verzoekschrift 12-9-12

Met een kopie aan de nieuwe politieke partij SOPN: 

Per fax: 070-4266089 en 

Per e-mail: Informatiepunt@kiesraad.nl 

Aan minister Liesbeth Spies 

van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties 

p/a de Kiesraad 

Herengracht 21, 

2511 EG Den Haag 

Hasselt 15 augustus 2012 

Deze nieuwe partij doet met 76 kandidaten mee aan de Tweede 

Kamerverkiezingen op 12 september 2012. 

Voor meer informatie kijk op de website: www.sopn.nl 

Betreft: A.M.L. van Rooij (kandidaat nummer 47 op de lijst van de SOPN die meedoet aan de Tweede 

Kamerverkiezingen op 12 september 2012), Ecologisch Kennis Centrum B.V. (Nederland) en No 

Cancer Foundation vzw (België) en de namens deze organisaties vertegenwoordigde rechtspersonen, 

wat feitelijk alle wereldbewoners zijn/ 

- Verzoek om vóór uiterlijk 20 augustus 2012 bij besluit (art 3:1 Awb) te beslissen dat de 

tweede kamer verkiezingen op 12 september 2012 worden uitgesteld tot na het moment: 

- 

1. het Belgische Grondwettelijk Hof een beslissing heeft genomen in deze door onder meer 

A.M.L. van Rooij (direct belanghebbende) aangespannen rechtszaak d.d. 26 juli 2012, 

welke onder rolnummer: 5464 in behandeling is genomen en bij brief d.d. 3 augustus 2012 

schriftelijk is bevestigd; 

2. het bij brief d.d. 24 juli 2012 (referte: FD30.99.15-12 LP-mv) bevestigde strafrechtelijke 

onderzoek vanuit het Belgische Openbaar Ministerie, Federaal Parket Brussel, op de 

aangifte d.d. 5 juni 2012 van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. van zware 

grensoverschrijdende misdaad is afgerond en daarin door het Belgische Hof van Assisen 

arrest is gewezen. Dit omdat deze zware grensoverschijdende misdaad vanuit Nederland 

naar België het gevolg is van het feit dat het Benelux-Verdrag niet is getoetst door het 

Belgische Grondwettelijke Hof. 

Geachte Minister Spies, 

A.M.L. van Rooij (kandidaat nummer 47 op de lijst van de SOPN die meedoet aan de Tweede 

Kamerverkiezingen op 12 september 2012), Ecologisch Kennis Centrum B.V. (Nederland) en No 

Cancer Foundation vzw (België) en de namens deze organisaties vertegenwoordigde rechtspersonen, 

wat feitelijk alle wereldbewoners zijn, verzoeken wij u om vóór uiterlijk 20 augustus 2012 bij besluit 

(art 3:1 Awb) te beslissen dat de tweede kamer verkiezingen op 12 september 2012 worden uitgesteld 

tot na het moment: 

1. het Belgische Grondwettelijk Hof een beslissing heeft genomen in deze door onder meer A.M.L. 

van Rooij (direct belanghebbende) aangespannen rechtszaak d.d. 26 juli 2012, welke onder 

rolnummer: 5464 in behandeling is genomen en bij brief d.d. 3 augustus 2012 schriftelijk is 

bevestigd; 


onderzoek vanuit het Belgische Openbaar Ministerie, Federaal Parket Brussel, op de aangifte 

d.d. 5 juni 2012 van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. van zware grensoverschrijdende 

© 1

misdaad is afgerond en daarin door het Belgische Hof van Assisen arrest is gewezen. Dit omdat 

deze zware grensoverschijdende misdaad vanuit Nederland naar België het gevolg is van het 

feit dat het Benelux-Verdrag niet is getoetst door het Belgische Grondwettelijke Hof. 

en wel op grond van de volgende verzoeksgronden: 

De familie Donner: 

Hieronder vindt u grootvader Jan Donner, vader Adré Donner en zoon Piet Hein Donner (huidig Vice- 

President van de Raad van State) chronologisch naast elkaar op een wijze waarin hun overlappende 

invloeden helder te zien zijn. 

Mr. Dr J. (Jan) Donner (ARP) 

8 maart 1926 tot 26 mei 1933 

minister van Justitie 

31 juli 1933 tot 13 maart 1944 

raadsheer Hoge Raad der 

Nederlanden (ontslag op eigen 

verzoek op 4 februari 1944) 

--------------------------------------------- 

5 mei 1945 tot 8 november 1946 

raadsheer Hoge Raad der 

Nederlanden 

november 1945 tot 1949 

voorzitter Centrale Raad voor de 

zuivering van het bedrijfsleven 

8 november 1946 tot 1 maart 

1961 president Hoge Raad der 

Nederlanden 

16 december 1971 tot 2 februari 

1981 minister van Staat (adviseur 

van de koningin) 

Dr. A.M. (André) Donner (ARP/CDA) 

15 juni 1918 geboren 

--------------------------------------------- 

1945 tot 1958 hoogleraar 

algemene staatsleer Universiteit 

te Amsterdam 

vanaf 1949 voorzitter Vereniging 

van Administratief Recht 

17 april 1950 tot 6 januari 1954 

lid Staatscommissie inzake 

herziening van de Grondwet 

(Staatscommissie-Van Schaik) 

27 juni 1956 tot 7 september 

1960 lid Commissie herziening 

Comptabiliteitswet (Commissie- 

Simons)(is de wet inzake het 

beheer van de financiën van het 

Rijk) 

7 oktober 1958 tot 29 maart 

1979 lid Hof van Justitie der 

Europese Gemeenschappen te 

Luxemburg 

26 augustus 1967 tot 29 maart 

1971 voorzitter/lid Staatscommissie 

van Advies inzake de 

Grondwet en de Kieswet 

Mr. J.P.H. (Piet Hein) Donner (CDA) 

---------------------------------------------- 

20 oktober 1948 geboren kort 

nadat koningin Wilhelmina op 4 

september 1948 afstand heeft 

gedaan van de troon en door 

koningin Juliana werd opgevolgd. 

© 2

------------------------------------------- 

16 december 1971 tot 2 februari 

1981 minister van Staat (adviseur 

van de koningin). Heeft ook 

koningin Beatrix geadviseerd 

omdat die op 30 april 1980 

koningin Juliana heeft opgevolgd. 

--------------------------------------------- 

9 februari 1976 tot 12 augustus 

1976 voorzitter Commissie van 

Drie inzake de Lockheedaffaire 

1983: algehele herziening van de 

Grondwet, vanaf 1967 tot 1971 

voorbereid door (mede)voorzitter 

André Donner (ARP) vanuit de 

Staatscommissie Cals-Donner. 

Met deze herziening van de 

Grondwet is artikel 120 in de 

algehele herziene Grondwet 

opgenomen, dat luidt (bewijs): 

"De rechter treedt niet 

in de beoordeling van 

de grondwettigheid van 

wetten en verdragen.” 

1984 tot 1987 lid Europees Hof 

voor de Mensenrechten 

1989: vaststelling Kieswet 

overeenkomstig artikel 59 uit de 

Grondwet, vanaf 1967 tot 1971 

voorbereid door (mede)voorzitter 

André Donner (ARP) vanuit de 

Staatscommissie Cals-Donner, 

zonder dat de grondwettigheid 

ervan is beoordeeld door de 

rechter. 

------------------------------------------- 

1976 tot 1981 ambtenaar 

directoraat-generaal buitenlandse 

economische betrekkingen, 

ministerie van Economische 

Zaken (zijn grootvader Jan 

Donner was in die tijd minister van 

Staat) 

1982 tot 1984 gedetacheerd bij 

parlementaire enquêtecommissie 

RSV (scheepsbouwbedrijf Rijn- 

Schelde-Verolme ging met 2,2 

miljard gulden overheidsubsidie 

failliet) 

1984 tot 1990 raadadviseur 

stafafdeling wetgeving 

publiekrecht, ministerie van 

Justitie 

1 november 1990 tot 1 januari 

1993 lid WRR (Wetenschappelijke 

Raad voor het Regeringsbeleid) 

1 januari 1993 tot 22 december 

1997 voorzitter WRR 

(Wetenschappelijke Raad voor het 

Regeringsbeleid) 

26 augustus 1991 tot 27 januari 

1992 voorzitter Commissie 

toewijzing etherzendtijd voor 

commerciële omroep 

1993 tot 8 juni 1994 voorzitter 

Commissie functioneren 

Openbaar Ministerie, 

22 december 1997 tot 22 juli 

2002 staatsraad bij de Raad van 

State 

1998 – 2002 voorzitter 

Interkerkelijk Contact in 

Overheidszaken 

(is nu partijgenoot Wim Deedman, 

voormalig burgemeester van Den 

Haag en huidig staatsraad bij de 

Raad van State). 

© 3

2000 tot juli 2002 voorzitter 

Commissie Psychische 

Arbeidsongeschiktheid 

mei 2000 tot april 2002 voorzitter 

Commissie WAO-problematiek 

17 mei 2002 tot 4 juli 2002 

informateur Kabinet-Balkenende I 

(het kabinet met daarin de LPF) 

22 juli 2002 tot 21 september 

2006 minister van Justitie 

24 januari 2003 tot 12 april 2003 

informateur Kabinet-Balkenende II 

30 november 2006 tot 22 

februari 2007 lid Tweede Kamer 

der Staten-Generaal (voerde het 

woord bij de behandeling van een 

wetsvoorstel tot wijziging van de 

Wet bodembescherming waarbij 

multifunctionele sanering niet 

meer nodig is). 

22 februari 2007 tot 14 oktober 

2010 minister van Sociale Zaken 

en Werkgelegenheid, 

14 oktober 2010 minister van 

Binnenlandse Zaken en 

Koninkrijksrelaties 

1 februari 2012 tot heden vicepresident 

Raad van State, 

Met bovenstaand overzicht van de familie Donner zijn de volgende feiten glashelder geworden 

Voor de Tweede Wereldoorlog: 

Jan Donner was vanaf 8 maart 1926 tot 26 mei 1933 minister van justitie 

Jan Donner was vanaf 31 juli 1933 tot 13 maart 1944 raadsheer bij de Hoge Raad der Nederlanden. 

Hij nam op 13 maart 1944 ontslag als raadsheer, zonder afstand te nemen van het beleid van de 

Hoge Raad tijdens de bezetting, waarna hij na de bezetting op 5 mei 1945 weer kon terugkeren als 

raadsheer bij de Hoge Raad voor de voortzetting van het Hitler-Kabinet onder aansturing vanuit de 

geheime Bilderberg Conferenties. In deze periode zijn de volgende gegevens van belang: 

- vanaf 1933 nam Hitler de macht in Duitsland; 

- in 1933 werd Prins Bernhard lid van de Sturmabteilung (SA), van de NSDAP en eveneens van de 

Reiter-SS; 

- in 1935 gaat Prins Bernhard werken bij het chemiebedrijf IG Farben 

- in 1936 ontmoette prinses Juliana voor het eerst Prins Bernhard tijdens een skivakantie in het 

Duitse Garmisch-Partenkirchen. De relatie was al eerder tijdens een geheime ontmoeting in 

Amsterdam gearrangeerd; 

- vanaf 3 december 1936 luitenant-ter-zee à la suite eerste klasse en kapitein à la suite Koninklijke 

Landmacht; 

- op 6 januari 1937 wordt aan Prins Bernhard de titel Prins der Nederlanden met het predicaat 

Koninklijke Hoogheid toegekend; 

© 4

- op 7 januari 1937 treedt Prins Bernhard in het huwelijk met prinses Juliana; 

- van 6 januari 1937 tot 30 april 1980 lid van de Raad van State en dus ook tijdens de Tweede 

Wereldoorlog onder het Hitler-Kabinet (was gelijktijdig van 1954 tot september 1976 voorzitter 

van de geheime Bilderberg conferenties); 

- op 12 en 13 mei 1940 begeleide koningin Wlihelmina en zijn gezin bij hun overtocht naar 

Engeland. Dit met de voorkennis dat ingevolge artikel 21 van de Nederlandse Grondwet de 

Nederlandse regering daarmee zichzelf heeft opgeheven en Nederland onderdeel van Duitsland 

is geworden wat werd aangestuurd vanuit het Hitler-Kabinet; 

Niemand beter als Jan Donner was dan ook op de hoogte van het feit dat door het vluchten van de 

Nederlandse regering en staatshoofd Koningin Wilhelmina naar Londen ingevolge artikel 21 van de 

Nederlandse Grondwet de Nederlandse regering zichzelf daarmee vanaf 13 mei 1940 heeft 

opgeheven en Nederland onderdeel van Duitsland is geworden wat werd aangestuurd vanuit het 

Hitler-Kabinet. Seyss-Inquart kon op die manier als Rijksstadhouder de plaats van Wilhelmina 

overnemen. Dat er sprake was van opzet werd bevestigd met het feit dat diezelfde dag nog de Britse 

staatssecretaris van Buitenlandse Zaken bezoek kreeg van de Franse ambassadeur die hem vertelde 

dat de Franse regering erg verontrust was door de brief die Koningin Wilhelmina naar de Franse 

President had gezonden. Volgens de ambassadeur bleek uit Wilhelmina's schrijven dat de 

Nederlandse regering wellicht van plan was om met de Duitsers te gaan onderhandelen. Dit des te 

meer zes dagen daarvoor, op 8 mei 1940, de Nederlandse pers nog uit de mond van prinses Juliana 

had vernomen dat het Huis van Orange zijn post nooit verlaat (bron: Gerard's WOII blog). 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog: 

Door de onwettige 'zetelverplaatsing' naar Engeland kreeg Nederland dus naast een militaire bezetting 

tevens een Duits burgerlijk bestuur onder Seyss-Inquart dat extra noodlottig is geworden voor het 

joodse deel van de Nederlandse bevolking. In België en Denemarken - waar de vorsten wel op hun 

post zijn gebleven - heeft het overgrote deel van de joden de oorlog overleefd. In België was dit 90% 

van de Belgische- en 60% van de buitenlandse joden (meest afkomstig uit Duitsland en Centraal 

Europa). Mede door toedoen van de Deense koning heeft in Denemarken zelfs 99% van de joden de 

oorlog overleefd. Dit in tegenstelling tot Nederland, waar maar 20% van de joden de oorlog heeft 

overleefd. België en Denemarken kenden dan ook geen 'Westerbork'. (Bronnen: I. Gutman, 

'Encyclopedia of the Holocaust' en Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997.) 

(bron: Gerard's WOII blog) 

Op 18 mei 1940 bracht Adolf Hitler decreet no. 1 uit over de regeringsbevoegdheden in Nederland. 

Op 25 mei 1940 laat Rijkscommissaris Seyss-Inquart voor het bezette Nederlandsche gebied aan het 

Nederlandsche volk een oproep uitgaan dat hij met intrede van den dag het hoogste regeringsgezag 

in het civiele ressort in Nederland heeft overgenomen. Bij verordening van 29 mei 1940 heeft 

Rijkscommissaris Seyss-Inquart alle bevoegdheden in Nederland, die door de Grondwet en de wetten 

aan de koning en de regering zijn toegekend, overgenomen. 

Rijkscommissaris Seyss-Inquart benoemt en ontslaat: 

1. de leden van den Hoge Raad; 

2. de procureur-generaal en de advocaten-generaal bij den Hoge Raad; 

3. de presidenten der Gerechtshoven; 

4. de procureurs-generaal bij de Gerechtshoven. 

5. De overige rechterlijke ambtenaren worden benoemd en ontslagen door den secretarisgeneraal 

van justitie (thans Joris Demmink), tenzij de rijkscommissaris de benoeming 

of het ontslag aan zich houdt 

Op 5 juni 1940 maakt Rijkscommissaris Seyss-Inquart in overeenstemming met het decreet van Hilter 

en zijn verordening de volgende benoemingen bekend: 

1. voor Bestuur en Justitie, Dr. Friedrich Wimmer; 

2. voor Openbare Veiligheid, SS-Brigadeführer Hanns Rauter (Hoogere SS- en Politieleider); 

3. voor Financiën en Economische Zaken, Dr. Hans Fischboeck; 

4. voor Bijzondere Aangelegenheden, Reichsamtsleiter Fritz Schmidt. 

5. tot Vertegenwoordiger van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken, Gezant Otto Bene; 

© 5

6. tot Gevolmachtigde voor de Nederlandsche Bank den Ministerialdirektor voor bijzondere 

aangelegenheden, Staatsrat H.C.H. Wohlthat. 

7. tot chef van de Hoofdafdeling op het bureau van den Rijkscommissaris voor het bezette 

Nederlandsche gebied, Ministerialrat Dr. Hans Piesbergen. 

Achtergrond: Het bezette Nederland werd in mei 1940 onderworpen aan een Duits burgerbestuur 

onder leiding van Reichskommissar für die besetzten Niederlande (rijkscommissaris voor het bezette 

Nederland) Arthur Seyss-Inquart. Rauter was als HSSPF ondergeschikt aan Himmler, maar 

tegelijkertijd was hij als Generalkommissar für das Sicherheitswesen (commissaris-generaal voor 

veiligheid) de ondergeschikte van Seyss-Inquart. 

De bovenbouw van de Nederlandse regering (centrale macht) werd daarmee gevormd door: 

1. rijkscommissaris Seyss-Inquart 

2. de vier commissarissen generaal: Dr. Friedrich Wimmer (bestuur en justitie), Hanns Rauter 

(voor Openbare Veiligheid den SS-Brigadeführer), Dr. Hans Fischboeck (Financiën en 

Economische Zaken), Fritz Schmidt (Bijzondere Aangelegenheden den Reichsamtsleiter) 

3. de gevolmachtigden van den rijkscommissaris voor de provinciën: de commissarissen der 

koningin tijdens de Tweede Wereldoorlog al dan niet voorzien van een speciale 

gevolmachtigde commissaris, zoals Kreisleiter Schmidt dat was in Limburg. 

4. de vertegenwoordiger van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken Otto Bene 

5. de Duitse gevolmachtigde voor de Nederlandse Bank Dr. Hans Piesbergen. 

Vanaf dit moment benoemt en ontslaat de rijkscommissaris: 

1. de leden van den hoogen raad (de Hoge Raad); 

2. den procureur-generaal en de advocaten-generaal bij den hoogen raad (de Hoge Raad); 

3. de presidenten der gerechtshoven; 

4. de procureurs-generaal bij de gerechtshoven. 

De overige rechterlijke ambtenaren worden benoemd en ontslagen door den secretaris-generaal van 

justitie, tenzij de rijkscommissaris de benoeming of het ontslag aan zich houdt. (bron: Staatsrecht 

sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946). Hiermee heeft de 

secretaris-generaal van justitie een dictatoriale macht over alle rechtelijke ambtenaren. 

Dit geeft een verklaring voor het feit dat huidig secretaris-generaal Joris Demmink (VVD) door huidig 

verantwoordelijk minister Ivo Opstelten (VVD) van Veiligheid en Justitie niet uit zijn functie kan worden 

ontzet en ook niet strafrechtelijk kan worden vervolgd voor het misbruik van minderjarige kinderen 

waarvan vele bewijzen zijn (bron: boek ‘De Demmink doofpot’). 

Rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart heeft aan de secretarissen-generaal van de verschillende 

departementen onder meer de volgende gedelegeerde bevoegdheden gegeven: 

- dat ze mogen sub-delegeren aan anderen; 

- dat ze rechtsvoorschriften in de vorm van ‘besluit’ of ‘beschikking’ mogen uitvaardigen; 

- dat ze de Nederlandse wet kunnen wijzigen, aanvullen of buiten werking stellen en van de 

grondwet kunnen afwijken; 

Daarmee hebben de secretarissen-generaal van de verschillende departementen een dictatoriale 

macht verkregen (bron: Staatsrecht sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 

augustus 1946). 

Provinciaal Recht: is op 1 september 1941 in werking getreden. 

Vanaf dit moment zijn de beginselen van het nieuwe provinciaal recht: 

1. dat de Commissaris der provincie de wetgevende en de uitvoerende macht heeft; 

2. dat de Commissaris der provincie de aanwijzingen van het centrale gezag moet opvlogen; 

De provincie is daarmee nog slechts een administratief onderdeel van de Staat (bron: Staatsrecht 

sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946). 

Gemeenterecht: is op 1 september 1941 in werking getreden. 

Vanaf dit moment zijn de beginselen van het nieuwe gemeenterecht: 

1. dat de gehele bestuursmacht der gemeente in handen van één persoon, zijnde de 

burgemeester, is gelegd; dat de raad en het college van burgemeester en wethouders zijn 

uitgeschakeld en dat de burgemeester alleen de regelende en uitvoerende macht in de 

© 6

gemeente heeft. Hieruit volgt dat de burgemeester alléén verantwoordelijk is voor het door 

hem gevoerde bestuursbeleid. 

2. dat de gemeente slechts een administratief onderdeel is van de Staat. De gemeente kan zich 

tegenover hogere organen (de provincie, het rijk) niet meer beroepen op haar zelfstandigheid, 

doch is gebonden aan de aanwijzingen van de hogere organen. Met andere woorden: het is 

gedaan met de z.g. autonomie der gemeente. 

De gemeente is daarmee nog slechts een administratief onderdeel van de Staat dat onder toezicht 

staat van de Commissaris der provincie en het rijk (bron: Staatsrecht sedert 10 mei 1940, bibliotheek 

Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946 

Welke eed (belofte) leggen de rechterlijke ambtenaren af? 

De rechterlijke ambtenaren zweren (beloven), dat zij het in het bezette Nederlandsche gebied 

geldende recht getrouw zullen toepassen en naleven. Daarom heeft de Hoge Raad van het 

voortgezette Hitler-kabinet vanuit de geheime Bilderberg conferenties met haar Pikmeer arresten op 

23 april 1996 en 6 januari 1998 ambtenaren strafrechtelijk immuun en daarmee boven de wet 

verklaard. 

Hoe staat het met de beide kamers der staten-generaal? 

Verkiezingen voor de kamers worden niet meer gehouden. De kamers zijn niet afgeschaft, doch haar 

werkzaamheden blijven tot nader order rusten. De leden der staten-generaal zijn van de 

verplichtingen ontheven, die uit het lidmaatschap voortvloeien. De uit het lidmaatschap 

voortspruitende bevoegdheden en aanspraken komen hun niet meer toe. Om die reden heeft 

Wilhelmina (die geen koningin meer was) op 24 juni 1945 de minister-president en de ministers in het 

eerste naoorlogse kabinet ‘Schermerhom-Drees’ zelf benoemd. Als het eerste kabinet na de Tweede 

Wereldoorlog niet democratisch is gekozen maar is benoemd door Wilhelmina (die geen koningin 

meer was) dan zijn daarmee alle opvolgende kabinetten per definitie niet democratisch gekozen en 

zijn alle kabinetten daarna (vanaf kabinet Beel I) niet bestaande kabinetten die uitvoering hebben 

gegeven aan het voorgezette Hitler-Kabinet vanuit voormalig Nederlands Grondgebied. 

(bron: Staatsrecht sedert 10 mei 1940, bibliotheek Gemeente Amsterdam 24 augustus 1946) 

Na de Tweede Wereldoorlog: 

Op 5 mei 1945 wordt in Nederland gevierd dat Duitsland op 5 mei capituleerde in West-Nederland. Op 

die datum zou in Hotel De Wereld te Wageningen de capitulatie zijn getekend tussen de Duitse 

generaal Johannes Blaskowitz en de Canadese generaal Charles Foulkes, in het bijzijn van Prins 

Bernhard. De overeenkomst werd op 6 mei getekend in de naast Hotel de Wereld gelegen Aula van 

de toenmalige Landbouwhogeschool. Prins Bernhard was daarbij niet aanwezig. De akte zelf, 

aanwezig in het Gemeentearchief Wageningen, is gedateerd Wageningen 5 mei 1945. 

In werkelijkheid betrof het slechts een overeenkomst over de technische uitwerking voor Duitse 

troepen in Nederland van de capitulatie op 4 mei van Duitse troepen in noordwest-Europa. (bron: 

Wikipedia). Hiermee is het bewijs geleverd dat door toedoen van Prins Bernhard niemand namens het 

Nederlands Staatshoofd en/of Regering de capitulatie van Duitsland (het Hitler-kabinet) heeft 

ondertekend en ook niemand bij de ondertekening door de niet gemachtigde Duitse generaal 

Johannes Blaskowitz en de Canadese generaal Charles Foulkes aanwezig is geweest. 

Grondwettelijk betekent dit dat Nederland vanaf 5 mei 1945 volwaardig onderdeel uitmaakt van 

Duitsland. Nu ondertekening ervan niet heeft plaatsgevonden betekent dat Nederland vanaf 18 

mei 1940 Grondwettelijk niet meer bestaat en de bezetting vanuit het Hitler-kabinet op het 

voormalige grondgebied van Nederland na 5 mei 1945 is doorgegaan. 

Met deze voorkennis heeft Jan Donner als raadsheer van de Hoge Raad, zonder afstand te nemen 

van het beleid van de Hoge Raad tijdens de bezetting, op 5 mei 1945 tot 8 november 1946 weer 

kunnen terugkeren als raadsheer bij de Hoge Raad voor de voortzetting van het Hitler-Kabinet onder 

voorzitterschap van de opvolgende koninginnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix, vanaf 1954 

aangestuurd vanuit de geheime Bilderberg Conferenties onder aansturing van de opvolgende 

voorzitters Prins Bernhard, Koningin Beatrix en Étienne Davignon. 

© 7

Omdat op 5 mei 1945 in Nederland het Hitler-kabinet niet is beëindigd en koningin Wilhelmina geen 

staatshoofd meer was kon ook niet worden overgegaan tot het uitschrijven van democratische 

verkiezingen voor het vormen van het naoorlogse kabinet. Om die reden heeft Wilhelmina (die geen 

koningin meer was) op 24 juni 1945 de minister-president en de ministers in het eerste naoorlogse 

kabinet ‘Schermerhom-Drees’ zelf benoemd. Dit door koningin Wilhelmina benoemde illegale kabinet 

heeft in november 1945 Jan Donner aangesteld als voorzitter Centrale Raad voor de zuivering van 

het bedrijfsleven wat hij tot 1949 is gebleven. 

Dit door Wilhelmina eerste benoemde naoorlogse kabinet ‘Schermerhom-Drees’ kabinet is op 3 juli 

1946 door Wilhelmina (die geen koningin meer was) ontslagen nadat er in mei 1946 Tweede 

Kamerverkiezingen hadden plaatsgevonden, waaruit het zogenaamde democratisch gekozen 

PvdA/KVP ‘kabinet-Beel I’ is gevormd. Kabinet Beel I en de daarop volgende kabinetten, tot en met 

het huidige kabinet Rutte, zijn daardoor geen democratisch gekozen kabinetten en daarmee illegaal. 

Als het eerste kabinet na de Tweede Wereldoorlog niet democratisch is gekozen maar is benoemd 

door Wilhelmina (die geen koningin meer was) dan zijn daarmee alle opvolgende kabinetten per 

definitie niet democratisch met de koning(in) als staatshoofd. Daarom worden in Nederland onder druk 

van de deze illegale kabinetten de minister-president, de ministers, de staatssecretarissen, de 

commissarissen van de koningin en de burgemeesters niet gekozen maar door het staatshoofd 

beëdigd of benoemd. Daarom blokkeert Koningin Beatrix onder druk van de deze illegale kabinetten 

het plan van de Tweede Kamer om de beëdiging van nieuwe ministers openbaar te maken, in plaats 

van achter gesloten deuren. Ze wil er geen camera’s bij hebben. Dat heeft ze premier Rutte laten 

weten, melden betrouwbare bronnen aan RTL Nieuws. 

Op 3 juli 1946 beëdigd de niet meer zijnde koningin Wilhelmina de nieuwe illegale bewindslieden uit 

het kabinet-Beel I. Dit illegale kabinet Beel I benoemd op 8 november 1946 Jan Donner tot president 

van de illegale Hoge Raad der Nederlanden dat hij tot 1 maart 1961 is gebleven. Als waardering 

daarvoor heeft Louis Beel vanaf 1959- 1972 vice-president van de illegale Raad van State mogen zijn 

en vanaf van 21 november 1956 tot 11 februari 1977 Minister van Staat (adviseur van koningin 

Juliana). 

Na 8 november 1946 beslist de Centrale Zuiveringsraad onder voorzitterschap van illegaal president 

mr. dr. Jan Donner van de Hoge Raad dat de economische collaborateurs als Damme (maar ook 

Philips voerde orders uit voor Duitse organisaties) niet zouden worden vervolgd. Damme sr. is echter 

in 1949 'geclausureerd en onvoorwaardelijk' buiten vervolging gesteld. De reden daarvoor luidt 

volgens Melhuizen als volgt: 

'In de zaak Werkspoor zijn belangrijke maatschappelijke krachten achter de schermen 

actief geweest om de rechtsgang te beïnvloeden.' Dat kwam onder meer omdat Damme 

sr. een vooraanstaand lid was van het 'wij circuit': Hij was voorzitter van de Stichting 

van de Arbeid, commissaris van de Nederlandsche Bank en bevriend met de 

socialistische premier Willem Drees, met de liberale politicus en werkgeversvoorzitter 

mr. D. U. Stikker en kwam bij prins Bernhard over de vloer. 

Bovendien was Werkspoor in de race om voor 200 miljoen gulden aan spoorwegmaterieel aan 

Argentinië te leveren. In die tijd een mega-order, die zeer van belang werd geacht voor de 

wederopbouw van ons land. En daarmee had het kabinet Drees een belangrijk argument in handen 

om Damme sr., zoals zoveel andere vooraanstaande industriëlen, te ontzien. Het land moest weer 

opgebouwd worden en de industrie, die de oorlog zo goed had doorstaan, was daarbij broodnodig. 

Meihuizen noemt dat 'opportunisme in dienst van de wederopbouw' 

Dat de megaorder binnengehaald moest worden blijkt wel uit het feit dat Werkspoor gesanctioneerd 

30 miljoen gulden aan steekpenningen mocht betalen aan dictator Juan Peron. Prins Bernhard 

mocht in 1951 aan Evita Peron het Grootkruis in de Orde van Oranje Nassau uitreiken. Het idee was 

van diezelfde Stikker, in zijn functie als minister van buitenlandse zaken, onder het motto, 'het kost zo 

weinig en het geeft zoveel genoegen'. Bovendien had prins Bernhard voor Evita Peron 'een paarlen 

collier' ter waarde van dertigduizend gulden meegekregen. 

