Hoe een annotatie te schrijven.docx
Masterclass Togamaster (RB64)
Erasmus Universiteit Rotterdam
Gerelateerde documenten
- Samenvatting Understanding and managing public organizations Hal G. Rainey - Samenvatting hoofdstuk 3 tm 10
- samenvatting bestuurlijke kaart van nederland
- Samenvatting Beleid In Beweging, Bekkers
- Overzicht Anamnese en Lichamelijk Onderzoek, Inclusief Neurologisch en Psychiatrisch Onderzoek
- Uitwerking veelgebruikte afkortingen gynaecologie
- Samenvatting - Governance Networks in Public Sector
Preview tekst
A. Bloembergen, ‘Over het annoteren van arresten’, NTBR 2002, p. 88-99;
Vat in eigen woorden samen wat de uitspraak inhield aan de hand van feitelijke informatie uit het arrest. Licht de kern eruit en zoom daarna in op die kern aan de hand van wat je geleerd hebt hierover. Als het even kan zou het mooi zijn om bijvoorbeeld een conclusie te geven wat het betreffende arrest betekent voor andere gevallen.
Noot = kritisch commentaar deskundige beoordeling van voortbrengselen van wetenschap of kunst
Ik vind dat een noot (of annotatie ) twee functies heeft. Hij geeft overzichtelijk weer wat er in het vonnis/arrest staat (dit vooral van belang bij ingewikkelde vonnissen/arresten) en beschrijft in ieder geval de kern van wat de rechter heeft geoordeeld. Daarnaast is het gebruikelijk om in een noot aan te geven hoe het vonnis/arrest zich verhoudt tot het recht. Daarbij moet je denken aan de gevolgen van een nieuwe rechtsregel voor andere gevallen, het beschrijven of dit vonnis/arrest afwijkt van eerdere jurisprudentie etc. De lezer komt zo makkelijk te weten wat er in het vonnis/arrest staat en wat voor een consequenties de schrijver van de noot denkt dat het vonnis/arrest zal hebben in de toekomst. Daarbij is kritiek zeker mogelijk als de annotator de uitkomst van het vonnis/arrest niet wenselijk vindt.
hieronder een aantal aspecten die vaak in een noot voorkomen, de meeste zijn al genoemd. Je hoeft ze niet altijd allemaal te gebruiken; de rechtsvraag en de casus moeten zich er wel voor lenen.
a. kort de feiten weergeven b. aangeven welke rechtsvraag in het arrest centraal stond c. wat de stand van de dogmatiek is (resp. was) m.b. deze rechtsvraag d. welke eerdere arresten (met annotaties) in dit verband van belang zijn e. in hoeverre het standpunt van de Hoge Raad in dit arrest vernieuwend is dan wel aansluit bij de vroegere jurisprudentie f. in hoeverre de annotator het eens is met de beslissing van de Hoge Raad, en g. eventueel welke ontwikkelingen hij op het betreffende rechtsgebied voorziet
Heb nog niet veel ervaringen met noten schrijven, maar bij degenen die ik heb geschreven moest gewoon begonnen worden met een feitelijke inleiding, daarna de rechtsvraag gevolgd door het standpunt van de rechter en dan daarna de eigen mening tegenover de rechtsvraag. Uiteindelijk afsluiten met herhaling van de rechtsvraag en het eigen antwoord. Maar ik weet niet of dit model overal geldt.
-Wat je daarnaast in noten ook vaak ziet is dat de annotator probeert duidelijk te maken wat de gevolgen van het arrest zijn voor de rechtsontwikkeling. Dat kan een beetje hoog gegrepen zijn maar als het lukt zou het wel een pluspunt moeten opleveren denk ik.
Wat is een goede annotatie?
Een annotatie is goed als zij, zo nodig, uitleg geeft van de door de Hoge
Raad gekozen lijn. Als zij het geannoteerde arrest in context plaatst: deze
uitspraak is in lijn met voorgaande arresten, of wijkt er op een bepaald punt
van af; het onderhavige arrest is al dan niet in overeenstemming met ontwikkelingen
in belendende rechtspercelen, met komende wetgeving of met de
literatuur.
Een noot mag, nee moet ook kritisch zijn, graag zelfs. Indien de kritiek
gerechtvaardigd is, zal de desbetreffende instantie er haar voordeel mee
kunnen doen.
Waaraan ontleen ik deze criteria? Over het verschijnsel annoteren is niet zo
veel geschreven. 1 Kort geleden schreef de Amsterdamse advocaat Rob Bleeker
er over in de Van den Berg-bundel. 2 Voordien had Bloembergen er al over
gepubliceerd. 3 Die laatste publicatie is het meest interessant. Bloembergen
vertelt van het Leidse experiment van Hans Crombag (de latere Limburgse
rechtspsycholoog) en Job Cohen (de latere politicus) om annotatoren in een
bandopname-apparaat te laten inspreken hoe hun denkwerk bij het annoteren
verliep. Met name de brainwave van Bloembergen – na hem stokte het experiment
- omhet bestuursrecht in zijn noot te betrekken is menigeen bijgebleven.
Een noot begint voor hem met het uiteen zetten van de kern van de feiten.
Vervolgens moet de annotator thuis geraken in het spraakgebruik van de Hoge
Raad. Dan moet hij de bewoordingen van de uitspraak duiden. En daarna
moet het arrest in het bestaande systeem van het recht worden geplaatst. Soms
zullen ook stijl en vorm, cassatietechniek, methode van rechtsvinding en de
plaats van de rechter in het staatsbestel aandacht behoeven. Essentieel is
tenslotte het kritisch opiniëren. Bleeker voegt daar nog de historische en de
rechtsvergelijkende context aan toe.
Hoe een annotatie te schrijven.docx
Vak: Masterclass Togamaster (RB64)
Universiteit: Erasmus Universiteit Rotterdam
Dit is een preview
Toegang tot alle documenten
Onbeperkt downloaden
Hogere cijfers halen
Waarom is deze pagina onscherp?
Andere studenten bekeken ook
Gerelateerde documenten
- Samenvatting Understanding and managing public organizations Hal G. Rainey - Samenvatting hoofdstuk 3 tm 10
- samenvatting bestuurlijke kaart van nederland
- Samenvatting Beleid In Beweging, Bekkers
- Overzicht Anamnese en Lichamelijk Onderzoek, Inclusief Neurologisch en Psychiatrisch Onderzoek
- Uitwerking veelgebruikte afkortingen gynaecologie
- Samenvatting - Governance Networks in Public Sector