27-feb-2012-strafaangifte-tegen-staat-der-nederlanden

Datum: 27 februari 2011 

Ons kenmerk: NCF/EKC/270211/AG 

Aantekenen 

Aan het Landelijk Parket Rotterdam 

T.a.v. mr. G.W. van der Brug 

Hoofdofficier van Justitie 

Posthumalaan 74, 3072 AG Rotterdam 

Betreft: 

- A.M.L. van Rooij, ’t Achterom 9, 5491 XD, Sint-Oedenrode; 

- A.M.L. van Rooij, als acoliet voor de RK Kerk H. Martinus Olland (Sint-Oedenrode); 

- J.E.M. van Rooij van Nunen, ’t Achterom 9a, 5491 XD, Sint-Oedenrode; 

- Camping en Pensionstal ‘Dommeldal’ (VOF), gevestigd op ’t Achterom 9-9a, 

5491 XD, Sint-Oedenrode; 

- Van Rooij Holding B.V., gevestigd op ’t Achterom 9a, 5491 XD, Sint-Oedenrode; 

- Ecologisch Kennis Centrum B.V., gevestigd op ’t Achterom 9a, 5491 XD, Sint-Oedenrode, 

- Philips Medical Systems Nederland B.V., namens deze safety manager A.M.L. van Rooij, 

Veenpluis 4-6, 5684 PC te Best: 

- Politieke partij De Groenen, namens deze A.M.L. van Rooij als lijsttrekker van De Groenen 

in Sint-Oedenrode, ’t Achterom 9, 5491 XD, Sint-Oedenrode, 

- Verbeek, Erik, Seovacki Put 43, KR-34550, Pakrac (Kroatie) 

- No Cancer Foundation, Paul Bellefroidlaan 16, 3500 Hasselt (België) 

Strafaangifte tegen: 

- de Raad van State met Vice-President H.D. Tjeenk Willink 

- de Staat der Nederlanden als rechtspersoon 

- Frank Houben (CDA), kamerheer en persoonlijke vriend van Koningin Beatrix; 

- alle huidige ministers in Kabinet-Rutte, waaronder met name Minister P.H. Donner (CDA) 

van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. 

- alle nog in leven zijnde ministers en staatsecretarissen vanaf kabinet De Quay (21 april 

1962) tot op heden Kabinet Rutte. 

- alle voormalige en huidige betrokken ministers, staatssecretarissen, vertegenwoordigers 

van VROM-inspectie, Unie van Waterschappen, Vereniging van de Nederlandse 

Gemeenten, Interprovinciaal Overleg, Openbaar Ministerie, College van Procureursgeneraal 

die zich hebben verenigd in het BLOM. 

- alle leden van Gedeputeerde Staten in Nederland, waaronder alle commissarissen van de 

koningin, 

- alle leden van het dagelijks bestuur van de waterschappen, waaronder alle dijkgraven; 

- alle college van burgemeesters en wethouders van Nederland, waaronder alle 

burgemeesters en met name burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode; 

- alle Nederlandse politieke partijen, waaronder met name CDA , VVD en PvdA, 

uitgezonderd de politieke partijen die nooit vertegenwoordigd zijn geweest in de Tweede 

Kamer. 

- de Belgische Staat, alle betrokken Belgische ministers, gouverneurs, burgemeesters en 

Schepenen vanaf 21 april 1962 tot op heden; 

- alle nog levende personen, bedrijven, banken, instellingen e.d. die een of meerdere keren 

hebben deelgenomen aan de geheime Bilderberg Conferenties vanaf de oprichting, 

waaronder Philips President Gerard Kleisterlee; 

- alle nog levende voorzitters en bestuursleden van het Wereld Natuur Fons (WWF, WNF) 

vanaf de oprichting waaronder Ed Nijpels en Ruud Lubbers; 

1

- alle nog levende voorzitters, bestuursleden en ereleden van de Club van Rome die ooit 

hebben meegedaan aan overleg binnen de Club van Rome, waaronder Ruud Lubbers en 

Peter Blom van de Triodos Bank. 

- alle betrokken personen en landen binnen de NAVO, waaronder de nog levende 

opvolgende secretaris-generaal vanaf het moment van oprichting, waaronder Jaap de Hoop 

Scheffer (CDA) en Willy Claes; 

- alle Nederlandse en Belgische houtimpregneerbedrijven, waaronder houtimpregneerbedrijf 

Gebr. Van Aarle te Sint-Oedenrode. 

- Burgemeester en wethouders van de Gemeente Sint-Oedenrode en alle betrokken 

ambtenaren binnen de gemeente Sint-Oedenrode, die vanaf 1987 tot op heden zich 

schuldig hebben gemaakt aan de in deze strafaangifte beschreven mensonterende 

geldafnemende corruptie tegen Ad en Annelies van Rooij, hun gezin, vader en moeder. 

- Philips Medial Systems Nederland B.V. (Philips Healthcare), Veenpluis 4-6, 5684 PC Best 

en alle betrokken personen die verantwoordelijk zijn voor het 100% arbeidsongeschikt 

(geestesziek) houden van hun safety manager A.M.L. van Rooij, waaronder voormalig 

directe leidinggevende Jan Oerlemans, voormalig bedrijfsdirecteur Roel Fonville, voormalig 

HRM manager Patrick Wertelaers, Philips President Gerard Kleisterlee en advocaat mr. 

A.A.B. Gaalman van advocatenkantoor AKD Prinsen Van Wijmen die Philips Healthcare 

daarmee heeft geholpen en het niet doorbetalen van salaris tijdens ziekte aan hun safety 

manager A.M.L. van Rooij vanaf 25 oktober 2007. 

- Achmea-Vitale, Rijnzathe 12. 3454 PV De Meern en al degenen die betrokken zijn geweest 

met het voor 100% arbeidsongeschikt (geestesziek) maken en houden van A.M.L. van 

Rooij, waaronder bedrijfsarts Harry Mol, hoofdjurist Iman Boot en directievoorzitter Jack 

Buckens, vanaf 24 september 2007. 

- IAK Verzekeringen B.V. Beukenlaan 70 te Eindhoven en al degenen die betrokken zijn met 

het bestelen van A.M.L. van Rooij van Ziektekostenpremies, waaronder algemeen directeur 

F.A.J. Kraakman en mr. H.G.J. Jacobs van Jacobs Advocaten te Waalre; 

- Het UWV, postbus 69254, 1060 CH Amsterdam met voormalig verantwoordelijk minister 

J.P.H. Donner (huidig minister van Binnenlandse zaken en Koninkrijksrelaties) die A.M.L. 

van Rooij als werknemer van Van Rooij Holding B.V., werkzaam voor het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V., opzettelijk voor 100 % arbeidsongeschikt (geestesziek) houdt zodat 

in Nederland nooit meer betaald werk kan worden verricht, zonder betaling van een WIAuitkering 

en het stelen van alle inkomsten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. en Van 

Rooij Holding B.V. vanaf 1 augustus 2008. 

- F.S.M. (Frans) Hofstede van de SNS bank, Postbus 70053, 5201 DZ ’s-Hertogenbosch 

samen met deurwaarderskantoor Pruijn & van den Bergh te Delft en huidig minister Melane 

Schultz van Haegen ( VVD) van Infrastructuur en Milieu die A.M.L. van Rooij, zijn vrouw en 

92-jarige moeder met afpersing van € 11.859,81 met een executieprocedure willen 

uitkopen en op straat willen dumpen. 

- Federaal Secretaris Tony Coonen van het Nationaal Verbond van Socialistische 

Mutualiteiten (NVSM) te België die zonder enige juridische titel de uitbetaling van de 

invaliditeitsuitkering voor Erik Verbeek vanaf 1 maart 2010 heeft stopgezet 

- Federaal Secretaris Tony Coonen van het Nationaal Verbond van Socialistische 

Mutualiteiten (NVSM) te België die met vervalsingen van rechtspersonen en rapporten 

37.664,22 EUR. wil stelen bij Erik Verbeek en hem daarop strafrechtelijk wil laten 

vervolgen. 

- alle overige betrokken personen, bedrijven, banken, instellingen, stichtingen, verenigingen, 

e.d. vanuit de gehele wereld die hierbij een betrokkenheid hebben of hebben gehad; 

van het plegen van sluipmoordende genocide (Holocaust) op alle Nederlanders, alle Belgen en alle 

wereldbewoners, waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden mensen zullen sterven aan kanker of andere 

ernstige vergiftigingziekten en de daarmee samenhangende samenspannende al vanaf 1987 

voortdurende misdaad en coruptie van de meest ergste soort op: 








2







Geacht Verantwoordelijk Hoofdofficier mr. G.W. van der Brug, 

Naast de arrondissements- en ressortsparketten is er nog een twintigste parket: het Landelijk Parket, 

gevestigd in Rotterdam. Dit parket is, net als het Functioneel Parket, niet gekoppeld aan een 

rechtbank of gerechtshof. Het Landelijk Parket houdt zich in het bijzonder bezig met de bestrijding van 

(internationaal) georganiseerde misdaad en terrorisme. Daarvoor bent u als hoofdofficier van justitie 

voor verantwoordelijk. 

Deze strafaangifte gaat over de grootste wereldwijd vertakte terroristische organisatie die de wereld 

ooit heeft gekend. Voor de eindconclusie van deze strafaangifte (tevens Persbericht) lees hieronder 

gevolgd met een inhoudelijk onderbouwde strafaangifte, voorzien van deeplinks met feitelijke 

onderbouw, zowel schriftelijk, als wel met video-materiaal en geluidsopnames onderbouwd. Wij richten 

aan u dan ook het nadrukkelijk verzoek om een e-mail adres door te geven waarnaar deze 

strafaangifte met deeplinks aan feitelijk onderbouwde informatie kan worden verstuurd, zodat u ook 

kunt beschikken over de feitelijke inhoud van die deeplinks. 

Op grond van de in deze strafaangifte genoemde feiten richten ondergetekenden aan de Hoofdofficier 

van Justitie mr. G.W. van der Brug van het Landelijk Parket Rotterdam het nadrukkelijke verzoek om 

deze strafaangifte ter afhandeling over te dragen aan Paus Benedictus XVI, de titel Plaatsbekleder 

van Jezus Christus op Aarde, de opvolger van Sint Petrus om het te laten berechten door de wetten 

van het Vaticaan, zijnde de wetten van Jezus Christus, en ondergetekenden dat binnen acht dagen na 

ontvangst van deze strafaangifte schriftelijk te bevestigen. 

Eindconclusie strafaangifte bij het Landelijk Parket Rotterdam t.a.v. mr. G.W. van der Brug 

Hoofdofficier van Justitie, Posthumalaan 74, 3072 AG Rotterdam (tevens Persbericht) 

’S-Werelds grootste terroristische organisatie is de Nederlandse Raad van State waarvoor 

onmiskenbaar de opvolgende Vice-Presidenten van de Raad van State 

- 1959 - 1972, Louis Joseph Maria Beel (KVP) 

- 1973 – 1980, Marinus Ruppert (ARP) 

- 1980 – 1997, Willem Scholten (CHU en CDA) 

- 1997 – heden, Herman Diederik Tjeenk Willink (PvdA) 

en daarmee ook de politieke partijen CDA en PvdA de hoofdverantwoordelijke personen zijn. 

Zij hebben als hoogste adviseur van de regering op 21 april 1962 positief advies uitgebracht aan de 

kroon (Ministerraad en HM Koningin als staatshoofd) op de Bestrijdingsmiddelenwet die geen 

rekening houdt met: 

- de nadelige gevolgen van deze bestrijdingmiddelen gedurende de gebruiksfase en in de afvalfase; 

- en waarbij de niet werkzame chemische stoffen, zijnde onbekende andere zeer giftige, giftige, 

bijtende of schadelijke stof(fen) niet op het etiket behoeven worden vermeld: 

en dit tot op heden ( 2011) in stand gehouden. 

Voorzien van positief advies van dr. L.J.M. Beel (KVP) als Vice-President van de Raad van State (art. 

73 Grondwet) is deze Bestrijdingsmiddelenwet voorgelegd aan de Kroon en hebben Hare Majesteit 

Koningin Juliana en de ministerraad bestaande uit de ministers, 

- Minister-president, minister van Algemene Zaken, dr. Jan de Quay (KVP) 

- Viceminister-president, drs. Henk Korthals (VVD) 

- Minister van Buitenlandse Zaken, mr. Joseph Luns (KVP) 

- Minister van Justitie, mr. Albert Christiaan Willem Beerman (CHU) 

- Minister van Binnenlandse Zaken, mr. Edzo Toxopeus (VVD) 

- Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. Jo Cals (KVP) 

3

- Minister van Financiën, prof. dr. Jelle Zijlstra (ARP) 

- Minister van Defensie ir. Simon Hendrik Visser (VVD), 

- Minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid, mr. Johannes van Aartsen (ARP) 

- Minister van Verkeer en Waterstaat, drs. Henk Korthals (VVD) 

- Minister van Economische Zaken, drs. Jan Willem de Pous (CHU) 

- Minister van Landbouw en Visserij, mr. Victor Marijnen (KVP) 

- Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid mr. V.G.M. (Victor) Marijnen (KVP), 

- Minister van Maatschappelijk Werk, mw. dr. Marga Klompé (KVP) 

- Minister voor coördinatie van aangelegenheden Suriname en de Nederlandse Antillen, Drs. H.A. 

Korthals (VVD); 

van de politieke partijen KVP, CHU, ARP (thans: CDA) en VVD die bovengenoemde tekortkomingen 

in de Bestrijdingsmiddelenwet hebben goedgekeurd. 

Dit betekent dat met behulp van deze ingebouwde tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet de 

Multinationale ondernemingen als Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: 

Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto, elk soort levensgevaarlijk kunnen 

omzetten tot het product bestrijdingsmiddel met toevoeging van de werkzame stof(fen). In geval van 

Roundup Evolution is dat 360 g/l glyfosaat, waaruit Monsanto de wereldmacht over genetische 

manipulatie en daarmee over de ‘met Roundup (onbekende zeer giftige, giftige, bijtende of schadelijke 

stoffen) vergiftigde’ voeding van de wereldbewoners in handen heeft gekregen. 

Het zijn daarmee onmiskenbaar bovengenoemde opvolgende Vice-Presidenten van de Raad van 

State en de politieke partijen CDA, VVD en PvdA die verantwoordelijk zijn voor sluipmoordende 

genocide op miljarden mensen met miljarden kilogrammen valselijk geëtiketteerd arseenzuur, 

chroomtrioxide e.d. en andere onbekende zeer giftige, giftige, bijtende of schadelijke stoffen (de niet 

werkzame stoffen) via (hout)impregneerbedrijven, gemeentebedrijven, loonbedrijven e.d. als 

dekmantel. Dit heeft er ook ervoor gezorgd dat de door de Koningin vanaf 21 april 1962 tot op heden 

(2011) beëdigde en/of benoemde Ministers (op landelijk niveau), Commissarissen van de koningin (op 

provinciaal niveau) en Burgemeesters (op gemeentelijk niveau) aan de eisen van deze in 

samenspanning werkende vergiftigingsmisdaad moesten voldoen, ten dienste van de onrechtmatige 

honderden miljarden euro’s verrijking van het Koninklijk Huis, de Koninklijke adel en de Staat der 

Nederlanden vanuit hun aandelen bij multinationale bedrijven, zonder dat de hieronder genoemde 

opvolgende ministers van Justitie daartegen strafrechtelijk mogen optreden: 

- mr. Albert Christiaan Willem Beerman (CHU), Kabinet De Quay 

- mr. Y. Scholten (CHU), Kabinet Marijnen 

- dr. Ivo Samkalden (PvdA)¸ Kabinet-Cals 

- Minister van Justitie, mr. Carel Polak (VVD), Kabinet-De Jong 

- Minister van Justitie, Dries van Agt (KVP), Kabinet-Biesheuvel I 

- Minister van Justitie, Dries van Agt (KVP), Kabinet-Biesheuve II 

- minister van Justitie, Dries van Agt (KVP), Kabinet-Den Uyl 

- minister van Justitie, Wilhelm Friedrich de Gaay Fortman (ARP), Kabinet-Den Uyl 

- Minister van Justitie, Job de Ruiter (CDA), Kabinet-Van Agt I 

- Minister van Justitie, Job de Ruiter (CDA), Kabinet-Van Agt II 

- Minister van Justitie, Job de Ruiter (CDA), Kabinet-Van Agt III 

- Minister van Justitie, Frits Korthals Altes (VVD), Kabinet-Lubbers I 

- Minister van Justitie, Frits Korthals Altes (VVD), Kabinet-Lubbers II 

- Minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin (CDA), Kabinet-Lubbers III 

- Minister van Justitie, Aad Kosto (PvdA), Kabinet-Lubbers III 

- Minister van Justitie, Winnie Sorgdrager (D66), Kabinet-Kok I 

- Minister van Justitie, Benk Korthals (VVD), Kabinet-Kok II 

- Minister van Justitie, Piet Hein Donner (CDA), Kabinet-Balkenende I 

- Minister van Justitie, Piet Hein Donner (CDA), Kabinet-Balkenende II 

- Minister van Justitie, Piet Hein Donner (CDA), Kabinet-Balkenende III 

- Minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin (CDA), Kabinet-Balkenende IV 

- Minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten (VVD), Kabinet-Rutte 

Daarmee heeft ook het Nederlandse Openbaar Ministerie vanaf 21 april 1962 tot op heden, in 49 jaar 

tijd, kunnen uitgroeien tot ’s-Werelds grootste criminele organisatie. 

4

Bovengenoemde voormalige ministers van justitie Piet Hein Donner, Aad Kosto, Ernst Hirsch Ballin 

zijn ook staatsraad bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geweest. Voormalige 

minister van justitie Winnie Sorgdrager is op dit moment nog staatsraad bij de Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State. Dit alles met als doel om daarmee hun eerder 

strafrechtelijk afdekken van bovengenoemde samenspannende sluipmoordende genocide op 

miljarden mensen ook bestuursrechtelijk met onherroepelijke uitspraken af te dekken. 

Daarmee hebben bovengenoemde opvolgende vier Vice-Presidenten van de Raad van State en hun 

politieke partijen CDA en PvdA positief advies uitgebracht op basis waarvan op 21 april 1962 door de 

politieke partijen CDA en VVD een Bestrijdingsmiddelenwet is goedgekeurd en tot op heden maar 

liefst 49 jaar lang in stand is gehouden, waarbij de multinationale ondernemingen als Billiton, Shell, 

AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, 

Monsanto met de hulp van de Raad van State, de Staat der Nederlanden en de landelijke, provinciale 

en gemeentelijke politiek hun hoogproblematisch gevaarlijk afval in bestrijdingsmiddelen kunnen 

dumpen en onder de dekmantel van “bestrijdingsmiddel” duur kunnen verkopen, terwijl andere 

bedrijven het tegen zeer hoge kosten moeten laten verwijderen en verwerken. Dit is in zeer ernstige in 

strijd met de artikelen 1, 21 en 22 van de Grondwet. Daarin staat namelijk letterlijk het volgende 

wettelijk voorgeschreven: 

Artikel 1 Grondwet 

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. 

Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht 

of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. 


De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de 

bescherming en verbetering van het leefmilieu. 


1. De overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid. 

2. Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid. 

3. Zij schept voorwaarden voor maatschappelijke en culturele ontplooiing en voor 

vrijetijdsbesteding. 

De gevolgen hiervan zijn dat de Raad van State, samen met de Staat der Nederlanden en hun 

Openbaar Ministerie de landelijke, provinciale en gemeentelijke politiek daarmee hebben kunnen 

uitgroeien tot ’s-Werelds grootste terroristische organisatie, die verantwoordelijk en aansprakelijk zijn 

voor het plegen van sluipmoordende genocide op haar eigen inwoners, die van België en die van de 

wereld, waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden kankerdoden of andere vergiftigingsdoden zullen 

ontstaan. Dit kankerverkrijgende proces is reeds in volle gang. 

Het is juist deze ’s-Werelds grootste terroristische organisatie die zich via de door Prins Bernhard in 

1954 opgerichte geheime Bilderbergconferenties heeft kunnen vormen. Met de hulp van de advocaten 

mr. D.A. Harff en mr. H.F.C. Kuijpers worden klokkenluiders die strijden tegen bovengenoemde 

’s-Werelds grootste terroristische organisatie als Wim Sweers, Rob Brockhus, Wim Wolbrink, Barry 

Vroomen, Micha Kat, Gerard Kucharek, Karel de Werd, Andre Fleeré, Ad van Rooij en alle andere 

klokkenluiders die bij de Sociale Databank Nederland (www.sdnl.nl.) op internet worden gevonden als 

Al Qaida terroristen weggezet met letterlijk de volgende lezing in hun pleitnota voor kort geding rechter 

Vice-President mw. Mr. B.C.W. Geurtsen- van Eden van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, die nota 

bene zelf voorheen CDA-raadslid in de gemeente Houten is geweest. 

“Onder het masker van links activisme en sociaal engagement, belagen en terroriseren 

zij honderden –wat zeg ik ! duizenden personen, bedrijven en instellingen. Wat drijft 

Sweers, Brockhus, Wolbrink en Vroomen om met hunstichting Sociale Databank 

Nederland en –om hun eigen stopwoord maar een te gebruiken – “in collusie” – 

met hun geestverwanten dit extreme wangedrag te vertonen.” 

(Lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-07-06.php): 

5

Toen de Gebr. van Aarle in 1987 zijn houtbedrijf wilde uitbreiden met een houtimpregneerketel 

(hetgeen daarna 10 tot 20 impregneerketels moesten worden) in het natuurrijke Dommeldalgebied 

van Sint-Oedenrode (Olland) en A.M.L. van Rooij daartegen tot op de dag van vandaag bleef 

procederen werden de gevolgen daarvan voor hem, zijn gezin, zijn ouders en zijn werk pas echt 

duidelijk. Enkele van die gevolgen vindt u hieronder opgesomd: 

- In 1987 is uit bodemonderzoek komen vast te staan dat het gehele bedrijventerrein (0,8 hectare) 

van Gebr. van Aarle zeer ernstig was (en nog steeds is) verontreinigd met arseen, koper en zink 

tot een concentratie van maar liefst 14 maal de saneringswaarde. Dit als gevolg van de in het 

verleden opgebrachte zinkassen. Op de locatie waar de Gebr. van Aarle (aan de achterkant van 

het terrein) al die jaren illegaal hout hadden gedompeld in arseenhoudende wolmanzouten bleek 

ook het grondwater op 2,5 meter diepte ernstig verontreinigd te zijn met arseen tot boven de 

saneringswaarde. 

- Vanaf 1987 heeft de Gebr. van Aarle B.V. zijn putten en houtimpregneerketel kunnen bouwen en 

in gebruik kunnen nemen in strijd met het bestemmingsplan buitengebied van Sint-Oedenrode, 

zonder voorafgaande bouwvergunning, zonder voorafgaande sanering van zijn sterk 

verontreinigde bedrijventerrein en dus in strijd met de bouwverordening, zonder een daarvoor 

vereiste milieuvergunning, zonder een daarvoor vereiste Wvo-vergunning, zonder een vereist 

extern veiligheidsrapport en rampenbestrijdingsplan die de omgeving moet beschermen tegen een 

chemisch ramp tot op 500 meter van betreffende locatie. Als gevolg daarvan heeft Gebr. van 

Aarle het grondwater in de omliggende gronden tot op 250 meter vanuit zijn bedrijf ernstig kunnen 

vergiftigen met ondermeer arseenzuur en geheel Sint-Oedenrode en omliggende gemeenten 

kunnen vergiftigen met honderdduizenden kilogrammen valselijk geëtiketteerd arseenzuur en 

chroomtrioxide (chroom VI). Als gevolg daarvan zullen enkel in Sint-Oedenrode en omliggende 

gemeenten (op termijn) al duizenden mensen sterven aan kanker. Voor deze massale vergiftiging 

van Sint-Oedenrode en omliggende gemeenten vanuit dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle heeft de 

gemeente Sint-Oedenrode miljoenen euro’s aan gemeenschapsgeld uitgegeven. Voor al deze 

milieu- en gezondheidsschade, hetgeen miljarden euro’s zal gaan belopen, is de gemeente Sint- 

Oedenrode volledig verantwoordelijk en aansprakelijk. . De vele processen daartegen hebben Van 

Rooij miljoenen euro’s gekost, terwijl de Gebr. van Aarle met behulp van de gemeente Sint- 

Oedenrode zich al die jaren met misbruik van miljoenen euro’s aan gemeenschapsgeld met 

miljoenen euro’s onrechtmatig heeft kunnen verrijken. Niet de Gebr. van Aarle wordt in de krant 

als crimineel afgeschilderd maar Van Rooij want die heeft met al zijn procederen de gemeenschap 

veel geld gekost, zo wordt geschreven. Dit alles verhoogt de terreur op de familie Van Rooij in zijn 

eigen dorp in hoge mate. 

- vanaf 1990 krijgen Ad van Rooij, zijn kinderen en zijn ouders te maken met de ene na de andere 

(telefonische) bedreiging, terreur en vernieling. Dit alles in gang gezet door Mies en Robert van 

den Biggelaar, de andere buren van Van Rooij en familie van houtbedrijf Gebr. van Aarle. Dit heeft 

zelfs een 2-tal pogingen tot doodslag op Ad van Rooij en een poging tot doodslag op de moeder 

van Ad van Rooij tot gevolg gehad. De laatste poging tot doodslag op Ad van Rooij was daarbij zo 

heftig dat het een wonder is dat hij nog leeft. Van al die pogingen tot doodslag is steeds 

strafaangifte gedaan maar lijdt nooit tot strafrechtelijk onderzoek. Als waardering voor dit alles 

mag de familie van den Biggelaar een met het bestemmingsplan strijdige tweede woning maken 

op het adres ’t Achterom 5a, en verhuren aan derden, ter plaatse een houtverwerkend bedrijf 

oprichten zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning in strijd met de bestemming, zonder dat 

daartegen handhavend wordt opgetreden door de gemeente Sint-Oedenrode. De vele processen 

daartegen hebben Van Rooij honderdduizenden euro’s gekost, terwijl Van den Biggelaar met de 

hulp van de gemeente Sint-Oedenrode zich al die jaren met misbruik van grote bedragen aan 

gemeenschapsgeld met honderdduizenden euro’s onrechtmatig heeft kunnen verrijken. Niet Van 

den Biggelaar wordt in de krant als crimineel afgeschilderd maar Van Rooij want die heeft met al 

zijn procederen de gemeenschap veel geld gekost, zo wordt geschreven. Dit alles verhoogt de 

terreur op de familie Van Rooij in zijn eigen dorp in hoge mate. 

- op 18 augustus 1992 is op initiatief van de milieuofficier van Justitie mr. G. Bos (een persoonlijke 

vriend van Frank Houben) op het paleis van justitie te ´s-Hertogenbosch in het diepste geheim de 

situatie rondom houtbewerkend bedrijf Gebr. van Aarle B.V. en buurman A.M.L. van Rooij 

besproken. In dat geheime overleg waren aanwezig dhr. G. Bos, officier van justitie (voorzitter), 

dhr. G. Broeren (parketsecretaris), dhr. H. de Vries (milieu-inspecteur Noord- Brabant), dhr. H. 

Artz (juridisch medewerker provincie Noord-Brabant), dhr. V. Ditters (hoofd algemene zaken 

waterschap De Dommel), mevr. I. Valk (wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), dhr. M. Saris 

(wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), dhr. P. Schriek (CDA)(burgemeester van Sint- 

Oedenrode), mevr. H. van Dijk-Eerhart (CDA)(wethouder milieu van Sint-Oedenrode), dhr. C. 

6

Kerstholt (hoofd afdeling bouwen en milieu bij de gemeente Sint-Oedenrode) en dhr. G. van Aarle 

(milieu technisch medewerker bij de gemeente Sint-Oedenrode). In dat geheime overleg is 

besloten dat burgemeester P.Schriek (CDA) zonder voorafgaande aankondiging GGD-arts Henk 

Jans op A.M.L. van Rooij moest afsturen om hem te onderzoeken op zijn geestelijke gesteldheid. 

Daarbij is het goed te weten dat diezelfde GGD-arts Henk Jans eerder samenwerkte met 

burgemeester P. Schriek vanuit zijn vorige functie als wethouder in Oosterhout. Het is daarbij 

tevens goed te weten dat dezelfde GGD-arts Henk Jans vanuit zijn eigen bureau betaalde 

onderzoeken uitvoerde voor Hickson Garantor Nederland B.V. te Nijmegen, de leverancier van het 

bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-CO aan de Gebr. van Aarle waarvan R. Leegwater directeur 

was. Het is daarbij tevens goed te weten dat dezelfde R. Leegwater samen met D. Mouwen 

(werknemer bij Unilever) het adviesbureau Techmil B.V. en later Techmil Management B.V. 

hebben opgericht en van daaruit met grote bedragen aan overheidssubsidie het bedrijf Gebr. van 

Aarle adviseerden en daarna ondersteunden in de door mij vele aangespannen rechtszaken bij de 

Raad van State. Dankzij met name de hulp van Anton Nigten (Landelijk Milieu Oeverleg) en Jan 

Juffermans (Kleine Aarde) is het toen niet zover gekomen dat ik door deze actie in opdracht van 

voormalig minister Hans Alders (PvdA) van VROM als agressief (geestesziek) in een gesticht ben 

opgenomen. Als waardering voor zijn hierboven beschreven diensten kreeg GGD-arts Henk Jans 

van Frank Houben, commissaris van de koningin van Noord- Brabant, in 1993 de milieuprijs van 

Noord Brabant uitgereikt. 

- vanaf 1993 wordt het agrarische bedrijf van Ad en Annelies van Rooij op een meest corrupte wijze 

geblokkeerd in haar groeimogelijkheden terwijl het toen van kracht zijnde bestemmingsplan 

buitengebied de gewenste uitbreiding met een overkapte losrijhal van 70 bij 32 meter, waarbinnen 

een binnenbak van 60 bij 20 meter en 60 paardenstallen met stro en hooiopslag zou worden 

gerealiseerd toeliet en krijgen Ad en Annelies van Rooij vanuit de gemeente Sint-Oedenrode 

(CDA), de gemeente Geldrop-Mierlo (CDA), de minister van VROM te maken met de ene na de 

andere torenhoge onrechtmatige dwangsommen en executoriale beslagleggingen op al hun 

eigendommen. 

- vanaf 1997 krijgt het agrarische bedrijf van Ad en Annelies van Rooij te maken met de ene na de 

andere onaangekondigde politie binnenval in opdracht van eerst burgemeester P. Schriek (CDA) 

en daarna burgemeester P.M. Maas (CDA); dit alles onder de dekmantel van het tellen van 

paartjes. Dit met de voorkennis en wetenschap dat de fam. Van Rooij vanaf 1989 een 

milieuvergunning heeft voor het houden van 78 paarden en alle aanwezige paarden overdag in de 

wei lopen waarbij ze vanuit de openbare weg geteld konden worden. Deze vooraf 

onaangekondigde binnenvallen waren bedoeld om de Ad en Annelies van Rooij door toedoen van 

de politieke partij de CDA voor de omgeving als meest crimineel naar omwonenden af te 

schilderen. 

- vanaf 24 september 2007 wordt Ad van Rooij als safety manager bij Philips Healthcare door zijn 

Arbo-collega bedrijfsarts Harry Mol op aandringen van Jan Oerlemans onder druk van directeur 

Roel Fonville en Philips President Gerard Kleisterlee voor 100% arbeidsongeschikt (geestesziek) 

verklaard, zonder tussenkomst van een psychiater en krijgt hij vanaf 25 oktober 2007 geen salaris 

doorbetaald tijdens ziekte ondanks het feit dat Philips dat op grond van de Ziektewet wettelijk 

verlicht is. 

- vanaf 11 oktober 2007 heeft burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode dictatoriaal 

besloten dat al het e-mail verkeer vanuit Ad van Rooij, zijn Ecologisch Kennis Centrum BV en later 

als lijsttrekker de gemeentelijke politieke partij De Groenen moet worden geblokkeerd, waarmee 

burgemeester P.M. Maas (CDA) zijn hier beschreven misdaadpraktijken op Ad van Rooij 

maximaal ongestoord kan blijven voortzetten en uitbreiden. 

- vanaf 2008 mag de andere buurman van Ad en Annelies van Rooij, zijnde Joan van Gorkum, op 

de locatie Ollandseweg 165, waarop een burgerlijke woonbestemming rust, van burgemeester en 

wethouders van Sint-Oedenrode een woonboerderij oprichten met paardenhotel met daarin een 

3-tal vakantiewoningen met een 2-tal grote ontspanningsruimten, een minicamping met 25 

kampeerplaatsen en een grote schuur waarin zoń 20 paarden kunnen worden gehouden. Dit 

alles buiten het bouwvlak in strijd met het bestemmingsplan Buitengebied 1997 zonder een 

daarvoor vereiste milieuvergunning. Om dit alles geregeld te krijgen is Joan van Gorkum door 

burgemeester P.M. Maas (CDA) dictatoriaal aangesteld als voorzitter van de (mini)campings in 

Sint-Oedenrode, zonder zelf over een (mini)camping te beschikken. Joan van Gorkum ziet hierin 

een onrechtmatige miljoenenverrijking zitten, hetgeen weer een nieuwe burenruzie tot gevolg 

heeft gehad. De vrouw van Joan van Gorkum is een volle nicht van Ad van Rooij waardoor ook 

ruzie is ontstaan tussen zijn directe familie in Sint-Oedenrode. Daarmee heeft burgemeester P.M. 

Maas (CDA) zijn beoogde doel weer bereikt. Ook dit heeft weer vele processen tot gevolg gehad, 

7

Van Rooij tienduizenden euro’s gekost, terwijl Van Gorkum met de hulp van de gemeente Sint- 

Oedenrode zich met misbruik van grote bedragen aan gemeenschapsgeld met miljoenen euro’s 

onrechtmatig kan verrijken. Niet Van Gorkum wordt in de krant als crimineel afgeschilderd maar 

Van Rooij want die heeft met al zijn procederen de gemeenschap veel geld gekost. Dit alles 

verhoogt de terreur op de familie Van Rooij in zijn eigen dorp in hoge mate. Dit heeft een poging 

tot doodslag tot gevolg gehad tijdens een dorpsfeest in Olland , waarbij de bril van Ad van Rooij is 

vernield en hij zich vanwege de zware opgelopen kneuzingen heeft moeten laten behandelen in 

het ziekenhuis. Ook daarvan is strafaangifte gedaan bij de politie. Niet de dader maar het 

slachtoffer Ad van Rooij wordt door de politie daarvoor strafrechtelijk vervolgd. 

- op 1 augustus 2008 wordt Ad van Rooij tijdens ziekte, zonder dat re-integratie heeft 

plaatsgevonden waartoe Philips als werkgever wettelijk verplicht was, als werknemer bij Philips 

ontslagen zonder hem eerst hersteld te hebben gemeld bij het UWV waardoor Ad van Rooij door 

toedoen van Philips Healthcare directeur Roel Fonville en directe leidinggevende Jan Oerlemans 

als natuurlijk persoon voor de rest van zijn leven arbeidsongeschikt (geestesziek) blijft. Ad van 

Rooij is om die reden wettelijk nog steeds als safety manager in dienst van Philips Healthcare. 

- vanaf 1 augustus 2008 heeft verantwoordelijk minister P.H. Donner (CDA) van Sociale Zaken en 

werkgelegenheid ervoor gezorgd dat vanuit zijn UWV werkgever Van Rooij Holding B.V. 

(waarvoor Ad van Rooij als werknemer werkt vanuit het Ecologisch Kennis Centrum B.V.) een 

brief heeft toegestuurd gekregen dat Ad van Rooij als werknemer van het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. voor 100% arbeidsongeschikt (geestesziek) is en voor een WIA-uitkering niet in 

aanmerking komt, omdat werkgever Van Rooij Holding B.V. niets aan re-integratie heeft gedaan. 

Vanaf dat moment is Ad van Rooij door toedoen van Philips President Gerard Kleisterlee, Philips 

Healthcare directeur Roel Fonville, directe leidinggevende Jan Oerlemans en minister P.H. 

Donner (CDA) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid als werknemer van Van Rooij Holding B.V. 

voor de rest van zijn leven arbeidsongeschikt (geestesziek) zonder dat werkgever Van Rooij 

Holding B.V. haar werknemer Ad van Rooij ook maar ooit heeft laten onderzoeken door een arts 

en nooit heeft ziek gemeld bij het UWV en zelfs niet staat ingeschreven bij het UWV. Als gevolg 

daarvan hebben ook Van Rooij Holding B.V. en het Ecologisch Kennis Centrum B.V. door toedoen 

van verantwoordelijk minister J.P.H. Donner (CDA) in samenspanning met Philips President 

Gerard Kleisterlee, Philips Healthcare directeur Roel Fonville en directe leidinggevende Jan 

Oerlemans vanaf 1 augustus 2008 geen inkomen meer en blijft Ad van Rooij ook daarvoor voor de 

rest van zijn leven arbeidsongeschikt (geestesziek) en kan om die reden in Nederland nooit meer 

voor een andere werkgever betaald arbeid verrichten. 

- vanaf 1 augustus 2008 krijgt Ad van Rooij te maken met het ene na het andere 

deurwaardersexploot vanuit advocaat H.Th.L. Janssen van Advocatenkantoor Jacobs te Waarle in 

opdracht van F. Kraakman, algemeen directeur IAK-Verzekeringen, met daarboven op 

executoriale beslagleggingen omdat hij zijn ziektekostenpremie niet aan hen afdraagt, zonder dat 

Van Rooij Holding B.V. zijn door toedoen van Philips President Gerard Kleisterlee, Philips 

Healthcare directeur Roel Fonville, directe leidinggevende Jan Oerlemans en minister P.H. 

Donner (CDA) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid eeuwig ziek gehouden werknemer Ad van 

Rooij (waarvan ook de WIA-uitkering is gestolen) bij IAK-Verzekeringen heeft verzekerd. 

- in 2009 is uit bodemonderzoek bij Joan van Gorkum, Ollandseweg 165, gebleken dat zijn 

grondwater sterk is verontreinigd met arseenzuur. Daarmee is feitelijk komen vast te staan dat 

houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle de omgeving tot op 250 meter vanuit zijn bedrijf sterk heeft 

verontreinigd met arseenzuur. De gronden van Ad van Rooij (aan de voorkant) liggen daartussen. 

Het kan dan ook niet anders zijn dan dat ook het grondwater in deze grond van Ad en Annelies 

van Rooij ernstig verontreinigd moet zijn met arseenzuur. De verontreinigingschade zal voor Van 

Rooij naar verwachting daarmee op honderdduizenden euro’s uitkomen. 

- vanaf 22 april 2010 heeft Ad van Rooij naar België moeten vluchten en daar politiek asiel moeten 

aanvragen om door toedoen van burgemeester P.M. Maas (CDA) niet te worden vermoord onder 

een door hem gecreëerde dekmantel van burenruzie. Daarmee heeft Ad van Rooij tegen extreem 

hoge kosten door toedoen van burgemeester P. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode al bijna een jaar 

lang gescheiden moeten leven van zijn vrouw, gezin en 92 jaar oude moeder. 

- vanaf 22 juli 2010 zijn op camping en pensionstal “Dommeldal” zonder enige juridische titel in 

opdracht van burgemeester P.M. Maas (CDA) de pensionkamers en douches bij camping en 

pensionstal “Dommeldal” verzegeld, zodat ook daaruit geen enkele inkomsten meer 

binnenkomen. 

- vanaf 1 december 2010 is executoriaal beslag gelegd op alle eigendommen van Ad en Annelies 

van Rooij en Camping en pensionstal “Dommeldal” voor een bedrag van € 8.859,- in opdracht van 

burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode in samenspraak met de Rabobank van Sint- 

8

Oedenrode-Schijndel, zonder enige juridische titel. Daarbij is het goed te weten dat de Rabobank 

in Sint-Oedenrode-Schijndel grote bedragen aan hypotheek heeft verstrekt aan 

houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle (buurman van Ad van Rooij) waardoor geheel Sint- 

Oedenrode en omliggende gemeenten zijn vergiftigd met honderdduizenden kilogrammen valselijk 

geëtiketteerd arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). Als gevolg daarvan zullen enkel in Sint- 

Oedenrode en omliggende gemeenten (op termijn) al duizenden mensen sterven aan kanker. Dit 

kan de Rabobank Sint-Oedenrode-Schijndel nooit meer betalen. Daarmee is het gezamenlijke 

belang om Ad en Annelies van Rooij financieel te liquideren feitelijk bewezen. 

- vanaf 1 februari 2011 moet in opdracht van burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode 

Ad en Annelies van Rooij maar liefst € 50.000,- voor meest corrupte dwangsommen aan de 

gemeente Sint-Oedenrode hebben betaald, zonder enige juridische titel. 

- voor 13 februari 2011 moet in opdracht van burgemeester P.M. Maas (CDA) “In Naam der 

Koningin” totaal maar liefst € 7013, - voor al het hierboven opgesomde levensgenot lopende de 

bezwarenprocedure aan de gemeente Sint-Oedenrode aan onroerendgoed belasting worden 

betaald, zo niet dan zal tot executie worden overgegaan. 

- vanaf 2 maart 2011 zal op vordering van huidig minister Melane Schultz van Haegen ( VVD) van 

Infrastructuur en Milieu met de hulp van deurwaarderskantoor Pruijn & van den Bergh te Delft en 

F.S.M. (Frans) Hofstede van de SNS bank te ’s-Hertogenbosch de executieprocedure van alle 

eigendommen van Ad en Annelies van Rooij te Sint-Oedenrode worden opgestart op basis van de 

hierboven al vanaf 1987 beschreven samenspannende corruptie van wereldniveau, zonder te 

beschikken over een juridische titel. 

Enkele van de gevolgen die Erik Verbeek, en zijn gezin daarvan hebben ondervonden zijn; 

- vanaf 1 maart 2010 wordt door Tony Coonen Federaal Secretaris Nationaal Verbond van 

Socialistische Mutualiteiten (NVSM) te België de uitbetaling van de invaliditeitsuitkering stopgezet 

zonder tussenkomst van een arts en zonder enige juridische titel. 

- vanaf 21 juni 2010 tracht Tony Coonen Federaal Secretaris Nationaal Verbond van Socialistische 

Mutualiteiten (NVSM) te België met vervalsingen van rechtspersonen en rapporten 37.664,22 

EUR. te stelen bij Erik Verbeek. 

Het is hierbij goed te weten dat de echtgenote van Tony Coonen, burgemeester Hilde Claes van de 

gemeente Hasselt (België) is en dat haar vader Willy Claes voorheen in het nationaal parlement van 

België vanaf 1972 tot 1992 ministersposten had voor Onderwijs en Economische Zaken en vanaf 17 

oktober 1994 tot 20 oktober 1995 secretaris generaal van de NAVO was en vroegtijdig heeft moeten 

aftreden vanwege de Agusta Affaire. 

Voor onderliggende feitelijke onderbouw zie bijbehorende strafaangifte d.d. 28 februari 2011 aan het 

Landelijk Parket Rotterdam t.a.v. mr. G.W. van der Brug Hoofdofficier van Justitie Posthumalaan 74, 

3072 AG Rotterdam tegen ondermeer de Staat der Nederlanden, de Belgische Staat, alle nog levende 

personen die de geheime Bilderberg conferenties hebben bijgewoond met daarin het gemotiveerde 

nadrukkelijke verzoek om deze strafaangifte ter afhandeling over te dragen aan Paus Benedictus XVI, 

de titel Plaatsbekleder van Jezus Christus op Aarde, de opvolger van Sint Petrus om het te laten 

berechten door de wetten van het Vaticaan, zijnde de wetten van Jezus Christus, en ondergetekenden 

dat binnen acht dagen na ontvangst van deze strafaangifte schriftelijk te bevestigen. 

Getekend door: 



- Olland (Sint-Oedenrode) 












9

Met ondergenoemde feiten is feitelijk komen vast te staan dat de Nederlandse Raad van State onder 

aansturing van de opvolgende Vice-Presidenten van de Raad van State 





de hoofdverantwoordelijke personen zijn voor het op 21 april 1962 tot stand brengen en het tot op de 

dag van vandaag (2011) in stand houden van de Bestrijdingsmiddelenwet met daarin de hieronder 

feitelijk bewezen tekortkomingen, waaruit genocide (Holocaust) op alle Nederlanders, alle Belgen en 

alle wereldbewoners is ontstaan, waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden mensen zullen sterven aan 

kanker of andere ernstige vergiftigingziekten. 

Hare Majesteit koningin Beatrix (voorheen: Juliana) is voorzitter van de Nederlandse Raad van State 

en is Staatshoofd. De Raad van State heeft onder voorzitterschap van Koningin Beatrix (voorheen: 

Juliana) een dubbele pet, te weten: 

1. Is de hoogste adviseur van de regering en parlement over wetgeving en bestuur 

(art. 73 Grondwet); 

2. Is de hoogste bestuursrechter met huidig voorzitter mr. J.E.M. Polak. 

Het College voor de Toelating van Bestrijdingsmiddelen (met voormalig staatssecretaris dr. D.K.J. 

Tommel van VROM als huidig voozitter) heeft in haar brief van 10 april 1996 (nr. 96/1807 HPK/HPK) 

aan ing. A.M.L. van Rooij beslist dat de bestrijdingsmiddelenwet niets zegt over de gebruiks- en 

afvalfase van geïmpregneerd hout. Voormalig secretaris en directeur prof. dr. J.S.M. Boleij schrijft in 

die brief daarover letterlijk het volgende: 

Wat er nou precies over fase 1 en 2 is geregeld in die wet is niet helemaal duidelijk. Duidelijk is wel 

dat uit onderstaande tekst blijkt dat er wat betreft de blootstelling van mens en milieu aan de uit het 

hout vrijkomende gevaarlijke stoffen niets is geregeld. Voor 1 juni 1998 zou dit nog beoordeeld gaan 

worden: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Bestrijdingsmiddelen- wet zegt 

niets over gebruiks- en afvalfase van geïmpregneerd hout” in het Echte Nieuws van 7 augustus 

2007 (http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-07.php) 

10

Daarnaast behoeft bij de toelating van een bestrijdingsmiddel enkel de werkzame stof op het etiket. 

Als bewijs daarvoor verwijzen wij u naar de toelating van Roundup Evolution (toelatingsnummer: 

11228) op een door Monsanto ingediende aanvraag. Dit door de Staat der Nederlanden toegelaten 

bestrijdingsmiddel bevat: 

- 360 g/l glyfosaat aan werkzame stoffen; 

- ± 640 g/l (afhankelijk van soortelijk gewicht) onbekende andere zeer giftige, giftige, bijtende of 

schadelijke stof(fen): 



Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto elk soort levensgevaarlijk chemisch 

afval kunnen omzetten tot het product bestrijdingsmiddel met toevoeging van de werkzame stof(fen). 

In geval van Roundup Evolution is dat 360 g/l glyfosaat, waaruit Monsanto de wereldmacht over 

genetische manipulatie en daarmee over de met Roundup vergiftigde voeding van de wereldbewoners 

in handen heeft gekregen. 

Op positief advies van dr. L.J.M. Beel (KVP) als Vice-President van de Raad van State (art. 73 

Grondwet) zijn deze Bestrijdingsmiddelenwet voorgelegd aan de Kroon, heeft de ministerraad 

bestaande uit Hare Majesteit Koningin Juliana en de ministers: 















- Minister voor coördinatie van aangelegenheden Suriname en de Nederlandse Antillen, 

Drs. H.A. Korthals (VVD); 

bovengenoemde tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelen goedgekeurd. Daarmee hebben de 

politieke partijen KVP, CHU, ARP (thans: CDA) en VVD bovengenoemde tekortkomingen in de 

Bestrijdingsmiddelenwet goedgekeurd. 

Deze door de Kroon (ministerraad en HM de Koningin) goedgekeurde Bestrijdingsmiddelenwet is 

voorgelegd aan de Tweede Kamer, met daarin de volgende partijen KVP (49 zetels), ARP (14 zetels), 

CHU (12 zetels), VVD (19 zetels), PvdA (48), SGP (3), PSP (2) en CPN (3) en goedgekeurd. De 

goedkeuring van deze Bestrijdingsmiddelenwet door de Tweede Kamer is voorgelegd aan de Eerste 

Kamer, met daarin de volgende partijen KVP (26 zetels), ARP (8 zetels), CHU (8 zetels), VVD (7 

zetels), PvdA (23) en CPN (2) en de goedkeuring van de Eerste Kamer. Op 12 juli 1962 is deze 

Bestrijdingsmiddelenwet, gegeven ten Paleize Het Loo en ondertekend door Koningin Juliana, 

Minister V.G.M. (Victor) Marijnen (KVP) van Landbouw en Visserij, Minister G.M.J.(Gerard) Veldkamp 

(KVP) van Sociale Zaken en Volksgezondheid en Minister A.C.W.(Albert Christiaan Willem) Beerman 

(CHU) van Justitie, gepubliceerd in de Staatscourant met de lasten en bevelen dat alle Ministeriële 

Departementen, Autoriteiten, Colleges en Ambtenaren, wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige 

uitvoering de hand zullen houden. 

Daarmee hebben de politieke partijen CDA (voorheen: KVP, ARP, CHU), VVD, PvdA en SGP op 

advies van de Raad van State (KVP) op 21 april 1962 een Bestrijdingsmiddelenwet goedgekeurd, 

waarbij de Multinationale ondernemingen als Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: 

Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto hun hoogproblematisch gevaarlijk 

afval in bestrijdingsmiddelen kunnen dumpen en onder de dekmantel van “bestrijdingsmiddel” duur 

kunnen verkopen, terwijl andere bedrijven het tegen zeer hoge kosten moeten laten verwijderen en 

verwerken. Dit is in ernstige in strijd met de artikelen 1, 21 en 22 van de Grondwet, Daarin staat 

namelijk letterlijk het volgende wettelijk voorgeschreven: 

11













Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat op advies van dr. L.J.M. Beel (KVP, thans: CDA) als Vice- 

President van de Raad van State de politieke partijen CDA (voorheen: KVP, ARP, CHU), VVD, PvdA 

en SGP op 21 april 1962 hebben goedgekeurd dat de hoogste bestuursrechter met huidig voorzitter 

mr. J.E.M. Polak al vanaf 21 april 1962 de grootste criminele organisatie van de wereld is, die via 

bovengenoemde ingebouwde tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet de gehele wereld heeft 

vergiftigd met miljarden kilogrammen levensgevaarlijk afval dat afkomstig is van de Multinationale 

ondernemingen als Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: Hoogovens), DSM, Dow 

Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto, etc. De grootaandeelhouders van deze bedrijven, waaronder 

het Koninklijk Huis, de Koninklijke adel als de familie Houben, als wel de Staat der Nederlanden 

hebben hieraan honderden miljarden onrechtmatige inkomsten gehad, waarvoor honderden miljarden 

euro’s aan gemeenschapsgeld zijn misbruikt. Dit met als gevolg dat wereldwijd miljarden mensen 

vroegtijdig zullen sterven aan kanker of een andere ernstige vergiftigingsziekten. Daarvoor zijn 






en de politieke partijen CDA, VVD en PvdA volledig verantwoordelijk en aansprakelijk. 




