De overheersende gedachte van de wederopbouw en de noodzaak om het bedrijfsleven niet teveel 

voor de voeten te lopen heeft tot een stroom aan 'demarches' (beïnvloeding van de rechtsgang) geleid 

door achtereenvolgende illegale ministers van justitie, die daarbij werden geholpen door bevriende 

© 8

'captains of industry'. Een centrale figuur in dit spel was mr.dr.J. Donner, president van de Hoge Raad 

en voorzitter van de Centrale Zuiveringsraad voor het bedrijfsleven (bewijs) 

Het voorkeursbeleid van voorzitter mr. dr. Jan Donner ten aanzien van economische collaborateurs 

had succes: van de 32.000 gevallen van economische collaboratie kwamen er uiteindelijk circa 700 

voor de strafrechter. Dat waren de industriëlen met pech, veelal aannemers, de ‘bunkerbouwers’. “Dat 

waren gewoon patjepeeërs, die hadden hun afkomst niet mee”, zegt Meihuizen cynisch. “Ze hadden 

zich bovendien schuldig gemaakt aan de meest zichtbare vorm van economische collaboratie: die 

bunkers kon iedereen zien. Dat gold in veel mindere mate voor het bankwezen. Dat kwam dan ook 

vrijwel ongeschonden weer uit de strijd.” (bewijs). 

1953: André Donner (ARP) was vanaf 17 april 1950 tot 6 januari 1954 lid van de Staatscommissie- 

Van Schaik die de herziening van de Grondwet van 1953 heeft voorbereid. Met deze herziening van 

de Grondwet heeft artikel 60 van de Grondwet de volgende uitbreiding gekregen (bewijs 1, bewijs 2). 

“De rechter treedt niet in beoordeling van de grondwettigheid van overeenkomsten.” 

De definitie van “verdrag” met vreemde Mogendheden heeft deze illegale Grondwetscommissie 1950 

Commissie- Van Eysinga, in het plenaire verslag van 16 september 1950 als volgt vastgelegd 

(bewijs): 

“Zonder op volledigheid aanspraak te maken, laat de Commissie hier volgen een lijstje 

van de meest bekende benamingen; Tractaat (treaty, traité), Conventie (convention 

(Engels en Frans) ), Handvest (Charter, charte, covenant, pacte), Statuut, Akte, Slotakte 

(final act, acte final), Algemene Akte, (general act, acte general), Accoord, (agreement, 

accord), Schikking (arrangement Engels en Frans)), Verklaring of declaratie 

(declaration, declaration), Protocol (protocol, protocole), Proces-verbaal (procésverbal), 

Overeenkomst, Brief - of notawisseling, Lettres annexes (covering letters), 

Modus vivendi, Arbitrage-compromis, Memorandum d’Accord (Memorandum of 

Understanding), Memorandum.” 

Hiermee zit vanaf 1953 in Nederlandse Grondwet verankerd dat de grondwettigheid van Verdrag, 

Tractaat (treaty, traité), Conventie (convention (Engels en Frans) ), Handvest (Charter, charte, 

covenant, pacte), Statuut, Akte, Slotakte (final act, acte final), Algemene Akte, (general act, acte 

general), Accoord, (agreement, accord), Schikking (arrangement Engels en Frans) ), Verklaring of 

declaratie (declaration, declaration), Protocol (protocol, protocole), Proces-verbaal (procés-verbal), 

Overeenkomst, Brief - of notawisseling, Lettres annexes (covering letters), Modus vivendi, Arbitragecompromis, 

Memorandum d’Accord (Memorandum of Understanding), Memorandum, etc. met 

vreemde Mogendheden niet gerechtelijk mag worden getoetst. 

Omdat de grondwettigheid van een Verdrag, Conventie, Handvest, Covenant, Statuut, Akte, Accoord, 

Schikking, Verklaring, Decleratie, Protocol, Proces-verbaal, Overeenkomst, Brief, Nota, 

Arbitragecompromie, Memorandum, e.d. niet door de rechter mag worden beoordeeld, betekent dat 

die niet mag worden getoetst aan de Grondwet (art. 94 Grondwet, Ned), waardoor die binnen 

Nederland geen geldende wettelijke toepassing hebben. André Donner heeft dat allemaal kunnen 

doen zonder daarbij ook maar enig risico te lopen. Zijn vader Jan Donner was toen (van 1946 tot 

1961) immers president Hoge Raad der Nederlanden. 

Van 29 tot 31 mei 1954 was de eerste Bilderbergconferentie in Hotel De Bilderberg in Oosterbeek. 

Initiatiefnemers waren o.a. de Pool Józef Retinger, Unilever-topman Paul Rijkens, de Belgische expremier 

Paul van Zeeland en prins Bernhard. Vanuit deze en alle opvolgende geheime Bilderberg 

conferenties werd en wordt nog steeds vanuit voormalig Nederlands grondgebied door de 

opeenvolgende illegale Nederlandse Kabinetten het Hitler-Kabinet voortgezet onder voorzitterschap 

van resp. Prins Bernhard, koningin Beatrix en Étienne Davignon. 

Op 25 maart 1957 werd het “Verdrag tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap” 

gesloten en ondertekend door: 

Paul-Henri Spaak en Jean-Charles Snoy et d'Oppuers namens België. 

© 9

Konrad Adenauer en Walter Hallstein namens West-Duitsland. 

Christian Pineau en Maurice Faure namens Frankrijk. 

Antonio Segni en Gaetano Martino namens Italië. 

Joseph Bech en Lambert Schaus namens Luxemburg. 

Joseph Luns en Hans Linthorst Homan namens Nederland. 

Men spreekt ook wel van de Verdragen van Rome. Hieronder worden dan het bovenstaande verdrag 

ter oprichting van de EEG en het gelijktijdig gesloten verdrag ter oprichting van de Euratom bedoeld. 

Euratom was bedoeld voor het beheer van gemeenschappelijke ontwikkeling van kernenergie (voor 

vreedzame doeleinden). 

Met het tekenen van dit verdrag door Paul-Henri Spaak (Belgisch Socialistische Partij) namens de 

regering Van Acker IV (BSP/PSB, Liberalen) hebben België, Luxemburg, Frankrijk, Italië en West- 

Duitsland zich gebonden aan Nederland en daarmee aan het vanuit voormalig Nederlands 

grondgebied voortgezette Hitler-Kabinet onder leiding van Wilhelmina, Juliana en Beatrix (die geen 

staatshoofd meer zijn), bestuurt vanuit de geheime Bilderberg-conferenties zonder het te hebben laten 

toetsen aan het Belgisch Grondwettelijk Hof. Daarmee is ook België zijn onafhankelijkheid kwijt 

geraakt en slaaf geworden van Nederland, evenals Luxemburg, West-Duitsland, Frankrijk en Italië. 

Deze Europese Gemeenschap heeft zich daarna uitgebreid tot de Europese Unie met 27 lidstaten, 

een grondgebied van 4.324.782 km² en ongeveer 500 miljoen inwoners bestaande uit de volgende 

landen: 

België 

Bulgarije 

Cyprus 

Denemarken 

Duitsland 

Estland 

Finland 

Frankrijk 

Griekenland 

Hongarije 

Ierland 

Italië 

Letland 

Litouwen 

1. Luxemburg 

2. Malta 

3. Nederland 

4. Oostenrijk 

5. Polen 

6. Portugal 

7. Roemenië 

Slovenië 

Slowakije 

Spanje 

Tsjechië 

Verenigd Koninkrijk 

Daarmee hebben Wilhelmina, Juliana en Beatrix (die geen staatshoofd meer zijn) vanuit voormalig 

Nederlands grondgebied in vredestijd het derde Duitse Rijk weten te realiseren met aan het hoofd de 

niet democratisch gekozen Europees President Herman van Rumpuy (CD&V), qua grondgebied de 

zevende plek in op de wereldranglijst en qua bevolkingsaantal - na China en India - de derde. André 

Donner was vanaf 7 oktober 1958 tot 29 maart 1979 lid Hof van Justitie der Europese 

Gemeenschappen te Luxemburg en vanaf 1984 tot 1987 lid Europees Hof voor de Mensenrechten, 

waarmee Piet Hein Donner als huidig vice-president van de Nederlandse Raad van State zowel het 

Hof van Justitie van de Europese Unie te Luxemburg, als wel het Europese Hof voor de rechten van 

de mens in Straatsburg volledig in zijn wurggreep heeft, evenals alle Nederlandse advocaten die de 

eed aan de koningin daarvoor hebben afgelegd. 

Op 1 januari 1958 werd het “Benelux-verdrag” van kracht dat werd ondertekend door: 

Paul-Henri Spaak, minister van Buitenlandse Zaken namens België. 

Eelco Nicolaas van Kleffens, minister van Buitenlandse Zaken namens Nederland. 

Joseph Bech, minister van Buitenlandse Zaken en wijnbouw namens Luxemburg. 

Met het tekenen van dit verdrag door Paul-Henri Spaak (Belgisch Socialistische Partij) namens de 

regering Van Acker IV (BSP/PSB, Liberalen) hebben België en Luxemburg zich gebonden aan 

Nederland en daarmee aan het vanuit voormalig Nederlands grondgebied voortgezette Hitler-Kabinet 

onder leiding van Beatrix, Juliana en Étienne Davignon. Dit alles bestuurt vanuit de geheime 

Bilderberg-conferenties zonder het te hebben laten toetsen aan het Belgisch Grondwettelijk Hof. 

Daarmee is ook België door toedoen van voormalig minister Paul-Henri Spaak van Buitenlandse 

Zaken haar door voormalig koning Leopold III (vader van huidig Koning Albert II) in gevangenschap 

verdedigde onafhankelijkheid kwijt geraakt en slaaf geworden van het vanuit Nederland voortgezet 

Hitler-kabinet. 

© 10

Met het ondertekenen van dit verdrag zit België gebonden aan een samenwerkingsverband tussen 

Nederland en België om onderling vrij goederen te kunnen transporteren en een uniform tarief te 

hanteren voor goederen van buiten de Benelux. Sinds het verdrag van 1958 is de Benelux een 

economische unie. Dit betekent dat vanaf dat moment Nederland zonder problemen elk soort 

gevaarlijk afval kan dumpen in België en dat ook heeft gedaan. 

1962: als gevolg van de in 1953 doorgevoerde Grondwetswijziging, die door André Donner tot stand is 

gekomen, is voor Vice-President Louis Joseph Maria Beel (KVP) en Voorzitter Koningin Juliana van 

de Raad van State de weg vrijgemaakt om positief advies uit te uitbrengen waarop het kabinet De 

Quay ((KVP, CHU, ARP (thans: CDA) en VVD)) op 21 april 1962 de Bestrijdingsmiddelenwet van 

kracht heeft verklaard die geen rekening houdt met: 

- de nadelige gevolgen van deze bestrijdingsmiddelen gedurende de gebruiksfase en in de 

afvalfase; 

- en waarbij de niet werkzame chemische stoffen, zijnde onbekende andere zeer giftige, giftige, 

bijtende of schadelijke stof(fen) niet op het etiket behoeven worden vermeld: 

in zeer ernstige mate in strijd met de artikelen 1, 21 en 22 van de Grondwet, wat niet meer door een 

rechter mag worden beoordeeld (bewijs 1, bewijs 2, bewijs 3, bewijs 4 ). 

De grootaandeelhouders van Shell/Billiton (waaronder het Koninklijk Huis en de Nederlandse Staat) 

hebben van deze door de Raad van State en Nederlandse Staat bewust ingebouwde tekortkomingen 

in de Bestrijdingsmiddelenwet handig gebruik gemaakt om haar hoog problematisch gevaarlijk afval, 

met daarin zeer hoge concentraties uiterst giftige volledig in water oplosbare kankerverwekkende 

stoffen arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI), als bestrijdingsmiddel duur te kunnen verkopen in 

plaats van tegen zeer hoge kosten eeuwig duur te laten opslaan, waartoe zij in ieder geval vanaf 1986 

wettelijk verplicht waren (bewijs 1, bewijs 2, bewijs 3, bewijs 4, bewijs 5). 

Achteraf is men erachter gekomen dat deze met de hulp van André Donner ingebouwde 

tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet zal leiden tot niet meer te betalen schadeclaims richting 

Shell/Billiton (en daarmee richting het Koninklijk Huis en de Nederlandse Staat). Dit vanwege het 

simpele feit dat een “Overeenkomst” of “Verdrag” waarvan de grondwettigheid door toedoen van 

André Donner niet meer door een rechter mag worden beoordeeld geen “Wet” is, zoals de 

Bestrijdingsmiddelenwet. 

1971: Op 29 maart 1971 bracht de Staatscommissie Cals-Donner (1967-1971) onder leiding van de 

voormalige premier Jo Cals (KVP) en voormalig Andre Donner (ARP) als voormalig lid van het 

Europese Hof van Justitie in opdracht van het Kabinet-De Jong ((KVP, CHU, ARP (thans: CDA) en 

VVD)) in een eindrapport advies uit over een grondwetsherziening en de Kieswet. De adviezen van de 

commissie leidden tot een algehele herziening van de Grondwet in 1983 en goedkeuring van de 

Kieswet in 1989. De meest belangrijke wijziging was het opnemen van artikel 120 in deze algehele 

herziene Grondwet, dat luidt: 

"De rechter treedt niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten en 

verdragen". 

De formulering van deze bepaling komt uit de Grondwet van 1953 (artikel 60), maar werd pas met de 

Grondwet van 1983 een zelfstandig artikel. 

1972: 4 april 1972: Voormalig premier prof. dr. J.E. de Quay schrijft in zijn dagboekaantekeningen 

over dr. F.J.M.A.H. (Frans) Houben en zijn zoon mr. F.J.M. (Frank) Houben letterlijk het volgende: 

“ Toen naar Den Haag alwaar gegeten met Zijlstra, de Pous, de Jong en Stijkel. Gesproken over de 

linkse contacten en Beatrix –via de Houben-clan. Met de „Houben-clan‟ wordt de familie Houben 

bedoeld waarvan Frank Houben, tot vorig jaar commissaris van de Koningin in Noord-Brabant nog 

steeds een innige relatie heeft met het koningshuis. Hij speelde onder meer een grote rol bij de 

inburgering van Máxima” 

[Jelle Zijlstra was een bekwame en gezagvolle econoom van ARP-huize. Hoewel hij zichzelf niet als 

politicus beschouwde, was hij tweemaal lijsttrekker van de ARP. Werd als premier van interim-kabinet 

een populair politicus, mede door een oudejaarsconference van Wim Kan. Nadien president van de 

Nederlandsche Bank.] 

© 11

1975: Bij besluit d.d. 25 september 1975 verleende voormalig burgemeester Mr. F.J.M. (Frank) 

Houben en wethouders van Luyksgestel aan houthandelaar C. Tissen bouwvergunning voor de 

oprichting van een houtconserveringsinrichting met ketelhuis met de opgelegde verplichting dat 

uitsluitend (arseen en chroom VI houdende) wolmanzouten als conserveringsmiddel mogen worden 

gebruikt en dat bij ingebrekestelling daarvan voor iedere dag Fl 1000,- (duizend gulden) aan 

gemeente Luyksgestel moet worden betaald (bewijs). Hiermee is feitelijk komen vast komen dat Mr. 

F.J.M. (Frank) Houben (CDA), kamerheer en huisvriend van de Koninklijke familie en getuige van het 

huwelijk van Willem-Alexander met Maxima, zijn voormalige functie als burgemeester van de 

gemeente Luyksgestel daarvoor in zeer ernstige mate heeft misbruikt om de (groot)aandeelhouders 

van Shell (het Koninklijk Huis en de Staat Der Nederlanden) daarmee onrechtmatig met vele miljarden 

euro’s te verrijken. 

1976: onder voorzitterschap van André Donner heeft de Commissie van Drie onderzoek gedaan naar 

de betrokkenheid van Prins Bernhard in de Lockheedaffaire. De familie Donner heeft dit alles om 

redenen zoals hierboven omschreven in de doofpot kunnen houden en de hierboven feitelijk bewezen 

illegale monarchie gered. Dit vanwege het feit dat ten tijde van dit onderzoek Jan Donner (de vader 

van André Donner) als Minister van Staat persoonlijk adviseur was van koningin Juliana en Piet Hein 

Donner (de zoon van André Donner) toen ambtenaar was bij het directoraat-generaal buitenlandse 

economische betrekkingen van het ministerie van Economische Zaken. Vanaf dat moment heeft Piet 

Hein Donner koningin Juliana en daarna Beatrix volledig in zijn wurggreep. Deze wurggreep is 

zodanig groot dat Piet Hein Donner daarmee zelf heeft kunnen bepalen dat koningin Beatrix hem 

vanaf 1 februari 2012 moest benoemen als nieuwe Vice-President van de Raad van State. 

1983: kabinet Lubbers I stemt in met de vanaf 1967 tot 1971 door André Donner voorbereide algehele 

herziening van de Grondwet 1983 met daarin het zelfstandig opgenomen artikel 120, dat luidt 

(bewijs): 


verdragen.” 

Door hiervan in 1983 het zelfstandige artikel 120 in deze algehele herziene Grondwet op te nemen 

met toevoeging van “Wetten” is het schade-aansprakelijkheidsprobleem vanuit 16,5 miljoen 

Nederlanders en 500 miljoen Europeanen richting Shell/Billiton (en daarmee richting het Koninklijk 

Huis en de Nederlandse Staat) vanwege de op 21 april 1962 ingebouwde tekortkomingen in de 

Bestrijdingsmiddelenwet weggenomen. Daarmee heeft André Donner voor Vice-President Willem 

Scholten (CDA) en Voorzitter Koningin Beatrix van de Raad van State de weg vrijgemaakt om positief 

advies uit te uitbrengen waarop het Kabinet Lubbers I (CDA en VVD) heeft beslist dat bij de toelating 

van bestrijdingsmiddelen niet meer mag worden getoetst aan de volgende hieronder ingelaste 

artikelen 1, 21 en 22 van de Grondwet: 

Artikel 1 Grondwet 

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. 

Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht 

of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. 


De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de 

bescherming en verbetering van het leefmilieu. 


1. De overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid. 

2. Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid. 

3. Zij schept voorwaarden voor maatschappelijke en culturele ontplooiing en voor 

vrijetijdsbesteding. 

Daarmee heeft André Donner met de hulp van de Raad van State, de Staat der Nederlanden en de 

politieke partijen CDA en VVD weten te bewerkstelligen dat bedrijven als Shell/Billiton/Budelco onder 

de dekmantel van “duurzaamheid” met miljarden euro’s aan overheidssubsidie (belastinggeld) via 

bestrijdingsmiddelen (waaronder Superwolmanzout-Co) wereldwijd miljarden kilogrammen valselijk 

geëtiketteerd zeer giftige kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroomtrioxide (chroom 

© 12

VI), zijnde hoogproblematisch gevaarlijk afval van met name Billiton/Shell/Budelco, via 

geïmpregneerd hout bij de consumenten in huizen en tuinen zijn gedumpt zonder dat daartegen 

bestuursrechtelijk, civielrechtelijk of strafrechtelijk kan en mag worden opgetreden. André Donner 

heeft dat in de periode vanaf 1967 tot 1971 weten te bewerkstelligen. Dit met de wetenschap dat 

dezelfde André Donner in diezelfde periode (vanaf 7 oktober 1958 tot 29 maart 1979) lid was van het 

Hof van Justitie der Europese Gemeenschappen te Luxemburg betekent dat hij dit ook in die 

hoedanigheid heeft gedaan, waarmee het Hof van Justitie van de Europese Unie en daarmee het 

Gerecht door huidig vice-president Piet Hein Donner (CDA) van de Nederlandse Raad van State 

chantabel is geworden. 

Omdat vanaf 1 januari 1958, vanwege het afgesloten Benelux-Verdrag, daarmee onlosmakelijk aan 

België zit verbonden was dit illegale kabinet Lubbers I daartoe niet bevoegd en had de 

grondwettigheid van dit zelfstandige artikel 120 in de Nederlandse Grondwet moeten worden getoetst 

door het Belgische Grondwettelijke Hof aan de Belgische Grondwet. 

1984: Met het Tweede Kamerstuk van 13 juni 1984 (Tweede Kamer, vergaderjaar 1983-1984, 18100 

XI nr. 113) deelde voormalig minister Pieter Winsemius (VVD) van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke 

Ordening en Milieubeheer de Tweede Kamer der Staten-Generaal mede dat hij inzake de oprichting 

van het bedrijf 'AVR Chemie BV' een intentieverklaring heeft opgesteld en daarover reeds 

overeenstemming heeft bereikt met de vertegenwoordigers van de tien toekomstige participanten in 

dat nieuwe bedrijf, zijnde: de Staat der Nederlanden (10 % tevens voorzitter), de gemeente Rotterdam 

(45%) en acht petrochemische bedrijven (AKZO, DSM, Dupont de Nemours, Hoechst, Hoogovens, 

Shell, Unilever en Dow Chemical)(samen 45%). De Nederlandse overheid (Staat der Nederlanden en 

de gemeente Rotterdam) hadden een meerderheidsbelang en daarmee de volledige zeggingschap 

over dit nieuwe chemisch afvalverwerkende bedrijf 'AVR Chemie BV‟ . Daarmee hebben Pieter 

Wensemius als oprichter (VVD) en de opvolgende ministers Ed Nijpels (VVD), Hans Alders (PvdA), 

Margreeth de Boer (PvdA), Jan Pronk (PvdA) van VROM weten te bewerkstelligen dat 'AVR Chemie 

BV'‟ en daarmee de acht petrochemische bedrijven (AKZO, DSM, Dupont de Nemours, Hoechst, 

Hoogovens, Shell, Unilever en Dow Chemical) met de hulp van dekmantelbedrijven (als 

houtimpregneerbedrijven en loonwerkbedrijven) onder de dekmantel van “duurzaamheid” met grote 

bedragen aan overheidssubsidie vanaf 1986 alle Nationale, Europese en Internationale wetten, 

waaronder Europese Richtlijnen, Verordeningen en Verdragen hebben overtreden zonder daarvoor 

strafrechtelijk te kunnen worden vervolgd. Voor de gigantische mensen milieuvernietigende gevolgen 

daarvan lees het artikel “Artikel “Aan die 13 MIO kilo Arsenicum en die 30 MIO kilo Chroom VI kan het 

niet gelegen hebben” van Pamela Hemelrijk van 2 oktober 2003 (voor gehele artikel lees: 

http://www.sdnl.nl/pamela-14.htm). Dit artikel was het voorwoord van een boek wat Pamela Hemelrijk 

hierover wilde gaan schrijven. De oorzaak dat Pamela niet tot het schrijven van dat boek kon komen 

zit hem in de volgende ontwikkelingen: tot 2002 schreef Pamela artikelen en columns voor het 

Algemeen Dagblad. Nadat twee columns van haar door het AD werden geweigerd plaatste ze haar 

column “I saw a dead man win a fight” over de moord op Pim Fortuyn en de rol van politiek en media 

op De Gezonde Roker. Het AD sommeerde haar en Theo van Gogh de column te verwijderen. 

Daaraan gaf Pamela Hemelrijk geen gevolg. In 2002 werd ze geschorst, volgens het AD omdat ze bij 

de uitreiking van de Nieuwspoortprijs voor de beste verkiezingscampagne iemand met een taart wou 

bekogelen, Hemelrijk sprak dat tegen. Verder zou ze volgens het AD tegen de algemeen manager van 

Nieuwspoort gevloekt en gescholden hebben toen hij haar vroeg het perscentrum te verlaten. 

1987: In het kader van sanering van de zinkassen afkomstig vanuit de zinkfabriek te Budel zijn midden 

1980 in Noord-Brabant bodemonderzoeken verricht, zo ook op het bedrijventerrein van Gebr. van 

Aarle (buren van A.M.L. van Rooij) op kosten van de provincie Noord-Brabant door Witteveen en Bos. 

Uit bodemonderzoek in 1987 is komen vast te staan dat het gehele bedrijventerrein (0,8 hectare) van 

Gebr. van Aarle (Ollandseweg 159 te Sint-Oedenrode) zeer ernstig was (en nog steeds is). 

verontreinigd met arseen, koper en zink tot een concentratie van maar liefst 14 maal de 

saneringswaarde. Dit als gevolg van de in het verleden opgebrachte zinkassen. Op de locatie waar de 

Gebr. van Aarle (aan de achterkant van het terrein) al die jaren illegaal hout hadden gedompeld in 

arseen houdende wolmanzouten bleek ook het grondwater op 2,5 meter diepte ernstig verontreinigd 

te zijn met arseen tot boven de saneringswaarde. Ook de bermsloot aan `t Achterom (waarvan de 

gemeente eigenaar is) bleek tot boven de saneringswaarde verontreinigd te zijn met arseen die 

volledig is toe te schrijven aan de illegale houtimpregneeractiviteiten van Gebr. van Aarle. Omdat dit 

een openbare sloot is, waarin ook vaak kinderen speelden waren burgemeester en wethouders van 

Sint-Oedenrode wettelijk verplicht om die sloot af te zetten met hekken, zodat die kinderen daarin niet 

© 13

konden spelen. Tot op de dag van vandaag (25 jaar later) heeft Gebr. van Aarle B.V. deze sterke 

bodem- en grondwaterverontreinigingen nooit behoeven te saneren. De oorzaak daarvan ligt bij 

de met het Koninklijk Huis bevriende mr. F.J.M. (Frank) Houben die vanaf 22 april 1987 commissaris 

van de Koningin van Noord-Brabant was geworden. Hiermee is feitelijk komen vast komen dat Mr. 

F.J.M. (Frank) Houben (CDA), kamerheer en huisvriend van de Koninklijke familie en getuige van het 

huwelijk van Willem-Alexander met Maxima zijn voormalige functie als Commissaris van de Koningin 

in Noord Brabant daarvoor in zeer ernstige mate heeft misbruikt om de (groot)aandeelhouders van 

Shell (het Koninklijk Huis en de Staat Der Nederlanden) daarmee onrechtmatig met miljarden euro’s te 

verrijken. 

1987: In oktober 1987 begonnen Ad en Leo van Aarle op betreffend sterk verontreinigd 

bedrijventerrein met graafwerkzaamheden ten behoeve van de bouw voor een kelder, waarin 

tienduizenden liters houtimpregneervloeistof moest worden opgeslagen en waar bovenop een grote 

houtimpregneerketel moest worden geplaatst. Dit alles in strijd met het ter plaatse geldende 

bestemmingsplan buitengebied, gemeentelijke bouwverordening, zonder een daarvoor vereiste 

Hinderwetvergunning en in strijd met de Wet bodembescherming. Ik ben om die reden daarover de 

buurtbewoners gaan informeren en heb daartegen, samen met nagenoeg alle buren, bezwaar 

aangetekend bij burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode. 

1987-1988: Eind 1987 en in 1988 heeft H.A.M.A. de Vries, als regionaal-inspecteur van VROM, aan 

A.M.L van Rooij (buurman van Gebr. van Aarle) brieven gestuurd met een kopie aan burgemeester en 

wethouders van Sint-Oedenrode met daarin de tekst dat het oprichten van een impregneerketel van 

die omvang een milieucategorie-5 bedrijf betreft waarvan de oprichting in strijd is met het ter plaatse 

geldende bestemmingsplan buitengebied van Sint-Oedenrode en dat alvorens met de bouw ervan kan 

worden gestart eerst het sterk verontreinigde bedrijventerrein (14 maal de saneringswaarde met 

arseen, koper en zink) gesaneerd moet zijn. Uit berekeningen uitgevoerd door plaatsvervangend 

regionaal inspecteur J. Blenkers (die nu in de provincie Zuid Holland nog steeds als inspecteur van het 

ministerie van VROM werkzaam is) kwam zelfs het bewijs dat op het bedrijventerrein van Gebr. van 

Aarle meer dan 500 kg arseenzuur zou worden opgeslagen, waarbij in geval van een calamiteit of 

brand een chemische ramp kan ontstaan van een omvang als die in Seveso (Italië) of Bopal (India) 

waarvoor vanuit de vijf jaar eerder van kracht geworden Europese Post-Seveso richtlijn een extern 

veiligheidsrapport met bijbehorend rampenbestrijdingsplan is vereist om de veiligheid van alle 

omwonenden tot op 500 meter van betreffende locatie te kunnen garanderen. Ondanks deze 

wetenschap bij de gemeente Sint-Oedenrode, bij betrokken regionaal inspecteurs van het ministerie 

van Volkshuisvestiging Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en bij F.J.M. (Frank) Houben 

commissaris van de koningin van Noord Brabant gingen de Gebr. van Aarle onder die 

omstandigheden gewoon door met het bouwen van betreffende grote kelder ten behoeve van de 

impregneerketel die later (in 1991) daarop is geplaatst in strijd met het ter plaatse geldende 

bestemmingsplan Buitengebied, zonder een daarvoor vereiste bouwvergunning op sterk 

verontreinigde grond in het kritische Dommeldal van Sint-Oedenrode te midden van burgerwoningen 

(12 woningen van derden binnen slechts 100 meter van het bedrijf) op slechts 20 meter van een groot 

tuinbouwbedrijf waar tomaten worden geteeld voor de menselijke consumptie. De adviseurs van Gebr. 

van Aarle waren D. Mouwen (werkzaam voor Unilever) en R. Leegwater (directeur van Hickson 

Garantor B.V., de leverancier van het bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-CO aan Gbr. van Aarle) 

die met behulp van subsidie vanuit het ministerie van VROM werkten vanuit Techmil B.V. en later 

Techmil Management B.V. waarvan zijzelf aandeelhouder waren. Nagenoeg alle omwonenden 

waaronder overbuurman Cornelis van Montfort (de oprichter van OLAT), betreffende tuinder Ad de 

Haas en Alfred Kempe (gemeenteraadslid HvR/PvdA tevens column schrijver bij de lokale krant 

Midden Brabant) bleven samen met A.M.L. van Rooij bezwaar maken tegen de oprichting van een 

dergelijk gevaarlijk chemisch bedrijf in ons kritische dommeldalgebied in strijd met het 

bestemmingsplan, in strijd met de lokale bouwverordening op sterk verontreinigde grond, zonder een 

vooraf vereist extern veiligheidsrapport en rampenbestrijdingsplan, zonder een daarvoor vereiste 

Hinderwetvergunning en Wvo-vergunning en in strijd met de Wet bodembescherming. Intussen had ik 

(A.M.L. van Rooij) hierover wekelijks contact met Cees van Rossum, raadslid bij de DGS (een lokale 

partij) waarvan Xander van Vessem fractievoorzitter was. Ook had ik hierover al vele brieven 

geschreven aan hare majesteit de koningin Beatrix en aan verantwoordelijk commissaris van de 

koningin van Noord Brabant mr. F.J.M. (Frank) Houben. Dit alles echter zonder enig resultaat. Ook 

heb ik daarover toentertijd veel gesprekken gevoerd met verantwoordelijk burgemeester G.M. van 

Oerle (CDA) en verantwoordelijk milieuwethouder H. van Dijk-Eerhart (CDA) van Sint-Oedenrode. In 

1991 had ik hen overtuigd dat de oprichting van een dergelijk levensgevaarlijk chemisch bedrijf in een 

© 14

dergelijk kritisch gebied absoluut niet kan. Verantwoordelijk milieuwethouder H. van Dijk-Eerhart 

(CDA) begon daarbij zelfs te huilen. Ik dacht toen; nu is het afgelopen, het tegenovergestelde bleek 

waar te zijn. Direct daarna werd burgemeester G.M. van Oerle overgeplaatst als burgemeester in 

Alphen (Noord- Brabant) en kregen wij daarvoor in de plaats burgemeester P. Schriek, voorheen 

wethouder in Oosterhout. Kort daarna is raadslid Cees van Rossum overgelopen van de DGS naar de 

CDA en is voor mij, mijn vrouw, kinderen, vader en moeder een lijdensweg begonnen die zijn weerga 

niet kent, waarvan u het gevolg hieronder kunt lezen. 

