De roots van de moderne kip (Gallus gallus domesticus) liggen ver van huis: in Zuidoost-Azië, om precies te zijn. De vogel stamt af van het rode kamhoen en werd zo’n achtduizend jaar geleden gedomesticeerd.
Een kip heeft ruimtelijk inzicht
In de voortdurend veranderende leefomgevingen moest de vogel steeds nieuwe manieren vinden om een maaltijd bij elkaar te rapen. ‘De kip is cognitief dan ook sterker ontwikkeld is dan je misschien zou denken,’ zegt Richard Blatchford, vogelexpert aan de University of California in het Amerikaanse Davis.
Bijvoorbeeld op het gebied van ruimtelijke oriëntatie. Zo blijkt uit een experiment dat getrainde kippen absolute en relatieve afstanden ten opzichte van hun voedsel goed kunnen inschatten.
Hen herkent hen
‘Kippen worden al heel lang ingezet bij onderzoek naar de cognitieve vaardigheden van dieren,’ zegt Blatchford. Zo toonden onderzoekers aan dat kippen wel dertig individuele soortgenoten herkennen, en dat kuikens niet meer dan 24 tot 36 uur nodig hebben om het uiterlijk van hun moeder in de veren te knopen.
Uit een studie bleek ook dat kuikens de afdruk van een rode driehoek konden onthouden, zelfs wanneer die driehoek gedeeltelijk was afgedekt. Dat wijst erop dat de vogels het plaatje zelf correct weten in te vullen.
Een kip herkent gezichten
Daarnaast kunnen kippen gezichten van mensen herkennen en onderscheiden – en geven daarbij klaarblijkelijk de voorkeur aan mooie mensen.
Uit een onderzoek uit 2002 kwam naar voren dat kippen een mensengezicht beoordelen op dezelfde criteria als mensen. Bij de gelaatstrekken ‘letten ze op zaken als symmetrie’, een kenmerk dat we onbewust associëren met aantrekkelijkheid, zegt Blatchford.
Waarom kiezen kippen voor knappe mensen?
Voor het onderzoek werden vier hennen door wetenschappers getraind om te reageren op foto’s van een doorsnee vrouwengezicht en een niet-gemiddeld mannengezicht, terwijl vier hanen juist moesten aanslaan op een niet-gemiddeld vrouwengezicht en doorsnee mannengezicht.
Vervolgens hield het team de getrainde vogels foto’s voor van gezichten met overdreven mannelijke of vrouwelijke trekken. Wat bleek? De kippen pikten meer naar foto’s met symmetrische gezichten en kozen voor exact dezelfde foto’s als de veertien mensen die aan hetzelfde experiment deelnamen.
Hoewel vervolgonderzoek meer duidelijkheid moet verschaffen, vermoeden wetenschappers dat wederzijdse aantrekkingskracht op basis van symmetrie ligt verankerd in het zenuwstelsel en dus niet zozeer wordt bepaald door culturele invloeden.
