (n): b. tutin (n)
makta kullanılan) teva (n): b. teba (n)
teşkeri (n): b. teşkere (n) tevax (n): b. tebaq (n)
teşne (m): susuzluk (susamış tevdîre (m): üstkol
olma durumu) tever (n): b. teber (n)
Ez bineyke teşna xo bişik- tever a: b. teber ra
nî. (Biraz susuzluğumu gi tevere teverî: b. tebere te
dereyim.) . beran
| teşrîn (m): b. teşrîne (m) tevger (n): hareket
I teşrîne (m): kasım tevgero milî (n): ulusal ha
| ; teşrîni (m): b. teşrîne (m) reket
I ‘ teşt (n): teşt tevgero neteweyî (n): ulu
j teştare (n): öğle sal hareket
teştareyî ra pey: öğleden tevrik (n): çapa
' sonra tevza (m): b. tezbîhe (m)
teştareyî ra ver: öğleden tew-I (m): b. tewe-I (m)
önce tew-II (zr): b. tewr (zr)
teştarî ra pey: b. teştareyî tewa (n): b. teba (n)
ra pey teway: b. tebaye
teştarî ra ver: b. teştareyî tewey: b. tebaye
ra ver tewalet (n): b. tuwalet (n)
A teştarey: öğleyin (öğle vakti) tewayene: ağrımak
teştare: b. teştarey tewayîne: b. tewayene
teşte (m): b. teşt (n) tewayîş (n): ağrıma
; teştî (m): b. taştî (m) tewayîşe pîzî (n): karın ağ
| tetanos (n): tetanos, kazıklı- rısı
humma tewe-I (m): l)sancı 2)ateşli has
| tetbîq (n) (TE): uygulama prog- talık nöbeti, nöbet 3)sıtma
| ramı nöbeti
j teterxan bîyayene: b. tetir- tew a ... girewtene: derdine
j xan bîyene ' düşmek
İ teterxon bîyayîne: b. tetir- Ey tewa perey an girew-
| xan bîyene tibî. (O para derdine düş-
müştü.) mak, tevkif etmek .
tewey ... girotene: b. tewa tewr (zr): l)en
... girewtene tewr raver: ilkönce, en önce
tewe degirewtene: sıtma tewr teber: en dış
nöbetine tutulmak tewr vere: ilkönce, en önce
tewe girewtene: sıtma nö tewr zaf: en çok
betine tutulmak 2)hatta
tewe-II (n): b. tawe-I (n) Tewr zurî zî keno. (Hatta
tewer (n): b. teber (n) . yalan da söyler.)
tewi (m): b. tewe-I (m) tewran, -e: sıtmalı
tewi girotene: b. tewe gi- tewranîye (m): sıtma, malarya
rewtene tewranîye girewtene: sıt
tewik (n): b. tawug (n) maya yakalanmak, sıtma
tewir (n): tür ‘ tutmak
No kar di tewirî beno. (Bu tewr anîye kewtene: sıtma
iş iki türlü olur.) ya yakalanmak, sıtma tut
no tewir: bu tür, böyle mak
o tewir: o tür, öyle tewranîye pira niştene:
tewir bi tewir: türlü türlü sıtmaya yakalanmak, sıtma
tewir-tewir: türlü türlü tutmak
tewiştene: b. tepîştene tewre (n): torba
tewiştiş (n): b. tepîştiş (n) . tewreyo kaxiten (n): kağıt
tewîştene: b. tepîştene torba
tewîştiş (n): b. tepîştiş (n) te^vreyo naylonen (n): nay
tewq-I (n): tasma (demirden lon torba
olanı) texlîya (m): tahliye '
tewq-II (m): b. tewqe-I (m) texlîya bîyayene: b. texlî-
tewq-III (m): b. dewqe (m) ya bîyene
tew q a... şîyayene: b. dew- texlîya bîyene: tahliye edil
q a ... şîyene mek .
tewqa (m): b. toqe (n) texlîya kerdene: tahliye et- m
tewqe-I (m): l)sac (n) (dışbü mek
key pişirme aracı) 2)çanak texlîyaya şertine (m): şarth
anten tahliye
tewqa satelîtî (m): çanak texlîyabîyayîş (n): tahliye
anten edilme
tewqe-II (m): b. dewqe texlîyakerdiş (n): tahliye etme
tewqi (m): b. dewqe (m) texta (m): b. texte (n)
tewqişîyayîş (n): b. dewqeşî- texte (n): tahta
yayîş (n) . texteye riuştişî (n): yazı
tewqîf (n): tutuklama, tevkif tahtası, karatahta
tew qîf kerdene: tutukla texteye soba (n): soba altlığı
texteyen, -e: tahtadan yapılma teyîj (m): b. teyînce (m)
textik (n): küçük tahta teyînce (m): koruk
textike fese (n): fes tahtası teyînci (m): b. teyînce (m)
(fesin başa oturan kısmına teyl-I (n): l)b. tel (n) 2)b. tel
tutturulan tahta) graf (n)
textike fose (n): b. textike teyl-II (n): b. tegel (n)
fese(n) teyle (m): dikiş
textiki (m): b. textik (n) teylî piro dayene: dikiş at
tey-I: l)b. tene-12)b.tay 3)b.ta- mak .
ye teyli (m), b. teyle (m)
tey-II: b. tede teylîpirodayîş (n): dikiş atma
tey dejayene: b . ... de deja- teyn: l)b. tene-12)b.tay 3)b.ta-
yene ye
tey vecîyayene: b. tede ve- teyna: b. tena
jîyayene teynayenî (m): b. tenayenî (m)
tey vetene: l)hissetmek, se teynci (m): b. teyînce (m)
zinlemek, sezmek 2)b. tede teynîya: b. tena
vetene teyr, -e: kuş
tey-III (m): b. teye (m) teyş (n): b. teş (n)
teyara (m): uçak, tayyare teyşan, -i: b. teşan, -e
teybe (m): b. teyîbe (m) teyşan bîyayene: b. teşan
teye (m): dardağan bîyene
teyel (m): b. tegel (n) teyşanbîyayîş (n): b. teşan-
teyel kerdene: b. tegel ker bîyayîş (n)
dene teyşaney (m): b. teşanî (m)
teyelin, -e: b. tegelin, -e teyşane (m): b. teşanî (m)
teyelkerda (m): b. tegelker- teyşanîye (m): b. teşanî (m)
da (m) teyşon, -i: b. teşan, -e
teyelkerde (n): b. tegelker- teyşon bîyayene: b. teşan
de (n) bîyene
teyelkerdîye (m): b. tegelker- teyşonbîyayîş (n): b. teşanbî-
dîye(m) yayîş (n)
teyera (m): b. teyara (m) teyşoney (m): b. teşanî (m)
teyeri (m): b. teyere (m) teyşone (m): b. teşanî (m)
teyere (m): dardağan ağacı teyşt (n): b. teşt (n)
teyibi (m): b. teyîbe (m) teyşûn, -i: b. teşan, -e
teyic (m): b. teyînce (m) teyşûn bîyayene: b. teşan
teyî: b. tede bîyene
, teyîb (m): b. teyîbe (m) teyşûnbîyayîş (n): b. teşanbî-
teyîbe (m): teyp yayîş (n)
teyîbi (m): b. teyîbe (m) teyşûnî (m): b. teşanî (m)
teyîc (m): b. teyînce (m) teyvecîyayîş (n): b. tedevejî-
yayîş (n) tede: bütün, hep, hepsi, tüm
teyvetiş (n): l)hissetme, sezin tede pîya: hep birlikte, tü
leme, sezme 2)tedevetiş (n) mü birlikte
teza (m): yeni, taze tedest: elbirliği
saya teza (m): taze elma tedesta: elbirliğiyle, elbirliği v
tezba (m): b. tezbîhe (m) tedi: b. tede
tezbî (m): b. tezbîhe (m) tedi pîya: b. tede pîya
tezbîhe (m): tespih tedima: art arda
XalKajîn tezbîhane xo an- tedine: b. tedîne
ceno. (Kajin Dayı tespihleri tedinî: b. tedîne
ni çekiyor.) tedir: b. tede
tezbîhe k ebrebayî (zh): tedir pîya: b. tede pîya
kehribar tespih(ler) tedîne: tümü, hepsi; tümünü,
teze-I (n): yeni, taze hepsini
nano teze (ir): taze ekmek tedîne pîya: hep birlikte, tü
teze-II (m): genişliği az olan mü birlikte
tarla veya tarlanın bir bö tedînî: b. tedîne
lümü tedust: b. teduşt
tezek (n): tezek tedustîye (m): b. teduştîye (m)
teze (m): b. teza (m), tezîye (m) teduşt: eşit
tezî (m):b. tezîye (m) teduştîye (m): eşitük
tezîye (m): yeni, taze tegel (m): b. tegel (n) .
saya tezîye (m): taze elma tegel kerdiş: b. tegel ker-
tezkere (n): b. teşkere (n) dene
tezva (m): b. tezbîhe (m) tegelin, -e: b. tegelin, -e
tezve (m): b. tezbîhe (m) tegelkerda (m): b. tegelker-
t e-I (m): b. teye (m) da(m)
te-II: b. tede tegelkerde (n): b. tegelkerde (n)
te-III: b. tîke-I tegelkerdîye (m): b. tegelker-
tebesta (m): giyinik dîye (m) _
tebeste (n): giyinik tegeyrayîne: b. tewgerayene m
tebestene: giydirmek (giysi tegeyrayış (n): b. tewgerayış (n)
için) tegerayîne: b. tewgerayene
tebestiş (n): giydirme (giysi tegerayîş (n): b. tewgerayîş (n)
için) tej, -i: b. tuj, -e
tebestîyayene: giydirilmek tej bîyayene: b. tuj bîyene
(giysi için) tej kerdene: b. tuj kerdene
tebestîyayîş (n): giydirilme tejbîyayîş (n): b. tujbiyayîş (n)
(giysi için) tejey (m): b. tujîye (m), tujî (m)
tebestîye (m): giyinik tejkerdiş (n): b. tujkerdiş (n)
tedayene: b. tevdayene tekewtene: çatışmak
tedayîş (n): b. tevdayîş (n) tekewtiş (n):'çatışma
tekoşer
tekoşer, -e: mücadeleci . tenaye (m): b. tenayîye (m)
tekoşîn (n): mücadele tene: b. tena
tel (n): l)tel 2)b. telgraf (n) tene bîyayene: b. tena bî
tele-I (m): ot ve otsu bitkilerin yene
bir tanesi tenebîyayîş (n): b. tenabîya-
tela vaşî (m): ot ve otsu bit yîş (n)
kilerin bir tanesi tenin, -e: nemli, rutubetli
tele II (m): b. tel (n) . teninîye (m): nemlilik, rutu
telefim (n): b. telefon (n) betlilik
teli (n): b. telî (n) tenîye (m): b. tenî (m), tenî-
telis (n): b. telise (m) ye (m) ,
telî (n): b. telî (n) tenya: b. tena
telîyin, -e: b. telîyin, -e tenyayî (m): b. tenayî (m)
telqeraf (n): b. telgraf (n) tepey de: arka arkaya, art arda
telqiraf (n): b. telgraf (n) tepey di: b. tepey de
telxiraf (n): b. telgraf (n) tepey ra: arka arkaya, art
temaşîr (n): b. tebeşîr (n) arda
temîya kerdene: b. temîyan tepey de: b. tepey de
kerdene tepey ra: b. tepey ra
temîyan kerdene: birbirine tepîya: b. tepîya
karıştırmak tepya: b. tepîya
temîyo kerdene: b. temîyan ter, -e: b. teyr, -e
kerdene terapişta (m): b. terapîşta (m)
temîyon kerdene: b. temîyan terapişte (n): b. terapîşte (n)
kerdene terapiştîye (m): b. terapîştî-
temzî (m): b. temezî (m) ye (m)
ten (n): nem terapiste (n): b. terapîşte (n)
ten girewtene: nemlenmek, terapîstîye (m): b. terapîştî-
rutubetlenmek ye (m)
tena: b. tena terapîşta (m): giyinik
tena bîyayene: b. tena bî terapîşte (n): giyinik .
yene terapîştîye (m): giyinik
tena m endene: b. tena Tercan (n): Tercan
mendene terdiş (n): b. terdiş (n)
tena verdayene: b. tena terzenî (m): b. terzîyenî (m)
verdayene terzî, -ye: b. terzî, -ye
tena verdîyayene: b. tena terzîxane (n): b. terzîxane (n)
verdîyayene tes (n): b. teş (n)
tenabîyayîş (n): b. tenabîya tesa (n): b. teşan, -e
yîş (n) tesa bîyayene: b. teşan bî-
tenaverdayîş (n): b. tenaver- yene
dayîş (n) tesabîyayîş (n): b. teşanbîya-
yîş(n) tevdayene: karıştırmak
tesan, -e: b. teşan, -e tevdayîş (n): karıştırma
tesan bîyayene: b. teşan tevernayîş (n): sertçe tartışma
bîyene tevter: hepsi, tümü
tesanbîyayîş (n): b. teşanbî- tevter pîya: hep birlikte, tü
yayîş (n) mü birlikte
tesanen (in): b. teşanenî (m) tewdayene: b. tevdayene
teşanenî (m): b. teşanenî (m) tewdayîş (n): b. tevdayîş (n)
tesanîye (m): b. teşanî (m) tewerîte kerdene: b. temîyan
tesîr (n): b. tesîr (n) kerdene
teş (n): susuzluk (susamış olma tewgerayene: hareket etmek
durumu) tewgerayîş (n): hareket etme
Ma teş de merdî! (Susuz tewodayene: b. tevdayene
luktan öldük!) tewodayîş (n): b. tevdayîş (n)
teşan, -e: susak (susamış olan) tewran, -e: b. tewran, -e
teşan bîyayene: b. teşan tewranîye (m): b. tewranîye (m)
bîyene tew ran îye guretene: b.
teşan bîyene: susamak tewranîye girewtene
teşanbîyayîş (n): susama tewranîye kotene: b. tew-
teşaney (m): b. teşanî (m) ranîye kewtene
teşanenî (m): susuzluk (susa tewranîye pira nîstene: b.
mış olma durumu) tewranîye pira niştene
teşani (m): b. teşane (m) tepîya: b. tepîya
teşanî (m): susuzluk (susamış tepya: b. tepîya
olma durumu) tey: b. tey-I, tede
teşanîye (m): susuzluk (susa tey vetene: b. tey vetene,
mış olma durumu) tede vetene
teşt (n): b. teşt (n) tey vejîyayene: b. tede ve-
teştare (n): b. teştare (n) jîyayene
teştarî ra pey: b. teştareyî teyara (m): b. teyara (m)
ra pey teyna: b. tena
teştarî ra ver: b. teştareyî teyr, -e: b. teyr, -e
ra ver teyşan, -i: b. teşan, -e
teştî (n): b. teşt (n) teyşan bîyayene: b. teşan
teşûn, -i: b. teşan, -e bîyene
teşûn bîyayene: b. teşan teyşanbîyayîş (n): b. teşanbî
bîyene yayîş (n)
teşûnbîyayîş (n): b, teşanbî teyşane (m): b. teşanî (m)
yayîş (n) teyvejîyayış (n): b. tedevejî-
teşûne (m): b. teşanî (m) yayîş (n)
teşûnî (m): b. teşanî (m) teyvetiş (n): b. tedevetiş (n)
tetew: b. tevter Thîmbu (n): Thimbu
ti-I (m, n, z): l)sen 2)b. to (m, n, z) kilaw a/kulika tiftikene
ti nevana ke: meğer, me (m): tiftik külah
ğerse tiftike (m): l)külah, başlık 2)b.
ti nevanî ke: meğer, me tiftik (n)
ğerse tiftiki (m): b. tiftike (m)
ti vaje: sen söyle tiftikin, -e: tiftikli
ti vana qey: sanki tige: b. tîke-I
ti vanî qey: sanki tihal, -e: b. tal, -e-I
ti-II (m, n, z): b. ey (n, z), aye tik-I (TE): tık
(m, z) tik-II:b.tek
ti ra: b. ey ra, aye ra tik-tena: b. tek-tena
ti ra pey: b. ey ra pey, aye tik-tene: b. tek-tena
ra pey tik-tenya: b. tek-tena
ti-III: b. tu-II tik-tena: b. tek-tena
tib (n): tıp tik-teyna: b. tek-tena
tibe edlî (n): adli tıp tika (n): b. tîya (n)
| tibet (n): b. tebîet (n) tike: b. tîke-I
| tif-I (n): ocak (ateş yakılan veya tikî: b. tîke-I
| gazla yakılan) tikîe: b. tîke-I
tife adirî (n): ocak (ateş ya tikîtenya: b. tekûtena
kılan veya gazla yakılan) tiknayene (TE): tıklamak
| tif-II (n): b. tu-III (n) Bitikne! (Tıkla!) (TE)
tif kerdene: b. tu kerdene tikûtena: b. tekûtena
t i f ... sawitene: b. tu ... sa- tikûtene: b. tekûtena
witene tikûtenya: b. tekûtena
tif ... sawitiş: b. tu ... sa- tikûteyna: b. tekûtena
witiş tikûtena: b. tekûtena
tifaye (m): ocak (ateş yakılan tikûteyna: b. tekûtena
veya gazla yakılan) tikye: b. tîke-I
' tifik (n): b. tiftik (n) til (n): tepe
Q tifike (m): baca tilay: b. tillayî
" tifiki (m) b. tifike (m) tilf (n): b. tilif (n) .
: tifî (ıi): b. tu (n) * tilif (n): küpse
I tifî kerdene: b. tu kerdene tilla: b. tillayî
| t if î... sawitene: b. t u ... sa- tillahî: b. tillayî
| witene tillay: b. tillayî
tifî ... sawitiş: b. tu ... sa- tillayî: tallahi
witiş tilley: b. tillayî
tifîkerdiş (n): b. tukerdiş (n) tilm (n): çıngıl, cıngıl, şıngıl
tifkerdiş (n): b. tukerdiş (n) (salkım parçası, küçük sal
Tiflîs (n): Tiflis kım)
tiftik (n): tiftik tilmik (n): çıngıl, cıngıl, şıngıl
(salkım parçası, küçük sal tira bîyene: koparılmak
kım) tira dayene: -e sürmek
tilpe hewrî (n): bulut kümesi tira dîyayene: -e sürülmek
tilpi (m): b. tirewe (m) tira kerdene-I: koparmak
tiltili (n): doruk, şahika, zirve tira kerdene-II: b. ... ra
tiltilik(n): doruk, şahika* zirve kerdene
tim: sürekli, daima, hep, her tira sawitene: -e sürmek
zaman tira sawîyayene: -e sürül
tim-tim: b. timûtim mek
timanî (zh): b. tumanı (zh) tira soynayene: -e sürmek
timane kirrî (zh): b. tuma- tira soynîyayene: -e sürül
ne kirrî (zh) mek
timane qolî (zh): b. tumane tira şîyayene: b. ... ra şî
qolî (zh) yene
timi: b. tim tiraameya (m): b. ciraameya
timin, -e-I: sürekli (m), ciraameyîye (m)
timin-II (n): 32 kg ağırlığında tiraameye (n): b. ciraameye (n)
bir tahıl ölçüsü tirabîyayiş (n): koparılma
timî: b. tim tirafe (m): köz yığını
timo: b. tim tirakerdiş-I (n): koparma
timonî (zh): b. tumanı (zh) tirakerdiş-II (n): b. ... raker-
timû: b. tim diş
timûn (zh): b. tumanî (zh) tiramî (m): köz yığını
timûıiî quel (zh): b. tuma tirasoynaye (n): sürülü
ne qolî (zh) tirasoynayîye (m): sürülü
timûnî (zh): b. tumanî (zh) tiraş (n): tıraş
timûtim: sürekli, daima, hep, tiraş kerdene: tıraş etmek
her zaman tiraşe erdîşe: sakal tıraşı
timûtimin: sürekli tiraşe porî/gijikî/sereyî:
tine: b. tena saç tıraşı :.
tinya: b. tena tiraşîyayîş (n): b .... raşîy ayîş
tip: b. top tiraşkerdiş (n): tıraş etme
tip pîya: b. top pîya tiraxtor (n): b. traktöre (m)
tipînî: b. topîne tiraynaya (m): b. tirenayîye
tir (n): b. tewir (n) (m), tirenaya (m)
o tir: b. o tewir tiraynaye (n): b. tirenaye (n)
-tir (sf): “daha” anlamı veren tir aynayene: b. tirenayene
bir sonek tiraynayîş (n): b. tirenayîş (n)
Ti ey ra zaftir zanî. (Sen tirew (m): b. tirewe (m) .
ondan daha çok biliyorsun.) tirewe (m): turp
tir perarey (n): bugünden ön tirewi (m): b. tirewe (m)
ceki dördüncü gün tireynaya (m): b. tirenayîye
tireynaye
(m), tirenaya (m) tiro kerdene: b. ... ro ker
tireynaye (n): b. tirenaye (n) dene
tireynayene: b. tirenayene tiro rînayene: bandırmak
tireynayîş (n): b. tirenayîş (n) tiro şîyayene: b. ... ro şî
tire: acaba yene
tirenaya (m): kavrulmuş olan tiro vetene: bandırmak
(nohut vb. için) tiro war kerdene: b. ... ro
tirenaye (n): kavrulmuş olan war kerdene
(nohut vb. için) tirocen a yîş (n): l)b. ... ro
tirenayene: kavurmak cenayîş 2)bandırma
tirenayîş (n): kavurma tirocenitiş (n): bandırma
tiren ayîye (m): kavrulmuş tirokerdiş (n): b. ... rokerdiş
olan (nohut vb. için) tirorînayîş (n): bandırma
tirene (n): b. terne (n) tiroşîyayîş (n): b. ... roşîyayîş
tireqet (n): b. terîqet (n) tirovetiş (n): bandırma
tirew (m): b. tirewe (m) tirow (m): b. tirewe (m)
tirî (m): üzüm tirowarkerdiş (n): b. ... ro-
tirk, -e: Türk warkerdiş (n)
tirkî (m): Türkçe tirp-I (n): tepe
tirkîtîye (m): Türklük tirp-II (m): b. tirewe (m)
Tirkîya (m): Türkiye tirpan (m): b. tirpane (m)
tirkîye (m): Türklük tirpan kerdene: tırpanla
Tirkm enîstan (n): Türkme mak
nistan tirpancenî (m): b. tirpanke-
tirkperest, -e: Türkçü şî (m) .
tirkperestîye (m): Türkçülük tirpancî, -ye: b. tirpankeş, -e
tirkperwer, -e: Türkçü tirpancîtî (m): b. tirpankeşî (m)
tirkperwerîye (m): Türkçülük tirpancîtîye (m): b. tirpan
tirm (n): b. term-I (n) keşî (m)
tirmix (m): b. tirmixe (m) tirpancîye (m): b. tirpanke
tirmixe (m): tırmık şî (m)
tirmixi (m): b. tirmixe (m) tirpancîyîye (m): b. tirpanke
tirnawîda (m): b. tornavida (m) şî (m)
tirnaya (m): b. tirenayîye (m), tirpançenî (m): b. tirpanke-
tirenaya (m) şî (m)
tirnaye (n): b. tirenaye (n) tirpançî, -ye: b. tirpankeş, -e
tirnayene: b. tirenayene tirpançîtî (m): b. tirpankeşî (m)
tirnayîş (n): b. tirenayîş (n) tirpançîtîye (m): b. tirpanke-
tirnefes (n): nefes darlığı şî (m) y
tiro cenayene: l)b . ... ro cena- tirpane (m): tırpan
yene 2)bandırmak tirpani (m): b. tirpane (m)
tiro cenitene: bandırmak tirpankeş, -e: tırpancı
tirpankeşî (m): tırpancılık tirşim: biraz
tirpankeşîye (m): tırpancılık tirşî (m): l)ekşilik 2)turşu
tirpe (m): b. tirewe (m) tirşî degirew tene: turşu
tirpi (m): b. tirewe (m) kurmak
tirponi (m): b. tirpane (m) tirşî deguretene: b. tirşî
tirpûn (m): b. tirpane (m) degirewtene
tirpûnçî (n, m): b. tirpankeş, -e tirşî deguritene: b. tirşî
tirpûnçîye (m): b, tirpanke degirewtene
şî (m) tirşî degurotene: b. tirşî
tirr (n): dik yamaç, yar, uçurum degirewtene
tirramî (m): b. tiramî (m) tirşî ronayene: turşu kur
tirranî (m): b. tiramî (m) mak
tirrî (m): koyun kuyruğu tirşî virastene: b. tirşî vi-
tirrîye (m): koyun kuyruğu raştene
tirs-I (n): kalkan tirşî viraştene: turşu kur
tirs, -e-II: tirş, -e mak
tirsik (m): b. tirşike (m) tirşîye (m): ekşilik .
tirsike (m): b. tirşike (m) tirşo (n): b. tirşî-2 (m)
tirş, -e: ekşi tirşo degirotene: b. tirşî
tirş û tal, -e: aşırı ekşi degirewtene
tirş û tiloq, -e: aşırı ekşi tirşo degirowtene: b. tirşî
tirş û tuloq, -e: b. tirş û ti- degirewtene
loq, -e tirşo ronayîne: b. tirşî ro
tirş (m): b. tirşe (m) nayene
tirşe (m): l)ekşili bir yemek tirşok (n): b. tirşike (m)
2)düğün yemeği (topluca ye tirteli (n): b. tiltili (n), tiltilik (n)
nir) tirtir (n): b. tertul (n)
tirşey (m): b. tirşîye (m), tir- tiştare (n): b. teştare (n)
şî (mX tiştarey: b. teştarey
tirşe (m): b. tirşîye (m), tir- tiştîrî: bir-iki yaşındaki keçi
şî (m) yavrusu, çebiç, çepiç
tirşenî (m): ekşilik titûn (n): b. tutin (n)
tirşi-I (m): b. tirşe (m) tivrik (n): b. tevrik (n) .
tirşi-II (n): b. tirşî-2 (m) tiwa (n): b. teba (n)
tirşik (m): b. tirşike (m) tiway: b. tebaye
tirşike (m): l)ekşili bir yemek tiwalet (n): b. tuwalet (n)
2)düğün yemeği (topluca ye tiwer (n): b. teber (n)
nir) 3)kuzukulağı . tixtor (n): b. doktor, -e
tirşiki (m): b. tirşike (m) tizba (m): b. tezbîhe (m)
tirşing (m): b. tirşike-3 (m) tizbe (m): b. tezbîhe (m)
tirşinge (m): b. tirşike-3 (m) tizbehe (m): b. tezbîhe (m)
tirşingi (m): b. tirşike-3 (m) tizbehi (m): b. tezbîhe (m)
tizbihi (m): b. tezbîhe (m) tîke-I: biraz, az
tizike (m): anüs çıkıntısı tîke-II (m): b. tîkîye (m)
tîc (m): b. tîje (m) tîkgoşe (n): dikdörtgen
ticaret (n): ticaret tîkhoke (m) dik açı
tice (m): b. tîje (m) tîkhokin, -e: dik açılı
tîci (m): bVtîje (m) tîkî (m): diklik
tîci (n): b. tîjin (n) tîkîye (m): diklik
tîcin, -e: b. tîjiiı, -e tîllayî: b. tillayî
tîdir: b. tede tîmar (n): tımar (hayvan için)
tîdir pîya: b. tede pîya tîmar kerdene: l)tımar et
tîesa (n): b. teşan, -e . mek 2(mecazen) dayak at
tîesa bîyene: b. teşan bîye mak, dövmek, kötek atmak
ne tîmsah, -e: timsah
tîesabîyayîş (n): b. teşanbîya- tîna: b. tena
yîş(n) tînc (m): b. tîje (m)
tîesanîye (m): b. teşanî (m) tînce (m): b. tîje (m)
tîeşt (n): b. teşt (n) tînci (m): b. tîje (m)
tîetor: b. tevter tînci (n): b. tîjin (n)
tîfo (n): tifo, karahumma tînçin, -e: b. tîjin, -e
tîfus (n): tifüs, lekelihumma tîpa: b. tepîya
tîj-I: b. tuj, -e tîpîya: b. tepîya
tîj bîyayene: b. tuj bîyene tîr (m): İ)b. tîre (m) 2)b. tîrî-I
tîj kerdene: b. tuj kerdene (m), tîrîya nanî (m)
tîj-II (m): b. tîje (m) Tîrana (m): Tiran
tîjbîyayîş (n): b. tujbîyayîş (n) tîraqtori (m): b. traktöre (m)
tîje (m): l)güneş 2)güneş veya tîre-I (m): l)ok 2)b. tîrî-I (m),
ay ışığı 2)güneş ısısı tîrîya nam (m) 3)b. tîrîye (m)
Tîje akewte. (Güneş doğ tîra alete (m): saban oku,
du.) karasaban oku
Tîje eşt. (Güneş doğdu.) Hra çite (m): b. tîra alete (m)
tîje (m): b. tujîye (m), tujî (m) tîra hangaje (m): b. tîra
tîji (m): b. tîje (m) hengazî (m)
tîj i (n): b. tîjin (n) tîra hengajî (m): b. tîra
tîjin, -e: güneşli hengazî (m)
tîjî (m): b. tîje (m) tîra h en gazî (m): saban
tîjkerdiş (n): b. tujkerdiş (n) oku, karasaban oku
tik, -e: dik tîre-II (m): l)kolik (tıpta) 2)san-
tîkane: dikey cı 3)sızı
tîkey goştî (n): b. tîkeye goş- tîra m ad eyî (m): mide
tî (n) krampı
tîkeye goştî (n): et parçası, tîra madî (m): b. tîra made
kuşbaşı et yî (m)
tîkey (m): b. tîkîye (m) tîra mîyaneyî (m): bel ağrısı
tîtûvîtin
tîra mîyanî (m): b. tîra mî- tîtevîtkerdiş (n): b. tîtûvît-
yaneyî (m) kerdiş (n)
tîra paştî (n); b. tîra pişti (m) tîtik-I (n): doruk, şahika, zirve
tîra piştî (m): sırt ağrısı tîtik-II (n): süs
tîre dekewtene: l)sancılan- tîtikin, -e: süslü, şık
mak 2)sızlamak tîtikin bîyene: şıklaşmak,
tîre kerdene: l)sancı ver şık olmak
mek, sancımak 2)sızlamak tîtikin kerdene: şıklaştır
tîreja hewz û keşke (m): gök mak
kuşağı, alkım, ebekuşağı, tîtikinbîyayîş (n): şıklaşma
ebemkuşağı, eleğimsağma, tîtikinkerdiş (n): şıklaştırma
hacılarkuşağı, yağmurkuşa- tîtikîyaya (m): süslü
ğı, alaimisema tîtikîyaye (n): süslü
tîri (m): l)b. tîre (m) 2)b. tîrî-I tîtildyayene: süslenmek (baş
(m), tîrîya nanî (m) 3)tîrî- kası tarafından süslenmek)
ye (m) tîtikîyayîş (n): süslenme (baş
tîri dekewtene: b. tîre de- kası tarafından süslenme)
kewtene tîtikîyayîye (m): süslü
tîri dekotene: b. tîre de- tîtiknaya (m): süslü
kewtene tîtiknaye (n): süslü
tîri kardene: b. tîre kerde- tîtiknayene: süslemek
ne tîtiknayîş (n): süsleme
tîrî-I (m): l)oklava 2)merdane tîtiknayîye (m): süslü
3)örgü şişi tîtovît,(n): b. tîtûvît (n)
tîrîya nanî (m): Doklava tîtovît bîyene: b. tîtûvît
2)merdane bîyene
tîrî-II (m): b. tirî (m) tîtovît kerdene: b. tîtûvît
tîrîye (m): örgü şişi kerdene
tîşort (n): tişört tîtovîtbîyayîş (n): b. tîtûvîtbî-
tîştîrî: b. tiştîrî yayîş(n)
tît (n): süs tîtovîtin, -e: b. tîtûvîtin, -e
tîtal (n): yakışıklı, keleş tîtovîtkerdiş (n): b. tîtûvît-
tîtal bîyene: yakışıklı ol kerdiş (n)
mak tîtûvît (n): süs püs
tîtâlbîyayîş (n): yakışıklı olma tîtûvît bîyene: süslenmek
tîtevît bîyene: b. tîtûvît bî- (başkası tarafından süslen
yene mek
tîtevît kerdene: b. tîtûvît tîtûvît kerdene: süslemek
kerdene tîtûvîtbîyayîş (n): süslenme
tîtevîtbîyayîş (n): b. tîtûvîtbî- (başkası tarafmdatı süslen
yayîş (n) me)
, tîtevîtin, -0: b. tîtûvîtin, -e tîtûvîtin, -e: süslü püslü
tîtûvîtkerdiş (n): süsleme to girotene: b. tewe girew-
tîxe (m): tınaz, malama tene
tîya (n): bura, burası to-III (n): kaymak
tîya geyrayîne: b. tewgera- to vetene: b. tiro vetene
yene toa (n): b. teba (n)
tîyageyrayîş (n): b. tewge- Togo (n): Togo
rayîş (n) tohol, -e: b. tal, -e-II
tîyare (n): b. teyara (m) tohol kerdene: b. tal ker
tîyatro (n): tiyatro dene
tîye-I (n): b. tîya (n) toker (m): b. tekere (m)
tîye-II (m, n, z): l)b. to (m, n, Tokyo (n): Tokyo /
z) 2)b. ti (m, n, z) tol, -e: b. tal, -e-II
tîyedest: b. tedest tol kerdene: b. tal kerdene
tîyel (n): b. tel (n) tola (n): b. tuxla (m)
tîyemîyû kerdene: b. temî- toldir (n): kalçanın alt bölümü
yan kerdene tole-I (n): l)kabuk 2)yara ka
tîyemîyûn kerdene: b. temî- buğu 3)kaymak
yan kerdene tole eştene: kavlamak, ka
tîyetor: b. tevter buğu kabarıp dökülmek, ka
tîyeşt (n): b. teşt (n) buğu kabarıp soyulmak
tîyo geyrayîne: b. tewgera- tole kerdene: kabuğunu
yene soymak .
tîyodayene: b. tevdayene tole ser de kerdene: kabu
tîyodayîş (n): b. tevdayîş (n) ğunu soymak
tîyogeyrayîş (n): b. tewgera- tole sero kerdene: kabuğu
yîş (n) nu soymak
tîyşan, -i: b. teşan, -e toleye pîyanzî (n): b. toleye
tîyşan bîyayene: b. teşan pîyazî (n)
bîyene toleye pîyazî (n): kuru so
tîyşanbîyayîş (n): b. teşanbî ğan kabuğu
yayîş (n) tole-II (m): çir (kurutulmuş ka
tîyşane (m): b. teşanî (m) yısı)
tîzba (m): b. tezbîhe (m) tolebisk (n): b. tolebişk (n)
tîzbe (m): b. tezbîhe (m) tolebiske (n): b. tolebişk (n)
tîzbih (m): b. tezbîhe (m) tolebişk (n): gonca, konca
tîze (m): b. tîje (m) Tolebişkî rabilîyaye. (Gon
tîzin, -e: b. tîjin, -e calar açılmış.)
tîzî (m): b. tîje (m) toleeştiş (n): kavlama
to-I (m, n, z): l)sen 2)b. ti-1 (m, toleke (m): b. tolike (m)
n,z) ' tolenî (m): b. talenî (m)
to-II (m, nm): b. tewe-I (m) tolebisk (n): b. tolebişk (n)
to degirotene: b. tewe de- tolen (m): b. talenî (m)
girewtene
tolif (n): yara kabuğu tonînî: b. tayene
tolif girey dayene: b. tolif tonqe (n): b. toqe (n) ,
gire dayene tontir (n): b. tantûr (n)
tolif gire dayene: kabuk tontirot (n): b. tentürdiyot (n)
bağlamak (yara için) tontur (n): b. tentürdiyot (n)
tolik-I (n): kabuk tonturot (n): b. tentürdiyot (n)
tolik eştene: kavlamak, ka tonzi (n): b. tajî (n), tazî (n)
buğu kabarıp dökülmek, ka tonzî (m): b. tajîye (m), tazi
buğu kabarıp soyulmak ye (m)
tolik-II (m): b. tolike (m) top-I: bütün, hep, hepsi, tüm,
tolike (m): ebegümeci topu (tümü)
tolikeştiş (n): kavlama top bîyene: toplanmak
toliki (m): b. tolike (m) top kerdene: toplamak
tolîye (m): b. talîye (m) top pîya: hep birlikte, tümü
tollik (m): b. tolike (m) birlikte
tom-I: b. tam, -e-I top-II (m): b. tope (m)
tom-II (n): b. tehm (n) topa kilîtî (m): kilit (asma ki
tom kerdene: b. tehm ker lit)
dene topa kîlitî (m): b. topa kilî
tomare (m): b. damare (m) tî (m)
tomatese (m): domates topbîyayîş (n): toplanma
tomkor, -e: b. tehmkor, -e tope (m): balyoz
tomkoren (m): b. tehmkore- topike (m): tekne
nî (m) topîç (n): tokaç
tomkorî (m): b. tehmkorî (m) topîne: tümü, hepsi, topu; tü
tomkorîye (m): b. tehmkorî- münü, hepsini
ye (m) topînî: b. topîne
tomnayene: b. tehmnayene topkerdiş (n): toplama
tomserd, -e: b. tehmserd, -e toq-I (m): b. tewqe-I (m)
tomserdîye (m): b. tehmser- toq-II (n): b. tewq-I (n)
dîye (m) toqa (m): b. toqe (n)
ton (n): b. don (n) toqe (n): toka (saç için)
tonayîş (n): b. tanayîş-I (n) toqi (m): b. tewqe-I (m)
tone (m): ton toqif (n): b. tewqîf (n)
toneki (m): b. tûnike (m) toqmaq (n): tokmak, soku tok
toner (n) (TE): karartıcı, toner, mağı, dibek tokmağı
toz mürekkep tor (n): b. torre (m)
tone: l)b. tene-12)b.tay 3)b.tator: b. tewr
ye tor teber: b. tewr teber
Tonga (m): Tonga Adaları tor verî: b. tewr vere
toni (m): b. tanî-I (m) tor ver: b. tewr vere
tonî: l)b. tene-12)b.tay 3)b.ta- toraq (n): çökelek
ye
toraqo kewik (n): küflü çö tosa hamamî (m): b. tasa
kelek hemamî (m)
toragin, -e: çökelekli tosi (m): b. tase (m)
toragine (m): bir çeşit gözleme tosike (m): b. tasike (m)
toragîn (m): b. toragine (m) tösle (n): b. torsele (n)
torbe (n): b. tewre (n) tost (n): tost (n)
torcen (n): b. tuwerzîn (n) totaliter, -e: totaliter
torç (n): b. teraş-I (n) tov (n): tohum
tore-I (n): balta (büyük balta) tov eştene: tohum serpmek,
tore-II: b. tewir tohum ekmek (tahıl için)
na tore: b. no tewir tov kerdene: tohum serp
o tore: b. o tewir mek, tohum ekmek (tahıl ^
tore-III (n): b. tewre (n) için)
tore-IV (m): b. torre (m) tovetiş (n): b. tirovetiş (n)
tören (n): b. terne (n) tow (m): b. tewe (m)
tor ge (m): dolu tow girotene: b. teWe gi-
torgi (m): b. torge (m) rewtene
tori (n): b. tewre (n) towa (n): b. teba (n)
tori (m): b. torre (m) towik (n): b. tawug (n)
torim , -e: deve yavrusu towike (m): b. tawe-I (n)
torin, -e: b. torn, -e towg (n): b. tewg-I (n)
torjen (n): b. tuwerzîn (n) towqe (n): b. toge (n)
torn, -e: torun towgi (m): b. dewge (m)
tornavida (m): tornavida tow q a... şîyayene: b. dew-
tornevîda (m): b. tornavida (m) g a ... şîyene
tomevîde (m): b. tornavida (m) tow gif (n): b. tew gîf (n)
tornawîda (m): b. tornavida (m) towqişîyayîş (n): b. dewqeşî-
torni (in): b. torne (m) yayîş(n)
torr (m): b. torre (m) towre (n): b. tewre (n)
torre (m): l)ağ, şebeke 2)süz- toxim-I (n): tohum
geç, süzek toxim denayene: tohum ek
torri (m): b. torre (m) mek
torsele (n): dolu toxim denayene: b. toxim
torsle (n): b. torsele (fi) denayene
torta (m): turta toxim estene: b. toxim eş
tortor (n): b. doktor, -e tene
torve-I (n): b. tewre (n) toxim eştene: tohum serp
torve-II (m): b. derbe (m) mek, tohum ekmek (tahıl
torzen (n): b. tuwerzîn (n) için)
torzîle (n): ufak taneli dolu ,t toxim eşteni: b. toxim eş
torzîn (n): b. tuwerzîn (n) tene
tose (m): b, iaşe (m) toxim eyşteni: b. toxim eş
tene
tox im k erd en e: tohum tu derbe: asla, hiçbir za
serpmek, tohum ekmek (ta man; hiç, katiyen
hıl için) tu derbi: b. tu derbe
toxim ronayene: tohum ek tu kes: hiç kimse
mek tu-III (n): tükürük
toxim vistene: tohum serp tu kerdene: tükürmek
mek, tohum ekmek (tahıl tu ... sawitene: tükürükle-
için) mek
toxim visteni: b. toxim vis- t u ... sawitiş: tükürükleme
tene tua (n): b. teba (n)
toxim-II (n): b. taxim-I (n) tual-I (m): b. tole-II (m)
toximo viraşte (n): b. taxi- tual-II (n): b. tole-I (n)
mo viraşte (n) tual eştene: b. tole eştene
toximdayîş (n): yarıcılık siste tual kerdene: b. tole ker
minde taraflardan birinin dene
tohumu vermesi/karşılaması tual sero kerdene: b. tole
toximek (n): meni sero kerdene
toxlî, -ye: besili, semiz tuale-I (m): b. tole-II (m)
toxme (n): dokuma tuale-II (n): b. tole-I (n)
toxtor (n): b. doktor, -e tuale eştene: b. tole eştene
toxum (n): b. toxim-I (n) tuale kerdene: b. tole ker-
toy: l)b. tay 2)b. taye dene
toye: b. tebaye, teba tuale sero kerdene: b. tole
toy§: b. tayâ sero kerdene
toyî: b. tayâ tualey pîyûnzî (m): b. tole-
toyînî: b. tayene ye pîyazî (n)
tozike (m): taneleri küçücük tualeeştiş (n): b. toleeştiş (n)
olan kar tualeştiş (n): b. toleeştiş (n)
Trablûse Rojawanî (n): Batı tuali (n): b. tole-I (n)
Trablus
trahom (n): trahom
trajedi (m): trajedi
tuali eştene: b. tole eştene
tuali kerdene: b. tole ker-
dene
m
,
traktör (n): b. traktöre (m) tuali sero kerdene: b. tole