12



















zijn ook staatsraad bij de Afdelingbestuursrechtspraak van de Raad van State geweest. Voormalige 

minister van justitie Winnie Sorgdrager is op dit moment nog staatsraad bij de 

Afdelingbestuursrechtspraak van de Raad van State. Dit alles met als doel om daarmee hun eerder 





aan ing. A.M.L. van Rooij letterlijk het volgende beslist: 

Staatssecretaris Erica Terpstra (VVD) van Volksgezondheid, welzijn en sport heeft in haar brief d.d. 2 

september 1996 (kenmerk: GZB/C&O/963409) aan ing. A.M.L. van Rooij letterlijk het volgende beslist: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Verantwoording gebruiks- en 

afvalfase geïmpregneerd hout ligt bij Minister van VROM” in het Echte Nieuws van 8 augustus 


Hiermee hebben het College van Toelating van Bestrijdingsmiddelen als wel staatssecretaris Erica 

Terpstra (VVD) van Volksgezondheid, Welzijn en Sport beslist dat geïmpregneerd CCA-hout dat 

tijdens de gebruiksfase vrijkomt en dat in de afvalfase is geraakt de minister van VROM primair 

verantwoordelijk is. 

13

Bij brief van 21 januari 1991 schrijft minister Hans Alders van VROM letterlijk het 

volgende aan voormalig Tweede Kamerlid Remi Poppe van de Socialistische Partij (SP): 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Geïmpregneerd hout moet in 

afvalfase beschouwd worden als chemisch (gevaarlijk) afval” in het Echte Nieuws van 17 oktober 

2007 (http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-17.php). 

Arseenzuur (Arseen) en Chroomtrioxide (Chroom VI) zijn carcinogene, mutagene en teratogene 

stoffen. Deze stoffen zijn vanaf 1973 gebruikt om hout mee te impregneren. 

Arseen (Arseenzuur) is vanaf 1986 een zwarte lijst stof voor water, bodem en lucht. Chroom VI 

(Chroomtrioxide) is vanaf 1986 een zwarte lijst stof voor lucht. Deze zwarte lijst stoffen zijn zo 

gevaarlijk dat in de jaren 80 veelal in internationaal verband is besloten dat in het milieu brengen van 

deze stoffen via een brongerichte aanpak met de best bestaande technieken moet worden vermeden. 

Dit internationaal beleid heeft de Staat der Nederlanden met het door de Tweede Kamer 

goedgekeurde Indicatieve Meerjarenprogramma Milieubeheer 1986-1990 overgenomen. Volgens het 

Indicatief Meerjarenprogramma Milieubeheer 1986-1990 zijn Arseen en Chroom VI zwarte lijst stoffen 

en mogen gezien hun carcinogene eigenschappen niet in het milieu komen. Voor bewijs lees: 

CARCINOGENITEIT, MUTAGENITEIT, TERATOGENITEIT 

Stoffen, zoals Chroom VI en Arseen, die vermeld zijn in het meerjarenprogramma Milieubeheer 1986– 

1990 zijn carcinogeen, mutageen en teratogeen. 

Carcinogeen 

Carcinogeen betekent dat wanneer men in contact met de stof komt, dit kanker kan veroorzaken. Hoe 

kankerverwekkender de stof en hoe vaker en intensiever het contact, hoe groter de kans is dat men 

daadwerkelijk kanker krijgt. 

Mutageen 

Mutagene stoffen zijn stoffen die (langzaam) het DNA in de celkern veranderen waardoor ze ook 

carcinogeen (kankerverwekkend) kunnen zijn of een miskraam kunnen veroorzaken. 

14

Teratogeen 

Teratogeen is de naam van de eigenschap van een stof of een ziekte om bij de foetus afwijkingen te 

veroorzaken als de moeder tijdens de zwangerschap met de stof in aanraking komt. 

HOOFDPUNTEN WAAR MINISTER VAN VROM MEE BEKEND IS 

In het meerjarenprogramma Milieubeheer 1986–1990 staat letterlijk de volgende tekst waar 

verantwoordelijk Minister van VROM mee bekend is: 

- Arseen is een zwarte lijst stof voor water, bodem en lucht. 

- Chroom VI is een zwarte lijst stof voor lucht. 

- In het milieu brengen van deze zwarte lijst stoffen dient gezien hun milieuschadelijke 

eigenschappen vermeden te worden. 

- Onder milieuschadelijkheid wordt verstaan stofeigenschappen, zoals giftigheid- waaronder 

carcinogeniteit, mutageniteit, teratogeniteit, afbreekbaarheid, en (bio)accumulatie, die een ernstig 

risico inhouden. 

- Zwarte lijst stoffen worden op grond van hun eigenschappen geacht een bijzondere dreiging te 

vormen voor de kwaliteit van bodem, water (waaronder zeewater) en lucht. 

- Door intercompartimentaal transport kunnen deze stoffen ook een schadelijke werking uitoefenen 

in een ander compartiment dan waarin de emissie plaatsvindt. 

- Voor stoffen van de lijst zwarte stoffen wordt een maximale brongerichte aanpak voorgestaan. 

- De lijst van zwarte lijst stoffen voor het milieubeleid heeft een richtinggevende betekenis voor 

overheden belast met de vergunningverlening en de betrokken bedrijven. 

VERMIJDEN 

Volgens het meerjarenprogramma Milieubeheer 1986–1990 zijn diverse stoffen op grond van hun 

milieuschadelijke eigenschappen op de zwarte lijst geplaatst. In het milieu brengen van deze zwarte 

lijst stoffen, waaronder de stoffen Arseen en Chroom VI, dient gezien hun eigenschappen vermeden 

te worden. Voor bewijs lees hieronder: 

MAXIMALE BRONGERICHTE AANPAK 

Volgens het meerjarenprogramma Milieubeheer 1986–1990 wordt voor stoffen van de lijst van zwarte 

stoffen een maximale brongerichte aanpak voorgestaan. Voor bewijs, lees hieronder: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Arseen en Chroom VI zijn 

carcinogene, mutagene en teratogene zwarte lijst stoffen” in het Echte Nieuws van 9 maart 2009 

(http://www.hetechtenieuws.org/2009-03-09.php). 

Al in 1991 is over het gebruik van arseenhoudende wolmanzouten een motie ingediend door Tweede 

Kamerlid Wilbert Willems van GroenLinks. Deze motie is door de meerderheid van de Tweede Kamer 

(148 stemmen voor 2 stemmen tegen) aangenomen. En in de kamerstukken van 24 oktober 1991 

gepubliceerd onder nummer. 24 (22300-XI). Het bewijs van deze door de meerderheid van de 

Tweede-Kamer aangenomen motie vindt u hieronder bijgevoegd: 

15

Naar aanleiding van bovengenoemde bewijzen nam de hoofdofficier van justitie, Mr. Ficq te Den 

Bosch, zich voor een onderzoek te starten. Criminoloog Prof. Dr. F. Bovenkerk moedigde dit 

onderzoek in 1993 aan door middel van zijn brief d.d. 21 juni 1993 (kenmerk: A-22-89 FB/am) aan 

Mr. Ficq, Daarin schrijft hij letterlijk het volgende: 

Onder druk van verantwoordelijk minister van Justitie dr. E.M.H. Hirsch Ballin (CDA) heeft de 

hoofdofficier van justitie hiernaar nooit een strafrechtelijk onderzoek mogen starten en op deze brief 

d.d. 21 juni 1993 van criminoloog prof. Dr. F. Bovenkerk ook nooit antwoord mogen geven. 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Brief van criminoloog Bovenkerk 

aan hoofdofficier mr. C.R.L.R.M. Ficq van justitie en vluchtende politieman Hurkmans blijft 14 

jaar lang onbeantwoord” in het Echte Nieuws van 30 augustus 2007 


16

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “Petitie aan Tweede Kamer tegen 

geïmpregneerde speeltoestellen” in het Echte Nieuws van 15 december 2007 


17

Verantwoordelijk minister Han Alders (PvdA) van VROM was wettelijk verplicht om aan deze door de 

zeer ruime meerderheid van de Tweede Kamer aangenomen motie uitvoering te geven maar doet het 

niet. Het gebruik van arseenhoudende wolmanzouten gaat daarna gewoon door. 

Met als onderbouw dat door de ruime meerderheid van de Tweede Kamer (148 voor 2 tegen) 

aangenomen motie nummer. 24 (22300-XI) arseenhoudende wolmanzouten niet meer mogen worden 

gebruikt, heeft A.M.L. van Rooij hierover bij brief d.d. 16 februari 1992 verantwoordelijk milieuminister 

Han Alders (PvdA) duidelijk gemaakt dat mensen niet worden geïnformeerd over de gevaaraspecten 

van met Arseen en Chroomtrioxide geïmpregneerd hout. Van Rooij schreef bijvoorbeeld: "U weet dat 

betreffend hout wordt gebruikt voor:" 

Bij brief van 12 maart 1992 schreef verantwoordelijk milieuminister Hans Alders (PvdA) aan 

A.M.L. van Rooij daarover letterlijk het volgende: 

Zonder A.M.L. van Rooij daarvan een kopie te hebben verstrekt schreef verantwoordelijk 

milieuminister Hans Alders (PvdA) aan A.M.L. van Rooij daarover letterlijk het volgende: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Minister Alders nam beslissing 

niet meer te reageren op basis van een indruk” in het Echte Nieuws van 30 juli 2007 


18

In navolging van eerst Minister-President Lubbers (CDA) daarna Minister-President Wim Kok (PvdA), 

voor brieven lees hieronder: 

Brief uit 1991: Minister Lubbers zal niet meer reageren 

Brief uit 2000: Minister Kok zal niet meer reageren 

heeft voormalig Minister-President Jan Peter Balkenende (CDA) aan A.M.L. van Rooij over 

bovengenoemde “genocide bewijzen” van de Staat der Nederlanden op haar eigen inwoners en vanuit 

Nederland op alle wereldbewoners, letterlijk het volgende geschreven: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “Minister Balkenende gaat niet reageren op 

genocide-bewijzen” in het Echte Nieuws van 4 september 2008 


Het hoofd van het CTB, Ir. Drs. J.M.C. Dirven, besliste al op 28 januari 1992 dat het in het milieu 

brengen van arseenhoudende (en chroom VI houdende) stoffen in strijd is met artikel 3 van de 

Bestrijdingsmiddelenwet en toen al wettelijk verboden was. In zijn brief d.d. 28 januari 1992 schrijft hij 

daarover aan ingenieursbureau Jonker B.V. te Heerlen, toelatingshouder van het arseenhoudende 

bestrijdingsmiddel OSMOSE K-33-C (toelatingsnummer 7840 N), letterlijk het volgende: 

19

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Hoofd van het CTB, Ir. Drs. J.M.C. 

Dirven heeft al in begin 1992 beslist dat arseen in hout wettelijk verboden is” in het Echte 

Nieuws van 22 september 2007 (http://www.hetechtenieuws.org/2007-09-22-b.php) 

Ondanks het feit dat voormalig minister Hans Alders (PvdA) van VROM zelf in zijn brief d.d. 21 

januari 1991 aan voormalig Tweede Kamerlid Remi Poppe van de Socialistische Partij (SP) heeft 

geschreven dat met koper, chroom en arseen verduurzaamd hout in de afvalfase als chemisch 

(gevaarlijk) afval moet worden verwijderd en verwerkt omdat het de factor van chemisch (gevaarlijk) 

afval meer dan een factor 10 overschrijdt en hijzelf de primair verantwoordelijke minister is, staat hij 

toch toe dat betreffend levensgevaarlijk afval als niet gevaarlijk afval wordt gestort, in houtkachels, 

open haarden of op brandstapels wordt opgestookt, in spaanplaat wordt verwerkt of met grote 

bedragen aan overheidssubsidie in groene stroom electriciteitscentrales onder de dekmantel van 

“biomassa” wordt opgestookt. Ook de SP in de Tweede Kamer vindt dat, ondanks deze brief van 

verantwoordelijk minister Hans Alders (PvdA) aan Remi Poppe, kennelijk geen enkel probleem en 

staat dit alles gewoon toe. Daarmee is de SP zeer nadrukkelijk medeplichtig aan deze zware 

“genocide” misdrijven, hetgeen enkel in Nederland al miljoenen kankerdoden tot gevolg zal hebben. 

Ondanks bovengenoemde wetenschap laat dezelfde minister Hans Alders (PvdA) van VROM ruim 

een jaar later op 20 mei 1992 de circulaire betreffende werkprogramma milieuvergunningen bij 

houtimpregneerbedrijven uitgaan aan alle Nederlandse houtimpregneerbedrijven en betrokken 

besturen. Daarin heeft minister Hans Alders (PvdA) van VROM met een circulaire (geen wet zijnde) 

burgemeester en wethouders van betrokken gemeenten, Gedeputeerde Staten van betrokken 

provincies en de dagelijkse besturen van betrokken waterschappen voorgeschreven dat de aan de 

Nederlandse houtimpregneerbedrijven verleende milieuvergunning geen rekening mag houden met de 

gebruiks- en afvalfase van het door deze houtimpregneerbedrijven geïmpregneerde hout. In de brief 

die voormalig directeur C.M.Moons van VROM in opdracht van minister Hans Alders (PvdA) van 

VROM hierover heeft laten uitgaan staat letterlijk het volgende: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Milieumaatregel 

houtïmpregneerbedrijf zei niets over gebruiks- of afvalfase” in het Echte Nieuws van 2 augustus 


20

Houtimpregneerder Tissen uit Luyksgestel dacht dat hij milieuvriendelijk impregneerde. Totdat Tissen 

op de TV een uitzending zag van milieu- en veiligheidskundige Ad van Rooij. Hij belde Van Rooij op 

en maakte van Rooij voor alles uit wat maar slecht was. ( Zie video, tijdstip 20.04 ) 

Een paar dagen later kwam hij in contact met Van Rooij. Hierop ging Tissen zelf op onderzoek uit en 

kwam in contact met een professor in scheikunde prof. Tels die bevestigde wat Van Rooij zei. Tissen 

kwam er achter dat hij niet impregneerde met milieuvriendelijke stoffen maar met kankerverwekkende 

stoffen zoals Arseen en Chroom VI. Deze stoffen logen uit het hout, komen in lucht, water, bodem en 

mensen en spelende kinderen komen ermee in aanraking. Tissen meldde dit per brief bij de vaste 

Kamercommissie Milieubeheer van de Tweede Kamer. Daarin schrijft hij letterlijk het volgende: 

Van de Vaste Kamer Commissie krijgt houtimpregneerder Carl Tissen daarop letterlijk het volgende 

antwoord: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Houtimpregneerder meldde aan 

VROM dat hij zwarte lijst stoffen dumpte in milieu en VROM deed niets” in het Echte Nieuws van 

13 oktober 2007 (http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-13.php) 

De houtimpregneerder is zelf verantwoordelijk voor zijn met zwarte lijst stoffen volgeperste hout. Dat 

heeft voormalig milieuminister Margaretha de Boer (PvdA) haar brief d.d. 19 augustus 1996 aan 

houtimpregneerder Carl Tissen beslist. Als bewijs daarvoor lees hieronder de inhoud van betreffende 

brief. Daarin staat letterlijk het volgende geschreven: 

21

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Volgens Minister van VROM zijn 

houtimpregneerders zelf aansprakelijk voor hun giftige hout” in het Echte Nieuws van 14 oktober 


Ondanks deze beslissing van voormalig milieuminister Margaretha de Boer (PvdA) weigert de Staat 

der Nederlanden betreffende Nederlandse houtimpregneerbedrijven aansprakelijk te stellen voor de 

totale vergiftiging van Nederland, en vanuit Nederland ook België en andere landen in de wereld met 

honderden miljoenen kilogrammen valselijk geëtiketteerd arseenzuur en chromtrioxide, waarmee ook 

nog de rechtstreeks aan de lidstaten van de Europese Unie opgelegde Europese Verordening 

Europese Verordening (EG) nr. 142/97 op wereldschaal wordt overtreden. Daarmee is de Staat der 

Nederlanden onmiskenbaar aansprakelijk voor het vanaf 21 april 1962 plegen van sluipmoordende 

Holocaust op haar eigen inwoners, de inwoners van België en de wereldbewoners, waaruit binnen nu 

en 15 jaar miljarden kankerdoden zullen ontstaan. 

Wat de gevolgen zijn van deze massale vergiftiging met honderden miljoenen kilogrammen 

arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI) kunt u hieronder lezen in het Eindhovens Dagblad van 

2000. Daarin staat letterlijk het volgende geschreven: 

Ondanks deze voorkennis en wetenschap licht het Eindhovens Dagblad haar lezers over de massale 

arsenicum vergiftiging met honderden miljoenen kilogrammen arseenzuur en chroomtrioxide (chroom 

VI) opzettelijk onjuist voor. Als bewijs daarvoor lees lees het artikel “BEWIJS: Eindhovens dagblad 

schrijft tegenstrijdig over kankerverwekkend Arseen” in het Echte Nieuws van 10 oktober 2007 


22

Daarmee is benevens de Staat der Nederlanden ook het Eindhovens Dagblad onmiskenbaar 

aansprakelijk voor het vanaf 21 april 1962 plegen van sluipmoordende Holocaust op haar eigen 

inwoners, de inwoners van België en de wereldbewoners, waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden 

kankerdoden zullen ontstaan. 

Bij onherroepelijke uitspraak op 20 juli 2005 in zaaknummer 200408002/1 in het geschil van A.M.L. 

van Rooij tegen burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode inzake houtimpregneerbedrijf 

Gebr. van Aarle te Sint-Oedenrode (buurrman van A.M.L. van Rooij) heeft de Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State letterlijk als volgt beslist: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Wet milieubeheer zegt niets over 

gebruiks- en afvalfase van geïmpregneerd hout” in het Echte Nieuws van 3 augustus 2007 

(http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-03.php) 

Met deze uitspraak van 20 juli 2005 in zaaknummer 200408002/1 heeft de hoogste bestuursrechter 

bestuursrechter, de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State onherroepelijk beslist dat de 

Staat der Nederlanden alle bij A.M.L. van Rooij aangerichte schade vanaf 1976 tot op heden (2011) 

die is veroorzaakt als geviolg van hun dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle, hetgeen tientallen miljoenen 

euro’s bedraagt, zal moeten vergoeden. Met deze onherroepelijke uitspraak is tevens jurisprudentie 

ontstaan dat de Staat der Nederlanden alle schade die is ontstaan vanaf 21 april 1962 als gevolg van 

het plegen van sluipmoordende Holocaust op haar eigen inwoners, de inwoners van België en de 

wereldbewoners, waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden kankerdoden zullen ontstaan door de Staat 

der Nederlanden zal moeten worden vergoed. Welke materiele en immateriële schade de Staat der 

Nederlanden bij A.M.L. van Rooij en zijn gezin heeft aangericht kunt u hieronder lezen. 

Vanaf omstreeks 1976 zijn Ad en Leo van Aarle hout gaan dompelen in pentachloorfenol. 

Zij verkochten dat pentachloorfenol ook aan derden, hetgeen in 1984 arseenhoudende wolmanzouten 

is geworden. Dit alles werd met oogluikende toestemming van de gemeente Sint-Oedenrode zonder 

een daarvoor vereiste Hinderwetvergunning in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan in 

het kritische dommeldalgebied van Sint-Oedenrode gedaan. 

In 1976 is mijn vader opgehouden met het houden van koeien en is de boerderij met aanliggende 

gronden eigendom geworden van A.M.L. van Rooij, omdat mijn vrouw Annelies het agrarische bedrijf 

van mijn ouders wilde voortzetten. Deze overdracht is bij de notaris beschreven. Vanaf dat moment 

zijn wij begonnen om die koeienstal (het achterhuis van de woonboerderij) om te bouwen tot 

woonhuis. Dit alles in nauwe afstemming met de gemeente. In december 1976 ben ik als afgestudeerd 

elektrotechnisch ingenieur bij Philips in Eindhoven gaan werken, waar ik later een snel groeiende 

carrière heb doorgemaakt. Op 5 juli 1979 ben ik met Annelies getrouwd en zijn wij in die nieuwe 

woning op het adres ´t Achterom 9a gaan wonen. Alle buurtbewoners zijn op de bruiloft uitgenodigd 

en ook gekomen. Het was een gezellig feest. Mijn vader en moeder konden blijven wonen in de 

woning op `t Achterom 9 (dat in 1976 eigendom van A.M.L. van Rooij was geworden) en werkten mee 

op het agrarische bedrijf zolang zij lichamelijk konden, hetgeen nadrukkelijk ook hun wil was. 

Als waardering daarvoor hadden wij beloofd voor mijn vader en moeder te zullen zorgen tot aan hun 

dood, zodat zij later niet naar het bejaardenhuis behoefden op kosten van de gemeenschap. 

Op 7 augustus 1983 is mijn zoon geboren. Tot die tijd werkte mijn vrouw (10 jaar lang) met veel 

plezier bij de Rabobank in Liempde. Na de geboorte van mijn zoon is zij daarmee gestopt en is zij 

volledig voor het agrarische bedrijf gaan werken met de hulp van mijn vader en moeder. 

Op 23 mei 1986 is mijn dochter geboren en in Olland blijven wonen. 

23

In het kader van sanering van de zinkassen afkomstig vanuit de zinkfabriek te Budel zijn midden 1980 

in Noord-Brabant bodemonderonderzoeken verricht, zo ook op het bedrijventerrein van Ad en Leo van 

Aarle op kosten van de provincie Noord-Brabant door Witteveen en Bos. In 1987 is uit 

bodemonderzoek komen vast te staan dat het gehele bedrijventerrein (0,8 hectare) van Gebr. van 

Aarle zeer ernstig was (en nog steeds is) verontreinigd met arseen, koper en zink tot een concentratie 

van maar liefst 14 maal de saneringswaarde. Dit als gevolg van de in het verleden opgebrachte 

zinkassen. Op de locatie waar de Gebr. van Aarle (aan de achterkant van het terrein) al die jaren 

illegaal hout hadden gedompeld in arseenhoudende wolmanzouten bleek ook het grondwater op 2,5 

meter diepte ernstig verontreinigd te zijn met arseen tot boven de saneringswaarde. 

Ook de bermsloot aan `t Achterom (waarvan de gemeente eigenaar is) bleek tot boven de 

saneringswaarde verontreinigd te zijn met arseen die volledig is toe te schrijven aan de illegale 

houtimpregneeractiviteiten van Gebr. van Aarle. Omdat dit een openbare sloot is, waarin ook vaak 

kinderen speelden waren burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode wettelijk verplicht om die 

sloot af te zetten met hekken, zodat die kinderen daarin niet konden spelen. Tot op de dag van 

vandaag (24 jaar later) heeft Gebr van Aarle B.V. al deze sterke bodem- en 

grondwaterverontreinigingen nooit behoeven te saneren. Tot die tijd was onze relatie met de buren 

erg goed. Wekelijks werd er gekaard. Buurman Mies van den Biggelaar (aangetrouwde familie van 

Van Aarle) kwam voorheen mijn broer en mij vaak onder aan het raam roepen waar wij studeerden 

met de vraag of wij kwamen kaarten. Toen mijn broer was getrouwd en in Eindhoven is gaan wonen 

heeft dat zich voortgezet met mijn vrouw Annelies. Ik herinner mij daarbij nog zeer goed dat zijn zoon 

Robert van den Biggelaar werd geboren, die als klein kind Andre van Duin zeer goed kon nadoen 

waar vader Mies zo trots op was. In die tijd (april 1987) is de met het Koninklijk Huis bevriende mr. 

F.J.M. (Frank) Houben commissaris van de Koningin van Noord-Brabant geworden. Ik dacht toen: nu 

zal snel tot de wettelijk vereiste sanering van het sterk verontreinigde bedrijventerrein van Gebr. van 

Aarle worden overgegaan en de omgevingsloot aan de achterkant van het bedrijventerrein aan de 

straat ´t Achterom. Dit des te meer omdat het ministerie van Volkshuisvestiging Ruimtelijke Ordening 

en Milieubeheer geld had gereserveerd om deze saneringen te betalen. Dat viel echter anders uit, 

waarvan u hieronder het relaas kunt lezen. 

In oktober 1987 begonnen Ad en Leo van Aarle op betreffend sterk verontreinigd bedrijventerrein met 

graafwerkzaamheden ten behoeve van de bouw voor een kelder, waarin tienduizenden liters 

houtimpregneervloeistof moest worden opgeslagen en waar bovenop een grote houtimpregneerketel 

moest worden geplaatst. Dit alles in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan, 

gemeentelijke bouwverordening, zonder een daarvoor vereiste Hinderwetvergunning en in strijd met 

de Wet bodembescherming. Ik ben om die reden daarover de buurtbewoners gaan informeren en heb 

daartegen, samen met nagenoeg alle buren, bezwaar aangetekend bij burgemeester en wethouders 

van Sint-Oedenrode. 

Ook heb ik daarover contact gezocht bij Xander van Vessem, voorzitter van de DGS-fractie, een 

lokale partij die eerder ook wethouder is geweest. Ik heb op verzoek van Xander van Vessem 

daarover toen contact gezocht bij H.A.M.A. de Vries, regionaal inspecteur van Noord-Brabant van het 

ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer. Eind 1987 en in 1988 heeft 

H.A.M.A. de Vries, als regionaal-inspecteur van VROM, aan mij brieven gestuurd met een kopie aan 

burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode met daarin de tekst dat het oprichten van een 

impregneerketel van die omvang een milieucategorie-5 bedrijf betreft waarvan de oprichting in strijd is 

met het ter plaatse geldende bestemmingsplan buitengebied van Sint-Oedenrode en dat alvorens met 

de bouw ervan kan worden gestart eerst het sterk verontreinigde bedrijventerrein (14 maal de 

saneringswaarde met arseen, koper en zink) gesaneerd moet zijn. Uit berekeningen uitgevoerd door 

plaatsvervangend regionaal inspecteur J. Blenkers (die nu in de provincie Zuid Holland nog steeds als 

inspecteur van het ministerie van VROM werkzaam is) kwam zelfs het bewijs dat op het 

bedrijventerrein van Gebr. van Aarle meer dan 500 kg arseenzuur zou worden opgeslagen, waarbij in 

geval van een calamiteit of brand een chemische ramp kan ontstaan van een omvang als die in 

Seveso (Italië) of Bopal (India) waarvoor vanuit de vijf jaar eerder van kracht geworden Europese 

Post-Seveso richtlijn een extern veiligheidsrapport met bijbehorend rampenbestrijdingsplan is vereist 

om de veiligheid van alle omwonenden tot op 500 meter van betreffende locatie te kunnen 

garanderen. Ondanks deze wetenschap bij de gemeente Sint-Oedenrode, bij betrokken regionaal 

inspecteurs van het ministerie van Volkshuisvestiging Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en bij 

F.J.M. (Frank) Houben commissaris van de koningin van Noord Brabant gingen de Gebr. van Aarle 

onder die omstandigheden gewoon door met het bouwen van betreffende grote kelder ten behoeve 

24

van de impregneerketel die later (in 1991) daarop is geplaatst, zonder een daarvoor vereiste 

bouwvergunning op sterk verontreinigde grond in het kritische Dommeldal van 

Sint-Oedenrode te midden van burgerwoningen (12 woningen van derden binnen slechts 

100 meter van het bedrijf) op slechts 20 meter van een groot tuinbouwbedrijf waar tomaten worden 

geteeld voor de menselijke consumptie. De adviseurs van Gebr. van Aarle waren 

D. Mouwen (werkzaam voor Unilever) en R. Leegwater (directeur van Hickson Garantor B.V., de 

leverancier van het bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-CO aan gebr. van Aarle) 

die met behulp van subsidie vanuit het ministerie van VROM werkten vanuit Techmil B.V. 

en later Techmil Management B.V. waarvan zijzelf aandeelhouder waren. 

Dit heeft tot gevolg gehad dat vier maanden later op 11 augustus 1992 Gebr. van Aarle B.V. zijn 

illegaal gebouwde impregneerketel in gebruik heeft genomen op sterk verontreinigde grond zonder 

enige vergunning in strijd met alles. Dit alles werd feestelijk gevierd met uithangende Nederlandse 

vlaggen en vlaggen van de gemeente Sint-Oedenrode. In het Eindhovens Dagblad en de Midden 

Brabant kwamen grote artikelen dat het bedrijf Gebr. van Aarle over alle vergunningen beschikte 

zonder ook maar een vergunning te hebben. Bij de in gebruikname van deze houtimpregneerketel 

kwamen grote stoomwolken vrij die tot ver buiten het bedrijventerrein uitwaaiden, veelal over de 

Ollandseweg heen richting de woningen van Cornelis van Montfort en tuindersbedrijf Ad de Haas. 

Ik dacht deze stoomwolken moeten verontreinigd zijn met de kankerverwekkende stoffen arseenzuur 

en chroomtrioxide (chroom VI). Er werd echter nooit op gemeten ondanks mijn vele nadrukkelijke 

verzoeken daarom. Voor deze plechtige opening was ook milieuwethouder H. van Dijk-Eerhart (CDA) 

uitgenodigd, die ik ruimschoots door deze vergiftigde stoom zag lopen. Enkele jaren later is zij op veel 

te jonge leeftijd overleden aan kanker, hetgeen mij veel verdriet gaf. Het was namelijk juist zij en 

voormalig burgemeester G.M. van Oerle die betreffend bedrijf daar niet wilden. Nadien zijn mijn 

contacten met de weduwenaar van voormalig milieuwethouder Van Dijk goed gebleven. Ook 

overbuurman Cornelis van Montfort bleef openlijk protesteren tegen deze gifwolken die veelal richting 

zijn woning en bij open ramen in zijn woning waaiden. Hij zette grote borden met doodskoppen in zijn 

tuin om het stopzetten daarvan kracht bij te zetten. Ook hij is korte tijd later overleden aan kanker, 

waarna enkele jaren later ook zijn vrouw volgde. 

Enige tijd later ben ik in contact gekomen bij houtimpregneerbedrijf Carl Tissen te Luyksgestel die met 

hetzelde stoomfixatieproces werkte, dat was ontwikkeld door dezelfde D. Mouwen. Vanwege het 

verliezen van zijn kleinzoon als gevolg van mogelijk deze giftige stoomwolken heeft hij op mijn 

aandringen betreffende stoom laten onderzoeken op de aanwezigheid van arseen en chroom VI. 

De aanwezigheid van die kankerverwekkende stoffen in die stoom bleek zo hoog te zijn dat zelfs de 

buitenluchtnormen tot op een kilometer van zijn bedrijf werden overschreden. Houtimpregneerbedrijf 

Carl Tissen moest om die reden op grond van de Arbowet onmiddellijk stoppen met dit 

stoomfixatieproces, terwijl de opgelegde voorschriften in zijn milieuvergunning hem tot dat 

stoomfixatieproces verplichte. Hij legde vervolgens een miljoenen schadeclaim neer bij burgemeester 

A.A.J. van Poppel (CDA) van de gemeente Bergeijk, die deze claim rechtvaardig vond en toewees. 

Burgemeester Van Poppel werd pal daarna op basis van verzinsels op aandringen van comissaris van 

de koningin Frank Houben van Noord Brabant, met de hulp van het Eindhovens dagblad uit zijn 

functie als burgemeester ontslagen. Hij heeft nadien van dit onrecht wat hem is aangedaan nog vele 

rechtszaken gevoerd en twee boeken geschreven. Dat alles mocht echter niet baten. 

Ook houtimpregneerder Carl Tissen werd daarna het leven erg zuur gemaakt, hetgeen heeft 

geresulteerd in een luttele afkoopsom van 50.000 gulden in plaats van miljoenen waarop hij recht had, 

verkregen uit de handen van voormalig minister W. Sorgdrager. Hij moest daar echter wel over 

zwijgen. Hij heeft mij persoonlijk, in het bijzijn van Ton van der Ham (huidig journalist bij Zembla), 

daarvan het bewijs laten zien. Deze waarheid mag tot op heden niet in de regulaire kranten en ook 

niet op Zembla. Daarmee heb ik het bewijs geleverd dat het erg mis is met de persvrijheid in 

Nederland. 

Op 18 augustus 1992 (direct daarna) is op initiatief van de milieuofficier van Justitie mr. G. Bos (een 

persoonlijke vriend van Frank Houben) op het paleis van justitie te ´s-Hertogenbosch in het diepste 

geheim de situatie rondom houtbewerkend bedrijf Gebr. van Aarle B.V. en buurman A.M.L. van Rooij 

besproken zonder dat ik daarvan in kennis ben gesteld en zonder ik daarvan ooit het 

besprekingsverslag heb toegestuurd gekregen. Toevalligerwijze ben ik ruim een jaar later aan een 

kopie van betreffend verslag gekomen. In dat geheime overleg waren aanwezig dhr. G. Bos, officier 

van justitie (voorzitter), dhr. G. Broeren (parketsecretaris), dhr. H. de Vries (milieu-inspecteur Noord- 

Brabant), dhr. H. Artz (juridisch medewerker provincie Noord-Brabant), dhr. V. Ditters (hoofd 

25

algemene zaken waterschap De Dommel), mevr. I. Valk (wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), 

dhr. M. Saris (wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), dhr. P. Schriek (CDA)(burgemeester van 

Sint-Oedenrode), mevr. H. van Dijk-Eerhart (CDA)(wethouder milieu van Sint-Oedenrode), dhr. C. 


(milieu technisch medewerker bij de gemeente Sint-Oedenrode). In dat overleg staat geschreven dat 

het bedrijf gebr. van Aarle B.V. over alle vereiste vergunningen beschikte. Dit met de voorkennis en 

wetenschap dat betreffend bedrijf over geen enkele vergunning beschikte en Ad en Leo van Aarle hun 

houtimpregneerinstallatie vanaf 11 augustus 1992 in werking hebben genomen zonder een daarvoor 

vereiste bouwvergunning, in strijd met het bestemmingsplan buitengebied op sterk verontreinigde 

grond, zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning en Wvo-vergunning, zonder een daarvoor 

vereist extern veiligheidsrapport en rampenbestrijdingsplan en zonder dat er ook maar ooit metingen 

zijn uitgevoerd naar de arseen een chroom VI verontreinigingen in de vrijkomende stoomwolken die 

vanuit het bedrijf naar de omgeving werden verspreid en bij openstaande ramen zelfs de woning van 

Cornelis van Montfort binnenwaaiden. In dat besprekingverslag stond ook dat ik erg agressief ben, 

terwijl ik dat niet ben en tot op de dag van vandaag nooit ben geweest. Daarmee heeft milieuofficier 

G. Bos de basis willen leggen om mij in opdracht van burgemeester P. Schriek te kunnen laten 

oppakken om in een gesloten inrichting te laten opsluiten. Om die reden is in dat geheime overleg op 

voordracht van H.A.M.A de Vries (milieu-inspecteur van VROM voor Noord Brabant) ook besloten dat 

burgemeester P. Schriek (CDA) zonder voorafgaande aankondiging GGD-arts Henk Jans op A.M.L. 

van Rooij moest afsturen om mij te onderzoeken op mijn geestelijke gesteldheid. Daarbij is het goed te 

weten dat diezelfde GGD-arts Henk Jans eerder samenwerkte met burgemeester P. Schriek vanuit 

zijn vorige functie als wethouder in Oosterhout. Het is daarbij tevens goed te weten dat dezelfde GGDarts 

Henk Jans vanuit zijn eigen bureau betaalde onderzoeken uitvoerde voor Hickson Garantor 

Nederland B.V. te Nijmegen, de leverancier van het bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-CO aan de 

Gebr. van Aarle waarvan R. Leegwater directeur was. Het is daarbij tevens goed te weten dat 

dezelfde R. Leegwater samen met D. Mouwen (werknemer bij Unilever) het adviesbureau Techmil 

B.V. en later Techmil Management B.V. hebben opgericht en van daaruit met grote bedragen aan 

overheidssubidie het bedrijf Gebr. van Aarle adviseerden en daarna ondersteunden in de door mij vele 

aangespannen rechtszaken bij de Raad van State. Dankzij met name de hulp van Anton Nigten 

(Landelijk Milieu Oeverleg) en Jan Juffermans (Kleine Aarde) is het toen niet zover gekomen dat ik 

door deze aktie in opdracht van voormalig minister Hans Alders (PvdA) van VROM als agressief 

(geestesziek) in een gesticht ben opgenomen. Het is daarbij tevens goed te weten dat 

verantwoordelijk inspecteur H.A.M.A de Vries van de provincie Noord-Brabant door verantwoordelijk 

minister Hans Alders onder zeer hoge druk moet zijn gezet om tot dit handelen te zijn overgegaan. 

Dit omdat dezelfde inspecteur H.A.M.A. de Vries van VROM in 1987 en 1988 aan mij en aan de 

gemeente Sint-Oedenrode heeft geschreven dat de oprichting van dit milieucategorie-5 bedrijf bij 

Gebr. van Aarle in strijd is met het ter plaatse van kracht zijnde bestemming buitengebied en dat 

alvorens met de bouw van de houtimpregneerketel kan worden begonnen eerst het sterk 

verontreinigde bedrijventerrein gesaneerd moet zijn. Het is hierbij ook goed te weten dat dit alles 

toentertijd heeft plaatsgevonden onder politieke verantwoordelijkheid van voormalig ministerie van 

justitie dr. E.M.H. Hirsch Ballin (CDA), die na geruime tijd voorzitter te zijn geweest van de Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State; het hoogste rechtscollege van Nederland, in het vorige 

kabinet weer minister van Justitie was. 

Korte tijd later heb ik van Carl Tissen gehoord dat hij had vernomen dat het bedrijf van Ad en Leo van 

Aarle moest uitgroeien tot het grootste impregneerbedrijf van Nederland met wel 

10 houtimpregneerketels of meer. Ik ben daarop vervolgens samen met mijn vrouw op een zondag 

met de auto naar Nijmegen gereden en het bedrijf Hickson Garantor Nederland B.V. gaan bezoeken 

waarvan R. Leegwater directeur was en waarempel er lagen daar meer dan 20 grote impregneerketels 

klaar voor de verkoop. Voor het oprichten van al die houtimpregneerketels waren echter vele hectaren 

grond nodig. Langsliggend agrarisch bedrijf van A.M.L. van Rooij moest daarvoor met de hulp van de 

gemeente Sint-Oedenrode worden opgeofferd. Als waardering voor zijn diensten werd het van de 

DGS naar de CDA overgelopen raadslid Cees van Rossum (CDA) beloond met de aanstelling tot 

wethouder Ruimtelijke Ordening en 1 e loco burgemeester. Als waardering voor zijn hierboven 

beschreven diensten kreeg GGD-arts Henk Jans van Frank Houben, commissaris van de koningin van 

Noord- Brabant, in 1993 de milieuprijs van Noord Brabant uitgereikt. Buurman Alfred van Kempe, die 

voorheen mede bezwaar aantekende tegen de oprichting van deze houtimpregneerketel bij Gebr. van 

Aarle en toen ook gemeenteraadslid bij HvR/PvdA was, ging als vast columnist onder “polleke” 

allemaal erg schadelijk artikelen over mij schrijven in de lokale krant de Midden Brabant. Korte tijd 

later werd hij directeur van een grote middelbare school. 

26

Buurman Robert van den Biggelaar (familie van Van Aarle) mocht na zijn huwelijk in die tijd op het 

adres ´t Acherom 5a in een illegale woning gaan wonen en op het adres van die illegale woning 

achter in een voormalige varkensstal een houtverwerkend bedrijf beginnen in strijd met het 

bestemmingsplan zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning. Dit met de wetenschap dat daarop 

een woonbestemming rust waar één burgerwoning mag zijn. Mies van den Biggelaar, de vader van 

Robert van den Biggelaar, waarmee wij voorheen wel tweemaal per week kaarten, begon ons te 

terroriseren en bij ons een reeks van vernielingen aan te brengen. Ook regelde hij samenscholingen 

tegen ons, waardoor op een gegeven moment de gehele buurt en nagenoeg de gehele Ollandse 

gemeenschap zich tegen ons hadden gekeerd. Dit alles heeft geleid tot een tweetal pogingen tot 

doodslag door familieleden van Van Aarle op mijn moeder waarvan de laatste poging tot doodslag is 

uitgevoerd door Robert van den Biggelaar zelf. Van al die vernielingen en pogingen tot doodslag is 

steeds strafaangiften gedaan bij de politie en heeft nooit tot enig strafrechtelijk onderzoek geleid. 

Tegen al die illegale activiteiten van Robert van den Biggelaar heb ik vele tientallen rechtszaken 

moeten voeren tegen de gemeente Sint-Oedenrode bij de rechtbank `s-Hertogenbosch en de Raad 

van State. Al die rechtszaken tegen Van den Biggelaar hebben mij honderdduizenden euro´s gekost 

en de Rooise gemeenschap nog veel meer. In het Eindhovens dagblad en de Midden Brabant werd ik 

steeds afgeschilderd als degene die de Rooise gemeenschap veel geld kostte. 

Robert van den Biggelaar en Mies van den Biggelaar hebben met de hulp van de gemeente 

Sint-Oedenrode zich daarmee met honderdduizenden euro´s onrechtmatig kunnen verrijken, hetgeen 

miljoenen euro´s zou zijn geweest als ik daartegen geen processen had gevoerd. 

. 

Eind 1997 is mijn vrouw Annelies, vanwege de toen uitgebroken varkensziekte, gestopt met het 

houden van 350 varkens en hebben wij overeenkomstig de Wet milieubeheer bij burgemeester en 

wethouders van Sint-Oedenrode de formele melding gedaan op het wettelijk voorgeschreven 

meldingsformulier dat de diersoort van 350 varkens uit de in 1989 verleende Hinderwetvergunning is 

omgezet naar 78 paarden en 59 varkens. Daarna hebben wij de varkensstal van binnen omgebouwd 

tot paardenstal met de gedachte om de milieuvergunning van die 59 varkens later te kunnen omzetten 

tot paarden. U zult het niet geloven dit heeft de ene na de andere onaangekondigde politie binnenval 

in opdracht van burgemeester P. Schriek (CDA) en de overgelopen wethouder C. van Rossum (CDA) 

tot gevolg gehad. Dit alles ging steeds gepaard met grof geweld, veel agressiviteit en machtsvertoon 

waarbij vele politiebeambten aanwezig waren. Dit met het oogmerk om daarmee naar de 

omwonenden de indruk te laten ontstaan dat wij wel de grootste criminelen van Nederland waren. 

Dit machtsvertoon bleek nodig te zijn om enkel het aanwezige aantal paarden te tellen die iedereen 

vanuit de openbare weg kan tellen omdat die overdag in de wei lopen. Toen men meer dan 10 

paarden had geteld kregen wij pal daarna een dwangsom van F 15.000,- aan ons broek. Om niet te 

worden uitverkocht hebben wij daarop allerlei dure rechtszaken moeten voeren tot aan ons hoogste 

rechtscollege de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. De gemeente Sint-Oedenrode 

heeft voor dit alles in het totaal miljoenen euro´s aan gemeenschapsgeld misbruikt. In de lokale krant 

de Midden Brabant en de regionale krant het Eindhovens dagblad werden ondanks deze wetenschap 

in een (door de burgemeester vooraf gedicteerd?) artikelen geschreven dat ik degene ben die de 

gemeente (en daarmee de Rooise gemeenschap) met het voeren van vele rechtszaken opzadel met 

hoge kosten. Er is zelfs een tijd geweest dat ik als gevolg daarvan als juridisch stalker werd 

afgeschilderd, waarmee men met behulp van een aangespannen gerechtelijke procedure een 

onherroepelijke uitspraak wilde laten ontstaan waarbij mij de rechtsmogelijkheden bij de rechtbanken 

en de Raad van State zou worden afgenomen. Dat ging voormalig rechter A.M.B. Hent bij de 

rechtbank ´s-Hertogenbosch (huidig staatsraad bij de Raad van State) en voormalig en huidig 

staatsraad mr. Th. G. Drupsteen bij de Raad van State echter te ver. Dat is toen op het nippertje dus 

niet gelukt. In een onherroepelijke uitspraak, uitgesproken door voormalig staatsraad minister J.H.P. 

Donner, werd ik in het gelijk gesteld en mocht ik doorgaan met het houden van paarden en het stallen 

van paarden voor derden. Dit was voor de gemeente Sint-Oedenrode dan ook een doorn in het oog 

en moesten nieuwe creatieve ideeënen worden bedacht om ons agrarische bedrijf voor een appel en 

ei weg te krijgen ten dienste van de uitbreiding van het illegale houtimpregneerbedrijf van Ad en Leo 

van Aarle met ten minste tien impregneerketels die daarvoor al jarenlang klaarliggen op het 

bedrijventerrein van Hickson Garantor Nederland B.V. aan de Ambachtsweg te Nijmegen 

27

In het nieuwe in voorbereiding zijnde bestemmingsplan Buitengebied 1997 werden mijn eigen 

woningen op `t Achterom 9 en 9a (twee woningen onder een kap) ineens gescheiden in twee 

woningen met de scheidingslijn midden door een en hetzelfde gebouw. De ene helft van dat gebouw 

(´t Achterom 9) kreeg een woonbestemming als burgerwoning. De andere helft van dat gebouw 

(´t Achterom 9a) kreeg een agrarische bestemming met een zodanig klein bouwvlak dat daarop geen 

enkele uitbreiding mogelijk is. Dit alles met de voorkennis en wetenschap dat al vanaf 1989 een 

rechtsgeldige milieuvergunning rust op de agrarische bedrijfswoningen ´t Achterom 9 en 9a voor het 

houden van 78 paarden en 59 varkens. Dit alles met de voorkennis en wetenschap dat de woning 

`t Achterom 9 vanaf het moment dat het in 1947 is gebouwd altijd (continue) is gebruikt als agrarische 

bedrijfswoning ten dienste van het agrarische bedrijf. Dit heeft de gemeente Sint-Oedenrode 

toentertijd met voorbedachte rade gedaan met de voorkennis en wetenschap dat daarmee 

een burgerwoning op het adres ´t Achterom 9 (mijn eigen woning nota bene) binnen de stankcirkel 

van mijn door hun gecreëerde agrarische woning op het adres ´t Achterom 9a is komen te liggen, 

waarna bij het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan “Buitengebied 1997” het agrarische 

bedrijf op het adres ´t Achterom 9 en 9a bestuursrechtelijk tot sluiting kan worden gedwongen. Dit 

alles met de voorkennis en wetenschap dat tegen deze meest ernstige vorm van machtsmisbruik door 

politie en justitie nooit strafrechtelijk zal worden optreden. Dit alles met de bedoeling om daarna mijn 

agrarische grond voor een prikje te kunnen overdragen aan Ad en Leo van Aarle om daarmee 

hun illegale houtimpregneerbedrijf met minstens tien houtimpregneerketels te kunnen uitbreiden, die 

daarvoor al jarenlang klaarliggen op het bedrijventerrein van Hickson Garantor Nederland B.V. aan de 

Ambachtsweg te Nijmegen. 

De gemeente Sint-Oedenrode heeft, hetgeen hierboven staat geschreven, ons al die jaren opzettelijk 

aangedaan met de voorkennis en wetenschap dat het agrarische bedrijf met een rechtsgeldige 

milieuvergunning op het adres ´t Achterom 9 en 9a en daarmee met twee bedrijfswoningen voor het 

houden van 78 paarden en 59 een zodanige omvang heeft dat daarop twee gezinnen volledig zeer 

ruim hun kostwinning kunnen verdienen. Op grond van de bestemmingsplanvoorschriften uit het 

bestemmingsplan Buitengebeid 1997 was de gemeenteraad van Sint-Oedenrode dan ook wettelijk 

verplicht om aan deze twee agrarische bedrijfswoningen op het adres ´t Achterom 9 en 9a een 

bouwvlak toe te kennen van tenminste drie hectare. Deze wettelijk opgelegde verplichting heeft de 

gemeenteraad van Sint-Oedenrode toentertijd opzettelijk overtreden. Om ons agrarische bedrijf te 

kunnen uitbreiden tot 78 paarden en 59 varkens, waarvoor wij vanaf 1989 een rechtsgeldige 

milieuvergunning hebben, hebben wij in 1998 een bouwvergunning aangevraagd voor een losrijhal 

van 70 bij 32 meter, waarbinnen een binnenbak van 60 bij 20 meter en 60 paardenstallen met stro en 

hooiopslag zou worden gerealiseerd. Op deze bouwvergunningaanvraag zijn burgemeester en 

wethouders van Sint-Oedenrode wettelijk verplicht bouwvergunning te verlenen, omdat op grond van 

het vorige bestemmingsplan 60% van de aanliggende agrarische grond mocht worden volgebouwd. 

Daar viel die losrijhal van 70 bij 32 meter zeer ruim binnen. Als gevolg van machtsmisbruik van de 

meest ergste soort hebben burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode toentertijd onze keurig 

in viervoud ingeleverde bouwaanvraag voor betreffende losrijhal afgewezen zonder daarop een besluit 

te hebben genomen, waarmee wij in onze verdere rechtsgang zijn geblokkeerd. De schade die 

burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode daarmee vanaf 1998 tot op heden (12 jaar lang) 

hebben aangericht loopt intussen in de vele miljoenen euro`s. Dit des te meer onze beide kinderen 

vanuit de twee bedrijfswoningen op de adressen `t Achterom 9 en 9a het agrarische bedrijf, waarop 

vanaf 1989 een rechtsgeldige milieuvergunning rust voor het houden van 78 paarden en 59 varkens, 

tot op de dag van vandaag willen voortzetten. Wij zitten (na 13 jaar) nog steeds te wachten op het 

besluit van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode op onze in 1998 in viervoud ingeleverde 

aanvraag om een bouwvergunning voor de losrijhal van 70 bij 32 meter. 

Tegen het bestemmingsplan “Buitengebied 1997” met de daarin door de gemeenteraad van Sint- 

Oedenrode gecreëerde burgerwoning op het adres ´t Achterom 9 in strijd met het bestemmingsplan 

buitengebied, in strijd met de in 1989 verleende rechtsgeldige milieuvergunning, en derhalve in strijd 

met de waarheid, hebben wij hierover tijdig inhoudelijk gemotiveerd beroep aangetekend bij de 

Afdeling bestuursrechtspraak van Raad van State, die in 2002 in behandeling is genomen. Omdat de 

staatsraden bij de Raad van State voor de behandeling van ons beroep in 2002 niet onafhankelijk 

bleken te zijn heb ik twee van de drie behandelend staatsraden, te weten mr. R. Cleton en mr. A. 