1989: Op 7 juli 1989 schrijft het Eindhovens Dagblad over houtimpregneerder C. Tissen “Hout 

impregneren zonder het milieu te belasten”. Volgens het Eindhovens Dagblad belast 

houtimpregneerder C. Tissen te Luyksgestel het milieu niet met arseenzuur en chroomtrioxide 

(chroom VI). De werkelijkheid is echter totaal anders. Houtimpregneerder C. Tisssen heeft namelijk 

zelf berekend en gemeten dat zijn bedrijf jaarlijks ca. 16.000 kg. arseenzuur en 19.000 kg. 

chroomtrioxide (chroom VI) in het hout perst dat nooit meer op zijn bedrijf terugkomt. Arseenzuur en 

chroomtrioxide zijn zware metalen die in de natuur nooit afbreken en volledig oplossen in water. Dit 

betekent dat als het geïmpregneerde hout er niet meer is (is verrot), al het arseenzuur en 

chroomtrioxide in opgeloste vorm in het oppervlaktewater, grondwater en daarmee later ook in ons 

drinkwater terecht is gekomen, waaruit het technisch niet meer te verwijderen valt. In 2000 schrijft het 

Eindhovens Dagblad dat 80 miljoen mensen in Bangladesh via het grondwater bedreigd worden met 

kanker als gevolg van arseen in grondwater. In 2000 schrijft het Eindhovens Dagblad dat de 

wereldgezondheidsorganisatie (WHO) alarm heeft geslagen over een dreigende ramp in Bangladesh. 

De helft van de bevolking dreigt besmet te raken door het drinken van met arseen verontreinigd 

grondwater. Ondanks deze wetenschap en de wetenschap dat hetzelfde met alle 16,5 miljoen 

Nederlanders staat te gebeuren als gevolg van hun foute artikel over houtimpregneerder C. Tissen, 

weigert de redactie van het Eindhoven Dagblad hun artikel daarop te rectificeren. (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-11.php) 

1989: kabinet Lubbers II stemt in op 28 september 1989 in met de Kieswet overeenkomstig met de 

vanaf 1967 tot 1971 door André Donner voorbereide algehele herziening van de Grondwet 1983 en 

Kieswet met daarin het zelfstandig opgenomen artikel 120, dat luidt (bewijs): 


verdragen.” 

Daarmee is de grondwettigheid van deze op 28 september 1989 van kracht geworden Kieswet die van 

kracht is verklaard door het illegale kabinet Lubbers II niet beoordeeld door de rechter. Daarmee zijn 

alle verkiezingen die overeenkomstig deze Kieswet vanaf 1989 tot op heden zijn gehouden niet 

rechtsgeldig en kunnen ook de Tweede Kamer Verkiezingen op 12 september 2012 daarop niet 

doorgaan. 

1991: Bij brief van 21 januari 1991 schrijft minister J.P.G. (Hans) Alders van VROM (PvdA) aan 

voormalig Tweede Kamerlid Remi Poppe van de Socialistische Partij (SP) dat hout dat met koper, 

chroom, arseen is verduurzaamd in de afvalfase een probleem is. Dit omdat het de norm van 50 ppm 

arseen voor indeling als chemisch afval in zulk hout meer dan een factor 10 wordt overschreden. In de 

afvalfase moeten wij dit hout dus inderdaad beschouwen als gevaarlijk afval en als zodanig 

verwijderen. 28), 29), 30), 31). Ondanks deze voorkennis en wetenschap bij verantwoordelijk 

milieuminister Hans Alders (PvdA) en voormalig Tweede Kamerlid Remi Poppe (SP) dat 

gewolmaniseerd hout in de afvalfase als gevaarlijk afval moet worden verwijderd en verwerkt staan 

milieuminister Hans Alders en de Tweede Kamer der Staten-Generaal toe: 

- dat dit geïmpregneerde hout door iedereen wordt gezaagd en geschaafd en dat het zaagsel, 

schaafsel en afvalstukken niet verwijderd en verwerkt worden als chemisch afval; 

- dat deze afvalstukken van geïmpregneerde hout als niet chemisch afval worden opgestookt in 

houtkachels, open harden of brandstapels buiten en dat het vrijkomende as (extreem gevaarlijk 

afval) wordt gebruikt als compost voor in moestuinen e.d.: 

- dat zaagsel of houtkrullen van geïmpregneerd hout wordt gebruikt voor onder de kippen, 

mestkuikens, varkens, koeien, paarden, paardrijbakken e.d. 

en dat het in de afvalfase wordt verwerkt in spaanplaat, wordt gestort op stortplaatsen als 

huishoudelijk afval of met grote bedragen aan overheidssubsidie wordt bijgestookt in de 

kolengestookte elektriciteitscentrales onder de dekmantel van “Groene Stroom” zonder een vereiste 

milieuvergunning voor het bijstoken van chemisch (gevaarlijk) afval 28), 29), 30), 31). 

© 15

1991: Met deze voorkennis en wetenschap geeft verantwoordelijk milieuminister Hans Alders (PvdA) 

in 1991 geen uitvoering aan een door Wilbert Willems (Groen Links) ingediende motie nr. 25 

(25000:XI) om arseenhoudende wolmanzouten te verbieden, die door 148 van de 150 tweede 

kamerleden is aangenomen en wordt dit door alle 148 tweede kamerleden die de motie hebben 

aangenomen geaccepteerd 32), 33). 

1991: Met deze voorkennis en wetenschap heeft voormalig Minister-President Ruud Lubbers (CDA) 

bij brief d.d. 29 augustus 1991 (nr. 91M06379) letterlijk het volgende gereageerd aan A.M.L. van 

Rooij. 

“Zeer geachte heer van Rooij; Naar aanleiding van uw brief van 25 augustus jl. deel ik u 

mede tot geen andere slotsom te komen dan in de brief nr. 91M005605 verwoord. Ik stel 

er prijs op de correspondentie over het onderwerp, waarover u mij reeds vele malen 

heeft geschreven, hiermee af te sluiten. Op eventuele volgende brieven zal ik dan ook 

niet meer reageren.” 

Bij brieven d.d. 24 februari 2000 (kenmerk: OOM379324) en 26 augustus 2008 (kenmerk: 3370579) 

hebben de opvolgende Minister Presidenten Wim Kok (PvdA) en Jan Peter Balkenende (CDA) 

hetzelfde geschreven (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php). Daarmee 

heeft de Staat der Nederlanden vanaf 29 augustus 1991 bij A.M.L. van Rooij en zijn gezin alle 

grondrechten afgenomen. Het is hierbij goed te weten dat wereldjounalist Julius Vischjager met het 

stellen van een vraag aan voormalig Minister-President Jan Peter Balkenende (CDA) van de heer 

Balkenende persoonlijk heeft vernomen dat huidig burgemeester Peter Maas (CDA) van Sint- 

Oedenrode een persoonlijk goede vriend van hem is (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2009-11-07.php). 

1992: Op 10 maart 1992 is in Nederland de intentieverklaring uitvoering milieubeleid 

basismetaalindustrie ondertekend door: 

- minister J.G.M. Alders namens het ministerie van VROM 

- minister dr. J.E. Andriessen namens het ministerie van EZ. 

- minister J.R.H. Maij-Weggen namens het ministerie van V en W 

- de heer D. Sonneveld namens het Interprovinciaal Overleg 

- drs. P.Ph. Dordregter namens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten 

- dr. ir. J. IJff en mr. C. Th. Smit namens de Unie van Waterschappen 

- ir. O.H.A. van Royen namens de stichting Basismetaalindustrie en Milieu 

Bovengenoemde personen hebben hiermee een samenwerkingsovereenkomst afgesloten waarin is 

beslist dat de 220.000 ton jarosiet die Billiton (Budelco/Shell) jaarlijks aan gevaarlijk afval opslaat in 

het jaar 2000 moet zijn teruggebracht naar 11.000 ton en dat 209.000 ton daarvan moet worden 

hergebruikt (zie bijlage 1 blz. 14 en 15 overeenkomst). In deze overeenkomst is aan bovengenoemde 

deelnemers en de deelnemers uit de overleggroep en taakgroepen een geheimhoudingsplicht 

opgelegd (zie bijlage 3, blz. 2 en 3 overeenkomst). Overeenkomstig die intentieverklaring moest de 

metaalindustrie (Billiton/Budelco/Shell) van het Kabinet Lubbers III het concentraat aan zware metalen 

(arseen, chroom VI, koper) uit jarosiet halen waarvoor de industrie (Hickson Garantor) veel 

belangstelling had. Hickson Garantor Nederland B.V. verwerkt dit concentraat aan zware metalen 

(feitelijk extreem gevaarlijk afval) in haar bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-Co en verkoopt 

betreffend bestrijdingsmiddel aan o.a. de houtimpregneerbedrijven in Nederland, waaronder mijn 

buurman Gebr. van Aarle B.V. Voor dit alles hebben de Ministers van VROM en EZ enorme bedragen 

aan overheidssubsidie (gemeenschapsgeld) uitgegeven en doen dat nog steeds. Het gaat om o.a. 

enorme hoeveelheden arseen, chroom VI en koper uit jarosiet (zinkafval) die Billiton (Budelco/Shell) 

wereldwijd via dekmantelbedrijf Hickson Garantor is gaan verkopen om het vervolgens via de 

houtimpregneerbedrijven, waaronder mijn buurman Gebr. van Aarle B.V., bij de door minister J.G.M. 

Alders van VROM opzettelijk onjuist voorgelichte consumenten, in de tuinen te dumpen 

(http://www.stelling.nl/kleintje/386/Vanrooij.htm). 

1992: De op komst zijnde Europese Verordeningen beginnen met hun voorbereiding daartoe zo'n 5 

jaar eerder. Op 6 april 1992 heeft staatssecretaris Hans Simons (PvdA) van VWC op eigen houtje 

(zonder vergunninghouder Hickson Garantor Nederland BV daartoe heeft verzocht) het etiket van het 

bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-Co vervalst van 374 g/l arseenzuur naar 304 g/l 

arseenpentoxide. Dit met de wetenschap dat het in werkelijkheid 374 g/l arseenzuur is gebleven en 

dat arseenzuur veel gevaarlijker is als arseenpentoxide. Bijna 5 jaar later op 27 januari 1997 treedt de 

© 16

Europese Verordening (EG) nr. 142/97 (PbEGL25) in werking en moet lidstaat Nederland binnen 

4 weken daarna aan de Europese Commissie alle relevante en beschikbare informatie verstrekken 

over de blootstelling van mens en milieu aan arseenzuur. Deze risicobeoordeling wordt uitgevoerd 

door de Commissie in het kader van de te starten herzieningsprocedure krachtens de artikelen 69, 84 

en 112 van het toetredingsverdrag voor de bepalingen die in de nieuwe lidstaten nog niet van 

toepassing zijn. Als gevolg van de opzettelijke vervalsing van het etiket van 374 g/l arseenzuur naar 

304 g/l arseenpentoxide door staatssecretaris Hans Simons (PvdA) van VWC op 6 april 1992 heeft 

lidstaat Nederland maar liefst vanaf maart 1997 deze Europese verordening en daarmee de 

rechtstreeks van Europa opgelegde wettelijk verplichte risicobeoordeling van arseenzuur weten te 

ontduiken. De milieu- en mensvernietigende gevolgen daarvan zijn met geen honderden miljarden 

euro's meer goed te maken 34). Door toedoen van staatssecretaris Hans Simons (PvdA) van VWC 

heeft vergunninghouder Hickson Garantor Nederland BV te Nijmegen (thans: Arch Timber Protection 

BV) het bestrijdingsmiddel superwolmanzout-CO (die dit leverde aan Gebr. van Aarle te Sint- 

Oedenrode) van valse etiketten en valse veiligheidsinformatiebladen voorzien. Ondergetekende 

A.M.L. van Rooij heeft alle 150 Tweede Kamerleden en alle 75 Eerste Kamerleden in Nederland 

daarvan bij brief d.d. 13 april 2001 op de hoogte gebracht met het nadrukkelijk verzoek de daarin 

gestelde 7 vragen te beantwoorden. Tot op de dag van vandaag (ruim 11 jaar later) heeft A.M.L. van 

Rooij daarop nog steeds geen antwoord ontvangen. Daarmee is onmiskenbaar feitelijk komen vast te 

staan dat hier sprake is van opzet van alle Nederlandse Eerste en Tweede Kamerleden 35). Wat de 

rampzalige gevolgen zijn van deze opzettelijke in stand gehouden valse etikettering kunt u zien in de 

2Vandaag over de drie containers doe overboord sloegen op zondag 23 dec 2003 vanaf het schip 

Andinet ten noordwesten van Texel (http://www.sdnl.nl/wolmanzouten.htm). 

1992: Met deze voorkennis en wetenschap heeft verantwoordelijk milieuminister Hans Alders (PvdA) 

op 20 mei 1992 de circulaire “Betreffende werkprogramma milieumaatregelen bij 

houtimpregneerbedrijven” uitgebracht. Overeenkomstig deze circulaire (verdrag) moesten de 

houtimpregneerbedrijven in Nederland hun milieuvergunningvoorschriften baseren. Deze circulaire 

houdt echter geen rekening met de milieuaspecten van het verduurzaamde hout tijdens de 

gebruiksfase en in de afvalfase. Hiermee heeft voormalig minister Alders (PvdA) van VROM geregeld 

dat via de Nederlandse houtimpregneerbedrijven dit levensgevaarlijke afval van de Shell/Billiton in 

hout kon worden geperst en door verkoop ervan aan de consument onbeperkt in het milieu kan 

worden gedumpt. Dit met de wetenschap dat daarmee de Internationale en Europese weten 

regelgeving zeer grof worden overtreden. Arseenzuur en chroomtrioxide zijn immers al vanaf 1986 

“zwarte lijststoffen” waarvan toen al bekend was dat die zo gevaarlijk zijn voor mens, dier en milieu dat 

die via een maximaal brongerichte aanpak met de best bestaande techniek uit water, bodem en lucht 

moeten worden geweerd. Deze stoffen hadden dus nooit in hout mogen worden geperst met de 

wetenschap dat ze daarmee juist voor de volle 100% in water, bodem en lucht terechtkomen 37a), 

37b), 37c), 17). Vanaf het moment deze circulaire “Betreffende werkprogramma milieumaatregelen bij 

houtimpregneerbedrijven” op 20 mei 1992 van kracht is geworden moesten de Nederlandse 

houtimpregneerbedrijven KOMO-gekeurd hout produceren, hetgeen inhoudt dat deze bedrijven 

werden verplicht om het hout onder hoge druk tot aan de kern toe vol te persen met levensgevaarlijk 

valselijk geëtiketteerd kankerverwekkend arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI) waarmee er 

maximaal chemisch afval van Billiton/Shell in hout kan worden gedumpt, om gedurende de gebruiks- 

en afvalfase door de consumenten (indirect) te laten lozen in het oppervlaktewater waarmee 

Billiton/Shell (met de hulp van de Staat der Nederlanden) met het op deze wijze ontduiken van het 

betalen van zuiveringsheffing de Staat der Nederlanden voor miljarden euro’s heeft opgelicht 

(http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-10.php) 

1992: Met deze voorkennis en wetenschap heeft het Kabinet Lubbers III in juni 1992 onder 

voorzitterschap van voormalig minister Alders van VROM, het "Rio de Janeiro protocol" tot stand 

gebracht en ondertekend. Onder de dekmantel van behoud van de regenwouden heeft Alders 

verduurzaamd hout als geschikt alternatief aangeprezen. De door minister Alders gesubsidieerde 

milieuorganisaties waaronder Vereniging Milieudefensie, Stichting Natuur en Milieu en het Wereld 

Natuurfonds volgden minister Alders van VROM daarin blindelings, anders werd hun subsidie 

ingetrokken. Landelijke milieucampagnes, en de enorme publiciteit hierover hebben in Nederland 

geleid tot een werkelijke rage. Deze campagnes stimuleerde de aanschaf door de consument. 

Coniferen en beukenhagen werden veelal gerooid en nauwelijks nog gebruikt als erfafscheiding. 

Geïmpregneerd hout kwam daarvoor in de plaats. Tegels en klinkers in de tuin werden vervangen 

door tegels van geïmpregneerd hout. Zelfs kinderspeeltoestellen, picknicktafels, vlonders, 

beschoeiingen, huizen en zelfs gehele woonwijken werden gebouwd van geïmpregneerd hout. Dat 

© 17

hiermee onze regenwouden werden behouden heb ik nooit begrepen en is ook nooit aangetoond. Wel 

is het zo dat Billiton/Shell op deze wijze haar levensgevaarlijk afval, met de hulp van het Kabinet 

Lubbers III, wereldwijd jaarlijks met miljarden kilogrammen in het milieu hebben kunnen dumpen 

(http://www.stelling.nl/kleintje/386/Vanrooij.htm). De grootaandeelhouders van Shell, waaronder het 

Nederlandse Koninklijke Huis en de Staat der Nederlanden hebben hieruit miljarden onrechtmatige 

inkomsten ontvangen. 

1992: Met bovengenoemde voorkennis is het bedrijf Gebr. van Aarle, Ollandseweg 159 te Sint- 

Oedenrode op 11 augustus 1992 gaan impregneren met het valselijk geëtiketteerde 

Superwolmanzout-CO van Hickson Garantor Nederland B.V. zonder een daarvoor vereiste 

Hinderwetvergunning in een milieucategorie-5 houtimpregneerbedrijf (en zelfs post-Seveso-bedrijf) 

zonder een vooraf vereiste bouwvergunning in strijd met het bestemmingsplan Buitengebied op sterk 

verontreinigde grond (verontreinigd met arseen koper en zink tot 14 maal saneringswaarde) zonder 

voorafgaande sanering in strijd met de gemeentelijke bouwverordening te midden van 12 woningen 

van derden (op 0 tot 100 meter afstand) in het uiterst kritische dommeldalgebied van Sint-Oedenrode 

(Olland). Om deze vanuit de Staat der Nederlanden georganiseerde misdaad vanuit hun 

dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle, Ollandseweg 159, te Sint-Oedenrode in de toekomst veilig te stellen 

heeft de officier van justitie mr. G. Bos onder zijn voorzitterschap samen met parketsecretaris dhr. G. 

Broeren, dhr. H. de Vries (Milleu-inspectie Noord-Brabant), dhr. H. Artz (Provincie Noord-Brabant), 

dhr. V. Ditters (Waterschap De Dommel), mevr. I. Valk en dhr. M. Saris (Rijkspolitie Sint-Oedenrode) 

en burgemeester dhr. P. Schriek, wethouder mevr. E. van Dijk-Eerhart, hoofd afdeling B&M. dhr. C. 

Kerstholt en milieutechnisch medewerker. dhr. G. van Aarle (gemeente Sint-Oedenrode) op 18 

augustus 1992 een geheime samenspannende bijeenkomst georganiseerd tegen A.M.L. van Rooij, 

waarin onder politieke verantwoordelijkheid van minister Hans Alders van VROM (PvdA) op verzoek 

van Milieu-inspecteur H. de Vries van VROM is besloten om GGD-arts Henk Jans door burgemeester 

P. Schriek van Sint-Oedenrode op A.M.L. van Rooij af te sturen om hem geestesziek verklaard te 

krijgen (http://www.hetechtenieuws.org/2007-11-26.php) 40), 41) (bewijs) 

1993-1998: In de periode van 1993-1998 heeft Robert Kahlman onder in een kelder bij Hoogovens 

(later Corus) te Ijmuiden in het diepste geheim 5 jaar lang proeven moeten doen met levensgevaarlijk 

afval afkomstig vanuit de gehele wereld, waaronder Zuid-Afrika, Australië, Israël, Oostblok landen 

maar ook vanuit Nederland met name vanuit Budelco (Shell) te Budel. Al dat levensgevaarlijke afval is 

maar liefst 5 jaar lang vanuit de gehele wereld zonder enige vergunning over de Europese grenzen, 

landsgrenzen, provinciale grenzen het bedrijventerrein van Hoogovens (Corus) binnen gesmokkeld 

om door Robert Kahlman daarop proeven te laten uitvoeren zonder een daarvoor vereiste 

milieuvergunning in strijd met de Arbeidsomstandighedenwet. Robert Kahlman en zijn kinderen zijn 

daarvan erg ziek geworden, zonder daarvoor ook maar enige schadevergoeding van Corus en/of de 

Staat der Nederlanden te hebben mogen ontvangen. Dit met de wetenschap dat Corus daarvoor 

miljoenen euro`s subsidie van de Nederlandse overheid heeft ontvangen voor het plegen van deze 

grensoverschrijdende misdrijven. Voor de feitelijke onderbouw lees het artikel 'VERGIFTIGD in 

GEHEIM LAB' in de telegraaf van 12 maart 2005 van onderzoeksjournalist Ron Couwenhoven. (voor 

artikel lees: http://www.sdnl.nl/kahlman-telegraaf.htm). 

1994: De (merk)naam Billiton is in 1994 overgegaan van Shell naar het Zuid-Afrikaanse 

mijnbouwbedrijf Gencor, waarna alle activiteiten in Arnhem zijn gestopt en de grond van het 

fabrieksterrein aan de Rijn is gesaneerd. Een van de zwaarste verontreinigingen werd veroorzaakt 

door de accubreker, waarbij grote hoeveelheden zwavelzuur en Lood vrijkwamen. In 1996 sloot de 

tinsmelter in Arnhem voorgoed haar poorten. Het terrein werd gesaneerd. 

1994-1995: Van bovengenoemde door burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode in 

samenspanning met Gebr. van Aarle B.V. gepleegde misdrijven heeft A.M.L. (Ad) van Rooij 

strafaangifte gedaan bij de officier van justitie mr. G.C.M. Bos van het arrondissementsparket ’s- 

Hertogenbosch. Betreffende strafaangifte d.d. 28 december 1994, met bijbehorende brief d.d. 16 

november 1994 aan de gemeenteraad van Sint-Oedenrode met bijbehorend 3-tal producties aan 

bijlagen, vindt u bijgevoegd (bewijs). 

Op deze gedane strafaangifte d.d. 28 december 1994 heeft verantwoordelijk milieuofficier van justitie 

mr. G. Bos van het arrondissementsparket ’s-Hertogenbosch onder verantwoordelijkheid van de 

opvolgende minister Winnie Sorgdrager (D66) van justitie (in Kabinet Kok I) bij brief d.d. 13 januari 

1995 (kenmerk: 1/0010/95) letterlijk het volgende beslist (bewijs): 

© 18

Naar aanleiding van uw aangifte van 28 december 1994 tegen Burgemeester en 

Wethouders van de gemeente Sint-Oedenrode en de Gebr. Van Aarle B.V. deel ik u 

mede dat ik hierin geen aanleiding zie een strafrechtelijk onderzoek in te stellen en wel 

op oppertuniteitsgronden. 

De officier van justitie 

Mr. G.C.M. Bos 

Daarmee heeft de officier van justitie mr. G. Bos met toestemming van verantwoordelijk minister van 

justitie Winnie Sorgdrager (D66) beslist dat het massaal vergiftigen van de wereldbevolking via o.a. 

dekmantalbedrijf Gebr. van Aarle B.V. met het valselijk geëtiketteerde Superwolmanzout-CO van 

Hickson Garantor Nederland B.V. zonder een daarvoor vereiste bouwvergunning, in strijd met het ter 

plaatse geldende bestemmingsplan buitengebied op sterk verontreinigde grond zonder voorafgaande 

vereiste sanering, in strijd met de bouwverordening, zonder een daarvoor vereiste 

Hinderwetvergunning van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode, zonder een daarvoor 

vereiste Wvo-vergunning van het waterschap De-Dommel, zonder een daarvoor vereist extern 

veiligheidsrapport en rampenbestrijdingsplan (vanwege meer dan 500 kg opslag aan arseenzuur) in 

strijd met post-Seveso-richtlijn te midden van 12 woningen van derden (op 0 tot 100 meter afstand) in 

het uiterst kritische dommeldalgebied van Sint-Oedenrode (Olland) van zodanig groot algemeen 

belang is dat daartegen niet strafrechtelijk zal worden opgetreden. 

Op deze wijze heeft Shell/Billiton (vanwege het onder voorzitterschap van voormalig milieuminister 

Hans Alders tot stand gebrachte "Rio de Janeiro protocol") wereldwijd miljarden kilogrammen valselijk 

geëtiketteerd volledig in water oplosbare zeer giftige kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en 

chroomtrioxide (chroom VI), zijnde hoogproblematisch gevaarlijk afval, via tijdelijke uitlogende 

producten (geïmpregneerd hout) op een ongecontroleerde wijze in water, bodem en lucht kunnen 

dumpen, waarvoor voormalig minister van justitie Winnie Sorgdrager (D66) zowel persoonlijk als wel 

namens de Staat der Nederlanden verantwoordelijk en aansprakelijk is. 

Voor meer informatie hierover lees bijgevoegd verzoekschrift d.d. 21 juli 2011, aangevuld bij brief d.d. 

7 augustus 2011, van Ad van Rooij aan het Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Unie om de 

Nederlandse Grondwet in overeenstemming te brengen met de Europese Grondwet (Verdrag van 

Lissabon) 

Dat Nederland daarmee volledige vergiftigingsmacht over geheel Europa heeft en vanuit Europa over 

de gehele wereld maken de door mij (Ecologisch Kennis Centrum B.V.) in 1998 gewonnen uitspraak 

bij de Raad van State en het in 1999 gewonnen arrest bij het Europese Hof van Justitie glashelder. 

Als bewijs daarvoor lees de volgende krantenartikelen uit die tijd. 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/1999-07-31-ad-provincies-negeren-verbod-rvst-op-houtversnippering.pdf 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/1998-09-07-cobouw-totaal-verbod-op-vermalen-van.pdf 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/1999-11-19-gazet-van-antwerpen-belg-bedrijf-verwerkt-giftig-hout-uit-nl.pdf 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/1999-10-07-lc-giftige-stoffen-via-lucht-lozen-mag-niet-meer.pdf 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/1999-10-16-ad-vergunning-voor-spuiten-met-gif.pdf 

Alle Nederlandse ambtenaren mogen als gemachtigden van hun besturen deze onherroepelijke 

uitspraak van de Raad van State en onherroepelijk Arrest van het Europese Hof van Justitie vanaf 

1998 overtreden zonder daarvoor strafrechtelijk te worden vervolgd, vanwege het simpele feit dat de 

Nederlandse Hoge Raad onder verantwoordelijkheid van minister Winnie Sorgdrager van Justitie 

(D66) op 23 april 1996 in het Kabinet Kok-I (PvdA, VVD en D66) het Pikmeer Arrest heeft 

uitgesproken. Als bewijs daarvoor lees het volgende artikel hierover van Ad van Rooij in het Katholiek 

Nieuwsblad en de 2Vandaag uitzendingen waarin ook Ad van Rooij dit toelicht: 

http://www.sdnl.nl/kath-nb2.htm 

http://www.mstsnl.net/video/pikmeerarrest.wmv 

http://www.mstsnl.net/video/van-rooij.wmv 

© 19

Hiermee is het bewijs geleverd dat de Nederlandse Hoge Raad een hogere rechtbank is als het 

Europese Hof van Justitie en dat Nederland vanuit het voortgezette Hitler-Kabinet onder aansturing 

van de Bilderbergers, vanuit geheel Europa de gehele wereld hebben vergiftigd met miljarden tonnen 

kankerverwekkend gif zonder dat in Europa daartegen strafrechtelijk kan worden opgetreden. 

Juist daarom moest vanuit die Bilderbergers het Internationaal Strafhof in Den Haag (Nederland) 

komen, zodat vanuit Nederland de gehele wereld kan worden vergiftigd met miljarden tonnen 

kankerverwekkend gif zonder dat daartegen strafrechtelijk kan worden opgetreden. Dit was namelijk 

nodig om de New World Order gerealiseerd te krijgen. Daarom mag de door de Bilderbergers 

aangestuurde Nederlandse media daarover niet meer schrijven of TV-uitzenden laten uitkomen en 

heeft Ad van Rooij vanaf 22 april 2010 naar België moeten vluchten om in navolging van Pim Fortuin 

niet te worden vermoord, nadat drie aanslagen in Nederland op hem zijn gepleegd. Voor bewijs lees: 

http://www.hbvl.be/limburg/zonhoven/nederlander-59-leeft-ondergedoken-in-zonhoven.aspx 

http://www.hbvl.be/krantenkoppen/zoeken/pim-fortuyn.aspx?q=en_tW9KKHOfym3ahHa42fvgrg==&g=pim+fortuyn 

http://www.ineveen.nl/iv16.htm 

http://www.deepjournal.com/p/2/a/nl/628.html 

http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/tab-3-bij-urgente-brief-17-juli-2008-van-philips-safety-manager-aml-van-rooij-aanphilips-president-g-kleisterlee.pdf 

https://sites.google.com/site/degroenenbelgie/ 

Als waardering daarvoor is Winnie Sorgdrager (D66) gepromoveerd tot Staatsraad, Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State om dit alles bestuursrechtelijk op het hoogste niveau af te 

dekken. 

Nadat mr. W. Sorgdrager minister van Justitie is geweest is zij voorzitter geweest van het college voor 

de toelating van bestrijdingsmiddelen. In die hoedanigheid heeft zij klokkenluider 

houtimpregneerbedrijf Carl Tissen te Luyksgestel voor maar liefst Fl 50.000,- afgekocht om hierover te 

blijven zwijgen. Onder grote psychische druk heeft Carl Tissen dat zwijggeld aangenomen. De heer 

Carl Tissen heeft dat aan mij persoonlijk in het bijzijn van huidig Zembla journalist Ton van der Ham 

laten zien. Om die reden had ondergetekende tot acht dagen voor de zitting in zaaknummer: 

200808848/1 de heren Carl Tissen en Ton van der Ham willen laten oproepen om hierover als 

getuigen verhoord te worden. Met het laten vervallen van zaaknummer 200808848/1 op 19 oktober 

2009 wordt dat door staatsraad W. Sorgdrager, in samenspanning met voorzitter mr. Th.G. Drupsteen, 

voor appellant Jikke Jager onmogelijk gemaakt. Voor het plegen van deze misdaad heeft huidig 

staatsraad W. Sorgdrager een hoog salaris ontvangen gehad, betaald met gemeenschapsgeld. Dit is 

“Corporate Crime” ten top en dat durft zich dan nog onafhankelijke rechtspraak te noemen. 