traktöre (m): traktör sero kerdene
transîtîf: geçişli tualieştiş (n): b. toleeştiş (n)
traqtore (m): b. traktöre (m) tuap (m): b. tope (m)
traqtori (m): b. traktöre (m) tube (m): tüp
trigonometri (n): trigonometri tüberküloz (n): verem, tüber
tu-I (m, n, z): l)b. to (m, n, z) küloz
2)]b. ti (m, n, z) tue (m, n, z): b. to (m, n, z)
tu-II: hiç, hiçbir, tek tuep (m): b. tope (m)
No tu aqil nîyo. (Bu hiç tuer (m): b. torre (m)-
akıl/akıllıca değil.)
tueraq (n): b. toraq (n) tûkûtenya: b. tekûtena
tuerg (m): b. torge (m) tul (n): tül
tuem (n): b. tom tule (n): b. tuxla (m)
tuerr (m): b. torre (m) tulimpa (m): b. tulumba
tuersele (n): b. torsele (n) tulpe hewrî (n): b. tilpe hew-
tuexim (n): b. toxim (n) rî (n)
tuexim eştene: b. toxim tulpe horî (n): b. tilpe liew-
eştene rî(n)
tuf (n): b. tu-III (n) tulpizike (m): kabarcık (tıpta)
tuf kerdene: b. tu kerdene tulpizîyayene: kabarcık oluş
t u f ... sawitene: b. t u ... sa- mak (tıpta), şıklak olmak ^
witene tulpiznayene: kabarcık oluş
tuf... sawitiş: b. t u ... sawi- turmak (tıpta)
tiş tulumba (m): tulumba
tufkerdiş (n): b. tukerdiş (n) tulume (m): tulum (göğüs ve
tuî (m): b. tüye (m) pantolon bölümü bitişik giy
tuîy (m): b. tüye (m) si)
tuj; -e: l)acı 2)keskin, sivri tulumpa (m): b. tulumba
tuj bîyene: keskinleşmek, tulxe (n): b. tuxla (m)
sivrilmek tum-I (n): tepe
tuj kerdene: keskinleştir tum-II: b. tim
mek, keskinletmek, sivrilt tumangewreyî (zh): külotlu
mek çorap
tujbîyayîş (n): keskinleşme, tumanî (zh): don (uzun don) tu
sivrilme man; külot, kısa don
tujenî (m): b. tujenî (m) tumane kilmî (zh): külot,
tujey (m): b. tujîye (m), tujî (m) kısa don
tuje (m): b. tujîye (m), tujî (m) tumane kirrî (zh): külot, kı
tujenî (m): l)keskinlik 2)acılık sa don
tuji (m): b. tuje (m) tumane qolî (zh): külot, kı
tujike çarixî (n): çank burnu sa don
tujike solî (n): ayakkabı turne (m): ot ve otsu bitkilerin
burnu bir tanesi
tujin, -e: acılı tumi (m): b. tume (m)
tujî (m): l)keskinlik 2)acılık turno: b. tim
tujîye (m): l)keskinlik 2)acılık tumonî (zh): b. tumanî (zh)
tujkerdiş (n): keskinleştirme, tumone kilmî (zh): b. tu
sivriltme - mane kilmî (zh) ,
tuk (n): apış arası kılları tumone qolî (zh): b. tuma
tuk-tena: b. tek-tena ne qolî (zh)
tukerdiş (n): tükürme tumor (n): ur, tümör
tukûtena: b. tekûtena tumû: b. tim
tuzba
tumûn (zh): b. tumanî (zh) tut ver şîyayene: b. tut ver
tumûn kîlm (zh): b. tuma- şîyene
ne kilmî (zh) tut ver şîyene: düşük yap
tumûnî kilmî (zh): b. tuma- mak
ne kilmî (zh) tutin (n): tütün
tun, re: acı tutmaç (n): tutmaç
tünel (m): b. tünele (m) tutun (n): b. tutin (n)
tünele (m): tünel tutûn (n): b. tutin (n)
tuney (m): b. tunî (m), tunîye (m) tuvalet (n): b. tuwalet (n)
tuni (m): b. tune (m) Tuvalu (n): Tuvalu
tuniki (m): b. tûnike (m) tuwa (n): b. teba (n)
tunin, e: acılı tuwalet (n): yüznumara, ayak
tunî (m): acılık yolu, apteshane, hela, ka
tunîye (m): acılık demhane, kenef, meniişha-
tup (n): b. tube (m) ne, tuvalet
tüpe (m): b. tube (m) tuw aleto alafranga (n):
tur (n): b. tewir (n) alafranga tuvalet
o tur: b. o tewir tuweraq (n): b. toraq (n)
turaq (n): b. toraq (n) tuwerge (m): b. torge (m)
turbane (riı): türban tuweri (m): b. tüyere (m)
tur e (m): b. türe (m) tuwerzin (n): b. tuwerzîn (n)
tura m eybe (m): b. tûra tuwerzî (n): b. tuwerzîn (n)
mewe (m) tuwerzîn (n): l)balta (büyük
tura meybi (m): b. tûra me- balta) 2)kazma
we (m) tuwerzîyen (n): b. tuwerzîn (n)
ture meyvi (m): b. tûra me- tuwerzyen (n): b. tuwerzîn (n)
we (m) tuxla (m): tuğla
ture rînayene: b. tiro rînaye- tuxle (n): b. tuxla (m)
ne tuxum (n): b. toxim-I (n)
turerînayîş (n): b. tirorîna- tuy (m, nm): b. tüye (m, nm) -
yîş (n) tuya tirşi (m): b. tuya tir- a
turik (n): torba . şe (m) .
turnavîda (m): b. tornavida (m) tüye (m, nm): dut
turr (n): b. tirr (n) tuya tirşe (m): ekşi dut
turşi (n): b. tirşî (m) tüyer (m): b. tüyere (m)
turşî (n): b. tirşî (m) tüyeri (m): b. tüyere (m)
turşu (n): b. tirşî (m) tüyere (m): dut ağacı
turturik (n): anüs çıkıntısı tuyi (m, nm): b. tüye (m, nm)
tusk, -e: b. tuşk, -e tuz, -e: b. tuj, -e
tuşk, -e: bir-iki yaşındaki keçi tuz bîyene: b. tuj bîyene
yavrusu, çebiç, çepiç tuz kerdene: b. tuj bîyene
tut, -e: çocuk tuzba (m): b. tezbîhe (m)
tüzen
tüzen (m): b. tujenî (m) 3)b. taye
tuzenî (m): b. tujenî (m) tûnî-II (m): b. tunî (m), tunî-
tuzî (m): b. tujîye (m), tujî (m) ye (m)
tuzîye (m): b. tujîye (m), tujî (m) tûnînî: b. tayene
tuzmurik (n): kuyruksokumu tûnzi (n): b. tajî (n), tazî (n)
tû-I (z): l)b. to (z) 2)b. ti (z) tûnzî (m): b. tajîye (m), tazi
tû-II (m, nm): b. tüye (m, nm) ye (m)
tû-III (n, nm): b. tu-III (n) tûraq (n): b. toraq (n)
tû kerdene: b. tu kerdene türe (m): biçilmiş ekin demetini
tû ... sawitene: b. tu ... sa- bağlamakta kullanılan ve ot
witene su bitki veya ağaç dalından
tû ... sawitiş: b. t u ... sawi- yapılmış olan bağ
tiş tûra meybi (m): b. tûra me-
tûj, -e: b. tuj, -e we (m)
tûj bîyayene: b. tuj bîyene tûra mewe (m): tevek (asma
tûj kerdene: b. tuj k er teveği)
dene ture meyvi (m): b. tûra me-
tûjbîyayîş (n): b. tujbîyayîş (n) we (m)
tûjike çarixî: b. tujike çari- tûrik (n): b. turik (n)
xî(n) tûrp (m): b. tirewe (m)
tûjike solî (n): b. tujike so tûrzîn (n): b. tuwerzîn (n)
lî (n) tûşk, -e: b. tuşk, -e
tûj i (m): b. tujîye (m), tujî (m) tût, -e: b. tut, -e
tûjkerdiş (n): b. tujkerdiş (n) tûti (m): b. tute (m)
tûkerdiş (n): b. tukerdiş (n) tûtî, -ye: papağan
tûm (n): b. tehm (n) tûtîya terraqe (m): muhab
tûm kerdene: b. tehm ker bet kuşu
dene tûtîya xosebare (m): b. tû-
tûman (zh): b. turnam (zh) tîya xoşebere (m)
tûmanî (zh): b. tumanî (zh) tûtîya xoşebere (m): mu
tüme (m): b. turne (m) habbet kuşu
tûmnayîne: b. tehmnayene Tûx (n): Tatvan
tûmûn (zh): b. tumanî (zh) tûxla (m): b. tuxla (m)
tun, -i: b. tun, -e tûy: l)b. tay 2)b. taye
tûneki (m): b. tûnike (m) tûy (m, nm): b. tüye (m, nm)
tûney (m): b. tunî (m), tunî- tüye (m, nm): b. tüye (m, nm)
ye (m) tüyere (m): b. tüyere (m)
tûni (m): b. tanî-I (m) tûyî: b. taye
tûnike (m): cep tûyînî: b. tayene
tûniki (m): b.tûnike (m) tûyn : l)b. tene-I 2)b.tay
Tûnis (n): Tunus 3)b.taye
tûnî-I: l)b. tene-I 2)b.tay
u
uca (n): ora, orası una: b. wina
A uca ya. (O oradadır.) Unanîstan (n): b. Yunanis
O uca yo. (0 oradadır.) tan (n) •
ucdon (n): b. wijdan (n) unca (m): yonca
ucdûn (n): b. wijdan (n) unce (n): b. unca (m)
ücret (n): ücret under, -e: b. ön d er, -e
ucreto rojane (n): gündelik undi: b. hende
(günlük ücret), yevmiye ungur (m): b. engure (m)
ufqî, -ye: yatay unguri (m): b. engure (m)
uja (n): b. uca (n) ungur a m îçikan (m): b.
ujdan (n): b. wijdan (n) engura mîlçikan (m)
ujdon (n): b. wijdan (n) unix (n): b. anûx (n)
ujdûn (n): b. wijdan (n) üniforma (m): üniforma
ukârîtm): b. yuke (m) üniversite (m): üniversite
Ukrayna (m): Ukrayna Urdun (n): Ürdün
ulahî: b. willayî urs (n): b. ors (n)
ulayî: b. willayî urznayene: b. weriznayene
ule: b. willayî urznayiş (n): b. weriznayiş (n)
ulle: b. willayî usar (n): b. wisar (n)
ülser (n): ülser USB (m) (TE): USB
umbarik: b. bimbarek, -e uska (n): b. uca (n)
umbarken: b. bimbarek, -e uskera (m): b. uskura (m)
umbaz, -i: b. embaz, -e uskif (n): uskîf (n)
umbazey (m): b. embazîye (m) uskira (m): b. uskura (m)
Umman (n): Umman uskîf (n): yüksük
umr (n): b. emr-I (n) Uskup (n): Üsküp
umûmî: genel, umumi uskura (m): tas
usot
usot (n): b. îsot (n) utî bîyene: ütülenmek
usta (n): b. westa (n) utî kerdene: ütülemek
ustine (m): b. estune (m) uw (m): b. awe-I (m)
ustini (m): b. estune (m) uwdayîş (n): b. awedayîş (n)
ustonik (m): b. estaneke (m) uwdîyayîş (n): b. awedîya-
ustor, -e: b. estor, -e yîş (n) .
uşîre (m): l)değnek, asa 2)çu- uwe (m): b. awe-I (m)
buk (uzun ağızlık) uza (n): b. uca (n) .
uşna (m): b. wişna (m) uzaxe (m): b. ocaxe (m)
uşnayer (m): b. wişnayere (m) uzaxkor, -e: b. ocaxkor, -e
utî (m): ütü
A
û-I (n, z): b. o-î (n, z) ûm ayîşfahm kerdiş (n): b.

û-II (n, s): b. o-II (n, s) ameyîşfehmkerdiş (n)
û-III (ed): ve, ile ûmayîşheskerdiş (n): b. ame-
-û (sf): b. -an (sf) yîşheskerdiş (n)
ûca (n): b. uca (n) ûmayîşsînayîş (n): b. ameyîş-
ûcax (n): b. ocax (n) sînayîş (n)
ûcaxi (m): b. ocaxe (m) ûmayîşvatiş (n): b. ameyîşva-
Ûganda (m): Uganda tiş (n)
ûja (n): b. uca (n) ûmbaz: b. embaz, -e
Ûlan Bator (n): Ulan Bator ûmeyiş (n): b. ameyîş (n)
ûlandî: b. olandı ûmeyişkiştiş (n): b. ame-
ûllayî: b. willayî yîşkiştiş (n)
ûmare (m): b. hûmâre (m) ûmeyîne: b. ameyene
ûmari (m): b. hûmare (m) ûmeyîne fûmkerdene: b.
ûmaritene: b. hûmaritene ameyene fehmkerdene
ûmaritiş (n): b. hûmaritiş (n) û m eyîn e girn ayen e: b.
ûmartene: b. hûmaritene ameyene girenayene
ûmartiş (n): b. hûmaritiş (n) ûmeyîne paykerdene: b.
ûmayîne: b. ameyene ameyene paykerdene
ûmayîne fahmkerdene: b. ûmeyîne piraguretene: b.
ameyene fehmkerdene ameyene piragirewtene
ûmayîne heskerdene: b. ûmeyîne pînekerdene: b.
ameyene heskerdene ameyene pînekerdene
ûmayîne sînayene: b. ame ûmeyîne pîyeser: b. ame
yene sînayene yene peser
ûmayîne vatene: b. ame ûmeyîne potene: b. ame
yene vatene yene pewtene
û m eyîn e pû n ayen e: b. ûm eyîşpotiş (n): b. ameyîş
ameyene panayene pewtiş (n)
ûmeyîne qirbûnkerdene: ûmeyîşpûnayîş (n): b. ame-
b. ameyene qurbankerde- yîşpanayîş (n)
ne ûmeyîşsînayîş (n): b. ameyîş-
ûmeyîne rûmitene: b. ame- sînayîş (n)
yene ramitene ûmeyîşsotiş (n): b. ameyîş-
ûmeyîne sînayene: b. ame- sotiş (n)
yene sînayene ûmeyîşvatiş (n): b. ameyîş-
ûm eyîne utîkerdene: b. vatiş (n) '
ameyene utîkerdene ûm eyîşxem elnayîş (n): b.
ûmeyîne vatene: b. ame ameyîşxemilnayîş (n)
yene vatene ; ûmeyîşyoca (n): ameyîşyew-
ûmeyîne werdene: b. ame ca (n)
yene werdene ûmen (n): b. amen (n)
ûmeyîne yo ca: b. ameye ûmen bîyayene: b. amen
ne yew ca bîyene
... ûmeyîne: b. ... ameyene ûmen kerdene: b. amen
ûmeyîş (n): b. ameyîş (n) kerdene
... ûmeyîş: b .... ameyîş ûmenbîyayîş (n): b. amenbî-
ûmeyîşdeştiş (n): b. ameyîş- yayîş(n) *
deştiş (n) ûmenkerde (n): b. amenker-
ûmeyîşdeştiş (n): b. ameyîş- de (n)
deştiş (n) ûmenkerdiş (n): b. amenker-
ûmeyîşfûmkerdiş (n): b. ame- diş (n)
yîşfehmkerdiş (n) ûmîn (n): b. amen,(n)
ûmeyîşgirnayîş (n): b. ame- ûmîn bîyayene: b. amen
yîşgirenayîş (n) bîyene
û m ey îşk ijik k erd iş (n): b. ûmîn kerdene: b. amen
ameyîşkijikekerdiş (n) kerdene
ûmeyîşkijkerdiş (n): b. ame- ûmînbîyayîş (n): b. amenbî-
yîşkijkerdiş (n) yayîş (n)
ûmeyîşkiştiş (n): b. ameyîş- ûmînkerde (n): b. amenker-
kiştiş (n) de (n)
ûmeyîşpaykerdiş (n): b. ame- ûmînkerdi (n): b. amenker-
yîşpaykerdiş (n) de(n)
û m eyîşp iragu retiş (n): b. ûmînkerdiş (n): b. amenker-
ameyîşpiragirewtiş (n) diş(n)
û m ey îşp în ek erd iş (n): b. ûmnû (n): b. hamnan (n)
ameyîşpînekerdiş (n) ûmnûn (n): b. hamnan (n)
ûmeyîşpîyeser (n): b. ameyîş- ûmnûna (m): b. hamnana (m)
peser (n) ûmnûne (n): b. hamnane (n)
ûza
ûmnûnen, -e: b. hamnanen, -e ûncîyayene: b. ancîyayene
ûmnûnîn, -e: b. hamnanen, -e ûnculî, -ye: b. anculî, -ye
ûmnûnîye (m): b. hamnanî- ûnix (n): b. anûx (n)
ye (m) ûnîyayîş (iı): b. ewnîyayîş (n)
ûmvar: b. hember, -e; hem- biûnî: b. biewnî
v e r , -e bûnî: b. biewnî
-ûn (sf): b. -an (sf) ûntene: b. antene
ûna: b. wina ûntiş (n): b. antiş (n)
ûnasar: b. winasî, inasar ûnvar: b. hember, -e; hem-
ûnasaren, -i: b. winasî, -ye; ver, -e
inasaren, -e ûnyayîne: b. ewnîyayene
ûnawa: b. inahawa ûnyayîş (n): b. ewnîyayîş (n)
ûnayen: b. winasî, -ye; ina Ûrûgûay: Uruguay
saren, -e; inasar ûsar (n): b. wisar (n)
ûnayen: b. winasî, -ye; inasa ûstini (m): b. estune (m)
r e n , -e; inasar ûstor, -e: b. estor, -e
ûnayin: b. winasî, inasar ûsul (n): usul
ûnca: b. ancîna ûşîri (m): b. uşîre (m)
ûncax: b. ancax ûtîya (n): b. tîya (n)
ûncili (n): b. anculî (n) ûve (n): b. aver (n)
ûncilî, -ye: b. anculî, -ye ûver (n): b. aver (n)
ûncî: b. ancî ûver berdene: b. aver ber-
ûncîa: b. ancîna dene
ûncîna: b. ancîna ûwe (m): b. awe-I (m)
ûncîya: b. ancîna ûza (n): b. uca (n)
V
va-I (n): rüzgâr, yel vajerîyayene: b. vajirîyaye-