Kosto (voormalig PvdA minister van justitie) daarop voorafgaande aan de behandeling ter zitting 

gewraakt. Dit betekent dat wettelijk eerst dat wrakingsverzoek had moeten worden behandeld 

alvorens de gewraakte staatsraden verder hadden mogen gaan met de inhoudelijke behandeling van 

mijn beroepschrift. Tot op de dag van vandaag is mijn wrakingsverzoek van betreffend 2-tal 

28

staatsraden nog steeds niet in behandeling genomen en hebben de door mij gewraakte staatsraden, 

waaronder voormalig minister van justitie A. Kosto (PvdA), de behandeling van de overige 

beroepsschriften inhoudelijk behandeld. Dit betekent dat op de agrarische woningen ´t Achterom 9 en 

9a en omliggende agrarische gronden nog steeds het vorige bestemmingsplan buitengebied rust en 

60% van de aanliggende agrarische gronden mogen worden volgebouwd. Dit betekent ook dat 

burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode nog steeds een besluit moeten nemen op onze in 

1998 aangevraagde en in 4-voud ingeleverde bouwvergunningvraag voor een losrijstal van 70 bij 32 

meter toetsend aan het vorige bestemmingsplan. Burgemeester en wethouders van Sint- Oedenrode 

weten dit. Daarom moet kost wat kost het agrarische bedrijf van Van Rooij, camping en pensionstal 

“Dommeldal” genaamd, met de hulp van de niet onafhankelijke door burgemeester P.M. Maas 

voorgedicteerde lokale media als het Eindhovens Dagblad en de lokale politie en justitie, waarover 

burgemeester P.M. Maas (vanwege hetgeen hierboven staat geschreven) een dictatoriale macht 

heeft, kost wat kost worden geliquideerd en voor een appel en een ei (10-voudig onder de werkelijke 

waarde) aan zijn CDA-vrienden (de “Houben-clan” zoals voormalig premier De Quay dat noemde) 

worden verkocht. Zover is het mis in Sint-Oedenrode met burgemeester P.M. Maas (CDA) aan het 

hoofd, die persoonlijk een grote vriend is van huidig premier J.P. Balkenende (CDA) die op grond van 

een gerechtelijk onderzoek (Commissie Davids) schuldig is bevonden aan genocide op een miljoen 

Irakezen, als gevolg van de onrechtmatige aanval op Irak. Dit des te meer houtimpregneerbedrijf 

Gebr. van Aarle B.V. het grondwater onder mijn agrarische bedrijf (langs de Ollandseweg) reeds sterk 

heeft verontreinigd met arseenzuur, hetgeen in 2008 op 250 meter van het bedrijventerrein van Gebr 

van Aarle B.V. bij mijn andere buurman Joan van Gorkum (Ollanseweg 165) is gemeten. Om dit alles 

te verdonkeremanen mag Joan van Gorkum op de locatie Ollandseweg 165, waarop een burgerlijke 

woonbestemming rust, van burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode een woonboerderij 

oprichten met paardenhotel met daarin een 3-tal vakantiewoningen met een 2-tal grote 

ontspanningsruimten, een minicamping met 25 kampeerplaatsen en een grote schuur waarin zoń 

20 paarden kunnen worden gehouden. Dit alles buiten het bouwvlak in strijd met het bestemmingsplan 

Buitengebied 1997 zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning. Om dit alles geregeld te krijgen is 

Joan van Gorkum door burgemeester P.M. Maas dictatoriaal aangesteld als voorzitter van de 

(mini)campings in Sint-Oedenrode, zonder zelf over een (mini)camping te beschikken. Joan van 

Gorkum ziet hierin een onrechtmatige miljoenenverrijking zitten, hetgeen weer een nieuwe burenruzie 

tot gevolg heeft gehad. De vrouw van Joan van Gorkum is een volle nicht van mij waardoor ook ruzie 

is ontstaan tussen mijn directe familie in Sint-Oedenrode. Daarmee heeft burgemeester P.M. Maas 

(CDA) zijn beoogde doel weer bereikt. 

Dit alles heeft geleid tot een poging tot doodslag op de Ollandse feestdag in 2008 op mijn persoon, 

waarvan de Gebr. van Aarle hoofdsponsor was, die de gemeente Sint-Oedenrode en omliggende 

gemeenten heeft vergiftigd met meer dan honderdduizend kilogram arseenzuur en chroomtrioxide 

(chroom VI). Mijn bril is toen vernield en ik ben met verwondingen naar het ziekenhuis gebracht. Niet 

de dader, Ton van Alphen (de eigenaar van de dorpsherberg in Olland), wordt daarvoor strafrechtelijk 

vervolgd maar ik (het slachtoffer) word daarvoor strafrechtelijk vervolgd, ondanks mijn strafaangifte 

tegen dader Ton van Alphen. 

Op 26 april 2009 heeft Robert van den Biggelaar onder toeziend oog van Mies van den Biggelaar en 

een onafhankelijke getuige (die ook is gehoord door de politie) op mijn eigen grond een zeer 

gewelddadige poging tot doodslag op mijn persoon gepleegd. Hij stompte tegen mijn hoofd, sloeg mijn 

bril af, toen ik mijn bril wilde oppakken stampte hij die met zijn voeten moedwillig kapot en begon zeer 

agressief op mijn lichaam en hoofd te schoppen, zo hard hij maar kon. Dat ik nog leef is een wonder. 

De onafhankelijke getuige die hierover ook door de politie is gehoord, en waarvan proces-verbaal is 

opgemaakt, heeft er dagen lang niet van kunnen slapen en ik moest voor behandeling naar het 

ziekenhuis. Van de diepe kneuzingen heb ik maandenlang erg veel last gehad. Ondanks het feit dat 

hiervan op 26 april 2009 strafaangifte is gedaan bij de politie wordt hiernaar geen strafrechtelijk 

onderzoek verricht en krijg ik de schade van mijn bril, dokter en ziekenhuis (duizenden euro´s) niet 

vergoed. Dit alles is mogelijk onder leiding van burgemeester P.M. Maas (CDA) van 

Sint-Oedenrode. Dit komt nooit in de lokale kranten en omroepen, waarover burgemeester P.M. Maas 

(CDA) een volledige dictatoriale macht blijkt te hebben. 

29

Dit alles is nog niet genoeg om A.M.L. van Rooij met zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V., 

Van Rooij Holding B.V. en zijn agrarische bedrijf Camping en Pensionstal “Dommeldal” geestelijk, 

financieel en zo nodig in navolging op de moord van Pim Fortuyn “onder de dekmantel van” een door 

hem gecreëerde burenruzie, familieruzie of dorpsruzie lichamelijk te laten vermoorden, waarna de 

moordenaar met de door burgemeester P.M. Maas gedoogde wetsovertredingen zich onrechtmatig 

met miljoenen euro´s kan verrijken, zoals mijn buurman Joan van Gorkum, waarvan zijn vrouw (Anja 

van Rooij) een volle nicht van mij is. Let wel: als Joan van Gorkum mij vermoord of laat vermoorden, 

dan is hij persoonlijk met de machtsmisbruikende hulp van burgemeester P.M. Maas minstens een 

miljoen euro rijker en kan burgemeester P.M. Maas die moord afdoen als burenruzie of familieruzie en 

naar de media zijn handen in onschuld wassen. Dat de moord op Pim Fortuyn hier rechtstreeks mee 

samenhangt kunt uw lezen in het boek “Alarm...! U wordt vergiftigd! Zal de wereld ten onder gaan aan 

gif, milieu en bedrog?” dat Ine Veen over mij heeft geschreven in samenhang met het boek “Moord 

namens de ´Kroon`” dat Ine Veen over de moord op Pim Fortuyn heeft geschreven en waar ik ook in 

voorkom (voor bewijs lees: http://www.ineveen.nl/iv16.htm en http://www.sdnl.nl/ine-veen.htm en 

http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm). Na het lezen van het boek “Alarm...! U wordt vergiftigd!” van Ine Veen 

heeft criminoloog prof. Dr. F. Bovenkerk tijdens de uitreiking van dat boek door Wieteke van Dort op 

18 december 2008 voor een volle zaal in ´Het Leeuwke` te Sint-Oedenrode gezegd: hier is sprake van 

“Corporate Crime”. Voor bewijs lees het artikel ”Niemand kan meer zeggen dat hij onschuldig is en 

van niets weet, iedereen weet het” uit het Echte Nieuws van 23 december 2008 en bekijk en beluister 

daarbij ook de aanklikbare video`s (adres: http://www.hetechtenieuws.org/2008-12-23.php). Het is 

hierbij goed te weten dat burgemeester P.M. Maas (CDA), zijn vriend premier J.P. Balkenende (CDA), 

alle wethouders en raadsleden van Sint-Oedenrode persoonlijk waren uitgenodigd om bij deze 

uitreiking aanwezig te zijn en dat niemand van hen is gekomen. Dit geeft de bevestiging van de 

rechtstreekse samenhang met de moord op Pim Fortuyn. Het moge u duidelijk zijn dat ik onder deze 

door burgemeester P.M. Maas bewust gecreëerde omstandigheden pal naast mijn eigen woning in 

Olland absoluut niet meer durf te gaan wonen zolang hij nog burgemeester van Sint-Oedenrode is. 

Kennelijk is de dictatoriale macht van burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode ook 

overgeslagen naar de buurgemeente Best, waar ik parttime werkzaam ben (was?) als safety manager 

bij Philips. Zonder ook maar ziek te zijn verklaarde mijn bedrijfsarts Harry Mol bij Philips (tevens Arbocollega) 

mij van de ene op de andere dag voor 100% arbeidsongeschikt, hetgeen 100% geestesziek 

moet zijn want lichamelijk mankeer ik niets. Op 12 mei 2009 kreeg Van Rooij Holding B.V. (de 

werkgever van A.M.L. van Rooij als directeur van het Ecologisch Kennis Centrum B.V.) vanuit het 

UWV (met als verantwoordelijk minister J.P.H. Donner van Sociale Zaken en Werkgelegenheid) het 

bericht thuisgestuurd dat zijn werknemer bijna twee jaar ziek is en niet voor een UWV-uitkering in 

aanmerking komt, omdat werkgever Van Rooij Holding B.V. niet aan de wettelijk opgelegde 

reïntegratieverplichtingen heeft voldaan. Dit met de wetenschap dat werkgever Van Rooij Holding B.V. 

zijn werknemer A.M.L. van Rooij als werknemer (werkzaam als directeur voor het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V.) nooit ziek heeft gemeld bij het UWV en ook niet over een bedrijfsarts beschikt waardoor 

A.M.L. van Rooij voor de rest van mijn leven voor 100 % geestesziek blijft. Als gevolg daarvan heb ik 

vanaf 25 oktober 2007 geen salaris tijdens ziekte vanuit het UWV doorbetaald gekregen en heeft 

A.M.L. van Rooij vanaf 12 mei 2009 geen betaalde werkzaamheden voor het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. meer kunnen verrichten. De schade als gevolg daarvan voor A.M.L. van Rooij met zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V., Van Rooij Holding B.V. en zijn agrarische bedrijf Camping en 

Pensionstal “Dommeldal” loopt in de vele miljoenen euro´s en voor de cliënten van het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. loopt die schade in de tientallen miljoenen euro`s. Dat hierin burgemeester P.M. 

Maas (CDA), dan wel zijn partijgenoot verantwoordelijk minister J.P.H. Donner (CDA) van Sociale 

Zaken en Werkgelegenheid, dan wel zijn partijgenoot en persoonlijke vriend premier J.P. Balkenende 

(CDA) in hun reguliere CDA-overleg en/of op vriendenfeestjes hierover hebben gesproken staat 

gezien bovengenoemde feiten vast. Dit des te meer Philips President Gerard Kleisterlee deelnam aan 

de “duurzaamheid” vergaderingen onder voorzitterschap Minister-President J.P Balkenende (CDA) en 

Philips President Gerard Kleisterlee persoonlijk Bilderbergconferenties heeft samen met: 

30

Conferentie van 30 mei tot 2 juni 2002 in het Westfields Marriott hotel te Chantilly, Virginia 

(Verenigde Staten van Amerika) 

Nederlandse deelnemers: 

- Koningin Beatrix (Staatshoofd Nederland en Voorzitter Raad van State) 

- Rijkman Groenink (voorzitter raad van bestuur ABN AMRO Bank N.V.), 

- Victor Halberstadt (Professor Economie, Rijksuniversiteit Leiden; voormalig secretaris 

Bilderberggroep), 

- Ewald Kist (voorzitter raad van bestuur ING N.V.), 

- Gerard Kleisterlee (president en CEO Koninklijke Philips Electronics N.V.), 

- Mat Herben (fractievoorzitter van de LPF). 

Belgische deelnemers: 

- Etienne Davignon (voorzitter Generale Maatschappij van België), voormalig vicevoorzitter van 

de Europese Commissie), 

- Erevoorzitter van de Bilderbergconferentie Etienne Davignon (vicevoorzitter Generale 

Maatschappij van België), Jan Huyghebaert (voorzitter Almanij N.V.), 

- Maurice Lippens (voorzitter Fortis Bank), 

Conferentie van 8 juni tot 11 juni 2006, in een hotel te Kanata, Ottawa in Canada 



- Victor Halberstadt (Professor in de Economie aan de Universiteit van Leiden), Voormalig 

Honorair Algemeen Secretaris van de Billderbergconferentie, 

- Gerard Kleisterlee (Philips), 

- Neelie Kroes (Eurocommissaris van Mededinging), 

- Nout Wellink (De Nederlandsche Bank), 

- Ed Kronenburg (Navo) en 

- Maxime Verhagen (fractievoorzitter CDA). 


- Erevoorzitter van de Bilderbergconferentie Etienne Davignon (vicevoorzitter Suez Tractebel), 

- Pierre Goldschmidt (Ex-Directeur-Generaal van IAEA en ex-hoofd van het Department of 

Safeguards ; researcher aan het Carnegie Endowment for International Peace), 

- Jean-Pierre Hansen (Gedelegeerd bestuurder Suez-Tractebel) 

- Maurice Lippens (ex-voorzitter Fortis) 

Dat in onderlinge afstemming is besloten dat het UWV als zodanig heeft moeten handelen, gezien 

bovengenoemde feiten, staat voor mij ook vast. Dit omdat ik anders niet kan verklaren dat het UWV 

werkgever Van Rooij Holding B.V., na ruim 2,5 jaar lang een 100% arbeidsongeschikte werknemer 

A.M.L. van Rooij te hebben, niet eenmaal heeft aangeschreven om zijn werknemer A.M.L. van Rooij 

(werkzaam als directeur van het Ecologisch Kennis Centrum B.V.) te laten controleren door een arts of 

psychiater van het UWV, zodat A.M.L. van Rooij na een herstelverklaring van een UWV-arts als 

werknemer van Van Rooij Holding B.V. voor de cliënten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. weer 

betaalde werkzaamheden kan verrichten. Dit was voor burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode 

nog niet genoeg en heeft hij op 12 november 2009 op basis van een valselijk opgemaakt geschrift, 

zonder onderliggend vonnis, arrest of uitspraak van een rechter, executoriaal beslag laten leggen op 

alle Rabobank rekeningen van mij, mijn vrouw en mijn 92-jarig oude moeder, waardoor ik nog geen 

treinkaartje meer kan kopen. Intussen heeft burgemeester P.M. Maas op deze wijze al € 7.500,- aan 

AOW-geld bij mijn moeder gestolen, want door zijn jarenlang machtsmisbruikend handelen, waarin hij 

in zeer ernstige mate de wet heeft overtreden, hebben wij intussen nagenoeg geen enkel inkomen 

meer. Burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode heeft bij de aanvaarding van zijn ambt als 

burgemeester van Sint-Oedenrode de ambtseed afgelegd, waarin hij onder ede heeft verklaard dat hij 

de Grondwet en overige wetten zal naleven. Ik vraag mij intussen af hoelang hij zo mag blijven 

doorgaan van koningin Beatrix, die hem heeft benoemd als burgemeester van Sint-Oedenrode. 

Dit was voor burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode kennelijk nog niet genoeg. 

Sinds het op 18 augustus 1992 op initiatief van de milieuofficier van Justitie mr. G. Bos 

(een persoonlijke vriend van Frank Houben) op het paleis van justitie te ’s-Hertogenbosch gehouden 

samenspannende overleg (lees hierboven) heeft burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode ook 

een volledig dictatoriale macht verkregen over huidig minister J.C. Huizinga-Heringa (CU) van 

Volkshuisvestinging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en haar daarmee zodanig onder druk 

kunnen zetten dat zij, als verantwoordelijk minister, een valselijk opgemaakt geschrift heeft getekend, 

31

zonder onderliggend vonnis, arrest of uitspraak van een rechter op basis waarvan minister J.C. 

Huizinga-Heringa (CU) op 17 maart 2010 executoriaal beslag heeft gelegd op al mijn onroerende 

goederen en via de SNS-Bank op de hypotheek van het agrarische bedrijf Camping en Pensionstal 

“Dommeldal” met vermelding dat na 14 mei 2010 voor een appel en ei (voor 10% van de 

daadwerkelijke waarde) tot executoriale verkoop van mijn eigendommen zal worden overgegaan, 

waardoor ik, mijn vrouw en mijn 92-jarige moeder letterlijk op straat komen te liggen. Tot op heden 

heb ik dat gelukkig nog kunnen voorkomen. 

Dat de hierboven door burgemeester P.M. Maas onder dictatoriale druk gezette verantwoordelijk 

minister J.C. Huizinga-Heringa (CU) van Volkshuisvestinging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer 

op 14 april 2010 de executoriale verkoop van al onze eigendommen niet ten uitvoer heeft gebracht, en 

dat ik, mijn vrouw en mijn 92-jarige moeder daardoor niet als zwerver in de goot moeten overnachten 

is voor burgemeester P.M. Maas een doorn in zijn oog. Om die reden heeft hij op 21 april 2010 tegen 

A.M.L. van Rooij, als lijsttrekker van De Groenen van Sint-Oedenrode (en daarmee tevens tegen 

verantwoordelijk landelijk voorzitter Paul Freriks van De Groenen, omdat die mij steunt) strafaangifte 

gedaan van smaad bij de politie, zonder aan De Groenen van die strafaangifte een kopie te hebben 

verstrekt. Dit ondanks het feit dat De Groenen op grond van de Wet openbaarheid van bestuur om 

een kopie van die strafaangifte hebben verzocht. Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat 

burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode daarmee niet alleen de Wet openbaarheid van bestuur 

in ernstige mate heeft overtreden, maar ook een valse strafaangifte tegen mij en De Groenen heeft 

gedaan bij de politie met de vooropgezette bedoeling om daarmee zijn machtmisbruikende CDApolitiek 

binnen de gemeente Sint-Oedenrode ten nadele van De Groenen te kunnen vergroten. Dit is 

politiek een doodzonde, waarop onmiddellijk nieuwe gemeenteraadsverkiezingen binnen de gemeente 

Sint-Oedenrode dienen te worden uitgeschreven. Ook hierin heeft burgemeester P.M. Maas de hulp 

gehad van de regionale media als: Omroep Brabant, Eindhovens Dagblad, Brabants Dagblad, Midden 

Brabant en ga zo maar verder. Hoe extreem ver Hans Janssen, centrale redactie radio/tv/internet van 

de Omroep Brabant, daarmee is gegaan kunt u lezen in het artikel “Overheid en media blijven zwijgen 

over gif(speel)hout, burgemeester Maas doet aangifte tegen de klokkenluider“ in het Echte Nieuws 

van 26 april 2010, waarvan u de tekst met bijbehorende bewijzen bij het Echte Nieuws op internet kunt 

lezen (adres: http://www.hetechtenieuws.org/2010-04-26.php). Ik wil u vragen kennis te nemen van de 

inhoud, die inhoud hier als herhaald en ingelast te beschouwen en tevens ook aan u gericht. 

Dit was voor burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode kennelijk nog niet genoeg en kreeg ik op 

21 april 2010 om 11.00 uur te maken met een in opdracht van burgemeester P.M. Maas (CDA) van 

Sint-Oedenrode uitgevoerde onaangekondigde binnenval, waarbij zonder enige vooraankondiging 

plotsklaps twee personen van het RMB (Regionaal Milieu Bedrijf) samen met twee politiebeambten bij 

mij thuis aan de poort stonden met de mededeling dat zij voor controle kwamen. Ondanks mijn 

nadrukkelijk verzoek daartoe weigerden betreffende twee politiebeambten zich te legitimeren. Ook 

weigerde men een bevel tot controle te overleggen. Een van de politiebeambten was dezelfde 

persoon die mij bij een eerdere controle met geweld op de grond smeet in de boeien gooide en met 

grof geweld mij de auto introk, waarmee ik werd afgevoerd naar de isoleercel van het politiebureau in 

Schijndel, zonder dat ik ook maar iets fout had gedaan. Het resultaat daarvan was flinke 

bloeduitstortingen waarvan ik strafaangifte heb gedaan, wat tot op de dag van vandaag niet is 

onderzocht. Terwijl ik in de isoleercel vertoefde heeft het RMB toentertijd in het bijzijn van deze 

politiebeambte foto´s gemaakt van mijn slaapkamer en de kantoorruimte van het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. zonder bevel van de officier van justitie. Dit alles was voor mij reden om via de andere 

poort met mijn auto te vluchten. Ik wilde dit alles namelijk niet nogmaals meemaken. Gezien 

bovengenoemde bij mij bekende feiten ben ik diezelfde dag nog omstreeks 18.00 uur Nederland 

uitgevlucht en in België ondergedoken, waar ik vanuit mijn studie als hogere veiligheidskundige op de 

hoge school in Gent vele goede vrienden heb zitten. Dit met de bedoeling om daar politiek asiel aan te 

vragen. Omdat ik niet wil hebben dat mij hetzelfde gaat overkomen als dat Pim Fortuyn is overkomen 

heb ik mijn onderduikadres zelfs voor mijn eigen vrouw Annelies geruime tijd geheim gehouden, 

ondanks de wetenschap dat zij, maar ook mijn twee kinderen en mijn moeder het daarmee zeer 

moeilijk hebben. Dit des te meer mijn moeder op 25 april 2010 jarig was, 92 jaar werd en ik om die 

reden niet bij haar verjaardag kon zijn. Hierbij dient opgemerkt te worden dat verantwoordelijk 

wethouder H.W.M.A. van den Berk-van de Laar (CDA) Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, tevens 

1 e. Locoburgemeester van Sint-Oedenrode, persoonlijk ook bestuurslid is in het algemeen bestuur van 

het RMB. Daarmee is de samenspanning tussen het RMB en de opdracht die burgemeester P.M. 

Maas (CDA) heeft gegeven tot deze onaangekondigde agressieve binnenval feitelijk bewezen. 

32

Dit was voor burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode kennelijk nog niet genoeg en 

kreeg mijn vrouw het op 29 april 2010 verzonden handhavingsbesluit d.d. 27 april 2010 van 

burgemeester Maas en wethouders van Sint-Oedenrode op 1 mei 2010 in haar brievenbus. 

Dit met de voorkennis en wetenschap dat ik door toedoen van diezelfde burgemeester 

P.M. Maas ter bescherming van mijn eigen leven op 21 april 2010 heb moeten onderduiken op een 

geheime locatie in België. In betreffend handhavingsbesluit bericht burgemeester 

P.M. Maas aan mijn vrouw Annelies (zonder dat ik haar kan ondersteunen door zijn toedoen): 

- dat als de logieskamers bij Camping en pensionstal “Dommeldal” niet vóór 20 mei 2010 zijn 

ontruimt, direct tot toepassing van bestuursdwang en derhalve tot verzegeling zal worden 

overgegaan. 

- dat vóór 20 mei 2010 het gebruik als camping gestaakt moet zijn en moet blijven anders zal 

daarvoor vanaf 20 mei 2010 een dwangsom worden verbeurd van € 7.000,- per week met een 

maximum van € 35.000,- 

Burgemeester P.M. Maas heeft dit handhavingsbesluit op 29 april 2010 laten uitgaan met de 

hierboven beschreven voorkennis en wetenschap en de wetenschap dat alles op Camping 

Pensionstal “Dommeldal” legaal is. Alle benodigde en vereiste vergunningen zijn in nauwe afstemming 

met de gemeente Sint-Oedenrode aangevraagd. Wij hebben zelfs op zijn verzoek daarvoor een duur 

extern bureau ingehuurd gehad, waaraan wij voor deze dienstverlening vele duizenden euro´s hebben 

moeten betalen. Het bureau dat wij daarvoor hebben ingehuurd is Bureau Preadium te Veghel. 

Degene die hierover het overleg heeft gevoerd met de gemeente Sint-Oedenrode en alle 

vergunningen heeft aangevraagd is nota bene directeur Geert van de Veer van dat bureau. U kunt dit 

alles persoonlijk bij directeur Geert van de Veer navragen. Hij zal dit allemaal moeten bevestigen. Drie 

jaar geleden, kort voor de opening, is nota bene burgemeester P.M. Maas (CDA) persoonlijk naar 

onze logiekamers en minicamping komen kijken en vond dat het er allemaal keurig uitzag. Hij is dan 

ook op de hoogte van het feit dat deze logiekamers en minicamping al 3 jaar lang in gebruik zijn. 

Plotsklaps (3 jaar later) moet het gebruik van deze minicamping bij de paardenhouderij vóór 20 mei 

2010 zijn gestaakt anders wordt er vanaf 20 mei 2010 een dwangsom verbeurd van € 7.000,- per 

week tot een maximum van € 35.000,- Ook dit is machtsmisbruik ten top. Ook hiermee is feitelijk 

komen vast te staan dat burgemeester P.M. Maas (CDA) ook onze allerlaatste inkomsten wil afnemen, 

waarmee zijn tot op heden vooropgezette doel om al onze eigendommen (waaronder camping en 

pensionstal “Dommeldal”) voor een appel en ei (voor 10% van de daadwerkelijke waarde) executoriaal 

verkocht wenst te hebben, alsnog wil realiseren, zodat zijn persoonlijk grote vriend Joan van Gorkum 

(mijn buurman) het voor een appel en een ei kan overnemen om het daarna onbeperkt te mogen 

uitbreiden in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan Buitengebied 1997, zoals hij nu al 

mag van burgemeester P.M. Maas op het naastliggende perceel “Ollandseweg 165”. Burgemeester 

P.M. Maas (CDA) kan zich dit alles veroorloven omdat hij de volledige dictatoriale macht heeft over de 

lokale en regionale media, waaronder: Omroep Brabant, Eindhovens Dagblad, Midden Brabant, TV- 

Meierij, etc. die exact de leugens die burgemeester P.M. Maas hen dicteert in de media brengen. 

In betreffend handhavingsbesluit d.d. 27 april 2010 bericht burgemeester P.M. Maas aan mijn vrouw 

Annelies verder (zonder dat ik haar kan ondersteunen door zijn toedoen): 

- dat vóór 20 mei 2010 de paardenrijbak moet worden verwijderd en verwijderd gehouden moet 

worden anders zal daarvoor vanaf 20 mei 2010 een dwangsom worden verbeurd van € 5.00,- 

per week met een maximum van € 15.000,- 

Burgemeester P.M. Maas heeft dit handhavingsbesluit op 29 april 2010 laten uitgaan met de 

hierboven beschreven voorkennis en wetenschap en de wetenschap dat alles op Camping 

Pensionstal “Dommeldal” legaal is. Met het onder op last van een dwangsom van € 15.000,- laten 

verwijderen van de paardenbak gaat deze burgemeester P.M. Maas extreem ver. 

Al vanaf 1997 (13 jaar lang) hebben wij een paardenbak in gebruik voor het berijden van paarden, 

waarvoor wij al vanaf 1989 een milieuvergunning hebben die bij uitspraak van staatsraad minister 

J.H.P. Donner van de Raad van State onherroepelijk is geworden. Burgemeester P.M. Maas (CDA) 

was toen nog geen burgemeester van Sint-Oedenrode en wist hij naar verwachting niet van het 

bestaan van het kerkdorpje Olland. Nu ineens moet betreffende paardenbak worden verwijderd en 

verwijderd blijven, terwijl het niet meer is als een omheining in een weiland van 1.40 m hoog dat 

wettelijk in de gehele gemeente Sint-Oedenrode is toegestaan, behalve bij Van Rooij. Het is hierbij 

goed te weten verantwoordelijk wethouder H.W.M.A. van den Berk-van de Laar (CDA) Ruimtelijke 

Ordening en Milieubeheer, tevens 1 e. Locoburgemeester van Sint-Oedenrode, ook persoonlijk lid is in 

het algemeen bestuur van het RMB. Deze CDA-wethouder H.W.M.A. van den Berk-van de Laar heeft 

in hetzelfde buitengebied van Sint-Oedenrode zelf een rijbak voor paarden, zoals er tientallen zijn 

binnen de gemeente Sint-Oedenrode. Daarnaast heeft deze CDA-werhouder H.W.M.A. van den Berk- 

33

van de Laar zelf paardenboxen leegstaan, zodat met behulp van haar misbruik van macht degenen 

die bij ons een paard hebben gestald bij haar kunnen worden gestald. Dit omdat na het afbreken van 

de rijbak onze pensiongasten allemaal zullen vertrekken en naar een nieuw onderkomen gaan zoeken 

op een locatie in onze buurt die wel een paardenrijbak mag hebben. 

Bungalowpark en camping de Kienehoef van Sint-Oedenrode, waarvan voormalig fractievoorzitter van 

de CDA van Sint-Oedenrode Fred van Rooij de directeur is, heeft van burgemeester P.M. Maas (CDA) 

en wethouders van Sint-Oedenrode voor slechts €1,- een mooie afgraving met een oppervlakte van 

vijf hectare, waarvan de grond voorheen in eigendom was van de gemeente Sint-Oedenrode was, 

geschonken gekregen. Daarnaast mag hij al vele jaren ten minste 10 bungalows op zijn camping 

pertinent laten bewonen in strijd is met het ter plaatste geldende bestemmingsplan, waaruit hij 

honderdduizenden euro’s onrechtmatige inkomsten heeft ontvangen. Met dit alles heeft voormalig 

CDA-fractievoorzitter Fred van Rooij als directeur De Kienehoef met de hulp van burgemeester 

P.M. Maas (CDA) een onrechtmatige verrijking verkregen van miljoenen euro`s en miljoenen euro`s 

gestolen bij de Rooise-gemeenschap. Burgemeester P.M. Maas (CDA) heeft deze misdaad kunnen 

bekostigen met de miljoenen euro`s die hij heeft gestolen bij ons agrarische bedrijf camping en 

pensionstal “Dommeldal”. Het volgende moge u duidelijk zijn: zolang burgemeester P.M. Maas van 

onze majesteit koningin Beatrix nog burgemeester van Sint-Oedenrode mag blijven kunnen ik, mijn 

vrouw, mijn 92-jarige moeder en mogelijk ook mijn kinderen in Olland, gemeente Sint-Oedenrode niet 

meer veilig wonen. 

In betreffend op 29 april 2010 verzonden handhavingsbesluit d.d. 27 april 2010 bericht burgemeester 

P.M. Maas aan mijn vrouw Annelies (zonder dat ik haar kan ondersteunen door zijn toedoen) dat vóór 

20 mei 2010 aan alle hierboven opgelegde verplichtingen zal moeten zijn voldaan, anders zijn de 

rapen gaar voor de familie Van Rooij. Op het laatste blad van datzelfde handhavingsbesluit schrijft 

burgemeester P.M. Maas (CDA) dat daartegen tot zes weken na 29 april 2010 (tot 10 juni 2010) 

bezwaar kan worden aangetekend en bij de voorzieningenrechter van de rechtbank om het treffen van 

voorlopige voorziening kan worden verzocht. Daarmee heeft burgemeester P.M. Maas (CDA) in 

hetzelfde handhavingsbesluit beslist dat voor het eerst pas tot handhavingsmaatregelen kan worden 

overgegaan na 10 juni 2010 en niet na 20 mei 2010 zoals in datzelfde besluit staat geschreven. 

Dit betekent dat burgemeester P.M. Maas en wethouders van Sint-Oedenrode betreffend 

handhavingsbesluit daarop onmiddellijk dienen in te trekken. Hiermee is tevens feitelijk komen vast te 

staan dat burgemeester P.M. Maas ook geestelijk de weg kwijt is en daarmee op een zo`n belangrijke 

positie als burgemeester van Sint-Oedenrode voor haar inwoners een groot gevaar vormt, waarop hij 

onmiddellijk door koningin Beatrix uit zijn ambt dient te worden ontslagen. 

In betreffend op 29 april 2010 verzonden handhavingsbesluit d.d. 27 april 2010 bericht burgemeester 

P.M. Maas aan mijn vrouw Annelies (zonder dat ik haar kan ondersteunen door zijn toedoen) verder 

letterlijk het volgende: 

“Wet milieubeheer: volgens de geldende aan u verleende milieuvergunning en de 

daarbij behorende meldingen bestaat de dierbezetting uit 59 vleesvarkens en 78 

paarden. Tijdens de controle op 29 juli 2009 en 21 april 2010 waren en geen 

vleesvarkens meer aanwezig en werden er 19 paarden geteld. Volgens onze gegevens 

zijn gedurende 3 jaar geen vleesvarkens gehouden.”. 

Burgemeester P.M. Maas is in dit besluit vergeten te schrijven dat als je een milieuvergunning hebt 

voor 78 paarden er niet perse 78 paarden aanwezig behoeven te zijn. Het gaat namelijk om het 

vergund zijn. Ook vergeet burgemeester P.M. Maas in dit besluit te schrijven dat als hij (zijn 

voorganger) in 1998 bouwvergunning had verleend op onze bouwvergunningaanvraag van 1998 voor 

een losrijhal van 70 bij 32 meter (waar wij na 13 jaar nog steeds op zitten te wachten) wij daarin 13 

jaar geleden al 60 paardenboxen hadden gemaakt. Dan hadden wij nu minstens 78 paarden gehad en 

hadden die 59 varkens kunnen worden omgezet naar 12 paarden, waarmee wij nu 90 paarden 

hadden gehad. Burgemeester P.M. Maas kan hiermee zelf uitrekenen hoe groot de schadeclaim zal 

worden richting de gemeente Sint-Oedenrode, vanuit Camping en Pensionstal “Dommeldal”, waarvoor 

de Rooise gemeenschap zal moeten opdraaien. Direct daarna schrijft burgemeester P.M. Maas in 

hetzelfde besluit letterlijk het volgende: 

34

“De camping/pensionstal Dommelstal wordt aangemerkt als een type C-inrichting 

omdat u een inrichting heeft voor het houden van meer dan 5 paarden. Hierop blijft u 

vergunningsplichtig op grond van het Activiteitenbesluit. Wij hebben u hiervoor echter 

geen milieuvergunning verleend. Deze is door u ook niet aangevraagd. Wij merken 

hierbij op dat het derhalve niet mogelijk is om in dezen te volstaan met een melding.” 

Hier schrijft burgemeester P.M. Maas in hetzelfde hanhavingsbesluit d.d. 27 april 2010 dat 

het agrarische bedrijf camping en pensionstal “Dommeldal” niet over de wettelijk vereiste 

milieuvergunning beschikt voor het houden van meer dan 5 paarden, terwijl burgemeester P.M. Maas 

enkele regels daarboven heeft geschreven dat Camping en Pensionstal “Dommeldal” een 

milieuvergunning heeft voor het houden van 78 paarden. Dit is volledig met elkaar strijdig in één en 

hetzelfde handhavingsbesluit. Ook hierop is burgemeester P.M. Maas wettelijk verplicht om daarop 

het in geding zijnde handhavingsbesluit onmiddellijk in te trekken. Ook hiermee is feitelijk komen vast 

te staan dat burgemeester P.M. Maas geestelijk de weg kwijt is en daarmee op een zo`n belangrijke 



Als burgemeester P.M. Maas de moeite had genomen om het bestemmingsplan Buitengebied 1997 

door te lezen dan had hij moeten constateren dat betreffend bestemmingsplan meer als 11 jaar oud is. 

Als burgemeester P.M. Maas vervolgens de Wet op de Ruimtelijke Ordening had doorgelezen dan 

had hij moeten constateren dat als een bestemmingsplan meer dan 10 jaar oud is burgemeester en 

wethouders niet bevoegd zijn tot het nemen van een dergelijk drastisch handhavingsbesluit maar dat 

die bevoegdheid toebehoort aan de gemeenteraad van Sint-Oedenrode. Dit des te meer het nieuwe 

bestemmingsplan buitengebied reeds in de voorbereidingsfase zit. Ook hiermee is feitelijk komen vast 

te staan dat burgemeester P.M. Maas geestelijk de weg kwijt is en daarmee op een zo`n belangrijke 



De veroorzaker van dit handelen van burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode, is zijn 

persoonlijke vriend minister-president J.P. Balkenende (CDA), voormalig minister J.P.H. Donner van 

Sociale Zaken en Werkgelegenheid (CDA) en huidig minister van Justitie dr. E.M.H. Hirsch Ballin 

(CDA) is voormalig commissaris van de koningin F.J.M. (Frank) Houben van Noord-Brabant (CDA), 

voorheen burgemeester van Luyksgestel, nu kamerheer van koningin Beatrix, persoonlijk getuige van 

het huwelijk van kroonprins Willem Allexander met Maxima, die van kind af aan evenals zijn vader 

dr. F.J.M.A.H. (Frans) Houben tot de vriendenkring van de Koninklijke familie behoort. 

Hoever huidig minister J.P.H. Donner (CDA) als voormalig staatsraad bij de Raad van State en als 

voormalig minister van Justitie daarmee is gegaan kunt hieronder lezen: 

Voor bijbehorende 2Vandaag TV-uitzending over de 630 gifvaten die vanuit Antwerpen vanwege 

slechte weersomstandigheden overboord zijn geslagen en daardoor in de Waddenzee terecht 

gekomen, waarin naast Ad van Rooij ook Johan Malcops (Groen België) te zien is, 

bekijk: http://www.mstsnl.net/video/wolmanzouten-2.wmv 

Is huidig minister Donner van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in Kabinet 

Rutte als voormalig minister van justitie in het kabinet Balkenende I wel goed 

gescreend? 

De op 22 juli 2002 in Kabinet-Balkenende I aangetreden nieuwe minister van Justitie mr. J.P.H. 

Donner (CDA) was staatsraad bij de Raad van State tot zijn toetreding. Op 31 juli bleek opnieuw dat 

mr. Donner zaken met gesjoemel probeert te regelen door zijn uitspraak onder LJN-nummer: AE5988 

en zaaknr: 200105925/1 te antedateren, hetgeen domweg valsheid in geschrift inhoudt. Die uitspraak 

kunt u vinden op http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/show_search.asp onder zaaknummer 

200105925/1 

In die uitspraak zelf staat het bewijs van de manipulatie met de rechtsgeldige datum waarop de 

uitspraak is gedaan. Er staat namelijk 19 juli 2002 in de kop, twee dagen voor de beëdiging als 

minister door de koningin, en onderaan 31 juli 2002 als officiële datum van de uitspraak. 

35

Zoals voorgeschreven wordt een uitspraak nog dezelfde dag gepubliceerd als deze in het openbaar 

wordt uitgesproken. In dit geval 31 juli 2002. Dat kan niet, want mr. Donner is per 22 juli 2002 beëdigd 

als minister van Justitie en tegelijk ook op 22 juli 2002 afgetreden als staatsraad bij de Raad van 

State. Mr. Donner deed dus een uitspraak in een rechtszaak bij de Raad van State zonder de 

bevoegdheid daartoe te hebben. 

De uitspraak op schrift is op 1 augustus 2002 ontvangen - volgens de regels - maar kan niet geldig zijn 

omdat mr. Donner geen rechter meer was bij de Raad van State. Het antedateren van een officieel 

document is zuiver valsheid in geschrift en strafbaar, zeker wanneer het belang daarvan groot blijkt te 

zijn. Hoe de politiek hiermee denkt om te gaan weet ik niet, maar het is duidelijk dat een degelijke truc 

niet door de beugel kan. Deze zaak staat op www.sdnl.nl/raad-van-state.htm 

Voor de zekerheid heeft de Sociale Databank Nederland, die deze zaak had aangespannen, 

gepubliceerd op het internet en openbaar gemaakt op www.sdnl.nl/uitspraak.htm 

Op deze niet rechtsgeldige uitspraak van de Raad van State, gedaan door mr. Donner toen hij 

minister van Justitie was, heeft het kabinet Balkenende I het LAP (Landelijk afvalbeheerplan) 

gebaseerd. 

In het LAP (Landelijk afvalbeheerplan) staat letterlijk het volgende geschreven: 

De minimumstandaard voor onbehandeld (A-hout), geverfd, en verlijmd hout (B-hout) is 

nuttige toepassing. Voor CC-hout en gewolmaniseerd CCA-hout is de 

minimumstandaard storten. 

Deze voorschriften zijn geen minimum standaard en kunnen onmogelijk worden nageleefd op 

grond van de volgende feiten: 

- A-hout (is onbehandeld hout) 

- B-hout (is geverfd, gelakt of verlijmd hout) 

- C-hout (is verduurzaamd CCA-hout en CC-hout) 

Het 4-tal feiten waarop het LAP onmogelijk kan worden nageleefd zijn: 

1. CCA-hout bevat tussen de 2000 en 2600 mg/kg arseen, tussen de 1300 en 4800 mg/kg 

chroom VI en tussen de 800 en 2600 mg/kg koper en moet ingevolge de Europese 

afvalstoffenlijst (EURAL) als gevaarlijk afval worden verwijderd en verwerkt. 

2. In de afvalfase is zo’n 50-80 % van het CCA-hout overgeverfd of gelakt, waarmee door een 

verf- of laklaag betreffend C-hout is omgetoverd tot B-hout. 

3. In de afvalfase heeft het overige CCA-hout dat niet is overgeverfd of gelakt, als gevolg van 

verwering, een gelijke grijze kleur als onbehandeld hout, waarmee door verwering het C-hout 

is omgetoverd tot A-hout. 

4. Met het niet gescheiden binnenkrijgen van afvalhout uit bouwen sloopafval wordt het 

onzichtbare gevaarlijk afvalgedeelte (CCA-hout en CC-hout) verdund met het eveneens 

onzichtbare niet gevaarlijk afvalgedeelte (onbehandeld hout). Het op deze wijze verdunnen 

van enorme grote hoeveelheden gevaarlijk afval tot (mogelijk) onder de grens van gevaarlijk 

afval is wettelijk verboden. 

Op grond van bovengenoemd 4-tal feiten heeft de Voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van 

de Raad van State hierover bij uitspraak no’s F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, 

F03.98.0182, F03.98.0183 en F03.98.0184 op 19 augustus 1998 letterlijk het volgende beslist, kijk op 

internet webpagina: http://www.sdnl.nl/uit-rs01.htm 

“Uit het door de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak uitgebrachte 

deskundigenbericht is gebleken dat verduurzaamd hout niet visueel valt te 

onderscheiden van onbehandeld hout”. 

Deze uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State is wetenschappelijk 

onderbouwd met een, in een deskundigenrapport vastgelegd, onderzoek van de Stichting Advisering 

Bestuursrechtspraak. 

36

Met het opnemen van een dergelijke minimumstandaard in het LAP en het uitvoering geven van het 

LAP door lagere overheden (gemeenten) schrijven gemeenten het verdunnen van gevaarlijk afval 

voor, ondanks de wetenschap dat een anti-mengclausule in het derde lid van artikel 4 van de Regeling 

Europese afvalstoffenlijst (Eural; Stcr. 17 augustus 2001, nr. 158, blz 9) het mengen van gevaarlijk 

afval met ander afval (zgn. verdunnen) verbiedt. 

Dat op de bouwen sloopplaats het visueel niet te scheiden verduurzaamde bouwen sloophout 

onder de codenummers: 170204* of 200137* ingevolge de Europese Eural als gevaarlijk afval moet 

worden verwijderd en verwerkt heeft het ministerie van VROM nota bene zelf berekend. Het feitelijk 

bewijs daarvoor vindt in de Handreiking Eural van augustus 2001 van het ministerie van VROM. Als 

conclusie staat daarin letterlijk het volgende geschreven: 

“Op basis van de beschikbare informatie wordt geconcludeerd dat de afvalstof ‘CCAafvalhout’” 

als gevaarlijk afval moet worden ingedeeld conform de Eural afhankelijk van 

de herkomst van deze afvalstof kan de stroom worden gecodeerd als 170204* of 

200137*”. 

Deze Eural is in Nederland in werking getreden per 1 januari 2002 waarbij aan betrokken bedrijven 

een overgangsperiode is vergund tot 1 januari 2003. Als feitelijk bewijs vindt u de brief van minister 

J.P. Pronk van VROM, inzake inwerkingtreding Eural-regelgeving, met als nummer SAS/2001144547, 

aan de Colleges van gedeputeerde staten van de provincies en aan de colleges van burgemeester en 

wethouders van de gemeenten. 

In de bouwverordeningen binnen de Nederlandse gemeenten staat hierover letterlijk het volgende 

geschreven: 

Artikel 4.11 Bouwafval 

1. Het bouwafval moet op de bouwplaats ten minste worden gescheiden in de volgende 

fracties: 

a. de als gevaarlijk aangeduide afvalstoffen van hoofdstuk 17 van de Afvalstoffenlijst 

behorende bij de Regeling Europese afvalstoffenlijst (EURAL; Stcr. 17 augustus 2001, 

nr. 158, blz. 9.); 

Artikel 8.1.2 Aanvraag sloopvergunning 

5. Indien op grond van het historisch gebruik te verwachten valt dat een te slopen 

bouwwerk c.q. een te slopen gedeelte van een bouwwerk is verontreinigd met de als 

gevaarlijk aangeduide afvalstoffen van hoofdstuk 17 van de Afvalstoffenlijst behorende 

bij de Regeling Europese afvalstoffenlijst (EURAL Stcr. 17 augustus 2001, nr. 159, blz. 

9), dient een onderzoek te worden ingesteld naar de vermoedelijke verontreiniging en 

moet het rapport met de uitslag van dit onderzoek bij de aanvraag om sloopvergunning 

worden gevoegd 

Met het niet opnemen van voorschriften hierover in de te verlenen bouwen sloopvergunningen 

overtreden alle betrokken gemeenten hun eigen bouwverordening en de daarin opgenomen Regeling 

Europese afvalstoffenlijst (EURAL; Stcr. 17 augustus 2001, nr. 158. blz.9). 

Voor extra onderbouwende informatie lees de artikelen “BEWIJS: Geïmpregneerd hout is gevaarlijk 

afval” uit het Echte Nieuws van 31 mei 2008 (zie: www.hetechtenieuws.org/2008-05-31.php ) en 

“BEWIJS: Omrin verwerkt gifhout voor energiecentrales en nieuwe producten” van 2 juni 2008 (zie: 

www.hetechtenieuws.org/2008-06-02.php ) 

Op grond van bovengenoemde wettelijke en feitelijke onderbouwing zijn alle burgemeester en 

wethouders in alle Nederlandse gemeenten en alle burgemeester en schepenen in alle Belgische 

gemeenten en alle andere betrokken ambtenaren wettelijk verplicht: 

1. Om bij het verlenen van bouwen/of sloopvergunningen overeenkomstig de 

gemeentelijke bouwverordening het geïmpregneerde hout dat vrijkomt als bouwen 

sloopafval aan de bron (op de bouw- of sloopplaats) te scheiden en gescheiden te 

houden en overeenkomstig de Eural als gevaarlijk afval af te voeren aan een erkende 

37

afvalverwerker die het ook daadwerkelijk laat verwerken als gevaarlijk afval met de 

daarbij behorende hoge kosten van gevaarlijk afval. Vooraf aan het scheiden dient een 

gecertificeerd bureau onderzoek te verrichten wat er allemaal geïmpregneerd hout is 

(ook onder de verflaag beoordelen dus). Dit onderzoeksrapport behoort onderdeel uit te 

maken van een bouwen/of sloopvergunning aanvraag en als zodanig te zijn 

voorgeschreven in de voorschriften van de bouwen/of sloopvergunning (vergelijkbaar 

met asbest). 

2. Om al het hout dat vrijkomt uit bouwen sloopafval, dat wordt ingenomen op het 

milieustations/containerparken binnen de Nederlandse en Belgische gemeenten, te 

behandelen en af te voeren als gevaarlijk afval met de daarbij behorende hoge kosten 

van gevaarlijk afval. Dit omdat visuele scheiding van het gevaarlijke afval uit betreffend 

bouwen sloopafval op deze milieustations/containerparken onmogelijk is en de 

Nederlandse en Belgische gemeenten zelf als wetshandhaver niet haar eigen 

bouwverordening en Europese Eural mogen overtreden. De Nederlandse en Belgische 

gemeenten dienen zelf het voorbeeld van het naleven van wetgeving aan haar inwoners 

te geven. 

Om de door minister J.P.H. Donner als staatsraad zelf op 31 juli 2002 gedane onherroepelijke 

uitspraak in de zaak van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. tegen de provincie Limburg met 

zaaknummer 200105925/1 in strijd met de bindende uitspraak d.d. 19 augustus 1998 no’s: 

F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, F03.98.0183 en F03.98.0184 

van staatsraad mr. J.H.B. Hulshof als voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van 

State in strijd met de Europese afvalstoffenlijst (Eural) en gemeentelijke bouwverordeningen om te 

zetten in wetgeving heeft het kabinet Balkenende II (CDA), waarbinnen J.P.H. Donner minister van 

Justitie was, op 3 maart 2003 het Landelijk Afvalbeheerplan 2003-2012 vastgesteld. Vanaf dat 

moment toetst de Afdeling bestuursrechtspraak van de Nederlandse Raad van State de 

milieuvergunningen aan het mede door minister J.H.P. Donner van Justitie goedgekeurde Landelijk 

Afvalplan 2003-2012, waarmee vanaf die tijd verplicht de bindende uitspraak d.d. 19 augustus 1998 

no’s: F03.98.0171, F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, F03.98.0183 en 

F03.98.0184 van staatsraad mr. J.H.B. Hulshof als voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van 

de Raad van State de Europese afvalstoffenlijst (Eural) en bouwverordeningen binnen alle 

Nederlandse gemeenten moeten worden overtreden en daarmee verplicht zware milieumisdrijven 

moeten worden gepleegd. 

Hoever huidig minister mr. J.P.H. Donner (CDA) van Binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties als 

voormalig staatsraad bij de Raad van State, voormalig minister van Justitie en voormalig minister van 

Sociale Zaken en Wergelegenheid daarmee is gegaan kunt hieronder lezen: 

Om met enorme bedragen aan Europese overheidssubsidie geheel Nederland en vanuit Nederland 

geheel Europa en geheel de wereld massaal te kunnen vergiftigen met enorme hoeveelheden valselijk 

geëtiketteerd levensgevaarlijke kankerverwekkende stoffen als “arseenzuur” en/of 

“chroomtrioxide(chroom VI) heeft minister J.H.P. Donner (CDA) van justitie in de kabinetten 

Balkenende I t/m III de actio popularis (het procesrecht voor een ieder) geruisloos afgeschaft en op 

1 juli 2004 in werking laten treden. Voor de door R. Verlinden en A.M.L. van Rooij (die voor ‘lijst 14’ 

hebben meegedaan aan de Tweede Kamer verkiezingen van 2006) gevoerde procesgang daartegen 

bij de rechtbanken en Raad van State; lees hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees 

hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees hier, lees hier en lees hier. Daarmee heeft Minister 

J.P.H. Donner onderhuids de wetten zodanig aangepast dat tegen de bedrijven die ons allen massaal 

vergiftigen met tientallen miljoenen kilogrammen uiterst giftige kankerverwekkende stoffen als 

“arseenzuur” en/of “chroomtrioxide(chroom VI) via houtimpregneerbedrijven, biomassa makende 

bedrijven, groene stroom elektriciteitscentrales, cementovens e.d. door de miljoenen 

vergiftigingsslachtoffers niet meer kan worden geprocedeerd bij rechtbanken en de Raad van State. 