1994-1998: Dick Tommel (D66) was vanaf 1994 tot 1998 staatssecretaris van het Ministerie van 

VROM. Vanuit die functie heeft hij honderden miljoenen guldens milieusubsidie (gemeenschapsgeld) 

uitgegeven om onder de dekmantels van 'KOMO-keur geïmpregneerd hout' en 'Duurzaam bouwen' 

hout vol te persen met onder andere de zwarte lijststoffen arseenzuur, chroomtrioxide en vele 

onbekende chemische stoffen, de zogenaamde niet werkzame stoffen, om daarmee de 

metaalindustrie (Shell/Billiton) met grote kostenbesparingen van hun hoogproblematisch gevaarlijk 

afval af te helpen. Daarbij worden de houtimpregneerbedrijven als 'dekmantel' gebruikt. Dit alles kon 

Tommel toentertijd realiseren omdat de Bestrijdingsmiddelenwet ernstige tekortkomingen kent; ze 

houdt namelijk geen rekening met de niet werkzame chemische stoffen in het bestrijdingsmiddel en 

ook niet met de milieu- en gezondheidsconsequenties als het betreffende bestrijdingsmiddel in de 

afvalfase is beland. Met deze tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet kan elk soort gevaarlijk 

afval worden omgezet tot het product 'bestrijdingsmiddel'. Het ministerie van VROM weet dit al vanaf 

21 april 1961, maar weigert deze tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet te repareren met de 

voorkennis en wetenschap dat op grond van artikel 120 in de Grondwet daartegen toch niet 

bestuursrechtelijke, civielrechtelijk en strafrechtelijk kan worden opgetreden. Dit zegt genoeg over 

verantwoordelijk minister Margreeth de Boer (PvdA) en verantwoordelijk staatssecretaris Dick Tommel 

(D66) van VROM en het gehele Kabinet-Kok I, onder leiding van Minister-President Wim Kok 43), 44) 

© 20

Als waardering voor dit alles kreeg Wim Kok in 2003 enkele commissariaten, bij de ING Groep, TPG 

Post, Shell en de KLM. Deze commissariaten leidden tot enige discussie en kritiek, doordat Kok 

tijdens zijn bewind kritiek geleverd had op bestuurders van grote bedrijven en daarbij van "ordinaire 

zakkenvullers" en van "exhibitionistische zelfverrijking" had gesproken. Als commissaris genoot hij niet 

alleen zelf royale inkomsten, maar nam hij ook medeverantwoordelijkheid voor enkele verdere 

inkomensstijgingen. Zo stemde hij in met een stijging van 584% in de loop van drie jaar van de 

kortetermijnbonus voor ING-topman Tilmant. Tegenover de Commissie-de Wit verdedigde Kok dit 

door te zeggen dat de raad van bestuur van ING qua inkomen zwaar achteropgeraakt was bij de rest 

van de bankwereld, en dat het verschil met de concurrentie kleiner gemaakt moest worden om de 

talentvolle mensen te kunnen behouden. Kok verklaarde dat hij als minister-president een 

"maatschappelijke verantwoordelijkheid” had, terwijl hij als commissaris "in het belang van de 

vennootschap” moest handelen". Wim Kok is momenteel president van de Club van Madrid, een 

organisatie bestaande uit voormalig staatshoofden en regeringsleiders, om wereldwijd de democratie 

te bevorderen. 

1996: Bij brief d.d. 10 april 1996 (nummer: 96/1807 HPK/HPK) heeft het college voor de toelating van 

bestrijdingsmiddelen aan A.M.L. van Rooij kenbaar gemaakt dat voor wetgeving en beleid op het 

gebied van milieu in het algemeen en (chemisch) afval in het bijzonder het Ministerie van 

Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM) verantwoordelijk is. Als vervolg 

daarop heeft verantwoordelijk staatssecretaris Erica Terpstra bij brief d.d. 2 september 1996 

(kenmerk: GZB/C&O/963400) aan A.M.L. van Rooij bericht dat voor de milieu-aspecten van 

verduurzaamd hout in de afvalfase de primaire verantwoordelijkheid ligt bij de minister van VROM 

gekocht (http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-08.php) 30) 

1996-1998: Met deze voorkennis heeft voormalig staatssecretaris Dick Tommel (D66) van VROM 

onder verantwoordelijkheid van Margreeth de Boer van VROM (PvdA) onder de dekmantel van 

“Milieuvriendelijk verbouwen?” in de periode van 1 maart 1996 tot en met 31 december 1998 maar 

liefst 200 miljoen gulden verleend aan consumenten die KOMO-gekeurd (met arseenzuur en 

chroomtrioxide) geïmpregneerd hebben gekocht 43) 

1997: Het bedrijf Edelchemie te Panheel (nu in België gevestigd) beschikt over de 'nuloptietechnologie' 

waarmee deze milieuvergiftiging grotendeels kan worden opgelost. De minister van 

VROM erkent dat. Desondanks werd in 1997 door Stichting Natuur en Milieu, die voor 80% afhankelijk 

is van milieusubsidie van VROM, een kort geding gestart tegen Edelchemie, waarin zij de president 

van de rechtbank te Roermond, hebben verzocht om dat bedrijf een dwangsom van f.25.000,- per dag 

op te leggen voor elke dag dat Edelchemie de geurnorm overtreedt. Het is hierbij goed te weten dat 

de stank grotendeels werd en wordt veroorzaakt door de rioolzuiveringsinstallatie van het 

Zuiveringschap Limburg dat pal naast het bedrijf van Edelchemie is gelegen, en dat de Stichting 

Natuur en Milieu deze geuremissie ten onrechte toeschrijft aan Edelchemie. Het is hierbij tevens goed 

te weten dat Stichting Natuur en Milieu de geconstateerde geuremissie niet heeft gebaseerd op 

geurmetingen maar op bevindingen van snuffelaars. Dit zijn mensen die met hun neus snuffelen en 

dan op papier zetten wat de geuremissie is. Stichting Natuur en Milieu (VROM) heeft deze snuffelaars 

betaald en dus bepaald wat zij over geuremissie afkomstig van Edelchemie in hun rapport moesten 

opschrijven. Op deze manier heeft Stichting Natuur en Milieu het bedrijf Edelchemie te Panheel 

gesloten gekregen. Dit alles met de bedoeling om hiermee de nuloptie-ontgiftigingstechniek van 

Edelchemie uit te schakelen, zodat verdere vergiftiging van natuur en milieu ongestoord kan 

doorgaan. Inmiddels heeft het ministerie van VROM een 'alternatieve' route bedacht voor verwerking 

van fotografisch gevaarlijk afval via de AVR in Rotterdam. Onder andere het totaal niet afbreekbare 

bromide gaat nu diffuus het milieu in. De verglazingstechnologie (nuloptie) van Edelchemie, geroemd 

in het meerjarenplan II verwerking gevaarlijk afval, geroemd als minimum standaard, is afgedankt door 

het Ministerie van VROM, zogenaamd omdat Edelchemie milieuproblemen zou hebben (de 

snuffelaars van de Stichting Natuur en Milieu). Zo werkt de subsidieverlening in Nederland. De 

Tweede Kamer lijkt niet te bestaan. Ook ir. G.C. van Wijnbergen (CDA), de vice-voorzitter van het 

College van de Toelating bestrijdingsmiddelen (CTB), speelde een belangrijke rol bij de toelating van 

giftige wolmanzouten voor de verduurzaming van hout. De ontgiftigingstechniek van Edelchemie was 

hem dan ook een doorn in het oog. Om die reden heeft de heer Wijnbergen, als voorzitter van het 

Zuiveringschap Limburg, aan Edelchemie zodanige lozingsvoorschriften opgelegd dat betreffend 

bedrijf die altijd moest overtreden, waarna hij vervolgens middels het opleggen van allerlei 

dwangsommen Edelchemie naar hartelust honderdduizenden guldens afhandig kon maken. Hier is 

dan ook sprake van een ‘Knevelarij’ in zijn meest ernstige vorm (voor bewijs lees: 

© 21

http://www.sdnl.nl/column-6.htm). Bij brief d.d. 17 december 1997 heb ik R. Beckers (voorzitter). A. 

van den Biggelaar (directeur) en Prof. L. Reijnders (milieukundige) van de Stichting Natuur en Milieu 

hierover letterlijke het volgende geschreven: 

Aan: 

R. Beckers (voorzitter). 

A. van den Biggelaar (directeur) 

Prof. L. Reijnders (milieukundige) 

Stichting Natuur en Milieu, 

Donkerstraat 17, 

3511 KB Utrecht. 

Geachte Mevrouw Beckers en Heren van den Biggelaar en Reijnders, 

U bent verantwoordelijk voor hetgeen Stichting Natuur en Milieu doet. 

Ik richt deze brief om die reden aan: 

R. Beckers als voorzitter 

A. van den Biggelaar als directeur 

Prof. L. Reijnders als milieukundige. 

Aan U alle drie maak ik kenbaar dat tot op heden alleen A.J.M. van den Biggelaar (als 

directeur) heeft gereageerd op mijn brief van 14 december j.l. Om die reden verwacht ik 

nog een inhoudelijke reactie van mw. R. Beckers (als voorzitter) en L. Reijnders (als 

milieuprofessor). Mede vanwege mijn goede relatie met Stichting Natuur en Milieu 

ervaar ik de inhoud van de brief van 16 december 1997 (kenmerk MR/MP/971216.179) 

van directeur A.J.M. van den Biggelaar als een klap in mijn gezicht. 

Naar aanleiding daarvan wil ik U het volgende kenbaar maken en de volgende vragen 

stellen. Door U wordt gesuggereerd dat mijn positie ten opzichte van Edelchemie niet 

onafhankelijk is. Deze vorm van lasterportemonneek van niemand dus ook niet van 

Stichting Natuur en Milieu. Ik richt aan U daarom het nadrukkelijke verzoek U zich 

daarvoor per kerend faxbericht schriftelijk te verontschuldigen. Dit vanwege het feit ik 

alles, wat ik voor Edelchemie heb gedaan, uit mijn eigen portemonnaie heb betaald. De 

reden waarom ik persoonlijk veel tijd en geld besteedt aan Edelchemie moet U zoeken 

in het volgende: 

1988 - 1991. 

Stichting Natuur en Milieu maakt reclame voor het gebruik van met arseen en chroom 

VI gewolmaniseerd hout en als zodanig voor de diffuse vergiftiging van geheel 

Nederland met zwarte lijststoffen. (zwaarste klasse kankerverwekkende stoffen). Als 

gevolg daarvan zal een groot gedeelte van het Nederlandse volk kanker krijgen, 

onvruchtbaar worden en genetische veranderingen ondergaan. Er is om die reden in 

internationaal verband besloten dat "zwarte lijststoffen" via een maximale brongerichte 

aanpak met de best bestaande techniek uit het milieu moeten worden geweerd. 

Stichting Natuur en Milieu start hiertegen geen Kort Geding omdat de minister van 

VROM (hun werkgever) alle milieu en gezondheidsschade als gevolg daarvan zal 

moeten betalen. 

1991 - 1995. 

Stichting Natuur en Milieu erkent dat zij met betrekking tot hun reclame voor het 

gebruik van gewolmaniseerd hout fout zaten, maar doet verder niets. Ik heb ervoor 

gezorgd dat Groen Links in 1991 en 1996 moties heeft ingediend om arseenhoudende 

© 22

wolmanzouten te verbieden en dat die moties op resp. 12 november 1991 en 19 

november 1996 door de Tweede Kamer zijn aangenomen. 

De minister van VROM weigert vanwege "collusie" uitvoering te geven aan de door de 

Tweede Kamer aangenomen moties. Bijgevoegd vindt U de brief van 21 juni 1993 van 

criminoloog prof. dr. F. Bovenkerk aan mr. Ficq, hoofdofficier van Justitie (bijlage 1). 

Daarin kunt U lezen wat "collusie" betekent. 

Stichting Natuur en Milieu doet niets, ondanks het feit zij hiermee al vanaf 1991 de 

steun van de gehele Tweede Kamer heeft. Zij steunen hiermee de minister van VROM 

(hun werkgever) omdat die alle milieu en gezondheidsschade als gevolg daarvan zal 

moeten betalen. Op 16 maart 1995 laat Stichting Natuur en Milieu via het Landelijk 

Milieu Overleg een persbericht uitgaan (bijlage 2). 

Daarin maken zij het Nederlandse volk o.a. kenbaar dat de impregneerbedrijven: 

1. Hickson Garantor B.V. te Nijmegen 

2. Hickson Garantor B.V. te Amsterdam 

3. Foreco te Dalfsen 

4. Gebr. Van Aarle B.V. te Sint Oedenrode (mijn buurman) de post-Seveso Richtlijn 

overtreden en als zodanig een chemische ramp kunnen veroorzaken van een 

omvang als die in Seveso (Italië) zonder dat de verre omgeving daartegen 

beschermd is. Het overtreden van de Post Seveso Richtlijn wordt in Europees 

verband als een van de zwaarste milieumisdrijven genoemd. 

Ondanks dat start Stichting Natuur en Milieu hiertegen geen Kort Geding. Zij steunen 

hiermee de minister van VROM (hun werkgever) omdat die alle milieu- en 

gezondheidsschade als gevolg daarvan zal moeten betalen. 

1996. 

De minister van VROM besluit dat met arseen en chroom VI geïmpregneerd hout (welke 

is voorzien van een KOMO-sticker) milieuvriendelijk is. Zij besluit om die reden (via de 

DUBO-voorzieningen) tot het verlenen van 25 - 75% milieusubsidie aan particulieren die 

met arseen en chroom VI gewolmaniseerd hout kopen om daarmee henzelf, hun 

kinderen en kleinkinderen kanker te laten krijgen, onvruchtbaar te maken en genetisch 

te schaden. Zelfs tegen deze subsidieverlening, waarbij jaarlijks honderden miljoenen 

gemeenschapsgeld wordt uitgegeven om geheel Nederland diffuus te vergiftigen, start 

Stichting Natuur en Milieu geen Kort Geding. Zij steunen hiermee de minister van 

VROM (hun werkgever) omdat die dit moet doen van Hickson Garantor B.V. te 

Nijmegen, die om "collusie" redenen het gehele ministerie van VROM in hun macht 

heeft. 

1997. 

Als gevolg van bovengenoemde handelwijze van Stichting Natuur en Milieu is geheel 

Nederland diffuus vergiftigd met de meest kwalijke kankerverwekkende stoffen, zoals 

arseen en chroom VI. Edelchemie kan met zijn wereldwijde gepatenteerde "nuloptietechnologie" 

dit gigantische milieuprobleem oplossen. Hickson Garantor B.V. en 

andere malafide bedrijven die veel geld verdienen aan het diffuus dumpen van 

levensgevaarlijk afval besturen om "collusie" redenen het ministerie van VROM. 

Edelchemie is voor hen om die reden een groot gevaar. Met dit Kort Geding tegen 

Edelchemie helpt stichting Natuur en Milieu de minister van VROM (hun werkgever) met 

de liquidatie van Edelchemie. 

Vanwege het feit ik niet wil hebben dat door toedoen van Stichting Natuur en Milieu 

geheel Nederland diffuus wordt vergiftigd, en daarmee onze kinderen en kleinkinderen 

ongeneeslijk ziek zullen worden, heb ik hieraan al 10 jaar lang al mijn vrije tijd en 

© 23

vakanties opgeofferd en heb ik privé hieraan al honderden duizenden guldens 

uitgegeven. Zo ook help ik Edelchemie in mijn eigen vrije tijd op eigen kosten. 

Op Uw antwoorden "ad 1 t/m ad 11" heb ik de volgende reactie: 

Ad 1: A.J.M. van den Biggelaar spreekt hiermee namens stichting Natuur en Milieu 

onwaarheden. 

Ad 2: De heer Nevels kent betreffende sommatie niet. Ik verzoek U om die reden mij 

daarvan een afschrift te laten toekomen. 

Ad 3: RIVM en RIMH hangen onder het ministerie van VROM. De minister van VROM is 

de werkgever van stichting Natuur en Milieu. Stichting Natuur en Milieu doet om die 

reden datgene wat de RIVM en RIMH hen voorschrijft. 

Ad 4: Stichting Natuur en Milieu geeft hiermee aan dat zij er geen enkel probleem mee 

hebben om met milieucriminelen samen te werken. 

Ad 5: Stichting Natuur en Milieu moet om bovengenoemde "collusie" redenen 

Edelchemie liquideren. 

Ad 6: In tegenstelling met hetgeen U schrijft, heb ik zeer goede ervaringen met de 

provincie Limburg. Zij treden niet op tegen Edelchemie, omdat zij ervan overtuigd zijn 

dat Edelchemie bovengenoemde gigantische diffuse vergiftiging met haar wereldwijd 

gepatenteerde nuloptie-technologie kan oplossen. Stichting Natuur en Milieu wil dat 

niet. Om die reden heeft U tegen Edelchemie dit Kort Geding gestart. 

Ad 7: De normale rechtsgang bij de Raad van State durft Stichting Natuur en Milieu niet 

te volgen omdat die minder belangen verstrengeld is dan de lokale rechtbank. 

Ad 8: Hieruit leid ik af dat Stichting Natuur en Milieu belangen verstrengeling binnen 

rechtbanken erg toejuicht. 

Ad 9: Dat heb ik niet gezegd. Ik heb gezegd de door PRA gebruikte methode subjectief 

is. In tegenstelling met hetgeen U schrijft is die meetmethode van geurhinder niet 

erkend. Het lijkt mij verstandig om U voortaan hierover beter te laten voorlichten. Op de 

subvragen a t/m k weigert U te antwoorden. Hieruit leid ik af dat U daarmee zelf toegeeft 

dat betreffende snuffelaars, die de metingen hebben verricht, een mogelijk crimineel 

verleden hebben. 

Ad 10: U heeft zich gebaseerd op reuk van diverse bedrijven, waaronder het 

rioolwaterzuiveringsbedrijf pal langs Edelchemie, welke U om "collusie" redenen 

allemaal wilt toeschrijven aan Edelchemie. Hoe erg zo'n rioolwaterzuiveringsbedrijf kan 

stinken kunt U lezen in bijgevoegd artikel "stankgolf over Zuid-Oost Brabant" uit het 

Eindhovens Dagblad van 17 december 1997 (bijlage 3). 

CONCLUSIE. 

Ik betreur het dat U op grond van vorenstaande niet met mij wilt praten. Ook betreur ik 

het dat U mijn goede naam zwart wilt maken door te suggereren dat ik van Edelchemie 

geld ontvangen heb, of anderszins belangen verstrengeld ben. 

Ondanks hetgeen U mij 10 jaar lang heeft aangedaan sta ik nog steeds open voor 

overleg. Om die reden smeek ik Stichting Natuur en Milieu mij daartoe de ruimte te 

bieden en het Kort Geding van 19 december a.s. op te schorten tot na een ronde tafel 

bijeenkomst, waarbij vanzelfsprekend Milieudefensie, De Kleine Aarde, NIVON, 

Edelchemie,Stichting SDD en ondergetekende aanwezig zijn om te komen tot een 

© 24

onafhankelijk oordeel over de grote milieuwinst van de nuloptie-technologie van 

Edelchemie. 

Vertrouwend op uw medewerking en reactie vóór 19 december 1997, teken ik, 

Met vriendelijke groeten, 

Ecologisch Kennis Centrum BV 

Voor deze 

Ing. A.M.L. van Rooij, 

directeur. 

C.c. 

Milieugedeputeerde provincie Limburg te Maastricht. 

H. v.d Wiel, Milieudefensie te Amsterdam. 

J. Juffermans, de Kleine Aarde te Boxtel. 

A. Nigten, NIVON te Amsterdam. 

Ir. L.M.M. Nevels, Edelchemie te Panheel. 

R. Brockhus, Stichting Sociale Databank Nederland (SDN), te Huizen. 

Bijlage: 

1. Brief van 21 juni 1993 (kenmerk: A-22-89 FB/am) van criminoloog prof. Dr. F. 

Bovenkerk aan mr. Ficq, hoofdofficier van Justitie te 's-Hertogenbosch (2 pagina's). 

2. Uw eigen persbericht van 16 maart 1995, verstuurd via het Landelijk Milieu Overleg 

(2 pagina's) 

3. Artikel "stankgolf over Zuid-Oost" uit Eindhovens Dagblad van 17 december 1997 (2 

pagina's). 

Voor het feitelijke bewijs lees: http://www.sdnl.nl/milieu19.htm Tot op de dag van vandaag (15 jaar 

later) hebben R. Beckers (voorzitter), A. van den Biggelaar (directeur) en Prof. L. Reijnders 

(milieukundige) van de Stichting Natuur en Milieu daarop nog steeds niet gereageerd. Hiermee is 

feitelijk bewezen dat zelfs de grote Nederlandse milieuorganisaties, als stichting Natuur en Milieu, en 

zelfs de wereldbekende Nederlandse milieuprofessor Lucas Reijnders, vanwege overheidssubsidie, al 

in 1997 volledig in de wurggreep waren van de koninklijke Nederlandse “Houben-clan” zoals dat door 

voormalig Nederlands premier De Quay wordt genoemd. 

1999: Februari 1999: In 1990 heeft AVR Chemie B.V. een betonnen bak van 320 bij 50 meter en 11 

meter diep laten bouwen in de maasvlakte. Deze bak is door AVR Chemie B.V. gebouwd voor een 

veilige opslag van levensgevaarlijk afval dat nooit afbreekt en in die C2-deponie voor de komende 100 

jaar moet blijven liggen. Ir H. Roest, voorheen ingenieursgeoloog bij de Technische Universiteit Delft 

schreef hierover een brief aan de Kamercommissie voor milieu, van de Tweede Kamer. Volgens 

Roest lijkt het er op dat het afval voor eeuwig op de Maasvlakte blijft liggen, dichtbij grondwater en 

zeer groot en diep oppervlaktewater, de Noordzee en het Voornse Meer. We hebben hier een deponie 

op een schiereiland, omgeven door water schrijft Roest. Roest wees de Kamer op het lange termijn 

risico van overstroming. Hij vreest dat de betonnen constructie op de lange duur niet bestand zal zijn 

tegen de werking van verzilt grondwater en ook niet tegen de agressieve werking van lekwater uit het 

chemisch afval. "Heeft 'eeuwige berging' van toxisch afval op een kustlocatie dicht bij het grondwater 

niet het risico dat bij een eventuele verwaarlozing van de deponie uiteindelijk een uitgesteld berging in 

zee het gevolg kan zijn", aldus de brief. Roest riep de Kamer op de lange termijn risico's van de 

deponie opnieuw af te wegen. maar kreeg daarop nooit antwoord. Hij vroeg zich in zijn brief ook af 

hoe lang de drainagebuizen onder het afval in de beton bak intact zullen blijven. Dat zijn zorgen niet 

onterecht waren bleek in februari 1999, toen op basis van metingen het vermoeden ontstond dat de 

bodem van de C2-deponie was gescheurd. Bij inspectie bleek dat drainagebuizen gedeeltelijk waren 

ingedrukt. 

© 25

Nu deze door Robert Kahlman vijf jaar lang gedane illegale proeven bij Hoogovens (Corus) geslaagd 

waren, heeft beheerder afvalverwerking Rijnmond (AVR).aan de firma Van Eck opdracht gegeven om 

zo´n dertigduizend ton van betreffend levensgevaarlijk afval met de shovel te laten verwijderen zonder 

de wettelijk voorgeschreven beschermingsmiddelen. Dit alles mocht namelijk voor de omgeving niet 

opvallen. Zo werd ook Rob van Rijn met een shovel in die bak getuurd. Bij het verwijderen zag hij alle 

kleuren van de regenboog. Na een paar weken bleek hij ernstig ziek te zijn, waaruit levenslange 

arbeidsongeschiktheid volgde. De Sociale Databank Nederland beschikt over al het benodigde 

feitelijke bewijsmateriaal. Ook Rob van Rijn en zijn vrouw Astrid laten ze, na jarenlang procederen, 

zitten met een schadevergoeding van slechts € 50.000,- euro. Dit is de waarheid. Wat nog erger is 

maar wat door onze landelijke overheid in alle toonaarde wordt verzwegen is dat in opdracht van 

afvalverwerking Rijnmond (AVR).betreffend C2 materiaal werd verdund tot C3 materiaal en in een 

tweetal draaitrommelsovens die door AVR Chemie B.V. tot 2002 werden geëxploiteerd daarvan pellets 

(hydrothermaal geharde korrels) zijn gemaakt die daarna zijn gedumpt in betonnen stenen (green 

bricks genaamd) en zijn gebruikt in de Nederlandse woningbouw. Ook degenen die met die 

draaitrommelmolens hebben moeten werken zijn ziek geworden: ook dat wordt doodgezwegen. In 

2002 was deze klus geklaard en heeft daarna de ontmanteling van deze draaitrommelmolens op 

kosten van de overheid plaatsgevonden. (voor bewijs lees: http://www.sdnl.nl/kath-nb10.htm) 

1999- 2004: Met dezelfde apparatuur als dat R. Kahlman in het diepste geheim in de kelder van 

Hoogovens (Corus) te IJmuiden zonder de vereiste milieuvergunningen proeven heeft moeten doen 

met levensgevaarlijk afval (afkomstig vanuit de gehele wereld) heeft IBR-Consult B.V. te Haelen in 

Limburg die proeven voortgezet. Dit alles ook weer zonder een vereiste milieuvergunning in strijd met 

de Arbowet met grote bedragen aan overheidssubsidie, verkregen via SenterNovem. Deze proeven 

werden gedaan op het moment in de kolengestookte elektriciteitscentrale “Willem-Alexander” van 

Nuon te Buggenum proeven werden gedaan met het bijstoken van levensgevaarlijk afval afkomstig 

van Essent zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning. Het is hierbij goed te weten dat dezelfde 

mr. F.J.M. Houben lid van meerdere advies- en toezichtsorganen was, zoals de Raad van 

Commissarissen van de PNEM (en later Essent). Slachtoffer R . Kahlman had dit ontdekt en heeft dit 

aan het licht gebracht. Pal daarop kreeg hij vanuit de advocaat van INR-Consult B.V. een proces aan 

zijn broek. Met de hulp van zijn eigen advocaat H.E.C.A Vlasman te Laren (die in korte tijd tweemaal 

van advocatenkantoor is veranderd) werd tegen R. Kahlman een Kort Geding gestart bij de rechtbank 

in Alkmaar. Daarbij werd door de advocaat van IBR-Consult B.V. in nauwe afstemming met H.E.C.A. 

Vlasman (de advocaat van R. Kahlman) een valselijk opgemaakt dossier overlegd aan de 

voorzieningenrechter van de rechtbank Alkmaar, waarop betrokken voorzieningenrechter de heer R. 

Kahlman heeft laten verliezen, waarop hij ook nog is veroordeeld. De € 200.000,- die Corus aan R. 

Kahlman had toegezegd heeft de heer Kahlman nooit gekregen en zijn naar verwachting dan ook in 

de zakken van zijn advocaat H.E.C.A. Vlasman verdwenen. De heer Vlasman had het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. ingehuurd en gemachtigd als deskundig bureau om hem bij te staan in de zaak 

R. Kahlman. De heer Vlasman was daarvoor nog zo´n € 50.000,- verschuldigd aan het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V., waarvan ik de directeur ben. Tezamen met de advocaat van IBR-Consult B.V. 

heeft hij weten te bewerkstelligen dat stukken van mij (A.M.L. van Rooij) en zijn Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. (die niets met het kort geding van Kahlman te maken hadden) werden toegevoegd aan 

betreffend dossier in het kort geding tegen R. Kahlman. Daarop is voor A.M.L. van Rooij en zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. in de zaak R. Kahlman onherroepelijke jurisprudentie ontstaan over 

A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V., waartegen door A.M.L. van Rooij en/of zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. geen hoger beroep mogelijk was, omdat zij daarin formeel geen partij 

waren. Dit heeft tot gevolg gehad dat advocaat H.E.C.A. Vlasman die € 50.000,- nooit aan het 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. heeft betaald en zowel A.M.L. van Rooij als wel zijn Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. pal daarna te maken kregen met een kort geding vanuit de advocaat van IBR- 

Consult B.V. die zich daarbij baseerde op onherroepelijke jurisprudentie, verkregen via een zaak 

tegen R. Kahlman. Dit kort geding werd door Vice-President mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden 

(voormalig CDA-raadslid in de gemeente Houten) in behandeling genomen. Door haar werd een 

valselijk opgemaakt dossier samengesteld, waarvan aan A.M.L. van Rooij en aan het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. werd geweigerd een kopie te verstrekken. Dit door haar valselijk opgemaakte 

dossier werd overgedragen aan een andere rechter te weten: Vice-President J.W.H. Rullmann (een 

vrijmetselaar) die vervolgens op 6 juni 2006 (nr. 140423/KG ZA 06-205) vonnis wees. Aan dat vonnis 

kon geen enkel mens op de gehele wereld voldoen en was zodanig dat A.M.L. van Rooij en zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. daarop binnen een maand al zijn eigendommen zou kwijtraken. Kort 

na dit vonnis was mij gebleken dat A.M.L. van Rooij en het Ecologisch Kennis Centrum B.V. daarvoor 

© 26

nooit griffierecht hadden betaald, waarmee het Vonnis niet rechtsgeldig was en nooit tot uitvoering kon 

worden overgegaan. U zult het niet geloven maar tot twee jaar nadat betreffend vonnis was 

uitgesproken heeft A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. wel vijfmaal een 

aangetekend schrijven van de griffier van de rechtbank `’s-Hertogenbosch gehad met de sommatie 

(onder bedreiging van het doen van strafaangifte) dat in die zaak alsnog griffierecht zal moeten 

worden betaald. Ik heb dat nooit betaald, wat achteraf mijn redding blijkt te zijn geweest. Voormalig 

CDA-raadslid van Houten mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden, vanuit haar functie als Vice-President van 

de rechtbank `s-Hertogenbosch, moet gedacht hebben: deze truc moet mij bij het door de advocaten 

mr. H.F.C. Kuijpers en mr. D.A. Harff in juni 2008 gestarte kort geding tegen de Sociale Databank 

Nederland via G. Kucharek als dekmantel nog wel een keer lukken. Wij doen in deze zaak niet alleen 

klokkenluider A.M.L. van Rooij vermengen maar ook alle andere klokkenluiders, waaronder Karel de 

Wert, Gerard Beukeveld, etc, etc, zodat op grond van dit geschil tegen de Sociale Databank 

Nederland (R.M. Brockhus, W.A. Sweers, W.A. Wolbrink, B. Vroomen) tegen alle klokkenluiders 

onherroepelijke jurisprudentie kan ontstaan, waartegen door hen geen hoger beroep kan worden 

aangetekend omdat zij geen partij waren. Daarna zouden bij een kort geding tegen al die 

klokkenluiders al hun geld en eigendommen kunnen worden afgenomen. Tijdens de behandeling ter 

zitting werden al deze klokkenluiders door advocaat mr. D.A. Harf afgeschilderd als terroristen 

afkomstig vanuit een links activisme. Mijns inziens om hiermee ook weer een link te kunnen leggen 

met Volkert van der Graaf, die via de media als moordenaar op Pim Fortuyn werd beschouwd. Tijdens 

de behandeling ter zitting liet advocaat mr. D.A. Harf ook ontvallen dat hij hierover kontakt had met 

voormalige premiers (minister van Staat) van Nederland. Mijns inziens moeten dat dan de voormalige 

premiers drs. R. F. M. Lubbers (CDA) en W. Kok (PvdA) zijn geweest. Gelukkig was ik persoonlijk op 

die zitting aanwezig waar dezelfde Vice-President mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden de zaak 

behandelde. Om te voorkomen dat alle ingebrachte klokkenluiders hetzelfde lot zouden ondergaan als 

mij eerder was overkomen met de uitspraak van Vice-President J.W.H. Rullmann (een vrijmetselaar), 

maar dan met voorafgaande betaling van griffierecht, hebben A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. voorafgaande aan de uitspraak in kort geding door Vice-President mr. B.C.W. 