va bîyayene: b. va bîyene ne
va bîyene: şişmek vajerîyayîş (n): b. vajirîyayîş (n)
va kardene: b. va kerdene vajer bîyayene: b. vajor bî
va kerdene: şişirmek yene
vay dayene: savurmak vajerbîyayîş (n): b. vajorbî-
vay dayeni: b. vay dayene yayîş (n)
vay dicna (n): b. vaye dij vajireyîş (n): b. vajirîyayîş (n)
na (n) A vajirîyayeıie: söylenmek (ken
vay dijna (n): b. vaye dij- di kendine konuşmak)
na (n) vajirîyayîş (n): söylenme (ken
vay dîyayene: savrulmak di kendine konuşma)
vaye dijna (n): bora vajîyayene: anlatılmak, söy
va-II (n): romatizma lenmek
vacirîyayene: b. vajirîyaye- A hîkaye hema zî dewe de
ne vajîyena. (O hikâye köyde
vacirîyayîş (n): b. vajirîyayîş (n) hâlâ anlatılır.)
vacîyayene: b. vajîyayene vajîyayîş (n): anlatılma, söy
vacîyayîne: b. vajîyayene lenme
vacîyayîş (n): b. vajîyayîş (n) vajor bîyene: söylenmek (ken
vacor bîyayene: b. vajor bî- di kendine konuşmak)
yene vajor kerdene: (ile) konuş
vacorbîyayîş (n): b. vajorbî- mak
. yayîş (n) vajorbîyayîş (n): söylenme
Vaduz (n): Vaduz (kendi kendine konuşma)
vahart (m): b. varte (m) vajorîyayene: b. vajirîyaye-
vahî (m): b. vaye (m) ne
vajorîyayîş (n): b. vajirîya- varazî (n): b. veraj (n)
yîş (n) vare (m): b. vewre (m)
vajorkerdiş (n): (ile) konuşma vare (n): b. verek (n)
vajuer bîyayene: b. vajor bî- varek, -e: b. verek, -e
yene varekwan, -e: b. verekwan, -e
vâjuerbîyayîş (n): b. vajorbî- varekwanîye (m): b. verek-
yayîş(n) wanî (m), verekwanîye (m)
vajureyîş (n): b. vajmyayîş (n) varete (m): b. varte (m)
vajurîyayîş (n): b. vajirîyayîş (n) varewûn: b. verekwan, ~e
vakur (n): kuzey varewûne (m): b. verekwanî
vakur e rojawanî (n): ku (m), verekwanîye (m) -
zeybatı varg, -i: b. verg, -e (
vakure rojhelatî (n): ku vargoz (n): balyoz, varyos
zeydoğu varigi (m): b. varike (m)
vala (m): l)başörtü, başörtüsü, varik (m): b. varike (m)
yazma, çatma (kadın için) varike (m): piliç
2)b. hevala (m) variş (n): yağış
valîz (n): b. valize (m) varişin (n): yağışlı
valîze (m): valiz varite (m): b. yarte (m)
Valletta (m): Valletta varitene: yağmak
valuî (m): b. yala (m) variti (m): b. varte (m)
valuy (m): b. vala (m) varitis (n): b. varitiş (n)
valuya (m): b. vala (m) varitiş (n): yağma
vame (m): badem varnayene: yağdırmak
vameke (m): bademcik varnayîş (n): yağdırma
vameki (m): b. vameke (m) varo (n): b. varan (n)
vamekîdeginayîş (n): badem varon (n): b. varan (n)
cik şişmesi varonin (n): b. varanin (n)
vamere (m): badem ağacı varte (m): sağanak
vameri (m): b. vamâre (m) vartene: b. varitene, vara
vami (m): b. vame (m) yene
vanîlya (m): vanilya varti (m): b. varte (m)
Vanuatu (n): Vanuatu vartis (n): b. varitiş (n)
var m osla dayene: b. ver vartiş (n): b. varitiş (n)
mosla dayene vartûvaran (n): yağış
vara (m): b. vereke (m) vartûvaranin (n): yağışlı
vara (n): b. varan (n) varû (n): b. varan (n)
varan (n): yağmur varûn (n): b. varan (n)
varanin (n): yağmurlu varûnin (n): b. varanin (n)
varanî (n): yağmurluk varyet (n): b. warîdat (n)
varayene: yağmak vas (n): b. vaş
varayîş (n): yağma vasturîye (m): b. vaşturî (m)
vaş (n): ot vatka (m): vatka
vaşere (m): hayvanlara kışın vaûvirike (m): fırtına
yedirilmek üzere kesilip ağa vaûvirrike (m): b. vaûvirike (m)
cın çatallı ana dallan arasına vaûvirriki (m): b. vaûvirike (m)
dizilen ot yığını vawitene: l)örmek 2)örmek
vaştirî (m): b. vaşturî (m) (kumaş ve örgülerdeki delik
vaştirû (m): b. vaşturî (m) Leri elde iplikle besleyerek
vaştuirî (m): b. vaşturî (m) kapatmak)
vaşturî (m): orak Gewreyî/kurikî riştî/puçî
vaşturîye (m): b. vaşturî (m) riştî/vawitî... (Çoraplar ör
vaşturû (m): b. vaşturî (m) müş.)
vaştûrî (m): b. vaşturî (m) vawitiş (n): l)örme 2)örme (ku
vate (n): l)söz 2)güfte maş ve örgülerdeki delikleri
vateye verenan (n): atasö elde iplikle besleyerek kapat
zü ' ma)
vateyo veren (n): önsöz vawr (m): b. vewre (m)
vatene: l)demek, söylemek vawriki (m): b. gudvewre (m),
2)beyan etmek 3)anlatmak vewrgude (m)
mevaje ke: meğer, meğerse vawrîv (m): b. vewribe (m)
ti mevaje ke: meğer, me vay (m): b. vaye (m)
ğerse vaya (m): b. vaye (m)
ti nevana ke: meğer, me vaye (m): ark, hark '' '
ğerse vayeke (m): karık (küçük ark)
ti nevanî ke: meğer, me vayeki (m): b. vayeke
ğerse vayi (m): b. vaye (m)
ti vana: b* ti vana qey vayin, -e: romatizmalı
ti vana qa: b. ti vana qey vayin bîyene: romatizmalı
ti vana qay: b. ti vana qey olmak
ti vana qey: sanki vayret (n): b. warîdat (n)
ti vanî: b. ti vanî qey vayşture (m): b. vaşturî (m)
vatene qey: sanmak, zan vayşturî (m): b. vaşturî (m)
netmek vaz (n): b. vezd (n)
ti vanî qay: b. ti vanî qey vazd (n): b. vezd (n)
ti vanî qey: sanki vazo (n): vazo
vateni: b. vatene vazo (m): b. vazo (n)
vatenus, -e: güfteci ve: b. bi
vatesenc, -e: eleştirmen ve ... ra: b. bi ... ra
vati (n): b. vate (n) ve ... ya: b. bi ... wa
vatis (n): b. vatiş (n) vecîyayene: b. vejîyayene
vatiş (n): l)deme, söyleme 2)be- vecîyayene: b. vejîyayene
yan, beyan etme 3)anlatma vecîyâyîş (n): b. vejîyayîş (n)
vatişqey (n): sanma *" vejeyîş (n): b. vejîyayîş (n)
vejîyaye
vejîyaye (n): çıkan (mat) tene
vejîyayene: l)çıkmak 2)doğ- veng, -e-II (s): boş
mak (güneş, ay ve yıldızlar veng kerdene: boşaltmak
için) vengdayîş (n): l)çağırma;, çağ
vejîyayene teneffüs: tenef rı 2)yankı yapma
füse çıkmak vengin, -e: sesli, ünlü
vejîyayene: b. vejîyayene vengkewtiş (n): ses kısıklığı,
vejîyayîş (n): çıkma ses kısılması
vejyayîş (n): b. vejîyayîş (n) vengkotiş (n): b. vengkewtiş (n)
vekgem (n): b. fekgem (n) vengûvaj (n): l)ses seda 2)ha-
velg-I (n): yaprak (ağaç için) ber
velg-II (m): b. velke (m) vengûvaz (n): b. vengûvaj (n)
velgedare (m): hayvanlara kı- ver-I (n): l)ön
şm yedirilmek üzere kesilip ver a... :b. v e rb i
ağacın çatallı ana dalları ver bi . . . : -e doğru
arasına dizilen yaprak yığını Ez ver bi Dîyarbekir şina.
velgere (m): hakanlara kışın (Diyarbakır’a doğru gidiyo
yedirilmek üzere kesilip ağa rum.)
cın çatallı ana dallan araşma ver d’ berdene: b. aver ber-
dizilen yaprak yığını dene
velgin, -e: yapraklı ver d* şîyene: b. aver şî-
velgini (m): b. velgine (m) yene
velik (n): b. velke (m) ver di berdene: b. aver ber-
yelike peyîke (n): baldırın ar dene
ka kısmı ver di şîyene: b. aver şî
velike qorrî (n): uyluğun ar yene
ka kısmı ver va ...: b. ver bi ...
velke (m): böbrek vere veran: ilkönce, en önce
velki (m): b. velke (m) vere verkan: ilkönce, en
ven (n, nm): b. veng (n, nm) önce
ven dayene: b. veng daye vere verkon: b. vere ver
ne kan
vena (m): gri renkli güvercin vere verkûn: b. vere ver-
venc (n, nm): b. veng (n, nm) kan
vendayîş (n): b. vengdayîş (n) vere veron: b. vere veran
Venezuela (m): Venezuela vere verûn: b. vere veran
veng-I (n, nm): ses 2)yaka, kıyı, yan, sahil
veng dayene: l)çağırmak vere çemî (n): akarsu kıyısı,
2)yankı yapmak nehir kıyısı
veng kewtene: sesi kısıl vere robarî (n): akarsu kı
mak yısı, nehir kıyısı
veng kotene: b. veng kew- vere royî (n): akarsu kıyısı,
nehir kıyısı veradîyayene: l)bırakılmak
3)ekin veya ot biçerken biç 2)salıverilmek, tahliye edil
mek için yönelmen ve hedef mek
lenen mesafe veradîyayîş (n): l)bırakılma
4)astar 2)salıverilme, tahliye edilme
ver-II (m): b. vere-I (m) veraj (n): yokuş
ver eştene: b. vere eştene verard (n): b. verarde (m)
vere mar (m): b. vera ma verarde (m): yamaç
rî (m) verarde (n): b. verarde (m)
vere marî (m): b. vera ma verardkî: yatay
rî (m) 7 verarojik (n): b. verrojik (n)
... ver: nedeniyle, sebebiyle, yü veraruec (n): b. verroj (n)
zünden veraruecik (m): b. verrojik (n)
ver kewtene: üzülmek verasnî (m): b. versî (m)
ver mosla dayene: altına ka-. veraştene: b. viraştene
çırmak, altına etmek, altına verba (n): harman savrulurken
yapmak (çok korkmak) biriken çok ince saman
ver temîyan dayene: bir verba ...: karşı, karşısında
birine karıştırmak Verba mi vindeto qisey
vera (m): b. vereke (m) keno. (Karşımda durmuş
vera .. .: karşı, karşısında konuşuyor.)
Vera mi m evinde! (Kar verbend (n): palanın geri kay
şımda durma!) masını önlemek için ön kıs
veracer (n): aşağıya doğru, iniş mına bağlanan ip
veracîyer (n): b. veracer (n) verbendik (n): önlük
veraeor (n): yukarıya doğru, vercer (n): b. veracer (n)
yokuş vereor (n): b. veraeor (n)
veraeuar (n): b. veraeor (n) verçimikî (zh): gözlük
verad (n): b. verarde (m) verçimikkar, -e: gözlükçü
veradi (m): b. verarde (m) verdayene: bırakmak
veradayene: l)bırakmak 2)sa- verdayîş (n): bırakma
hvermek, tahliye etmek verde: b. vere-I
(heywan) veradayene: otla verdest, -e: hizmetçi
ması için hayvanı araziye ba verdestîye (m): ev işlerini yap
şıboş salmak makla görevli olan kuma
veradayena şertine (m): verdîyayene: bırakılmak
şartlı salıvermek verdîyayîş (n): bırakılma
veradayîş (n): l)bırakma 2)sa- vere-I (m): kav (yılan gömleği,
lıverme, tahliye, tahliye et yılan derisi)
me vera marî (m): kav (yılan
veradayîşo şertin (n): şart gömleği, yılan derisi)
lı salıverme, şartlı tahliye vere eştene: kavlamak (yı
lan kavı için) vere dihîre (n): öğleden ön
vere fîştene: kavlamak (yı ce
lan kavı için) vere nemroje (n): öğleden
vere-II (n): b. verek (n) önce
veredat (n): önedat vere perojî (n): öğleden önce
veredayene: b. veradayene vere taştarî (n): b. vere teş
veredayîş (n): b. veradayîş (n) tareyî (n)
vereştiş (n): kavlama (yılan vere teştareyî (n): öğleden
kavı için) önce
verefîştiş (n); kavlama (yılan veren, -e: l)eski 2)ilk 3)öndeki;
kavı için) önceki, evvelki
verek , -e: kuzu verg, -e: kurt (
verekwan, -e: kuzu çobanı vergolim (n): kasık
verekwanî (m): kuzu çobanlığı verhel (n): kahvaltı ile öğle ye
verekwanîye (m): kuzu çoban meği arasında yenen hafif
lığı / yemek
verendam, -e: aday üye veri (m): b. vere (m)
verendamîye (m): aday üyelik veri vistene: b. vere fîş
verende: b. vere-I tene
verenî (m): b. vernî (m) veri (n): b. verrî (n)
vereşî (m): b. versî (m) verin, -e: l)geniş 2)enli
veresnîye (m): b. versî (m) qumaşo verin (n): enli ku
verestî (m): b. versî (m) maş
vereşîyayene: b. verişîyaye- verinde: b. vere-I
ne-2 verinîye (n): l)genişlik 2)en
ez vereşîya: b. mi verişna (mat)
vereşnayene: b. verişnayene verişîyayene: l)kusulmak2)b.
mi vereşna: b. mi verişna verişnayene
vereştiş (n); b. vereeştiş (n) ez verişîya: b. mi verişna
vere-I: önce verişnayene: kusmak, istifrağ
ver’ cî: b. vere cû etmek
ver’ coy: b. vere cû mi verişna: ben kustum
verVcû: b. vere çû verite: b. virite (n)
vere co: b. vere cûy veritine: b. viritene
vere coan: b. vere cûyan veritiş (n): b. viritiş (n)
vere cowan: b. vere cûyan verivistiş (n): b. verefîştiş (n)
vere cowû: b. vere cûyan verî: b. vere
vere coy: b. vere cû verî coan: b. vere cûyan
vere coyî: b. vere cû verî coy: b. vere cû
vere cû: ondan önce, eskiden verî cû: b. vere cû ,
vere cûyan: eski zamanlar verî nîm eroc (n): b. vere
da, eski dönemlerde , nemroje (n)
verî nîmrueci (n): b. vere rî (m)
nemroje (n) verre eştene: b. vere eş
verî teştarî (n): b. vere teş- tene
tareyî (n) verreeştiş (n): b. vereeştiş (n)
verî vergulû (n): b. vergo- verri (m): b. vere-I (m)
lim (n) verri vistene: b. vere fîş
verîn, -e: b. veren, -e tene
verkewta (m): üzüntülü (üzün verri (n): b. verrî (n)
tüsü olan, üzülen kişi), üzünç- verrivistiş (n): b. verefîştiş (n)
lü verrî (n): elbisenin boyundan
verkewte (n): üzüntülü (üzün göbeğe kadar olan açık kısmı
tüsü olan, üzülen kişi), üzünç- verroc (n): b. verroj (n)
lü verrocik (n): b. verrojik (n)
verkewte (m): b. verkewta (m), verroj (n): l)güneşlik (güneş
verkewtîye (in) ışınlarım alan yer), güneşle
verkewti (n): b. verkewte (n) me yeri 2)ayçiçeği, güneba-
verkewtiş (n): üzüntü, üzünç kan
v erk ew tîy e (m): üzüntülü verrojik (n): ayçiçeği, güneba-
(üzüntüsü olan, üzülen kişi), kan
üzünçlü verroz (n): b. veraj (n) ;
vernamzed, -e: aday adayı verru (n): b. verrî (n)
vemamzedîye (üı): aday aday verrûj (n): b. verroj (n)
lığı verrûjik (n): b. verrojik (n)
vernî (m): ön verrûni (n): b. verrî (n)
vero ce: b. vere cû versî(m): gölge
vero cû: b. vere cû versîya dare: ağacın gölgesi
veroc (n): b. verroj (n) veru (n): b. verrî (n)
verocik (n): b. verrojik (n) veruec (n): b. verroj (n)
veroj (n): b. verroj (n) verû cû: b. vere cû
verojik (n): b. verrojik (n) verûc (n): b. verroj (n)
verr (m): b. vere-I (m) verûcik (n): b. verrojik (n)
verre marî (m): b. vera ma- verûj (n): b. verroj (n)
rî (m) verûjik (n): b. verrojik (n)
verradayene: b. veradayene verûni (n): b. verrî (n)
verradayîş (n): b. veradayîş (n) verva (n): harman savrulurken
verradîyayene: b. veradîya- biriken çok ince saman
yene vervaye simerî (n): harman
verradîyayîş (n): b. veradîya- savrulurken biriken çok ince
yîş(n) saman
verraj (n): b. veraj (n) verva ...: b. verba ...
verre (m): b. vere-I (m) vervay (n): b. verva (n)
*verra marî (m): b. vera ma veryen, -i: b. veren, -e
verzîn, -e: eyer vurma yaşma vew rem erdim (n): kardan
gelmiş at adam
vesn (n): b. vosn (n) vewres (n): çığ
veş (n): ateş (hastalıkta), hum vewrgude (m): kar topu
ma, yangın (hasta için) vewri (m): b. vewre (m)
veşata (m): yanık v vewribe (m): kara pekmez ka
veşate (n): yanık rıştırılarak oluşturulan bir
veşate (m): b.. veşata (m), ve- yiyecek
şat (m) vewrîs (n): b. vewres (n)
veşatîye (m): yanık vewrlîke (m): sulusepken kar,
veşaya (m): yanık yağmurla karışık yağan kar
veşaye (n): yanık vexer: b. bixeyr
veşayene: l)yanmak 2)kamaş- ma vexer: b. ma bixeyr dî
mak (göz için) ma vexer dî.: b. ma bixeyr
Çime mi veşene. (Gözlerim dî
kamaşıyor.) vey-I (n, nm): b. veng (n, nm)
veşayi (n): b. veşaye (n) vey dayene: b. veng daye
veşayîş (n): yanma ne
veşayîye (m): yanık vey-II (n): b. ver-I (n)
veşîyayene: b. veşayene vey a: b. aver (n)
veşîyayîş (n): b. veşayîş (n) vey a şîyene: b. aver şîye
veşnaya (m): yakılmış olan ne
veşnaye (n): yakılmış olan vey dayene: b. vay dayene
veşnayene: yakmak, yandır veycîyayene: b. vejîyayene
mak veycîyayîş (n): b. vejîyayîş (n)
veşnayîş (n): yakma, yandırma veydayîş (n): b. vengdayîş (n)
veşnayîye (m): yakılmış olan veyeki (m): b. veyveke (m)
vete (n): çıkarılan (mat) veyjîyayene: b. vejîyayene
vetene: l)çıkarmak 2)ürün top veyjîyayîş (n): b. vejîyayîş (n)
lamak (toprak altından çıka- veyn (n, nm): b. veng (n, nm)
nlan ürünler için) 3)b. vite- veyn dayene: b. veng da
ne yene
vetene teber: dışarıya çı veynayene: b. vînayene
karmak veyni: b. bivîne
v etiş (n): l)çıkarma (mat) vey: b. bivîrie
2)ürün toplama (toprak al veynayîş (n): b. vînayîş (n)
tından çıkarılan ürünler için) veyndayîş (n): b. vengdayîş (n)
3)b. vitiş (n) veynîyayîne: b. vînîyayene
vewr (m): b. vewre (m) veyşan, -i: b. veşan, -e
vewre (m): kâr vey şan bîyayene: b. veşan
vewra kirtine (m): karın bîyene
sertleşmiş üst tabakası veyşanbîyayîş (n): b. veşaıi-
bîyayîş (n) vey ve-I (m): gelin •
veyşaney (m): b. veşanîye (m), veyve-II (n): düğün
vâşanî (m) veyve kerdene: düğün yap
veyşanî (m): b. vâşanîye (m), mak
veşanî (m) veyvey cinan (n): b. veyve-
veyşaya (m): b. veşaya (m), ye cinan (n)
veşayîye (m) veyvey cindûn (n): b. vey-
veyşaye (n): b. veşaye (n) veye cinan (n)
veyşayene: b. veşayeiıe veyvey cinon (n): b. veyve-
veyşayi (n): b. veşaye (n) ye cinan (n)
veyşayîş (n): b. veşayîş (n) veyveye cinan (n): hortum
veyşayîye (m): b. veşaya (m), veyvekanî (m): gelinlik (gelin
veşayîye (m) olma durumu)
veyşnaye (n): b. veşnaye (n) veyveke (m): l)gelin (evlen
veyşnayene: b. veşnayene mek üzere süslenmiş kız ya
veyşnayâ (m): b. veşnaya (m), da yeni evlenmiş kadın) 2)be-
veşnayîye (m) bek (çocuk biçimindeki be
veyşnayîş (n): b. veşnayîş (n) bek) 3)arpacık, itdirseği
veyşo (n): b. veşan (n) veyvekey (m): b. veyvekî (m),
veyşo bîyayene: b. veşan veyvekîye (m)
bîyene veyveke (m): b. veyvekî (m),
veyşobîyayîş (n): b. veşanbî- veyvekîye (m)
yayîş(n) veyvekenî (m): gelinlik (gelin
veyşon: b. veşan, -e olma durumu)
veyşon bîyayene: b. veşan veyveki (m): b. veyveke (m)
bîyene veyvekinî (n): gehnlik (gelinin
veyşonbîyayîş (n): b. veşan- nikâh veya düğünde giydiği
bîyayîş (n) . giysi)
veyşoney (m): b. veşanîye (m), veyvekî (m): gelinlik (gelin ol
veşanî (m) ma durumu)
veyşû (n): b. veşan (n) veyvekîye (m): gelinlik (gelin
veyşû bîyayene: b. veşan olma durumu)
bîyene veyvekînî (m): b. veyvekenî (m)
veyşûbîyayîş (n): b. veşanbî- veyvekonî (m): b. veyvekanî (m) — —
yayîş(n) veyvekûnî (m): b. veyvekanî (m) Q | |
veyşûn: b. veşan, -e veyvende (n): şenlik (şen olma
veyşûn bîyayene: b. veşan durumu)
bîyene veyvi-I (m): b. veyve-I (m)
veyşûnbîyayîş (n): b. veşan- veyvi-II (n): b. veyve-II (n)
bîyayîş (n) veyvi kerdene: b. veyve
veyşûne (m): b. veşanîye (m), kerdene
veşanî (m) veyvike (m): b. veyveke (m)
veyviki (m): b. veyveke (m) nemroje (n)
veyw (m): b. veyve-I (m) ver nîm roj (n): b. vere
veywe (m): b. veyve-I (m) nemroje (n)
veywe (n): b. veyve-II (n) verda (m): b. vîyarta (m)
veywe kerdene: b. veyve verde (n): b. vîyarte (n)
kerdene verdene: b. vîyartene
veywek (m): b. veyveke (m) verdiş (n): b. vîyartiş (n)
veywende (n): b. veyvende (n) vere (n): işkembe
veywi (m): b. veyve-I (m) verey ... dek erd en e: b.
vezd (n): içyağı . v erey e... dekerdene
ve: b. bi vereye ... dekerdene: kar
vecîyayene: b vejîyayene nını doldurmak
vecîyayene: b. vejîyayene vereher, -e: pisboğaz
vecyayene: b. vejîyayene vereta (m): b. vîyartîye (m)
vejîyaîş (n): b. vejîyayîş (n) verete (n): b. vîyarte (n)
vejîyayene: b. vejîyayene veretene: b. vîyartene
vejîyayene: b. vejîyayene veretiş (n): b. vîyartiş (n)
vejîyayîş (n): b. vejîyayîş (n) verî: b. vere-I
vekaney (m): b. vekaneyî (m) vernî (m): b. vernî (m)
vekaneyî (m): gelinlik (gelin ol versî (m): b. versî (m)
ma durumu) verta (m): b. vîyartîye (m)
vekanî (m): gelinlik (gelin olma verte (n): b. vîyarte (n)
durumu) vertene: b. vîyartene
veke (m): b. veyveke (m) vertiş (n): b. vîyartiş (n)
veki (m): b. veyveke (m) vesa (n): b. veşan (n)
vekoney (m): b. vekaneyî (m) vesa bîyayene: b. veşan bî
vekûne (m): b. vekaneyî (m) yene
ven (n, nm): b. veng (n, nm) vesan, -e: b. veşan, -e
ven dayene: b. veng daye vesan bîyayene: b. veşan
ne bîyene
venayene: b. vînayene vesanbîyayîş (n): b. veşanbî-
biveni: b. bivîne yayîş (n)
ven: b. bivîne vesanîye (m): b. veşanîye (m),
venayîş (n): b. vînayîş (n) veşanî(m) =
vendayîş (n): b. vengdayîş (n) vesaye (n): b. veşaye (n)
venîyayene: b. vînîyayene vesayene: b. veşayene
venîyayene: b. vînîyayene vesayene: b. veşayene
ver-I (n): b. vîyer (n) vesayîş (n): b. veşayîş (n)
ver-II: b. vere-I vesayîye (m): b. veşaya (m),
ver nemrueci (n): b. vere veşayîye (m)
nemroje (n) vesî: b. veşî /
ver nemruej (n): b. vere vesnaye (n): b. veşnaye (n)
vijer
vesnayene: b. veşnayene veşone: b. veşane
vesnayene: b. veşnayene veşû (n): b. veşan (n)
veşnayîş (n): b. veşnayîş (n) veşû bîyayene: b. veşan bî
veşnayîye (m): b. veşnaya (m), yene
veşnayîye (m) veşûbîyayîş (n): b. veşanbî
veş (n): b. veş (n) yayîş (n)
veşa (n): b. veşan (n) veşûn: b. veşan, -e
veşan, -e: aç veşûn bîyayene: b. veşan
veşan bîyene: acıkmak bîyene
veşanbîyayîş (n): acıkma veşûnbîyayîş (n): b. veşanbî
veşane: l)çoğunluk 2)genel- yayîş (n)
likle veşûne: b. veşane
veşane (m): b. veşanîye (m), veşûne (m): b. veşanîye (m),
veşanî (m) veşanî (m)
veşanî (m): açlık vev (m): b, veyve-I (m)
veşanîye (m): açlık veve (m): b. veyve-I (m)
veşaye (n): b. veşaye (n) veve (n): b. veyve-II (n)
veşayene: b. veşayene veve kerdene: b. veyve
veşaye (m): b. veşaya (m), ve- kerdene
şayîye (m) vevek (m): b. veyveke (m)
veşayene: b. veşayene vevi (m): b. veyve-I (m)
veşayîş (n): b. veşayîş (n) vevike (m): b. veyveke
veşî: çok, fazla vew (m): b. veyve-I (m)
veşîbîyayîş (n); artış (mat) vewe-I (m): b. veyve-I (m),
veşîmende (n): artan (mat) veyveke (m)
veşn (n): b. vosn (n) vewe-II (n): b. veyve-II (n)
veşnaye (n): b. veşnaye (n) , vew e kerdene: b. veyve
veşnayene: b. veşnayene kerdene
veşnaye (m): b. veşnaya (m), veweke (m): b. veyveke-2 (m)
veşnayîye (m) veweki (m): b. veyveke-2 (m)
veşnayene: b. veşnayene vewi (n): b. veyve-II (n)
veşnayîş (n): b. veşnayîş (n) vey (m): b. vaye (m)
veşo (n): b. veşan (n) veyve (m): b. veyve-I (m), vey
veşo bîyayene: b. veşan bî- veke (m)
yene veyve (n): b. veyve -II(n)
veşobîyayîş (n): b. veşanbî veyvi (n): b. veyve-II (n)
yayîş (n) veyvike (m): b. veyveke (m)
veşon: b. veşan, -e vicdan (n): b. wijdan (n)
vâşon bîyayene: b. veşan vicînayîş (n): b. vîjnayîş (n)
bîyene vicîyayene: b. vejîyayene
veşonbîyayîş (n): b. veşanbî- vicîyayîş (n): b. vejîyayîş (n)
yayîş (n) vijer (n): b. vizer (n)
vijeren, -e: b. vizerân, -e vilik-II (m): b. vilik (n)
vijerin, -e: b. vizeren, -e vilik-III (n): püskül
vijike (m): insan veya haka vilike (m): çiçek
nın cıvık dışkısı vilika rocî (m): b. vilika ro
vijike eştene: ishal olmak jî (m)
vijike kewtene: ishal olmak vilika rojî (m): ayçiçeği, gu-
vijînayene: b. vîjnayene nebakan
vijînayîş (n): b. vîjnayîş (n) viliki (m): b. vilike (m)
vijîyayene: b. vejîyayene vilikin, -e; püsküllü
vijîyayene: b. vejîyayene vilisk (n): b. bilusk (n)
vijîyayîş (n): b. vejîyayîş (n) vilisker (n): b. vinişkere (m)
vijyayene: b. vejîyayene viliskere (m): b. vinişkere (m)
vil (m): b. vile-II (m) vilînce (n): b. vînce (n)
vile rojî (m): b. vila rojî (m) villi (m): b. vile-II (m)
vile ruecî (m): b. vila rojî (m) villik (m): b. vilike (m)
vile ruâç (m): b. vila rojî (m) villike (m): b. vilike (m)
vile ruej (m): b. vila rojî (m) villiki (m): b. vilike (m)
vilaweke (m): bildiri vilnayene: b. vilenayene
vilcew (n): b, vînce (n) vilnayîş (n): b. vilenayîş (n)
vildane (m): vazo vilnerm, -e: ılık
vile-I (n): l)boyun vilnerm bîyene: ılıklaşmak
vileye cile/çinayî/kincî (n): vilnerm kerdene: ılıklaş
elbiseninboyna arkadan otu tırmak
ran bölümü vilnermbîyayîş (n): ıhklaşma
2)geçit, derbent viln erm kerdiş (n): ılıklaş
vile-II (m): çiçek tırma
vila rojî (m): ayçiçeği, güne- vilroş, -e: çiçekçi
bakan vincele (n): b. vînce (n)
viley rocî (m): b. vila rojî (m) vinceli (n): b. vînce (n)
vilenci (n): b. vînce (n) viney (m): b. vinî-I (m)
vilencik (n): b. vînce (n) vinişkere (m): çitlembik ağacı,
vilenayene: l)okşamak 2)ov- melengiç ağacı
mak vinişkeri (m): b. vinişkere (m)
vilenayîş (n): l)okşama 2)ov- vinî-I (m): burun
ma qula vinî (m): burun deliği
vileşeyîş (n): b. vileşîyayîş (n) vihî-II: b. vîndî
vileşîyayene: erimek vinî bîyayene: b. vîndî bî
vileşîyayîş (n): erime yene
vileşnayene: eritmek vinîbîyaya (m): b. vîndîbîya-
vileşnayîş (n): eritme ya(m)
vili (m): b. vile-II (m) vinîbîyaye (n): b. vîndîbîya-
vilik-I (m): b. vilike (m) ye (n)
vinîbîyaye (m): b. vîndîbîya- ne, viritene
ya (m) mi virecna ra: b. mi yirej-
vinîbîyayîş (n): b. vîndîbîya- na ra, mi virit ra
yîş(n) virejîyayene: kusulmak
virade (n): b. verarde (m) viren, -e: b. veren, -e
viran, -e: örtüsüz, çıplak virenî (m): ön
virarde (n): b. verarde (m) virenîye (m): ön
viraste (n): b. viraşte (n) virike (m): insan veya hayva
viraştene: b. viraştene nın cıvık dışkısı
viraste (m): b. versî (m) virike eştene: ishal olmak
virastis (n): b. viraştiş (n) virike kewtene: ishal ol
virastiş (n): b. viraştiş (n) mak
virastîye (m): b. viraştîye (m) virisne (n): b. versî (m)
virastox, -e: b. viraştox, -e viristey (m): b. versî (m)
viraşta (riı): yapma, yapay, ya viriste (m): b. versî (m)
pılmış olan, suni, türemiş virite (n): kusmuk
viraşte (n): yapma, yapay, ya viritene: kusmak, istifrağ et
pılmış olan, suni, türemiş mek
viraştene: yapmak, inşa etmek mi virit: ben kustum
viraştiş (n): yapma, inşa etme viritini: b. viritene
viraştîye (m): yapma, yapay, viritiş (n): kusma
yapılmış olan, suni, türemiş virîcayene: b. viritene
viraştox, -e: yapan virîyayene: b. vurîyayene
viraştuex: b. viraştox, -e virîyayîş (n): b. vurîyayîş (n)
vire (n): şimşek, yıldırım virnayene: b. vurnayene
Vire akewt. (Şimşek çaktı.) vim ayîş (n): b. vumayîş (n)
vire akewtene: şimşek çak virnî (m): b. vernî (m)
mak, şimşeklenmek vim îye (m): b. vernî (m)
Vire kewt.: b. Vire akewt. viro (n): b. virsik (n)
vire virsayene: şimşek çak viron: b. viran, -e
mak, şimşeklenmek virran, -e: b. viran, -e
Vire virseno. (Şimşek çakı virrik (m): b. virike (m)
yor.) virrike (tn): b. virike (m)
virec (n): b. virite (n) virrike estene: b. virike
virendî (m): b. virenî (m) eştene
virenîye (m): b. virenîye (m) virrike kotene: b. virike
vireznayini: b. verişnayene kewtene
virecayene: b. viritene virriki (m): b. virike (m)
ez virecîyaya: b. mi virit virriki eştene: b. virike eş
virecîyayene: b. virejîyaye- tene
ne virriki kotene: b. virike
virecnayene: b. ravirejnaye- kewtene
virrîyayene: b. vurîyayene vistore (n): b. vistewre (n)
virrîyayîş (n): b. vurîyayîş (n) vistowre (n): b. vistewre (n)
virrnayene: b. vurnayene visturî (m): b. vistewrî (m)
virrnayîş (n): b. vurnayîş (n) visturîye (m): b. vistewrî (m)
virsa (m): b. versî (m) vişîyayene: b. visîyayene
virse (n): b. virsik (n) vişîyayene: b. visîyayene
virse (m): b. versî (m) vişîyayîş (n): b. visîyâyîş (n)
virsik (n): şimşek, yıldırım vişko (n): b. vişkuwe (n)
virsik akewtene: şimşek vişko abîyayîne: b. vişko
çakmak, şimşeklenmek abîyene
Virsik akeweno. (Şimşek vişko abîyene: yapraklan
çakıyor.) . mak
Virsik akewt. (Şimşek çak Vişko abîyo./Dare bişkivî-
tı.) ya ra./Dare pel kerdo ra./
virsne (n): b. versî (m) Dare pel dayo. Ağaç yap
virso (n): b. virsik (n) raklanmış.) .
virso akewtene. b. virsik vişkoyayene: b. vişkuwîya-
akewtene yene
virtiş (n): b. viritiş (n) vişkuwe (n): yeni açılmış ağaç
virtûviran, -e: b. vitûviran, -e yaprağı
virûsik (n): b. virsik (n) vişkuwîyayene: yapraklan
virûsk (n): b. virsik (n) mak
virye (n): b. vire (n) vitene: elemek
Virye akewt. b. Vire akewt. vitiş (n): eleme
viryen (n): b. veren (n) vitûviran, -e: çırılçıplak, çır-
visîyayene: koparılmak çıplak
visîyâyîş (n): koparılma vitûviron: b. vitûviran, -e
visnayene: koparmak vitvit kerdene: söylenmek
visnayene: b. visnayene (kendi kendine konuşmak)
visnayîş (n): koparma v itv itîy a y en e: söylenmek
vistene: b. fîştene, eştene (kendi kendine konuşmak)
vistene feke tirpanan: b. vitv itîy a y îş (n): söylenme
eştene feke tirpanan ver (kendi kendine konuşma)
visterîye (m): b. vistewrî (m) vitv itk erd iş (n): söylenme
|j^ vistewre (n): l)kaymbaba, ka- (kendi kendine konuşma)
ympeder 2)kaymbirader, viz-viz: vızıldama, vızıltı
kayın vize-vize: vızıldama, vızıltı
vistewrî (m): kaynana, kajnn- vizer(n):dün
valide vizeren, -e: dünden kalma,
vistirî (m): b. vistewrî (m) dünkü
vistirîye (m): b. vistewrî (m) vizerin, -e: b. vizeren, -e
vistiş (n): b. fîştiş (n) vizerî (n): b. vizer (n)
vîndî
vizerîn (n): b vizeren (n) vîjîk kotene: b. vijike kew-
vizerna: dünden beri tene
vizik (n): sivrisinek vîjnaya (m): seçilen, seçilmiş,
vizik (m): b. vizike-I (m) seçkin
vizike-I (m): sinek, karasinek vîjnaye (n): seçilen, seçilmiş,
vizike-II (m): b. şilikî (m) seçkin
viziki (m): b. vizike-I (m) vîjnayene: l)seçmek 2)ayıkla-
vizîer (n): b. vizâr (n) mak
vizîgî (zh): yuvağı çekmek için vîjnayîş (n): l)seçme, seçim
kullanılan çatallı aracın yu 2)ayıklama
vağın girintili yerine geçen vîjnayîye (m): seçilen, seçil
uçları miş, seçkin
vizîr (n): b. vizer (n) vîjnayox, -e: seçmen
vizyer (n): b. vizer (n) vîlike (m): b. vilike (m)
vizyerin, -i: b. vizeren, -e vîlla (m): villa
vizyer (n): b. vizer (n) vîllike (m): b. vilike (m)
vizyeri (n): b. vizeren (n) Vîlnîyus (n): Vilniüs
vizyerini (m): b. vizerene (m) vîlyencele (n): b. vînce (n)
vî (n): b. vîye (n) vîn: b. vîndî
vîcdan (n): b. wijdan (n) vîn bîyayene: b. vîndî bî-
vîcnayene: b. vîjnayene yene
vîcnayîş (n): b. vîjnayîş (n) vîn bîyene: b. vîndî bîyene
vîçe: b. piçe vîn kerdene: b. vîndî ker-
vîdeo (n): video dene
vîdeo (m): b. vîdeo (n) vînayene: görmek
vîdeoyi (m): b. vîdeo (n) bivîne: gör
vîdo (n): b. vîdeo (n) vînayene: b. vînayene
vîdon (n): b. bîdon (n) vînayine: b. vînayene
vîdone awi (n): b. bîdone vînayîne: b. vînayene
awe (n) vîne: b. bivîne .
vîdun (n): b. bîdon (n) vînayîş (iı): l)görme 2)görüş
vîdûn (n): b. bîdon (n) vînbîyaya (m): b. vîndîbîya-
Vietnam (n): Vietnam ya (m) ‘
vîjda (n): b. wijdan (n) vînbîyaye (n): b. vîndîbîyaye (n)
vîjdan (n): b. wijdan (n) vînbîyayîş (n): b. vîndîbîya- Q | [| [
vîjdon (n): b. wijdan (n) yîş(n)
vîjdûn (n): b. wijdan (n) vînce (n): sakız
vîjer (n): b. vizâr (n) vîncele (n: b. vînce (n)
vîjârâiı, -e: b. vizeren, -e vînceli (n): b. vînce (n)
vîjîk (m): b. vijike (m) vînç (n): vinç
vîjîk eştene: b. vijike eş- vîndî: kayıp
tene vîndî bîyene: l)kaybolmak
2)batmak (yıldız için) vîr ardene: anımsatmak,
Estare vîndî bi. (Yıldız bat hatırlatmak
tı.) vîr kewtene: anımsamak,
vîndî kerdene: kaybetmek hatırlamak
vîndîbîyaya (m): kayıp A game çime aye kewtî
vîndîbîyaye (n): kayıp vîre mi. (O anda onun gözle
vîndîbîyayîş (n): l)kaybolma rini anımsadım.)
2)batma (yıldız için) vîr ra şîyene: unutmak
vîndîbîyayîye (m); kayıp A game heme çî mi vîr ra
vîndîkerdiş (n): kaybetme şi. (O anda her şeyi unut
vînitene: b. vînayene tum.)
