"Wil je met me trouwen?" - Als u uw partner de mooiste vraag in het leven wilt stellen, heeft u op voorhand veel vragen. Om de belangrijkste te beantwoorden, hebben we 12 feiten verzameld over huwelijksaanzoek en verloving.
De wederzijdse belofte van twee mensen om te trouwen wordt een verloving genoemd. Met een verloving getuigt het paar van hun verlangen om te trouwen. Het maakt niet uit of de partners dezelfde of verschillende geslachten hebben.
Het huwelijksaanzoeksritueel bestaat al enkele honderden jaren, dus het is een oude traditie. Het was gebruikelijk dat de toekomstige echtgenoot met de vader van de bruid onderhandelde over de voorwaarden voor het huwelijk.
Als beide instemden, overhandigde de bruidegom de zogenaamde bruidsschat aan de vader van de bruid in het oude Germania (tot ongeveer 300 na Christus) - een soort aanbetaling. Dit werd als een officiële verloving beschouwd.
Later werd de omgekeerde uitwisseling van goederen gebruikelijk, de bruid en haar familie brachten de bruidsschat binnen.
Vandaag - althans in de westerse wereld - is een verloving of een huwelijksaanzoek een emotionele en romantische zaak.
De uitwisseling van goederen heeft plaatsgemaakt voor een symbolische handeling - de overdracht van een verlovingsring. De betekenis van elkaars huwelijksbeloften
De verloving is de officiële aankondiging van een intentie om te trouwen. Door het huwelijksaanzoek te aanvaarden, uiten beide partners hun wil om samen te trouwen.
Een verloving is daarom niets meer dan de beslissing om met elkaar te trouwen, die meestal publiekelijk (niet in het geheim) wordt aangekondigd. Met de huwelijksceremonie wordt huwelijk officieel vastgesteld.
Het huwelijksfeest vindt plaats in meer dan 80% van de paren binnen een jaar na de verloving. Voor veel koppels en hun families is de verloving het startsein voor de bruiloftsvoorbereidingen.
We verduidelijken hier aan welke vereisten moet worden voldaan voor een huwelijksaanzoek, wanneer een paar als verloofd wordt beschouwd en hoeveel tijd er normaal tussen de verloving en de bruiloft zit.
Een verloving kan op twee verschillende manieren worden afgesloten.
Meestal geeft de man eerst een korte speech aan zijn partner. Tijdens dit huwelijksaanzoek is de vraag - ook wel de mooiste vraag in het leven genoemd: 'Wil je met me trouwen?'. Als de persoon gevraagd "Ja!" Antwoordt, is de verloving gesloten.
Kort gezegd: de verloving is voltrokken zodra de partner het aanzoek accepteert.
Als geen van de partners een huwelijksaanzoek doet, wordt het paar automatisch als verloofd beschouwd nadat ze het huwelijk bij de burgerlijke stand hebben geregistreerd.
Registratie van huwelijk bij de gemeente wordt het burgerlijk huwelijk genoemd.
Een privé-verloving kan informeel zijn en vereist alleen de toestemming van beide partners.
Anders zijn er geen andere wettelijk bindende vereisten waaraan moet worden voldaan om zich te kunnen verloven.
Dit betekent bijvoorbeeld dat een paar niet de wettelijke leeftijd hoeft te hebben om zich te verloven.
De toestemming van de ouders is ook geen voorwaarde voor een geldig huwelijksaanzoek.
De gewoonte waarbij de man die wil trouwen de ouders van de bruid eerst om hun zegen vraagt, is echter nog steeds gebruikelijk. Het is een teken van waardering voor de ouders van de bruid.
Een verloving eindigt op de dag van voltrekken van het huwelijk.
Er zijn geen wettelijke voorschriften over hoe lang de periode tussen het huwelijksaanzoek en het huwelijk mag zijn.
Er zijn paren die meerdere jaren verloofd zijn voor hun bruiloft, anderen trouwen al na een paar maanden of zelfs weken.
Veel factoren, zoals persoonlijke omstandigheden, de locatie voor de bruiloft of de planning van de viering, kunnen de duur van de verloving beïnvloeden.
In het verleden was het gebruikelijk om binnen twaalf maanden na het aanzoek te trouwen.
Hoewel meer dan 80% van de paren nog steeds trouwt in het eerste jaar na het huwelijksaanzoek, doen verloofden gemiddeld acht weken langer over om naar het altaar te gaan dan in de jaren 1960.