Geurtsen-van Eeden tegen de Sociale Databank Nederland hiervan bij brief van 29 juni 2008 

(ingeleverd op 4 juli 2008) strafaangifte gedaan bij mr. H.N. Brouwer, voorzitter van het college van 

Procureur-Generaal. Betreffende strafaangifte met toelichting kunt u lezen op het Echte Nieuws van 6 

juli 2006 (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-07-06.php). Op deze aangifte bij 

voorzitter mr. H.N. Brouwer van het College van procureurs-generaal kreeg ondergetekende bij brief 

van 5 augustus 2008, kenmerk: PaG/BJZ/25714, letterlijk de volgende reactie van R. van Geloven, 

hoofd Bestuurlijke en Juridische zaken namens het College van procureurs-generaal: 

Geachte heer Van Rooij, 

Naar aanleiding van uw brief d.d. 29 juni 2008 deel ik u het volgende mede: 

Voor zover u in uw brief verzoekt om een strafrechtelijk onderzoek tegen de ministerpresident 

dhr. J.P. Balkenende en andere CDA-bewindslieden is het Openbaar 

Ministerie niet bevoegd om hierover te beslissen. Ik licht dit toe. 

Vervolging van bewindslieden kent een geprivilegieerde rechtsgang. De Grondwet 

bepaalt in artikel 119 dat ministers en staatssecretarissen wegens ambtsmisdrijven in 

die betrekkingen gepleegd, terecht staan voor de Hoge Raad. De opdracht tot 

vervolging wordt gegeven bij Koninklijk Besluit of bij een besluit van de Tweede Kamer. 

Daarnaast volgt uit artikel 111 van de Wet op de rechtelijke organisatie dat het 

uiteindelijk de procureur-generaal bij de Hoge Raad is die wordt belast met een 

eventuele vervolging, mits de opdracht tot vervolging bij koninklijk besluit of door de 

Tweede Kamer is gegeven. Hieruit volgt dat, zo er al aanleiding zou bestaan voor het 

starten van een onderzoek, het Openbaar Ministerie (verder: OM) niet ontvankelijk is in 

de vervolging zodat van een strafrechtelijk onderzoek door of in opdracht van het OM 

geen sprake kan zijn. Omdat het OM dus niet bevoegd is, zal ik uw aangifte tegen de 

CDA-bewindslieden niet in behandeling nemen. 

Indien er aanleiding bestaat om een strafrechtelijk onderzoek in te stellen naar de 

overige personen tegen wie u aangifte heeft gedaan, is het OM wel bevoegd. Het 

College van procureurs-generaal (verder: het College) neemt echter geen aangiftes in 

behandeling. Hiervoor dient u zich in eerste instantie tot de politie te wenden. 

© 27

Na bestudering van uw aangifte wil ik u echter het volgende in overweging geven. 

U doet aangifte tegen een bijzonder groot aantal personen, dat handelingen heeft 

verricht die u onwelgevallig waren. Hiermee is echter niet gezegd dat er ook sprake is 

geweest van strafbare feiten. 

Zo is geen sprake van valsheid in geschrift indien een partij in een civiel geding 

stellingen opneemt in diens pleitnota of dagvaarding, zelfs niet indien deze feitelijk 

onjuist zijn. Onder bijzondere omstandigheden kan sprake zijn van smaad of laster, 

maar daarvan lijkt, op het eerste gezicht, in uw geval geen sprake te zijn. Indien een 

rechter uitspraak doet in een civiel geding en daarbij niet elke stelling onderzoekt of 

weerlegt, levert dit evenmin een strafbaar feit op. 

De naar uw mening te hoge kosten die door een procureur in rekening zijn gebracht, 

lenen zich niet voor een strafrechtelijk onderzoek. Terzijde merk ik op dat de verplichte 

procureurstelling in civiele zaken per 1 september 2008 wordt afgeschaft. Indien een 

advocaat van mening verschilt met zijn cliënt over de te ondernemen stappen, zoals het 

al dan niet instellen van hoger beroep, is dit geenszins strafbaar. Voor zover de heer R. 

Kahlman klachten heeft over zijn advocaat kan hij daarover zelf stappen ondernemen 

bij de Nederlandse Orde van Advocaten. 

De verdenking van een crimineel samenwerkingsverband tussen het CDA en de 

verschillende gerechten waarvoor u procedures hebt gevoerd of waarmee u heeft 

gecorrespondeerd, lijkt niet op concrete of te onderzoeken feiten te berusten. Ook het 

afwijzen van uw wrakingsverzoek en het in rekening proberen te brengen van 

griffiekosten voor het kort geding leveren geen verdenkingen op van een deelname aan 

een criminele organisatie of van enig ander strafbaar feit. 

Het niet reageren op uw brieven of het niet in behandeling nemen van aangiftes door 

medewerkers van het parket ’s-Hertogenbosch is eveneens reden om aan te nemen dat 

er sprake is van samenspanning (tot welk feit zou worden samengespannen is 

overigens uit uw aangifte evenmin duidelijk) of van een criminele organisatie. Wel kan 

dit onder omstandigheden klachtwaardig zijn. 

U kunt zich hierover tot de hoofdofficier van justitie te ’s-Hertogenbosch wenden. Met 

concrete klachten over een hoofdofficier van justitie kunt u zich wel tot het college 

wenden. U dient in dat geval duidelijk aan te geven op welk handelen u doelt en 

wanneer zich dit heeft voorgedaan. 

Voor zover u klacht over handelingen van medewerkers van de rechtbank ’s- 

Hertogenbosch, bestaat daartoe een geëigende klachtenprocedure bij die rechtbank. 

Voor over de politie ten slotte kunt u terecht bij het klachtenbureau van betreffende 

politieregio. 

Ik ben mij ervan bewust dat het bovenstaande slechts summierlijk raakt aan hetgeen u 

in uw aangifte heeft opgenomen. Wel is getracht in te gaan op de relevante delen uit de 

zeer uitgebreide informatie die u toezond. Indien u van mening blijft dat er sprake is van 

strafbare feiten kunt u zich daarmee, zoals gezegd, tot de politie wenden. 

Ik vertrouw erop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. 

Hoogachtend, 

Het college van Procureurs-generaal, 

Namens het College, 

Het hoofd Bestuurlijke en Juridische Zaken, 

Voor deze, 

R. van Geloven. 

© 28

Deze in een doolhof insturende reactiebrief van R. van Geloven, hoofd Bestuurlijke en Juridische 

zaken, kan nooit in stand blijven en wel op grond van de volgende beklaggronden: 

Eindconclusie 

(tussenliggende tekst is weggelaten) 

Op grond van bovengenoemde feiten komen wij tot de eindconclusie dat het College van Procureurs- 

Generaal bevoegd is tot het uitvoeren van een strafrechtelijk onderzoek naar aanleiding van de door 

mij gedane aangifte d.d. 29 juni 2008 (kenmerk: AvR/ekc/29068/ag) van het plegen van valsheid in 

geschrift (art. 225/226 WvS), samenspanning (art. 80 WvS) en deelname aan een criminele 

organisatie (art.140 WvS) etc. etc. van opgemelde personen jegens het Ecologisch Kennis Centrum 

B.V. en A.M.L. van Rooij via de stichting Sociale Databank Nederland, W.A. Sweers, R.A. Brockhus, 

W.H. Wolbrink en B. Vroomen als dekmantel. 

Op grond van bovengenoemde feitelijk zeer goed onderbouwde informatie verzoek ik u mijn beklag 

daarop gegrond te verklaren en te beslissen dat het College van procureurs-generaal daarnaar een 

strafrechtelijk onderzoek moet starten. 

Alvorens u overgaat tot het nemen van een beslissing hierop verzoek ik u ondergetekende daarover in 

ieder geval te horen en dat schriftelijk te bevestigen. Om te voorkomen dat de terroristische 

organisatie die hierachter schuilgaat die de Sociale Databank Nederland en haar geestverwanten 

(waaronder A.M.L. van Rooij) veroordeeld wil hebben als terrorist, om daarmee hun eigen 

terroristische organisatie te kunnen uitbreiden en veilig te kunnen stellen, dringen wij er bij u op aan 

om dit beklag binnen uiterlijk twee maanden na dagtekening in behandeling te nemen en 

ondergetekende dat per kerend schrijven schriftelijk te bevestigen. 

Mocht u weigeren om dit beklag binnen uiterlijk twee maanden na dagtekening in behandeling te 

nemen dan staat ondergetekende vrij om lidstaat Nederland daarvoor vanuit een ander land, die 

betreffend Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide van 9 december 1948 

hebben ondertekend, strafrechtelijk vervolgt te krijgen. Ter onderbouwing daarvoor zal een afschrift 

van dit beklag worden overlegd. 

Gezien de levensbedreigende situatie waarin bovengenoemde immens grote samenspannende 

criminele organisatie mij hebben gebracht, heb ik dit beklag als “open brief” naar buiten laten gaan. 

Iedereen in de wereld dient hiervan kennis te hebben omdat iedereen hiervan (op termijn) het 

“chemische genocide” slachtoffer kan zijn of worden. 

In afwachting van uw kerend antwoord op dit beklag, verblijf wij; 

Hoogachtend, 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

Voor deze 

Ing. A.M.L. van Rooij 

Directeur 

A.M.L. van Rooij 

(als natuurlijk persoon) 

Bijlage 

Dit beklag bevat een 39-tal tabs aan bijlagen, bestaande uit 368 pagina’s. 

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// 

Bij brief d.d. 22 augustus 2008 onder toekenning van kenmerk: K08/0321 heeft medewerkster T. De 

Paula Lopes namens de griffer van het Gerechtshof ’s-Gravenhage de ontvangst van dit beklag ex 

artikel 12 letterlijk als volgt schriftelijk bevestigd (bewijs): 

© 29

Geachte heer van Rooij 

Hierbij bevestig ik de ontvangst van uw beklag artikel 12 Strafvordering. Ik heb de hoofdgriffier 

van justitie verzocht een advies op te maken in uw klaagschrift. Zodra dit advies ontvangen is, 

zal de advocaat-generaal ook een advies uitbrengen. 

Uw klaagschrift zal vervolgens aan de voorzitter van het gerechtshof voorgelegd worde, voor 

het bepalen van een zittingsdatum. Wij streven er naar uw zaak over vier maanden te 

behandelen. 

Hoogachtend, 

De griffier, 

Namens deze, 

T. De Paula Lopes. 

Dit beklag ex artikel 12 was gericht tegen de volgende natuurlijke personen en overige 

rechtspersonen: 

- Vice-president mw. mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 

Leeghwaterlaan 8 te 5253 BA ’s-Hertogenbosch; 

- Mr. H.F.C. Kuijpers, Advocaat bij K.D.K. advocaten, Schipholweg 103, postbus 628, 2300 AP, 

te Leiden; 

- Mr. D.A. Harff, Harff advocaten, Heemraadssingel 202, 3021 DN, te Rotterdam; 

- Mr. drs. M. Vissers, Advocaat bij MDMV Advocatuur & Mediation, Kromme Nieuwegracht 12, 

3512 HG Utrecht; 

- Mr. J.A.Th. M. Van Zinnicq Bergmann van Van Zinnicq Bergmann advocaten, peperstraat 8, 

postbus 1332, 5210 BJ, te ’s-Hertogenbosch; 

- Mr. J.E. Benner van Holla Poelman van Leeuwen Advocaten, stationsplein 99-101, 5211 BM, 

’s-Hertogenbosch; 

- Vice-president mr. J.H.W. Rullmann van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 

5253 BA ’s-Hertogenbosch; 

- Vice-president mr. P.H.B. Littooy van de rechtbank Alkmaar Kruseman van Eltenweg 2, 1817 

BC Alkmaar; 

- Griffier dhr. M.J.H.A. van der Donk van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 


- Mw. E.Th. M. Bronts hoofd administratie sector civiel bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 


- Mw. Y. Coppens administratief medewerker bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 


- Dhr. R.E.P. Manders, administratief medewerker bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 


- Mr. N.M. Spelt, rechter van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 5253 BA ’s- 

Hertogenbosch; 

- Mr. I. Vanwersch, tot 1 september 2006 rechter van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, vanaf 1 

september 2006 Vice President van de rechtbank Amsterdam; 

- Vice-president mr. P.M. Knaapen van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 


- Mr. J.E.H.R. Vluggen, Kaalheidersteenweg 138 te 6467 AE Kerkrade; 

- Dhr. R. Wiegers, IBR Consult B.V., De Giesel 14 te 6081 PH Haelen; 

- Mw. mr. M.C. Kessely, DAS Rechtsbijstand, Karspeldreef 15 te 1102 BB te Amsterdam; 

- Mr. H.E.C.A. Vlasman, Advocatenkantoor Vlasman B.V., Krommepad 5H te 1251 HP Laren; 

- De hoofdofficier van justitie. mr. B.W. Streefland van het arrondissementsparket Alkmaar; 

- De hoofdofficier van justitie mr. G.W. van der Burg bij het Parket ’s-Hertogenbosch; 

- De heer A. van Zanten, kwaliteitscoördinator van de politie te Alkmaar; 

- Drs. M.H.M. Spaas, Rodenrijstraat 18D, 3037 NG Rotterdam; 

- Ir. D. den Ouden van AVR Holding / AVR-Bedrijven; 

- gerechtsdeurwaarder E.A.C. Lesterhuis van Stalman Gerechtsdeurwaarders te ’s- 

Hertogenbosch; 

- CDA minister-president J.P Balkenende van de Staat der Nederlanden; 

© 30

- De gehele politieke partij CDA; 

- Alle overige betrokken personen; 

Ondanks toezegging van griffier T. De Paula Lopes dat dit beklag door het Gerechtshof Den Haag 

binnen 4 maanden zou zijn afgehandeld is het tot op heden (4 jaar later) nog steeds niet in 

behandeling genomen. Wat er wel gebeurde is dat advocaat Eric Kuijpers jegens A.M.L. van Rooij, het 

Ecologisch Kennis Centrum B.V., Rob Brockhus, de Sociale Databank en vele anderen al jarenlang 

zware misdrijven pleegt. Voor bewijs lees de volgende hieronder ingelaste e-mails en stukken, waarin 

u kunt lezen dat advocaat Eric Kuijpers in samenspanning met de gemeente Sint-Oedenrode en de 

rechtbank ’s-Hertogenbosch A.M.L. van Rooij, het Ecologisch Kennis Centrum B.V., Gerard Kucharek, 

Gerard Beukenveld, Rob Brockhus, Barry Vroomen, Wim Sweers, Wim Wolbrink, de Sociale 

Databank en vele anderen met de hulp van vele anderen met “knevelen” kapot wil maken: 

From: eric.kuijpers@kdk.nl 

To: dr.mtuk@orange.nl 

Sent: Thursday, October 02, 2008 10:32 PM 

Subject: extra bijlagen 

Beluister ook interview Zeevat/Van Rooij op Argusoog Radio 10-07-2008 

http://argusoog.punt.nl/ArgusRadio/ 

Bekijk ook conferentie Van Rooij SDNL rubriek TV en Video 

http://www.sdnl.nl/tv.html Ad van Rooij geeft persconferentie over massale 

corruptie in St-Oedenrode. Hij vreest voor zijn leven. Hierin wordt de gemeente Sint- 

Oedenrode en haar ambtenaren belasterd (o.a. "de meest corrupte gemeente ter 

wereld"). Ik houd mij desgewenst aanbevolen om voor de 

gemeente op te treden. 

TEL. 071-5249265 FAX 071-5661986 E-MAIL INFO@KDK.NL INTERNET WWW.KDK.NL 

POSTBUS 628 2300 AP LEIDEN GEBOUW KEY-POINT 2 SCHIPHOLWEG 103 LEIDEN 

___________________________________________________________________________ 

De inhoud van dit e-mailbericht en de eventueel daarbij behorende bijlagen is 

persoonlijk gericht aan en uitsluitend bestemd voor de geadresseerde(n). Dit emailbericht 

en/of de eventueel daarbij behorende bijlagen kan krachtens een wettelijk 

beroepsgeheim geprivilegieerde gegevens en/of gegevens met betrekking tot derden 

bevatten. Ieder die kennis neemt van de inhoud van dit e-mailbericht en/of van de 

eventueel daarbij behorende bijlagen en niet (één van de) geadresseerde(n) is, noch 

bevoegd is dit e-mailbericht en/of de eventueel daarbij behorende bijlagen namens 

geadresseerde(n) te ontvangen, wordt verzocht de afzender(s) onmiddellijk op de 

hoogte te stellen van de ontvangst. Elk gebruik van de inhoud van dit e-mailbericht 

en/of van de daarbij behorende bijlagen door anderen dan de geadresseerde(n) kan 

onrechtmatig zijn jegens de afzender en/of jegens derden en onder meer tot een 

schadevergoedingsplicht aanleiding geven. De abusievelijke ontvanger(s) van dit emailbericht 

en de eventueel daarbij behorende bijlagen wordt verzocht dit e-mailbericht 

en de eventueel daarbij behorende bijlagen direct te vernietigen (wissen). 

© 31

21 bijlagen — Alle bijlagen downloaden Alle afbeeldingen weergeven 

Outlook.bmp 

71 kB Weergeven Downloaden 

070629_0.jpg 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 

125 kB Weergeven Downloaden 

080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080710_0.doc 


080916_0.doc 


© 32

In ondergenoemde e-mail van 19 september 2008 (6.59 PM) van Advocaat Eric Kuijpers aan Bureau 

Praedium B.V. kunt u lezen hoe zij in samenspanning met Bureau Praedium B.V. Ad van Rooij met 

“knevelen” kapot maken: 

From: eric.kuijpers@kdk.nl 

To: info@bureaupraedium.nl 

Sent: Friday, September 19, 2008 6:59 PM 

Subject: A.M.L. van Rooij 

Geachte dames en heren, 

Via derden vernamen wij dat Bureau Praedium B.V. destijds een kort geding zou 

aanspannen tegen ing. A.M.L. van Rooij en Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

We verzamelen bewijsmateriaal over de achtergronden van internetbandiet Van Rooij in 

verband met een aan te spannen kort geding wegens een laster- en terreurcampagne 

door Van Rooij c.s. 

Het wordt zeer op prijs gesteld indien u het procesdossier (sommaties, dagvaarding, 

produkties, pleitnota's, vonnis, deurwaardersexploten) zou willen toezenden. 

Uw kopieerkosten worden vergoed. 

Met vriendelijke groet, 

mr. H.F.C. Kuijpers 

advocaat 

TEL. 071-5249265 FAX 071-5661986 E-MAIL INFO@KDK.NL INTERNET WWW.KDK.NL 

POSTBUS 628 2300 AP LEIDEN GEBOUW KEY-POINT 2 SCHIPHOLWEG 103 LEIDEN 

De inhoud van dit e-mailbericht en de eventueel daarbij behorende bijlagen is 

persoonlijk gericht aan en uitsluitend bestemd voor de geadresseerde(n). Dit emailbericht 

en/of de eventueel daarbij behorende bijlagen kan krachtens een wettelijk 

beroepsgeheim geprivilegieerde gegevens en/of gegevens met betrekking tot derden 

bevatten. Ieder die kennis neemt van de inhoud van dit e-mailbericht en/of van de 

eventueel daarbij behorende bijlagen en niet (één van de) geadresseerde(n) is, noch 

bevoegd is dit e-mailbericht en/of de eventueel daarbij behorende bijlagen namens 

geadresseerde(n) te ontvangen, wordt verzocht de afzender(s) onmiddellijk op de 

hoogte te stellen van de ontvangst. Elk gebruik van de inhoud van dit e-mailbericht 

en/of van de daarbij behorende bijlagen door anderen dan de geadresseerde(n) kan 

onrechtmatig zijn jegens de afzender en/of jegens derden en onder meer tot een 

schadevergoedingsplicht aanleiding geven. De abusievelijke ontvanger(s) van dit emailbericht 

en de eventueel daarbij behorende bijlagen wordt verzocht dit e-mailbericht 

en de eventueel daarbij behorende bijlagen direct te vernietigen (wissen). 

© 33

Het is hierbij goed te weten dat Bureau Praedium B.V. alle benodigde aanvragen voor Camping en 

Pensionstal ‘Dommeldal’ heeft gedaan bij de gemeente Sint-Oedenrode waarvoor vanuit Camping en 

Pensionstal ‘Dommeldal’ vele duizenden euro’s aan Bureau Premium B.V. zijn betaald. 

Kort na deze e-mail kreeg Bureau Praedium B.V. heel veel werk van de gemeente Sint-Oedenrode om 

onder andere op een meest corrupte wijze in Nijnsel in samenspanning met burgemeester P.M. Maas 

(CDA) en wethouders van Sint-Oedenrode in strijd met het bestemmingsplan Buitengebied 1997 een 

landschapscamping gerealiseerd te krijgen. Dit is misdaad te top, waarvan ook de rechtbank 

’s-Hertogenbosch (rechter mr. B.C.W. Geurtsen van Eeden, voormalig CDA raadslid van Houten) 

onderdeel uitmaakt. Voor bewijs lees het volgende artikel over deze Eric Kuijpers in het Echte Nieuws 

van 29 juni 2008 (http://www.hetechtenieuws.org/2008-06-29.php) 

Worden klokkenluiders op 

sdnl.nl weggezet als terroristen? 

Door Nel de Best en Henk Niggebrugge 

DEN BOSCH - Rob Brockhus van de Sociale Databank en advocaten 

mrs. Kuijpers en Harff hebben vrijdag 27 juni j.l. beiden hun pleidooi 

gehouden in de rechtbank van Den Bosch. Het ging in hoofdzaak om 

het niet vooraf vragen van weerwoord bij de publicatie van een video. 

Maar wat doen al die andere stukken dan in die enorme map? (Zie 

"rechtbank verslag" op leugens.nl) 

Er was veel publiek in de rechtszaal aanwezig, w.o.: Peter Olsthoorn van 

leugens.nl, Gertjan van Beijnum van Kleintje Muurkrant , Gerard 

Kucharek, en klokkenluider Van Rooij. 

STUKKEN NIETS MET ZAAK TE MAKEN 

Voorzitter was rechter mr. B.C.W. Geurtsen van Eeden. Na de zitting heeft 

Ad van Rooij samen met Rob Brockhus alle openbare stukken ingezien. 

Toen bleek, dat er stukken aan het dossier zijn toegevoegd, die helemaal 

niets met deze hele zaak te maken hebben. Dhr. Kuijpers heeft velen 

betrokken in zijn zaak zonder deze mensen vooraf daarvoor toestemming te 

vragen, zoals dhr. Beukenveld, Karel de Werd, Arnold van der Voort, 

Pamela Hemelrijk, Harry Teernstra, Ad van Rooij, e.a. 

Van Rooij zegt dat hem al eerder is overkomen dat stukken van hem 

zomaar waren toegevoegd aan een zaak van een ander waarin hij geen 

partij was. Volgens Van Rooij betrof het toen een, door rechter mr. B.C.W. 

Geurtsen van Eeden valselijk opgemaakt dossier. Van Rooij stelt: "Wat 

deze mr. B.C.W. Geurtsen van Eeden toen heeft gedaan, met een vonnis 

als kort geding, waarin ik ben ingemengd zonder daarin partij te zijn 

geweest als basis, gaat ze dit met die voorkennis weer doen met een vonnis 

in kort geding tegen de SDN waarin niet alleen ik maar vele anderen zijn 

ingemengd zonder dat ze daarin partij zijn geweest. Dit met de wetenschap 

dat die anderen betreffend vonnis in kort geding daarop nooit kunnen laten 

herzien op nieuwe feiten (nieuwe stukken) die niet zijn ingebracht. Enkel 

omdat ze geen partij zijn geweest en omdat dat vonnis dan gebruikt kan 

worden als basis om al die anderen te bestempelen als een criminele 

organisatie, zoals Al-Qaida, waarna justitie bij ons allen tegelijk kan 

binnenvallen. 

CRIMININELE/TERRORISTISCHE ORGANISATIE 

Herziening van dat vonnis in kort geding door al die anderen kan niet 

worden gedaan omdat die geen partij zijn, waarmee wij op grond van dat 

Worden klokkenluiders 

op de Sociale Databank 

Nederland (SDNL) 

weggezet als terroristen? 

Rob Brockhus van de 

Sociale Databank 

Nederland betreedt de 

rechtbank van Den 

Bosch. 

Zie hier een .wmv 

videoverslag (bron: 

sdnl.nl). 

© 34

onherroepelijke vonnis in kort geding een criminele organisatie blijven en wij 

allen kunnen worden opgepakt. De advocaten Kuijpers en Harff wisten dit al 

vooraf en hebben hun pleitnotitie daarop al geschikt gemaakt, luister maar 

naar de video." 

Tevens is er door mr. H.F.C. Kuijpers produktiestuk 7 (pdf) ingebracht, 

waarin staat dat Kucharek gedreigd zou hebben Al-Qaida op mensen af te 

sturen. 

Volgens Van Rooij is dat bij vonnis in kort geding onherroepelijk en schorst 

een hoger beroep daar niet op. Dat zou volgens Van Rooij betekenen dat 

justitie al deze, in de stukken ingebrachte personen kan oppakken en als 

terroristische organisatie achter de tralies kan zetten. Daarom is het volgens 

Van Rooij belangrijk om er met man en macht voor te zorgen dat dit kort 

geding vonnis er niet komt: 

ONTVANGEN STUKKEN 

Dit schrijft dhr. van Rooij per email aan dhr. Kuijpers, waarvan wij een cc 

hebben ontvangen: 

Aan: Mr. H.F.C. Kuijpers 

K.D.K. Advocaten 

Website: www.kdk.nl 

Geachte heer Kuijpers, 

Bijgevoegd vind u ons sommatieverzoek d.d. 27 juni 2008 (zie bijlage) De 

inhoud behoeft geen toelichting; 

In afwachting van uw beslissing daarop, binnen 48 uur na heden, verblijven 

wij; 


Voor deze, 

Ing. A.M.L. (Ad) van Rooij (directeur) 

Zie hier het sommatieverzoek (pdf) 

Zie hier de bijlage (pdf) 

Dit schrijft dhr. Beukeveld per email aan dhr. Kuijpers, waarvan wij een cc 

hebben ontvangen: 

Geachte heer Kuijpers, 

In de bijgevoegde brief treft u mijn eis aan de drie bijlagen die van mij zijn 

en die u ongevraagd en ongewild aan het dossier heeft toegevoegd, dat u 

tegen de Sociale Databank Nederland heeft opgesteld, te willen 

verwijderen. 

De inhoud van deze brief spreekt verder voor zich. 

De betreffende bijlagen heb ik bijgevoegd. 

Met vriendelijke groet, 

Dr G.J.J. Beukeveld 

Zie hier de bijgevoegde brief (word) 

Zie hier bijlage 1 (pdf) 



De 12 centimeter dikke 

aanklacht. 

Thuis bij dhr. van Rooij 

zijn alle stukken 

onderzocht. 

© 35

Dit schrijft dhr. Kucharek als laatste stuk in zijn brief aan dhr. Kuijpers, 

waarvan wij een cc hebben ontvangen: 

...Zoals u weet ben ik bij het uitblijven van het verwijderen van mijn brieven 

uit het dossier met nummer 08-239 van de rechtbank ’s-Hertogenbosch 

door u doelbewust en met kwade opzet door uw onrechtmatig handelen 

onbewust en onwetend in deze zaak beland met de bedoeling later juridisch 

jegens mij te kunnen optreden. Zie als voorbeeld ing. A.M.L van Rooij die u 

ook ongewild en ongevraagd in deze zaak heeft betrokken. Door dit 

onrechtmatig handelen heeft ondergetekende grote schade opgelopen, die 

wij bij u gaan verhalen, mocht u niet aan deze sommatie gehoor geven. 

Daarnaast doe ik hiervan aangifte bij de voorzitter van het college van 

procureurs-generaal en meld ondergetekende uw handelswijzen bij 

internationale instellingen. 

Met groet, 

G.H.Kucharek 

Strategos BV 

Zie hier de gehele brief aan dhr. Kuijpers (word) 

Zie hier de brief aan rechter mw. Geurtsen (word) 

Zie ook: 

Advocaten willen 50.299,95 euro van klokkenluider-site sdnl.nl 

Zie ook op leugens.nl : 

Uitvergrote ruzie? 

Kort geding Kuijpers/Harff versus Sociale Databank 

Mr Kuijpers: "Geen commentaar" 

Sociale Databank Nederland gedaagd 

WAAROM LEEST U HIER NIETS OVER IN DE REGULIERE MEDIA? 

Omdat deze media niet (meer) onafhankelijk zijn en structueel onderwerpen negeren die de integriteit en 

imago van multinationals, overheid en koningshuis zouden kunnen schaden en een positieve verandering in 

gang zouden kunnen zetten. Zie het verschil tussen de oude (reguliere) media en de nieuwe media via: 

www.oudemedia-nieuwemedia.nl 

Voor deze vorm van knevelen en zelfs terroristisch handelen staat 

levenslange gevangenisstraf, voor bewijs lees hieronder: 

De strafbare voorbereiding in het Nederlandse strafrecht is gecodificeerd in artikel 46 Wetboek van 

Strafrecht. [1] 

De strafbare voorbereiding in het Nederlandse strafrecht is gecodificeerd in artikel 46 Wetboek van 

Strafrecht. [1] 

1. Voorbereiding van een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een 

gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld is strafbaar, wanneer de dader 

opzettelijk voorwerpen, stoffen, informatiedragers, ruimten of vervoermiddelen 

bestemd tot het begaan van dat misdrijf verwerft, vervaardigt, invoert, doorvoert, 

uitvoert of voorhanden heeft. 

© 36

2. Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij 

voorbereiding met de helft verminderd. 

3. Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt 

gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste vijftien jaren. 

4. De bijkomende straffen zijn voor voorbereiding dezelfde als voor het voltooide 

misdrijf. 