vînitiş (n): b. vînayîş (n) vîr şiyene: b. vîr ra şîyene
vînî: b. vîndî vîrde mi ra: b. yîre mi ra
vînî bîyayene: b. vîndî bî vîre mi ra: anımsadığımdan
yene beri, hatırladığımdan beri
vînî bîyene: b. vîndî bîye vîro flaş (n) (TE): kahcı bel
ne lek
vînî kerdene: b. vîndî ker vîrace kerdene: söylenmek
dene (kendi kendine konuşmak)
vînîbıyaya (m): b. vîndîbîya vîracekerdiş (n): söylenme
ya (m) (kendi kendine konuşma)
vînîbîyaye (n): b. vîndîbîya- vîr ameyîş (n): l)anımsama,
ye (n) hatırlama 2)anı, hatıra
vînîbîyayîş (n): b. vîndîbîya vîrardiş (n): anımsatma, hatır
yîş (n) latma
vîriîkerdiş (n): b. vîndîker vîre (n): b. vâre (n)
diş (n) vîrgul (n): virgül
vînîyayene: görülmek vîrhameyîş (n): b. vîrameyîş (n)
vînîyayine: b. vînîyayene vîrî (m): b. vîr (n)
vînîyayîne: b. vînîyayene vîrî kewtene: b. vîr k e rte
vînkerdiş (n): b. vîndîkerdiş (n) ne
vîr (n): bellek, hafıza vîrî ra şîyene: b. vîr ra şî-
Vîre mi çin o. (Belleğim yene
yok/çok zayıf.) vîrî şîyayîne:b. vîr ra şîyene
Vîro ke kewt mi ez ha kir- vîrîkewtiş (n): b. vîrkewtiş (n)
manckî qalî kena. (Kendi vîrkewtiş (n): anımsama, ha
mi bildim bileli Kırmancca tırlama
konuşuyorum.) vîromeyîş (n): b. vîrameyîş (n)
vîr a şîyayene: b. vîr ra şî vîrus (n): virüs
yene . vîrûmeyîş (n): b. vîrameyîş (n)
vîr ameyene: anımsamak, vîskî (m): b. wîskî (m)
hatırlamak vîst: yirmi
vîste (m): an vîyerr (m): b. vere-I (m)
vîsteke (m): b. vîstike (m) vîyerr eştene: b. vere eş
vîsteki (m): b. vîstike (m) tene
vîsti (m): b. vîste (m) vîyerr vistene: b. vere fîş-
vîstik (m): b. vîstike (m) tene
vîstike (m): an vîyerrey mar (m): b. vera
vîstiki (m): b. vîstike (m) marî (m)
vîstin, -e: yirminci vîyerreştiş (n): b. vereeştiş (n)
vîş: b. veşî vîyerrvistiş (n): b. verefîştiş (n)
vîşane: b. veşane vîyvi (m): b. veyve-I (m)
vîşî: b. veşı vîyvi (n): b. veyve-II (n)
vîşt: b. vîst vîzer (n): b. vizer (n)
vîştene: b. fîştene vîzîr (n): b. vizer (n)
vîştera (n): b. vîştira (n) volkan (n): yanardağ, volkan
vîşteri (n): b. vîştira (n) volkanin, -e: volkanik
vîştira (n): tosun volkanîk, -e: volkanik
vîştra (n): b. vîştira (n) Volta (m): b. Bûrkîna Faso
vîtene: b. vitene vom (m): b. vame (m)
vîtrîn (n): vitrin vomeki (m): b. vameke (m)
vîtrîne (m): b. vîtrîn (n) vomeri (m): b. vamere (m)
Vîyana (m): Viyana vomi (m): b. vame (m)
Vîyangşan (n): Vientian vor (m): b. vewre (m)
vîyarta (m): l)geçmiş 2)kart vor de: aşağıya doğru
(gençliği ve körpeliği kalma vor ro: yukarıya doğru
mış olan) vore (m): b. vewre (m)
vîyarte (n): l)geçmiş 2)kart vorgud (m): b. vewrgude (m)
(gençliği ve körpeliği kalma vorguid (m): b. vewrgude (m)
mış olan) vori (m): b. vewre (m)
vîyartene: geçmek vorib (m): b. vewribe (m)
vîyartiş (n): geçme voryes (n): b. vewres (n)
vîyartîye (m): kart (gençliği ve vosn (n): koç
körpeliği kalmamış olan) votka (m): votka
vîye (n): boyun vowre (m): b. vewre (m)
vîyeye cile/çin ayî/k in cî vowres (n): b. vewres (n)
(n): elbisenin boyna arkadan vowri (m): b. vewre (m)
oturan bölümü vowrib (m): b. vewribe (m)
vîyer (n): geçit, derbent vöyri (m): b. vewre (m)
vîyerr (n): b. vîyer (n) vozd (n): b. vezd (n)
vîyerta (n): b. vîyartîye (m) vurîyayene: değişmek
vîyerte (n): b. vîyarte (n) vurîyayîs (n): b. vurîyayîş (n)
vîyertene: b. vîyartene vurîyayîş (n): değişme
vîyertiş (n): b. vîyartiş (n) vurnayene: değiştirmek
Bivurne! (Değiştir!) vurrnayene: b. vurnayene
vurnayîne: b. vurnayene vurmayene: b. vurnayene
vurnayîs (n): b. vurnayîş (n) vurrnayîs (n): b. vurnayîş (n)
vum ayîş (n): değiştirme vurrnayîş (n): b. vurnayîş (n)
vurrîyayene: b. vurîyayene vuzâr (n): b. vizâr (n)
vurrîyayene: b. vurîyayene vûm (m): b. vame (m)
. vurrîyayîs (n): b. vurîyayîş (n) vûmeki (m): b. vameke (m)
vurrîyayîş (n): b. vurîyayîş (n) vûmyer (m): b. vamâre (m)
m
w
wa-I: fiilin şimdiki zamanında wak (m): l)b. wake (m) 2)b.
kullanılan bir partikel wayike (m)
wa-II (m): b. waye (m) wake (m): l)abla
wa (pd): b. ra-II (pd) wake: abla (hitap hali)
wad (n): söz 2)b. wayike (m)
wad kerdene: söz vermek waki (m): l)b. wake (m) 2)b. wa-
wadardene: b. wedaritene yike (m)
wadardiş (n): b. wedaritiş (n) wakile (m): ablacık
wadarnayini: b. wedarna- wakile (m): ablacığım (hitap
yene hali)'
wade (n): b. oda-I (m) waleze (m): b. valîze (m)
wadi (n): b. oda-I (m) walî, -ye: vali
waar (n): b. wayîr (n) walîze (m): b. valîze (m)
waare (m): b. wayîrîye (m) wandene: b. wendene
wae (m): b. waye (m) wandiş (n): b. wendiş (n)
Wagadûgû (n): Uagadugu wanîyayene: okunmak
wahar (n): b. wayîr (n) wanîyayîş (n): okunma
wahare derdî (m): b. wayî- war-I (n): alan
ra derdi (m) war-II (n): b. wayîr (n)
waharî derdî (n): b. wayîre war-III (m): b. ware-I (m)
derdî (n) warardiş (n) (TE): indirmek
wahare (m): b. wayîrîye (m) waraznayene: b. w erizna-
waher (n): b. wayîr (ri) yene
wahir (n): b. wayîr (n) waraznayîş (n: b. weriznayîş (n)
wahire (m): b. wayîrîye (m) warbay, -i: b. warpay, -e
wahîr, -e: b. wayîr, -e wardene: b. werdene
wahîre (m): b. wayîrîye (m) wardiş (n): b. werdiş (n)
ware-I
ware-I (m): bacı, kız kardeş yîş (n)
ware-II (n): yayla wasar (n): b. wisar (n)
ware-III (n): b. war-I (n) waste (n): b. waşte (n)
wareza (n): kız kardeşin oğlu, wastene: b. waştene
yeğen wastiş (n): b. waştiş (n)
w arezaye (m): kız kardeşin wastîye (m): b. waştîye (m)
kızı, yeğen waşite (m): kız sütkardeş, süt
wareznayene: b. weriznaye- kardeş
ne Waşîngtin (n): Washington
wareznayîş (n): b. werizna- waşta (m): l)nişanlı, sözlü
yîş (n) 2)sevgili
wari-I (m): b. ware-I (m) Waştaya mi meşte yena.
wari-II (n): l)b. ware-II (n) (Sevgilim yarın gelecek.)
2)b. war-I (n) w aşte (n): l)nişanlı, sözlü
wariştene: b. weriştene 2)sevgili
wariştiş (n): b. weriştiş (n) waştene: istemek
wariza (n): b. wareza (n) waştiş (n): istem, talep, istek
wariznayene: b. weriznaye- waştişname (n): dilekçe, arzu
ne hal
wariznayîş (n): b. werizna- w aştî, -ye: l)nişanlı, sözlü
yîş(n) 2)sevgili
warî-I (m): bacılık (kardeşlik) waştox, -e: istekli, talepkar
warî-II (m): b. wayîrî (m) wat (n): b. wet (n)
warîdat (n): gelir, hâsılat, vari wat ra: b. wet ra
dat wata: b. weta
w arîdato rojane: günlük wate (n): b. vate (n)
gelir watene: b. vatene
warîştene: b. weriştene mewaci ki: b. mewaje ke
warîştiş (n): b. weriştiş (n) ti mewaci ki: b. ti mevaje
warîyat (n): b. wârîdat (n) ke
warîye (m): bacılık (kardeşlik) ti newana ke: b. ti nevana
warkeyna (m): b. warkena (m) ke
warkena (m): kız kardeşin kı ti newanî ke: b. ti nevanî
zı, yeğen ke
warpay, -e: yalınayak watene qey: b. vatene qey
Warşowa (m): Varşova ti wana: b. ti vana qey
warway, -i: b. warpay, -e ti wana qay: b. ti vana qey
warwey, -e: b. warpay, -e ti wana qey: b. ti vana qey
warza (n): b. wareza (n) ti wanî: b. ti vanî qey
warzaynayene: b. werizna- ti wanî qay: b. ti vanî qey
yene ti wani qey: b. ti vanî qey
warzaynayîş (n): b. werizna- wateni: b. vatene
weçînite
watiş (n): b. vatiş (n) hibi
waxt (n): b. wext (n) wayîrey (m): b. wayîrîye (m),
waxte (m): b. wext (n) wayîrî (m)
waxte-waxt: b. wext ra wext wayîre (m): b. wayîrîye (m),
waxti (m): b. wext (n) wayîrî (m)
way (m): b. waye (m) wayîrem (m): b. wayîrîye (m),
way şitî (m): b. waşite (m), wayîrî (m)
waya şitî (m) w ayîrî (m): sahiplik, iyelik,
waye (m): l)bacı, kız kardeş mülkiyet
waya püe (m): abla wayîrîye (m): sahiplik, iyelik,
waya şitî (m): kız sütkardeş, mülkiyet
sütkardeş wayîs (n): b. huyayîş (n)
2)abla wayîye (m); bacüık (kardeşlik)
waye: abla (hitap hali) wayr, -e: b. wayîr, -e
wayene: b. huyayene wazo (m): b. vazo (n)
wayer (n): b. wayîr (n) we (n, z): b. o-I (n, z)
wayerey (m): b. wayîrîye (m) Ez û we ma şîbîy . (Ben ve o
wayere (m): b. wayîrîye (m) gitmiştik.)
wayer (n): b. wayîr (n) we ame: o geldi
wayerey (m): b. wayîrîye (m) we- (pr): “o” anlamı veren bir
wayik (m): b. wayike (m) önek
wayike (m): bacı, kız kardeş wet: öte, o taraf, karşı yaka
wayir, -e: b, wayîr, -e wever (n): öte, o taraf, karşı
wayirey (m): b. wayîrîye (m) yaka
wayî (m): bacılık (kardeşlik) weameye (n): mayalı (hamur
wayîr, -e: sahip için)
wayîra derdî (m): dert sahi w eam eyene: mayalanmak
bi kadın veya kız (hamur için)
wayîra feraseti (m): anla w eam eyîş (n): mayalanma
yışlı kadın veya kız (hamur için)
wayîra îmanî (m): inançlı weba (m): veba
. kadın veya kız, inanlı kadın weberdene: söndürmek
veya kız, mümine weberdiş (n): söndürme .
wayîra milkî (m): mülk sa webwendox (n) (TE): web ta
hibi kadın veya kız rayıcı
wayîre derdî (n): dert sa wecax (n): b. ocax (n)
hibi wecaxkor, -e: b. ocaxkor, -e
wayîre feraseti (n): anla- w eçîn a y en e: l)ayıklamak
yışh : 2)seçmek
wayîre îmanî (n): inançlı, w eçîn a yîş (n): l)ayıklama
inanlı, mümin 2)seçme, seçim
wayîre milkî (n): mülk sa weçînite (n): seçilen, seçilmiş,
seçkin
weçînitene: l)ayıklamak 2)seç- Lewe to wedayo/dayo we.
mek (Dudağın uçuklamış.)
weçînitiş (n): l)ayıklama 2)seç- wedayîş (n): b. wedamayîş (n)
me, seçim wedayîye (m): uçuk (dudak vb.
weçînitîye (m): seçilen, seçil için)
miş, seçkin wede (n): b. oda (m)
weçînitox, -e: seçmen wederdayene: b. wedarda
wedaene: b. wedayene yene
w edardaene: b. w edarda- wederdayîş (n): b. wedarda-
yene yîş (n) '
wedardayene: kaldırmak wederîyayene: b. wedarîya-
wedardayene: b. wedar(da yene
yene wederîyayîş (n): b. wedarîya-
wedardayîş (n): kaldırma yîş (n)
wedardene: b. wedaritene wedernayene: b. wedarna-
wedardiş (n): b. wedaritiş (n) yene
wedardîyayene: kaldırılmak wedernayîş (n): b. wedarna-
wedardîyayîş (n): kaldırılma yîş (n)
w ed a riten e: l)kaldırmak wedertene: b. wedariteıie
2)saklamak (TE), kaydetmek wedertiş (n): b. wedaritiş (n)
(TE) wedetene: bi wedaritene
wedaritene se y ...:... olarak wedetiş (n): b. wedaritiş (n)
saklamak (TE), ... olarak wedîyayene: kaldırılmak
kaydetmek (TE) wedîyayîş (n): kaldırılma
wedariteni: b. wedaritene weer, -i: b. wayîr, -e
wedaritiş (n): kaldırma wefat (n): vefat
wedarîyayene: kaldırılmak wefat kerdene: vefat etmek
wedarîyayîş (n): kaldırılma wefatkerdiş (n): vefat etme
wedarnayene: kaldırmak weferîyayene: b. wefirîya-
wedarnayîş (n): kaldırma yene
wedarnîyayene: kaldırılmak wefernayene: b. wefirnaye-
wedarnîyayîş (n): kaldırılma ne
wedartene: b. wedaritene wefirîyayene: şişmek, kabar
wedartiş (n): b. wedaritiş (n) mak
wedarutene: b. wedaritene wefirnayene: şişirmek, ka
wedarutiş (n): b. wedaritiş (n) bartmak
wedaya (m): uçuk (dudak vb. wefîşta (m): uçuk (dudak vb.
için) için)
wedaye (n): uçuk (dudak vb. wefîştayîye (m): uçuk (dudak
için) vb. için)
wedayene: l)kaldırmak / wefışte (n): uçuk (dudak vb.
2)uçuklamak için)
wefîştene: l)uçuklamak 2)ilti- weladeki (m): b. weladeke (m)
haplanmak, yangılanmak weladi (m): b. welade (m)
w egirewtene: b. wegîrîya- welaqi (m): b. golîge (m)
yene welat (n): ülke, vatan
wegirewtiş (n): azma (yara vb. welatperwer, -e: yurtsever
için) welcax (n): b. olacax (n)
w egîrîyayene: l)iltihaplan- welç-I (n): bir “welçeke” (42,40
mak, yangılanmak 2)azmak veya 20 kg) miktarında ta
(yara vb. için) hılın ekilebileceği arazi
B irîn a m i w eg îrîy a y a . welç-II (m): l)b. welçeke (m)
(Yaram iltihaplanmış/az 2)b. welç (n)
mış.) welçeg (m): b. welçeke (m)
wegîrîyayîne: b. wegîrîya- welçeg (n): b. welçeke (m)
yene welçegi (m): b. welçeke (m)
wegîrîyayîş (n): azma (yara welçek (m): b. welçeke (m)
vb. için) welçeke (m): 42,40 veya 20 kg
weglik (n): b. onlig (n) ağırlığında bir tahıl ölçüsü
wehar (n): b. wayîr (n) welçeki (m): b. welçeke (m)
wehare (m): b. wayîrîye (m) welçeg (n): b. welçeke (m)
weher (n): b. wayîr (n) weldane (m): b. weledane (m)
wehere (m): b. wayîrîye (m) wele-I (m): l)kül 2)toprak
wehşî, -ye: vahşi, yabanıl, ya wele-II: b. willayî
bani welecax (n): b. olacax (n)
wek-I (n): b. ewk (n) weledane (m): kül tablası
wek-II (m): b. hoke (m) weledîyayene: b. welidîya-
wekalet (n): vekillik, vekâlet yene
wekaletname (n): vekâletna weleke (m): l)taneleri küçücük
me olan kar 2)tipi, kar fırtınası
wekerdayene: b. wekerdene weleki-I (m): b. weleke (m)
wekerdayîs: b. wekerdiş weleki-II (m): b. welweleke(m)
wekerde (n): açık welet (n): b. welat (n)
wekerdene: açmak weli (m): b. wele-I (m)
wekerd/kerd we: açtı welidîyayene: doğurmak (in
wekerdiş (n): açma san için), doğum yapmak
wekerdîye (m): açık w elidyayene: b. w elidîya
wekerdox, -e: açan yene
wekîl, -e: vekil welik (m): b. weleke (m)
wekîlîye (m): vekâlet, vekillik welike (m): b. weleke (m)
wel (m): b. wele-I (m) weliki (m): b. weleke (m)
wela: b. willayî welî (m): b. wele-I (m)
welade (m): bağ kulübesi . ... welladi (m): b. welade (m)
weladeke (m): bağ kulübesi wellaqi (m): b. golîge (m)
welle: b. willayî ra birîyayene
welleh: b. willayî wer ra kotene: b. werd ra
welli (m): b. wele-I (m) kewtene
Wellîngtin (n): Wellington wer ra kowtene: b. werd
welweleke (m): hortum rakewtene
welweliki (m): welweleke (m) w er vetene: b. w erd ve-
wemûnitene: örmek (kumaş tene
ve örgülerdeki delikleri elde were veyvî (n): b. werde
iplikle besleyerek kapatmak) vey veyî (n)
wemûnitiş (n): örme (kumaş were veywî (ri): b. werde
ve örgülerdeki delikleri elde veyveyî (n)
iplikle besleyerek kapatma) w erî vew î (m): b. w erde
wenayene: l)yüklemek 2)göç veyveyî (n)
etmek, göçmek w ero awin (n): b. w erdo
wenayîş (n): göç, göç etme, göç awin (n) .
me . wer, -i-II: b. wayîr, -e
wenca (m): b. unca (m) w eradayene: b. w edarda-
wendegeh (n): okul, mektep yene '
wendekar, -e: öğrenci, talebe weradayîş (n): b. wedarda-
wendekarîye (m): öğrencilik, yîş(n)
talebelik weradîyayene: b. wedardî-
wendene: okumak yayene
wendiş (n): okuma weradîyayîş (n): b. wedardî-
w endox, -e: okuyucu yayîş(n)
wenlig (n): b. onlig (n) weranayîş (n): b. werenayîş (n)
wepindofıştene: şişmek werancîyayene: yerin altın
wepindofiyene: b. wepindo- dan çekip çıkarılmak
fîştene werantene: l)yerin altından
weqa(m):okka çekip çıkarmak 2)ürün top
weqofîyayene: kabarmak lamak (toprak altından çıka
weqofnayene: kabartmak rılan ürünler için)
weqofyayene: b. weqofîya- werantiş (n): ürün toplama
yene (toprak altından çıkarılan
wer-I (n): l)rüşvet ürünler için)
wer dayene: rüşvet vermek werat, -e: b. weret, -e
wer dayene werdene: rüş weraznayene: b. weriznaye-
vet yedirmek ne
wer werdene: rüşvet yemek weraznayîş (n): b. werizna-
2)b. werd (n) yîş (n)
w er dayene: b. w erd da werîbîna: b. yewbînan
yene werîbînan: b. yewbînan
wer ra birîyayene: b. werd w erd (n): yemek, aş
Ewro werde şima çi yo? w erey ardene: b. w ere
(Bugün yemeğiniz nedir?) ardene
w erd dayene: yemek ver wereyameyîş (n): b. werea-
mek meyîş (n)
werd ra birîyayene: yeme wereza (n): b. wareza (n)
den içmeden kesilmek, yiye werezaye (m): b. warezaye (m)
mez olmak wereznayene: b. weriznaye-
werd ra kewtene: yemeden ne
içmeden kesilmek, yiyemez wereznayîş (n): b. werizna-
olmak yîş(n)
werd vetene: yemek çıkar wereznîyayene: b. weriznî-
mak yayene
werde sewzîyî (n): sebze w ereznîyayîş (n: b. weriz-
yemeği nîyayîş (n)
werde veyveyî (n): düğün were amayene: b. were ame
yemeği (topluca yenir) yene
werdo awin (n): sulu yemek were ameyene: barışmak
werdeg (m): b. ordege (n) were ardene: barıştırmak
werdege (m): b. ordege (n) wereameyîş (n): barışma
werdegi (m): b. ordege (m) wereardiş (n): barıştırma
werdek (m): b. ordege (m) werenayîş (n): sertçe tartışma
w erdene: l)yemek 2)içmek weret, -e: b. weret, -e
(su, şarap vb. için) werey (n): b. berey (n), erey (n)
werdi: b. hurdî werfe (m): b. vewre (m)
w erdi kerdene: b. hurdî werikna: b. werrekna
kerdene weriştene: kalkmak
werdi-werdi: b. hurdî-hurdî weriştiş (iı): kalkma
werdikerdiş (ri): b. hurdîker- weriznayene: kaldırmak
diş (n) weriznayîş (n): kaldırma
werdiş (n): yeme weriznîyayene: kaldırılmak
werdî: b. hurdî, -ye weriznîyayîş (n): kialdırılma
werdpewj, -e: aşçı werî (m): b. wayîrî (m)
were (n): b. werrek (n) werîkena: b. werrekna
w erey...: b. werreke... werîkna: b. werrekna
w ere...: b. werrek§... werîyayene: yenilmek, yen
werek (n): b. werrek (n) mek (yiyecek vb. için)
wereka: b. werrekna Gelo no vaş werîyeno? (Bu
werekîna: b. werrekna ot yenir mi?)
werekna: b. werrekna Tîya şamî saete çend de
werem (n): verem, tüberküloz werîyena? (Burada akşam
w erey am eyene: b. w ere yemeği saat kaçta yenir?)
ameyene werîyayini: b. werîyayene
werre (n): b. werrek (n) w esanayene: b. w eşayna-
werre b i...: b. werrek bi... yene
werrey... : b. werreke... wesanayîş (n): b. weşayna-
werre... : b. werreke;.. yîş (n)
werrek (n): gıpta, imrenti, im wesar-I (n): b. wisar (n)
renme wesar-II (n): b. hevsar (n)
Werrek bi to! (Ne mutlu sa wesayneyene: b. weşayna-
na!) yene
Werreke to! (Ne mutlu sa wesayneyîş (n): b. weşayna-
na!) yîş(n) '
werreka: b. werrekna wesf (m): b. wesfe (m)
werrekîna: b. werrekna w esf dayene: övmek
werrekna: keşke wesfdayîş (n): çvme, övgü
Werrekna/kaşka/xwezila/ wesfe (m): övgü
xwezî ti ewro dewe de bi- wesnî (m): kuma
bîyene. (Keşke bugün köyde westa, -ye: usta
olsaydın.) , westay (m): b. westaye (m)
werrîkna: b. werrekna weş, -e: l)sağ, canlı 2)hoş 3)ya-
wers (n): b. ors (n) kışıklı
wertaq, -e: b. ortax, -e weş bîyayene: b. weş bîye
wertaq bîyayîne: b. ortax ne
bîyene weş bîyene: l)sağlıklı ol
wertaqey (m): b, ortaxîye (m) mak, sıhhatli olmak 2)iyileş-
wertaqi (m): b. ortaxe (m) mek
wertax, -e: b. ortax, -e Ti weş be. (Sen sağ ol.)
wertaxey (m): b. ortaxîye (m) Ti weş bi.: b. Ti weş be.
wertaxâ (m): b. ortaxî (m) Ti weş ib.: b. Ti weş be.
wertaxi (m): b, ortaxe (m) Weş be. (Sağ ol).
wertaxî (m): b. ortaxî (m) (Ti) Weş bî/be/ba. (Sağ ola
wertaxîye (m): b. ortaxîye (m) sın.)
werte (n): b. orte (n) weşan (n): yaj^n, neşriyat
wertî (zh): b. ortî (zh) w eşanayene: yayımlamak,
wertmî (m): b. örtme (n) neşretmek
werway: b. warpay, -e weşanayîne: b. weşanayene
werxon (n): b. orxan (n) weşanayîş (n): yayım, neşir
w erzanayene: b. w erizna- weşanîyayene: yayımlanmak,
yene neşredilmek
werznayene: b. weriznayene weşanîyayîne: b. weşanîya-
werznayîş (n): b. weriznayîş (n) yene
w es, -e: b. w e ş, -e . weşanxane (n): yayınevi
wes bîyayene: b. weş bî weşaynayene: söndürmek
yene Va mume şaynen o we.
wext
(Rüzgâr mumu söndürür.) w eşî (m): l)hoşluk 2)sağlık,
weşaynayîş (n): söndürme sıhhat 3)iyilik 4)esenlik
weşbîyayîş (n): şifa, iyileşme weşî de: sağlıcakla, esen
weşe-I (n): başak likle
weşe are dayene: taraşla- Weşî de bimane. (Esenlikle/
mak (başak için), başak top sağlıcakla/hoşça kal.)
lamak Weşî di bimûn/bimûne.: b.
weşe girewtene: başaklan Weşî de bimane.
mak, başak bağlamak, başak Bimane weşî de. (Esenlik
düzmek le/sağlıcakla/hoşça kal.)
weşeye genimi (n): buğday Bimûni weşî di. b. Bimane
başağı weşî de
weşeye xeleyî (n): buğday weşîye (m): l)hoşluk 2)sağlık,
başağı sıhhat 3)iyilik 4)esenlik
weşe-II (n): h gûşe-I (n) Ez to re bi weşîye vana.
weşearedayîş (n): taraşlama (Sana iyiükle söylüyorum.)
(başak için) weşîye de: sağlıcakla, esen
weşeke (m): tütün bulunama likle
yınca onun yerine içilen ku Weşîye de bimane. (Esen
rumuş ağaç/bitki yaprağı likle/sağlıcakla/hoşça kal.)
weşeki (m): b. weşeke (m) Bimane weşîye de. (Esen
weşeq, -e: vaşak likle/sağlıcakla/hoşça kal.)
weşey (m): b. weşîye (m) weşker, -e: sağaltıcı, sağaltım-
Weşey di bimane: b. We- cı, terapist
şıye/weşî de bimane. weşkerdiş (n): sağaltım, sa
weşeyin (n): başaklı ğaltma, tedavi, terapi
weşeyîn (n): b. weşeyin (n) weşnus, -e: hattat
weşe (m): b. weşîye (m), weşî (m) wet (n): öte, o taraf, karşı yaka
Weşe di bimûn. b. Weşîye/ wet a: b. wet ra
weşî de bimane wet ra: öteden, o taraftan,
weşi-I (n): b. weşe-I (n) , karşı taraftan
weşe xelî (n): b. weşeye xe- weta: öteye, o tarafa, karşı ya
leyî(n) kaya
weşi are dayîne: b. weşe wetân, -e: ötedeki
are dayene wever (n): öte, o taraf, karşı
weşi guretiş: b. weşe gi- yaka
rewtene weveren, -e: ötedeki, o tarafta
weşi-II (n): b. gûşe-I (n) ki, karşı yakadakij karşıdaki
weşi-III (m): b. weşe (m) wexir (n): b. oxir (n)
w eşiaredayîş (n): b. weşe» wext (n): vakit, zaman, çağ
arâdayîş (n) wext ra wext: bütün gün
weşiyin (n): b. weşeyin (n) (tam gün, yirmi dört saat)
wexte çitan (n): b. wexte weyniker, -e: b. oyniker, -e
çite (n) weyra (n): ora, orası
wexte çite (n): çift zamanı A weyra ya. (O oradadır.)
wexte çiti (n): b. wexte ci- O weyra yo. (O oradadır.)
te (n) weyre (n): b. weyra (n)
wexte debare (n): hasat za weysiz, -e: meret (b. bewa, be-
manı we)
wexte debari (n): b. wexte weysizi (m): weysize (m)
debare (n) weyta (n): b. tîya (n)
wexte debri (n): b. wexte weza, -ye: zayıf, nahif
debare (n) weza bîyayene: b. weza bî-
wexte debrî (n): b. wexte yene
debare (n) weza bîyene^ zayıflamak
wexte hesadan (n): hasat « weza kerdene: zayıflatmak
zamanı * wezabîyayîş (n): zayıflama
wexte hesadî (n): b. wexte wezakerdiş (n): zayıflatma
hesadan (n) wezaret (n): bakanhk, vekillik,
wexte kergeyan (n): bağ vekâlet
bozumu (bağbozumu zama- wezarete awanîye (n): ba
m) yındırlık bakanlığı
wexte mahseran (n): bağ wezarete bazirganîye (n):
bozumu (bağbozumu za ticaret bakanlığı
manı) ; wezaretâ dewlete (n): dev
wexte paleyî (n): hasat za let bakanlığı *
manı wezarete dormeyî (n): çev
wexte palî (n): b. wexte pare bakanlığı
leyî(n) wezaretâ dorûverî (n): çev
wexte rezbirînan (n): bağ re bakanlığı
budama zamanı wezarete edaletî (n): adalet
wexte sere rezan (n): bağ bakanlığı
bozumu (bağbozumu zama wezarete enerjî (n): enerji
nı) bakanlığı
wextî citûn (n): b. wextâ çi wezarete karî (n): çalışma
te (n) bakanlığı
wexti (m): b. wext (n) wezarete kulturî (n): kül
wey-: l)o tür bakanlığı
weyca (n): ora, orası wezarete malîye (n): mali
weyra (n): ora, orası ye bakanlığı
2)bu wezarete pawitişî (n): sa
weyta (n): bura, burası vunma bakanlığı
weyca (n): ora, orası wezarete perwerdeyî (n):
weyn (n): b. oyn (n) eğitim bakanlığı
wezarete petrolî (n): petrol wicaxkuar: b. öcaxkor, -e
bakanlığı wicdan (n): b. wijdan (n)
wezarete weşîye (n): sağlık wicdon (n): b. wijdan (n)
bakanlığı wicdûn (n): b. wijdan (n)
wezarete zîretî (n): tarım wicid (n): b. wucud (n)
bakanlığı, ziraat bakanlığı wicud (n): b. wucud (n)
wezayenî (m): zayıflık wicûd (n): b. wucud (n)
wezayî (m): zayıflık widarîyayene: b. wedarîya-
wezayîye (m): zayıflık yene
wezîfe (n): görev, vazife widarîyayîş (n): b. wedarîya-
wezîfedar, -e: görevli, vazifeli yîş(n)
wezîr, -e: bakan wiher (n): b. wayîr (n)
wezîra zîretî (m): tarım ba wiher (n): b. wayîr (n)
kanı, ziraat bakanı wiheri (m): b. wayîre (m)
wezîre zîretî (n): tarım ba-' wihere (m): b. wayîrîye (m)
kanı, ziraat bakanı wihîr (n): b. wayîr (n)
wezîrîye (m): bakanlık, vekil wija (n): b. uca (n)
lik, vekâlet wijdan (n): vicdan
weher (n): b. wayîr (n) wijdon (n): b. wijdan (n)
welidîyayene: b. welidîya- wijdûn (n): b. wijdan (n)
yene wik (m): l)b. wake (m) 2)b. wa-
wer (n): b. wayîr (n) yike (m)
Weranşar (n): Viranşehir wike: b. wake
werat, -e: b. weret, -e wiki (m): b. wake (m)
weret, -e: akraba wila': b. willayî
weretîye (m): akrabalık wilar (n): yular
werey (n): b. berey (n), erey (n) wilat (n): b. welat (n)
werî ameyene: b. were ame wilay: b. willayî
yene wilayî: b. willayî
weşîye (m): b. weşîye (m) wile: b. willayî
wey (m): b. waye (m) wiley: b. willayî
weyîn (n): b. oyn (n) wile: b. willayî
weyînkar, -e: b. oyniker, -e willa: b. willayî
wi (n, z): b. o-I (n, z) willahî: b. willayî
wi- (pr): l)“o” anlamı veren bir willay: b. willayî
önek (b. ew-) willayî: vallahi
wica (n): ora, orası wille: b. willayî
2)“bu” anlamı veren bir önek willey: b. willayî
(b. ew-) willi: b. willayî
wita (n): bura, burası wina: böyle
w ica (n): b. uca (n) winasî, -ye: böylesi
wicax (n): b. ocax (n) winayen: b. winasî
winayen: b. winasî wirdî nûnî (n): b. hurdîye
winayin: b. winasî nanî (n)
winayîn: b. winasî wirdi-wirdi: b. hurdî-hurdî
winî: öyle wirdikerdiş (n): b. hurdîker-
winîyayîne: b. ewnîyayene diş (n)
winîyayîş (n): b. ewnîyayîş (n) wirdî (m): b. hurdîye (m)
winyayîne: b. ewnîyayene wiriştene: b. weriştene
winyayîş (n): b.ewnîyayîş (n) wiriştiş (n): b. weriştiş (n)
wir-I (n): fıtık wirîyayîni: b. werîyayene
wir-II:b. her * wirna: b. her dİ, her dîyan,
w ir çar: b. her çar her dîyine
wir d’: b. her di wirznayene: b. weriznayene
w ir di: b. her di wirznayîş (n): b. ^reriznayîş (n)
wir din: b. her dîyan wisar (n): bahar, ilkbahar
wir dî: b. her di wiskira (m): b. uskura (m)
wir dîn: b. her dîyan wiskura (m): b. uskura (m)
wir dînan: b. her dîyan wista: b. westa, -ye
wir dîni: b. her dîyan, her wişîre (m): b. uşîre (m)
dîyine wişk, -i: b. huşk, -e
wir dînî: b. her dîyan, her wişk bîyene: b. huşk bîye
dîyine ne
wir go: b. her yew wişk kerdene: b. huşk ker
wir gû: b. her yew dene
wir kes: b. her kes wişk û biring, -e: b. huşk
wir ro: b. her roje ûbiring,-e
wir yew: b. her yew wişk û wad, -i: b. huşk û
wirak (n): b. hurak (n) wad, -e
w iraznayene: b. w erizna- wişk-biring, -i. b. huşk-bi-
yene ring, -e
wiraznayîş (n): b. werizna- wişka (n)-ayaz
yîş(n) wişkayî (m): b. huşkîye (m),
wirdek, -i: b. hurdî, -ye huşkî (m)
wirdi (n): b. hurdî (n) wişkbîyayîş (n): b. huşkbîya-
w irdi kerdene: b. hurdî yîş(n)
kerdene wişkdes (n): b. huşkdes (n)
wirdî belxulî (n): b. hurdî wişkey (m): b. huşkîye (m),
ye belxurî (n), hûrike bel- huşkî (m)
xurî (n) w işke (m): b. huşkîye (m),
wirdî nanî (n): b. hurdîye huşkî (m)
nam (n) wişkkerdiş (n): b. huşkker-
wirdî nonî (n): b. hurdîye diş (n)
nanî (n) wişna (m): vişne
wişnayere (m): vişne ağacı wîye (n): b. huye-I (n)
wit (n): nem wîyeye vowri (n): b. huye-
wit girewtene: nemlenmek, ye vewre (n)
rutubetlenmek wîye vor (n): b. huyeye vew-
wita (n): b. tîya (n) re(n) ,
witene: b. wutene wîyeyîş (n): b. huyayîş (n)
witin, -e: nemli, rutubetli wîyi (n): b. huye-II (n)
witinîye (m): nemlilik, rutu wîynayene: b. huynayene
betlilik wîynayîş (n): b. huynayîş (n)
witiş (n): b. wutiş (n) wo-I: fiilin şimdiki zamanında
witîya (n): b. tîya (n) kullanılan bir partikel
w itw it kerdene: söylenmek wo-II (n, z): b. o-I (n, z)
(kendi kendine konuşmak) wo-III (m): b.. waye (m)
w itw itîyayen e: söylenmek wonî:b. winî
(kendi kendine konuşmak) worte (n): b. orte (n)
w itw itîyayîş (n): söylenme wortî (zh): b. ortî (zh)
(kendi kendine konuşma) worxan (n): b. orxan (n)
w itw itkerdiş (n): söylenme wostor (n): b. estor (n)
(kendi kendine konuşma) woxt (n): b. wext (n)
wiza (n): b. uca (n) woye (m): b. waye (m)
wîcdan (n): b. wijdan (n) wu (n, z): b. o-I (n, z)
w îcdon (n): b. wijdan (n) wu- (pr): l)b. wi- (pr)-l
wîcdûn (n): b. wijdan (n) wuca (n): ora, orası
wîjdan (n): b. wijdan (n) 2)b. w i- (pr)-2
wîjdon (n): b. wijdan (n) wuta (n): bura, burası
wîjdûn (n): b. wijdan (n) wuca (n): b. uca (n)
wîlayet (n): il, vilayet wucid (n): b. wucud (n)
wîn, -e: b. bîn, -e wucud (n): beden, vücut
Wîndhûk (n): Windhoek wucûd (n): b. wucud (n)
wîne (zh, z): b. înan (zh, z) wudarîyayene: b. wedarîya-
wîr: b. her yene
wîr d’: b. her di wudarîyayîş (n): b. wedarî-
wîr dî: b. her di yayîş(n)
wîr dîn: b. her dîyan wuhar (n): b. wayîr (n)
w îr dîyûn: b. her dîyan wuhare (m): b. wayîrîye (m)
wîskî (m): viski wuja (n): b. uca (n)j
wîşna (m): b. wişna (m) wujdan (n): b. wijdan (n)
wîşne (m): b. wişna (m) wujdon (n): b. wijdan (n)
wîşneyeri (m): b. wişnayere (m) wujdûn (n): b. wijdan (n)
w îy (n): b. wayîr (n) wulahî: b. willayî
wîyayene: b. huyayene wulay: b. willayî
wîyayîş (n): b. huyayîş (n) wule: b. willayî
wulla: b. willayî wusar (n): b. wisar (n)
wulle: b. willayî wuşîre (m): b. uşîre (m)
wulle: b. willayî wuşk, -i: b. huşk, -e
wuna: b. wina wuşk bîyene: b. huşk bî-
wunaz (n): b. hunaz, -e yene
wunaze (m): b. hunazî (m) w uşk kerdene: b. huşk
wuncîya: b. ancîna kerdene
wunî: b. winî wuşk-biring, -i. b. huşk-bi-
wur-I (n): b. wir-I (n) ring, -e
wur-II: b. her wuşka (n): b. wişka (n), huş-
wur çar: b. her çar ka (n) .
wur di: b. her di . wuşkbîyayîş (n): b. huşkbî-
wur dî: b. her di yayîş (n)
wur dînî: b. her dîyan, her wuşkey (m): b. huşkîye (m),
dîyine huşkî(m)
wur go: b. her yew wuşke (m)t b. huşkîye (m),
wur gû: b. her yew huşkî (m)
wur kes: b. her kes wuşkkerdiş (n): b. huşkker-
wur ro: b. her roje diş(n)
wur yew: b. her yew wuşna (m): b. wişna (m)
wurag (n): b. hurak (n) wuşnayâre (m): b. wişnaye-
wurdi: b. hurdî re(m )
wurdi kerdene: b. hurdî wut (n): b. wit (n)
kerdene wuta (n): b. tîya (n)
wurdi-wurdi: b. hurdî-hurdî wutene: ujnımak
wurdikerdiş (n): b. hurdîker- wutin, -i: b. witin, -e
diş (n) wutiney (m): b. witinîye (m)
wurik (n): b. hûrik (n) wutiş (n): uyuma
wurişterie: b. weriştene wuyayene: b. huyayene
ıvuriştiş (n): b. weriştiş (n) wuyayîs (n): b. huyayîş (n)
w uriznayene: b. w erizna- wuyayîş (n): b. huyayîş (n)
yene wuye (n): b. huye-İ (n)
ıvuriznayîş (n): b. werizna- wuynayene: b. huynayene
yîş(n) wuynayîş (n): b. huynayîş (n)
wum a: b. her di, her dîyan, wuza (n): b. uca (n)
her dîyine wuzka (n): b. uca (n)
wurznayene: b. weriznayene wûncilî, -ye: b. anculî, -ye
X
xaçirgan (n): sacayağı, saca xag, -e: ham (sebze ve meyve