Minister J.P.H. Donner (CDA) was in het kabinet Balkenende IV minister van Sociale Zaken en 

Werkgelegenheid. Vanuit die hoedanigheid verliest hij tegen het Ecologisch Kennis Centrum B.V. in 

de zaak Bas Heijmen d.d. 20 mei 2009 bij uitspraak nummer: 200807464/1/H3 in hoger beroep bij de 

Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Dit omdat kinderen die spelen binnen het 

schoolplein en in een zandbak van de lagere school EBS-online te Eindhoven in aanraking komen met 

grote hoeveelheden uiterst giftige kankerverwekkende stoffen als chroomtrioxide(chroom VI) die met 

regenwater mee uit dat geïmpregneerde hout komen en dat de directeur, het bestuur en de 

38

leerkrachten van die school (die moeten zorgen voor de veiligheid de kinderen op die school) 

daarmee de Arbeidsomstandighedenwet overtreden. In deze onherroepelijke uitspraak hebben de 

staatsraden mr. J.E.M. Polak, voorzitter, en mr. W. Konijnenbelt en mr. W.D.M. van Diepenbeek, 

leden, in tegenwoordigheid van mr. P.A.M.J. Graat, ambtenaar van Staat letterlijk het volgende beslist: 

Nu het besluit is gebaseerd op de uitkomsten van een niet volledig onderzoek en daarin 

evenmin de opgestelde risico-inventarisatie en -evaluatie is betrokken, is het besluit in 

strijd met artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht niet zorgvuldig voorbereid en 

berust het in strijd met artikel 7:12 van die wet niet op een deugdelijke motivering. 

Het beroep slaagt. Het besluit dient te worden vernietigd. De minister dient een nieuw 

besluit te nemen met inachtneming van deze uitspraak 

Heden na 1,7 jaar heeft het Ecologisch Kennis Centrum B.V. nog steeds geen nieuw besluit mogen 

ontvangen van minister J.P.H. Donner (CDA) waarin deze opgestelde risico-inventarisatie en - 

evaluatie is betrokken. Ondanks deze wetenschap is mr. J.P.H. Donner in het huidige kabinet Rutte 

toch minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties kunnen worden. Begrijpt u het wij niet? 

Kennelijk vindt minister J.P.H. Donner het toegeven van het in verleden gemaakte fouten een groter 

probleem als het al ruim 1,7 jaar lang overtreden van deze onherroepelijke uitspraak nummer: 

200807464/1/H3 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Hij doet dit met de 

wetenschap dat niemand hem daarvoor bestuursrechtelijk dwangsommen zal opleggen en ook 

niemand hem daarvoor strafrechtelijk zal aanpakken, immers zijn CDA-partijgenoot E.M.H. Hirsch 

Ballin (CDA) was zijn opvolger als minister van Justitie en zat samen met hem in de ministerraad met 

CDA partijgenoot J.P. Balkenende (CDA) als Minister-President, een persoonlijke vriend van 

burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode. Daarnaast is minister Hirsch Ballin (CDA) 

evenals minister Donner (CDA) voorheen staatsraad geweest bij de Raad van State. Voor bewijs lees 

hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en 

hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier en hier. Volgens de Rammende 

Rechter WicherWedzinga zitten minister Donner samen met minister Hirsch Ballin en de hoogste 

ambtenaar bij justitie Joris Demmink (VVD)(volgens www.klokkenluideronline.nl ’s-Werelds grootste 

pedofiel) samen in een SM-club. Voor bewijs lees hier en hier en hier. Dat geeft een verklaring voor 

het feit dat J.P.H. Donner voor bovengenoemde zware misdrijven door de hoogste ambtenaar van 

justitie Joris Demmink (VVD), die hijzelf als voormalig minister van justitie in 2002 heeft aangesteld, 

niet strafrechtelijk wordt vervolgd en zelfs in het nieuwe kabinet Rutte minister van Binnenlandse 

Zaken en Koninkrijksrelaties heeft kunnen worden. Dit geeft ook een verklaring voor het feit dat 

minister J.P.H. Donner om zijn eigen hoofd te redden kost wat kost van Safety manager Ad van Rooij, 

zijn Van Rooij Holding B.V., zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. en van de cliënten van het 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. af wil. Als verantwoordelijk minister van Sociale Zaken en 

Werkgelegenheid, die verantwoordelijk is voor de aansturing uitvoering UWV heeft hij om die reden 

geregeld dat safety manager Ad van Rooij vanaf 24 september 2007 voor de rest van zijn leven voor 

100 arbeidsongeschikt is verklaard omdat die naar zijn mening blijft terugkomen op achterdochtige 

wijze soort van complotten die met arseen en chroomtrioxide te maken hebben. Minister Donner doet 

dat op een zodanige manier dat Safety manager Ad van Rooij ook geen recht heeft op een WIAuitkering. 

Dit met de wetenschap dat werkgever Van Rooij Holding B.V. haar werknemer safety 

manager Ad van Rooij nooit ziek heeft gemeld bij het UWV en zelfs niet in de computer zit van het 

UWV . Hiermee heeft deze minister Donner weten te bewerkstelligen dat A.M.L.. van Rooij, zijn Van 

Rooij Holding B.V. en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. al drie jaar lang geen inkomsten meer 

hebben en dat A.M.L. van Rooij en zijn vrouw daardoor al 3 jaar lang zonder ziektekostenverzekering 

rondlopen. De schade die minister Donner daarmee heeft veroorzaakt bij Van Rooij Holding B.V., 

haar werknemer A.M.L. van Rooij, het Ecologisch Kennis Centrum B.V., haar werknemer J.E.M. van 

Rooij van Nunen en alle cliënten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V., waaronder Wim Wolbrink 

(lees hier), Bas Heijmen (lees hier), Jikke Jager (lees hier en hier en hier en hier en hier), de families 

Linsen, Breuer en Admiraal Oelschlager (lees hier en hier en hier en hier en hier en hier), de familie 

Pasterkamp (lees hier) en nog zo’n 20 tot 30 cliënten meer loopt in de vele miljoenen euro’s. Kennelijk 

vindt huidig minister J.P.H. Donner van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties dat nog niet 

genoeg en heeft hij met zijn partijgenoot burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode weten 

te regelen dat per 1 december 2010 executoriaal beslag is gelegd op alle eigendommen van A.M.L. 

van Rooij. Burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode heeft de opdracht tot deze 

executoriale beslaglegging laten uitvoeren in samenspraak met de Rabobank van Sint-Oedenrode- 

Schijndel, zonder enige juridische titel. Daarbij is het goed te weten dat de Rabobank in Sint- 

39

Oedenrode-Schijndel (CDA-bank) grote bedragen aan hypotheek heeft verstrekt aan 

houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle (buurman van Ad van Rooij) waardoor geheel Sint-Oedenrode 

en omliggende gemeenten zijn vergiftigd met honderdduizenden kilogrammen valselijk geëtiketteerd 

arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). Als gevolg daarvan zullen enkel in Sint-Oedenrode en 

omliggende gemeenten (op termijn) al duizenden mensen sterven aan kanker. Dit kan de Rabobank 

Sint-Oedenrode-Schijndel nooit meer betalen. Daarmee is het gezamenlijke belang om A.M.L. van 

Rooij financieel te liquideren feitelijk bewezen. Bij brief d.d. 1 december 2010 heeft A.M.L. van Rooij 

aan minister J.P.H. Donner gevraagd om zijn daarin gestelde vragen daarover vóór uiterlijk 

5 december 2010 te beantwoorden. Ook daaraan heeft minister J.P.H. Donner geen uitvoering 

gegeven. Voor bewijs, lees hier. 

Om de gehele wereld te kunnen vergiftigen met miljarden kilogrammen kankerverwekkende stoffen als 

arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI), waaruit binnen nu en 15 jaar miljarden kankerdoden zullen 

ontstaan, heeft Prins Bernhard met de hulp van de Vice-Presidenten van de Raad van State 





en de politieke partijen CDA, VVD en PvdA chronologisch in de tijd gezien het volgende weten te 

bewerkstelligen: 

17 maart 1824 

Op 17 maart 1824 werd het eiland Billiton in Indonesië door de Engelsen overgedragen aan de 

Nederlanders. Het waren Wolter Robert van Hoëvell en Vincent Gildemeester van Tuyll van 

Serooskerken die het eiland wilde exploreren en daartoe, met hulp van John Francis Loudon, krediet 

verkregen van de firma A. van Hoboken & Co. te Rotterdam. Het was de kapitaalkrachtige prins 

Willem Frederik Hendrik die daarbij garant stond. Deze kapitaalkrachtige Willem Frederik Hendrik 

stond als eerste staatshoofd van de Staat der Nederlanden garant voor het krediet. Daarmee was het 

koninklijk huis voor 100% aandeelhouder. Dit bedrijf heeft zich verder ontwikkeld en is in 1924 

overgegaan in het toen opgerichte bedrijf Gemeenschappelijke Mijnbouwmaatschappij Billiton (GMB) 

waarin de Nederlandse staat voor 5/8 deelnam. Het koninklijk huis bleef groot aandeelhouder, 

waarmee de belangenverstrengeling tussen de Staat der Nederlanden en het Koninklijke huis tot 

stand is gebracht. Voorts werd in 1928 te Arnhem een tinsmelter gebouwd (HMB) en in 1933 werd de 

Sinkep Tin Exploitatie Maatschappij overgenomen. In 1934 breidde Billiton zijn activiteiten uit naar de 

bauxietwinning, waartoe de Nederlandsch-Indische Bauxiet Maatschappij werd opgericht. Deze begon 

in 1941 te Suriname met haar werk. Dit leidde in 1954 tot de oprichting van de Billiton Maatschappij 

Suriname. Ondertussen had de Tweede Wereldoorlog plaatsgevonden, en Indonesië verklaarde zich 

in 1945 onafhankelijk, een feit dat in Nederland pas in 1949 werd erkend. Nederland wilde Nieuw- 

Guinea en de kleinere eilanden Bali, Bangka en Billiton, vanwege met name de grote rijkdommen aan 

delfstoffen (tin) op het eiland Billiton, behouden. Niet alleen de Staat der Nederlanden maar ook het 

koninklijk huis als groot aandeelhouder hadden er financieel groot belang bij dat deze eilanden in 

Indonesië ook na 1949 in handen van Nederland bleven. 

3 juli 1946 van 7 augustus 1948 

Het kabinet-Beel I was het eerste kabinet na de Tweede Wereldoorlog dat op democratische 

verkiezingen gestoeld was (het voorafgaande kabinet-Schemerhorn-Drees was zonder functionerend 

parlement benoemd door Koningin Wilhelmina). De samenwerking tussen de KVP en de PvdA staat 

bekend als 'het nieuwe bestand'. De problematiek rond de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië 

vormde een belangrijk issue gedurende Beel I. In eerste instantie werd de Overeenkomst van 

Linggadjati getekend in november 1946, maar door een verschillende interpretatie ontstonden er 

conflicten, welke er uiteindelijk toe leidden dat het verdrag in juli 1947 werd opgezegd, en de eerste 

politionele actie werd uitgevoerd in Indonesië. Een definitieve oplossing zou pas worden bereikt onder 

het volgende kabinet, Drees I. Tijdens Beel I werd de Noodwet Ouderdomsvoorziening, de voorloper 

van de Algemene Ouderdomswet en ook wel de noodwet-Drees genoemd, ingevoerd. 

- Minister-president, tot 15 sept. 1947 tevens minister van Binnenlandse Zaken en vanaf 11 

okt. 1947 tevens minister van Algemene Zaken, dr. Louis Beel (KVP) 

- Minister van Binnenlandse Zaken, mr. dr. P.J. Witteman (KVP), 15 sept. 1947 

- Minister van Buitenlandse Zaken, mr. C.G.W.H. baron van Boetzelaer van Oosterhout (partijloos) 

- Minister van Justitie, mr. Johannes Henricus van Maarseveen (KVP) 

- Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, dr. J.J. Gielen (KVP) 

40

- Minister van Financiën, prof. mr. Piet Lieftinck (PvdA) 

- Minister van Oorlog, A.H.L.J. Fiévez (KVP) 

- Minister van Marine 

o A.H.L.J. Fiévez (KVP), a.i., tot 7 aug. 1946 

o J.J.A. Schagen van Leeuwen (partijloos), 7 aug. 1946-25 nov. 1947 

o A.H.L.J. Fiévez (KVP), a.i., 25 nov. 1947 

- Minister van Verkeer, Ir. H. Vos (PvdA), van 3 juli 1946 tot 5 november 1946 

- Minister van Openbare Werken en Wederopbouw 

o dr. ir. J.A. Ringers (partijloos), afgetreden 15 nov. 1946 

o ir. H. Vos (PvdA), a.i., 15 nov. 1946-28 febr. 1947 

- Minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting 

o L. Neher (PvdA). 28 feb. 1947-1 mrt. 1948 

o mr. J. in 't Veld (PvdA), 1 mrt. 1948 

- Minister van Economische Zaken 

o dr. Gerardus Huysmans (KVP), afgetreden 14 jan. 1948 

o Sicco Mansholt (PvdA), a.i., 14-21 jan. 1948 

o prof. dr. J.R.M. van den Brink (KVP), 21 jan. 1948 

- Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, Sicco Mansholt (PvdA) 

- Minister van Sociale Zaken, Willem Drees (PvdA) 

- Minister van Overzeese Gebiedsdelen 

o mr. J.A. Jonkman (PvdA), tot 30 aug. 1947 

o dr. L.J.M. Beel, (a.i.) vanaf 30 aug. tot 3 nov. 1947 (in verband met ziekte van 

minister Jonkman) 

o mr. J.A. Jonkman (PvdA), vanaf 3 nov. tot 13 dec. 1947 

o L. Götzen, (a.i.) vanaf 13 dec. 1947 tot jan. 1948 (in verband met reis van Jonkman 

naar Nederlandsch-Indië) 

o mr. J.A. Jonkman (PvdA), vanaf jan. 1948 

- Minister voor Buitenlandse Zaken: mr. E.N. van Kleffens (partijloos), afgetreden 1 juli 1947 

- Minister voor Overzeese Gebiedsdelen: L. Götzen (partijloos), 10 nov. 1947 

De ‘tweede politionele actie’ en de reacties van de internationale gemeenschap 

Onder uitoefening van enige druk slaagde de bemiddelingscommissie erin Indonesië en Nederland tot 

een nieuwe overeenkomst te bewegen, die op 17 januari 1948 op het Amerikaanse oorlogsschip 

‘Renville’ werd ondertekend. Hierin werd onder andere de ‘Van Mook-Linie’ als afscheidingslinie 

tussen het door Nederland en door de Republikeinen beheerste gebied. Evenals bij de Overeenkomst 

van Linggadjati ontstond opnieuw het probleem van interpretatie door de verdragspartners. De 

Republiek Indonesië ging ervan uit, als semi-onafhankelijke staat met eigen betrekkingen met het 

buitenland en een eigen leger verder te kunnen bestaan. Nederland meende daarentegen dat de 

Republiek volgens de Renville-Overeenkomst niet meer te beschouwen was als gelijkwaardige partner 

en dat de eigen soevereiniteit over en handelingsvrijheid in de Indonesische archipel hersteld en 

bevestigd was. Het enige wat duidelijk was, was dat de bemiddelingscommissie en in het bijzonder de 

VS ook in de toekomst een beslissende rol bij de besluitvorming over de toekomst van Indonesië 

zouden spelen. 

In de Republiek Indonesië verscherpte de strijd zich tussen de degenen die bereid waren te 

onderhandelen en degenen die alleen tevreden waren met een volledige onafhankelijkheid voor de 

gehele archipel. Deze radicale eisen kregen vooral aanhang in het leger; hun voorvechters wilden de 

gewapende strijd tegen de Nederlanders voortzetten. Daarbij brak in september 1948 een 

communistische opstand uit, die begin in de Oost-Javaanse stad Madiun. Al bleek binnen twee weken 

dat de opstand de kop in kon worden gedrukt, maar ook bij de internationale waarnemers wekte de 

rebellie indruk. In Nederland verschoven in de loop van 1948 de politieke krachtsverhoudingen. Bij 

Tweede Kamerverkiezingen kwam de katholieke partij KVP sterker uit de strijd, terwijl haar 

coalitiepartner, de sociaaldemocratische PvdA, verloor. De KVP wilde daarom de rechts-liberale 

VVD en de protestantse CHU in de coalitie opnemen. In de Indonesië-kwestie hadden deze 

partijen net als de KVP een standpunt van onbuigzaamheid. Daarbij werden nu alle voor de 

Indonesië-problematiek relevante posten (met uitzondering van de functie van ministerpresident) 

ingenomen door katholieken – ook gouverneur-generaal Van Mook werd afgezet en 

vervangen door de katholiek L.J.M. Beel als ‘Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon’. 

41

Verkiezingsaffiche van de rechts-liberale VVD: “Ir. Soekarno / De Republiek Indonesië / Hebt u 

er ook genoeg van? / Stemt dan lijst 6 mr. Oud – Socialisme beschermt het communisme in 

Indië / Het roer moet om!” 

De ontwikkelingen aan Nederlandse en Indonesische zijde waren dus niet bevorderlijk voor een 

oplossing. “Opnieuw verlangde Nederland van de Indonesische regering het onmogelijke, door erop 

aan te dringen dat de Republiek en haar leger haar macht opgaven. Een nieuwe oorlog was hierdoor 

zo goed als onvermijdelijk geworden,…” vat de historicus Wim van den Doel de situatie van begin 

december 1948 samen. In de nacht van 18 op 19 december was het ten slotte zover: 80.000 

Nederlandse soldaten begonnen met de uitvoering van de ‘tweede politionele actie’. De politieke 

leiding van de Republiek Indonesië werd in Jogjakarta opgepakt, heel Java en grote delen van 

Sumatra werden bezet door Nederlandse troepen. Het verzet van Indonesische troepen bleef bijna 

overal gering. De hoop met een kort, hard, ingrijpen de Republiek Indonesië uit te kunnen schakelen, 

ging echter niet op. 

M1: De plaatsvervangende minister van Buitenlandse Zaken van de VS Lovett over een gesprek 

met de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Stikker op 17 september 1948 

Ik heb betoogd dat zowel mr. Cochran [afgevaardigde van de VS in de bemiddelingscommissie, red.] 

als het ministerie er vast van overtuigd zijn dat de groeiende kracht van het communisme in Indonesië 

moet worden ingedamd en, indien mogelijk, uitgeschakeld; dat we van mening zijn dat de 

communistische bedreiging in Indonesië zowel zwaarwegend als acuut is; dat, naar onze mening, de 

communistische bedreiging binnen de Republiek Indonesië alleen door Hatta het hoofd kan worden 

geboden, omdat een inval van de Nederlanders in de Republiek – zo geloofden wij – het nationalisme 

en het communisme direct zouden polariseren in een gemeenschappelijk front tegen de Nederlandse 

agressie. (Vertaald naar: Foreign Relations of the United States 1948/6, blz. 345) 

M2: De sociaaldemocratische fractieleider in de Tweede Kamer, Van der Goes van Naters, aan 

minister-president Drees, 2 december 1948 

[…]de bestandsschendingen aan de Status Quo-lijn [de na de ‘eerste politionele actie’ vastgelegde 

‘Van Mook-linie’, red.] worden minder - omdat de infiltranten al binnen zijn. In ’t binnenland worden zij 

veel erger. Tussen 17 december (heilige datum) en 1 januari (sacrale idem) wordt een formele 

opstand voorbereid. Wij kunnen dus niet wachten met zuiveren. 't Liefst zou ik niets doen, zolang de 

Veiligheidsraad bijeen is. Dus op zijn vroegst 16 December beginnen. Tracht dit er door te krijgen; 

anders zijn we weg!! Anders gaat de Veiligheidsraad nog in deze richting sancties nemen: het vliegen 

naar Indonesië; Suez-kanaal sluiten; boycot; ook havenarbeiders in Amerika en gevaar voor het 

Marshall-plan. Wanneer we 16 December beginnen, kan het de 23e zijn afgelopen. ... Voor Januari 

kan dan de nieuwe Federale Interim-Regering er zijn. De Veiligheidsraad komt dan stellig pas half 

Januari bijeen. Dan is alles passé. […] Controleer jij, met mij, of we over die schendingen niet 

bedonderd worden. Spoor [de legercommandant in Nederlands-Indië, red.] is tot alles in staat. Een 

onplezierige Draufgänger. … Ik vrees, dat 't zo wel moet, maar er kan nog een wonder gebeuren! 

(Uit: Officiële bescheiden … Bd. 16, blz.19-20 

1953 

Willem Oltmans ontplooide zijn eerste journalistieke activiteit op de redactie buitenland van het 

Algemeen Handelsblad te Amsterdam, waar hij door Henk Hofland, zijn vriend van Nijenrode, was 

geïntroduceerd. Hij werkte daar onder leiding van dr. A.L. Constandse. 

1954 

Willem Oltmans ging voor United Press werken, 

1954, Eerste Bilderbergconferentie 

De eerste Bilderbergconferentie werd georganiseerd in 1954 naar aanleiding van de verslechterende 

relatie tussen de Verenigde Staten van Amerika en Nederland (Europa) als gevolg van het feit dat in 

1958 de laatste concessie voor het winnen van tinerts in Indonesië afliep, die niet werd verlengd. De 

Gemeenschappelijke Mijnbouw Maatschappij Billiton (GMB) trad daardoor in liquidatie en Billiton 

verdween uit Indonesië. Het Koninklijk Huis, groot aandeelhouder in de Gemeenschappelijke 

Mijnbouw Maatschappij Billiton, dreigde door toedoen van president John F. Kennedy in grote 

financiële problemen te komen. De belangrijkste initiatiefnemers waren Prins Bernhard en de Pool 

Józef Retinger (vrijmetselaar). Prins Bernhard werd benoemd tot eerste voorzitter en bleef dat tot 

1976. Bilderbergconferenties zijn politieke bijeenkomsten met een besloten en streng geheim karakter 

42

waarbinnen internationale beeldvorming en ideeën centraal staan. Deelnemers zijn invloedrijke figuren 

voornamelijk uit het bedrijfsleven, politiek en wetenschap. Vanuit de Nederlandse en Belgische zijde 

hebben onder (informele) voorzitterschap van Koningin Beatrix vanaf 2000 deelgenomen: 

Conferentie van 1 juni tot 3 juni 2000 in het Chateau Du Lac Hotel te Genval, Brussel (België) 


- Koningin Beatrix, 

- Dick Benschop (PvdA)(Staatssecretaris Europese Zaken), 


Bilderberggroep) en 

- Jeroen van der Veer (Royal Dutch Shell) aanwezig geweest. 


- Erevoorzitter van de Bilderbergconferentie Etienne Davignon (voorzitter Generale 

Maatschappij van België), 

- Jan Huyghebaert (voorzitter Almanij NV), 

- Daniel E. Janssen (voorzitter Solvay N.V.), 


- Ph. de Schoutheete de Tervarent (voormalig permanent vertegenwoordiger van België in de 

EU) 

Conferentie van 24 mei tot 27 mei 2001 te Stenungsund (Zweden) 



- Prins Willem-Alexander, Nederlandse Kroonprins 

- Antony Burgmans (voorzitter Unilever N.V.), 

- Cees van der Hoeven (president Ahold N.V.), 

- Ad Melkert (leider PvdA) en 


Bilderberggroep). 




- Jan Huyghebaert (voorzitter Almanij N.V.) 

Conferentie van 30 mei tot 2 juni 2002 in het Westfields Marriott hotel te Chantilly, Virginia 

(Verenigde Staten van Amerika) 



- Rijkman Groenink (voorzitter raad van bestuur ABN AMRO Bank N.V.), 



- Ewald Kist (voorzitter raad van bestuur ING N.V.), 

- Gerard Kleisterlee (president en CEO Koninklijke Philips Electronics N.V.), 

- Mat Herben (fractievoorzitter van de LPF). 





Maatschappij van België), Jan Huyghebaert (voorzitter Almanij N.V.), 


Conferentie van 15 tot 18 mei 2003 te Versailles, Parijs (Frankrijk) 



- Jaap de Hoop Scheffer (CDA)(Minister van Buitenlandse Zaken), 

- Wim Kok (voormalig premier), 

- Anthony Ruys (voorzitter Heineken N.V.), 

- Klaas de Vries (lid Tweede Kamerfractie PvdA, voormalig Minister van Binnenlandse Zaken), 

43


Bilderberggroep) 

- Jeroen van der Veer (Royal Dutch Shell). 



Maatschappij van België), 

- Willy Claes (Minister van staat, voormalig minister van buitenlandse zaken en voormalig 

secretaris-generaal van de NAVO 1994-1995), 

- Philippe (ZKH Prins), de kroonprins van België. 

Conferentie van 3 tot 6 juni 2004 te Stresa (Italië) 




- Bert Koenders (lid Tweede Kamerfractie PvdA), 

- Hans Wijers (D66)(voormalig minister van Economische Zaken;voorzitter AkzoNobel N.V.), 

- Victor Halberstadt (Professor Economie, Rijksuniversiteit Leiden;voormalig secretaris 

Bilderberggroep) en 

- Jeroen van der Veer (Royal Dutch Shell) 



- Jean-Luc Dehaene (voormalig eerste minister, burgemeester van Vilvoorde), 

- Jean-Pierre Hansen (voorzitter Suez Tractebel), 


- Dominique Struye de Swielande (Permanent vertegenwoordiger van België, NAVO) 

Conferentie van 5 tot 8 mei 2005 in het Dorint Sofitel Seehotel Überfahrt Tegernsee te Rottach- 

Egern (Duitsland) 




- Jozias van Aartsen (fractievoorzitter VVD), 

- Arthur Docters van Leeuwen, 

- Victor Halberstadt (Professor Economie, Rijksuniversiteit Leiden;voormalig secretaris 


- Michel Tilmant (voorzitter ING N.V.), 


- Jaap de Hoop Scheffer (CDA)(NAVO) 

- Jeroen van der Veer (Royal Dutch Shell). 



- Jean-Pierre Hansen (voorzitter Suez-Tractebel), 

- Jan Huyghebaert (voorzitter van de raad van bestuur, KBC-Groep), 


- Anne-Marie Lizin. 

Conferentie van 8 juni tot 11 juni 2006, in een hotel te Kanata, Ottawa in Canada 





- Gerard Kleisterlee (Philips), 


- Nout Wellink (De Nederlandse Bank), 

- Ed Kronenburg (Navo) en 

- Maxime Verhagen (fractievoorzitter CDA). 



44

- Pierre Goldschmidt (Ex-Directeur-Generaal van IAEA en ex-hoofd van het Department of 

Safeguards ; researcher aan het Carnegie Endowment for International Peace), 

- Jean-Pierre Hansen (Gedelegeerd bestuurder Suez-Tractebel) 

- Maurice Lippens (ex-voorzitter Fortis) 

Conferentie van 31 mei tot 3 juni 2007 in het Ritz Carlton Hotel in Istanboel (Turkije) 




- Jaap de Hoop Scheffer (CDA)(NAVO) 

- John Kerr of Kinlochard, Deputy Chairman, Royal Dutch Shell 


- Hubert Burda, Uitgever en CEO, Hubert Burda Media Holding 


- Jean-Pierre Hansen, CEO, Suez-Tractebel 

Conferentie van 5 tot 8 juni 2008 in het Ritz Carlton Hotel in Istanboel (Turkije) 



- Prins Willem-Alexander, Nederlandse Kroonprins 

- Jan Peter Balkenende, (CDA) Minister-President, Nederland 

- Maxime Verhagen, (CDA) minister van Buitenlandse Zaken, Nederland 

- Neelie Kroes, Commissaris Portefeuille Mededinging, Europese Commissie, Nederland 



- Victor Halberstadt, Hoogleraar Economie, Universiteit van Leiden, Voormalig Honorair 

Algemeen Secretaris van de Billderbergconferentie 

- Harold Goddijn, CEO TomTom 

- Frans Timmermans, minister van Europese Zaken, Nederland 

Conferentie van 14 tot 17 mei 2009 in Vouliagmeni, Griekenland 



- Prins Constantijn der Nederlanden, werkt als rechterhand voor Neelie Kroes, Commissaris 

Portefeuille Mededinging, Europese Commissie, Nederland 



- Ernst Hirsch Ballin, (CDA) Minister van Justitie, Nederland, 

- Jaap de Hoop Scheffer, (CDA) Nederland, 

- Neelie Kroes, (VVD) Commissaris Portefeuille Mededinging, Europese Commissie, Nederland 

- Jeroen van der Veer (Royal Dutch Shell) 

- Nout Wellink (De Nederlandsche Bank), 

- Hans Wijers (D66)(voormalig minister van Economische Zaken;voorzitter AkzoNobel N.V.), 




- Jean-Luc Dehaene (voormalig eerste minister, burgemeester van Vilvoorde), 

- Guy Verhofstadt, voormalig Premier van België 

Conferentie van 3 tot 6 juni 2010 in Sitges, Spanje 



- Jan Hommen, Bestuursvoorzitter van ING Groep, Nederland 



- Alexander Rinnooy Kan, Kroonlid en voorzitter van de Nederlandse Sociaal-Economische 

Raad, Nederland, 

- Nout Wellink, De Nederlandsche Bank, Nederland 

45



- Jan Huyghebaert, Voorzitter van de raad van bestuur van de KBC groep, België 

Gezien bovengenoemde feiten kan niet anders worden geoordeeld dan dat de NAVO zeer nauw 

samenwerkt met de Bilderbergers onder voorzitterschap van eerst Prins Bernhard en daarna 

Koningin Beatrix om met behulp van de al vanaf 12 juli 1962 bewust ingebouwde tekortkomingen in de 

Bestrijdingsmiddlenwet en de aan de Nederlandse houtimpregneerbedrijven verleende 

milieuvergunningen nagenoeg de gehele wereldbevolking te vergiftigen met miljarden kilogrammen 

valselijk geëtiketteerd / arseenzuur / chroom VI via geïmpregneerde hout omwille van grote winsten 

voor de grootaandeelhouders van Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: 

Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto , etc. waaronder het Koninklijk Huis, 

de Koninklijke Adel en de Staat der Nederlanden. Dit verklaart ook het sproeien van levensgevaarlijk 

kankerverwekkend gif via vliegtuigen vanaf 1992 en het feit dat men ondanks een totaal verbod 

daartoe in oktober 201O op de VN-top in Japan men daarmee toch gewoon doorgaat en daartegen 

door de NAVO niet wordt opgetreden. Als bewijs daarvoor lees de volgende strafaangifte van Erik 

Verbeek van No Cancer Foundation bij de politie in Hasselt (België) met toelichting (lees: 

www.nocancerfoundation.org) 

Verontruste burgers met zieke kinderen hebben zich bij ons gemeld om anoniem een klacht neer te 

kunnen leggen, boven Hasselt strooit men met nooit geziene hoeveelheden giftige chemicaliën en dit 

al gedurende 3 dagen. WE MOETEN KAPOT!!!! Aangifte NCF/Chemtrails 09-02-2011 Wij sporen 

dan ook alle burgers die dit waarnemen massaal aan om het zelfde te doen. Aangifte Chemtrails 

Belfort Group (dossier nr 185/09) Weergeven / Downloaden, al is het maar om de politie bewust te 

maken, zij blijken veelal onwetend en ook slachtoffers te zijn. Lees meer: Chemtrails 

Bronnen:1) Belfort Group (Belgische burgergroepering o.l.v. Peter Vereecke) Food Freedom , ETC 

Group , NOS (vermeldt niets over chemtrails) * Op 21 oktober wél genoemd in de aankondiging van 

het internationale persbureau Reuters 

Om die reden vindt u hieronder een lijst van de secretaris-generaal van de NAVO vanaf 1952 tot op 

heden die hiervoor verantwoordelijk zijn: 

- Lord Ismay, Engelse Nationaliteit, 4 april 1952 - 16 mei 1957 

- Paul-Henri Spaak, Belgische Nationaliteit, 16 mei 1957- 21 april 1961 

- Dirk Stikker, Nederlandse Nationaliteit, 21 april 1961- 1 augustus 1964 

46

- Manlio Brosio, Italiaanse Nationalitiet, 1 augustus 1964- 1 oktober 1971 

- Joseph Luns, Nederlande Nationaliteit, 1 oktober 1971- 21 juni 1984 

- Peter Carington, Engelse Nationaliteit, 25 juni 1984- 1 juli 1988 

- Manfred Wörner, Duitse Nationaliteit, 1 juli 1988- 13 augustus 1994 

- Sergio Balanzino, Italiaanse Nationaliteit, 13 augustus 1994- 17 oktober 1994 

- Willy Claes, Belgische Nationaliteit, 17 oktober 1994- 20 oktober 1995 

- Sergio Balanzino, Italiaanse Nationaliteit, 20 oktober 1995- 5 december 1995 

- Javier Solana, Spaanse Nationaliteit, 5 december 1995- 6 oktober 1999 

- George Robertson, Engelse Nationaliteit, 14 oktober 1999- 1 januari 2004 

- Jaap de Hoop Scheffer, Nederlandse Nationaliteit, 1 januari 2004- 1 augustus 2009 

- Anders Fogh Rasmussen, Deense Nationaliteit, 1 augustus 2009- heden 

1955 

Willem Oltmans stapte over van United Press naar de Telegraaf, als correspondent in Rome. 

10 juni 1956 

Hier ontmoette Willem Oltmans op 10 juni 1956 president Soekarno van Indonesië. Conservatief 

Nederland haatte dit eerste staatshoofd van Nederlands voormalige kolonie. De Telegraaf verbood 

Oltmans dan ook Soekarno te interviewen. Hij deed het natuurlijk toch; beiden konden het zelfs 

uitstekend met elkaar vinden. Het betekende het einde van zijn korte carrière bij deze krant, en het 

begin van zijn problemen met de Nederlandse Staat. Hetzelfde jaar reisde hij op uitnodiging van 

Soekarno, als medewerker van de Nieuwe Rotterdamse Courant, het Algemeen Handelsblad, het 

Vaderland en Vrij Nederland naar Jakarta. Oltmans' eigenschap om geen rekening te houden met de 

politieke richting van het blad waarvoor hij schreef, maar feiten en achtergronden zo objectief mogelijk 

te rapporteren, heeft hem zeer invloedrijke vijanden bezorgd, maar ook vele vrienden bij lezers, 

luisteraars en kijkers over de hele wereld. Oltmans werd door Buitenlandse Zaken (dr. L.J.M. Beel 

(KVP) en de rechtse pers als een verlengstuk van Soekarno gezien. Daarmee haalde hij zich de 

levenslange vijandschap van minister Joseph Luns (KVP) op de hals. Die zorgde er persoonlijk voor 

dat het alle Nederlandse ambassades werd verboden Oltmans medewerking te verlenen in zijn 

journalistieke werk. Deze richtlijn werd tot het jaar 2000, het jaar waarin Oltmans zijn proces tegen de 

Staat der Nederlanden, met de hulp van zijn advocaat Ellen Pasman (lees haar boek “Oud Zeer”), 

overwinnend afsloot, door Buitenlandse Zaken nageleefd. Ook de media kregen vanuit Den Haag 

opgedragen geen stukken van Oltmans te plaatsen. Zoals ook met klokkenluider Ad van Rooij 

gebeurd, waarover Ine Veen het boek “Alarm… u wordt vergiftigd !! zal de wereld ten onder gaan 

aan gif, milieu en bedrog?” heeft geschreven. Veel medewerkers van Nederlandse media hielden 

daar rekening mee. Deze affaire was bepalend voor de rest van het journalistieke leven van Willem 

Oltmans.Telkens ontwikkelde Oltmans contacten met de groten der aarde - Soekarno, Indira Gandhi, 

De Klerk, Arbatov, om er maar een paar te noemen - en telkens trad de Nederlandse diplomatie 

saboterend op. 

28 juni 1956, Relatie koningin Juliana met Greet Hofmans verbroken 

In het koningshuis was een bijzondere belangstelling voor het paranormale, wat waarschijnlijk is 

opgewekt door A.R.Z. graaf van Rechteren Limpurg uit Dalfsen, die een cliënt van Greet Hofmans 

was, en een man die nauwe contacten had met prins Bernhard, aan wie hij positief had verteld over 

de krachten van de gebedsgenezeres. In 1947 werd prinsen Marijke (later Christina) geboren met een 

ernstige oogafwijking die bleekniet te genezen door de medici. Toen kwam de gedachte omhoog dat 

‘juffrouw Hofmans’ misschien wel zou kunnen helpen. De informatie die zowel Bernhard en Juliana 

over haar gekregen hadden, leek positief; waarna aan het eind van 1948 de kennismaking van Greet 

Hofmans met het koninklijk paar plaatsvond. Vanaf dat moment reisde zij regelmatig op en neer 

tussen Hattem en paleis Soestdijk. Af en toe logeerde zij op Soestdijk of in de omgeving. Prinses 

Juliana kon het gelijk al goed vinden met Greet Hofmans. De koningin kreeg gelijk veel respect voor 

de in haar ogen bijzondere vrouw, die een rotsvast vertrouwen in een betere wereld uitstraalde, indien 

de mensen maar in vrede zouden omgaan met elkaar (pacifistisch). In het eenvoudige optreden van 

Greet Hofmans meende zij veel van haar eigen idealen te herkennen. Het verschil met de nogal losse 

levensstijl van Bernhard was erg groot, en alleen daarom al ging het steeds slechter met de 

verhouding tussen Juliana en Bernhard. Aangezien er totaal geen vorderingen waren in de genezing 

van zijn dochter, verontrustte het Bernhard steeds meer dat zijn echtgenote Juliana nog steeds bleef 

omgaan met mensen die heilig in Hofmans geloofden. Na anderhalf jaar wilde hij dat Juliana het 

contact met de gebedsgenezeres zou verbreken. Hoewel zij weigerde, wist Bernhard wel te bereiken 

dat Hofmans geen onderdak meer op Soestdijk kreeg. Op den duur zou haar invloed op de koningin 

47

volgens Bernhard ‘demonische’ vormen aannemen. Hofmans wees dan ook de prins aan als degene 

die de vrede verstoorde op Soestdijk en dat daarom ook geen vorderingen te zien en te merken waren 

in de genezing van prinses Marijke. Toen het in 1951 minder goed ging met de gezondheid van Greet 

Hofmans, verhuisde ze van Hattem naar Baarn, dichtbij Soestdijk dus. Zij ging bij een echtpaar 

inwonen dat met Juliana bevriend was; echtpaar Mijnssen – s'Jakob in Baarn. Zo zag Juliana haar 

nog steeds regelmatig, waar Bernhard zich alleen maar meer aan ergerde. In deze tijd van oplopende 

spanningen tussen Oost- en West – Duitsland zag de prins er somber tegenaan; hij zag hoe 

gemakkelijk de pacifistische gedachten ingang vonden. Zoals de Derde Weg, dat is een ideologie met 

liberaal getinte ideeën om bepaalde doelen te bereiken, geen overheidsdwang, maar 

overheidsstimulering bijvoorbeeld. Bernhard moest niks hebben van de conferenties die vanaf 1951 

op het jachtslot Het Oude Loo bij Apeldoorn werden gehouden. Dit kasteel was beschikbaar gesteld 

door prinses Wilhelmina. Ze besproken daar vraagstukken van vrede en gerechtigheid. Deze 

bijeenkomsten werden georganiseerd door Kaiser, en behalve Juliana en haar moeder was daar ook 

Greet Hofmans aanwezig. Bij haar konden de deelnemers adviezen krijgen met betrekking tot 

genezing. Veel mensen die bekend waren met het pacifistisch beeld van Greet Hofmans, kregen 

onder deze omstandigheden al snel in de gaten dat er een verband lag tussen haar aanwezigheid en 

de Derde Wegachtige uitspraken in de toespraken van Juliana, onder andere tijdens het staatsbezoek 

van het koninklijk echtpaar aan de Verenigde Staten in 1952. Greet Hofmans werd steeds meer 

gezien als de souffleuse van Juliana. Aangezien de pers er over het algemeen niks over vermeldde, 

op een paar kranten na, had het Nederlandse volk vrijwel niets door van de tegenstellingen op 

Soestdijk en over de eventuele invloed van Hofmans daarop. Intussen bleef Hofmans gewoon bezig 

met haar werkzaamheden; onder andere in Amsterdam op een dansschool. Overigens hield zij het 

niet alleen meer bij Nederland; in 1954 verbleef ze bijna een jaar in Venezuela. Intussen werd er 

onder de bondgenoten van de NAVO bezorgd gepraat over het pacifisme aan het Nederlandse hof en 

zagen de ministers problemen want zij zouden de schuld kunnen krijgen van de pacifistische 

uitspraken van Juliana, in verband met de ministeriële verantwoordelijkheid. Maar het grote publiek 

kreeg pas in juni 1956 van de rol van Greet Hofmans op Soestdijk te horen. Dat kwam omdat er een 

artikel in het Duitse weekblad ‘Der Spiegel’ had gestaan (13 juni ’56) dat onder de titel ‘Staatskrise; 

Die Gesundbeterin’ Greet Hofmans voorstelde als wonderdokteres die opdrachten van God kreeg; 

Een ‘Rasputin’ met grote invloed op de staatszaken. Degene die deze informatie verstrekt had aan het 

tijdschrift was prins Bernhard zélf, die verwachtte dat de publicatie er vanzelf voor zou zorgen dat de 

contacten verbroken moesten worden met de voor hem lastige aanhang van Hofmans onder het 

paleispersoneel. De buitenlandse pers stortte zich gretig op deze affaire en zorgde dat het overkwam 

alsof Nederland in een ernstige grondwettelijke crisis verzeild was geraakt: Juliana zou al enige tijd 

echtscheiding overwegen, waar overigens wel een kern van waarheid inzat, wat ongetwijfeld tot haar 

aftreden zou leiden. En dat zou een groot probleem zijn geweest want er was nog geen geschikte 

troonopvolger, want eigenlijk was Beatrix nog wat te jong; en het zou bovendien een groot schandaal 

zijn in die tijd. In Nederland bleven de pers en ook het parlement terughoudend. Daardoor kon door 

het kabinet – Drees op 28 juni 1956 een commissie van drie mannen aangewezen worden, L.J.M. 

Beel, P.S. Gerbrandy en jonkheer A.W.L. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer, zij konden op het 

paleis orde op zaken stellen zonder dat zij werden gevolgd door de publiciteit. Bernhard kreeg 

eindelijk zijn zin. De Koningin zag af van echtscheiding, en de gebedsgenezeres moest weg. 

Tegelijkertijd werden de aanhangers van Hofmans uit de hofhouding gehaald, en het was het einde 

van de bezoeken van Juliana aan de conferenties op Het Oude Loo. Hoewel Greet Hofmans niet meer 

op het koninklijk huis mocht komen, ging de rest van haar werk gewoon door. Tot aan haar dood heeft 

zij bewonderaars met status gekend, die zich privé of op samenkomsten door haar lieten adviseren en 

die haar rustgevende uitstraling prettig vonden. In 1964 ging zij met de familie Mijnssen-’s Jakob mee 

naar Amsterdam, waar zij vier jaar later aan kanker overleed. De gebeurtenissen op Soestdijk deden 

natuurlijk allemaal fantastische verhalen en geruchten over zowel Greet Hofmans, prins Bernhard en 

koningin Juliana ontstaan, maar er is altijd een zekere geheimzinnigheid blijven bestaan rond de 

affaire, Hofmans’ betekenis werd daardoor verschillend gewaardeerd, de een vond haar een Rasputin 

en de ander was juist positief over Hofmans en haar invloed. Later is er een opvatting ontstaan over 

dat de affaire in 1956 in feite een dreigende echtscheiding van het koninklijk paar in de hand werkte. 

Dit is overigens niet geheel onbegrijpelijk. 

1958 

In 1958 liep de laatste concessie voor het winnen van tinerts in Indonesië af, die niet werd verlengd. 

De Gemeenschappelijke Mijnbouw Maatschappij Billiton (GMB) trad in liquidatie en Billiton verdween 

uit Indonesië. Ondertussen had de Tweede Wereldoorlog plaatsgevonden, en Indonesië verklaarde 

zich in 1945 onafhankelijk, een feit dat in Nederland pas in 1949 werd erkend. In de jaren 1945-1958 

48

kwamen ongeveer 300.000 repatrianten en migranten uit Indonesië over. Hoewel de economische 

problemen meevielen, hadden veel nieuwkomers het moeilijk in Nederland. Het moeilijkst hadden de 

Molukkers het. In 1951 liet de regering 4000 Molukse ex – KNIL -militairen en hun gezinnen 

overkomen. De regering had ze willen demobiliseren op de Molukken, maar daar had het 

Indonesische leger zojuist een opstand neergeslagen. De Molukkers vreesden voor hun leven, en de 

rechter gaf ze gelijk. Uiteindelijk moest de Nederlandse regering de Molukkers wel uitnodigen om in 

Nederland te komen wonen. Omdat het een tijdelijk verblijf zou zijn werden ze ondergebracht in 

kampen en kregen geen toestemming om te werken. In Nederland zette vooral het uitroepen van de 

eenheidsstaat kwaad bloed. Nederland zag de opheffing van de deelstaten als een schending van de 

afspraken en als bewijs van Soekarno´s onbetrouwbaarheid. Het Indonesische wantrouwen werd 

gevoed door de onafhankelijkheidsstrijd op het Molukse eiland Ambon en een mislukte staatsgreep 

van de Nederlandse commandant Westerling op West-Java. Eind 1950 vonden nog wel besprekingen 

plaats, maar de sfeer was te verziekt om het eens te worden. Ook daarna bleef de relatie slecht mede 

door de negatieve berichtgeving van de pers. 

22 december 1958 tot 19 mei 1959 

Het Kabinet BEEL II met als Minister-President dr. Louis Beel (KVP). Na een conflict met de Tweede 

Kamer waren op 11 december 1958 de ministers van de Partij van de Arbeid uit het kabinet Drees 

afgetreden, op 12 december had het Kabinet zijn ontslag aangeboden. Dit betekende het einde van 

de rooms-rode samenwerking. Er kwam een interim-kabinet. Een uitsluitend uit confessionelen 

bestaand rompkabinet onder leiding van Beel had voornamelijk tot taak nieuwe verkiezingen voor te 

bereiden, deze vonden plaats op 12 maart 1959. 

Benevens Minister-President dr. Louis Beel (KVP) zaten in dit kabinet: 

- Minister-president, minister van Algemene Zaken, dr. Louis Beel (KVP) 

- Viceminister-president en minister van Binnenlandse Zaken, Bezitsvorming en Publiekrechtelijke 

Bedrijfsorganisatie, mr. A.A.M. Struycken (KVP) 


- Minister van Justitie, mr. A.A.M. Struycken (KVP), a.i. 


- Minister van Financiën, prof. dr. Jelle Zijlstra (ARP), a.i. 

- Minister van Oorlog, ir. Cornelis Staf (CHU) 

- Minister van Marine, ir. Cornelis Staf (CHU) 

- Minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid, ir. H.B.J. Witte (KVP) 

- Minister van Verkeer en Waterstaat, mr. J. van Aartsen (ARP) 

- Minister van Economische Zaken, prof. dr. Jelle Zijlstra (ARP) 

- Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, ir. C. Staf (CHU), a.i 

- Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, dr. L.J.M. Beel ( KVP), a.i. 


- Minister van Zaken Overzee, mr. G.Ph. Helders (CHU) 

19 mei 1959 tot 1973 

Voormalig Minister-President dr. L.J.M. Beel ( KVP) is Vicepresident van de Raad van State 

Gezien bovengenoemde feiten en ondergenoemde feiten zal u duidelijk zijn waarom dr. L.J.M. Beel 

(KVP) als Vicepresident van de Raad van State onder voorzitterschap Hare Majesteit Koningin 

Juliana (door toedoen van Prins Bernhard vanwege de hierboven beschreven Greet Hofmans-affaire) 

moest worden aangesteld. Dit wordt het begin van de algehele vergiftiging van de wereldbevolking om 

daarmee met misbruik honderden miljarden euro’s aan gemeenschapsgeld de groot aandeelhouders 

van de Koninklijke Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: Hoogovens), DSM, Dow 

Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto, etc, waaronder het Koninklijk Huis, de Koninklijke adel en de 

Staat der Nederlanden met honderden miljarden euro’s onrechtmatig te verrijken. 

1 februari 1960 

Omdat in 1958 de laatste concessie voor het winnen van tinerts in Indonesië afliep en niet werd 

verlengd is het Koninklijk Huis als groot aandeelhouder van de Gemeenschappelijke Mijnbouw 

Maatschappij Billiton (GMB) in grote financiële problemen gekomen. De financiële problemen binnen 

het Koninklijk Huis waren zo groot dat premier prof. dr. J.E. de Quay die persoonlijk heeft besproken 

met HM en ZKH. Als feitelijk bewijs daarvoor citeer ik hieronder letterlijk de volgende tekst uit zijn 

dagboekaantekeningen. Daarin schrijft premier dr. Jan de Quay (KVP) letterlijk het volgende: 

49

“Vanmorgen gesprek met HM en ZKH over financiële positie van koninklijk huis. Daar moeten we iets 

aan doen. Prins vroeg ‘sliding scale’ Lijkt me wettelijk moeilijk. Goed voorbereiden. Bespreken met 

Beel”. 

1961 

De kwestie Nieuw-Guinea zette de zaak op scherp. Soekarno vond dat Nieuw-Guinea deel moest 

uitmaken van de Indonesische eenheidsstaat. Volgens Nederland mocht dat nu niet. Het conflict werd 

voor beide partijen een prestigekwestie. Omdat Billiton na 1958 niet meer actief was in Indonesië was 

er, ondanks de slechte financiële positie van het Koninklijke Huis, geen economische reden meer voor 

de kwestie. Het feit dat de ondernemers Nieuw-Guinea wilden opofferen, bewees juist hoe nobel de 

Nederlandse bedoelingen waren. De politici weigerden de papoea-bevolking voor geld te versjacheren 

aan Soekarno. Ook Soekarno was absoluut niet van plan Nieuw-Guinea te laten schieten. In 

noodsituatie koos Soekarno voor de aanval. In 1960 verslechterde de situatie nog verder. Als reactie 

op Indonesische infiltraties stuurde Nederland toen een vliegdekschip en onderzeeërs naar Nieuw- 

Guinea. Soekarno verbrak daarop de diplomatieke betrekkingen en kondigde aan dat Nieuw-Guinea 

met militaire middelen zou worden bevrijd. In 1961 zou Willem Oltmans via een memorandum aan 

President Kennedy hebben voorkomen dat Nederland oorlog ging voeren om Nieuw-Guinea. Op zijn 

advies liet de Amerikaanse regering zich door Prins Bernhard voorlichten over de kwestie Nieuw- 

Guinea. President Kennedy koos in 1961 de kant van Indonesië en Willem Oltmans. Daarmee wilde 

hij voorkomen dat het land in het Russische kamp zou belanden. Toen minister van Buitenlandse 

Zaken Joseph Luns vervolgens in Washington kwam pleiten voor de Nederlandse zaak, zou Luns te 

verstaan zijn gegeven dat Nederland diende te vertrekken uit Nieuw-Guinea. Sindsdien werd Oltmans 

door Joseph Luns op alle mogelijke manieren tegengewerkt in het uitoefenen van zijn beroep. Na het 

vertrek van Joseph Luns gingen de pesterijen door; ook toen Oltmans op 30 april 1990 naar Zuid- 

Afrika was verhuisd en de Nederlandse staat had laten weten daar te willen blijven wonen. Oltmans 

keerde ten slotte in 1992 noodgedwongen berooid naar Nederland terug. Deze pesterijen hebben 

geduurd tot het jaar 2000, het jaar waarin Oltmans zijn proces tegen de Staat der Nederlanden, met 

de hulp van zijn advocaat Ellen Pasman (lees haar boek “Oud Zeer”), overwinnend afsloot. 