5. Onder voorwerpen worden verstaan alle zaken en alle vermogensrechten. 

Deze bepaling is in de wet opgenomen nadat er veel kritiek was op het Grenswisselkantoor-arrest van 

de Hoge Raad in 1987. Ten tijde van dit arrest was het voorbereiden van een misdrijf niet strafbaar. In 

het GWK-arrest konden de twee daders niet vervolgd worden voor poging tot een gewapende 

bankoverval (afpersing, artikel 317 Sr), omdat het voornemen van de daders zich niet door een begin 

van uitvoering had geopenbaard. De twee mannen zaten in een gestolen auto met valse 

nummerborden te wachten op de komst van de eerste bankemployee. In de auto bevond zich een 

geladen dubbelloops jachtgeweer en een imitatie handvuurwapen, alsook handboeien, touw en tape 

om de bankemployee te knevelen. Ze droegen dubbele kleding en hadden pruiken bij zich. Al deze 

voorbereidingen waren voor de Hoge Raad onvoldoende om te concluderen tot een begin van 

uitvoering. De verdachten zaten nog in de auto te wachten op een geschikt moment toen de 

gewaarschuwde politie arriveerde. 

Mede door dit voorval heeft de wetgever conform art. 81 e.v. Grondwet het leerstuk van de strafbare 

voorbereiding in de Wetboek van Strafrecht gecodificeerd. 

De voorwaarden voor een strafbare voorbereiding zijn: 

1. voorbereiding van een misdrijf 

2. opzet (mogelijk in ieder voor: oogmerk, noodzakelijkheidsbewustzijn, voorwaardelijk opzet) 

3. voorbereidingshandelingen (verwerven, vervaardigen, invoeren, doorvoeren, uitvoeren of 

voorhanden hebben) 

4. voorbereidingsmiddelen (voorwerpen, stoffen, informatiedragers, ruimten of vervoermiddelen) 

5. bestemd tot het begaan van dat misdrijf (als onder voorwaarde 1) 

(Het vereiste van "kennelijke" bestemdheid is sinds 1 februari 2007 vervallen). 

In de zaak van Samir A is gebleken dat ook voorbereidingshandelingen die niet geschikt waren om 

een aanslag daadwerkelijk te kunnen plegen, toch tot vervolging kunnen leiden. Dit omdat in 

tegenstelling tot de strafbare poging, de voorbereidingsdaad niet slechts in objectieve zin moet 

worden bekeken. De intentie van de dader is hierin van doorslaggevende betekenis. 

Net als bij de strafbare poging heeft de verdachte de mogelijkheid om vrijwillig terug te treden (art. 46b 

Wetboek van Strafrecht) Het moet echter gaan om een spontane terugtred. Externe omstandigheden 

die ervoor zorgen dat de dader zijn voorbereidingshandelingen afbreekt valt niet onder de vrijwillige 

terugtred. 

Met wat voor zware criminelen de gemeente Sint-Oedenrode en de rechtbank ’s-Hertogenbosch 

(rechter mr. B.C.W. Geurtsen van Eeden, voormalig CDA raadslid van Houten) tegen Ad en Annelies 

van Rooij samenspannen maakt het volgende artikel over advocaat Eric Kuijpers in TROS opgelicht 

van 19 april 2011 glashelder. 

Advocaat Eric Kuijpers geschorst door onderzoek TROS 

opgelicht 

Redactie | apr 19, 2011 | 2 comments 

© 37

VIDEO – Mr. H.F.C. Kuijpers, advocaat bij KDK Advocatuur te Leiden, is op 4 april 2011 geschorst 

omdat hij onder meer wordt verdacht van oplichting en belangenverstrengeling. De politie doet op last 

van justitie een strafrechtelijk onderzoek naar Eric Kuijpers. De aanleiding is een onderzoek van 

TROS Opgelicht, zegt een woordvoerder van de Orde van Advocaten. Eerder was dezelfde advocaat 

in de media in het nieuws als “Rambo-advocaat” vanwege een dubieus visitekaartje, waarop de man 

volhangen met wapens (PDF) zichzelf aanprijsde met het credo: “Eerst schieten, dan praten” 

De Telegraaf schrijft op haar voorpagina van vandaag dat de advocaat, Eric Kuijpers, met een 

verborgen camera werd betrapt. Eric Kuijpers deed zich met pruik, plakbaard en donkere bril voor als 

Karel van der Linden (zie foto hierboven). In die vermomming probeerde hij mensen te ronselen om 

hun bankrekening ‘uit te lenen’ voor arme mensen zonder bankrekening. Onder de naam SOS 

Armoedebestrijding riep Kuijpers mensen op voor honderd euro per maand hun bankrekening ter 

beschikking te stellen. De rekening zou dan worden gebruikt voor mensen die door faillissement, 

echtscheiding of beslag geen rekening op hun naam hebben en dus geen salaris gestort krijgen. 

(Flyer) 

In 1998 werd door verzekeraar Nationale Nederlanden de advocaat ook al aangesproken op zijn 

oplichtingpraktijken (PDF). In de loop van de jaren deden een aantal mensen aangifte tegen Eric 

Kuipers wegens een scala aan strafbare feiten. Zo staat in procesverbaal 2001-009L47 -2 (PDF) van 

2001 te lezen: “Ik doe hierbij aangifte van belediging cq discriminatie tegen Hendricus Frederik 

Cornelis Kuijpers, geboren op 26 mei 1965 te Rotterdam, wonende Schultz van Hagenstraat 31l, 3062 

XJ te Rotterdam, beroep Advocaat” Partijen die de praktijken van Eric Kuijpers aan de kaak probeerde 

te stellen, werden inclusief hun hele familie en aanhang genadeloos aan de schandpaal genageld op 

diversen haatsites, waarbij de advocaat zijn privileges als advocaat misbruikte door bij registers 

informatie van deze mensen op te vragen. 

De advocaat heeft zich – net als partner in crime mr. D.A. Harff per 1 februari 2010 – inmiddels laten 

uitschrijven uit het advocatenregister. Daarmee voorkomt hij niet dat er verdere stappen tegen hem 

worden ondernomen. “We hadden al meerdere klachten over hem binnengehad toen TROS Opgelicht 

de beelden aan de Haagse deken liet zien“, zegt de woordvoerder van de Orde van Advocaten. De 

klachten worden nog door de tuchtrechter behandeld. Die kan besluiten de zaak door te sturen naar 

de strafrechter. 

Het openbaar ministerie in Den Haag bevestigd dat er los van de deken tegen Eric Kuijpers een 

strafrechtelijk onderzoek loopt aan de hand van een hele verzameling aangiften door de jaren heen in 

combinatie met de beelden van TROS Opgelicht. Eric Kuijpers is inmiddels door de politie verhoord en 

na een paar dagen voorarrest heengezonden, onder voorwaarden dat hij zich beschikbaar houdt. Zijn 

paspoort heeft hij moeten inleveren. Eric Kuijpers kan hoogstwaarschijnlijk nooit meer aan de slag als 

advocaat. 

© 38

HIER het advocatenduo Douglas Harff en Eric Kuijpers in actie in een rechtbank, waaraan groteske 

verwijten en insinuaties niet worden geschuwd. 

Het is hierbij goed te weten dat deze Douglas Harff en Eric Kuijpers zich sindsdien in België 

schuilhouden. 

(2010) Toen Ad van Rooij vervolgens in maart 2010 ging meedoen als lijsttrekker voor de politieke 

partij De Groenen in de gemeete Sint-Oedenrode, werden de levensbedreigingen, pogingen tot 

doodslag en gestapo-achtige binnenvallen op Ad van Rooij in opdracht van burgemeester Peter Maas 

(CDA) van Sint-Oedenrode zo heftig dat Ad van Rooij vanaf 22 april 2010 naar België heeft moeten 

vluchten en daar politiek asiel heeft moeten aanvragen om te voorkomen dat hij in navolging van Pim 

Fortuyn wordt gedood. Dit alles (al 2,5 jaar lang) zonder inkomen tegen dubbele woonlasten, 

gescheiden van vrouw, moeder en kinderen. De politieke doofpot in Nederland is zo ernstig dat na 

maar liefst 2,5 jaar daarover nog geen enkele reguliere Nederlandse media ook maar iets heeft 

geschreven of naar buiten heeft gebracht. Daarmee is feitelijk bewezen dat de Nederlandse 

(vergiftigings)politiek de reguliere media volledig in haar machtsgreep heeft. 

Om deze hierboven feitelijk onderbouwde gesubsidieerde massale vergiftiging van de wereldbevolking 

vanuit Nederland te kunnen blijven voortzetten om daarmee de aandeelhouders van met name 

Billiton/Shell (waaronder het Koninklijk Huis en de Staat der Nederlanden) met honderden miljarden 

euro’s onrechtmatig te verrijken via de Nederlandse houtimpregneerbedrijven als dekmantel, 

waaronder Gebr. van Aarle, Ollandseweg 159 te Sint-Oedenrode, is Dick Tommel (D66) vanaf 1 

januari 2000 tot op de dag van vandaag (reeds 12 jaar lang) voorzitter van het College voor de 

Toelating van Bestrijdingsmiddelen (CTB), wat heden het College voor de Toelating van 

gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) wordt genoemd 44). 

Voormalig minister-president Wim Kok (PvdA) en voormalig minister Jan Pronk (PvdA) moeten 

gedacht hebben we kunnen deze truc zoals in juni 1992 bij het "Rio de Janeiro protocol" nog wel een 

keer uithalen maar nu met 'groene stroom'. Onder de dekmantel van 'CO2 reductie' noemen wij dit 

sterk vergiftigd sloophout en rioolslib 'biomassa' voor de opwekking van 'groene stroom'. Onder leiding 

van voormalig (milieu)minister Jan Pronk (PvdA) is op 11 december 1997 het Kyoto-protocol tot stand 

gebracht en daarna ondertekend. Wij zorgen er vervolgens voor dat milieuorganisaties zoals 

Vereniging Milieudefensie, weer landelijke campagnes gaan voeren. Deze landelijke campagnes en 

de enorme publiciteit erover heeft in Nederland wederom geleid tot een rage. Iedereen moet groene 

stroom inkopen anders ben je verdacht. In werkelijkheid worden jaarlijks miljoenen kilogrammen 

levensgevaarlijke zware metalen zoals arseen en chroom VI, in sloophout en rioolslib verder 

verspreidt via uitstoot naar de lucht vanuit de kolengestookte elektriciteitscentrales en via het 

vrijkomende vliegas in de cement, beton en asfalt. Dit omdat men zware metalen niet kan verbranden. 

Onder de dekmantel van "CO2 reductie" is ook hier weer door voormalig minister van Economische 

zaken Annemarie Jorritsma-Lebbink (CDA) miljoenen guldens aan gemeenschapsgeld uitgegeven 

door terugbetaling de Regulerende Energie Belasting (REB) die in 1996 is ingevoerd. (voor bewijs lees: 

http://www.sdnl.nl/epon-3.htm) Uit die inhoud van valt op te maken dat dit alles in goede afstemming 

heeft plaats gevonden met de volgende personen, bedrijven, instellingen en organisaties: 

Landelijke politiek: 

Mw. Jorritsma (minister van EZ), 

N. van Hulst (Dir-Gen voor Energie), 

P.A. Scholten (Directeur-plv. Dir. Generaal energie, strategie en verbruik), 

B.J.M. Hanssen (directeur duurzame energie), 

H. Koenen (Hoofd duurzame energie), 

G. Dijk (duurzame energie), 

J. Weehuizen (Directeur electriciteit), 

Hermans (Hoofd electriciteit), 

H.A.P.M. Pont (Dir. Gen. VROM), 

J. Lenstra (VROM), B. van Engelenburg (VROM), 

L.J. Brinkhorst (minister LNV), 

C.J. Kalden (Dir.Generaal LNV), 

W. de Wit (directeur LNV), 

G. Westenbrink (LNV), 

© 39

J. van Walsem (2e kamerlid D66), 

J.H. Klein Molenkamp (2e kamerlid VVD). 

Lokale politiek: 

C. de Waal (Ged. milieu prov Limburg), 

Tindemans (Ged. EZ prov Limburg), 

G.H.M. Driessen (Ged. Landbouw, prov Limburg), 

Heijmans (burgemeester Haelen). 

Milieubeweging: 

A. van de Biggelaar (stichting Natuur en Milieu), 

S. Schöne (Wereldnatuurfonds), 

H. Vijverberg (stichting Milieufederatie Limburg). 

Aandeelhouders: 

H. van Meegen (Vz, directie EPZ), 

H. van Droog (directeur EPZ), 

J.J. Verwer (Alg directeur EZH), 

L.M.J. van Halderen (Vz directie EPON), 

P. Koppen de Neve (directeur UNA). 

Instanties/bedrijven: 

E.J. Postmus (Gasunie), 

K. Dijkstra (Gasunie), 

P. Derks (Gasunie), 

H. Geijzers (Senter), 

J. Verhoef (Senter), 

P.A.M. van Luyt (NOVEM), 

K. Kwant (NOVEM), 

P. Stollwerk (NOVEM), 

C. van Leenders (NOVEM), 

Mathijssen (VNO-CNW), 

drs. L. Knegt (VNO-CNW), 

ir. M.P.H. Korten (VNO-CNW), 

de Jong (directeur, SHELL), 

J.A. Terning (SHELL), 

S. Mennes (SHELL), 

P.L. Zuiderveld (SHELL), 

Noud Janssen (AGRO), 

J. Hendriks (AGRO), 

ir. J. Koolen (LLTB), 

P. De Sampaio Nunes (directeur financiele ondersteuning Europese 

Commissie), 

C. Cleutinx (Europese Commissie), 

E. Millich (hoofd financiële ondersteuning Europese Commissie), 

C. Jones (Europese Commissie), 

P. Zegers (Nederlandse vertegenwoordiging Europese Commissie). 

Katalysatoren: 

P. Blok (InterEnergie), 

C.J.F. Böttcher (Böttcher), 

F.W. Saris (voorz. directie ECN), 

J.H.A. Kiel (ECN), 

© 40

A.C.G.M. Brogtrop (Directeur proj.bureau duurzame energie), 

Bultink A (Adviseur project bureau duurzame energie), 

R. Kalf (adviseur projectbureau duurzame energie). 

Zo’n 40-60 % van het bouw-en sloopafval bestaat uit (verweerd of overgeschilderd) geïmpregneerd 

hout en valt in de afvalfase visueel niet te onderscheiden van niet geïmpregneerd hout. Bij uitspraak 

no's F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, F03.98.0183 en 

F03.98.0184 van 19 augustus 1998 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State 

overeenkomstig het door de stichting Advisering Bestuursrechtspraak uitgebrachte onderzoeksrapport 

beslist dat het vrijkomende hout uit bouw-en sloopafval om die reden niet mag worden geshredderd 

(versnipperd) omdat daarmee gevaarlijk afval (het geïmpregneerde hout) wordt verdund met niet 

gevaarlijk afval. Deze uitspraak van 19 augustus 1998 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de 

Raad van State worden door alle Nederlandse gemeenten, met doodzwijgende instemming van de 

gehele Nederlandse regering al vanaf 1998 (13 jaar lang) overtreden. Alle Nederlandse gemeenten 

weigeren zoals bij asbest overeenkomstig haar bouwverordening en de daarin opgenomen Europese 

Afvalstoffenlijst (Eural) bij het verlenen van bouwen sloopvergunningen daarin voorschriften op te 

nemen (zoals bij asbest) dat het geïmpregneerde hout op de bouwen sloopplaats moet worden 

gescheiden van het niet geïmpregneerde hout en vanaf die sloopplaats als gevaarlijk afval moet 

worden verwijderd en verwerkt tegen de hoge kosten voor verwerking van gevaarlijk afval. 31) (zie 

ordner 1, tab 23). 

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft op 6 november 1998 beslist dat het bedrijf Gebr. van Aarle 

B.V., Ollandseweg 159 te Sint-Oedenrode overeenkomstig de hierboven beschreven wijze jaarlijks 

zo’n 7000 kg valselijk geëtiketteerd arseenzuur en 10.000 kg chroomtrioxide (chroom VI) met grote 

bedragen aan overheidssubsidie op een ongecontroleerde (indirecte) wijze in water, bodem en lucht 

mag brengen zonder de vereiste vergunningen in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan 

buitengebied en alle hierop betrekking hebbende wetten, Europese richtlijnen, Europese 

Verordeningen, bindende uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en 

het Europese Hof van Justitie. Met deze uitspraak d.d. 6 november 1998 heeft het Gerechtshof ’s- 

Hertogenbosch onherroepelijk beslist dat vanwege artikel 120 in de Grondwet daartegen in Nederland 

niet bestuursrechtelijk, civielrechtelijk en/of strafrechtelijk kan worden opgetreden. Dit betekent dat het 

Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen (nu geregeld in artikel 225 EG- 

Verdrag) bevoegd is in eerste aanleg hiervan kennis te nemen 19) 

Omdat houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle vanuit zijn stoomfixatieproces ook valselijk geëtiketteerd 

kankerverwekkend arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI) via de lucht loosde zonder een 

daarvoor vereiste Wvo-vergunning van het waterschap De Dommel is deze zaak C-231/97 op 29 

september 1999 voor geweest bij het Europese Hof van Justitie (Zesde Kamer). Het Europese Hof 

heeft daarin beslist dat voor deze lozingen via de lucht een lozingsvergunning van het Waterschap De 

Dommel is vereist. Ondanks deze wetenschap mocht het bedrijf Gebr. van Aarle van het dagelijks 

bestuur van het waterschap De Dommel vanaf 28 september 1999 doorgaan met het vergiftigen van 

de omgevingslucht en het oppervlaktewater met het valselijk geëtiketteerd kankerverwekkend 

arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI) zonder een daarvoor vereiste Wvo-vergunning in strijd met 

het op 29 september 1999 door het Europese Hof van Justitie (Zesde Kamer) gewezen arrest. Dit 

betekent dat het Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen (nu geregeld in 

artikel 225 EG-Verdrag) bevoegd is in eerste aanleg hiervan kennis te nemen 19) 

Bij brief d.d. 28 januari 1999 (kenmerk: 19990111511) heeft R.F. Zeeuwen (na daarover op 7 januari 

1999 telefonisch overleg te hebben gepleegd met mr. R.R. Joesoef Djamil) namens het College van 

procureurs-Generaal beslist het bedrijf Gebr. van Aarle, Ollandseweg 159 te Sint-Oedenrode, mag 

doorgaan met het plegen van de hierboven feitelijk bewezen misdrijven in samenspanning met en ten 

diensten van het Koninklijk Huis en de Staat der Nederlanden. Dit met als gevolg dat samen met 

andere dekmantelbedrijven de Staat der Nederlanden daarmee vanaf 1999 groen licht heeft gegeven 

voor het vergiftigen van geheel Europa en de gehele wereld met miljoenen/miljarden kilogrammen 

uiterst giftige kankerverwekkende stoffen als valselijk geëtiketteerd arseenzuur en chroomtrioxide 

(chroom VI). Dit enkel en alleen om daarmee de grootaandeelhouders van Shell/Billiton (waaronder 

het Koninklijk huis en de Staat der Nederlanden) met honderden miljarden euro’s onrechtmatig te 

verrijken. Het ministerie van VROM weet dit al ruim 20 jaar lang, maar weigert deze tekortkomingen in 

© 41

de Bestrijdingsmiddelenwet te repareren met de voorkennis en wetenschap dat op grond van artikel 

120 in de Grondwet daartegen toch niet bestuursrechtelijke, civielrechtelijk en strafrechtelijk kan 

worden opgetreden. Dit betekent dat het Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese 

Gemeenschappen (nu geregeld in artikel 225 EG-Verdrag) bevoegd is in eerste aanleg hiervan kennis 

te nemen 19). 

Bij brief d.d. 24 februari 2000 (nr. 00M379324) heeft voormalig Minister-President W. Kok hierop 

letterlijk als volgt gereageerd aan het Ecologisch Kennis Centrum B.V. en aan A.M.L. van Rooij. 

“Geachte heer van Rooij; U zond naar mijn privé-adres een fax van 71 pagina´s. Ik 

verzoek u met klem dat niet meer te doen. http://www.hetechtenieuws.org/2008-09- 

04.php) De fax op mijn huisadres is echt bedoeld voor urgente zaken van groot belang. 

Uw faxen behoren daar niet toe. Inhoudelijk reageer ik niet meer op uw berichten. 

Reeds eerder heeft mijn ambtsvoorganger u geschreven dat dezerzijds niet meer zal 

worden gereageerd op uw post. Dat herhaal ik, en ik voeg daar dus nu ook het 

dringende verzoek aan toe om niet meer te faxen.” 

Hiermee heeft Minister-President W. Kok (PvdA) in navolging van zijn ambtsvoorganger drs. R.F.M. 

Lubbers op 24 februari 2000 niet alleen mijn grondrechten als Nederlands burger afgenomen maar 

ook de grondrechten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. waarvan A.M.L. van Rooij directeur is 

afgenomen (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php) 

In oktober 2001 is door oud-regeringsleiders de Club van Madrid opgericht en bestaat uit 70 

voormalige staatshoofden en regeringsleiders van 50 landen. De Club van Madrid heeft als 

belangrijkste doelstelling het versterken van wereldwijde democratie. De huidige voorzitter van de 

Club van Madrid is Wim Kok die van 1994 tot 2002 minister-president van Nederland was. De Club 

van Madrid kent op dit moment onder voorzitterschap van voormalig Minister-President W. Kok de 

volgende leden: 

1. Valdas Adamkus - voormalig president van Litouwen 

2. Esko Aho - voormalig premier van Finland 

3. Martti Ahtisaari - voormalig president van Finland 

4. Raúl Alfonsín - voormalig president van Argentinië 

5. Sadiq al-Mahdi - voormalig premier van Soedan 

6. Álvaro Arzú - voormalig president van Guatemala 

7. Patricio Aylwin - voormalig president van Chili 

8. José María Aznar - voormalig premier van Spanje 

9. Belisario Betancur - voormalig president van Colombia 

10. Carl Bildt - voormalig premier van Zweden 

11. Valdis Birkavs - voormalig premier van Letland 

12. Kjell Magne Bondevik - voormalig premier van Noorwegen 

13. Gro Harlem Brundtland - voormalig premier van Noorwegen 

14. Kim Campbell - voormalig premier van Canada 

15. Fernando Henrique Cardoso - voormalig president van Brazilië 

16. Aníbal Cavaco Silva - president van Portugal 

17. Joaquim Chissano - voormalig president van Mozambique 

18. Bill Clinton - voormalig president van de Verenigde Staten 

19. Jacques Delors - voormalig president van de Europese Commissie 

20. Filip Dimitrov - voormalig premier van Bulgarije 

21. Abdul Karim al-Iryani - voormalig premier van Jemen 

22. Leonel Fernández - president van de Dominicaanse Republiek 

23. José María Figueres Olsen - voormalig president van Costa Rica 

24. Vigdís Finnbogadóttir - voormalig president van IJsland 

25. Eduardo Frei Ruiz-Tagle - voormalig president van Chili 

26. César Gaviria - voormalig president van Colombia 

27. Felipe González Márquez - voormalig premier van Spanje 

28. Michail Gorbatsjov - voormalig president van de Sovjet-Unie 

29. Inder Kumar Gujral - voormalig premier van India 

30. António Guterres - voormalig premier van Portugal 

31. Václav Havel - voormalig president van Tsjecho Slowakije en de Tsjechische Republiek 

© 42

32. Osvaldo Hurtado - voormalig president van Ecuador 

33. Lionel Jospin - voormalig premier van Frankrijk 

34. Helmut Kohl - voormalig bondskanselier van Duitsland 

35. Wim Kok - voormalig premier van Nederland 

36. Alpha Oumar Konaré - voormalig president van Mali 

37. Milan Kučan - voormalig president van Slovenië 

38. Luis Alberto Lacalle - voormalig president van Uruguay 

39. Ricardo Lagos - voormalig president van Chili 

40. Zlatko Lagumdžija - voormalig premier van Bosnië & Herzegovina 

41. Hong Koo Lee - voormalig premier van Korea 

42. Sir John Major - voormalig premier van het Verenigd Koninkrijk 

43. António Mascarenhas Monteiro - voormalig president van Kaapverdië 

44. Sir Quett Ketumile Joni Masire - voormalig president van Botswana 

45. Tadeusz Mazowiecki - voormalig premier van Polen 

46. Rexhep Meidani - voormalig president van Albanië 

47. Benjamin Mkapa - president van de Verenigde Republiek Tanzania 

48. Anand Panyarachun - voormalig premier van Thailand 

49. Andrés Pastrana - voormalig president van Colombia 

50. Javier Pérez de Cuéllar - voormalig premier van Peru en voormalig Secretaris-Generaal van 

de Verenigde Naties 

51. Romano Prodi - voormalig president van de EC en premier van Italië 

52. Jorge Quiroga - voormalig president van Bolivia 

53. Fidel V. Ramos - voormalig president van de Filipijnen 

54. Poul Nyrup Rasmussen - voormalig premier van Denemarken 

55. Mary Robinson - voormalig president van Ierland 

56. Petre Roman - voormalig premier van Roemenië 

57. Jorge Sampaio - voormalig president van Portugal 

58. Gonzalo Sánchez de Lozada - voormalig president van Bolivia 

59. Julio María Sanguinetti - voormalig president van Uruguay 

60. Jenny Shipley - voormalig premier van Nieuw-Zeeland 

61. Mário Soares - voormalig president van Portugal 

62. Adolfo Suárez - voormalig premier van Spanje 

63. Hanna Suchocka - voormalig premier van Polen 

64. Cassam Uteem -voormalig president van de Republiek Mauritius 

65. Vaira Vīķe-Freiberga - voormalig president van Letland 

66. Ernesto Zedillo - voormalig president van Mexico 

67. Jerry John Rawlings - voormalig president van Ghana 

68. Guy Verhofstadt - voormalig premier van België 

Met vorenstaande bewijzen is feitelijk komen vast te staan dat Wim Kok zich al vanaf 1989 (Kabinet- 

Lubbers III) schuldig heeft gemaakt aan totalitaire oligarchie en zijn voorzitterschap van de Club van 

Madrid gebruikt om dat wereldwijd geregeld te krijgen. Dat is 100% het tegenovergestelde van een 

wereldwijde democratie wat de doelstelling is van de Club van Madrid. Op grond van dit feit kan Wim 

Kok geen moment langer voorzitter en/of lid blijven van de Club van Madrid. 

Het ministerie van VROM weet dit al ruim 20 jaar lang, maar weigert deze tekortkomingen in de 

Bestrijdingsmiddelenwet te repareren met de voorkennis en wetenschap dat op grond van artikel 120 

in de Grondwet daartegen toch niet bestuursrechtelijke, civielrechtelijk en strafrechtelijk kan worden 

opgetreden. Dit betekent dat het Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen (nu 

geregeld in artikel 225 EG-Verdrag) bevoegd is in eerste aanleg hiervan kennis te nemen. 

Op 26 april 2002 heeft de ministerraad het Landelijk Afvalbeheersplan 2002-2012 (hierna LAP) 

vastgesteld. Om dit LAP te handhaven is het team “Bestuurlijk Landelijk Overleg Milieuwethandhaving 

(BLOM)” opgericht dat bestaat uit: a) de minister van Volkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en 

Milieubeheer (voorz.); b) de Minister van Justitie; c) de minister van Verkeer en Waterstaat; d) de 

minister van Landbouw Natuurbeheer en Voedselkwaliteit; e) twee met handhavingstaken belaste 

gedeputeerden namens het Interprovinciaal Overleg; f). twee bestuurders namens de Vereniging van 

Nederlandse Gemeenten; g) een lid van het bestuur van de Unie van Waterschappen; h) de 

portefeuillehouder milieu van het College van procureurs-generaal; I) de Inspecteur-Generaal VROM. 

Op 21 mei 2006 bestond het BLOM uit de volgende leden. 

© 43

- Mevr. S.M. Dekker, minister van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer; 

- Dhr. drs. P.L.B.A. van Geel, staatssecretaris van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en 

Milieubeheer; 

- Dhr. mr. J.P.H. Donner, minister van Justitie; 

- Dhr. dr. C.P. Veerman, minister van Landbouw, Natuur en Voedselveiligheid; 

- Mevr. Drs. M.H. Schultz van Haegen-Maas Geesteranus, staatssecretaris van verkeer en 

waterstaat; 

- Dhr. mr. G.J.R. Wolters, namens de VROM-Inspectie; 

- Dhr. drs. P.H. Schoute, namens de Unie van Waterschappen; 

- Dhr. B. Koelewijn, burgemeester Rijssen-Holten, namens de Vereniging van Nederlandse 

Gemeenten; 

- Dhr. C.H.J. Lamers, burgemeester van Houten, namens de Vereniging van Nederlandse 

Gemeenten; 

- Dhr. mr. H.A.E. Uniken Venema, namens het Openbaar Ministerie, College van Procureursgeneraal; 

- Dhr. A. Moens, gedeputeerde provincie Noord-Holland, namens het Interprovinciaal overleg; 

- Mevr. Drs. J.M.P. Moons, gedeputeerde provincie Noord Brabant, namens het Interprovinciaal 

Overleg; 

Geïmpregneerd hout bevat in de afvalfase zo`n 2600 mg/kg arseen (arseenzuur) en zo`n 4800 mg/kg 

chroom VI (chroomtrioxide) en moet op grond van de Europese Afvalstoffenlijst (EURAL) als gevaarlijk 

Afval worden verwijderd en verwerkt, hetgeen in Nederland in de gemeentelijke bouwverordeningen 

staat voorgeschreven. Dit betekent dat bij het verlenen van bouwvergunningen en sloopvergunningen 

door alle burgemeesters en wethouders van alle Nederlandse gemeenten voorschriften moeten zijn 

opgenomen, waarbij het geïmpregneerde sloophout en afvalhout aan de bron (dus op de sloopplaats 

of bouwplaats) wordt gescheiden en gescheiden wordt gehouden. Betreffend geïmpregneerd 

afvalhout moet vervolgens overeenkomstig de EURAL door een erkende afvalverwerker (tegen zeer 

hoge kosten) als gevaarlijk afval worden verwijderd en verwerkt op een zodanige wijze dat betreffende 

grote hoeveelheden (tientallen miljoenen kilogrammen) volledig in water oplosbare arseen 

(arseenzuur) en chroom VI (chroomtrioxide) niet in de compartimenten water, bodem en lucht terecht 

kunnen komen. Ondanks deze voorkennis en wetenschap heeft de Nederlandse ministerraad op 26 

april 2002 het LAP vastgesteld waarin is beslist. 