yak için), olgunlaşmamış (sebze
xaçîrgan (n): b. xaçirgan (n) ve meyve için)
xafe (m): sarık xajnî (m): b. xalcinî (m)
xafi (m): b. xafe (m) xal (n): dayı.
xafil de: aniden, ansızın, bir xa!o: dayı (hitap hali)
denbire xal (m): b. xale (m)
xafil de merdene: aniden xalcen (m): b. xalcinî (m)
ölmek xalcenî (m): b. xalcinî (m)
xafil di: b. xafil de xalcenî (m): b. xalcinîye (m)
xafil di merdene: b. xafil xalce (m) (hitap halî): b. xal-
de merdene cinî (m)
xafila: aniden, ansızın, birden xalcemye (m): b. xalcimye (m)
bire . xalcıki (m): b. xalcinî (m)
xafila merdene: aniden öl xalcinî (m): dayı karısı
mek xalcinîye (m): dayı karısı
xafla: b. xafila xalcunîye (m): b. xalcinîye (m)
xafla merdene: b. xafila xale (m): teyze
merdene xale: teyze (hitap hali)
xaflin de: b. xafil de xalekena (m): teyze kızı, tey
xaflin de merdene: b. xafil zezade J
de merdene xalezâ (n): teyze oğlu, teyze
xafte: b. xaftela zade
xaftela: aniden, ansızın, bir xali-I (m): b. xale (m)
denbire xali-II (n): b. xalî (m)
xaftela merdene: aniden öl xalike (m): teyze
mek xalike: teyze (hitap hali)
xalikeyna
xalikeyna (m): b. xalekena (m) makta kulamlan kalın bağ
xalis: salt, sırf, sadece xapa nîrî(m): b. xapa nîre
xalî (m): halı yî
i xalîya desî (m): duvar halısı xardilobi (m): b. gardirobe (m)
I xalîya dîw arî (m): duvar xardos (n): eğe
halısı xardos kerdene: eğelemek
; xalî (n): b. xalî (m) Xarpet (n): Elazığ
xalî dîyesî (n): b. xalîya de- Xarpîyet (n): b. Xarpet (n)
sî (m) xart (n): eğe
xalîye desî (n): b. xalîya xart bîyayîne: b. xart bîye
desî (m) ne
xalîça (m): küçük hah xart bîyene: bilenmek
xalîçe (n): b. xalîça (m) xart kerdene: eğelemek
xalîkorsker, -e: halıcı xartîg (n): b. xartîk (n)
xalîroş, -e: halıcı xartîg kerdene: b. xartîk
xalîtî (m): yalnızlık kerdene
I xalîviraştox, -e: halıcı xartîk (n): eğe
i xalîye (m): halı xartîk kerdene: eğelemek
İ xalîyey (m): b. xalîyî (m) Xartûm (n): Hartum
I xalîye (m): b. xalîyî (m) xarz (n): b. xerz (n)
xalîyî (m): yalnızlık xarze (m): b. xerze (m)
I xalîza (n): dayı oğlu, dayızade xarzek (n): xerzek (n)
xalkeyna (m): b. xalkena (m) xas, -e: l)has 2)özel, hususi
! xalkena (m): l)dayı kızı, dayı xas (n): marul
zade 2)b. xalekena (m) xasek, -e: güzel
xalocinî (m): b. xalcinî (m) xasekey (m): b. xasekîye (m)
xalofîr (n): uğurböceği xaseke (m): b. xasekîye (m)
xalohemze (n): uğurböceği xaseki (m): b. xasek, -e
xalojine (m): b. xalcinî (m) xasekî (m): güzellik
I Xalpet (n): b. Xarpet (n) xasekîye (m): güzellik
xalxalok (n): uğurböceği xaseten: özellikle
! xalza (n): l)b. xaleza (n) 2)b. xasir (n): b. hesîre (m)
xalîza (n) xasî (zh): b. xaşî (zh)
j xam, -e: ham, olmamış xasîyet (n): özellik, hususiyet
| xanzeke (m): ebegümeci xassîyet (n): b. xasîyet (n)
1 xanzeki (m): b. xanzeke (m) xaş (zh): b. xaşî (zh)
b xape-I (m): bilek xaşa (m): b. xaşîye (m)
xaşabî (m): yontma kalemi
xapa harmî (m): el bileği xaşelnayene: b. xaşenayene
xapa linge (m): ayak bileği xaşelnayîş (n): b. xaşenayîş (n)
xape-II (m): kısa urgan xaşelnîyayene: b. xaşenîya-
xapa nîreyî (m): saban zıva yene
nasını boyunduruğa bağla-
xaşelnîyayîş (n): b. xaşenî- ham, olgunlaşmamış, olma
yayîş(n) mış
xaşenayene: b. xaşenayene xawlî (m): b. xewlî (m)
xaşenayîş (n): b. xaşenayîş (n) xawlîye (m): b. xewlîye (m)
xaşenîyayene: b. xaşenîya- xawuj, e: b. xawiz, -e
yene xawuz, -i: b. xawiz, -e
xaşenîyayîş (n): b. xaşenîya- xax, -e: b. xag, -e
yîş (n) xaxu (n): b. qerqot (n)
xaşeynayeni: b. xaşenayene xaz bîyayene: b. xaz bîyene
xaşeynayîş (n): b. xaşenayîş (n) xaz bîyene: sıyrılmak (deri
xaşeynîyayeni: b. xaşenîya- vb. için)
yene xaz kerdene: sıyırmak (deri
xaşeynîyayîş (n): b. xaşenîya- vb. için)
yîş(n) xazmik (n): geniz
xaşenaye (n): haşlama (yeme xebar (n): b. xubar (n)
ği) . xebare (n): b. xubar (n)
xaşenayene: haşlamak xebat (m): b. xebate (m)
xaşenayîş (n): haşlama xebat (n): b. xebate (m)
xaşenîyayene: haşlanmak xebate (m): iş, çalışma
xaşenîyayîş (n): haşlanma xebati (m): b. xebate (m)
xaşî (zh): kelle-paça xebatkar,-e: işçi
xaşîye (m): harar xebatkarey (m): b. xebatkarî-
xaşîya verî (m): göbek (şiş ye (m), xebatkarî (m)
man karın) xebatkare (m): b. xebatkarî-
xaşxaş (n): haşhaş ye (in), xebatkarî (m)
X atirbi to: allahaısmarladık xebatkarenî (m): işçilik
Xatir be tö: b. Xatir bi to. xebatkarî (m): işçilik
Xatir be to: b. Xatir bi to. xebatkarîye (m): işçilik
Xatir bu to: b. Xatir bi to. xebatker, -e: çalışkan
Xatir ib tu: b. Xatir bi to. xeber (m): xebere (m)
Xatir ve to: b. Xatir bi to. xeber dayene: b. xeberî
Xatir ve tu: b. Xatir bi to. dayene
Xatirde to: b. Xatir bi to. xeberber, -e: haberci
Xatire to: b. Xatir bi to. xeberdar, -e: haberdar
Xatirî ti: b. Xatir bi to. xeberdar bîyene: haberdar
xavik (n): b. xavike (m) olmak
xavike (m): kaymak xeberdar kerdene: haber
xa vîg, -e: b. x a g , -e dar etmek
xavlîye (m): b. xewlîye (m) xeberdari (m): b. xeberdare (m)
xavuz, -e: b. xawiz, -e , xeberdayîş (n): b. xeberîda-
xawij, e: b. xawiz, -e yîş(n)
xawiz, -e: (sebze ve meyve için) xebere (m): l)haber 2)söz
xeberî dayene: konuşmak yene
xeberi (m): b. xebere (m) xeftale: b. xaftela
xeberîdayîş (n): konuşma xeftan (m): b. xeftane (m)
xeberîdayox, -e: konuşmacı xeftane (m): kaftan
xebetîyayene: b. xebitîyaye- xeftani (m): b. xeftane (m)
ne xefteyîne: b. xebitîyayene
xebetîyayîne: b. xebitîyaye- xefteyîş (n): b. xebitîyayîş (n)
ne xeftîyayîne: b. xebitîyayene
xebetîyayîş (n): b. xebitîya- xeftîyayış (n): b. xebitîyayîş (n)
yîş(n) xeftnayîne: b. xebitnayene
xebetnayene: b. xebitnayene xeftnayîş (n): b. xebitnayîş (n)
xebetnayîne: b. xebitnayene xeftoni (m): b. xeftane (m)
xebetnayîş (n): b. xebitnayîş (n) xeftûn (m): b. xeftane (m)
xebitîyayene: çalışmak xeftyayîş (n): b. xebitîyayîş (n)
xebitîyayîne: b. xebitîyaye- xejî: b. xwezî C
ne ; xejît (m): b. xejîte (m)
xebitîyayîş (n)i çalışma xejîte (m): bağ kulübesi
xebitnayene: çalıştırmak xela (m): kıtlık
xebitnayîne: b. xebitnayene xelaqi (m): b. xelayiqe (m)
xebitnayîş (n): çalıştırma xelas (m): b. xelase (m)
xebitnayox, -e: kullanıcı xelas bîyene: kurtulmak
xebîtîyayîş (n): b. xebitîya- xelaşbîyayîş (n): kurtulma
yîş (n) xelase (m): kurtuluş
xebteyîne: b. xebitîyayene Eke o wina zulm biko, xe-
xebteyîş (n): b. xebitîyayîş (n) lasa ey çin a. (Böyle zulüm
xebtîyayıne: b. xebitîyayene yaparsa, kurtuluşu yok.)
xebtîyayîş (n): b. xebitîyayîş (n) xelasey (m): b. xelasîye (m)
xebtnayîne: b. xebitnayene xelase (m): b. xelasî (m)
xebtnayîş (n): b. xebitnayîş (n) xelasi (m): b. xelase (m)
xecîti (ıiı): b. xejîte (m) xelasî (m): kurtuluş
xedar, -e: ölümcül Ewro roja xelasî ya. (Bu
xedema (m): hademe, odacı gün kurtuluş günüdür.)
xedeme (n): hadejne, odacı xelasîye (m): kurtuluş
xedev (n): l)tipi, kar firtması xelat (n): halat
2)b. xezeb (n) Xelat (n): Ahlat
xedew (n): b. xedev (n) xelayiqe (m): hizmetçi (kadın
xefîf, -e: hafif hizmetçi)
xefıfek, -e: hafifçe xelayiqi (m): b. xelayiqe (m)
xefîya (m): hafiye, dedektif xele (n): buğday
xefîye (n): hafiye, dedektif xelefe (m): b. xîlafe (m)
xefle (n): b. xelfe-I (n) xelefe vatene: b. xîlafe va
xefle dayene: b. xelfe da tene
xelefevatiş (n): b. xîlafevatiş (n) filiz vermek
xeleke-I (m): halka Xelfetî: Halfeti
xeleka nîreyî (m): saban zı xeli (n): b. xele (n)
vanası xelisîyayene: l)kurtulmak
xeleka nîrî (m): b. xeleka 2)doğurmak (insan için), do
nîreyî (m) ğum yapmak 3)bitmek
xeleke-II (n): döven sürerken xelisîyayîş (n): l)kurtulma
ürünü yememesi için öküzün 2)doğurma (insan için) 3)bit-
ağzına takılan ağızlık me
xeleqe (n): b. xeniqe (n) xelisnayene: l)kurtarmak
xelese (in): b. xelase (m) 2)bitirmek
xelesîyayene: b. xelisîyaye- xelisnayîş (n): l)kurtarma
ne 2)bitirme
xelesîyayîş (n): b. xelisîyayîş (n) xelîfe (n): b. xelfe (n)
xelesîyene: b. xelisîyayene xelîfe dayene: b. xelfe da
xelesnayene: b. xelisnayene yene
xelesnayîş (n): b. xelisnayîş (n) xelle (n): b. xele (n)
xeleşayene: b. xelisîyayene xelli (n): b. xele (n)
xeleşîyayene: b. xelisîyaye- xelq bîyene: b. xerq bîyene
ne xelqbîyayîş (n): b. xerqbîya-
xeleşîyayene: b. xelisîyaye- yîş(n)
ne xelta (m): tasma (hayvan için)
xeleşîyayîş (n): b. xelisîyayîş (n) xem (n): üzüntü, üzûnç, gam
xelet, -e: hatalı, yanlış xem kerdene: gamlanmak,
xeletşy (m): b. xeletî (m), xele- kederlenmek
tîye (m) xemdar, -e: gamlı
xelete (m): b. xeletî (m), xele- xeme (m): b. xeyme (m)
tîye (m) xemel: b. xeml (n)
xeleteni (m): hata, yanlışlık xemelâye (n): b. xemilîyaye (n)
xeletî (m): hata, yanlışlık xemelayîye (m): b. xemilîya-
xeletîye (m): hata, yanlışlık yîye (m)
xelf (n): b. xelfe (n) xemelîyaya (m): b. xemilîya-
xelf dayene: b. xelfe daye- ya (m)
ne xemelîyaye (n): b. xemilîya-
xelfe-I (n): filiz, sürgün (bitki ye (n)
için) xemelîyayene: b. xemilîya-
xelfe dayene: filizlenmek, yene
filiz vermek xemelîyayîş (n): b. xemilîya-
xelfe-II (n): b. qelfe-I (n) yîş(n) 1
xelfek (n): filiz, sürgün (bitki xemelîyayîye (m): b. xemilî-
için) yayîye (m)
xelfek dayene: filizlenmek, xemelnaya (m): b. xemilna-
ya (m)
xemelnaye (n): b. xemilnaye (n) me)
xem elnayene: b. xem ilna- xemilîyayîye (m): süslü
yene xemilnaya (m): süslü
xemelnayî (m): b. xemilna- xemilnaye (n): süslü
yîye (m) xemilnayene: süslemek
xemelnayîş (n): b. xemilna- xemilnayîş (n): süsleme
yîş(n) xemünayîye (m): süslü
xemelnayîye (m): b. xemilna- xemînaya (m): bayıltılmış olan
yîye(m ) xemînaye (n): bayıltılmış olan
xemelyaye (n): b. xemilîyaye (n) xemînayene: bayıltmak
xem elyayene: b. xem ilîya- xemînayîş (n): bayıltma
yene xemîyaya (m): baygın
xemelyayî (m): b. xemilîyayî- xemîyaye (n): baygın
ye (m) • xemîyayene: ba^lmak
xemelyayîş (n): b. xemilîya- xemîyayîş (n): bayılma (
yîş(n) xeml (n): süs
xemgîn, -e: üzüntülü (üzüntü xemleyîş (n): b. xemilîyayîş (n)
sü olan, üzülen kişi), üzünç- xemlûxez (n): süs püs
lü, üzgün, kederli, gamlı xemlûxezin, -e: süslü püslü
xem gîn bîyene: gamlan xemnak, -e: üzüntülü (üzüntü
mak, kederlenmek, üzgün ol sü olan, üzülen kişi), üzünç
mak lü, gamlı
xemgîn kerdene: üzmek xemnakey (m): b. xemnakî
xemgînbîyayîş (n): gamlanma (m), xemnakîye (m)
xemgîney (m): b. xemgînî (m), xemnake (m): b. xemnakî (m),
xemgînîye (m) xemnakîye (m)
xemgîne (m): b. xemgînî (m), xemnakî (m): üzüntülülük
xemgînîye (m) xemnakîye (m): üzüntülülük
xemgînî (m): üzgünlük, üzün xencer (n): hançer
tülülük xencîr (m): b. xencer (n)
x em g în îye (m): üzgünlük, xençer (n): b. xencer (n)
üzüntülülük xençere (m): b. xencer (n)
xemgînkerdox, -e: üzüntülü xençerî (m): b. xencer (n)
(üzen durum veya olay), üzü xençerî (m): b. xencer (n)
cü (durum veya olay) xeneqîyayîne: b. xeniqîya-
xemil (n): b. xeml (n) yene
xemilîyaya (m): süslü xeneqîyayîş (n): b. xeniqîya-
xemilîyaye (n): süslü yîş(n) •
xemilîyayene: süslenmek (baş- xeneqnayene: b. xeniqna-
kaşı tarafından süslenmek) yene
xem ilîy a yîş (n): süslenme xen eqnayîni: b. xeniqna-
(başkası tarafından süslen- yene
xeneqnayîş (n): b. xeniqna- yîş (n)
yîş (n) xereqîyayîye (m): b. xeriqî-
xeniqe (n): boyunduruk çubuk yayîye (m)
larını birbirine bağlayan ip xereqnaya (m): b. xeriqnaya
xeniqîyayene: asılmak (idam (m), xeriqnayîye (m)
edilmek) xereqnaye (n): b. xeriqnaye (n)
xeniqîyayîş (n): asılma (idam xereqnayene: b. xeriqnaye-
edilme) ne
xeniqnaya (m): asılı xereqnayîş (n): b. xeriqnayîş (n)
xeniqnaye (n): asılı xereqnayîye (m): b. xeriqna-
xeniqnayene: asmak (idam et yîye (m)
mek) xereqyayîş (n): b. xeriqîya-
xeniqnayîş (n): asma (idam et yîş (n)
me) xeretnayîş (n): b. xeritnayîş (n)
xeniqnayîye (m): asılı (rez) xeretnayîş (n): b. (rez)
xenqe (n): b. xeniqe (n) xeritnayîş (n)
xenzîr, -e: domuz xerez (n): garaz, garez, kin
xenzîri (m): b. xenzîre (m) xeripnayîş (n): meyve veya
xerab, -e: b. xirab, -e sebze bahçesinin son ürünü
xeraj (n): b. garaj (n) nü de toplayarak ürünsüz bı
xerar (m): b. xirare (m) rakma
xerare (m): b. xirare (m) (rez) xeripnayîş (n): bağ
xerc (n): işleme, elbisedeki sır bozma
malı nakış xeriq (n): batima
xerc kerdene: işlemek xeriqîya (m): b. xeriqîyaya
xercin , -e: işlemeli (m), xeriqîyayîye (m)
xercî: b. xeyrça xeriqîyaya (m): baygın
xerckerda (m): işlemeli xeriqîyaye (n): baygın
xerckerde (n): işlemeli xeriqîyayene: bayılmak
xerckerdiş (n): işleme (işle xeriqîyayîş (n): bayılma
mek eylemi) xeriqîyayîye (m): baygın
xerckerdîye (m): işlemeli xeriqîye (n): b. xeriqîyaye (n)
xerepnayîş (n): b. xeripnayîş (n) xeriqn aya (m): bayıltılmış
(rez) xerepnayîş (n): b. (rez) olan
xeripnayîş (n) xeriqnaye (n): bayıltılmış olan
xereq (n): b. xeriq (n) xeriqnayene: bayıltmak
xereqîyaya (m): b. xeriqîyaya xeriqnayîş (n): bayıltma
(m), xeriqîyayîye (m) xeriqnayîye (m): bayıltılmış
xereqîyaye (n): b. xeriqîyaye (n) olan
xereqîyayene: b. xeriqîya- xeritnayîş (n): l)me5rve veya
yene sebze bahçesinin son ürünü
xereqîyayîş (n): b. xeriqîya- nü de toplayarak ürünsüz bı
xerîta
rakma 2)(meeazen) soyup so xesir (m): b. hesîre (m)
ğana çevirme xesîl (m): b. hesîre (m)
(rez) xeritnayîş (n): bağboz- xestexane (n): hastane
• ma xestexone (n): b. xestexane (n)
xerîta (m): harita xestexûne (n): b. xestexane (n)
xerîtakeş, -e: haritacı xestexûni (n): b. xestexane (n)
xerj (n): b. xerc (n) xestxûne (n): b. xestexane (n)
xerj kerdene: b. xerc ker xet (m): b. xete (m)
dene xeta (m): yanlışlık,.hata
xerjin , -i: b. xercin , -e xetat, -e: hattat
xerjkerdiş(n):b.xerckerdiş(n) xetayin, -e: yanlış, hatalı
xerq bîyene: batmak (suya, ça xete (m): 1) çizgi, çizi, hat 2)çizi
mura vb. batmak) (saban ya da pulluğun açtığı
Xerq bi. (Suya battı.) iz), karık (küçük ark) 3)ank
xerqbîyayîş (n): batma (suya, xeta çite (m): çizi (saban jra
çamura vb. batma) da pulluğun açtığı iz), karık
xerqeya (m); b. xeriqîyaya (toprakta sabanla açılan çizi)
(m), xeriqîyayîye (m) v xeter (n): tehlike
xerqeye (n): b. xeriqîyaye (n) xeternak, -e: tehlikeli
xerqeyîş (n): b. xeriqîyayîş (n) xeti (m): b. xete (m)
xerqnayîş (n): b. xeriqnayîş (n) xettat, -e: b. xetat, -e
xerritnayîş (n): b. xeritnayîş (n) xever (m): b. xebere (m)
(rez) xerritnayîş (n): b. (rez) xeverdar, -e: b. xeberdar, -e
xeritnayîş (n) xeverdayîş (n): b. xeberîda-
xerxal (m): b. xirxale (m) yîş(n)
xerxel (n): b. xirxil (n) xevere (m): b. xebere (m)
xerxike (m): bağ budamakta xeverî dayene: b. xeberî
kullanılan bir tür bıçak dayene
xerxiki (m): b. xerxike (m) xeverîdayîş (n): b. xeberîda-
xerz (n): kütükleri yeni dikil yîş(n)
miş olan veya üzüm verme xevetnayîne: b. xebitnayene
çağma yeni girmiş olan bağ xevetnayîş (n): b. xebitnayîş (n)
xerze (m): l)fidan (asma fidanı) xevetyayîne: b. xebitîyayene
2)bağ budamakta kullanılan xevetyayîş (n): b. xebiüyayîş (n)
bir tür bıçak xevitîyayîne: b. xebitîyaye-
xerze ronayene: fidan dik ne
mek xevitîyayîş (n): b. xebitîya-
xerzek (n): kütükleri yeni di yîş(n)
kilmiş olan veya üzüm verme xevtîyayîne: b. xebitîyayene
çağma yeni girmiş olan bağ xevtîyayîş (n): b. xebitîyayîş (n)
xerzi-I (m): b. xeze (m) xevtnayîne: b. xebitnayene
xerzi-II (m): b. rîçike (m) xevtnayîş (n): b. xebitnayîş (n)
xeyr
xewer (m): b. xebere (m) xewxi (m): b. xewxe (m)
xewerdar, -e: b. xeberdar, -e xewxyer (m): b. xewxere (m)
xewere (m): b. xebere (m) xex,-e: b. xex,-e
xewerî dayene: b. xeberî xex bîyayene: b. xex bîye-
dayene ne
xewirîyaya (m): baygın xex kerdene: b. xex kerde
xewirîyaye (n): baygın ne
xewirîyayene: bayılmak. xexîye (m): b. xexîye (m)
xewirîyayîş (n): bayılma xeyal (n): hayal
xewirîyayîye (m): baygın xeyar (n): b. xîyar (n)
xew irnaya (m): bayıltılmış xeyca: b. xeyrja
olan xeyel (n): b. xeyal (n)
xewimaye (n): bayıltılmış olan xeyja: b. xeyıja
xewirnayene: bayıltmak xeyle: b. xeyle
xewirnayîş (n): bayıltma xeylek: b. xeylek
xewirnayîye (m): bayıltılmış xeyle: çok, epey, epeyce, hayli
olan xeylek: bir hayli
xewlî (m): havlu xeyleke: b. xeylek
xewlîye (m): havlu xeylen: b. xeylek
xewlîya banyoyî (m): ban xeylî: b. xeyle
yo havlusu xeylîk: b. xeylek
xewlîyâ destan (m): el hav xeylyek: b. xeyl§k
lusu xeym (m): b. xeymö (m)
xewrîyaya (m): b. xewirîya- xeyme (m): çadır
ya (m) xeymi (m): b. xeyme (m)
xewrîyaye (n): b. xewirîyaye (n) xeyr, -e -I (nm & s): hayır
xewrîyayene: b. xewirîya- Bi xeyr şo-be. (Güle güle
yene git, güle güle gel.)
xewrîyayîş (n): b. xewirîya- Bi xeyr û silamet a şo. Gü
yîş(n) le güle (git).
xewrîyayîye (m): b. xewirîya- Şima xeyrî mîyan de bîy t
yîye(m) b§. (Hoş bulduk.)
xewrnaya (m): b. xewirnaya Ti bi xeyr ameyî/ameya.
(m), xewirnayîye (m) (Hoş geldin.)
xewrnaye (n): b. xewirnaye (n) Ti bi xeyr ameyî/ameya,
xew rnayene: b. xew irna- silamet, (Hoş geldin.)
yene Ti xeyr şârî, silam berî.
xewrnayîş (n): b. xewirnayîş (n) (Güle güle git, güle güle gel.)
xewx (m): b. xewxe (m) Ti xeyrî mîyan de bî/ba.
xewxe (m): şeftali (Hoş bulduk.)
xewxere (m): şeftali ağacı Wa xeyr bo./Va xeyr bo.
xewxeri (m): b. xewxere (m) (Hayırlı olsun)
Xeyr şo, silam be. (Güle xelîk: b. xeylek
güle git, güle güle gel.) xelîyek: b. xeylek
Xeyrî mîyan de bîme. (Hoş xelke: b. xeylek
bulduk.) xelyek: b. xeylek
xeyr-II (zr): b. xer-II (zr) xem (m): b. xeyme (m)
xeyrame (m): b. heramî (n) xeme (m): b. xeyme (m)
xeyrca: b. xeyrja xence: -den başka, hariç
xeyre ... : -den başka, hariç Xence to her kes amebî.
xeyremeşrû: gayri meşru (Senden başka herkes gel
xeyren, -e: hayırlı mişti.)
Xeyren/Xeyrene bo. (Ha xer, -e -I (nm & s): b. xeyr, -e-I
yırlı olsun) (nm & s)
xeyreni (m): b. xeyrene (m) Bi xer şue-bîye.: b. Bi xeyr
xeyıja: -den başka, hariç şo-be.
Xeyrja to çi kes nezano. xer-II (zr): hayır ^
(Senden başka hiç kimse bil xeren, -e: b. xeyren, -e
miyor.) Xeren/Xerene bo.: b. Xey-
xeyşa (m): b. xaşîye (m) ren/Xeyrene bo.
xeyt (m): dikiş çizgisi xeri (m): b. xeyre (m)
xeyt kerdene: l)dikişle çiz xeşa (m): b. xaşîye (m)
gi çizmek 2)dikişle çizgi çize xex, -e: deli
rek süslemek xex bîyayene: b. xex bîye
xezab (n): b. xezeb (n) ne
xezal, -e: ceylan xex bîyene: delirmek, çıl
xezali (m): b. xezale (m) dırmak
xeze (m): duvak xex kerdene: delirtmek
xezeb (n): kızgınlık (öfke) xexîye (m): delilik
xezebnak, -e: öfkeli, kızgın xeyar (n): b. xîyar (n)
xezev (n): b. xezeb (n) xeyle: b. xeylek
xezika: b. xwezî xeze (m): çizgi, çizi, hat
xezila: b. xwezila xeza parekî (m): bölü çizgisi
xezî: b. xwezî (mat) v
xezîka: b. xwezî xi: b. xo-I
xezul: b. xwezila xib (m): b. xibe (m)
xele: b. xeyle xibe (m): riğde
xelek: b. xeylek xibeyr (m) b. xibere (m)
xelisîyayene: b. xelisîyayene xibere (m): iğde ağacı
xelisîyayîş (n): b. xelisîyayîş (n) xibeyr (m): b. xibere (m)
xelisnayene: b. xelisnayene xibik (m): b. xibe (m)
xelisnayîş (n): xelisnayîş (n) xic bîyene: b. xij bîyene
xelî-I (m): duvak xicbîyayîş (n): b. xijbîyayîş (n)
xelî-II: b. xeyle xicikîyayene: b. xijikîyayene
xicikîyayîş (n): b. xijikîyayîş (n) xilerde murûn (n): b. xiler-
xidar, -e: b. xedar, -e de murayan (n)
xidar bîyayîne: b. xidarbî- xilfe (n): b. xelfe (n)
yene xilfe dayene: b. xelfe daye
xidar bîyene: azmak (yara ne
vb. için) xili (m): b. xile (m)
xidar neweş bîyene: ağır xilik (n): b. xilike (m)
hasta olmak . . xilike (m): küçük küp
xidar niweş bîyene: b. xi- xilome (m): b. xinamîye (m)
dar neweş bîyene xilomî (n): b. xinamî (n)
xidarbeyîş (n): b. xidarbîya- xilorike (m): l)ufak taneli dolu
yîş(n) 2)köfte (ince yarmadan veya
xidarbîyayîş (n): azma (yara kıymadan yapılan)
vb. için) xiloriki (m), b. xilorike (m)
xifle (n): b. xelfe (n) xilwar: eğri büğrü
xifle dayene: b. xelfe daye- xilxil (n): b. xirxil (n)
ne xinamey (m): b. xinamîye (m)
xij bîyayene: b. xij bîyene xinamenî (m): dünürlük
xij bîyayene: b. xij bîyene xinamî, -ye: dünür
xij bîyene: kaymak xinamîye (m): dünürlük
xijalokî (zh): içyağımn kızartıl xincer (m): b. xencer (n)
masıyla meydana gelen bir xincere (m): b. xencer (n)
yiyecek xincer (m): b. xeneer (n)
xijbîyayîş (n): kayma xincikîyayene: ezilmek
xijike (m): daldaki salkımdan xinciknayene: ezmek
koparılmadan kurumuş olan xinciknayîş (n): ezme
üzüm tanesi xincîke (m): bağ kulübesi
xijikî (zh): içyağımn kızartıl xincîr (m): b. xeneer (n)
masıyla meydana gelen bir xinçer (m): b. xencer (n)
yiyecek xinçîyer (m): b. xencer (n)
xijikîyayene: kaymak xinuq, -e: b. xunuq, -e '
xijikîyayîş (n): kayma xinûq, -e: b. xunuq, -e
xijîyayene: b. xijikîyayene xinûqî (m): b. xunuqî (m)
xijîyayîş (n): b. xijikîyayîş (n) Xinûs (n): Hıms
xijjikî (zh): b. xijikî (zh) xinzîr, -e: b. xenzîr, -e
xil (m): b. xile (m) xir (n): sik, penis, kamış
xilas bîyene: b. xelas bîyene xirab, -e: kötü
xilasbîyayîş (n): b. xelasbîya- xirab bîyayene: b. xirab
yîş(n) bîyene
xile (m): küp xirab bîyene: kötüleşmek
xilerde murayan (n): boncuk xirabey (m): b. xirabîye (m),
dizisi xirabî (m)
xirabe (m): b. xirabîye (m), xi- (m), xirîstîyanî (m)
rabî (m) xirîstîyûn, -i b. xirîstîyan, -e
xirabenî (m): kötülük xirîstîyûne: b. xirîstîyanîye
xirabî (m): kötülük (m), xirîstîyanî (m)
xirabîye (m): kötülük xirnik (m): b. xirnike (m)
xirar (m): b. xirare (m) xirnike (m): sümük
xirare (m): harar xirnikin, -e: sümüklü
xirari (m): b. xirare (m) xirok (n): sonbaharda erken
xirav, -e: b. xirab, -e sürülen çift, güzlük çift
xirav bîyayene: b. xirab xirqe (n): hırka
bîyene xirr (n): b. xir (n)
xirav bîyayene: b. xirab xirrok (n): b. xirok (n)
bîyene xirt (n): uçkurluk
xiraven (m): b. xirabenî (m) xirte doxîne (n): uçkurluk
xiravenî (m): b. xirabenî (m) xirte şilabendî (n): uçkur- (.
xiravin, -e: b. xirab, -e luk
xiravinenî(m): b. xirabenî (m) xirt bîyene: b. xurt bîyene
xiravinenî (m): b. xirabenî (m) xirt kerdene: b. xurt ker
xiravinîye (m): b. xirabenî (m) dene
xiravî (m): b. xirabîye (m) j xi- xirtik-I (n): nefes borusu ilti
rabî(m) habı, soluk borusu iltihabı
xiravîye (m): b. xirabîye (m), xirtik-II (n): acur
xirabî(m) xirtûm (n): b. xortume (m)
xiraw, -e: b. xirab, -e Xirvatîstan (n): Hırvatistan
xirawîye (m): b. xirabîye (m), xirx (m): xirxe (m)
xirabî (m) xirxal (m): b. xirxale (m)
xirb (m): b. xirbe (m) xirxale (m): halhal #
xirbe (m): yıkıntı, enkaz; ha xirxali (m): b. xirxale (m)
rabe xirxe(m):taş
xirik (n): çırpı (kuru dal parça xirxe (n): b. xirqe (n)
sı) ........ xirxi (n): b. xirqe (n)
xirikî (zh): çah çırpı xirxil (n): taşlık
xirîstîyan, -e: Hıristiyan xirxiz, -e: hırsız (b. dizd, -e)
xirîstîyaney: b. xirîstîyanîye xirxizi (m): b. xirxize (m)
(m), xirîstîyanî (m) xisim , -e: akraba
xirîstîyanî (m): Hıristiyanlık xisimi (m): b. xisime (m)
xirîstîyanîye (m): Hıristiyan xismete (m): b. xizmet (n)
lık xisûs (n): b. xusus (n)
xirîstîyon, -i: b. xirîstîyan, -e xisûsî, -ye: b. xususî, -ye
xirîstîyoney: b. xirîstîy anîye xiş bîyene: b. xij bîyene
(m), xirîstîyanî (m) xişawî (m): b. xoşawe (m)
xirîstîyone: b. xirîstîyanîye xişbîyayîş (n): b. xijbîyayîş (n)
xişike (m): ufak taneli dolu xizlixey (m): b. xizlixîye (m)
xişiki (m): b. xişike (m) xizlixîye (m): kıtlık
xişin, -i: b. xişn, -e xizma (m): b. xizme (m)
x işn , -e: büyük xizmayine (m): b. xizmeyine (m)
xişnkardene: b. xişn ker xizme (m): hizma
dene xizmekar: b. xizmetkar, -e
xişn kerdene: büyütmek xizmet (n): hizmet
xişney: b. xişnîye (m) xizmeto leşkerî (n): askeri
xişne (m): b. xişnîye (m) hizmet
xişni (m): b. xişne (m) xizmete (m): b. xizmet (n)
xişnîye (m): büyüklük xizmetkar, -e: hizmetçi
xivete (m): çadır xizmetpeydakerdöxe İnter
xiz-I (n): çelmik, kesmik (ba neti (n) (TE): İnternet hiz
şakla karışık iri saman) met sağlayıcısı
xiz-II (n): b. xîz (n) xizmeyine (m): hızmah
xiz bîyayene: b. xij bîyene xizmikar, -i: b. xizmetkar, -e
xiz bîyayene: b. xij bîyene xîcelek (n): b. xîçelek (n)
xiz bîyene: b. xij bîyene xıç (n): çakıl
xizag (n): kızak xîçe (m): çatallı bir ağaç parça
xizal-I (n): kömür sının çatalları arasına yer
xizal-II (n): (yaprak için) gazel leştirilip omuzda takınan
_ xizal, -e-III: xezal, -e yük (çalı çırpı vb.)
xizali (m): b. xezale (m) xîçelek (n): çakılhk
xizar (n): bıçkı (büyük testere), xîçin,-e: çakıllı
hızar xîlafe (m): yalan
xizbîyayîş (n): b. xijbîyayîş (n) xîlafe vatene: yalaiı söyle
xizem (n): b. xizme (m) mek •-
xizemine (m): b. xizmeyine (m) xîlafevatiş (n): yalan söyleme
xizi (m): b. xizik-II (n) xîlafi (m): b. xîlafe (m)
x iz i b îy a y en e: b. xiz ik x îla fi vaten e: b. x îla fe
bîyene vatene
xizibîyayîş (n): b. xizikbîya- xîlafivatiş (n): b. xîlafevatiş (n)
yîş (n) xînç (n): b. xîç (n)
xizik-I (n): bakraç, küçük kova xînçer (m): b. xencer (n)
xizik-II (n): ses kısıklığı xînçi (m): b. xîç (n)
xizik bîyene: sesi kısılmak xînçin, -i: b. xîçin,-e
xizikbîyayîş (n): ses kısılması xînt, e: deli
xiziki (m): b. xizikÎI (n) xînt bîyayene: b. xînt bîye-
xiziki bîyayene: b. xizik : : ne • ■ • •• : '
bîyene xînt bîyene: delirmek, çıl
xizikibîyayîş (n): b. xizikbî- dırmak
yayîş (n) xînt kerdene: dielirtmek
xîntey (m): b. xîntîye (m) (kendi kendine konuşmak)
xîntîye (m): delilik xo bi xo xeberî dayene:
xînzîr (n): b. xenzîr (n) söylenmek (kendi kendine
xîs (n): b. xoz (n) konuşmak)
xîska xo weameyene: hık tut xo bi xo xeber dayene: b.
mak xo bi xo xeberî dayene
xîska xo weam eyîne: b. xo ce de vetene: soyunmak
xîska xo weameyene xo ce di vetene: b. xo ce de
xîyabî: gıyabi vetene
( qerare tewqîfı yo xîyabî xo dayene tanî ver: ısın
(n): gıyabi tutuklama kararı, mak, kendini ısıtmak (ısın
gıyabi tevkif kararı mak)
xîyal (n): b. xeyal (n) xo dayene tayn ver: b. xo
xîyar (n): hıyar, salatalık dayene tanî ver
xîyarek (n): kabakulak xo de kerdene: atıştırmak
xîyarek girewtene: kaba xo dest de: dinç, zinde
kulak olmak xo dest de bîyene: dinç ol
xîyari (m): b. xîyar (n) mak, zinde olmak
xîyç (m): b. xîç (n) Sînaye bibi kokim labele
xîyçin: b. xîçin,-e xo dest de bi. (Sînaye yaş
xîz (n): kum lanmıştı ama dinçti.)
xîzar (n): b. xizar (n) xo fek a kerdene: b. xo fek
xîzikoke (m): kayak, ski ra kerdene
xîzikyayene: b. xijikîyayene xo fek a nayene: b. xo fek
xîzikyayeni: b. xijikîyayene ra nayene
xîzikyayîş (n): b. xijikîyayîş (n) xo fek kerdene: b. xo fek
xîzin, -e: kumlu, kumsal ra kerdene
xo-I: kendi xo fek ra kerdene: (kendi)
xo amayene: b. xo ameye ağzına koymak, atıştırmak
ne xo fek ra nayene: (kendi)
xo ameyene: iyileşmek ağzına koymak
xo ameyîne: b. xo ameye xo germ kerdene: ısınmak,
ne kendini ısıtmak (ısınmak)
x o bane kerdene: soyun xo germin kerdene: ısın
mak mak, kendini ısıtmak (ısın
xo bi xo qalî kerdene: söy mak)
lenmek (kendi kendine ko xo lingî kerdene: b. xo lin
nuşmak) gî ra kerdene
xo bi xo qisey kerdene: xo lingî ra kerdene: giy
söylenmek (kendi kendine mek (ayakkabı, pantolon vb.
konuşmak) için)
xo bi xo vatene: söylenmek xo mera bestene: b. xo mî-
yane ra bestene xo sentene: tartılmak
xo mera dayene: b. xo mî xo ser nayene: giymek (şap
yane ra dayene ka, külah vb. için)
xo mîyane ra bestene: ku xo setene: b. xo sentene
şanmak (küşak, fişeklik vb. xo şelenayene: b. xo şele
için) nayene
xo mîyane ra dayene: ku xo şelenayene: soyunmak
şanmak (kuşak, fişeklik vb. xo şellenayene: b. xo şele
için) nayene
xo mîyane sanayene: b. xo xo şilnayene: b. xo şelena
mîyane şanayene yene
xo mîyane şanayene: ku xo şutene: banyo yapmak,
şanmak (kuşak, fişeklik vb. banyo almak, yıkanmak
için) xo tebestene: giyinip ku
xo mîye sanayene: b. xo şanmak, giyinmek
mîyane şanayene xo tedayene: b. xo tewda-
xo mîye sanayene: b. xo yene
mîyane şanayene xo terapist ene: b. xo tera-
xo nayene: b. ro xo nayene pîştene
xo pay kerdene: giymek xo terapiştene: b. xö tera-
(ayakkabı, pantolon vb. için) pîştene
Sole xo xo pay kerdî û şi. xo terapîştene: giyinmek
(Ayakkabılarını giydi ve xo tevdayene: b. xo tewda-
gitti.) yene
xo pîze de vatene: b. pîze- xo tewdayene: hareket et
ye xo de vatene mek
xo ra: kendinden, kendisin xo tewo dayene: b. xo tew-
den day ene
xo ra cidayene: alışmak xo tîtevît kerdene: b. xo
xo ra dayene: giymek (giysi tîtûvît kerdene
için) xo tîtiknayene: süslenmek
Xo ra de! (Giy!) (kendi kendini süslemek)
xo ra girewtene: giymek xo tîtovît kerdene: b. xo
(giysi için) tîtûvît kerdene
xo ra şîyayene: b. xo ra şî xo tîtûvît kerdene: süslen
yene mek (kendi kendini süsle
xo ra şîyene: bayılmak mek)
xo re derd kerdene: dert xo tîyo dayîiıe: b. xö tew-
edinmek, dert etmek dayene
xo ro kerdene: giymek (giy xo ver dayene: direnmek
si için) xo ver eştene: direnmek
xö rut kerdene: soyunmak xo ver ro dayene: direnmek
Merikî sey camerdan xo yene
ver ro da. (Adam yiğitçe di xobanekerdiş (n): soyunma
rendi.) xobixoqalîkerdiş (n): söylen
xo viraştene: makyaj yap me (kendi kendine konuşma)
ma xobixoqiseykerdiş (n): söy
xo vîr a kerdene: b. xo vîr lenme (kendi kendine konuş
ra kerdene ma)
xo vîr ardene: b. ardene x o b ix o v a tiş (n): söylenme
vîre xo (kendi kendine konuşma)
xo vîr ra kerdene: unut xobixoxeberîdayîş (n): söy
mak lenme (kendi kendine konuş
Mi xo vîr ra kerd, to ra nema)
vat. (Unuttum, sana söyle xobixoxeberdayîş (n): b. xo-
medim.) bixoxeberîdayîş (n)
xo vîrî ardene: b. ardene xocedevetiş (n): soyunma
vîre xo xocedivetiş (n): b. xocedeve-
xo vîrî kerdene: b. xo vîr tiş (n)
ra kerdene xodayîs tayn ver: b. xodayîş
xo vîrî ra kerdene: b. xo tanî ver
vîr ra kerdene xodayîş tanî ver: ısınma
xo xem eln a yen e: b. xo xodekerdiş (n): atıştırma
xemilnayene xofekakerdiş (n): b. xofekra-
xo xem ilnayene: süslen kerdiş (n)
mek (kendi kendini süsle xofekkerdiş (n): b. xofekra-
mek) kerdiş (n)
xo xic kerdene: b. xo xij xofekrakerdiş (n): atıştırma
kerdene xogerminkerdiş (n): ısmma
xo xij kerdene: kaymak xogermkerdiş (n): ısınma
xo xiz kerdene: b. xo xij xojî: b. xwezî
kerdene xolingîkerdiş (n): b. xolingî-
xo xo de qesi kerdene: b. rakerdiş (n)
xo xo de qisey kerdene xolin gîrak erdiş (n): giyme
xo xo de qisey kerdene: (ayakkabı, pantolon vb. için)
söylenmek (kendi kendine xolî (m): b. xewlî (m)
konuşmak) xom, -i: b. xam, -e
x o zere de vaten e: b. xomar (n): b. qumar (n)
zereye xo de vatene xomarbaz, -e: b. qumarbaz, -e
xo zit kerdene: soyunmak xomerabestiş (n): b. xomîya-
xo-II (n): b. xow (n) nerabestiş (n)
xo ra şîyayene: b. xow ra xomeradayîş (n): b. xomîya-
şîyene neradayîş (n)
xo ra şîyene: b. xow ra şî- xomîyanerabestiş (n): kuşan-
xoşellenayî§
ma (kuşak, fişeklik vb. için) xorokerdiş (n): giyme (giysi
xomîyaneradayîş (n): kuşan için)
ma (kuşak, fişeklik vb. için) xortim (m): b. xortume (m)
xomîyanesanayîş (n): b. xo- xortim (n): b. xortume (m)
mîyaneşanayîş (n) xortimi (m): b. xortume (m)
xomîyaneşanayîş (n): kuşan xortum (m): b. xortume (m)
ma (kuşak, fişeklik vb. için) xortum (n): b. xortume (m)
xomîyesanayîş (n): b. xomî- xortume (m): hortum
yaneşanayîş (n) xorutkerdiş (n): soyunma
xonaz (n): b. hunaz, -e Xorxol (n): Yayladere
xonça (m): küçük yemek ma xosavî (m): b. xoşawe (m)
sası xosebare (m): b. xoşebere (m)
xonçik (m ): b. xonçike (m) xosentiş (n): tartılma
x on çik e (m): küçük yemek xoser, -e: l)bağımsız, kendi ba
maşası şına
xonî (n): koni xoser bîyene: bağımsız ol
xonîkin, -e: konik mak
xonz, -e: b. xoz, -e 2)yalm
xopaykerdiş (n): giyme (ayak nameyo xoser (n): yalın ad
kabı, pantolon vb. için) xoserbîyayîş (n): bağımsız ol
xopîzedevatiş (n): b. pîzeye- ma
xodevatiş(n) xoserî (m): bağımsızlık
xora: zaten xoserîye (m): bağımsızlık
xoracidayîş (n): alışma xosernayîş (n): giyme (şapka,
xoradayîş (n): giyme (giysi külah vb. için)
için) xosero: dinç, zinde
xoragirewtiş (n): giyme (giysi xosero bîyene: l)sağlıklı ol
için) mak, sıhhatli olmak 2)dinç
xoraşîyaya (m): baygın olmak, zinde olmak
xoraşîyaye (n): baygın xoşab (m): b. xoşawe (m)
xoraşîyayîş-I (n): bayılma xoşabî (m): b. xoşawe (m)
xoraşîyayîş-II (n): b. xowraşî- xoşavî (m): b, xoşawe (m)
yayîş (n) xoşaw (m): b. xoşawe (m)
xoraşîyayîye (m): baygın xoşawe (m): hoşaf, komposto
Xoresan (n): Horasan xoşawi (m): b. xoşawe (m)
xorimi (m): b. xuremî (m) xoşawî (m): b. xoşawe (m)
xorî (n): b. xorîn (n) xoşebere (m): sohbet* söyleşi
x o rîn , -e: derin xoşelenayîş (n): b. xoşelena-
xorîney (m): b. xorînîye (m) yîş(n)
xorînenî (m): derinlik xoşelenayîş (n): soyunma
xorînîye (m): derinlik xoşellenayîş (n): b. xoşelena-
xorîy (n): b. xorîn (n) yîş(n)
xoşilnayîş (n): b. xoşelenayîş (n) Roj xow ra şi. (Güneş battı.)
xoşutiş (n): yıkanma Tîje xow ra şîye. (Güneş
xotâbestiş (n): giyinme battı.)
xotedayîş (n): b. xotewdayîş (n) xowdekerdiş (n): uyutma
xoterapiştiş (n): b. xoterapîş- xowdeşîyayîş (n): uyuma
tiş (n) xowlî (m): b. xewlî (m)
xoterapîstiş (n): b. xoterapîş- xowrakerdiş (n): uyutma
tiş(n) xow raşîyayîş (n): l)uyuma
xoterapîştiş (n): giyinme 2)batma (güneş, ay vb. için)
xotevdayîş (n): b. xotewda- xox (m): b. xewx6 (m)
yîş(n) . xoxe (m): b. xewxe (m)
xotâwdayîş (n): hareket etme xoxemelnayîş (n): b. xoxemil-
xotewodayîş (n): b. xotewda- nayîş(n)
yîş (n) xoxem ilnayîş (n): süslenme
xotîtevîtkerdiş (n): b. xotîtû- (kendi kendini süsleme)
vîtkerdiş (n) xoxeri (m): b. xewxere (m)
xotîtik n ayîş (n): süslenme xoxi (m): b. xewxe (m),
(kendi kendini süsleme) xoxickerdiş (n): xoxijkerdiş (n)
xotîtovîtkerdiş (n): b. xotîtû- xoxijkerdiş (n): kayma
vîtkerdiş(n) xoxizkerdiş (n): xoxijkerdiş (n)
xotîtûvîtkerdiş (n): süslenme x o x o d e q e s ik e r d iş (n): b.
(kendi kendini süsleme) xoxodeqiseykerdiş (n)
xotîyodayîş (n): b. xotewda- xoxodeqiseykerdiş (n): söy
yîş(n) lenme (kendi kendine konuş
xoverdayîş (n): direniş ma)
xoverestiş (n): b. xovereştiş (n) xoz, -e: domuz
xove*eştiş (n): direniş xozan (n): anız, firez
xoverrodayîş (n): direniş Xozat (n): Hozat
xoviraştiş (n): makyaj yapma xozeredevatiş (n): b. zereye-
xovîrakerdiş (n): b. xovîrra- xodevatiş (n)
kerdiş (n) xozi (m): b. xoze (m)
xovîrîkerdiş (n); b. xovîrra- xozitkerdiş (n): soyunma
kerdiş (n) xozî: b. xwezî
xovîrîrakerdiş (n): b. xovîr- xu: b. xo-I
rakerdiş (n) xu bi xu qalî kerdene: b.
xovîrrakerdiş (n): unutma xo bi xo qalî kerdene
xow (n): l)uyku 2)düş, rüya xu di kerdene: b. xo de
xow de kerdene: uyutmak kerdene
xow de şîyene: uyumak xu şitene: b. xo şutene
xow ra kerdene: uyutmak xu vîr ardene: b. ardene
xow ra şîyene: l)uyumak vîre xo
2)batmak (güneş; ay vb. için) xu vîr a kerdene: b. xo vîr
ra kerdene xıimarbaz, -e: b. qumarbaz, -e
xu vîr kerdene: b. xo vır ra xumare (m): b. qumar (n)
kerdene xunav (n): b. xûnav (n)
xu vîrî kerdene: b. xo vîr xunî (n): huni
ra kerdene xunte (n): büyük bıçkı (iki kişi
xu xemelnayene: b. xo xe- tarafından kullanılan)
milnayene xunti (n): b. xunte (n)
xubar (n): sonbaharda erken xunuq, -e: kekre
sürülen çift, güzlük çift xunuqey (m): b. xunuqî (m),
xubixuqalîkerdiş (n): b. xobi- xunuqîye(m) ,
xoqalîkerdiş (n) xunuqek, -e: kekremsi
xuçe (m): yüzeyi donmuş kar xunuqî (m): kekrelik ,
xudikerdiş (n): b. xodeker- xunuqîye (m): kekrelik
diş (n) xura: b. xora
xuera: b. xora xuradayîş (n): b. xoradayîş (n)
xueradayîş (n): b. xoradayîş (n) xuragirewtiş (n): b. xoragi-
xueragirewtiş (n): b. xoragi- rewtiş(n)
rewtiş (n) xuraşîyaya (m): b. xoraşî-
xueraşaya (m): b. xoraşîya- ya y a (m)
ya (m) xuraşîyaye (n): b. xoraşîya-
xueraşaye (n): b. xoraşîyaye (n) ye (n)
xueraşayi (n): b. xoraşîyaye (n) xuraşîyayîş (n): b. xoraşîya-
xueraşayîş (n): b. xoraşîya- yîş (n)
yîş-I (n) xurderoş, -e: hırdavatçı
xuere (n): b. xorîn (n) xurek (n): alerji
xueri (n): b. xorîn (n) xuremî (m): balya
xuerin: b. xorîn, -e xurik (n): b. xurek
xuerine (m): b. xorînîye (m) xurî (îı): b. xorîn (ri)
xuerî (n): b. xorîn (n) xurîn, -e: aç karınla olan (sa
xuerîn: b. xorîn, -e bahleyin henüz bir şey yeme
xuerîne (m): b. xorînîye (m) miş olan)
xuerîye (m): b. xorînîye (m) Ti hema xurîn î? (Daha aç
xuert (n): b. xurt (n) karınla mısın?)
xuertim (m): b. xortume (m) xurîn, -i: b. xorîn, -e
xueşaw (m): b. xoşawe (m) xurînbîyayîş (n): aç karınla ol
xuez (n): b. xoz (n) ma
xulam (n): hizmetçi xurîney (m): b. xorînîye (m)
Xulaman (n): Alacakaya xurîm (m): aç karınla olma du
xulowar: b. xilwar rumu
xulqteng,-e: sinirli xurînîya xo kerdene: kah
xulxutik (n): boğmaca valtı öncesi birşey(ler) yemek
xumar (n): b. qumar (n) To x u rîn îy a x o k erd e?
Kahvaltı öncesi birşey(ler) xuşk (n): b. xusk (n)
yedin mi? xuşxuşik (n): ufak taneli dolu
xurma (m): hurma xuvîrakerdiş (n): b. xovîrra-
xurmayere (m): hurma ağacı kerdiş (n)
xurmayeri (m): b. xurmaye- xuvîrîkerdiş (n): b. xovîrrâ-
re (m) kerdiş (n)
xurme (m): b. xurma (m) xuvîrkerdiş (n): b. xovîrra-
xurmîyer (m): b. xurmayere (m) kerdiş (n)
xurrayene: gürlemek xuwert (n): b. xurt (n)
xurrayene: b. xurrayene xuxemelnayîş (n): b. xoxemil-
xurt, -e: üvey çocuk, üvey evlat nayîş(n)
xurt bîyene: gelişmek xuyteng, -e: sinirli
xurt kerdene: geliştirmek xûm, -i: b. xam, -e
xuser: l)b. xoser 2)b. xosero xûmar (n): b. qumar (n)
xuser bîyayene: b. xoser xûmarbaz, -e: b. qumarbaz, -e
bîyayene xûnav (n): cüzam, miskin has
xusero bîyayîne: b. xosero talığı, miskin illeti
bîyene xûnçe (n): b. xonça (m)
xusis (n): b. xusus (n) xûrtimi (m): b. xortume (m)
xusisî, -ye: b. xususî, -ye xûrtumi (m): b. xortume (m)
xusîsî, -ye: b. xususî, -ye xûz, -e: kambur
xusîsîyet (n): b. xususîyet (n) xûz bîyiayene: b. xûz bî-
xusk (n): kırağı yene
xusk gire dayene: kırağı xûz bîyene: kamburlaşmak
düşmek, kırağı yağmak x û z, -i: b. x o z , -e
Xusk girâ da. (Kırağı düş- xûzey (m): b. xûzîye (m)
tü./Kırağı yağdı.) xûze (m): b. xûzîye (m)
xuskî piro dayene: kırağı xuzîye (m): kamburluk
çalmak, kırağı vurmak xwe: b. xo-I
Xuskî da piro. (Kırağı çal- xwe xemelnayene: b. xo
dı./Kırağı vurdu.) xemilnayene
xusus (n): husus xwera: b. xora
xususî, -ye: özel, hususi xweri (n): b. xorîn (n)
Havildarî derso xususî gi- xwexemelnayîş (n): b. xoxe-
rewto. (Havıldar özel ders milnayîş (n)
almış.) xwezika: b. xwezî
xususîyet (n): özellik, husu xwezila: keşke
siyet .. xwezî: keşke
xusûs (n): b. xusus (n) xwezîka: b. xwezî
xusûsî, -ye: b. xususî, -ye ■' xwi:b. xo-I
xuşab (n): b. xoşawe (m) xwi di kerdene: b. xo de
xuşawe (m): b. xoşawe (m) kerdene
xwu
xwi di şîyayene: b. xow de xwigerminkardiş (n): b. xo-
şîyene germinkerdiş (n)
xwi fek ra kerdene: b. xo xw igerm kardiş (n): b. xo-
fek ra kerdene germkerdiş (n)
xwi garm kardene: b. xo xwimerabestiş (n): b. xomî-
germ kerdene yanerabestiş (n)
xwi garmin kardene: b. xo xwipaykardiş (n): b. xopay-
germin kerdene kerdiş (n)
xwi ra girewtene: b. xo ra xwira: b. xora
girewtene xwiradayîş (n): b. xoradayîş (n)
xwi ra dayene: b. xo ra da xwiragirewtiş (n): b. xoragi-
yene rewtiş(n)
xwi ra şîyayene: b. xo ra xwiragirotiş (n): b. xoragi-
şîyene rewtiş (n)
xwi setene: b. xo sentene xwiragurotiş (n): b. xoragi-
xwi şitene: b. xo şutene rewtiş (n)
xwi şutene: b. xo şutene xwiraşîyaya (m): b. xoraşî-
xwi tedayîne: b. xo tewda- yaya (m), xoraşîyayîye (m)
yene xwiraşîyayîş (n): b. xoraşî-
xw i tew o dayîne: b. xo yayîş-I (n)
tewdayene xwiraşîyayîye (m): b. xoraşî-
xw i xem elnayene: b. xo yaya (m), xorâşîyayîye (m)
xemilnayene xwisero bîyayene: b. xosero
xwidikerdiş (n): b. xodeker- bîyene
diş (n) xwiseiiş (n): b xosentiş (n)
xwidişîyayîş (n): b. xowdeşî- xwitedayîş (n): b. xotewda-
yayîş(n) yîş(n)
xwifekrakerdiş (n): b. xofek- xwitewodayîş (n): b. xotew-
rakerdiş (n) dayîş(n) .
xwigarminkardiş (n): b. xo- xwixemelnayîş (n): b. xoxe-
germinkerdiş (n) milnayîş (n)
xw igarm kardiş (n): b. xo- xwo: b. xo-I
germkerdiş (n) xwu: b. xo-I
Y
ya-I (zr): evet için birine verilen), hatıra,