Hetzelfde gebeurt reeds vanaf 1987 (het moment dat zijn buurman Gebr. Van Aarle is begonnen met 

het impregneren van hout) tot op de dag van vandaag met klokkenluider Ad van Rooij, waarover Ine 

Veen het boek “Alarm… u wordt vergiftigd !! zal de wereld ten onder gaan aan gif, milieu en 

bedrog?” heeft geschreven. 

11 september 1961 

Oprichting World Wildlife Fund (WWF), Z.K.H. Prins Bernhard is de eerste internationale president. 

De exacte formulering van de doelstelling van het WWF (in Nederland WNF genaamd) was: "het 

bevorderen van het natuurbehoud, door het bijeenbrengen van gelden en door het verrichten van die 

handelingen, welke aan de doelstelling bevorderlijk kunnen zijn". Als logo hanteerde het WWF de 

bedreigde Reuzenpanda. De WWF had internationaal jarenlang meer dan 5 miljoen leden. In 

werkelijkheid heeft Prins Bernhard en zijn opvolgende voorzitters als Ed Nijpels (VVD)(1990 tot 1999) 

het WWF misbruikt om vanuit de hierover bewust onjuist voorgelichte wereldbewoners veel geld 

binnen te halen om het vervolgens te gebruiken voor het (laten) plegen van zware mens-, dieren 

milieuvernietigende misdrijven. Als feitelijk bewijs daarvoor lees mijn brief van 5 april 1998 aan 

voormalig minister Winnie Sorgdrager (D66) van Justitie (lees: http://www.sdnl.nl/irm-43.htm). 

19 mei 1959 tot 24 juli 1963 

Het Kabinet De Quay met als Minister-President dr. Jan de Quay (KVP). Het was het eerste kabinet 

na de Tweede Wereldoorlog waarin de Partij van de Arbeid niet was vertegenwoordigd. 

Tijdens de kabinetsperiode kwam het conflict rond Nederlands Nieuw-Guinea tot een hoogtepunt. Met 

name minister Luns van Buitenlandse Zaken was fel tegen overdracht van het gebied aan Indonesië. 

Het kabinet nam een wet aan die het mogelijk maakte Nederlandse militairen zonder hun toestemming 

naar Nederlandse overzeese gebieden te sturen. Op een informele ontmoeting met de pers op 5 

september 1960 liet premier De Quay zich ontvallen dat Nederland streefde naar internationalisering 

van het probleem rond Nieuw-Guinea. Dit leidde bijna tot zijn aftreden. Het kabinet moest tenslotte 

berusten in overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië. Benevens Minister-President dr. Jan de 

Quay (KVP) zaten in dit kabinet: 





50




- Minister van Defensie Sidney van den Bergh (VVD), afgetreden op 1 augustus 1959 opgevolgd 

door: 

o dr. Jan de Quay (KVP), a.i. 1 aug. 1959 tot 4 september 1959 

o ir. Simon Hendrik Visser (VVD), vanaf 4 september 1959 





- Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid mr. Charles Joan Marie Adriaan van Rooy (KVP), 

afgetreden 3 juli 1961 opgevolgd door: 

o Mr. V.G.M. (Victor) Marijnen (KVP), a.i., 3-17 juli 1961 

o dr. Gerardus Mattheus Johannes Veldkamp (KVP), 17 juli 1961 


- Minister van Zaken Overzee, Drs. H.A. Korthals (VVD), tot 18 augustus 1959 

- Minister voor coördinatie van aangelegenheden Suriname en de Nederlandse Antillen, Drs. H.A. 

Korthals (VVD) vanaf 18 augustus 1959 

21 april 1962 

Hare Majesteit koningin Beatrix (voorheen: Juliana) is voorzitter van de Nederlandse Raad van State 

en is Staatshoofd. De Raad van State heeft onder voorzitterschap van Koningin Beatrix (voorheen: 

Juliana) een dubbele pet, te weten: 

3. Is het hoogste adviseur van de regering en parlement over wetgeving en bestuur 

(art. 73 Grondwet); 

4. Is de hoogste bestuursrechter met huidig voorzitter mr. J.E.M. Polak. 



aan ing. A.M.L. van Rooij beslist dat de bestrijdingsmiddelenwet niets zegt over de gebruiks- en 

afvalfase van geïmpregneerd hout. Voormalig secretaris en directeur prof. dr. J.S.M. Boleij schrijft in 

die brief daarover letterlijk het volgende: 

Wat er nou precies over fase 1 en 2 is geregeld in die wet is niet helemaal duidelijk. Duidelijk is wel 

dat uit onderstaande tekst blijkt dat er wat betreft de blootstelling van mens en milieu aan de uit het 

hout vrijkomende gevaarlijke stoffen niets is geregeld. Voor 1 juni 1998 zou dit nog beoordeeld gaan 

worden: 

51

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “BEWIJS: Bestrijdingsmiddelen- wet zegt 

niets over gebruiks- en afvalfase van geïmpregneerd hout” in het Echte Nieuws van 7 augustus 


Daarnaast behoeft bij de toelating van een bestrijdingsmiddel enkel de werkzame stof op het etiket. 

Als bewijs daarvoor verwijzen wij u naar de toelating van Roundup Evolution (toelatingsnummer: 

11228) op een door Monsanto ingediende aanvraag. Dit door de Staat der Nederlanden toegelaten 

bestrijdingsmiddel bevat: 

- 360 g/l glyfosaat aan werkzame stoffen; 

- ± 640 g/l (afhankelijk van soortelijk gewicht) onbekende andere zeer giftige, giftige, bijtende of 

schadelijke stof(fen): 



Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto elk soort levensgevaarlijk chemisch 

afval kunnen omzetten tot het product bestrijdingsmiddel met toevoeging van de werkzame stof(fen). 

In geval van Roundup Evolution is dat 360 g/l glyfosaat, waaruit Monsanto de wereldmacht over 

genetische manipulatie en daarmee over de met Roundup vergiftigde voeding van de wereldbewoners 

in handen heeft gekregen. 

Op positief advies van dr. L.J.M. Beel (KVP) als Vice-President van de Raad van State (art. 73 

Grondwet) zijn deze Bestrijdingsmiddelenwet voorgelegd aan de Kroon, heeft de ministerraad 

bestaande uit Hare Majesteit Koningin Juliana en de ministers: 















- Minister voor coördinatie van aangelegenheden Suriname en de Nederlandse Antillen, 

Drs. H.A. Korthals (VVD); 

bovengenoemde tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelen goedgekeurd. Daarmee hebben de 

politieke partijen KVP, CHU, ARP (thans: CDA) en VVD bovengenoemde tekortkomingen in de 

Bestrijdingsmiddelenwet goedgekeurd. 

Deze door de Kroon (ministerraad en HM de Koningin) goedgekeurde Bestrijdingsmiddelenwet is 

voorgelegd aan de Tweede Kamer, met daarin de volgende partijen KVP (49 zetels), ARP (14 zetels), 

CHU (12 zetels), VVD (19 zetels), PvdA (48), SGP (3), PSP (2) en CPN (3) en goedgekeurd. De 

goedkeuring van deze Bestrijdingsmiddelenwet door de Tweede Kamer is voorgelegd aan de Eerste 

Kamer, met daarin de volgende partijen KVP (26 zetels), ARP (8 zetels), CHU (8 zetels), VVD (7 

zetels), PvdA (23) en CPN (2) en de goedkeuring van de Eerste Kamer. Op 12 juli 1962 is deze 

Bestrijdingsmiddelenwet, gegeven ten Paleize Het Loo en ondertekend door Koningin Juliana, 

Minister V.G.M. (Victor) Marijnen (KVP) van Landbouw en Visserij, Minister G.M.J.(Gerard) Veldkamp 

52

(KVP) van Sociale Zaken en Volksgezondheid en Minister A.C.W.(Albert Christiaan Willem) Beerman 

(CHU) van Justitie, gepubliceerd in de Staatscourant met de lasten en bevelen dat alle Ministeriële 

Departementen, Autoriteiten, Colleges en Ambtenaren, wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige 

uitvoering de hand zullen houden. 

Daarmee hebben de politieke partijen CDA (voorheen: KVP, ARP, CHU), VVD, PvdA en SGP op 

advies van de Raad van State (KVP) op 21 april 1962 een Bestrijdingsmiddelenwet goedgekeurd, 

waarbij de Multinationale ondernemingen als Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: 

Hoogovens), DSM, Dow Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto hun hoogproblematisch gevaarlijk 

afval in bestrijdingsmiddelen kunnen dumpen en onder de dekmantel van “bestrijdingsmiddel” duur 

kunnen verkopen, terwijl andere bedrijven het tegen zeer hoge kosten moeten laten verwijderen en 

verwerken. Dit is in ernstige in strijd met de artikelen 1, 21 en 22 van de Grondwet, Daarin staat 

namelijk letterlijk het volgende wettelijk voorgeschreven: 













Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat op advies van dr. L.J.M. Beel (KVP, thans: CDA) als Vice- 

President van de Raad van State de politieke partijen CDA (voorheen: KVP, ARP, CHU), VVD, PvdA 

en SGP op 21 april 1962 hebben goedgekeurd dat de hoogste bestuursrechter met huidig voorzitter 

mr. J.E.M. Polak al vanaf 21 april 1962 de grootste criminele organisatie van de wereld is, die via 

bovengenoemde ingebouwde tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet de gehele wereld heeft 

vergiftigd met miljarden kilogrammen levensgevaarlijk afval dat afkomstig is van de Multinationale 

ondernemingen als Billiton, Shell, AKZO, Philips, Unilever, Corus (voorheen: Hoogovens), DSM, Dow 

Chemical, Hoechst, Dupont, Monsanto, etc. De grootaandeelhouders van deze bedrijven, waaronder 

het Koninklijk Huis, de Koninklijke adel als de familie Houben, als wel de Staat der Nederlanden 

hebben hieraan honderden miljarden onrechtmatige inkomsten gehad, waarvoor honderden miljarden 

euro’s aan gemeenschapsgeld zijn misbruikt. Dit met als gevolg dat wereldwijd miljarden mensen 

vroegtijdig zullen sterven aan kanker of een andere ernstige vergiftigingsziekten. Daarvoor zijn 






en de politieke partijen CDA, VVD en PvdA volledig verantwoordelijk en aansprakelijk. 













53


























zijn ook staatsraad bij de Afdelingbestuursrechtspraak van de Raad van State geweest. Voormalige 

minister van justitie Winnie Sorgdrager is op dit moment nog staatsraad bij de 

Afdelingbestuursrechtspraak van de Raad van State. Dit alles met als doel om daarmee hun eerder 



Het kabinet-De Quay was het Nederlands kabinet van 19 mei 1959 tot 24 juli 1963. Het was het eerste 

kabinet na de Tweede Wereldoorlog waarin de Partij van de Arbeid niet was vertegenwoordigd. 

Tijdens de kabinetsperiode kwam het conflict rond Nederlands Nieuw-Guinea tot een hoogtepunt. Met 

name minister Luns van Buitenlandse Zaken was fel tegen overdracht van het gebied aan Indonesië. 

Het kabinet nam een wet aan die het mogelijk maakte Nederlandse militairen zonder hun toestemming 

naar Nederlandse overzeese gebieden te sturen. Op een informele ontmoeting met de pers op 5 

september 1960 liet premier De Quay zich ontvallen dat Nederland streefde naar internationalisering 

van het probleem rond Nieuw-Guinea. Dit leidde bijna tot zijn aftreden. Het kabinet moest tenslotte 

berusten in overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië. 

1 januari 1966 

Na vanaf 1 januari 1947 tot 1 januari 1964 Commissaris van de Koningin in Limburg te zijn geweest 

werd dr. F.J.M.A.H. (Frans) Houben de vader van mr. F.J.M. (Frank) Houben Kamerheer in 

buitengewone dienst van koningin Juliana, wiens grote gezin tot de vriendenkring van de Koninklijke 

familie behoorde. 

1966 

Aandelen van de Kempische Zinkmaatschappij (KZM) komen voor 100% in handen van AKZO. 

12 maart 1967 

Generaal Soeharto wordt interim-president na een brief van zijn voorganger Soekarno (Surat Perintah 

Sebelas Maret, zoiets als "Bevelschrift van elf maart") 

21 maart 1968 

Soeharto wordt officieel gekozen als president door de MPRS (Majelis Permusyawaratan Rakyat 

Sementara, de "interim-Beraadslagende Volksraad"). 

54

1968 

AKZO verkoop 50% van de aandelen van de Kempische Zinkmaatschappij (KZM) aan Billiton en 

behoudt zelf 50 % van de aandelen. 

1968 

Terugkeer van de Billiton Maatschappij in Indonesië toen de nieuwe machthebber, generaal Suharto, 

haar belastte met de exploratie en exploitatie van onderzeese tindepots nabij Singkep. Suharto zag 

het Westerse bedrijfsleven als een welkome steunpilaar van zijn regime en probeerde met succes 

buitenlandse investeerders, waaronder Nederlandse bedrijven, naar Indonesië te lokken. Met de 

overname door olieconcern Shell/Koninklijke Olie in 1970 eindigde het zelfstandige bestaan van de 

Billiton Maatschappij. 

1968 

In 1968 publiceerde Willem Oltmans zijn herinneringen over het Nieuw-Guinea-vraagstuk in zijn eerste 

boek De verraders, waar hij inzicht bood in het debacle van de buitenlandse politiek van minister Luns 

en het mislukken van de geheime diplomatie van Nederlandse industriëlen. Sinds 1968 heeft hij een 

aantal jaren de NTS/NOS-televisie in de Verenigde Staten vertegenwoordigd en enkele opvallende 

reportages gefilmd, waaronder het interview met Jim Garrisson, de Officier van Justitie in New 

Orleans, die eveneens de moord op president John F. Kennedy trachtte te ontrafelen. Ook interviewde 

hij voor televisie als eerste Nederlander coupgeneraal Soeharto. En natuurlijk was ook het interview 

met Black Panther-leider Eldridge Cleaver spraakmakend. 

April 1968 

Oprichting Club van Rome. De oprichting van de Club van Rome werd geïnitieerd door de Italiaanse 

industrieel Aurelio Peccei en de Schotse wetenschapper Alexander King. Het is daarbij goed te weten 

dat het Bilderberg beleid wordt uitgevoerd door een stuurgroep van 35 man inclusief een binnenste 

cirkel als adviesgroep (Adviesgroepen zijn heel vaak binnenste cirkels, net als ‘adviseurs’ zichzelf 

waar dan ook als een dominerende kracht opstellen). Deze adviesgroep - zo men beweerd - bestaat 

uit Giovanni Agnelli (Italië/Club of Rome), David Rockefeller (VS), Eric Roll (Groot Brittannië), en Otto 

Wolff von Amerongen. De Club van Rome is een particuliere stichting en werd eind jaren 60 van de 

20e eeuw opgericht door Europese wetenschappers om hun bezorgdheid over de toekomst van de 

wereld voor het voetlicht te brengen. 

Doelstellingen van de Club van Rome zijn: 

� onderzoek van de kwantitatieve en kwalitatieve samenhang van de wereldproblemen 

(bevolkingsgroei, voedselproductie, industrialisatie, uitputting natuurlijke hulpbronnen, 

vervuiling; uitgewerkt in een zgn. wereldmodel) 

� de wereld wijzen op de ernst van de problemen 

� regeringen en politici stimuleren tot gecoördineerde maatregelen ter verbetering van de 

situatie. 

De Club bestond oorspronkelijk uit 36 leden die in april 1968 voor het eerst bij elkaar kwamen in 

Rome, vandaar de naam. De Club van Rome heeft diverse rapporten uitgebracht over het milieu, 

waarvan De grenzen aan de groei de bekendste is. Bron 

Het klinkt allemaal heel mooi en goed bedoeld, wanneer we de onderstaande greep uit de lijst van 

ereleden bekijken lijkt me de onafhankelijkheid van deze club toch op zijn minst zeer dubieus. 

- Raymond Barre (oud-premier van Frankrijk) 

- Koningin Beatrix (koningin van Nederland) 

- Jacques Delors (Frans politicus) 

- Kurt Furgler (oud-bondspresident van Zwitserland) 

- Michail Gorbatsjov (Rusland, oud-president van de Sovjet-Unie) 

- Václav Havel (oud-president van Tsjecho-Slowakije en Tsjechië) 

- Frederik Willem de Klerk (oud-president van Zuid-Afrika) 

- Juan Carlos I (koning van Spanje) 

- Mauno Koivisto (oud-president van Finland) 

- Ruud Lubbers (voormalig premier van Nederland) 

55

- Prins Filip van België (kroonprins van België) 

- Sophie van Spanje (koningin van Spanje) 

- Edoeard Sjevardnadze (oud-president van Georgië) 

- Mário Soares (oud-president van Portugal) 

- Richard von Weizsäcker (oud-bondspresident van Duitsland) 

- Ernesto Zedillo (oud-president van Mexico) 

Triodos Bank duurzaamste bank 

Zeist, 8 juli 2010 – De Club van Rome heeft directievoorzitter Peter Blom van Triodos Bank benoemd 

tot lid. Blom is hiertoe uitgenodigd vanwege zijn buitengewone prestaties op het gebied van duurzaam 

bankieren en het vernieuwen van het bankwezen. 

Naast Wouter van Dieren is Blom de tweede Nederlander die op dit moment lid is van de Club van 

Rome. Hare Majesteit Koningin Beatrix en oud-premier Ruud Lubbers zijn erelid. 

Volgens secretaris-generaal Ian Johnson van de Club van Rome heeft Blom met de door hem in drie 

decennia opgebouwde succesvolle duurzame bank bewezen dat een andere benadering van 

bankieren mogelijk is – in een tijd waarin onze financiële toekomst meer dan ooit nieuwe impulsen 

nodig heeft. Johnson: “Blom’s werk als pionier in duurzaam bankieren, groene investeringen en 

microfinanciering is internationaal erkend. Zijn ervaring betekent een waardevolle bijdrage aan het 

verwezenlijken van de doelstellingen van de Club van Rome op een cruciaal moment in de 

geschiedenis.” 

Peter Blom (Leiden, 1956), studeerde economie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij was 

betrokken bij de oprichting van Triodos Bank in 1980 en bekleedde verschillende functies binnen de 

bank: hij begon als senior account manager zakelijke kredietverlening, was sinds 1989 directeur en is 

sinds 1997 directievoorzitter (CEO). Blom is daarnaast voorzitter en medeoprichter van de Global 

Alliance for Banking on Values en bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Banken. In 2008 

werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn bijdrage aan duurzaam 

bankieren. Triodos Bank NV, opgericht in 1980, is een onafhankelijke bank die staat voor duurzaam 

en transparant bankieren. Triodos Bank financiert bedrijven, instellingen en projecten met een 

meerwaarde op sociaal, milieu en cultureel gebied daartoe in staat gesteld door spaarders en 

beleggers die kiezen voor maatschappelijk verantwoord ondernemen en een duurzame 

samenleving.Triodos Bank stond aan de wieg van de fiscale stimuleringsregelingen voor groene, 

sociaal-ethische en culturele projecten. Triodos Bank lanceerde het eerste groenfonds en cultuurfonds 

van Nederland en is wereldwijd een autoriteit op het gebied van microfinanciering in 

ontwikkelingslanden. Triodos Bank heeft 250.000 klanten en ruim 5 miljard euro toevertrouwd 

vermogen. De bank heeft vestigingen in Nederland, België, het Verenigd Koninkrijk, Spanje en 

Duitsland. Triodos Bank is in 2009 door de Financial Times uitgeroepen tot de duurzaamste bank ter 

wereld. Voor meer informatie, kijk op www.triodos.nl 


Mr. F.J.M. (Frank) Houben, zoon dr. F.J.M.A.H. (Frans) Houben, werd door koningin Juliana benoemd 

tot burgemeester van de Gemeente Luyksgestel in Noord Brabant en is dat tot 

1 februari 1977 gebleven. De familie Houben behoort tot de vriendenkring van het koninklijk huis. 

1969 

AKZO verkoop overige 50% van de aandelen van de Kempische Zinkmaatschappij (KZM) ook aan 

Billiton, waarmee Billiton de 100% aandelen in haar bezit heeft. 

1970 

Terwijl Louis Joseph Maria Beel (KVP) nog tot 1972 Vice-President van de Raad van State is, wordt 

dezelfde Louis Joseph Maria Beel (KVP) van 1970 tot april 1972 (na fusie AKU-KZO) lid van de Raad 

van Commissarissen van AKZO 

1970 

Billiton wordt volledig overgenomen door SHELL. Vanaf 1970 was dit bedrijf volledig in handen van de 

Koninklijke Shell-groep, die allerlei industrieel belangrijke zware metalen uit het erts vrijmaakte. Dit 

56

gold met name voor tin, maar ook voor de metalen lood, cadmium, arseen en zink. Ook werden er 

door dit bedrijf loodaccu's gerecycleerd. Dit alles leidde tot zware bodemverontreiniging. 

1970 

In 1970 maakte Oltmans voor de NOS een film met de adviseurs van Kennedy over de leugens van 

Luns in verband met de Amerikaanse steun bij een oorlog over Nieuw-Guinea. Hij ontmoette Dewi 

Soekarno. Een turbulente vriendschap begon, vol hectische verwikkelingen. Samen met Dewi schreef 

hij een open brief aan Suharto voor Vrij Nederland. Hij reisde met Dewi en haar dochtertje naar 

Zuidoost Azië om Soekarno te bezoeken die dan op sterven lag. In Bangkok moest Oltmans het 

vliegtuig verlaten: hij mocht Indonesië niet meer binnen. 

4 april 1972 

Voormalig premier prof. dr. J.E. de Quay schrijft in zijn dagboekaantekeningen over dr. F.J.M.A.H. 

(Frans) Houben en zijn zoon mr. F.J.M. (Frank) Houben letterlijk het volgende: 

“ Toen naar Den Haag alwaar gegeten met Zijlstra, de Pous, de Jong en Stijkel. Gesproken over de 

linkse contacten en Beatrix –via de Houben-clan. Met de ‘Houben-clan’ wordt de familie Houben 

bedoeld waarvan Frank Houben, tot vorig jaar commissaris van de Koningin in Noord-Brabant nog 

steeds een innige relatie heeft met het koningshuis. Hij speelde onder meer een grote rol bij de 

inburgering van Máxima” 

[Jelle Zijlstra was een bekwame en gezagvolle econoom van ARP-huize. Hoewel hij zichzelf niet als 

politicus beschouwde, was hij tweemaal lijsttrekker van de ARP. Werd als premier van interim-kabinet 

een populair politicus, mede door een oudejaarsconference van Wim Kan. Nadien president van De 

Nederlandsche Bank.] 

5 april 1972 

Het is deze door voormalig premier prof. dr. J.E. de Quay genoemde “Houben-clan” die het koninklijk 

huis aan vele miljarden euro´s persoonlijke eigendommen heeft geholpen en onder de dekmantel van 

“duurzaamheid” binnen twee generaties de gehele wereld aan het vergiftigen is. Degenen die daar 

met feitelijke bewijsstukken onderbouwd op reageren of daaraan iets willen doen om dat te voorkomen 

moeten worden opgeruimd, zoals met Pim Fortuyn is gebeurd en nu met Ad van Rooij dreigt te 

gebeuren. Hoe mr. F.J.M. (Frank) Houben en zijn “Houben-clan” waaronder de voormalige premiers 

drs. R. F. M. Lubbers (CDA), W. Kok (PvdA), J.P. Balkenende (CDA) en burgemeester P.M. Maas 

(CDA) van Sint-Oedenrode als perspoonlijke vriend van J.P. Balkenende, daarmee omgaan kunt u 

hieronder lezen. Met hetgeen u hieronder kunt lezen heb ik tevens feitelijk bewezen dat koningin 

Beatrix en haar beoogde troonopvolger Willem-Alexander door deze “Houben-clan” vanwege 

onrechtmatige verrijking met vele miljarden euro´s ten koste van (op termijn) vele miljoenen 

mensenlevens persoonlijk vanaf 1970 in een “gevangen-situatie” terecht zijn gekomen, waarmee zij 

ondanks al haar onrechtmatig verkregen rijkdommen het erg moeilijk zal hebben. Dit omdat een 

koning (koningin) een gezond en sterk volk achter zich wil hebben staan, die in geval van nood en/of 

oorlog helpt met de verdediging van haar koninkrijk. Ik ben er dan ook van overtuigd dat koningin 

Beatrix met deze asielaanvraag van mij, mijn gezin en mijn 92-jarige moeder in België erg blij is, 

waarmee zij en haar zoon Willem Alexander, als beoogde troonopvolger, worden verlost uit deze al 

maar liefst 30 jaar lang voortdurende “gevangen-situatie” van deze “Houben-clan” onder leiding van 

hun kamerheer mr. F.J.M. (Frank) Houben. 

11 oktober 1973 

Houthandelaar C. Tissen, wonende Koperteutenstraat 8, te Luyksgestel vraagt bij burgemeester mr. 

F.J.M.Houben en wethouders van Luyksgestel een bouwvergunning aan voor de oprichting van een 

houtconserveringsinrichting met ketelhuis (voor bewijs lees: http://www.sdnl.nl/tissen-4.htm). 


Bij brief van 26 oktober 1973 bericht burgemeester mr. F.J.M. Houben en wethouders van Luyksgestel 

aan houthandelaar Tissen het volgende: als u met het zetten van een handtekening verklaart: “dat u 

voor het conserveren van hout, alleen gebruik zult maken van een conserveringsmiddel op 

wolmanzout basis en dat u, wanneer u zonder schriftelijke toestemming van Burgemeester en 

Wethouders, gebruik zal maken van een ander conserveringsmiddel, op eerste vordering van de 

gemeente, zonder verdere ingebrekestelling, aan de gemeente een boete verbeurt, van fl 1.000,- 

(duizend gulden) voor iedere dag dat genoemde inrichting een ander conserveringsmiddel, als 

bovenbedoeld, bevat”, dan kan de bouwvergunning voor de oprichting van een 

houtconserveringsinrichting met ketelhuis direct worden verleend (voor bewijs lees: 

57

http://www.sdnl.nl/tissen-4.htm). Burgemeester mr. F.J.M. Houben beslist als zodanig met de 

voorkennis en wetenschap dat bij het verlenen van een bouwvergunning een dergelijke eis wettelijk 

niet kan en mag worden opgelegd en met de wetenschap dat het verlenen van een bouwvergunning 

voor een dergelijke chemische procesinstallatie (milieucategorie-5 bedrijf en zelfs Post-Seveso bedrijf) 

in het buitengebied van Luykgestel in strijd was met het ter plaatse geldende bestemmingsplan. 

Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat burgemeester mr. F.J.M. Houben daarmee in zeer ernstige 

mate zijn bevoegdheid als burgemeester heeft misbruikt om het Koninklijk Huis, waarmee hij zeer 

goed bevriend is, op onrechtmatige wijze gigantitisch te verrijken. Niemand beter als hij wist namelijk 

dat wolmanzouten zijn samengesteld uit hoog problematisch gevaarlijk afval van Billiton/Shell waarvan 

het Koninklijk Huis grootaandeelhouder is en dat betreffend hoog problematisch gevaarlijk afval 

wettelijk tegen zeer hoge kosten op een zodanig veilige wijze had moeten worden opgeslagen dat er 

geen druppel van die stoffen (arseenzuur, chromtrioxide) in het milieu mogen komen. 


Herman Verwoest is de uitvinder van de werkwijze voor het vervaardigen van hydrothermaal geharde 

korrels uit bodemas en vliegas dat als afvalstof overblijft na verbranding van steenkool bij de 

steenkoolgestookte electriciteitscentrales. Prins Bernhard was enorm blij met deze vinding van 

Herman Verwoest. Herman Verwoest mocht vanwege zijn uitvinding dan ook samen met zijn baas 

Gijsbert Versteeg en Prins Bernhard op de foto. Deze foto is in het bezit van de Sociale Databank 

Nederland. Uit de stukken, die Herman Verwoest mij heeft laten lezen, kan ik niet anders oordelen dan 

dat Herman Verwoest de uitvinder is en dat Gijsbert Versteeg die uitvinding van Herman Verwoest 

heeft gestolen en op 29 december 1978 daarvoor een aanvraag heeft ingediend om het op zijn naam 

te laten registreren als uitvindingsoctrooi met opgaaf van de volgende houders: HOOGOVENS 

TECHNICAL SERVICES ENERGY & ENVIRONMENT B.V. Wenckebachstraast 1, 1951 JZ Velsen- 

Noord [07.10.1993] HISTORIQUE-HISTORIEK : (1) 12.09.1984 : AARDING WEERSTANDLAS B.V. * 

(2) 13.12.1985 : AARDELITE-HOLDING B.V. * (NL) 70 Industrieweg, 8071 CW NUNSPEET * waarvan 

de publicatie ervan heeft plaatsgevonden onder voolopig nummer: 812004737 met publicatienummer: 

45096. Dit alles heeft tot gevolg gehad dat uitvinder Herman Verwoest hiertegen al tientallen jaren tot 

op de dag van vandaag rechtszaken voert. Herman Verwoest is nog steeds in leven. Ik stel dan ook 

voor om Herman Verwoest hiervoor persoonlijk uit te nodigen en om de feitelijke onderbouw te 

vragen. De “Houben-clan” met Prins Bernhard als boegbeeld wilde kost wat kost hebben dat in het 

diepste geheim, met grote bedragen aan overheidssubsidie, vanaf 1993 tot 1998 proeven werden 

gedaan met alle soorten levensgevaarlijk hoogproblematisch afval afkomstig vanuit de gehele wereld 

dat zonder enige vergunning over de Europese grenzen, landengrenzen en provinciale grenzen het 

bedrijventerrein van Hoogovens (Corus) binnen werd gesmokkeld, waarvan Robert Kahlman en zijn 

kinderen vergiftigingsslachtoffers zijn geworden. Voor de feitelijke onderbouw lees het artikel 

'VERGIFTIGD in GEHEIM LAB' in de telegraaf van 12 maart 2005 van onderzoeksjournalist Ron 

Couwenhoven. (voor artikel lees: http://www.sdnl.nl/kahlman-telegraaf.htm). Na 12 maart 2005 mocht 

de Telgraaf hierover niet meer schijven. Ik stel dan ook voor om Robert Kahlman hiervoor persoonlijk 

uit te nodigen en om feitelijke onderbouw te vragen. 

1986 

Onder leiding van voormalig “Houben-clan” minister Pieter Wensemius (VVD) heeft de Staat der 

Nederlanden samen met zeven petrochemische bedrijven (AKZO, DSM, Dupont de Nemours, 

Hoechst, Hoogovens, Shell, Unilever en Dow Chemical) het bedrijf 'AVR Chemie BV' opgeicht. De 

staat der Nederlanden had 10% aandelen in dat bedrijf, de gemeente Rotterdam 45% en de zeven 

petrochemische bedrijven (AKZO, DSM, Dupont de Nemours, Hoechst, Hoogovens, Shell, Unilever en 

Dow Chemical) elk 5 procent. De Nederlandse overheid had daarmee een meerderheidsbelang en 

daarmee de volledige zeggingsschap verkregen over deze zeven petrochemische bedrijven. De 

voorzitter van dit opgerichte bedrijf 'AVR Chemie BV' werd om die reden de minister van VROM, te 

beginnen met Pieter Wensemius als oprichter (VVD) in kabinet Lubbers I, opgevolgd door Ed Nijpels 

(VVD) in Kabinet Lubbers II, opgevolgd door Hans Alders (PvdA) in Kabinet Lubbers III, opgevolgd 

door Margreeth de Boer (PvdA) in kabinet Kok I, opgevolgd door Jan Pronk (PvdA) in kabinet Kok II. 

Dit kabinet diende op 16 april 2002 zijn ontslag in naar aanleiding van het NIOD-rapport over 

Srebrenica. Voor de gigantische mensen milieuvernietigende gevolgen daarvan lees het artikel 

“Artikel “Aan die 13 MIO kilo Arsenicum en die 30 MIO kilo Chroom VI kan het niet gelegen hebben” 

van Pamela Hemelrijk van 2 oktober 2003 (voor gehele artikel lees: http://www.sdnl.nl/pamela- 

14.htm). Dit artikel was het voorwoord van een boek wat Pamela Hemelrijk hierover wilde gaan 

schrijven. De oorzaak dat Pamela niet tot het schrijven van dat boek kon komen zit hem in de 

volgende ontwikkelingen: tot 2002 schreef Pamela artikelen en columns voor het Algemeen Dagblad. 

58

Nadat twee columns van haar door het AD werden geweigerd plaatste ze haar column “I saw a dead 

man win a fight” over de moord op Fortuyn en de rol van politiek en media op De Gezonde Roker. Het 

AD sommeerde haar en Theo van Gogh de column te verwijderen. Daaraan gaf Pemmela Hemelrijk 

geen gevolg. In 2002 werd ze geschorst, volgens het AD omdat ze bij de uitreiking van de 

Nieuwspoortprijs voor de beste verkiezingscampagne iemand met een taart wou bekogelen, Hemelrijk 

sprak dat tegen. Verder zou ze volgens het AD tegen de algemeen manager van Nieuwspoort 

gevloekt en gescholden hebben toen hij haar vroeg het perscentrum te verlaten. 

22 april 1987 tot 1 oktober 2003 

Mr. F.J.M. (Frank) Houben is in deze periode Commissaris der Koningin in Noord-Brabant. Hij is 

ondermeer ook voorzitter van de commissie milieu bij de CDA omstreeks april 1987, voorzitter CDAbestuurdersvereniging 

afdeling Noord-Brabant omstreeks april 1987, kamerheer in de provincie 

Noord-Brabant vanaf 1 oktober 2004, voorzitter Raad van Beheer AVR-Chemie Rotterdam van 1993 

tot 1998, lid van de Raad van Commissarissen van de PNEM (en later Essent), lid bestuur Nationaal 

Groenfonds, voorzitter Brabant Medical School. Bij zijn huwelijk met Monique Marie van Lanschot was 

Prinses Christina één van hun getuigen. Hij is erg bevriend met de Koninklijke familie en is daarom 

persoonlijk getuige bij het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander met Maxima. 

7 juli 1989 

Op 7 juli 1989 schrijft het Eindhovens Dagblad over houtimpregneerder C. Tissen “Hout impregneren 

zonder het milieu te belasten”. Volgens het Einhovens Dagblad belast houtimpregneerder C. Tissen te 

Luyksgestel het milieu niet met arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). De werkelijkheid is echter 

totaal anders. Houtimpregneerder C. Tisssen heeft namelijk berekend en gemeten dat zijn bedrijf 

jaarlijks ca. 16.000 kg. arseenzuur en 19.000 kg. chroomtrioxide (chroom VI) in het hout perst dat 

nooit meer op zijn bedrijf terugkomt. Arseenzuur en chroomtrioxide zijn zware metalen die in de natuur 

nooit afbreken en volledig oplossen in water. Dit betekent dat als het geimpregneerde hout er niet 

meer is (is verrot), al het arseenzuur en chroomtrioxide in opgeloste vorm in het oppervlaktewater, 

grondwater en daarmee later ook in ons drinkwater terecht is gekomen, waaruit het technisch niet 

meer te verwijderen valt. In 2000 schrijft het Eindhovens Dagblad dat 80 miljoen mensen in 

Bangladesh via het grondwater bedreigd worden met kanker als gevolg van arseen in grondwater. In 

2000 schrijft het Eindhovens Dagblad dat de wereldgezondheidsorganisatie (WHO) alarm heeft 

geslagen over een dreigende ramp in Bangladesh. De helft van de bevolking dreigt besmet te raken 

door het drinken van met arseen verontreinigd grondwater. Ondanks deze wetenschap en de 

wetenschap dat hetzelfde met alle 16,5 miljoen Nederlanders staat te gebeuren als gevolg van hun 

foute artikel over houtimpregneerder C. Tissen, weigert de redactie van het Eindhoven Dagblad hun 

artikel daarop te rectificeren. (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-11.php) 

30 april 1990 

Willem Oltmans verhuisde met heel zijn hebben en houden naar Hillbrow en wilde zijn oude dag gaan 

doorbrengen in het nieuwe Zuid-Afrika, dat er onherroepelijk aankwam. 

29 augustus 1991 

Over de problematiek zoals in deze “Geschiedenis ter onderbouwing van mijn aanvraag voor politiek 

asiel in België” staat beschreven heeft Minister-President drs. R.F.M. Lubbers bij brief d.d. 29 

augustus 1991 (nr. 91M006379) letterlijk het volgende gereageerd aan A.M.L. van Rooij: “Zeer 

geachte heer van Rooij; Naar aanleiding van uw brief van 25 augustus jl. deel ik u mede tot geen 

andere slotsom te komen dan in de brief nr. 91M005605 verwoord. Ik stel er prijs op de 

correspondentie over het onderwerp, waarover u mij reeds vele malen heeft geschreven, hiermee af te 

sluiten. Op eventuele volgende brieven zal ik dan ook niet meer reageren. De meeste hoogachting 

drs. R.F.M. Lubbers.” Hiermee heeft Minister-President drs. R.F.M. Lubbers (CDA) al vanaf 29 

augustus 1991 mijn grondrechten als Nederlands burger afgenomen (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php) 

10 maart 1992 

Intentieverklaring uitvoering milieubeleid basismetaalindustrie ondertekend door: 

- minister J.G.M. Alders namens het ministerie van VROM. 

- minister dr. J.E. Andriessen namens het ministerie van EZ. 

- minister J.R.H. Maij-Weggen namens het ministerie van V en W. 

- de heer D. Sonneveld namens het Interprovinciaal Overleg. 

59

- drs. P.Ph. Dordregter namens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. 

- dr. ir. J. IJff en mr. C. Th. Smit namens de Unie van Waterschappen. 

- ir. O.H.A. van Royen namens de stichting Basismetaalindustrie en Milieu 

Bovengenoemde personen hebben hiermee een samenwerkingsovereenkomst afgesloten waarin is 

beslist dat de 220.000 ton jarosiet die Billiton (Budelco/Shell) jaarlijks aan gevaarlijk afval opslaat in 

het jaar 2000 moet zijn teruggebracht naar 11.000 ton en dat 209.000 ton daarvan moet worden 

hergebruikt (zie bijlage 1 blz. 14 en 15 overeenkomst). In deze overeenkomst is aan bovengenoemde 

deelnemers en de deelnemers uit de overleggroep en taakgroepen een geheimhoudingsplicht 

opgelegd (zie bijlage 3, blz. 2 en 3 overeenkomst). Overeenkomstig die intentieverklaring moest de 

metaalindustrie (Billiton/Budelco/Shell) van het Kabinet Lubbers III het concentraat aan zware metalen 

(arseen, chroom VI, koper) uit jarosiet halen waarvoor de industrie (Hickson Garantor) veel 

belangstelling had. Hickson Garantor Nederland B.V. verwerkt dit concentraat aan zware metalen 

(feitelijk extreem gevaarlijk afval) in haar bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-Co en verkoopt 

betreffend bestrijdingsmiddel aan o.a. de houtimpregneerbedrijven in Nederland, waaronder mijn 

buurman Gebr. van Aarle B.V. Voor dit alles hebben de Ministers van VROM en EZ enorme bedragen 

aan overheidssubsidie (gemeenschapsgeld) uitgegeven en doen dat nog steeds. Het gaat om o.a. 

enorme hoeveelheden arseen, chroom VI en koper uit jarosiet (zinkafval) die Billiton (Budelco/Shell) 

wereldwijd via dekmantelbedrijf Hickson Garantor wil gaan verkopen om het vervolgens via de 

houtimpregneerbedrijven, waaronder mijn buurman Gebr. van Aarle B.V., bij de door minister 

J.G.M. Alders van VROM opzettelijk onjuist voorgelichte consumenten, in de tuinen te dumpen. 

[Overgenomen uit de pleitnotitie d.d. 15 december 2003 van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. aan 

de staatraden mr. dr. M. Oosting (voorz), mr. Ch. W. Mouten en drs. H. Borstlap in de zaaknummer 

200301493/1] 

12 maart 1992 


asiel in België” staat beschreven heeft verantwoordelijk minister J.G.M. Alders (PvdA) van 

Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer bij brief d.d.12 maart (kenmerk: 

SBM/26292002) letterlijk het volgende gereageerd aan A.M.L. van Rooij: “Geachte heer van Rooij, U 

toont al vele jaren een hoge mate van betrokkenheid bij het milieu. Ik waardeer het zeer, wanneer 

burgers blijk geven van hun bezorgdheid voor een beter milieu. Vooral wanneer op deze bezorgdheid 

ook een daadwerkelijk handelen in de persoonlijk sfeer volgt. Het gebruik van 

houtverduurzamingsmiddelen door de firma Van Aarle brengt u door middel van talrijke vragen 

veelvuldig onder mijn aandacht. Ook in uw brief van 16 februari stelt u mij wederom een groot aantal 

vragen, voortvloeiend uit uw visie hierop. U legt inmiddels een zeer groot tijdsbeslag op mijn 

medewerkers van het directoraat-generaal Milieubeheer, de Hoofdinspectie Milieuhygiëne en de 

Regionale Inspectie Milieuhygiëne. Ik ben van mening dat dit tijdsbeslag een thans niet meer te 

verantwoorden omvang is gaan aannemen. Dit te meer gezien de genoegzaam bekende wederzijdse 

standpunten en het feit dat uw brieven ons na serieuze bestudering geen nieuwe gezichtspunten 

opleveren. U noopt mij daarom thans een beslissing te nemen omtrent de behandeling van uw brief 

d.d. 16 februari j.l. en eventuele volgende brieven. Deze beslissing houdt in dat uw brieven voor 

kennisgeving zullen worden aangenomen. Een inhoudelijke beantwoording zal niet meer 

plaatsvinden.” Hiermee heeft verantwoordelijk minister 

J.G.M. Alders (PvdA) van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer al vanaf 12 maar 

1992 mijn grondrechten als Nederlands burger afgenomen, hetgeen door alle opvolgende ministers 

van VROM is voortgezet (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php) 

20 mei 1992 

Minister H. Alders van VROM (PvdA) laat aan alle houtïmpregneerbedrijven en de daarbij horende 

gemeenten, provincies en waterschappen de circulaire betreffende werkprogramma 

milieumaatregelen voor houtïmpregneerbedrijven toekomen. Huidig directeur C.M. Moons van VROM 

stuurde een begeleidende brief bij de circulaire van Minister Alders. In deze brief wordt voor de 

duidelijkheid medegedeeld dat in de circulaire geen uitspraken worden gedaan over de 

milieuaspecten in de gebruiks- of afvalfase. Oftewel de aan de houtïmpregneerbedrijven verleende 

milieuvergunning houdt geen rekening met de milieu- en de gezondheidsschade van het door hen 

geproduceerde en verkochte geïmpregneerde hout. Deze circulaire was geldig tot 1 januari 1996. (zie: 

http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-02.php). 

60

Juni 1992 

Onder voorzitterschap van voormalig minister Alders van VROM is het "Rio de Janeiro protocol" tot 

stand gebracht en ondertekend. Onder de dekmantel van behoud van de regenwouden heeft Alders 

verduurzaamd hout als geschikt alternatief aangeprezen. De door minister Alders gesubsidieerde 

milieuorganisaties waaronder Vereniging Milieudefensie, Stichting Natuur en Milieu en het Wereld 

Natuurfonds volgden minister Alders van VROM daarin blindelings, anders werd hun subsidie 

ingetrokken. Landelijke milieucampagnes, en de enorme publiciteit hierover hebben in Nederland 

geleid tot een werkelijke rage. Deze campagnes stimuleerde de aanschaf van geïmpregneerd hout 

door de consument. Coniferen en beukenhagen werden veelal gerooid en nauwelijks nog gebruikt als 

erfafscheiding. Geïmpregneerd hout kwam daarvoor in de plaats. Tegels en klinkers in de tuin werden 

vervangen door tegels van geïmpregneerd hout. Zelfs kinderspeeltoestellen, picknicktafels, vlonders, 

beschoeiingen, huizen en zelfs gehele woonwijken werden gebouwd van geïmpregneerd hout. Dat 

hiermee onze regenwouden werden behouden heb ik nooit begrepen en is ook nooit aangetoond. Wel 

is het zo dat Billiton/Budelco/Shell op deze wijze haar levensgevaarlijk afval, met de hulp van het 

Kabinet Lubbers III, jaarlijks met miljoenen kilogrammen in het milieu hebben kunnen dumpen. Het 

gehele kabinet Lubbers III heeft op de hierboven beschreven wijze Billiton (Budelco/Shell) geholpen 

om via de dekmantelbedrijven Hickson Garantor Nederland BV en houtimpregneerbedrijven, 

waaronder de Gebr. van Aarle BV, jaarlijks miljoenen kilogrammen arseen, chroom VI en koper met 

het geïmpregneerde hout mee in water, bodem en lucht te dumpen. Dit alles in strijd met hun eigen 

beleid zoals dat door de Tweede Kamer der Staten Generaal is vastgelegd in het Indicatief 

Meerjarenprogramma Milieubeheer 1986-1990 waarin zowel arseen als chroom VI staan opgenomen 

als zwarte lijststof en waarvoor in Internationaal verband is besloten dat in het milieu brengen van 

deze stoffen, gezien hun gevaarlijke eigenschappen, via een maximaal brongerichte aanpak met de 

best bestaande techniek moet worden voorkomen. Onder milieuschadelijkheid wordt verstaan: 

stofeigenschappen zoals giftigheid - waaronder carcinogeniteit, mutageniteit en teratogeniteit of 

afbreekbaarheid -, en (bio)accumulatie, die een ernstig risico inhouden. [Artikel: Grootste 

milieuschandaal ooit ontmaskerd is overgenomen uit Kleintje Muurkrant nr 386, 19 december 2003] 


Buitenlandse Zaken en de inlichtingdiensten hadden een noodplan ontwikkeld om Willem Oltmans in 

één klap te kunnen ruïneren. Ze oefenden pressie uit op de Zuid-Afrikaanse regering en deze zorgde 

ervoor dat de zorgvuldig opgebouwde contacten in dat land in een snel tempo werden afgebroken. 

Uiteindelijk werd Oltmans op 2 augustus 1992 gearresteerd en als een dief in de nacht op het vliegtuig 

naar Amsterdam gezet. Oltmans was zo goed als alles kwijt en stond letterlijk op straat. Hij besloot 

terug te vechten en daar had men niet meer op gerekend. Hij startte een proces tegen de Staat der 

Nederlanden en eiste volledige financiële compensatie voor minstens 35 jaar overheidssabotage en 

treiteren. Dit tijdstip lag juist voor het moment dat Robert Kahlman in het diepste geheim bij 

Hoogovens (later Corus) te IJmuiden in een kelder 5 jaar lang proeven heeft moeten doen met 

levensgevaalijk afval afkomstig vanuit de gehele wereld, waaronder uit Zuid-Afrika. Betreffend 

levensgevaarlijk afval vanuit Zuid-Afrika is zonder enige vergunning over de Europese grenzen, 

landengrenzen, provinciale grenzen het bedrijventerrein van Hoogovens (Corus) binnengesmokkeld 

om daarop door Robert Kalhman proeven te laten uitvoeren zonder een daarvoor vereiste 

milieuvergunning in strijd met de Arbowet. Korte tijd later (in 1994) is de (merk)naam Billiton 

overgegaan van Shell naar het Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijf Gencor, waarna alle activiteiten in 

Arnhem zijn gestopt en de grond van het fabrieksterrein aan de Rijn is gesaneerd. Dat kan geen 

toeval meer zijn. 


Op 18 augustus 1992 (direct daarna) is op initiatief van de milieuofficier van Justitie mr. G. Bos (een 

persoonlijke vriend van Frank Houben) op het paleis van justitie te ’s-Hertogenbosch in het diepste 

geheim de situatie rondom houtbewerkend bedrijf Gebr. van Aarle B.V. en buurman A.M.L. van Rooij 

besproken zonder dat ik daarvan in kennis ben gesteld en zonder ik daarvan ooit het 

besprekingsverslag heb toegestuurd gekregen. Toevalligerwijze ben ik ruim een jaar later aan een 

kopie van betreffend verslag gekomen. In dat geheime overleg waren aanwezig dhr. G. Bos, officier 

van justitie (voorzitter), dhr. G. Broeren (parketsecretaris), dhr. H. de Vries (milieu-inspecteur Noord- 

Brabant), dhr. H. Artz (juridisch medewerker provincie Noord-Brabant), dhr. V. Ditters (hoofd 

algemene zaken waterschap De Dommel), mevr. I. Valk (wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), 

dhr. M. Saris (wachtmeester rijkspolitie Sint-Oedenrode), dhr. P. Schriek (CDA)(burgemeester van 

Sint-Oedenrode), mevr. H. van Dijk-Eerhart (CDA)(wethouder milieu van Sint-Oedenrode), dhr. C. 


61

(milieu technisch medewerker bij de gemeente Sint-Oedenrode). In dat overleg staat geschreven dat 

het bedrijf Gebr. van Aarle B.V. over alle vereiste vergunningen beschikte. Dit met de voorkennis en 

wetenschap dat betreffend bedrijf over geen enkele vergunning beschikte en Ad en Leo van Aarle hun 

houtimpregneerinstallatie vanaf 11 augustus 1992 in werking hebben genomen zonder een daarvoor 

vereiste bouwvergunning, in strijd met het bestemmingsplan buitengebied op sterk verontreinigde 

grond, zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning en Wvo-vergunning, zonder een daarvoor 

vereist extern veiligheidsrapport en rampenbestrijdingsplan en zonder dat er ook maar ooit metingen 

zijn uitgevoerd naar de arseen een chroom VI verontreinigingen in de vrijkomende stoomwolken die 

vanuit het bedrijf naar de omgeving werden verspreid en bij openstaande ramen zelfs de woning van 

Cornelis van Montfort binnenwaaiden. In dat besprekingverslag stond ook dat ik erg agressief ben, 

terwijl ik dat niet ben en tot op de dag van vandaag nooit ben geweest. Daarmee heeft milieuofficier 

G. Bos van Justitie de basis willen leggen om mij in opdracht van burgemeester P. Schriek te kunnen 

laten oppakken om in een gesloten inrichting te laten opsluiten. Om die reden is in dat geheime 

overleg op voordracht van H.A.M.A de Vries (milieuinspecteur van VROM voor Noord Brabant) ook 

besloten dat burgemeester P. Schriek (CDA) zonder voorafgaande aankondiging GGD-arts Henk Jans 

op A.M.L. van Rooij moest afsturen om mij te onderzoeken op mijn geestelijke gesteldheid. Daarbij is 

het goed te weten dat diezeflde GGD-arts Henk Jans eerder samenwerkte met burgemeester P. 