Traditioneel vraagt de man, de vrouw. Dit is nog steeds hoe het vandaag de dag nog vaak gebeurt. Trouw aan het motto "Je bent de vrouw!", Beslissen steeds meer vrouwen om de eerste stap naar het huwelijk te zetten.
We kijken uit naar sterke vrouwen en vastberaden mannen koppels van hetzelfde geslacht. Als twee mannen of twee vrouwen verloven, is het vaak degene die genoeg moed heeft of in sommige gevallen de dominante van het stel is die het aanzoek doet.
Een verloving heeft tegenwoordig (in Nederland) geen juridisch gevolgen. Het heeft voornamelijk een symbolische, emotionele en communicatieve waarde waar geen specifieke regels en eisen aan zijn verbonden.
Een verloving kan te allen tijden worden verbroken. Het is een recht aangezien de vrijheid van toestemming in het huwelijk gevrijwaard blijft. Echter, dient de ontbindende partner er rekening mee te houden dat hij een eventuele schadevergoeding zal moeten betalen als uw verloofde of haar of zijn familie schade lijdt door de verbreking van de verloving. (art.1382 van het Burgerlijke Wetboek).
Heeft de verloving in onze vrijgevochten maatschappij dan wel een waarde? Ja, zeker. Het plan om een verbinding met elkaar aan te gaan wordt publiekelijk kenbaar gemaakt. De aanstaande wordt officieel voorgesteld aan familie en vrienden.
Nee - u hoeft geen officieel huwelijksaanzoek te doen om te kunnen trouwen. Na het registreren van de bruiloft bij de Burgerlijke stand - in de woonplaats - wordt een paar beschouwd als verloofd.
Een verloving is daarom in zekere zin een automatische vereiste voor het huwelijk.
Nee, het is veel meer! Het is een steeds populairdere traditie aan het worden - voor koppels - om een verlovingsring te geven bij het huwelijksaanzoek. Dit is een extern zichtbaar teken voor een positief beantwoord huwelijksaanzoek.
In Nederland dragen verloofden de verlovingsring aan de ringvinger van hun linkerhand bij niet katholieken en aan de rechterhand bij katholieken. De ronde vorm van de ring symboliseert de oneindige liefde die is verzegeld met het huwelijk.
Steeds meer paren kiezen weer voor een verlovingsring. Tot de jaren 1960 was het heel gebruikelijk om verloofd te zijn zonder een ring. Tegenwoordig is een ring voor de overgrote meerderheid van de paren een natuurlijk onderdeel van een succesvol huwelijksaanzoek!
De termen verloving en huwelijksaanzoek hebben dezelfde betekenis. Ze beschrijven de belofte om te trouwen. Er is geen verschil tussen de twee termen.
Een officiële aankondiging van het huwelijksaanzoek is niet verplicht. De meeste paren delen graag deze gelukkige gelegenheid met vrienden en familie.
De toekomstige bruid en bruidegom kondigen de verloving vaak alleen aan bij familie en vrienden. Sommige paren kiezen ervoor om verlovingskaarten te verzenden om de boodschap over te brengen. Als de datum voor de bruiloft al is vastgesteld, kan de intentie om te trouwen worden aangekondigd door de uitnodigingen voor de bruiloft te sturen.
Stelletjes genieten steeds vaker van zogenaamde 'save-the-date' -kaarten. Dit zijn voorlopige uitnodigingen voor de bruiloft waarin de verloving en de datum van de bruiloft worden aangekondigd.
De verloving aankondigen in de plaatselijke krant is nogal ongewoon, maar nog steeds een leuke gewoonte. Dit wordt alleen op het platteland toegepast.
In het verleden was het gebruikelijk om het huwelijksaanzoek officieel te vieren met de familie van de bruid en bruidegom. Net als de bruiloft, traditioneel gezien, organiseren de ouders van de bruid het verlovingsfeest.
In Nederland zijn er bijna geen vieringen ter gelegenheid van een huwelijksaanzoek.
Of een paar een verlovingsfeest organiseert, hangt sterk samen met de culturele achtergrond. In landen zoals India of Turkije is het feest een onderdeel van de voorbereiding op de bruiloft. Het belangrijkste moment van deze viering is de uitwisseling van de verlovingsringen.
Telefonisch advies
020 - 893 277 0