ya-II (m, z): l)b. a-I (m, z) 2)b. yadigâr
aye (m, z) yadkerdiş (n): anma
yay (m, z): b. aye (m, z) yajî (n): yazı (b. nuşte)
ya-III (m, s): b. a-II (m, s) yakerde (n): b. wekerde (n)
ya-IV: fiilin şimdiki zamanında yakerdene: b. wekerdene
kullanılan bir partikel kerd ya: b. w ekerd/kerd
ya ...-V: b. y a n ... we
ya ... ya ...: b. yan ... yan ... yakerdiş (n): b. wekerdiş (n)
ya-VI (pd): b. ra-II (pd) yakerdîye (m): b. wekerdîye (m)
ya wet: b. ra wet yakerdox, -e: b. wekerdox, -e
yaba (n): b. yaban (n) yali (n): b. yalî (m)
yaban (n): kır, yaban yalî (m): yalı
yabanî, -ye: yabani, yabanıl yamno: b. yewbînî, yewbî-
yabo (n): b. yaban (n) nan
yabon (n): b. yaban (n) yamnû: b. yewbînî, yewbî-
yabonî: b. yabanî, -ye nan n
yabû (n): b. yaban (n) yamû: b. yewbînî, yewbînan
yabûn (n): b. yaban (n) y a n ...: ya. . .
yabûnî: b. yabanî, -ye yan ... yan ...: ya ... ya ...
yacârayene: dönmek Yan ez yena yan ti. (Ya ben
a câre ya: o döndü gelirim ya sen.)
yacerayîş (n): dönme yane: b. yanî
yaçarnayene: b. açamayene yanis: b. yaniş, -e
yaçamayîş (n): b. açamayîş (n) yaniş, -e: hatalı, yanlış
yad kerdene: anmak yanişe (m): b. yanişî (m), ya-
yadigar, -e: am (hatırlanmak nişîye (m)
yemnû
yanişenî (m): hata (b. yanişî- ye
ye). yaye: teyze (hitap hali)
yanişey (m): b. yanişî (m), ya- yay-II (m, z): b. aye (m, z)
nişîye (m) yayî (m): l)b. yay-I (m, nm)
yanişî (m): hata, yanlışlık 2)ya-ye
yanişîye (m): hata, yanlışlık yayke (m): teyze
yani: l)yani 2)güya yayke: teyze (hitap hali)
yaqişlî (n): yakışıldı (b. semt) yaykeyna (m): b. yaykena (m)
yar, -e: l)dost 2)sevgili, yâr yaykeza (n): teyze oğlu, teyze
yardim (n): b. ardim (n) zade
yardim kerdene: b. ardim yaykena (m): teyze kızı, teyze
kerdene zade
Yaren (n): Yaren yayki (m): b. yay-I (m, nm), yay
yarey (m): b. yarîye (m) ke (m)
yare (m): b. yarîye (m) yaykiza (n): b. yaykeza (n)
yarîye (m): dostluk yaykkeyna (m): b. yaykena (m)
yasaq (n): b. yasax (n) yaykza (n): b. yaykeza (n)
yasax, -e: yasak (b. qedexe) yazi (n): yazı (b. nuşte)
yasi (n): yatsı (b. eşa [n]) yega (n): b. hega (n)
yasu (n): b. eşa (n) yege(n): b. ege (n)
yaşamîşbîyayîş (n): b. ciwî- yelawiz: b. labele
yayîş(n) yelawuz: b. labele '
yaşil, -e: b. kesk, -e; hewz, -e yeleg (n): yelek
yaşt (n): b. wet (n) yeleğe (m): b. yeleg (n)
yate (m): b. heyate (m) yelewuz: yalnız (b. labele)
yatme (n): sahte yelik (n): b. helik (n)
Yaûnde: Yaounde yeling (m): b. heluge (m)
yavan (n): b. yaban (n) yem-I (n): b. em (n)
yavanî, -ye: b. yabanî, -ye yem-II (n): b. hem (n)
yaverde (n): yatay Yemen (iı): Yemen
yaverdîye (m): yatay yemenî (n): ayakkabı, pabuç,
yawerrektor, -e: rektör yar başmak, yemeni (bir tür
dımcısı ayakkabı)
yaxe (n): yaka yem enîye mewsimî (zh):
yaxi (n): b. yaxe (n) mevsimlik ayakkabı
yaxer (n): yağmur (b. varan) yemenîderz, -e: yemenici
yaxerin (n): yağmurlu (b. va- yemenîrotox, -e: yemenici
ranin) yemîş (n): b. emîş (n)
yaxir (n): b. varan(n) yemno: b. yewbînî, yewbî-
yaxirin (n): b. varanin (n) , nan
yaxte (n): at ....... yemnû: b. yewbînî, yewbî-
yay-I (m, nm): l)teyze 2)b. ya- nan
^ygn _ ___ :_________ _ _
-yen (sf): b. -en (sf), -in-I (sf) yersbîyayîş (n): b. hersbîya-
yene-I (n): b. îne-I (n) yîş(n)
yene-II (n): b. henî-I (n) yersin: b. hersin, -e
yengîdinya (m): maltaeriği, yerskerdiş (n): b. hersker-
yenidünya diş (n)
yengîdinyayere (m): yenidün yerskowtiş (n): b. herskew-
ya ağacı tiş(n)
yeni (n): b. îne-I (n) yersokin (n): b. hersin, -e, b.
yeni (n): b. henî-I (n) hersokin, -e
yeqîn bestîyayene: inanmak yerxat, -e: b. §rxat, -e
yeqîn kerdene: inanmak yerxate (m): b. erxatî (m), er-
yeq în bestîyayîş (n): inan, xatîye(m)
inanma yerxe (n): b. xirqe (n)
yeqînkerdiş (n): inan, inanma yesax, -i: b. qedexe (n), qede-
yere (n): b. âre (n) xa (m)
yeri (n): b. âre (n) y ew , -e: l)bir
yers (n): b. hers (n) yew bîyene: birleşmek, bir
yers bîyayîne: b. hers bî lik olmak
yene yew çitaya solan: bir çift
yers kerdene: b. hers ker- ayakkabı
dene yew çî: bir şey
yers koivtene: b. hers kew- yew hekmete: bir hayli
tene yew karmat: b. yew kere-
yersî ... ameyîne: b. herse mate
... ameyene yew keremate: bir hayli
y e rsî... ameyîş: b. h erse... yew kermati: b. yew kere
ameyîş mate
yersî... ardene: b.hârsâ... yew merdek: adamın biri,
ardene bir adam, bir insan
yersî ... ardiş: b. herse ... 2)birisi, biri, kimse
ardiş Yew ameyo./Yewe ameya.
yersî ... ameyîne: b. herse (Birisi gelmiş.)
...ameyene yewî (n, z): 1-birisi, biri 2-kim-
yersbîyaya (m): b. hârsbîya- se (hiçbir kişi)
ya (m) Yewî vato. (Birisi söylemiş.)
yersbîyaye (n): b. hârsbîya- 3)tek 4)(s) eşit, bir, aynı
ye (n) yewan (zh): birler (mat)
y e rs b îy a y e b îy en e: b. yewbeyîş (n): b. yewbîyayîş (n)
hersbîyaye bîyene yewbîn: b. yewbînî
yersbîyaye (m): b. hârsbîya- yewbîna: b. yewbînî
yîye (m), hersbîyaya (m) yewbînan: birbiri
yersbîyayi (n): b. hersbîyaye (n) Ma doste yewbînan î. (Biz
birbirimizin dostuyuz.) yewî-I (m): birlik
yewbînî: birbiri yewî-II (zh): birler (mat)
Ma dostS yewbînî ye. (Biz yewîye (m): birlik
birbirimizin dostuyuz.) Yewîya Ewropa (YE): Av
yew bînî kewtene: çatış rupa Birliği (AB)
mak yewme (n): b. yewmîye (n)
yewbînî kowtene: b. yew- yewmin: b. yewbînî
bînî kewtene yewmîye (n): gündelik (günlük
yewbînıkewtiş (n): çatışma ücret), yevmiye
yewbînîkowtiş (n): b. yewbî- yewna-I: bir tane daha, başka
nîkewtiş (n) bir
yewbînîpersayîş (n): (karşı yewna-II: b. yewbînî
lıklı) hal hatır sorma yewnan: b. yewbînî
yewbîno: b. yewbînî yewndes: b. yewendes
yewbînon: b. yewbînî yewşeme (n): pazar
yewbînû: b. yewbînî yewxe (n): b. yowxe (ri)
yewbînûn: b. yewbînî yey-I (n, z): b. ey-I (n, z) '
yewbîyaye (n): birleşik yey-II (m, z): l)b. aye (m, z) 2)b.
yewbîyayîş (n): birleşme, bir a-I (m, z)
lik -yey (sf): b. -îye (sf), -î (sf)
yewbîyayîye (m): birleşik yeyke (m): b. yayke (m)
yewek: hiç kimse yeykeza (n): b. yaykeza (n)
yewendes: on bir yeyki (m): b. yayke (m) '
yewendesin, -e: onbirinci yeykiza (n): b. yaykeza (n)
yewer, -e: l)birisi, biri 2)hiç yeykkeyna (m): b. yaykena (m)
kimse yeykza (n): b. yaykeza (n)
Yewer ameyo. (Birisi gel yâ-I (n, z): l)b. ejr-I (n, z)
miş.) yâ-II (m, z): b. aye (m, z)
Yewere ameya. (Birisi gel Qale ye mekir! (Onun sözü
miş.) nü etme!)
yew erî (n): l)birisi, biri ye-III (zh, z): b. e-III (zh, z)
2)kimse (hiçbir kişi) ye-IV (n, s): b. e-II (n, s)
Yewerî vato. (Birisi söyle ye-V: fiilin şimdiki zamanında
miş.) kullanılan bir partikel
yeweri (m): b. yewere (m) ye-VI (n, m, zh): iyelik adılı/za
yewey (m): b. yewîye-I (m), miri olarak kullanılan bir
yewî (m) . sözcük
yewfek (n): çapa No ye Roşanî yo. (Bu Ro-
yewhûm ar, -e: tekil şan’ınkidir.)
yewi (m): b. yewe (m) Na ye Roşanî ya. (Bu Ro-
yewîn, -e: birinci ^ : şan’mkidir.)
yewini (m): b. yewine (m) Ne ye Roşanî ye. (Bunlar
Roşan’mkilerdir.) yine (zh, z): b. înan (zh, z)
ye am nanî (n, m): b. ye yini (zh, z): b. înan (zh, z).
hamnanî (n, m) yinî (zh, z): b. înan (zh, z)
ye am nûnî (n, m): b. ye yinû (zh, z): h. înan (zh, z)
hamnanî (n, m) yislige (m): b. îşlig (n)
ye hamnanî (n, m): yazlık yiw: b. yew
ye im nanî (n, m): b. ye yiwî (n, z): b. yewî (n, z)
hamnanî (n, m) yiwer (n): b. yewer (n)
ye mewsimî (n, m): mevsim yiwerî (n): b. yewerî (n)
lik yiweri (m): b. yewere (m)
ye om nonî (n, m): b. ye yiwâr (n): b. yewerî (n)
hamnanî (n, m) yî-I (n, z): b. ey-I (n, z)
ye om nûnî (n, m): b. ye yî-II~(zh, z): b. â-III (zh, z)
hamnanî (n, m) yîfada (m): b. îfade (n)
yâ ûm nûnî (n, m): b. ye yîm (n): b. hâm (n)
hamnanî (n, m) yîn (zh, z): b. înan (zh, z)
ye zimistanî (n, m): kışlık yîna (zh, z): b. înan (zh, z)
ye zimistonî (n, m): b. ye yînan (zh, z): b. înan (zh, z)
zimistanî (n, m) yîne (zh, z): b. înan (zh, z)
ye zimistûnî (n, m): b. ye zi- yîni (zh, z): b. înan (zh, z)
mistanî (n, m) yînî (zh, z): b. înan (zh, z)
ye zimûstûnî (n, m): b. yâ yîno (zh, z): b. înan (zh, z)
zimistam (n, m) yînon (zh, z): b. înan (zh, z)
ye jzumustonî (n, m): b. ye yîntam (n): b. imtihan (n)
zimistanî (n, m) yînû (zh, z): b. înan (zh, z)
ye zumustûnî (n, m): b. ye yîso: b. însan (n)
zimistanî (n, m) yîson, -e: b. însan, -e
-ye (sf): b. -îye (sf), -î (sf) yîsû (n): b. însan (n)
yel (n): el (n) yîsûn, -e: b. însan, -e
yem-I (n): b. em (n) yîşlige (m): b. îşlig (n)
yem-II (n): b. hem (n) yîta (n): b. tîya (n)
yemenî (n): b. yemenî (n) yîtîqat (n): b. bawerîye (m),
yâni (zh, z): b. înan (zh, z) îtîqad (n)
yânî (zh, z): b. înan (zh, z) yîtka (n): b. tîya (n)
yâre (n): b. âre (n) yo-I: fiilin gelecek zamanında
yârxuçe (m): b. erxuçe (m) kullanılan bir partikel ,
yârxuçebîyayîş (n): b. ârxu- yo-II (n, z): b. o-I (n, z)
çebîyayîş (n) yo-III (n, s): b. o-II (n, s)
yi-I (n, z): b. ey-I (n, z) yo-IV: b. yew
yi-II (m, z): bt aye (m, z) yoy (n, m): b. yewî (n, z)
yi-III (zh, z): b. â-III (zh, z) yoyî (n, m): b. yewî (n, z)
yin (zh, z): b. înan (zh, z) yobîn: b. yewbînî
yûnî
yobînî: b. yewbînî yowfek (n): b. yewfek (n)
yobînî kowtene: b. yewbî- yowî (m): b. yewîye (m), ye-
nî kewtene wî(m)
yobînîkowtiş (n): b. yewbînî- yowndes: b. yewendes
kewtiş (n) yowna-I: b. yewna-I
yobîno: b. yewbînî yowna-II: b. yewbînî
yobînû: b. yewbînî yownan: b. yewbînî
yobîyaya (m): b. yewbîyayî- yownû: b. yewbînî
ye (m) yownûn: b. yewbînî
yobîyaye (n): b. yewbîyaye (n) yowxe (n): yufka, yuka (ekme
yobîyayîş (n): b. yewbîyayîş (n) ği)
yomîye (n): b. yewmîye (n) yoxe (n): b. yowxe (n)
yon ...: b. y a n ... yoxro: b. oxro >
y o n ... y o n ...: b. yan... yan... yoxro ke: b. öxro
yona-I: b. yewna-I yoyî (m): b. yewîye (m), yewî (m)
yona-II: b. yewbînî yuke (m): yüklük, yük
yone: b. yewna-I yuka cilan (m): yüklük, yük
yoniş: b. yaniş, -e yuki (m): b. yuke (m)
yonişey (m): b. yanişî (m), ya- Yunanistan (n): Yunanistan
nişîye (m) yû-I (n, z): b. o-I (n, z)
yonişj (m): b. yanişî (m), ya- yû-II: b. yew
nişîye (m) yû-III: fiilin şimdiki zamanında
yonû: b. yewbînî kullanılan bir partikel
yonûn: b. yewbînî yûbîn: b. yewbînî
yondes: b. yewendes yûwbînû: b. yewbînî
yöndesin, -e: b. yewendesin, -e Yûgoslavya (m): Yugoslavya
yonî (bs): b. yanî yûn ... : b. yan ...
yoşemi (n): b. yewşeme yûn... yûn ...: b. yan ...
yoşembi (n): b. yewşeme y a n ...
yovin: b. yewbînî yûna: b. yewna-I
yovîn: b. yewbînî yûniş: b. yaniş, -e f
yow: b. yew yûnişey (m): b. yanişî (m), ya-
yow hekmeti: b. yew hek- nişîye (m)
mete yûnişe (m): b. yanişî (m), ya-
yowbîn: b. yewbînî nişîye(m)
yowbîno: b. yewbînî yûnişî (m): b. yanişî (m), ya-
yowbînû: b. yewbînî nişîye (m) .
yowe (m): b. yewîye (m), ye- yûnî (bs): b. yanî
wî (m)
z
za-I (n): b. ziwan (n) „ ne
za-II (n): b. zak (n) zaîf kerdene: b. zeîf kerde
zad (n): l)tahıl, hububat 2)yiye- ne
cek maddesi zaîfbîyayîş (n): b. zeîfbîyayîş (n)
zaf: çok zaîfe (m): b. zeîfîye (m)
zaf neweş bîyene: çok/ağır zaîfkerdiş (n): b. zeîfkerdiş (n)
hasta olmak Zaîre (n): Kongo, Zaire
zafane: l)çoğunluk 2)genellikle zak (n): erkek çocuk, oğlan
zaferîye: çoğunluk zaka (m): kız çocuğu
zafhûmar, -e: çoğul zalal kerdene: b. zelal kerde
zafkenar (n): çokgen ne
Zagreb (n): Zagreb zama-I (n): damat, enişte
zahf: b. zaf zama-11 (n): b. zeman (n)
zahmet, -e: b. zehmet, -e zaman (n): b. zeman (n)
zahmet beno: b. zehmet Zambîya (m): Zambiya
beno zamet, -e: b. zehmet, -e
zahmet bîyayene: b. zeh zamet ancitene: b. zehmet
met bîyene antene
zahmet dayene: b. zehmet zamet anitene: b. zehmet
dayene antene
zahmet mebo: b. zehmet zam et beno: b. zehm et
mebo beno
zahmete xo ra: b. zehmete zamet bîyayene: b. zehmet
xo ra bîyene
zahmetî (m): b. zehmetî (m) zamet dayene: b. zehmet
zaîf, -e: b. zeîf, -e dayene
zaîf bîyayene: b. zeîf bîye zamet kerdene: b. zehmet
kerdene zanyar, -e: bilgin, âlim, bilim
zamet nebo se: b. zehmet adamı, bilimci
nebo zap (m): b. zape (m)
zamete xo ra: b. zehmete zape (m): büyük çömlek
xo ra zar, -e: zayıf, nahif
zametîye (m): b. zehmetîye (m) zar bîyene: zayıflamak
zametkeş, -e: b. zehmetkeş, -e zar kerdene: zayıflatmak
zametkeşi (m): b. zehmetke- zarac, -e: b. zerenc, -e
şe (m) ^ zaraj, -e: b. zerenc, -e
zan-I (n): b. ziwan (n) zaranc, -e: b. zerenc, -e ,
zano qic (n): b. ziwano qij (n) zarbe (n): b. zerbe (n)
zan-II (n): b. jan (n) zarbi (n): b. zerbe (n)
zan dayene: b. jan dayene zarbîyayîş (n): zayıflama
zanaya (m): bilen, bilgili zardik (n): b. zerdik (n)
zanaye (n): bilen, bilgili zardike hakî (n); b. zerdi-
zanayene: bilmek ke hakî (n)
zanayene dayene: b. daye zare-I (n): safra kesesi
ne zanayene zare-II (n): b. zere-I (n)
zanayene: b. zanayene zere-III (m): b. zerrî (m)
zanayîş (n): l)bilme 2)bilgi, zarec (n): b. zerenc (n)
malumat zarej, -e: b. zerenc, -e
Derheqe ne meseleyi de zarenî (m): zayıflık
zanayîşe biraye mi zaf o. zarik (n): b. zare-I (n)
(Bu sorun hakkında kardeşi zarî-I (m): zayıflık
min bilgisi çoktur.) zarî-II (m): b. zerrî (m)
zanayîşdayîş (n): b. dayîşza- zarîye (m): zayıflık
nayîş (n) zarkerdiş (n): zayıflatma
zanayîye (m): bilen, bilgili zarpi (n): b. zerbe (n)
zanayox, -e: bilen zarre (m): b. zerrî (m)
zanc (m): b. zewnce (m) zarre (n): b. zere-I (n)
zangil (n): b. zanqile (n) zarzawut (n): b. zerzewat (n)
zanik (n): b. ziwanik (n) zatî, -ye: özel, hususi
zanitene: b. zanayene zatorî: b. zature-I (n)
zanitox, -e: b. zanayox, -e zature-I (n): zatürre
zanî (n): diz zature-II (n): b. cehtire (n)
zanox, -e: b. zanayox, -e zav: b. zaf
zanqil (n): b. zanqile (n) zava (n): b. zama-I (n)
zanqile (n): çmgıl, cmgıl, şıngıl zavane: b. zafane
(salkım parçası, küçük sal- zavone: b. zafane
kim) zawit (m): b. zewte (m)
zanqole (n): b. zanqile (n) zawte (m): b. zewte (m)
zanû (n): b. zanî (n) zax (n): b. xizal-I (n)
zaxîri (n): b. zexîre (n) zehm et antene: zahmet
zayene: doğmak (bazı hayvan çekmek
lar için) zehmet beno: zahmet olur
zayif, -e: b. zeîf, -e zehm et bîyen e: zahmet
zayif bîyayîne: b. zeîf bîye olmak
ne zehm et dayene: zahmet
zayif kerdene: b. zeîf ker vermek
dene zehmet deyîne: b. zehmet
zayifbîyayîş (n): b. zeîfbîya- dîyene
yîş (n) zehm et dîyene: zahmet
zayifenî (m): b. zeîfenî (m) çekmek
zayifî (m): b. zeîfî (m) zehmet kardene: b. zeh
zayifîye (m): b. zeîfîye (m) met kerdene
zayifkerdiş (n): b. zeîfkerdiş (n) zehmet kerdene: zahmet
zayîş (n): doğma (bazı hayvan etmek; zahmete girmek, zah
lar için) , mete katlanmak
zaza, -ye: b. kirmanc, -e Zehm et m eke./ Zehm et
zazakî (m): b. kirmanckî (m) mekewe./Zehmet mewere.
ze (n): b. zak (n) (Zahmet etme.)
ze: b. se-III zehmet kewtene: zahmet
zebeş (m): b. zebeşe (m) etmek, zahmete girmek, zah- *
zebeşe (m): karpuz mete katlanmak
zebeşi (m): b. zebeşe (m) zehmet kowtene: b. zeh
zebeşroş, -e: karpuzcu met kewtene
zebr (n): zebra zehmet
I mebo: zahmet
- ol-
zebra (m): zebra (dişi zebra) mazsa
zef: b. zaf zehmet nebo: zahmet ol
zeferan (n): safran mazsa
zeferane (m): b. zeferan (n) zehmet nebo se: b. zehmet
zefero (n): b. zeferan (n) nebo
zeg: b. seke zehmet ûntene: b. zehmet
zege: b. seke, sey-I antene
zegi: b. seke zehmet veynayîne: b. zeh-
zeher (n): b, zehîr (n) met vînayene
zehf: b. zaf zehmet venayene: b. zeh
zehfane: b. zafane met vînayene
zehferan (n): b. zeferan (n) zehmet vînayene: zahmet
zehîr (n): zehir çekmek
zehîr werdene: zehirlen zehmet wardene: b. zeh
mek met werdene
zehmet, -e: 1)güç 2)güçlük, zehmet werdene: zahmet
zahmet etmek, zahmete girmek, zah-
mete katlanmak lamak için de kullanılan bü
zehmete xo ra: zahmet ol yük yayvan sepet
mazsa ■, . zemîn (n): taban (bina vb. ta
zehmetî (m): zahmet, zorluk, banı)
güçlük zemîr (n): adıl, zamir
zehmetîye (m): zahmet, zor zemîre kesî (n): şahıs za
luk, güçlük miri
zehmetkeş, -e: emekçi zemîre nedîyarîye (n): bel-,
zehr (n): b. zehîr (n) gisiz zamir
zeîf, -e: zayıf, nahif zemîre nîşankerdene (n):
zeîf bîyene: zayıflamak işaret zamiri
zeîf kerdene: zayıflatmak zemîre persî (n): soru za
zeîfbîyayîş (n): zayıflama miri
zeîfenî (m): zayıflık zemîre wayîrîye (n): iyelik
zeîfî (m): zayıflık zamiri, iyelik adılı, mülkiyet
zeîfîye (m): zayıflık zamiri
zeîfkerdiş (n): zarflatma zemö (n): b. zeman (n)
zek: b. seke zemon (n): b. zeman (n)
zeke: b. seke zemû (n): b. zeman (n) .
zeki: b. seke zemûn (n): b, zeman (n)
zel-I (n): sap (bitki için) zencefil (n): zencefil
' zel-II (n): b. zîl (n) zencîl (m): b. zincîre (m)
zel-III (m): b. zele (m) zencîr (m): b. zincîre (m)
zelal kerdene: açıklamak zencîre (m): b. zincîre (m)
Zelandaya Newîye (m): Yeni zeiıd (n): dirsek, önkol
Zelanda zendik (n): kolluk, kolçak (çalı
zele (m): l)kaval 2)kuburluk şırken giysiyi korumak için
(barut kabı) kullanılan)
zela barutî (nı): kuburluk zenet (n): b. zîret (n)
(barut kabı) zeng (n): zil
zele barutî (m): b. zela ba- zenge (n): b. zengen (iı)
rutî(m) zengel (n): b. zengen (n)
zeli (m): b. zele (m) zengen (n): kazma
zelik (n): sapçık, çöp zengene (n): b. zengen (n)
zeliqnayene: yapıştırmak zengil-I (n): zil
Bizeliqne! (Yapıştır!) zengil cenayene: zil çalmak
zelî (n): b. zelik (n) Zengilî cena. (Zil çaldı.)
zelzele (n): deprem, zelzele zengil cinitene: zil çalmak
zema (n): b. zeman (n) Zengilî cinit. (Zil çaldı.)
zeman (n): çağ, zaman, vakit zen gil p iro dayene: zil
zembîle (m): sele (büyük sele), çalmak
altında yiyecek ve eşya sak Zengilî da piro. (Zil çaldı.)
zengil-II (n): b. zanqile (n) kapılarda)
zengile (n): b. zengen (n) zerd, -e-I: sarı
z e n g ilo k (n): ademelması zerde hakî (n): yumurta sa
(gırtlak çıkıntısı) rısı
zengini (n): b. zengen (n) zerdî hakî (n): b. zerde
zengiri (n): b. zingire (n) hakî (n)
zengî (n): b. zengu (n) zerd hakî (n): b. zerde ha
zengin, -e: zengin, varlıklı kî (n)
zengîney (m): b. zengînî (m), zerd-II (n): altın
zengînîye (m) zerdalî (m): zerdali
zengine (m): b. zengînî (m), zerdaliye (m): zerdali
zengînîye (m) zerdalîyere (m): zerdali ağacı
zengînenî (m): zenginlik, var- zerdalîyeri (m): b. zerdalî
İlklilik yere (m)
zengînî (m): zenginlik, varlık zerdawe (m): öd, öt, safra
lılık zerdebîyayîş (n): b. zerrîde-
zengînîye (m): zenginlik, var bîyayîş (n)
lıklılık . zerdik (n): yumurta sarısı
zengni (n): b. zengen (n) zerdike hakî (n): yumurta
zengu (n): üzengi sarısı
zengul (n): b. zengil-I (n) zere-I (n): İ)iç, içeri
zengû (n): b. zengu (n) zereye xo de vatene: dü
zep bîyayene: b. zep bîyene şünmek
zep bîyene: şişmek 2)karın
zep kardene: b. zep kerde- zere ıdejayene: karnı ağrı
ne mak
zep kerdene: şişirmek zere girewtene: kamı ağrı
zepi (m): b. zompe (m) mak (ağrımaya başlamak)
zepikîyayene: şişmek zere şîyene: ishal olmak
zepiknayene: şişirmek zere-II (m): b. zerrî (m)
zer (m): b. zerrî (m) zerec, -e: b. zerenc, -e
zer debîyayene: b. zerrî zereci (m): b. zerence (m)
debîyene zeredej (n): karın ağrısı
zer pe şîyayîne: b. zerrî pe zerehoke (m): iç açı
. şîyene zerehokin, -e: iç açılı
zer zîz bîyayene: b. zerrî zerej, -e: b. zeren c, -e
zîze bîyene zerenc, -e: keklik
zer zîz kerdene: b, zerrî zerencleyîr (n): küçük yaştaki
zîze kerdene erkek keklik
zer: b. zerd zereşîyayîş (n): l)amel, ishal,
zeranc, -e: b. zerenc, -e ötürük, sürgün 2)ishal olma
zerbe (n): sürgü-kilit (sürgülü zereyexodevatiş (n): düşün
me
zerez, -e: b. zerenc, -e zerqete (m): yabanarısı
zereze (n): b. zerze (n) zerqetik (m): b. zerqete (m)
zerfe (m): zarf zerr (m): b. zerrî (m)
zerfa cayî (m): yer zarfı, me zerr şiktene: b. zerrî Şİki-
kân zarfı tene
zerfa demî (m): zaman zarfı zerr şikyayene: b. zerrî şi-
zerfa hetî (m): yön bildiren kîyayene
zarf zerr ... şîyene: b. zerrî şî
zerfa persî (m): soru zarfı yene ...
zerfa rewşe (m): durum zarfı zerr (n): b. zere-I (n)
zerfkî: zarfsal zerr gurewtene: b. zere gi-
zergu: b. zergûn, -e rewtene
zergun, -e: b. zergûn, -e zerre (m): b. zerrî (m)
zergun bîyayene: b. zer- zerre hure listene: b. zerrî
gûn bîyene hure fîştene
zergû: b. zergûn, -e zerre hure kew tene: b.
zergûn, -e: sarıya çalan yeşil zerrî hure kewtene
zergûn bîyene: filizlenmek, zerre qelebîyayene: b. zer
filiz vermek rî qelibîyayene
zeri (m): b. zerrî (m) zerre şikitene: b. zerrî şi-
zeri (n): b. zere-I (n) kitene
zerik (n): l)sarılık 2)şap hasta zerre şikîyayene: b. zerrî
lığı _ şikîyayene
zerik bîyene: sarılığa yaka zerre tewkerdene: b. zerrî
lanmak, sarılık olmak tewkerdene
zeriko sîya (n): hepatit B zerre tewkewtene: b. zerrî
zeriki (m): b. zerik (n) tewkewtene
zerine, -e: b. zerenc, -e zerre tîyodayene: b. zerrî
zerk,-e-I: b. zerd,-e tewdayene
zerk-II (n): b. zerik (n) zerre tîyodîyayene: b. zer
zerk bîyayiene: b. zerik bî- rî tewdîyayene
yene ' zerre (n): b. zere-I (n)
zerko sîya (n): b. zeriko sî zerre decayene: b. zere de-
ya (n) jayene
zern (n): b. zerrn (n) zerre dejayene: b. zere de-
zernemir, -i: b. zerrînerm, -e jayene
zernerm, -i: b. zerrînerm, -e zerre dezayene: b. zere de
zernin, -e: b. zerrnin, -e jayene
zerpe (n): b. zerbe (n) zerre girewtene: b. zere
B zerpetey (m): b. zerrîpetî (m) girewtene
zerpete (m): b. zerrîpetî (m) zerre girotene: b. zere gi-
zerpetî (m): b. zerrîpetî (m) rewtene
zerre guretene: b. zere gi- tene
rewtene zerri şikîyayene: b. zerrî
zerre şîyayene: b. zere şî- şikîyayene
yene zerri tedayene: b. zerrî tew-
zerre şîyene: b. zere şîye dayene
ne zerri tâdîyayene: b. zerrî
zerredec (n): b. zeredej (n) tewdîyayene
zerredej (n): b. zeredej (n) zerri zîz bîyayene: b. zerrî
zerredez (n): b. zeredej (n) zîze bîyene
zerrenerm, -i: b. zerrînerm, -e zerri zîz kerdene: b. zerrî
zerrepetey (m): b. zerrîpetî zîze kerdene
(m), zerrîpetîye (m) zerridebîyayîş (n): b. zerrîde-
zerreşîyayîş (n): b. zereşîya- bîyayîş (n)
yîş(n) zerrizîzbîyayîş (n): b. zerrîzî-
zerretenik, -e: b. zerrîtenik, -e zebîyayîş(n)
zerrewişkey (m): b. zerrîhuş- zerrizîzkerdiş (n): b. zerrîzî-