Schriek vanuit zijn vorige functie als wethouder in Oosterhout. Het is daarbij tevens goed te weten dat 

dezelfde GGD-arts Henk Jans vanuit zijn eigen bureau betaalde onderzoeken uitvoerde voor Hickson 

Garantor Nederland B.V. te Nijmegen, de leverancier van het bestrijdingsmiddel Superwolmanzout- 

CO aan de gebr. van Aarle waarvan R. Leegwater directeur was. Het is daarbij tevens goed te weten 

dat dezelfde R. Leegwater samen met D. Mouwen (werknemer bij Unilever) het adviesbureau Techmil 

B.V. en later Techmil Management B.V. hebben opgericht en van daaruit met grote bedragen aan 

overheidssubsidie het bedrijf gebr. van Aarle adviseerden en daarna ondersteunden in de door mij 

vele aangespannen rechtszaken bij de Raad van State. Dankzij met name de hulp van Anton Nigten 

(Landelijk Milieu Oeverleg) en Jan Juffermans (Kleine Aarde) is het toen niet zover gekomen dat ik 

door deze aktie in opdracht van voormalig minister Hans Alders van VROM als agressief 

(geestesziek) in een gesticht ben opgenomen. Het is daarbij tevens goed te weten dat 

verantwoordelijk inspecteur H.A.M.A de Vries van de provincie Noord Brabant door verantwoordelijk 

minister Hans Alders onder zeer hoge druk moet zijn gezet om tot dit handelen te zijn overgegaan. 

Dit omdat dezelfde inspecteur H.A.M.A. de Vries van VROM in 1987 en 1988 aan mij en aan de 

gemeente Sint-Oedenrode heeft geschreven dat de oprichting van dit milieucategorie-5 bedrijf bij 

gebr. van Aarle in strijd is met het ter plaatse van kracht zijnde bestemming buitengebied en dat 

alvorens met de bouw van de houtimpregneerketel kan worden begonnen eerst het sterk 

verontreinigde bedrijventerrein gesaneerd moet zijn. Het is hierbij ook goed te weten dat dit alles 

toentertijd heeft plaatsgevonden onder politieke verantwoordelijkheid van voormalig ministerie van 

justitie dr. E.M.H. Hirsch Ballin, die na geruime tijd voorzitter te zijn geweest van de Afdeling 

bestuursrechtspraak van de Raad van State; het hoogste rechtscollege van Nederland, in het huidige 

kabinet weer minister van Justitie is. Hiermee is tevens het bewijs geleverd dat er in Nederland van 

onafhankelijke rechtspraak al tientallen jaren lang absoluut geen sprake is. Voor feitelijke onderbouw 

lees (http://www.mstsnl.net/ekc/ekc-bos1.htm) en (http://www.hetechtenieuws.org/2007-11-26.php) 

1993-1998 

Robert Kahlman heeft onder in een kelder bij Hoogovens (later Corus) te IJmuiden in het diepste 

geheim 5 jaar lang proeven moeten doen met levensgevaarlijk afval afkomstig vanuit de gehele 

wereld, waaronder Zuid-Afrika, Australië, Israel, Oostblok landen maar ook vanuit Nederland met 

name vanuit Budelco (Shell). Al dat levensgevaarlijke afval is maar liefst 5 jaar lang vanuit de gehele 

wereld zonder enige vergunning over de Europese grenzen, landengrenzen, provinciale grenzen het 

bedrijventerrein van Hoogovens (Corus) binnen gesmokkeld om door Robert Kahlman daarop proeven 

te laten uitvoeren zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning in strijd met de Arbowet. Robert 

Kahlman en zijn kinderen zijn daarvan erg ziek geworden, zonder daarvoor ook maar enige 

schadevergoeding van Corus en/of de Staat der Nederlanden te hebben mogen ontvangen. Dit met 

de wetenschap dat Corus miljoenen euro`s subsidie heeft ontvangen voor het plegen van deze 

grensoverschrijdende misdrijven. Voor de feitelijke onderbouw lees het artikel 'VERGIFTIGD in 

GEHEIM LAB' in de telegraaf van 12 maart 2005 van onderzoeksjournalist Ron Couwenhoven. (voor 

artikel lees: http://www.sdnl.nl/kahlman-telegraaf.htm). Na 12 maart 2005 mocht de Telgraaf hierover 

niet meer schijven. Ik stel dan ook voor om ook Robert Kahlman hiervoor persoonlijk uit te nodigen en 

om feitelijke onderbouw te vragen. 

62

1994 

De (merk)naam Billiton is in 1994 overgegaan van Shell naar het Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijf 

Gencor, waarna alle activiteiten in Arnhem zijn gestopt en de grond van het fabrieksterrein aan de Rijn 

is gesaneerd. Een van de zwaarste verontreinigingen werd veroorzaakt door de accubreker, waarbij 

grote hoeveelheden zwavelzuur en Lood vrijkwamen. In 1996 sloot de tinsmelter in Arnhem voorgoed 

haar poorten. Het terrein werd gesaneerd. 

1994 tot 1998 

Dick Tommel (D66) was vanaf 1994 tot 1998 staatssecretaris van het Ministerie van VROM. Vanuit die 

functie heeft hij honderden miljoenen guldens milieusubsidie (gemeenschapsgeld) uitgegeven om 

onder de dekmantels van 'KOMO-keur geïmpregneerd hout' en 'Duurzaam bouwen' hout vol te persen 

met onder andere de zwarte lijststoffen arseenzuur, chroomtrioxide en vele onbekende chemische 

stoffen, de zogenaamde niet werkzame stoffen, om daarmee de metaalindustrie (Shell/Billiton) met 

grote kostenbesparingen van hun hoogproblematisch gevaarlijk afval af te helpen. Daarbij worden de 

houtimpregneerbedrijven als 'dekmantel' gebruikt. Dit alles kon Tommel toentertijd realiseren omdat 

de Bestrijdingsmiddelenwet ernstige tekortkomingen kent; ze houdt namelijk geen rekening met de 

niet werkzame chemische stoffen in het bestrijdingsmiddel en ook niet met de milieu- en 

gezondheidsconsequenties als het betreffende bestrijdingsmiddel in de afvalfase is beland. Met deze 

tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet kan elk soort gevaarlijk afval worden omgezet tot het 

product 'bestrijdingsmiddel'. Het ministerie van VROM weet dit al ruim 10 jaar lang, maar weigert deze 

tekortkomingen in de Bestrijdingsmiddelenwet te repareren. Dit zegt genoeg zowel wat ons ministerie 

van VROM betreft als over Dick Tommel. [Artikel: D66 Tommel en de milieumaffia uit Kleintje 

Muurkrant nr 366, 29 maart 2002] 

1997 

Het bedrijf Edelchemie te Panheel (nu in België gevestigt) beschikt over de 'nuloptie-technologie' 

waarmee deze milieuvergiftiging grotendeels kan worden opgelost. De minister van VROM erkent dat. 

Desondanks werd in 1997 door Stichting Natuur en Milieu, die voor 80% afhankelijk is van 

milieusubsidie van VROM, een kort geding gestart tegen Edelchemie, waarin zij de president van de 

rechtbank te Roermond, hebben verzocht om dat bedrijf een dwangsom van f.25.000,- per dag op te 

leggen voor elke dag dat Edelchemie de geurnorm overtreedt. Het is hierbij goed te weten dat de 

stank grotendeels werd en wordt veroorzaakt door de rioolzuiveringsinstallatie van het Zuiveringschap 

Limburg dat pal naast het bedrijf van Edelchemie is gelegen, en dat de Stichting Natuur en Milieu 

deze geuremissie ten onrechte toeschrijft aan Edelchemie. Het is hierbij tevens goed te weten dat 

Stichting Natuur en Milieu de geconstateerde geuremissie niet heeft gebaseerd op geurmetingen 

maar op bevindingen van snuffelaars. Dit zijn mensen die met hun neus snuffelen en dan op papier 

zetten wat de geuremissie is. Stichting Natuur en Milieu (VROM) heeft deze snuffelaars betaald en 

dus bepaald wat zij over geuremissie afkomstig van Edelchemie in hun rapport moesten opschrijven. 

Op deze manier heeft Stichting Natuur en Milieu het bedrijf Edelchemie te Panheel gesloten gekregen. 

Dit alles met de bedoeling om hiermee de nuloptie-ontgiftigingstechniek van Edelchemie uit te 

schakelen, zodat verdere vergiftiging van natuur en milieu ongestoord kan doorgaan. Inmiddels heeft 

het ministerie van VROM een 'alternatieve' route bedacht voor verwerking van fotografisch gevaarlijk 

afval via de AVR in Rotterdam. Onder andere het totaal niet afbreekbare bromide gaat nu diffuus het 

milieu in. De verglazingstechnologie (nuloptie) van Edelchemie, geroemd in het meerjarenplan II 

verwerking gevaarlijk afval, geroemd als minimum standaard, is afgedankt door het Ministerie van 

VROM, zogenaamd omdat Edelchemie milieuproblemen zou hebben (de snuffelaars van de Stichting 

Natuur en Milieu). Zo werkt de subsidieverlening in Nederland. De Tweede Kamer lijkt niet te bestaan. 

Ook ir. G.C. van Wijnbergen (CDA), de vice-voorzitter van het College van de Toelating 

bestrijdingsmiddelen (CTB), speelde een belangrijke rol bij de toelating van giftige wolmanzouten voor 

de verduurzaming van hout. De ontgiftigingstechniek van Edelchemie was hem dan ook een doorn in 

het oog. Om die reden heeft de heer Wijnbergen, als voorzitter van het Zuiveringschap Limburg, aan 

Edelchemie zodanige lozingsvoorschriften opgelegd dat betreffend bedrijf die altijd moest overtreden, 

waarna hij vervolgens middels het opleggen van allerlei dwangsommen Edelchemie naar hartelust 

honderdduizenden guldens afhandig kon maken. Hier is dan ook sprake van een 

dwangsomcriminaliteit in zijn meest ernstige vorm (voor bewijs lees: http://www.sdnl.nl/column-6.htm). 

Bij brief d.d. 17 december 1997 heb ik R. Beckers (voorzitter). A. van den Biggelaar (directeur) en 

Prof. L. Reijnders (milieukundige) van de Stichting Natuur en Milieu hierover letterlijke het volgende 

geschreven: “Geachte Mevrouw Beckers en Heren van den Biggelaar en Reijnders; U bent 

verantwoordelijk voor hetgeen Stichting Natuur en Milieu doet. Ik richt deze brief om die reden aan: 1) 

R. Beckers als voorzitter; 2) A. van den Biggelaar als directeur; 3) Prof. L. Reijnders als milieukundige; 

63

Aan U alle drie maak ik kenbaar dat tot op heden alleen A.J.M. van den Biggelaar (als directeur) heeft 

gereageerd op mijn brief van 14 december jl. Om die reden verwacht ik nog een inhoudelijke reactie 

van mw. R. Beckers (als voorzitter) en L. Reijnders (als milieuprofessor). Mede vanwege mijn goede 

relatie met Stichting Natuur en Milieu ervaar ik de inhoud van de brief van 16 december 1997 

(kenmerk MR/MP/971216.179) van directeur A.J.M. van den Biggelaar als een klap in mijn gezicht. 

Naar aanleiding daarvan wil ik U het volgende kenbaar maken en de volgende vragen stellen. Door U 

wordt gesuggereerd dat mijn positie ten opzichte van Edelchemie niet onafhankelijk is. Deze vorm van 

laster accepteer ik van niemand dus ook niet van Stichting Natuur en Milieu. Ik richt aan U daarom het 

nadrukkelijke verzoek U zich daarvoor per kerend faxbericht schriftelijk te verontschuldigen. Dit 

vanwege het feit ik alles, wat ik voor Edelchemie heb gedaan, uit mijn eigen portemonnee heb 

betaald. De reden waarom ik persoonlijk veel tijd en geld besteed aan Edelchemie moet U zoeken in 

het volgende: 1988 – 1991, Stichting Natuur en Milieu maakt reclame voor het gebruik van met arseen 

en chroom VI gewolmaniseerd hout en als zodanig voor de diffuse vergiftiging van geheel Nederland 

met zwarte lijststoffen. (zwaarste klasse kankerverwekkende stoffen). Als gevolg daarvan zal een 

groot gedeelte van het Nederlandse volk kanker krijgen, onvruchtbaar worden en genetische 

veranderingen ondergaan. Er is om die reden in internationaal verband besloten dat "zwarte 

lijststoffen" via een maximale brongerichte aanpak met de best bestaande techniek uit het milieu 

moeten worden geweerd. Stichting Natuur en Milieu start hiertegen geen Kort Geding omdat de 

minister van VROM (hun werkgever) alle milieu en gezondheidsschade als gevolg daarvan zal moeten 

betalen. 1991 - 1995. Stichting Natuur en Milieu erkent dat zij met betrekking tot hun reclame voor het 

gebruik van gewolmaniseerd hout fout zaten, maar doet verder niets. Ik heb ervoor gezorgd dat Groen 

Links in 1991 en 1996 moties heeft ingediend om arseenhoudende wolmanzouten te verbieden en dat 

die moties op resp. 12 november 1991 en 19 november 1996 door de Tweede Kamer zijn 

aangenomen. De minister van VROM weigert vanwege "collusie" uitvoering te geven aan de door de 

Tweede Kamer aangenomen moties. Bijgevoegd vindt U de brief van 21 juni 1993 van criminoloog 

prof. dr. F. Bovenkerk aan mr. Ficq, hoofdofficier van Justitie (bijlage 1). Daarin kunt U lezen wat 

"collusie" betekent. Stichting Natuur en Milieu doet niets, ondanks het feit zij hiermee al vanaf 1991 de 

steun van de gehele Tweede Kamer heeft. Zij steunen hiermee de minister van VROM (hun 

werkgever) omdat die alle milieu en gezondheidsschade als gevolg daarvan zal moeten betalen. Op 

16 maart 1995 laat Stichting Natuur en Milieu via het Landelijk Milieu Overleg een persbericht uitgaan 

(bijlage 2). Daarin maken zij het Nederlandse volk o.a. kenbaar dat de impregneerbedrijven: 1) 

Hickson Garantor B.V. te Nijmegen; 2) Hickson Garantor B.V. te Amsterdam; 3) Foreco te Dalfsen; 4) 

Gebr. Van Aarle B.V. te Sint Oedenrode (mijn buurman) de post-Seveso Richtlijn overtreden en als 

zodanig een chemische ramp kunnen veroorzaken van een omvang als die in Seveso (Italië) zonder 

dat de verre omgeving daartegen beschermd is. Het overtreden van de Post Seveso Richtlijn wordt in 

Europees verband als een van de zwaarste milieumisdrijven genoemd. Ondanks dat start Stichting 

Natuur en Milieu hiertegen geen Kort Geding. Zij steunen hiermee de minister van VROM (hun 

werkgever) omdat die alle milieu- en gezondheidsschade als gevolg daarvan zal moeten betalen. 

1996. De minister van VROM besluit dat met arseen en chroom VI geïmpregneerd hout (welke is 

voorzien van een KOMO-sticker) milieuvriendelijk is. Zij besluit om die reden (via de DUBOvoorzieningen) 

tot het verlenen van 25 - 75% milieusubsidie aan particulieren die met arseen en 

chroom VI gewolmaniseerd hout kopen om daarmee henzelf, hun kinderen en kleinkinderen kanker te 

laten krijgen, onvruchtbaar te maken en genetisch te schaden. Zelfs tegen deze subsidieverlening, 

waarbij jaarlijks honderden miljoenen gemeenschapsgeld wordt uitgegeven om geheel Nederland 

diffuus te vergiftigen, start Stichting Natuur en Milieu geen Kort Geding. Zij steunen hiermee de 

minister van VROM (hun werkgever) omdat die dit moet doen van Hickson Garantor B.V. te Nijmegen, 

die om "collusie" redenen het gehele ministerie van VROM in hun macht heeft. 1997. Als gevolg van 

bovengenoemde handelwijze van Stichting Natuur en Milieu is geheel Nederland diffuus vergiftigd met 

de meest kwalijke kankerverwekkende stoffen, zoals arseen en chroom VI. Edelchemie kan met zijn 

wereldwijde gepatenteerde "nuloptie-technologie" dit gigantische milieuprobleem oplossen. Hickson 

Garantor B.V. en andere malafide bedrijven die veel geld verdienen aan het diffuus dumpen van 

levensgevaarlijk afval besturen om "collusie" redenen het ministerie van VROM. Edelchemie is voor 

hen om die reden een groot gevaar. Met dit Kort Geding tegen Edelchemie helpt stichting Natuur en 

Milieu de minister van VROM (hun werkgever) met de liquidatie van Edelchemie. Vanwege het feit ik 

niet wil hebben dat door toedoen van Stichting Natuur en Milieu geheel Nederland diffuus wordt 

vergiftigd, en daarmee onze kinderen en kleinkinderen ongeneeslijk ziek zullen worden, heb ik hieraan 

al 10 jaar lang al mijn vrije tijd en vakanties opgeofferd en heb ik privé hieraan al honderden 

duizenden guldens uitgegeven. Zo ook help ik Edelchemie in mijn eigen vrije tijd op eigen kosten. Op 

Uw antwoorden "ad 1 t/m ad 11" heb ik de volgende reactie: Ad 1) A.J.M. van den Biggelaar spreekt 

hiermee namens stichting Natuur en Milieu onwaarheden. Ad 2) De heer Nevels kent betreffende 

64

sommatie niet. Ik verzoek U om die reden mij daarvan een afschrift te laten toekomen. Ad 3) RIVM en 

RIMH hangen onder het ministerie van VROM. De minister van VROM is de werkgever van stichting 

Natuur en Milieu. Stichting Natuur en Milieu doet om die reden datgene wat de RIVM en RIMH hen 

voorschrijft. Ad 4) Stichting Natuur en Milieu geeft hiermee aan dat zij er geen enkel probleem mee 

hebben om met milieucriminelen samen te werken. Ad 5) Stichting Natuur en Milieu moet om 

bovengenoemde "collusie" redenen Edelchemie liquideren. Ad 6) In tegenstelling met hetgeen U 

schrijft, heb ik zeer goede ervaringen met de provincie Limburg. Zij treden niet op tegen Edelchemie, 

omdat zij ervan overtuigd zijn dat Edelchemie bovengenoemde gigantische diffuse vergiftiging met 

haar wereldwijd gepatenteerde nuloptie-technologie kan oplossen. Stichting Natuur en Milieu wil dat 

niet. Om die reden heeft U tegen Edelchemie dit Kort Geding gestart. Ad 7) De normale rechtsgang bij 

de Raad van State durft Stichting Natuur en Milieu niet te volgen omdat die minder belangen 

verstrengeld is dan de lokale rechtbank. Ad 8) Hieruit leid ik af dat Stichting Natuur en Milieu belangen 

verstrengeling binnen rechtbanken erg toejuicht. Ad 9) Dat heb ik niet gezegd. Ik heb gezegd de door 

PRA gebruikte methode subjectief is. In tegenstelling met hetgeen U schrijft is die meetmethode van 

geurhinder niet erkend. Het lijkt mij verstandig om U voortaan hierover beter te laten voorlichten. Op 

de subvragen a t/m k weigert U te antwoorden. Hieruit leid ik af dat U daarmee zelf toegeeft dat 

betreffende snuffelaars, die de metingen hebben verricht, een mogelijk crimineel verleden hebben. Ad 

10) U heeft zich gebaseerd op reuk van diverse bedrijven, waaronder het rioolwaterzuiveringsbedrijf 

pal langs Edelchemie, welke U om "collusie" redenen allemaal wilt toeschrijven aan Edelchemie. Hoe 

erg zo'n rioolwaterzuiveringsbedrijf kan stinken kunt U lezen in bijgevoegd artikel "stankgolf over Zuid- 

Oost Brabant" uit het Eindhovens Dagblad van 17 december 1997 (bijlage ). CONCLUSIE. Ik betreur 

het dat U op grond van vorenstaande niet met mij wilt praten. Ook betreur ik het dat U mijn goede 

naam zwart wilt maken door te suggereren dat ik van Edelchemie geld ontvangen heb, of anderszins 

belangen verstrengeld ben. Ondanks hetgeen U mij 10 jaar lang heeft aangedaan sta ik nog steeds 

open voor overleg. Om die reden smeek ik Stichting Natuur en Milieu mij daartoe de ruimte te bieden 

en het Kort Geding van 19 december a.s. op te schorten tot na een ronde tafel bijeenkomst, waarbij 

vanzelfsprekend Milieudefensie, De Kleine Aarde, NIVON, Edelchemie, Stichting SDD en 

ondergetekende aanwezig zijn om te komen tot een onafhankelijk oordeel over de grote milieuwinst 

van de nuloptie-technologie van Edelchemie. Vertrouwend op uw medewerking en reactie vóór 19 

december 1997, teken ik, met vriendelijke groetren Ing. A.M.L. van Rooij, Milieu- en eiligheidskundige” 

Voor het feitelijke bewijs lees: http://www.sdnl.nl/milieu19.htm Tot op de dag van vandaag (13 jaar 

later) hebben R. Beckers (voorzitter). A. van den Biggelaar (directeur) en Prof. L. Reijnders 

(milieukundige) van de Stichting Natuur en Milieu daarop nog steeds niet gereageerd. Hiermee is 

feitelijk bewezen dat zelfs de grote Nederlandse milieuorganisties, als stichting Natuur en Milieu, en 

zelfs de wereldbekende Nederlandse milieuprofessor Lucas Reijnders, vanwege overheidssubsidie, al 

in 1997 volledig in de wurggreep waren van de koninkljike Nederlandse “Houben-clan” zoals dat door 

voormalig Nederlands premier De Quay wordt genoemd. 

Februari 1999 

In 1990 heeft AVR Chemie B.V. een betonnen bak van 320 bij 50 meter en 11 meter diep laten 

bouwen in de maasvlakte. Deze bak is door AVR Chemie B.V. gebouwd voor een veilige opslag van 

levensgevaarlijk afval dat nooit afbreekt en in die C2-deponie voor de komende 100 jaar moet blijven 

liggen. Ir H. Roest, voorheen ingenieursgeoloog bij de Technische Universiteit Delft schreef hierover 

een brief aan de Kamercommissie voor milieu, van de Tweede Kamer. Volgens Roest lijkt het er op 

dat het afval voor eeuwig op de Maasvlakte blijft liggen, dichtbij grondwater en zeer groot en diep 

oppervlaktewater, de Noordzee en het Voornse Meer. We hebben hier een deponie op een 

schiereiland, omgeven door water schrijft Roest. Roest wees de Kamer op het lange termijn risico van 

overstroming. Hij vreest dat de betonnen constructie op de lange duur niet bestand zal zijn tegen de 

werking van verzilt grondwater en ook niet tegen de agressieve werking van lekwater uit het chemisch 

afval. "Heeft 'eeuwige berging' van toxisch afval op een kustlocatie dicht bij het grondwater niet het 

risico dat bij een eventuele verwaarlozing van de deponie uiteindelijk een uitgesteld berging in zee het 

gevolg kan zijn", aldus de brief. Roest riep de Kamer op de lange termijn risico's van de deponie 

opnieuw af te wegen. maar kreeg daarop nooit antwoord. Hij vroeg zich in zijn brief ook af hoe lang de 

drainagebuizen onder het afval in de betonbak intact zullen blijven. Dat zijn zorgen niet onterecht 

waren bleek in februari 1999, toen op basis van metingen het vermoeden ontstond dat de bodem van 

de C2-deponie was gescheurd. Bij inspectie bleek dat drainagebuizen gedeeltelijk waren ingedrukt. 

Nu deze door Robert Kahlman vijf jaar lang gedane illegale proeven bij Hoogovens (Corus) geslaagd 

waren, heeft beheerder afvalverwerking Rijnmond (AVR).aan de firma Van Eck opdracht gegeven om 

zoń dertigduizend ton van betreffend levensgevaarlijk afval met de shovel te laten verwijderen 

65

zonder de wettelijk voorgeschreven beschermingsmiddelen. Dit alles mocht namelijk voor de 

omgeving niet opvallen. Zo werd ook Rob van Rijn met een shovel in die bak getuurd. 

Bij het verwijderen zag hij alle kleuren van de regenboog. Na een paar weken bleek hij ernstig ziek te 

zijn, waaruit levenslange arbeidsongeschiktheid volgde. De Sociale Databank Nederland beschikt 

over al het benodigde feitelijke bewijsmateriaal. Ook Rob van Rijn en zijn vrouw Astrid laten ze, na 

jarenlang procederen, zitten met een schadevergoeding van slechts € 50.000,- euro. Dit is de 

waarheid. Wat nog erger is maar wat door onze landelijke overheid in alle toonaarde wordt verzwegen 

is dat in opdracht van afvalverwerking Rijnmond (AVR).betreffend C2 materiaal werd verdund tot C3 

materiaal en in een tweetal draaitrommelsovens die door AVR Chemie B.V. tot 2002 werden 

geëxploiteerd daarvan pellets (hydrothermaal geharde korrels) zijn gemaakt die daarna zijn gedumpt 

in betonnen stenen (green bricks genaamd) en zijn gebruikt in de Nederlandse woningbouw. Ook 

degenen die met die draaitrommelmolens hebben moeten werken zijn ziek geworden: ook dat wordt 

doodgezwegen. In 2002 was deze klus geklaard en heeft daarna de ontmanteling van deze 

draaitrommelmolens op kosten van de overheid plaatsgevonden. 

1999- 2004 

Met dezelfde apparatuur als dat R. Kahlman in het diepste geheim in de kelder van Hoogovens 

(Corus) te IJmuiden zonder de vereiste milieuvergunningen proeven heeft moeten doen met 

levensgevaarlijk afval (afkomstig vanuit de gehele wereld) heeft IBR-Consult B.V. te Haelen in 

Limburg die proeven voortgezet. Dit alles ook weer zonder een vereiste milieuvergunning in strijd met 

de Arbowet met grote bedragen aan overheidssubsidie, verkregen via SenterNovem. Deze proeven 

werden gedaan op het moment in de kolengestookte elektriciteitscentrale “Willem-Alexander” van 

Nuon te Buggenum proeven werden gedaan met het bijstoken van levensgevaarlijk afval afkomstig 

van Essent zonder een daarvoor vereiste milieuvergunning. Het is hierbij goed te weten dat dezelfde 

mr. F.J.M. Houben lid van meerdere advies- en toezichtsorganen was, zoals de Raad van 

Commissarissen van de PNEM (en later Essent). Slachtoffer R . Kahlman had dit ontdekt en heeft dit 

aan het licht gebracht. Pal daarop kreeg hij vanuit de advocaat van INR-Consult B.V. een proces aan 

zijn broek. Met de hulp van zijn eigen advocaat H.E.C.A Vlasman te Laren (die in korte tijd tweemaal 

van advocatenkantoor is veranderd) werd tegen R. Kahlman een Kort Geding gestart bij de rechtbank 

in Alkmaar. Daarbij werd door de advocaat van IBR-Consult B.V. in nauwe afstemming met H.E.C.A. 

Vlasman (de advocaat van R. Kahlman) een valselijk opgemaakt dossier overlegd aan de 

voorzieningenrechter van de rechtbank Alkmaar, waarop betrokken voorzieningenrechter de heer 

R. Kahlman heeft laten verliezen, waarop hij ook nog is veroordeeld. De € 200.000,- die Corus aan 

R. Kahlman had toegezegd heeft de heer Kahlman nooit gekregen en zijn naar verwachting dan ook 

in de zakken van zijn advocaat H.E.C.A. Vlasman verdwenen. De heer Vlasman had het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. ingehuurd en gemachtigd als deskundig bureau om hem bij te staan in de zaak 

R. Kahlman. De heer Vlasman was daarvoor nog zoń € 50.000,- verschuldigd aan het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V., waarvan ik de directeur ben. Tezamen met de advocaat van IBR-Consult B.V. 

heeft hij weten te bewerkstelligen dat stukken van mij (A.M.L. van Rooij) en zijn Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. (die niets met het kort geding van Kahlman te maken hadden) werden toegevoegd aan 

betreffend dossier in het kort geding tegen R. Kahlman. Daarop is voor A.M.L. van Rooij en zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. in de zaak R. Kahlman onherroepelijke jurisprudentie ontstaan over 

A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V., waartegen door A.M.L. van Rooij en/of zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. geen hoger beroep mogelijk was, omdat zij daarin formeel geen partij 

waren. Dit heeft tot gevolg gehad dat advocaat H.E.C.A. Vlasman die € 50.000,- nooit aan het 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. heeft betaald en zowel A.M.L. van Rooij als wel zijn Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. pal daarna te maken kregen met een kort geding vanuit de advocaat van 

IBR- Consult B.V. die zich daarbij baseerde op onherroepelijke jurisprudentie, verkregen via een zaak 

tegen R. Kahlman. Dit kort geding werd door Vice-President mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden 

(voormalig CDA-raadslid in de gemeente Houten) in behandeling genomen. Door haar werd een 

valselijk opgemaakt dossier samengesteld, waarvan aan A.M.L. van Rooij en aan het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. werd geweigerd een kopie te verstrekken. Dit door haar valselijk opgemaakte 

dossier werd overgedragen aan een andere rechter te weten: Vice-President J.W.H. Rullmann (een 

vrijmetselaar) die vervolgens op 6 juni 2006 (nr. 140423/KG ZA 06-205) vonnis wees. Aan dat vonnis 

kon geen enkel mens op de gehele wereld voldoen en was zodanig dat A.M.L. van Rooij en zijn 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. daarop binnen een maand al zijn eigendommen zou kwijtraken. Kort 

na dit vonnis was is mij gebleken dat A.M.L. van Rooij en het Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

daarvoor nooit griffierecht hadden betaald, waarmee het Vonnis niet rechtsgeldig was en nooit tot 

uitvoering kon worden overgegaan. U zult het niet geloven maar tot twee jaar nadat betreffend vonnis 

was uitgesproken heeft A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. wel vijfmaal een 

66

aangetekend schrijven van de griffier van de rechtbank `s-Hertogenbosch gehad met de sommatie 

(onder bedreiging van het doen van strafaangifte) dat in die zaak alsnog griffierecht zal moeten 

worden betaald. Ik heb dat nooit betaald, hetgeen achteraf mijn redding blijkt te zijn geweest. 

Voormalig CDA-raadslid van Houten mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden, vanuit haar functie als Vice- 

President van de rechtbank `s-Hertogenbosch, moet gedacht hebben: deze truc moet mij bij het door 

de advocaten mr. H.F.C. Kuijpers en mr. D.A. Harff in juni 2008 gestarte kort geding tegen de Sociale 

Databank Nederland via G. Kucharek als dekmantel nog wel een keer lukken. Wij doen in deze zaak 

niet alleen klokkenluider A.M.L. van Rooij vermengen maar ook alle andere klokkenluiders, waaronder 

Karel de Wert, Gerard Beukeveld, etc, etc, zodat op grond van dit geschil tegen de Sociale Databank 

Nederland (R.M. Brockhus, W.A. Sweers, W.A. Wolbrink, B. Vroomen) tegen alle klokkenluiders 

onherroepelijke jurisprudentie kan ontstaan, waartegen door hen geen hoger beroep kan worden 

aangetekend omdat zij geen partij waren. Daarna zouden bij een kort geding tegen al die 

klokkenluiders al hun geld en eigendommen kunnen worden afgenomen. Tijdens de behandeling ter 

zitting werden al deze klokkenluiders door advocaat mr. D.A. Harff afgeschilderd als terroristen 

afkomstig vanuit een links activisme. Mijns inziens om hiermee ook weer een link te kunnen leggen 

met Volkert van der Graaf, die via de media als moordenaar op Pim Fortuyn werd beschouwd. Tijdens 

de behandeling ter zitting liet advocaat mr. D.A. Harff ook ontvallen dat hij hierover contact had met 

voormalige premiers (minister van Staat) van Nederland. Mijns inziens moeten dat dan de voormalige 

premiers drs. R. F. M. Lubbers (CDA) en W. Kok (PvdA) zijn geweest. Gelukkig was ik persoonlijk op 

die zitting aanwezig waar dezelfde Vice-President mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden de zaak 

behandelde. Om te voorkomen dat alle ingebrachte klokkenluiders hetzelfde lot zouden ondergaan als 

mij eerder was overkomen met de uitspraak van Vice-President J.W.H. Rullmann (een vrijmetselaar), 

maar dan met voorafgaande betaling van griffierecht, hebben A.M.L. van Rooij en zijn Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. voorafgaande aan de uitspraak in kort geding door Vice-President mr. B.C.W. 

Geurtsen-van Eeden tegen de Sociale Databank Nederland hiervan bij brief van 29 juni 2008 

(ingeleverd op 4 juli 2008) strafaangifte gedaan bij mr. H.N. Brouwer, voorzitter van het college van 

Procureur-Generaal. Betreffende strafaangifte met toelichting kunt u lezen op het Echte Nieuws van 

6 juli 2006 (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-07-06.php). Ik verzoek u kennis te 

nemen van de inhoud, die inhoud hier als herhaald en ingelast te beschouwen en aan u gericht. 

Ik vind het onverstelbaar dat mr. H.N. Brouwer, als verantwoordelijk voorzitter van het college van 

Procureur-Generaal, deze strafaangifte tot op de dag van vandaag (bijna twee jaar later) nog steeds 

niet heeft doorgestuurd aan de hoofdofficier van justitie van het Landelijk Parket om hiernaar 

strafrechtelijk onderzoek te laten verrichten. Dit des te meer ik hem vanaf 1977-1988 als Philips 

collega heb meegemaakt, waar hij als bedrijfsjurist zeer betrouwbaar overkwam en als zodanig ook 

een goede naam heeft gekregen, waardoor hij op deze hoge post terecht is kunnen komen. 

Als asielzoeker in België verzoek ik u dan ook om een kopie van dit verzoek aan mr. H.N. Brouwer, 

voorzitter van het college van Procureur-Generaal, in Nederland te versturen met de vraag waarneer 

hij mijn aangifte van 29 juni 2008 (lees: http://www.hetechtenieuws.org/2008-07-06.php) voor 

onderzoek voorlegt aan de hoofdofficier van justitie van het Landelijk Parket. Uw antwoord daarop 

zie ik, gezien de ernst van dit alles, zo spoedig mogelijk tegemoet op het adres `t Achterom 9a, 5491 

XD, te Sint-Oedenrode in Nederland, waar mijn vrouw woont. 



asiel in België” staat beschreven heeft Minister-President W. Kok bij brief d.d. 24 februari 2000 (nr. 

00M379324) letterlijk het volgende gereageerd aan het Ecologisch Kennis Centrum B.V. en aan 

A.M.L. van Rooij: “Geachte heer van Rooij; U zond naar mijn privé-adres een fax van 71 pagina´s. Ik 

verzoek u met klem dat niet meer te doen. De fax op mijn huisadres is echt bedoeld voor urgente 

zaken van groot belang. Uw faxen behoren daar niet toe. Inhoudelijk reageer ik niet meer op uw 

berichten. Reeds eerder heeft mijn ambtsvoorganger u geschreven dat dezerzijds niet meer zal 

worden gereageerd op uw post. Dat herhaal ik, en ik voeg daar dus nu ook het dringende verzoek aan 

toe om niet meer te faxen.” Hiermee heeft Minister-President W. Kok (PvdA) in navolging van zijn 

ambtsvoorganger drs. R.F.M. Lubbers op 24 februari 2000 niet alleen mijn grondrechten als 

Nederlands burger afgenomen maar ook de grondrechten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

waarvan A.M.L. van Rooij directeur is afgenomen (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php). 

67

26 april 2002 

Op 26 april 2002 heeft de ministerraad het Landelijk Afvalbeheersplan 2002-2012 (hierna LAP) 

vastgesteld. Om dit LAP te handhaven is het team “Bestuurlijk Landelijk Overleg Milieuwethandhaving 

(BLOM)” opgericht dat bestaat uit: a) de minister van Volkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en 

Milieubeheer (voorz.); b) de Minister van Justitie; c) de minister van Verkeer en Waterstaat; d) de 

minister van Landbouw Natuurbeheer en Voedselkwaliteit; e) twee met handhavingstaken belaste 

gedeputeerden namens het Interprovinciaal Overleg; f). twee bestuurders namens de Vereniging van 

Nederlandse Gemeenten; g) een lid van het bestuur van de Unie van Waterschappen; h) de 

portefeuillehouder milieu van het College van procureurs-generaal; I) de Inspecteur-Generaal VROM. 

Op 21 mei 2006 bestond het BLOM uit de volgende leden: 

- Mevr. S.M. Dekker, minister van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer 

- Dhr. drs. P.L.B.A. van Geel, staatssecretaris van Volkshuisvestiging, Ruimtelijke Ordening 

en Milieubeheer 

- Dhr. mr. J.P.H. Donner, minister van Justitie 

- Dhr. dr. C.P. Veerman, minister van Landbouw, Natuur en Voedselveiligheid 

- Mevr. Drs. M.H. Schultz van Haegen-Maas Geesteranus, staatssecretaris van verkeer en 

waterstaat 

- Dhr. mr. G.J.R. Wolters, namens de VROM-Inspectie 

- Dhr. drs. P.H. Schoute, namens de Unie van Waterschappen 

- Dhr. B. Koelewijn, burgemeester Rijssen-Holten, namens de Vereniging van Nederlandse 

Gemeenten 

- Dhr. C.H.J. Lamers, burgemeester van Houten, namens de Vereniging van Nederlandse 

Gemeenten 

- Dhr. mr. H.A.E. Uniken Venema, namens het Openbaar Ministerie, College van 

Procureurs-generaal 

- Dhr. A. Moens, gedeputeerde provincie Noord-Holland, namens het Interprovinciaal 

overleg 

- Mevr. Drs. J.M.P. Moons, gedeputeerde provincie Noord Brabant, namens het 

Interprovinciaal Overleg 

Geïmpregneerd hout bevat in de afvalfase zo`n 2600 mg/kg arseen (arzeenzuur) en zo`n 

4800 mg/kg chroom VI (chroomtrioxide) en moet op grond van de Europese Afvalstoffenlijst (EURAL) 

als gevaarlijk Afval worden verwijderd en verwerkt, hetgeen in Nederland in de gemeentelijke 

bouwverordeningen staat voorgeschreven. Dit betekent dat bij het verlenen van bouwvergunningen en 

sloopvergunningen door alle burgemeesters en wethouders van alle Nederlandse gemeenten 

voorschriften moeten zijn opgenomen, waarbij het geïmpregneerde sloophout en afvalhout aan de 

bron (dus op de sloopplaats of bouwplaats) wordt gescheiden en gescheiden wordt gehouden. 

Betreffend geïmpregneerd afvalhout moet vervolgens overeenkomstig de EURAL door een erkende 

afvalverwerker (tegen zeer hoge kosten) als gevaarlijk afval worden verwijderd en verwerkt op een 

zodanige wijze dat betreffende grote hoeveelheden (tientallen miljoenen kilogrammen) volledig in 

water oplosbare arseen (arseenzuur) en chroom VI (chroomtrioxide) niet in de compartimenten water, 

bodem en lucht terecht kunnen komen. Ondanks deze voorkennis en wetenschap heeft de 

Nederlandse ministerraad op 26 april 2002 het LAP vastgesteld waarin is beslist dat: 1) alle colleges 

van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten hun eigen bouwverordening moeten 

overtreden; 2) alle colleges van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten en alle 

gedeputeerde staten der Nederlandse provincies de Europese EURAL moeten overtreden; 3) alle 

colleges van burgemeester en wethouders der Nederlandse gemeenten en alle gedeputeerde staten 

der Nederlandse provincies de door mij gewonnen onherroepelijke uitspraak no's F03.98.0171, 

F03.98.0179, F03.98.0180, F03.98.0181, F03.98.0182, F03.98.0183 en F03.98.0184 van 19 augustus 

1998 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State moeten overtreden en betreffend 

gevaarlijk afval moeten verdunnen om het vervolgens met miljarden euro`s aan Europese subsidie bij 

te stoken in de Nederlandse kolengestookte groene stroomcentrales, waarmee de tientallen miljoenen 

kilogrammen arseen (arseenzuur) en chroom VI (chroomtrioxide) via de lucht, dan wel via het vliegas 

en of bodemas via tijdelijk nieuwe producten als cement, asfalt, milieubeton, green bricks op een 

ongecontroleerde wijze in ons leefmilieu worden verspreid; 4) alle dagelijkse besturen van de 

Nederlandse waterschappen en verantwoordelijk minister van Verkeer en Waterstaat het door 

mij op 29 september 1999 gewonnen arrest in de zaak C-231/97 bij het Hof van Justitie van de 

Europese Gemeenschappen moeten overtreden en via de lucht tientallen miljoenen kilogrammen 

arseen (arseenzuur), chroom VI, kwik en andere levensgevaarlijke zware metalen moeten lozen in het 

oppervlaktewater zonder een daarvoor vereiste Wvo-vergunning en zonder daarvoor zuiveringsheffing 

68

te betalen; 5) dat de Nederlandse politie en justitie tegen bovengoemde zware wetsovertredingen niet 

strafrechtelijk mogen optreden maar juist het tegenovergestelde moeten doen en juist strafrechtelijk 

moeten optreden tegen degenen die niet meewerken aan het plegen van bovengenoemde zware 

misdrijven, die vanuit Nederland binnen twee generaties nagenoeg de gehele wereld vergiftigen met 

ondermeer honderden miljoenen kilogrammen volledig in water oplosbaar arseen (arseenzuur) en 

chroom VI (chroomtrioxide). Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat de door voormalige premier 

De Quay genoemde “Houben-clan” als gevolg van zijn grote vriendschap met het koninklijk huis de 

gehele Nederlandse regering, alle provinciale besturen, gemeentelijke besturen en andere lokale 

besturen, als wel het gehele justitiële en politie apparaat volledig in haar macht heeft en Europa (maar 

ook de wereld) enkel en alleen nog gered kan worden uit deze algehele vergiftigingscyclus vanuit een 

land buiten Nederland, dan wel vanuit de Europese Unie. Lidstaat Nederland heeft daarmee in zeer 

ernstige mate het EG-Verdrag overtreden. Juist om die reden heb ik vanuit het Ecologisch Kennis 

Centrum B.V. namens de Sociale Databank Nederland, Stichting Behoud Leefmilieu Buggenum en 

een 10-tal directe belanghebbenden op 29 mei 2006 hierover een klacht ingediend bij de Commissie 

van de Europese Gemeenschappen t.a.v. de Secretaris Generaal. De inhoud van deze klacht kunt u 

lezen bij de Sociale Databank Nederland op internet (lees op: http://www.sdnl.nl/ekc-europesecommissie.htm). 

Ik verzoek u kennis te nemen van de inhoud, die inhoud hier als herhaald en ingelast 

te beschouwen en tevens aan u gericht. Bij brief van 11 juli 2007 (Brussel, 11.07.2006”D/55767) 

bericht Griffie Overheidssteun Martien Ben Kaida aan het Ecologisch Kennis Centrum B.V. letterlijk 

het volgende: “Betreft: CP150/06 – Treatment of impregnated waste wood, Geachte mevrouw, 

Geachte heer, Hierbij bevestigt het Directoraat-generaal voor Concurrentie u de goede ontvangst van 

uw brief van 29.05.2006, ref. SBN/SBL/290506/KL. Het Directoraat-generaal voor Concurrentie zal 

niet nalaten de nodige onderzoekingen te verrichten om de door u verstrekte inlichtingen na te 

trekken. Zij zal u zo spoedig mogelijk in kennis stellen van het resultaat van dit onderzoek. Met de 

Meeste hoogachting, Martine Ben Kaida, Griffie Overheidssteun. COMP/A/35553- 11.07.2006-g4-ac.” 

Na dit bericht te hebben ontvangen met de toezegging dat hiernaar onder leiding van het Dictoraatgeneraal 

van de Europese gemeenschappen snel inhoudelijk onderzoek zou worden uitgevoerd kan 

ik u berichten dat het Ecologisch Kennis Centrum B.V., na maar liefst vier jaar, de beloofde resultaten 

van dat onderzoek nog steeds niet heeft ontvangen. Hiermee is feitelijk komen vast te staan dat de 

Koninklijke Nederlandse “Houben-clan” zich ook volledig heeft weten te infiltreren binnen de 

Commissie van de Europese Gemeenschappen, hetgeen zeer ernstig te noemen is. Gelukkig is de 

Nederlandse premier J.P. Balkenende (CDA) niet de nieuwe president van Europa geworden want 

dan waren de (chemische) rampen voor de gehele Europese bevolking en vanuit Europa voor de 

gehele wereldbevolking niet te overzien geweest. Het doet mij als asielzoeker in België dan ook een 

genoegen dat de Belg Herman Van Rompuy als eerste president van de Europese Unie is verkozen. 

Ik wil u om die reden vragen om, gezien de ernst van dit alles, onverwijld een kopie van deze 

asielaanvraag aan hem te laten toekomen en mijn vrouw Annelies dat per direct op haar adres `t 

Achterom 9a, 5491 XD, te Sint-Oedenrode in Nederland schriftelijk te bevestigen. 

2 mei 2002 

Op 2 mei 2002 laat ik aan Pim Fortuyn per fax letterlijk de volgende aangetekende brief toekomen: 

“Geachte heer Fortuyn, Zeer geschokt ben ik over de wijze waarop Wim Kok, Frits Bolkestein, de 

PvdA, etc, u persoonlijk beschuldigen. U spreekt namelijk de waarheid. Wim Kok (Pv/dA), Jan Pronk 

(Pv/dA), A. Kosto (Pv/dA), Tjeenk Willink (Pv/dA), etc. hebben met de hulp van dit paarse kabinet de 

gehele politiek, de gehele rechterlijke macht en het gehele O.M. corrupt gemaakt en ons gehele land 

vergiftigd met uiterst giftige kankerverwekkende stoffen. Dit alles met misbruik van grote bedragen aan 

gemeenschapsgeld (subsidie) onder de dekmantels als ecologisch, milieuvriendelijk, biomassa, 

groene stroom, duurzaam, CO2-reductie, KOMO-keur, milieubeton, secundaire brandstof, hergebruik, 

Rio de Janeiro protocol en Kyoto-protocol. Dit alles heeft zich in gang gezet vanuit kabinet Lubbers III, 

waarin Wim Kok minister van Financiën was, en Jan Pronk minister van Ontwikkelingssamenwerking. 

Het zijn juist zij, de Pv/dA, maar ook de gesettelde CDA in Brabant en Limburg, die een groot gevaar 

vormen voor onze maatschappij en het leefbaar houden van ons land. De volgende bijgevoegde 

stukken maken dat volstrekt duidelijk: I. mijn brief van 22 april 2002, kenmerk VROM/22042/vz, aan de 

minister van VROM, J.P. Pronk (Pv/dA); II. mijn wrakingsverzoek d.d. 28 januari 2002, kenmerk: 

Bes/28012/wra, van A. Kosto aan de Raad van State (Pv/dA); III. mijn brief d.d. 13 april 2001, 

kenmerk: TEK/13041/vz, aan de Voorzitter van de Tweede Kamer mw. J. van Nieuwenhoven, en haar 

antwoord daarop (Pv/dA); IV. mijn klacht d.d. 24 februari 2002 aan de Nationale Ombudsman over 

Wim Kok (Pv/dA) en de reactie daarop van die Nationale Ombudsman; V. mijn brief/persbericht d.d. 2 

mei 2002 aan milieuwethouder E.H.G.J.M. Huijbregts van Sint- Oedenrode (Oorzaak Pv/dA en CDA); 

VI. mijn aangifte van 10 april 2002 van het plegen van valsheid in geschrift van de staatsraden R. 

69

Cleton, dr. J.C.K.W. Bartel, mr. R.J. Hoekstra en mr. P. van Dijk, incl. krantenartikelen. (Oorzaak 

Tjeenk Willink Pv/dA en voorheen Scholten CDA). Ik wil u vragen deze stukken met bijlagen goed te 

bekijken. Hierbij geef ik u toestemming om alle stukken te gebruiken in uw strijd tegen de huidige 

criminele gesettelde politieke macht, polderdictatuur genaamd. Op mijn kennis en ervaring hierover 

kunt u rekenen, in geval u dat wenselijk acht. Gaarne ontvang ik uw reactie, Met vriendelijke groeten, 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. voor deze, Ing. A.M.L. van Rooij, directeur.” Vier dagen later op 

6 mei 2002 wordt Pim Fortuyn vermoord. De aangetekende brief met 2 kilogram aan feitelijk 

bewijsmateriaal wordt 20 dagen later, nadat Pim Fortuyn is begraven, afgegeven op het adres van 

Pim Fortuyn. (voor feitelijke onderbouw lees: http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm) 

6 mei 2002. 

Pim Fortuyn wordt vermoord. In een officieel rapport staat geschreven dat er twee soorten minutie is 

gebruikt, te weten: 9 mm en 5.6 mm. Uit het pistool waar Volkert van der Graaf mee heeft geschoten 

kunnen geen twee verschillende soorten kogels zijn gekomen. Dat betekent dat er een tweede 

schutter geweest moet zijn (voor feitelijke onderbouw lees: 

http://www.deepjournal.com/p/2/a/nl/628.html). Het nieuwe boek hierover van Ine Veen is in de 

afrondingsfase. Daarin zullen de echte opdrachtgevers tot de moord op Pim Fortuyn worden 

ontmanteld. 

11 mei 2002 

Pim Fortuyn wordt begraven 

22 mei 2002 

De door mij bij aangetekende brief op 2 mei 2002 verzonden bewijsstukken werden 20 dagen later op 

22 mei afgeleverd op het adres van Pim Fortuyn. 

25 mei 2002 

Op 25 mei 2002 schrijft Jan van Egmond, journalist bij het Eindhovens dagblad, zonder hoor- en 

wederhoor te hebben toegepast, over mij letterlijk het volgende artikel in het Eindhovens Dagblad: 

“Vertrouwelijke gegevens Rooi in openbaarheid SINT-OEDENRODE - De aanmeldingslijst voor de 

opkoopregeling van agrarische bedrijven is een vertrouwelijk stuk. Het gaat immers over financiële en 

ook vaak emotionele zaken van privépersonen. Bij een ingezonden brief van het Ecologisch 

Kenniscentrum, het bureau van milieuactivist Ad van Rooi uit Sint-Oedenrode, zat die lijst als bijlage. 

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Het college van B en W van Rooi werd donderdag behoorlijk in 

verlegenheid gebracht door deze vraag van het nieuwe CDA-raadslid H. van den Berk. De lijst had 

vertrouwelijk ter inzage gelegen in de leeskamer van het gemeentehuis, waartoe alleen 

gemeenteraadsleden en bevoegde ambtenaren toegang hebben. Wethouder C. van Rossum kon het 

achterste van zijn tong niet laten zien. "De verleiding is natuurlijk groot om te gaan gissen, maar het 

enige antwoord dat ik kan geven is: we weten het niet." Het is hierbij goed te weten dat ik helemaal 

geen vertrouwelijke gegevens in de openbaarheid heb gebracht. Het betroffen openbare stukken 

waarvoor ik heb betaald en die ik niet aan de media had verstrekt. Hiermee is vast komen te staan dat 

CDA-raadslid H. van den Berk en het Eindhovens Dagblad beiden groot belang hadden dat ik (A.M.L. 

van Rooij) en zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. direct na de moord op Pim Fortuyn in het 

Eindhovens Dagblad werden afgeschilderd als milieuactivist, vanwaar praktijken plaatsvinden gelijk 

aan die van Volkert van der Graaf (voor feitelijke onderbouw lees: http://www.sdnl.nl/fortuyn1.htm). 

Dat het CDA van CDA-raadslid H. van den Berg (CDA) daar groot belang bij had kunt hierboven lezen 

(voor feitelijke onderbouw lees ook: http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php en 

http://www.hetechtenieuws.org/2009-11-07.php). Dat het Eindhovens Dagblad daar groot belang bij 

had kunt u eveneens hierboven lezen (voor feitelijke onderbouw lees ook: 

http://www.hetechtenieuws.org/2007-10-11.php). Als waardering daarvoor volgde raadslid H. van den 

Berk (CDA) wethouder C. van Rossum (CDA) op om onder burgemeester P.M. Maas (CDA) te dienen 

als wethouder en 1 e loco-burgemeester die ook milieu en ruimtelijke ordening in haar portefeuille 

heeft. 