1. dat alle colleges van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten hun eigen 

bouwverordening moeten overtreden; 

2. dat alle colleges van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten en alle 

gedeputeerde staten der Nederlandse provincies de Europese EURAL moeten overtreden; 

3. dat alle colleges van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten en alle 

gedeputeerde staten der Nederlandse provincies de door mij gewonnen onherroepelijke 

uitspraak no's F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, 

F03.98.0183 en F03.98.0184 van 19 augustus 1998 van de Afdeling bestuursrechtspraak van 

de Raad van State moeten overtreden en betreffend gevaarlijk afval moeten verdunnen om 

het vervolgens met miljarden euro`s aan Europese subsidie bij te stoken in de Nederlandse 

kolengestookte groene stroomcentrales, waarmee de tientallen miljoenen kilogrammen arseen 

(arseenzuur) en chroom VI (chroomtrioxide) via de lucht, dan wel via het vliegas en of 

bodemas via tijdelijk nieuwe producten als cement, asfalt, milieubeton, green bricks op een 

ongecontroleerde wijze in ons leefmilieu worden verspreid; 

4. dat alle dagelijkse besturen van de Nederlandse waterschappen en verantwoordelijk minister 

van Verkeer en Waterstaat het door mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in de zaak C- 

231/97 bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen moeten overtreden en via 

de lucht tientallen miljoenen kilogrammen arseen (arseenzuur), chroom VI, kwik en andere 

levensgevaarlijke zware metalen moeten lozen in het oppervlaktewater zonder een daarvoor 

vereiste Wvo-vergunning en zonder daarvoor zuiveringsheffing te betalen; 

5. dat de Nederlandse politie en justitie tegen bovengenoemde zware wetsovertredingen niet 

strafrechtelijk mogen optreden maar juist het tegenovergestelde moeten doen en juist 

strafrechtelijk moeten optreden tegen degenen die niet meewerken aan het plegen van 

bovengenoemde zware misdrijven, die vanuit Nederland binnen twee generaties nagenoeg de 

gehele wereld vergiftigen met onder meer honderden miljoenen kilogrammen volledig in water 

oplosbaar arseen (arseenzuur) en chroom VI (chroomtrioxide). 

© 44

Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat de door voormalige premier De Quay genoemde “Houbenclan” 

als gevolg van zijn grote vriendschap met het Koninklijk Huis de gehele Nederlandse regering, 

alle provinciale besturen, gemeentelijke besturen en andere lokale besturen, als wel het gehele 

justitiële en politie apparaat volledig in haar macht heeft en Europa (maar ook de wereld) enkel en 

alleen nog gered kan worden uit deze algehele vegiftigingscyclus vanuit een land buiten Nederland, 

dan wel vanuit de Europese Unie. Lidstaat Nederland heeft daarmee in zeer ernstige mate het EG- 

Verdrag overtreden. 

Juist om die reden heb ik vanuit het Ecologisch Kennis Centrum B.V. namens de Sociale Databank 

Nederland, Stichting Behoud Leefmilieu Buggenum en een 10-tal directe belanghebbenden op 29 mei 

2006 hierover een klacht ingediend bij de Commissie van de Europese Gemeenschappen t.a.v. de 

Secretaris Generaal. De inhoud van deze klacht kunt u lezen bij de Sociale Databank Nederland op 

internet (lees op: http://www.sdnl.nl/ekc-europese-commissie.htm). Ik verzoek u kennis te nemen van 

de inhoud, die inhoud hier als herhaald en ingelast te beschouwen en tevens aan u gericht. Bij brief 

van 11 juli 2007 (Brussel, 11.07.2006”D/55767) bericht Griffie Overheidssteun Martien Ben Kaida aan 

het Ecologisch Kennis Centrum B.V. letterlijk het volgende: 

“Betreft: CP150/06 – Treatment of impregnated waste wood, Geachte mevrouw, 

Geachte heer, Hierbij bevestigt het Directoraat-generaal voor Concurrentie u de goede 

ontvangst van uw brief van 29.05.2006, ref. SBN/SBL/290506/KL. Het Directoraatgeneraal 

voor Concurrentie zal niet nalaten de nodige onderzoekingen te verrichten om 

de door u verstrekte inlichtingen na te trekken. Zij zal u zo spoedig mogelijk in kennis 

stellen van het resultaat van dit onderzoek. Met de Meeste hoogachting, Martine Ben 

Kaida, Griffie Overheidssteun. COMP/A/35553- 11.07.2006-g4-ac.” 

Na dit bericht te hebben ontvangen met de toezegging dat hiernaar onder leiding van het Dictoraatgeneraal 

van de Europese gemeenschappen snel inhoudelijk onderzoek zou worden uitgevoerd kan ik 

u berichten dat het Ecologisch Kennis Centrum B.V., na maar liefst vijf jaar, de beloofde resultaten van 

dat onderzoek nog steeds niet heeft ontvangen. Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat de 

koninklijke Nederlandse “Houben-clan” zich ook volledig heeft weten te infiltreren binnen de 

Commissie van de Europese Gemeenschappen, hetgeen zeer ernstig te noemen is. Gelukkig is de 

Nederlandse premier J.P. Balkenende (CDA) niet de nieuwe president van Europa geworden want 

dan waren de (chemische) rampen voor de gehele Europese bevolking en vanuit Europa voor de 

gehele wereldbevolking niet te overzien geweest. Als feitelijk bewijs daarvoor vindt u bijgevoegd de 

brief d.d. 26 augustus 2008 Kenmerk: 3370579) daarover van voormalig Minister-President Jan Peter 

Balkenende (CDA) aan A.M.L. van Rooij. Daarin staat letterlijk het volgende geschreven (zie ordner 

1, tab 25): 

“Geachte heer van Rooij; Uw zeer omvangrijke dossier, gedateerd op 28 juli 2008, heb 

ik ontvangen. Hierin hebt u verschillende verzoeken. Ik kan u mededelen dat ik niet op 

deze verzoeken inga. Uit uw dossier blijkt dat u vele jaren correspondeert met 

verschillende overheidsinstanties. Mijn ambtsvoorgangers hebben u laten weten niet 

meer op uw brieven te zullen reageren. Hier sluit ik mij bij aan. ” 

Hiermee heeft Minister-President Jan Peter Balkenende (CDA), een persoonlijk goede vriend van 

burgemeester Peter Maas (CDA) van Sint-Oedenrode, mijn grondrechten als Nederlands burger 

afgenomen (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php). 

Op 2 mei 2002 laat ik aan Pim Fortuyn per fax letterlijk de volgende aangetekende brief toekomen: 

Aan: P. Fortuyn, 

G.W. Burgerplein 11, 

3021 AT Rotterdam. 

Ons kenmerk: PF/03052/br. 

Sint Oedenrode, 3 mei 2002. 

© 45

Geachte heer Fortuyn, 

Zeer geschokt ben ik over de wijze waarop Wim Kok, Frits Bolkestein, de PvdA, etc, u 

persoonlijk beschuldigen. U spreekt namelijk de waarheid. 

Wim Kok (PvdA), Jan Pronk (PvdA), A. Kosto (PvdA), Tjeenk Willink (PvdA), etc. hebben 

met de hulp van dit paarse kabinet de gehele politiek, de gehele rechterlijke macht en 

het gehele O.M. corrupt gemaakt en ons gehele land vergiftigd met uiterst giftige 

kankerverwekkende stoffen. Dit alles met misbruik van grote bedragen aan 

gemeenschapsgeld (subsidie) onder de dekmantels als ecologisch, milieuvriendelijk, 

biomassa, groene stroom, duurzaam, CO2-reductie, KOMO-keur, milieubeton, 

secundaire brandstof, hergebruik, Rio de Janeiro protocol en Kyoto-protocol. 

Dit alles heeft zich in gang gezet vanuit kabinet Lubbers III, waarin Wim Kok minister 

van Financiën was, en Jan Pronk minister van Ontwikkelingssamenwerking. Het zijn 

juist zij, de PvdA, maar ook de gesettelde CDA in Brabant en Limburg, die een groot 

gevaar vormen voor onze maatschappij en het leefbaar houden van ons land. De 

volgende bijgevoegde stukken maken dat volstrekt duidelijk: 

I. Mijn brief van 22 april 2002, kenmerk VROM/22042/vz, aan de minister van 

VROM, J.P. Pronk (PvdA). 

II. Mijn wrakingsverzoek d.d. 28 januari 2002, kenmerk: Bes/28012/wra, van A. 

Kosto aan de Raad van State (PvdA). 

III. Mijn brief d.d. 13 april 2001, kenmerk: TEK/13041/vz, aan de Voorzitter van de 

Tweede Kamer mw. J. van Nieuwenhoven, en haar antwoord daarop (PvdA). 

IV. Mijn klacht d.d. 24 februari 2002 aan de Nationale Ombudsman over Wim Kok 

(PvdA) en de reactie daarop van die Nationale Ombudsman. 

V. Mijn brief/persbericht d.d. 2 mei 2002 aan milieuwethouder E.H.G.J.M. 

Huijbregts van Sint Oedenrode (Oorzaak PvdA en CDA). 

VI. Mijn aangifte van 10 april 2002 van het plegen van valsheid in geschrift van de 

staatsraden R. Cleton, dr. J.C.K.W. Bartel, mr. R.J. Hoekstra en mr. P. van Dijk, 

incl. krantenartikelen. (Oorzaak Tjeenk Willink PvdA en voorheen Scholten 

CDA). 

Ik wil u vragen deze stukken met bijlagen goed te bekijken. 

Hierbij geef ik u toestemming om alle stukken te gebruiken in uw strijd tegen de huidige 

criminele gesettelde politieke macht, polderdictatuur genaamd. 

Op mijn kennis en ervaring hierover kunt u rekenen, in geval u dat wenselijk acht. 

Gaarne ontvang ik uw reactie, Met vriendelijke groeten, Ecologisch Kennis Centrum 

B.V. 

voor deze, 

Ing. A.M.L. van Rooij, 

directeur. 

C.c. - René van den Oord (met dank aan hem). 

Vier dagen later op 6 mei 2002 wordt Pim Fortuyn vermoord. De aangetekende brief met 2 kilogram 

aan feitelijk bewijsmateriaal wordt 20 dagen later, nadat Pim Fortuyn is begraven, afgegeven op het 

adres van Pim Fortuyn. (voor feitelijke onderbouw lees: http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm). 

6 mei 2002: Pim Fortuyn wordt vermoord. In een officieel rapport staat geschreven dat er twee 

soorten munitie is gebruikt, te weten: 9 mm en 5.6 mm. Uit het pistool waar Volkert van der Graaf mee 

heeft geschoten kunnen geen twee verschillende soorten kogels zijn gekomen. Dat betekent dat er 

© 46

een tweede schutter geweest moet zijn (voor feitelijke onderbouw lees: 

http://www.deepjournal.com/p/2/a/nl/628.html). 

Op 11 mei 2002 wordt Pim Fortuyn begraven. 

Op 22 mei 2002 (20 dagen later) werden de door mij bij aangetekende brief op 2 mei 2002 verzonden 

bewijsstukken afgeleverd op het adres van Pim Fortuyn. 

Op 25 mei 2002 schrijft Jan van Egmond, journalist bij het Eindhovens dagblad, zonder hoor- en 

wederhoor te hebben toegepast, over mij letterlijk het volgende artikel in het Eindhovens Dagblad: 

“Vertrouwelijke gegevens Rooi in openbaarheid SINT-OEDENRODE - De 

aanmeldingslijst voor de opkoopregeling van agrarische bedrijven is een vertrouwelijk 

stuk. Het gaat immers over financiële en ook vaak emotionele zaken van privépersonen. 

Bij een ingezonden brief van het Ecologisch Kenniscentrum, het bureau van 

milieuactivist Ad van Rooi uit Sint-Oedenrode, zat die lijst als bijlage. Hoe heeft dit 

kunnen gebeuren? Het college van B en W van Rooi werd donderdag behoorlijk in 

verlegenheid gebracht door deze vraag van het nieuwe CDA-raadslid H. van den Berk. 

De lijst had vertrouwelijk ter inzage gelegen in de leeskamer van het gemeentehuis, 

waartoe alleen gemeenteraadsleden en bevoegde ambtenaren toegang hebben. 

Wethouder C. van Rossum kon het achterste van zijn tong niet laten zien. "De 

verleiding is natuurlijk groot om te gaan gissen, maar het enige antwoord dat ik kan 

geven is: we weten het niet." 

Het is hierbij goed te weten dat ik helemaal geen vertrouwelijke gegevens in de openbaarheid heb 

gebracht. Het betroffen openbare stukken waarvoor ik heb betaald en die ik niet aan de media had 

verstrekt. Hiermee is vast komen te staan dat CDA-raadslid H. van den Berk en het Eindhovens 

Dagblad beiden groot belang hadden dat ik (A.M.L. van Rooij) en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

direct na de moord op Pim Fortuyn in het Eindhovens Dagblad werden afgeschilderd als milieuactivist, 

vanwaar praktijken plaatsvinden gelijk aan die van Volkert van der Graaf (voor feitelijke onderbouw 

lees: http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm). Dat het CDA van CDA-raadslid H. van den Berg daar groot 

belang bij had kunt hierboven lezen (voor feitelijke onderbouw lees ook: 

http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php en http://www.hetechtenieuws.org/2009-11-07.php). 

Dat het Eindhovens Dagblad daar groot belang bij had kunt u eveneens hierboven lezen (voor 

feitelijke onderbouw lees ook: http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-11.php). Als waardering 

daarvoor volgde raadslid H. van den Berk (CDA) wethouder C. van Rossum (CDA) op om onder 

burgemeester P.M. Maas (CDA) te dienen als wethouder en 1e loco-burgemeester die ook milieu en 

ruimtelijke ordening in haar portefeuille heeft. 

Hoe ver Frank Houben (CDA) als kamerheer van koningin Beatrix en als persoonlijke getuige van het 

huwelijk van kroonprins Willem-Alexander met Maxima daarmee mag gaan zonder dat koningin 

Beatrix opstaat en zegt: “nu niet verder!” maken de volgende bewijzen glashelder: 

Ten tijde dat Frank Houben nog commissaris van de koningin van Noord-Brabant was heeft hij zelf 

geregeld dat de onnodige massale vergiftiging van de Nederlandse bevolking en vanuit Nederland de 

wereldbevolking met onder meer honderdduizenden kilogrammen volledig in water oplosbaar 

arseenzuur en chroomtrioxide ( chroom VI) via dekmantelbedrijven (als mijn buurman Gebr. van Aarle) 

“duurzaamheid” wordt genoemd, waarvoor hij stichting Telos in het leven heeft geroepen die in 2003 

aan hem de eerste “Frank Houben duurzaamheidsprijs” heeft uitgereikt, die vervolgens om de twee 

jaar aan personen worden uitgereikt die veel voor het milieu en de natuur hebben gedaan. In 2005 

heeft hij deze Frank Houben duurzaamheidsprijs uitgereikt aan Ger van den Oetenlaar (wethouder in 

Boxtel), in 2007 aan Rob de Vrind en in 2009 aan Ron Lodewijk (journalist Brabants Dagblad). Op 

deze wijze haalt hij kritische mensen van weleer in zijn kamp om onder de dekmantel van 

“duurzaamheid” letterlijk alles te vergiftigen met onder meer de volledig in water oplosbare meest 

kwalijke kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). 

Nederland kent twee Civiele Orden, die in het leven zijn geroepen om verdienstelijke personen te 

decoreren. Het zijn de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje-Nassau. Beide Orden 

hebben een eigen geschiedenis en karakter. Het Kapittel voor de Civiele Orden heeft als taak de 

© 47

decoratievoorstellen landelijk te toetsen aan het Ordereglement en vervolgens de 'minister die het 

aangaat' over de voorstellen te adviseren. Ook adviseert het Kapittel over de toekenning van de 

Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon. Sinds 1 november 2005 is mr. F.J.M. Houben hiervan 

voorzitter en mr. J.C. van Ingen secretaris. Dit betekent dat Frank Houben vanaf 1 november 2005 

daarmee de hoogste zeggingschap heeft gekregen aan welke personen op Koninginnedag een 

koninklijke onderscheiding krijgen. Het moge u duidelijk zijn dat dit nagenoeg allemaal mensen zullen 

zijn die voldoen aan zijn “duurzaamheidseisen” en daarmee behoren tot de “Houben-clan” zoals 

voormalig premier De Quay dat noemt. De gevolgen daarvan zullen desastreus zijn voor de gehele 

wereldbevolking. 

Met de voorkennis van bovengenoemde feitelijke en wettelijk informatie heeft voormalig minister Piet 

Hein Donner van Justitie (Kaninet-Balkenende II) op 1 juli 2004 onderhuids de actio popularis (het 

procesrecht voor éénieder) afgeschaft, zodat de 16,5 miljoen Nederlanders bestuursrechtelijk niet 

meer kunnen procederen tegen de hierboven door de Staat der Nederlanden gesubsidieerde massale 

vergiftiging met onder meer tientallen miljoenen kilogrammen valselijk geëtiketteerd arseenzuur en 

chroomtrioxide (chroom VI)(voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-07-22.php). 

Niemand beter als Piet Hein Donner wist dat als gevolg van het opnemen van artikel 120 in de 

Grondwet de Staat der Nederlanden, de Nederlandse Provincies, Gemeenten en Waterschappen naar 

eigen willekeur met bedrijven, bedrijfsverenigingen (waaronder de Vereniging van 

Houtimpregneerbedrijven in Nederland), stichtingen, (criminele) organisaties en/of natuurlijke 

personen convenanten kan afsluiten, verklaringen kan tekenen, overeenkomsten kan aangaan, 

afspraken kan maken (is de definitie van een verdrag) in strijd met alle wetten zonder dat dit door de 

rechter mag worden beoordeeld of getoetst. Daarmee zijn de Staat der Nederlanden, de Nederlandse 

Provincies, Gemeenten en Waterschappen samen met de door hen uitgezochte dekmantelbedrijven 

en/of dekmantelpersonen vanaf 1983 tot op heden een grote in collusie samenwerkende criminele 

organisatie waartegen de rechter bestuursrechtelijk, civielrechtelijk en strafrechtelijk niet kan optreden. 

Om de Staat der Nederlanden als gevolg van deze massale vergiftiging te vrijwaren voor toekomstige 

miljarden/triljoenen euro’s aan schadeclaims heeft voormalig minister Piet Hein Donner van Justitie 

onderhuids het “procesrecht voor eenieder” afgeschaft. Hiermee is de meest ernstige vorm van 

totalitaire oligarchie in opdracht van huidig minister Piet Hein Donner van Binnenlandse Zaken en 

Koninkrijksrelaties feitelijk bewezen. 

Op 22 november 2006 ging A.M.L. van Rooij meedoen aan de verkiezingen van de Tweede Kamer 

der Staten-Generaal voor Lijst 14. Volgens de bekende journalist Julius Vischjager liep mijn leven 

daardoor groot gevaar. Julius Vischjager is geboren in Amsterdam op 28 januari 1937, is al ruim dertig 

jaar journalist, hoofdredacteur, fotograaf, uitgever en enige medewerker van The Daily Invisible, voor 

zover bekend de enige handgeschreven krant ter wereld. Julius Vischjager heeft met zijn krant al bijna 

dertig jaar lang het unieke voorrecht dat hij tijdens de wekelijkse persconferentie van de ministerpresident 

de laatste vraag mag stellen, waarna de minister-president meestal zelf het vaak wat 

kolderieke antwoord in The Daily Invisible schrijft. Toen premier Balkenende de wekelijkse 

persconferentie van Nieuwspoort verplaatste naar het Ministerie van Algemene Zaken, is Julius 

Vischjager dit privilege tijdelijk afgenomen. Na vele protesten is het hem teruggegeven. Om te 

voorkomen dat Ad van Rooij hetzelfde lot zou ondergaan al Pim Fortuyn heeft hij van Ad van Rooij en 

Huib Poortman (nummer 1 op Lijst 14) en foto gemaakt voor het bronzen verzetsmonument 

'Ongebroken Verzet 1940-1945' in Rotterdam en daarover een artikel in zijn volgende “Daily Invisible” 

geschreven, waarvoor ik hem erg dankbaar ben. Om te voorkomen dat Lijst 14.in de Tweede Kamer 

kwam, is deze nieuwe politieke partij door de gesettelde media doodgezwegen. 

Direct daarna werden door mijn werkgever Philips Healthcare, waarvoor ik als safety manager 

werkzaam ben, allemaal rare dingen gedaan in een poging mij ‘geestesziek’ verklaard te krijgen. Ook 

Philips Healthcare wordt door de Staat der Nederlanden gebruikt als dekmantelbedrijf. Toen ik 

daarover vanuit mijn functie als Philips Safety Manager het verdiepingsonderzoek d.d. 10 maart 2007 

had geschreven met daarin de volgende conclusies en aanbevelingen was het hek van de dam 19). 

Conclusies en aanbevelingen: 

I. Leg dit verdiepingsonderzoekrapport, met bijbehorende bijlagen, onverwijld 

voor aan alle leden van het PMSN-bestuur van PMSN-Best en vraag om hun 

persoonlijke reactie daarop; 

© 48

II. Leg dit verdiepingsonderzoekrapport, met bijbehorende bijlagen, op een door 

het PMSN-bestuur te bepalen geschikte moment voor aan alle leden van de 

Ondernemingsraad van PMSN-Best (is wettelijk verplicht) en vraag om hun 

reactie daarop; 

III. Leg dit verdiepingsonderzoekrapport, met bijbehorende bijlagen, gezien de 

daarin genoemde ernstige feiten van grensoverschrijdende aard, onverwijld 

voor aan Philips President G. Kleisterlee van de Koninklijke Philips Electrionics 

N.V. die ook Voorzitter is van de Raad van Bestuur en de Groepsraad; 

IV. Draag er zorg voor dat hiervan onverwijld strafaangifte wordt gedaan bij de 

International Criminal Police (Interpol) daar hier sprake is van zware 

grensoverschrijdende organisatie criminaliteit waarvan niet alleen PMSN-Best 

maar ook alle andere ondernemingen van de Koninklijke Philips Electronics 

N.V. het slachtoffer zijn; 

V. Verbreek onverwijld alle kontakten met KEMA tot het moment de International 

Criminal Police (Interpol) het strafrechtelijk onderzoek naar aanleiding van 

bovengenoemde strafaangifte heeft afgerond. 

Uiteraard sta ik, als werknemer, te uwer beschikking voor nadere toelichting of uitleg 

hieromtrent die PMSN-Best maar ook de Koninkljike Philips Electronics N.V. van mij 

verlangt. 

In afwachting van uw spoedige beslissing op bovengenoemd 5-tal aanbevelingen, 

verblijf ik, 

Met vriendelijke groeten 

Ad van Rooij, Safety Manager 

Voormalig verantwoordelijk algemeen directeur Roel Fonville van Philips Healthcare heeft dit 

verdiepingsonderzoek d.d. 10 maart 2007 met bovengenoemde conclusies en aanbevelingen van zijn 

safety manager Van Rooij achtergehouden voor de meeste leden van het PMSN-bestuur en voor 

Philips President G. Kleisterlee van de Koninklijke Philips Electronics N.V. die ook voorzitter was van 

de Raad van Bestuur. De heer Roel Fonville (als verantwoordelijk directeur) heeft daarvan ook geen 

strafaangifte gedaan bij de International Criminal Police (interpol), terwijl de gepleegde strafbare feiten 

en grensoverschrijdende milieumisdrijven door zijn safety manager Van Rooij in betreffend 

verdiepingsonderzoek d.d. 10 maart 2007 feitelijk glashelder zijn onderbouwd. 

Onder druk van algemeen directeur Roel Fonville heeft Philips bedrijfsarts H. Mol van Achmea-Vitale 

Safety Manager Ad van Rooij , buiten zijn huisarts om, op 5 oktober 2007 met ingang van 24 

september 2007 voor 100% arbeidsongeschikt verklaard en op 5 oktober 2007 daarover letterlijk het 

volgende in het medische dossier van Ad van Rooij opgeschreven 19) 

Datum: 05-okt-2007 (BAA: Mol, H.) 

In het kader van een verzuim 

Subjectief: problemen rond functioneren, ervaart te weinig tijd, geen reactie op zijn 

verweer/ beslisboom denkt dat het komt door VG 87 iets met arseen en chroomtrioxide 

Objectief: blijft terugkomen op achterdochtige wijze soort complotten 

Plan: ik ervaar onvoldoende expertise advies extern expert wil dit niet advies nadenken 

anders conflict richtlijn toepassen eval 1 wek. 

Bij onherroepelijke beschikking d.d. 2 juli 2008 in zaaknummer: 55642-08/383 heeft kantonrechter mr. 

R.R.M. de Moor van de rechtbank ’s-Hertogenbosch hierover letterlijk het volgende beslist 45) 

Blz. 11 

“Door PMSN is ter zitting echter gesteld dat zij Van Rooij niet als arbeidsongeschikt 

beschouwd” 

© 49

Blz. 12 

“Uit het omvangrijke dossier dat door althans namens Van Rooij is overlegd en zijn 

optreden ter zitting, is de kantonrechter gebleken dat Van Rooij een zeer hoge 

betrokkenheid heeft bij PMSN en bij zijn takenpakket als Safety Manager. Daarnaast is 

Van Rooij een erg gedreven man in zaken die gezondheid en milieu aangaan.” 

Met deze uitspraak van kantonrechter mr. R.R.M. de Moor van de rechtbank ’s-Hertogenbosch is 

onherroepelijk beslist dat Philips safety manager Ad van Rooij nooit arbeidsongeschikt is geweest en 

vanwege zijn zeer hoge betrokkenheid bij Philips Medical Systems Nederland B.V. (PMSN) en bij zijn 

takenpakket als Safety Manager juist goed functioneert. Ondanks deze onherroepelijke beschikking 

van kantonrechter mr. R.R.M. de Moor weigert Philips bedrijfsarts H. Mol van Achmea-Vilale onder 

druk van huidig algemeen directeur van Philips Healthcare het medische dossier van A.M.L.. van Rooij 

daarop te schonen. Als gevolg daarvan kreeg A.M.L. van Rooij bij brief d.d. 12 mei 2009 van het UWV 

letterlijk het volgende bericht 46), 19): 

Geachte heer Van Rooij, 

Volgens onze informatie bent u al een tijd ziek en kunt u daardoor niet of maar 

gedeeltelijk werken. Als u twee jaar (104 weken) ziek bent, kunt u mogelijk een WIAuitkering 

krijgen. Dat kan alleen als u samen met uw werkgever voldoende heeft gedaan 

aan re-integratie. In deze brief leest u wat u kunt doen. 

Als gevolg daarvan kreeg niet Philips Healthcare maar Van Rooij Holding B.V. als werkgever van 

A.M.L van Rooij bij brief d.d. 12 mei 2009 van het UWV letterlijk het volgende bericht 47), 19) (zie 

ordner 3, achter tab 3): : 

Geachte heer/mevrouw, 

Uw werknemer, de heer A.M.L. van Rooij (BSN 0933.91.225), is volgens onze informatie 

al een tijd ziek en kan daardoor niet of maar gedeeltelijk werken. Als uw werknemer 

twee jaar (104 weken) door ziekte niet kan werken, kan hij mogelijk een WIA-uitkering 

krijgen. Dat kan alleen als u samen met uw werknemer voldoende heeft gedaan aan reintegratie. 

In deze brief hebben we op een rij gezet wat er van u als werkgever verwacht 

wordt. Uw werknemer heeft ook een brief ontvangen. 

Op deze wijze wordt Philips Safety Manager Ad van Rooij door de algemeen directeur van Philips 

Healthcare in strijd met bovengenoemde onherroepelijke beschikking d.d. 2 juli 2008 in zaaknummer: 

55642-08/383 van kantonrechter mr. R.R.M. de Moor van de rechtbank ’s-Hertogenbosch in 

samenspannende afstemming met het UWV en voormalig minister van Sociale Zaken en 

Werkgelegenheid Piet Hein Donner (CDA) vanaf 5 oktober 2007 tot op heden voor 100% 

arbeidsongeschikt gehouden zonder doorbetaling van salaris tijdens ziekte waartoe Philips op grond 

van de Ziektewet en haar eigen Philips CAO wettelijk verplicht is. 

Vanaf 5 maart 1998 werkt A.M.L.(Ad) van Rooij als werknemer: 

- voor 60% van zijn tijd voor werkgever Philips Medical Systems Nederland B.V. 

- voor 40% van zijn tijd voor werkgever Van Rooij Holding B.V. 

Zonder dat Van Rooij Holding B.V. als werkgever bij de Arbodienst Achmea-Vitale is aangesloten 

heeft Philips bedrijfsarts H. Mol van Achmea-Vitale door toedoen van de algemeen directeur Roel 

Fonville van Philips Healtcare A.M.L. van Rooij, buiten zijn huisarts om, als werknemer van Van Rooij 

Holding B.V. op 5 oktober 2007 met ingang van 24 september 2007 voor 100% arbeidsongeschikt 

verklaard. Ondanks bovengenoemde onherroepelijke beschikking d.d. 2 juli 2008 in zaaknummer: 

55642-08/383 van kantonrechter mr. R.R.M. de Moor van de rechtbank ’s-Hertogenbosch dat A.M.L. 

van Rooij juist goed functioneert als safety manager weigert de algemeen directeur van Philips 

Healthcare, ondanks vele verzoeken daarom, het medische dossier van A.M.L. van Rooij daarop te 

schonen. 

© 50

Als gevolg daarvan heeft Ad van Rooij ook vanuit Van Rooij Holding B.V. en het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. al vanaf 1 augustus 2008 geen enkele inkomsten meer en loopt Ad van Rooij en zijn 

vrouw Annelies vanaf die tijd onverzekerd rond. Dit heeft in opdracht van Philips Healthcare 

verzekeraar “IAK-Verzekeringen BV” weer diverse gerechtelijke procedures tot gevolg gehad. De 

totale schade als gevolg daarvan loopt tot op heden in de tientallen miljoenen euro’s. 

Als gevolg van de hierboven feitelijk bewezen totalitaire oligarchie is mijn advocaat E. Pasman te 

Amsterdam (ondanks haar eerdere toezegging dat te zullen regelen) niet in staat om mijn medisch 

dossier geschoond te krijgen overeenkomstig bovengenoemde onherroepelijke beschikking d.d. 2 juli 

2008 in zaaknummer: 55642-08/383. Voor haar pogingen daartoe heeft zij maar liefst € 6.545,00 euro 

en € 19.807,13 euro in rekening gebracht, zonder daadwerkelijk ook maar iets te hebben gedaan. Zij 

heeft op deze wijze in samenspraak met Philips daarmee maar liefst € 26.352,13 euro van A.M.L. van 

Rooij gestolen. 

Onder deze omstandigheden krijgen Ad en Annelies van Rooij en hun paardenhouderij met 

bijbehorende minicamping “Camping en Pensionstal Dommeldal” in opdracht van burgemeester Peter 

Maas (CDA) en Loco-burgemeester H.W.M.A. van de Berk (CDA) van Sint-Oedenrode al jarenlang te 

maken met de ene na de andere meest onrechtmatige, executoriale beslaglegging op eigendommen, 

dwangsomoplegging van totaal honderdduizenden euro’s en verzegeling van bedrijfsgebouwen met 

als doel letterlijk alles af te nemen van Ad en Annelies van Rooij en voor een appel en een ei te 

verkopen ten gunste van de hierboven feitelijk bewezen totalitaire oligarchie. Bijgevoegd vindt u de 

volgende recente bewijsstukken: 

- verzoek tot het nemen van een besluit d.d. 14 maart 2010 (kenmerk: C&P/140311/VZ) van 

A.M.L. van Rooij aan de Staat der Nederlanden t.a.v. minister Melanie Schultz van Haegen 

van Infrastructuur en Milieu. Hierop weigert minister Melanie Schultz van Haegen te beslissen. 