'kîye(m) zekerdiş (n)
zerrezîz, -e: b. zerrîzîz, -e zerrî (m): kalp, yürek, gönül
Ak / \ 1 A A A
zerrezızey (m): b. zerrızızı zerrî bed e şîyayene: b.
(m), zerrîzîzîye (m) z e r r î... şîyene
zerrân, -e: altından yapılma zerrî beder şîyayene: b.
zerri (n): b. zere-I (n) z e r r î... şîyene
zerri (m): b. zerrî (m) zerrî bere şîyayene: b. zer
zerri bede şîyayîne: b. zer rî ... şîyene
rî bide şîyene z e m bide şîyayene: b. zer
zerri bere şîyayîne: b. zer rî ... şîyene
rî bide şîyene zerrî bide şîyene: (bir şeyi)
zerri bide şîyayîne: b. zer yemek istemek
rî bide şîyene zerrî bid er şîyayene: b.
zerri debîyayene: b. zerrî z e r r î... şîyene
debîyene zerrî bijîyayene...: canı is
zerri dekewtene: b. zerrî temek, canı çekmek
dekewtene zerrî bijyayene...: b. zerrî
zerri dekowtene: b. zerrî bijîyayene...
dekewtene zerrî cifîştene: gönül ver
zerri devistene: b. zerrî mek, âşık olmak, sevmek
devistene zerrî cikerdene: gönül ver
zerri qelebîyayene: b. zer- mek, âşık olmak, sevmek
rî qelibîyayene zerrî cikewtene: gönül ver
zerri qelebnayene: b. zerrî mek, âşık olmak, gevmek
qelibnayene zerrî cişîyayene: b. zerrî...
zerri şikitene: b. zerrî şiki- şîyene
zerrî debîyene: duygulan meyi çok istiyorum.)
mak, hislenmek zerrî piranayene: gönül
zerrî dekew tene: gönül vermek, âşık olmak, sevmek
vermek, âşık olmak, sevmek Ferhad zerrî nano Şîrine
Zerrîya Zîne dekew tibî ra. (Ferhad Şirin’e gönül ve
Memî. (Zîn Mem’i sevmişti./ rir/âşık olur.)
Zîn Mem’e âşık olmuştu.) zerrî qelibîyayen e: mi
zerrî dekewtene yewbî- deci) bulanmak
nan: birbirine âşık olmak Zerrîya ey qelibîyaya. (Mi
zerrî dekewtene yewbînî: desi bulanmış.)
birbirine âşık olmak zerrî qelibnayene: mide
Zerrîya Zîne û Memî de- bulandırmak
kewtibî yewbînî. (Zîn ile zerrî şikitene: üzmek
Mem birbirlerine âşık olmuş zerrî şikîyayene: üzülmek
lardı.) \ zerrî şîyayene ... : b. zerrî
zerrî devistene: gönül ver şîyen e...
mek, âşık olmak, sevmek zerrî şîyene ... : canı iste
Memî zerrî devista Zîne. mek, canı çekmek, (bir şeyi)
(Mem Zîn’e gönül vermiş/ yemek istemek
âşık olmuş.) Ewro zerrîya to şina çi?
zerrî devistene yewbînan: (Bugün ne yemek istiyor-
birbirine âşık olmak sun?/Bugün canın ne [ye
zerrî devistene yewbînî: mek] istiyor?)
birbirine âşık olmak zerrî ... şîyene: canı iste
Zîne û Memî zerrî devişti- mek, canı çekmek, (bir şeyi)
bî yewbînî. (Zîn ile Mem yemek istemek
birbirlerine âşık olmuşlardı.) Zerrîya mi engure şina.
zerrî hure fîştene: mide (Canım üzüm istiyor.)
bulandırmak zerrî tewdayene: mide bu
zerrî hure kewtene: mi- landırmak
de(si) bulanmak zerrî tew dîyayene: mi-
zerrî perrayene ...: canı is de(si) bulanmak
temek, cam çekmek Zerrîya ey tewdîyaya. (Mi
Zerrîya mi pjerray engure. desi bulanmış.)
(Canım üzüm istedi.) zerrî tewfîştene: mide bu
z e m pey şîyayene: b. zerrî landırmak
pe... şîyene zerrî tewkerdene: mide bu
zerrî pey şîyayîne: b. zerrî landırmak
pe şîyene zerrî tewkewtene: mide(si)
zerrî pe şîyene: (bir şeyi) bulanmak
yemek istemek zerrî zîze bîyene: duygu
Zerrîya mi zaf pe şina. (Ye lanmak, hislenmek
zerrî zîze kerdene: duygu zerrînerm, -e: yufka yürekli
landırmak zerrîneweş, -e: mutsuz
zerrîya bele (m): kalp, yü zerrîneweşî (m): mutsuzluk
rek zerrîneweşîye (m): mutsuzluk
zerrîya ....... ra weş bîye zerrîpet, -e: duygusuz, hissiz;
ne: -den hoşnut olmak katı yürekli
Wa zerrîya şarî to ra weş zerrîpetî (m): duygusuzluk,
bo. (Halk senden hoşnut ol hissizlik; katı yüreklilik
sun.) zerrîpetîye (m): duygusuzluk,
zerrîya ...... waştene: canı hissizlik; kâtı yüreklilik
istemek, canı çekmek zerrîpiranayîş (n): gönül ver
zerrîya... weş bîyene: hoş me, âşık olma, sevme
nut olmak zerrîtenik, -e: yufka yürekli
zerrîya ... weş kerdene: zerrîveşn, -e: merhâmetli
hoşnut etmek zerrîveşn bîyene: merha
zerrîcifîştiş (n): gönül verme, metli olmak
âşık olma, sevme zerrîveşnenî (m): merhamet-
zerrîcikerdiş (n): gönül ver lilik
me, âşık olma, sevme zerrîveşnî (m): merhametlilik
zerrîcikewtiş (n): gönül ver zerrîveşnîye (m): merhametli-
me, âşık olma, sevme lik
zerrîdebîyayîş (n): duygulan zerrîweş, -e: mutlu, bahtiyar
ma, hislenme zerrîweşî (m): mutluluk, bah
zerrîdekewtiş (n): gönül ver tiyarlık
me, âşık olma, sevme zerrîw eşîye (m): mutluluk,
zerrîdevistiş (n): gönül verme, bahtiyarlık
âşık olma, sevme zerrîzîz, -e: duygulu, duygun,
zerrîhusk, -e: b. zerrîhuşk, -e duygusal; hissi
zerrîhuskîye (m): b. zerrî- zerrîzîzebîyayîş (n): duygu
huşkîye (m) lanma, hislenme
zerrîhuşk, -e: duygusuz* his zerrîzîzekerdiş (n): duygulan
siz; katı yürekli dırma
zerrîhuşkenî (m): duygusuz zerrîzîzenî (m): duygululuk,
luk, hissizlik, katı yüreklilik duygunluk, duygusallık
zerrîhuşkî (m): duygusuzluk, zerrîz îz î (m): duygululuk,
hissizlik, katı yüreklilik duygunluk, duygusallık
zerrîhuşkîye (m): duygusuz zerrîzîzîye (m): duygululuk,
luk, hissizlik, katı yüreklilik duygunluk, duygusallık
zerrîn (n): b. zerren (n) zerrn (n): altın
zerrînas, -e: kardiyolog zerrnemr, -i: b. zerrînerm, -e
zerrînasî (m): kardiyoloji zerrnen, -e: altından yapılma
zerrînasîye (m): kardiyoloji zerrnin, -e: altınlı
zerrpet, -i: b. zerrîpet, -e zebîyayîş (n)
zerrpetey (m): b. zerrîpetî (m) zerzîzey (m) b. zerrîzîzî (m),
zerrpetî (m): b. zerrîpetî (m) zerrîzîzîye (m)
zerrtenik, -i: b. zerrîtenik, -e zerzîze (m) b. zerrîzîzî (m),
zerrveşn, -i: b. zerrîveşn, -e zerrîzîzîye (m)
zerrveşn bîyene: b. zerrî zerzîzk erdiş (n): b. zerrî-
veşn bîyene zîzekerdiş (n)
zerrveşney (m): b. zerrîveşnî zeveş (m): b. zebeşe (m)
(m), zerrîveşnîye (m) zew: b. yew .
zerrweş, -e: b. zerrîweş, -e zewac (n): b. zewaj (n)
zerrweşey (m): b. zerrîwe- zewaj (n): evlilik
şîye(m) zewbî: b. sewbîn
zerrweşe b. zerrîweşî (in) zewbînî: b. yewbînî
zerrweşî (m): b. zerrîweşî (m) zewec (n): b. zewaj (n)
zerrwişkey (m): b. zerrîhuş- zewej (n): b. zewaj (n)
kîye (m) zewez (n): b. zewaj (n)
zerrzîz, -i: b. zerrîzîz, -e zewî (m): b. yewî-I (m), ye-
zerrzîze (m): b. zerrîzîzî (m), wîye (m) .
zerrîzîzîye (m) zewmbî: b. sewbînk .
zertenik, -i: b. zerrîtenik, -e zewmbîna: b. sewbîn
zerveşn, -i: b. zerrîveşn, -e zewmî: b. sewbîn
zerveşn bîyene: b. zerrî zewmîna: b. sewbîn
veşn bîyene zewnce (m): çift
zerveşney (m): b. zerrîveşnî (m) zewnce-fert: tek-çift
zerveşne (m): b. zerrîveşnî (m) zewnce-tek: tek-çift
zerweş, -e: b. zerrîweş, -e zewnc û fert: tek ve çift
zerweşey (m): b. zerrîtveşî- zewnc û tek: tek ve çift
ye (m) zewnci (m): b. zewnce (m)
zerweşe (m): b. zerrîweşî (m) zewte (m): beddua, ilenç, kar
zerweşî (m): b. zerrîweşî (m) gış
zerwişk, -i: b. zerrîhuşk, -e zewti (m): b. ziewte (m)
zerwişkey (m): b. zerrîhuşkî- zexer, -e: küçük cins köpek
ye (m) zexîra (m): b. zexîre (n)
zerwişke (m): b. zerrîhuşkî- zexîre (n): zahire
ye (m) zexîri (n): b. zexîre (ri)
zerwişkî (m): b. zerrîhuşkî- zext (n): nodul
ye (m) zextî (m): b. zext (n)
zerze (n): kilit (asma kilit) zey: b. sey-I
zerzewat (n): sebze, göveri, gö- zeyîf, -e: b. zeîf, -e
WX verti zeyîf bîyayene: b. zeîf bî
zerzîz, -i: b. zerrîzîz, -e yene
zerzîzbîyayîş (n): b. zerrîzî- zeyîf kerdene: b. zeîf ker
dene
zeyîfbîyayîş (n): b. zeîfbîya- zerr dekotene: b. zerrî de-
yîş(n) kewtene
zeyîfe (m): b. zeîfîye (m) zerrî (m): b. zerrî (m)
zeyîfkerdiş (n): b. zeîfkerdiş (n) zerweş (n): b. zerrîweş, -e
zeyîr (n): b. zehîr (n) zerweşe (m): b. zerrîweşî (m)
zeyîr w erdene: b. zehîr zerweşî (m): b. zerrîweşî (m)
werdene zetun (m): b. zeytune (m)
zeyîye (m): görümce zetune (m): b. zeytune (m)
zeynet (n): b. ziynet (n) zetûn (m): b. zeytune (m)
zeynetin, -e: b. zîynetin, -e zeyîr (n): b. zehîr (n)
zeynetini (m): b. zîynetin, -e zi: b. zî
zeynetlî, -ye: b. zîynetlî, -ye zibala (m): gübrelik
zeyt (n): zeytinyağı zibil (n): gübre, kemre (hayvan
zeytin (m): b. zeytune (m) gübresi)
zeytine (m): b, zeytune (m) zibil dekerdene: gübrele
zeytinere (m): b. zeytunere (m) mek
zeytini (m): b. zeytune (m) zibil kerdene: gübrelemek
zeytune (m): zeytin zibile kîmyayî (n): kimya
zeytunere (m): zeytin ağacı sal gübre
zeytûneri (m): b. zeytunere (m) zibilo kîmyayî (n): kimya
zeytuni (m): b. zeytune (m) sal gübre
zeytûnyer (m): b. zeytunere (m) zibildekerdiş (n): gübreleme
ze: b. sey-I zibilca (n): gübrelik
zed: b. ziyade zibilge (n): gübrelik
zâde: b. ziyade zibilin, -e: gübreli
Heq zede kero.: b. Heq zî- zibilkerda (m): gübreli
yade biko. zibilkerde (n): gübreli
Wa zede bo.: b. Wa zîyade zibilkerdiş (n): gübreleme
bo. zibilkerdîye (m): gübreli
Zede bo.: b. Zîyade bo. zibl (n): b. zibil (n)
zedek (n): l)artı (mat) 2)topla- ziblûzebale (m): gübre, kemre
ma işareti (mat) (hayvan gübresi)
zedi: b. zîyade ziblûzebali (m): b. ziblûze
zedî: b. zîyade bale (m)
zen (n): b. zîn (n) zifqeli (m): b. zifqere (m)
zendan (n): b. zîndan (n) zifqere (m): eşik
zâr (m): b. zerrî (m) zifqeri (m): b. zifqere (m)
zer qelbyayene: b. zerrî zigar (n): çakıl
qelibîyayene zigarin -e: çakıllı
zelrr (m): b. zerrî (m) zihîf, -i: b. zeîf, -e
zerr cikotene: b. zerrî ci- zihîf bîyayene: b. zeîf bî
kewtene yene
zihîf kerdene: b. zeîf ker 2)tarla
dene zimel (zh): b. zimbelî (zh)
zihîfbîyayîş (n): b. zeîfbîya- zimelî (zh): b. zimbelî (zh)
yîş(n) - zimista (n): b. zimistan (n)
zihîfey (m): b. zeîfîye (m) zimistan (n): kış
zihîfkerdiş (n): b. zeîfkerdiş (n) zimistana (m): kışlık
ziîf, -i: b. zeîf, -e zimistane (n): kışlık
ziîf bîyayîne; b. zeîf bîye zimistanen, -e: kışlık
ne zimistanî (m): kışlık
ziîf kerdene: b. zeîf kerde ... zimistanî (n, m): kışlık
ne zimistanîn, -e: b. zimistanen, -e
ziîfbeyîş (n): b* zeîfbîyayîş (n) zimistanîye (m): kışlık
ziîfey (m): b. zeıfîye (m) zimisto (n): b. zimistan (n)
ziîfkerdiş (n): b. zeîfkerdiş (n) zimiston (n): b. zimistan (n)
zik û ziwa, -ye: kupkuru zimistona (m): b. zimistana (m)
zik û zuwa, ye: b. zik û zi- zimistone (n): b. zimistane (n)
wa, -ye zimistonen, -e: b. zimistanen, -e
zik-ziwa, -ye: kupkuru zimistonîn, -e:b. zimistanen, -e
zik-zuwa, -ye: b. zik-ziwa, -ye zimistonîye (m): b. zimista
zikak (n): b. ziqaq (n) nîye (m)
zikir kerdene: anmak zimistû (n): b. zimistan (n)
zikirkerdiş (n): anma zimistûn (n): b. zimistan (n)
zikirnayene: anmak zimistana (m): b. zimistana (m)
zikirnayîş (n): anma zimistûne (n): b. zimistane (n)
zil (n): b. zîl (n) zimistûnen, -e: b. zim ista
zilqer (n): b. zifqere (m) nen, -e
zilqiti (m): b. zerqete (m) zimistûnîn, -e: b. zimistanen, -e
zilut, -e: çırılçıplak, çırçıplak zimistûnîye (m): b. zimistanî-
zilv (n): b. zibil (n) ye (m)
zimag (n): güneş almayan yer zimistûnyen: b. zimistanen, -e
zimayene: yankı yapmak zimî (m): yankı
zimayîş (n): yankı yapma zimustûn (n): b. zimistan (n)
zimbelî (zh): l)bıyık(lar) 2)kıl- zimûn (n): b. zeman (n)
çık(lar) (başak için) zimûstûna (m): b. zimistana (m)
zimbelikî (zh): kılçık(lar) (ba zimûstûne (n): b. zimistane (n)
şak için) zimûstûnen, -e: b. zimista
zim belkî (zh): b. zim belikî nen, -e
(zh) zimûstûnîn, -e: b. zimista
zimbîyel (zh): b. zimbelî (zh) nen, -e
zimbîyelî (zh): b. zimbelî (zh) zimûstûnîye (m): b. zimista
zimbîyel (zh): b. zimbelî (zh) nîye (m)
zime (n): l)güneş almayan yer zinar (n): kaya
zinarin, -e: kayalık zirare devistene/girewte-
zinbelî (zh): b. zimbelî (zh) ne/qefilnayene/tavistene:
zinc-I (m): b. zincî (m) düğme iliklemek
zinc-II (m): b. zewnce (m) zirari (m): b. zirare (m)
zince (m): b. zincî (m) zirav, -e: ince, zarif
qula zince (m): b. qula zin ziravey (m): b. ziravî (m), zi-
cî (m) ravîye (m)
zinci (m): b. zincî (m) zirave (m): b. ziravî (m), zira-
qula zinci (m): b. qula zin vîye (m)
cî (m) ziravî (m): incelik, zariflik
zincile (m): b. zincîre (m) ziravîye (m): incelik, zariflik
zincî (m): l)burun zirbe (n): b. zerbe (n)
qula zincî (m): burun deliği zirç (n): b. zîrç (n)
2)b. zîncî (m) zirçena (m): b. zirkena (m)
zincîya wirdî (m): b. zîn- zirkeyna (m): b. zirkena (m)
cîyah urdî (m) zirkena (m): üvey kız
zincîle (m): b. zincîre (m) zirqite (m): b. zerqete (m)
zincîli (m): b. zincîre (m) zirze-I (n): fermuar
zincîre (m): zincir, fermuar zirze-II (n): b. zerze (n)
zincîra zerrene/zerrnene zit, -e: çıplak -
(m): altın zincir zit-bana (m): çırılçıplak, çır-
zinciri (m): b. zincîre (m) çıplak
zingil (n): b. zanqile (n) zit-bane (n): çırılçıplak, çır-
zingile (m): yumurta katılmış çıplak
hamurun yağda kızartılma zit-bit: b. zit-bulit, -e
sıyla yapılan hamur işi zit-bulit, -e: çırılçıplak, çır-
zingili (m): b. zingile (m) çıplak '
zingire (n): çelmik, kesmik (ba zit-but: b. zit-bulit, -e
şakla karışık iri saman) zit û bit: b. zit-bulit, -e
zingiri (n): b. zingire (n) zit û but: b. zit-bulit, -e
zingri (n): b. zingire (n) zivil (n): b. zibil (n)
zip û ziwa, -ye: kupkuru zivilca (n): b. zibilca (n)
zip û zuya, -ye: b. zip û zi- zivl (n): b. zibil (n)
wa, -ye . zivlûzebali (m): b. ziblûzeba-
zip-ziwa, -ye: kupkuru • le (m) ^
zipî ziwa, -ye: b. zip û ziwa, -ye ziwa, -ye: kuru
ziqaq (n): sokak ziwa bîyene: kurumak
ziql (n): b.'zanqile (n) ziwa kerdene: kurutmak
ziqlik (n): b. zanqile (n) ziwabîyayîş (n): kuruma
zirac, -e: b. zerenc, -e ziwakerdiş (n): kurutma
ziranc, -e: b. zerenc, -e ziwan (n): dil
zirare (m): düğme (giysi için) ziwane dayîke (n): anadili
ziwanik
ziwane kilîtî (n): anahtar zîlî (m): kemer (yünden yapılıp
ziwano qij (n): küçükdil kadınlarca kullanılan)
ziwano qît (n): küçükdil zîlîyayene: filizlenmek, filiz
ziwanik (n): küçükdil vermek
ziwannas, -e: dilbilimci, dilci, Zîmbabwe: Zimbabwe
lengüist zîn (n): eyer
ziwannasî (m): dilbilim, lengü zîncil (n): b. zincîre (m)
istik , zîncile (m): b. zincîre (m)
ziwannasîye (m): dilbilim, len zîncir (n): b. zincîre (m)
güistik zîncî (m): et parçası
ziwanzan, -e: dilci zîncîya hurdî (m): kuşbaşı et
ziwar: b. zor, -e zîncîle (m): b. zincîre (m)
ziwaye (m)j) b. ziwayîye (m), zîndan (n): zindan, hapishane
ziwayî (m) zînet (n): b. zîynet (n)
ziwayî (m): kuruluk zînetin, -e; b. zîynetin, -e
ziwayîye (m): kuruluk zînetini (m): b. zîynetin (m)
ziwen (n): b. ziwan (n) zînetlî, -ye: b. zîynetlî, -ye
ziwon (n): b. ziwan (n) zînhar: sakın
ziwûn (n): b. ziwan (n) zîp (TE): sıkıştırma
zixal (n): b. xizal-I (n) zîpike (m): buz sarkıntısı, sar
zixar (n): b. xizar (n) kıntı
zixera (m): b. zexîre (n) zîpiki (m): b. zîpike (m)
zixre (n): b. zexîre (n) zîppiki (m): b. zîpike (m)
zixt (n): b. zext (n) zîrat (n): b. zîret (n)
zî: de zîrç (n): l)lûş gübresi, kuş dış
Ez zî zana ti zî. (Ben de bili kısı 2)b. zîç (n)
yorum sen de.) zîrç kerdene: b. zîç ker
zîç (n): l)çapak 2)b. zîrç (n) dene
zîç kerdene: çapaklanmak zîreat (n): b. zîret (n)
zîl (n): l)fıliz 2)kamış zîreet (n): b. zîret (n) .
zîl dayene: filizlenmek, filiz zîret (n): tarım, ziraat
vermek zîreto âwî (n): sulu ziraat,
zîl teber kerdene: filizlen sulu tarım
mek, filiz vermek zîv-zixal (m): b. ziblûzebale (m)
zîl tever kerdene: b. zîl te zîyade: ziyade, çok, fazla
ber kerdene Heq zîyade biko. (Tanrı zi
zîleyîne: b. züîyayene yade etsin/artırsın.)
zîlik(n): l)fıliz 2)bızır, klitoris Höma zîyade biko. (Tanrı
zîlik dayene: filizlenmek, fi ziyade etsin/artırsın.)
liz vermek ' •* Wa zîyade bo. (Ziyade ol
zîlike pîyazî (n): cücük (so sun.)
ğan cücüğü) Zîyade bo. (Ziyade olsun.)
ziyafet (n): şölen, ziyafet zonayîne: b. zanayene
ziyafet dayene: ziyafet çek zonayîş (n): b.,zanayîş (n)
mek, şölen çekmek zonayîye (m): b. zanayîye (m)
ziyafet dayene: b. ziyafet zonc (m): b. zewnce (m)
dayene zonc-fart: b. zewnce-fert
zîyan (n): ekin zonc-fert: b. zewnce-fert
zîyed: b. ziyade zonc-tek: b. zewnce-tek
zîyede: b. ziyade zonc ı? fart: b. zew ncûfert
zîyedi: b. ziyade zonc ûfert: b. zewnc ûfert
ziynet (n): süs zonc û tek: b. zewnc û tek
ziynetin, -e: süslü zonce (m): b. zewnce (m)
ziynetti, -ye: süslü zonci (m): b. zewnce (m)
zîz, -e: duygulu, duygun zondes: b. yewendes
zîzey (m): b. zîzî (m), zîzîye (m) zonî (n): b. zanî (n)
zîze (m): b. zîzî (m), zîzîye (m) zonqil (n): b. zanqile (n)
zîzenî (m): duygululuk, duy zonqile (n): b. zanqile (n)
gunluk zope (n): sopa
zîzî (m): duygululuk, duygun zope (m): b. zompe (m)
luk zopi (m): b. zompe (m)
zîzîye (m): duygululuk, duy zor, -e: güç
gunluk ' zore (m): b. zorî (m)
zo-I (n): b. ziwan (n) zorî (m): zorluk .
zo-II (n): b. jan-I (n) zorîye (m): zorluk
zobî: b. sewbîn zot (m): b. zewte (m)
zobîna: b. sewbîna zotik (n): b. zutike
zof: b. zaf zovî: b. sewbîn
zoma (n): b. zama-I (n) zovîna: b. sewbîna
zomp (m): b. zompe (m) zownci (m): b. zewnce (m)
zompe (m): balyoz zowti (m): b. zewte (m)
zompi (m): b. zompe (m) zoyvî: b. sewbîn
zon-I (n): b. ziwan (n) zoyvîna: b. sewbîna
zone kilîtî (n): b. ziwane zozan (n): yayla
kilîtî (m) zozo (n): b. zozan (n)
zono qic (n): b. ziwano qij (n) zozon (n): b. zozan (n)
zon-II (n): b. jan-I (n) zu: b. yew
zon cikewtene: b. jan de- zu vîyayene: b. yew bîya
kewtene yene
zon dayene: b.jan-dayene zu vîyayene: b. yew bîya
zonaya (m): b. zanaya (m), zayene
nayîye (m) zuar: b. zor, -e
zonaye (n): b. zanaye (n) zuare (m): b. zorî (m)
zonayene: b. zanayene zuer: b. zor, -e
zonayene: b. zanayene
zuere (m): b. zorî (m) zunbure solî (h): b. zum-
zugir kerdene: başıboş dolaş bure solî (n)
mak zup û zuya, -ye: b. zip û ziwa,
zuk û zuwa, -ye: b. zik û ziwa, -ye
-ye . zuqaq (n): b*- ziqaq (n)
zuk-zuwa, -ye: b. zik-ziwa, -ye zur (m): b. zure (m)
zulit, -e: b. zilut, -e zur (n): b. zure (m)
zulut, -e: b. zilu t, -e zuro beçever (n): b. zura
zulzulike (m): soluk borusu, bekeybere (m)
nefes borusu zura (n): l)yalancı 2) gerçek ol
zumbure çarixî (iı): çarık bur mayan, hakiki olmayan
nu zuray (n): b. zuraye (m)
zumbure solî (n): ayakkabı zuraye (m): l)yalancı 2) gerçek
burnu olmayan, hakiki olmayan
zumistû (n): b. zimistan (n) zure (m): yalan
zumistûn (n): b. zimistan (n) zura bebinge (m):, aslı asta
zumust (n): b. zimistan (n) rı olmayan yalan
zumusto (n): b. zimistan (n) zura beboçe (m): aslı astarı
zumuston (n): b. zimistan (n) olmayan yalan
zumustona (m): b. zimista- zura beboçi (m): b. zura
na (m) ... . beboçe (m)
zumustone (n): b. zimistane (n) zura beçevere (m): b. zura
zumustonen,-e: b. zimista- bekeybere (m)
nen, -e zura bekeybere (m): aslı
zumustonîn,-e: b. ziniista- astan olmayan yalan
nen, -e zuraboçiıie (m): aslı astarı
zumustonîye (m): b. zimista- olmayan yalan
nîye (m) zuraboçqole (m): aslı asta
zumustû (n): b. zimistan (n) n olmayan yalan -
zumustûn (n): b, zimistan (n) zura boçqoli (m): b. zura
zumustûna (m): b. zimista- boçqole (m)
na (m) zurî kerdene: yalan söyle
zumustûne (n): b. zimistane (n) mek •
zumustûnen, -e: b. zimista- zureker, -e: yalancı
nân, -e '•:■■■ zurekâr, -e: b. zureker, -e
zumustûnîn, -e: b. zimista- zuri (m): b. zure (m)
nân, -e zurîker, -e: b. zureker, -e
zumustûnîye (m): b. zimista- zurîkerdiş (n): yalan söyleme
nîye (m) - zurîya (n): b. zura (n)
zuna: b. yewna-I zuıiyay (n): b. zuraye (m)
zunbure çarixî (n): b. zum zurker, -e: b. zureker, -e
bure çarixî (n) zurya (n): b. zura (n)
zûmînî
zut, -e: b. zit, -e ziwayî (m)
zut-bana (m): b. zit-bana (m) zuwen (n): b. ziwan (n)
zut-bane (n): b. zit-bane (n) zuwon (n): b. ziwan (n) .
zuzaq (n): b. ziqaq (n) zuwûn (n): b. ziwan (n)
zuqlike (m): soluk borusu; ne zux (n): sümük
fes borusu zuya, -e: b. ziwa, -ye
zuraf (n): zürafa zuya bîyayene: b. ziwa bî-
zürafa (m): zürafa J yene
zuriqe (m): soluk borusu, nefes zuya bîyene: b. ziwa bîye
borusu ne
zuqliqe (m): b. zuqlike (m) zuya kerdene: b. ziwa ker
zuqluq (m): b. zuqlike (m) dene
zurzuluk (m): b. zulzulike (m) zuyabîyayîş (n): b. ziwabîya-
zutik (n): b. zutike yîş(n)
zutike(m): anüs çıkıntısı * zuyakerdiş (n): b. ziwaker-
zuvin: b. yewbînî ■ diş (n)
zuvinî: b. yewbînî zuyayîye (m): b. ziwayîye (m),
zuvîn: b. yewbînî ziwayî (m)
zuvînî: b. yewbînî zuyî (m): b. yewî-I (m)
zuvînî kotene: b. yewbînî zuze (n): b. jûje (n), dije (n)
kewtene zû-I (n): b. ziwan (n)
zuvînîkotoş (n): b. yewbînî- zû-II (n): b. jan-I (n)
kewtiş (n) zû-III: b. yew
zuvîyaye (n): b. yewbîyaye (n) zû bîyayene: b. yew bîyene
zuvîyayîş (n): b. yewbîyayîş (n) zû bîy ayene: b. yew bîyene
zuvîyayîye (m): b. yewbîyayî- zûbin: b. yewbînî
ye (m) zûbinî: b. yewbînî
zuwa (n): b. ziwa (n) zûbîn: b. yewbînî
zuwa bîyayene: b. ziwabî- zûbînî: b. yewbînî
yene zûbînı kotene: b. yewbînî
zuw a k erd en e: b. ziw a kewtene
kerdene zûbînîkotoş (n): b. yewbînî-
zuwabîyayîş (n): b. ziwabîya- kewtiş (n)
yîş(n) zûbîyaye (n): b. yewbîyaye (n)
zuwakerdiş (n): b. ziwaker- zûbîyayîş (n): b. yewbîyayîş (n)
diş (n) zûbîyayîye (m): b. yewbîyayî-
zuwan (n): b. ziwan (n) ye (m)
zuwar: b. zor, -e zûma (n): b. zama (n)
zuway (m): b. ziwaye (m) zûmin: b. yewbînî
zuwayey (m): b. ziwayîye (m), zûminî: b. yewbînî
ziwayî (m) : zûmîn: b. yewbînî
zuwayî (m): b. ziwayîye (m), zûmînî: b. yewbînî
zûn-I (n): b. ziwan (n) zûri (m): b. zure (m)
zûno qît (n): b. ziwano qît (n) zûrî kerdene: b. zurî ker
zûn-II (n): b. jan-I (n) dene
zûna: b. yewna-I zûrîkerdiş (n): b. zurîkerdiş (n)
zûnaya (m): b. zanaya (m), za- zûrîya (n): b. zura (n)
nayîye (m) zûrker (n): b. zureker, -e
zûnaye (n): b. zanaye (n) zûvinî: b. yewbînî
zûnayene: b. zanayene zûvîn: b. yewbînî
zûnayene: b. zanayene zûvînî: b. yewbînî
zûnayîş (n): b. zanayîş (n) zûwen (n): b. ziwan (n)
zûnayîye (m): b. zanayîye (m) zûwn (n): b. ziwan (n)
zûneyış (n): b. zanayîş (n) zûwn qît (n): b. ziwano qît (n)
zûni (n): b. zanî (n) zûye (in): b. yewe (m)
zûr (m): b. zure (m) zûyî (m): b. yewî-I (m)
zûra (n): b. zura (n) zûyin, -e: b. yewin, -e
zûre (m): b. zure (m) zûyîye (m): b. yewîye (m), ye-
zûra boçini (m): b. zura bo- wî (m)
çine (m) , zûzû (n): b. zozan (n)
zûreker, -e: b. zureker, -e zûzûn (n): b. zozan (n)