2003- 2004 

In het vergaderjaar 2002-2004 (kamerstuk 2003-2004, 29200 XI, nr. 131, TK) heeft de Tweede Kamer 

inzake AVR-Chemie als volgt besloten. Alle niet kernactiviteiten zijn afgestoten en de exploitatie van 

de DTO’s en de C2-deponie is ondergebracht bij een andere vennootschap binnen de AVR-groep, 

AVR-Nutsbedrijf Gevaarlijk Afval B.V. (“AVR-Nuts”). Met AVR-Nuts is per 2002 door de Staat een 

vijfjarige concessieovereenkomst gesloten waarin de onderneming zich verplicht om al het in 

70

Nederland aangeboden gevaarlijk afval tegen redelijke en non-discriminatoire tarieven te verwerken. 

AVR-Chemie is nog slechts juridisch eigenaar van de betreffende installaties die het middels een 

huurovereenkomst voor de duur van de concessieperiode aan AVR-Nuts ter beschikking heeft gesteld 

ter uitvoering van de concessieovereenkomst. De Staat loopt derhalve als aandeelhouder/vennoot 

geen exploitatierisico’s meer. Zeer recent is echter besloten om de concessieovereenkomst voor wat 

betreft het DTO-deel voortijdig te beëindigen (per 1-1-2005). Dit onder meer vanwege de steeds 

verder oplopende verliezen door teruglopend aanbod en het ontbreken van uitzicht op verbetering. Uw 

Kamer is hierover door de Staatssecretaris van VROM per brief van 23 augustus geïnformeerd. Over 

de toekomst van de C2-deponie zijn momenteel nog gesprekken met AVR gaande. Dezelfde 

problematiek van teruglopend aanbod en verliesgevende situatie doet zich hier voor. In het 

Meerjarenplan gevaarlijke afvalstoffen II is bepaald dat Nederland voor wat betreft de verwijdering van 

gevaarlijke afvalstoffen streeft naar nationale zelfvoorziening en daarbij een sturende rol voor de 

overheid ziet weggelegd. Op basis van artikel 10.3 van de Wet milieubeheer (Stb. 2001, 346) is in de 

Ministerraad van 26 april 2002 het Landelijk Afvalbeheersplan 2002-2012 (hierna LAP) inzake het 

beheer van afvalstoffen vastgesteld. Het LAP heeft onder meer tot doel de continuïteit van de opslag 

en verwerking van gevaarlijke afvalstoffen middels de deponie van C-2 afval en verwerking van 

gevaarlijk afval in draaitrommelovens als dienst van algemeen belang te waarborgen en de capaciteit 

van deze voorzieningen af te stemmen op het aanbod. Bovengenoemd publiek belang van het 

waarborgen van een voorziening in Nederland voor opslag en verwerking van gevaarlijke afvalstoffen 

waren gewaarborgd door de oncessieovereenkomst tussen de Staat en AVR-Nuts. AVR-Chemie 

vervulde als uitsluitend nog juridisch eigenaar van de betreffende installaties operationeel geen rol 

meer bij het waarborgen van dit publieke belang. Het belang van de Staat in AVR-Chemie had 

derhalve al geen aanvullende functie meer bij de waarborging van de publieke belangen. Zoals 

hierboven vermeld heeft de Staatssecretaris van VROM recentelijk aangegeven het uitgangspunt dat 

Nederland zelf moet beschikken over voldoende faciliteiten voor het verbranden van gevaarlijke 

afvalstoffen los te laten. Dit onder meer op basis van het feit dat in de ons omringende landen 

(ruimschoots) vergelijkbare faciliteiten beschikbaar zijn. De noodzaak om in eigen land een 

voorziening in stand te houden waarvoor onvoldoende bedrijfseconomische basis bestaat is hiermee 

komen te vervallen. Wat betreft het in stand houden van de C2-deponie is dit, voor de periode dat 

hiervoor nog behoefte bestaat, voldoende gewaarborgd in de concessieovereenkomst. 

De participatie van de Staat in AVR-Chemie vervult bij het waarborgen van een dergelijke voorziening 

zoals gezegd geen aanvullende rol meer. 

2003-2010 

Hoe ver Frank Houben (CDA) als kamerheer van koningin Beatrix en als persoonlijke getuige van het 

huwelijk van koonprins Willem-Alexander met Maxima daarmee mag gaan zonder dat koningin Beatrix 

opstaat en zegt: “nu niet verder!” maken de volgende bewijzen glashelder: ten tijde dat Frank Houben 

nog commissaris van de koningin van Noord-Brabant was heeft hij zelf geregeld dat de onnodige 

massale vergiftiging van de Nederlandse bevolking en vanuit Nederland de wereldbevolking met 

ondermeer honderdduizenden kilogrammen volledig in water oplosbaar arseenzuur en chroomtrioxide 

( chroom VI) via dekmantelbedrijven (als mijn buurman Gebr. van Aarle) “duurzaamheid” wordt 

genoemd, waarvoor hij stichting Telos in het leven heeft geroepen die in 2003 aan hem de eerste 

“Frank Houben duurzaamheidsprijs” heeft uitgereikt, die vervolgens om de twee jaar aan personen 

worden uitgereikt die veel voor het milieu en de natuur hebben gedaan. In 2005 heeft hij deze Frank 

Houben duurzaamheidsprijs uitgereikt aan Ger van den Oetenlaar (wethouder in Boxtel), in 2007 aan 

Rob de Vrind en in 2009 aan Ron Lodewijk (journalist Brabants Dagblad). Op deze wijze haalt hij 

kritische mensen van weleer in zijn kamp om onder de dekmantel van “duurzaamheid” letterlijk alles te 

vergiftigen met onder meer de volledig in water oplosbare meest kwalijke kankerverwekkende stoffen 

als arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). 


Op 21 februari 2003 heb ik over dit enorme Milieuschandaal al het volgende artikel geschreven in 

Kleinje Muurkrant en niemand reageert daarop. Zover is het mis in Nederland. 

Door Ad van Rooij Eco-terrorisme door de overheid: Eco-terrorisme is een verschijnsel waarbij 

milieuvriendelijke en duurzame woorden worden gebruikt om de wet te kunnen overtreden en 

daarmee letterlijk alles te vergiftigen omwille van de winst voor enkelen. Met het afgeven van ecocertificaten, 

duurzaamheidscertificaten wordt deze algehele vergiftiging zwaar gesubsidieerd. Met het 

afsluiten van convenanten, zoals bij de houtimpregneerbranche en de elektriciteitsmaatschappijen, 

wordt voor deze gesubsidieerde vergiftiging nationaal een maatschappelijk breed draagvlak 

gecreëerd. Met het ondertekenen van internationale protocollen, zoals het Rio de Janeiro-protocol en 

71

het Kyoto-protocol wordt deze gesubsidieerde vergiftiging wereldwijd maatschappelijk opgedrongen. 

Overige wettelijke hindernissen worden met het inbouwen van tekortkomingen in wetgeving, zoals in 

de Bestrijdingsmiddelenwet en in de Circulaire voor houtimpregneerbedrijven gladjes weggewerkt. 

Strafrechtelijk optreden hiertegen heeft de Hoge Raad der Nederlanden met haar Pikmeerjurisprudentie 

geblokkeerd. Daarmee is Nederland het centrum geworden van waaruit straffeloos en 

wereldwijd eco-terrorisme kan worden bedreven. Voormalig CDA-burgemeester van Luyksgestel mr. 

F.J.M. Houben is mijns inziens een van de grondleggers voor dit wereldwijde eco-terrorisme. Het is 

allemaal begonnen op 31 oktober 1973. Houthandelaar C. Tissen mocht van burgemeester Houben in 

het buitengebied van Luyksgestel een houtconserveringsinrichting bouwen onder de strikte 

voorwaarden dat uitsluitend wolmanzouten gebruikt mochten worden. Om te voorkomen dat geen 

ander houtverduurzamingsmiddel werd gebruikt moest houthandelaar Tissen van burgemeester 

Houben een verklaring tekenen dat hij 1000 gulden aan de gemeente Luyksgestel zou moeten betalen 

voor elke dag dat hij een ander conserveringsmiddel gebruikt. Deze door burgemeester Houben 

ondertekende verklaring kunt u vinden bij de Sociale Databank Nederland (www.sdnl.nl/ekcgs68.htm). 

Het moet bij voormalig CDA-burgemeester Houben toen bekend geweest zijn dat de 

reikwijdte van de sinds 1962 van kracht geworden Bestrijdingsmiddelenwet een (bewuste) ernstige 

tekortkoming kent, hetgeen inhoudt dat bij de besluitvorming van de toelating van een 

bestrijdingsmiddel geen rekening gehouden mag worden met de milieu- en gezondheidsschade van 

het betreffende bestrijdingsmiddel in de afvalfase. Het afgewerkte product komt dan met gif en al op 

de vuilstort, via verbrandingsovens of op een andere wijze verspreid in het milieu terecht. Zo heeft het 

kunnen gebeuren dat de metaalindustrie en ertssmelterijen (Billiton/Budelco/Shell) jaarlijks duizenden 

tonnen hoogproblematisch gevaarlijk afval, met daarin zeer hoge concentraties arseenzuur en 

chroomtrioxide (chroom VI), kon en kan omzetten tot het bestrijdingsmiddel 

(houtverduurzamingsmiddel) wolmanzout. Dit ondanks het feit dat deze stoffen vanwege hun 

milieugevaarlijke eigenschappen in internationaal verband op de zwarte stoffenlijst zijn opgenomen en 

in het milieu brengen ervan via een maximale brongerichte aanpak met de best bestaande techniek 

voorkomen moet worden. Met het op deze wijze omzetten van hoogproblematisch gevaarlijk afval tot 

wolmanzouten, dat vervolgens wordt verkocht aan houtimpregneerbedrijven, verdienen eco-terroristen 

veel geld. Het moge u duidelijk zijn dat hierin de werkelijke oorzaak gezocht moet worden dat 

houthandelaar C. Tissen in 1973 van burgemeester Frank Houben op last van een boete van 1000 

gulden per dag zijn hout moest impregneren met wolmanzouten, anders werd de bouwvergunning 

voor de impregneerinstallatie niet verleend. In 1987 is deze F.J.M. Houben Commissaris van de 

Koningin van de provincie Noord-Brabant geworden. Precies vanaf dat moment kreeg ik persoonlijk te 

maken met genoemd eco-terrorisme. In dat jaar begon houtzagerij en klompenmakerij Gebr. van Aarle 

B.V. in het kritische Dommeldalgebied van Sint-Oedenrode met het bouwen van een 

houtimpregneerinrichting zonder een daarvoor vereiste bouwvergunning, in strijd met het ter plaatse 

geldende bestemmingsplan. Zowel burgemeester en wethouders van Sint-Oedenrode als wel 

Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant traden daartegen niet op, ondanks mijn vele verzoeken 

daarom. Bij brief van 12 maart 1992 berichtte PvdA minister H. Alders van VROM mij dat op mijn 

toekomstige brieven over gewolmaniseerd hout geen inhoudelijke beantwoording meer zal 

plaatsvinden (zie www.sdnl.nl/ekc-ald1.htm). Bij brief van 31 maart 1992 maakte minister Alders zijn 

bovengenoemd besluit bekend aan de vaste Commissie van Milieubeheer van de Tweede Kamer der 

Staten-Generaal, zonder daarbij mijn onderliggende brief van 16 februari 1992 (zie www.sdnl.nl/ekcrs85.htm) 

te hebben overlegd. Door toedoen van deze onjuiste voorlichting van de Tweede kamer 

heeft het parlement besloten dat voormalig minister Alders van VROM nooit meer inhoudelijk op mijn 

toekomstige brieven, die betrekking hebben op genoemde wolmanzouten, behoeft te reageren. Dit 

besluit heeft minister Alders van VROM vervolgens medegedeeld aan de directeur van het Kabinet der 

Koningin, de heer drs. F.E.R. Rhodius, de minister van Binnenlandse Zaken en de Nationale 

Ombudsman mr. drs. M. Oosting (zie www.sdnl.nl/ekc-ald1.htm). Zij allen hebben daarmee ingestemd. 

Vanaf dat moment had ik het bedrijf Gebr. van Aarle B.V., de gemeente Sint-Oedenrode, de provincie 

Noord-Brabant, de minister van Binnenlandse Zaken, de gehele Tweede Kamer, de Nationale 

Ombudsman en zelfs het Kabinet der Koningin als een groot blok tegenover mij staan. De voortzetting 

van het hierboven beschreven eco-terrorisme, was daarmee landelijk geregeld en voor de toekomst 

veilig gesteld. In juni 1992 heeft het Kabinet Lubbers III (CDA/PvdA) onder leiding van voormalig 

milieuminister Alders (PvdA) het Rio de Janeiro-protocol tot stand gebracht en ondertekend. Onder de 

dekmantel van 'behoud van de regenwouden' heeft voormalig minister Alders verduurzaamd hout als 

geschikt alternatief aangeprezen. Milieuorganisaties, waaronder Vereniging Milieudefensie, Stichting 

Natuur en Milieu en het Wereld Natuur Fonds volgden Alders daarin blindelings. Landelijke 

milieucampagnes, en de enorme publiciteit hierover, hebben in Nederland geleid tot een werkelijke 

rage. Deze campagnes stimuleerden de aanschaf en het gebruik van geïmpregneerd hout door de 

72

consument. Coniferen, beukenhagen, lustrums werden veelal gerooid en nauwelijks nog gebruikt als 

erfafscheiding. Geïmpregneerd hout kwam daarvoor in de plaats. Tegels en klinkers in de tuin werden 

vervangen door tegels van geïmpregneerd hout. Zelfs kinderspeeltoestellen, picknicktafels, vlonders, 

beschoeiingen, huizen en gehele woonwijken werden gebouwd van geïmpregneerd hout. Dat hiermee 

onze regenwouden werden behouden heb ik nooit begrepen en is ook nooit aangetoond. Wel is het zo 

dat de metaalindustrie en ertssmelterijen op deze wijze haar levensgevaarlijk afval, dat met de best 

bestaande techniek uit het milieu moet worden geweerd, jaarlijks met miljoenen kilogrammen in het 

milieu hebben kunnen dumpen. Onder de dekmantel van 'KOMO-keur' heeft onze minister van VROM 

in de vorm van milieusubsidie daarvoor zelfs miljoenen guldens aan gemeenschapsgeld uitgegeven. 

De voortzetting van het hierboven beschreven eco-terrorisme, met Nederland als centrum, was 

hiermee wereldwijd geregeld. Ten tijde van het Kabinet Lubbers III, die dit wereldwijde eco-terrorisme 

tot stand heeft gebracht, waren daarvoor eerst dr. E.M.H. Hirsch Ballin (CDA) en later mr. A. Kosto 

(PvdA) minister van Justitie verantwoordelijk. Beiden oud ministers van Justitie zijn nu staatsraad bij 

de Raad van State. Hoe diep huidig staatsraad mr. A. Kosto (PvdA) intussen persoonlijk 

belangenverstrengeld is met dit wereldwijd vertakte eco-terrorisme, en daarmee met 

houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle B.V, kunt u lezen in mijn verzoek om wraking d.d. 28 januari 

2002 van mr. A. Kosto in zaaknummer: 199900791/1 (zie www.sdnl.nl/ekc-rs85.htm). In diezelfde zaak 

heb ik ook voorzitter mr. R. Cleton van deze meervoudige Kamer gewraakt. Als bewijs daarvoor zie 

mijn verzoek om wraking d.d. 13 januari 2002 van mr. R. Cleton (zie www.sdnl.nl/ekc-rs84.htm). 

Ondanks het feit dat ik zowel voorzitter mr. R. Cleton alswel staatsraad mr. A. Kosto (twee van de drie 

staatsraden) tijdig voor de behandeling ter zitting op 28 en 29 januari 2002 had gewraakt, weigerde 

voorzitter mr. R. Cleton mijn wrakingsverzoeken te laten behandelen door een onafhankelijke 

wrakingskamer alvorens met de inhoudelijke behandeling ervan te beginnen. De strijdigheid met het 

bestemmingsplan van het buitengebied van Sint-Oedenrode met houtimpregneerbedrijf Gebr. van 

Aarle B.V. moest immers met het nieuwe bestemmingsplan kost wat kost worden opgeheven. 

Ondanks het feit dat gewraakte rechters niet met de inhoudelijke behandeling van de zaak mogen 

beginnen, alvorens door een onafhankelijke wrakingskamer deze verzoeken zijn behandeld, hebben 

voorzitter mr. R. Cleton en staatsraad mr. A. Kosto dat toch gedaan. Toen ik daartegen bij voorzitter 

mr. R. Cleton protesteerde werd hij boos en stuurde hij mij de zaal uit. De heer R.M. Brockhus, 

webmaster van de stichting Sociale Databank Nederland, is hiervan persoonlijk getuige geweest. Al 

mijn later ingediende klachten daartegen bij de vice-president van de Raad van State mr. H.D. Tjeenk 

Willink werden met valsheid in geschrifte afgehandeld. Ook in de op 2 oktober 2002 gedane uitspraak 

199900791/1 van mr. R. Cleton (voorzitter), mr. H.Ph.J.A.M. Hennekes en mr. A. Kosto is hierover 

valsheid in geschrifte gepleegd, waarmee deze uitspraak niet rechtsgeldig is geworden. Op korte 

termijn zal tegen deze onrechtmatig tot stand gekomen uitspraak 199900791/1 van 2 oktober 2002 

een verzoek om herziening worden ingediend bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van 

State. Daarbij zal ondermeer een afschrift van dit artikel worden overlegd. Zo heeft het kunnen 

gebeuren dat de Gebr. van Aarle B.V. op 11 augustus 1992 is begonnen met het impregneren van 

hout in zijn illegaal gebouwde houtimpregneerinstallatie, in strijd met het ter plaatse geldende 

bestemmingsplan, zonder een daarvoor vereiste hinderwetvergunning van burgemeester en 

wethouders van Sint-Oedenrode. Ook de Gebr. van Aarle B.V. mocht zijn hout alleen impregneren 

met wolmanzouten; het superwolmanzout-Co van Hickson Garantor B.V. te Nijmegen. Om bij 

burgemeester en wethouders een schriftelijke gedoogbeschikking af te dwingen ben ik tezamen met 

mijn moeder en vader naar het gemeentehuis van Sint-Oedenrode gegaan en daar gebleven tot het 

moment was toegezegd dat een schriftelijk gedoogbeschikking zou worden afgegeven. Wij hebben 

toen gezien dat burgemeester P. Schriek (CDA) heel zenuwachtig was. Hij heeft hierover een halve 

dag lang rechtstreeks contact gehad met de Raad van State. Kort daarna werd op 13 augustus 1992 

de schriftelijke gedoogbeschikking afgegeven. Diezelfde dag heb ik tegen deze gedoogbeschikking 

beroep aangetekend bij de Raad van State en de voorzitter om schorsing verzocht en gevraagd dit 

schorsingsverzoek op 14 augustus 1992 te behandelen. Op 14 augustus 1992 werd door de voorzitter 

van de Afdeling Geschillen van Bestuur van de Raad van State bij uitspraak B05.91.1210 de 

schorsing van de op 19 november 1991 aan Gebr. van Aarle B.V. verleende Hinderwetvergunning 

plotsklaps opgeheven. Dit is gebeurd zonder dat ik mij daartegen in een hoorzitting heb kunnen 

verdedigen. Dit ondanks het feit dat de Raad van State, voorafgaande aan die beslissing, wettelijk 

verplicht was om mij hierover te horen. Hiermee heb ik feitelijk bewezen dat de persoonlijke 

handelwijze van CDA-burgemeester P. Schriek van Sint-Oedenrode deze met de wet strijdige 

beslissing van de voorzitter van de Raad van State tot gevolg heeft gehad. Vier dagen later op 18 

augustus 1992 werd op initiatief van de milieuofficier van Justitie mr. G. Bos op het paleis van Justitie 

de situatie rondom houtverwerkend bedrijf Gebr. van Aarle B.V. en de opstelling van de schrijver van 

dit artikel besproken met de volgende genodigden dhr. G. Bos, officier van Justitie (voorzitter), dhr. G. 

73

Broeren (parketsecretaris), dhr H. de Vries (milieu-inspecteur Noord-Brabant), dhr. H. Artz (juridisch 

medewerker provincie Noord-Brabant), dhr. V. Ditters (hoofd algemene zaken waterschap De 

Dommel), mw. I. Valk (rijkspolitie Sint- Oedenrode), dhr. M. Saris (rijkspolitie Sint-Oedenrode), dhr. 

P. Schriek (CDA-burgemeester van Sint-Oedenrode), mw. H. van Dijk-Eerhart (CDA-milieuwethouder 

van Sint-Oedenrode), dhr. C. Kerstholt (hoofd afdeling bouwen en milieu bij de gemeente Sint- 

Oedenrode), dhr. G. van Aarle (milieu technisch medewerker bij de gemeente Sint-Oedenrode), dhr. 

M. Kerstholt (projectleider bodemsanering bij de provincie Noord-Brabant). Deze M. Kerstholt is een 

broer van C. Kerstholt hoofd afd. bouwen en milieu bij de gemeente Sint-Oedenrode. Betreffend 

overleg heeft de officier van justitie mr. G. Bos in het geheim georganiseerd zonder mij (A.M.L. van 

Rooij) hierover te hebben geïnformeerd en zonder mij in de gelegenheid te hebben gesteld mijn 

weerwoord daarop te geven. In betreffende bespreking werd ik afgeschilderd als verbaal agressief en 

is op voorstel van de inspecteur van VROM dhr. H.A.M.A. de Vries besloten dat CDA-burgemeester P. 

Schriek van Sint-Oedenrode medisch milieukundig arts H. Jans van de GGD-Breda op mij moest 

afsturen om met mij hierover onder vier ogen te spreken. Het is hierbij goed te weten dat 

burgemeester P. Schriek de heer Jans goed kende vanuit zijn voorzitterschap van de GGD in Breda. 

Later ben ik in het bezit gekomen van het verslag van dit op 18 augustus 1992 gehouden geheime 

overleg onder voorzitterschap van milieuofficier van justitie mr. G.Bos. Dit verslag kunt u vinden bij de 

Sociale Databank Nederland op internet (www.sdnl.nl/ekc-gh04.htm). Het is hierbij tevens goed te 

weten dat heden, januari 2003, CDA-er P. Schriek benevens burgemeester van Sint- Oedenrode ook 

voorzitter is van de GGD Hart voor Brabant en dat dezelfde H. Jans onder voorzitterschap van 

burgemeester P. Schriek van Sint-Oedenrode nog steeds aan het hoofd staat van het Provinciaal 

bureau medische milieukunde voor Noord-Brabant. Daarin moet dan ook de oorzaak worden gezocht 

dat het bedrijf Gebr. van Aarle B.V. tot op de dag van vandaag hout mag blijven impregneren met 

arseen- en chroom VI-houdende wolmanzouten voor de fabricage van o.a. kinderspeeltoestellen. Dat 

veel kinderen, die op deze geïmpregneerde houten kinderspeeltoestellen hebben gespeeld, daarvan 

later ernstig ziek zullen worden tot de (kanker)dood erop volgt kan onder voorzitterschap van 

burgemeester P. Schriek en onder deskundige leiding van GGD-arts H. Jans immers toch altijd onder 

het kleed worden geveegd. Als waardering voor zijn baanbrekende hulp aan genoemd eco-terrorisme 

kreeg GGD-arts H. Jans op 7 december 1992 uit de persoonlijke handen van mr. F.J.M. Houben, 

commissaris van de Koningin van Noord-Brabant, de provinciale milieuprijs 1993 uitgereikt. De 

provincie Noord-Brabant had mij uitgenodigd voor de receptie om daarmee GGD-arts drs. H.W.A. 

Jans persoonlijk te feliciteren. Dit omdat andere mensen mij voor diezelfde milieuprijs hadden 

opgegeven en ik daarvoor buiten de boot was gevallen. Het hierboven beschreven eco-terrorisme van 

wereldomvang is het resultaat van twintig jaar CDA, VVD, PvdA en D66 politiek. Deze politiek heeft 

ons land vergiftigd met zo'n 12 miljoen kg. goed in water oplosbaar arseen (arseenzuur) en zo'n 22 

miljoen kg. goed in water oplosbare chroom VI (chroomtrioxide). Om te voorkomen dat de nieuw te 

kiezen landelijke politiek een voortzetting wordt van deze vergiftigingspolitiek van twintig jaar CDA, 

VVD, PvdA en D66 heb ik daarover op 5 januari 2003 een oproep verstuurd naar alle politieke partijen 

die meedoen aan de verkiezingen op 22 januari 2002 (zie www.sdnl.nl/oproep.htm). Juist op het 

moment ik het hierboven beschreven eco-terrorisme had blootgelegd, waarvan F.J.M. Houben 

commissaris van de Koningin van Noord-Brabant een van de grondleggers is, heeft hij besloten zijn 

functie vroegtijdig neer te leggen. Daarbij heeft hij aan journalist Ron Lodewijks van het Brabants 

Dagblad te kennen gegeven dat hij hoopt dat zijn opvolger duurzaamheid centraal op de agenda 

houdt en daarmee de balans tussen economie, ecologie en de kwaliteit van Brabant vasthoudt. Kort 

daarna heeft ook burgemeester P. Schriek van Sint-Oedenrode besloten vroegtijdig te vertrekken. 

Vindt u dat niet toevallig? (Ad van Rooij is milieu- en veiligheidskundige en betrokken bij het 

Ecologisch Kennis Centrum te Sint-Oedenrode. Een overstelpende hoeveelheid informatie over de 

gevolgen van eco-terrorisme kunt u vinden op www.sdnl.nl/ekc.htm) [Artikel: Eco-terrorisme door de 

overheid Grootste milieuschandaal ooit ontmaskerd Overgenomen uit Kleintje Muurkrant nr 376, 21 

februari 2003] 


Van het hierboven “Eco-terrorisme door de overheid” heeft onderzoeksjournalist Ron Couwenhoven 

een perfect artikel geschreven in de Telegraaf van 28 augustus 2004.. Voor de de feitelijke onderbouw 

lees het artikel 'GTIFTIG GEVECHT ÒM BEWERKT HOUT” in de telegraaf van 28 augustus 2004 

(voor artikel lees: http://www.sdnl.nl/ad-van-rooij-telegraaf.htm). Na 28 augustus 2004 mocht de 

Telgraaf hierover niet meer schijven. Ik stel dan ook voor om voormalig onderzoeksjournalist Ron 

Couwenhoven hiervoor persoonlijk uit te nodigen; hij kan hierover nu namelijk vrij spreken omdat hij 

met pensioen is. 

74

1 november 2005 

Nederland kent twee Civiele Orden, die in het leven zijn geroepen om verdienstelijke personen te 

decoreren. Het zijn de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje-Nassau. Beide Orden 

hebben een eigen geschiedenis en karakter. Het Kapittel voor de Civiele Orden heeft als taak de 

decoratievoorstellen landelijk te toetsen aan het Ordereglement en vervolgens de 'minister die het 

aangaat' over de voorstellen te adviseren. Ook adviseert het Kapittel over de toekenning van de 

Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon. Sinds 1 november 2005 is mr. F.J.M. Houben hiervan 

voorzitter en mr. J.C. van Ingen secretaris. Dit betekent dat Frank Houben vanaf 1 november 2005 

daarmee de hoogste zeggingsschap heeft gekregen aan welke personen op koninginnendag een 

Koninklijke onderscheiding krijgen. Het moge u duidelijk zijn dat dit nagenoeg allemaal mensen zullen 

zijn die voldoen aan zijn “duurzaamheidseisen” en daarmee behoren tot de “Houben-clan” zoals 

voormalig premier De Quay dat noemt. De gevolgen daarvan zullen desastreus zijn voor de gehele 

wereldbevolking 


Burgemeester P.M. Maas (CDA) wil om redenen zoals hierboven staan geschreven kost wat kost, met 

misbruik van miljoenen euro`s aan gemeenschapsgeld, al mijn geld en eigendommen afnemen om die 

vervolgens weg te kunnen geven aan een of meerdere van zijn CDA-vrienden die letterlijk alles willen 

vergiftigen met miljoenen kilogrammen levensgevaarlijke uiterst giftige kankerverwekkende stoffen als 

arseenzuur en chroomtrioxide (chroom VI). In het advocaten kantoor ADK Prinsen van Wijmen, die 

bewijsbaar in zeer ernstige mate belangenverstrengeld is met deze vergiftigingsmensen van de CDA, 

heeft burgemeester P.M. Maas dan ook een uitstekende partner gevonden, die dat wel even voor hem 

willen regelen met veel geld dat door de Rooise gemeenschap moet worden opgebracht. Hoe ernstig 

die belangenverstrengeling ligt kunt u lezen in het artikel “Voorlopige intrekking persbericht: ´Stelende 

Burgemeester?´”op GroepZuid (lees: http://groepzuid.nl/GZ/2007/05/13/intrekken-persberichtstelende-burgemeester/ 

). Ik verzoek u kennis te nemen van de inhoud en die inhoud hier als herhaald 

en ingelast te beschouwen. 



asiel in België” staat beschreven heeft burgemeester P.M. Maas (CDA) en wethouders van Sint- 

Oedenrode bij brief d.d. 11 oktober 2007 (nummer: 07/5590) letterlijk het volgende aan A.M.L. van 

Rooij geschreven: “Geachte heer van Rooij, In uw brieven, faxen en e-mails richt u zich veelvuldig tot 

het gemeentebestuur. Dat is uw goed recht. De wijze waarop u van dat recht gebruik maakt vindt 

evenwel ergens een grens. De inhoud en de toon van uw geschriften, met name de volstrekte 

ongeremdheid die spreekt uit de beledigende bewoordingen die u kiest om uw aantijgingen richting 

het gemeentebestuur en ambtenaren kracht bij te zetten, hebben thans aanleiding gegeven om 

voortaan anders met uw geschriften om te gaan. Vanaf nu zullen wij op geschriften van hierboven 

bedoelde aard uitsluitend reageren wanneer dat naar ons inzicht uit juridisch of beleidsmatige 

overwegingen nodig is. Op e-mailberichten zal helemaal niet worden gereageerd.” Vanaf dat moment 

(al maar liefst 2,5 jaar lang) heeft burgemeester P.M. Maas (CDA) bij mij als enige Nederlander al mijn 

e-mail kontakten met het ópenbaar lichaam` Sint-Oedenrode geblokkeerd en daarmee ook de 

grondrechten afgenomen. Daarmee heeft burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode ook alle 

e-mail mogelijkheden van het Ecologisch Kennis Centrum B.V. en de cliënten van het Ecologisch 

Kennis Centrum B.V. al maar liefst 2,8 jaar lang geblokkeerd. Het is hierbij goed te weten, dat Julius 

Vischjager, eigenaar van de wereldkrant ”The Daimy Invisible” als parlementair journalist tijdens de 

wekelijkse persconferentie van de minister-president al 30 jaar lang de laatste vraag mag stellen. 

Op 2 oktober 2009 stelde Julius Vischjager aan minister-president J.P. Balkenende de volgende 

laatste vraag: "Dhr. P.M. Maas, burgemeester van Sint- Oedenrode zegt dat hij een vriend van u is, 

klopt dat?" Minister Balkenende bevestigde: "Ja, is een grote vriend van me" (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2009-11-07.php). Daarmee is het afnemen van ook deze grondrechten 

door burgemeester P.M. Maas (CDA) bij A.M.L. van Rooij, zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. en 

haar cliënten verklaard. Burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode vond dit alles nog niet 

ver genoeg gaan toen A.M.L. van Rooij bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van Sint-Oedenrode 

in maart 2010 ging meedoen als lijsttrekker van De Groenen (voor bewijs lees: 

http://www.sdnl.nl/groenen-ad-van-rooij.htm). Toen heeft burgemeester P.M. Maas (CDA) tijdens de 

verkiezingen ook de grondrechten van De Groenen afgenomen. Ad van Rooij als lijsttrekker van De 

Groenen was de enige partij waarmee burgemeester P.M. Maas de e-mail communicatie met de 

gemeente Sint-Oedenrode had afgesneden. Dat was voor burgemeester P.M. Maas (CDA) nog niet 

genoeg en heeft hij door de met hem bevriende journalist Lucas van der Storm van het Eindhovens 

75

Dagblad over A.M.L. van Rooij als lijsttrekker van De Groenen allerlei belastende onwaarheden laten 

schrijven in het Eindhovens Dagblad, waardoor De Groenen niet in de gemeenteraad zijn gekomen. 

Het gaat hier mijns inziens dan ook om verkiezingsfraude van de meest ernstige soort (voor bewijs 

lees: http://www.platformherstelrechtsorde.nl/2010/02/de-groenen-gaan-voor-de-gemeenteraad/). Voor 

mij staat vast dat burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode in nauwe samenwerking met het 

Eindhovens Dagblad als zodanig heeft gehandeld omdat het Eindhovens Dagblad al vanaf 1988 haar 

lezerskring opzettelijk onjuist heeft geïnformeerd over de gevaren van de honderden duizenden 

kilogrammen uiterst kankerverwekkende stoffen arseenzuur en choomtrioxide (chroom VI) die 

burgemeester P.M. Maas via zijn dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle (mijn buurman) met misbruik van 

grote bedragen aan gemeenschapsgeld zonder de daarvoor vereiste vergunningen in strijd met het ter 

plaatse geldende bestemmingsplan op een ongecontroleerde wijze in Sint-Oedenrode en omliggende 

gemeenten in water, bodem en lucht heeft laten brengen. Dat als gevolg daarvan (op termijn) in Sint- 

Oedenrode en omliggende gemeenten duizenden mensen kanker zullen krijgen en/of vroegtijdig 

zullen sterven aan vergiftiging, voorafgegaan door een lijdensweg, vinden burgemeester P.M. Maas 

(CDA) en de met hem bevriende journalist Lucas van der Storm van het Eindhovens Dagblad 

kennelijk van ondergeschikt belang (voor bewijs lees: http://www.hetechtenieuws.org/2007-10- 

11.php). 

Met bovengenoemde feiten hebben wij feitelijk bewezen dat onder verantwoordelijkheid van de 

opvolgende Vice-Presidenten van de Raad van State 





en door de politieke partijen CDA, VVD en PvdA de Staat der Nederlanden vanaf 21 april 1962 tot op 

heden in 49 jaar tijd heeft kunnen uitgroeien tot s-werelds grootste terroristische organisatie die 

sluipmoordende “genocide” op miljarden wereldburgers tot gevolg heeft, waardoor er binnen nu en 15 

jaar miljarden wereldbewoners zullen sterven aan kanker of andere ernstige vergiftigingsziekten. 

27 juni 2008 

Niet ‘s-Werelds grootste terroristische organisatie de Staat der Nederlanden maar de Nederlandse 

Klokkenluiders die daartegen al jarenlang strijden worden door toedoen van de Staat der Nederlanden 

weggezet als terroristische Al-Qaida organisatie door de advocaten mrs. H.F.C. Kuipers en D.A. Harff 

In zijn pleitnotitie in een door hen aangespannen kort geding tegen de klokkenluidersite Sociale 

Databank Nederland (www.sdnl.nl) schrijft advocaat D.A. Harff daarover letterlijk het volgende: 

GEESTVERWANTEN ZIJN KLOKKENLUIDERS 

Deze "geestverwanten" zijn, als we naar www.sdnl.nl kijken, in feite mensen die maatschappelijke 

problemen aan de grote klok hangen waar door verantwoordelijken en overheid niets mee gedaan 

wordt. Ook wel "klokkenluiders" genoemd. 

WAAROM WERDEN KLOKKENLUIDERS TOEGEVOEGD? 

De zaak tegen de www.sdnl.nl gaat alleen om een video die geplaatst zou zijn zonder het vragen van 

een weerwoord. Dat weerwoord is na de klacht direct aangeboden maar dat werd niet meer 

geaccepteerd. Ook de video werd verwijderd. Toch werd er een zaak tegen de www.sdnl.nl opgestart. 

In het 12 cm dikke dossier werden vele klokkenluiders toegevoegd die niets met de zaak te maken 

hebben. 

DOOFPOT 

Als deze mensen (zie klokkenluiders op sdnl) met behulp van deze zaak onder het mom van banden 

met een "terroristische organisatie" opgepakt gaan worden dan zijn, volgens A.M.L. van Rooij, 

daarmee alle maatschappelijke problemen die zij aan de kaak stellen in een keer onder het kleed 

76

geveegd en daarmee voor eeuwig in de doofpot. Omdat te voorkomen heeft A.M.L. van Rooij hiervan 

op 29 juni 2008 strafaangifte gedaan bij mr. H.N. Brouwer, voorzitter van het college van procureurs 

generaal tegen: 

- Behandelend vice-president mw. mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden van de rechtbank ’s- 

Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 5253 BA ’s-Hertogenbosch; 

- Mr. H.F.C. Kuijpers, Advocaat bij K.D.K. advocaten, Schipholweg 103, postbus 628, 2300 AP, 

te Leiden; 

- Mr. D.A. Harff, Harff advocaten, Heemraadssingel 202, 3021 DN, te Rotterdam; 

- Mr. J.A.Th. M. Van Zinnicq Bergmann van Van Zinnicq Bergmann advocaten, peperstraat 8, 

postbus 1332, 5210 BJ, te ’s-Hertogenbosch; 

- Mr. J.E. Benner van Holla Poelman van Leeuwen Advocaten, stationsplein 99-101, 5211 BM, 

’s-Hertogenbosch; 

- Vice-president mr. J.H.W. Rullmann van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 

5253 BA ’s-Hertogenbosch; 

- Vice-president mr. P.H.B. Littooy van de rechtbank Alkmaar Kruseman van Eltenweg 2, 1817 

BC Alkmaar; 

- Griffier dhr. M.J.H.A. van der Donk van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 


- Mw. E.Th. M. Bronts hoofd administratie sector civiel bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 

Leeghwaterlaan 8 te 5253 BA ’s-Hertogenbosch; 

- Mw. Y. Coppens administratief medewerker bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 


- Dhr. R.E.P. Manders, administratief medewerker bij de rechtbank ’s-Hertogenbosch, 


- Mr. N.M. Spelt, rechter van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 5253 BA ’s- 

Hertogenbosch; 

- Mr. I. Vanwersch, tot 1 september 2006 rechter van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, vanaf 1 

september 2006 Vice President van de rechtbank Amsterdam; 

- Vice-president mr. P.M. Knaapen van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, Leeghwaterlaan 8 te 


- Mr. J.E.H.R. Vluggen, Kaalheidersteenweg 138 te 6467 AE Kerkrade; 

- Dhr. R. Wiegers, IBR Consult B.V., De Giesel 14 te 6081 PH Haelen; 

- Mw. mr. M.C. Kessely, DAS Rechtsbijstand, Karspeldreef 15 te 1102 BB te Amsterdam; 

- Mr. H.E.C.A. Vlasman, Advocatenkantoor Vlasman B.V., Krommepad 5H te 1251 HP Laren; 

- De hoofdofficier van justitie. mr. B.W. Streefland van het arrondissementsparket Alkmaar; 

- De hoofdofficier van justitie mr. G.W. van der Burg bij het Parket ’s-Hertogenbosch; 

- De hoofdofficier van justitie. mr. B.W. Streefland van het arrondissementsparket Alkmaar. 

- De heer A. van Zanten, kwaliteitscoördinator van de politie te Alkmaar 

- Drs. M.H.M. Spaas, Rodenrijstraat 18D, 3037 NG Rotterdam; 

- Ir. D. den Ouden van AVR Holding / AVR-Bedrijven; 

- gerechtsdeurwaarder E.A.C. Lesterhuis van Stalman Gerechtsdeurwaarders te ’s- 

Hertogenbosch; 

- CDA minister-president J.P Balkenende van de Staat der Nederlanden; 

- De gehele politieke partij CDA; 

- Alle overige betrokken personen; 

Het is hierbij goed te weten dat behandelend behandelend vice-president mw. mr. B.C.W. 

Geurtsen-van Eeden van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, voorheen CDA raadslid was in de 

gemeente Houten onder aansturing van burgemeester C.H.J. Lamers (CDA) van Houten die namens 

de Vereniging van Nederlandse Gemeenten is vertegenwoordigd in het BLOM waarin ondermeer ook 

mr. J.P.H. Donner van Justitie (CDA) en mr. H.A.E. Uniken Venema, namens het Openbaar Ministerie 

en College van Procureurs-generaal waren vertegenwoordigd. Het is hierbij tevens goed te weten dat 

mr. H.N. Brouwer, voorzitter van het college van procureurs generaal, voorheen 10 jaar lang 

hoofdjurist is geweest bij Philips en om die reden tot op de dag van vandaag (na 2,5 jaar) nog steeds 

geen strafrechtelijk onderzoek heeft gestart naar aanleiding van bovengenoemde strafaangifte d.d. 29 

juni 2008 van A.M.L. van Rooij. Het is hierbij goed te weten dat Harm Brouwer evenals Ed Nijpels op 

www.klokkenluideronline.nl in verband wordt gebracht met Joris Demmink (VVD). Voor bewijs, lees 

hier. Leden van NCF zijn al zeer lange tijd op de hoogte van het vergiftigen van haar wereldbewoners 

en hun woon- en leefomgeving met miljoenen/miljarden kilogrammen uiterst kwalijke 

kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroomtrioxide (Chroom VI) onder de volgende 

77

dekmantelwoorden: wolmanzouten, geïmpregneerd hout, groene stroom, biomassa, green bricks, 

milieubeton, CO2-reductie, ecologisch, duurzaamheid, Rio de Janeiro Protocol, Kyoto Protocol, 

duurzaamheids conferenties, vaccins e.d. Bedrijven en instellingen die hieraan meewerken kunnen 

vanuit de Nederlandse overheid onder de dekmantels van Komo-keur, Kema-keur, ISO-14001 en 

OHSAS-18001 certificaten rekenen op miljoenen/miljarden euro’s aan overheidssubsidie onder de 

dekmantel van innovatie. De bekende Nederlandse criminoloog prof. dr. F. Bovenkerk heeft na het 

bestuderen van het dossier van Ad van Rooij hierover al op 21 juni 1993 een brief gestuurd aan 

toenmalig hoofdofficier van Justitie mr. C.R.L.R.M. Ficq met de vermelding dat hier sprake is van 

collusie “Poisoning for Profit” en dat zijn geloof daarin wordt gesterkt door de categorische afwijzing 

van eerst minister Hans Alders en nu minister E.H.B. Hirsch Ballin om op Van Rooij’s brieven in te 

gaan en wel zonder argumenten (lees hier). Het is deze minister Hirsch Ballin van justitie geweest die 

om deze CDA/VVD politieke redenen ervoor heeft gezorgd dat mr. C.R.L.R.M. Ficq hiernaar geen 

strafrechtelijk onderzoek mocht starten. Ook opvolgende minister W. Sorgdrager van Justitie mocht 

om dezelfde CDA/VVD redenen hiernaar geen strafrechtelijk onderzoek doen. Het is deze 

gesubsidieerde vergiftigingsinnovatie onder aansturing van de opvolgende Minister Presidenten Ruud 

Lubbers, Wim Kok en Jan Peter Balkenende waarmee de moord op Pim Fortuyn en de politieke asiel 

aanvraag van Ad van Rooij in België rechtstreeks samenhangt (lees hier en hier en hier en hier en hier 

en hier en hier en hier). Ine Veen heeft over Ad van Rooij een boek geschreven met als titel “Alarm... 

U wordt vergiftigd!', zal de wereld ten onder gaan aan gif, milieu en bedrog?” ISBN: 

9789059117396, Prijs € 24,95. Daarin staan bovengoemde vergiftigingsproblemen, de oorzaken 

ervan en de oplossingen goed beschreven. Dit boek wordt door deze CDA/VVD politiek 

doodgezwegen. Het gevolg daarvan is dat Ad van Rooij en zijn geestverwanten W.A. Sweers, R.A. 

Brockhus, W.H. Wolbrink, B. Vroomen, G. Beukeveld, G. H. Kucharek, K. de Werd en nog vele 

tientallen, mogelijk honderden personen meer door advocaat mr. D.A. Harff worden weggezet als een 

grote terroristische organisatie die banden heeft met Al-Qaida (lees hier). Criminoloog prof. dr. F. 

Bovenkerk heeft ruim twee jaar geleden al geoordeeld dat hier sprake is van een meest ernstige vorm 

van criminaliteit “Corporate Crime” genaamd (lees hier en hier). Ook huidig VVD minister president 

Mark Rutte dekt deze “Corporate Crime” af en reageert niet op de e-mail van 20 oktober 2010 van Ad 

van Rooij daarover aan hem (lees hier). Wat de gevolgen daarvan persoonlijk van Ad van Rooij zijn 

kunt u lezen in zijn wrakingsverzoek van de wrakingkamerrechters mr, N.M. Spelt en mr. W.C.E. 

Winfield van de rechtbank ’s-Hertogenbosch. Voor wrakingsverzoek LEES VERDER 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “Advocaten, rechters, officieren van Justitie 

aangeklaagd na zaak tegen klokkenluidersite sdnl.nl” in het Echte Nieuws van 6 juli 2008 


Vice-president mw. mr. B.C.W. Geurtsen-van Eeden van de rechtbank ’s-Hertogenbosch, heeft 

vanuit haar voormalig CDA gemeenteraadslid zijn in Houten, ten dienste van het afdekken van 

‘s-Werelds grootste terroristische organisatie de Staat der Nederlanden kennelijk zoveel belang met 

het onder de dekmantel van “terroristische organisatie” veroordelen van de klokkenluidersite 

www.sdnl.nl dat zij later zijn veroordeeld voor 50.299,95 euro. Als bewijs daarvoor lees hun eis: 

Voor aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “Advocaten willen 50.299,95 euro van 

klokkenluider-site sdnl.nl” in het Echte Nieuws van 25 juni 2008 


78

Voor nog meer aanvullende feitelijke onderbouw lees het artikel “Worden klokkenluiders op sdnl.nl 

weggezet als terroristen?” in het Echte Nieuws van 29 juni 2008 




asiel in België” staat beschreven heeft Minister-President mr. Dr. J.P. Balkenende bij brief 

d.d. 26 augustus 2008 (kernmerk: 3370579) letterlijk het volgende gereageerd aan A.M.L. van Rooij: 

“Geachte heer van Rooij, Uw zeer omvangrijke dossier, gedateerd op 28 juli 2008, heb ik ontvangen. 

Hierin hebt u verschillende verzoeken. Ik kan u meedelen dat ik niet op deze verzoeken inga. Uit uw 

dossier blijkt dat u vele jaren correspondeert met verschillende overheidsinstanties. Mijn 

ambtsvoorgangers hebben u laten weten niet op uw brieven te zullen reageren. Hierbij sluit ik mij aan.” 

Het betreft een antwoord van minister President J.P Balkenende (CDA) op de volgende brief d.d. 17juli-2008 

aan Philips President Gerard Kleisterlee die maar liefst 2,5 jaar lang weigert te reageren op 

deze van haar Philips safety manager A.M.L van Rooij. Betreffende brief d.d. 17-juli-2008 aan Philips- 

President Gerard Kleisterlee (blz-1-15) (blz-16-30) (blz-31-43) met bijbehorend 35-tal tabs aan 

bijlagen (tab-1) (tab-2) (tab-3) (tab-4-1) (tab-4-2) (tab-4-3) (tab-5) (tab-6) (tab-7) (tab-8) (tab-9) (tab- 

10) (tab-11-1) (tab-11-2) (tab-11-3) (tab-12) (tab-13) (tab-14) (tab-15) (tab-16) (tab-17) (tab-18) 

(tab-19) (tab-20) (tab-21) (tab-22) (tab-23) (tab-24) (tab-25) (tab-26) (tab-27-1) (tab-27-2) (tab-27-3) 

(tab-27-4) (tab-27-5) (tab-28-1) (tab-28-2) (tab-29) (tab-30-1) (tab-30-2) (tab-30-3) (tab-30-4) (tab- 

30-5) (tab-31) (tab-32) (tab-33) (tab-34) (tab-35) vindt u bijgevoegd. Deze brief d.d. 28 juli 2008 

waarop Minister-President J.P. Balkenende heeft geantwoord, heb ik niet als privé-persoon aan hem 

geschreven maar als safety manager van Philips Medical Systems Nederland B.V. Dit betekent dat hij 

daarmee niet alleen de grondrechten van A.M.L. van Rooij al privé-persoon heeft afgenomen maar 

daarmee ook de grondrechten van Philips Medical Systems Nederland B.V. en het grote Philips 

concern, waaronder die B.V. valt, heeft afgenomen. (voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-04.php) 


Hoe extreem ver ‘s-Werelds grootste terroristische organisatie de Staat der Nederlanden gaat om alle 

eigendommen van A.M.L. van Rooij af te nemen en voor een appel en een ei via executoriale verkoop 

te verkopen aan deze CDA-terroristen maakt de volgende e-mail d.d. 16 februari 2011 aan mijn 

advocaat, die enkel de zaak Philips behartigd, krijgt toegestuurd van F.S.M. (Frans) Hofstede van 

de SNS bank, zonder daarvan een kopie te hebben verstrekt aan A.M.L. van Rooi glashelder. 

In betreffende e-mail staat letterlijk het volgende geschreven: 

Van: Hofstede, F.S.M. (Frans) [mailto:Frans.Hofstede@sns.nl] 

Verzonden: woensdag 16 februari 2011 11:17 

Aan: 

Onderwerp: Opstarten executieprocedure Fam van Rooij te St. Oedenrode 

Geachte 

Het is mij onbekend of u nog actief bent voor de familie van Rooij. 

Recentelijk is van deurwaarderskantoor Pruijn & van den Bergh te Delft een schrijven 

ontvangen waarin wordt medegedeeld dat de vordering van VROM inmiddels is 

opgelopen tot € 11.859,81 en dat zij nu uitvoering van de executieprocedure verlangen. 

Graag verneem ik van u nader. 

met vriendelijke groet, 

SNS Bank 

FSM Hofstede 

Accountmanager Bijzonder Beheer Zakelijk 

*Postbus 70053, 5201 DZ 's-Hertogenbosch 

G Pettelaarpark 120, C05 

( 073 - 683 37 83 

79

Ê 073 - 683 30 37 

mailto:frans.hofstede@sns.nl 

Zonder van deurwaarderskantoor Pruijn & van den Bergh een schrijven te hebben ontvangen en 

zonder enige juridische titel wil de ’s-Werelds grootste terroristische organisatie de Staat der 

Nederlanden, namens deze de Minister van VROM, die voor tientallen miljoenen euro’s schade heeft 

veroorzaakt bij A.M.L. van Rooij en zijn grondeigendommen voor mogelijk miljoenen euro’s heeft 

vergiftigd met arseenzuur vanuit hun dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle ook nog voor € 11.859,81 

afpersen via mijn advocaat die zich niet met deze zaak bezighoudt om vervolgens tot executieverkoop 

van alle eigendommen van Ad en Annlies Van Rooij te kunnen overgaan. 