Het betreft hier een onrechtmatige afpersing van A.M.L. van Rooij van maar liefst € 11.859,81 

door de Staat der Nederlanden 48). 

- verzoek tot het nemen van een besluit d.d. 10 maart 2010 (kenmerk: C&P/100311/VZ) van 

A.M.L. van Rooij aan burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode. Hierop weigeren 

burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode te beslissen. Het betreft hier een 

onrechtmatige afpersing van A.M.L. van Rooij van maar liefst € 50.000,00 en € 8.859,00 door 

burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode, onrechtmatige verzegeling van de kamers 

en douches bij camping en pensionstal Dommeldal door burgemeester en wethouders van 

Sint-Oedenrode en onrechtmatige executoriale beslaglegging op alle onroerende goederen 

door burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode 49). 

- afpersingsbrief d.d. 7 juli 2011 voor maar liefst € 50,000,- van burgemeester en wethouders 

van Sint-Oedenrode; 

- afpersingsbrief d.d. 15 juli 2011 voor maar liefst € 50,000,- van burgemeester en wethoudrs 

van Sint-Oedenrode; 

- afpersingsbrief d.d. 6 juli 2011 voor maar liefst € 1.946,90 van advocaat mr. H.G.J. Jacobs te 

Waalre in opdracht van IAK-Verzekeringen B.V. te Eindhoven; 

- afpersingsbrief d.d. 29 april 2011 voor € 148,95 van het Centraal Justitieel Incassobureau; 

- afpersingsbrief d.d. 29 juni 2011 voor € 148,95 van het Centraal Justitieel Incassobureau; 

Voormalig minister Piet Hein Donner van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (thans vice-president 

van de Raad van State) weigert al maar liefst meer dan vier jaar een besluit te nemen overeenkomstig 

een door Ad van Rooij (Ecologisch Kennis Centrum B.V.) op 20 mei 2009 (nummer: 200807464/1/H3) 

gewonnen onherroepelijke uitspraak bij de Raad van State. Daarin heeft de Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State letterlijk het volgende beslist 50): 

2.10.2. Het besluit van 10 november 2008 is gebaseerd op de uitkomst van dat rapport 

van de GGZ. De methode, inhoud en uitkomsten van dat GGZ-onderzoek blijken niet uit 

het besluit. Evenmin maakt dat GGZ-rapport deel uit van de gedingstukken. Op verzoek 

van de Afdeling heeft de minister dat rapport alsnog overgelegd. Uit het rapport van de 

GGZ blijkt dat Search B.V. ter plaatse een onderzoek heeft verricht. Uit het rapport van 

het onderzoek van Search B.V. van 8 januari 2007 blijkt dat slechts het zand van de 

zandbak op de speelplaats van de school is onderzocht en dat van de houten palen wel 

een monster is genomen, maar dat dit niet is geanalyseerd. Verder heeft Search B.V. 

geadviseerd de onderzoeksresultaten aan GGD over te leggen, omdat deze instantie 

wellicht meer kan vertellen over de risico's. 

© 51

Nu het besluit is gebaseerd op de uitkomsten van een niet volledig onderzoek en daarin 

evenmin de opgestelde risico-inventarisatie en -evaluatie is betrokken, is het besluit in 

strijd met artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht niet zorgvuldig voorbereid en 

berust het in strijd met artikel 7:12 van die wet niet op een deugdelijke motivering. 

Het beroep slaagt. Het besluit dient te worden vernietigd. De minister dient een nieuw 

besluit te nemen met inachtneming van deze uitspraak. 

In betreffende opgestelde risico-inventarisatie en -evaluatie d.d. 8 februari 2007 staat letterlijk het 

volgende geschreven 51): . 

De zandbak waarin de kinderen spelen is omgeven met geïmpregneerde houten palen. 

Deze palen blijken geïmpregneerd te zijn met het bestrijdingsmiddel Celfix OX van 

Swaay Hout Schijndel met als toelatingsnummer: 11381 N. De toelatingsbeschikking 

van het CTB vindt u bijgevoegd (zie productie 3). Een liter van dit bestrijdingsmiddel 

weegt zo’n 1700 gram en bevat: 

- 591 g/l chroomtrioxide 

- 238 g/l koperoxide 

- ± 800 g/l andere onbekende zeer giftige, giftige, bijtende of schadelijke stoffen. 

Een kuub van dit geïmpregneerde hout bevat ten minste 8 kilogram bestrijdingsmiddel 

Celfix OX, hetgeen afhankelijk van het soort hout kan oplopen tot 25 kilogram per kuub. 

Niet alleen de zandbak is omgeven met geïmpregneerde houten palen. Ook het overige 

gedeelte van het schoolterrein waarbinnen de kinderen vertoeven staat vol met 

geïmpregneerde palen die zijn behandeld met het bestrijdingsmiddel Celfix OX, 

Chroomtrioxide (en hun zouten daarvan) zijn de meest kwalijke kankerverwekkende 

verbindingen die wij kennen. Er zijn 4- klassen aan kankerverwekkende stoffen. 

Chroomtrioxide valt in de zwaarste klasse, de klasse 1 van kankerverwekkende stoffen 

(zie productie 4). 

Chroomtrioxide is ook nog genotoxisch hetgeen inhoudt dat deze stof geen veilige 

drempel kent. Het eenmaal in je leven binnenkrijgen van één molecuul chroomtrioxide 

kan op termijn al kanker veroorzaken. 

Chroomtrioxide is ook nog verdacht reprotoxisch, hetgeen inhoudt dat het toxische 

effecten (o.a. impotentie, fertiliteitproblemen, menstruatiestoornissen, testiskanker) 

en/of toxische effecten op het geslacht via vrouwen en/of mannen (o.a. miskramen, 

ontwikkelingsstoornissen, doodgeboorte) en afwijkingen op het nageslacht als gevolg 

kunnen hebben (zie productie 5). 

Chroomtrioxide is ook een voortplanting giftige stof en kan schadelijk zijn via 

borstvoeding volgens de criteria van bijlage VI bij richtlijn nr. 67/548/EEG van de Raad 

van de Europese Gemeenschappen van 27 juni 1967 (zie productie 6). 

Ingevolge die Europese richtlijn moet chroomtrioxide ook nog worden geclassificeerd 

als categorie 1 en 2 mutageen, hetgeen minuscule veranderingen kan aanbrengen in 

het DNA-molecuul bij de mens (zie productie 7). 

Chroomtrioxide lost goed op in water en komt met regenwater mee uit het 

geïmpregneerde hout en kan het ons lichaam via een drietal routes binnendringen (zie 

productie 8). 

- via de lucht (ademhaling) 

- via de huid (aanraking) 

- via het maagdarmkanaal (besmet zand) 

en zijn daarom levensgevaarlijk. 

© 52

Voor spelende kinderen gaat het om dermale blootstelling via huidcontact met 

afveegbaar residu op de speeltoestellen en met verontreinigde grond onder 

speeltoestellen. En om orale blootstelling via ingestie van bodemdeeltjes en het 

aflikken van de handen. In opdracht van de VROM-inspectie is in 2004 hiernaar een 

risico onderzoek verricht, hetgeen is vastgelegd in het RIVM rapport 609021030/2004. 

Op blz. 182 en 183 van dat rapport staat geschreven dat de orale plus dermale 

blootstelling van kinderen zo hoog is dat het zelfs de maximaal toelaatbare 

Risiconiveau (MTR) waarde van chroom VI te boven gaat (zie productie 9). 

Benevens Chroomtrioxide bevat dit geïmpregneerde hout ook nog grote hoeveelheden 

andere onbekende zeer giftige, giftige, bijtende of schadelijke stoffen, waarvan de 

risico’s niet kunnen worden bepaald (zie productie 3). 

Gezien bovengenoemde ernstige risico’s met onomkeerbare nadelige 

gezondheidseffecten voor de kinderen wordt geadviseerd om het geïmpregneerde hout 

onmiddellijk te laten verwijderen en het te laten afvoeren als gevaarlijk afval. 

Tevens wordt geadviseerd een gericht PAGO-onderzoek naar betreffende chemische 

stoffen aan alle kinderen aan te bieden voor de nulmeting en dat periodiek (eens per 

jaar) te herhalen. 

Chroomtrioxide (chroom en chroomverbindingen) staat op bijlage I van de aanbeveling 

van de Commissie van 19/09/2003 betreffende de Europese lijst van beroepsziekten. 

Lidstaat Nederland moet uiterlijk op 31 december 2006 aan deze aanbeveling gevolg 

hebben gegeven. Alle kinderen van de school hebben als gevolg van het spelen op en 

nabij dit geïmpregneerde hout een niet geringe kans op het krijgen van 

beroepshuidaandoeningen, het krijgen van kanker, vruchtbaarheidsproblemen, 

nageslachtverminkingen, genetische afwijkingen e.d. op latere leeftijd. Ingevolge de 

Arbowet bent u verplicht om al deze kinderen via de bedrijfsarts van uw Arbodienst aan 

te melden bij het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). Geadviseerd wordt 

om dat dan ook te doen. 

Hoever minister Piet Hein Donner en zijn CDA gaan met het vergiftigen en uitroeien van onze 

kinderen maakt het artikel “Zaak gif(speel)hout: Beslissing gebaseerd op tot nu toe niet te vinden 

documenten” uit Het Echte Nieuws van 21 augustus 2010 glashelder 52). 

Toen Ad van Rooij in maart 2010 ging meedoen als lijsttrekker van De Groenen bij de laatste 

gemeenteraadsverkiezingen van Sint-Oedenrode werd hij in opdracht van burgemeester Peter Maas 

(CDA) van Sint-Oedenrode zodanig belemmerd en negatief in het nieuws gebracht in strijd met de 

waarheid dat De Groenen daardoor niet in de gemeenteraad zijn gekomen. 

Direct na deze gemeenteraadsverkiezingen kreeg Ad van Rooij door toedoen van en/of in opdracht 

van burgemeester Peter Maas (CDA) en Loco-burgemeester H.W.M.A. van de Berk (CDA) te maken 

met de meest ernstige terreur en Gestapo-achtige binnenvallen. Om als gevolg daarvan niet hetzelfde 

lot te ondergaan als Pim Fortuyn heb ik (Ad van Rooij) vanaf 22 april 2010 moeten vluchten naar 

België en daar politiek asiel moeten aanvragen bij Federaal minister Joelle Milquet, belast met het 

Migratie- en asielbeleid. Dit betekent dat Ad van Rooij door toedoen van de hierboven feitelijk 

bewezen totalitaire oligarchie, waarvan burgemeester Peter Maas (CDA) en Loco-burgemeester 

H.W.M.A. van de Berk (CDA) onderdeel uitmaken, al maar liefst 2,5 jaar gescheiden moet leven van 

zijn vrouw Annelies tegen dubbele hoge woonlasten. Daardoor heeft Ad van Rooij ook zijn 50 jaar 

acoliet zijn in de Room-Katholieke Sint Martinus kerk van Olland (gemeente Sint-Oedenrode) niet 

kunnen vieren. Bijgevoegd vindt u de asiel aanvraag d.d. 6 mei 2010 van A.M.L. van Rooij bij 

Federaal minister Joelle Milquet, belast met het Migratie- en asielbeleid 53) 

Door toedoen van burgemeester Peter Maas (CDA) en Loco-burgemeester H.W.M.A. van de Berk 

(CDA) heeft Ad van Rooij om die reden in maart 2011 niet als lijsttrekker kunnen meedoen voor zijn 

politieke partij De Groenen bij de verkiezingen van Provinciale Staten voor Noord-Brabant, waaruit ook 

de leden van de Eerste Kamer der Staten-Generaal worden gekozen. Op 2 maart 2011 heeft de 

politieke partij De Groenen, afdeling Sint-Oedenrode, bij plaatsvervangend voorzitter Jan Poelstra van 

© 53

het centraal stembureau tijdig formeel bezwaar aangetekend tegen (de uitslag van) de verkiezing van 

de leden van Provinciale Staten van 2 maart 2011 met het nadrukkelijke verzoek om dit bezwaarschrift 

in de zitting op 4 maart om 10:30 uur te behandelen en ondergetekende dat voorafgaande aan die 

zitting schriftelijk per e-mail te bevestigen. Aan dit nadrukkelijke verzoek heeft Jan Poelstra onder druk 

van voorzitter burgemeester Ton Rombouts (CDA) van de gemeente ’s-Hertogenbosch geen 

uitvoering gegeven. Daarmee heeft voorzitter Ton Rombouts (CDA), met stilzwijgende toestemming 

van verantwoordelijk minister J.P.H. Donner (CDA) van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, in 

zeer ernstige mate gehandeld in strijd met de Kieswet, de Grondwet, Richtlijn 93/109 EG, Richtlijn 

94/80 EG, het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag van Amsterdam. De politieke 

partij De Groenen, afdeling Sint-Oedenrode, heeft tegen deze weigering om te beschikken (fictief 

besluit) bij brief d.d. 8 maart 2011 tijdig bezwaar aangetekend bij het centraal stembureau van de 

provincie Noord-Brabant t.a.v. verantwoordelijk voorzitter Ton Rombouts (CDA). Tot op heden heeft 

voorzitter Ton Rombouts (CDA burgemeester van ’s-Hertogenbosch) daarop nog steeds niet beslist 

en daarmee het maximale wettelijke termijn met maanden overtreden. Dit betekent dat het Gerecht 

van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen (nu geregeld in artikel 225 EG-Verdrag) 

bevoegd is in eerste aanleg hiervan kennis te nemen 54) . 

Hoe extreem ver deze totalitaire oligarchie tegen Ad en Annelies van Rooij gaat maakt de inhoud van 

onze bijgevoegde strafaangifte d.d. 27 februari 2011 bij de hoofdofficier van justitie mr. G.W. van der 

Burg van het Landelijk Parket Rotterdam glashelder 55). Wij verzoeken u kennis te nemen van de 

inhoud, die inhoud hier als herhaald en ingelast te beschouwen en tevens aan u gericht. Heden na 

maar liefst 1,5 jaar hebben wij daarop nog geen enkele reactie mogen ontvangen, zelfs nog geen 

ontvangstbevestiging. 

Ook de Koninklijke Philips Electronics N.V., waaronder Philips Healthcare, wordt op deze wijze door 

het Koninklijk Huis en de Staat der Nederlanden gebruikt als dekmantelbedrijf om 

grensoverschrijdende mensen milieuvernietigende misdrijven te plegen. Voor de feitelijke 

onderbouwing daarvan vindt u hieronder bijgevoegd de vanuit mijn functie als safety manager van 

Philips Healthcare geschreven brief d.d. 17-juli-2008 aan Philips-President Gerard Kleisterlee (blz-1- 

15) (blz-16-30) (blz-31-43) met bijbehorend 35-tal tabs aan bijlagen (tab-1) (tab-2) (tab-3) (tab-4-1) 

(tab-4-2) (tab-4-3) (tab-5) (tab-6) (tab-7) (tab-8) (tab-9) (tab-10) (tab-11-1) (tab-11-2) (tab-11-3) 

(tab-12) (tab-13) (tab-14) (tab-15) (tab-16) (tab-17) (tab-18) (tab-19) (tab-20) (tab-21) (tab-22) (tab- 

23) (tab-24) (tab-25) (tab-26) (tab-27-1) (tab-27-2) (tab-27-3) (tab-27-4) (tab-27-5) (tab-28-1) (tab- 

28-2) (tab-29) (tab-30-1) (tab-30-2) (tab-30-3) (tab-30-4) (tab-30-5) (tab-31) (tab-32) (tab-33) (tab- 

34) (tab-35). Ik geef u hierbij het advies om deze brief d.d. 17-juli-2008 aan Philips-President Gerard 

Kleisterlee met bijbehorend 35-tabs aan bijlagen op papier uit te draaien en in een ordner te doen en 

daarna rustig te lezen. U hebt dan alle benodigde feitelijke en wettelijke bewijzen dat de Koninklijke 

Philips Electronics N.V. in opdracht van de Staat der Nederlanden de meest zware 

grensoverschrijdende milieumisdrijven moet plegen omwille van onrechtmatige verrijking van de 

grootaandeelhouders van Shell/Billiton, onder leiding van met name Jeroen van der Veer als 

voormalig Chief Executive van Royal Dutch Shell. 

Tot op de dag van vandaag heeft Philips-President Gerard Kleisterlee onder druk van de Staat der 

Nederlanden niet mogen reageren op bovengenoemde brief d.d. 17-juli-2008 van haar safety 

manager A.M.L. van Rooij. Wat daarvan de gevolgen zijn voor Philips Safety Manager A.M.L.(Ad) van 

Rooij (en zijn gezin) kunt u lezen in ons op 30 juni 2011 ingeleverde beklag d.d. 29 juni 2011 ex artikel 

12 tegen niet vervolging van onze aangifte d.d. 21 mei 2011 (kenmerk: AVR/EKC/210511/AG) dat 

door het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch in behandeling is genomen onder kenmerk K11/0264. Voor de 

inhoud van dit beklag verwijzen wij u naar de volgende link: 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/29-juni-2011-beklag-gerechtshof-den-bosch.pdf 

met daarin de geactiveerde links en deeplinks (waaronder TV-uitzendingen en lezingen) aan 

onderliggende feitelijke bewijsstukken. 

© 54

Ter onderbouwing van bovengenoemde “Philips Persinformatie” bekijk ook de volgende TVuitzendingen 

en lezingen van prof. criminoloog Frank Bovenkerk en Ad van Rooij. 

Ook Dat Nog uit 

1993 

Oplossing is NULoptie 

. 

Slepende zaak 

v. Rooij 

Vos zwijgt over 

kennis 

Valse Hickson 

rapport 

Hout niet 

versnipperen 

Oude stort niet 

erfbaar 

Geïmpregneerd 

hout 

Pikmeer-arrest moet 

weg 

Prof. F. Bovenkerk Ad van Rooij, Ecologisch Kennis Centrum, gaf 

persconferentie over conflict met werkgever Philips 

Bovenkerk: collusie 

Gezien de inhoud van bovengenoemd persinformatie met links en deeplinks aan feitelijke en wettelijke 

onderbouwing valt er voor Philips Healthcare in Nederland geen recht meer te behalen en heeft 

Philips Healthcare, namens deze safety manager A.M.L. van Rooij, de Staat der Nederlanden op 21 

juli 2011 voor Hof van Justitie van de Europese Unie gedaagd. 

Een kopie van deze “Philips Persinformatie” heeft haar Philips safety manager A.M.L. van Rooij laten 

toekomen aan de Philips persvoorlichters Nanda Huizing (nanda.huizing@philips.com), Eric Drent 

(eric.drent@philips.com), Saskia Maas (saskia.maas@philips.com), Joost Maltha 

(joost.maltha@philips.com) en Liesbeth De Smedt (liesbeth.de.smedt@philips.com) met het verzoek 

om het onverwijld door te sturen aan huidig voorzitter Jeroen van der Veer van de Raad van 

Commissarissen van Philips, voorheen (vanaf maart 2004 tot juli 2009) Chief Executive van Royal 

Dutch Shell. Na 1,5 jaar heeft ook Jeroen van der Veer daarop nog steeds niet gereageerd. 

© 55

Met het wijzigen van artikel 60 (1953) en het opnemen van het nieuwe artikel 120 (1983) in de 

Nederlandse Grondwet is in Nederland de Grondwet uitgeschakeld en mogen beslissingen van het 

vanaf 1945 voortgezette Hitler-Kabinet in Nederland niet worden getoetst door de rechter. Daarom 

beschikt Nederland ook niet over een Grondwettelijk Hof. 

Met het op 1 januari 2012 in werking treden van het nieuwe Benelux Verdrag vormen de landen 

België, Nederland en Luxemburg niet alleen een economische eenheid maar wordt er ook 

samengewerkt op het gebied duurzame ontwikkeling, justitie en Binnenlandse Zaken. De officiële 

benaming is daarmee verandert in Benelux-unie. 

Voordat dit nieuwe Benelux Verdrag op 1 januari 2012 in werking had mogen treden had het eerst 

moeten worden getoetst aan de Belgische Grondwet door het Belgische Grondwettelijke Hof. Dat is 

niet gebeurd, waartoe de Belgische federale regering alsnog Grondwettelijk verplicht is. 

Om die reden, gezien bovengenoemde feiten, hebben A.M.L. van Rooij (kandidaat nummer 47 op de 

lijst van de SOPN die meedoet aan de Tweede Kamerverkiezingen op 12 september 2012), Erik 

Verbeek, Ecologisch Kennis Centrum B.V. (Nederland) en No Cancer Foundation vzw (België) en de 

namens deze organisaties vertegenwoordigde rechtspersonen, wat feitelijk alle wereldbewoners zijn, 

de Staat der Nederlanden bij verzoekschrift d.d. 26 juli 2012 voor het Belgische Grondwettelijke Hof 

gedaagd. Betreffend verzoekschrift d.d. 26 juli 2012, met bijbehorende 2 bijlagen, vindt u hieronder 

ingelast in de volgende twee links: 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/26-juli-2012-rechtzaak-grondwettelijk-hof-belgie.pdf 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/26-juli-2012-bijlage-bij-verzoekschrift-grondwettelijk-hof-belgie.pdf 

Bovengenoemd verzoekschrift d.d. 26 juli 2012 aan het Belgische Grondwettelijke Hof bevat veel 

links en deeplinks aan onderbouwende feitelijke informatie wat onderdeel uitmaakt van dit 

verzoekschrift tot het nemen van een besluit vóór uiterlijk 20 augustus 2012. Om die reden laten wij 

u dit verzoekschrift ook per e-mail toekomen aan Informatiepunt@kiesraad.nl met het verzoek om de 

inhoud van bovengenoemde twee links en deeplinks hier als herhaald en ingelast te beschouwen. 

Bij brief d.d. 3 augustus 2012 heeft het Belgische Grondwettelijke Hof ons verzoekschrift d.d. 26 juli 

2012 in behandeling genomen onder rolnummer: 5464 met daarin letterlijk de volgende berichtgeving 

(zie productie A): 

3 augustus 2012 

Aan de heer A.M.L. van Rooij en de heer Erik Verbeek 

c/o No Cancer Foundation vzw, 

Paul Bellefroidlaan 16, 3500 Hasselt. 

PYD/is 

Geachten, 

In zake: het beroep tot vernietiging van het Verdrag tot herziening van het op 3 

februari 1958 gesloten Verdrag tot instelling van de Benelux Economische Unie, en 

Verklaring, gedaan te ’s-Gravenhage op 17 juni 2008 (‘’ Nieuw Benelux-Verdrag’’), 

ingediend door het “Ecologisch Kennis Centrum B.V.” en anderen. 

Rolnummer: 5464 

Ik heb de onder rubriek vermelde zaak goed ontvangen en ingeschreven onder nummer 

5464 van de rol. 

U zult vanzelfsprekend op de hoogte worden gehouden van het verder verloop van de 

rechtspleging. 

Met hoogachting. 

P.-Y. Dutilleux. 

© 56

Om die reden, gezien boven genoemde feiten, hebben A.M.L. van Rooij (kandidaat nummer 47 op de 

lijst van de SOPN die meedoet aan de Tweede Kamerverkiezingen op 12 september 2012), Erik 

Verbeek, Ecologisch Kennis Centrum B.V. (Nederland) en No Cancer Foundation vzw (België) en de 

namens deze organisaties vertegenwoordigde rechtspersonen, wat feitelijk alle wereldbewoners zijn, 

tegen deze zware grensoverschrijdende misdaad bij brief d.d. 5 juni 2012 ook een strafklacht 

ingediend bij het Openbaar Ministerie, federaal parket, te Brussel (België). Deze strafklacht d.d. 5 juni 

2012 vindt u hieronder ingelast in de volgende link: 

http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/5-juni-2012-strafaangifte-federaal-procureur-johan-delmulle.pdf 

Bovengenoemde strafklacht d.d. 5 juni 2012 is onder referte FD30.99.15-12 LP-mv door federaal 

magistraat Lieve Pellens in behandeling genomen en bij brief d.d. 24 juli 2012 schriftelijk bevestigd 

met daarin letterlijk de volgende berichtgeving (zie productie B). 


’t Achterom 9a, 5491 XD Sint-Oedenrode, Nederland 

Datum 24 juli 2012 

Mijn referte Uw referte 

FD30.99.15-12 LP-mv EV/050612/AG 

Betreft: Uw klacht dd. 5 juni 2012 

Geachte heren, 

In aansluiting op uw schrijven dd. 5 juni 2012, heb ik de eer u mede te delen dat ik 

heden, uw klacht heb overgemaakt aan het parket van de procureur des Konings te 

Hasselt. 

Met de meeste hoogachting. 

Lieve Pellens 

Federale magistraat 

Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat er tegen de Staat der Nederlanden onder referte: 

FD30.99.15-12 vanaf 24 juli 2012 ook een strafrechtelijk onderzoek loopt vanuit het Openbaar 

Ministerie, Federaal Parket, te Brussel (België). 

Ter onderbouwing van dit verzoekschrift tot het nemen van een besluit vindt verantwoordelijk minister 

Liesbeth Spies (CDA) van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de video van de nummer 39 

(Rob Brockhus) en nummer 47 (Ad van Rooij) op de SOPN-lijst over de Grondwettelijke positie van 

Nederland en de videoboodschap van Ad van Rooij vanuit Bokrijk (België). 

http://youtu.be/wr7a5RJaUho 

http://www.youtube.com/watch?v=1AN09RexqE0&feature=youtu.be 

Wij verzoeken u ook de inhoud van deze video’s hier als herhaald en ingelast te beschouwen: 

© 57

Voor het vanaf 13 mei 1945 niet meer bestaande Nederland zijn er ons inziens slechts drie 

mogelijkheden om uit deze problemen te komen, te weten: 

1 e Mogelijkheid 

Nederland wordt Duitsland, wat het Grondwettelijk na de tweede 

wereldoorlog had gemoeten. Duitsland beschikt wel over een 

Grondwettelijk Hof. Dit zullen met name de provincies Noord- 

Brabant, Limburg en Zeeuws Vlaanderen een groot probleem 

vinden omdat dat van oorsprong hetzelfde volk is als de Belgen. 


Het gedeelte van Nederland van boven de rivieren gaat naar 

Duitsland en het gedeelte van onder de rivieren gaat naar 

België. Duitsland en België beschikken over een Grondwettelijk 

Hof. 


Koningin Beatrix ontslaat de Nederlandse Raad van State, stelt 

een Grondwettelijk Hof in, ontslaat de Nederlandse regering, alle 

commissarissen van de koningin en alle burgemeesters en 

vormt het om tot een republiek met een gekozen president, 

gekozen commissarissen van de provincies en gekozen 

burgemeesters en benoemt Willem Alexander als haar 

troonopvolger zonder politieke zeggenschap en legt dit alles vast 

in een nieuwe Nederlandse Grondwet. 

Omdat Prinses Maxima nooit een Bilderberg Conferentie heeft bijgewoond dient ons inziens dit plaats 

te vinden onder haar voorzitterschap. No Cancer Foundation vzw en het Ecologisch kennis Centrum 

B.V. zullen Princes Maxima dan ook uitnodigen om naar België te komen om dat te bespreken. 

Dit verzoekschrift d.d. 15 augustus 2012 tot het nemen van een besluit vóór uiterlijk 20 augustus 

2012 aan verantwoordelijk minister Liesbeth Spies (CDA) van Binnenlandse Zaken en 

Koninkrijksrelaties zal als nader onderbouwing worden toegestuurd aan: 

- Belgisch Grondwettelijk Hof in de zaak met rolnummer: 5464 

- federaal magistraat Lieve Pellens, Openbaar Ministerie federaal parket, te Brussel (België) in 

de zaak met referte FD30.99.15-12 LP-mv 

Lopende ons in behandeling genomen verzoekschrift d.d. 26 juli 2012 bij het Belgische 

Grondwettelijke Hof, rolnummer: 5464, en het strafrechtelijk onderzoek tegen de Staat der 

Nederlanden van zware grensoverschrijdende misdaad door federaal magistraat Lieve Pellens, 

referte FD30.99.15-12 LP-mv, bent u als verantwoordelijk minister Liesbeth Spies (CDA) van 

Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties wettelijk verplicht om de tweede kamer verkiezingen van 

12 september 2012 daarvoor op te schorten tot na het moment: 

1. het Belgische Grondwettelijk Hof een beslissing heeft genomen in deze door onder meer 

A.M.L. van Rooij (direct belanghebbende) aangespannen rechtszaak d.d. 26 juli 2012, 

welke onder rolnummer: 5464 in behandeling is genomen en bij brief d.d. 3 augustus 2012 

schriftelijk is bevestigd; 


onderzoek vanuit het Belgische Openbaar Ministerie, Federaal Parket Brussel, op de 

aangifte d.d. 5 juni 2012 van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. door het Belgische Hof 

van Assisen arrest is gewezen. Dit omdat deze zware grensoverschrijdende misdaad 

vanuit Nederland naar België het gevolg is van het feit dat het Benelux-Verdrag niet is 

getoetst door het Belgische Grondwettelijke Hof. 

Wij verzoeken u dan ook om vóór uiterlijk 20 augustus 2012 bij besluit (art. 3:1 Awb) te hebben 

beslist de Tweede Kamer verkiezingen op 12 september 2012 niet doorgaan en voor onbepaalde tijd 

worden opgeschort. 

© 58

Behoudens uw beslissing van opschorting voor onbepaalde tijd van de Tweede Kamer verkiezingen 

vóór uiterlijk 20 augustus 2012 zal ook een zaak aanhangig worden gemaakt bij het Hof van Justitie 

van de Europese Unie vanwege overtreding van onderliggende Europese Richtlijnen 93/109 EG en 

94/80 EG. Ter onderbouwing daarvan zal een kopie van dit verzoekschrift tot het nemen van een 

besluit (art. 3:1 Awb) worden overlegd. 

In afwachting van uw besluit (art. 3:1 Awb) vóór uiterlijk 20 augustus 2012, verblijven wij; 

A.M.L. van Rooij 

Kandidaat nummer 47 op de lijst van de SOPN 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. No Cancer Foundation vzw 

Voor deze P/O voor deze 

Ing. A.M.L. van Rooij Ing. A.M.L. van Rooij 

Directeur als lid verbonden deskundige 

Bijlage. 

Dit wrakingsverzoek bevat de volgende producties aan bijlagen: 

- (productie A): brief d.d. 3 augustus 2012 van het Belgische Grondwettelijke Hof, rolnummer: 

5464, aan A.M.L van Rooij e.a. (1 blz.) 

- (productie B) brief d.d. 24 juli 2012, referte FD30.99.15-12 LP-mv, van het Openbaar 

Ministerie, federaal parket, te Brussel aan het Ecologisch Kennis Centrum B.V. (1 blz.) 

© 59

verzoekschrift 12-9-12

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?