Ferheng Vate

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ferheng Vate

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

FERHENGE KIRM ANCKÎ (ZA ZA K Î)-T IR K Î

KIRMANCCA (ZAZACA)-TÜRKÇE SÖZLÜK

Grûba Xebate ya Vateyî

Ferhenge Kirmanckî (Zazakî)-Tirkî

Amadekar: Grûba Xebate ya Vateyî

Amadekare çape/Basıma hazırlayanlar:

Çapa yewine/Birinci basım: İstanbul, 2001

Mizanpaj: Cemil Gundoğan

Ev weşan bi alîkariya Fona Çandî ya Kurdî hatiye çapkirin.

Grûba Xebate ya Vateyî

Amadekare çape/Basıma hazırlayanlar:

Lirtçenin lehçelerinden olan Kırmancca (Zazaca), bu

Görüldüğü gibi toplantılara katılanlar, Bongilari,

Bu toplantılara katılan grup, Stockholm’de Vate

1. Bu sözlük, 1996’dan beri yapılan Kırmancca (Zaza­

2. Eğer Türkçe bir sözcüğün karşılığı olarak Kır-

3. Kırmanccanm standartlaşmasında bir adım

4. Kırmanccadaki eril sözcüklerin yanma (n), dişil

6. Kırmanccada mastar eki “-ene” veya “-iş”/“-yîş”tir.

7. Kırmanccada, konuşma dilinde, bazı sözcükler bir

8. Yazılışları aynı olup anlamları veya dilbilgisindeki

9. Bazen tekrardan kaçınmak için aynı anlama gelen

Bazen de tekrardan kaçınmak için değil, sadece aynı

(b) biewm, nîyade............. bak

a-I (m, z): l)o Ey a embazî meki. (Onunla

ameyîşaliqnayîş (n): asılma yîşfehmkerdiş (n)

ba-I (n): b. ban (n) babonçîyey (m): b. baxban-

c 9a: b. ci ra ca-III (m, z): b. aye (m, z)

ça-I: nere çakule bestene: b. çeküle

mek 2)bilemek rası

. . . d’ : b. . . . de dadgeha peardişî (m): sulh

e-I (zr): evet ecdad (n): ecdat

e-I (n, z): b. ey (n, z) nanî (n, m)

fa (m): b. fine (m) yene

dürme 2)gezdirme, dolaştır­ fikreumûmîya (n): kamuoyu

ha-I: fiilin şimdiki zamanında hadri bîyene: b. hâ^ir bî-

-ic (sf): b. -ij (sf) imbaze (m): b. embazîye (m)

M (zh, s): b. e-IV (zh, s) edilmek)

ja-I: b. uca jan dayene: sızlamak

ka-I: hele kal-I (n): l)yaşh, ihtiyar 2)dede,

la-I (n): ip, iplik, tire nı bağlamakta kullanılan

ma-I (zh): biz Macaristan (n): Macaristan

na-I (m, z): bu Rojena tîya bimane. (Bir

qa: b. ka-I qafîk (n): kabuk, yara kabuğu

... r’ (pd): b .... re (pd) Mi ra va. (Bana söyledi.)

şa-I (n): b. şan (n) şaetyaye (m): b. şehtîyaya

ta-I (n): sıtma, malarya taba (n): b. teba (n)

traktör (n): b. traktöre (m) tuali sero kerdene: b. tole

û-I (n, z): b. o-î (n, z) ûm ayîşfahm kerdiş (n): b.

va-I (n): rüzgâr, yel vajerîyayene: b. vajirîyaye-

xaçirgan (n): sacayağı, saca­ xag, -e: ham (sebze ve meyve

ya-I (zr): evet için birine verilen), hatıra,

You might also like

1. Bu sözlük, 1996’dan beri yapılan Kırmancca (Zaza

dürme 2)gezdirme, dolaştır fikreumûmîya (n): kamuoyu

xaçirgan (n): sacayağı, saca xag, -e: ham (sebze ve meyve