Het is deze ’s-werelds grootste terroristische organisatie de Staat der Nederlanden, die ook de 

Belgische regering in haar machtsgreep heeft gekregen en op een meest misdadige wijze Erik 

Verbeek, oprichter van No Cancer Foundation voor maar liefst 37.664,22 euro wil afpersen en achter 

de tralies wenst te krijgen. Als bewijs daarvoor vindt u hieronder bijgevoegd de het verzoekschrift d.d. 

24 februari 2010 aan de arbeidsrechtbank te Gent m.b.t. het afspreken conclusietermijnen art. 747 §1 

en §2. Daarin staat letterlijk het volgende geschreven: 

ARBEIDSRECHTBANK GENT 

ZEVENDE KAMER 

De zetel is als volgt samengesteld: 

Voorzitter van de kamer. 

Mevrouw C. SAELAERT, rechter in de arbeidsrechtbank 

Rechters in sociale zaken. 

De heer E. STEYAERT, benoemd als werkgever 

De heer G. AUMAN, benoemd als werknemer-arbeider, 

Openbaar Ministerie. 

De heer S. WELVAERT, substituut-arbeidsauditeur, 

AFSPREKEN CONCLUSIETERMIJNEN ART. 747 §1 en §2 Ger.W. 

VOOR: de heer VERBEEK Erik, wonende te Croatië, Seovaki Put 43, 34550 Pacrak; 

Hebbende als deskundige ing. A.M.L. van Rooij, directeur, Ecologisch Kennis 

Centrum B.V., ’t Achterom 9a, 5491 XD te Sint-Oedenrode (Ned), 

EISER 

TEGEN: het NATIONAAL VERBOND VAN SOCIALISTISCHE MUTUALITEITEN, 

met zetel te 1000 BRUSSEL, St. Jansstraat 32-38 

VERWEERDER 

VOOR DE 7° KAMER VAN DE ARBEIDSRECHTBANK TE GENT 

Zitting: 24 februari 2011 om 14:00 uur 

A.R. 10/1278/A 

80

DE FEITEN TOT DUSVER 

In deze zaak heeft uw arbeidsrechtbank op 18 februari 2011 van Erik Verbeek ontvangen het 

verzoekschrift m.b.t. het afspreken conclusietermijnen art. 747 §1 en §2 (totaal: 12 pagina’s), 

waarvan onlosmakelijk onderdeel uitmaakten: 

- Het verzoekschrift van Erik Verbeek tot het nemen van een besluit d.d.17 februari 2011 op 

grond van de Wet openbaarheid van bestuur (kenmerk: EV/170211/VM) aan het Nationaal 

Verbond van Socialistische Mutualiteiten (NVSM) t.a.v. Federaal Secretaris Tony Coonen 

(totaal: 23 pagina’s); 

- De strafaangifte d.d. 17 februari 2011 (kenmerk: EV/170211/SA) van Erik Verbeek aan 

federaal procureur Johan Delmulle tegen ondermeer Federaal Secretaris Tony Coonen 

(NVSM) vanwege feitelijk bewezen (met deeplinks onderbouwde) sluipmoordende genocide 

misdrijven op de gehele wereldbevolking, waaronder alle Belgen en alle Nederlanders, 

hetgeen ook Erik Verbeek ziek heeft gemaakt (totaal: 31 pagina’s); 

- Het artikel “Een op de drie krijgt te maken met kanker” uit de Metro van 18 februari 2011 

(totaal: 1 pagina, A3); 

Ondergetekenden hebben dit verzoekschrift tot het afspreken van conclusie termijnen art. 747 §1 en 

§2 ook verstuurd aan de tegenpartij, namens deze advocaat mr. Eva Bral. Daarop ontvingen 

ondergetekenden letterlijk de volgende reactie e-mail: 

Van: Eva Bral 

Datum: 23 februari 2011 16:14 

Onderwerp: Re: Rolnr. 10/1278/A: Afspreken Conclusietermijnen art. 747 §1 en §2 

Ger.W voor de 7° kamer van DE ARBEIDSRECHTBANK TE GENT, Zitting: 24 februari 

2011 om 14:00 uur. 

Aan: "A,M,L Van Rooij" 

- Tekst uit oorspronkelijke bericht niet weergeven - 

Geachte heer, 

Zoals U weet betwist ik uw mandaat. 

Ik ben morgen op de zitting aanwezig en wens de zaak te behandelen. 

De heer Verbeek heeft ruimschoots voldoende tijd gehad mijn conclusie te 

beantwoorden. 

Inmiddels verblijf ik, 

Eva Bral 

B.V.B.A. Van den Bossche - Bral 

Henleykaai 3R 

9000 Gent 

tel : 09/267.35.50 

fax : 09/267.35.51 

eva.bral@vdb-bral.net 

In deze reactie e-mail schrijft advocaat mr. Eva Bral letterlijk het volgende: 

Zoals U weet betwist ik uw mandaat 

Daarop kan ondergetekende Erik Verbeek u vertellen dat hij ing. A.M.L. van Rooij nooit heeft 

gemandateerd, maar dat hij deze zaak zelf doet. Daarom heeft Erik Verbeek ook altijd zelf persoonlijk 

ondertekend. Het enige wat ing. A.M.L. van Rooij vanuit zijn Ecologisch Kennis Centrum B.V. doet is 

Erik Verbeek bijstaan vanuit zijn deskundigheid als Europees erkend Hogere Veiligheidsdeskundige, 

waarvan de bewijsstukken in het dossier zitten. Dat recht kan Erik Verbeek door advocaat mr. Eva 

Bral niet worden afgenomen. 

81

In deze reactie e-mail schrijft advocaat mr. Eva Bral verder letterlijk het volgende: 

Ik ben morgen op de zitting aanwezig en wens de zaak te behandelen. 

De heer Verbeek heeft ruimschoots voldoende tijd gehad mijn conclusie te 

beantwoorden. 

Deze reactie van advocaat mr. Eva Bral kan nooit in stand, daar er anders van recht geen sprake kan 

zijn en wel op grond van de volgende feiten: 

Het 1 e feit waarom de conclusie niet kan worden beantwoord, luidt als volgt: 

Secretaris Johan Hendriks van het Auditoraat bij de arbeidsrechtbank stuurt bij brief d.d. 25 mei 2010 

(kenmerk: 410/10-W) het volgende bericht naar de voorzitter van het Nationaal Verbond van 

Socialistische Mutualiteiten, Sint-Jansstraat 32-38, 1000 te Brussel (zie bijlage 1): 

Erik Verbeek /Nationaal verbond van socialistische mutaliteiten 

Mijnheer de voorzitter 

De heer Erik Verbeek stelde beroep in tegen een beslissing van uw instelling. In bijlage 

bezorg ik u een kopie van het verzoekschrift. 

In opdracht van de heer arbeidsauditeur verzoek ik u mij in het bezit te stellen van het 

administratief dosier, samen met uw standpunt. 

Hoogachtend, 

Johan Hendriks 

secretaris 

Het door Erik Verbeek ingestelde beroep was gericht tegen de rechtspersoon RIZIV en niet tegen de 

rechtspersoon NVSM. Met het versturen van deze brief d.d. 25 mei 2010 aan het Nationaal Verbond 

van Socialistische Mutualiteiten (NVSM) heeft secretaris Johan Hendriks van het Arbeidsauditoraat bij 

de rechtbank zich onmiskenbaar schuldig gemaakt aan het wijzigen van de rechtspersoon RIZIV naar 

NVSM, zonder daarvan Erik Verbeek een afschrift te hebben verstrekt. Federaal Secretaris Tony 

Coonen (NVSM) reageert bij brief d.d. 21 juni 2010 achter de rug van Erik Verbeek om, zonder hem 

daarvan een kopie te hebben verstrekt, daarop letterlijk als volgt naar diezelfde Arbeidsauditoraat bij 

de rechtbank, hetgeen is toegevoegd aan het dossier in deze zaak (zie bijlage 2): 

De Dienst voor Administratie Controle van het RIZIV bezorgde ons op 15.04.2010 een 

controleverslag waarin men ons opnieuw in kennis bracht van het feit dat betrokkene; 

� tijdens de periode 01.01.2000 t/m 31.03.2000 onrechtmatig onderworpen was aan de 

sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via BALKAN 

TRADING n.v. 

� tijdens de periode 01.07.2000 t/m 30.09.2001 onrechtmatig onderworpen was aan de 

sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via MITF b.v.b.a. 

De bijdragebescheiden met betrekking tot deze tijdvakken werden geschrapt. In het 

controleverslag wordt opgetekend dat betrokkene voor zijn tewerkstelling bij de firma 

MITF diende onderworpen te zijn als zelfstandige i.p.v. werknemer. Wij zijn niet op de 

hoogte van het feit of betrokkenen al dan niet de nodige stappen heeft ondernomen om 

zijn inschrijving te regulariseren. Men noteert dat frauduleus opzet niet wordt 

weerhouden. 

In zijn eerdere brief d.d. 19 maart 2010 aan Erik Verbeek, geschreven vanuit het RIZIV, heeft dezelfde 

Federaal Secretaris Tony Coonen letterlijk het volgende geschreven (zie bijlage 3): 

Uit controle van uw verzekerbaarheid stellen we vast dat u onrechtmatig onderworpen 

was aan de Belgische Sociale Zekerheid over de periode 01.01.2000 t/m 03.09.2000. Het 

betrof uw tewerkstelling bij werkgever Balkan Trading nv. Ook voor de periode 

04.09.2000 t/m 31.12.2000 was u onrechtmatig onderworpen. In dit tijdvak ging het om 

uw tewerkstelling bij MITF bvba. 

82

Ingevolge de beslissing van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid werden de 

bijdragebescheiden, die betrekking hebben op de onrechtmatige onderwerping, ten 

onrechte uitgereikt. Zij werden dan ook geschrapt in de bestanden. Dit heeft tot gevolg 

dat u op het ogenblik van uw ziekteaangifte niet voldeed aan de voorwaarden bepaald 

in artikel 203 van het K.B. van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de 

verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd 

op 14 juli 1994. Dit betekent dat wij met onmiddellijk ingang (01.03.2010) de uitbetaling 

van uw invaliditeitsuitkering dienen stop te zetten. 

In de voor Erik Verbeek achtergehouden brief d.d. 21 juni 2010 aan het Arbeidsauditoraat, met als 

Arbeidsauditeur Danny Meirsschaut, Opgeëistenlaan 401/D te 9000 Gent stelde Federaal Secretaris 

Tony Coonen vast: 

- dat betrokkene tijdens de periode 01.01.2000 t/m 31.03.2000 onrechtmatig onderworpen 

was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via BALKAN 

TRADING n.v. 


was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via MITF 

b.v.b.a. 

In de eerdere brief d.d. 19 maart 2010 aan Verbeek Erik stelde dezelfde Tony Coonen vast: 


was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via BALKAN 

TRADING n.v. 


was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn tewerkstelling via MITF 

b.v.b.a. 

Hiermee hebben wij feitelijk bewezen dat de door Tony Coonen genoemde periodes in zijn brief d.d. 

19 maart 2010 aan Verbeek Erik en zijn voor Erik Verbeek achtergehouden brief d.d. 21 juni 2010 aan 

het Arbeidsauditoraat geheel anders zijn. Daarmee is het plegen van valsheid in geschrifte feitelijk 

bewezen. 

Met deze voorkennis schrijft advocaat mr. Eva Bral in haar conclusie letterlijk het volgende: 

De Dienst voor Administratieve Controle van het RIZIV bezorgde aan concluante op 15 

april 2010 een controleverslag, waarin ter kennis werd gebracht dat de heer Verbeek 

(zie stuk 1): 

- tijdens de periode van 1 januari 2000 tot en met 31 maart 2000 onrechtmatig 

onderworpen was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn 

tewerkstelling via Balkan Trading N.V. 

- tijdens de periode van 1 juli 2000 tot en met 30 september 2001 onrechtmatig 

onderworpen was aan de sociale zekerheid voor werknemers en dit door zijn 

tewerkstelling via BVBA MITF 

Hiermee is onmiskenbaar feitelijk komen vast te staan dat de vervalste periodes genoemd in de voor 

Erik Verbeek achtergehouden brief d.d. 21 juni 2010 aan het Arbeidsauditoraat van Federaal 

Secretaris Tony Coonen door advocaat mr. Eva Bral in haar Conclusie is overgenomen. Daarmee is 

onmiskenbaar feitelijk komen vast te staan dat advocaat mr. Eva Bral in onderlinge afstemming met 

Tony Coonen en Johan Hendriks, buiten Erik Verbeek om, tijdens de rolzitting op 18 november 2010 

om 14.00 uur in deze zaak een valselijk opgemaakte conclusie heeft ingediend. 


Bij brief d.d. 18 juni 2010 schrijft de griffier van de arbeidsauditeur letterlijk het volgende 

(zie bijlage 4): 

Betreft: 

Rolnr.: 10/1278/A 

VERBEEK ERIK t/ RIZIV 

83

Aard: ZIEKTEVERZEKERING 

Mijnheer de Arbeidsauditeur, 

Ik heb de eer U, in bijlage, het begeleidend schrijven over te maken dat gevoegd is bij 

stukken die worden neergelegd in boven-genoemde mededeelbare zaak. 

De verzoeker wenst deze stukken (die zich bevinden in het dossier van de 

rechtspleging) aan te wenden tot staving van zijn verzoekschrift. 

Hoogachtend 

De Griffier 

CROMPHOUT M. 

In deze brief d.d. 18 juni 2010 van griffier M. Cromphout staat geschreven dat het een zaak betreft 

tussen VERBEEK ERIK t/ RIZIV. Daarmee heeft uw arbeidsrechtbank zelf beslist dat Secretaris 

Johan Hendriks van het Auditoraat bij de arbeidsrechtbank en Federaal Secretaris Tony Coonen ook 

met de verwisseling van de rechtspersoon van RIZIV naar NVSM strafbare feiten hebben gepleegd. 

Met deze brief d.d. 18 juni 2010 is tevens feitelijk komen vast te staan dat vanaf dat moment (18 juni 

2010) door uw rechtbank partijen al konden worden opgeroepen voor de rolzitting op donderdag 

18 november 2010. Wij vinden het dan ook onbegrijpelijk dat daarmee maar liefst vier maanden is 

gewacht en de uitnodiging pas bij brief d.d. 25 oktober 2010 naar het adres van Erik Verbek in Kroatië 

is verstuurd. Omdat Erik Verbeek op dat moment in België was heeft hij die brief in de eerste week 

van november 2010 voor het eerst onder ogen gekregen. Naar aanleiding daarvan hebben wij 

overeenkomstig vooraf gemaakte telefonische afspraak met uw arbeidsrechtbank daarover op 

9 november 2010 letterlijk de volgende aangetekende brief aan uw rechtbank verstuurd met een kopie 

aan advocaat mr. Eva Bral: 

Aantekenen / Ontvangstbevestiging 

Aan Arbeidsrechtbank Gent 

Voorzitter van de Zevende Kamer 

Opgeëistenlaan 401/C, 9000 Gent 

Datum: 9 november 2010 

Ons kenmerk: EV/081110/VM 

Betreft: 

Rolnr.: 10/1278/A, VERBEEK ERIK / NVSM 

Verzoek de behandeling ter zitting op 18 november 2010 om 14.00 uur met 3 maanden 

uit te stellen. 

Geachte Voorzitter, 

Mede namens Erik Verbeek, wonende Seovacki Put 43, KR-34550 PAKRAC (KROATIE) 

(hierna te noemen: cliënt) berichten wij u als volgt: 

Ondergetekende staat cliënt juridisch bij vanuit zijn deskundigheid als hogere 

veiligheidskundige. Om deze zaak inhoudelijk goed te kunnen verdedigen is het van 

essentieel belang kennis te hebben van de ingebrachte dossierstukken van de 

tegenpartij, waarna wij namens cliënt nadere stukken willen inbrengen in deze zaak. 

Vanwege onze drukke agenda zijn wij voor het eerst in staat om het dossier komende 

week in te komen inzien en daarvan kopieën te vragen, waarna bestudering van die 

dossierstukken kan plaatsvinden. Daarna kan hierover worden overlegd met cliënt. Pas 

daarna kunnen wij komen tot het verzamelen van de juiste stukken die cliënt als nadere 

stukken wenst in te dienen in deze zaak. Om dit alles zorgvuldig te kunnen doen en de 

nadere stukken ten minste acht dagen voor de zitting bij u aanwezig dienen te zijn, 

84

verzoeken wij u de behandeling ter zitting met 3 maanden uit te stellen en 

ondergetekende dat schriftelijk te bevestigen. 

Van uw arbeidsrechtbank hebben wij vernomen dat “NVSM” als tegenpartij zich laat 

verdedigen door advocaat Eva Bral, Henleykaai 3r, 9000 Gent. Ondergetekende heeft 

haar tot tweemaal toe opgebeld om aan haar de vraag te stellen of een kopie van dit 

verzoek tot uitstel aan haar moet worden verstuurd of aan “NVSM” Sint-Jansstraat 32- 

38, 1000 Brussel. Ondergetekende heeft in het bijzijn van Erik Verbeek echter die vraag 

niet kunnen stellen. Tot tweemaal toe werd - zonder dat ook maar iets kon worden 

gevraagd - door advocaat Eva Bral de hoorn op de haak gegooid. Wij hebben dan ook 

besloten om, zonder daarover een bevestigend antwoord van advocaat Eva Bral te 

hebben ontvangen, aan haar gelijktijdig per aangetekend schrijven een kopie toe te 

sturen van dit verzoek tot uitstel. Wij vertrouwen erop daarmee te hebben voldaan aan 

de formaliteit dat ook de tegenpartij hierover tijdig is geïnformeerd. 

Aan onderbouwende stukken vindt u bijgevoegd: 

- Getuigschrift A.M.L. van Rooij d.d. 4 december 1993, KIHO te Gent; 

- Uittreksel Ecologisch Kennis Centrum B.V., dossiernummer: 1609111; 

Uw inwilliging van bovengenoemd gemotiveerd verzoek tot uitstel van de behandeling 

ter zitting met 3 maanden zien wij graag zo spoedig mogelijk schriftelijk bevestigd. 

Hoogachtend, 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

Voor deze, 

Ing. A.M.L. van Rooij Erik Verbeek 

Hogere Veiligheidskundige, 

Tot op de dag van vandaag heeft uw rechtbank daarop nog nooit geantwoord. Als gevolg daarvan 

heeft Erik Verbeek geen stukken kunnen toevoegen aan het dossier, na betreffend dossier te hebben 

ingezien. Dat is onmiskenbaar de arbeidsrechtbank toe te schrijven. Als gevolg daarvan heeft 

advocaat mr. Eva Bral haar conclusie gebaseerd op een valselijk opgemaakt dossier. 


Erik Verbeek kan zijn Conclusie inhoudelijk pas onderbouwen nadat Federaal Secretaris Tony Coonen 

namens het Nationaal Verbond van Socialistische Mutualiteiten (NVSM) een besluit heeft genomen op 

ons verzoek tot het nemen van een besluit d.d. 17 februari 2011 (kenmerk: EV/170211/VM) op grond 

van de Wet openbaarheid van bestuur. . 


De arbeidsrechtbank beschikt niet over een e-mail adres waar naartoe stukken met deeplinks aan 

feitelijke onderbouwing kunnen worden toegestuurd. Tegen bovengenoemde door ondermeer 

Federaal Secretaris Tony Coonen gepleegde strafbare feiten heeft Erik Verbeek bij brief d.d. 17 

februari 2011 (kenmerk: EV/170211/SA) strafaangifte gedaan bij federaal procureur Johan Delmulle 

Deze strafaangifte die reeds onderdeel uitmaakt van deze zaak bevat veel deeplinks waaronder TVuitzendingen, 

lezingen e.d. aan feitelijke bewijsstukken, die niet mogen worden gemist in een eerlijk 

proces en een eerlijk vonnis waarmee Erik Verbeek ook zijn nog te schrijven conclusies feitelijk wil 

onderbouwen. Omdat uw arbeidsrechtbank niet over een e-mail adres beschikt wordt dat voor 

Verbeek Erik onmogelijk gemaakt, waardoor er van een eerlijk proces en eerlijk vonnis geen sprake 

kan zijn. Heden kunt u de feitelijke onderbouwde bewijsstukken vinden op ondermeer de volgende 

websites, waarnaar de deeplinks gaan: 

- www.hetechtenieuws.org 

- www.sdnl.nl 

- www.klokkenluideronline.nl 

- www.nocancerfoundation.org 

- www.eurostaete.eu 

85

- www.argusoog.org 

- www.platformherstelrechtsorde.nl 

- www.oudemedia-nieuwemedia.nl 

- http://sites.google.com/site/bilderberggijzeling/ 

Daar het niet ter beschikking hebben van een e-mail adres binnen uw arbeidsrechtbank een eerlijk 

proces en eerlijk vonnis niet in de weg mag staan resten er ons inziens twee mogelijkheden, te weten: 

- of uw Arbeidsrechtbank geeft voor partijen in deze zaak een vast e-mail adres door; 

- of No Cancer Foundation (www.nocancerfoundation.org) maakt een eigen blok aan voor 

dit geschil waarop alle stukken met bijbehorende deeplinks komen te staan, waarop uw 

Arbeidsrechtbank en ook verweerder de feitelijke bewijsstukken kunnen lezen, bekijken en 

beluisteren. Wij zullen als dienstverlening naar verweerder ook hun bewijsstukken met 

eventuele deeplinks er gratis opzetten. Dit om daarmee een maximaal eerlijk proces en 

eerlijk vonnis te kunnen garanderen. 

Wij willen de behandelend voorzitter van deze arbeidsrechtbank vragen om hierop een beschikking te 

nemen om eerlijke rechtspraak binnen uw Arbeidsrechtbank geen geweld aan te doen. 

AFSPREKEN CONCLUSIETERMIJNEN ART. 747 §1 en §2 Ger.W. 

Ingevolge Art. 747 

§ 1 Gerechtelijk wetboek kunnen de partijen op de inleidingszitting en op elke latere zitting onderling 

conclusietermijnen afspreken. De rechter licht de partijen die conclusietermijnen wensen af te spreken 

in over de vroegste datum waarop een rechtsdag zou kunnen worden bepaald. De rechter neemt akte 

van de conclusietermijnen, bekrachtigt ze en bepaalt de rechtsdag overeenkomstig § 2, derde lid. De 

beschikking wordt in het proces-verbaal van de zitting vermeld. De griffier geeft de partijen en hun 

advocaten kennis van deze beschikking overeenkomstig § 2, vierde lid. 

§ 2 Onverminderd de toepassing van de regels inzake het verstek, kunnen de partijen, afzonderlijk of 

gezamenlijk, in voorkomend geval in de gedinginleidende akte, aan de rechter en aan de andere 

partijen hun opmerkingen over de instaatstelling van de zaak bezorgen, uiterlijk binnen de maand na 

de inleidingszitting. Deze termijn kan door de rechter worden verkort ingeval dat noodzakelijk is of de 

partijen daarover overeenstemming hebben bereikt. 

Zij kunnen eveneens in onderlinge overeenstemming afwijken van deze instaatstelling van de zaak en 

om de verwijzing ervan naar de rol verzoeken en, als de omstandigheden het toelaten, om verdaging 

tot een bepaalde datum. Uiterlijk zes weken na de inleidingszitting, bepaalt de rechter het tijdsverloop 

van de rechtspleging, in voorkomend geval het akkoord van de partijen bekrachtigend of rekening 

houdend met de opmerkingen van de partijen. Afhankelijk van de datum van de pleitzitting, die, 

ingeval de conclusietermijnen door de rechter worden bepaald, uiterlijk drie maanden na de 

overlegging van de laatste conclusies plaatsvindt, bepaalt de rechter het aantal conclusies en de 

uiterste datum waarop de conclusies ter griffie moeten worden neergelegd en toegezonden aan de 

andere partij, alsmede de datum en het uur van de pleitzitting en de duur ervan. 

Tegen de beschikking van in staat stellen en van bepaling van rechtsdag staat geen rechtsmiddel 

open. De rechter kan echter in geval van verzuim of verschrijving in de beschikking van in staat stellen 

en van bepaling van rechtsdag, deze beschikking ambtshalve dan wel op, zelfs mondeling, verzoek 

van een partij, verbeteren of aanvullen. De beschikking wordt in het proces-verbaal van de zitting 

vermeld. De griffier brengt de beschikking bij gewone brief ter kennis van de partijen en, in 

voorkomend geval, van hun advocaten, en bij gerechtsbrief van de niet verschenen partij. 

Wanneer de zaak naar de rol is verwezen, of werd verdaagd naar een latere datum, kan iedere partij, 

door middel van een gewoon schriftelijk verzoek neergelegd ter of gezonden aan de griffie, om de 

instaatstelling van de zaak verzoeken, overeenkomstig het eerste tot het vierde lid. Dit verzoek wordt 

door de griffier bij gerechtsbrief aan de andere partijen ter kennis gebracht en, in voorkomend geval, 

bij gewone brief aan hun advocaten. Deze kennisgeving doet de termijnen bepaald in het eerste en 

het derde lid ingaan. 

Onverminderd de toepassing van de in artikel 748, §§ 1 en 2 bedoelde uitzonderingen, worden de 

conclusies die na het verstrijken van de termijnen ter griffie worden neergelegd of aan de tegenpartij 

gezonden, ambtshalve uit de debatten geweerd. Op de rechtsdag kan de meest gerede partij een 

86

vonnis vorderen, dat in ieder geval op tegenspraak gewezen is. In geval van onsplitsbaarheid van het 

geschil en onverminderd de toepassing van artikel 735, § 5, moet deze paragraaf worden toegepast 

wanneer een of meer partijen verstek laten gaan, terwijl ten minste één partij verschijnt. 

Gezien vorenstaande feiten stelt Verbeek Erik (eiser) de volgende conclusie termijnen voor: 

1. 

Conclusie “verweerder” twee maanden vanaf het moment: 

a. en nadat het Nationaal Verbond van Socialistische Mutualiteiten (NVSM) een besluit hebben 

genomen op ons verzoek tot het nemen van een besluit d.d. 17 februari 2011 op grond van de 

Wet openbaarheid van bestuur (kenmerk: EV/170211/VM) aan Federaal Secretaris Tony 

Coonen (zie bijlage); 

b. en nadat het strafrechtelijk onderzoek naar aanleiding van de strafaangifte d.d. 17 februari 

2011 (kenmerk: EV/170211/SA) aan federaal procureur Johan Delmulle is afgerond (zie 

bijlage); 

2. 

Conclusie “eiser VERBEEK Erik” twee maanden; 

3. 

Conclusie van repliek “verweerder” een maand; 

4 

Conclusie van dupliek “eiser VERBEEK Erik” een maand; 

5. 

Inleveren pleidooi “eiser VERBEEK Erik” en “verweerder” een maand; 

Ondergetekenden verzoeken de rechter om partijen in te lichten over bovengenoemde voorgestelde 

conclusietermijnen en het bepalen van de rechtsdag daarop af te stemmen. 

In afwachting van de akte van de voorgestelde conclusietermijnen, verblijven wij; 

Hoogachtend, 

Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

Voor deze, 

Ing. A.M.L van Rooij 

Europees erkend Safety Manager, 

Eric Verbeek. 

Oprichter No Cancer Foundation, 

Bijlagen 

Dit schrijven bevat een 4-tal bijlagen, bestaande uit 6 pagina’s. 

Wat hier allemaal achter zit kunt u hierboven lezen. Voor meer informatie daarover lees op No Cancer 

Foundation (www.nocancerfoundation.org) 

Hieronder vindt u de e-mail die A.M.L. van Rooij op 19 februari 2010 heeft laten uitgaan aan 

aartsbisschop Mgr. W.J.Eijk, Aartsbisschop in Nederland. Daarin staat letterlijk het volgende 

geschreven: 

Van: A,M,L Van Rooij 


Onderwerp: Vraag aan Mgr. W.J. Eijk, Aartsbisschop in Nederland, hoelang Wiel Sporken nog Lector 

in de Rooms-Katholieke kerk mag blijven in de Heilige Martinus te Olland (Sint-Oedenrode) en 

hoelang het CDA nog Christen-Democratisch Appèl mag worden genoemd? 

Aan: pers@aartsbisdom.nl, w.sporken@chello.nl 

87

De Groenen Sint-Oedenrode / Heusden 

Politieke Partij De Groenen 

www.sdnl.nl/groenen.htm 

Vraag aan Mgr. W.J. Eijk, Aartsbisschop in Nederland, hoelang Wiel Sporken nog Lector in de 

Rooms-Katholieke kerk mag blijven in de Heilige Martinus te Olland (Sint-Oedenrode) en 

hoelang het CDA nog Christen-Democratisch Appèl mag worden genoemd? 

Aan: 

- Wiel Sporken, Lector in Katholieke Martinus kerk Olland (w.sporken@chello.nl) en 

- Mgr. W.J. Eijk, Aartsbisschop in Nederland (pers@aartsbisdom.nl) 

Wiel Sporken – fractievoorzitter 

CDA- Sint-Oedenrode 

Den Dries 1 

5491 ZH Sint-Oedenrode 

0413 - 490560 

Wiel Sporken, tevens 

Adviseur – bestuurslid 

CDA- Sint-Oedenrode 

Wiel Sporken, tevens 

Lector in de Rooms-Katholieke kerk 

Heilige Martinus te Olland (Sint- 

Oedenrode) waar Ad van Rooij medio 

2010 precies 50 jaar Acoliet was, maar 

dit feest daar niet heeft kunnen vieren 

omdat Ad van Rooij vanaf 22 april 201O 

naar België heeft moeten vluchten om 

door toedoen van de CDA in Sint- 

Oedenrode, onder voorzitterschap van 

Wiel Sporken, als 50 jarige Acoliet in de 

Ollandse Martinuskerk niet te worden 

vermoord. Voor bewijs lees 

bijgevoegde asielaanvraag van Ad van 

Rooij in België; lees hier, lees hier en 

lees hier. 

Hoelang vindt Mgr. W.J. Eijk, 

aartsbisschop in Nederland 

(pers@aartsbisdom.nl), het nog goed 

- dat Wiel Sporken Lector mag 

blijven in de Rooms-Katholieke 

kerk de Heilige Martinus te 

Olland (Sint-Oedenrode)? 

dat het CDA het Christen-Democratisch 

Appèl mag worden genoemd? 

88

o 

o 

o 

Runway ----- 

Ad van Rooij 

Een op de drie wereldburgers krijgt kanker, met dank aan de Bilderbelgers. Strafaangifte aan 

federaal procureur des Konings Johan Delmulle van sluipmoordende genocide misdrijven op 

de gehele wereldbevolking, waaronder alle Belgen en alle Nederlanders. Voor Bewijs LEER 

HIER en LEES HIER. 

Nederland is dank het CDA en Philips 1000 maal failliet met miljoenen kankerdoden als gevolg. 

De Groenen hebben ’s-werelds grootste vergiftigingsschandaal ooit met als kopstukken Philips 

President Gerard Kleisterlee, voormalig Minister-President Jan Peter Balkenende (CDA), huidig 

minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties J.P.H. Donner (CDA) en burgemeester P.M. 

Maas (CDA) van Sint-Oedenrode volledig ontmanteld. Voor bewijs lees de brief d.d. 17-juli-2008 van 

Europees erkend Philips Safety manager Ad van Rooij aan Philips-President Gerard Kleisterlee 

(blz-1-15) (blz-16-30) (blz-31-43) met bijbehorend 35-tal tabs aan bijlagen (tab-1) (tab-2) (tab-3) (tab- 

4-1) (tab-4-2) (tab-4-3) (tab-5) (tab-6) (tab-7) (tab-8) (tab-9) (tab-10) (tab-11-1) (tab-11-2) (tab-11-3) 

(tab-12) (tab-13) (tab-14) (tab-15) (tab-16) (tab-17) (tab-18) (tab-19) (tab-20) (tab-21) (tab-22) (tab- 

23) (tab-24) (tab-25) (tab-26) (tab-27-1) (tab-27-2) (tab-27-3) (tab-27-4) (tab-27-5) (tab-28-1) (tab- 

28-2) (tab-29) (tab-30-1) (tab-30-2) (tab-30-3) (tab-30-4) (tab-30-5) (tab-31) (tab-32) (tab-33) (tab- 

34) (tab-35) LEES VERDER in samenhang met de volgende artikelen in Het Echte Nieuws: 

http://www.hetechtenieuws.org/nummers.php 

- 

89

De Staat der Nederlanden zal alle vergiftigingsschade moeten betalen. Voor bewijs lees: 

http://www.hetechtenieuws.org/2007-08-08.php 

http://www.hetechtenieuws.org/2008-09-03.php 

Daarmee is Nederland dank zij het CDA en Philips 1000 maal failliet met miljoenen kankerdoden als 

gevolg. 

Ad van Rooij is in Nederland Lijsttrekker van De Groenen in Sint-Oedenrode; 

http://www.sdnl.nl/groenen-ad-van-rooij.htm 

Ad van Rooij kan door toedoen van Philips President Gerard Kleisterlee, voormalig Minister-President 

Jan Peter Balkenende (CDA), huidig minister Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties J.P.H. 

Donner (CDA) en huidig burgemeester P.M. Maas (CDA) van Sint-Oedenrode niet meedoen als 

lijsttrekker voor De Groenen bij de provinciale verkiezingen van 2 maart 2011 voor Noord-Brabant. 

Voor bewijs: LEES HIER en LEES HIER. Dit noemen ze in Nederland vrije verkiezingen? 

Voor De Groenen uit Heusden (Nederland) loopt hiertegen vanuit het Ecologisch Kennis Centrum B.V. 

als gemachtigde reeds een verzetschrift d.d. 11 februari 2011 in zaaknummer: 201008727/2/H1 bij 

voorzitter Mr. J.E.M. Polak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State onder 

voorzitterschap van Hare Majesteit Koningin Beatrix waarop door voorzitter Mr. J.E.M. Polak nog een 

beslissing moet worden genomen. Voor de inhoud van dit vezetschrift d.d. 11 februari 2011; LEES 

HIER. Vergeet daarin ook de deeplinks niet te lezen. 

Hoever de Nederlandse overheid (UWV) gaat met het stelen van geld bij mensen die zij bewust 

hebben vergiftigd, zoals ook bij Verbeek Erik in België (lees hier) en Ad van Rooij in Nedeland (lees 

hier) het geval is, kunt u lezen op de Sociale Databank Nederland (lees hier, hier, hier, hier, hier) en 

de Julius Vischjager weblog van Ruud Rietveld (lees hier, hier, hier, hier). 

Met deze “Bilderberg-Vergiftiging” waarover veel te vinden is bij Klokkenluideronline van Micha Kat 

(LEES HIER) hangt ook de moord op Pim Fortuyn en John F. Kennedy zeer nauw mee samen. Voor 

bewijs: DLEES HIER en LEES HIER en LEES HIER. De mensen achter deze “Bilderberg-Vergiftiging” 

zijn zodanig ernstig fout dat mensen als Rob Brockhus, Micha Kat, Gerard Kucharek, Karel de Werd, 

Andre Fleeré, Paul Freriks (Landelijk voorzitter van De Groenen en Voorzitter Henry George & 

Edward Bellamy Institude), Ad van Rooij en alle andere klokkenluiders door de eerst schietende en 

dan pas pratende advocaat Eric Kuypers als Al Qaida terroristen worden weggezet. Voor bewijs: 

LEES HIER en LEES HIER. Voor meer eerlijke informatie hierover lees vooral de Nieuwe Media 

(LEES HIER). 

Hierop kreeg Ad van Rooij het volgende antwoord van Wiel Sporken 

Van: Wiel Sporken 


Onderwerp: RE: Een op de drie wereldburgers krijgt kanker, met dank aan de 

Bilderbelgers. Strafaangifte aan federaal procureur Johan Delmulle van genocide 

misdrijven op de gehele wereldbevolking, waaronder alle Belgen en alle Nederlanders. 

Aan: "A,M,L Van Rooij" 

Beste Ad van Rooij, 

Ik ben net als velen niet geïnteresseerd in al dat geschrijf van u. 

Dus graag geen mails meer. 

Wiel Sporken 

Wiel Sporken is fractievoorzitter CDA- Sint-Oedenrode, wonende aan Den Dries 1 

5491 ZH Sint-Oedenrode (tel: 0413 – 490560) 

Wiel Sporken is tevens Adviseur – bestuurslid CDA- Sint-Oedenrode 

90

Wiel Sporken, is tevens Lector in de Rooms-Katholieke kerk Heilige Martinus te Olland (Sint- 

Oedenrode) waar Ad van Rooij medio 2010 precies 50 jaar Acoliet was, maar dit feest daar niet heeft 

kunnen vieren omdat Ad van Rooij vanaf 22 april 201O naar België heeft moeten vluchten om door 

toedoen van de CDA in Sint-Oedenrode, onder voorzitterschap van Wiel Sporken, als 50 jarige Acoliet 

in de Ollandse Martinuskerk niet te worden vermoord. Voor bewijs lees bijgevoegde Politieke 

Asielaanvraag van Ad van Rooij van de “Europese politieke partij” De Groenen in België; lees 

hier, lees hier en lees hier. 

Aan Mgr. W.J. Eijk, aartsbisschop in Nederland (pers@aartsbisdom.nl), heb ik dan ook de 

volgende vragen: 

Hoelang vindt u, zijnde Mgr. W.J. Eijk aartsbischop in Nederland (pers@aartsbisdom.nl), het 

nog goed 

- dat Wiel Sporken Lector mag blijven in de Rooms-Katholieke kerk Heilige Martinus te 

Olland (Sint-Oedenrode)? 

- dat het CDA het Christen-Democratisch Appèl mag worden genoemd? 

In afwachting van uw spoedig antwoord daarop verblijf ik; 

Ad van Rooij 

Lijsttrekker van De Groenen in Sint-Oedenrode; 

http://www.sdnl.nl/groenen-ad-van-rooij.htm 

Een kopie van dit schrijven (persbericht) heb ik laten uitgaan aan ondermeer: 

- Erik Verbeek, No Cancer Foundation (nocancerfoundation@gmail.com) 

- Mgr. W.J. Eijk, aartsbischop Nederland (pers@aartsbisdom.nl); 

- Deken. Rik Palmans, dekenaat Tongeren België (rik.palmans@skynet.be); 

- Mgr. Patrick Hoogmartens, bisschop bisdom Hasselt, België 

(augustin.champagne@bisdomhasselt.be en yvan.smolders@bisdomhasselt.be); 

- Landelijke politieke partij De Groenen (info@degroenen.nl), 

Met die inhoud is feitelijk komen vast te staan dat: 

- Wiel Sporken – fractievoorzitter, CDA- Sint-Oedenrode is; 

- Wiel Sporken, tevens Adviseur – bestuurslid CDA- Sint-Oedenrode is; 

- Wiel Sporken, tevens Lector in de Rooms-Katholieke kerk Heilige Martinus te Olland (Sint- 

Oedenrode) waar Ad van Rooij medio 2010 precies 50 jaar Acoliet was, maar dit feest daar 

niet heeft kunnen vieren omdat Ad van Rooij vanaf 22 april 201O naar België heeft moeten 

vluchten om door toedoen van de CDA in Sint-Oedenrode, onder voorzitterschap van Wiel 

Sporken, als 50 jarige Acoliet in de Ollandse Martinuskerk niet te worden vermoord. Voor 

bewijs lees bijgevoegde asielaanvraag van Ad van Rooij in België; lees hier, lees hier en lees 

hier. Dit omdat Ad van Rooij al 23 jaar lang strijd tegen de bewuste sluipmoordende genocide, 

waardoor er binnen nu en 15 jaar miljarde wereldbewoners onnodig zullen sterven aan kanker 

of andere erntige vergiftigingziekten. Dit alles is ingezet vanuit de vrijmetselarij. 

=Het Christendom= 

Geen enkele godsdienst heeft zoveel invloed en macht uitgeoefend op de gehele westerse cultuur als 

het christendom. De invloed strekt zich uit over alle terreinen van het menselijk leven. Het christendom 

is nog steeds zichtbaar aanwezig in het openbare culturele leven. Denk maar aan het christelijk 

onderwijs, de christelijke omroep, de christelijke politiek en de christelijke feestdagen. En ieder dorp 

en iedere stad heeft we een kerk, parochie of gemeente. 

91

Visie op Jezus 

Boeddhisten beroepen zich op Boeddha. Communisten beroepen zich op Marx. Christenen beroepen 

zich op Jezus van Nazareth. Nederland heeft de meeste christelijke kerken en afgesplitste groepen. 

Een groot aantal mensen staat op de burgerlijke stand ingeschreven als ‘Rooms – katholiek’, 

‘Nederlands hervormd’of ‘Gereformeerd’. Ze zijn allen lid van een christelijke kerk. 

Eigentijdse visie 

Over Jezus van Nazareth is in de loop der eeuwen veel geschreven en in onze tijd worden films en 

musicals aan Hem gewijd. Bepaalde stromingen kijken reikhalzend uit naar zijn wederkomst op aarde. 

Andere groepen geloven dat hij al onder de mensen is. Sommigen zien Jezus als een tragisch 

slachtoffer, anderen als goddelijke overwinnaar. Het lijkt soms of mensen zich een beeld maken, dat 

aansluit bij hun behoefte. Duidelijk is wel dat Jezus een historisch figuur is geweest. In het nieuwe 

testament vertellen de vier evangelisten over het leven van Jezus wie Hij was en wat Hij deed. 

De boodschap van Jezus 

De kern van het christendom is de verering van Jezus Christus als Zoon van God, de unieke 

openbaring van het heil van God voor de mensen. De evangelist Marcus vat de boodschap van Jezus 

als volgt samen: De joden geloofden dat Gods Messias (Christus) zou komen om het Koninkrijk Gods 

op aarde te vestigen. Daarmee wordt bedoeld een ‘rijk’ waarin vrijheid, vrede en rechtvaardigheid 

heerst. Met Jezus kwam dat Rijk Gods een stuk dichterbij getuige de vele wonderen die Hij verrichte. 

Om het Koninkrijk Gods binnen te gaan is een radicale ommekeer van de levenswijze noodzakelijk 

(wedergeboorte). In de Bergrede ontvouwde Jezus zijn revolutionair programma hoe het koninkrijk 

Gods eruit zal zien en hoe je dit kunt binnen gaan. 

Jezus en de wet 

Jezus durfde de schriftgeleerden te zeggen dat hij gekomen was om de wet van Mozes te vervullen. In 

de Bergrede legde Jezus de bedoeling van de wet uit. Jezus verving de duizenden voorschriften van 

de wet door beginselen. Hij verlangde geen absolute gehoorzaamheid aan de wet, maar wel ‘meer 

dan het gewone’ te doen. De thora (joodse wet) leert vergelding: ‘oog om oog, tand om tand’ terwijl 

Jezus zegt: ‘weersta de boze niet, doch wie jou een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de 

ander toe’. De joodse wet zegt: ‘heb uw naaste lief’, maar Jezus verlangt meer: ‘Heb uw vijanden lief 

en bidt voor wie jou vervolgen’. 

De zaligsprekingen 

De zaligsprekingen verwijzen naar het koninkrijk Gods en de mensen die daar van deel uit zullen 

maken. Zalig de armen van geest, want zij zullen Gods Koninkrijk binnen gaan. 

Jezus houdt ons de armen voor tot voorbeeld. De rijken zullen het koninkrijk niet beërven. Over 

rijkdom zegt Jezus: ‘Gij kunt niet God dienen en Mammon’. Mammon is de god van het geld. 

92

Regels om na te leven 

Na Jezus dood verwachtten de eerste christenen dat het koninkrijk Gods zou aanbreken en dat het 

eindoordeel zou worden geveld. De wederopkomst van Christus bleef echter uit. De voorschriften van 

Jezus hoe als christenen te leven kregen daarom een meer permanent karakter. 

Deze regels houden in: 

- De tien geboden, Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles 

beminnen, Gij zult de Naam van de Heer, Uw God niet misbruiken, Gij zult de dag des Heren 

heiligen, eer uw vader en moeder, Gij zult niet doden, Gij zult geen overspel plegen, Gij zult 

niet stelen, Gij zult uw naaste niet vals getuigen, Gij zult geen onkuisheid begeren, Gij zult 

niet begeren wat uw naaste toehoort. 

- De gulden regel, Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook de ander niet. 

- Het grote gebod, Heb God lief boven alles en uw naaste als uzelf. 

=Rooms-katholicisme versus vrijmetselaars= 

De katholieke Kerk verbood al vroeg het lidmaatschap van haar leden in elke organisatie van 

De katholieke Kerk verbood al vroeg het lidmaatschap van haar leden in elke organisatie van 

vrijmetselaars, op basis van de tegenstellingen tussen de dogmatische geloofsleer en de afwijkende 

standpunten van de vrijmetselarij. De sanctie voor haar leden is de auto-excommunicatie of 

eigenhandige uitsluiting van lidmaatschap van de kerk. 

De eerste encyclieken daarover hadden weinig succes, want tot in het begin van de negentiende 

eeuw waren ook bisschoppen en geestelijken vrijmetselaar. Na de restauratie van 1815, toen het 

verbod op lidmaatschap door de Katholieke kerk herbevestigd werd, begon dit te verminderen. In 

België verdween het vanaf 1838. Op het einde van de 19e eeuw en gedurende de 20e eeuw was er 

wel sprake van clandestien lidmaatschap van clerici binnen de vrijmetselarij. Eén van de prominentste 

[3] [4] 

personen die hiervan verdacht werd is aartsbisschop Annibale Bugnini. 

Het verbod op lidmaatschap van de vrijmetselaars werd in het begin gemotiveerd door de bezorgdheid 

over de politieke en maatschappelijke invloed van de vrijmetselaars en hun geheime genootschappen. 

Zwaartepunt van de katholieke kritiek was en is echter het afwijzen van een expliciet geloof in een 

persoonlijke God en Schepper als noodzaak voor verlossing, van de dogmatische en uitsluitende 

waarheidsaanspraken vanwege de kerk, en van de aanvaarding van andere godsdiensten op voet van 

gelijkheid met de katholieke Kerk zoals de diverse protestantse strekkingen, het judaïsme, de islam, 

het zoroastrisme en zelfs het hindoeïsme. 

93

Dat is steeds het standpunt gebleven van de katholieke Kerk, ondanks het feit dat vanaf eind jaren 

zestig tot begin tachtig van de 20e eeuw er vanwege die hiërarchie niet langer gesanctioneerd werd, 

of individuele leden van de clerus tegengestelde uitspraken deden. 

De meest actuele verwoording vanwege de Katholieke Kerk stamt uit 1983. Toen heeft de prefect van 

de Congregatie voor de Geloofsleer, Joseph kardinaal Ratzinger, nu paus Benedictus XVI, de 

verklaring Quaesitum est ('Er werd gevraagd') gepubliceerd. [5] Dit document herbevestigde de leer 

met betrekking tot het lidmaatschap van katholieken van een vrijmetselaarsorganisatie. Het is een 

verdere uitwerking van het enkele jaren voordien gepubliceerde document getiteld Clarification 

concerning status of Catholics becoming Freemasons (Opheldering betreffende de status van 

katholieken die vrijmetselaar worden) gericht aan de bisschoppenconferentie van de Verenigde Staten 

van Amerika uit 1981. [6] 

"De gelovigen, die lid worden van een vrijmetselaarsvereniging bevinden zich in een staat van 

doodzonde en mogen de Heilige Communie niet ontvangen." 

Het document verheldert de nieuwe editie van het Kerkelijk Wetboek van 1983. [7] In tegenstelling tot 

canon 2335 van de voorgaande editie van 1917 werd vrijmetselarij niet meer afzonderlijk veroordeeld 

en bestraft met excommunicatie, maar werd het met andere voormalige afzonderlijke veroordelingen 

ondergebracht onder een algemene, meer abstracte veroordeling, nu opgenomen in canon 1374. 

Zowel door sommige modernisten binnen de Katholieke Kerk als door de vrijmetselarij zelf werd dit 

aangegrepen om te spreken van een "wijziging van het standpunt van de Kerk". Het voornoemde 

document stelt klaar en duidelijk dat deze interpretatie ontoelaatbaar is. 

A.M.L. (Ad) van Rooij die door toedoen van Wiel Sporken, tevens Lector in de Rooms-Katholieke 

kerk Heilige Martinus te Olland (Sint-Oedenrode) waar Ad van Rooij medio 2010 precies 50 jaar 

Acoliet was, maar dit feest daar niet heeft kunnen vieren omdat Ad van Rooij vanaf 22 april 201O naar 

België heeft moeten vluchten om door toedoen van de CDA in Sint-Oedenrode, onder voorzitterschap 

van Wiel Sporken, als 50 jarige Acoliet in de Ollandse Martinuskerk niet te worden vermoord, heeft 

recht op een proces binnen de wetgeving van het Vaticaan. Dit omdat de regels van het Rooms- 

Katholiek geloof zijn: 

- Gij zult niet doden, 

- Gij zult niet stelen, 

- Gij zult uw naaste niet vals getuigen, 

- Gij zult niet begeren wat uw naaste toehoort. 

- De gulden regel, Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook de ander niet. 

en Ad van Rooij zijn 50 jaar acoliet zijn in zijn geboorteplaats Olland niet heeft kunnen meemaken en 

heeft moeten vluchten naar België vanwege overtreding van die regels door Wiel Sporken, Lector in 

de Rooms-Katholieke kerk Heilige Martinus te Olland (Sint-Oedenrode) waar Ad van Rooij samen met 

de pastoor op het altaar stonden. 

Dit omdat de overtreding van bovengenoemde regels komen vanuit de vrijmetselarij waarover de 

Rooms-Katholieke kerk letterlijk het volgende heeft beslist: 

"De gelovigen, die lid worden van een vrijmetselaarsvereniging bevinden zich in een 

staat van doodzonde en mogen de Heilige Communie niet ontvangen." 

Op grond van bovengenoemde feiten richten ondergetekenden aan de Hoofdofficier van Justitie 

mr. G.W. van der Brug van het Landelijk Parket Rotterdam het nadrukkelijke verzoek om deze 

strafaangifte ter afhandeling over te dragen aan Paus Benedictus XVI, de titel Plaatsbekleder van 

Jezus Christus op Aarde, de opvolger van Sint Petrus om het te laten berechten door de wetten van 

het Vaticaan, zijnde de wetten van Jezus Christus, en ondergetekenden dat binnen acht dagen na 

ontvangst van deze strafaangifte schriftelijk te bevestigen. 

94

Deze strafaangifte, met bijbehoorde deeplinks aan feitelijke onderbouwing, wordt gepubliceerd bij 

No Cancer Foundation op internet (www.nocancerfoundation.org) 

In afwachting van uw beslissing op bovengenoemd verzoek binnen acht dagen na heden, verblijven 

wij: 

Hoogachtend, 














Voor deze allen ondertekend; 

. 

Een kopie van deze strafaangifte hebben wij laten uitgaan aan ondermeer: 

- A.L.M. Hurkmans, bisschop bisdom ’s-Hertogenbosch Ned.(info@bisdomdenbosch.nl); 



- Deken. Rik Palmans, dekenaat Tongeren België (rik.palmans@skynet.be); 

- Mgr. Patrick Hoogmartens, bisschop bisdom Hasselt, België 

(augustin.champagne@bisdomhasselt.be en yvan.smolders@bisdomhasselt.be); 

- Henk Rijkers, journalist bij het Katholiek Nieuwsblad (henk@katholieknieuwsblad.nl) 

95

27-feb-2012-strafaangifte-tegen-staat-der-nederlanden

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?